sol GE ಬ SRW

ಸವ ಬೋಧಾಮೃತ.

“ರಾಜ‌”

ಹರಡಕರ‌ ಮಂಜಪಪನವರು.

ವೀರಶೈವ ವದಯಾಲಯ ಗರಂಥ ಮಾಲ ಸಂಖಯ ೧೫,

| ಹಂ ll

ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ.

ಲೇಖಕರು-

ಶರೀ ಹರಡಕರ‌ ಮಂಜಪಪನವರು.

೩ನಯ ಆವೃತತ 2006 ಪರತಗಳು,

ಈ ಪುಸತಕದ ಸಂಪೂರಣ ಅಧಕಾರವು ರೀರಶೈವ ವದಯಾಲಯ ಸಂಸಥಗ

ಸಂಬಂಧಸಲಪಟಟದ.

ಮಾಂ

ಶಕ ೧೮೫೭ ] ಕರಯ ೬ ಆಣ. [ ಸ). ಶಕ ೧೯೩೫

gq :8/1ಓ VAC

HAR N35 ಶರ ಸಂಕಲನ

ಬ ಕ ಠ ಷಟ *

ಶರೀ ಬಸನಣಣನನರ ವಚನಗಳಲಲ ೯೫೬ ನಚನಗಳೇ ವಶೇಷನಾ!

ನನಮು ನರಜಯದಲಲನಯಸಸ. ಅನರಗಳಲಲಯ ೧೦೮ ವಚನಗಳನನು ಮಾತರ

ಈ ಚಕಕ ಪುಸತಕದಲಲ ಅರಥದೊಂದಗ ವವರಸದದಾಗದ. ಶನಾಸುಭವಗಳ

ಮತತು ವೀರಶೈವ ಮತಪರವೀಣರು ಈ ವಚನಗಳಗ ಅರಥವನನು ಅನೇಕ ರೀಕ

ಗಳಂದ ನಷಟೋ ವಸತಾರವಾಗ ಹೇಳಬಹುದು. ವಕಂದಕಕ ಈ ವಚನಗಳು

ಅಷಟು ಅರಧ ಗರಭತವಾದವುಗಳಾಗಯೇ ಇನ.

ನಚನಶಾಸತರ ವಶಾರದರಾದ ಬಾಗಲಕೋಟ ಶರೀಯುತ ಕಣಗ

ಬಸನಲಂಗನಸಣಣನವರು ಅನೇಕ ವಚನಗಳ ಅರಥವನನು ವವರಸ ಹೇಳತ ಈ

ನನನ ಅಲಪ ಪರಯತನಕಕ ಕಾರಣರಾದುದರಂದ ಅವರಗ ನಾನು ಅತಯಂತ

ಕೃತಜಞನಾಗದದೇನ.

ಮಹಾನುಭಾವರಾದ ಬಸವಣಣನವರ ವಷಯದಲಲ ನೀರಶೈವರಗಂತೂ

ಅಸಾಧಾರಣವಾದ ಪೂಜಯಬುದಧ ಇರುವುದರಂದ ಲಕಷಾಂತರ ವೀರಶೈವರು

ಪರತನತಯ ಆವರ ಧಯಾನವನನು ಮಾಡುತತದದಾರಸಸ. ಆ ಮಹಾಶಯಕಲಲರೂ ಈ ನೂರಂಟು ವಚನಗಳನನು ಪರತನತಯ ನಾರಾಯಣ ಮಾಡುವ ರೂಢಯನನ

ಟಟುಕೊಂಡಕ ಆ ಮಹಾತಮರ ಅದವತೀಯವಾದ ಉಸದೇಶವು ಕತತಲಲಲ ದಾರ

ತಪಪ ಕರುಗುತತರುವನರಗ ದವಯ ಪರಕಾಶ ಥೊಕತಂತಾಗುವುದರಲಲ ಸಂದೇಹವಲಲ. ನಂ ಸುಸಮಯನಸ ಜಾಗರತ ಪರಾಪತವಾಗಲ,

ವೀರಶೈವ ವದಯಾಲಯ,

ಆಲಮಟಟ, ತಾ, ೫.೫.೩೫, | ಹರಜಕರ‌ ಮಂಜಪಪ.

ಎ

ದಾ

ಶಶ

ಲಸ

\ ಇ)

12

ಸಸ

p ಸ

೯ |

iy

ಇ

ಮ‌

ಘ

ಸ

1 ಎ

ಜೇ

ಕತ

ಹು

[73 ತ

ತ ಆರಾ?

ಸ

ಎ

KE

}

oll

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ. ಕರ

ಮಹಾನುಭಾವರಾದ

ಶರೀ ಬಸನಣಣನನರ ನೂರಂಟು ನಚನಗಳು.

ತಾಂ

೧ನಯ ಅಧಯಾಯ.

(೧) ಉದಕದೊಳಗ ಬಚಚಟಟ ಬಯಕಯ ಕಚಚನಂತದದೀತು] ಶಶಯೊಳಗಣ ರಸದ ರುಚಯಂತದದೀತು।| ನನಯೊಳಗಣ ಪರಮಳ

ದಂತದದೀತು| ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ನಮಮ ನಲವು ಕನಯಯ ಸನೇಹ ದಂಕದದೀತು| ಭಕತ ಸಥಳ ೧,

ನನರಣ- ಈ ವಶವನನನು ನಯಂತರಣಗೊಳಸುತತರುವ ಶರೇಷಠ

ತರನಾದ ಒಂದು ಚೈ ತನಯವುಂಟಂಬುದು ಪರಾಯಶ: ಸಕಲರಗೂ ಮಾನಯವಾದ

ಸಂಗತಯೇ ಆಗದ. ಆ ಚೈತನಯಕಕೇನೇ ದೇವರಂದು ತಳದು ಬೇಕ ಬೇರ

ಹಸರುಗಳನನಟಟುಕೊಂಡದದಾರ, ಆ ದೇವರು ಈ ಮನುಷಯ ದೇಹದಲಲಯೂ

ಇದದಾನಂದು ಸಕಲ ಆಸತಕರೂ ನಂಬರುವದರಂದ ಅವರನನು ಕುರತು ಈ

ಸಂಡದಲಲ ಆ ಪರಬರಹಮವು ಹೇಗದಯಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ನಾಲಕು ಉಪ

ಮಗಳಂದ ವವರಸದದಾರ.

ಸಮುದರ ಮಧಯದಲಲರುವ ವಡವಾಗನಯು ಸಮುದರವನನು ಸುಡದ

ಅಥವಾ ಅದರಂದ ತಾನು ನೊಂದಹೋಗದ ಪರಳಯಕಾಲದಲಲರಬೇಕಂದು

ನೀರನ ಸಂಗಡ ಹೇಗ ಕೂಡಕೊಂಡರುತತದಯೋ ಹಾಗಯೇ ಜಲಬುದಧುದಮ

ಯವಾದ ಪಂಡದಲಲ ಅಗನ ಸವರೂಪನಾದ ಪರಮಾತಮನು ಜೀವಾತಮರಗ ಜಞಾನೋದಯವಾಗುವವರಗೂ ಗಪಯವಾಗರುತತಾನ. ಚಂದರನ ಕಲಯಲಲ

ಅಮೃತ ಕರಣವು ಹೇಗ ಅಡಕವಾಗರುತತದಯೋ ಹಾಗಯೇ ಈ ಪಂಡವಂಬ

೨ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ.

ಚಂದರನಲಲ ಸರಮಾತಮನಂಬ ಅಮೃತ ಕರಣವು ಅಡಕವಾಗದ. ಹೂವನ ಸರ

ಮಳವು ಮೊಗಗ ಸಲಲ ಹೇಗ ಗುಪತವಾಗರುತತಜಯೋ ಹಾಗಯೇ ಸಂಡವಂಬ

ಮೊಗಗ ಯಲಲ ಪರಮೂತಮನಂಬ ಪರಮಳವು ಗುಪತವಾಗದ. ಯವನವರು ಪರಾಪತ ವಾಗದಜ ಇರತಕಕ ಕನಯಯಲಲ ಕಾಮಚಹನವು ಹೇಗ ರಹಸಯವಾಗರುತತದಯೋ,

ಹುಗಯೇ ಈ ಪಂಡದಲಲ ಪರಮಾತಮನು ರಹಸಯವಾಗದದಾನ.”

(೨) ಸಕಲ ನಃಕಲ ಕೂಡಕೊಂಡಸಸಯಾಗ| ಸಕಳ ನೀನೇ ನಃಕಳನು ನೀನೇ ಕಂಡಯಯ! ನಶವತೋಚಕಷು ನೀನೇ ದೇನ] ವಶವತೋ ಮುಖ ನೀನೇ ದೇವ। ನಶವತೋಬಾಹು ನೀನೇ ದೇನ ಕೂಡಲಸಂಗನು ದೇವ| ಮಹೇಶ ಸಥಳ ೬

ನವರಣ--ಈ ನಂಡಾಂಡದಲಲರತಕಕ ಆ ಸರಮಾತಮನು ಬರಹಮಾಂ

ಡದಲಲಯೂ ವಯಾಪಸದದಾನ. ದೀಪದಲಲ ದೃಶಯವಾದ ಕಳ |

ಅಧವಾ ಅದೃಶಯವಾದ ದಾಹಕ ಶಕತಯೊಂದೇಯಾಗಲ ಇರದ ಆಕಾರ ನರಾ

ಪ ಹೇಗ ಆ ದೀಪದಲಲ ಕೂಡಕೊಂಡವಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಬರಹಮಾಂಡ ವನನು ವಯಾಪಸರುವ ಪ Po ಕೂಡಾ ಸಗುಣ ಮತತು ನರಗಣಗಳಂದ

ಕೂಡಯೇ ಇದದಾನ ಮತತು ಸಗಣನಾದ ಆ ಮಾತ ಯಗವೇದದ

ಪುರುಷಸೂಕತದಲಲ ಹೇಳರುವಂತ "ಸಹಸರಶೀಷಾಃಪುರುಷಃ ಸಹಸರಾಕಷಃ ಸಹವರ ವಾತ‌ ಎಂಬಂತ ವಶವ ರೂಸನನನು ಧರಸದದ ನ.

(«ಸಗುಣ ಮತತು ಸಗಳ ತೂ ನನನಲಲ ಕೂಡಕೊಂಡರುವುದರಂದ

ಸಾಕಾರವಾಗ ತೋರುತತರುವಾತನೂ ನೀನೇ ಸರ. ಆಕಾರವನನು ನೂರ ಕಲಾ

ತೀತನಾಗರುವಾತನೂ ನೀನೇ ಸಂ. ಈ ನಶವನನನಲಲಾ ನನನ ಕಣಣುಗಳಂದಲೂ, ಮುಖಗಳ೦ದಲೂ, ಬಾಹುಗಳಂದಲೂ, ವಯಾನಸರುವಂಧಾತನೂ ನೀನೇ

ಸರ”

(೩) ಇಬಬರು ಮೂವರು ದೇವರಂದು ಉಬಬುಬಬ ಮಾತಾಡ

ಬೀಡ! ದೇನನೊಬಬನೇ ಕಾಣರೋ) ಇಬಬರಂಬುದು ಹುಸ ನೋಡ!

ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇನನೊಬಬನಲಲದಲಲಂದತತು ನೇದ] ಮಹೇಶ ಸಥಳ ೨೦,

ವವರಣ--ಆಕಾರ ನರಾಕಾರಗಳರಡರಂದಲೂ ಕೂಡ ಈ ವಶವವನನು

ವಯಾಪಸರುವ ಪರಬರಹಮನೊಬಬನೇ ದೇವರಲಲದ ನಾನಾ ದೇವರುಗಳಲಲ. ಶರುತ

ಗಳಲಳಯು ಕೂಡಾ «ಏಕಮೇವಾದವತೀಯಂ ಬರಹಮ' ಎಂಬುದಾಗ ಪರಬರಹಮ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೩

ನೊಬಬನೇ ಇದದಾನಂದು ಹೇಳದ. ಆದಕಾರಣ ಅನೇಕ ದೇವರುಗಳವಯಂ

ತಲೂ, ಅವುಗಳಲಲ ಒಂದಕಕಂತ ಒಂದು ಹಚಚನದಂತಲೂ ತಳದು ಕಲಹ

ಮಾಡುತತರುವುದು ಅನುಚತವಾದುದಾಗದ. ಆದ ಪರಯುಕತ ಈ ವಷಯವು

ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸಲಪಟಟದ.

"ಬರಹಮ, ನಷಣು, ಎಂಬ ಇಬಬರು ದೇವರದದಾರಂದಾಗಲ ಅಥವಾ ಬರಹಮ,

ವಷಣು. ರುದರರಂಬ ಮೂವರು ದೇವರದದಾರಂದಾಗಲ ಹಮಮಯಂದ ಮಾತನಾಡ

ಬಾರದು. ಒಬಬನೇ ದೇವರಲಲದ ಇಬಬರು ದೇವರುಗಳವಯಂಬುದು ಸುಳಳು,

ವೇದನಹ ಕೂಡಾ ಒಬಬನೇ ಬ"ವನಲಲದ ಅನಯ ದೇವರುಗಳಲಲವಂದು ಹೇಳುತತದ.”

(೪) ದೇವನೊಬಬ ನಾಮ ಹಲವು | ಪರಮ ಪತವರತಗ

ಗಂಡನೊಬಬ | ಮತತೊಂದಕಕರಗದರ ಕನಮೂಗ ಕೊಯಯುವನು। ಹಲವು

ದೈವದಂಜಲವ ತಂಬುವರನೇನಂಬ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ? ಮಹೇಶ ಸಥಳ ೮೮,

ನವರಣ- ಒಬಬ ಪರರುಷನಗೇನೇ ಪತನಯು ನತಯಂತಲೂ, ತಮಮನು

ಅಣಣನಂತಲೂ, ಅಣಣನು ತನಮುನಂತಲೂ, ಮಗನು ತಂದಯಂತಲೂ,

ತಂಜಯು ಮಗನಂತಲೂ, ನೊನಯು ಮಾವನಂಕಲೂ ಹೇಗ ಅನೇಕ ಹಸರು

ಗಳಂದ ಕಕಯುತತುರಯೋ, ಹಾಗಯ ವಸವವಯಾಪಯಾದ ಪರಮಾತಮನಗೊಬಬ

ನಗನೇ ಬರಹಮ, ನಷಣು, ರುದರ ಎಂಬ ನಾನಾ ಹಸರುಗಳನನಟಟು ಕೊಂಡದದಾರ.

«ಏಕಂ ಸದವವರಾ ಬಹುಧಾವದಂತ” ಎಂದ. ಶಾಶವತವಾದ ಆ ಪರಶಕತಯನನೇ

ವದವಾಂಸರು ಅನೇಕ ಹಸರುಗಳಂದ ಕರಯುತತದದಾರಂದು ಶರುಕಗಳಲಲಯೂ

ಹೇಳದ. ಆದಕಾರಣ ಹಸರು ಬೇರಯಾದ ಮಾತರದಲಲ ದೇವರು ಬ.ರಯಂದು

ತಳಯುವುದು ವಹತವಲಲ. ಯಾರು ಯಾವ ಹಸರನಂದ ದೇವರನನು ಪರಾರಥಸ

ದರೂ ಆ ಪರಾರಥನಯು ಪರಬರಕಮಕಕೇನೇ ಮುಟಟುತತದ. ಏಕಂದರ ದೇವರು ಆತನೊಬಬನೇ ಅಲಲವ"? ಯಾರು ಯಾವ ಮೂರತಯನನು ಪೂಜಸದರೂ ತಾನು

ಪೂಜಸುವ ದೇವರನನೇ ಅವರು ಪೂಜಸುತತಾರಂದು ತಳದುಕೊಳಳಬೇಕು,

ಏಕಂದರ, ತನನ ದೇವರಲಲದ ಇನನೊಂದು ದೇವರೇ ಇಲಲವಸಟೈ, ಆದಕಾರಣ

ನಾನ.ರೂಪಗಳ ಭನನತವದಂದ ದೇವರು ಬೇರಬೇರಯಂದು ತಳದು ಕಲಹ ಮಾಡುವದು ಅನುಚತವಾಗದ.

ಆ ಸರಬರಹಮನಗೇನೇ ನೀರಶೈವ ಮತದಲಲ ಶವ ಮತತು ಲಂಗ ಎಂದು ಹೇಳದ, ಬಸವಣಣನವರು ಆ ಶವನಗೇನೇ (ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ' ಎಂದು

೪ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ.

ಹೇಳದದಾರ. ಬರಹಮ-ವಷಣುಗಳಂಬ ಬೇರಬೇರ ಹಸರನ ಭನನಭನನ ಮೂರತ ಗಳಲಲಯೂ ಲಂಗದೇವನೇ ಇದದರೂ, ವೀರಶೈವನು ಇಷಟಲಂಗವೊಂದನನೇ

ಪೂಜಸಬೇಕೇ ವನಾ ಅನಯ ಮೂರತಗಳನನು ಏಕ ಪೂಜಸಬಾರದಂದರ:.- ಲೋಕ ದಲಲರುವ ಎಲಲಾ ಪುರುಷರೂ ತನನ ಸಕಯಂತಯೇ ಪುರುಷರಾಗದದರೂ ಪತವರತ

ಯಾದ ಸತರರೀಯಳು ಹೇಗ ತಾನು ಲಗನವಾದ ಪುರುಷನನನು ಮಾತರ ತಾನು ಪತ

ಯಂದು ಭಾವಸ ಸತಭಕತಯನನು ಆತನಲಲ ಮಾತರ ಇಡುತತಾಳಯೋ, ಹಾಗಯೇ

ವೀರಶೈವ ಮತವನನು ಸವೀಕರಸುವಾಗ ತಾನು ಸತ, ಲಂಗದೇವನು ಪತಯಂಬ ಮಧುರ ಭಕತಯ ಮಾರಗವನನು ಅನುಸರಸುವದಾಗ ನಶಚಯಸರುವುದರಂದ

ಪತವರತಾ ಸತರರೀಯಳಂತ ಇಷಟ ಲಂಗದಲಲಯೇ ಭಕತಯ ಸಾಮರಸಯವನನಡ

ಬೇಕೇ ವನಾ ಅನಯ ಮೂರತಗಳಲಲ ಆ ಭಕತಯನನಟಟರ ವಯಭಚಾರ ದೋಷವು ಪರಾಪತವಾಗುತತದ.

ಒಂದು ಸಥಲದಲಲ ಬತತದ ಬೀಜವನನು ಅಲಲಯೇ ಇಟಟರ ಅದು

ಮೊಳತು ಸಸಯಾಗ ಹೇಗ ಬೇರುಗಳನನು ಬಟಟು ಗಡವಾಗ ಫಲವನನು ಕೊಡು

ತತದಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಭಕತಯಂಬ ಬೀಜವನನು ಇಷಟಮೂರತಯ.೦ಬ ಒಂದೇ

ಸಥಳದಲಲ ಇರಸದರೇನೇ ಆ ಭಕತಯು ಅಂಕ.ರಸ ಫಲವನನುಂಟುಮಾಡುವುದು.

ಎಲಲಾ ಭೂಮಯು ಒಂದೇ ಎಂದು ಒಂದು ಸಥಳದಲಲ ಬಕತದ ಬೀಜವನನು

ತಗದು ಮತತೊಂದು ಸಥಳದಲಲಟಟು ಮತತ ಅಲಲಂದ ತಗದುಕೊಂಡು ಇನನೊಂದಳ

ಸಥಳದಲಲ ಹಾಕುತತ ಹೋದರ ಹಗ ಆ ಬೀಜವು ಮೊಳತು ಸಸಯಾಗ ಫಲವನನು

ಕೊಡುವುದಲಲವೋ, ಹಾಗಯೇ ಭಕತಯ ಬೀಜವನನು ನಾನಾ ಮೂರತಗಳಂಬ

ಬೇಕಬೇರ ಸಥಳಗಳಲಲಡುತತ ಹೋದರ ಅ ಭಕತಯಂದ ಮೋಕಷವಂಬ ಫಲವು

ದೊರಯುವುದಲಲ ಆದಕಾರಣ ಒಂದೇ ಮೂರತಯಲಲಯೇ ಆ ಭಕತಯನನಡು ವದು ವಹತವಾಗದ. ಈ ನಷಯವನನೇ ಮಹಾನುಭಾವರು ಈ ವಚನನಲಲ

ಈ ಪರಕಾರ ವವರಸದದಾರ.

“ದೇವರು ಒಬಬಾತನೇ ಸರ. ಆದರ ಆತನಗ ಹಸರುಗಳು ಮಾತರ

ಅನೇಕವಾಗವ. ಪತವರತಾ ಸತರೀಯಳಗ ಪತಯು ಒಬಬನೇ ಇರುತತಾನನವ.

ಆ ಸತರೀಯಳು ಪತವರತಾ ಧರಮವನನು ವೂರ ಅನೇಕರನನು ಪತಗಳನನಾಗ

ಮಾಡಕೊಂಡರ ಆಗ ಆ ನಜ ಪತಯು ಹೇಗ ಅವಳ ಕವ ಮೂಗುಗಳನನು

ಕೊಯಯುತತಾನಯೋ ಹಾಗಯೇ ವೀರಶೈವನು ಮೊದಲು ತಾನು ಸವ*ಕರಸದ

ಲಂಗದೇವನೊಬಬನಲಲಯೇ ತನನ ಭಕತಯನನಡದ ಅನಯ ದೇವರುಗಳನನು ಸೂಜ ಸ

ಸದರ ಲಂಗದೇವನ ಕೋಪಕಕೀಡಾಗಬೇಕಾಗುತತದ. ನಾನಾ ದ`ವರುಗಳನನು ೬.

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೫

ಪೂಜಸ ನೈನೇದಯವಂಬ ಅವುಗಳ ಎಂಜಲವನನು ತನನುವವರಗ ಏನಂದು ಹೇಳ

ಬೇಕೋ ತಳಯದು.”

(೫) ಭನಬಂಧನ ಭವಪಾಶಗಳಾದ ಕಾರಣನೇನಯಯ? ಹಂದಣ ಜನಮದಲಲ ಲಂಗವ ಮರದನಾಗ। ಹಂದಣ ಸರಯಲಲ ಜಂಗಮವ ಜರ

ದನಾಗ| ಅರದಡೀ ಸಂಸಾರವ ಹೊದದಲೀವನ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ

ಭಕತೃಯಳ ೭. ಥವರಣ__ಯಾವ ಮನುಸಯನಗ ರೋಗ ಪರಾಸತನಾಗುತತದಯೋ,

ಅಶನೇ ಅದರ ಕಾರಣವನನು ಮತತು ಅದು ನವಾರಣಯಾಗುವ ಉಪಾಯವನನು

ಕಂಡು ಹಡಯಲು ಪರಯತನಸುತತಾನಸಟ. ಅದರಂತಯೇ ಯಾವಾತನು ತಾನು

ಹುಟಟದದು ಬದುಕದದು ಮತತು ಸಾಯಂನರದು ದು:ಖಮುಯವಾದುದಂದು ತಳ ಯುತತದದಾನಯೋ ಆತನೇ ಈ ಸುಟಟು ಸಾವುಗಳಂಬ ರೋಗದ ಕಾರಣವನನು

ಕಂಡು ಹಡದು ಈ ಭವರೋಗದಂದ ಪಾರಾಗಲು ಪರಯತನಸುತತಾನ. ಧರಮ

ನಂಬ ಔಸಷಧಯಾದರೂ ಈ ಭವರೂ*ಗದಂದ ಬಳಲುವವರಗೇನೇ ಬೇಕಾಗದ.

ಇಂಧ ರೋಗಗಳನನು ಕುರತು ಈ ರೋಗ ಬಂದ ಕಾರಣ ಮತು, ಇದು ನಮರಣ

ಯಾಗುವ ಉನಾಯಗಳ ಸಂಬಂಧವಾಗ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾಕ.

"ಹೇಸಕಯಂದ ಕೂಡದ ತಾಯಯ ಗರಭದಲಲ ವಾಸವಾಗರುವ ಭವ

ಬಂಧನವು ಮತತು ಆ ಗರಭದಂದ ಹೊರಗ ಬಂದ ನಂತರ ದನೇದನೇ ನಾನಾ

ವಷಯಾಪೇಕಷಗಳಂದ ಬಂದು ಬಂಡಾಗ ಕೊನಗ ಮೃತಯುನಗ ತುತತಾಗುವ

ಕಾಮ-ಕಾಲರ ಭವ ನಾಶಗಳು ಜೀವನಗ ಪರಾನಮವಾಗಲು ಕಾರಣನೇ`ನಂದಕ:-

ಹಂದಣ ಜನಮದಲಲ ಲಂಗದೇವನ ಪೂಜ ಧಯಾನಗಳನನು ಮಾಡದ ಅತನನನು

ಮಕತುಬಟಟದದನು ಮತತು ಹಂದಣ ಜನಮದಲಲ ತನಗ ಅನಲೈಶವರಯಗಳು

ವರಾಸತರವಾದಾಗಧನಮದದಂದಜಞಾ ಮೂರತಯಾದ ಜಂಗಮವನನು ಒನದದದನು,

ಲಂಗದೇವನನನು ಮರಯದ ಪೂಜಸ ಧಯಾನಸದದರ ಮತತು ಜಂಗಮ ಮೂರತ

ಯನನು ಜರಯದ ಅಸಟರೈಶವರಯಗಳನನು ಸಮರಪಸ ತೃಪತಪಡಸದದರ ಈ

ಸಂಸಾರವು ಎಂದರ ಭವಬಂಧದ-ಭವಪಾಶಗಳು ಜೀವನಗ ಪರಾಸತವಾಗು

ರಾಹು ಸರವಗರಾಸಯಾಗ ನುಂಗತತಯಯಾ। ಇಂದನನ ದೇಹಕಕ ಗರಹಣ ನಾಯತತು! ಇನನಂದಗ ನೋಕಷನಹುದೋ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ?

ಭಕತಸಥಳ ೯,

೬ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃಕ,

ನನರಣ- ದೇವರನನು ಮರತುದರಂದಲೇ ಜೀವನು ಈ ಸಂಸಾರದಲಲ

ಹುಟಟ ಬಂದು ನಾನಾ ದುಃಖಗಳಗೀಡಾಗಬೇಕಾಯತಂದು ಸಕಲ ಆಸತಕರೂ

ಹಳ ಕರದದಾ ರಸತ. ಇಂಥ ಜೀವನಗ ಸಂಸಾರವು ಯಾನ ಪರಕಾರ ಪರಾಸತ

ವಾಗ ಎಂಧ ಸ ತಯನನು ಂಟುಮಾಡುತತದಂಬದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸ

ದದಾ ರ

(«ಹುಣಣವಯ ಚಂದರನು ಹೇಗ ಸಂಪೂರಣ ಕಳಯುಳಳವನಾಗರು

ತತಾನಯೋ ಹಾಗಯೇ ಜೀವನು. ಪರಮಾತಮನ (ಲಂಗದೇವನ) ಚತ

ಪರಕಾಶವುಳಳವನಾಗದದನನು ಆದರ ಚಂದರನನನು ರಾಹು ಬಂದು ಹೇಗ ಹಡದು

ಕೊಳಳುತತಾನಯೋ ಹಾಗಯೇ ಹೊನನು, ಹಣಣ ಮಣಣು ಮೊದಲಾದವುಗಳಂದ

ಕೂಡದ ಈ ಸಂಸಾರವಂಬ ರಾಹು ಜೀವನನನು ನುಂಗಬಟಟು ದರಂದ ಪರ

ದೇಶಕಕ ಗರಹಣ ವರಪಸವಾಯತು ಆದಕಾರಕಣ ಲಂಗದೇವನ, ಈ ಸಂಸಾರ

ವಂ". ರಾಹುವನಂದ ನಾನು ಯಾವಾಗ ಬಡುಗಡ ಹೊಂದುನನು? ಎಂದರ ನ

ಯಾವಾಗ ಮೋಕಷ ವರಾಪತಯಾಗುವುದು?”

(೭) ಕಪಪ ಸರಪನ ನಳಲಲಲಪಪಂತ ಎನಗಾಯತಯಯ! ಅಕ

ಟಕಬಾ ಸಂಸಾರ| ವೃಥಾ ಹೋಯತಲಲಾ | ಕರತೃ ಕೂಡಲಸಂಗಮ

ದೇನಾ ಇವತಪಪಸ ಎನನನು ರಕಷಸಯಯ] ಭಕತ ಸಥಳ ೧೧

ವವರಣ “ಈ ಸಂಸಾರಕಕ ಮೇಲನ ವಚನದಲಲ ರಾಹುವನ ಉಪಮ

ಯನನು ಕೊಟಟ ದದಾರವಪ,. ಈ ವಚನದಲಲ ಸಂಸಾರವು ಸರವನಂತದಯಂದು

ಹೇ ದದಾರ. ಒಂದು ಕವಸಯು ನರಳಲಲ ಸುಖದಂದ ಕುಳತುಕೊಳಳ ಬೇಕಂದು

ಹೋಗುತತರುವಾಗ ದಾರಯಲಲ ಒಂದು ಭಯಂಕರವಾದ ಸರಪವು ತನನ ಹಡ

ಗಳನನು ತಗದು ಆಡುತತ ದವುದರಂದ ಆ ಹಡಗಳ ನರಳನನು ನೋಡ ಅದು

ನ ಸಮಳವಂದು ಅಲಲಗ ಹೋದರ ಆ ಕನಸಯು ಹೇಗ ಸರಪನ ಬಾಯಲಲ

ಬೀಳಬೇಕಾಗುತತದಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಈ ಜೀವಾತಮನಂಬ ಕವಪಯು ಮೋಕಷ ಸುಖವನನನುಭವಸಬೇಕಂದವೇಕಷಸ ಸಂಚರಸುತತರುವಾಗ ಈ ಸಂಸಾರವು ಶಬದ,

ಸಪರಶ ರೂಪ, ರಸಕ ಗಂಧಗಳಂಬ, ಪಂಚ ವಷಯಗಳಾದ ಐದು ಹಡಗಳನನು

ಬಚಚಕೊಂಡರುವುದ೨ಂದ ಬದದರುವ ವಷಯ ಸುಖವಂಬ ನರಳನನು ನೋಡ

ಜೀವಾತಮನಾದ ಕವಟಬಯು ಅದನನು ಆಶರಯಸಹೋಗಲು ಸಂಸಾರ ಸರಪನ

ಬಾಯಲಲ ಬೀಳಬೇಕಾಗುವುದನವ. ಆದಕಾರಣ ಈ ಸಂಸಾರದಂದ ವಾರುಮಾ

ಡಲು ಲಂಗದೇವನನನು ವರಾರಧಸಕೊಂಡದದಾರ.

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೭

"ಅಯಯೋ! ಕಪಪಗ ಸರಪನ ನರಳು ಹೇಗ ಅನರಥಕಾರಯೋ,

ಹಾಗಯೇ ನನಗ ಈ ಸಂಸಾರ ಸುಖವು ಅನಾಯಕಕ ಕಾರಣನಾಯತಲಲಾ!

ಈ ನನನ ಜನಮವು ವಯರಧವಾಗ ಹೋಯತಲಲಾ! ಉತಪತತ, ಸಥತ, ಲಯ

ತಕೋಧಾನ, ಅನುಗರಹಗಳಂಬ ಸಂಚಕೃತಯಗಳಗ ಕರತನಾದ ಲಂಗದೇವನ,

ಈ ಸಂಸಾರದುಃಖದಂದ ನನನನನು ರಕಷಸು,”

(೮) ಶೂಲದ ಮೇಲಣ ಭೋಗನೇನಾದರೇನು? ನಾನಾನರಣದ ಸಂಸಾರ ಹಾವು ಹಾವಾಡಗನ ಸನೇಹದಂತ ತನನಾತಮನೇ ತನಗ ಹಗ

ಯಾದ ಬಳಕ ಬನನಾಣವುಂಟೀ ಮಹಾದಾನ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ| ಭಕತ ಸಥಳ ೧೧,

ನನರಣ-ಕಈ ಸಂಸುರದಲಲರುವ ಜೀವನಗ ಸಂಸಾರವು ಯಾವ ಸರಕಾ

ರಮಾಗರುತತದಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದ ಹಾವಾಡಗನು

ಒಂದು ಹಾವನನು ಹಡದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಅದರ ಮೂಲಕ ತಾನು ಜ*ವಸುತತ

ರುತತಾನಸವ. ಆ ಹಾನರ ತನನನನು ಬಟಟು ಎಲಲಯೂ ಹೋಗಬಾರದಂದು ಮತತು

ಕಚಚಬಾರದಂದು ಬಹು ಎಚಚರಕಯಂದ ಅದನನು ತನನ ಹತತರದಲಲಟಟುಕೊಂಡ

ರುತತಾನ ಆ ಹಾವೂದರೋ ತಾನ. ಯಾವಾಗ ಹಗ ಆತನನನು ಕಚಚ ಆತನ ಕಸ

ಯಂದ ವುರಾಗ ಹೋಗಬೇಕಂಬುದನನೇ ಯೋಚಸುತತರುತತದ. ಆದಕಾರಣ

ಹಾವು ಮತತು ಹಾವಾಡಗನ. ಭಯದಂದಲೇ ಕಾಲ ಕಳಯಬೇಕಾಗ.ತರದ.

ಇದೇ ಪರಕಾರ ಜೀವನಂಬ ಹಾವಾಡಗನ. ಸಂಸಾರವಂಬ ಹಾವನನು ತನನಾಧೀನ

ದಲಲಟಟುಕೊಂಡು ಇದನನು ತನನ ಮೋನ ಸುಖಕಕ ಸಾಧನವನನಾಗ ಮಾಡಕೊಳಳ

ಬೇಕಂದವೇಕಷ ಸುತತಾನ ಸಂಸಾರವಂಬ ಸರಪವಾದರೊ*” ವಷಯಗಳಂಬ

ತನನ ವಷದ ಕಲಲುಗಳಂದ ಜೀವನನನು ಕಚಚ ಹೋಗಬೇಕಂಜೇ ಯೊಚಸರು

ತತದ ಆದಕಾರಣ ಹಾವು-ಹಾವಾಡಗರ ಸನ:ಹದಂತ ಈ ಸಂಸಾರ-ಜೀವರು

ಗಳ ಸಂಬಂಧವದಯಂತಲಕೂ ತನಗ ಆತಮಸತರೂಪವಾಗ ಪರಣಮಸರುವ ಈ

ಸಂಸಾರವೇ ತನಗ ವೈರಯಂದ ಬಳಕ ಪಾರಾಗಲು ಬೇಕ ಉಪಾಯವಲಲವಂ

ತಲೂ, ಇಂತಹ ಸಥತಯಲಲ ಸಂಸಾರದ ಎಸವೇ ಸುಖೋಪಭೋಗದ ವಸತುಗಳು

ಜೀವನಗ ವರಾಪತವಾದರೂ ಶೂಲವನನೇರುವವನು ಎಸಟ: ಭೋಗಯ ವಸತುಗಳನನ

ನುಭವಸದರು ಹೇಗ ಮರಣಭಯದಂದಲೇ ಹಪೀಡತನಾಗರತತಾನಯೋ,

ಹಾಗಯೇ ಜೀವನು ಈ ಸಂಸಾರದಲಲ ಭಯಗರಸತನಾಗಯೇ ಇರಬೇಕಾಗುತತ

ದಂತಲೂ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

21 ೯

ಲ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ನಾಳಯೇ ಶೂಲವನನೇರಬೇಕಾದವನಗ ಈ ದವಸ ಎಷಟು ಭೋಗಯ ವಸತುಗಳನನು ಕಣಟಟರೂ ಆತನಗ ಅವು ಸುಖನನನೇನಾದರೂ ಉಂಟುಮಾಡು

ವವೇ? ಇಲಲ. ನಾನಾ ವಷಯಗಳಂದ ಕೂಡರುವ ಈ ಸಂಸಾರಕಕೂ ಜೀವನಗೂ

ಹಾವು-ಹಾವಾಡಗರಂತ ಭಯಗರ ಸತವಾದಸಂಬಂಧನಜಯೇ ವನಾ ನರಭಯವಾದ

ಪರೇಮದ ಸನೇಹವಲಲ ಆದಕಾರಣ ಮಹಾ ಕೃಪಾನಧಯಾದ ಲಂಗದೇವನೇ,

ನನಗ ಆತಮದಂತಾಗರುವ ಈ ಸಂಸಾರವೇ ಈ ಪರಕಾರ ನೈರಯಾದ ಮೇಲ

ಬೇರ ಉಪಾಯವಲಲದಂತಾಯತಲಹಾ!”

(೯) ಕರ ಘನ ಅಂಕುಶ ಕರದನನಬಹುದ? ಬಾರದಯಯ |

ಗರ ಘನ ವಜರ ಕರದನನಬಹುದ? ಬಾರದಯಯ ತಮಂಧ ಘನ ಜಯೋತ

ಕರದನನಬಹುದ? ಬಾರದಯಯ] ಮರವು ಘನ ನಮಮ ನನವ ಮನವ ಕರ

ದನನಬಹುದ? ಬಾರದಯಯ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ] ಭಕತ ಸಥಳ ೬,

ನವರಣ__ಲಂಗದೇವನನನು ಮರದುದರಂದ ಈ ಸಂಸಾರದಲಲ ಹುಟಟ

ಬರಬೇಕಾಯತಂತಲಕೂ ಈ ಸಂಸಾರವಾದರೋ ನಾನಾ ದುಃಖಗಳಗೀಡು

ಮಾಡ ನರಸರಯಂದ ಕಾಡುತತರುನೃದಂತಲೂ, ಈ ಮುಂಚನ ವಚನಗಳಲಲ

ಹೇಳದದಾರಸವ, ಆದಕಾರಣ ಈಗನ ದುಃಖಕಕ ಹಂದನ ಮರವಯೇ ಮೂಲ

ಕಾರಣವಾಯತು. ಈ ವರವಯು ಎನಟೋ ಜನಮಗಳಂದ ಕೂಡಕೊಂಡು

ಬಂದು ಬಹು ಮಹತತರವಾದ ದುಃಖಕಕ ಕಾರಣವಾಗದದರೂ ಮನಸಸು

ಈಗ ಅರತುಕೊಂಡು ಲಂಗ ದೇವನನನು ಸಮರಸಲುಪಕರವ.ಸದರ ಈಗಣ ಎಲಲಾ

ವನತತುಗಳನನೂ ನವಾರಣ ಮಾಡುವಂಥ ಸಾಮರಥಯವು ಲಂಗಧಯಾನಾಸಕತವಾದ

ಮನಸಸನಲಲ ಉಂಟೇ ಉಂಟಂಬುದು ಮೂರು ದೃಷಟುಂತಗಳಂದ ಈ ವಚನ

ದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

"ಆನಯು ಎಸಟೇ ದೊಡಡದಾಗದದರೂ ಅದು ತಪಪ ನಡಯುತತದದರ

ಬಹು ಚಕಕದಾದ ಅಂಕುಶನು ಅದನನು ದಾರಗ ತರುವುದಲಲವೇ? ವಜರವು ಸಣಣ

ದಾಗದದರೂ ಪರವತಪರಾಯವಾದ ಕಲಲುಗಳನನು ಕೊರಯುವುದಲಲವೇ? ಎನಟೋ

ವರಷಗಳಂದ ಕೂಡದ ಕತತಲಯನನು ಚಕಕದಾದ ಬಳಕು ಓಡಸ ಬಡುವುದ

ಲಲವೇ? ಹಾಗಯೇ ಪರಮಾತಮ ಸಂಬಂಧವಾದ ಮರವಯು ಎಷಟೇ ಜನಮಗಳಂದ

ಕೂಡ ಬಹು ಘನವಾದುದಾಗ ಪರಣಮಸದದರೂ ಲಂಗಜೀವನ ನನನನನು

ಸಮರಸುವ ಈ ಮನಸಸು ಆ ಮರವಯನನು ನವಾರಣ ಮಾಡಲು ಸಾಮರಥಯವುಳಳ

ದವಾಗರುವುದರಂದ ಈ ಮನಸಸು ಸಣಣದಂದು ಹೇಳಲಕಕಾಗುವುದಲಲ.”

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೯

(೧೦) ಕೊಂಬಯ ಮೇಲಣ ಮರಕಟನಂತ ಲಂಘಸುವದನನ

ಮನವು | ನಂದಲಲ ನಲಲೀಯದನನ ಮನವು। ಹೊಂದದಲಲ ಹೊಂದಲೀ

ಯದನನಮನವು | ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ನಮಮ ಚರಣ ಕಮಲದಲಲ ಭರಮರನಾಗರಸು ನಮಮ ಧರಮ ಭಕ, NY ಸಎ,

ನನರಣ-ಲಂಗದೇವನನನು ಮರತ ಮನಸಸೇ ಸಂಸಾರ ಬಂಧನಕಕೂ,

ಲಂಗದೇವನನನು ಅರತ ಮನಸಸೇ ಸಂಸಾರದಂದ ಬಡುಗಡ ಹೊಂದುವುದಕಕೂ

ಕಾರಣವಾಗದಯಂದು ಈ ಮುಂಚನ ವಚನದಲಲ ಹೇಳಲಪಟಟ ರುವುದರಂದ ಅಂಥ

ಬಂಧ ಮೋಕಷಗಳಗ ಕಾರಣವಾದ ಮನಸಸು ಮಂಗನಂತ ಇದಯಂತಲೂೂ ಈ

ಮಂಗವು ದೇಹವಂಬ ವೃಕಷದ, ಕಣಣು ನಾಲಗ, ಕವ ಮೊದಲಾದ ಇಂದರಯ

ಗಳಂಬ ಕೊಂಬಗಳ ಮೇಲ ರೂಪ, ರಸಕ ಗಂಧಗಳೇ ಮೊದಲಾದ ವಷಯಗ

ಳಂಬ ಫಲಗಳನನು ಅನುಭವಸಲು ಹಾರಾಡುತತರುನುದರಂದ ಮನಸಸನ ಈ ಮಂಗ

ತನವನನು ಕಳದು ಇದಕಕ ಭರಮರ ಸವರೂಪವನನುಂಟುಮಾಡಂದು ಈ ವಚನದಲಲ

ವರಾರಥಸಕೊಂಡದದಾರ,

ಈ ನನನ ವ.ನಸಸು ಒಂದೇ ಕಡ ನಲಲುವುದೂ ಇಲಲ. ಒಂದನನೇ ಸೇರ

ಕೊಂಡೂ ಇರುವುದಲಲ. ಗಡದ ಟೊಂಗಗಳಮೇಲ ಅತತತತ ಹಾರಾಡುತತರುವ

ಮಂಗನಂತ ನಾನಾ ವಷಯಗಳ ಕಡಗ ಜಗದಾಡುತತಲದ. ಆದಕಾರಣ ಲಂಗ

ದೇವನೇ, ನೀನು ಕೃಪಮಾಡ ನನನ ಚರಣಗಳಂಬ ಕಮಲಗಳಲಲ ಇದನನು ಭರಮರ ವನನಾಗ ಮಾಡರಸು.?

(೧೧) ಅಂದಣವನೇರದ ಸೊಣಗನಂತ ಕಂಡಡ ಬಡದು ತನನ ಮುನನನ ಸವಭಾನವನು। ಸುಡು ಸುಡೀ ಮನನದು ವಷಯಕಕ ಹರವುದು!

ಮೃಡ ನನಮು ನನಯಲೀಯದು; ಎನನೊಡಯ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ

ನಮಮ ಚರಣವ ನನನಂತ ಕರುಣಸು ಸರಗೊಡಡ ಬೇಡುನ ನಮಮ

ಧರಮ ನಮಮ ಧರಮ ಭಕತ, ಸಥಳ ೩೪

ನನರಣ--ಈ ವ.ನಸಸು ಕಾಡನಲಲ ಗಡಗಳ ಮೇಲ ಸವೇಚಛಯಂದ

ತರುಗಾಡುತತರುವ ಮಂಗನಂತದಯಂದು ಮೇಲಣ ವಚನದಲಲ ಹೇಳ ಈ ವಚನ

ದಲಲ ಆ ಮನಸಸಗ ಪಾಲಕಯಲಲ ಕುಳತ ನಾಯಯ ಉಪಮಯನನು ಕೊಟಟ

ದದಾರ ತಾನು ಪಾಲಕಯಲಲ ಕುಳತದದೇನಂತಲೂ ಅದಕಕ ಭೂಷಣಪರದವಾ

ಗುವಂತ ತಾನು ಸುಮಮನೇ ಕುಳತುಕೊಳಳಬೇಕಂತಲೂ ನಾಯಯು ಯೋಚಸು

ಗಂ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ತರದಯೇ? ಇಲಲವೇ ಇಲಲ ದಾರಯಲಲ ಮಾಂಸವನನು ಕಂಡಕೂಡಲೇ, ಪಾಲಕ ಯಂದ ಕಳಗ ಹಾರಹೋಗುವುದನನು ಆ ನಾಯಯು ಹೇಗ: ಬಡುವುದಲಲವೋ,

ಹಾಗಯೇ ಶರೇಷಠವಾದ ಮನುಷಯದೇಹವಂಬ ಪಾಲಕಯಲಲ ತಾನದದೇನಂಬ

ಅರವು ಈ ಮನಸಸಗರದ ಹೊನನು, ಹಣಣು ಮಣಣು ಮೊದಲಾದ ವಷಯಗಳನನು ಕಂಡ ಕೂಡಲೇ ಅವುಗಳ ಕಡಗೇನೇ ಹೋಗ ಲಂಗದೇವನನನು ಮರತುಬಡುತತ ದಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

("ನಾಯಯು ಪಾಲಕಯಲಲ ಕುಳತದದರೂ ಮಾಂಸ ಸವನನು ಕಂಡಕೂಡ

ಲೇ ತನನ ಸವಭಾವಕಕ ನುಸರಸ ಹೇಗ ಅದರ ಕಡಗ ಹೋಗುತತದಯೋ ಹಾಗಯೇ

ಈ ಮನಸಸಂಬ ನಾಯಯು ಕೂಡಾ ನಾನಾ ವಷಯಗಳಂಬ ಮಾಂಸದ ಕಡ

ಗೇನೇ ಹೋಗುತತದಯೇ ನನಾ ಲಂಗದೇವನನನು ಸಮರಸುವುದಲಲ ಆದಕಾರಣ

ಲಂಗಜೀವನ ಇದರ ಅವಗುಣವನನು ಜಞಾನಾಗನ ಗನಯಂದ ಸ.ಟಟು ಸಯ! hs

ವನನು ಧಯಾನಸುವಂತ ಮಾಡಬೇಕಂದು ಸರಗೊಡಡ ಬೇಡಕೊಳಳು ತತ

(೧೨) ತುಪಪದ ಸವಗ ಅಲಗನಕಕುವ ಎ 00 ಬಾಳುವ | ಸಂಸಾರಬಡದು ನೊಡನನ ಮನವು, ಈ ನಾಯತನನ

ಮಾಣಸು ಕೂಡಲ ಸಂಗಯಯ ನಮಮ ಧರಮ] ಭಕತ ಸಥಳ ೩೫

ವನರಣ--ಕಲಬು ಹಡದ ಒಂದು ಕತತಗ ಅದು ಸ ವಚಛವಾಗಲಂದು

ಸವಲಪ ತುಪಪವನನು ಹಚಚಟಟಾಗ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ನಾಯಯು ಆ ತುಪಪದ

ವಾಸನಗ ಬಂದು ನಕಕಲುಪಕರಮಸದಕ ಆಗ ಅದರ ನಾಲಗಯು ಸೀಳ ರಕತ ಹೊರಟರೂ ತನನ ನಾಲಗಯ ರಕತವೇ ಆ ಕತತಗ ಹತತದಯಂಬ ಎಚಚರಲಲದ

ಆ ಕತತಯಲಲಯೇ ರಕತನಜಯಂದು ಭರಮಸ ಪುನ: ಆ ಕತತ ಯನನು ನಕಕಲು ಪ

ಕರಮಸದಕ ನಾಯಯು ಹೇಗ ಭಯಂಕರವಾದ ವಪತತಗೀಡಾಗುತತದಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಈ ಸಂಸಾರದ ಹೊನನ, ಹಣಣು, ಮಣಣು ಮೊದಲಾದ ನಾನಾ

ವಷಯಗಳಲಲಯೇ ಸುಖವದಯಂದು ನೋಹಸ ಅವುಗಳನನೇ ಅನುಭವಸುವಂಥ

ಮನುಷಯನು ಘೋರ ದುಃಖಕಕೀಡಾಗುತತಾ ನಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

6 ಈ ನಮಮ ಮನಸಸು ಸಂಸಾರವನನು ಬಡಲೊಲಲದು. ಆದಕಾರಣ

ತುಪಪ ದ ರುಚಗಾಗ ಶಸತರವನನು, ನಕಕುವ ನಾಯಯಂಕ ನನನ ಬಾಳುವಯಾ

ಹ ಆದುದರಂದ ಲಂಗಡೀವನೇ ಕೃಪ ಮಾಡ ನನನ ಮನಸಸನಲಲರುವ ಈ

ನಾಯತನವನನು ನವಾರಣ ಮಾಡು.”

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೧೧

(೧೩) ಅನು ಒಬಬನು ಸುಡುನರೈನರು| ಮೇಲ ಕಚಚು ಘನ] ನಲಲುಬಾರದು। ಕಾಡಬನನನ ಹುಲಕೊಂಡೊಯನರ ಆರೈ ಯಭೃ ರಾಗದ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ? ವ ಸಳ ೪೫

ನವರಣ__ಜೀವನು ತಾನೊಬಬನಾಗದದಾನ. ಅವನನನು ಸಂಚೇಂದರ

ಯಗಳಂಬ ೫ ಜನರು ಸುಡುತತ ದದಾರ. ಅವರು ಸುಡುತತರುವ ರೊಪ, ರಸ

ಗಂಧನದ ವಷಯಾಗನ ಯಾದಕೋ. ಅತಯಂತ ಭನವಾದುದಾಗದ. ಆದಕಾರಣ ಈ

ಪಂಚೇಂದರಯಗಳ ಕಾಟವನನು ಇಳಲಕಕಾಗುವುದಲಲವಂತಲೂ ಈ ಸಂಸಾರವು

ಒಂದು ಘೋರಾರಣಯದಂತರುವುವರಂದ ಇದರಲಲ ಸಂಚರಸುತತರುವ ಜೀವನಂಬ

ಪಶ.ವನನು ಯಮನಂಬ ಹುಲಯು ಬಂದ. ಹಡದ.ಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದಕಕಂತ

ಮುಂಚತವಾಗಯೇ ಈ ಪಶುವನನ ಕಾಪಾಡಂತಲೂ ಈ ವಚನದಲಲ ವವ

ರಸದದಾರ.

"(ನಾನು ಒಬಬನು, ನನನನನು ಸುಡುವವರಾದಕೋ ಐದು ಜನರು,

ಬಂಕಯೂ ದೊಡಡದಾಗದ. ಆದಕಾರಣ ನಲಗಲಕಕಾಗುವುದಲಲ ಅಡವಯ

ಎತತನನು ಹ.ಲಯು ಹಡದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದಕಕಂತ ಮುಂಚಯೇ ಲಂಗ

ದೇವನೇ, ಅದನನು ಕಾಪಾಡ ಬಾರದ?”

(೧೪) ಒಂದು ಮೊಲಕಕ ನಾಯನೊಂಬತತು ಬಟಟಂತ ಎನನ

ಬಡು ತನನ ಬಡಂಬುದು ಕಾಯವಕಾರ| ಎನನಬಡು ತನನಬಡಂಬುದು ಮನದ ವಕಾರ| ಕರಣೇಂದರಯಗಳಂಬ ಸೊಣಗ ಮುಟಟದ ಮುನನ ಮನ ನಮಮನೈದುಗ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ॥ ಭಕತಸಯಳ ೩೬.

ನವರಣ--ಜೀವನಂಬ ಮೊಲಕಕ ಪಂಚೇಂದರಯ (ಕಣಣು, ಮೂಗು

ನಾಲಗ, ಕನಮ ಚರಮ) ಮತತು ಅಂತ:ಕರಣ ಚತುಷಟಯಯ (ಮನ ಬುದಧ,

ಚತತ, ಅಹಂಕಾರ) ಗಳಂಬ ಒಂಬತತು ನಾಯಗಳು ಬನನು ಹತತ ನಾಮುಂದ

ತಾಮುಂಡ ಎಂದು ಮೊಲದಂತರುವ ಜೀವವನನು ಹಡಯಬೇಕಂದು ಪರಯತನಸು

ತತಲನ. ಆದಕಾರಣ ಇಂದರಯಗಳ ಅಧವಾ ಅಂತಃಕರಣಗಳ ವಕಾರಗಳಗ

ಜೀವನು ಆಹುತಕಯಾಗುವುದಕಕ೦ತ ಪೂರವದಲಲಯೇ ಮನಸಸನನು ಅವುಗಳಂದ

ಬಡಸ ನಮಮ ಕಡಗ ಕರದುಕೊಳಳರಂದು ಲಂಗದೇವರನನು ಕುರತು ಈ ವಚನದಲಲ

೨ ರಧಸಕೊಂಡದದಾರ.

ಒಂದು ಮೊಲಕಕ ಒಂಬತತು ನಾಯಗಳನನು ಬಟಟಾಗ ನಾ ಮುಂದ

ತಾ ಮುಂದಯಂದು ಆ ನಾಯಗಳು ಹೇಗ ಓಡ ಹೋಗುತತವಯಕೊ ಹಾಗಯೇ

೭!

೧೨ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಇಂದರಯ ಮತತು ಅಂತಃಕರಣಗಳ ವಕಾರಗಳಂಬ ನಾಯಗಳು ನಾ ಮುಂಡ

ತಾ ಮುಂಡ ಎಂದು ಬರುತತಲವ. ಆದಕಾರಣ ಲಂಗದೇವನೇ ಈ ನಾಯಗಳು

ಬಂದು ಹಡಯುವದಕಕಂತ ಮುಂಚತವಾಗಯೇ ಮನಸಸು ನನನನನು ಸೇರಲ.”

(೧೫) ಬಡಪಶು ಸಂಕದಲಲ ಬದದರ ಕಾಲಬಡಯುನದಲಲದ ಬೇರ ಗತಯುಂಬ? ಶನಶನ! ಹೋದಹನಯಯ। ನಮಮ ಮನದತತಲನನ

ತಗಯಯಯ| ಪಶು ನಾನು| ಪಶುಪತ ನೀನು! ತುಡುಗುಣಯಂದನನ ಹಡದು ಬಡಯದ ಮುನನ ಒಡಯ ನಮಮ ಬೈಯಯದಂತ ಮಾಡು

ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ಭಕತಸಥಳ ೫ನನ

ನವರಣ__ನಂಸಾರವು ಒಂದು ದೊಡಡದಾದ ಕಸರನ ಮಡುವನಂ) ದ

ಯಂತಲೂ, ಇದರಲಲ ಭಕತ ಇಲಲದ ಕರೀಣವಾದ ಜೀವವಂಬ ನಶು ಸಕಕಕೊಂಡ

ರುವುದರಂದ ಮೇಲಕಕ ಬರಲು ಸಾಧಯವಲಲದ ಒದದಾಡುತತ ಬಾ. ಕನರ

ನಲಲಯೇ ಮುಳುಗುತತರುವ ಕಾರಣ ಮೊಕಕತತ ಕಗಯಬೀಕಂತಲೂ, ತುಡ ಗು

ಮೇಯುವ ನಶುವನನು ಹಡದ. ಹಂಡಯುತತ ರುವಾಗ ಅದನನು ಸಾಕದ ಯಜ

ಮಾನನಗ ಹೇಗ ಬಯಯುತತಾರಯೋ ಇಗಯೇ ಜೀವನಂಬ ನಶು ವಷಯಗಳ

ಸೇವನಯಂಬ ತುಡುಗು ಮೇಯುವುದನನು ಕಾಲ-ಕಾಮರು ಕಂಡು ಚನನಾಗ

ಶಕಷಸುತತ ಜೀವನ ಯಜಮಾನನಾದ ಶವನಗೂ ಬೈಯುತತಾರ. ಆನ ಏಣ

ಇಂಥ ಸ ಸತಯು ನನಗೂ ಮತತು ನನಗೂ ಬರದಂತ ವರಾಡಂದು ಲಂಗವೀವ

ನನನು ಈ ವಚನದಲಲ ಪರಾರಥಸಕೊಂಡದದಾರ.

«ಶಕತಯಲಲದ ನಶುವು ಕಸರನಲಲ ಬದದರ ಕಾಲು ಬಡಪುದಲಲದ ಹೇಗ

ಮೇಲಕಕದದು ಬರಲಾರದ ಮತತೂ ಕಸ ರನಲಲಯೇ ಹೋಗುತತದಯೋ ಹಾಗಯೇ

ಶವನೇ, ಪಶುವಾದ ನಾನು ಭಕತಯ ಶಕತಯಲಲದದರಂದ ವಷಯಗಳಲಲ ಮುಗ

ಹೋಗುತತಲದದೇನ. ಆದಕಾರಣ ನಮಮ ಕಡಗ ನನನನನು ತಗದುಕೊಳಳರ.

ಏಕಂದರ, ಪಶುವಾದ ನನಗ ನೀವು, ಪತಗಳಲಲನ? ಕನಸದನವನನು ಹೊಡ

ಯುವಂತ ವಷಯಗಳನನನುಭವಸಲು ಹೋಗುತತರುವ ನನನನನು ಕಾಲ-ಕುಮರು

ಶಕಷಸುವುದಕಕಂತ ಮುಂಚ ನನಗ ತಂಜಯಾದ ಲಂಗದೇವನೇ, ಎಂಥ ನಷಯ

ಲಂಪಟಯನನು ಶವನು ಹುಟಟಸದನಲಲಾ! ಎಂದು ನಮಮನನು ಬೈಯಯ ದಂತ ನ

ಮೇಲ ಕೃಪ ಮಾಡಕು”

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ಗತಠ

(೧೬) ಮುನದಯಾದೊಡ ಒಮಮ ಜರದೊಡ ಸಾಲದೇ? ಅಕಟ ಕಟಾ! ಮದನಂಗ ಮಾರಗೊಡುನರ? ಹಗಗ ಮಾರಗೊಟಟು ನನನವರ ನೊಪಪ ಸುವರ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇನ|| ಭಕತ ಸಫಳ ೪೪

ನವರಣ__ಜೀವನು ಶವನಸವರೂಪವೇ ಆಗರುವುದರಂದ ಶವನು ತನನವ

ನಾದ ಜೀವನನನು ಅತನಗ ವೈರಯಾಗರುವ ಕಾವ.ನ ಆಧೀನ ಮಾಡರುವುದ

ನಂದ ಜೀವನು ನಾನಾ ದುಃಖಗಳಗೀಡಾಗದದಾನಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವ

ರಸದಧಾ ರ,

“ಲಂಗದೇವನೇ, ನೀನು ನನನಮೇಲ ಸಟಟು ಗದದ ಕ ಒಮಮ ಜರದೊಡ

ಸಾಲದ? ಎಂದರ ಒನಮ ರುಃಕಕೀಡ ಮಾಡದ. ಸ ಎಕಾಗುತತರಲಲಲವ”?

ಅಯಯೋ! ಈ ಪರಕಾರ ಕುಮನಗ ನನನನನು ಮಾರಬಡಬಹುದ? ಎಂದರ ಯಾವಾ

ಗಲೂ ನಾನಾ ವಷಯೋಪಭೋಗಗಳ೦ಂದುಂಟ:ಗುವ ದ.ಃ8ಒಗಳಲಲಯೇ ಇರುವಂತ

ಮಾಡಬಹುದ? ನನನವನಾದ ನನನನನು ಈ ಪರಕಾರ ವೈರಯಾದ ಕಾಮನಗ ಮಾರ

ಆತನಗ ಒಬಬಸಒಹುದ?”

(೧೭) ಅಕಟಕಟಾ ನನಗನತು ಕರುಣನಲಲ, ಅಕಟಕಟಾ ಶವ

ನನಗನತು ಕೃಷಯಲಲ, ಯಾಕ ೩ಂಟಟಸದ ಇಹಲೋಕ ದುಃಖಯ ಪರಲೋಕ ದೊರನ? ಯಾಕ ಹುಟಟಸದ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ?

ಕೇಳಯಯ ನನಗಾಗ ಮತತೊಂದು ತರುಮರಂಗಳದದಲಲವೇ? ಭಕತ ಸಥಳ ೬೪,

ನನರಣ ಯಾವಾತನ, ಕಾಮನವರನ-ಗ ನಾನಾ ವಷಯೋಪಭೋ

ಗಗಳಲಲರುತತಾನಯೋೊ ಆತನ. ಆಶುನಾಶದಂದ ಕಟಟಲಪಟಟ ಬಹು ದುಃಖಯಾ ಈ ಪರಕಾರ ವಸಯರೋಲುಪರನ-ದ ಇಹಲೋಕದ ದುಃಖಗ

ಪರಲೋಕದಲಲ ಸುಖವು ಹೇಗ ತಾನ ದೊರಯುನರುದ? ಇಂಧ ಇಹಪರಗಳರ

ಡನನೂ ಕಳದುಕೊಳಳುವ ಮನುಷಯನು ಗಡಮರಗಳಗಂತಲೂ ಕಡಮಯಾದವ

ಮಹಾನುಭಾವರು ಹೇಳದದಾರ. ಏಕಂದರ ಗಡ ಮರಗಳಗ ನೀರು

ಳಸದಕ se ರಕ ಫಲ. ಪರಷಟಗಳನನಾದರೂ ವರಾಣಗಳಗ ಕೊಟಟು

ಉಪಕಾರ ಮಾಡುತತವ. ಆದರ ಇಹಸರಗಳಗ ದೂರಾಗ.ವಂಧ ನಡತಗಳಲಲರುವ

ee ನುಷಯನಂದ ಯಾವ ಸರಾಣಗೂ ಪರಯ ಯೋಜನವಾ ಗುವರದಲಲವಾದುದರಂದ

ಅಂಧವ ನ ಜನಮವರ ಗಡವರಗಳಗಂತಲೂ ಕಥಷಟವಾದುದಂಬುದನನ ಈ ವಚನ

ದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

ಣ

೧೪ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಇಹಲೋಕದಲಲ ದುಃಖಯಾಗರುನಂಥ ಮತತು ಪರಲೋಕ ಸುಖ

ವನನು ಹೊಂದದಂಥ ನನನನನು ಶವನೇ , ಏಕ ಹುಟಟಸದ? ಅಯಯೋ! ನನಗ

ಸವಲಪವಾದರೂ ಕರುಣವಲಲವ? ಅಯಯೋ! ನನನಲಲ ಕೃಪಾ ಸಾಮರಥಯವು ಸವಲಪ

ವಾದರೂ ಇಲಲವೇ? ಶವನೇ, ನನನನನು ಏಕ ಹುಟಟಸದ? ನನನನನು ಹುಟಟಸುವ

ದಕಕಂತ ಗಡನ.ರಗಳನನಾದರೂ ಹುಟಟ ಸಬಾರದಾಗದದ ತೇ?”

(೧೮) ಸಮುದರದೊಳಗಣ ಸಂಪನಂತ ಬಾಯ ಬಡುತತಲದದೇ

ನಯಯ! ನೀನಲಲದ ಮತತಾರೂ ಎನನನರಲಲ ನೋಡಯಯ] ಕೂಡಲಸಂಗಮ

ದೇನ ನೀವಲಲದೊಳಕೊಂಬುವನರಲಲ ನೋಡಯಯ[ ೪ಕಕ ಸಥಳ ೫೫,

ನವರಣ-- ಸಮುದರದಲಲರುವ ಸಂಪಯು ಸವಾಕಮಳಯ ನೀರನನೇ

ಇಕಕಸುತತಾ ಹೇಗ ಬಾಯ ಬಡುತತರುತತದಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಈ ಸಂಸಾರ

ವಂಬ ಸಮುದರದಲಲರುವ ಜೇವನಂಬ ಸಂನಯು ಪರಮಾತಮನಂಬ ಸವಾತಯ

ಕೃಪಯಂಬ ಜಲವನನೇ ನರೀಕಷಸುತತಾ ಇದ. ಏಕಂದರ, ಸಂಸಗ ಮುತತನನುಂ

ಟುಮಾಡ ಕೊಡಲು ಸವಾತ ನೀರನ ವನಾ ಹೇಗ ಬೇಕ ನೀರನಲಲ ಆ ಸಾವ ರಥಯ

ನಲಲವೋ, ಹಾಗಯೇ ಜೀವನಗ ಮೋಕಷವನನು ಕೊಡಲು ಪರಮಾತಮನ ವನಾ

ಅನಯರಾರೂ ಸಮರಧರಲಲನಂಬ ಸಂಗತಯನನು ಈ ವಚನದಲಲ ನವರಸದದಾರ,

ಸಮುದರದಲಲ ಸಂಪಯು ಹೇಗ ಬಾಯ ಬಡುತತಾ ಇರುತತದಯೋ,

ಹಾಗಯೇ ನಾನು "ಶನ' ಶವ!' ಎಂದು ಬಾಯ ಬಡುತತದದೇನ, ಲಂಗದೇವಸನ,

ಈ ಸಂಸಾರ ಸಮುದರದಲಲ ನೀನಲಲದ ನನಗ ಇನನಾರೂ ನನನವರಲಲ. ಆದಕಂ

ರಣ ನಮಮ ವನಾ ನನನನನ ಎತತಕೊಳಳುವವರೂ ಇಲಲ.”

(೧೯) ಚಂದರೋದಯಕಕ ಅಂಬುಧ ಹಚಚುವದಯಯ] ಚಂದರ

ಕುಂದ ಕುಂದುವದಯಯ। ಚಂದರಂಗ ರಾಹು ಅಡಡ ಬಂದಲಲ ಅಂಬುಧ

ಬೊಬಬಟಟತತೇ? ಅಂಬುಧಯ ಮುನ ಅಪೋಶನವಕೊಂಡಲಲ ಚಂದರಮ

ನೇನಡಡಬಂದನ? ಆರಗಾರು ಇಲಲ| ಕಟಟನಂಗ ಕಳಯಲಲ ಜಗದ ನಂಟ ನೀನ ಅಯಯ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ| ಭಕತ ಸಥಳ ೨೫.

ನವರಣ.. ಈ ಸಂಸಾರದಲಲ ನಾನಾ ವಷಯಗಳಗೀಡಾಗ ಕಟಟು

ಹೋಗುತತರುವ ಜೀವನಗ ನಜವಾದ ಸನೇಹತರಾರೂ ಇಲಲ. ವರಾಣಗಳು

ದುಃಖದಂದ ನಾರಾಗಲು ನಜವಾದ ಸಹಾಯ ಮಾಡತಕಕವನು ಪರಮಾತಮ

ನೊಬಬನೇ ವನಾ ಇನನಾರೂ ಸಹಾಯಕರಲಲವಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದ,

ಶರ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೧೫

"ಚಂದರನು ಶುದಧ ಪಕಷದಲಲ ಕಳಗಳನನು ಹಚಚುಹಚಚಾಗ ಹೊಂದುತತಾ

ಹೋಗುವಂತ ಸಮುದರವೂ "ಕಚಚು ಹಚಚು ಉಕಕೇರ ಜ ದ. ಚಂದ ನು

ಕಸ ಸನ ಪಕಷದಲಲ. ಕುಂದತತಾ ಹೋಗುವಂತ ಬ ಮುದರವೂ ಇಳಯುತತಾ ಬರುತತದ. hy ಮೇಲಂದ ಚಂದರನಗೂ ಸಮುದರಕಕೂ ಬಹು ಸನೇಹವದದ ತ ತೋರು

ತತದಸವ. ಆದಕ ಚಂದರನನನು ರಾಹು ಬಂದು ಹಡಯಲು ಸಮುದರನೇನಾ

ದಸೂ ಕೂಗಕೊಂಡು ಬಂದು ಚಂದರನನನು ಬಡಸುತತದಯೇ? ಸಮುದರವನನು

ಅಗಸತಯ ಖ.ಸಗಳು ಒಂದು ಗುಟುಕು ಮಾಡ ಕು ಯುತತದದಾಗ ಚಂದರನೇ

ನಾದರೂ ಬಂದು ಸಮುದರವನನು ಬಡಸಕೊಂಡನ? ಇಲಲವೇ ಇಲಲ ಆದಕಾರಣ

ಈ ಸಂಸಾರದಲಲ ಯಾರಗ ಯಾರೂ ಸಹಾಯಕನಲಲ ಕಟಟು ಹೋದವರಗ

ಯಾರೂ ಸನೇಹತರಲಲ. ಲಂಗದೇವನೇ, ನೀನೊಬಬನೇ ಈ ಜಗತತನ ಎಲಲಾ

ಪರಾಣಗಳಗೂ ನಂಟನಾಗರುವ”

(೨೦) ನರ ಕೂರಂಬನಲ?ಕಹನಂಗೊಲದ ಅಯಯ। ಅರಳಂಬನ

ಲಚಚ ಕಾಮನನುರುಹದ ಅಯಯ! ಇರುಳು ಹಗಲನನದ ಸರಾಣಹತಗಳ

ಮಾಡದ ಜೇಡನ ಕೈಲಾಸಕೊಯಲ ಅಯಯ! ಎನನ ನೇತಕೊಳಳ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನ] ಭಕತ, ಸಥಳ ೬೫,

ವವರಣ ಈ ಸಂಸಾರ ಸಮುದರದಂದ ಪಾರು ಮಾಡುವಾತನು ನರ

ವಸುತಮಕೊಬಬನೇ ಸರಯಂದ. ಆತನನನು ಎಸಟ? ಕೊಂಡಾಡನರೂ ಪರಮಾತಮನ

ಕ ಫಯಾಗದರುವಾಗ ತನಗ ದೇವರ ಒಲನಯು ಏಕಾಗಲೊಲಲದಂಬ ಚಂತ

ಯುಂಟಾಗ ದೇವರ ಕೃಪಾನಕೃಪಗಳ ರಸಶಯವೇ ತಳಯದ ಸಥತಯು ಪರಾಸತ ವಾಗುವರದುಂಟು ಆ ವಷಯವೇ ಈ ವಚನದಲಲ ಉದಾಹರಸಲಪಟಟದ.

ಅರಬುನನು ತೀಕಷಣ ಎನದ ಬಾಣಗಳಂದ ಹೊಡದರೂ ಶವನೇ,

ನೀನು ಆತನಗ ಮಚಚಗ. ಅದಕ ಕ;ಮನು ಹೊವನ ಬಾಣಗಳಂದ ನನಗ ಹೊಡಯಲು ಆತನನನು ಸುಟಟುಬಟಟ, ಕಾಡನಲಲ ಯಾವಾಗಲೂ ಬೇಟಯಾ ಡುತತ ನಾನಾ ಪರರಣಗಳನನು ಕೊಲಲುತತದದ ಬೇಡರ ಕನನ ಪೃಯಯನಗ ಮಚಚ

ಅತನನನು ಕೈಲಾಸಕಕ ಕಗರುಕೊಂಡು ಹೋದ. 'ಆದಕ ನಾನು ನನನನನು

ಕೊಂಡಾ€ ಡುತತೇನ; ನನನಲಲಯೇ ತೊಕಯ: ಡುಕತದದೇನ. ಹೀಗದದರೂ ನೀನು

ನನಗೇಕ ಮಚ ವದಲಲ?”

೨ನಯ ಅಧಯಾಯ.

~~: oon ಲಾ

(೨೧) ಹಾವನ ಬಾಯ ಕಪಪ ಹಸದು ಹಾರುವ ನೊಜಕಕ ಆಶನಾಡುನಂತ ಶೂಲವನೇರುನ ಕಳಳ ಹಾಲು ತುಪಪ ಕುಡದು

ಮೇಲೇಸು ಕಾಲ ಬದುಕುವನೋ! ಕಡುವೊಡಲ ನಚಚ ಕಡು ಹುಸ ಯನ ಹುಸದು! ಒಡಲ ಹೊರನರ ಕೂಡಲಸಂಗನುದೇನಯಯನವರ

ನೊಲಲನಯಯ]| ಭಕತ ಸಥಳ ೧೩೦

ನವರಣ ಸಂಸಾರದಲಲ ಕಷಟಪಟಟು ಮನಸಸನ ಉಪಟಳವನನು ತಾಳ

ಲಾರದ ಈ ದುಃಖನರ ಪರಮಾತಮನ ವನಾ ಅನಯರಂದ ನವಾರಣಯಾಗುವುದಲಲ

ವಂದು ನಂಬ ಆತನಲಲ ಮೊರಯಟಟರೂ ಮನುಸಯನಗ ಪರಮಾತಮನೊಲಮಯು

ಏಕ ಲಭಸುವುದಲಲವಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

"ಹಾವನ ಬಾಯಯಲಲ ಸಕಕಕೊಂಡ ಕನಬಯು ತನನಮುಂದ ಹಾರ.ತತ

ರುವ ನೊಣವನನು ಹಡದು ಕಂದು ತನಗಾಗರುವ ಹಸವಯನನು ಕಳದುಕೊಳಳ

ಬೇಕಂದಪೇಶಸಸುವುದು ಹೇಗ ವಯರಥವಾದುದಾಗದಯೋ ಹಾಗಯೇ ಯಮ

ನಂಬ ಹಾವನ ಬಾಯಯಲಲ ಸಕಕಕೊಂಡ ಮನುಷಯನಂಬ ಕನಸಯು ಪರಾಪಂಚಕ

ನಷಯವಂಬ ನೊಣವನನು ತಂದು ತನಗುಂಟಾಗರುವ ನಷಯೋಪಭೋಗದ..

ಹಸವಯನನು ಕಳದುಕೊಳಳಬೇಕಂದಚಛಸುವದು ವಯರಥವಾದುದಾಗದ. | ಈಗ"

ತಾನೇ ಶೂಲವನನೇರಬೇಕಾಗದಯಂದು ತಳದುಕೊಂಡ ಕಳಳನು ಹಾಲು ಶುನವ

ಗಳನನು ಕುಡದರೂ ಹೇಗ ಆತನು ಮರಣದಂದ ಬದುಕ ಪುಸಪನಾಗುವುದಲಲವೋ,

ಹಾಗಯೇ ಜೀವನಂಬ ಕಳಳನು ಮರಣನಂಬ ಶೂಲವನನು ವರಬೇಕಾಗಜಯಂದ

ರತದದರೂ ಅಷಟರಲಲಯೇ ಹೊನನು, ಹಣಣು ಮೊದಲಾದ ಭೋಗ ಸದಾರಧಗಳಂಬ

ಹಾಲು ತುಪಪುಗಳನನ ನುಭನಸದರ ಆತನು ಮರಣದಂದ ಬಡುಗಡಯಾಗುವದಲಲ.

ಇನಪಗಳ ಜಞಾನವಲಲದ ಯಾವಾತನು ಈ ಕಟಟುಹೋಗುವ ದೇಹವನನು ಮಚಚ

ಬಹು ಸುಳಳಮಾತುಗಳನನಾಡುತತ ಇದನನು ರಕಷಸಕೊಳಳುತತಾನಯೋ ಆತನಗ

ಲಂಗದೇವನು ಒಲಯುವುದಲಲ.”

(೨೨) ಮನವೇ ಸರಪ। ತನುವೇ ಹೇಳಗ| ಹಾನನೊಡತಣನ ಹುದುವಾಳಗ! ಇನನಾನಾಗ ಕೊಂದಹುದಂದರಯ ಇನನಾವಾಗ ತಂದ

ಶರೀ ಬಸವ ಚೋಧಾಮಮತ, ೧೭

[೬

ಹುದಂದರಯ। ನಚಚ ನಚಚಕ ನಮಮ ಪೂಜಸಬಲಲೊಡ ಅದೇ ಗಾರುಡ |

ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ! ಭಕತ ಸಥಳ ೧೬೦, ೫

ನವರಣ--ಮನಶಸು ದುರವಷಯಗಳ ಕಡಗ ಹೋಗಬಾರದಂದದದರ *

ಸವವಷಯಗಳಾದ ದೇವಪೂಜೈ ಭಕತರಸೇವ ಮೊದಲಾದ ರಗಳಲಲಯ? ಅದನನರಸ

ಬೇಕು, ನಕಂದಕಕ ಮನಸಸು ಒಂದೇ ಕಾಲದಲಲ ಒಂದೇ ವಷಯದಲಲರಬಲೂದು. 1

ಮೊದಲೇ ಅದನನು ಸದದಷಯಗಳಲಲರಸಬಟಟ ರ ದುರವಷಯಗ ಕಡಗ ಹೋಗು )

ವದು ತಾನಾಗಯೇ ತಪಪ ಹೋಗುತತದ. ಆನಯು ಬೇಕ ಪದಾರಥಗಳನನು ,

ಹಡಯದಂತ ಮಾಡುವದಕಕಾಗ ಮಾವುತನು ಆದರ ಸೊಂಡಲನಲಲ ಮೊದಲ

ಅಂಕುಶವನನು ಹೇಗ ಕೊಡುತತಾನಯೋ ಹಾಗಯೇ ಈ ಮನಸಸು ದೇಹಸಂಬಂಧ ಕ

ವಾಡ ವಷಯಗಳಲಲ ಹೊೋಗಬಾರದಂದದದರ ದೇವವೂಜ, ಧಯನ, ಕರಣಸೇಷ !

ಮೊದಲಾದ ಯಾವುದಾದರಂಂದು ಸದವ ಸಹ ದಲಲಯೊೋ ಆದು ವ.ಗಗವ”ಗುವಂತ ಣ

ರಷದ ಬೇಕು ಸ

"-ನಂಚ ವಷಯಗಳಂಬ ಐದು ಕದಗ. ಮನಸೈಂಬ ಸರಪವರ ಈ

ಜೀಫವಂಬ ಬು Py ವಾನವಾಗಸ ಜೀವನು ಈ ಭಸರ ಸರನ ಸಹ

nee ಆದಕಾರಣ ನಷಯಗಳಂಬ ವಷದಂದ. ಒಳಲ ಕಾಲಾಧೀನ'

SE ಪರ ನರಫನರ ಹ. ಯ ವಾಗ ಕಚ ವರದೋಕ

ನಯಮವಲಲ ಮತ i »

೨೦ದ ಈ ಮನನಸಂಬ

ವೃತನತಯ ಲಂಗದೇವನನನು ನಇಜನುತ ಕಬೇಕು. ಆ. ಲಂಗವ ಚ

ಮಂತರವಾಗರುವುದರಂದ ವನ ನಸಸಂಬ ಸರಪವು ಜ'ವವನನು ಕಚ

(೨೩) ನೀರಬಬಬುಳಕಗ ಕಬಬುನದ ಕಟಟು

ಮಾಡುವ ಭರನ ನೋಡಾ! ಮಹಾದಾನ ಕೂಡಲ ಸಂಗಯಯ

ಬದುಕೋ ಕಾಯವ ನಶಚಯಸದ| ಭಕತಸಥಳ ಇಷಟು?

ವವರಣ _ ದೇವಪೂಜ ಮೊದಲ ದ ಸತಕಯಾರಯಗಳನನು ಮುಂ

ಮಾಡೋಣನಂದು ಕಾಲ ಕಳಯಬಾರದು ಏಕಂದರ ಈ ದೇಶವ ಯಾವಾ

ನಸಟ ವಾಗುವದೊ* ನಶವ ಯ.ವಲ. ಆದಕಾರಣ 6 ಮಾತಮನ ಪೂಜ ಧಯಾನಾ

ಗಳಲಲ ಈಗಲೇ ಅಸಕತರಾದ ಕ ವರಮಾತಮನಲಲ ಸೇರುವರು, ಅಗಲೇ ಅವರ!

ಬದುಕದಂತಾಗುವದು. ಇಲಲದದದರ ಜನನ ಮರಣಗಳಗ ಗು೭ಯಾಗ ಯಾವಕ

ಗಲೂ ಸಾಯುತತ ರಬೇಕಾಗುವದು ಡ

ಕಾಷಟ

೧೮ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ

(ನೀರ ಗುಳಳಯು ಬಹುಕಾಲ ಇರಲಂದು ಆದಕಕ ಕಬಬಣದ ಕಟಟನನು

ಹಾಕಹೋದರ ಆ ಗುಳಳಯು ಹೇಗ ಸುರಕಷ ತವಾಗರಲಾರದೋ, ಹಾಗಯೇ

ಸಪತ ಧಾತುಗಳಂದುಂಟಾದ ಈ ದೇಹವನನು ನಾನಾ ಭೋಗಯ ವಸತುಗಳಂದ

ಜೋವಾನ ಮಾಡಹೋದರ ಈ ದೇಹನರು ಬದುಕಲಾರದು, ಅದುದರಂದ ಈ

ದೇಹವು ಬಹುಕಾಲ ಬದುಕುತತದಂದು ತಳಯದದ ಲಂಗದೇವನನನು ಪೂಜಸ

ನೋಕಷವನನು ಹೊಂದು.”

(೨೪) ಪಂಜರ ಬಲಲತತಂದು ಅಂಜದ ಓದುವ ಗಳಯೇ,

ನೀನಂದಗೂ ಅಳಯನಂದು ಗುಡುಗುಟಟದಯಲಲಾ! ನನನ ಮನದಲಲ ಮಾಯಾ ಮಂಜರವ ಕೊಲುವರ! ನನನ ಪಂಜರವು ಕಾವುದೇ ಸೇಳಾ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವನಲಲದ? ಭಕತಸಯಳ ೧೬೩

ನವರಣ-- ಅಸಥರವಾದ ಈ. ದೇಹಕಕ ಮೇಲಣ ವಚನದಲಲ ನೀರ

ಗುಳಳಯ ಉಪಮಯನನು ಕೊಟಟದದಾ ರಷಟೂ ಆದರ ಈ ವಚನದಲಲ

ಗಳಯ ನಂಜರದ ಉನಮಯನನು ಕೊಟಟು ಇದು ಕರಣಕವಾದುದರಂದ ದೇ

ಭೋಗದಲಲಯೇ ಮಗನರಾಗ ಪರಮಾತಮನನನು ಮರಯ:ವದು ಯಕತವಲಲವಂದು

ರ ೧೧

"ಪಂಚಭೂತಗಳಂದ ಕೂಡದ ಈ ದೇಶವಂಬ ಪಂಜರದಲರುವ

ಜೀವನಂಬ ಗಳಯ, ಈ ದೇಹವಂಬ ವಂಜರವ ಬಹು ಭದರವಾಗದಯಂದು

ತಳದು ನೀನು ಎಂದಂದೂ ಮರಣ ಹೊಂನುನರನಲವಂದು ಭಾವಸ ಯಾ

ವಾಪ ಕಾರಯಗಳಗೂ ಅಂಜದ ನಾನಾ ಶಾಸತರ) ನೀತಗಳನನು ಹೇಳುತತ ವವ

ಯೋವಭೋಗದಂದ.ಂಟಾಗ.ವ ಸಂತೋಷವನನ ಗುಡತೋರಣವಾಗ ಮಾರಡ

ಕೊಂಡು ವ.ರಯುವಯಲಲಾ! ಅಯಯೋ! ನನನ ವ.ನಸಸನಲಲಯೇ ಸ ಸಕಸ]

ಜ.0ಬ ಬಕಕು ನನನನನು ಹಡದು ಕೊಲಲುತತರುವಾಗ ಲಂಗದೇವನಲಲದ ನನನ ಶೇಹ

ವಂಬ ನಂಜರನೇನೀದರೊ ಬಂದು ಬಡಸಕೊಂಡು ಕಾವಾಡುವುದ? ಹೇ

ನೋಡೋಣ?”

(೨೫) ವಯಾಧನೊಂದು ಮೊಲನ ತಂದರ ಸಲುವ ಹಾಗಕಕ

ಬಲಗೈವರಯಯ! ನಲನಾಳವನ ಹಣನಂದರ ಒಂದಡಕಗ ಕೊಂಬು

ವರಲಲ ನೋಡಯಯ | ಮೊಲನಗಂದ ಕರಕಷಟ ನರರ ಬಾಳುನ ಸಲ ನಂಬೋ ನಮಮ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನನ]| ಭಕತ ಸಥಳ ೧೫೮.

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೧೯

ವವರಣ - ಈ ಮನುಸಯ ದೇಹವು ಕಷಣಭಂಗುರವಾದುದಸಟೇ ಅಲಲ ಇದು ಅಂತಯದಲಲ ಬಹು ನಸತ೨ಯೋಜನವಾದುದಾಗಯೂ ಇಡ. ಆದಕಾರಣ

ಈ ದೇಹವನನು ಮಚಚ ಇದರ ಪೋಷಣಯಲಲಯ* ಮಗನರಾಗದ ಪರಮಾತಮನಲಲ ದೃಢ ಭಕತಯನನಟಟು ಆತಮೋನನತಯನನು ಮಾಡಕೊಳಳಬೇಕಂದು ಈ ವಚ

ನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

«(ಬೇಡರವನು ಅಡವಯಲಲ ಒಂದು ಮೊಲವನನು ಹೊಡದುಕೊಂಡು

ಅದನನು ಮಾರಲಕಕ ತಗದುಕೊಂಡು ಬಂದರ ಮಾಂಸಾಹಾರಗಳು ಒಂದಾಣ

ರೊಕಕವನನಾದರೂ ಕೊಟಟ ಕೊಂಡುಕೊಳಳುತತಾರ ಅದರ ಭೂವ:ಗೊಡಯ

ಇದ ರಾಜನು ಸತತರ ಅತನ ಹಣವನನು or ದರೂ ಯಾರೂ ತಗದು

ಕೊಳಳುವುದಲಲ ಆದಕಾರಣ ಲಂಗಡ'ವನಲಲ ನಸಲ ಸ ಯನನಟಟು ಪೂಜಸದದದವನ

ದೇಹವು ಮೊಲದ ದೇಹಕಕಂತಲೂ ಕೀಳಾಮದಾಗದ. ಆದುದರಂದ ಲಂಗ

ದೇವನಲಲ ಭಕತಯನನಟಟ ದೇಹ ಸಾರಧಕಯವನನು ಮಾಡಕೋ?

(೨೬) ಕುಂಬಳದಕಾಯಗ ಕಬಬುನದ ಕಟಟು ಕೊಟಟರ ಕೊಳ

ವುದಲಲದ ಬಲನಾಗಬಲಲುದೇ? ಅಳಮನದವಂಗ ಶನದೀಕಷಯ ಕೊಟಟರ

ಭಕತಯಂತಹುದು ಮುನನನಂತಲಲದೇ? ಕೂಡಲ ಸಂಗಯಯ ಮನಹೀನನ

ಮಾಸಲಗೂಯಗರಸದಂತ,! ಭಕತ ಸಥಳ ೯೬,

ನನರಣ-ಲಂಗದೇನನನನು ಪೂಜಸ ಜನಮಸಾರಧಕಯವನನು ಮಾಡಕೊ

ಛೃಬೇಕಂದವೇಕಷಸುವವನು ಆ ಶವನನನು ಪೂಜಸುವ ವಧಾನ ಸಾಮರಥಯಗಳನನು

ಹೊಂದಲು ಶವದೀಕಷಯನನು ಪಡಯಬೇಕಾಗುವುದನಟ. ಅಂಧ ಶವದೀಕಷಯು

ಎಂಧನರಗ ಸಲಲವದಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾ ರ,

"ಕುಂಬಳಕಾಯ.ಯು ಬಹುದನ ಬಾಳಬೇಕಂದು ಭದರವಾದ ಕಬಬಣದ

ಕಟಟನನು ಅದಕಕ ಹಾಕದರ ಆ ಕುಂಬಳಕಾಯಯು ಕೊಳತಶಹೋಗುವುದಲಲದ

ಹೇಗ ಬಲತು ಬಹುಕಾಲವರುವದಲಲವೋ ಹಾಗಯೇ ದುರನಷಯಗ;ಲಲಯೇ

ಯಾವಾತನ ಮನಸಸು ಆಸಕತವಾಗರುತತದಯೋ ಆತನಗ ಇಷಟಲಂಗವನನು

ಧರಸದರ (ಶವದೀಕಷ) ಆತನು ಮೊದಲನಂತಯೇ ದುರವಷಯಗಳಲಲಯೇ ಪರವ

ರಕಸುವನೇ ವನಾ ಆ ಲಂಗದೇವನ ವಷಯದಲಲ ಭಕತ ಯುಳಳವ ವನಾಗಲಾರನು. ;

ನಾಲಗಯ ರುಚಗೊಳಗಾದ ಹೀನ ಮನಸಸನವನನನು ಗುರು ನೀವತಗಳಗ ಮೂಸ,

ಲಾಗ ತಗದಟಟ ಭೋಜಯ ಸದಾರಧಗಳ 'ಕಷಣಗ ನಯವಸದರ ಆ ವೂೊಸಲ,

೨೦ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ.

ಪದಾರಥಗಳನನು ತನನ ಬುರಡಂಬ ಅರುನಲಲದ ಹೇಗ ರುಚನೋತುಸರವಕಕ ಅಸವಸಥ

ತಂದು ಬಡುತತಾ ನಯೋ, ಹಾಗಯೇ ದುರವಷಯಗಳಲಲ ಮನಸಸಳಳ ನನನ. ತನಸ

ಶವದೀಕಷ ಯ.೦ದ ಪರಾಪತವಾದ ಇಸಟಲಂಗವನನು ಪೂಜಸುವ ವಷಯದಲಲ ಗುರು

ದೇವನು ಅಪಪಣ ಮಾಡರುವ ನಯಮವನನು ಮರತು ವಷಯೋಸಭೋಗಗಳ

ಲಲಯೇ ಆಸಕಕನ:ಗುವನ: ವನಾ ಭಕತಪರನನಗಲಾರನು,

(೨೭) ಸಗಣಯ ಬನಕಂಗ ಸಂಪಗಯ ಅರಳಲಲ ಪೂಜಸದರ

ರಂಜನಯಲಲದ ಅದರ ಗಂಜಳ ಬಡದಣಣು| ಮಣಣ ಪುಸಥಳಯ ಮಾಣಕ ಜಲದಲಲ ತೊಳದರ ನಚಚ ನಚಚಕ ಕಸರಹುದಲಲದ ಆದರಚಚಗ ಬಡ

ದಣಣಾ| ಲೋಕದ ಮಾಾನವಂಗ ಶನದೀಕಸಯ ಕೊಟಟರ ಕಟಟವನೇಕ

ಸದಭಕತನಹನು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ? ಭಕತ ಸಥಳ ೯೩

Wide ೬... ವಷ ಚ ಮಗನರಾಗರುವ ಮನುಷಯರಗ

ಕೊಟಟರ ಅವರು ಶವಭಕಕರಾಗುನ

ದ ಈ 8 ವವರಸದದಾರ.

ಸಗಣಯಂದ ಒಂದು ಗಣಪತಯ ಮೂರತಯನನು ಮಾಡ ಅದನನು

ನಂನಗಯ ಹೂಗಳಂದ ಪೂಜಸದರ ನೋಡುವದಕಕ ಚಂದವಾಗ ತೊರ

ಬಹುದೇ ವನಾ ಅದರ ಹತತ ರ ಸಗಣಯ ದುರವಾಸನ ಬರುವವು

ಹೇಗ es ಮತತು ಈ ಮಣಣನಂದ ET |

ಮಾಡ ಅದನನು ಪಟ ಕಂದು ವೈೃತಃ ತಯ ತೊಳದರೂ ಅದನನು ಳದ

ಕೊಳದ ಹಾಗ ಹ ತ ಸ ಹಚ: ಗ.ವದೊ* ಹಾಗಯ (0 ನಷಯ.:

ಗಳಲಲಯೇ ಮನಸ ಳಳ ವರಗ ಶವದಕಯ ನನಕೊ ಟವರ ಅವರು ನೋಡುವದಕಕ

ಮಾತರ ಲಂಗ, ಭಸಮ ತತಡ ತತರ ಚಂದಕಾಣಬಹ. ದೇ ವನಾ ಅವರಲಲ

ರುವ ದುರನಷಯಗ- ವಾಸನಯು ಮಾತರ ಹೋಗಲಾರದು. ಜಹಾನಗಗ

ಯಂದ ಸ.ಡಲಪಡವ ಹಸಯ ವ.ಣಮನ ಬೊಂಬಗಳಂಕರುವ ವಷಯಾಸಕತ

ರಪಂಚಕರ. ಎನಟೇ ಸನಾನಾದಗಳನನು ಮಾಡದರೂ ಹಸಯ ಮಣಣ ನ"ಬೊಂಟ

ಯನನು ತೊಳದು ಕಸರನನು ಹಚಚಸಕ ಕೊಂಡ೦ತಯೇ ವನಾ ನಜವಾದ ಶವಭಕತ

ರಾಗಲಾರರು. ಆದಕಾರಣ ದುರನಷಯಗಳಂದ ಕಟಟು ಹೋದವರಗ ಶವದೀಕಷ

ಯನನು ಕೊಟಟ ಮಾತರದಲಲ ಅವರು ಸದರಕತರಾಗುವುದಲಲ:”

ಕ ಎ Cx

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೨೧

(೨೮) ಅಂಗದಬೈಗ ಮದಯಮಾಂಸನ ತಂಬರು| ಕಂಗಳಚೈಗ

ಪರವಧೂನ ನರನರು| ಲಂಗಲಾಂಛನಧಾರಯಾದಲಲ ಫಲನೇನು? ಲಂಗ

ಪಥವ ತಪಪ ನಡನರು| ಜಂಗಮ ಮುಖದಂದ ನಂದ ಬಂದಕ| ಕೊಂಡ ಮಾರಂಗ ಹೋಹದು ತಪಪದು ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ] ಭಕತ ಸಥಳ ೧೦೬.

ನವರಣ “ಆಚರಣಯು ಪವತರವುದುದಾಗರದದದರ ಎಂತಹ ಹಚಚನ ಕ.ಲದಲಲಯೇ ಹುಟಟರಲ ಮತತು ಎಂಥ ಮೇಲು ತರದ ದೀಕಷಾ ಸಂಸಕಾರಗ

ಳನನೇ ಮಾಡಕೊಂಡರಲಲ ಆತನು ಪರಮಾತಮನ ಕೃಪಗ ವಾತರನಾಗುವುದಲಲವಂ

ಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

«ದೇಹ ಸುಖಕಕಾಗ ಮದಯಮಾಂಸಗಳನನು ಸೇವಸುತತಾರ, ಮತತು

ಕಣಣನ ಮೋಹದಂದ ಪರಸತೀಯರನನ ನೋಡುತತಾರ ಇಂಧ ಪಾಸಾಚರಣ

ಯವರು ಇಸವಲಂಗವನನು ಧರಸಕೊಂಡ ಮಾತರದಂದ ಅವಂಗ ಮೊಕಷವಾಗಲಾ

ರದು. ಲಂಗವನನು ಧನಸಕೊಂಡ ನಂತರ ಯಾನ ಪರಕರ ಇಂದರಯನಗರಹ

ಯಾಗರಬೇಕಂಬುದನನು ತಳದುಕೊಂಡು ಅದರಂತ ನಡಯದದದರ ಅತನು

ಜಂಗಮ ಮೂರತಗಳ ಮುಖದಂದಲೇ ಹುಟಟ ಒಂದದದ ರೂ ನರಕಯಾಗುವುದು

(೨೯) ಬಂಡತುಂಬ ಸತರಯ ತಂದು ಕಂಡಕಂಡಲಲ ಮಜಜನ

ಕೈರವರ, ತಾಪತರಯವ ಕಳದು ಲಂಗನ ಪೂಜಸ! ತಾಪತರಯನ

ಲಂಗನನೊಲಲ! ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ಬರಯುದಕದಲಲ ನನವನ? ಭಕತಸಮಳ ೧೮೪

ನನರಣ-ನರಾಸಂಟಕ ನಷಯದಲಲ ಉನೇಕಯುಂಭೂದ ನಂತರ

ನವೀಕಷಯನನು ಹೂಂದಪರೂ ಆತನು ಅನಂತರ ಅಉಂಗಪೂಜಯನನು ಶಾಗ

ಹ‌

ಸಜ ನಡಯುನರದಲಲ ಟನುವರ ಶವನೂಜಕರು ಪತರಖಲಲದ ನಮಮ ಎ ಕಸ ಫ ಜೀ

ವಂಬುದನನು ತೊ ಟರಲ ಪತರಯನನು ತಂದು ಊಟ ೯ 5 ಎ

ಮ 4 ೦)

ರಾಶಯನನೊಟಟ ವರ ಅನು ಲಂಗಪೂಜಯಲಲ.

ಕರಗಣಗಳ ನವಾರಣಾರಥವಾಗ ತರದಳಗಳರುವ ಒಂದೇ

ಭಕತಪುರಸಸರನಾಗ ಲಂಗದೇವನ ಮೇಲ ಏರಸದ "ಎದ

[Qt 2೨೬ Oot ಳು 4 24೬ 2 & £ 6 €ು © A [en ಜ ಹಾ

೨೨ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಳಂಬ ತರದೇಹಗಳಲಲರುವ ಪಾಪವು ನಾಶವಾಗುವುದು. ಹಸವಯಾಗದಯಂ

ದಾಗಲ, ಅಥವಾ ಬಾಯಾರಕಯಾಗದಯಂದಾಗಲಕ ಇಲಲವ ಶೀತೋಷಣಯಗಳಲಲ

ಯಾನರಡೊಂದರ ಬಾಧಯಾಗದಯಂದಾಗಲ, ಈ ತಾಪತರಯಗಳಲಲ ಯಾನಹದಾ

ದರು ಒಂದು ತಾಸವನನಟಟುಕೊಂಡು ಲಂಗವನನು ಪೂಜಸದರ ಈ ಸೂಜಯು

ವಯರಥವೇ ಸರ ಈ ಯಾವ ತಾಪಗಳೂ ಇಲಲದ ಶಾಂತಚತತದಂದ ಪೂಜಸದ

ಪೂಜಯೇ ಆತನಗ ಮುಟಟುತತದ. ಒಳಗ ಭಕತ ಜಲವು ಉಕಕೇರ ಹೊರಗ ಆನಂದಾಶರುಗಳು ಬಂದಾಗ ಮಾಡುವ ಪೂಜಗೇನೇ ಲಂಗದೇವನು ಸಂತುಷಟ

ನಾಗುವನಲಲದ ಇಂಧ ಭಕತ ಸಂತೋಷಗಳಲಲದ ಕೊಡಗಟಟಲ ನೀರನನು ಹಾಕದ

ಮಾತೃದಲಲ ಆತನು ಸಂತುಷಟನಾಗ ಉಬಬಲು ಲಂಗದೇವನೇನಾದರೂ ಹನಬಕ ಬ

ಕಡಲಗಳಂತ ಧಾನಯವಾಗದದಾನಯೋ?”

(೩೦) ಹಸದು ಎಕಕಯಕಾಯ ಮಲಲಬಹುದೇಳ ನೀರಡಸ

ನಷನ ಕುಡಯಬಹುದೇ? ಸುಣಣದ ತುಯಕಲ ಬಣಣವೊಂದೇ ಎಂದರ

ನಂಟುತನಕಕ ಉಣಣಬಹುದೇ? ಲಂಗಸಾರಾಯ ಸಜಜನರಲಲದನರ ಕೂಡಲ

ಸಂಗಮದೇವನಂನಂತೊಲನ? ಭಕತಸಯಳ ೧೨೦.

ನವರಣ -ಲಂಗನೂಜಯನನು ಮಾಡುವುದರಲಲ ಎಸಟೇ ಬಲಲದರಾಗ ರಲಲ ಅವರ ಡಂಭದ ಲಂಗವೂಜಯು ಭವರೋಗವನನು ನವಾರಣ ಮಾಡುವು

ದಲಲ. ಭವರೋಗ ನವಾರಣಗ ಸಹಜವಾದ ಶವನೂಜಯ ಔಸಧದಂತಯೂ,

ಸದಗುಣಗಳು ಸಧಯದಂತಯೂ ಇವ. ಆದಕಾರಣ ಪಥಯವನನಾಚರಸದ

ರೋಗಯು ಔಷಧಯನನು ಎಷಟು ಸೇವಸದರೂ ಹೇಗ ರೋಗದಂದ ಮುಕತನಾಗು

ವದಲಲವೋ ಹಾಗಯೇ ಸದಗುಣಗಳಲಲದವರು ಲಂಗಸೂಜಯನನು ಎಷಟು ಮಾಡ

ದರೂ ಪರಮಾತಮನ ಪರೀತಗ ವಾತರರಾಗುವುದಲಲವಂಬ ಅಂಶವನನು ಈ ವಚನದಲಲ

ವವರಸದದಾರ.

"ಹಸವಯಾಗದಯಂದು ತಂಗು ಮೊದಲಾದ ದೇಹಕಕ ಹತಕರವಾದ

ಕಾಯಗಳನನು ತನನಬೇಕಲಲದ ಎಕಕಯ ಕಾಯಗಳನನು ತನನಬಹುದ? ನೀರಲಲದ

ಪರಾಣ ಹೋಗುತತಲದಯಂದು ನೀರಡಸರುವವನು ಪರಾಣ ರಕಷಣಗ ನೀರನನು

ಕುಡಯಬೇಕಲಲದ ವಷವನನು ಕುಡಯಬಹುದ? ಹಾಲು ನೀಡುವುದಕಕ ಪರತ

ಯಾಗ ಸುಣಣದ ನೀರನನು ನೀಡಲಕಕ ಬಂದರಂದು ಅದು ಹಾಲಕಂಕಯೇ

ಬಳಳಗಜಯಂತಲೂ ಅದನನು ನಮಮ ಬಂಧು-ಬಳಗದವರೇ ನೀಡುತತದದಾರಂತಲೂ,

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ ಪಷಠ

ಸುಣಣದ ಕ೪ಯನನುಣಣಬಹುದೇ? ಹಸವರ, ತೃಷ, ರುಚಗಳಗಾಗ ಎಕಕಯಕಾಯ,

ನಷಕ ಸುಣಣದ ನೀರುಗಳನನು ಸುಜಜರು ಹೇಗ ಸೇವಸುವುದಲಲಪೋ ಹಾಗಯೇ

ಸತಯ ಶಮೈ ದಮ ದಯಾದ ಸದಗುಣಗಳಂದ ಸಜಯನರಾಗ ಶೋಭಸದದ ನರು

ಲಂಗಪೂಜಯನನು ಎಷಟು. ರಮಯವುಗ ಮಾಡದರೂ ಅವರಗ ಲಂಗದೇವನು

ಹೇಗತಾನ ಒಲನನು?”

(೩೧) ಕಲಲನಾಗರ ಕಂಡರ ಹಾಲನರಯಂಬರು| ದಟನಾಗರ ಕಂಡರ ಕೊಲಲಂಬರಯಯ| ಉಂಬುವ ಜಂಗಮ ಬಂದರ ನಡಯಂಬರು|

ಉಣಣದ ಲಂಗಕಕ ಬೋನನ ನೀಡಯಂಬುವರಯಯ!] ನಮಮು ಕೂದಲ

ಸಂಗನ ಶರಣರ ಕಂಡು ಉದಾಸೀನ ಮಾಡದರ ಕಲಲುತಾಗದ ಮಟಟ ಉ ಯಂತಪಪರಯಯ/ ಭಕತಸಳ ೧೯೪.

kw

ಹ ನ‌ ಕ ಕಳಳ ಮ ಹ ವನರಣು- ಹಸದು ಬರದಪರಗಒಂದಗುಳನ ದರೂ ನೀಡದ ನರದಯ pe N fe A ಗ ಇ ಕಾಲ ಲಲ ಆಳು

ಮನುಷಯನು ಲಂಗಪೂಜ ಯನನು ಖಸನಬಯ ೦) ಚಕ‌ ಟ ಸರಮಾತಮನು ಆತನಗ

ಹಾಲ ಲೈ ಪ pe pe ಮುಚಚುವುದಲಲ. ಲಂಗಕಕ ಸಗದು ಮುಕಸಸಯ ನಾವರನರ ಬಂಗಮ ಧು ೫೧ ಅ. ತನ ನನವರಂ “ತ ವಮ ಖಲ

Ne Wu _ ತಾ ೨ ಟರ | ಓಳ ಜರದ ಹನ CA ತ‌ ಚ‌ ಚಟ ತ‌ WU ಟು ಟಟ we ವಾಣಕಕ

ತತ ಫ ಹ $ ಪ ಡ‌ ಬಾಮ ಹ 1

ಅನನೂ ಹಂರಗನನನತತು ಗಲೇ ದೇಹಪರ ಪುನಚನಾಗುತತದ ಲಂಗಕಕ ಜಂಗನವೇ ಫಾ ಹಾಡದ ದಾಗ ರಗ‌ — 4 ಮ ಡ ಕ‌ ೦9 © ಪರಾಣರಗಸುಪರ ದರಂದ. ಜಂಗವುತೃಪತಯ ನ ಅಂಗತೃಪತಯು. ವೀರಶಸವರು

ಭನ ವ A ಮ ನ ಗದು ವಹ ಚಣ 25 0) ಗ‌ ಅನುುಕಕತ OAT ನೈ 3ರ0ಅ ಜ‌ $1 ಜಲಾದಗ-ನನು

ಕಾ ಡ‌ ಗರ ತ‌‌ ಗ ದ‌ ನ A ಯಜಞ ಯಾಗಾವಗನ ಮೂಲಕ ತೃ ಪಡಸು ಸರರಲಯ ಪುರುಷ ಎಂದರ ಚೇತನ ಶ ಘು ww OD pe pe, pe CN ~~ ki ಕಾರಾ ತಕ ಸ ಕರ ಅಟಟತತ ಪಾತ ಟಂ ತ ಪುಮುತಢಂರನರು TN ಎ ಮ) ಇ ೨4) Bp ಅಲಲ ಇಲ ಸ‌ ಹ

ಹೂಡಾ ಯಜಞ 5ಸನಯುನಂಬ ತರನಮ ದಯ ಈ ತಕತವನನ ಈ ಸರಕನರ

ಲ‌ ಧಾರ ಜ (ಇ. ಎರ ಎಸ‌ ಗ ಅಭ ಳ ಇ ಸಾಟ‌ ಯಯಾ6 ಕ‌) Fr ತ‌‌ ಇ ಸ ಹಳ ಶಾಕ ಕನು ಅಗನ ನನರ ಯುನ ಮುದ) ತಪಪ ರನನು ಸುರುಭ

ಬಾ ಕಯ ಗ ೨ ತ‌ ವ ಸತ IISA ಸಗು ತಾಪ ಸ ಸುತತು. ಕೂಲ 4 Ee ಳ‌ 22 ಗು 0ಎ ಸ 4 v

w

ಇ ಎಬ ಲ ಕೀ ಇಡ ಅಳ ಪಾಳ ಇಂ ಭಜ ಎಂಗ ಣ‌ ಕಲ ಮ 2) pe

ರಾರು ನಜಸ ಮನಂ ಉಟ ಹಲು ಜರರಗಗಗ ರೂಖಯ ೨ ತುಂಡನನು

ವರುರಪಸುವುದೇ ಈ ಕಾವಲ ಅತಂತ ವ.ಹಶಬಗದ” Ne ೧೧ 4 ೦೨. ©

[4 9 ೬ EL ವ ೬೬ [38 (ನ 6) = ೭೬ ೬ ನ (Ce 3) ಜ ೧೬ 10 cH ಆ. ೭೬ 2೬

೧.

| ) Ch

ce" tk et ೭೬ '2೬ s+ 8° ೩೧ ಲವ

೨೪ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ತತಾಕಯೇ ವನಾ ಆ ಲಂಗನೇ ಚರರೂಪದಲಲ ಜಂಗಮವಾಗ ಬಂದು- «ಹಸದ

ರುವನು, ಊಟಕಕ ih ಎಂದು ಕ:ಳದರ ನಮಮ ಮನಯಲಲ

ನ ಅವರನನು ಕಳುಹಸ ಬಡುತತಾರ, ಶವಶರಣರನನು ಕಂಡು

ಈ ಪರಕಾರ ಉದಾಸೀನ PM ಕಲಲಗ ತಾಗದ ಗರಯ ಗುಂಡು ಹೇಗ

ಪುಡಪುಡಯಾಗುಕಕಡಯೋ ಹಾಗಯೇ ನಾನಾ ದುಃಖಗಳಂದ ನಾಶವಾಗ

ಹೋಗುತತಾರ.”

(೩೨) ಅರಥರೇಖಯದದಲಲ ಫಲನೇನು ಆಯುಸಯರೇಖಯಲಲ

ದನನಕಕ? ಹಂದಯ ಕೈಯಲಲ ಚಂದರಾಯುಧನದದು ಫಲವೇನು? ಅಂಧ

ಕನ ಕೈಯಲಲ ದರಪಣವದದು ಫಲವೇನು? ನಮಮ ಕೂಡಲ ಸಂಗನ ಶರಣ

ರನರಯದವರ ಫೈಯಲಲ ಲಂಗವದದು ಫಲವೇನು? ಭಕತ ಸಥಳ ೧೦೮.

ನನರಣ- ಶವಶರಣರ ಸಥತಯನನರತು ಅವರನನು ತೃಪತಸಡಸದ

ಇನು ಶವಪೂಚಾಧುರೀಣನಃಾಗಬೇಕಂದವೇಕಷಸುವುದು ಎಷಟು ಅ ಅನುಚತವಾದು

`ಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ. [AE (ಚೃ

ಅಲಲಾ ಯ, ಳು

ಬ ವಾಗ

ವದರೊ ಹೇಗ ಕು ಕಟ ಆತನ

ಯಾವಾತನು ಆಯುಷಯರೇಖಯಲಲ

ಆತನು ವಷಟಯ ಹಚಚಾ ದ ಧನರೇಖಯಳಳ ವನಾಗ:

ಉಪಭೋಗಕಕ ಬರುವುದಲಲವೋ, ತಡಯ ಕೈಯಲಲ ಬಹು ತೀಕಷಮ

ಚಂದರಾಯುಧವದದ ರೂ ಅದರಂದ ಹೇಗ ವೈರಗಳು ನಾಶವಾಗುವದಲಲವೊ

ಕುರುಡನ ಕೈಯಲಲ ಬಹು ಮನುಗುವ ಕನನ%ಯದದ ರೂ. ಜರದ ಅವನ

ವುಖವು ಹೇಗ ಆತನಗ ಕಾಣುವುದಲಲವೋ ಮತತು ಮಂಗನ ಕೈಯಲಲ ಈ ಮಾಣಕಯ

ವನನ ಕೊಟಟರೂ ಅದನನು ಮಂಗನರ ಮೂಸ ನೋಡ ನಾನನಯಲನಂತಲೂ

ಕಡದು ನೋಡ ರುಚಯಲಲವಂಕಲೂ ಅದನನು ಒಗದು ಬತುವವರಂದ ಅದಕಕ

ಮಾಣಕಯವು ಹೇಗ ವಯರಧವಾದುದಾಗ ಪರಣಮಸುತತದಯೋ ಹಾಗಯೇ,

ಶವಶರಣ ಮಹಮಯನನರತುಕೊಂಡು ಅವರ ತೃಪಲಯಲಲ ನರತರಾಗದಂಧವರು

ಅಂಗೈಯಲಲ ಲಂಗವನನಟಟು ಕೊಂಡು ಎಷಟು ಪೂಜಸದರೂ ಅದು ವಯರಥವೇ

ಸರ

(೩೩) ನಡಯಲರಯದ ನುಡಯಲರಯದ ಲಂಗನ ಪೂಜಸ

ಫಲವೇನು? ಅವರ ಸುಖನನನ ಸುಖ] ಅವರ ದುಃಖನನನ ದುಃಖ] ಕೊಡಲ ಸಂಗನ ಶರಣರ ಮನನೊಂದರ ಬಂದನಯಯ ಭಕತ ಸಥಳ ೪೭೭,

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೨೫

ನವರಣ- ಶವನಗ ಶರಣಾಗತರಾದ ಭಗವದಭಕತರ ಜೀವತವು ಜನಾಂ ಗಕಕ ಸನಮಾರಗವನನು ತೋರಸುವದಕಕಾಗಯೇ ಇರುತತದ. ಆದಕಾರಣ ಅಂಥ

ಮಾರಗದರಶಕರಗ ಹಂಸಯನನುಂಟುಮಾಡದಕ ಜನಾಂಗವು ಸನಮಾರಗದರಶಕ

ರಲಲದ ನಾನಾ ದುಃಖಗಳಂದ ಬಂದು ಬಂಡಾಗ ಹೋಗಬೇಕಾಗುವ ಪರಯುಕತ

ಅಂಧ ಮಹಾತಮರ ಸಂಗಡ ಹೇಗ ವರತಸಬೇಕಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ನವ

ರಸದದಾರ.

«ಸತಯ ಅಹಂಸಾದ ಸಾಮಾನಯ ಧರಮಗರನನು ಮತತು ಅಷಟಾವರಣ

ಪಂಚಾಚಾರಾದ ವೀರಶೈವ ಮತದ ವಶೇಷ ಧರಮಗಳನನು ಚನನಾಗ ತಳದು

ಕೊಂಡು ಅವುಗಳಂತ ನಡಯದ ಮತತು ಸದಾ ಹಣಗಳನನು ನುಡಯದ ಲಂಗ

ವನನು ಪೂಜಸುವುದರಂದ ಮೋಕಷವರ ಹೇಗ ತಾನ ದೊರಯುವುದ? ಶವಶರಣರ

ಸುಖವೇ ತನನ ಸುಖವಂತಲೂ ಅವರ ದ.;ಖವೇ ತನನ ದುಃಖವಂತಲೂ ತಳದು

ಅವರಗ ಸುಖವಾಗುವಂತ ತಾನು ವರತಸದಾಗಲೇ ಲಂಗಪೂಜಯ ಫಲನು ಪರಾಪತ

ವಾಗುವುದು. ಶವಶರಣರ ಮನಸಸಗ ನೋವಾದರ ನಾನು ದುಃಖದಂದ ಬಂದೇ

ಹೋಗುವನನು”

(೩೪) ತನುನ ನೋಯಸ ಮನವ ಬಳಲಸ ನಮಮ ಪಾದವ ಹಡವಕೊಳರ? ಈ ನುಡ ಸುಡದಹುದೇ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ ಶವಭಕತರ

ನೋವೇ ಅದೇ ಲಂಗದ ನೋವು| ಭಕತ ಸಥಳ ೪೦೮.

ನವರಣ._ಶವಭಕತರಾದ ನಮಮ ಸಮಾಜದವರು ದಾರದರಯ ಅಜಜಾ

ನಾದಗಳಲಲ ಬಳಲುಪತರುವಾಗ ಅವರ ದು:೩ಗಳನನು ನಾಶ ಮೂಡಲು ಪರಯತನ

ಸಜ ತಂವರ ಶವಪೂಜಾ ಧುರೀಣರಂದು ಹೇಳಸಕೊನಸಲು ಶವಪೂಜಯಲಲಯೇ

ನರತರಾದರ ಅವರ ಪೂಜಯು ಲಂಗದೇವನಗ ಸಂತೋಷವನನುಂಟುಮಾಡುವು

ದಲಲ ಏಕಂದರ ಶವಭಕತರಗಾಗುವ ನೋವನನು ಲಂಗಡೇವನೂ ಅನುಭವಸಬೇ

ಕಾಗುತತದ. ಆದಕಾರಣ ಸಮಾಜಕಷುಂಬಾದ ದ.ಃಒವನನು ನವಾರಣ ಮಾಡಲು

ಪರಯತನಸುನರದು ಒಂದು ವಧವಾದ ಲಂಗಪೂಜಯಂದೇ ಈ ವಚನದಲಲ ವವ

ಜಾ 61 ಕಾ

ು

"ತವಭಕಕರನನು ಹೊಡದು ಬಡದು ವಂಚಸ ಅನೇಕ ರೀತಗಳಂದ

ಹಂಸಸ ಅವರಗ ನಾನಾ ಬರುನುಡಗಳನನಾಡ ಅವರ ಮನಸಸನನು ನೋಯಸದ

೨೬ ಶರೀ ಬಸವ ಟೋಧಾಮೃತ,

ವರು ಲಂಗಪೂಜಯನನು ಎಸಟೇ ಮಾಡದರೂ ಅವರು ಪರಮಾತಮನ ಪಾದವನನು

ಕಾಣುವುದಲಲ ಶವಭಕತರ ತನುಮನಗಳಗ ಎಷಟೇ ದ.:ಖಗಳನನು ಉಂಟುಮಾ

ಡದದರೂ ಲಂಗಪೂಜಯಂದ ಆ ವಾಪಗಳಲಲಾ ಹೋಗ ಶನನ ಸನನಧಯು ವರಾಪತ

ವಾಗುತತದಂದು ಯಾರಾದರೂ ಹೇಳದರ ಅವರ ಆ ಮಾತು ವಯರಧವಾದುದೇ

ಸರ. ವಕಂದಕಕ ಶವಭಕತರಗಾಗುವ ನೋವೇ ಲಂಗದೇವನಗೂ ಸಂಭವಸುತತದ”

(೩೫) ಜಂಗಮನಂದಯ ಮಾಡ ಲಂಗವ ಪೂಜಸುವ ಭಕತನ

ಅಂಗನಣಯಂತೋ ಶನಶನ! ನಂದಸುವ ಪೂಜಸುವ ಪಾತಕವ ಕೇಳ

ಲಾಗದು! ಗುರುವನ ಗುರು ಜಂಗನುನಂತಂದುದು ಕೂಡಲ ಸಂಗನ

ವಚನ ಭಕತಸಯಳ ೪೨4.

ನನರಣ- ಇಲಲದ ದೋಷಗಳನನು ಕಲಪಸ ಅನಯರನನು ೨ಂದಸುವುದೇ

ವಾಪಕೃತಯನು. ಇಂಧ ನಂದಗಳನನು ಗುರುಗಳ ವಷಯದಲಲ ಮಾಡುವುದಂತೂ

ಮಹಾ ವಾಪಕೃತಯವೇ ಸರ. ಶರೀ ಸವಾಮ ವವೇಕಾನಂದರು ಭಕತಯೋಗದ

ತಮಮ ವಯಾಖಯಾನದಲಲ ಹೇಳರುವಂತ ಗುರುಗಳಲಲ ಸದಧಗುರು ಮತತು ಅವತಾರ

ಗುರು ಎಂದು ಎರಡು ಪರಕಾರದ ಗುರುಗಳದದಾರವಹೈ. ಸದದಗುರುಗಳಗಂತಲೂ

ಶರೀಷಕರಾದ ಅವತಾರ ಗುರುಗಳನನು ಎಂದರ ಜಂಗಮರನನು ಫಂದಸುವರದಂತೂ

ಘೋರ ವಾಸಕೃತಯವಂಬುದನನು ಹೇಳಬೇಕಾದುದೇ ಇಲಲ ಆದಕಾರಣ ಗುರು

ಜಂಗನ.ರುಗಳನನ ನಂನಸುವವರು ಲಂಗಪೂಜಯನನು ಎನನು ವನಡದರೂ

ಆ ಪೂಜಯು ವಯರಧವೇ ಸರಯಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸಲಪಟಟದ.

««ಜ೦ಗಮರು ಅಂಧವರು ಇಂಥವರು ಎಂದು ಅವರನನು ದೊಸನುತತ

ಇಸಟಲಂಗವನನು ಪೂಜಸುತತರುವ ಶವಭಕತನ ನಾಹಸವನನೇನು ಹೇಳಲ, ಶವನೇ?

ಈ ವರಕಾರ ಜಂಗಮರನನ ದೂಹಸ ಕವವೂಜಯನನು ಮಾಡುತತದದಾರಂಬ

ವಾಪಾಚರಣಯ ಮಾತನನು ಕೇಳಬಾರದು, ಏಕಂದರ ಜಂಗಮರು ಗುರು

ನಗೂ ಗುರುವಾಗದದಾರಂದ. ಶವೋಕತಗಳು ಹೇಳುತತಲನ.”

(೩೬) ಭತತಯಲಲದ ಬರಯಬಹುದೇ ಚತತಾರನ? ಬತತ ಬಳ

ಯಬಹುದ ಧಕಯಲಲಡ? ಜಂಗಮವಲಲದ ಮಾಡಬಹುದೇ ಲಂಗಾ

ರಚನಯ? ರೂಢಗೀಶವರನ ಭೇದಸಬಹುದೇ ಒಡಲಲಲದ ನರಾಳಕರತೃ

ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ, ಜಂಗಮ ಮುಖಲಂಗವಾದನಾಗ ಮತತೊಂದ ನರಯನಯಯ[ ಭಕತ ಸಥಳ ೩೯೭,

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೨೭

ನವರಣ-- ಜಂಗಮವಲಲದ Wa 4 ಜರು

ಗುವರದಲಲವಾದುದರಂದ ಲಂಗಪೂಜಯಲಲ ಜಂಗಮ ತೃಪತಯೇ ಮುಖಯವಾದು

ದಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ,

«ಗೋದಯಲಲದ ಎಂದರ ಆಶರಯಸಥಾನವಲಲದ ಚತರವನನು ಹ'ಗ

ಬರಯಲಕಕ ಬರುವದ ಲವೋ, ಮತತು ಭೂಮಯಲಲದ ಬೀಜವನನು ಬತತ ಬಳ

ಯಲಕಕ ಹೇಗ ಬರುವದಲಲವೋ ಹಾಗಯೇ ಜಂಗಮ ಮೂರತಯಲಲದ ಲಂಗಾ

ರಚನಯನನು ಮಾಡಲಕಕ ಬರುವುದ ಪರಸಾದವನನು ಸೇವಸ ತೃಸತಯನನ

ಹೊಂದಲು ಒಡಲೇ ನಕು ಕಾರನುದ ಆ ಲಂಗದೇನನನನ ಈ

ಲೋಕದಲಲ ದೃಶಯರೂಸಕಕ ತಂದಳು ತೃಪತಸಡಸುವುದು ಸಾಧಯವಲಲ. ಆದಕಾರಣ

ಜಂಗಮವು ಲಂಗದೇನನ ಮುಖವಾದುದರಂದ ಜಂಗಮ ತೃಪತಯೇ ಲಂಗ

ತೃಫನತಯಂದು ನಾನು ತಳದದದೇನ.'

(೩೭) ನೂರನೋದ, ನೂರ ಕೇಳದರೇನು? ಆಶಹರಯದು, ರೋಷ ಬಡದು! ಮಜಜನಕಕರದು ಫಲವೇನು? ಮಾತನಂತ ಮನವಲಲದ ಜಾತ ಡೊಂಬರ ನೋಡ ನಗುವ ನಮಮ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ]

ಮಹೇಶ ಸಳ ೧೨೬.

ನವರಣ ನಾನಾ ಶಾಸ ಗಳನ ಜನ ಸಧ ಕೇಳ ನಂಡತನಾಗಮ ಶವ

ಜಂ ಧುರೀಣನಾದ ಮಾತರವಂದ ಸದ ಣ ಶಾಲಯಾಗ ಪರಮಾಶಮನ ಪರೀತಗ

ಇತತನಾಗುವದಲಲ ತಾನು ಹೇಳ 13 0 ಮನಃಪೂರವಕ ಆಚರಸದಾಗಲೇ

ರವ ಮಾತಮನ ಒಲವ.ಯು ಫಪರಾಪತವಾಗು ತರದಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

7

೩ ತರ

""ಮನಸಸ ನಲಲೊ ೦ದಟಟು ಕೊಂಡು ಮಾತನಲಲ ಮತತೊಂದನನುಡುತತರು

ವವರು ವೇ ಚ ಶಾಸ ಸವಗಳನನು ಓದ ಮಹಾ ಪಂಡತರಾಗದದರೂ,

ಪುಂಣ ಪುಣಯ ಮ ಕಳ ಮಹಾ ಬುದಧ ಶಾಲಗಳಾಗದದರೂ, ಅವರ ಗ

ಸಂಸಾರದಲಲದದ ಆಶಯು ಎನರಣಯಾಗುತತದಲಲ. ಮತತು ಪರಾಪಂಚಕ

$ ಯು ನರವೇರದದದಾಗ ಇ. ಕೋಪನರಂಟಾಗದ ಇರುವುದಲಲ ಆದ

ಕಾರ ನ ದೊಂಬರಂತ ವಾಚಾರಭಸವುಳಳ ಇಂಧ ಪಂಡತರು ಎಷಟು ಕೊಡ ನೀರ

ನಂದ ಲಂಗಾಭಷೇಕವನನು ಮಾಡದರೂ ಪರಮಾತಮನು ಇವರಗ ವ ಮಚಚುವುದಲಲ.

ಯಲಲದವರ ನೊಲಲನಯಯ। ಅವರಾ

bl

1

03 £6

(೩೮) ಸದಾಚಾರ ಸದಭಕತ

೨೮ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ರಾಧನ ದಂಡ। ನಚಚ ನಚಚ ಪರಾಯಶಚತತರನೊಲಲ ಕೂಡಲ ಸಂಗನುದೇವ ಭೂಮ ಭಾರಕರ| ಮಹೇಶ ಸಥಳ, ೧೨೫,

ನವರಣ-_ಶನಪೂಜಕರಲಲ ಒಳಳಯ ನಡತ ಮತತು ದೃಢ ಭಕತಗಳರ

ಬೇಕಾದುದು ಅವಶಯಕ. ಮತತು ಆಗಾಗಗ ಆಚಾರ ಭರಷಟರಾಗ ಪರಾಯಶಚತತ

ವನನು ಹೊಂದುತತಲರುವಂಧ ಹೀನ ಪರವೃತತಯು ಅವರಲಲರಬಾರದು. ಈ ಸಂಗ

ತಗಳು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸಲಪಟಟವ,

"ಯಾರಲಲ ಒಳಳಯ ನಡತ ಮತತು ಒಳಳಯ ಭಕತಯು ಇರುವುದ

ಲಲವೋ, ಅವರು ಶವವೂಜಯನನು ಎಷಟು ಮಾಡದರೂ ವೃರಥವೇ ನರ. ಕಷಣೇ

ಕಷಣ ಆಚಾರ ಭರಷಟವಾಗುತತ ಆ ಅಸರಾಧ ನವಾರಣಗ ಪರಾಯಶಚತತವನನು

ಆಗಾಗಗ ಹೊಂದುತತರುವವರಗೂ ಪರಮಾತಮನು ಮಚಚುವುದಲಲ ಅವರಲಲರೂ

ಭೂಮಗ ಭಾರವಾಗ ನರರಧಕ ಜೀನಸತಕಕ ಪರಾಣಗಳಾಗದದೂರ.”

(೩೯) ಆಸಕಾಯನಕಕ ಅನನವ ನೀಡುವ।| ಲಾಂಛನಕಕ ಶರ

ಣಂಬ| ಲಾಂಛನಕಕ ತಕಕ ಆಚರಣಯಲಲದದದರ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನ

ನೀ ಸಾಕಷಯಾಗ ಛೀ ಎಂಬನು ಮಹೇಶ ಸಥಳ ೨೩೨.

ನವರಣ..ಎಂಧ ದುರಾಚಾರಗಳನನು ಆಜರಸುತತದದರಣ ಅವರು ಶವಭ

ಕರರಂದು ಹೇಳಕೊಳಳುವ ಮಾತರನಂದ ಅವರ ನಡತಯು ಮಾನಯವಂದೂ ಅವರು

ಪೂಜಯರಂದೂ ತಳಯುವುದು ವಹತವಲಲವಂತಲೂ ಅವರಗ ಬುದಧಯನನು

ಹೇಳಬೇಕಂತಲೂ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

ಹಸವಯಾಗದಯಂದು ಬಂದವರಗ ಅನನವನನು ನೀಡುನನ.

ಕಾವ, ಲಂಗ, ಭಸಮ, ರುದರಾಕರ ಮೊದಲಾದ ಶವಚನನಗಳನನು ನೊಡದ ಕೂಡಲೇ

ಟ ಚನನೈಗಳುಳಳ ಶವಭಕಕನಲಲ ಶವಂಜಾರಕಕ ಸರಯಾದ ಆಚಾರವಲಲವದದರ

ಮತತು ಲಂಗ, ವಭೂತ, ಕಾವಬಟಟ ಮೊದಲಾದ ಜಂಗಮ ಜನಮಗಳುಳಳವರಲಲ

ಜಂಗಮಾಚಾರಗಳರದದದರ ಲಂಗದೇೇವನೀ, ನೀನು ಸಾಷಯಾಗಯೂ ಅನರಗ

(ಛೀ ಈ ಪರಕರ ನಡಯಬೇ‌ಡ?ರಂದು ಬುದಧಯನನು ಹೇಳುನನನು”

೭೬ Ke

(೪೦) ತಂದ ಮಕಕಳಗ ಬುದಧಯ ಹೇಳುವಲಲ ಅನಗುಣಕಕ

ಮುನವನಲಲದ ಪರಾಣಕಕ ಮುನಯ | ಲಂಗವಂತನು ಲಂಗವಂತ

ರಗ ಬುದಧಂ" ಹೇಳುನಲಲ ಅನಗುಣಕಕ ಮುನವನಲಲದ ಲಾಂಛನಕಕ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೨೯

ಮುನಯ! ಲಂಗಭಕತನು ಲಂಗಸಥನ ಹೇಳದಕ ಮತಸರಸುವನರ

ಮಚಚ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ; ಮಹೇಶ ಸೈಳ ೧೨೭,

ನವರಣ-- ಲಂಗವಂತರಲಲ ಯಾರು ದುರಗುಣ ದ.ರಾಚಾರಗಳುಲರವ ರಾಗದದರೂ ಅವರಗ ಲಂಗವಂತರು ಬುದಧಯನನು ಹಳ ಒಟಟಗ ಲಂಗವಂತ

ಸಮಾಜವು ಸದಾಚಾರ ಸದಗುಣಗಳಂದ ಕೂಡರುವಂತ ಮಾಡಬೇಕಂತಲಲೂ

ಈ ವೃಕಾರ ಸಮಾಜೋನನತಯನನು ಮಾಡುವವರು ಜನರಲಲರುವ ಅವಗುಣ

ಅನಾಚಾರಗಳನನು ಮಾತರ ನಷಧಸಬೇಕೇ ವನಾ ಲಂಗವಂತ ಮತತತವಗಳನನು

ಅಲಲಗಳಯಬಾರದಂತಲೂ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದರ.

ಮಕಕಳು ದುರಗೂಣಗಳಾಗ ಮರ ಚ:ರಗ-ಲಲದದರ ತಂದಯು ಅವರು

ದು ಣಗಳೂ ನದಾಚಾರಗಳೂ ಆಗಲಂದು ಅವರ ದುರಗುಣಗಳನನು ಕಳಯಲು

ಗುತತಾನಯೇ ವನಾ ಆ ಮಕಕಳ ಪರಾಣವನನೇ ತಗಯಲು ಹೇಗ ಪರಯತನ

ಣ ಹಾಗಯೇ ಒಬಬ ಲಂಗವಂತನು ಇನನೊಬಬ ಲಂಗವಂತನಗ 2

೯) ¢ ೦೧ ಸಾಗಾ ¢ ಹ ರಾಳ ಔನ ನಷ ಗನಲಛಜ‌ಸ ಲ‌ ಠ‌ ಆ ಅ ಫ a

ಹೀಳುವ ಆತನಲಲದದ WAU ಎರ ಪ ರಸದ NW ಜಃ ಧಸುತತಾನಯೇ

ಈ

dL

| ೨೮ [ ಚ

೫1. 25 ೨ 35 &!

hy £9

J \ pt a el ಈ ಅಲ ಮ. ಛೃ fe) | <3 ಗ

ಹಲ ವ 9»

ಪ ಡಾ ಜ‌ a

0 Cu

( ಲ ¢ tL 10d

೬ ಬ tL 4 (೧|

೩ನಯ ಅಧಯಾಯ.

ಾದಾಭ‌ಲ‌

(೪೧) ಸವಾಮ ಭೈತಯ ಸಂಬಂಧಕಕ ಆವುದು ಪಥನಂದೊಡ

ದಟನನುಡನರದು; ನುಡದಂತ ನಡವುದು ನುಡದು ಹುಸನ ನಡದು

ತಪಪುವ ಪರಸಂಚಯನೊಲಲ ನನಮು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ]

ನನರಣ ಜನಾ ಸಂಗಕಯನನ* ಸಾಕದ ಪಸ ನುಡಯು

ಹ‌ ವವತತಸಳತಯು ಕೂಡಾ ನಡದಾಗಳೇ ಪರಮಾತಮನ

ಮಯು ವರಾಪಟವಾಗುತತದಯೇ ವನಾ ಸುವಟಮಾತುಗನನನಾಡು

ಪು

u

6 ಭರ ಎ ಮ ಯದ ಆ) ಹ‌ ಹ ಟು po ಡಫ ನರರ ತ BOS ವಾತ ಅರು ತಸರ

8

ಮ ೮ ನೂ ಇ) ಲ ೧೧

೩೦ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ವವರು ಪರಮಾತಮನಲಲ ಸೇರುವುದಲಲವಂಬ ಸಂಗತಯು. ಈ ವಚನದಲಲ

ವವರಸಲಪಟಟದ.

"ಜೀವನಗ ಒಡಯನಾದ ಶವನಗೂ, ಶವನ ಸೇವಕನಾದ ಜೀವನಗೂ

ಐಕಯವಾಗುವ ವಾರಗವಾವುದಂದರ, ಜೀವನು ಸತಯವಾದುದನನೇ ನುಡಯಬೇಕು;

ಮತತು ತಾನು ನ.ಡದಂತಯೇ ನಡಯಬ'ಕು ಮಾತುಕೊಟಟು ತಪಪುವಂಥ

ಮತತು ಸತಯವಾದ ಮಾರಗದಲಲಯೇ ನಡದರೂ ವಪತತು ಬಂದೊಡನ

ಅದನನು ಬಟಟ ಬಡ.ವಂಧ ಜೀವನಗ ಮೋಕಷವು ವರಾಸತವಾಗುವುದಲಲ.”

(೪೨) ದೇವಲೋಕ ಮರತಯಲೋಕವಂಬುದು ಬೇರಲಲ

ಕಾಣರೋ| ಸತಯನ ನುಡವುದೇ ದೇನಲೋಕ। ಮಥಯವ ನುಡವುದೇ ಮರತಯಲೋಕ। ಆಚಾರವೇ ಸವರಗ] ಅನಾಚಾರವೇ ನರಕ| ಕೂಡಲ

ಸಂಗಮದೇವ ನೀನೇ ಪರಮಾಣ ಭಕತಸಥಳ ೨೩ಲ,

ವವರಣ. ಸತಯವೇ ಸವರಗ ಸುಖನನನಂಟುಮಾಡುತತರುನುದರಂದ

ಇದು ಸದಾಚಾರವಾಗಯೇ ಇದ. ಅಸತಯವಾದರೋ ಜನನ-ಮರಣಗಳ ದುಃಖವ

ನನುಂಟುಮಾಡುವ ಮನುಪಯಲೋಕಕಕ ಜ"ವನನನು ತರಲು ಕಾರಣವಾಗರುವು

ದರಂದ ಇದು ಅನಾಚಾರವೇ ಸನ "ಸತಯಮೇವ ಜಯತೇ ನಾನೃತಂ? "ನಾಸತ

ಸತಯಾತತರೋ ಧರನುಳ ಮೊದಲಾದ ಶರುತವಚನಗಳಲಲ ಉಕತವಾಗರುವ ತತವವೇ

ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸಲಪಟಟದ.

ಟದೇವತಗಳು ಮತತು ಮನುಷಯರು ಇರತಕಕಂಧ ಲೋಕಗಳು ಬೇಕ

ಬೇರಯಾಗವಯಂದು ಕಳಯಬೇಡರ ಸತಯವನನೇ ನುಡಯುವ ಸತಯಸಂಧನಗ

ಈ ಲೋಕವೇ ಸವರಗವಾಗುತತದ. ಆದರ ಅಸತಯವನನು ನ.ಡಯ.ವ ಸುಳಳುಗಾ

ರನಗ ಈ ಲೋಕವೇ ಜನನಮರಣಗಳ ದುಃಖದಂದ ಕೂಡರುವ ಮನುಷಯರ

ಲೋಕವಾಗುತತದ. ಆದಕಾರಣ ಸತಯವು ಸವರಗ ಸುಖವನನುಂಟ ಮಾಡುವ

ಸದಾಚಾರವಾಗದಯಂಬುದಕಕೂ ಅಸತಯವು ನರಕ ದು:ಖವನನು ೦ಟುಮಾಡುವ

ಅನಾಚಾರವಾಗದಯಂಬುದಕಕೂ ಲಂಗದೇವನೇ, ನೀನೇ ಸಾಕಷಯಾಗರುವ.”

(೪೩) ದಯವಲಲದ ಧರಮದಾವುದಯಯ? ದಯನೇ ಬೇಕು ಸರವ ಪರಾಣಗಳಲಲ] ದಯವೇ ಧರಮದ ಮೂಲವಯಯ! ಕೂಡಲಸಂಗ

ಯಯನಂತಲಲದೊಲಲನಯಯ॥। ಭಕತ ಸಥಳ ೩೪೬,

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ. ೩೧

ನವರಣ-_ಸರಮಾತಮನ ಒಲಮಗ ಸತಯವು ಎಷಟು ಆವಶಯಕವಾಗ

ಬಯೋ ಅಷಟೇ ಅಹಂಸಯಾದರೂ ಅಗತಯವಾಗದ. ಪರಾಣಗಳಲಲ ದಯಯಲಲದ

ಅನರಗಳನನು ನಾನಾ ರೀತಗಳಂದ ಹಂಸಸುವವರು ಸನಾನ ಪೂಜಾದ ಎಸಟೇ ಆಚಾ

ರಗಳನನು ಆಚರಸದರೂ ಅವರು ಪರಮಾತಮನ ಕೃಪಗ ನಾತರರಾಗುವುದಲಲ.

* ೨ಹಂಸಾ ವರಮೋಧರಮುನ (ಮಾಹಂಸ- ಸತಸರನಭೂತಾನ' ಎಂಬ ಶರುತ ವಚನ

ಳ ಅಭಪರಾಯವೇ ಈ ವಚನದಲಲ ಉವಾಸಂಶವಬಬದ.

"ಣರವ ಮೊದಲಾಗ ಅನ ಕಡಯಾಗರವ ಸಕಲ ವರಾಣಗಳಲಲಯೂ

ದಯಯರಬೇಕು. ಈ ವಧವಾದ ದಯಯಲಲದರುವ ಧರಮವೇನಾದರೂ

ಇದಯೇ? ಎಂದರ ಈ ಪರಕ:ರ ದಯಯಲಲದರುವುದಕಕ ಧರಮವಂದು ಹೇಳ

ಬಾರದದು ಏಕಂದರ, ಧರಮಕಕ ಈ ಭೂಕದಯಯೇ ಮೂಲವಾಗದ. ಆದ

ಕಾರಣ ಇಂಥ ಭೂತದಯಯಲಲದ ಯಾರು ಎನರಣಗಳನನು ಕೊಂದು ಅಥವಾ

ಕಸಟ ನಡಸ ಅವುಗಳಗ ಹಂಸಯನನಂಟುಮಾಡುತತಾರಯೋ ಅವರನನು ಲಂಗ

ದೇವನು ತನನಲಲ ಸೇರಸಕೊಳಳವುದಲಲ”

(೪೪) ಅರತವಡಗದು! ಕರೋಧ ತೊಲಗದು। ಕರೂರ ಕುಭಾಷ

ಕುಹಕ ಬಡದನನಕಕ! ನೀನತತಲು? ಶನನತತಲು? ಹೋಗತತ ಮರುಳ] ಭನರೋಗವಂಬ ಶಮರ `ೈಳಯದನನಕಕ ಕೊಡಲಸಂಗಯಯನತತ

ನೀನತತ ಮರುಳ?! ಭಕತ ಸಥಳ ೧೩೧.

ಇ ೦

("ಹೊನನು ಹಣಣು ಮೊದಲಾದ ವುಪಂಚಕ ವಷಯಗಳಲಲ ಅತಯಾಕ ನ ಶ

ರಕದಲಲರುತತ, ಹುಟಟುಸಾವುಗ

ಕಂಬ ಭವರೋಗ ಬರಲು ಯಾವ ತು ಜತರ ಗುಣಗಳು ಈ ಬ‌

ಯುಂಬುದು ಕಳಯುವನರಗೂ ಲಂಗದೇವನ ನನನು ನೀನು ಸೇರುವುದಲಲ?

(೪೫) ಹುತತವ ಬಡದರ ಹಾವು ಸಾಯಬಲಲುದ ಅಯ, |

ಅಘೋರ ತಸವ ಮಾಡದರೇನು? ಅಂತರಂಗದ ಆತಮ ಶುದಧನಲಲದವ

೩೨ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃಕ,

ರನಂತು ನಂಬುನನಯಯ। ನಮಮ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ನನನಂತು

ಮಚಚುನನಯ | ಭಕತಸಯಳ ೧೧೭,

ನವರಣ-_ ಮನಸಸನಲಲ ನಾನಾ ಕುಕಲಪನಗಳನಸಟಟು ಕೊಂಡು ಎಂಧ

ಜಪತನಗಳನನಾ ಚರಸದರೂ ಅವರ ಮೋಕಷಕಕ ಸಾಧನವಾಗುವುದಲಲ. ಆದಕಾರಣ

ಮನಸಸನ ನರಮಲತಯೋ ಪರಮಾತಮನ ಒಲಮಗ ಮುಖಯ ಸಾಧನವಾಗದ ಯಂಬಂಶವು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರವಾಗದ,

"ಗದದಲ ಹುಳಗಳಂದ.೦ಟಾದ ಮಣಣನ ಹುತತದಲಲ ಒಂದು ಸರಪನ

ಬಂದು ಸೇರಕೊಂಡ ನಂತರ ಜನರು ಅದರಂದ ತಮಗ ಅವಾಯ ಸಂಭನಸ

ಇರದಂದು ಆ ಹುತತಕಕ ಹೊಡದರ ಅದರಲಲರುವ ಸರವವು ಹೇಗ ಸಾಯುವದ

ಲವೋ, ಹಾಗಯೇ ಸತಸತಗಳಂದುಂಬಾದ ಮಣಣನ ಕಾಯವಂಬೀ ಹುತತದಲಲ

ರ.ವ ಮನಸಸಂಬ ಸರನವನನಸ ಜೀವಾತಮನು ತನಗ ಇದರಂದ ಅನರಧ ಸಂಭವಸ ಬಾರದಂದು ಯೋಚಸ ದೇಹವನನು ಪಂಚಾಗನಯ ವ.ಧಯದಲಲಟಟು ಭಯಂಕರ

ವಾದ ತಪಸಸನನು ಮಾಡದರ ದೇಹವು ಕೊರಗ.ವುಪ*” ವನಾ ಒಳಗರುವ ಮನ

ಸಸಂಬ ಸರವವರ ಮಾತರ ಸಾಯುವುದಲಲ. ವ.ನಸಸನಲಲರುವ ದುರನಷಯಗಳು

ದೂರಾಗ ಅಂತರಂಗವು ಭಕತಜಲದಂದ ಪವತರವಾದ ನನಾ ಲಂಗದೇವನು

ಒಲಯುವುದಲಲ?

(೪೬) ಮಾರ ಮಸಣ ಎಂಬುವು ಬೇರಲಲ ಕಾಣರೊ! ಮಾರ

ಯಂಬುದೇನು? ಕಂಗಳು ತಪಪ ನೋಡದರ ಮಾರ। ನಾಲಗ ತಪಪ ನುಡ

ದರ ಮಾರ| ನಮಮ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವರ ನನಹ ಮರದರ ಮಾರ ಮಹೇಶ ಸಳ ೧೦೪.

ನನರಣ-ಮಾರನವಯ ಮನಣವವ ಮೊದಲಾದ ಕಾಡುವ ಮತತು ಕಷಟ

ಕೊಡುವ ದೇವರುಗಳವಯಂದು ಅನೇಕರು ತಳದ ಕೊಂಡು ತಮಗ ಅವುಗಳ

ಕಾಟನಾಗಬಾರದಂದು ಕುರ ಕೋಳಗಳನನು ಕೊಳಳಸುವ ಮೊದಲಾದ ಅನೇಕ

ಹರಕಗಳನನು ಹೇಳಕೊಂಡು ಅನಾಚಾರಗಳಂದ ಆಚರಸುತತದದಾರಸವ, ಇದು

ಸರಯಲಲ, ನಮಮಲಲರುವ ಕಾಮ ಕರೋಧಾದ ದುರಗುಣಗಳೇ ನಮಗ ಮಾರಯಾ

ಗರುವುದರಂದ ಇವುಗಳನನು ಜಯಸಬೇಕಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ಹೇಳಲಪಟಟದ.

«ಮಾರ ಮಸಣ ಮೊದಲಾದ ಕಾಡುವ ಬೇರ ದೇವರುಗಳಲಲ. ಕಣಣು

ಗಳು ಸರಧನ, ಪರಸತರೀ ಜೂದಲಾಥ ನಷಯಗಳನನು ಅಸಹರಸಬೇಕಂಬ ವಾಪ

ಶ ೬ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ತತಠ

ದೃಷಟಯಂದ ನೋಡದರ ಅಲಲಯೇ ಮಾಕಮಮನು ಸುಟಟ, ಅನೇಕ ದುಃಖಗಳ

ಗೀಡುಮಾಡುತತಾಳ. ಅಸತಯ ದುರಭಾಷಣಗಳನನಾಡದರ ಆ ನಾಲಗಯಲಲೇ

ಮಸಣವವನು ಹುಟಟ ದವೇಷಗಳ ರೂಪದಲಲ ದುಃಖವನನು 0ಟುಮಾಡುತತಾಳ. ಆದ

ಕಾರಣ ಲಂಗದೇವನನನು ಮರತು ವಷಯಗಳಲಲ ಪರವೇಶಸದರ ಆಗ ಮಾರಗ

ಎಂದರ ದುಃ ಖಕಕೀಡಾಗಬೇಕಾಗುತತದ.”

(೪೭) ತೊರಯವೂವಣಣಗಳರಾ। ತೊರಯನೊನ ಸವಾಮ ಗಳರಾ। ತೊರಯಂಬೊ ತೊರಯಂಬೊ! ಪರನಾರಯರ ಸಂಗನ ತೊರ

ಯಂಬೋ।| ಪರಧನದಾಕಯಾನಷನ ತೊರಯಂಬೋ| ಇವ ತೊರ

ಯದ ಹೋಗ ತೊರಯಲಲ ವಂಂದರ। ನಮಮ ತೊರಯಲಲ ಬರುದೊರ

ಹೋಹುದು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ಮಹೇಶ ಸಥಳ ೧೧೭,

ನವರಣ-- ಸರಸತವೀ ಸಂಗವನನೂ ಪರಧನಾಪಹಾರವನನೂ ಬಡುವು

ದರಂದ ಗಂಗಾ, ಯಮುನಾ ಮೊದಲಾದ ಪುಣಯ ನದಗಳಲಲ, ಸಥಾನ ಮಾಡದದ

ರಂದ ಬರುವ ಸರುಣಯಕಕಂತಲೂ, ಶರೇಷಠತರವಾದ ಫಲವು ಪರಾಪತವಾಗುತತದ.

ಆದರ ಈ ದುರಾಚ:ರಗಳನನು ಮಾತರ ಬಡದ ಎಂಧ ಪುಣಯನದಗಳಲಲ ಹೋಗ

ಸನಾನ ಮಾಡದರೂ ಆ ವಾಸಗಳಗ ಸನಾನದ ಪುಣಯವು ದೊರಯುವುದಲಲವಾದು

ದರಂದ. ಆಚರಣಯನನು ಸನತರವಾಗಟಟು ಕೊಳಳಬೇಕಂದು ಈ ವಚನದಲಲ

ಬೋಧಸದದಾರ,

«ಪುಣಯಕಷೇತರಗಳು ಪುಣಯ ಜಲಾಶಯಗಳಂದು ತಳದು ಅಲಲಗ ಹೋಗ

ಸನಾನ ಮಾಡುತತರುವ ಅಣಣಗಳರಾ ಮತತು ಸವಾಮಗಳರಾ, ನೀವು ಪರಸತ*ಯರ

ಸಂಗವನನು ಮತತು ಪರಧನದ ಆಶಯನನು ಮೊದಲು ತೊರಯರ. ಈ ದುರಗಣ ದುರಾಚಾರಗಳನನು ಬಡದ ಎಂಥ ತೊರಯಲಲ ಎಂದಕ ನೀರಲಲ ನೀವು

ಸನಾನ ಮಾಡದರೂ ಅದು ನಮಮ ಪಾಲಗ ಬರೇ ನೀರಾಗ ಪರಣಮಸುವುದಲಲದ ಪುಣಯ ಜಲಾಶಯವಾಗುವುದಲಲ.”

(೪೮) ಸಾರ ಸಜಜನರ ಸಂಗನ ಮಾಡುವದು! ದೂರ ದುರಜ ನರ ಸಂಗ ಬೇಡನಯಯ।| ಆವ ಹಾವಾದಡೇನು? ವಷವೊಂದೇ। ಅಂಥವರ

ಸಂಗ ನಮಗ ಬೇಡವಯಯ! ಅಂತರಂಗ ಶುದಧವಲಲದವರ ಸಂಗ ಶಂಗ

ಕಾಳಕೂಟ ನಷವೋ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ]

೩೪ ಶರೀ ಬಸವ ಜೋಧಾಮೃತ,

ವವರಣ -ಮನುಸಯನು ಯಾರ ಸಹಾಯವೂ ಇಲಲದ ಜೀವಸುವುದು

ಪರಾಯಶಃ ಅಸಾಧಯವೇ ಸರ ಆದಕಾರಣ ಸ ಸತಯ, ದಯ, ನನಯಾದ ಸದಗುಣ

ಗಳುಳಳವರ ಸಹವಾಸದಲಲಯೇ ಇರಬ*ಕ ನನಾ ಸುಳಳು, ಕಳವು, ಹಂಸ ವಯಭ ಚಾರಾದ ದುರಾಚಾರಗಳಂದ ಯಾರ ಅಂತರಂಗವು ಅನವತರವಾಗರುತತದಯೋ

ಅವರ ಸಹವಾಸವನನು ಮಾಡಬಾರದು. ಏಕಂದರ ದುರಗುಣಗಳು ಸರಪದಂತ

ವಷಪರಾಣಗಳಾಗರುವುದರಂದ ಅಂಥವರ ಸಹವಾಸವು ಸರಪದ ಸಹವಾಸದಂತ ದುಃಖಕಕೇಡುಮಾಡುತತದಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ನವರಸದದಾರ

«ಸದಗುಣ ಸದಾಚಾರಗಳುರ ಸಜಜನರ ಸಹವಾಸವೇ ಸುಖವನನುಂಟು ಮಾಡುವುದರಂದ ಅಂಧವರ ಸಹವಾಸವನನು ಮಾಡಬೇಕು, ಯಾವ ಹಾವನ ವಷ ವಾದರೂ ಹೇಗ ಅಪಾಯವನನೇೇ ಉಂಟುಮಾಡುತತದಯೋ ಹಾಗಯೇ ಕಳವು, ವಯಭಚಾರಾದ ಯಾವ ದುರಗುಣನುಳಳವರ ಸಂಗವಾದರೂ ದುಃಖವನನೇ ಉಂಟು

ಮಾಡುವುದರಂದ ಅಂತಃಕರಣ ಶುದಧವಲಲದವರ ಸಹವಾಸವು ಕಾಳಕೂಟ ವಷ ದಂತ ಭಯಂಕರ ಅವಾಯಕರವಾದುದಾಗದ.

(೪೯) ಗಳಯೋದ ಫಲನೇನು? ಬಕಕು ಬಹುದ ಸೇಳಲರ ಯದು। ಜಗವನಲಲವ ಕಾಂಬುವ ಕಣಣು ತನನ ತಾ ಕಾಣಲರಯಡು।

ಇದರ ಗುಣನಬಲಲನಂಬರು ತಮಮ ಗುಣನನರಯರು ಕೂಡಲ

ಸಂಗಮದೇವ]

ನವರಣ_-ಯಾರು ತಮಮಲಲರುವ ದೋಷಗಳನ _ರತುಕೊಂಡು ಅನು

ಗಳನನು ನವಾರಣ ಮಾಡಕೊಳಳಲು ಪರಯತನಸುತತಾರಯೋ ಅವರು ಅತಮೋನನತ ಯನನೂ, ಆ ಮೂಲಕ ಸುಖಶಂತಗಳನೂ ಹೊಂದುವಕೇ ವನಾ ಗಳಯಂತ ಅನೇಕ ಶಾಸ ಸರೃಗಳನನು ಕಲತು ಪಂಡತರಾಗ ಅನಯರ ಗ ಎತತ

ಆಡ:ಪರದರಕಕಯೇ ಆಯುಷಯವನನು ಕಳಯುವವರು ನಜವಾದ ಸುಖಸಮಾಧಾನ

ಗಳನನು ಹೊಂದುವುದಲಲವಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

("ಗಳಯು ನಾನಾ ಶಾಸತರಗಳನನು ಕಲತದದರೂ ಬಕಕು ಅದನನು ಹಡಯ

ಲಕಕಬಂದಾ ಗೇಬಕಕುನನನ ನು ತನನಲಕಕ ಬಂತು ಬಡಸಕೊಳಳ ಸ ಮೊರಯಟಟು

ಬಕಕನ ಬಾಯಗ ಸಲಕದ ಪಾರಾಗ ಹೋಗುವುದೊಂದನನು ತ ಅರತುಕೊಳಳ

ದದ ಕ ಹೇಗ ಆ ಶಾಸತ ವನನು ಕಲಶಗಳಯು ಬಕಕಗ ತುತತಾಗಬೇಕ: ಗುತತಡಯೋ' ಇಗಯೇ ನೇದನೇದಾ po ನಾನಾ ಶಾಸತರಗಳನನು ಗಳಯ ಹಾಗ ನುಡಯಲು

ಶರೀ ಬಸನ ಬೋಧಾಮೃತನ ತಳ

ಮಾತರ ಕಲತವರು ಯಮನಂಬ ಬಕಕು ಬಂದು ಹಡದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವಾಗ

ತನನನನು ರಕಷಸಂದು ಲಂಗದೇವನನನು ಪರಾರಥಸಕೊಳಳಲು ಅಸಮರಥರಾಗುತತಾರ,

ಇಂಥವರು ಕಣಣು ಹೇಗ ಜಗತತನ ನಾನಾ ಚತರವಚತರಗಳನನು ನೋಡುತತಲ

ದವರೂ ತನನಲಲ ಕಸಕಡಡ ಬದದುದನನು ನೋಡಕೊಳಳಲು ಹಗ ಅಸಮರಥವಃದು

ದಾಗಜಯೋ ಹಾಗಯೇ ಅನಫರ ಅವಗ.ಣಗಳನನು ಬಲಲನಂದು ಅವುಗಳನನು

ಎತತ ಆಡಲ.ಬಲಲರ' ವನಾ ತಮಮಲಲರುವ ದ.ರಗುಣಗಳನನು ನೋಡಕೊಂಡು

ಅನರುಗಳನನು ತಗದ.ಹಾಕಲು ಪರಯತನಸುವುದಲಲ”

(೫೦) ಹರವಹಾನಗಂಜ! ಉರಯ ನಾಲಗಗಂಜ! ಸುರಗಯ

ಮೊನಗಂಜ| ಒಂದಕಕಂಜುನ, ಒಂದಕಕಳುಕುವ| ಪರಸತರೀ ಪರಧನನಂಬ

ಜೂಜಂಗಂಜುವ| ಮುನನಂ ಜದ ರಾವಣನೇನು ವಧಯಾದ? ನಾನಂಜುನ ನಯಯ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನ। ಭಕ, ಸಥಳ ೪೪೫.

ನವರಣ ಸಜಜನರು ವಾಸಕಕ ಅಂಜ.ವರಲಲಶ ಮರಣಕಕ ಎಂದಗೂ ಅಂಜ.ವರದಲಲ ಹಾವತ ಬಂಕ, ಶಸತರ ಮೊದಲ: ದವುಗಳಂದ ಮರಣ ಪ)ಸಮವಾ

ದಕ ಈ ದೇಶಕಕ ವ.ರಣ ಲಭಸಕಂತಲೂ ಇದು ಎಂದಾದರೂ ಪರಾಸತವಾಗ

ತಕಕದದಾಗಯ* ಇದದ ತಂತಲೂ ಭಾವಸ ಸುಜಜರು ಇಂಧ ಮರಣಗಳಗ ಭಯ

ಪಡುವರದಲಲ ಆದ ಸಶಸತರ*, ಪರಧನಾಸಹರಗಳಂದ ಬರುವ ಜಪಕೇರತಯು

ಈ ಡೀಹ ಇರುವವರಗೂ ಮರಣಸರಾಯನುದ ದು:ಖನನನಂಟುಮಾಡುವದಲಲಸ,

ಈ ನಾಪಾಚರಣಯ ಜೀವನಗ ಈ ದೇಹವನನು ಬಟಟ ನಂತರದಲಲ ಅನೇ

ಯಾತನಗಳನನುಂಟಮಾಡುವದಂಬ ತಸವಳಕಯ. ಸಜಜನರಗರುವುದರಂದ

ಇವರು ವಾವಾಚರಣಗಳಗ ಮಾತರ ಅಂಜುತತೂರಯ ವನಾ ಮರಣಕಕು ಕೂಡಾ

ಭಯಪಡುನರದಲನಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

ವೈಮೇಲ ಬಂದರೂ ನಾನು ಅಂಜುನರದಲಲ.

ಅಗನಯು ನಾನಾ ವ.ಖಗಳಂದ ನನನನನು ವಯಾಪಸದರೂ ನನನು ಭಯ ಪಡುವು

ದಲಲ. ಕೀತಷಣವನದ ಶಸತರವರ ನಾಟನರೂ ನಾನು ಹದರುವುದಲಲ ಆದರ ಪರಸಸೀ

ಸಂಗಕ ಪರಧನಾಪಹಾರಕಕ ಮಾತರ ನನನು ಬಹು ಭಯಸಡುತಕತೈೇನ. ಏಕಂದರ

ಈ ವಾನಾಚರಣಗಳಗ ಹದರದದದ ರಾವಣನು ಮರಣಕಕೂ ೫ಪಕೀರತಗೂ ) ಗ

ಓಳ ₹ಾರಣನಾಗಲಲವ? ಆದಕಾರಣ ಲಂಗದೇವನೇ, ನನು ಈ ಮನಾಚರಣಗಳಗ ಆತರ

ಕರ ಜು ಜ‌

೩೬ ಶರೀ, ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

(೫೧) ಕೊಲಲನಯಯ ಪರಾಣಗಳ| ಮಲಲನಯಯ ಜಾಯಚೈಗ! ಒಲಲನಯಯ ಪರಸತಯ ಸಂಗವ] ಬಲಲನಯಯ ಮುಂದ ತೊಡಕುಂಬಂ

ಬುದ| ಬಳಳದ ಜಾಯಂತ ಒಂದೇ ಮನನ ಮಾಡ ನಲಲಂದು ನಲಸಯಯ

ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇನ॥ ಭಕತ, ಸಥಳ ೨೧೦,

ಧನರಣ__ಹಂನಯು ನರದಯಯ ಲಕಷಣವಾಗದ. ಆದಕಾರಣ ಯಾವ ಪರಾಣಯನನು ಯಾವ ಕಾರಣದಂದ ಕೊಲಲುವುದಾದರೂ ವಶವವರೇಮಕಕ

ಭಂಗವನನುಂಟ.ಮಾಡದ ಬಡುವುದೇ ಇಲಲ. ನಾಲಗಯ ರುಚಗ ಮನಸೋತು

ಮದಯ, ಮಾಂಸ ಮೊದಲಾದ ಮಾದಕ ಮತತು ನಷದಧ ಸವಾರಧಗಳನನು ಸೇವಸ

ದರ ಮನುಷಯನ ಮನ-ಬುದಧ ಗಳು ದೂಹತವುಗ ವಾವ:ಚಂಣಗಳಲಲ ಮಗಗವಾಗು

ತತವ ಏಕಂದರ ಆಹಾರಾನುಗುಣಯವುಗಯೇ ಮನೋಬುದಧಗಳುಂಟಾಗುತತವ. ಪರಸತರೀ ಸಂಗವಾದರೋ ತನು, ಮನ ಧನಯ ಪರಾಣಗಳ ನಾಶಕಕ ಕಾರಣವಾಗರು

ವುದ. ಆದ ಪರಯುಕತ ಹಂನೈ ನಾಲಗಯ ದನಸತತವ ವಯಭಚಾರ ಈ ತರ ದೋಷ

ಗಳು ಇಹಪರ ಸುಖಶಾಂತಗಳನನುಂಟುಮಾಡ.-ವವಲಲವಾದುದರಂದ. ಈ ನರ

ವಾವಕೃತಯಗಳನನು ಆಚರಸಬಾರದಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ಹೇಳದ,

ಯಾನ ವರಾಣಸ.ನನೂ ಕೊಲಲುವುದಲಲ. ನಾಲಗಯ : ಚಗಾಗ

ಯಾವುದನನೂ ತನನುವುದಲಲ. ಮತತು ಪರಸತ ಸಂಗವನನು ವ”: ಸವವಲಲ

ಏಕಂದರ ಇವು ಮೋಕಷಕಕ ವಫನನನನುಂಬುಮಾಡ.ತತನಂಬುದನ., ನನನು

ಬಲಲನು. ಆದಕಾರಣ ಲಂಗಡೇವನ, ಕೊಳಗವ (ಧಾನಯವನನಳಯುವ ಸಲ‌

ಬಾಯಯ ಹುಸ ನನನನ ವ.ನಸಸಗ ಒಂದೇ ಮುಖನೂಾಡ (ನನನ ಗ

ಇರುವಂತ) ಇದನನು ನಲಲಸು”

(೫೨) ಕಳಬೇಡ। ಕೊಲಬೇಡ| ಹುಸಯ ನುಡಯಲು ಬೇಡ!

ಅಸೂಯ ಪಡಬೇಡ। ತನನ ಬಣಣಸಬೇಡ। ಇದರು ಹಳಯಲು ಜೇಡ|

ಇದೇ ಅಂತರಂಗ ಶುದಧ| ಇದೇ ಬಹರಂಗ ಶುದಧ। ಇದೇ ನಮಮ ಇಡಲ

ಸಂಗನನೊಲಸುವ ಸರ। ಭಕತಸ ೬ _೩೪

ನವರಣ ಸನಾನವ ಬಾಹಯ ಸರಯ.ಗಳು ಕೇವಲ ಬಹಂ:".ನನಃ

ಶುದಧಗೊಳಸುತತದದರ ಸತಯ, ಅಹಂಸ ಮೊದಲಾದ ಸದಗುಣಗಳು ಪಗಮಾತಮನ

ಮಚಚಗಗ ಕಾರಣವಾಗ.ವಂತ ಅಂತರಂಗ ಮತತು ಬಹರಂಗ ಇವ:ಡನನೂ

ಶುದಧಗೊಳಸುವುದರಂದ ಮೋಕಬಸಾವೇಕಷಯು ಸದದು ಣಶಾಲಯಾಗಟಬೇಕಂದ.

ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೩೭

«(ಅನಯರ ಧನಧಾನಯಾದ ಯಾವ ಪದಾರಥಗಳನನೂ ಕದಯಬೇಡ; ವತತ ಅವುಗಳನನು ಅಪಹರಸುವ ಯೋಚನಯನನು ಮನಸಸನಲಲಯೂ ಮಾಡ

ಬೇಡ. ಯಾವ ಪರಾಣಯನನೂ ಯಾವ ನವಃಕತದಂದಲೂ ಕೊಲಲಬೇಡ, ಮತತು

ಮನಸಸನಲಲ ಅವುಗಳ ಬಗಗ ದವೇಷವನನಟಟುಕೊಂಡು ಅವುಗಳ ಆಹತವನನು ಚಂತಸಬೇಡಕ ಅಧವಾ ಅವರಗಳಗ ಅನಾಯ ಸಂಭವಸದಾಗ ಸಂತೋಷ ಪಡ

ಬೇಡ. ಎಂಥ ಸವ. ಯದಲಲಾದರೂ ಸುಳಳು ಮಾತನನೂಡಬೇಡ, ಮತತು ಮನು

ಸಯನಲಲ ಸುಳಳ ನ ಬಗಗ ಆವರನ ಸಳ ವನಾಗ ಭಯ ಪರಪಂಚವರ ಸತ ಸತಯವಂದು ಸುಳಳು

ಕಲಪನಯನನು ಟಟೈಕೊಂಡರಬೇಡ, ಮತತು ಪರರ ಅಭವೃದಧಯನನು ಕಂಡು ಮನ

ಸನಲಲ ಮರುಗಬೇಡ. ನನು ಇಂಥವನು ಅಂಧವನು ಡ! ನನನನನು ನೀನು

ಕೊಂಡಾಡಕೊಳಳ ಬೇಡ, ಮತತು ವ.ನಸಸನಲಲ ನಾನೇ ಸಂಪನನ ನು) ಹಚಚ ನವನು

ಎಂದು ಹಗಗ AS ಅವರು ಹಾಗ ಹೀಗ ನ ಇಲಲದ ಗ

ಗಳನನು ಅನಯರ ಮೇಲ ಆರೋಪಸ ಹಳಯಬ*ಡ, ವ.ನಸಸನಲಲ ಅನಯರು ತನಗಂತ

ಕಡಮಯವರಂದು ಅವರ ವಷಯದಲಲ ತರಸಕಾರ ಭ.ವನಯುಳಳ MS

ಈ ಪರಕಾರ ವರತಸದರ ಅಂತರಂಗ ಮತತು 2 ರ ಶುದಧವಾಗು

ತತವ ಲಂಗಜೇವನ ಪರೇಮಕಕ ಪಾತರರಾಗಲು ಈ ಪರಕಾರ ಸದಗುಣಗಳಂದ ಶುದಧರಾಗುವುದೇ ಮುಖಯ ಸಾಧನಯಾಗದ.

೪ನಯ ಅಧಯಾಯ.

ಆಗ ಕರ

(೪೩) ಆಡದರೇನು| ಹಾಡದರೇನು| ಓದದರೇನು।! ತರವಧ

ದಾಸೋಹವಲಲದನನ ಕೃ? ಆಡದ ನನಲು? ಹಾಡದ ತಂತ? ಓದದ ಗಳ?

ಭಕತ ಇಲಲದವರನೊಲಲ ನಮಮ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ] ಭಕತ ಸಥಳ ೨೦೭,

ನವರಣ-- ಮನಃಷಯನಗ ತನನ ಪರಾಣದವೊೇಲ ಎಷಟು ವರೇಮವರು

ತತದಯೋ ಅದಕಕಂತಲೂ ಹಚಚಾದ ಪರಷಮಾದರಗಳು ಪರಮಾತಮನಲಲರುವುದ

ನಜವಾದ ಭಕತಯಾಗದ. ಇಂಧ ದವರಗ ಪರವಾತಮನು ಒಲಯುವು

೮ “ತ

ಟ‌ 93 3

ದಲಲ. ಇಂಥ ಭಕತಯು ದೇವರ ವ

ಪರಕಾರ ದೇವರನನು ಪೂಜಸ ಆತನ ನನನ

ಮುಂದ ಕು ದಾಡುವುದರಂದಾಗಲಲೀ ಅನೇಕ

ಕಗಳನನು ಮಾಡುವುದರಂದಾಗಲೀ 21. ಓ-

ತ೮ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಇದಯಂದು ತಳಯಬಾರದು. ಇಂಥ ಬಾಹಯಾಡಂಬರದ ನಡತಗಳೇ ಭಕತಯ

ಲಕಷಣಗಳಲಲ. ಗುರುಸೇವಗ ತನನ ದೇಹವನನು ಪರಮಾತಮನ ಧಯಾನಕಕ ತನನ

ಮನಸಸನನು ಕೊಡುವುದಲಲದ ಕೊನಗ ಪರಮಾತಮನಲಲ ಆತಮಾರಪಣಯನನು ಮಾಡು

ವುದೇ ನಜವಾದ ಭಕತಯು, ಇಂಥ ಭಕತಯು ಅಳವಡದದದರ ಮೋಕಷವು

ಪರಾಪತವಾಗುವುದಲಲವಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

(ದೇವರ ಮುಂದ ಎಸಟೇ ಕುಣದಾಡದರಾಗಲ ಅಥವಾ ಆ ಲಂಗಮೂ

ರತಯ ಮಹಮಯನನು ಕುರತು ಎಸಟೇ ಹಾಡದರಾಗಲ, ಇಲಲವ ಲಂಗತತವವನನು

ತಳಸುವ ವೇದ ನೇದಾಂತಾದ ನಾನಾ ಶಾಸತರಗಳನನು ಓದ ಪಂಡತರಾದರಾಗಲಲ,

ಗುರುಲಂಗ ಜಂಗಮಗಳಂಬ ಮೂರು ರೂಪಗಳಲಲ ತೋರುತತರುವ ಆ ಪರ

ಮಾತಮನಗ ತನನ ತನು, ಮನ ಧನ (ಆತಮ) ಗಳನನು ಅರನಸದ ವನಾ ಮೋಕಸ

ವರಾಸತಯಾಗುವುದಲಲ. ಕುಣದಾಡುವುದರಂದಲೇ ಮೋಕಷ ದೊರಯುತತದದರ

ನವಲು ನಮಗಂತ ಚನನಾಗ ಕುಣಯುತತರುವುದರಂದ ಅದಕಕೂ ಮೋಕಷ

ದೊರಯಬೇಕಾಗದದ ತು. ನಮಮ ಮಂಜುಳ ಸವರಕಕೇನೇ ಪರಮಾತಮನು ಮಚಚು

ವುದಾಗದದರ ತಂತಯ ಸವರವು ಬಹು ಮನೋಹರವಾಗರುವುದರಂದ ತಂತಗೂ

ದೇವರು ಒಲಯುತದದನು. ಶಾಸತರವನನ ಕಲತು ಮಾತನಾಡ.ವವರಗಲಲಾ

ಮೋಕಷ ಲಭಸುತತದದರ, ಗಳಗಳೂ ಶಾಸತರವನನು ಕಲಯುವುದರಂದ ಅನವರಗಳಗೂ

ಮೋಕತವಾಗಬೇಕಾಗದದತು. ಆದಕಾರಣ ಭಕತಯ ನನಾ ಈ ಬಾಹಯಾಡಂಬರ

ಗಳಗ ಲಂಗದೇವನು ಮಚಚುವುದಲಲ ಆ ಭಕತಯು ಅಳವಟಟುದುದಕಕ ಗುರು,

ಲಂಗಳ ಜ೦ಗಮಗಳಗ ತನುಮನ ಧನಗಳನನು ಅರಪಸುವುದೇ ದೃಷಟಾಂತಮಗದ”

(೫೪) ಕಾಗಯೊಂದಗುಳ ಕಂಡರ ಕರಯದ ತನನ ಬಳಗನನು]

ಕೋಳಯೊಂದು ಗುಟುಕ ಕಂಡರ ಕೂಗ ಕರಯದ ತನನ ಕುಲನನಲಲ

ವನು?| ಶನಭಕತನಾಗ ಭಕತ ಪಕಷವಲಲದದದರ ಕಾಗ ಕೊಳಗಳಂದ ಕರ ಕಷಟ ಕಾಣಾ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ಭಕತಸಥಳ «2೫,

ನವರಣ--ಅನೇಕರು ಒಬಬ ತಾಯಯ ಹೊಟಟಯಲಲ ಹ.

ಮಾತರದಂದಲೇ ಬಂಧುಗಳಂತಲೂ ಒ೦ದೇ ವ.ನಯಲಲ ವಾಸವಾಗರುವ

ದಲೇ ಕುಟುಂಬದವಕಂದೂ ತಳಯುವುದು ವಹತನೇ? ಹಾಗಾದಕ ಥೇ

ಹುಟಟುವ ಹೇನು ಕೂರಗಳೂ ಬಂಧುಗಳಾಗಬೇಕಾದೀತು. ಮನಯಲಲ ವಾಸವ

ಗರುವ ಇಲ-ಹಗಗಣಗಳೂ ಕುಟುಂಬಕಕ ಸೇರದವುಗಳಾಗಬೇಕಾದೀತು. ಒಂದೇ

ಹಾಲ ಆ ಜಾ

9 ಜದ ₹೫

) 3

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, 4೯

ವಧವಾದ ವಚ:ರ-ಗುಣ-ಸವೈ ಭಾವ ವರಳಳವರೇ ನಜವಾದ ಸಹೋದರರೂ, ಕುಟುಂ

ಬದವರೂ ಆಗದದಾರ, ಆದಕಾರಣ ಯಾರು ಶವಭಕತಯುಳಳವರಾಗದದಾರಯೋ,

ಅವರು ಯಾವ ಕುಲ ಕಸಬುಗಳಗ ಸೇರದವರಾಗದದರೂ ಅವರಲಲರೂ ಸಹೋದರ

ಕಂದೇ ತಳದು ಅವರ ಹತಾರಥವಾಗ ಪರಯತನಸಬೇಕಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ಪರತ

ಫಾದಸಲಪಟಟದ.

ಯಾರಾದರೂ ಅನನವನನು ಚಲಲದರ ಅದನನು ನೋಡದ ಕಾಗಯು

ಕಾ ಕಾಎಂದು ಕರದು ತನನ ಬಳಗನನನಲಲಾ ಕೂಡಸುವುದಲಲವೇ? ಕೋಳಯು

ಆಹಾರವನನು ಕಂಡೊಡನ ಕೂ-ಕೂ ಎಂದು ಕೂಗ ತನನ ಕುಲದವುಗಳನನಲಲ

ಕೂಡಸುನುದಲಲವೇ? ಅಜಜ ಪರಾಣಗಳೇ ಈ ಪರಕಾರ ತಮಮ ಸವಜಾತಯ ಸಂರ

ಕಷಣಗೂ ಅಭವೃದಧಗೂ ಅಭಮಾನದಂದ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತತರುವಾಗ ಶವಭಕತ

ರಂದು ಹೇಳಕೊಳಳುವವರು ಆ ಶವಭಕತಯು ಯಾರಲಲದಯೋ ಅವರಲಲರೂ

ಯಾವ ಕುಲ ಕಸಬ:ಗಳುಳಳವರಾಗದದರೂ ತಮಮ ಪಕಷದವರೇ ಎಂದು ತಳದು

ಅವರ ಹತಾರಥವಾಗ ಪರಯತನಸದದದರ ಆ ಕಾಗ-ಕೋಳಗಳಗಂತ ಇವರು

ಕನಸಕರಂದು ತಳಯಬೇಕು.”

(೫೫) ಎನಗ ನಮಮ ನನದಾಗಲ ಉದಯ। ಎನಗ ನಮಮ ಮರದಾಗಲ ಅಸತಮಾನ।| ಎನಗ ನಮಮ ನನಹ ಜೀವ] ಎನಗ ನಮಮ

ನನಹ ಪರಾಣ ತಂದ! ಎನನ ಹೃದಯದಲಲ ನಮಮ ಚರಣದುಂಡಗಯ ನೊತತಯಯ।| ವದನದಲಲ ಷಡಕಷರಯ ಬರಯಯಯ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮ ದೇವ ಭಕತಸಮಳ ೪೯೬.

ನವರಣ--ಸರಮಾತಮನ ಧಯಾನವು ಮನಸಸನ ಮಲನತವನನನು ತಗ

ಯಲು ಮುಖಯ ಸಾಧನವಾಗರುವುದರಂದ ಈ ವಚನದಲಲ ಧಯಾನದ ಅವಶಯಕತ

ಯನನು ವವರಸದದಾರ, ಕಪಲ ಖಯಸಗಳು ತಮಮ ಸಾಂಖಯ ದರಶನದಲಲ

"ಧಯಾನಂ ನರವಷಯಂಮನ:'' ಎಂದು ಹೇಳದದಾರಸಟೈ.

««ಲಂಗಡೇವನೇ, ನನನನನು ಸಮರಸದಾಗಳೇ ನನಗ ಜಞಾನೋದಯವಾ ಗುತತದ. ನನನನನು ಮರಶಃಗಲೇ ಅಜಞಾನವು ನನನನನು ಆವರಸಕೊಳಳುತತದ.

ಆದಕಾರಣ ನನನ ಅರವೇ ಉದಯ; ನನನ ಮರನಯೇ ಅಸತಮಾನ. ನಮಮನನು

ಧಯಾನಮಾಡುವುದೇ ನಾನು ಜೀವದಂದದದುದಕಕ ದೈಷಟಂತವು. ಯಾವಾಗ

ನಮಮ ಧಯಾನವನನು ಬಟಟನೋೊ ಆಗ ಮರಣವೇ ಸಂಭವಸುತತದ ಆದಕಾರಣ

೪೦ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಪರವನತಮನೇ, ನನನ ಸಾದಗಳ ಮುದರಯು ನನನ ಹೈದಯದಲಲ ನಲಗೊಳಳು

ವಂಕ ಮಾಡು, ಷಡಕಷರಯ ಮಂತರವನನು ನನನ ನಾ ಲಗಯಲಲಯು ಈತನು

ಗಲೂ ಗಚಛ ರಸುವಂತ ನಾಡು.”

(೫೬) ವಚನದಲಲ ನಮಮು ನಾಮಾಮೃತ ತುಂಬ] ನಯನದಲಲ ನನ: ಮೂರುತ ತುಂಬ! ಮನದಲಲ ನಮಮ ನನಹು ತುಂಬ! ಕವಯಲಲ

ನಮಮ ಕೀರತ ತುಂಬ! ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇನ ನಮಮ ಚರಣಕಮಲದೊಳ

ಗಾನ. ತುಂಬ|| ಭಕತ ಸಫಳ ೯೦,

ನವರಣ-- ನರಮಾತಮನಲಲಯೇ ಜೀವಾತಮನು ಲೀನವಾ ಗಬೇಕಾದಕ

ನೇ ಮೊದಲಾದ ಇಂದರಯಗಳೂ, ಮನಸಸು ಮೊದಲಾದ ಕರಣಗಳೂ ಹೇಗ

ಪರವ: `ಸಬೇಕಂಬುವನನ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ,

«ನಾಲಗಯಂದ ಬರ ಯಾವ ಶಬದಗಳನನೂ ನುಡಯದ ಲಂಗದೇವನ

ನಾವ ನಂಬ ಅಮಮ ತವನನೇ ಸೇವಸುತತದದರ, ಕಣಣನಂದ ಬೇರ ಯಾವ ಪದಾ

೯%. ನನೂ ನೋಡದ ಎಲಲಲಲಯೂ ಲಂಗ ಮೂರತಯನನೇ ನೋಡದರ, ಮನ

ನಲಲ ಹೊನನು ಹಣಣು ಮಣಣ ಮೊದಲುದ ಯಾವ ವಷಯಗಳನನೂ ಚಂತ

ಸದ ಲಂಗದೇವನನನೇ ಧಯುನಸುತತದದರ, ಮತತು ಕವಯಂದ ಬೇರ ಯಾವ ಶಬದ

ಗಳನನೂ ಕೇಳದ ಲಂಗದೇವನ ಮಹಮಗಳನನೇ ಕೇಳುತತಲದದರ ಪರಮಾತಮನ

ಚಂಣಕಮಲದಲಲ ನಾನು ಭರಮರನಾಗರುವನು.

(೫೭) ಬರಹಮ ಪದನಯನೊಲಲ| ವಷಣು ಪದನಯನೊಲಲ| ರುದರಪದನಯನೊಲಲ| ನಾನು ಮತತಾವ ಪದವಯನೊಲಲನಯಯ]

ಕೂರ ಸಂಗನುದೇನ ನನಮು ಸದಭ ಕಷರ ಪಾದನನರದಪಪ ಮಹಾ ಸದ

ನಯ ಕರುಣಸಯಯ ಭಕಕಸಥಳ ೩ರ೯,

ಜ 4

ವವರಣ -ಸರಮಾತಮನಲಲ ಅಸಾಧಾರಣವಾದ ಭಕತಯುಳಳ ಭಗವದಭ

ಕರ ಸೇವಯು ಬರಹಮಾದ ಪದವಗಳಗಂತ ಶರೇಷ | ತರವಾದುದಾಗರುವುದರಂದ

ಅಂಥ ಶನಶರಣರಸೇವಯನಲರತಕಕದದನನೇ ಈ ವಚನದಲಲ ಪರಾರಧಸಕೊಂಡದದಾರ.

("ಲಂಗದೇವನೇ ನೀನು ನನನ ಮೇಲ ಕೃಪ ಮಾಡದರ ನನಗ ಬರಹಮ

ವಷಟು ರುದರಾದ ದೇವತಗಳಲಲ ವಾಸವಾಗರುವಂಥ ಪದವಗಳನನೇನೂ ಕೊಡ

ಬೇಡ. ಯಾವಾಗಲೂ ನನನ ಧಯಾನದಲಲಯ ಇರತಕಕ ಸದಭ ಕಷರ ಸೇವ ಮಾಡ

ಕೊಂಡರುವುದನನ( ನನಗ ಕರುಣಸು.”

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೪೧

(೫೮) ದೇವಲೋಕ ಮರತಯಲೋಕವಂಬುದು ಮತ,

ಬೇರುಂಟೇ? ಈ ಲೋಕದೊಳಗ ಮತತ ಅನಂತ ಲೋಕ| ಶವಲೋಕವೇ

ಶನಾಚಾರವಯಯ!] ಶನಭಕತನದದ ಐನೇ ದೇನಲೋಕ! ಅಂತಪಪ ಭಕತನ

ಅಂಗಳನೇ ವಾರಣಾಸ ಶನನಾಣ| ಕಾಯವೇ ಕೈಲಾಸ। ಇದು ಸತಯ

ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವನ] ಭತ ಳ ೧೩೯.

ವನರಣ- ಯಾರು ಪರಮಾತಮನಲಲ ಭಕತಯುಳಳವರಾಗ ಸದಗುಣ

ಸದಾಚಾರಗಳಂದ ವರತಸುತತಾರಯೋ ಆ ಮಹಾತಮರು ಸಕಲರಗೂ ಪೂಜ ಜಯರಾ

ವತರ ಕಲೇ ತರವಾಗುತತದ.

ನಗ ಮಾನಸಕ ತಾಪ

ಗಳು ನನಾರಣಯಾಗ ಸುಖರ:೦೭ಗಳು ಲಭಸುತತವ. ಈಗ ಪುಣಯ ಕಷೇತರ

ಗಳಂದು ತ:ಯಲಪಡುತತರುವ ಕಾಶ ಮೊದಲುದ ಸಳ೪ಗಳಲಲ ಅಂಧ ಮಹಾತಮರು

ಗಫಗಕ ವೇ ವನಾ ಅಲಲಯ: ಕಲಲು, ಮಣಣು

ನಗಳಾಗರಲಲಲ ಆದಕಾರಣ

ತ‌ W

ಗುತತದದಾರನವ. ಇಂಥ ಪೂಜಯರರುವ ಸ ಕ

ಅದೇ ದೇವ ಲೊಕತತ. ಏಕಂದರ, ಅಲಲಯ ವನು ke

ಡ‌

ಶೇಂವತಗಳು ಮತತ ವನುಸಯರು ಇರತಕಕ ಲೋಕಗಳು ಬೇರಯಂದು

ನಕದಲಲಯ ನನ: ಬೊೋಕಗಳನ ಶವುಚಾರದ ಈ

ಆಗ

೨

(Qs ಲ‌

UE

೬ ಗ

u) C1 ತ & ( ಆ)

೭೬ ಘ | KAT (ವರ ನು ಛು ೧೪ PC ಏ

Ce» ೭೬ ಆ ಗಾ C 0 ಭರ at TL t ಲ ೯ C het rar HM Pal KU rd ೧) 2 ೭] ಕರ > CL ಬೂ ೭೬

೫ 30

(A [ey

ದ ಪ) ಐ.

RU LU

೭೬ ₹1 1ಬ ೭೬ (Ce ೪

ov

CL ೬ ಓರ CY bi CL ತು ಸ (5 CL ೭ he () 0 ೬ a 2) ಆ) 21೬ ೭) et ದ CL ೬ ೭

2! RY

೦೬ aL

[ek

0

೭೬ ಆವ 2೬

qd Cl ನು ಐ ೭೬ o ಣ ಐ ೧೬ ಣ Ct CL

ಹ ತತು

«\ wu) 2೫ ₹೬೩ ು 63 6 ೨1 €

RD

ಆ) CL ಜಟ

21

ಲ ಲ‌ ೭೮೬ ೯£೬ ತ! 4 ₹೯ ನ ೦ 2೬ ತ

4

ಯು ಸನ

dh

C ) c (", (ಲನ

ಟರ A 4 36 QW a *. ಕ

(%

(ಸ wu ೭೬ ಬ 2 cv

[CO b<

wu Cs

4 ಸಟ ೭ ೭೬ ೬ ೦ ಖೃ (P ₹1 «॥ 1 Ce ೩ O Gls 2 ೪9

4 ಟ

2೬

(€ ಟ ಜ 24 ಐ

(ಲ (al ಇ. ₹೬

31 70 aA a ಐ et >

~~ ಮ 5) ೨ ಶವನಂಬರು ನಾದಪರಯ ಶವನಲಲವಯಯ!

ವೇದಸರಯ ಶನನಲಲವ ಯಯ] ನಾದನ ಮಾಡದ

ಇ] ಇ)

ಪ ೭೬ ಇದಯ

ರು

೪೨ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ

ರಾನಣಂಗ ಅರಯಾಯುಷಯವಾಯತತು] ವೇದವನೋದದ ಬರಹಮನ ಶರ ಹೋಯತತು ನಾದಪರಯನೂ ಅಲಲ| ವೇದ ಪರಯನೂ ಅಲಲ

ಭಕತ ಪರಯ ನಮಮ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ಭಕತ ಸಥಳ ೧೮೧.

ವವರಣ -ವ.ನುಸಯನಗ ತನನ ವರಾಣನೇ ಅತಯಂತ ಪರಯಮದುದಾ

ಗದಯನವ. ಆಂಧ ಪರಾಣವನನು ಕೂಡಾ ಧರಮಕಾರಯಕಕಾಗಯಕೂ, ಹರ

ಮಾತಮನ ಪರೀತಗಾಗಯೂ, ಸಮರನಸುವದೇ ಶರೇಷಠವಾದ ಭಕತಯಾಗದ.

ಈ ವಶವವರ ಪರಮಾತಮನ ದೃಶಯ ಸವರೂಪವಾಗರುವುದರಂದ ಲೋಕನೇವಗ ವರಾಣ

ವನನು ಸಮರಪಸುವರದೂ ಭಕತಯ ಮುಖಯ ಲಕಷಣವಾಗದ. ಆದಕಾರಣ ಇಂಥ

ನಜವಾದ ಭಕತಗ ನರಮಾತಮನು ಮಚಚುತತಾನಯೇ ನನನಾ ಈ ಭಕತಯಲಲದ

ನಸಸಾರವಾದ ಗಾನಕಕಾಗಲ ಅಧವಾ ವೇದ ಶಾಸತಾ)ದಗಳ ಮಾಂಡತಯಕಕಾಗಲ

ಪರಮಾತಮನು ಒಲಯುವುದಲಲವಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ. ಬರಹಮ

ಗೀತಯಲಲಯು ಕೂಡ ಇದ ಪರಕಾರ ಹೇಳದ “ನಕರಮಣಾ ನತಸಸಾನಜ ಆ

ಪೈರನಸಮಾಧಭ:। ನ ಜಞಾನೇನ ನ ದಾನೀನ ವಶಯೋಹಂ ಶರದಧಯಾ ನನನಾ”

(«ಶವನು ಗುನಲೋಲನಾಗರುವುದರಂದ ಸಂಗೀತಕಕ ಮಚಚುತತಾನಂದು

ಹೇಳುವುದು ನಜವಲಲ. ಹಾಗಾಗದದರ ರಾವಣನ ದವಯವಾದ ಸಂಗೀತಕಕ

ಶವನು ವ.ಚಚೈ ಆವನು ಚರಂಜೀನಯಾಗುವಂತ ಏಕ ಕಂ.ಣಸಬಾರದಾಗದದ ತು?

ವೇದವೇದಾಂತಗಳನನು ಓದ ಜಞಾನನಧಯಾದವರಗ ಶವನು ಒಲಯುತತಾನಂಬು

ದೂ ಸುಳಳು. ಏಕಂದಕಕ ಬರಹಮನ. ಮಹಾಜಞಾನಯಷಟ. ಅತನೇಕ ತನನ ಶರಸಸನನು

ಶವನಂದ ಸಡದುಕೊಳಳಲು ಸಮರಥನಾಗಲಲ? ಆದಕಾರಣ ಶವನು ನಾದಕಕೂ,

ವೇದಕಕೂ ವಚಚುವವನಲಲ, ಆತನು ದೃಢತರವಾದ ಭಕತಗೇನೇ ಮಚಚುತತಾನ 8

(೬೦) ತನನಾಶರಯದ ರತಸುಖವನು | ತಾನುಂಬ ಊಟ

ವನು। ಬೀರ ಮತತೊಬಬರ ಕೈಯಲಲ ಮಾಡಸಬಹುದ? ತನನ ಲಂಗಕಕ

ಮಾಡುನ ನತಯ ನೇಮವನು ತಾ ಮಾಡಬೇಕಲಲದ ಬೇಕ ಮತತೊಬಬರ ಕೈಯಲಲ ಮಾಡಸಬಹುದೇ? ಕಮಮನ ಉಪಚಾರಕಕ ಮಾಡುವರಲಲದ ನಮಮನತತಬಲಲರು ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ? ಭಕತ ಸಥಳ ೧೮೩.

ನವರಣ_ಆಳು ಮೊದಲುಗೊಂಡು ಅರಸನವಕಗನ ಸಕಲರೂ ತಮಗ

ಬಂದ ನದರಯನನು ಅನುಭವಸುನುದಕಕಾಗಲಲ ಅಥವಾ ತಮಗ ಬಂದ ರೋಗ ವನನು ನವಾರಣ ಮಾಡಕೊಳಳುವುದಕಕಾಗಲೀ, ತಾವೇ ಪರಯತನಸಬೇಕೇ ವನಾ

೪೩

ರಂದ ಮಾಡಸದರ ನಮಃ 5

te

ಲ

av ಫ ಏನ ೨೩

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ

ಆರಕರಣ ಜಯ ನು ದೇವರ ಪರ ಆ ಬ ಇಳ) ಖಾನಂ

ಕೊಂಡರುವ ಮೂಡ ಆಟ ತಳವ

ಗಡ (`ತನಗ ನ ಎಳ ೨ ಗಳ ° ಮಾಡಬ ಕಸ ಇವು ES SN, ye) RS ದನಾ ಊಬವನು ತಾನ ಆವ

ಗಾ”

0)

ಹ ಮ nd ಎಳ ಎತ ಫಗ ಬ ಇಳ ಕ ks ಛನನ3

ಇಂ ಇ ಕ)

೧ ಎಲ ೦೨೨

ಹ

ರ ಆ ಟಟ ಆ ನಗ ಲಂಗವಗಜ ಸತ ಗಾಲ‌

1)

ಳಳ)

ಅತ ಬ

ಉಸಚ:ರಕ: ಖ ಯ ೨೦ ರು ಓನುತತರುವವ ೮

| ೨

೨2 ಬ]

-

Pa a

.

13

ಹಂ ದಷಠಕೊಂ ಡು! ಮಾತನ ಬಣಬಯ

EY

ೀಲು ಡವರು ನೀನಲರು ಕೇಳರ | pe (೬ ಒಳಲ೧ಟಯ

ಡ‌ ಕರ

ತಲಯಲಲದ ಕೊ

ಮಾಯಾಸಾಶ ಹಂಗ [ag]

೧

ಲದ ಗುರಯ ತಾಗ ಬಲುದ? ಗಗ

ಇರುವುದ ಳು ಭಳ

ಮನನಗಂಟು ಬಡದನನಕಕ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮ ೀವನಂತೊಲನನಯಯ?|

Kv Rl

»

a)

3

ಟರ

wy

ಸ‌

@

ಣ‌

೪

ap

ಸಕಕ 3 a8 1

ಗಾ

py

Br ಎತ

at

32

ಇ

G ಆ

1214 ಹ

x

೧ 4 5

3

3p»

eS mm)

೧ಎ

4

ಬಸಸನ 52 (3 ಸಯ

ತತರ ಎ

ಸಭದ Ya

೦

«}

x a) nl

ವ

y Py

Y2

vw

Oo (೪

೫೧

2

1)

1)

13)

ko (5 7 Db 1)

12

ಚಟ

Ya ತ ಗಾ 1) GG 7%

>

ಎಸ

3D

10

ಸೀ 1

ಲಂಗ ಸಜಜ ಕರ ದಣಸದ, 0

3 ದ (ಬದ ಡಖ po

ಆಧ

ನನ.ನತಕನಯಾದಜ ಜಂ?

ರೂ ಷ nd

ಜ ಇ

a 4

ವಡಯನ

ತನನದರಣ ಇಡದ,

೪೪ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಸವಾಮ, ಶರಣರೇ, ಶನನೊ ಎಂದು ಕೇವಲ ಒಣ ಮಾತನಲಲಯೇ ಭಕತಯನನು

ತೋರಸುವವರಗ ಲಂಗಜೀವನು ಮಚು ವುದಲಲ. ಮಂಡ ಚಂಡಾಗಲಲದ

ಬಾಣನನನು ಎಸದರ ಹಾರ ಹೋಗುವುದಲಲ ಗುರಯಟಟ ಸಥಳಕಕ ಹೇಗ ಹೋಗ

ಮುಟಟ ವುದಲಲವೋ, ಹಾಗಯೇ ಇಂಥ ವೊಳಳು ಮಾತುಗಳಂದಲೇ ಭಕತರಾಗ

ಬೇಕಂಬುವನರು ಲಂಗದೇವನನನ ಸೇರುವುದಲಲ ತನು-ಮನ-ಧನಗಳಲಲ ಸುತತ

ಕೊಂಡರುವ ಮೋಹ ವಾಶವರ ಹರದು, ಇನರಗಳನನು ಗುರು ಲಂಗ ಜಂಗಮಗಳಗ

ಸೂರ ಮಾಡದ ವನಾ ಲಂಗದೇನನೊಲಯುವುದಲಲ.”

(೬೨) ಹಲವು ಮಣಯ ಕಟಟ ಕುಣಕುಣದಾಡ | ಹಲವು

ಪರಯಲ ನಭೂತಯ ಪೂಸ ಗಣಾಡಂಬರದ ನಡುನ ನಲನಲದಾಡ |

ಉಂಡು ತಾಂಬೂಲಗೊಂಡು ಹೋಹುದಲಲ| ತನುಮನಧನ ಸಮರಪಸ

ದವರ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನರಂತೊಲನನಯಯ? ಭಕತಸಪಳ ೨೦೫.

ವವರಣ. ನಭೂತ, ರುದರಾಕಷ ಮೊದಲಾದ ಶವಲಾಂಛನಗಳನನು

ಯ ಥ‌ಚಛ ವಾಗ ಹಾಕಕೊಂಡ ಬಾಹಯಾಡಂಬರದ ವೇಷಕಕಾಗಲ ಅಥವ ಗಾನ-

ನಸ ತಯಗಳಗಾ ಗಲ ಪರಮಾತಮನು ಮಚಚುವ ದಲಲ. ಪರಹತಾರಥವ-ಗ ಸವಾರಥ

ವನನು ಸೂರಮಾಡದಾಗಲೇ ಶವನು Re ತನ.

ಈ ದಹ ವ.ನನಸು ಮತತು ಜೀವಾತಮ ಇವು ಮೂರರಂದಲೇ ನಮಮ

ಅಸ ಸವತವವನನ ಇನರ ಮೂರನನೂ ವೀರಶೈವ ಮತ ಸದದಂತದಂಕ ತುನು

ಗುರು ಲಂಗ ಜಂಗಮಗಳಲಲ ದಾಸ ಭಾವವನನು ವಹಸ, ಅನಹಗಳಗ ತನನ ತನನು

ಮನಯ ಧನಗಳನನು ತಯಾಗ ಮಾಡದ ನಂತರ ಎಂದರ ದೇಹಾಭಮಾನ (ನಾನು)

ವನನು ಗುರುವನಂದ, ಮನನ ಚಾಂಚಲಯ (ವ.ನ) ವನನು ಲಂಗದೇನನಂದ,

ಜೀವಾತಮನ ಜೀವಭಾವ (ನನನದು) ವನನು ಜಂಗಮದಂದ ತಯಾಗಮಾಡದ ಮೇಜ,

ಸೋಹಂಭಾವವು ನಲಗೊನಸ ತತದ. ಇದೇ ನಜವಾದ ದಾನೋಹವು ಆದಕಾರಣ

ತನ-ಮನ- ಧನಗಳನನು ಸು ಮೂರು ರೂಪಗಳಂದ ಗುರ.-ಲಂಗ

ಜ೦ಗಮಗಳಗ ನಮರಪಸದಾಗಲೇ ತನ ಸಾಕಾ ನಸತಕಾರವು ಲಭಸುತತದಲಲದ ಅವು

ಗಳನನು ತಯಾಗ ಮಾಡದ ಆಡಂಬರದ ಪೂಜಾ ನಯತಯಾ ದಗಳಂದ ಆತಮ ಸಾಕಸಾ

ತಕಾರವು ಪರಾಪತವಾಗುವುದಲಲವಂಬುದನನ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

ಶರುತಗಳಲಲಯು ಕೂಡಾ «ನ ಧನೇನ "ಪರ ಜಯಾ ತಾ ಖಗೇನೈಕೇನಮೃತ ತವ

ಮಾನಶು: ಎಂದು ತಯಾಗದಂದಲ? ಮೋಕಷ ವಲಲದ » ಧನ-ಪುತರಾದಗಳಂದ

ಮೋಕ ಪರಾಪಲಯಾಗುನುದಲಲವಂದೇ ಹೇಳದ,

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೪೫

"ನಾನಾ ಮುಖಗಳ ರುದರಾಕಷಗಳನನು ಸರಗಟಟಲ ಹಾಕಕೊಂಡು,

ನಭೂತಯನನು ಮೈತುಂಬ ಅಂದಚಂದವಾಗ ಧರಸಕೊಂಡು, ಗಣಾರಾಧನಗಳಲಲ

ಅನೇಕ ರೀತಗಳಂದ ಹಾಡ ಕುಣದಾಡ, ಆ ಮೇಲ ಯಧೇಚಛವಾಗ ಊಟ

ಮಾಡ, ತಾಂಬೂಲವನನು ಸೇವಸ ಹೋದ ಮಾತರದಲಲ ಭಕತಸಂನಾದಂಶಾಗಲಲಲ. ಈ ಪರಕಾರ ಡಂಭದ ಆಚರಣಗಳನನಾ ಚರಸದರ ಲಂಗಡೇವನು ಮಚಚುವುದಲಲ.

ತಮಮ ತನು ಮನ-ಧನಗಳನನು ಗುರು-ಲಂಗ-ಜಂಗಮಗಳಗ ಸಮರನಸದಾಗಲೇ

ಲಂಗದೇವನು ಒಲಯುವನು ”

ನನ ರ

(೬೩) ಓಡಲಾರದ ಮೃಗವು ಸೊಣಗಂಗ ಮಾಂಸನ ಕೊಡು

ನಂತ ಮಾಡಲಾಗದು ಭಕತನು! ಕೊಳಲಾಗದು ಜಂಗಮವು। ಹರಯರು

ನರಮಾಂಸ ಭುಂಜಸುವರ? ತನುವುಕಕ ಮಾಡಬೇಕು ಭಕತ ವಂದಸ

ಕೊಳಬೇಕು ಜಂಗನು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ॥ ಭಕತಸಥಳ ೨೨೯,

ನವರಣ.. ಗುರು-ಹರಯರ ದಾತರ ಜಯಕಕಾಗಲ, ಅಧವಾ ಅವರ

ಕೈಯಲಲ ಶಲಕ ನೇಚಾಡಬ*ಕಾಗುತತದಂದ-ಗಲ ಮ ಸಸಲಲದ. ಅನರವಾಹದಂದ

ಧನ-ಧಾನಯಾದಗಳನನು ದಾನಮಾಡದಕ ಅದರಂದ ಆ ದ:ನಮಾಡದಾತನಗ

ಪುಣಯ ಬರುವುದಲಲ. ಆ ಪರಕಾರ ಅಸಮಾಧಾನದಂದ

ತಗಮಕೊಂಡಾತನು ಆ ದಾನಕೊಟಟವನನನು ಸಸ

ಆದಸರಯುಕತ ದಾನ ಮಾಡುವವರು ಹುಸ ಸತರ ಕ ಸೃಸಂಶೋಸದಂದಲೇ

ಮಾಡಬೇಕು, ಮತತು ಅಂಧ ದಾನನನನು” ಸ *ಕರಸಬೇಕ «ಬೇಡುವಾತ

ಜಂಗಮವಲ; ಬೇಡಸಕೊಂಬಾತ ಭಕತನಲಲ” ಎಂಬ ಪುರಾತನ ವಚನವಾದರೂ

ಮೇಲಣ ಅಭವರುಯವನನೇೇ ಸೂಚಸತಕಕದದಾಗದ. ಇದನನೇ ಈ ವಚನದಲಲ

ವವರಸದದಾರ.

ಬೀಟ, ನ ಬ.ಗಳು ಬನನಟಟ ಬರುವಾಗ ಓಡಲಕಕಾಗದ ಒಂದು

ಚಗರಯು ನಾಯಗಳಗ ಸಕಕ ನಂತರ ತ: ನು ಪರೋಪಕಾರಕಕಾಗಯೇ ಈ ದೇಹ

ವನನ ನಾಯಗಳಗ ಕಇಡ ನಂದು ಕೇಳದರ, ಅದು ಹಗ ಹಾಸಯಾಸಪದ

ವಾದದಾಗುತತದ ಪೋ ಹ ಗಯೇ ಯಾವುದೋ ಒಂದ. ಬೇಚಗ ಸಕಕಗ

ಮನಸಸಲಲದ ಜಂಗಮಕಕ ಮಾಡುತತಒವ ದ ನನನ ಡಾಂಭಕನಾದುದಾಗರುತತದ,

ಭಕತನ. ಆ ಪರಕಾರ ದಾನಮಾಡಬಾರದ.. ಜಂಗವ.ನರು ಅಂಧ ದಾನವನನು

ಸವೀಕರಸಬಾರದು. ಭಕತರನನು ಹಂನಗೊಳಸ ತಗದುಕೊಂಡ ದಾನವರ ನರ

೪೬ ಶ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಮಾಂಸ ನೇವ ನಯಷಟು ನಂದಯವಾದುದಾಗದ. ದಾನವನನು ಭಕತನು ಸವಸಂತೋ

ಸದಂದಲೇ ಮಾಡಬೇಕು. ಮತತು ಜಂಗಮ ಮೂರತಯು ಅಂಧಾ ದಾನವನನೇ

ಸವೀಕರಸಬೇಕು”

(೬೪) ಕಾಂಚನನಂಬ ನಾಯಯ ನಚಚ ನನಮು ನಾನು ಮರ

ದನಯಯ?| ಕಾಂಚನಕಕ ನೇಳಯಲಲದ ಲಂಗಕಕ ವೇಳಯಲಲಹುದು?

ಹಡ:ಗ ಮಚಚದ ಸೊಣಗನು ಅಮೃತದ ರುಚಯಬಲಲುದ ಕೂಡಲ

ಸಂಗಮದೇನ] ಭಕತ ಸಥಳ ೩೧೨.

ದರವಯವನನು ಜು ಬ: Rb ತರ

ಅನನ ಅರವಗಳಗಾಗ ನಮಗ ದರವಯಸರ ಅಗತಯವಾಗ

ಳಯ ವರದು ಯೋ 6ಗ ವವ.

೪) PAS ಬ ಬಕ ಲ ಸರ

ಪರರನನು ಅವಲಂಬಸಬಾರದ. ನಾವು ಶೊಟಟ ಒಟಟ ಗಂಗ ಹಣವಲಲ

೧ದರ ಹೇಗ ದುಃಬಗಳುಗುತತೇವಯೋ ಹಾಗಯೋ ನನನು ಆಯುಷಯವ ಆ

ಚ ಹಣವನನು ಗಳ ಸುವರದರಲಲಯೇ ಕಳಯುವುದರಂದ ದುಃಖಬಗಳಂಗು

ತತೇವ. ಹೊಟಟಗಲಲದದದರೂ ಕಷಟ; ಹಚಚು ಊಟಮಾಡದರೂ ಕಷಟಗಳು

ಹೇಗ ಸಂಭವಸುತತವಯೋ, BN 'ಪುನನನಸ ದದದರೂ ಕಷಟ; ದವ

ಹಚಚುದರೂ ಕಷಟ ನಕಂದರ, ಹಚಚುದ ಹಣವು "ನಷ ನಾನಭೋಗದ

A ಡಗ ವನಯೋಗವಾಗುವುರದೇ ವಶೇಷವನನು ಮತತು ಅದು ಕೂಡುವಾಗ ಅನೇಕ ಅನಯಾಯಗಳನನು ಕೂಡಕೊಂಡೇ ಬರುವುದು. ಆದಕಾರಣ ನಮಮ

ವರಾಚೀನರು ಅಂಬಲ ಕಂಬಳ ರಾಸತತು ಮಕಕದದಲಲಾ ಜಾನು” ಎಂದು ಬೇಳ

ದದಾರ ಇದೇ ನಜವಾದ ಅರಥಶಾಸತರದ ಸೂತರವು. ದರವಯಾರಜನಯ ಈ

ಮರಮವನನರಯದ ಯಾವಾಗಲೂ hd ಗಳಸುವ ಜಃ

ಮಗನರಾಗ ನಾನಾ ಕನಬೋನಾಯಗಳಂದಲೂ, 5ನಯಾಯಗಳಂ

ವನನು ಸಂಗರರಸುತತ ಹಣವ” ಸರದೈವವಂದು ಸು ಚ‌ ಪರತ

ವಾದ ಸುಖಕಾಂತಗಳನನು ಹೊಂದುವುದಲಲವಂಬಂಶವು ಈ ವಚನದ ವವರನ

ಲಪಟಟದ.

ದರವಯವಂಬ ನಾಯಯನನು ಮಚಚ ಅದರ ಬನನು ಹತತರುವುದ5ಂದ

ಲಂಗಡೇವನ ನಮಮನನು ನಾನು ಮರತನು. ದರವಯವನನು ಗಳಸುವುದರನಾ ಯೊ ತರ ನಾನು ಅಸಕತನಃಾಗರುವುದ9ಂದ ಕುಲವಬಲಬೂ ಅದಯಾಗಯೇ ಕಳದು ದೋಗು

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮಮತ, ೪೭

ತತಲದಯೇ ವನಾ ನವ: 4ನನು ಸೂಜಸ ಧಯಾನಸಲು ನನಗ ಕಾಲವೇ ಬೊರಯ

ದಂತಾಗದ. ಒಣಗದ ಎಲುಬ ನನು ಕಡಕಡದು ೨ ಆದ ದನನು ಮುಚಚ ಟಟು ಕೊಲಬವು

ದರಲಲಯೇ ಮಗಗ ನಾಗರುವ ನಾಯಯು ಅಮಮ ತದ ರುಚಯನನರಯ ದ ಕಾರಣ ಹೇಗ ಅದು ಅಮೃತವನನು ಸೇವಸದ ಎಲಲ 'ಬನನೇ ಕಡಯುತತರುತತದಯೊ,

ಹಾಗಯೇ ನಾನು ದರವಯ ಸಂಬಂಧವಾದ ವಷಯೋಪ ಭೋಗದಲಲರುತತದದ"ನೇ

ಹೊರತು, ನಮಮ ನಾಮಾಮ ತವ ಸೇವಸ ನತಯ ಸುಖಯಾಗಲು ಪರಯಕನ

ಸುತತಾ ಇಲಲ.”

(೬೫) ಹಾನುತಂದನರ ನುಡಸಬಹುದು] ಗರಹ ಹಡದವರ

ನುಡಸಬಹುದು | ಶರಗರ ಹೊಡದನರ ಜಾ ನೋಡಯಯ!

ಬಡತನವಂಬ ಮಂತರನಾದ ಹೋಗಲು ಒಡನ ನುಡವರಯಯ ಕೂಡ

ಸಂಗಮದೇವ ಭಕತಸಥಳ ೧೩೨.

ನನರಣ__ಯವನ ಮದದಲಲ ಮುಂದಾಲೋಚನಯಲಲದ ಇಂದರಯ

ಗಳ ವಶನಾಗ ಅನೇಕ ಪಾವಾಚರಣಗಳನನು ಚರಸುವಾತನು ಮುಪಪನ ಕಾಲದಲಲ

ಹೇಗ ನಾನಾ ಯಾತನಗಳನನನುಭನಸಬೇಕಾಗುತತಪಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಧನ

ಧಾನಯಗಳು ಯಥೇಚಛವಾಗದದಾಗ ಆ ಧನಮದಕಕೊಳಗಾಗ ದುರಾಚಾರಗಳಂದ

ನಡಯುವವರು ದರವಯವರ ಹೋದ ನಂತರ ಅನೇಕ ದುಃಖಗಳಂದ ಬಳಲಬೇಕಾ

ಗುತತದ, ಆದಕಾರಣ ಸಂನತತದದಾಗ ವನಯಶೀಲನಾಗ ನಡದುಕೊಳಳುವುದೇ

ಹತಕರವಾದುದಾಗದ. ಆದರ ಧನವದದಾಗ ಅಹಂಕಾರದಂದ ನಡದು, ಅದು

ಹೋದ ನಂತರ ತಲಬಾಗ ನಡಯುವವರೇ ಲೋಕದಲಲ ವಶೇಷವಾಗರುವುಡ

ರಂದ ಅಂಥವರನನು ಕುರತು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

«ಹಾವು ಕಡದವರಗ ಔಷಧಯನನು ಕೊಟಟು ವಷವನನು ಇಳಸ

ಅವರನನು ಮಾತನಾಡಸಬಹುದು. ದವವ ಹಡದು ಮಾತನಾಡದದದವರನನು

ಮಂತರಶಕತಯಂದ ಮಾತನಾಡಸಬಹುದು, ಆದರ ಸಂಸತತಂಬ ಹಶಾಚಯು ಯಾರನನು ಹಡದುಕೊಳಳುತತದಯೋ ಅವರನನು ಮಾತನಾಡಸುವುದು ಮಾತರ

ಬಹು ಕಷಕ, MEN ಮಂತರವಾದಯ ಹೋದನಂತರ ಕೂಡಲೇ

ಮಾತನಾಡುವರು.”

(೬೬) ಪಾಪಯ ಧನ ಪರಾಯಶಚತತಕಕಲದ ಸತಪಾತರಕಕ ಸಲಲ

ದಯಯ | ನಾಯಯ ಇಲು ನಾಯಯ ಮರಗಲಲದ ಪಂಚಾಮೃತಕಕ

೪೮ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃಕತ

ಸಲಪಲದಯಯ। ನಮಮ ಕೂಡಲ ಸಂಗನ ಶರಣಂಗಲಲದ ಮಾಡುವುದರಥ

ವಯರಥ ಕಂಡಯಯ ಭಕತಸಯಳ ೨೨೨

ನನರಣ__ಸರೋಸಕಾರಾರಥವಾಗಯೇ ಜೀವಸರುವ ಮಹಾತಮರು

ರೋಕೋದಧಾರದ ಅನೇಕ ಮಹತಕಾರಯಗಳನನು ಮಾಡುತತರುತತಾರ. ಅಂಥ

ಭಗವದ ಕತರಗ ದರವಯವನನು ಸೂರ ಮಾಡದರೇನೊ ಆ ದಾನನರ ಸಾರಧಕವಾಗು

ವುದು. ಪರಹತುರಧವಾಗ ಪರಯತನನದ ಸವಾರಥಕಕಾಗ ಜೀವಸರುವವರಗ

ದರವಯ ದಾನ ಮಾಡದರ ಅದು ವಯರಥವಾಗುತತದ. ಯಾವ ಹಣವು ಸತಯಾರಯ

ಗಳಗ ವಯಯವಾಗದ ದುಷಪ ಕಾರಯಗಳಗೇನೇ ವಯಯವಾಗುತತದಯೋ ಅದು

ವಾನ ಮೂಲಕವಾಗಯೇ ಬಂದುಜಂದು ತಳಯಬೇಕು. ಈ ನಷಯವನನು

ಈ ನಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

«ನಾನಾ ದುರಾಚಾುರಗಳಂದ ಕ‌ಣನನನು ಕೂಡಸದ ವುನಯ ದರವಯನರ

ಅನೇಕ ದಂಡದ ಕಾರಯಗಳಗ ವಚಚವಾಗ ಹೋಗುವುದೇ ವನಾ ಪುಣಮ ಕಾರಯ

ಗಳಗ ವನಯೋಗವಾಗುವುದಲಲ. ನಾಯಯ ಹಾಲು ನಾಯಯ ಮರಗಳಗ

ಲಲದ ಪಂಚಾಮೃತಕಕೇನಾದರೂ ಸಲುತತದಯ. ಇಲಲವೇ ಇಲಲ. ಶವನಲಲ ಭಕತ

ಯುಳಳಂಧ ಶವಶರಣರಗ ಸಮರಪಸುವ ದರವಯವು ಸಾರಥಕವಾಮದೇ ವನಾ

ಅನಯರಗ ಕೊಡುವ ಕಣವು ವಯರಧವಾದುದೇ ಸರ.”

(೬೭) ಹೊನನನೊಳಗೊಂದೊರಯ! ಸೀರಯೊಳಗೊಂದಳಯ] ಅನನದೊಳಗೊಂದಗುಳ | ಇಂದಂಗನಾಳಂಗ ಬೇಕಂದನಾದರ | ನಮಮಾ

ಣ ನಮಮ ಪುರಾತನರಾಣ | ನಮಮ ಶರಣಂಗಲಲದ ಮತತೊಂದನರಯ

ಕೂಡಲಸಂಗವಂದೇನ | ಭಕತ ಸಥಳ ೪೩೪,

ವವರಣ... ಸರಮಾತಮನಲಲ ದೃಢ ಭಕತಯುಳಳವರು ಇಂದನದು

ನಾಳಗ ತಂಗುಳವಂದು ಭಾವಸುವರೇ ವನಾ ತಮಗ ಧನ-ಧಾನಯ-ವಸತಾ )ದಗಳು

ನಾಳಗ ಬೇಕಂದು ಕಾದಡುನುದಲಲ ಈ ದವಸ ಅನನ ವಸತರಾದಗಳನನು ಕೊಟಟ

ನರಮಾತಮನು ನಾಳಯೂ ಇರುತತಾನಂಬ ದೃಢ ನಸವಾಸವಳಳ ಆಸಲಕರಾಗರು

ತತಾರ ಆದಕಾರಣ ನಾಳಯ ದವಸ ತನಗ ಏನಾಗುವುದೋ ಎಂದು ಶಂಕಸ

ಈ ದವಸವೇ ಧನ-ಧಾನಯಾದಗಳನನು ಕೂಡಸಜ, ನಾಳಯ ಸಥತಯನನು ಪ೭ಮಾ ತಮನ ಮೇಲಯೇ ಹಾಕ, ರಶಚಂತರಾಗರುತತಾರ. ಮಹಾನುಭಾನರುದ ಬಸ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃಕ. ೪೯

ವಣಣನವರು ಲೋಕದಲಲ ಧನ-ಧಾನಯಾದಗಳ ಸಂಗರಹ ಪ)ವೃತತಯಂದುಂಟಾ

ಗುವ ಅಶಾಂತತಯನನು ನವಾರಣ ಮಾಡ ಸುಖಶಾಂತಗಳನನುಂಟುಮಾಡಲು

ಕರೀಸಕ ತರವಾದ ಈ ಅಪರಗರಹ ವರತವನನಾಚರಸ ಬೋಧಸದದಾರ.

"ಹೊಸ ಇಕಕೇರ, ಹಳ ಇಕಕೇರ ಮೊದಲಾದ ಒರಗಳುಳಳ ಬಂಗಾರದಲಲ

ಒಂದು ಒರಯ ಬಂಗಾರವನನಾಗಲ, ನಾನಾ ಪೀತಾಂಬರಗಳೇ ಮೊದಲಾದ ಸೀರ

ಗಳಲಲ ಒಂದು ಎಳಯಷಟು ಸೀರಯನನು ಪತನಗ ಬೇಕಂದಾಗಲಲ ಅನೇಕ ಪಕವಾನನ

ಗಳಲಲ ಒಂದಗುಳನಷಟು ಅನನನನನಾಗಲ ನನಗ ಈ ದವಸ ಅಥವಾ ನಾಳಗ

ಬೇಕಂದು ಸಂಗಮನಾಥನ ನಮಮಾಣಯಾಗಯೂ ನಮಮಲಲ ಅಸಾಧಾರಣವಾದ

ಭಕತಯನನಟಟದದ ಪುರಾತನರ ಆಣಯಾಗಯೂ ಕಾದಟಟುಕೊಟಬುವುದಲಲ. ಸಕಲ

ನನ-ಧಾನಯ-ವಸಟರಾದ ಐಶಚರಯಗಳಲಲವೂ ನಮಮ ಶರಣರಗಲಲದ, ಅನಯರಗ ಕೊಡು

ವರದನನು ನಾನರಯ.ನು.”

(೬೮) ನಾನು ಆರಂಭಮಾಡುನನಯಯ ಗುರುಪೂಜಗಂದು | ನಾನು ಚನಹಾರ ಮಾಡುವನಯಯ ಜಂಗಮ ದಾಸೋಹಕಕಂದು | ನಾನಾ

ವ ಕರಮಗಳ ಮಾಡದರಯೂ ಆ ಕರನುಫಲಭೋಗವ ನೀ ಕೊಡುವ

ಯಂಬುದ ನಾ ಬಲಲನು | ನೀಕೊಟಟ ದರನಯವ ನಮಗಲಲದ ಮತತೊಂದು ಕರಯಯ ಮಾಡನು | ನಮಮ ಸೊಮಮಗ ಸಲಸುನನು | ನಮಮಾಣ

ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ | ಮಹೇಶಸಸಳ ೧೮ ಕ

ನವರಣ-ನರಮಾತಮನು ಧನ-ಧಾನಯಾದ ಸಂಪತತುಗಳನನು ಪರಹತಾರಥ

ವಾಗ ವನಯೋಗಸುವುದಕಕೋಸಕರವಾಗಯೇ ನಮಗ ಕೊಡುತತಾನ. ಲೋಕೋ

ಸಕಾರದ ಕಾರಯಗಳಗ ಧನ-ಧಾನಯಾದಗಳನನು ಸಮರಪಸದರ ಪರಮಾಶಮನ ಹಣ

ವನನ ಪರಮಾತಮನಗೇನೇ ಸಮರಪಸದಂತಾಗುವುದು. ಏಕಂದರ ಜೇನಗಳು

ಪರನಣತಮನ ಸವರೂಪಗಳಾಗಯೇ ಇನ ಆದಕಾರಣ ಪರಮಾತಮನು

ಕೊಟಟ ಐಶವರಯವನನು ಪರಾಣಗಳ ಹತಾರಧವಾಗ ವನಯೋಗಸುವವನು

ಪರಾಮಾಣಕನು. ಹಾಗ ಮಾಡದ ಆ ಹಣವನನು ತನನ ವಷಯೋಪಭೋಗಗಳಗ

ವನಯೋಗಸಕೊಂಡರ ಪರರ ಹಣವನನು ಅನಹರಸದಂಧ ಅಪರಮಾಣಕನಾಗು

ವನು. ಆದಸರಯುಕತ ನಯಾಯವಾದ ಉದಯೋಗವನನು ಮಾಡಬೇಕು. ಅದರಲಲ

ಬರುವ ಲಾಭವು ಪರಮಾತಮನ ಅನುಗರಹವಂದು ಆದನನು ಪರಹತಾರಥವಾಗ ವನ

ಯೋಗಸಬೇಕು. ಈ ಪರಕಾರ ಆದಾಯ-ವಯಯಗಳ ಸನಮಾರಗವನನು ಈ ವಚನ

ದಲಲ ಬೋಧಸದದಾರ.

೫೦ ಶ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ಊಟ‌

ನಾನು ಯಾವ ಕಲಸವನನು ಪರಾರಂಭಸದರೂ, ಯಾವ ವಯವಹಾರ

ವನನು ಮಾಡದರೂ ಗುರು-ಲಂಗ-ಜಂಗಮ-ದಾಸೋಹಕಕಂದೇ ಮಾಡುವನು.

ನಾನು ಯಾವ ಕರಮಗಳನನು ಮಾಡದರೂ ಅವುಗಳ ಫಲಭೋಗಾದಗಳನನು ಲಂಗ

ದೇವನೇ, ನೀನೇ ಕೊಡುವಯಂಬುದನನು ನಾನು ಬಲಲನು. ನಮಮಾಣಯಾಗಯೂ

ನೀವು ಕೊಟಟ ಹಣವನನು ರಮಗ ಕೊಡುವನಲಲದ, ಅನಯಕಾರಯಗಳಗ ಉಪ

ಯೋಗಸುವುದಲಲ'?'

(೬೯) ಆದಯರ ನಚನ ಪರುಷ ಕಂಡಯಯ | ಸದಾಶನನಂಬ ಲಂಗ ವ ನರ ನಂಬುವುದು | ನಂಬಲೊಡನ ನಜಯ ಕಂಡಯಣಣಾ | ಅಧರಕಕ ಕಹ ಉದರಕಕ ಸಹ | ಕೂಡಲ ಸಂಗನ ಶರಣರ ವಚನ ಜೇನ ಸನ

ದಂತ | ಭಕತಸಯಳ ೧೭೧

ನವರಣ-ಸರಮಾಶಮನಲಲ ದೃಢವಾದ ಭಕತಯನನಟಟರ ಆತನು ಸರವ

ದುಃಖಗಳಂದ ನಮಮನನು ನಾರುಮಾಡುತತಾನಂಬುದು ಭಗವದಭಕತರ ಅನುಭವೋ

ಕರಯಾಗದ. ಭಗವದಗೀತಯಲಲಯೂ ಇದೇ ಅಭಪರಾಯವು "ನನಯಾಶಚಂತ

ಯ.ಂತೋಮಾಂ | ಯೇಜನಾ8 ಸರಯುನಾಸತೇ | ಶೇಷಂ ನತಯಾಭಮುಕತಾನಾಂ|

ಯೋಗಕಷೇಮಂ ವಹಾಮಯಹಂ' ಎಂಬ ಶಲೋಕದಲಲ ಸಪಷಟವಾಗ ಹೇಳದ. ಆದರ

ಈ ಆದಯರ ವಚನವು ಚಂಚಲಚತತನರಳಳವರಗ ಬೇವನಂತ ಕಹಯಾಗ ತೋರು

: ತತೃಬಂದು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

[

(.ಸದಾಶವನೇ ಲಂಗರೂಪದಲಲ ಬಂದರುವುದರಂದ ಆತನನನು ನಂಬ

' ದಕಕ ಈ ಸಂಸಾರದಲಲ ನಮಗ ವೈರಗಳಾದ ಕಾಮ-ಕರೋಧಾದಗಳು ಸೋತು ' ಹೋಗುತತಾರಂಬ ಪುರಾತನರ ಸವಾನುಭವದ ಹತವಚನವು ಸರುಷಸರಾಯವಾದು

' ದಾಗದ. ಸರುಷವು ಕಬಬಣವನನು ಮ.ಟವದಕೂಡಲೇ ಆ ಕಬಬಣವು ಹೇಗ

! ಬಂಗಾರವಾಗುತತದಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಪುರಾತನರ ಈ ವಾಕಯವನನು ನಂಬ ಲಂಗ

ಮೂರತಯಲಲ ದೃಢವಾದ ಭಕತಯನಸಟಟರಕಕ ದುರನಷಯಗಳಲಲದದ ಮನಸಸಂಬ

ಕಬಬಣವು ನರಮಲವಾಗ ಸುವರಣಪರಾಯವಾಗುವುದು. ಪುರಾತನರ ಈ ವಚನಾ

(ಮೃತವು ಕುಟಗ ಬಹು ಕಹಯಾಗ ತೋರದರೂ, ಹೊಟಟಗ ಬಹು ಸಹಯಾದು

ದಾಗದ. ಬೇವನ ರಸನರ ಕುಡಯುವುದಕಕ ಕಹಯಾಗದದರೂ, ರೋಗನವಾರಣಗ

ಹೇಗ ಅಮು ಶವರಾಯನಾಗದಯೊ ಹಾಗಯೇ ಹುಟಟು-ಸಾವರಗಳಂಬ ಈ ಭವ

ರೋಗ ನವಾರಣಗ ಲಂಗಮೂರತಯನನು ನಂಬುವುದು ಕಸಟತರವಾದುದಾಗದದರೂ

ಬಹು ಸರಣಾಮಕಾರಯಾದುದಾಗದ.”

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃ ತ. ೫೧

(೭೦) ಕಂಡ ಭಕತರಗ ಕೈಮುಗಯುವಾತನ ಭಕತ | ಮೃದು ವಚನನ ಸಕಲ ಜಸಂಗಳಯಯ | ಮೃದು ವಚನವ ಸಕಲ ತಪಂಗಳಯಯ।

ಸದುನನಯನ ಸದಾಶನನೊಲುಮಯಯ, | ಕೂಡಲ ಸಂಗಯಯ ನಲಲ ದೊಲಲನಯಯ | ಭಕತಸಯಳ ೨೪೩

ನನರಣ-ಮನುಷಯಪರಾಣಗರುವ ವಾಚಾಶಕತಯು ಅದಭುತ ಸಾಮರಥಯ

ವುಳಳದದಾಗದ. ಇದು ಸತಯನರಯವಾದುದು ಎಷಟು ಯುಕತವಾದುದಾಗದಯೋ,

ಅಸಟೇ ನಯ-ನನಯಗಳುಳಳದದಾಗರುವುದೂ ಅಗತಯವಾಗದ. ದುಷಟ ಭಾಷಣ

ಹತ ಕಠಣೋಕತಗಳು ತೀಕಷಯವಾದ ಶಸತರಗಳಗಂತಲೂ ಬಹು ಭಯಂಕರ

ವಾದ ನೋವನನು ಕಜ 3. ಆದಕಾರಣ ಈ ಫೋರ ಪಾಪಾಚರಣಯ

ನನಾಚರಸ ಅನೇಕ ವಸತತುಗಳಗ ಮನುಷಯರು ಆಹುತಯಾಗಬಾರದಂದು ಈ

ವಚನದಲಲ ನಯ-ವನಯಗಳ ಮಹತವವನನು ವವರಸದದಾರ

ಶವಭಕತನಾದ ಮೇಲ ತಾನು ಕಂಡ ಭಕತರಗ ಕೈಮುಗಯಬೇಕು,

ಅಣಣ, ತಮಮ, ಅಕಕ ಅವವ, ತಂಗ, ಬುದಧ ಸವಾಮೂ ಎಂಬ ಗರವ ಮತತು

ಪರೇಮಸ ಸೂಚಕ ಕಟುಗಳನನೇ ಉಪಯೋಗಸಬೇಕು. ಯಾರಗೂ ಕಠಕೋಕತ

ಗಳನನಾಡದ ಮೃದು ವಚನಗಳನನೇ ಉಪಯೋಗಸದರ ಸಕಲ ಜನ-ತನಗಳ

ಪುಣಯವು ಲಭಸುತತದ. ಈ ನನಯ ಯುಕತವಾದ ನಡನುಡಗಳೇ ಸದಾಶವನಗ

ಮಚಚುವವು. ಹೀಗ ವರತಸದ ಅನಯರ ಮನಸಸಗ ನೋವಾಗುವಂತ ಕಟಟ ಶಬದ

ಗಳನನು ಉಪಯೋಗಸುವವರು ಸದಾಶವನ ಮಚಚ ಗಗ ಪಾಠ ಕರರಾಗುವುದಲಲ. 1

೫ ನಯ ಅಧಯಾಯ.

ಹ (೭೦) ದೂಷಕನನನೊಬಬ ದೇಶವ ಕೊಟಟರ ಆಶಮಾಡ ಅವನ

ಹೊರಯಲಲರಬೇಡ | ಮಾದಾರ ಶನಭಕತನಾದರ ಆತನ ಹೊರಯಲಲ

ಭೃತಯನಾಗಪಪುದು ಕರಲೇಸಯಯ | ತೊತತಾಗಪಪುದು ಕರಲೇಸಯಯ |

ಕಾಡಸೊಸಪ ತಂದು ಹಡನಲಲ ಹುರದಟಟುಕೊಂಡು ಕೂಡಕೊಂಡಫಪುದು

ನನಮು ಕೂಡಲ ಸಂಗನ ಶರಣರ | ಖಕ ೧೩೬

೫೨ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃಕತ,

ವವರಣ-ಐಹಕ ಸಖೋಪಭೋಗಗಳ ಆಕಗಾಗ ರಾಜನನನೂಶರಯಸ

ದಾಗ ರಾಜನು ಆತಮತತವನನನೂ, ಅಂಥ ಸಂಸಕೃತಯನನೂ ದೂಸಸುತತದದರ

ಅವುಗಳನನು ಕೇಳಕೊಂಡು ಅಂಥ ರಾಜನಲಲ ದೇಶಾಧಸತಯಾಗರುವದಕಕಂತಲೂ

ಆತಮ ಚಂತನಯಲಲರುವ ಮಹಾಭಗವದಬಕತನು ಮಾದರ ಕುಲದಲಲ ಹುಟಟದವ

ನಾಗದದರೂ ಅವನನನು ಆಶರಯಸ, ಆತನ ಸೇವಕನಾಗರುವುದು ಒಳಳಯದು.

ಏಕಂದರ ಅತಮೋನನತಯ ಮಾರಗಕಕ ವಫನವನನುಂಟುಮಾಡುವವನು ಎಷಟು ಧನಧಾನಯಗಳನನು ಕೊಟಟರೂ ಅವುಗಳನನು ತಗದುಕೊಂಡು ಆತನ ಆಶರಯದಲಲ ರುವುದು ಅತಯಂತ ಅನರಥದಾಯಕವಾದುದಾಗದ. ಆದರ ಆ ತಕೊ ನದ ತಗ

ಸಹಾಯಕನಾದ ಮಹಾತಮನಾದರೋ, ಎಂತ ನೀಚಕುಲದಲಲ ಹುಟಟ ದವನಾಗದದ

ರೂ ಆತನನನು ಆಶರಯಸ ಆತನ ನೇವಯಲಲರುವುದು ಮಹತತರವಾದ ಸುಖಕಕ

ಸಾಧನವಾಗದ. ಆದುದರಂದಲೇ (ಮಲೇಂಭೋಪಫವಾ ಯದಭನೇದದ ಯ ಭಕತ

ಸಮನವತಃ। ನತತಸಮಶಚತರವೇದೀ ನಾಗನಷಟೋಮಾದ ಯಜಞಕೃತ‌|” ಎಂದರ

''ಶವಭಕತಯುಳಳ ಮಲೇಂಛನು ಕೂಡಾ ವೇದಜಞ ಯಜಞ ದೀಕಷತರಗಳಗಂತ

ಸರೀಷಕನು ಎಂದು ಅನಾದ ವೀರಶೈವ ಸಾರಸಂಗರಹ (೨೩-೨೭೮) ಗರಂಥದಲಲ

ಹೇಳದ,

ವೀರಶಸನ ಮತತತವಗಳನನು ದೂಹಸುತತದುವವನು ರಾಜನಾಗದದರೂ, ಆತನು ನನಗ ಒಂದು ದೇಶವನನೇ ಉಂಬಳಯಾಗ ಕೊಟಟರೂ, ಆ ದೇಶದ ಆಕ

ಗಾಗ ಮತದೂಷಣಯನನು ಕೇಳಕೊಂಡು ಆತನ ಹತತರ ಇರಬೇಡ. ಶವಮತ

ಶತವಗಳನನರತುಕೊಂಡು ಭಕತಪುರಸಸರವಾಗ ಅವುಗಳನನಾಚರಸುತತರುವ ಶವ

ಭಕತನು ಮಾದರಕುಲದಲಲ ಹ.ಟವದನನಾದರೂ ಆ ವ.ಹಾನುಭಾವನ ಹತತರ

ಅತನ ಆಳಾಗರುವುದು ಒಳಳಯದು ಇಷಟೋ ಅಲಲ; ಆತನ ಆಳನ ಆಳಾಗರುವು

ವಾದರೂ ಹತನ. ಏಕಂದರ, ಹೊನನಗೊನ ಮೊದಲಾದ ಸೊಪಪುಗಳು ಕಡ

ನಲಲ ಹುಟಟದವರಗಳಾಗದದರೂ ಅವುಗಳನನು ತಗದುಕೊಂಡು ಒಂದು ಪಾತರಯಲಲ

ಹುರದು ಅಡಗಯನನು ಮಾಡದರ ಆ ಕಾಡುಸೊಪಬೇ ಲಂಗನೈವೇದಯಕಕೂ,

ಜ೦ಗಮದಾಸೋಹಕಕೂ ಹೇಗ ಅನುಕೂಲವಾಗುತತದಯೋ ಹಾಗಯೇ ಶವನಲಲ

ಭಕತಯುಳಳಾತನು ಮಾದರ ಕುಲದಲಲ ಹುಟಟ ದವನಾಗದದರೂ ಆತನನನು ಶರೀಗುರು

ನಂಬ ಪಾಕಶಾಸತರ ಪರವೀಣನು ಶವಾಚಾರವಂ. ವಾತರಯಲಲ ಹಾಕ ಶವಾ ದವೈತ ಜಞಾನವಂಬ ಅಗನಯ.೦ದ ಹುರಯುವ ಕಾರಣ ಆತನು ಲಂಗದೇವನ

ಪರೀತಗೂ ಶವಶರಣರ ಸಹವಾಸಕಕೂ ಪಾತರನಾದ ಮಹಾತಮನಾಗುತತಾನ.??

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೫೭

(೭೨) ಸವಪಚನಾದಕೇನು? ಲಂಗಭಕತನೇ ಕುಲಜನು | ನಂಬ

ನಂಬದದದರ ಸಂದೇಹ ನೋಡ | ಕಟಟದರೇನು, ಬಟಟರೇನು? ಪೂಜಸದ

ಕೇನು ಮನಮುಟಟದನನ ಕಕ? | ಭಾವಶುದಧನಲಲದನಂಗ ಭಕತ ನಲಗೊಳಳ,

ದು | ಕೂಡಲ ಸಂಗಯಯ ನೊಲದವಂಗಲಲದ ॥ ಮಹೇಶಸಸಥಳ ೧೩೧

ವವರಣ-ಪರಮಾತಮನಲಲ ತನನ ಪರಾಣಕಕಂತಲೂ ಹಚಚುದ ಪರೇಮ ನುಳಳಾತನೇ ನಜವಾದ ಭಕತನು. ಇಂಧ ಭಕತಯು ಯಾವಾ ತನಲರುವುಜೋ.

ಆತನು ಯಾವ KE ಶರೇಷಠನೇ ಸರ. ಆದುದರಂದಲೇ ಭವ

ದಲೀತಯಲಲ ಶರೀ ಕೃಷಣ ಸರಮಾತಮನು ಕೂಡಾ "“ಮಾಂಹ ವಂರಧ ವಯಪಾಶರ

ಯೇಪಸಯುಃ hi. ನಯಃ | ಸ ಸತರಯೋ ವೈಶಯಾಸತಧಾ ಶೂದರಾಸತೇಫ ಯಾಂತ

ಪರಾಂ ಗತವ" || (ಅ. ೯-8೩): ರೂದರಾದ ಎಂಭ ಚಕುಲವಲಲ ಜನಮವತತ

ದವರಾಗದದರೂ ಅವರು ೬... ನೇರುತತಾ ಕು ಹ ಳದದಾ ನ. ಅನಸದ

ನೀರಕೈವ ಸಾರಸಂಗರಹ ಗರಂಧದಲಲ ಉದಾಹರಸಲಪಟಟರುವ ಈ ಕಳಗನ ಸಯಾಂ

ಪುರಾಣೋಕತಯ ಕೂಡಾ ಸರಶಮಾಕ ನಲಲ ಭತತಯಾಳಳ ಅಂತಯಜನು ಭಕತ ನ

ನಾದ ದವಜನಗಂತಲೂ ಶರೇಷಠನಂದ* ಪರತವಂದಸದ. **ಕವ ಸಜ ಕರೀಷಟಾ ಶವಭಕತಾ ದವಜ ಇಧಕ | ಶವಭಕತ ವಹೀನಶಚೈ ದ ಜೋನ ಶರಸಚಾ

ಧಮಃ || (೨೩-೨೯೫) ಆದಕಾರಣ ಭಕತಯು ಕ. ಅಒರಫನನನನು ತಗದುಹಕ

ಅತನನನು ಪವತರಗೊಳಸುತತ ದಂಬ ವೈದಕ ಧರಮದ ಶರ ಶರೇಷಠ ತತವವರ ಈ ವಚನ

ದಲಲ ವವರಸಲಪಟಟದ.

ಬ

ಅಂತಯಜರ ಕುಲದಲಲ ಹುಟಟ ದರೂ ಚಂತಯಲಲ. ಆತನು ಲಂಗ

ದೇವನಲಲ ದೃಢತರವಾದ ಭಕತಯುಳಳವನಾ ಗದದರ ಆತನೇ ಕರೀಸಮ ಕುಲದವನಂದು

ತಳಯಬೇಕು. ಏಕಂದರ, ಶವನ ಕಲವಯಲಲರ ಭಾವನರ ಬಲಯ ನರದಲಲ.

ಭಾವವು ದೃಢವಾದ ವನಾ ಭಕತಯು ನ ಸುವುದಲಲ. ಆದಕಾರಣ ಲಂಗದೇವ

ನಲಲ ದೃಢಭಕತ ಯುಳಳವಗ ಶವನ ಕೃಪಯಾಗದಯ.ಂದ. ತಳದು ಆತನು ಯಾವ

ಕುಲದಲಲ ಹುಟಟ ಹ :ಗದದರಧೂ ಉತತಮ ಕುಲದವನಂದೇ ತಳಯಬೇಕು.

ಇಂಥ ಶುದಧಾತಮನೇ ಶ ಕನನ ಕುಲಡನನಂಬುದನನು ಯಾರು ನಂಬುವುದಲಲವೋ

ಅವರು ಶವಭಕತಯ ಮಹತವದ ನಷಯಲಲ ಸಂಜೇಹವುಳಳವರಂದು ತಳಯ

ಬೀಕು. ಶವನಲಲ ಮನಸಸಲಲದ ಇಂಥ ಸಂದೇಹಗಳು ಲಂಗವನನು ಕಟಟದರೂ,

ಪೂಜಸದರೂ, ಬಟಟರೂ ವಯರಥವೇ ಸರ.

೫೪ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

(೭೩) ಹೊಲಗಂಡಲಲದ ಪಂಡದ ನಲಗಾಶರಯವಲಲ | ಜಲ ಬಂದುವನ ವಯವಹಾರವೊಂದ | ಆಶಯಾಮಷ ಹರುಷ ವಷಯೂದಗಳಲಲ

ವೊಂದ ಏನನೋದ ಏನಳೇಳ ಏನುಫಲ? ಕುಲಜನಂಬುದಕಕ ಆವುದು ದೃಷಟ? " ಸಪತಧಾತು ಸಮಂ ಪಂಡಂ | ಸಮಯೋನಸಮುದಭವಂ | ಆತಮಜೀನ ಸಮಾಯುಕತಂ | ವರಣಾನಾಂ ಕಂ ಪರಯೋಜನಂ, ಎಂಬು

ದಾಗ ಕಾಸ ಕನಮಮಾರನಾದ ಬೀಸ ಮಡವಾಳನಾದ | ಹಾಸನಕಕ ಸಾಲಗ

ನಾದ | ನೇದನನೋದ ಹಾರುವನಾದ | ಕರಣದಲಲ ಜನಸಡದನರುಂಟ ಜಗದೊಳಗ? ಇದು ಕಾರಣ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ಲಂಗಸಕಲವನರ

ದನನ ಕುಲಜನು | ಮಹೇಶಸಯಳ ೬೪,

ನನರಣ-ಜನಮದಂದಲೇ ಶರೇಷಠ ಕನಷಠರಂಬ ಜನಮವಶಷಟವಾದ ವರಣ

ಕಲಪನಯು ಅನಯಾಯವಾದುದದೂ, ಅನರಥಕಾರಯಾದುದೂ ಆಗರುವುದರಂದ,

ಗುಣಕರಮ ಸವ ಇವಗಳ ಮೇಲಂದಲೇ ಉಚಛ-ನೀಚ ತತವಗಳನನು ತಳಯ

ಬೇಕಂಬ ಶರೇಷಠತರವಾದ ವೈದಕ ತತವವು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರವಾಗ ಪರತ ಪಾದಸಲಪಟಟದ. " ಚಾತುರವರಣಯಂ ಮಯಾಸಕಷಟಂ ಗುಣಕರಮವಭಾಗಶಃ?

ಎಂಬ ಭಗವದಗೀತಯ ಇಕಯಕವು ಕೂಡಾ ಗುಣ ಕರಮವಶಷಟವಾದ ವರಣಕಲಪನ

ಯನನೇ ಹೇಳುತತಡಯಸವ. ಅನಾದ ವೀರಶೈವಸಾರಸಂಗರಹ ಗರಂಥದಲಲ ಉದಾ ಹರಸಲಪಟಟರುವ «ಜನಮನಾ ಜಾಯತ ಶೂದರಃ ಕರಮಣಾ ದವಜ ಉಚಯತ| ವೇದಾ ಭಯಾಸಾದಭವೇದವಪರೋ ಬರಹಮಮಾಚರತ ಬರಾಹಮಣಃ |” (೨೩-೨೯೮) ಮತತು

4. ಅಂತಯಜಾತರದವ ಜಾತರವಾ ಏಕಯೋನ ಸಮುದಧವಃ | ಸಪರಧಾತು ಸಮಂ

ಎಂಡಂ ವರಣಾನಾಂ ಕಂ ಪರಯೋಜನಂ |” (೨೯-೨೯೯) ಎಂಬ ಉಕತಗಳ

ಮೇಲಂದಲೂ, ಜನಮ ವಶಷಟವಾದ ವರಣ ಕಲಪನ ಅಥವಾ ಉಚಚ-ನೀಚತವಗಳ ಭಾವನಯು ಅಸಮಂಜಸವಾದುದಾಗಯೂ, ಅನಾವಶಯಕವಾದುದಾಗಯೂ ಇದ

ಯಂತಲಕೂ ಗುಣ-ಕರಮ- ಸವಭಾವಗಳ ಮೇಲಂದಲೇ ಪರತಯೊಬಬನು ಶರೇಷಠ

ಕನಸಕನಾಗುತತದದಾನಂತಲೂ ಸಪಷಟವಾಗುತತದಯಸಟ, ಈ ಸನಾತನ ಧರಮ ತತವವೇ ಈ ವಚನದಲಲ ಮಹಾನುಭಾವರಂದ ವವರಸಲಪಟಟದ,

ಎಲಲರೂ ಶುಕಲ-ಶೋಣತಗಳಂದ ಕೂಡ ನಂಡವಾಗ ತಾಯಯ

ಗರಭದಲಲ ವಾಸವಾಗದದು ಆಶ, ಕೋಪಕ ಸಂತೋಷಾದ ಮನೋವಕಾರಗಳುಳಳವ

ರಾಗ ಯೋನಯಮೂಲಕವೇ ಹುಟಟುತತಾರಲಲದ, ಇವುಗಳಗ ಹೊರತಾಗ ಕವ

ಗಳಲಲೇನಾದರೂ ಜನಸದವರು ಜಗತತನಲಲದದಾರಯೇ? ಇಲಲವೇ ಇಲಲ. ಹೀಗ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೫೫

ರುವಾಗ "ನಾನು ಬರಾಹಮಣ, ಆತನು ಕಷತರಯ ಈತನು ವೈಶಯ ಆತನು ಶೂದರ

ನಂಬ ಜನಮ ವಶಷಟ ವಾದ ವರಣವನನು ಹೇಳುವುದು ಅನಾವಕಕಕವಲಲವೇ? ಎಷಟು

ವೇದವೇದಾ ೦ತಗಳನನು ಓದದರೂ, ಎಷಟು ಪುರಾಣ ಪುಣಯಕಥಗಳನನು ಕೇಳದರೂ

ಈ ಜನಮನಶಷಟವಾದ ವರಣಗಳು ಎ ತ೪ುವಳಳಯುಂಟಬಾ

ಗದದದಕ ಆ ಓದು ಕೇಳಕಗಳಂದ ಪರಯೋಜನವೇನು? ಕಬಬ ಣವನನು ಕಾಸ

ಬಡಯುವವಗ ಕಮಮಾರನಂತಲೂ, ಬ ಟರ ಗಳನನು ಬೀಸ ಒಗಯುವಾತನಗ

ಮಡವಾಳನಂತಲಲೂ ಹಾಸುಹೊಯದುದರಂದ ಸಾಲಗನಂತಲೂ, ವೇದಗಳನನು

ಓದದುಡರಂದ ಹಾರುವನಂತಲೂ ಈ ಪರಕಾರ ಅವರ ಕರಮ ಅಥವಾ ಉದಯೋಗ

ಗಳ ಮೇಲಂದ ಆಯಾಯ ಹಸರುಗಳು ಬಂದವ. ಯಾವಾತನು ಲಂಗಾಂಗ

ಸಾಮರಸಯವನನ ರದದದಾನಯೋ ಅತನು ನಲ"ಸಕ ಕುಲದವನು. ''

(೭೩೪) ದೇವಸಹತ ಭಕತಮನಗ ಬಂದರ ಕಾಯಕವಾವುಡಂದು

ಬಸಗೊಂಡನಾದರ ನಮಮಾಣ ನಮಮ ಪುರಾತನರಾಣ | ತಲದಂಡ ತಲ

ದಂಡ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನ | ಭಕತರಲಲ ಕುಲವನಾರಸದರ ನಮಮ

ರಾಣವಾಸದಾಣ | ಭಕತಸಳ ೪೫೧,

ನವರಣ-ವೀರಶೈವ ಮತದಲಲ ಕಾಯಕನರ ಒಂದು ಮಹತವದ ನಷ ಯವಾಗದ. ಕಾಯವರ.ವವರಗೂ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಸದುದಯೋಗವನನು

ಮಾಡಯೇ ಆ ಮೂಲಕ ಬರುವ ಆದಾಯದಂದ ಗರು-ಲಂಗ-ಜಂಗಮ ತೃಪತ

ಯನನು ಮಾಡಬೇಕು. ಅನಯ ವರಾಣಗಳಗ ಅಹತವಾಗದರುವ ಯಾನ

ಉದಯೋಗವಾದರೂ ಅದು ಶವಭಕತರಾಚರಸುವ.. ಕಾಯಕವಾಗಯೇ ಇದ.

ಅಂಥ ಕಾರಯಗಳಲಲ ಶರೇಷಠ ಕನಷಠ ವಾದವರಗಳಲ ವತತು ಆಯಾಯ ಕಾಯ

ಕಗಳ ಮೇಲಂದ ಉತತಮ ಅಧವಾ ಕಳು ಕೃಲದವರಂದು ತಳಯಲೂ ಬಾರದದು

ವೀರಶೈವ ಮತದಲಲ ಬೇಕಾದವರು ಶವಭಕತ ಮೊದಲಾದ ಶರೇಷಠ ಗುಣಗಳನನು

ಹೊಂದಲು ಹೇಗ ಗ.ಣಸವಾತಂತರ ನ ಟೂ ಹಾಗಯೇ ಕರಮ ಅಧವಾ

ಕಾಯಕ ಇಲಲವ ಉದಯೋಗ ಸವಾತಂತರಯವಾದರೂ ಈ ವ.ತದವರಗ ಇದದೇ ಇದ.

ಆದುದರಂದಲೇ ಮೋಳಗಯ ಮಾ ರಯಯನವ ವರು ಕಟಟಗಯ ಹೊರಯನನು

ಮಾರುತತದದರು; ನುಲಯ ಚಂದಯಯನವರು ಹಗಗಗಳನನು ಮಾಡುತತದದರು;

ಹಡಪದ ಅಪಪಣಣನವರ ಕರರವನನು ಮಾಡುತತದದರು, ಮಡವಾಳ ಮಾಚಯಯ

ನವರು ಬಟಟಗಳನನು ತೊಳಯುತ ತತದದರು; ali ಪಾದರಕಷ ಗಳನನು

ಮಾಡುತತದದರು. ಇವರಲಲರೂ ಸಮಾನ ಪೂಜಯರಾಗಯ” ಇದದರು. ಆದುದರಂದ

Hk ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ.

ಕಾಯಕನರ ಕುಲವಾಗ ಸರಣನಸುನುದಲಲ ಈ ತತವವನನೇ ಮಹಾನುಭಾವರು

ಈ ನಚನದಲಲ ವವರಸ, ನಾನು ಶವಭಕತರಲಲ ಕುಲವನನಾರಸುವದಲಲವಂದು ಸಾರ

ಸಾರ ಹಳದದಾರ. ಅನಾದ ವ*ರಶಸೈನಸಾರಸಂಗರಹ ಗರಂಥದಲಲ ಉಕತವಾಗರುವ

"ಶವಸಂಸಕಾರ ಸಂಪನಮೋಹೈಯಂ ಶೂದರೋಹಯಯಂ ದವಜಃ | ಲಂಗಭೇದ

ಕೃತೋಯೇನ ರಂವಂ ನರಕಂ ವರಜೇತ‌ |? (೨೩.೨೮೭) ಎಂಬ ಶಲೋಕದಲಲ ಯೂ ಶನದೀಕಷಯಾಗ ಇಸವಲಂಗವನನು ಧರಸದನಂತರ- "ಆತನು ಶೂದರನು,

ಈತನು ದವಜನು' ಎಂದು ಕುಲವನನಕತ ಆಡದರ ಆತನು ಭಯಂಕರವಾದ ನರಕ

ಹೊಂದ.ತತಾನಂದೇ ಹೇಳದ.

«ಇಷಟಲಂಗವನನು ಧರಸದ ಶವಭಕತನು ಮನಗ ಬಂದರ ನನನ ಕಾಯಕ

ಎಂದರ ಉದಯೋಗ ಯಾವುದಂದು ಸಂಗಮನಾಥನೇ, ನಮಮಾಣಯಾಗಯೂ,

ಪುರಾತನರ ಆಣಯಾಗಯೂ ನಾನು ಕೇಳುವುದಲಲ. ಹುಗ ಕೇಳದರ ನನನ ತಲ

ಯ ಒಡದು ಹೋಗಲ. ಶವಭಕತರಲಲ ಕುಲಗಳನನು ನಾನು ಆರಸದರ ನನಗ

ವತಸ ದರೋಹದ ವಾಪವು ಬರಲ,”

(೭೫) ಉಂಬಲಲ ಉಡುವಲಲ ಕರಯ ಅಳಯತತಂಬರು| ಕೊಂಬಲಲ ಕೊಡುವಲಲ ಕುಲನನರಸುವರು | ಎಂತಯಯ ಅವರ ಭಕತರಂತಂಜ? ಎಂತ

ಯಯ ಅವರ ಯುಕತರಂತಂಜ? ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನಯಯ ಕೇಳಯಯ |

ಹೊಲತ ಶುದಧ ನೀರಮಂದಂತಾಯತಯಯ ॥ ಮಹೇಶಸಥಳ ೧೦೨

ನವರಣ-ಶವದೀಕಷ ಯನನು ಹೊಂದ ಇಷಟ ಲಂಗವನನು ಧರಸದ ನಂತರ

ಅವರ ಉದಯೋಗಗಳ ಮೇಲಂದ ಶರೇಷಠಕನಷಟಗಳಂಬ ಕ.ಲಗಳನನು ಕಲಪಸ,

ಅನಕೋದಕ ವಯವಹಾರಗಳನನೂ ದೇಹಸಂಬಂಧಗಳನನೂ ಅನೇಕರು ಮಾಡುವು

ದಲಲವಸಟ. ಇದು ವೀರಶೈವ ಮತಕಕ ವರೋಧವಾದ ಆಚ:ಣಯಂದು ಈ

ವಚನದಲಲ ಮಹಾನುಭ-ವರು ನಷೇಧಸದದಾರ. ವೀರಕಕನ ಮುತದ*ಕಸಯಾದ

ನಂತರ ಆತನ ಹಂದನ ಕುಲವೇ ಮೊದಲಾದವುಗಳನನಾ ಗಲ ಆತನ ಕ" ಯಕಗಳ

ನನಾಗಲ ಯೋಚಸದ ಅವಶ ಸಂಗಡ ಅನನೋದಕ ವಯವಹಾರಗಳನ ವಡ

ಲಕಕೂ, ದೇಹಸಂಬಂಧ ಬಳಸಲಕಕೂ ಯಾವ ಅಭಯಂತರವೂ ಇಲಲ,

ಹರಳಯಯ ಮಧುವಯಯಗಳು ಶರೀರಸಂಬಂಧನನನು ಬಳಸದುದಾದರೂ

ನೀರಕೈವ ಸದಧಾಂತದಂತಯೇ ಸರ ಮಹಾನುಭಾವರು ಬೋಧಸದ ಈ ತತವ

ಗಳು ಪರಾಚೀನ ವೈದಕ ಗರಂಧಗಳಲಲ ವವರವಾಗ ಪರಕಟಸಲಪಟಟವ. ಅನಾದ ೧)

ನೀರಶೈವ ಸಾರಸಂಗರಹ ಗರಂಧದಲಲ ಉದಾಹರಸಲಪಟಟ ವಾತುಲ ತಂತರೋಕತ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೫

ಯು «"ಇಂಧನಂ ವಹನ ಸಂಪರಕಾದವೃಕಷನಾಮ ವನಶಯತ | ಶವಸಂಸಕಾರ ಸಂಪ ನನೇ ಜಾತಭೇದಂ ನಕಾರಯೇತ‌ | (೨೩-೨೮೧) ಎಂಬುದಾಗದ. ನಾನಾ ಜಾತಯ ಕಟಟಗಗಳನನು ಬಂಕಯು ಸುಟಟ ನಂತರ ಹೇಗ ಬೂದಯಲಲ ಕಟಟಗಯ

ಜಾಕಗಳುಳಯುವುದಲವೋ, ಹಾಗಯೇ ಯಾವ ಕ.ಲದವನಾಗದದರೂ ಶವದೀಕಸಾ

ಸಂಸಕಾರವನನು ಹೊಂದದ ನಂತರ ಆಲಲ ಹಂದನ ಕಲಜಾತಗಳುಳಯುವು ದಲಲ ಆದಕಾರಣ ತನಭಕತರಲಲ ಜಾತಭೇದನನನು ಮಾಡಬಾರದು. ಮತತು

ಇದೇ ಗರಂಥದಲಲ ಉದಾಹರಸಲಪಟಟ ಸ:ಮವೇದ ವಾಕಯವು ಸಪಷಟವಾಗಯೇ

ಶವಭಕತರಲಲ ಜಾತಭೇದಗಳನನು ಮಾಡದ ಅನನೋದಕ ವಯವಹಾರಗಳನನು

ಮಾಡಬೇಕಂದು ಹೇಳದ. “ವದೇತತೇನ ವಸೇತತೇನ ವಶೇತತೇನ ಪುನಃಪುನಃ | ಭುಂಜೀತ ಸಾಕಂ ಭುಂಜೀತೇತಯಾಹ ಸಾಮಕರುತಃ ಖಲು |” (೨೩-೨೯೭)

"ಶವಭಕತರಲಲಯೇ ಒಬಬರ ಇನನೊಬಬರಲಲ ಊಟಮಾಡದರ ತಮಮ

ಆಚಾರ ಕಟಟತಂದು ಹ-ಳುವರಲಲಾ! ದೇಹಸಂಬಂಧವನನು ಬಳಸುವಾಗ ತಮಮ

ಕುಲದವರೇ ಬೇಕಂದು ಕುಲವನನು ಆರಸುವರಲಲಾ! ಇವರು ಶವಭಕತರಂದು ನಾನು ಹೇಗ ಹೇಳಲ? ಇವರು ಶವಾಚಾರ ಯುಕತರಂದು ನಾನಂತು ಹೇಳಲ?

ಸಂಗಮನಾಥ, ಕೇಳು ಗ.ಣವುಳಳ ಹೊಲತಯು ಶುದಧ ನೀರನಲಲ ಸನಾನ ಮಾಡದ

ಮಾತರದಲಲ ಹೇಗ ಆಕಯ ಗುಣಗಳು ನಾಶವಾಗುವುದಲಲವೋ ಹಾಗಯೇ ಇವರು

ಶವದೀಕಷಯನನು ಹೊಂದ ಲಂಗವನನು ಧರಸಕೊಂಡದದಾಯತೇ ವನಾ ಆ

ಸಂಬಂಧವಾದ ಜ ನೋದಯವ:ಗಲಲಲವಲಾ !? ಇಗ ಮ

(೭೬) ದೇವದೇವ ಬನನಪನ ಅವಧಾರು | ವಪರಮೊದಲು ಅಂತಯ

ಜ ಕಡಯಾಗ ಶವಭಕಕರಾದವರನೊಂದಯಂಬ | ಹಾರುವ ಮೊದಲು

ಸವಸಚ ಕಡಯಾಗ ಭವಯಾದವರನನಲಲರನೊಂದಯಂಬ | ಹೀಗಂಬು ದನನ ಮನವು | ಈ ನುಡದ ನುಡಯೊಳಗಳಳ ಮೊನಯಷಟು ಸಂದೇಹವು

ಳಫರ | ಹಲಲುದೋರ ಮೂಗಕೊಯಯಾ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ |

ಭಕತಸಕಳ ೮೫.

ವನರಣ- ಸರಮಾತಮನಲಲ ಭಕತಯುಳಳವರಲಲಾ ಒಂದು ಕುಲದವರು,

ಅವರ ಜನಮ ಕರಮಾದಗಳು ಎಸಟೇ ಭನನವಾಗದದರೂ ಆ ಭಗವದಭ ಕತರಲಲರೂ

ಮುಮುಕಷುಗಳ ವರಗಕಕ ಸೇರದವರು. ಪರಮಾತಮನಲಲ ಭಕತಯಲಲದ ಭವಕಕ

ಬರುತತರುವ ಭವಗಳಲಲರೂ ಒಂದೇ ವರಗದವರು. ಅವರ ಜನಮ ಕರಮಾದಗಳು

ನೋಡಲಕಕ ಎಸಟ ಶರೇಷಠವಾಗಯೂ ಭನನವಾಗಯೂ ತೋರುತತದದರೂ ಅವ

8೮ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಕಲಲರೂ ಭವಗಳು. ಈ ಪರಕಾರ ಮನುಷಯರಲಲ ಮುಕತ ಮಾರಗಗಳು ಮತತು ಭನ

ಮಾರಗಗಳು ಎಂಬರಡೇ ದೇ Aisa ಈ ವಚನದಲಲ ಪರಸಾದ

'ಸದದಾರ.

((ದರಭೂತಯಸರಗೋಲೋಕೇಸಮನ‌ದೈವ ಆಸುರ ನವ ಚ? | (೧೬-೬)

ಮತತು "ದೈವೀಸಂಸದದಮೋಕಸಾಯ ನಬಂಧಾಯಾಸುರ*ಮತಾ | (೧೬-೫) ಈ

ಭಗವದಗೀತಯ ಉಕತಗಳು ಕೂಡಾ ಲೋಕದಲಲ ದೈವೀ ಸಂಪತತುಳಳವರು ಮತತು

ಆಸುರೀ ಸಂಪತತುಳಳವರು ಎಂಬ ಎರಡು ಪರಕಾರದ ಜನಗಳದದಾರಂತಲೂ ದೈವೀ

ಸಂವತತುಳಳವರು ಮೋಕಷವನನೂ, ಆಸುರೀ ಸಂಪತತುಳಳವರು ಬಂಧನನನನೂ

ಎಂದಕ ಭವಕಕ ಬರುವ ಮಾರಗವನನೂ ಹೊಂದುತತದದಾರಂತಲೂ ಸಪಷಟವಾಗ

ಹೇಳುತತವ. ಇವೇ ಎರಡು ಮಾರಗಗಳು "ಭಕತ' «ಭವ' ಎಂಬುದಾಗ ಈ

ವಚನದಲಲ ಹೇಳಲಪಟಟನ.

ಅನಾದ ವೀರಶೈವ ಸಾರಸಂಗರಹ ಗರಂಥದಲಲ ಉದಾಹರಸಲಪಟಟ

ವಾಯವೀಯ ಸಂಹತಯ «ಚತುರವೇದಧರೋ ವಪರಃ ಶವಭಕತವನರಜತಃ |

ಭವತೇನೈವ ಸಂಭಾಷಯಶಚಂಡಾಲಾಧಮ ಉಚಯತ |? (೨೨-೨೯೬) ಎಂಬ ಉಕತ

ಯಾದರೂ ನಾಲಕು ವೇದಗಳನನು ಮುಖೋದಗ ತವಾಗ ಹೇಳುತತರುವ ವಪರನು

ಶವಭಕತ ವಹೀನನಾಗದದರ ಆತನು ಭವಕಕ ಬರತಕಕ ಭವಯಂದು ತಳದು ಆತನ

ಸಂಗಡ ಮಾತನಾಡಕೂಡದಂತಲಕೂ ಆತನುಚಂ೦ಡಾಲರಂತ ಕೇಳಂತಲೂ

ಹೇಳುತತದ. ಈ ತತವವನನೇ ಮಹಾನುಭಾವರು ಈ ವಚನದಲಲ ಸಪಷಟವಾಗ

ಹೇಳದದಾರ.

"ಎಲೈ ಸಂಗಮನಾಧನ, ನನನ ಬನನಹವನನು ಲಾಲಸು. ಶವಭಕತ

ಯುಕತರಾದ ವಪರರೇ ಮೊದಲಾಗ ಅಂತಯಜರೇ ಕಡಯಾಗ ಎಲಲಾ ವರಣದವರ

ನನೂ ನಾನು ಒಂದೇ ಎಂದು ತಳಯುವನು. ಶವಭಕತಯಲಲದ ಹಾರುವ ಮೊದಲು

ಗೊಡು ಹೊಲಯರ ವರಗನವರನನಲಲ ಭವಗಳಂದು ನಾನು ಒಂದೇಯಾಗ ಭಾವ

ಸುತತೇನ. ಈ ಪರಕಾರ ನಾನು ನಂಬುವುದರಕಲ ಎಳಳು ಮೊನಯಷಟಾದರೂ

ನನನಲಲ ಸಂದೇಹವುಂಟಾದಕ ಆ ದನವೇ ನನಗ ನಾನಾ ದುಃಖಗಳನನಯೂ ಅನ

ಮಾನಗಳನನೂ ನೀನು ಉಂಟುಮಾಡು.”

(೭೭) ಆರಾಧಯ ಪರಾಣಲಂಗನಂದರದು | ಪೂರ೯ಗುಣವಳದು ಪುನರಜಾತನಾದ ಬಳಕ | ಸಂಸಾರಬಂಧುಗಳನನನರಂದರ ನಂಟುಭಕತ

ನಾಯಕನರಕ | ಇಂತಂದುದು ಕೂಡಲಸಂಗನ ವಚನ ॥ ಭಕಕಸಥಳ ೮೯

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ. ೫,

ನವರಣ- ರಕತ ಸಂಬಂಧಗಳು ನಜವಾದ ಸಂಬಂಧಗಳಲಲ ಆಚಾರಯ ಗುಣಶೀಲಗಳು ಸಮಾನವಾಗರುವವರೇ ನಜವಾದ ಸಂಬಂಧಗಳಾಗುತತಾರ.

ಅವರು ಯಾವ ದೇಶ-ವರಣಾದಗಳಲಲ ಹುಟಟ ದವರದದರೂ ಅಡಡಯಲಲ. ಒಂದೇ

ಮನಯಲಲ ವಾಸವಾಗರುತತಾರಂತಲಕೂ ಒಂದೇ ರಕತದಂದ ಹುಟಟರುತತಾರಂತ

ಲೂ ಬಂಧುಬಾಂಧವರಾಗುವುದದರಕ ಮನಯಲಲ ವಾಸವಾಗರುವ ಇಲ-ಹಗಗಣ

ಗಳೂ, ಮೈಯಲಲ ಹಟಟವ ಹೇನು-ಕೂರಗನೂ ಬಂಧ.ವರಗಕಕ ಸೇರಬೇಕಾ

ದೀತು. ಆದಕಾರಣ ಶನಮತತತವಗಳು ಮಾನಯವಾಗ ಅವುಗಳನನೇ ಆಚರಸ

ಕೃತಾರಥನಃಗಬೇಕಂದು ಯಾವ ಕುಲ ದೇಶಗಳಲಲ ಹುಟಟದವನಾಗದದರೂ

ಆತನು ಅವುಗಳನನಲಲಾ ಬಟಟು, ನೀರಶೈವ ಮತದೀಕಷಯನನು ಹೊಂದದ ನಂತರ

ಹಂದನ ಕುಲ-ಜಾತಗಳನನು ಸವಸನದಲಲಯು ಕೂಡಾ ಸಮರಸಬಾರದು. ನಾನು

ಹುಟಟದ ಮನಯಂದೂ ಹತತ ತ:ಯ-ತಂದಗಳಂದೂ ಹಂದನ ಸಮರಣಯನನು

ಮಾಡುವಾತನು ವೀರಶೈವ ವತದ ಆಚರ) ಆಗಳಗ ಮೋಹಸ, ಇವುಗಳನನು

ಅಶರಯ.ಸಲಲಲವಂದೇ ತಳಯಬೇಕು. ಇಂಧ ಸಂಸಾರ ಮೋಹಯು ಶವದೀಕಷ

ಹೊಂದದರೂ ವಯರಧವೇ ಸರ. ಶವನಸಷಯ ನನು ಹೊಂದ, ಲಂಗಧಾರಣವಾದ

ನಂತರ "ಮಾತಾಗರೀ ವತಂರುದ ಈಶವರಃ ಕುಲಮೇವಚ | ಬಾಂಧವಾ ಶವ

ಭಕತಾಶಚ ಸವದೇಶೋ ಬ‌ | ಎಂಒ ಮಾತುಲ ತಂತರೋಕತಯಂಕ

ವಾರವತಯೇ ತಾಯಯ.0ಕಲಕೂ ಪರಮೇಶವರನೇ ತಂದಯಂತಲೂ, ತಾನು

ಶವವಂಶಜನಂತಲಕೂ ಶವಭಕತರಲಲೂ ತನ ಬಾಂಧವರಂಶಲೂ, ಮೂರು

ರೋಕಗಳೇ ತನನ ಸವಜಶವಂತಲೂ ಶ:ಯಜೇಕ* ವನಾ ಹಂದಣ ವಂಶಾದ

ಗಳನನು ೭ ಸಳ ಕೂಡದು. ಅನನದ ವೀರಶೈವ ಸುರಸಂಗರಹ ಗರಂಥದಲಲ ಉದಾ

ಹರಸಲಪಟಟರುವ ಸಕಾಂದ ಪರಂ:ಣದ "ಪ ಲರಾಗಲೇಕ ಜತ ನಾಮೂನ ಯಃಸರೇತಯ

ಧಯೇಚಛಸ 2 ನರಾಯಕತತತ ಕ) ಯಾನರಕಃ ಪತೇತಸನಯಶಾಸನಾತ‌ |)

(೨೩-೨೮೮) ಈ ವಾಕಸವಾದರೂ "ಶವದೀಕಷಯನನು ಹೊಂದದ ನಂತರ ಹಂದಣ

ಡ?ಶ- ಜಾತ ನ ಗನನು ಕೂಡಾ ಜಟ ರದು ಹಾಗ ಹೇಳದದಾದರ

ಬರುವ ವಾಸಪರ ಯಾವ ಮರಾಯಸಚತತದಂದಲೂ ನವಾರಣಯಾಗುನುದಲಲುವ ದೇ

ಹೇಳುತತದ... AS ತ ವನೇ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸಲಪಟಟದ.

ಫರಾನು ಮೊದಲು ಆಚರಸುತತದದ ಆಚಾರಗಳ ವಷಯದಲಲ ತನಗ

ಆದರವಲಲದ ವೀರಕೈವ ಮತತತವಗಳಲಲ ಆದರವುಂಬಾಗ ತನನ ಮೊದಲನ ಗುಣ ಗಳನನು ಬಟಟು, ನೀರನ ಮತತತವವನನ ರತ ಗುರುವನಂದ ದೀಕಷಯನನು

ಒಲ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಹೊಂದ, ಪುನಃ ಜನಮವನನೇ ಎತತದವನಂತ ಹೊಸಬನಾಗ, ತನನ ಪರಾಣವನನೇ

ಇಷಟಲಂಗವನನಾಗ ಪೂಜಸಲು ಪರಾರಂಭಸದ ನಂತರ ಹಂದನ ಕುಲದ ಬಂಧು

ಬಾಂಧವರನನು ನನಸದಕ ಆತನಗ ಘೋರ ನರಕವೇ ವನಾ ಅನಯ ಗತಯಲಲ.”

(೭೮) ಕೊಲಲುವನ ಮಾದಗನು | ಹೊಲಸುತಂಬುನನ ಹೊಲ ಯ | ಕುಲನೇನೋ ಅನಂದರ ಕುಲನೇನೋ | ಸಕಲ ಜೀವಾತಮರಗ ರೇಸನ ಬಯಸುವ ನನಮು ಕೂಡಲ ಸಂಗನ ಶರಣರೇ ಕುಲಜರು ॥

ಮಹೇಶನ ೪ ೬೫

ನವರಣ- ಯಾವ ಪರಾಣಯನನೂ ಯಾನ ನಮತತದಂದಲೂ ಕೊಲಲದ ಮದಯ-ಮಾಂಸಾದ ಮಾದಕ ಮತತು ನಷದಧ ಪದಾರಥಗಳನನು ಯಾವ ನಮತತ

ದಂದಲೂ ಸೇವಸದ, ಎಲಲಾ ಪರಾಣಗಳ ಹತಾರಥವಾಗ ಪರಯತನಸುತತ ಬವ

ಸುಹಾತಮರೇ ಶರೇಷಠ ಕುಲದವಕಂತಲೂ ಅವರು ಯಾವ ಕುಲದಲಲ ಹುಟಟದವ

ರಾಗದದರೂ ಕಡನ.ಯವರಲಲವಂತಲೂ ಈ ವಚನದಲಲ ಸಪಷಟವಾಗ ಹೇ ಛ.

«(ಪರಾಣಗಳನನು ಕೊಲಲುವಾತನು ಮಾದಗನೇ ವನಾ ಮಾದಗರ ಕುಲ

ದಲಲ ಹುಟಟದ ಮಾತರದಂದ ವಣದಗನ:ಗುವುದಲಲ. ಮದಯ ಮಾಂಸ 2

ಹೊಲಸು ವದಾರಧಗಳನನು ಸೇವಸುತತರುವವನ" ಹೊಲಯನು, ಆತನು ಎಂಥ

ವಣಣದವರಲಲ ಹ ಹ.ಟವದಧ ರೂ ಅಡಡ ಇಲಲ ಆದಕಾರಣ ವೃಧಾ ಕುಲಾಭಯಾನ

ವನನೇಕ ಹೇಳುವರ? ಸಕಲ ಜೀವಾತಮರಗ ಲೇಸನನೇಃ ಬಯ. ಸುತತರುವ ನಮಮ

ಶವಶರಣರೇ ಶರೇಷಠ ಕುಲದವರು.”

ಆದ ಪುರಾಣ ಅಸುರರಗ ಮಾರ | ನೇದಪುರಾಣ ಹೋತಂಗ

ಮಾರ | ರಾಮಪುರಾಣ ರಕಕಸರಗ ಮಾರ | ಭಾರತಪುರಾಣ ಗೋತರ ಕಕ

ಮಾರ | ಎಲಲಾ ಪುರಾಣ ಕರಮಕಕ ಮೊದಲು | ನನಮು ಸುರಾಜಕಕ

ಪರತಯಲಲ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನ | ಮಹೇಶಸಮಳ ೪೫,

ನನರಣ. ಎಲಲರ ಮಹಮಗಳನನು ಪುರಾಣಾದ ಪರಾಚೀನ ಗರಂಥ

ಗಳಲಲ ನೋಡದರ ಅವು ಹಂಸಾಯುಕತವಾದವುಗಳಾಗಯೇ ತೋರುತತವ.

ಆದರ ವೀರಶೈವ ಮಹಾನ. ಭಾವರು ಅಹಂಸಾ ವರತದಂದಲೇ ಅತಮಬಲವುಳಳವ

ರಾಗ ಮಹಾ ಮಹಮಾಶಾಲಗಳಾದುದರಂದ ಇವರ ಚಾರತರಯವೇ ಪರಮ ಪವತರ

ವಾದುಜಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ವೇದಕಾಲದ ಆದ ವೃತತಾಂತಗಳಲಲ ದೇನದಾನನರ ಯುದಧ ದಂ

ಕೂಡರುವ ಪರಯುಕತ ಆಗನ ಕೃತಗಳು ಅಸುರರಗ ಮಾರಯಾಗಯೇ ಇದದ ವು ವೇದಗಳ ಮಧಯಕಾಲದಲಲಾ ದರ ವರಾಣಗಳ ಹಂಸಯೇ ಮುಖಯವಾಗ ಪ!

ಣಮಸ, ಯಜಞಗಳ ನಮತತವಾಗ ಹೋತಗಳ ಸಂಹಾರವಾಗುತತದದತು. ಶರ!

ರಾವು ಚಂದರನ‌ ಕಾಲದಲಲಾದರೂ ರಾವಣಾದ ರಾಕಷಸರ ಸಂಹಾರವೇ ಮುಖ

ಸಂಗತಯಾಗದದತು ಇರತ ಪುರಾಣವಂತೂ ಒಂದೇ ಗೋ ತರದವರಾದ

ಕರವ-ಸಾಂಡನರ ಯುದಧದಂದಲೇ ಕೂಡದದಾಗದ. ಈ ಪರಕಾರ ಎಲಲಾ

ಪುರಾಣಗಳು ಹಂ ಸಾಮಯವಾದ ಕರಮಗಳಂದಲೇ ಕೂಡವ. ಆದಕ ಸರವ

ಜೀವದಯಾಹರರಾದ ಶವಶರಣರ ಮಹಮಗಳು, ಅಹ೦ಂಸಾಮಯವಾದವುಗ

೪ಾದುದರಂದ ಇವರ ಪುರಾಣಕಕ ಸಮಾನವಾದ ಪುರಾಣಗಳಾವರವು ಇಲಲ,”

(೪೦) ಮಾತನ ಮಾತಂಗ ನನನ ಕೊಂದಾರಂದು ಎಲ ಹೊತೇ

ಅಳುಕಂಡಯಾ | ನೇದವನೋದದನರ ಮುಂದ ಅಳುಕಂಡಯಾ | ಶಾಸತರವ

ನೋಡದನರ ಮುಂದ ಅಳುಕಂಡಯಾ | ನೀನತತುದಕ ತಕಕದ ಮೂಡುವ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನನವರ | ಮಹೇಶಸಕಳ ೪೭

ನವರಣ- ವೈದಕ ಮತಗಳಲಲ ಯಾವ ಮರುಣಯನನೂ ಕೊಲಲಕೂಡ

ದಂಬ ಅಹಂಸಾ ವರತವು ಪರತಪಾದಸಲಪಟಟದದರೂ ಯಜಞಗಳಲಲ ಮಾಡುವ

ಸಶು ಹಂಸಯು ಹಂಸಯಲಲವಂದು ಅನೇಕರು ತಳದ. ಕೊಂಡದದಾರ ಪರ

ತಪಪು ತಳುವಳಕಯನನು ಈ ವಚನದಲಲ ನನೇಧಸ, ಯಜಞಗ"ಲಲ ಕೂಡಾ

ಪಶುಗಳನನು ಕೊಲಲಕೂಡದಂದು ಪರತನಾದಸದದಾರ.

“ಯಜಞ ಗಳಲಲ ಕೊಲಲಲಪಡುಕತರುವ ಎಲಛ ಹೊತತನ, ಗುರುಹರ

ಯರು ಹೇಳುತತಾ ಕಂದು ಅವರ ಮಾತನನು ಕೇಳ ನನನನನ ಕೊಳಳುತತದದರ ಅನರ

ಮುಂಡ ಹೋಗ ನೀನು ಅಳು. ನನನನನು ಯಜಞದಲಲ ಕೊಲಯಬೇಕಂದು

ವೇದಗಳಲಲ ಹೇಳರುವುದಾಗ ವೇದ-ಮಂತರಗಳ ಅರಧವನನು ನವರಸುತತರುವವರ

ಮುಂಡ ಹೋಗ ನೀನು ಅಳು. ಪಶುಗಳನನು ಕೊಂದು ಯಜವಮಾಡುನನದು

ಶಾಸತರ ಸಮಮತವಾದುದಂದು ಇಸಾ ಸರಧಾರಗಳ ನನು ತೋರಸುತತಾ ವಾದಸುವವರ

ಮುಂದ ಹೋಗ ನೀನು ಅಳು, ಕಂದಕ ದಯಾಸಾಗರನಾದ ಲಂಗದೇವನ:

ನನನ ಗೋಳನನು ಕೇಳ ನನನನನ ಕೊಂಡವರಗೂ ಕೊಲಸದವರಗೂ ತಕಕ ಶಕಷ

ಯನನು ವಧಸುವನು.''

೬ ನಯ ಅಧಯಾಯ.

ಎಕ ಟೂ

(೮೧) ಅತತತತ ಹೋಗದಂತ ಹಳವನ ಮಾಡಸು ತಂದ | ಸುತತ

ಸುಳದು ನೋಡದಂತ ಅಂಧಕನ ಮಾಡಯಯ ತಂದ | ಮತತೊಂದಕೇಳ

ದಂತ ಕವುಡನ ಮಾಡಯಯ ತಂದ | ನಮಮ ಶರಣರ ಪಾದನಲಲದ ಅನಯ ನಷಯಕಕಳಸದಂತ ಇರಸು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನ ॥ ಭಕತಸಸಳ ೫೯

ನನರಣ- ಕಣಣು, ಕನ ಮೊದಲಾದ ಜಞಾನೇಂದರಯಗಳಳೂ ಕೈ

ಕಾಲು ಮೊದಲ:ದ ಕರನೇಂದರಯಗಳಳೂ ಅತಮೋನನಕಗ ಸಾಧನವಾದ ಪುಣಯ

ಕಾರಯಗಳಲಲ ಹೋಗುತತರಬೇಕೇ ವನಾ ತನಗ ಅಹತನನನು ವಾಡ ಅನಯರಗೂ

ಕೇಡನನುಂಟುಮಾಡುತತದುವಂಥ ದುಷಟ ಕಾರಯಗಳಲಲ ಹೋಗುತತರಬಾರದು.

ಅಂಧ ಪರಸಂಗ ಬಂದರ ಆ ದುಷಟ ಕಾರಯದಲಲ ಹೋದ ಇಂದರಯನು ತಾನೇ

ಕಡುವರದಲಲದೈ ಇಡೀ ದೇಹವನನೇ ಹಾಳುಮಾಡುವಪರಯುಕತ ಆ ಇಂದರಯ

ನೊಂದೇ ನಷಟವಾಗುವದೊಳಳಯದಲಲವೇ? ಪರಧನ ಮತತು ಪರಸತರೀಯರನನು

ಕೈಗಳು ಮುಟಟ ಇಡೀ ದೇಹವನನೇ ನಾಸದಲಲ ತಳಳುವರದಕಕಂತಲೂ ಆ ಕೈಗಳೇ

ಇಲಲದಂತಾಗುವುದು ದೇಹಕಕ ಕಷೇಮಕರವಲಲವೇ? ಆದಕಾರಣ ದುಷಕ ಕಾರಯ ಗಳಲಲ ಹೋಗುವ ಇಂದರಯಗಳು ಅವು ಇಲಲಡ ಇರುವುದಕಕಂತಲೂ ಹಚಚನ ಅನರಧವನನುಂಟುಮಾಡುತತನಂಬ ತತವವನನು ಈ ವಚನದಲಲ ಪರತವಾದ ಸದದಾರ,

ದುಷಟ ಕಾರಯಗಳಗ ಹೋಗಬೇಕಂಬ ಅನೇಕಷಯುಂಟಭಾದರ ಆಗ

ಅತತತತ ಹೋಗಲು ನನನ ಕಾಲುಗಳು ವಏಳದಂತಾಗಲ. ಸರಧನನ ಪರಸತರೀ

ಮೊದಲಾದವುಗಳನನು ಅಸಹರಸಬೇಕಂಬ ಬುದಧ ಯಂದ ಅವುಗಳನನು ನೋಡು

ವ ಇಚಛಯುಂಟಾದರ ಆಗ ನನನ ಕಣಣುಗಳೇ ಕಾಣದಂತಾಗಲ. ಶನಭಜನ

ಮತತು ಅತಮೋನನತಯ ಸದ.ಸದೇಶ ಸದಭಾಷಣಗಳಲಲದ, ಅನಯ ಅನ ಶಬದಗಳು

ನನನ ಕವಯಮೇಲ ಬದದರ ಆಗ ನನನ ಕವಗಳ ಕೇಳಸದಂತಾಗಲ, ಈ ಭೂಮಗ ನನನನನು ತಂದರುವ ತಂಜಯಾದ ಶವನೇ, ನನನ ಮನಸಸು ನನಗ

ಶರಣಾಗತರಾಗರುವ ಶವಶರಣರ ವಾದಸಮರಣಯ ವನಾ ಅನಯ ನನಯಗಳ

ಕಡಗ ಹೋಗದಂತ ಮಾಡು.”

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

(೮೨) ಮರಮಥನದಂದ ಅಗನಪುಟಟ ಆ ಮರನಲಲನ ಸುಂ ದರಸುದ? ಮಹಾನುಭಾವರ ಸಂಗದಂದ ಜಞಾನಾಗನ ಹುಟಟ ಎನನ ತನು ಗುಣಂಗಳಲಲವ ಸುಡದರನುದೇ? ಇದುಕಾರಣ ಮಹಾನುಭಾವರ ಕೋರಸು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನ | ಶರಣಸಕಳ ೨೯,

ನನರಣ- ಮನುಷಯನು ಸದಗುಣ ಸದಾಚಾರಗಳುಳಳವನಾಗಲು ಅನೇಕ ಸಾಧನಗಳನಯನವ. ಅವುಗಳಲಲ ಪವತರಾಚರಣಯುಳಳ ಮಹಾತಮರ ಸಹವಾಸ ವು ಒಂದು ಮುಖಯ ಸಾಧನವಾಗದ. ಮನಸಸು, ನುಡ ಮತತು ನಡ ಇವು ಮೂರು ಒಂದೇ ರೀತಯಲಲ ಪರಶುದಧವಾಗರತಕಕ ಮಹಾನುಭಾವರ ಸಕನಾಸ

ವೂ ಮನುಷಯರ ಸುಧಾರಣಗ ಹಚಚು ಪರಣಾಮಕಾರಯಾದ. ದಾಗರುವುದರಂದ ಅಂಥ ಸಹವಾಸದ ಮಹತವವನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದುರ,

««ಅಡನಯಲಲ ಕೂಡ ಇರುವ ಮರಗಳು ಗಾಳಯ.ಂದ ಒಂದಕಕೊ ಂದು

ತಕಕದ ನಂತರ ಆ ಘರಷಣದಂದ ಆಲಲ ಬಂಕ ಹುಟಟ ಆ ಮರಗಳು ಸ

ಸುಟಟು ಹೋಗುತತವಯಕೊ ತೇ ಆತಮಜಞ ಕೃರ ಮ.ಹನುಭೀನಕ ಸಹ

ವಾಸದಲಲದದಕ ಅವರ ದರಶನ, ಸಂಭಾಷಣ ಮತತ ಊಪದೇಶಗಳಂಬ ಘರಷಣ

ದಂದ ಜಞಾನವಂಬ ಅಗನ ಹುಟಟ ನಾನಾ ನಷಯಗಳನನ ನುಭವಸಬೇಕಂಬ

ಅಂಗಗುಣಗಳಲಲಾ ಸುಟಟು ಹೋಗ, ಕೇವಲ ಸುಖ-ಶಾಂತಮಯವಾದ ಲಂಗ

ಗುಣಗಳು ಎ೦ದರ ಆತ ಗುಣಗಳುಂಟಾ ಗುನರದರಂದ ಅಂಥ ಲಂಗಾಂಗ ಸಾಮ

ರಸಯ ಜಞಾನವುಳಳ ಸತತ ನನಗ ತೋರ ರಸಕ ಶವರ ಸಹವಾಸದಲಲ

ಯೇ ಇರುವಂತ ಲಂಗಬೇವನೇ ನನಗ ಅನುಗರಹಸು.”

(೮೩) ಅರಥಕಕ ತಪಪದರೇನು? ಪರಾಣಕಕ ತಪಪದರೇನು?

ಅಭಮಾನಕಕ ತಪಪದರೇನು? ಶರಣರು ಶರಣರಲಲ ಗುಣವನರಸುವರ?

ಕೂಡಲ ಸಂಗನ ಶರಣರು ನೊಂದರ ಸೈರಸಬೇಕು | ಭಕತಸಥಳ ೨೪೮

ವನರಣ- ಅಹತ ಮಾಡದವರಗ ಅಹತ ಮಾಡುವುದು. ಅನಯಾಯ

ವೇನೂ ಅಲಲವಂದು ಕಲವರ ಮತವು, ಅಹತಮಾಡದವರಗ ಕೂಡಾ ಅಹತ

ಮಾಡದ ಹತಮಾಡುವುದೇ ನಯಾ ಯವಂದು ಕಲವರ ಮತವು, ನೀತಶಾಸ ಸರೃದಲಲ

ಆ ಉಭಯ ತತವಗಳೂ ವ ಲರಟಟವ. ಈ ವ.ಹಾನ ,ಭಾವರಾದಕೋ

ಶವಕರಣರಂದ ನಮಗ ಅಹತ ಸಂಭವಸ ದ ಅದು ಸರಣಾವದಲಲ ಹತಕಕಾಗ

ಶವನಾ ಜಞೈಯಂದಲೇ ವರಾಸತವಾದುದಂದು ನಂಬ ಅವರಗ ಹತವನನೇ ಮಾಡ

೪ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಬೇಕಂಬ ಪಂಥದವರಾಗರುವುದರಂದ ಈ ವಚನದಲಲ ಶವಶರಣರು ಎಂಥ

ನಫರಣಯುಳಳವರಾಗರಬೇಕಂಬುದನನು ವವರಸದದಾರ.

"ಶವಶರಣರು ತಮಮ ಧನಧಾನಯಾದಗಳು ಸೂಕಹೋದರಾಗಲ, ತಮಮ

ವರಾಣಕಕೇನೇ ಅನಾಯ ಉಂಟಾದರಾಗಲೀ ತಮಮ ಅಭಮಾನಕಕ ಕೊರತ ಬಂದರಾಗಲೀ, ಅನು ಯಾರಂದ ಪರಾಪತವಾಗರುತತವಯೋ ಆ ಶರಣರಲಲಯ

ಗುಣಗಳನನು ಎತತ ಆಡದ) ತಾವು ನೊಂದರೂ ಸೈರಸಕೊಳಳಬೇಕು.''

(೮೪) ಭಕತನು ಕಾಣದ ಕಾವನಲಲ ಜರದರಂದರ ಕೇಳ ಪರ ಣಾನಂಸಬೇಕು | ಅದೇನುಕಾರಣ? ಕೊಳ ದ ಕೊಡದ ಅವರಗ

ಸಂತೋಷವಹುದಾಗ | ಎನನ ಮನದ ತಡವೇಷವಳದು ನಮಮ ಶರಣರಗ

ಶರಣಂಬುದ ಕರುಣಸು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ | ಕತಸಥಳ ೨೪೯.

ನನರಣ- ಭಕತನು ಭಗವದಬಕಷರಲಲ ಕಂಕರಭಾವದಂದಲೇ ವರತಸು ಕರರುತತಾನ. ಅಹಂಕಾರವು ಆತನಲಲ ಕಲಾಂಶವಾದರೂ ತಶಲದೋರುವುದಲಲ. ಆದಕಾರಣ ಶವನಲಲ ಭಕತಯುಳಳ ಶವಭಕತರು, ಶವಶರಣರು ತಮಮ ನಡ-ನುಡ ಗಳನನು ಕುರತು ಎಷಟೇ ಜರದರೂ ತಾನರ ಕೋಪಸದ ಅವರಲಲ ಕಂಕರತವದಂದ ಲ ವರಶಸಬೇಕಂಬ ಥಜಭಕತರ ನಡತಯನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

ನಮಮ ಆಚಾರ-ವಚಾರಗಳನನು ಕುರತು ಶವಶರಣರು ಜರದ ಸಂಗತ

ಯು ನಮಗ ಗೊತತಾದರ ಆಗ ಸಂತೋಸಪಡಬೇಕೇ ವನಾ ಆ ಜರದವರ

ವಷಯದಲಲ ಕೋಪಸಬಾರದು. ಏಕಂದರ, ನಾವು ಏನನನೂ ಕೊಡದ ಯಾವ

ಶರಮವನನೂ ವಹಸದ, ಜರಸಕೊಳಳುವುದರಂದಲೇ ಆ ಜರದವರಗ ಸಂತೋಷ

ಇಗುತತದದರ ನರಾಯಾಸವಾಗಯೇ ಅವರಗ ಸಂತೋಷವನನುಂಟುಮಾಡ

ದಂತಾಗಲಲಲವ? ಅದರಂದ ನಮಗಾಗುವ ನಷಟಕಷಟಗಳಾವರವು? ನನನನನು

ಜರದವರ ವಷಯದಲಲ ದವೇಷಪರಂಟಾಗದ. ಆ ಶವಶರಣರಗ ಶರಣಂಬುವ ಕಂಕರ ಭಾವವನನೇ ಲಂಗಮೂರತಯೇ ನನಗ ದಯಪಾಲಸು.”

(೮೫) ಇರಸಕೊಂಡು ಭಕತರಾದರಮಮವರು | ತರಸಕೊಂಡು

ಭಕತರಾದರಮಮನರು | ಜರಸಕೊಂಡು ಭಕತರಾದರನಮುವರು | ಕೊರಸ ಕೊಂಡು ಭಕತರಾದರಮಮವರು ! ಕೂಡಲಸಂಗನ ಶರಣರಗ ಮುನಸ

ತಾಳ | ಎನನ ಭಕತಯು ಅರಯಾಯತತು ॥ ಭಕತಸಥಳ ೨೫೪

ಶ « ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ವವರಣ" ಪ ಪರಮಾತಮನ ಲಲ ದೃಧವಾದ ಭಕತಯುಳಳವನು ಭಗವದಭಕತ ರಂದ ತನಗ ಎಂಥ ವಪತತುಗಳು ವರಾಪತವಾ ದರೂ ಅವು ತನನ ಭಕತ ಯ ಪರೀಕಷ

ಗಾಗಯೇ ಬಂವವಯಂದು ತಳದಳು. ಶಾಂತತಯಂದ ಅವುಗಳಗ ಎಡಗೊಟಟು

ನಲಲಬೇಕೇ ವನಾ ನಯಾಯವಾದ ಮಾರಗವನನು ಎಂಧ ವಪತತನಲಲ ಕೂಡಾ ಬಡಕೂಡದು. ಇದೇ ಪರಕಾರ ಅನೇಕ ಭಗವದದಕತರು ಆಚರಸದದಾರ.

ಅವರಲಲ ಕಲವು ಶವಶರಣರ ee ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

ಆ ಸೇದರಾಜಯಯಗಳು ಶಸತೃದಂದ ಇರಸಕೊಂಡು ಮೊನವಡರಾ ಯರು Ml ರ ಸಂಧ ಮರಾಯರು ಗರಗಸದಂದ

ಕೊರಸಕೊಂಡಕು ತರುನೀಲಕಂರರು ತಮಮ ಪರಾಮಾಣಕತನದ ಬಗಗ ಹೀಯಾ

೪ಸಕೊಂಡು ಶವನಲರುವ ತಮಮ ಅದವತೀಯವಾದ ಭಕತಯನನು ವಯಕತ

ಗೊಳಸದರು ಶವಶರಣರಂದ ಬಂದಂಧ ಈ ಕಪಟಗಳನನಲಲ ಶಾಂತಚತತದಂದ

ಸಹಸಕೊಂಡದದರಂದಲೇ ಇವರು ನಜವಾದ ಭಕತರಾದರು. ಆದರ ಕೋಪವನನು

ತಡಯತಕಕ ಅಂಧ ಆತಮಬಲದ ಶಾಂತತಯು ನನನಲಲಲದದರಂದ ಶವನೇ, ನನನ

ಭಕತಯು ಗಾಂ ಬಜ?

(೮೬) ಜಂಬುದಧೀಪ ನವಖಂಡ ಪೃಥಢವಯೊಳಗ ಎರಡಾಳನ ಭಾಷಯ ಕೇಳರಯಯ | ಕೊಲುನನಂಬ ಭಾಷ ಜದೇನನದು | ಗಲುವನಂಬ

ಭಾಷ ಭಕತನದು | ಸತಯವಂಬ ಕೂರಲಗನ ಕಳದುಕೊಂಡು ಸದಭಕತರು

ಗದದರು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ | ಧಕತಸಥಳ ೧೫೨

ನವರಣ- ಸರಮಾತಮನಲಲ ಅನನಸಯ ಅಸಾಧಾರಣವಾದ ಭಕತಯುಳಳ

ಭಗವದಭಕತ ರಗ ಸತಯವೇ ಬರಹಮಾಸತರನವ. ಅವರ ಶರಯವಲಲಾ ತಾವು ಕೊಂ

ಡ ಸತಯವರತವನನು ಆಚರಸುನುದರಲಲಯೇ ಇರುತತದ. ಆದುದರಂದ ನರು

ಪರಮ ಸತಯಾಗರಹಗಳಾಗರುತತಾರ. ಇಂಧವರ ಸತಯವರತವನನು ಭಂಗಗೊಳಸ ಬೇಕಂದು ಯಾರು ಎಸ ಕು ಪರಯತನಸದರೂ ಕೊನಗ ಸತಯಶೀಲರಾದ ಸತಯಾ

ಗರಹಗಳಗೇನೇ ಜಯವ ಪರಾಪತವಾಗುವುದರಂದ ಈ ವಚನದಲಲ ಸತಯದ ಮಹ

ತವವನನು ವವರಸದದಾ ರ.

«« ಜಂಬುದವೀಪವಂಬ ಹಸರುಳಳ ಈ ಭರತಖಂಡ ಮೊದಲಾದ ಪೃಥವ

ಯೊಳಗನ ಒಂಬತತು ಖಂಡಗಳಲಲಯೂ ಎರಡೇ ಭಾಷಗಳು ತೋರುತತವ.

ಪರಮಾತಮನು ತನನ ಭಕತರ ಭಕತಯನನು ಪರೀಕಷಸ ಅವರನನು ಸೋಲಸುತತೇ

ಓ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

'0ದ ಅವರಂಧ ನಾನಾ ಅಭವಚನಗಳನನು ಹೊಂದುವುದೊಂದು ಭಾಷ.

ಕರರಾದರೋ ಎಂಥ ವಪತತು ಅವರಂದ ಬಂದರೂ ಅದಕಕ ಎದಗೊಟಟು

ನಂತು ಗಲಲುತತೇವಂಬುದು ಇನನೊಂದು ಭಾಷ. ಪರುಸಂಚದ ಈ ಎರಡು ಭಾಷಗಳಲಲ ಭಕತರು ತಮಮಲಲರತಕಕ ಕೀಕಷೃತರವಾದ ಸತಯವಂಬ ಶಸತರದಂದ

ಭಕತಯ ಪರೀಕಷಗಾಗ ಬಂದರತಕಕ ದೇವನ ಸಂಗಡ ಯುದಧಮಾಡ, ಎಂದರ

ಸತಯದ ಬಲದಂದ ದೇವರನನು ಸೋಲಸಕ ಲಂಗದೇವನೇ, ತಾವೇ ಜಯಶೀಲ

ರಾದರು?

(೮೭) ಎನಸನಸಂದರಯು ನಾ ಧೃತಗಡನಯಯ | ಎಲುದೋರ

ದರ ನರ ಹರದರ, ಕರುಳು ಕುಪಪಳಸದರ, ನಾ ಧೃತಗಡನಯಯ | ಶರ

ಹರದು ಅಟಟ ನಲಕಕ ಬದದರ ಕೂಡಲ ಸಂಗನ ಶರಣರಗ ಶರಣು ಶರಣ ನುತದದತಯಯ || ಮಹೇಶನ ಳ ೧೬೬

ವನರಣ-ಹೇಡಯು ಭಗವದಭಕತನಾಗುವುದಲಲ. ಭಕತರ ವೇಷವನನು ಹ.ಕಕೊಂಡವರಲಲ ಹೇಡತನನರಬಹುದೇ ವನಾ ನಜವಾದ ಭಕತರಲಲ ಅಧೈ

ವರುವುದು ಸಾಧಯವೇ ಇಲಲ. ಅವರು ಧೈರಯದ ಮೂರತಗಳಾಗಯೋೇ

ಇರುತತಾರ. ಯಾವ ಕಾಲದಲಲ ಎಂತಹ ವಪತತುಗಳು ಬಂದರೂ ಅವುಗಳಗ ಎದಗೊಟಟು ನಂತು ಫಲಾಫಲಗಳನನು ಪರಮಾತಮನಗರನಸುವವರೇ ನಜಭಕತರು:

ಈ ವ.ಹಾನುಭಾವರು ಅಂಧ ನಜ ಶವಭಕತರಾದ.ದರಂದ ಈ ವಚನದಲಲ ತಾವರ

ಶವಶರಣರ ಹತತರ ಕೇಗ ನಡದುಕೊಳಳುತತ"ವಂಬುದನನು ಹೇಳದದಾರ.

(( ನನನನನು ಎಷಟು ಜರದರೂ ನಾನು ಧೃ ಯ ೯ ಗುಂದ.ವರದಲಲ'

ಇಷಟೀ ಅಲಲ. ನನನ ಎಲುವುಗಳು ಹೊರಗ ತೋರುವಷಟು ನನನನನು ಕೃಶಗೊಳ

ಸದರೂ, ನನನ ನರಗಳನನು ಹರದರೂ, ಕರುಳುಗಳನನು ಕತತದರೂ ನಾನು ಎದ

ಗುಂದುವುದಲಲ. ಇನನೇಕ! ನನನ ಶರಸಸನನು ಕತತರಸದರೂ ಭೂಮಯಮೇಲ

ಬದ ಆ ನನನ ನಾಲಗಯು ಶವಶರಣರಗ ಶರಣು ಶರಣಂದೇ ನುಡಯುವುದು?

(೪೮) ನಾಳ ಬಪಪುದು ನಮಗಂದೇ ಬರಲ | ಇಂದು ಬಪಪುದು

'ನಮಗೀಗೇ ಬರಲ | ಇದಕಾರಂಜುನರು? ಇದಕಾರಳುಕುವರು? ಜ.ತಸಯ ಮರಣಂಧೃವಂ, ಎಂದುದಾಗ | ನಮಮ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ಬರದ

ಬರಹವ ತಪಪಸುವನಂದರ ಹರ ಬರಹಮಾದಗಳಗಳವಲಲ| ಮಹೇಶಸಥಳ ೧೭೧

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ವವರಣ-ಭಗವದಭ ಕತ ರು ಮರಣವನನು ಹುಲಲುಕಡಡಗಂತಲೂ ಕಥ

ಯಾಗ ಕಾಣುತತಾರ. ವಷಯೋಪಭೋಗಯು ಮಾತರ ಮರಣಕಕ ಅಂಜುವನ

ವನಾ ವಸಯತಯಾಗಯಾದ ಆತಮಾನಂದಲೋಲುಪತನು ಈ ಜಡದೇಹವನನು ಬಡ

ಲೇಕ ಭಯಸಡುವನು? ನಜವಾದ ಭಗವವೃಕತರಲಲ ಎಂತಹ ಅಸಾಧಾಂಣ

ವಾದ ಆತಮಬಲನರುತತದಂಬುದು ಮಹಾನುಭಾವರ ಈ ವಚನದಂದ ವಯಕತ

ವಾಗುತತದ

«« ನಾಳ ಬರತಕಕ ಮರಣವು ಇಂದೇ ಬಂದರೂ ಅಡಡಯಲಲ. ಈ ದವಸ

ಬರಶಕಕ ಮರಣವು ಈಗಲೇ ಬಂದರೂ ಅಡಡಯಲಲ. ಈ ವ.ರಣಕಕ ಯರು

ತಾನೇ ಅಂಜುವರು? ಇದಕಕ ಭಯಪಟಟು ಯಾರು ತಾ ನೇ ಮ

ವರು? ಹುಟಟದವರಗ ಮರಣ ಸಂಭನಸವುದು ಸವಭಾವಸದದ ವಾದುದಾಗದ.

ಯಾವ ಪರಕಾರ” ಸಂಭನಸಬೇಕಂದು ೮ಂಗದೇವನು ವಧಸದದಾ ಸಯೋ ಅದನನು

ತಪಪಸಲು ಹರ ಬರಹಮಾದಗಳಗು ಕೂಡಾ ಸಾಧಯವಲಲ.”

(೮೯) ಅರು ಮುನದು ಎನು ನೇನು ಮಾಡುವರಯಯ | ಊರು

ಮುನದು ನಮಮನಂತು ಮಾಡುವುದು? ನಮಮ ಕುನನಗ BA

ಬೇಡ | ನಮಮ ಸೊಣಗಂಗ ತಳಗಯಲಲಕಕಬೇಡ | ಆನಯ ಮೇಲ

ಹೋಹನ ಶವಾನ ಕಚಚಬಲಲುದ? ನಮಗ ನಮಮ ಕೂಡಲ ಸಂಗಯಯ

ಸುಳೈನನ ಕೃರ | ಮಹೇಶಸಳ ೧೨೭

ನವರಣ-ನರಮಾತಮನಳಲ ದೃಢ ವಶವಾಸನರನಸ ಭ

ಕಾಪಗಳಗೂ ಅಂಜ ತಾ ತತ

ನರದಲಲ. ಅವರು ತಮಮ

ಭಗವದಗ ಕಷರಲಲ ಪರಮಾ

ನಚನದಂದ ವಯಕತವಾ ಗುತ

ಶ ಗ ನ pi ಸ

« ರಾಜರೇ ಮೊದಲಾದ ಎಂಧ ಬಲಶಾಲಗಳು ನಮಮ ಮೇಲ ಕೋನ

ಸದರೂ ನಮಗೇನು Ed ಊರಜನರ ರೂ ನಮಮ ಮಲ ಸಟ;

ದರ ಆವರು ನಮಗೇನು ಮಾಡುವರು? ಇವರಲಲರೂ ನಮಮ ಮಗುವಗ ಹಣಣ

ಸನೇನೂ ಕೊಡಬೇಕಾದುದಲಲ. ನಾವು ಸಾಕದ ನಾಯಗು ಕೂಡಾ ಅನನವನನು

ಇಕಬೇಕಾದುದಲಲ. ಲಂಗಡೇವನ ಕೃಷಯಂಬ ಆನಯ ಮೇಲ ಹೋಗುತತ

ರುವವನಗ ವಷಯಲುಬಧರಾದ ಇಂಥ ಜನಗಳಂಬ ನಾಯಗಳ ಕೋಪವು

ವನು ತಾನ ಮಾಡುವುದ? ?

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೈಕ,

(೯೦) ನಯಾಯ ನಷಮುರ | ದಾಕಷಣಯ ಸರನಾನಲಲ] ಲೋಕ ನರೋಧ | ಶರಣನಾರಾರಗು ಅಂಜುನನನಲಲ | ಕೂಡಲ ಸಂಗಮುದೇವರ ರಾಜತೇಜದೊಳರಪನಾಗ| ಮಹೇಶಸಕಳ ೧೨೮

ನವರಣ-ಸರಮಾತಮನಗ ಸರವಸವವನನೂ ಸೂರಮಾಡದ ನಜಭಕತರು

ಲೋಕೋದಧಾರದ ಪವತರ ಕಾರಯಗಳನನು ಮಾಡುತತರುವಾಗ ನಯಾಯನರವಾ

ಗಯೇ ವರತಸುತತರುತತಾರ.. ಭಯ-ದಾಸಷಣಯಾದಗಳಗೊಳಗಾಗ ಅನಯಾಯ

ದಂದ ಯಾವ ಕಾಲದಲಲಯೂ ಸವಲಪವಾದರೂ ಆಚರಸುವುದಲಲ. ಇಂಥ ಮಹಾ

ತಮರ ನಡ-ನುಡಗಳು ಲಕಕರಗ ವರೋಧವಾಗ ತೋರುತತದದರೂ ಅವರನನು

ಸಂತೋಷಗೊಳಸಬೇಕಂದು, ಇಲಲವ ಅವರಂದ ಮಾನ ಮನನಣಗಳನನು ಹೊಂದ

ಬೇಕಂದು ಮಹಾನುಭಾವರು ತಮಮ ಸತಯಾಚರಣಯನನು ತಲಾಂಶವಾದರೂ

ಬಡುವುದಲಲ. ಜನಗಳ ದುಃಖದ ವಷಯದಲಲ ಇವರ ಹೃದಯವು ಹೂವಗಂತ ಮತತಗದದರೂ, ಸತಯದ ನಷಯದಲಲ ಮಾತರ ವಜರಕಕಂತಲೂ ಕಠಣತರವಾದು

ದರುತತದಂಬುದು ಮಹಾನುಭಾವರ ಈ ವಚನದಂದ ವಯಕತವಾಗುತತದ.

« ಯಾವುದು ನಯಾಯವಾದುದಾಗದಯೋ ಅದನನೇ ನಡನುಡಗಳಲಲ

ತರಲು ನಾನು ನಷಠುರ ಸವಭಾವದವನಾಗದದೇನ. ಈನಷ ಯದಲಲ ಯಾರ

ಇಕಸಣಯಕಕಕೂ ಒಳಗಾಗತಕಕವನಲಲ. ಆದಕಾರಣ ನಾನು ಲಕಕರಗ ವರೋ

ಧಯಾಗ ತೋರುನನು. ಶವನಗ ಶರಣಾಗತರಾದ ಶವಶರಣರು ಇಂದ ಯಾವ

ಜನರಗೂ ಅಂಜುವವರಲಲ. ಏಕಂದರ ಅವರು ತಮಗ ರಾಜನಾದ ಲಂಗದೇವನ ಕೃವಾಪರಭಯಲಲರುತತಾರ.

(೯೧) ಕಲಯಕೈಯ ಕೈದುವನಂತರಬೇಕಯಯ | ಎಲುಜೋರ ಸರಸವಾಡದರ ಸೈರಸಬೇಕಯಯ | ರಣದಲಲ ತಲಹರದು ಅಟಟನಲಕಕ ಬದದು ಬೊಬಬಡಲದಳೊಲನ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ | ಮಹೇಶಸಸಳ ೧೨೮

ನವರಣ-ಧರಮದ ಯುದಧದಲಲ ಸೇರುವವರು ಹೇಗರಬೇಕಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

ತಮಗ ವರೋಧಗಳಂದ ಎಂಧ ಹಂಸಗಳು ಪರಾಪತವಾದರೂ ಅವುಗ

ಳನನು ಶಾಂತಚತತದಂದ ಸೈರಸಕೊಂಡು ತಾವು ಸವೀಕರಸದ ಆಚರಣಗಳನನೇ

ಆಚರಸುತತರಬೇಕು. ಇಂಥ ಆತಮವರರೇ ವೀರರು. ಇಷಟು ಆತಮಬಲವಲಲದ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ ಓರ

ದದಕ ವೈರಗಳ ಸಂಗಡ ತನನ ಶರಸಸು ರಣಭೂಮಯ.ಲಲ ಬೀಸುವವರಗೊ ಯ.ದಧ

ದಲಲಯೇ ಮಗಗನಾಗರಬೇಕು ಈ ಉಭಯ ಮಾರಗಗಳಲಲ ಯಾವುದಾದರೂ

ಒಂದನನು ಅನುನರಸಬೇಕ ನನಾ ಹೇಡಗಳಂತ ಜೀವದವಾಶಗಾಗ ಧರಮ

ಯುದಧ ವಮುಖನಾಗಬಾರದು.

" ಶೂರನ ಕೈಯಲಲರುವ ಕತತಯಂತ ಪರಕಾಶಮುಯನಾಗರಬೇಕು

ಎಲುವುಗಳು ಹೊರಗ ಬರುವಂತ ವರೋಧಗಳಂದ ಹಂಸಯುಂಓಾದರೂ ನೈರ

ಸಕೊಳಳಬೇಕು. ಯುದಧ ಭೂಮಯಲಲ ಶರನಸು ಭೂಮಗ ಬದದರೂ ನುಲ

ಗಯು ಜಯಧವನಯನನು ಮಾಡುತತದದರ ಮಾತರ ಲಂಗದೇವನು ಮಚಚವನೇ

ವನಾ ಜೀವದಾಶಯಂದ ಓಡಹೋಗುವ ಹೇಡಗ ಶನನು ಒಲಯುವದಲಲ "

(೯೨) ಅರಥವನರಥವಮಾಡ ಕೋಳಾಹಳಂ ಗೈಯುತತರಲ |

ಹುಟಟದಮುಕಕಳ ನನ ಖಂಡನಮಾಡ ಕಡನುತತರಲ | ಮುಟಟುವ ಸತರೀಯ

ಕಣಮವನಂಖಂಂದ ಅಭಮಾನಂಗೊಂಡು ನರನರುತತರಲ | ಇಂತೀ ತ ವಧವು

ಹೊರಗಣವನು | ಇನನನನಂಗದಮೇಲ ಬರಲ | ಹಡ ಖಂಡವ ಕೊಯಯಲ |

ಇಕಕುವ ಶೂಲನ ಪರಾಸತಸಲ | ಹಾಕೊಂದಸ ಹನನೊಂದಸಯಾಗ ಮಾ

ಡುತತರಲ | ಮತತಯು ಲಂಗಾರಾಧನಯ ಮಾಡುನ! ಜಂಗಮಾರಾ ಧನಯ ಮಾಡುವ | ಪರಸಾದಕಕ ತಪಪನು| ಇಂತಪಪ ಭಾಷ ಕಂಚತತು ಹುಸಯಾದರ ನೀನಂದೇ ಮೂಗ ಕೊಯಯ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ

ಮಹ ಶಸಕೃಳ ೧೮೧

ನನರಣ-ಆತಮನೀರರಲಲು ತಮಮ ಶರಯವನನು ತಾನರ ಕೈಕೊಂಡ

ವರತಗಳನನಾಚರಸುವುದರಲಲ ವಯಕತಗೊಳಸುತತಾರಯೇ ವನು, ಅನಯರ

ಸಂಹಾರ ಮಾಡುವುದರಲಲ ತೋರಸುವುದಲಲ. ಇನಬಟೀ ಅಲಲ ಅನಯರು ತಮಗ ಎಂಥ ಹಂಸಗಳನನುಂಟುಮಾಡದರೂ ತಾವು ಅವುಗಳನನಲಲ ಸಹಸಕೊಂಡು ಮತತಯೂ ವರತಬದಧರಾಗರುತತಾರಯ* ವನಾ ತಮಗ ಹಂಸಗಳನನು

ಟುಮಾಡದವರಗ ತಾವರ ಹಂಸಗೊಳಸುವುದರಲಲ ಪರವೃತತರಾಗುವುದಲ ಇಂಧ

ಆತಮವೀರರಾದ ಮಹಾತಮರು ಪರಪಂಚದಲಲ ಅತಯಂತ ವರಳ. ಮಹಾನುಭಾವ

ರಾದರೋ ಇಂಧ ಅಲಕಕ ವಭೂತಗಳಾಗದದುದರಂದ ತಾವರ ಸವೀಕರಸದ

ವೀರಶೈವ ಮಾರಗದಲಲ ಹೇಗ ವರತಸುತತೇವಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

೬೦ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋ ಧಾಮೃತ,

ಆ" ಧನ-ಧಾನಯಾದ ಸಂಪಕತಲಲವನನೂ ಬೇಕಾದ ಹಾಗ ಸೂಕಮಾಡಲ,

ತನನ ಮಕಕಳನನು ತುಂಡುತುಂಡಾಗ ಕಡಯುತತರಲ ನನನ ಪತನಯನನು ನನನ

ಕಣಣಮುಂದಯೇ ಭರಷಟಗೊಳಸುತತರಲ. ಈ ಪರಕಾರ ನನನ ದೇಹಕಕ ಪರತಯಕಷ

ಸಂಬಂಧಸದ ಇರತಕಕ ಮೂರು ವಧಗಳಾದ ದುಃಖಗಳನನುಂಟುಮಾಡುವದಲಲದ,

ಮತತ ನನನ ಮೈಮೇಲ ಬಂದು ಶಸತರದಂದ ನನನನನು ಕೊಯಯ ಲ. ಶೂಲ

ದಂದ ಶನಯಲ, ಇಸಟಲಲಾ ಹಂಸಗಳನನುಂಟುಮಾಡದರೂ ನಾನು ಅವರಗ

ಪರತಯಾಗ ಹಂಸಗೊಳಸುವುದರಲಲ ಪರವೃತತನಾಗಜ ಲಂಗಪೂಜ ಜಂಗಮ ದಾಸೋಹಗಳಲಲಯೇ ಆಸಕತನಾಗುವನು. ಈ ನನನ ಪರತಜಞಯು ಸವಲಪ ಭಂಗ

ವಾದರೂ ಆ ದವಸವೇ ಲಂಗಡೇವನನ ನನು ನನನ ಮೂಗನನು ಕೊಯ,”

(೯೩) ಅತಮಸತುತ ಪರನಂದಯ ಕೇಳಸದರಸಯಯ ನಮ, ಧರಮ | ಅನುಭಕತ ಎನನಲಲ ಲೇಸುಂಬಂದು ಪರಣಾಮಸದನಾದರ

ನಮಗಾನು ದರೋಹಯಯಯ | ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ ನಮಮ ಶರಣರ

ಲೇಸೇ ಎನನ ಲೇಸಯಯ ॥ ಭಕತಸಥಳ ೪೦೬

ನವಂಣ-ವ.ಹನೀಯರಗ ಅವರ ಸತುತ ಅನಯರ ನಂದಗಳು ಅತ ಎತ

ದುಃಖಗಳನನುಂಟುಮಾಡುತತವ ಆತಮಸತುತಯನನು ಕೇಳವ ಪರೀತಯು ಯಾವ

ಪರಮಾಣದಲಲ ಹಚಚರುತತದಯೊೋ ಆ ಪರಮಾಣದಲಲ ಜೀವನ ಗುಣಗಳು ಆತ

ನಲಲ ಹಚಚವಯಂಯ ತಳಯಬೇಕು. ಇಂಧವರಗೇನೇ ತಮಮ ನಡ-ನುಡಗಳ

ಬಗಗ ಅಹಂಕಾರವರುತತದ. ವಷಯದಲಲ ಹೇಗರಬ"ಕಂಬುದನನು ಈ ವಚನ

ದಲಲ ವಯಕತಗೊಳಸದದಾರ.

(೯ ಜನರು ನನನನನು ಸತುತಸುವಂಧಾದದು ಮತತು ಅನಯರು ನಂದಸು

ವಂಧಾದದು ನನನ ಕನಗ ಬಳದಂತ- ಶವನ ನೀನು ಕೃವಮಾಡು. ನಾನೇ

ನಜವಾದ ಶವಭಕತ, ನನನಾ ಚ:ರವೇ ಪರಶುದಧವಾದುದಂಬ ಅಹಂಕಾರವು

ನನನಲಲುಂಟಾದರ ನಮಗ ನಾನು ದರೋಹಮಾಡದಂತಾಗುವುದು. ಲಂಗದೇವನಯ

ನನನ ಶರಣರಗ ಯಾವುದು ಒಳಳೇಯದಾಗದಯೋ ಅದ ನನಗೂ ಒಳಳಯದು.”

(೯೪) ನಮಮವರನಗೊಲದು ಹೊನನ ಶೂಲದಲಲಕಕದರಯಯಯ

ಅಹಂಕಾರ ಪೂರಣಯ ಘಾಯದಲಲ ಅನಂತು ಬದುಕುವ? ಆನಂತು

ಜೀವಸುನನಯಯ ? ಜಂಗಮವಾಗ ಬಂದು, ಜರದು, ಶೂಲನನಳುಹ

ಪರಸಾದದ ಮದದನಕಕ ಸಲಹೋ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇನ | ಭಕಕಸಕಳ ೩೮೬

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೭೧

ವವರಣ-ಅಹಂಕಾರವು ಆತ ಜಞಾನವನನು ಹೊಂದಲು ಪರಬಲವಾದ ಪರತಬಂಧವನನುಂಟುಮಾಡಶಕಕದದಾಗದ. ಆದಕಾರಣ ತಮಮಲಲ ಅಹಂಕಾರವುಂಟಾ ಗಬಾರದಂದು ಮುಮುಕಷಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಎಚಚರಕಯುಳಳವರಾಗದುತತಾರ.

ಸರಯಾದ ಬಳ ಬರಬೇಕಂದಪೇಕಷಸುವ ತೋಟಗನು ಆಗಾಗಗ ತೋಟದಲಲ

ಹುಟಟುವ (ಕಳ) ಹ.ಲನನು ಹೇಗ. ಕತತು ಹಾಕುತತರುತತಾ ನಯೋ, ಹಾಗಯೇ

ಮೋಕಷಾಸ ನಕಷಗಳು ತಮಮಲಲ ಆಗಾಗಗ ತಲದೋರುವ ಅಹಂಕಾರವಂಬ ಕಸ

ವನನು YY ಹಾಕುತತಾರ, ಈ ವಷಯವು ಈ ವಚನದಲಲ ಬಹು ಸರಸವಾಗ ನವೇಚಸಲಪಟಟದ

ನಾನು ನಹಾ ಭಕತನಂದು ನಮಮವರು ನನನನನು ಬಹು ಕೊಂಡಾ

ಡುತತದದಾ ಕ. ಆ ನನನ ಸತುತಯು ನನಗ ಬಂಗಾರದ ಶೂಲವಾಗ ಪರಣವ.

ಸದ. & ಸತುತಯಂಬ ಬಂಗಾರದ ಶೂಲದಂದ ನಮಮವರೇ ನನಗ ಇರದ

ಕಾರಣ ಅಹಂಕಾರವಂಬ ಭಯಂಕರ ಗಾಯವುಂಬಾಯತಲಲ! ಅಯಯೋ?

ಈ ಗಾಯದಂದ ನಾನಂತು ಬದುಕುನನು? ನಾನು ಹೇಗ ಜೀವಸುವನು?

ಏಕಂದರ ಅಹಂಕಾರವುಂಟಾದಮೇಲ ಶನನೊಲುಮ ದೊರಯುವುದಲಲ. ಶವನ

ಕೃವಯಾಗದದದ ಮೇಲ ಹುಟಟು-ಸಾವುಗಳಂಬ ಭವರೋಗವು ಬನನು ಬಡುವುದಲಲ.

6588 ರಂಗಜೀ ವನೇ, ನೇ ನು ಜಂಗಮಾಕಾರದಂದ ಬಂದು ನನನ ಭಕ

ಯನನು ಪರೀಕಷಸ ನಾನು ಭಕತಹೀನನಂದ. ನನನನನು ಜರಯಬಾರದ? ಆಗ

ನಾನು ಭಕತನಂಬ ಅಹಂಕಾರವು ಅಳಯುವುದು. ಹಾಗ ಮಾಡದಾಗಲೇ

ನನಗ ನಾಟರತಕಕ ಸತುತಯಂಬ ಶೂಲವು ಹೊರಗ ಬರುವುದು. ಆಗ ನನನ

ಕೃವಯಂಬ ಔಷರಯ ೨ ನನಗ ಲಭಸ ಅಹಂಕಾರದ೦ಂದಾದ ಗಾಯವು ಗುಣ

ಗಸ ಹೀಗ ಮಾಡದರೇನೇ ನೀನು ನನನನನು ಸಂರಕಷ ಸದಂತಾಗುವದು.?

(೯೫) ಕರಗಸ ಎನನ ಮನದ ಕಾಳಕಯ ಕಳಯಯಯ | ಒರಗ

ಬಣಣಕಕ ತಂದು ಎನನ ಪುಜನಹಾಕ ನೋಡಯಯ | ಕಡಯಕಕ ಬಡ

ಯಕಕ ತಂದನನ ಜನ ಇಟು ಮಾಡ ನನಮು ಈಕ ಪಾದಕಕ ತೊಡ

ಗಯ ಮಾಡ ಸಲಹೋ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ | ಭಕತಸಯಳ ೨೫

ನವರಣ-ಭೋಗಯು ದುಃಖಗಳಗ ಅಂಜುತತಾನ. Hb

ಕಪಪಗಳಗ ಎದಗೊಟಟು ನಂತು, ತನನಲಲರುವ ದೋಷಗಳನನು ಕಳದುಕೊಂಡು ಪರ ಕಾಶಮಯನಾಗುತತಾನ ನ. ತನನಲಲರುವ ದುರಗುಣ ದುರಾಚಾರಗಳಂಬ ರೊ*ಗ

ಗಳಗ ತನನ ಮೇಲ ಒರತಕಕ ನಾನಾ ವಸತತುಗಳೇ ಓಷಧಗಳಂದು ತಳಯು

೭೨ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ.

ನ ವವಶರನಂಗಲು ತನಗೊದಗ.ವ ವಪತತುಗಳು ಪರಮಾತಮನ

ಕೃವಯ ಸುಚನನ ಗಳಂದು ಸಂತೋಷಸುತತಾನ. ಇಂಧ ಅತಮನೀರರು ಪರಮಾ

ಗ ವಾತರರಾಗ.ವರೇ ವನಕಾ ಕಸಪಗಳಗಂಜ ದುಃಖಗಳನನಂದೂ ಕೊಡ

ಬೇಡಂದು ಜೀವರನನು ಬೇಡಕೊಳಳುವ ಹೇಡಗಳಗ ಭಗವಂತನು ಒಲಯುವ

ದಲಲ. ಈ ತತವವು ಮಹಾನುಭಾವರ ಈ ವಚನದಲಲ ಬಹು ಸಮಂಜಸವಾಗ

« ಐಂಗಾರವು ಒಳಳಯದದಯೋ, ಇಲಲವೋ ಎಂಬುದನನು ನೋಡ

ಬೇಕಾದರ ಹೇಗ ಅದನನು ಕರಗಸಸ ಒರಗಲಲಗ ತಕಕ ಪುಟಹಾಕಕ ಬಡದು

ನೋಡ, ಒಳಳಯದದದರ ಅದನನು ಆಭರಣಗಳನನಾಗ ಮಾಡಕೊಳಳುತತಾರಯೋ,

ಹಾಗಯೇ ಸರಶಎಲಂಗವ ನನನನು ಗುರುಕಾರಯಕಕ ಹಚಚ, ಆ ಸೇವಾ

ಗನಯಂದ ನನನ ಮನಸಸನಲಲರುವ ಕಟಟ ವಷಯಗಳಂಬ ದೋಷಗಳನನು ಕಳ

ಯಬಾರದೇ ? ಜಂಗಮ ರೂಸದಂದ ಬಂದು ನನನನನು ಬೇಡ ಕಾಡ ನನಗ

ನಾನಾ ದುಃಖಗಳನನು ಂಟುಮಾಡ ನನನ ಮನಸಸನ ಶುದಧ ತಯನನು ನೋಡಬಾ

ರಜ? ಅನೇಕ ವನಶತುಗಳನನು ನೀನು ಕೊಟಟರೂ ನಾನು ಅಂಜದ ನನನ

ಪರೀಕಷಯಲಲ ತೇರಗಡಯನನು ಹೊಂದದರ, ಆಗ ನನನನನು ನಮಮ ಶರಣರ ಪಾದ

ಸೇವಗ ಒಪಪಸು. ಹಾಗ ಮಾಡದರ ಲಂಗದೇವನೈ, ನೀನು ನನನನನು ರಕಷಸ

ದಂತಾಗುವುದು,

(೯೬) ಕಾಮನ ತೊರದಾತ | ಹೇಮನ ಜರದಾತ | ಭಾನುವ

ನುದಯಕಕ ಒಳಗಾಗದ ಶರಣನು | ಆನಾಗಳೂ ನಮಮ ಮಾಣದ ನನ

ವರ ಮನಯಲು ಶವಾನನಾಗರಸು ಕೂಡಲ ಸಂಗನುದೇವ| ಭಕತಸಥಳ ೩೫೨

ನವರಣ-ನರಮಾತಮನಗ ಶರಣುಹೋದ ಭಗವದೃಕತರು ವಷಯಗ ಳಗ ದಾಸರಾದ ವಷಯಲೋಲುಪತರಂತ ಕನಕ-ಕಾಂಕಯರಗ ಮನನೋಲುವು

ದಲಲ. ಇವರ ಚತತವಲಲವೂ ಪರಮಾತಮನ ನನನನಲಲಾಗಲ ಅಧವಾ ಅತನ

ದೃಶಯರೂಫವಾದ ಈ ವಶವದ ಸೇವಯಲಲಾಗಲೀ ಮಗಗವಾಗರುತತದ. ಆದಕಾ

ರಣ ಇಂಥ ಮಹಾತಮರ ಸೇವಯಲಲರುವುದು ಬಹು ಫಲಕಾರಯಾದುದಂಬು

ದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

« ಸತರೀ ಮೋಹವನನು ಬಟಟು, ಧನ-ಧಾನಯಾದ ಸಂಪತತನನು ಕರಸಕ

ರಸ, ಮರಣಕಕ ಅಂಜದ ಯಾವ ಮಹಾನುಭಾವನು ಇರುತತಾನೋ, ಆತನೇ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೭ತಠ

ಶವಶರಣನು. ಆತನು ನರಂತರದಲಲಯೂ ಶವಧಯಾನಾಸಕತನಾಗರುವುದರಂದ ಆ

ಶರಣನ ಮನಯಲಲ ನನನನನು ನಾಯಯನನಾಗ ಮಾಡಯಾದರೂ ಇರಸು.

ಏಕಂದಕಕ ಇಂಧ ಶವಶರಣನ ಹತತರ ನಾಯಯಾಗದದರೂ ಆತನ ದರಶನ-

ಸಪರಶನಗಳಂದ ನನನನ ಜನಮವು ಸಾರಥಕವಾಗುವುದು

(೯೭) ಹೊಲಬುಗಟಟ ಶಶು ತನನ ತಾಯಯ ಬಯಸುವಂತ;

ಬಳದಪಪದ ಪಶು ತನನ ಹಂಡನರಸುವಂತ | ಬಯಸುತತರದನಯಯ

ನಮಮ ಶರಣರ ಬರವನು | ಬಯಸುತತರದನಯಯ ನಮಮ ಭಕತರ ಬರ ವನು |ದನಕರನುದಯಕಕ ಕಮಲನಕಸತವಾದಂತ ಎನಗ ನಮಮ ಶರ

ಣರ ಬರವು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ | ಭಕತಸಥಳ ೩೬೪,

ನವರಣ-ಲೋಕದಲಲ ಎರಡು ವಧವಾದ ಬಂಧುಗಳದದಾರ. ತಮಮ

ಹತಕಕಾಗ ಅನಯರನನು ಸಹೋದರರಂತ ಪರೀತಸುವವರು ನವತತ ಬಂಧುಗಳು,

ಕಲವರು ಮಹನೀಯರಾದರೋ ಅನಯರಂದ ಯಾವ ಫಲಾಪೇಕಷಯ ನನೂ ಇಟಟು

ಕೊಳಳದ ಕೇವಲ ತಮಮ ಪರೇಮಕಕಾಗ ಅಧವಾ ಅವರ ವಷಯದಲಲ ತಮ

ಗಂಬಾಗರುವ ತಾಪವನನು ನವಾರಣ ಮಾಡಕೊಳಳುವದಕಕಾಗ ಅವರನನು ಸಹೋ

ದರರಗಂತಲೂ ಹಚಚಾಗ ತಳದು, ಅವರ ಕಷೇಮೂರಥವಾಗ ಪರಯತನಸುತತಾರ,

ಇವರು ಅನಮತತ ಬಂಧುಗಳು. ಇಂಥ ಮಹಾನುಭ:ವರ ಮಹತವವನನ

ರತವರಗ ತಮಮ ತಾಯತಂದಗಳಗಂತಲೂ ಆ ಪರಮ ಪವತರ ವಯಕತಗಳು

ಹಚಚು ಆದರ-ವಶವಾಸಗಳಗ ಪಾತರರಗರುತತಾರ. ಆದಕಾರಣ ಅವರ ಆಗ

ಮನವು ಕಮಮ ಸರವ ಶರೇಯಸಸಸಗಳಗೂ ಬಹು ಸಹಃಾಯಕವಾದುದಂದು

ತಳದು, ಅವರ ಬರುವಕಯನನೇ ಹಾರೈಸುತತಾರ ಈ ವಚನದಲಲಾದರೋ

ಇಂಧ ಮಹಾನುಭಾವರ ಆಗಮನದ ವಹತವವ ವವರಸಲಪಟಟದ.

(« ದಾರ ತಪಪದ ಮಗು ತನನ ತಾಯಯನನ? ನನಸುತ ರುವಂತ

ಮತತು ಹಂಡುಬಟಟು ಹೋದ ದನನರ ತನನ ಹಂಡನನೇ ಹುಡುಕುತತರುವಂತ

ನಾನು ಶವಶರಣರ ಮತತು ಶವಭಕತರ ಬರುವಕಯನನೇ ಚಂತಸುತತದದನು,

ಸೂರಯನು ಬಂದೊಡನಯೇ ಕಮಲವು ಹೇಗ ಸಂತೋಷದಂದ ಅರಳುತತದ

ಯೋ ಹಾಗಯೇ ಶವಶರಣರ ಆಗಮನವು ನನನ ಮನಸಸನನು ಆನಂದಗೊಳ

ಸುತತದ.

೭೪ ಶೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮಹಕ,

(೯೮) ಶವಜಂತ ಶ:ಜಸಣನ ದ. ಮನುಜರು ಸಗಣಕಕ

ಸಾರ ಹುಳ ಹುಟಟನ ದೇವ? *ಾಡಬಭವೊಂದಾಗರಲಾಗದ ದೇವ?

ಊ ೨ನಬುಗ ಒಂದಾಗರಲಾಗದ ಗುರುವೇ? ನನು, ಕೂಡಲಸಂಗನ

ಶಂಣರಲಲದೂರು ದೇಶವನವಾಸ; ನರವಂದಯ ಕಾಣರಂಣಾ | ಭಕತಸಥ ಳ ೧೫೬

ವನರಣ- ಆತಮೋನನತಯನನು ಮಾಡಕೊಂಡು ಆತಮಾನಂದದಲಲರು

ವರ:' ಮನುಷಯಜನಮದ ಮುಖಯ ಊದದೇಶವಾಗದ. ಆದಕಾರಣ ಇದನನು ಬಟಟು

ಕನ ಐಹಕ ಸುಖೋಸನಭೋಗದಲಲಯೇ ಆಸಕತರಾಗ ಸತತು ಹೋಗುವ

ಪಾ ಣಗಳ ಬನಮವರ ವಯರಥವಾಗುವುದು ಸಹಜವಲಲವೇ? ಆತಮಜಜಞಾನಗಳಾಗ ಜನಗಳಗ ನಯಾಯ.ನೀಕಯನನು ಬೋಧಸುವ ಮಹಾನುಭಾವರು ಊರಲಲದದರೇನೇ ಆ ಊರ ಜನರಲಲ ಸದಗುಣ ಸದಾಚಾರಗಳುಂಟಾಗಯ ಸುಖಶಾಂತಗಳಂದ ಅವರು

ಇಳ ಬಹುದು, ಇಂಧವರಲಲದದದ ಮೇಲ ಸದುಸದೇಶಕಕವಕಾಶವಲಲಡ ಎಲಲರೂ

ಕೇವಲ ಸವಾರಧಗಳಾಗ ತಮಮ ಹತಕಕೋಸಕರ ಅನಯರನನು ಮೋಸ: ಹಂಸಗಳ ಗೀಡುಮಾಡುವರು. ಅಂಥ ಊರಲಲ ಮತತು ದೇಶದಲಲ ವಾಸವಾಗದದರ ಅಡವ ಯಲಲ ಹುಲ ಮೊದಲಾದ ಕರೂರ ಮೃಗಗಳ ಗುಂನನಲಲದದಂತಯೇ ಸರ. ಏಕಂ ದರ ಎಲಲರೂ ಒಬಬರನನೊಬಬರು ಮೋಸ-ಕನಟಾದಗಳಂದ ಹಂಸಸ ತಮಮ ತಮಮ ಸುಖ ಸಂವಾದನಗಾಗಯೇ ಪರಯತನಸುಕತರುತತಾರ. ಆದಕಾರಣ ಪರ ಮಾತಮನ ಚಂತನಯಲಲದ ಜನಮನರ ವಯರಧವಂತಲಕೂ ಅಂಧವರಲಲದದದ ಸಥಳವು ಕಾಡಮೃಗಗಳು ವಾಸಸುವ ಅರಣಯವಂತಲೂ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ,

ಮನುಷಯನಾದ ನಂತರ ಆತನಲಲ ಶವಧಯಾನ, ಶವಾದವೈತ ಜಞಾನ

ಇವುಗಳರಲೇಬೇಕು. ಇವುಗಳಲಲದ ಹುಟಟ ಸಾಯುವವರು ಸಗಣಯಲಲ ಮಧಯಾಹನ ದೊಳಗಾಗ ಸಾವರಾರು ಹುಳಗಳು ಹುಟಟ ಹೇಗ ನರರಧಕವಾಗ

ಸತತುಹೋಗುತತವಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಸುಮಮನ ಹುಟಟ ಸತತುಹೋದಂತಾಗು ವುದು. "ಶವಧಯಾನ ಶವಜಞಾನಗಳಲಲದದದರೇನಾಯತು? ನಾವು ಮನಮಠಗಳನನು ಮಾಡಕೊಂಡು ಸಮೂಹದೊಡನ ವಾಸವಾಗರುವುದಲಲವೇ? ನಮಗೇ ಕ ಮನುಷಯರನನ ಬಾರದು?. ಎಂದು ಪರಶನ ಮಾಡದರ ಅಡವಯಲಲ ಆನ ಚಗರ

ಮೊದಲಾದ ಪಶುಗಳು ಹಂಡುಗಟಟಕೊಂಡು ಸಮೂಹಜೊಡನಯೇ ಇರುವು ದಲಲವೇ? ಊರಲಲ ಗುಬಬ-ಕಾಗಗಳು ಮನಮಾಡಕೊಂಡು ಜೋಡಾಗಯೇ ಇರುವುದಲಲವೇ? ಇವುಗಳಗಲಲಾ ಮನುಷಯ ಪರಾಣಗಳಂದು ಹೇಳಲಕನಾಗು

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ. ೭೫

ವುದೇ? ಇಲಲವೇ ಇಲಲ ಶವನಲಲ ಶರೇಷಠತರವಾದ ಭಕತಯುಳಳ ಶವರರಣರಲಲ ದ ಊರಲಲರುವುದೂ, ಅಡವಯ" ನದೂ ಒ೦ದೇ ಸರ. ಇಂಧ ಮಹಾನು ಭಾವರಲಲದ ದೇಶವು ಮನುಷಯ ರೂಪವಲಲ ಯವ ಮೃಗಗಳಂದ ಕೂಡದ ಘೋರಾ

ರಣಯವಂದೇ ತಳಯಬೇಕು,”

(೯೯) ಧನದಲಲ ಶುಜ | ಪಯುಣದಲಲ ನರಭಯ | ಇದಾನಂಗ

ಅಳವಡುನುದಯಯ ? ನಧಾನ ತಪಪ ಬಂದರ ಒಲಲನಂಬುನನರಲಲ |

ಪರಮಾದ ವಶಬಂದರ ಹುಸಯನಂಬುವರಲಲ ನರಾಶ ನರಭಯ ಕೂಡಲ

ಸಂಗಮದೇನ ನೀನೊಲದ ಶರಣಂಗಲಲದಲಲ | ಶರಣಸಳ ೧

ನನರಣ. ಹಣವನನು ಕೂಡ ಸೂ . ಜೀವತದ ಉದದೇಶ

ನಂದು ತಳದು ಕಲನರು ಹಣಕಕಾಗಯೇ ಈ ಲೋಕದಲಲ ಬದುಕರುತತಾರ. ಹಣ ಹೋದೊಡನ ವರಾಣವ ಸಯ ಬಟಟು ೫. ಇಂಧವರು ನಾನಾ

ರೀತಗಳಂದ ಹಣನನನು ಕೂಡಸುವುದು ಸವಾಭ:ನಕವಾಗದ. ಏಕಂದರ

ತಮಗಾಗ ಹಣವದಯ ೦ದು ಇವರು ತಳದರುವುದಲಲ) ಹಣಕಕಾಗ ತಾವದದೇ

ವಂದು ಇವರು ಭಾವಸರುತತಾರ ಹೇಗಾದರೂ ಜೀವದಂದ೦ಬೇಕಂಬ ಜೀವ

1 ರೋಕದನಲ ಅತಯಧಕ. ಜೀವ ಹೋಗುವ ಸಮಯ ಬಂದಕಂದಕ

ಅನಯಾಯ- ಚಾ ಬಾ -ಅಸತಯುದಗಳಂದ ಹೇಗಾದರೂ ಆಚರಸ ಅಂತೂ

ಜೀವವನನು ೪ಸಕೊಳಳಬ ಕಂದವೇಕರಸುವನರೇ ಲಕಕರ, ಸತಯಸಂಭರಾದರೋ

ಆ ಭಗವದಭಕತ ರಾ 1೫ ಕನಸುಗಳನನು ಸತಯಕಕೋಸಯರ ಧರಮಕಕೋಸಕರ

ಕಡಡ ಗಂತಲೂ ಕಡಯಾ ಗ ಸೂರಮಾಡುತತಾರಸವ. ಅಂಧ ಮಹಾತಮರನನು

ಕುರತು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸ ಲಪಟಟದ.

"ದದ ದರವಯ ತಾನಾಗಯೇ ಬಂದು ಬದದರ ಬಡವಂದ. ಹೇಳುವದಾಗಲಲ,

ಜೀವಹೋಗುವ ಪರಸಂಗ ವಪರಾಪತವಾದರ ಸುಳಳು ಮಾತನಾ ಡದರುವರದಾಗಲ

ಸಾಧಾರಣ ಮನುಷಯರ ರಗ ಸಾಧಯವೇ? ಎಂದೂ ಸಾಧಯ ಬ... ಯಾವ ಮಹಾನು

ಭಂವನಗ ಲಂಗಡೇನನ ಕೃವಯಾಗದಯೋ, ಅಂಧ ಶವಶರಣನಲಲ ಮಾತರ

ಸರಧನವು ಬೇಡವಂಬ ದರವಯದಲಲ ಅಶಚತವವು ಮತತು ಸತಯಕಕೋಸಕರ ಪರಾಣ

ವು ಸಮರನಸಲಪಡಲಂಬ ನರಭಯತವವು ಇರುವುವು.”

(೧೦೦) ಹಾವನ ಹಡಗಳಕೊಂಡು ಕನನಯ ತುರಸುವಂತ |

ಉರಯ ಕೊಳಳಯ ಕೊಂಡು ಮಂಡಯ ಸಕಕ ಬಡಸುವಂತ"| ಹುಲಯ

೭೬ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ನೂಸಯ ಹಡದುಕೊಂಡು ಒಲದುಯಯಲನಾಡುವಂತ | ಕೂಡಲಸಂಗನ ಶರಣರೊಡನ ಮರದು ಸರಸವಾಡದರ | ಸುಣಣದ ಕಲಲ ಮಡಲಲಲ ಕಟಟ

ಕೊಂಡು ಮಡುವ ಬದದಂತ | ಮಹೇಶಸಯಳ ೧೩೬

ವವರಣ. ಮಹಾನುಭಾವರ ಸಂಗಡ ಎಚಚರಕಯಂದ ಭಯ ಭಕತ

ಯುತರಾಗ ವಹತವಾದ ಮಾತುಗಳನನಾಡಬೇಕೇ ವನಾ ವನೋದ ಸರಸ

ಸಲಲಾಪಗಳನನಾಗಲ ಅನುಚತವಾದ ಮಾತುಗಳನನೂ ಗಲತ ಆಡಬಾರದಂದು

ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

« ಹಾವನ ಹಡಯನನು ಹಡದುಕೊಂಡು ಅದರಂದ ತನನ ಗಲಲವನನು

ತುರಸಕೊಳಳಲಕಕ ಹೋದರ ಹಾವನಂದ ಹೇಗ ಕಡಸಕೊಳಳ ಬೇಕಾಗುತತದಯೋ,

ಉರಯುವ ಕೊಳಳಯನನು ತಗದುಕೊಂಡು ತಲಗೂದಲ ಸಕಕನನು ಬಡಸಕೊಳಳ

ಲಕಕ ಹೋದರ ತಲಯನನು ಹೇಗ ಸುಟಟುಕೊಳಳಬೇಕಾಗುತತ ಯೋ, ಹುಲಯ ವೂಸಯನನು ಹಡದುಕೊಂಡು ತೂಗಾಡುತತೇನಂದು ಹೋದರ ಹೇಗ ಹುಲಯ

ಬಾಯಲಲ ಬೀಳಬೇಕಾಗುತತಜಯೋ ಮತತು ಸುಣಣದ ಕಲಲನನು ಉಡಯಲಲ ಕಟಟ

ಕೊಂಡು ನೀರನ ಮಡುವನಲಲ ಬದದರ ಹೇಗ ನ ಸುಟಟು ಕೊಂಡು ಸ 1;

ಬಜೀಕಾಗುತತದಯೋ, ಹಾಗಯೇ ಶವಶರಣರ ಸಂಗಡ ಮುಕತಾ ದರೂ ಹಾಸಯದ

ಮಾತುಗಳನನಾಡದರ ದುಃಖಕಕೀಡಾಗಬೇಕಾಗುತತದ.”

(೧೦೧) ದೇನಲೋಕ ಮರತೈಲೋಕನಂಬ ಸೀಮಯುಳ ನನಕಕ

ಕೇನಲ ಶರಣನಾಗಲರಯ | ಸತತು ಬರಸಹನಂದರ ಕಬಬನ ತುದಯ

ಮಲದಂತ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ ॥ ಐಕಯಸಥಳ ೫

ವವರಣ. ಭಗವದಭಕತರು ಇಹಲೋಕದಲಲ ಹೇಗ ಜೀವಸಬೇಕಂಬ ತತವವು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸಲಪಟಟ ಜ.

«(ಶವನಲಲ ಅಸಾಧಾರಣವಾದ ಭಕತಯುಳಳ ಶವಶರಣನಗ ಅದು

ದೇವಲೋಕ ಇದು ಮರತಯಲೋಕವಂಬ ಭನನಭಾವನಗಳರುವುದಲಲ. ಏಕಂದರ

ದೇವಲೋಕದಲಲ ನಜಾನಂದದ ಯಾವ ಸುಖ-ಶಾಂತಗಳನನು ಅನುಭನಸಬಲಲನೋ

ಅವುಗಳನನೇ ಈ ಮರಶಯಲರೋಕದಲಲ ಕೂಡಾ ಈ ಜಡದೇಹವನನು ಧರಸಕೊಂಡೇ

ಅನುಭವಸುತತರುತತಾನ. ಇಂಥ ಸಾಮರಥಯವಲಲದ ದೇವಲೋಕವನನು ಬಯ

ಸುವವನು ನಜವಾದ ಶವಶರಣನಲಲ. ಈ ಸಥೂಲ ದೇಹವನನು ಬಟಟ ನಂತರವೇ

ಮುಕತಯ ಸುಖವನನನುಭನಸಬೇಕಂಬುವನನು ನಸಸಾರವಾದ ಕಬಬನ ತುದ

ಯನನು ತನನುಸವನಂತಯೇ ಸರ.”

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ ೭

(೧೦೨) ಶರಣ ನದರಗೈದರ ಜಸಕಾಣಕೋ | ಶರಣನದದು ಕುಳ ತರ ಶನರಾತರ ಕಾಣರೋ | ಶರಣನಡದುದೇ ಪಾವನ ಕಾಣರೋ ಶರಣನುಡದುದೇ ಶವತತವ ಕಾಣರೋ | ಕೂಡಲಸಂಗನ ಶರಣನ ಕಾಯವೇ ಕೈಲಾಸ ಕಾಣರೋ | ಶರಣಸಕಳ ೧೯

ವನರಣ- ಆತಮಜಞಾನಗಳ ನಡನುಡಗಳಲಲ ನಜ:ನಂದದ ಲಕಷಣ

ಗಳನನೇ ವಯಕತಗೊಳಸುತತರುತತವ ಅನೇಕ ಪರಾಣಗಳ ಉದದಾರಾರಧವಾಗಯೇ

ಅವರ ಜ`ವತಯಾತರಯು ನಡದರುತತದ. ಆದಕಾರಣ ಅವರ ಮಹತವವನ ಎಸಟಟದ ಎಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ

ನಜವಾದ ಶವಶರಣನು ನದೈಹೋದನಗಲು ಕೂಡಾ ಶವೋಹಂ

ಎಂಬ ಧಯಾನನುಳಳವನಾಗರುವುದರಂದ ಆತನ ಶವಾಸೋಚಸಸಾಸವು ಶವಚಂತನ

ಯ ಜಸವಾಗಯೇ ಪರಣಮಸುತತದ. ಆತನು ಎಚಚತತು ಕಳತರಂತೂ

ಪಂಚಜಞಾನೇಂದರಯ, ಪಂಚಕರಮೇಂದರಯ ಮತತು ಅಂತಃಕರಣ ಚತುಪಪಯ

ಈ ಹದನಾಲಕು ಇಂದರಯಗಳೂ ಶವನಲಲ ಅತಯಂತ ಜಾಗರತವಾಗಯೇ ಇರು

ತತವ. ಆದುದರಂದ ಇಂಥ ಶರಣನು ವಾದನಟಟ ಸಥಳವು ಪಾವನಕಷೇತರವಾಗ

ಸರಣಮಸುವುದಲಲವೇ? ಇಂಥ ಶನಶರಣನು ನುಡನ ನುಡಯೇ ಪರಾಣಗಳನನು

ಉದದಾರ ಮಾಡುವ ಶವತತವವಾಗ ಪರಣಮಸುವುದಲಲವೇ? ಇಷಟಾದಮೇಲ

ಆ ಶರಣನ ಕಾಯವೇ ಶನನರುವ ಕೈಲಾಸವಲಲವೇ??'

(೧೦೩) ಲಂಗವಕಾರಗ ಅಂಗನಕಾರನಂಬುದಲಲ | ಜಂಗಮ

ನಕಾರಗ ಧನವಕಾರನಂಬುದಲಲ | ಪರಸಾದವಕಾರಗ ಮನನಕಾರನಂಬು

ದಲಲ। ಇಂತೀ ತರನಧ ಗುಣವನರದಾತನು ಅಚಚಲಂಗೈಕಯನು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ | ಪರಸಾದಸಕಳ ೩೦

ವನರಣ- ಮನುಷಯನ ಶನುಮನಧನಗಳ ವನಯೋಗದ ಮೇಲಂದಲೇ

ಆತನ ಸಥತಗತಗಳನನು ಕಂಡುಕೊಳಳಬಹುದು. ಭೋಗಯು ಯಾವಾಗಲೂ

ಇವುಗಳನನು ವಸಯೋಪಭೋಗಗಳಗಾಗಯೇ ವನಯೋಗಸ ನಾನಾ ದುಃಖಗಳ

ಗೀಡಾಗುತತಾನ. ಯಗಯಾದರೋ ತನನ ತನುಮನಧನಗಳನನು ಪರಮಾತಮ

ನಗೂ, ಆತನ ವಯಕತಸವರೂಪನಾದ ಈ ನಶಚದ ಸೇವಗೂ ಸೂರಮಾಡುತತಾನ.

ಅಂಥ ಮಹಾತಮನ ವಷಯವಾಗ ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

೭ಲ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃಕ,

ಲಂಗದೇವನ ಪೂಜಸ ಧಯಾನಸ, ಆತನ ಸಮರಣಯಲಲಯೇ ಇರ

ಬೇಕಂಬ ಮಹಾನ.ಭಾವರಗ «ನಾನಾ ಪಕವಾನನಗಳನನು ಊಟಮಾಡಬೇಕು;

ಅನೇಕ ಭೂಷಣಪರದವ.ದ ವಸತರಗಳನನುಡಬೇಕು; ಅನೇಕ ಅಂದಚಂದದ

ನದಾರಥಗಳನನು ತೊಡಬೇಕು? ಈ ಮೊದಲಾದ ದೇಹಸಂಬಂಧದ ಭೋಗಗಳ

ಅಪೇಕಷಯೇ ಆಗುವುದಲಲ. ಶವತತವವನನರತು ಪರಮಜಞಾನಗಳಾಗ ಲೋಕ

ನನನು ಉದಧಾರಮಾಡುತತರುವ ಜಂಗಮ ಮೂರತಗಳ ಇಚಛಯನನು ಪೂರತ

ಸೊಳಸುವುದರಲಲಯೇ ಮಗನನಾದ ಜಂಗಮ ಪರಾಣಗ ಧನದಾನಯು ಇರುವುದೇ

ಇಲಲ. ಯಾರು ಪರಸಾದ ಸದಧಯ.ಳಳವರಾಗರುತತಾರಯೋ, ಅವರು ಮನಸಸನ

ಚಾಂಚಲಯಯಕಕ ಒಳಗಾಗುವುದಲಲ. ಏಕಂದರ, ಮನುಷಯನು ಸೇವಸುವ ಆಹಾರ

ಕೃನ.ಗುಣವಾಗಯೇ ಆತನಲಲ ರಕತವರಂಟಾಗುತತದ. ಆ ರಕತಕಕನುಸರಸಯ*

ತನ ಮನಸಸ ಪರವರತಸುತತದ. ಆದಕಾರಣ ಶುದಧ ಸಾತವಕ ಆಹಾರವನನು

ಮತವಾಗ ಸ-ವಸ ಪರನಾದಸದಧಯನನು ಹೊಂದದವರಗ ಮನೋವಕಾರಗಳುಂ

ಭಾಗುವುದಲಲ. ಇಂಥ ಮಹಾನುಭಾವರೇ ಲಂಗಮೂರತಯಲಲ ಐಕಯರಾಗುವ

30ದು ತಳಯಬೇಕು?

(೧೦೪) ಪರತತವದ ನಜಸಂಯುಕತರ ಅನು ನೀನಂಬ ಶಬದ ಕುಖಗಳ ತೋರಾ ಎನಗ | ಮಹಾನುಭಾವರ ತೋರಾ ಎನಗ | ಲಂಗೈ

ಕಯರ ಲಂಗಸುಖಗಳ ಲಂಗಗೂಡಾಗಪಪವರ ಲಂಗಾಭಮಾನಗಳ ತೋರಾ

ನನಗ | ಅಹೋರಾತರಯಲಲ ನಮಮ ಶರಣರ ಸೇವಯಲಲರಸು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ || ಶರಣಸಕಳ ೨೭,

ನನರಣ- ಪರಮಾತಮನಲಲ ದೃಢತರವಾದ ಭಕತಯುಳಳ ಭಗವದಬಕತರು

ಮುಕತಯ ನಜಾನಂದದಲಲ ಲೋಲಾಡುವುದಕಕಂಶಲೂ ಪರಮಾತಮನಗ ಶರಣಾ

ಗತರಾದ ಪನತರಾತಮರ ಸೇವಯಲಲ ಮಗದವಾಗುವುದೇ ತಮಗ ಕಚಚು ಪರಯ

ಕರವಾದುದಂದು ತಳಯುತತಾರ. ತಮಮ ಸೇನಯನನು ಅನಯರು ಮಾಡುತತರ

ಬೇಕಂದು ಇವರು ಅಪೇಕಷಸುವುದಲಲ. ತಾವೇ ಅನಯರ ಸೇವಯನನು ಮಾಡ

ಬೀಕಂದು ಹಂಬಲಸುತತಾರ. ಮಹಾನುಭಾವರ ಈ ವಚನದಲಲಾದರೋ ಈ

ಸಂಬಲಕಯೇ ವಯಕತವಾಗುತತದ.

" ಪರಶತವದಲಲ ಬರತರುವಂಥವರನನೂ, ಆ ಶವನೇ ಈ ಜೀವನಂಬ

ಶ`ವೋಹಂ ಭಾವನಯುಳಳವರನನಯೂ ಲಂಗದೇವನಲಲಯೇ ತಮಮ ಸರವಸವವನನು

ಸಮರಷಸುವನರನನೂ ಲಂಗಪೂಜ ಧಯಾನ, ಸತೋತರ ಇವುಗಳ ವನಾ ಅನಯ

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ,

ಸುಖಗಳನನೇ ಅರಯದರುವವರನನೂ ಲಂಗವೇ ತಮಮ ಅಂಗವಾಗರುತತರುವವಂ ನನೂ ಲಂಗಮೂರತಯವನಾ ಅನಯ ಯಾವುದರಲಲಯೂ ಅಭಮಾನನಲಲದರುವವ ರನನೂ ಸಂಗಮೇಶನೇ, ನನಗ ತೊರಸು. ಅವರೇ ಶವಶರಣರು ಅಂಧವರ

ಸೇವಯು ನನಗ ನರಂತರದಲಲಯೂ ದೊರಯುವಂತ ಕೃಸಮಾಡು.''

(೧೦೫) ಏನಾದರಯೂ ಸಾಧಸಬಹುದು | ಮತತೇನಾದರಯೂ

ಸಾಧಸಬಹುದಯಯ | ತಾನಾರಂಬುದ ಸಾಧಸಬಾರದು | ಕೂಡಲಸಂಗಮ

ದೇವರ ಕರುಣವುಳಳ ನಂಗಲಲದ | ಐಕಶಸಗಳ ೮

ವನರಣ- ಆಕಮಜಞಾನವು ಎಲಲಾ ವಷಯಗಳ ಜಞಾನಕಕಂತಲೂ

ಗಳಸಲಕಕ ಅತಯಂತ ಕಠಣತಂವಾದುಜಂಬುದನನು ಈ ವಚನದಲಲ ವವರಸದದಾರ.

* ಧನಧಾನಯಾದ ಯಾವ ಸಂನತತನನು ಎಷಟಾದರೂ ಗಳಸಬಹುದು.

ನಾನಾ ಲಕಕ ವದಯಗಳನನು ಎಷಟಾದರೂ ಕಲಯಬಹುದು. ಆದರ ಈ

ಆತಮನ ನಜ ಸಥತಯನನು ಅರತುಕೊಳಳುವುದು ಮಾತರ ಎಂದರ ಆತಮಜಞಾನ

ವನಮು ಹೊಂದುವುದು ಮಾತರ ಅಸಾಧಯವಾದುದಾಗದ. ಇದು ಲಂಗದೇವನ

ಕೃಪಯುಳಳ ಮಹಾನುಭಾವರಗ ಮಾತರ ಸಾಧಯವಾದುದಾಗದ.?

(೧೦೬) ತನುಮನಧನವಂಬ ಮೂರು ಕನನಡ ನೋಡಯಯ! ಎನನದೂ ಅಲಲ ನನನದೂ ಅಲಲ | ಬರಯ ಭರಮಯ ಮಾತು | ಆ ಭರಮ

ಯೊಳಗಾದ ನಮಮ ಶರೀ ಚರಣವಬಡ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ] ಶರಣಸಕಳ ೪೬

ವವರಣ. ಸಕಲರೂ ದುಃಖಗಳಾಗಲು ತಮಮ ತನುನನ ಭೋಗದಾಕ, ಮನಸಸನ ಚಾಂಚಲಯ, ಜೀವನ ಅಜಜಾ ನಗಳೇ ಮುಖಯ ಕಾರಣಗಳಾಗವ.

ಯಾವ ಮಹಾತಮನು ಇವುಗಳಂದ ಬಡುಗಡ ಹೊಂದುತತಾನೋ ಎಂದರ ಯಾವ ಜೀವಯು ಈ ಭೋಗ ಚಾಂಚಲಯ, ಅಜಞಾನಗಳಗ ವಶವಾಗಲಲವೋ ಆ ಜೀನ

ಯು ಭವಸಾಗರದಲಲ ಬದದು ಹೊರಳಾಡುವುದಲಲ. ಆದಕಾರಣ ಈ ವಚನದಲಳ

ತನುಮನಧನಗಳ ನಜ ವವೇಚನಯು ಮಾಡಲಪಟಟದ.

« ಕನನಡಯೊಳಗ ಯಾರ ರೂಪವೂ ಇರುವುದಲಲ. ಆದರ ಯಾರ.

ಕನನಡಯನನು ನೋಡುತತಾರೋ ಅವರಗ ಅವರ ರೂಪವೇ ಆ ಕನನಡಯಕಕ

ತೋರುತತದಸಟ. ಈ ಶನುಮನಧಥನಗಳ ಸಥತಯಾದರೂ ಆ ಕನನಡಯಂತಯ:

ಇರುತತದ. ತನುವನನು ಭೋಗಕಕಾದರೂ ಉಪಯೋಗಸಕೊಳಳ ಬಹುದು

ಣಂ ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ.

ಅಥವಾ ತಯಾಗದಲಲಾದರೂ ವನಯೋಗಸಕೊಳಳಬಹುದು. ಮನಸಸನ ಚಾಂಚಲಯ

ಕಕಾಗ ದುಃಖಯಾಗಬಹುದು. ಅಥವಾ ಆ ಮನನನನೇ ಸಲರಗೊಳಸ ನಜಾ

ತಂದದಲಲ ಮಗನವಾಗಬಹುದು. ಜೀವನು ಅಜಞಾನದಂದ ಭವಸಾಗರದಲಲ ಬೀಳಬಹುದು, ಅಥವಾ ಶವಾದವೈತ ಜಞಾನದಂದ ಮೋಕಷಸುಖನನನನುಭವ

ಸಬಹುದು. ಆದಕಾರಣ ಈ ತನುಮನಧನಗಳು ಕನನಡಯ ಹಾಗ ಅವರವರ

ಇಷಟವನನು ವಯಕತಗೊಳಸತಕಕವುಗಳಾಗವ. ಇವು ಒಂದೇ ವಧವಾದ ಸಥತ

ಗಳಗ ಸಂಬಂಧಪಟಟವಯಂಬುದು ಭರಮಯ ಮಾತು. ನಾನಾದರೋ ಈ

ಭರಮಗೊಳಗಾಗದದೇನ, ಆದಕಾರಣ ಲಂಗಡೇವನೇ, ನನನ ಚರಣನನನು

ಹಡದುಕೊಂಡರುವನು, ಇನನಂದಗೂ ಬಡ.”

(೧೦೭) ಜಗವಸುತತಪಪುದು ನನನ ಮಾಯಯಯಯಾ | ನನನ ಸುತತಪಪುದು ಎನನ ನುನನೋಡಯಯ | ನೀನು ಜಗಕಕ ಬಲಲದನು | ಅನು ತನಗ ಬಲಲದನು ಕಂಡಯಯ | ಕರಯು ಕನನಡಯೊಳಗಡಗದಂತಯಯ ಎನನೊಳಗ ನೀನಡಗದ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ | ಶರಣಸಳ ಇಂ

ನವರಣ- ಸರಮಾತಮನಲಲ ಸೇರಲು ಭಕತಮಾರಗವು ಒಂದು ಷುಖಯ

ವಾದುದಾಗದಯಷಟ, ಆ ಭಕತಯ ಶರವಣಾದ ನವವಧಗಳು ಕರಮದಂದ

ಪರಮಾತಮನಗ ಒಂದಕಕಂತ ಒಂದು ಸವಪದವುಗಳಾಗವ. ಸಖತವವಂಬ

ಭಕತಯ ಎಂಟನಯ ಅಂತಸತಗ ಭಕತನು ಬಂದಾಗ ಪರಮಾತಮನ ಸಂಗಡ

ಹೇಗ ವರತಸುತತಾನಂಬುದು ಈ ವಚನದಲಲ ಬಹು ಸಪಷಟವಾಗ ವಯಕತವಾಗುತತದ.

« ಲಂಗದೇವನೇ, ನನನಲಲರುವ ಮಾಯಯು ಈ ಜಗತತನನೇ ಸುತತ

ಕೊಂಡು ಬಟಟ ದ; ನನನ ಮನಸಸಾದಕೋ ನನನನನೇ ಸುತತಕೊಂಡದ. ನೀನು

ಈ ಜಗತತಗೇನೇ ಮಹಾ ಬಲಶಾಲಯು, ನನನಲಲ ಭಕತಯುಳಳ ನಾನಾದರೋ

ನನಗಂತಲೂ ಬಲವಂತನು, ಕಂಡಯಾ? ಏಕಂದರ ನೀನು ಭಕತರ ಆಧೀನ

ಸಲಲವ? ಭಕತರ ಇಷಟದಂತ ನೀನು ನಡಯಬೇಕಾದುದರಂದ ಭಕತರು ಡನಗಂತ

ರೂ ಬಲಶಾಲಗಳಲಲವೇ? ಬಹದೊಡಡದಾದ ಆನಯು ಕೂಡಾ ಒಂದು ಸಣಣ

ಕನನಡಯಲಲ ಪರತಬಂಬರೂಪದಂದ ಹೇಗ ಅಡಕವಾಗರುತತದಯೋ, ಹಾಗಯೇ

ರಶವವಯಾಪಕನಾದ ಲಂಗಡೇವನ ನೀನು ನನನ ಕರದಾದ ಮನಸಸನಲಲಯೇ

ಅಡಗಕೋ.”

ಶರೀ ಬಸವ ಬೋಧಾಮೃತ, ೮೧

(೧೭೮) ದಶದಕಕು ಧರ ಗಗನವಂಬುದ ನಾನರಯನಯಯ [ಲಂಗ

ಮಧಯಜಗತಸರನಂ ಎಂಬುದ ನಾನರಯನಯಯ | ಲಂಗಸೋಂಕನ ಸುಖ

ದೊಳಗ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವಯಯ | ಅಂಬುಧಯೊಳಗ ಬದದ ಆಲಳಲಲ

ನಂತ ಭನನಭಾನನರಯದ ಶನಶನ ಎನುತರದನು ನಾನು ಐಕಕಸಕಳ ೨೮.

ನವರಣ- ಸರಮಾತಮನಲಲ ಐಕಯನಾಗುವ ಭಗವದಭಕತನ ಭಾವನಯು

ಈ ವಚನದಲಲ ವಯಕತವಾಗುವುದು.

`` ಎಂಟು ದಕಕುಗಳು ಮತತು ಮೇಲ, ಕಳಗನ ಭಾಗ ಈ ಪರಕಾರ

ಹತತು ದಕಕುಗಳಲಲಯೂ, ಭೂಮ ಆಕಾಶಗಳಲಲಯೂ ನೀನು ವಯಾನಸರುನ

ಯಂಬುದನನಾಗಲ, ಈ ಜಗತತಲಲವೂ ಲಂಗದೇವನೇ, ನನನಲಲಯೇ ಇದಯಂಬ.

ದನನಾಗಲ ನಾನರಯನು. ಸಮುದರದಲಲ ಬದರ ಆಲಕಲಲು ಬೇರಯಾಗರದ

ಹೇಗ ನೀರನಲಲಯೇ ಕೂಡಹೋಗುತತದಯೋ ಹಾಗಯೇ ಲಂಗಸಪರಶದಂದುಂ

ಟಾದ ಸುಖ ಸಮುದರದಲಲ ನಾನು ಮುಳುಗ ಶವಶವ ಎನುತ ನನನಲಲ ಬರದನು.

ಸಮುದರದ ಎಂದರ ನೀರನಂದಾದ ಆಲಕಲಲು ಕೊನಗ ಸಮುದರದಲಲಯ.*

ಬಕತು ಹೋಗುವಂತ ಲಂಗಮೂರತಯಂದ ಬಂದ ಅಂಗವಂಬ ಜವನ.

ಕೊನಗ ಲಂಗದೊಳಗೇ ಬಯಲಾದನು.?

॥ ಶವೋಹಂ |

ಓಂ ಶಾಂತಃ ಶಾಂತ: ಶಾ೦ತಃ

) pe ಗ Rs (.

ಹ ಸ ಇ. hn Printed and published by M. 71. 1111/1011,

at the

Basavalinga Mudran Mandir Almatti.

EE NM ES ಫಲ [ಹಹಾಹಹಹಹಹ

~~ N AN

ಶರೀರಾಮಕೃಷಣ ಚರತಾಮೃತವು

೫೪೫ಗಗೀ1 Raa | ಗಗ

ರಂಗನಾಥ ರಾಮಚಂದರ ದನಾಕರ

ಶರೀರಾಮಕೃಷಣ ಚರತಾಮೃತವು

saree ಗ!

ಗಗ aT

ರಂಗನಾಥ ರಾಮಚಂದರ ದವಾಕರ