^"H-^K-i. ' «.'

DiEM xxTin M. iSisTJAR. Mbeecxxv: N A T A

.,|| §,,M**

F R I D E R i C J .^^^

^-1•m

*x..

AUGUSTIS5IMI ET CLEMENTISSIMI aEGISl?X)PTIMI PRINCIPIS

> "5**^ A LBUM ET LAETABILEm' "'^^^^^

^:'^-^^

*ij*'

/i#SOLENNI ORATIONE. >:'• . . • --t •

/t

*4-' •

. '•Ux..*<

,'; 4 i''i.:•* * : •'.-*•! j -i.l • .- ;'•;<;?('

Antlquissimam Mipnblicae Atheniensiotn descriptionem post leges a Solone

et Clistbene fatas' obscoratam' et fere oblitteratam, netjue nisi nomine et

umbra posteria notam, re autera^ cognitu diHicilem, aetatis nostrae

Tiri eruditi in memoriam reduxerunt, atque rerum civilium ordinandarum

apecimen hoc, ut per se cognitione dignissimum, ita uberrimum esse ad

antiquitatis indolem in genere aestimandam docuerunt, nobilique ardore

certatim iilnstrando ipsi operam navarunt. Verumtamen omni ex parte

patefactam esse hanc rem, actumque agere quemvis in ea exquirenda sese

collocantem, qui plurimum hisce in litteris profecetint, ii liquidissime nega*bunt. Quae quum ita se habeant equidem de antiquarum quatuor tribuum

(<PvX»v) tripHci partitione disserere constitui; quaestionis tamen multum

agitatae de ijiarum originibus, digoitate et nominibus universa et singola

momenta simul ponderare ita supersedeo, ut uno verbOi quantum ad deH*

niendam rationem, quae inter istam quaestionem meamque intercedat,

pertinere yjldetur, signiHcem. Id enim mihi persuasom est, eorum, qui

ordinum siTe Aegyptiorum sive Indicorum instar comparatas foisse Atticas

tribus censueriort, sententiae rix quicquam posse proferri magis contrarium

ad eamque refellendam accommodatius partitionis ad singulas tribus pariter

pertinentis et aequabili fere )ure deHnientis eas accurata descriptione, atque,

modp recte aliquis hac Opera defunctus fuerit, fore, ut ad tribuum ipsarum

statum rere acstlmandum aliquid videatur attulisse.

Igitur antiquas quatuor tribus Atticas trifariam dispertitas, singulasque

ternis classTbus descriptas harumque partes (ppxrp/z(, rp»rrt/ac. i^^ appeliatas

fnisse memoriae traditum est '). Quae si quis opinione praejudicata haud

i) Jul. Polloe. onomact. Vm, tog-ii. III, 52. Harpocrat. . ytw^ra/. Phot. etEryra.

M. T. r/MrnJ$. Moer. r. yewrJTxi. Suid. tt.(PpcirofB^, ^xrplXf yewijrou, Schoi.

,^ ad Platoa. rcmp. p. 409 ed. Taqchn. ..''

I . X

occupatus secnm reputat, Heri noD potest quin, quae partitio triplex-fuisse

dicitur, e^, nisivana sit aestimanda atque inanis, partes exstitisse non solo

nomine sed re diversas judicet, illasque partium singularum appellationes

eas habeat, quae non ad solam nominum variam speciem^ sed ad ipsius rei

discrimen pertineant. Jam ejusmodi partitionem istam fuisse propositummihi est partiam singulartim inddle inVestigandti et repraesentanda probare'4

at vero grammaticorum vetcrum nonnulli contrarium suadere videnlur:

quare, ne incautus ab his viam persequi videar meamj faciendum est, .ut

eorum auctoritati quantuna sit. tribuendum primum exponatur. Suidas

nescio quo auctore haec.tradidit v, (f>pxTopsi'—

(fotai ik ro iiv.To i^vcQ.shact

rpiTTuu, ^Tot T^v ^pxTpixvr quae verba si minus sunt corrupta, at sententia

est inepta; v. ysvv^Txi— «/ ie ^pxTpixi ixxkSvTo rpiTTWi, on Tsffffxpuv (fukoSv

i<Tuv eli Tplx ixx97}v iteiXov ftip^, quibus signiflcatur, rpiTTuv nojmisi cognomeneise ^pxTptxf, idem fere yult v. <PxTp(x\ ^ (^vkrj itypifTxt sic ^, •—

ixx^^ 6k itxi^,

peaii siQ y\ ug yiveadxt t^ — %x}^T9^xt 6e Tptrrvxi %ctt ^pxTpixc, atque, quantum

quidem foeda in corruptione cognosci potest, Stephanus Bjzantinu* v«

(^pxTpix' i^ ^e oi ^pxTopsQ kdyovTxt oi ix riji (Ppxrpixf r^( avrijc ovtsq ist rpirTfi

(PvX^c (scr. rpirov fiipoi tjj>; (PvXijc) ^vTtveg rptrrlv (scr,rptrrvv^ kdysatv. Itane

<PpxTpixg plane easdem fuisse ac rpiTTvxg, et hanc vocera tantummoda ad

illarum numerum pertinere signiHcandum ignotis testibus istis, qni in voca-

bulis (pxat, nvi^ latitant, credamus? Me cupidius sententiam feramus, nunc

id tantum monemus, quum tertiam partem, fi<^v:|f rocatam, siJentio praeter-

miserint, ad rei summam conHciendam ejusmodi testimonia iiaud valere,

I^eque magis Moeris, qui v. yevio^ra/haec tradidit : ctiik (Pvkctt ixxf^ eJc rptr^

rvxc {iiypijvTo), eli 6s ixx^ijv rptTTvv stcjjx^ yivTfX, tripUpemque igitur parti>

tionem simplicem unoque nomine descriptam perhibet| . peculiare aiiten^

(^/3ar/)/a^nomen oblilteravit. .j>,

.. ,i;r,p. >:;;{

Jam trium simul partium mentio Ht apud Harpocrationero ejusque pe«

dissequum Suidam v. yevvijrott—

ixjeVjf ii (py\^ f^'%^ it^jp^ro, . xxi ixxksrr^

tv.x<30'j fiipQc TsTuu (scr. ro/»TOv?) TpiTTVi; xxi id^voc xxi (Ppxrpix, atqu« iisJem

fere verbis ap. PoIIuc. VIU, lll -^ ore fiivrot riaciitpic yaxv xi ^vkxi sig rpix

fiipr] ixxSTj StsiprjTOfxxi to fiipoQ Tpro CriftSro) ixxksVro rpiTTvc xxi i-^voc xxi (Ppx^

rp.x. Utroque in ioco usus numeri singulaiis speciem rei falsam induxit, et ita

fartiim ^st, Al tribunm simplices duoJecim partes' numefarent iMi hominesV

atque, quum soiam mimeri ratioDem s^qiierentur, neque ad cufusque clas&is

peculiarem atteoderisot compositionem siogtirarumque diversas partes, tribus

timal iioamqnamque nomioibus appellatam esse putareoL Pariter solum

numenuD respezerunt missam rei oaturadniiidemes Harpocratioo v. (ppeirofsg—

(Pfotxfix isi To rpfrov fiSpos r^c (Pvkiji, et qui' etymologicnm , qood Gudiaooin

appellamusi composoit r. ci^giiruf ^'^pxrf&t H xvfjotg ro rpirov fidpos riji

loter qoae nescTtfae ttoierariaeqoe scriptibnis speciimnaTontem Tcritatts

limpidum, uode isti turbidi Auxeriot rivuli, indagandif silieri potest, utoeces-

aaria ceaseator.cora, ita via moostratur. Si quidem ex Aristotelis rcipublicae

AUieniensium descriptioneipsa Iragmeoia ioter grammaticorum, qui uberri-'

mas istas copias expilaverunt, commenta servata esse, simul.quid disteoC

aera lupinis, Photii potissimum probatur iodiGio. lo lezico eoim ejus

nomine ioscripto Haec leguotur v. rpirrvf' ro rpiroy] fttpoQ. riji (pvKijt. xvrtj yxp

if^pnfrai alg rp/x ftdp^ , rptrrvi kxI s-^vij kxI ^pxrplxi, cag'Apifordk^Q (^iivlv, quaeAristotelis nomine haud addito etiam io etymologico magoo exstaot. Qui-bus locis teroas tribuiim ciasses, rpirrvq uoam, alteram (Ppxrpixq, tertiam ad^vTj,

futsse oeqoetria simul oomina ad quamlibet earum accommodari posse pro-babife fir. Quod si addideris scholion ad Platonis remp. p. 409 ed. Taucbn.

'A-^rfvi^<Tt idxx fihv ijdxv ^ukxi' 6tifpovro ^iKx^ij riraav bIq rp/x, */« rptrrvxi, eti i&vif

xxt (Ppxrp/x(, liequeeoturbatusfueris, qupdpartitio adCiistheqis.decem tribus

perperam translata sit, classium ipsarum uhra quam nomine tenus discrimeo

faclendum iesse praepositione «/« repetita persuasum habebis. Denique ejus*

dem Photii lexici egregio loco, qui rptrrvxf plane aliis, ac reliquas classes,

partibiis cOostitisse teStatur, siquid reliquum est dubitationis, oisi fallor,

omnioo to!litur<

QuippC quum grammaticorum nonoufli falsa opinione, tribuum classes

re easdeoi, oeque bisi nominibus variis distinctas fuisse, ducti, tricenas

gentes, quas singulae phratriae complexac esse recte dicuntur, ad reliqua

quoque partitionis genera, rpirrvxQ, i.^vrj, inepro studio accommodandi

periculum fecerint, quominus falsa pro veris venditantes imponant Dobis,

vetat AriaCbtelis frsj|meotum a Photio servatum v. vxvkpxpt*— ix rijg 'Apno-

rdXfts ToXiTs/xi-^ iic #1 fiji (pv\if4 lHiittjQ ^<txv vevtui^fitmt tftrivti; 'fih rpkT;,

vxvitpxpixt ik iiiiexx xcey iKx^ifv, Unde facilt negotio vanam fuisse Pollucis

operam colligitur, qni III, ss~ rect6 quidem haec tr^diditt (Ppctfp/xt i'^^v.

ivoxx/iexXf uxrdv itlx^y yivil rptxxovrx , Snxiftlt iH rptxxovrdt xvipmv ; (eft Harpocr.'-

V. yEWTJTxt— vxkiv ik rSv (PpxrptoSv ixxvij it^priro elt yivrj rpieixovrx^ verttni-quae

gentes ad phratrias solas pertinuerunr, easdem ad alterum partidoifcis-genus

perperam transtulit Vlli, iii: — iiixrB ik id^vft^yivii rptxH^x^x iitxXiPro

TpixKxie^ X. r. X. Neque minus ipsi in animo fuisse eas ad trittyes quoque

applicare persuasum Habeo, atque quiie leguntur VIII, lO^i-rptYrvot ^ixa^Tjg

ytvij rptx tantum abest ut cum Kiihnio ab alio inculcatfll existintfem, ut cum

Valesio rpfx in rpixxovrx mutare, atque sic perversam Pollucis rationem, quam'Moeridis quoque fuisse e loco supralaudato emergit, clara in luce coUocare

satius ducam. • ' "

.'•^^- '-.*'»: « -^

Quae quum ita sint comparata, pariitionis tribuum triplieem istam railo-

nem equidem non ad sola generum sive classium varia nomina pettinuisse

censeo, imo rei, consilii atque aetatis interfuisse discrimen contendo. Si*

quidem, quod ad consilium atque aetatem attinet, i^vtf quae vocantur ejus-

modi partitionem fuisse aestimo, quae ad civilis societiatis infantiam,

consilio plerumque expertem, naturali tamen rerum humanarum conditione

ordinibussuperioribus loco et inferioribus distinctam, relegandaesse videtur;

antiquissima eadem habenda sunt religiosa vincula, cujusmodi phratriis nexa

esse constat; propter phratiarum vero et gentium unicuique tributaruni

numerum deHnitum hanc institutionem consilio civifi deberi perspicuum esr,

atque, quod ad civitatis in unum Junctae et copulatae summam refertur,

ideo, si recte conjicio, aetati, quaeTheseinominc significatur, qua qtiidem

singulorum Atticae pagorum habitatores primutn ad commune gentis prjta*neum convenisse dicuntur'), adsignanda est; non minus denique consilio

atque legis praecepto ordinatas esse arbitror trittyes, quippe facultatum

reipublicae et copiarum eliiciendarum causa institutas;

simul autem hanc

novissimam neque nisi reipublicae florescentis vlriumque junctarum pericu-

1} Tfaucjd. a. 15. Diodor. Sic, 4> 6'« PlutMrch. Sot a8« Sirabo 9, S9Zi

him-l^deBU*) ilque aitis jope ciVilis indigentis ad drium siogurorum moiiera

et eollationes de&oiendas , propriam censeo* ''i /':- •' 1'

iii: Jain de triplids tribuam partitionU primo genef^, qaod appellatipne

i-hnj signiiiMur, siogulatim agamus. De eo PoUuz baee tradidir Ylll, t|T :

rflxik^ r» i^yil rcikeuy 'EvTrotrpfixt, yawfiipet, iTffttspyo/' neque vocabulo

i-^voi in bac re non sunt usi auctores lexid rhetorici in Bekker; anecd. p^s^T;

atque etymologid magni y. ECrarp/iKt—

irtytcifiopot ik ro f%%wi(oV i<^of; et

Hesychius.r. ^7/»/«^o/<r^ iri fikv rm clvipuv (scr. 'A^jpac/wv) ro i&vof ink:^&7f.

Quodsi solemnem vocabuli vim, qua populus sive gens significatur, ad tria

ista homioiim genera valere, aimulque appellatiooibus ysotfiipot, irjfimpyoi

vitae geous, operam et negotinm denotatum ad volgus ita pertinuisse pona^

xnus, idem ut attrpem ignobilem eique iUud mnnus et onus peculiare tan-

quam indolem popular^m infixam et adnexam habeamus, atqud conjiciamus,

diversae originis populos in Atticam antiquitus confluxisse, ab eoque, qui

viribus et consilio praestiterit, reliquos in servitutem depreSsos esse, et

opera per manus tradita ab illo, laboris hujus fructus percipiente, discreios,

sanequam speciosa haec est ordinuro Aegyptiorum Indicommve simillthdo.

Quae tamen quando veterum scriptorum aliqua auctoritate confirmari per-

hibentur, iis quidem, qufte Plato in Timaeo p. 34 A, et Gritia p. iio G, tra«

didit, quam parum fidei habendum sit, non est quod exponam; Oiodorus

•vero (i, cag.) Attica adAegyptiaca referens, nimirnm haec ex arrogantibus

sacerdotum Aeggrtiorum narrationibus fluxisse prodit. Verum enim vero ut

obtinuerit re is antiqnissimae dvitatis Atticae status, qui diverso munerum

negotiorumque vitae genere maxime descriptus incolas distineret, solam

tamen ejus speciem, neque vero popularem indolem diversa stirpe et genere

varie distinctam, aut origines demnm populorum vocabulo lf-9voc declarari

ex antiquissimo ejus usu colligitur. Gtt)usnam vero quam Homeri ad hoc

probandum fidem majorem habeamus, qui non solum nativas cogitationurh

formas, quae prindpio vocabulis inerant, plerumque expresserit, sed etiam

ejus dicendi ratio propter generis Jonici communionem ad vetustissima rei-

publicae Atheniensium instituta aestimanda egregie sit accommodata '). Sl

1) Mutunaonib.d.Be^.il.W,(Pp«r/>/«inAbh.(l.Berl.Akadkd;W. r8t8-fg,bist.ptiU. Cl.p.36.

qiridem, qaod ipsa rocabuU ofUBdit confonoatio;^) , bob UnrttirpiSi generis

atque gentis cooiinanionein , qaam muItitudiBia Biorooi et coaauetudiaum

aequabititate copulatae rationem ipao declamri, id «emplomm «f&uenti

copia , quam e oanninibus Homericis petendi facultas data ett, probaturi

iSam qaoraura nisiAd commilUonutn catervas pertinent i^i iTU(fon 11. 3i3t»

7, IIS. XI} SSS* 59S; i^ve» xe^Mv ir, 734, et vocabulo gemino adjecto keutv

i-h>oi I3i49s' £o.dem spectant (Graecorum) idvsx toAAa 11. »,91; neqne.liac ratione aliena sunt exempla Aux^ofv fiiyoi i&voc 17, 551; *Ax*to)v i^oQ*

Itiique non cives, commuoi progenie et iegum vitaeque domesticae vinculo

nexosy sed milites ad ezpeditionem congregatos, (pariter atqne ifvl^oav i&vix

11. 3,459, fivixotv i^eat 3,469)1 et familiaritate castrensi iunctos vox appeilat*

In quo quum antiquitatis iodolem ignorare recte dicatur, qui hac vitae mili-

taris specie commune gentis populare negari toltique coBtendat, tum apud

posteriorum aetatum scriptores solius operae, negOtii et artis commuDio-

nem voce ista, ceterum ad ampliorem gentis seu populi aigniiicationeni

plcrumque transiata, frequenter designari satis corntat. Gujusmodi exemplasunt : apud Xenoph. symp. 3, 6 rle^v^Q ijki-^tiarefov rj fxy^^iut/; ap. Piaton.

4le rep. I, 3S1 ^ • ^ ^ifixs* 7 nkkirtxi, vjxkXo ri i^voQ^ovx Knvij ktl rt i^x^rat

dituxi' cf. in Oitia 110, C; ap.Demosth. adv. Arisitocrat. 66S ed. Heisk. : etrii

vtixi ipoiro t/ Toytffforcerov vofif^ere r£v ivrij xoket xivroav i^viaVf ire t«c yeccp'

yS-jTXiy nre rsi if^xopm, are Tti i* r<Sv ctpyvpeicuv ire reSv roisrwv nihf xv eix^TSf

tt/.lx THQ ixl fiiff^^ kiy^tv xxl ypx(Psiv ehdirxi. Quii^us exemplis addere plura

*io faciliussuperiedere possum, quod vocabuiuni yivOQ ejusdem cogitaiionis

specicm refert, v. g. in Piaton. Tim. 14» A ; Aristot. Polit. Si 8* S* 6« 6*3, 7.

et rel. ; undeHesych. v. xypotoSTxt—

dypai^itoi ydvoi 'A3^vy«v, •? xvriiiefiKkovro

Tpoi THi Evxxrptixi, Oenique adde Ciceron. de nat. deor. a, 19. pro Sexr. 44.

in Fison. 23. de harusp. resp. s6, quibus loois f/att.o Epicureorum, opii-

inatium, candidatorum, deierioriiui, ad idom redit.'

•

Quae quuni ita sint, Aegyptiorum ordines, pecniiari vitae gcnere in-

sigues, sdi/if vocari poterant, et illi quidem, etiam&i ad diversorum populo-riim non attendebatur rationem, justo nomine : rursus ad veterem Aiticae

I ) Eijfflol. Gud. iGi, tC e&Oi — ejf » xxi £'h'og' inxfx yxp e-hst iiUv M^Oij^srxi.

"- '>•-: ->.• -

incolMnm ciiHeai statum haec fereor ne sectandi Aeg}rptiaca studio a rerum

civiiium s<aiptorrbus cstrinsecus atque secundum aliquam similitudinis spe-.

ciem siat accommodata, Istiiis autem propriae et domesticae plane aliae

atque Aeoyptiorum ordinum fuerint causae. Si quidem quot antiquitus

hominum genera in repubHca Athenieasium ftmse dicuntur, ad ea quidemsatis commode vitae generum divisionem quandam appIioRi potuisse per s&

patet: attameninea, quaie dbtinuisse iertur, neque popnlorum diversorum

Statns» neque instituti erAegypto petiti vestigia deprehendi, imo certam

ac deiinitam ordinum descriptionem vix praedicari poisse, twtii maxime ge-

oeris, eorum qui iijfitg^o/ appeiiabantur, justa aestimatione perspicitur.

Iterum ad Homerica carmina nos applicamus, in quibus ista appeHatio ita

pertinet ad praecones, Od. 19, 135 — X7}pvtia>u, 0? irifitoepyoi ioutiVf ad vates,

medicos, fabros lignarios et cantores, Od. 17, 383 sqq. :

, :,• ... ;. V— 0? 67]fiiospyoi ixn

. ...- , ......•'= .ftdufiv if l:jTJ}px xxxaSv, ijt4xtovx iipoav

-

.. ... - -. .;,^v ^ xxl dri<nciv xoiiov —*-^, efivrAi ,.>r

nusquam ut hominum genus vile et abjectum, neque magis populi ordinisque

civium iqstarjunctum, ea notetur, sed bomines quidam opera etarte excel-

lentes, sive mediis e civibus, sive, quod, teste Homero Odyss. 17, 3$6:

iroi yxp xKijto^ ys /ipoTuv cV olirs^povx yxTxv, maxime proprium artis peritorumfuisse videturv peregrinando hic ilUc versantes, publiceque, ubi ipsorum

ministerlo opus erat, vocati. Jam ejusmodi homines glebae adscriptos

Yocari non posse neminem fugit; quae vero antiquitatis erat peculiaris con-

suetudo, ut artis peritia a patrc fiiiis tanquam de manu in manum traderetur,

et illa quidem singulis familiis apud Graecos tribuenda est, ut medicae artis

opera Asclepiadis, ad ejusmodi propagationem non tam vocabulum i3-ucg,

quam solemnem istam , apud recenriores potissimum usitatam Graecos scri-

ptores, dicendi TAtio^em vxTisq ^aypx^pav , Ixrpwv, <PiXocr6(f>uv , quasi suo fure

pertinere quispiam dizerit.

Jam ut, quorsum haec disputaverim , id ipsnm in' medio ponam ,de-

miurgos antiquissimae Atheniensium reipublicae mihi videor recte conferre

cnm inquilinis, qui post /xeTontot appeHati sunt, neque quicquam inter civiiim

ordin^s loci jarisve iis tribuere, sed trihabas accensorum insiar adnectore.

y^^^i

Cui seatentiae, quam permuhis audaciorem quam veriorem visum iri'non

dubitO) ponderia aliquid eo additur, quod demiurgi altero nomine, iriyeoo*

jti9fot, cujos supra p. 5. mentio injecta est, appeadids instar plebi aggregari

identur, neque a Oionysio Halicarnassensi , qui in archaeol. 3, 8* *^^^ ^^^*

tum civium genera recensetv silentio non praetermittmitur. Quam Moe«

ridis quoque re vera fuisse mentem, singulari tamen errore aliorsum deflexam»

ut eupatridas oiniserit v. yBWTjTai—

-^ riktc rJSif 'Ad^vSy ro xxKkiw it,sHg%i'

(TutfTo itx^i * *U T8 rig yeupytif Koci r«( iiffitnpyiQ— nrot ih xiktv it^pifvro ttq.

^vActc ^ X. r. A.y num recte censeam, viderint acutiore*.

Itaque, si modo recte processit adhuc disputatio mea, civium si^rnma

duobus ordinibus, nobilibus et plebe, eupatridis et geomoris, continebatur.

Jam vero quam solam vocabuli i^voQ signiHtalionem, scilicet hominum

generis, quorum vita opera et arte peculiari descripta sit, in deiniurgo^

quadrare probavimus, ea eupatridarum appellatione videtur esse aliena,

quippe quae tantummodo sanguinis praestantiam dedaret. Neque mirum,

dicat aliquiS) titulum rebus Atticis secundum aliquam similitudinis cum

Aegyptiacis speciem accommodatum haud penitus sibi constare; quamquam;ut eupatridarum nomen reliquis congruat, efificiendi non deest via. * Si qui-

dem ea fuit antiquae nobilitatis Graecae ratio, ut tri(>Iici dignitatis et aurto-

ritatis niteretur fundraiento, agrornm possessionibus, sacerdotiis et armorum

equestri splendore; quorum honoris instrumentorum quum fuerit nullum

antiqua nobilitate Attica alienum, tamen cbmnlunem qualiscunque nobiUtatii

notam, generis sanguinisque illuStris decus apud eam praevaluisse, id nulli

magis causae deberi videtur, quam quod variis partibus composita erat.

Etenim, quamvis ordinum descriptionem quandam, superiorum loco et in-

feriorum, quatuor tribubus signiticari ut credam animun^ indueere nequeo,

mihi persuasum est nominibus TeXiovTei; sive Tekiovrsf, "OrX^eCf A/y/ico/)6/c,

Apyxiete^) drversa hominum genera appellari, quippe eorum» qui per Atti*

cam, nondum uno prytaneo junctam^ disparibtiS inter $e moribus, unde

I ) V. Herod. $, 66. Euripid. Jon. 1566 sqq. Plutarch. Sol. 93* Strabo Z, 388- Pol-

lux 8i 109. Stephio. Byzint. v. Aiytxopeug (*cr. Aiyoiopttg)» . .

I

vel popufaris discriminis appareant vesiigia nonnulla, habitaveranf. Qni

guaies singuii fuerint quum negaverini uie hisce paginis cura singuiari ex-

positurum esse, tanien usque eo disputationis istius aleam adire liaud reruso,

ut in hac sententia pericliter. 'ApyxisK; et Aiyixopei^ qui vocantur, eorum

"Alticam germanam palriani duxerin»; el quideni ilii, Argivorum instar, quosolim 'Aysiadac vocalos e&se Stephanus Byzaniiniis v/ApyoQ commemorat, no-

men traxisse videntur a planitie, cipyoi; '), quam vocem pariter ad nomen

Felasgorum CvsXxpyuv ) ^ atque campos et arva ad eorum vitan) pMlinuisse

nullus dubito; Aegikoreis vero a vitae habitu pastorali, quae montanis ho«

niinibus convenit. Quodsi locis ita divisis universa Attica duabus partibus

exptetur, neque quicquam fere superesse videtur regionis ,ubi coilocenlur

reliquae tribus, istam nimfrum posterioiis aetatis partitionem tripiicem, qua

TCxpxX/x^ australis Attica, pro tertia parte habebatur*), ad antiquissiuia

tempora referri alienuni piito; Jones autem adventitios, quibus, nisi cum

viris doctissimis fallor, teriia tnbus, "Oir/.^/Tfic , constabat, luni in tetrapoli,

ouae vocabatur, tum maxime in i[)sa Aihenarum urbe sedes posuisse, pro

certo dicilicet; simul Alhenas, quae post caput regni exstiterunt, principio

Jonum modo sedem fuisse, et quae feruntur de antiquioribus earum rebus

fabulae, eas Jones solos spectare recte conficias. E duabus demum quartae

tribus appeilationibus, TekeovTSi sive TeliouTSif utne dicam detertia, Ysiko-^Te;.

apud Plutarchum, V, Sol. c. 23. proposita interpretandique periculum sa-

piente, posteriocem ita amplexor, ut a mysteriorum initiis, Tehoi^ Tekery,

're/.eT7/, eam ductam esse atque Eleusinios proprie spectare, censeam; quae

SvocabuU interpretatio ut ex aliqua parte ad idem redit atque alterius formae

TTehdoyTei ^), ita ad turbas in litteris T et F scribendis exortas apposita vide-

tur esse explieandas. Jam^vero, quaiiscunque demum inter haec hominuni

i) Sirabo 8. 57 »• Stephan. Byz. v. ''Apyoi—

"Apyo; 6k <y%£ooy rxj irsiiov xxzx

•^xXxvvxv.

2 ) Herod. i , 59. Tbucyd. 2 , 55.

3) V. Weisel. ad Herod. 5, G6 : tshdovTe; — liaud aHi ac evTTXTpfixi (?), »lve Xaa_

jrpoit illustres, splendidique. Cf. Creuzeri Symbol. 3, 55. not.

3

10

genera, quamdiu ejusdem regionis tantummodo incdlae, neque rero cives

unius rei publicae erant, commercii, locorum statusque intercessit ratio :

posteasaltem quam gentis et civitatis commune effectum esset^ quatuor tribus

aequo jure descriptas esse, ex aequabili carum in phratrias et trittyes

paiiitione conflrmatum iri coniido. Quo faclo cujuscunque generis nobili-

tatem, sacerdotes etmilites, simul autem, quo nomine inter Argadeis quo-

que et Aegikoreis nobiles exstitisse rei natura suadet, agrorum possessores

et gregum pascuorumque magnorum dominos in unum ordiuem coaluisse

consentaneum est, quem quia singulari nomine propter variam personarumindolcm haud commodum erdt appcllari, communi generosae stirpis nota

siguiilcatus est, atquesic, opinor, eupatridarum nomen invaluit.

Rursus per unamquamque veterum qualuor tribuum plebem, variis rerum

humanarnm casibus et personarum dotibus nobilitate, quae ex ea caput ex-

tulerat, inferiorem, habitasse, atque si ^d^vog vocatur, ordinem, non popu-lum signiQcari, argumentatione haud indiget, neque distat a re et veritate,

ejusmodi homines, propterea quod plerumque agros nobilium colerenr,

communi nomine gcomoros appellatos esse. Quanquam vocabula habcre

sua fata pariter ac libellos in eo animadvertitur, quotl eadem vox (yxfiopoi)

apud Dcres fundorum possessores declaravit '), vel in ipsa insula Samo idem

dicendi usus obtinuit *). i

Postremo quos ordines civitatls duos, nobilitatem et plebem, fuisse, )

iisque peregrinorum nomine demiurgos adjungendos esse, censemus, ad .

eorum alterius honorem et munera deiinienda pertinent quae Plutarchus in i

vita Thesei c. 25 tradidit: yivugxeiv rx d^eTx xxi Texpix^iv upxo>rxf xxi vofixv

iiSxQxxkHQ eTi/xi xxl Qsioov xxl ispSv i^TjyrjTxQ' cf. lexic. rhetor. in Bekkeri

anekd. p. 257 atque Etym. M. v. 'Evxxtplixi' ixxX^vro 0/ xCro ro xrv oixSvregf

XXI jLteTbXovte^ j3x7ikixH yivsi, ttjv tiSv IspMV iTTi/xiXeixv votgiLievoi ; geomoro»

vero, rusticam plebem, quos Etym. M. r^i xWiji x^P^i oh^topxi appellat,

nobilium agros ea conditione coluisse, ut sextam frugum parlem possessoribus

i) V. Valcken. ad Herod. 5, 67. 6, aa. i\uhnk. ad Tim. p. 67»

2) Thuc)-tl« 8. ai ; Plutarcb. tjuaest. Gr. 7, aii ed. rteisiu

11

praeberent, (nisi cui forte verior videatur sententia, quam Eustathium ad

Odyss. 19, 28 sequens ampiexatur Schoemannus de comit. p. 362 n. 38,

i\Jsexta parte ipsis relicta, quinque exhiberenr,) ob eamque rem iKnjfiopst s,

in-njfiopfm; s. itripiopr^Q vocatos esse, docent Plutarch, in vita Sol. c. 13, Poll.

4, 168 ; Hesych. v. ixtiju,. et iv//xopr. cum Homsterhusii disputatione de hac

voce; schol. ad Platon. Eutbyphr. c, nota Ruhnkenii recusa in Bekkeri

comment. inPIaton. a, 327. Qui quum magis alienae quam suae rei curandae

operam darent, iidem recte -^rjrei; appellabantur, quo vocabulo apud Ho-

merum , Od. 4, 644, opera mercenaria notata est, Solon vero iniimam ple-

bem, haud quidem contumeliae causa, nominavit.

Reliqua quidnam intercesserit disrriniinis inter hanc tribuum m ordines,

quorum alteri alter iniquo jure subditus erat, partitionera, et pliratiarum

trittyumque aequabili jure constitutarum descriptionem, non est quocl anle

ipsam de his disputationern prriopostera cura exponamus. Neque masrii

argumentatione opus est, ut Pollucis genlium deilnitum numerum istis ordi-

nibus tribuentis inepta ratio, cujus supra mentio facta est, relellatur. Sane-

quam gentibus continebatur nobilitas, ut ne dicam deplebe; neque tamen

ad normam numeri deliniti compositis, sed ipsa natura, solaque stirpis

comnmnione eifectis; quanquam hujusmodi gentes naturales, atque gentes

phratriarum nexu et numero constitutas, titulo civili quidem distinguendas,

re plerumque easdem fuisse ex iis, quae sequuntur, paiebit. Eodem rejicio

quaestionem, num nobilium gentes numero quodam et ordine constituto ad

rempublicam gerendam accesserint, senatusque partes vicissim egerint.

Jam sicut generis naturalis ratio eupatridas nobiiitate a plebe sejunxit,

ita ad commune civium vinculum phratrias atque earuni gentes spectasse

quam maxime probabile est. Q>pxrpix {(Pp^jrpTjy ^xrptx)^ si Dicaearchum

sequimur, in familiae amplihcaiione gradibusque propagationis et sobolis

ejusmodi societas appellabatur, c^uae exorta erat connubiis et aiiinitatibus

singularum gentium, quas Dicaearchus texrpx;, yduij vocat; V. fragmentum

pretiosissimum apud Stephanum I3yzantinum v. rxrpx atque Buttmanni com-

mentationem supra laudatam, Aliter comparatae fuerunt phratriae Athe-

niensium jure publico constitutae, singularum tribuum ternae, quarum unam-

quamque tricenis gentibus, gentes (yiv:j) yero singulas tricenis gentilibus

12

ronstlrisse tradit PoIIux 3, 51, quo cuni loco conFeras Harpocr , Eiymol. M.

et Suidam v. yevvijTxt, Gentiles, yevyJJTxi, eotleni cognomine cuoyxkxy.Tei^

uyxAx^iTeg, <le qiiibus v. Philochor.ap. Har[)Ocrat. v. ysvvyJTxi, Suid. vv. 6/j.oyxr

}.XKT. et xyxXx^iT.y et Polluc. 3, 52, tanquam sanguine juncti perhibebantur,

Attamen arbitrium et consilium numeri delinitione conspicuum artem civilem

{iropinquorum necessitudinibus aliquid addidisse aperir, atque grammatici,

phrairiarum et gentium formae civili non eam fuisse notam peculiarem, ut

ronsangujnitate deiinirctur, sed genlium certum numerum ad sacrorum com*

iTuinionem junctum fujsse, disertim testantur: Harpocrat. v. yeyvTjrxi— «%

0/ ffvyyeveri juevTot xTrkiai; %xl 0/ e^ xluxTog yevvrJTxi— aAA' •/ i^ ^PX^'» ^'i "^^

Kx).i'j.evx ye-j7j nxTxveu-ji^evTsi;; Pollux 3, 51 : xa/ 0( fjtsTexovTeg tS yeva^; ysvvTJTXi

XXI o,uoyxkxHTet; , ytvei (xev » vpog^xovreg , e-A. is T)Jg (rvvoSn nTca tTpogxyopsvousvot'

Lex. rhet. in Bekkeri anekd, 223 et E13 m. M. : yevoQ eV/ av?7i,ux ex rpixxovtx

dvipijSv (Tvve^aiQ, a oi fisTexovTst; exxXSvto ysvvTJTxt, » xxtx yevoc aAAj^Ao/^ Tpoi^u.ou..

T£<; , «'d' cliro r» xvtS xIuxto; , xkX' wcrTsp 01 ii]tJi.0TX( xxt (ppxTopet ixxXSvTO v Ofi 00 v

xoivojvtxv Tivx ex^^^-^T^if ^T'^ «>="' o/ yevviJTxi avyyevixwv opy/uv tj d^sxv, ci(p' uu

cpysoovsQ ft;vo.«aV-9";/<ray.Cl'. Hes} ch, v. ysvvrjTxi atque schol. ad Platon. Crito-

nem, Philebum et Timaeum pag, 7, 41, 202. ed. Huhnk. Jam propter sacro*

ruro communionem gentiles iidem opysoSvsi vocati esse feruntur, de qua ro

superioribus locis addePoIIuc. 3, 52 et schoi. inDemosth. p. 115 ed.R,; itaque

etiam haec vox, necessariorum appellationis utriusque instar, quum plerum-

que conventus cujusque religiosi sodales, alio nomine •d'i«o'(^ix( appellatos,

signilicet, ut ap. Harpocr., Phot., Suid. v. opysSvsQf et inBekJk. anekd. 191,286.,

ad angustiorem ambitum civilem, accuratius saltem circumscriptum , con-

clusa est.

Quae quum ita sint cognationis quidem in hisce sacrorum communitatis

generibus,haud eminuit nota, minime tamen cognatio ipsa his aliena fuif

neque per eas aut turbata aut sejuncta : imo non solum gentilium el soda-

lium gens plerumque propinqnorum quotquot commode lieri poterat com-

plexa e%se videtur, sed omne istud sacrorum communionis sodaliumquefamiliaritatis institutum ad sanguinis stirpiumque conjunctionem tucndam

quam mazime pertinebat ;simul quicquid incrat religiosi vim et elficacitatem

ab illa mutuabatur, ut ab altera parte necessitudo privata ad publicam eae

13'

amplillcata, ab ahera eivitas familiae, ex qua exoria erat, ampfiore in sorie-

taiespeciem referendi pericujum faCere videretur, utrumque vero vinciilum,

naiurate et civiie, mutuo nexu omnes civitatis partes amplecteretur, Jamsi singula quaerimus, gravissima quaeque vitae domesticae moraenta in latio-i

rem faniiiiaritatis civilis orbem proferebantur et medios inter sodales formani*

augustiorem sanctioremque lidem induebant. Quamobrem Apaturia^ na-

turali exordio domestici propinquorum ad res familiares pio sensu agendas

conventus, post, phratoribus et gentilibus quoque una congregatis '), so-

lemne atque civile testum ut essent, recurrente anno quoque, mense Pya—nepsione, per triduum instaurabantur; quorum prinio quidem die, ic^Tttix,-

s. iopr^ct, epulae parabantur; altero, clvx^pvcrsi, Jovi Phratrio et Minervae

sacriiicabatur, tertio vero, qui nspsuTig appellabatur 'j, infautes annis proxi-

mis nati coram producebantur sacriliciuque facto ^) inter phratores atqiie

gentiles recipiebantur. Neque pubescentium tirocinio non addebatur civile

inomentum sacrificio gentilitio, x«f>/ov, KspeTov vocato *), atque si qua vlii^o

domo patria relicta maritum secuta erat, ut ejus genti adscriberetnr, satri-

iicium nuptiale, yocfi^Xiu ^), opus erat. Quatenus vero, ut quam lieri pusseC

simillime naturalem cognationem civilia ista vincula referrent, provisum

fuerit, ex eo potissimum apparet, quod pium habebatur phratorum oHicium,

I) iv ou; tnts irxrepsi; (scr. (Ppxtopsi;) xxt o! ^vyysvsTi ^v vstfft <r(f>t<Ttv xvtoT/;. Xen.

Hell. «,-7,8' Nomen festi 'Avxripix ad exempluni voc. o/iioyxkxXTSe * xyxXxxT£C,i

et, quae « Suida t. 'ATtXT^ptx afifertur, aAo%o^, explicueris: vjde tamen quae

Creuzerus celeb. Symb. 3, 505 sqq. disputavit.

a) V. de tribut bisce diebus iiuid. v. 'AltXT^piXf de Jove Phratrto Detnoftb. in Macart.

1054, *o **^* ^*» de sacello curiali (^<PpxTp/ai)Poll. 3, 53.

3) Pollox 3, 53. 53. Harpocr. ^grov, Oivt?^pix. Hesych, oivt^^p.Ci v. ixstxyaytia

AristOpb. ran. 798 ibique scbol.

4) Poll. 8> *0 7. Isaeus de Pbtloct. hered. 135.

5 )bemostb. in Eubul. 1313.1 330. Isaeus de Pyrrb. ber. 63. BS- 66. reliq. , nnde corrlgenda

sententia grammatlcorum, PoU. '8, 107; Lex, rhet. io Bekk. an. 328, Etym. M. r.

yxfiifktoc

--'.-r-

14

ut, si quis ex ipsorum pbratria caesus esset, ioterfectorem jure pcrsegue*

reotur ').

Quae quum ita sint, quis est, quin ejusmodi instituto antiquissimae-

lartis civilis egregiam indolem consiiiumque nobilissimum manifestari fatea*

tur? Id tamen clara in luce tum demum aspicietur, quum, nobilitatc et

plebe ad eadem sacra et festa congregandis, civium juris communem aliquem

statum eificiendi consilium juste aestimatura fuerit. Si quidem phratfiarum

vniversarum numerabantur trecentae et sexaginta gentes, singularumgentium

triceni gentiles, universarum decies mille et octingenti. Jam hunc calculum

non partem civium aliquam, imo universorum summamspectasse e numeri

amplitudine conjiciendi praebetur ansa; in quo, quod non civium accuraia

dinumeratio instiluta, sed divisio rotunda magis quam vera sumpta sit, nemo

mirabitur, qui ejusdem civiura aliquem numerum deliniendi propensionis,-

ad fundorum possessorumque potissimum oxaequandamrationempertinentis,

memorabile exemplum a Lycurgo datum, ut ne dicam de Platonis, Aristo-

telisque consiliis eandem rem spectantihus, cum animo suo reputaverit *).

Quod si discriminis inter gentiles nunieratos et dT^iuv.x^in; , qui vocabantur ^),

rationem, atque normara quaeris hos quoque iliorum juris participancii,

haec ad solum familiae statum accommodanda osse videtur; quippe gentiies

patrum familias speciem referunt, eorum igitur qui singuli Jovem ipxsToy s.

e(Pi'{ov*), qui dicebatur, pro re familiari propria et peculiari colebant; quot-

quot autem in gentilinm decies mille et octipgentorum numerum nondum

recepti erant, ubi focum et larem familiarem suum quisque condiderant, quae

pro numeri gentilium amplitudine debebant esse frequentes mortes, con-

tinua successione in vacua eorum, qui decesserant, ioca substituebantur,

quod ut recte procederet curaadi expeditior videtur fuisse via, quam

i) Demosth. in Macart. »069, a.

2 ) V. Boeckhium celeb. Staalsh. i, 36.

3 ) Hesych. v. oiTpixxx<;oi' 01firj fisrixo-JTei rpixxxioi;. Ju« priratum , quod hoc loco

non curamui, haec spectant ap. Hesych. v. ^Sca rpixxxSog' oifiij fi6TxKx,u/3icyovrei

trxTieg rj xxi^eTi xk^pa , rsXevrijffxvros rivof.

4) Y. Platncr'» Beitr. zur Kennia. des att. I\ecbts p. 2$ q<ld

tr-'

*;-ii-'.\*'^%»r'- '

-)

qua cautum est» ut agrorum Laeedaemonlorum aequa ser^aretur distributio;

tfa tamen, de qua articulatim et distincte dicere non habeo. Id demum appa-

ret, discrimen inter gentiles tricenos atque ccTpixxx^fte haud magni momenti

fuisse.

Sic igitur uniyersos Atheniensis reipublicae cives commune ampTecteba-

turvinculum, quod ad Thesei nomen pertinere ubi suroimus, quonammodofactum sit, ut status popularis institutio in ore etsermone Atheniensium ad

Theseum relata sit, aliqua ex parte explicatur. Attamen ne sic quidem de

statu suo nobilitatem esse dejectam ut e temporis istius| ingenio conjectura

judicamus, ita Suidam testem producimus, qui y, yevviJTxi , posteaquamHar-

pocrationem secutus est, haec e Philochoro descripta addit : xxt ysvviJTXi oi

ix tS xCrS XXI Tt puts yivgQ rm Tpixxovrx yevHSv' s^ xxl rpoTspov (Prjfft ^iXoxopoi

ojJ-oyxXxxTXQ xxXera-^xu Quae si recte faabent, utramque gentilium apella-

tionem principio ad nobiles peculiari jure et cum excellentia praestantiaque

pertinuisse judicandum est, sicut Homani patricii sibi solis gentem esse prae-

dicabant '). Unde quum sequatur, in quaqne phratria tricenos fuisse genti-

les e nobilitate, universos tercentum et sexaginta, non absurda est eorum

sententia, qui ad dierum mensiumque anni vicissitudines hanc descriptionis

normam spectasse censeant*); neque temere iidem conjicere videntur, re

publica per vices menstruas a nobilitate cum rege gerenda, sacrihciisque

certis pro ea faciendis, hanc descriptionem minime fuisse alienam. Verum

quum haec negare mihi non est in animo, tum audacissimis de hac re vendi-

tatis conjecturis audaciores etiam addere non libet : de hisce igitur alii

viderint.

Denique instituti vestigia, quae posteriore tempore deprehendi possunt,

lustrare appositum videtur. Manserunt igittir vel post tribus a Clisthene

mutatas phratorum et gentilium conyentuS| eorundemque in causis de jure

/

.1 ) Liv. lo, 8 Decius plebejas Semper, inqult, isu audita snnt eadexn« penes tos auspldjl

esse, ros solos gentem babere rel.

a )V. interpret. ad Harpocrat. r. yewijTxi ;

cf. Su!d. r.(^xtptx et ysw^txt } HullmaDn*<

Staatsr. des Alterth. p. 15 scjq.Buttmann 1. L p. a^.

civltaiis') et geniilitatis dijudicanilis testium producendorum usus; aique

lidei ia praestanda invicem et testanda civitate firmandae causa post, a So^

lone, ut videtur, introductum e&t, ut commentarii, /ppxroptxov ypx/j./nxTsrou,

y.oi'/o'j ypxp.ix.xtEtov *) appellati, haberentur. Quarum vero gentium singuiariuot

iidmina sunt tradita, v. c. Brytiadae ap. Demosth. in Weaer, 1365, ag» Eu-

nidae ap. Harpocr. etHesych., Cynnidae ap.Harp. et inBekk. anekd. ^.373.,

earumque partim nobiiitate erant insignes, ut Alcmaeonidae et Paeonidae,

Eumoipidae, Geryces, Eteobutadae, Groconidae, Coeronidae, eas adtingit,

t]uod suprn monuimus, scilicet, quamdiu gentium ordo.civilis et nnmerus

obtinuerit, eas communi norma comprehensas, illo autem sublato, non

tanquam insituti civilis reliquias, sed naturali vi, qua exortae et propai^aiae

erant, et plerumque nobilitatis sanguinem sociandi iastidio continuatas et

.piiscisavis superstites fuisse. Recte i^^itur ovtyevi.T(; poterant vocari ut ap.

Demosth. adv. Eub. 1305, 34; quanquam haec vox in aliis locis, ut ap. Xen.

Bell. I, 7, g. et Isae. de Apollod. her. 160. 178» coll, Harpocr. v. yevvTJTxiy

id^ni sonat, ac yevvTJrxi.

Reliquum est, ut de tribuum partitione in trittres^ quam secundiim

aetatis notam postremo loco cpllocavimus, agatiir. id paucis liet. Woi

summa redit £ Aristotelis fraormeDtum .supra laudatum, quod Pbotius ser-

'vavit V. vx-jy.pxpix' ex 6ii Tifg (pvliji; «x.iV^; 7]7xv veveuTjfidvxi TpiTTvsi; fiev Tpei'^,

yxv/.pxpixi 6e $:x}6eHx xx^' ixx<;Tjv. Qt. apud Polluc. g, io8» vxvxpxpix— Tiaix-

pe^ KxTx TpiTTvv ixx?7}v. Jam iterum est observandum, praeterquam diversa

app^Ilatione, naucraHarUm numero discrimen, quod inter harum et trittyuui

rationem intercesserit, luculenter manifestari, PoIIucisque et Moeridis gen-tium ordinem tricenarium ad trittyes transferentium argui errrorem (cf. p.4.).

En^ivero originem pariter atque consiliunt eadem fuisse trittyum ac phia-

triarum simul negundum est. SicjuiJem illarum id consilium fuisse, ut civium

I) AiX-^7'i^i<Tiv TMV 67iiX0TMVf <]uam Meierus Je boD. damnator. et fiscal. deliior p. 77 .«(jrj.

doctissime exposuit, Iiuc non pertioere faaud dubium est.

a) Demosth. adv. Lenofa. 1093 ult. ed. R. , cf. adv. Boot. 995, ag. Harpocr. et Suid.

T, Y.civov yoxuu.

.''>« -.^'.

^ •::.

^-S":'^--

Wp^v^>^?^^mm0^^''"^^^n^.

17

:it-'..

onera publica distribuerenhir atque civitatis saluti inhiace et talibus {iijbspi.

ceretiir, eo coliigimus , quod yel post Clistheueni guiiiqjjaginta ab ipsq i|i«

stitutaruiu naucrariarum cufatqres tributa definidbant et colligebant/teste

Aristotele ap. P4»ot.4* I. :^ , tccq i' 8i((po^Q if^ xaiToiri^uitf iiixeip<yrww Zrci

(oi vxvxfictp9t)t H^ To^ ^^ tcvToSp oiyxki(i'xT'a\ cf. Hesycln y» 'vxvxpapoi— rxg

e!f(Popeig i^dXsyov', neque postrema Atheniensium reipiiblicae aetate non con-

stanteaa -%ifiae usum, trittyes, quae vocaatur, ad onera publica ^ferre,

discas ex Aeschine ia Ctes. 425, et Demosth. desymmor. ig^, 15 ; cF. Plato

de^ep. 3, 47{t-4'* '^i?<^<^o<Ii iii^tituto quum reipublicae prpvectioreni aeta^

tem significari censuerimus, neque praeterea appcllationem trittjum, quaesolumnumerum spectat, antiquioris quicquam indolis habere liqueat, tamen

ante Solonis aetatcm naucrarias institutas esse probatur Herodoti loco, i. 5,

0.71.) quo earum prytanes Cylonis tumuitu exorto reipubiicae causam de.

fendisse dicuotur. Aursua ad istam aetatem dubito an recte referantur,

quae de naucrariarum publicis collationibus, ita.deiinitis, uta singulis navcs

singulae binique equites ministrarentur, Pollux g, log tradidit. Equiden)^

pro eo, quod militiae Atheniensiutn navalis ad antiquiorem aetateni perti-

nentia fere nulla deprehenduntur vestigia, a Solone primum hujusmodi

onerum descriptionem profectam ,et a Clisthene ') instauratam esse- existi*

maverim. In quo ne quis in aliam sententiam inclinet, speciosa appeilationis

naucrariarum ab eo, quod naves praebuerint, derivatione ductus, audiat

Hemsterhusium adjPoIIuc. 10, 20, ubi vxvxXjjpoc e&t aedium dominus, de radice

vx/etv habitare monentem, addatque Iocum.lj^es^.ch. y. yatixXijpoc' ri}e <rwotxt«i

7epo89wg, et ipsius Pollucis, qui g, log verbis vrci/v ftfxv, xQ^ ij^ lcoti aouofix^xt

(rj vxvxpxp/x)f alteram derivationem dubitanter modo proponit. Quare do-

miciliorum, vel vvvoixiav , descriptionem ad facultates sumtusque civium

publicos juste aestimandos spectantem intelligere satius duco.

1) Cf. liuckk. Staatsh. i, 274. 75.

.-•.; .(•">';>.

^ y*#*^ ..

»'

L.;:

^_,-;r;^^y^i.p^-y^f^;^>f^i^;-^

V.-;V ''?^VJ3V

-•.?.<,:.-

.?...s

Haec quid^m ^Mf^ 'ftOilf^; 'it^^^^lyiy ^litftd Uet^ifi*IdMt

occatio rite uidicatur: siquidem appropinquaot ,',^'

• i'.. ,

FRI D Ekici KX:,

• /> REGIS AUGUSTISSIMI t'"^i . ^^^=^^^'

SERENISSIMI ET CLEMENTISSIMrPRIJSCIPI»r^''^'i*. . . 7V"mi

natalitia, featique hujus negotii praeconio lolenni fungiinur. Id eatfll

academia Christiana Albertina e more ita celebrandum suscipiet/ lu' VotU

precationibusgue faustis Regis Optimi salutem per noTum aetatis orbem

pie prosequatur. Ad audicndam igitnr festam orationefn, quam hoc die

XXVIU m. Januar. in auditorio majore habere eloquentiae professoris estv

academiae Excellentissimum Curatorem ^ regios et 'ur^icos magistratus

ampltssimos/ academiae ciyes huTnanissimos, omnium denique ordinum

ciyes, quotquot academiae huic favent, rectoris atque aenatus mandatof

qna par est obseryantia, invitamus. ..:;<; ;» »;{< i!'|;:.rrli mnj^iUi

'

•!• ui .-» i»'' "i.'' <'w!' •ii-.mii:»-?jtttt

Dab. d. XXIV m. Jan. MDCCCXXV. '

;, ,, ™, ^ ,? •

f

' *

''

'

S'

'

. " riili-. , : ;V i = )r ,.r.rMb*"! 'i:t/'t--.?' .V-^scV^tr

> i ,. .^ . ,. •-..:'•.' ;^:u ..r;^i !!i ;--i'* •'•;V^m\;k; k;

% -- . ••

•

. ....l-l->.,

.< ab •.)£.:..'U. ^Uiii i09i\^pq

: :!.i?:^i:'. .>U-yV'l .i,>) (J

y:.*tfS'i-::. :/!:« \.' ..'V- l^"

j,:/

'"-^^^v r.'

't*.

i

•; «,-

t"li-CM'?'-

': W,-

?•

-:;>«'. •-jir;'-•'^A--' '^. ^^"

^ar'' "-

.«•*.. ••^-":' ...TJ „ -•• -

' ' . .^•. ^ "^r"^' '

:^^ .?;-/.' :;;Mi'f

M!

>'

-jL 4..' •> A.

•* ;^i"';4-ft

^ V

^.v^-

-^.,

*:' •^'^}.-*."

" j» . 1-•^,''

•' < ^m >

^>'.

f , -

'<K'li- •••"•./

!^ ^- -^»

. ''-y

% :U

m^M^- K^t^-iK'^^ V|i -^i^^'^1