Clubblad marathon editie november 2015

Clubblad VMOL extra editie marathonteam november 2015

1

Clubbladverantwoordelijke: Aloïs Vanuytven – [email protected]


2


3

INHOUD

pag. 3 Inhoud

pag. 4 Voorwoord

pag. 6 Eindhoven

pag. 11 Lissabon

pag. 17 Zilvermeerloop

pag. 20 Huldiging atleten

pag. 21 Inschrijvingen kampioenschappen


4

VOORWOORD JAAR 2015

Het einde van de kalender 2015 komt met rasse schreden korter bij. Tijd om even stil te staan en het

terug te blikken naar de verschillende doelen van het aflopende jaar.

Om te kunnen terug blikken en te evalueren is het nuttig om eerst nog eens stil te staan waar we als

huidig marathonteam voor willen staan:

- Elke atleet, in elke training en wedstrijd opnieuw, zijn loopplezier vindt.

- Elke atleet zich gewaardeerd, aanvaard, gestimmuleerd en betrokken voelt in zijn trainingsgroep

specifiek, het marathonteam in zijn geheel en de activiteiten waaraan de het marathonteam of

Vabco aan deelnemen.

- Elke atleet een conditioneel peil mag bereiken in overeenstemming met zijn eigen doelstellingen

en mogelijkheden.

- Elke atleet andere atleten respectvol kan stimmuleren, motiveren en aanmoedigen zodat het

aantal deelnemende atleten aan trainingen, activiteiten en wedstrijden in stijgende lijn gaat.

Op het einde van dit kalenderjaar heeft de club de ruimte en tijd gemaakt om ons meer dan

tweehonderd keer onze geliefde sport gezamelijk te laten beoefenen. Het leeuwendeel hiervan bestond

uit trainingen. Elke loopactiviteit, ook een training, is zijn verhaal waardig maar in dit voorwoord kijken

we graag even terug naar de voornamelijk wedstrijdgerichtte hoofddoelen van het afgelopen jaar.

Begin februari hebben we de Vabco Galbergen gelopen in voorbereiding van Sluis waar we met een

volle bus naartoe zijn getrokken om een 10 kilometer of halve marathon onder de voeten te schuiven.

De klassieker Scherpenheuvel was weer een schot in de roos en tevens de aanloop naar de marathon

van Dusseldorf, welke net als Sluis, sportief gezien we een succes mochten noemen.

E

inde mei hebben we het najaar ingezet op de Foorloop in Dessel. Menige Vabco atleten hebben daar

krassen getrokken op het wegdek. In grote getalen hebben we deelgenomen aan het massa evenement

The Classic in Tessenderlo. Op het einde van de schoolvakantie hebben een vijftigtal atleten de bus

genomen om in Veldhoven een 5 of 10 miles te beslechten. Enkele weken later hebben we enkele

kilometers verderop in Eindhoven de halve en hele marathon afgewerkt. Zowel op sportief vlak als naar

clubbeleving mogen we zeggen dat deze Eindhoven 2015 edite een special one was. Een ruime delegatie

heeft met de marathon en halve marathon van Lissabon de laatste buitenlandse wedstrijd van het jaar

gelopen . Met vijfenzestig waren we aan de start van de Zilvermeerloop en vele leden hebben de

handen uit de mouwen gestoken voor dit evenement. Met de Zilvermeerloop zijn de hoofddoelen voor

2015 afgesloten.

Terugblikkend op al deze activiteiten mag ik met heel veel blijheid vasstellen dat we groeiende zijn in

alles waar we als marathonteam voor willen staan Dit groeiende individueel loopplezier, groeiende

samenhang in de groepen en groeiende marathonteam teamspirit heeft zich vertaald in zeer vele

prachtige sportieve prestaties in 2015. Waar een wil is, is een weg ..... en deze opgeslagen weg geeft het

marathonteam een mooie toekomst. Ik reken op jou om samen verder te bouwen aan een sportief,

sociaal en harmonieus marathonteam.

SAMEN UIT SAMEN STERK!

Michel


5


6

Een beleving van de Eindhoven races op de fiets.

Marathon, en halve marathon, het is een eigen verhaal. We leven er maanden naartoe, gedecideerd en gedisciplineerd. Om dan uit te vallen, een aantal maanden/weken/dagen voor doel voor Ilse, Jochen, GertJan, Nadine en mezelf, dat is niet prettig maar soms is het wijzer dan toch effe op de rem te gaan staan ipv door te gaan en voor een keer vanuit de zijlijn of vanop afstand dat alles mee te maken. Ik amuseer mij vorige week, als ik zie en hoor hoe de gezonde stress, en het klassieke maar positieve flippen de meesten te beurt valt. Koppen worden bijeen gestoken, plannen worden gesmeed, wafels gebakken, pasta mét of zonder paprika ☺ gemaakt, het juiste ondergoed, de juiste sokken klaar gelegd…. Zondag ochtend, sommigen met de bus, sommigen met de auto want er moet her en der een fiets mee, sommigen zijn al ginds. Amper 2C bij vertrek, een stralende blauwe hemel, het neigt een mooie dag te worden. De lopers en menig sympathisant verzamelen in het Beursgebouw, de dappere fietsers en even dappere stappers proberen met koffie nog wat op te warmen voor wat komen gaat. De ene na de andere vertrekt naar de start, tijd ook om per fiets te vertrekken naar het 1ste punt van afspraak. Samen met Rina, Hannelore, Luc, Herman: met 5 is het immers veel makkelijker de juiste rijrichting te vinden dan alleen, en we zijn weg. Al onder de indruk als we de 1ste lopers passeren, we moeten serieus bijduwen om ze voor te blijven, de brug op en weer af, hier en daar tegen de wind in, aan de verkeerde kant van de baan,…. Vandaag mag alles. Ik spreek af met Bjorn en Dennis, allebei zeer ambitieus in hun doelen. De afspraak: op KM10-20 en 30 een flesje. De rugzak goed geladen, pots op, handschoenen aan en juuu. Es effe gestopt op KM5, dan wijselijk verder naar KM10, de lopers komen er immers vierklauwens aan. Op KM10 aangekomen, fiets langs de kant en de juiste flesjes verzamelen. Bij het weer recht komen zie ik Els Rens passeren, ik roep nog op haar –in Enschede hadden Leen in ikzelf immers een fijne avond met Els, haar trainer en loopmakkers-, in volle enthousiasme nauwelijks gezien dat Bjorn net in dié groep loopt. Afspraak 1 gemist! Hoppa, de fiets op en er achter, ik geloof dat het nog net op tijd was. Eens Bjorn gepasseerd dan volgt Denis snel, nEddy kort achter zich. Een flesje was niet nodig. Hoppa fiets op,


7

terug op zoek naar Bjorn. Hier en daar serieus veel wind, ook de borduurs in Holland zijn hoog en -op risico van geen kapotte banden hebben- af en toe van de fiets om ze te nemen. Het was werken dag! Maar de organisatie is mild voor de fietsers. Soms worden we aangemaand op het fietspad te rijden, en terecht ook, maar verder geen enkel probleem. Bjorn blijft hard gaan, geen verzwakking te bespeuren, wel integendeel. Hij zit in een mooi groepje, wellicht een aantal hazen voor Els. KM20 passeert, ook Denis en Eddy passeren, op de fiets kom ik Jochen tegen, ook hard maar met de glimlach aan het werk!! Tussen 20 en 30 fiets ik met de trainer van Els: ze heeft keihard gewerkt na lang blessureleed, en is hopelijk op zoek naar de BK titel maar vooral naar een ticket richting Rio, het zit er in! Op KM30 hebben ze de vrouw die lang eerst loopt gepasseerd, ze gaan erop en er vlotjes over en nemen gelijk heel wat afstand. Maar Bjorn en Els verzwakken niet, schoon om zien, ze gaan door tot aan de finish, zegevierend en niet eens ‘choco’! Knalprestatie, en een tijd om U tegen te zeggen 2u38’. Hard moeten fietsen, maar wat ik zag was het dat waard! Ik murw me met m’n fiets door de mensenmassa, en dan is Denis daar al: hoofd en schouders nog altijd recht op, hij lijkt nog versneld, en de klok tikt 2u44’, de trainer zal blinken straks. Eddy komt over de meet, 2u49’, McDonalds daags voordien toch niet zo’n slecht idee?? En dan volgen ze snel, Benny ondanks last van maag en krampen in de benen nog een supertijd van 2u52’. Stefan, na afwezigheid van een jaar, met de vingers in de neus 2u56’ Dan roept de speaker: Zie ze komen, de

mannen van Vabco met z’n 3en tegelijk. Peter S, David en Dave, 2u57’, dol enthousiast!! Minder dan 3min later volgt Koen op z’n hoogst eigen manier ☺ maar in een verhoopt fantastische tijd van net onder de 3u, dan volgt Geert in 3u00’26”, een geweldige tijd voor een 2de MT, het klakske nog stevig op de kop! Eén voor één, behalve één ☺ blinken ze. Die niet blinkt op de meet, schittert wel in doorzetting en zal veruit de spectaculairste video hebben. Chris, die ook alle trainingen met ons deed, loopt met Staf. Beladen met eten en drinken, want de grootste pechvogel van de dag, hoorde z’n band al af gaan nog voor hij nog maar op z’n fiets zat. Sjepap afgebroken, nooit meegemaakt, nooit van gehoord, maar wel werkelijkheid voor één dag. Chris en Staf kwamen over de meet onder de 3u15’, doel helemaal gehaald. Velen zijn op dat moment nog aan de waggel, en zullen lachend en content volgen, wij gaan er ene drinken. Verhalen moeten verteld, een pint is op z’n plaats. Ondertussen start ook de Halve marathon. Trainingsmaatjes Peter en maatje-voor-alles-en-eeuwig Leen gaan aan de slag. 1u30, dat is het plan. Allebei in goede conditie, geen stress te bespeuren. Ons Leen was helaas sinds een week of 2 wat meer op de sukkel met haar voet. Van de dokter toch groen licht om te lopen, gelukkig. De pijn was minder, de hoop groot. Helaas is wilskracht niet altijd voldoende als de pijn té scherp wordt. Gezegd aan Peter door te lopen, en dan zelf zo hard doorbijten, niet opgeven waar velen dat wel zouden doen, zo kwam ze over de meet in 1u35’. Amper 5min langer dan het ideale plan. Een straffe madam, met een sterk karakter en in uitstekende conditie, chapeau!! Ook in de HMT zijn we goed vertegenwoordigd, zoals Tinne op zoek naar 2u en er 4minuten onder, en met haar vele anderen... Een MT, maar ook een HMT, het is een apart verhaal, en een raadsel af en toe. Maar heel plezant, en zoveel voldoening gevend… Er zijn er die omringd worden door motards en fietsers, het moet vleugels geven. Er zijn er die met 3 over de meet komen, hand in hand, zo worden ze ook afgeroepen en zo zijn ze daags nadien te zien als je MT Eindhoven googled. Er zijn er die de matten tellen, en de laatste dan nog vlug met een duik nemen, gelukkig hadden de verzorgers dat ook in de gaten en vingen hem gauw vakkundig op om dan en in stoel weg te rijden. Er zijn er met veel pijn maar nog veel meer doorzettingsvermogen en karakter, en toch doen wat menig ander niet zou kunnen. Eén voor één, maar allemaal kampioenen voor één dag! En ‘s avonds gaan we nog ene drinken. Gezellig, bij pot en pint en héérlijke wafels -op de manier van Lien-, worden de verhalen verteld van alle belevenissen.


8

Straffe verhalen, mooie verhalen, ……en de trainer blinkt, en terecht ook. Voor iedereen was hij er, een ganse dag. Van de eerste, tot de laatste. ‘s Morgens met de fiets mee met de MT lopers, in de namiddag meelopen met de laatste van het MT-team. Eentje uit de duizend, en z’n strepen als trainer al dik verdiend na amper 2 jaar. Toen we op hem klonken, probeerde hij nog ‘Het is de atleet die het moet doen’, en dat is waar, het is de atleet die het moet lopen. Maar een atleet die zich gesteund en goed begeleid voelt, die op z’n gemak gesteld wordt, die kan altijd wat meer. De behaalde resultaten waren één voor één fantastisch, om op te schrijven en bij te houden, om mee uit te pakken en weer verder te kunnen. Werner liep gelijktijdig op een paar 100KM, niet vanzelfsprekend maar zeker verbluffend na ernstig blessureleed in de zomer. Ook de mannen van trainer Luc haalde mooie resultaten op de HMT! Het was een fantastische dag! Hij begon mooi en koud, en hij eindigde nog mooier en gezellig. Een sterk team, vriendschap en het licht in mekaars ogen gunnen, blij zijn met degene die nog rapper zijn, en even content voor diegene die het wat trager aanpakken: het zijn dé ingredienten voor succes en motivatie en doorzetting als het al eens wat moeilijker gaat. Ilse, Jochen, Gertjan, Nadine en ikzelf: nu lagen we er uit, maar wat we zagen geeft ons weer moed en vooral véél goesting om straks terug aan te sluiten. Het is vooral het verhaal van de groep waarmee ik train, maar dat doet niet af aan de prestatie van degene hier niet vermeld. Ange en Swa, op het BK podium, Jan en Wim, Bjorn, Jan, Peter, Ann, ….. Aan allen: VAN HARTE PROFICIAT!! Voor degene die in Lissabon lopen: veel geluk, en vooral ook genieten, van een schoon toertje en van de gezellige vakantie!! Heidi Curinckx - 12/10/2015

EINDHOVEN EDITIE 2015

Voetbal en atletiek. Beiden een sport waar lopen een belangrijk onderdeel van is. Daarom zou ik dit verslag willen beginnen met een uitspraak van Chelsea trainer Mourhino, namelijk “ I’m the special one”. We mogen dit ook zeggen van de halve en hele marathon van Eindhoven editie 2015. Eindhoven was “the special one”! Zondagmorgen 11 oktober, 7 uur en de zon nog achter de horizon. De grond vertoont kleine schitteringen. Is het de vorst of een voorbode voor de super geslaagde trip van Vabco naar Eindhoven? Een bus halfvol met marathonlopers en hun supporters en begeleiders vertrekken blauwvoets naar de lampenstad. Aan de kerk van Mol moeten we al terug stoppen. Een atleet is net te laat aan de sporthal. Het ligt niet aan het aflezen van de klok want dat kan hij enkele uren later aan de finish als de beste als hij zijn schitterende eindtijd ziet. Bij de eersten aangekomen in het beursgebouw. Omkleden, terug kledij wisselen, nog eens checken, terug kledij veranderen, nog eens twijfelen, terug in de sporttas kijken, drinken, lange broek uit en terug aan, kap af en kap op en ..... toch maar warm houden omdat er een zager rondloopt. Iedereen afgetraind, zenuwen gespannen, het aftellen is begonnen. Enkele lopers zijn uitgenodigd door een sponsor of werkgever. Maar ook zij zakken af naar het beursgebouw. Samen ..., samen met de teamgenoten nog even afstemmen, moed toespreken,


9

steunen, oppeppen, elkaar vertrouwen geven. Het lijkt wel Chelsea op de middencirkel samen voor een belangrijke match. Echt top!! Iedereen voor elkaar en toch ieder “the special one”. Samen naar de startboxen. Elke special one in zijn vakje met zijn opdracht. Fourty 2. Dat zijn de kilometers die voor hen liggen. De opdrachten zijn duidelijk. Voor iedereen op de eerste plaats genieten. Zes maanden noeste arbeid zijn hier aan voorafgegaan. Tijd om te oogsten. Enkele krijgen een zware tegenstander mee, .... de meedogenloze klok. Tikkend aan hetzelfde ritme, gans de wedstrijd zonder ook maar een greintje rekening te houden met het gevoel van elke “special one”. Begeleiders en supporters verspreiden zich over het parcours. Tien uur, fris met een licht briesje gesteund door een mooi zonnetje. Zenuwen overboord en daar gaan de “special ones”. Niet te snel vertrekken, groepje zoeken, koolhydraten, water, kortste weg, tijd, .... en dan nog lopen, lopen en hard lopen. Zes maanden training verdelen over 42km. Een half uur is de marathon bezig. In Mol pikt dezelfde bus een halve bus halve marathonlopers op. Allen samen, zoals de marathon lopers, naar hetzelfde doel. De finish in Eindhoven. Ergens tussen half twaalf en twaalf. Zelfde ritueel bij de halve marathonlopers, omkleden, terug wisselen, ... ik ga het niet herhalen maar je kan het zelf aanvullen. Maar ook hier weer ..... samen. Samen in een hoekje in het beursgebouw, op dezelfde banken als waar hun collega’s enkele uren ervoor ook zaten. Zelfde rituelen, zelfde steun. Het lijkt wel Chelsea die samen op de middencirkel staan voor de tweede helft van de belangrijke match. Alsof het afgesproken was of was dit weer een voorbode van Eindhoven “the special one”. Ook hier weer allen samen, ... samen naar hun eigen vakje met dezelfde opdrachten. Voor verschillende een eerste keer een halve marathon. Twenty 1. Een meer dan lange afstand. Maar ook hier is genieten de hoofdopdracht. En dan lopen, lopen en hard lopen. Drie uur 50. De laatste halve marathonloper van Vabco is gesignaleerd aan de aankomstlijn. Snel naar het beursgebouw om daar samen ..... samen met de collega’s van Vabco je loopervaringen van de race te delen. Er wordt veel gelachen maar de toon is vooral veel respect voor de prestaties van elke “special one”. Iedereen terug in burgerpak gehesen en samen wachten. Wachten ... neen niet op de bus want die is op de afspraak. Samen wachten in ons hoekje van het beurgebouw want er is nog een 10km Vabco atleet aan het lopen. Pas als deze klaar is, is het samen, ... samen naar de bus. Dik 10 uur na het eerste vertrek in Mol zet een volle bus zich in beweging richting Mol. Elke marathon en halve marathon heeft zijn eigen verhaal en iedere “special one” kan dit kwijt bij dezelfde zager van vanmorgen. Het duister komt stilaan korter bij. We zijn moe maar voldaan en sommigen zijn zelfs blauwvoetend maar we worden veilig afgezet aan de sporthal. Een hele lange tafel palmt het midden van de kantine in. Allen samen, .... samen aan 1 tafel. Velen rond de tafel dragen een blauw lintje met een zilveren plak om de nek. De tafel rijkelijk bedekt met alcoholische dranken. Dit kan geen sportvereniging zijn, tenzij ..... tenzij zij een “special one” te vieren hebben. En ja ... er is veel meer dan gewoon iets te vieren. Elke “special one” heeft genoten van zijn race. Elke “special one” heeft de finish gehaald als een echte atleet. Vele “special ones” die de klok als tegenstander meegekregen hadden hebben de oude besttijd meedogeloos naar de geschiedenisboeken geschreven. Sommigen zijn hand in hand, ..... samen .... over de finish gevlogen. Iedereen van Vabco, ... atleet, begeleider, toeschouwer .. allen “special ones” waren in Eindhoven een onmisbare schakel die samen, ... samen het succes van Eindhoven zijn. Elke “special one” zijn eigen “special race” dankzij alle andere “special ones”. Dank U wel atleet, begeleider, toeschouwer ... jullie hebben SAMEN van Eindhoven een “SPECIAL ONE” gemaakt! SAMEN UIT, SAMEN STERK! Een gelukkige trainer


10


11

EEN VERHAAL VAN LISSABON MARATHON LOPER

We schrijven vrijdag 16 oktober, drie uur in de nacht. De nachtelijke stilte rond de sporthal van Mol

wordt verstoord door bijna gelijktijdig toestromende auto’s. Scherp afgetrainde figuren in blauwe

vesten troepen samen. Op de rug van hun vest, een groot symbool. Het lijkt wel een motorbende klaar

voor een groot motortreffen. Maar hun treffen is niet in Mol want een bus voert hen naar Brussel. Ook

dit is niet het eindpunt. Een stalen buis met uitsteeksels piloteert hen naar Lissabon.

Twee dagen lang verkennen ze alle

hoeken van de stad. Soms met z’n allen

samen, soms in deelgroepen bestuderen

ze de stad. Ook al is het te warm, velen

dragen hun embleem steeds trots op de

rug. Lissabon zal hen gezien hebben! Er is

veel aandacht voor gebouwen,

monumenten, verzichten maar evenveel

aandacht gaat er naar de wegen en het

weer. De hellingen, de vele kleine klinkers,

de grove kasseien, de windrichting, gladde

wegen, droge wegen, ... enz. Het treffen

moet kortbij plaatsvinden want de

nervositeit neemt met het uur toe.

We schrijven zondagmorgen 18 oktober

half 6. De nachtwakers van het hotel,

waar de blauw-witte verblijven, kijken

verbaasd. De keuken is gesloten maar verschillende leden, gehuld in versleten t-shirts of afgedankte

truien, komen hun ontbijt vragen. Iets over 6 uur. Twee taxi’s brengen de leden naar het station en een


12

stalen buis op wielen spoort hen naar Cascais. Ze

verzamelen in de buurt van een grote opgeblazen

boog met daarop “Marathon Lisboa 2015”. Dit is dus

het treffen waar ze voor gekomen zijn.

Half negen, de t-shirts en oude truien verdwijnen

over de dranghekken en maken plaats voor singlets in

blauw en wit met opschrift www.VABCO.be op de

rugzijde . Het startschot weerklinkt en daar gaan ze.

Niet meer in groep maar ieder op zijn eigen ritme

lopen ze direct na de start de eerste steile helling op.

Een eerste blauw witte loper wordt gesignaleerd

aan een snelheid van 4.50 min per kilometer,

gevolgd door een groepje van 5 leden die al

gauw door hebben dat een toptijd niet

weggelegd is op dit heuvelachtige parcours.

Helling na helling schuiven onder de voeten

door. De wind steeds pal op de neus. De ene

bult wat langer, de andere wat steiler. Kilometer

na kilometer gaan voorbij.

Aan de rechterkant een bord. KM21 staat er op genoteerd. Asfalt, klinkers, kinderkoppen, regen, win,

zon, bewolking, droog en nat wegdek. Alles hebben ze reeds gehad, maar nog steeds lopen de 5 leden

samen, ... samen als een echte bende.

Het kopwerk wordt voornamelijk

gedaan door 3 atleten die een week

eerder ook al in de marathon van

Eindhoven zijn gesignaleerd.

Bijna 30 kilometer op de teller en het

groepje duikt het centrum van Lissabon

in. De marathon nadert zijn slot en al

enkele keren zijn we leden

tegengekomen, trots getooid in hun

blauwe jas. Het blauwe-witte legioen

heeft men niet alleen gezien maar ook

duidelijk gehoord. De welgemeende

fantastische aanmoedigingen drijven

het 5 tal verder. Ieder lopend lid wordt

perfect voorzien van eigen sportdrank

en gellekes. Het ganse gebeuren


13

gelijktijdig en deskundig vastleggend op de gevoelige plaat. Samen lijkt het wel een team ..... een

marathonTEAM.

Maar zoals elke marathon is het einde het moeilijkst. We

moeten afscheid nemen van één loper. Hij besluit om de

rest van het parcours op een minder snel tempo af te

werken. De oudste van het overgebleven viertal besluit op

zoek te gaan naar de eenzame VABCO koploper. De andere

drie kijken even naar elkaar. Zonder woorden maar

eensgezind met hetzelfde gedacht ...... als men in

Eindhoven met 3 samen over de meet kon komen, dan

kunnen wij dat in Lissabon ook. Geen één zonder twee

denkt de jongste van het gezelshap en neemt resoluut weer

de kop zoals vele kilometers ervoor.

De kilometers lijken langer te worden. De klok lijkt sneller te

tikken. De benen voelen bij elke stap een beetje zwaarder

aan. De soepele tred is verdwenen. Maar weer krijgen we

een extra stimulans. Aan de andere kant van de weg zijn de

halve marathonlopers aan hun race bezig. Ook al kost het

hen veel moeite om hun eigen tempo te houden, ze vinden

toch voldoende energie om ons luidkeels toe te roepen. Dit

geeft ons weer een extra boost om door te zetten.

Marathonlopers en halve marathonlopers ..... samen lijkt

het wel een team .... een marathonTEAM.

Kilometer 38. Nog een verassing

van de organisatie. Ze hebben

nog drie hellingen gevonden in

Lissabon en ja ... daar mogen we

de laatse kilometers nog over. De

kuiten branden, de ademhaling

versnelt, de hartslag neemt een

loopje, de dijen staan strak

gespannen, de gezichten zijn

afgepeigerd .... maar de eindmeet

is in zicht. De laatste honderden

meters over kleine steentjes waar

de makers van dit wegdek

massa’s tijd hebben ingestoken

om geen enkel steentje op

dezelfde hoogte te leggen.

De drie kijken, dobberende over het slechte wegdek, naar elkaar. De finish van Eindhoven doen we na.

De ganse race samen gelopen, samen genoten, samen afgezien, samen doorgezet en ......... samen


14

aankomen. Samen van meet tot meet en alles ertussen. Het lijkt wel een deel van een team .... een

marathonTEAM.

Het oudste lid was voor wij drieën over de meet liepen ook geslaagd in zijn missie. De koploper

bijbenen. Met zijn grijze wapperende manen, in zijn specifieke loopstijl. Meter voor meter was hij

dichter en dichter bij de eenzame VABCO koploper geslopen om hem net voor de meet in te halen.

Vanmorgen fris gestart met een blakende conditie in een lichaam boordevol energie waar de soepele

spieren het lichaam minitieus elke beweging konden laten doen. Nu meer dan drie en een half uur later

staan we hier over de meet met een afgepeigerd gezicht, geen greintje energie meer over in onze body,

met spieren die nog nauwelijks in beweging te krijgen zijn, met een soepelheid van een dikke eiken tak.

De mondhoeken trekken sterk omhoog. Neen niet van de verkramping, maar van geluk, ... opperste

geluk.

De klokt tikt zelfzeker verder. Twee uur wijst deze ondertussen aan. Lange afstandsloper na lange

afstandsloper sleurt zich over de finish lijn. Alle blauw-witte halve en hele marathonlopers hebben hun

prachtige finishers medaille reeds in ontvangst mogen nemen. De medaille is zoals de race ... loodzwaar

.... maar mooi, ... mooi zoals de prachtige race verhalen en de prachtige prestaties van elke VABCO

atleet en supporter die samen een hele race lang een mooi TEAM vormden.

Een gelukkige Lissabonner


15


16

Schilderwerken

BASTIAENS

Ginderbroek Mol

UIT SYMPHATIE

- elektrische installaties

- verlichting

Vangenechten Roger Kerkstraat 55

2490 Balen Tel. 014 81 36 06


17

EEN VERHAAL VAN DE ZILVERMEERLOOP 2015

De laatste dag van oktober. Zaterdagochtend, de klok heeft net voor de negende keer geslagen. De rust van een meer met prachtig wit zandstrand wordt verstoord. Nadarafsluitingen worden aan elkaar geregen, tenten worden opgezet, muziekinstallaties in elkaar gestoken en over heel het domein Zilvermeer lotto crosscup linten gespannen. Tegen het meer staat een hele grote tent en er heerst een gezellige drukte. Tafels en stoelen worden aangehaald, prijzen uitgestald, de computers voor de inschrijvingen opgestart en getest. De frigo’s en tapinstallaties worden voorzien van de nodige dorstlessers. De haan heeft voor de twaalfde keer van zich laten horen. Een overzicht over de reeds geleverde inspanningen geeft je direct een duidelijk beeld. Al deze activiteiten staan in het kader van de dertiende “Zilvermeer jogging”. Nog snel spelen de helpers een sandwich met kaas of hesp en een kom soep met balletjes naar binnen alvorens de laatste hand te leggen aan de voorbereidingen.

Nog een dik uur voor de start van de 10 kilometer wedstrijd en er heerst al een gezellige drukte in en rond de tent. Maar de talrijke helpers lopen en zitten er ontspannen bij. Alles is onder controle. Het weer is prachtig. De wind geeft niet thuis. De zon schittert op het wateroppervlak en tovert het witte zand om in een glinsterende massa. Elke atleet zijn eigen startnummertje, het parcours is volledig klaar. Nog wat loslopen en in de massa verdwijnen vlak voor een grote opgeblazen boog, klaar om 4 rondjes Zilvermeer af te leggen. Twee uur, een scherp fluitsignaal doorbreekt de spanning van de deelnemers en als opgejaagd wild schieten ze vooruit. Met meer dan tweehonderd, waaronder een 15 Vabco atleten, doorkruisen ze het domein. Ieder op zijn eigen ritme, volgens zijn eigen capaciteiten en eigen doelstellingen.


18

Twee komma vijf kilometer later passeren ze de boog voor een eerste keer. De speaker van dienst moedigt de voorbijrennende atleten aan. Even verderop worden ze bevoorraad met water. Iets meer dan een half uur later komt de winnaar over de eindmeet gelopen. Even zijn nummer scannen en hij krijgt naast zijn deelnemersmedaille om de nek ook nog een enveloppe toegestoken voor de prijzentafel. Even later komen de volgende atleten druppelsgewijs over de eindmeet gelopen. Hoe verder de tijd verstrijkt, hoe sneller opeenvolgend de atleten arriveren. Sommigen hebben nog een heuse eindsprint in huis. De minst snelle 10 km lopers zijn maar net uitgehijgd of een nieuwe meute 5 km atleten verzamelen zich voor de startstreep. De fluiter van dienst zet om drie uur dertig weer meer dan 200 atleten in beweging. Onder hen een vijftigtal lokale blauw witten. Ze verlaten de smalle startstrook en zoeken hun plaatsje in de brede baan voor de ingang van het domein. Een lange traag slingerende baan brengt hen achteraan het domein. De eerste kilometer zit er op. Nog slechts vier kilometer te gaan. Ze lopen verder richting camping ingang. De posities zijn min of meer ingenomen. De stilte in dit deel van het park wordt slechts verstoord door diepademende en hijgende atleten. De finse piste en de tennispleinen laten ze links liggen en sloefen verder. Twee maal steken ze het kunstmatige kabbelend riviertje over. De tweede kilometer is reeds achter de hielen. Ze kruisen het grote plein voor het Zilverbos. De plaatselijke fontijnen dansen op het ritme van voetstappen van de lopers. Een klein dolomietpad brengt de atleten terug naar de startbaan. Nog 1 ronde te gaan. De gezichten vertonen de eerste grimassen. Na iets meer dan een kwartiertje komt de fietser, met in zijn zog de eerste loper, onder de zwarte aankomsttent gereden. Één voor één volgen ze het voorbeeld van de winnaar. De ene uitgeput, de andere nog frisogend maar allen voldaan. Een medaille, een drankje en een prijs is hun beloning. Een verkwikkende douche gevolgd door een natje en een droogje staat hen nog te wachten. De races zijn gelopen. Nog in loopplunje worden in ijltempo alle nadars, linten, elekticiteitskabels, tenten en boog terug op hun plaatsen gebracht. De blauwwitten knappen de opruimklus in een sneltijd op alsof het opruimen ook een race op zich is. Of is het omdat vele handen licht werk maken? Bijna zes uur. De top drie atleten zijn gehuldigd en de tien mooie aanwezigheidsprijzen zijn verloot. De zon besluit zich te verstoppen achter de horizon. Het marathonteam kan terugblikken op een zeer geslaagde dag. Het totale evenement was goed georganiseerd, gewaardeerd met een opkomst van bijna 500 atleten waar menigen een prachtige eindtijd achter hun naam hebben gezet. De vele Vabco helpers voor, tijdens en na de race en de marathonteamatleten hebben samen voor dit succes gezorgd. Op naar de volgende Zilvermeerloop. Loop ze ... ZilvermeerLOOP ze!! Een deelnemer


19

COOLS NV

Soef 165

2490 Balen

014/812109

Turnhoutsebaan 153

2400 Mol

014/313366


20

Mol, 12 november 2015 Geachte, Het atletiekjaar 2014-2015 is voorbij, tijd om het seizoen te evalueren, tijd om even stil te staan bij de geleverde prestaties en de verdienstelijke atleten te huldigen. Vorig jaar organiseerden we voor de eerste keer een uitgebreide huldiging, gevolgd door een receptie. De reacties waren zeer positief, we besloten dan ook om deze formule aan te houden. De huldiging gaat dit jaar door op zaterdag 28 november 2015 in ’t Getouw, Molenhoekstraat 2 Mol. Het programma ziet er als volgt uit:

19.00 Huldiging atleten 21u-22u: Receptie

Om praktische redenen zouden we het op prijs stellen Uw aanwezigheid met of zonder partner te melden bij Mia Van Tongerloo, mia.vantongerloo@skynet be, uiterlijk op 15 november 2015 Met sportieve groeten, Het Bestuur


21

INSCHRIJVINGEN KAMPIOENSCHAPPEN.

Inschrijven voor een kampioenschap kan enkel bij May Verheyen ten laatste op de

uiterste inschrijvingsdatum: [email protected]

INDOOR 2016

PROVINCIAAL KAMPIOENSCHAP

DATUM KAMPIOENSCHAP PLAATS INSCHRIJVINGSDAT.

19/12/2015 polsstok miniemen Mol 20/11/2015

27/12/2015 Ben-Pup-Min Hoboken 1/12/2015

10/01/2016 vanaf cadet Gent 18/12/2015

12/03/2016 masters Gent 26/02/2016

VLAAMS KAMPIOENSCHAP

24/01/2016 cad/schol Gent 8/01/2016

31/01/2016 alle categorieën Gent 15/01/2016

6 & 7/02/2016 meerkampen Gent 22/01/2016

BELGISCH KAMPIOENSCHAP

6 & 7/02/2016 meerkampen Gent 22/01/2016

13/02/2016 4 x 200 Gent 29/01/2016

20/02/2016 alle categorieën Gent 5/02/2016

27/02/2016 jun/bel Gent 12/02/2016

28/02/2016 cad/schol Gent 12/02/2016

12/03/2016 masters Gent 26/02/2016

VELDLOPEN 2016

PROVINCIAAL KAMPIOENSCHAP

7/02/2016 veldlopen Lilse Bergen 15/01/2016

(ATAC)

VLAAMS KAMPIOENSCHAP

14/02/2016 veldlopen Rotselaar 29/01/2016

BELGISCH KAMPIOENSCHAP

6/03/2016 masters Dour 19/02/2016

13/03/2016 veldlopen Wachtebeke 26/02/2016


22


23

vzw vabco-mol-atletiek Secretariaat: Mia Van Tongerloo Bergstraat 4 bus 3 2400 Mol Bankrekening: 035-3078476-28

BESTUUR

Voorzitter: Ludo Caers tel. 0497/99.86.60 Secretaris: Mia Van Tongerloo tel: 014/31.45.51 Penningmeester: Rudy Hus tel. 014/32.01.94

Paul Lodewijckx † Erebestuurslid: Mariette Hannes tel: 014/31.45.51

Leden Eddie Geypen tel: 014/81.25.94 Johan Verwimp tel: 014/81.71.63

May Verheyen tel. 014/81.37.41 Wendy Vandereyd Luc Jansen Koen Binnemans

Clubblad marathon editie november 2015

Documents

Transcript of Clubblad marathon editie november 2015