chantalvandergouwe.files.wordpress.com · Web viewFase 1:In de eerste stageweek wilde ik vooral...

De weekreflecties.Van alle stageweken.

Auteur: C. van der Gouwe

Course: Cu06745

Instelling: Hogeschool Zeeland

Docent: M. Struys

Uitgave: Vlissingen

Datum: 13-09-2015

http://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0CAcQjRxqFQoTCIa11dSo9McCFaUp2wodmx8OCg&url=http://www.mijnvoetbaltalent.nl/news/856/31/Een-methode-om-jezelf-te-verbeteren-Zelfreflectie.html&bvm=bv.102537793,d.ZGU&psig=AFQjCNG4zaJclhK0pNEEMjBe4-3yiJxptA&ust=1442244247834833

InhoudWeekreflectie week 1.............................................................................................................................1

Weekreflectie week 2.............................................................................................................................4

Weekreflectie week 3.............................................................................................................................7

Weekreflectie week 4...........................................................................................................................10





Weekreflecties week 9 & 10.................................................................................................................28

Weekreflecties week 11 & 12...............................................................................................................31









Weekreflectie week 1.

Fase 1:In de eerste stageweek wilde ik vooral veel observeren en ervaren hoe er op mijn stageschool lesgegeven wordt. Maar daarnaast wilde ik zoveel mogelijk lesgeven samen met mijn mentor. Hierbij wilde ik letten op het gedrag van de leerlingen. Iedere leerling is uniek en heeft zijn of haar eigen eigenschappen waar je rekening mee moet houden. Maar dit niet alleen. Het is belangrijk om voor jezelf te weten te komen hoe je alle leerlingen apart het beste aan kunt pakken. Hieruit herkende ik al een aantal leerlingen en wilde ik uit gaan proberen hoe ik deze leerlingen het beste kan aanpakken tijdens mijn lessen en te kijken wat deze leerlingen nodig hebben om goed les van mij te krijgen en enthousiast te worden tijdens mijn lessen.

Fase 2: Tijdens het geven van mijn lessen waren er al een paar leerlingen waarvan ik gelijk kon merken wat de eigenschappen waren. Er was een leerling uit groep drie die heel veel voor zijn beurt praat maar ook heel veel ‘Ja maar….’ Zegt. Hij wil altijd ‘discussies’ met je aangaan. Een eigenschap van een leerling uit groep 4 is ‘heel snel woede aanval krijgen’. Deze leerling wordt heel snel kwaad als er niet gebeurt wat hij op dat moment wil. Tijdens het geven van één van mijn lessen werd hij ook kwaad. Ik wist op dat moment niet precies hoe te handelen omdat ik dit ook nog niet eerder mee gemaakt had. Wat ik het liefst wilde was de enthousiasme van de leerlingen en dat de leerlingen de voor hen bestemde leerstof op de goede manier zouden opnemen. Maar hiervoor moest bij een

1

http://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0CAcQjRxqFQoTCMft55LL78cCFYN_GgodwDIETw&url=http://www.arteveldehogeschool.be/studielicht/node/95&psig=AFQjCNEbiRofBewTFPADgKq4uKBkIqNTOg&ust=1442081709955343

leerling de woede wel ontnomen worden en met de andere leerling moest ik ervoor zorgen dat ik geen discussies met hem zou aangaan. Hiervoor heb ik me voorgenomen om de discussies uit de weg te gaan. Iedere keer wanneer de leerling met ‘ja maar…’ begon vertelde ik dat we regels hadden hier in de klas. Namelijk de regels: ‘als de juf praat zijn de leerlingen stil’ en ‘als een leerling iets wilt zeggen/vertellen steekt hij zijn vinger op of draait hij zijn hulpkaartje op groen. Ik vertelde iedere keer op nieuw wat de regels waren. Niet alleen voor deze ene leerling maar dit was ook tegelijk voor de andere leerlingen van groep 3 en 4 zodat zij ook steeds wisten wat de regels in de klas waren. Wanneer de leerling toch door praatte kapte ik het af omdat ik dan al snel merkte dat gelijk heel de klas onrustig werd. Voor de leerling die een woede uitbarsting in de klas kreeg deed ik in eerste instantie niets. Daarna kreeg ik door dat de leerling stopte met het maken van zijn werk en niets deed. Ik ben naar hem toe gelopen en gevraagd of hij verder wilde gaan met zijn werk maar dat deed hij niet. Daarna heb ik hem gezegd dat ik zijn tafel uit de groep zou zetten als hij niet deed wat ik vroeg en dit deed ik ook. Maar op dat moment maakte het hem allemaal niets meer uit. Toen ik dit door kreeg ben ik naar mijn mentor gelopen en heb ik gevraagd wat ik het beste kon doen. Mijn mentor is naar de leerling gegaan en heeft met hem gepraat waarna hij zijn excuses aan mij aanbood en weer wel verderging met zijn werk. Omdat het me nog steeds dwars zat en ik graag wilde weten hoe je dit het beste aan kan pakken ben ik na schooltijd met mijn mentor gaan praten hierover. Waarop zij mij uit heeft gelegd wat ik het beste zou kunnen doen in deze situaties. Op het moment dat ik mijn les gaf en deze gebeurtenissen plaats vonden dacht ik eerst: ‘wat kan ik het beste doen om mijn les zo goed mogelijk te laten verlopen?’. Daarna ging er ook in mij om dat ik me af vraag hoe het komt dat de leerling zo kwaad kan zijn/worden en wat ik dan het beste kan doen. Want als ik later helemaal alleen voor de klas sta zal ik dit soort situaties ook op moeten lossen. Ik voelde me hierbij licht gefrustreerd. Dit kwam eigenlijk om het feit dat ik op verschillende manieren geprobeerd heb de leerling weer aan het werk te krijgen en dit me niet lukte waarop vervolgens mijn mentor alleen maar even naast de leerling ging zitten waarna de leerling weer wel aan het werk ging. Er zat een gevoel van falen in mij. Waarom lukt het iemand anders wel en waarom mij niet? Wat doe ik verkeerd? Daarom ben ik ook naar mijn mentor gegaan om te vragen wat de beste aanpak is. Hiernaast was er een fijn gevoel. De leerling die zo lekker discussies aan kan gaan had ik wel zo kunnen krijgen dat hij luistert en mee doet met de les. Ik denk dat de leerling die de woede aanval kreeg dacht dat ik toch maar een stagiaire was waar hij niet naar hoeft te luisteren. Dat hij zijn gelijk wilde krijgen en dat hij na lang door blijven gaan toch zijn zin zou kunnen krijgen. Daarnaast denk ik dat de leerling die discussies aan wil gaan mij wel als een echte juf ziet waar hij goed naar moet luisteren. Dat hij onder de indruk raakt van mij.

Fase 3: Nu ik eerst gekeken heb naar de eigenschappen van de leerlingen kom ik er achter dat deze

2

toch weer heel verschillend zijn. Ik heb gekeken naar de aanpak en kwam er achter dat ik het beste met de leerling kan gaan praten en samen een oplossing te zoeken voor het probleem. Waardoor hij weer meer begrip krijgt. Ik dacht dat de leerling mij maar als een stagiaire zag waardoor ik het uiteindelijk verkeerd geïnterpreteerd zou kunnen hebben. Door te weten te komen wat de eigenschappen van de leerlingen zijn en waar je bij iedere leerling rekening mee moet houden zullen de leerlingen de voor hen bestemde leerstof beter op zich kunnen nemen. Hierdoor is het voor mij beter omdat ik dan weet hoe ik het beste les kan geven en hierdoor de leerlingen op een leuke, vertrouwde en gezellige manier de leerstof aan kan bieden. Doordat ik op deze manier les kan gaan geven is het voor de ouders en de school zelf een fijn idee om te weten dat ik op een ‘leuke’ manier de leerstof aan de leerlingen aan bied. Het belangrijkste van allemaal: dat op deze manier de leerlingen allemaal met een fijn gevoel en met veel plezier naar school gaan iedere dag. Het uiteindelijke probleem dat opgelost moet worden is dus de verschillende aanpakken die bedacht moeten worden of al bedacht zijn voor de eigenschappen van de leerlingen zodat deze behandeld kunnen worden in de lessen. De positieve ontdekking was dat ik van sommige leerlingen toch al de juiste manier van lesgeven en omgaan met de leerling heb gevonden.

Fase 4: De oplossingen voor het probleem en de ontdekking van deze week is het goed doornemen van ‘parnassys’ (het leerlingvolgsysteem) en daarnaast voor de leerlingen waarvan ik de eigenschappen al weet goed door bespreken met mijn mentor over de oplossingen en deze daarna ook toepassen in mijn lessen. Voor de leerling met de woede aanvallen is de beste oplossing om hem eerst af te laten koelen en daarna rustig even naast hem te gaan zitten en met hem te bespreken wat hem dwars zit en dit dan ook uit te praten. Voor leerling die discussies aan wil gaan is de beste oplossing om hem ‘kort te houden’ zodat hij niet altijd de mogelijkheid krijgt om zijn discussies te beginnen. Hiernaast hem ook op de klassenregels wijzen en af en toe een discussie met hem aangaan alleen wanneer hij zich aan de regels houd en zijn vinger op steekt.Nadeel is wel dat er tijd verloren gaat als ik de leerling eerst moet laten afkoelen en daarna nog met hem ga praten. Het voordeel hiervan is dat het kind wel meer waardering krijgt en uiteindelijk toch doet wat ik het liefst zou willen. Voor de volgende keer wil ik gelijk alles toepassen in mijn lessen door de eigenschappen van de leerlingen in mijn hoofd te nemen, consequent te blijven en de oplossingen die zijn bedacht toe te passen.

3


Fase 1:Dit is mijn tweede lesweek waarin ik veel les heb gegeven. Ik wilde deze week heel de week alleen voor de klas staan en dit heb ik ook bereikt. Mijn mentor zou namelijk met groepjes leerlingen op de gang/extra lokaal gaan werken. In deze lesweek wilde ik vooral letten op hoe ik het beste in een drie combinatiegroep kan lesgeven. Groep 5 werd wel regelmatig uit de klas gehaald maar er waren ook dagen bij dat ik wel alle drie de groepen had en dan moet ik wel weten hoe ik dit op de beste manier kan doen. Je hebt natuurlijk verschillende vakken die groep 5 wel hebben maar die de andere groepen niet hebben en andersom. Ik wilde hierbij eerst uitproberen hoe ik de dagplanning zo in kon delen dat alle drie de groepen de nodige instructiemomenten krijgen maar ook zelfstandig kunnen werken. Voor rekenen (pluspunt) zijn er gele lessen (instructielessen) en blauwe lessen (zelfstandig lessen). Ik wilde uit proberen hoe ik voor alle drie de groepen het beste de instructie en zelfstandig lessen in kon delen. Het was natuurlijk niet handig om voor alle drie de groepen tegelijk gele lessen in te plannen dus moest ik daar iets anders op zien te bedenken. Zo ben ik voor alle andere vakken ook gaan uitproberen wat het beste was en het beste uit kwam bij alle drie de groepen.

Fase 2: De concrete situatie deze week was vooral het op de juiste manier lesgeven aan een drie combinatiegroep. Hierbij kun je het beste denken aan de dagplanning. Dat je er onder andere voor moet kunnen zorgen dat er niet twee instructielessen tegelijk worden gegeven. Maar ook dat alle leerlingen moeten leren zelfstandig te werken. Ik wilde hierbij kijken naar de dagplanning, naar de groepen die al wel zelfstandig kunnen werken en de groepen die dit nog niet geleerd hebben. Maar ook naar de instructie

4


momenten. Ik wilde niet dat er een groep zou zijn die tekort zouden komen. Vervolgens heb ik wel de meeste aandacht besteed aan groep 3 omdat zij het nu nog het meeste nodig hadden. Zij kenden de regels nog niet, konden nog niet goed zelfstandig werken en komen net uit van de kleuters en kunnen hierdoor nog niet lang en goed op hun stoeltjes blijven zitten. Mijn groep 4 konden al heel erg goed zelfstandig werken en mijn groep 5 ook. Ik zorgde er wel voor dat ik voor de instructiemomenten wel bij groep 4 en groep 5 aanwezig was zodat deze groepen ook aan de slag konden. Tussen mijn instructies aan groep 3 door liep ik regelmatig een vragenrondje. De leerlingen hadden allemaal een hulpkaartje die ze dan op groen konden leggen om om hulp te vragen. Hier konden de groepen 4 en 5 hulp aan mij vragen als ze vast gelopen waren. Verder probeerde ik me veel op groep 3 te richten zodat ook deze groep de regels zouden leren. Ik dacht als ik nu eerst even meer aandacht aan groep 3 besteed dan kent deze groep binnenkort de regels goed en kunnen zij ook goed zelfstandig werken. Als groep 3 dit dan kan kan ik me meer op alle drie de groepen gaan richten. En word het lesgeven in de drie combinatiegroep steeds gemakkelijker voor mij. Ik had meerdere gevoelens over deze week. Aan de ene kant voelde ik me wel goed en fijn te weten dat het lesgeven in een driecombinatie groep nog beter was verlopen dan wat ik van te voren dacht. Maar aan de andere kant voelde ik me zwaar en vond ik het ook lastig om de driecombinatie groep op de juiste manier heel de week te draaien. Ik was steeds zoekende hoe ik dit het beste kon doen. De leerlingen kenden het zitten in een driecombinatie groep al omdat ze op deze school al jaren driecombinatie groepen hebben. Ik denk dat de leerlingen allemaal zo goed mogelijk geholpen wilden worden. De leerlingen van groep 3 wilden niet hoeven te wachten voor hulp omdat ze dit nog niet zo goed kenden. Hierdoor merkte ik dat leerlingen naar me gingen roepen, hun vinger opstaken of wanneer ik toevallig langs liep me begonnen te tikken of aan mijn shirt begonnen te trekken. Maar ook leerlingen uit groep 4 en 5 moesten weer even wennen en kwamen gewoon naar mij toegelopen wanneer ik instructie aan groep 3 gaf. Ik denk dat de leerlingen allemaal dachten dat ik op meerdere plekken te gelijk kon zijn en dat ik ze allemaal snel zou kunnen helpen (ook al gaat dat niet altijd met een groep van 25 leerlingen). Hierdoor voelden sommige leerlingen zich ook ‘onzeker’ en waren vooral de leerlingen van groep 3 nog wel gevoelig voor commentaar of om ‘afgewezen’ te worden.

Fase 3: Als ik naar fase 2 van mijn reflectie kijk merk ik dat heel fase 2 eigenlijk met elkaar samenhangt. Ik heb concreet verteld dat ik heb gekeken hoe ik het beste kan lesgeven in een driecombinatie groep. En hier ben ik steeds dieper op in gegaan. Waardoor ik uiteindelijk ook heb gekeken vanuit de ogen en gedachten van de leerlingen. Ik heb hierdoor gezien dat de leerlingen in het begin van het schooljaar ook nog even moeten wennen en de regels hiervoor opgefrist moeten worden. Het heeft van grote invloed voor de school dat ik in de driecombinatie groep wel op de juiste manier les kan geven omdat de school alleen maar met driecombinatie groepen werkt. Maar ook omdat de leerlingen wel zo goed mogelijk les moeten krijgen en het er niet onder mag

5

leiden dat ze in een driecombinatie groep les krijgen. Hierdoor betekent het voor mij ook dat ik goed mijn best moet gaan doen om het lesgeven in deze groep zo snel mogelijk onder de knie te krijgen zodat het voor mij ook steeds gemakkelijker en rustiger word. En dan hoef ik me niet meer zo zeer op de driecombinatie groep te richten maar meer op de manieren van instructie, lesgeven en andere zaken waar ik mee aan de slag wil gaan. Als ik naar deze week kijk heb ik en positieve ontdekking. Ik heb namelijk gezien en ook ervaren dat ik niet alleen les kan geven aan enkele groepen of tweecombinatie groepen maar dat ik ook les kan geven aan driecombinatie groepen. Ook heb ik aan de leerlingen de regels kunnen leren deze week en ben ik druk bezig met het zelfstandig werken van groep 3. Het is heel positief te zien dat dit lukt.

Fase 4: Ik zie na deze week zeker veel manier om gebruik te maken van mijn ontdekkingen. Doordat groep 3 straks zelfstandig kan werken word het voor mij ook rustiger en kan ik me meer gaan richten op alle drie de groepen. Hiernaast is het fijn dat de leerlingen alle regels nu kennen zodat ze weten wat wel en niet mag en dat ik dit niet iedere keer meer hoef te zeggen. Dit kan positief uitpakken bij het geven van mijn lessen. Hier zitten natuurlijk veel voordelen in voor mij en de school omdat het nu wat rust gaat geven voor alle partijen. Maar er zit ook wel een nadeel aan. Groep 3 zal toch altijd wel een groep zijn die wat meer aandacht nodig heef. Ik moet er wel voor zorgen dat ik dit ook aan kan bieden en dat ik dit niet vergeet. Groep 4 en 5 hebben ook hun nodige aandacht nodig natuurlijk maar net wat minder dan dat groep 3 nodig heeft. Dus ik moet er nog wel voor gaan zorgen dat ik mijn aandacht op de juiste manier probeer te verdelen onder de groepen.

Ik neem me in het vervolg voor om te gaan experimenteren in het op de juiste manier verdelen van mijn aandacht over de groepen.

6


Fase 1:Deze derde stageweek wilde ik vooral bereiken dat ik alleen voor de klas zou staan en dat ik aan de behoeften van alle leerlingen zou voldoen. Want er zijn namelijk enkele leerlingen in mijn klas waarbij ik van mijn mentor heb geleerd dat ik deze leerlingen op een andere, specifieke manier moet behandelen. Hierbij wilde ik vooral letten op het gedrag van de leerlingen tijdens mijn lessen. Ik wilde er op letten in welke situaties het gedrag van de leerling veranderd en hierbij kijken wat ik dan het beste kon doen om de leerling toch te laten leren en aan het werk te kunnen zetten. Maar ik wilde hierbij niet dat de andere leerlingen in de klas mee zouden gaan doen met het gedrag van die ene leerling en dat de andere leerlingen hieronder zouden ‘leiden’.Hierbij wilde ik verschillende manieren uit proberen en kijken welke manier het beste is om de leerling aan het werk te zetten en de leertijd van deze leerling te benutten.

Fase 2: Deze week heb ik twee keer met de zelfde leerling een aanvaring gehad tijdens mijn lessen. Het gebeurde iedere keer om de zelfde reden. De leerling was bezig met een (reken)les en snapte een opdracht niet dus had hij zijn hulpkaartje op groen gelegd. Dit had ik voor hem niet op tijd gezien (omdat ik met de andere groep bezig was) en kwam later naar hem om hem te helpen. Op dat moment zag je al aan hem dat hij redelijk gefrustreerd was. Ik vroeg hem wat er was en hij legde uit dat de opdracht niet helemaal duidelijk was. Ik legde de opdracht uit. Maar hij begreep het nog niet en vertelde mij dat ik zelf niet wist hoe de opdracht moest (want hij is normaal gesproken een goede rekenaar en weet dit ook van

7


zichzelf). Ik vroeg aan een klasgenoot van hem die al klaar was of zij het dan uit wilde leggen. Maar ook dit accepteerde hij niet en werd boos en wilde nu niet meer werken. Ik wilde natuurlijk dat hij mij begreep en dat mijn uitleg duidelijk en helder zou zijn voor hem. Ook wilde ik hierbij dat als hij het van een klasgenoot zou horen hij het misschien wel op zou pikken. Wat ik in ieder geval niet had gewild was dat hij het zo boos op zou vatten en vervolgens niet meer zou werken en alleen maar boos zou zijn. Toen hij zo boos was deed ik in eerste instantie niet zo veel. Ik ben gewoon weg gelopen ondanks dat hij zo boos was en niets meer deed. Ik dacht als ik nu weg loop dan kan hij eerst even afkoelen en tot rede komen. Ik dacht als ik hem dan afgekoeld heb en daarna weer terug kom bij hem om erover te praten dan wil hij wel praten. Maar helaas ook dat werkte niet. Ik voelde me hier heel erg rot over.. Ik wist me even geen raad en ik kreeg na een tijdje ook last van mijn buik van de zenuwen. Maar ik had niet alleen deze leerling in mijn klas. Ik had namelijk op dat moment ook nog achttien andere leerlingen in mijn klas die op mij rekenden en ook hulp van mij wilden. Dit maakte me daarom ook nog zenuwachtiger. Maar na een tijdje merkte ik dat het bijna middagpauze was en dat ik toch tot een oplossing moest komen waardoor ik hard tegen de leerling heb gezegd dat we het in de pauze eerst uit gaan praten omdat ik niet wil dat dit de ook nog heel de middag duurt. Heel de middagpauze heb ik me ook niet lekker meer gevoeld en kreeg ik weinig honger. Ik had ook met mijn mentor gepraat hierover en zij had mij tips gegeven. Ik voelde mezelf ook wel opgelucht omdat ik merkte dat de moeder van de leerling achter mij stond en vertelde dat de leerling (haar zoon) thuis ook zo kan reageren op bepaalde situaties. Ik denk dat de leerling mij alleen als stagiaire ziet in plaats van als een echte juf. Zijn moeder kwam mij namelijk ook al vertellen dat hij tussen de middag thuis had gezegd dat ik toch nog geen echte juf ben en er nog helemaal niets van snap. Hierdoor denk ik ook dat hij mij op het moment erg aan het uitproberen is en zijn grenzen aan het zoeken is bij mij. Ik heb als advies gehad dat ik deze leerling streng moet behandelen en dat ik hem het beste geen vinger kan geven want dan neemt hij mijn hele hand. Ik denk dat hij zichzelf nog niet helemaal op zijn gemak voelt bij mij en dat hij daarom ook niet altijd zijn zelf is.

Fase 3: Alle antwoorden die ik in fase 2 van mijn reflectieverslag heb verteld hangen met elkaar samen. Dit komt omdat ik eerst uitgelegd heb wat het kind precies heeft gedaan. Daarna ben ik er dieper op ingegaan door te vertellen dat ik er zelf geen goed gevoel bij had en dat wat ik op het moment van de gebeurtenis deed en waarvan ik dacht dat ik goed handelde. De woede aanvallen van dit kind heeft een grote invloed op de school. Er zijn voorheen al een aantal gesprekken geweest met de ouders hierover. Dit kind heeft namelijk eerst op een andere basisschool gezeten en zit nog maar sinds ongeveer een jaar op mijn stageschool. Het gedrag van het kind (hoe hij op mijn stageschool kwam) was eerst veel erger dan dat het nu is. Dus er zitten zeker vorderingen in. Er zijn met het kind, de school en de ouders afspraken gemaakt waar iedereen zich aan moet houden en hierdoor gaat het al stukken beter. Maar omdat het de laatste tijd toch weer meer voor komt dat het kind zich niet altijd

8

weet te beheersen hebben de ouders nu ingestemd om actie te ondernemen en eventueel onderzoeken te laten doen. Want wanneer het gebeurt dat hij woedend is zitten er nog wel 24 andere kinderen in de klas waar je als school en als leerkracht (in dit geval ikzelf) verantwoordelijk voor bent op dat moment. Dit betekend voor mij dat dit een groot leerproces zal zijn waarin ik met alle betrokkene tot een goede oplossing voor het probleem zal moeten komen waarbij het probleem vooral is dat het kind heel snel denkt dat anderen het fout doen en dat anderen hem niet begrijpen waardoor zijn woede omhoog komt.

Fase 4: Voor mijn ontdekking zie ik op dit moment nog niet veel goed oplossingen omdat we hier nog mee bezig zijn op mijn stage. Maar ik weet wel dat ik te allen tijde rustig moet blijven en mijn best moet doen om ook dit kind te helpen in zijn leerproces en hem moet begeleiden in zijn gedrag tot anderen. Ik zal er alles aan doen om alle leerlingen in de klas goed onderwijs te bieden en hierbij met name dat ene kind extra te begeleiden met de onderdelen wat hij lastig vind. De voordelen van deze alternatieven zijn vooral dat de andere kinderen in de klas hier niet te veel onder zullen leiden en ook deze leerlingen goed onderwijs kunnen krijgen. Nadelen hiervan kan wel zijn dat het onderwijs van het kind op de momenten van woede niet goed zullen verlopen en dat hij ‘huiswerk’ mee moet nemen i.v.m. het niet willen leren op school. Wat ik natuurlijk ook niet fijn vind om te doen aangezien ik liever heb dat de kinderen het werk op school maken en ook af krijgen. Als het de volgende keer in mijn klas weer gebeurd, neem ik me voor om rustig te blijven en in eerste instantie dit kind te helpen en te proberen om dit kind aan het werk te laten gaan waarna ik de andere kinderen verder begeleid in hun leerproces. Wanneer ik dit niet lukt zal ik na schooltijd (wanneer de andere kinderen naar huis zijn) met dit kind gaan praten over de situatie waarna ik ook met de ouders hierover zal gaan praten zodat het voor alle partijen duidelijk wordt wat er gebeurd is en wat de beste manier van handelen zal zijn.

9


Fase 1:Mijn doel voor deze week was dat het kind waar ik vorige week (vorig reflectieverslag) een paar keren een aanvaring mee had gehad een goed leerproces zou hebben en dat er geen aanvaringen of woede uitbarstingen meer zouden komen ook al heb ik dat natuurlijk niet altijd in de hand. Hierbij wilde ik vooral letten op zijn werkhouding tegenover de andere kinderen en ook tegenover mij. Andere kinderen in mijn klas weten namelijk ook hoe dit gaat en hoe dit kind is/kan zijn. Ik wilde er op letten hoe andere kinderen nou tegen hem doen. Dagen ze hem misschien wel uit? Of snappen ze de situatie, accepteren ze dit en gaan ze hier goed mee om? Zijn er kinderen die bang worden van hem tijdens zijn woede uitbarstingen? Kortom: Hoe reageren de andere kinderen nu op hem?Ik wilde uit proberen dat kinderen die zelf ook wat drukker zijn contact met hem kregen, elkaar zouden begrijpen/aanvoelen. Maar ook hoe dit kind hier dan op zou reageren. Zou hij in woede uitbarsten als een ander kind iets naar hem doet? Of zou hij zich kunnen beheersen en naar mij kunnen komen om hierover te praten? (wat ik dan wel heel erg knap zou vinden). Dit reflectieverslag gaat dan ook over: ‘reageren op elkaar’.

Fase 2: Deze week waren er twee momenten waarbij ik kon zien hoe er gereageerd werd. Het eerste moment was dinsdag tijdens de gym. Dit is natuurlijk een les waarbij de kinderen vrij zijn en vrij ‘spelen’. Eigenlijk ging het heel de gymles goed. Tot het laatste moment. We moesten namelijk opruimen. Het kind wilde helpen bij de grote mat. Hier waren nog een aantal

10


kinderen aan het helpen om de grote mat op de kar te tillen/duwen zodat ze hem in de berging konden brengen. Maar de mat viel per ongeluk tegen de been van het kind waarop hij ineens heel kwaad werd, pijn had, ging huilen maar vervolgens een ander kind uit groep 3 sloeg en naar de kleedkamer rende. Situatie twee was gewoon in de klas tijdens een instructie van de verkeerles. Dichtbij het kind zat een ander kind wat normaal gezien ook vrij druk kan zijn. Ik was bezig met mijn instructie aan groep 3. Ik had tegen groep 4 gezegd dat ze even mochten gaan lezen tot ik naar hun zou komen. Maar tijdens mijn instructie aan groep 3 tufte een kind uit groep 3 ineens op de grond. Hij tufte niet zomaar op de grond maar ook nog in de richting van het kind waarbij ik natuurlijk wel bang was dat het fout zou gaan lopen. Want er was geen aanleiding voor op dat moment en het kind deed op dat moment ook helemaal niets. Ik wilde tijdens deze gebeurtenissen kijken hoe het kind zou reageren. Maar ik wilde ook kijken hoe de andere kinderen hierop zouden reageren. In de gymzaal wilde ik vooral dat het kind niet zou slaan of andere kinderen pijn zou doen maar gewoon gelijk naar de kleedkamer zou rennen om vervolgens daar af te kunnen koelen. Dit was ook een regel die al een tijd geleden is gemaakt met dit kind: ‘Als je denkt dat je boos wordt, ga dan gelijk naar de kleedkamer en leef je in de kleedkamer even alleen uit’.Bij de gebeurtenis die zich in de klas afspeelde wilde ik vooral dat het kind ondanks alles rustig bleef en het tegen mij zou zeggen. Toen het kind naar de kleedkamer was gerend ben ik eerst naar het kind gegaan wat geslagen was. Dit was namelijk een kind die normaal nooit iemand kwaad zou doen en die dit ook zeker niet verdiende. Ik ben naar haar toe gegaan om haar zoveel mogelijk te troosten. Daarna ben ik naar de kleedkamer gegaan om met het kind te praten en te bespreken wat er volgens hem was gebeurd en ik heb verteld dat dit echt niet kan waarna het kind nog steeds niet afgekoeld was en weer kwaad werd. Mijn mentor speelde hierop in en heeft verteld dat hij beter even kan afkoelen in het lerarenkamertje (zodat hij even alleen is). In de klas heb ik het kind wat tufte gelijk er op aan gesproken en vertelt dat dit echt niet kan. Ik heb gezegd dat we na schooltijd even moesten praten hierover en ben even heel kwaad geweest op dat kind. Ik dacht in de gymzaal: ‘wat is hier gebeurd?’ ‘waarom moet het kind toch nog eerst iemand gaan slaan voordat hij naar de kleedkamer rent?’. Ik had hier een hoop vragen over. In de klas dacht ik dat ik de boel nog wel onder controle had. Ik dacht dat ik door even boos te worden en hem op de regels te wijzen het op wel op zou hebben gelost. Ik voelde me bij beide situaties toch wel even onzeker. Onzeker in de zin van wat ik nu precies moest doen om het het beste op te kunnen lossen en uit te kunnen praten met iedereen. In de gymzaal had ik ook wel een gevoel van falen. Falen dat het niet lukte om het kind te kalmeren, om de boel onder controle te houden en ook de andere kinderen niet op het kind in te laten gaan of het kind uit te laten dagen. In de gymzaal zag ik dat er een aantal kinderen toch wel geschrokken waren. Ik denk dat er een aantal kinderen bang waren tijdens deze situatie. In de kleedkamer zag ik dat kinderen

11

hem toch wel uitdaagden. Ze voelden dat hij kwaad en vooral kwetsbaar was. De kinderen vonden dat een juist moment om hem nog even extra kwaad te maken en hem uit te schelden. Van de situatie in de klas waren de kinderen niet zo geschrokken. Wel schrokken ze van mijn reactie hierop. Toen ik het tuffen zag werd ik gelijk kwaad waardoor iedereen stil werd en naar mij zaten te kijken. Het kind vertelde hierbij ook nog netjes aan mij dat het kind van groep 3 naar hem tufte. Het kind dacht hierbij wel na om niet gelijk kwaad te worden of te slaan. Hij kon zich hier nog net inhouden vertelde hij later tegen mij. Wat het kind van groep 3 hiermee wilde bereiken weet ik niet. Het kwam ineens uit het niets opzetten zonder dat het kind uit groep 4 hier aanleiding toe gaf. Ik denk dat de kinderen wel bang waren dat het kind weer kwaad zou worden maar dit was gelukkig niet zo. Hij heeft zich hierbij heel netjes gedragen.

Fase 3: Deze week waren er dus twee gebeurtenissen die betrekking hadden op het kind. Ik heb allebei de gebeurtenissen concreet beschreven en heb hierna beschreven wat ik me bij allebei de situaties voelde. Maar ook wat ik wilde, deed, dacht.. En vooral wat de kinderen eigenlijk zouden denken bij deze situaties (wat wel ontzettend belangrijk was). Deze situaties waren twee tegenovergestelde situaties waardoor ik steeds twee gevoelens opschreef. Deze gebeurtenissen hebben een grote invloed op de school, de kinderen en natuurlijk ook de leerkrachten. Na de gebeurtenis van de gymzaal is mijn mentor ook gelijk naar de moeder van het kind dat geslagen werd gegaan om uit te leggen wat er was gebeurt. Zoiets is natuurlijk nooit fijn om te moeten vertellen maar je hebt er nooit helemaal zicht op wat er gebeurt in een gymzaal met 25 kinderen. Doordat deze situaties zich nog steeds veel voordoen is het voor ons wel van belang dat we er voor zorgen dat de andere kinderen hier zo min mogelijk onder zullen leiden. Dit betekend voor mij nu ook veel. Ik zie hoe andere kinderen op hem reageren maar ook andersom. Ik weet welke kinderen wel met hem op kunnen schieten maar ook welke kinderen dat helemaal niet kunnen. Hier zal ik altijd rekening mee moeten houden. Maar ook tijdens de gymlessen moet je hier extra op letten dat het niet uit de hand loopt. Hierbij is nu het grootste probleem hoe de kinderen op elkaar reageren. Maar ook welke kinderen er wel of niet met hem om kunnen gaan. Want hier zal ik dan altijd op moeten letten. Maar ik zal dan ook op moeten letten wanneer kinderen iets tegen mij vertellen over het kind om eerst te gaan kijken of het wel waar is (kinderen blijven de grenzen op zoeken).

Fase 4: De alternatieven die ik nu voor deze situatie zie is vooral veel opletten. Niet alleen in de klas maar ook in de gymzaal (tijdens vrije situaties). Ik zal in de klas de opzet van hoe de tafels nu staan ook moeten veranderen. Ik moet goed kijken welke kinderen wel in de buurt van hem kunnen zitten en welke kinderen dat absoluut niet kunnen. Maar ook zal ik in het groepje

12

van groep 4 moeten kijken wie met wie samen kunnen werken. In de gymzaal is het vooral veel opletten. Opletten of alles wel goed gaat. Deze alternatieven hebben natuurlijk ook voordelen en nadelen. De voordelen hiervan zijn vooral dat het wat rustiger zal worden in de klas. Maar ook dat de kinderen wat minder naar de ander zullen kijken (op negatieve manier). In groep 4 zal het goed zijn zodat de kinderen wat meer kunnen werken en wat minder afgeleid zullen worden door het kind. Nadelen hiervan zijn onder andere dat er voor de gymzaal nog niet een echte oplossing is gevonden omdat er al een regel was waar hij zich toch niet aan kon houden. Ook zal het natuurlijk niet helemaal zeker zijn dat hij hierdoor in de klas wat minder uitgedaagd wordt. Ik neem me na aanleiding van dit verslag voor de volgende keer voor dat ik mijn doelen die ik in dit verslag heb beschreven ga toepassen. Dat betekent dus dat ik meer ga opletten in de gymzaal, de tafels/stoelen in de klas ga verschuiven zodat er andere combinaties gaan ontstaan.

13


Fase 1:Deze week wilde ik vooral bereiken dat ik op de juiste manier mijn weekplanning in zou vullen. Ik vul iedere week wel de weekplanning in maar voor de volgende week had ik best veel toetsen voor alle drie de groepen die ingepland moesten worden. Ik wilde daarom hierbij ook heel goed opletten dat ik de toetsen op een manier zou inplannen dat het voor mij wel haarbaar is om ze na te kijken en te registreren. Ik wilde er op letten dat ik niet teveel toetsen op een dag zou inplannen maar dat ik het meer zou verspreiden. Zo heb ik meer tijd om de toetsen na te kijken en te registreren en dit is voor de leerlingen ook beter dan dat ze op een dag veel toetsen moeten gaan maken. Ik wilde hierbij proberen om de toetsen voor sommige groepen daarom wat meer te verspreiden door extra oefeningen met de leerlingen in te plannen. Als het bijvoorbeeld uitkwam dat de rekentoets voor groep 3, groep 4 en groep 5 op dezelfde dag zou zijn, zou ik voor een paar groepen eerst een extra rekenactiviteit inplannen zoals: het pluspunterswerkboek maken of het plussen en minnen boekje laten maken zodat die groep dan een dag later de rekentoets zou maken. Ook is groep 5 een paar dagen in de week bij een andere leerkracht en probeerde ik hiermee rekening te houden door sommige toetsen te plannen op de dagen dat ze die andere leerkracht hebben zodat dit voor mij en voor de leerlingen ook al meer rust gaf.

Fase 2: De eerste keer dat de leerlingen veel toetsen moesten maken en ik deze in moest plannen had ik hier dus niet bij stil gestaan. Ik had deze toetsen gewoon doorgepland zoals ze ook uitkwamen waardoor groep 3, groep 4 en groep 5 bijvoorbeeld op dezelfde dag de

14


rekentoets moesten gaan maken. Deze dag had ik het toen al vrij druk met andere onderdelen en moest ik daarnaast ook nog voor alle groepen de toetsen nakijken en registreren. Ik heb dat toen na schooltijd niet afgekregen waardoor ik een doos vol met nakijk en registratiewerk mee naar huis moest nemen en een hele avond thuis bezig ben geweest om alles na te kijken. Ook was het voor de leerlingen niet altijd prettig omdat ik alle drie de groepen tegelijkertijd niet kon helpen of na de toetsen aan het werk kon zetten. Hierdoor moesten sommige groepen wat langer wachten voordat ze verder met hun werk konden na de toets en voordat ze goed wisten wat ze wel/niet mochten gaan doen. Na deze dag (toen ik de doos met spullen weer mee terug naar school had genomen de volgende dag) heb ik ook met de leerkracht gepraat. Hij gaf mij de tip dat ik dit voor de volgende keer beter in kon plannen door niet alle toetsen op dezelfde dag te laten vallen en het mezelf niet zo moeilijk hoefde te maken. Deze tip heb ik daarom ook meegenomen voor de volgende keer. Nu zag ik dat de leerlingen volgende week weer veel toetsen moesten gaan maken voor rekenen, spelling, woordenschat. Ik wilde daarom hierbij de tip gebruiken die ik een paar weken terug heb gehad en gaan bekijken hoe ik deze toetsen het beste in kon plannen voor mezelf en voor de leerlingen. Ik wilde de toetsen voor groep 5 zoveel mogelijk op de dagen laten vallen dat ze les zouden hebben bij de andere leerkracht omdat de groep dan alleen is (met 6 leerlingen) en meer aandacht hiervoor hebben en omdat dit voor mij ook al wat minder werk zou zijn. Daarnaast wilde ik dat de toetsen van groep 3 en groep 4 niet allemaal op dezelfde dag zouden vallen. Toen ik bezig was met mijn planning heb ik eerst gekeken welke toetsen de groepen moesten maken zodat ik wist hoe ik dit het best in kon gaan plannen. Daarna heb ik gekeken welke dag ik er niet was en wanneer groep 5 niet bij mij was. Daarna heb ik de toetsen voor groep 5 ingepland (zoveel mogelijk op de dagen dat ze lekker apart zouden zitten). Daarna heb ik naar de toetsen voor groep 3 en 4 gekeken en doorgepland tot ik bij die toetsmomenten aan zou komen. Voor rekenen kwam ik eigenlijk op dezelfde dag uit maar heb ik groep 4 een dag extra werk laten doen in het pluspunterswerkboek zodat ze niet op dezelfde dag zouden vallen. Verder heb ik de woordenschat en spelling toetsen zo ingepland dat ik er niet was of wanneer de groep gesplitst was. Ik dacht als ik nou de toetsen op een manier in kan plannen dat ik het nakijkwerk en registratiewerk van alle toetsen niet op dezelfde dag hoef te doen en het mezelf hierbij ook niet zo moeilijk maak dan scheelt dat een hoop werk en tijd die ik mooi in andere dingen kan steken. Bij het plannen had ik een fijn gevoel. Een gevoel dat ik dit keer niet zoveel bezig ben met alleen maar toetsen maar ook bezig kan zijn met de leerlingen en met andere onderdelen. Ik had een fijn gevoel door te weten dat dit voor de leerlingen ook beter zou zijn en dat ze hierdoor steeds meer voorbereid zouden zijn. Ik denk dat de leerlingen het op deze manier ook wel fijner zouden vinden. Het is namelijk vaak dat als de leerlingen op het bord (ik schrijf altijd de dagplanningen op het bord voor de leerlingen) zien dat ze verschillende toetsen hebben dat ze dit ook niet fijn en niet leuk

15

vinden. Ze willen hier dan ook altijd mee beginnen zodat ze hier zo snel mogelijk mee klaar zijn. Wat je daarna krijgt is dat de leerlingen het snel willen maken, maar half naar jou en je uitleg luisteren en dit geeft dan ook geen goed gevoel.

Fase 3: De antwoorden van fase 1 en fase 2 hangen sterk met elkaar samen. Ik heb eerst beschreven wat ik nu eigenlijk wilde en ik heb de weeplanning uitgelegd. Daarna heb ik in het kort concreet beschreven wat er de vorige keer met het maken van mijn weekplanning is gebeurd waardoor ik juist nu het invullen van de weekplanning anders aan moet gaan pakken. Hierbij heb ik in het kort uitgelegd wat ik wilde gaan doen met de weekplanning en wat ik hierbij dacht en voelde. Daarnaast heb ik natuurlijk kort beschreven wat ik denk dat de leerlingen zouden vinden van het invullen van de weekplanning waardoor ze niet te veel toetsen op een dag hoefden te maken. Het op een correcte manier invullen van een weekplanning kan voor de school een invloed hebben. Want doordat ik de weekplanning goed invul hoef ik niets mee naar huis te nemen en kan ik alles op school al af krijgen. Hierdoor kan ik ook niet snel vermoeid raken waardoor ik de volgende dag en de rest van de week weer gewoon ‘fris en fruitig’ op mijn stage kom en op deze manier ook het best kan blijven presteren in de klas en met de leerlingen. Dit betekend ook voor mij dat ik niet te veel werk heb wat ik dan mee naar huis moet nemen. Dat ik als ik thuiskom gewoon uit kan rusten en de volgende dag weer goed op mijn stage kan komen zonder dat ik moe ben of weinig geslapen heb. Hierdoor kan ik ook het beste presteren in de klas en hebben de leerlingen meer aan mij dan wanneer ik moe voor de klas moet gaan staan. Mijn positieve ontdekking is nu dat ik ook een weekplanning kan maken waarin rekening word gehouden met de leerlingen en met de leerkracht. En waardoor er niet teveel toetsen op een dag gepland staat en alle toetsen en dergelijke wat meer worden verspreid. Ik heb hiermee bewezen dat ik goed vooruit kan denken.

Fase 4: Door geëxperimenteerd te hebben met het invullen van de weekplanning zie ik hiervoor alternatieven. Ik kan dit namelijk voor de volgende weken waarin er veel toetsen zullen komen ook toepassen en hier gebruik van maken. Dit is steeds een goed leermoment om mee verder te kunnen werken. Zo word ik ook steeds beter in het invullen van een weekplanning. Een nadeel hiervan is wel dat ik de toetsen die ik groep 5 bij de andere leerkracht laat doen niet zelf nakijk en hierdoor ook niet goed weet wat de leerlingen goed of juist minder goed kunnen. Ik geef eigenlijk wel het liefst de toetsen zelf aan de groepen zodat ik kan zien/merken wat de leerlingen nog moeilijk vinden zodat ik hier aan kan werken in mijn volgende lessen. Een voordeel hiervan is weer wel dat ik meer tijd heb voor het maken en nakijken van de toetsen van groep 3 en groep 4 en als ik deze groepen de toetsen om de beurt laat maken heb ik wel meer tijd voor de leerlingen en ook tijdens ‘de les’ meer tijd om alvast al een paar

16

toetsen na te kunnen kijken van de leerlingen die al eerder klaar zijn met de toets. Voor de volgende keer wil ik zeker op dezelfde manier als deze week de weekplanning in kunnen vullen waarbij ik rekening hou met de toetsmomenten voor alle drie de groepen.


Fase 1:Mijn doel voor deze week was dat ik een goede maar ook leuke muziekles zou kunnen verzorgen aan de leerlingen. Ik wilde hierbij dus bereiken dat de leerlingen mijn muziekles leuk zouden gaan vinden en dat ik ook met meer plezier de muzieklessen zou kunnen geven. Hierbij wilde ik vooral letten op wat de leerlingen leuk zouden vinden en wat er dicht bij de belevingswereld van de leerlingen zou liggen zodat ik daar rekening mee kon houden en zowel de leerlingen als ik zelf een positieve ervaring zou krijgen. Ik wilde uitproberen of de leerlingen het leuk vonden om in circuit vorm te werken. En dat de leerlingen in circuit vorm kleine muziekoefeningen zouden doen (ook al zit daar onderdelen als: knutselen, tekenen e.d. bij). Daarnaast was het Kinderboekenweek en wilde ik uitproberen of de leerlingen het liedje wat hierbij hoort al kennen en het een leuk liedje (en recent) zouden vinden. Maar hiernaast wilde ik er een schepje bovenop gaan doen door niet alleen met het liedje te werken maar ook een dansje erbij te doen.

Fase 2: Ik heb namelijk afgelopen stageweken iedere week weer moeite gehad met de muzieklessen. Ik ben niet zo creatief om lessen te bedenken en een echte methode waar ik lessen uit zou kunnen halen is er helaas ook niet. Daarbij komt ook nog dat ik het niet leuk vind om iedere week dezelfde soort les te doen met de leerlingen namelijk: een liedje zingen. Ik kan namelijk wel mijn boek van: ‘eigenwijs’ iedere keer meenemen maar dan wordt het voor de leerlingen ook niet leuk meer. Daarnaast kwam erbij dat ik al tijdens een eerdere muziekles had geobserveerd om te kijken hoe ze dit op mijn stage aanpakken. Maar

17


dit ging bij de leerkracht zo gemakkelijk (vooral improviseren en terplekke bedenken) dat ik eigenlijk nog niet echt wist wat ik met de muzieklessen aan moest. Ik ben namelijk niet creatief genoeg om iedere week ter plekke iets te bedenken. Ik had de week erop maar een liedje gepakt uit mijn boek: ‘eigenwijs’ en heb dat liedje aan de leerlingen geprobeerd aan te leren. Maar omdat ik een drie combigroep heb en het nog moeilijker is om voor alle drie de groepen iets te zoeken wat ze leuk vinden, kreeg ik hierop te horen van de leerlingen uit groep 5 dat ze het ‘stom’ vonden. Hiervan ging mijn zelfvertrouwen tijdens de les natuurlijk nog meer naar beneden. Ik heb deze leerling er wel op aangesproken waarna ze wel (met tegenzin) meedeed. Maar ondanks dat was mijn zelfvertrouwen gewoon weg. Hierna ben ik gaan kijken van wat voor soort muziek ze houden en dan kom je toch op de bekende ‘youtube’ filmpjes/liedjes. Met name de top 40 liedjes. Af en toe komt er nog ‘kinderen voor kinderen’ voorbij. Dus eigenlijk is mijn boek: ‘eigenwijs’ al weer verouderd en niet leuk meer voor de leerlingen. Hierdoor ben ik thuis naar materiaal gaan zoeken wat ik zou kunnen gebruiken voor mijn muzieklessen waarna ik een muziekbox vond die ik eerder op de PABO heb moeten maken. Daarnaast was het thema: ‘Kinderboekenweek’ waardoor ik voor muziek ook al net wat meer kon doen. Ik ben deze week daarom aan de slag gegaan met: ‘hoe ik nu een leuke muziekles kan geven voor de leerlingen wat ook bij de belevingswereld past’.Ik wilde hierbij vooral dat de leerlingen mijn les leuk zouden vinden en dat ik mezelf hier ook prettig bij zou voelen. Ik wilde deze keer positieve feedback van de leerlingen krijgen en dat ze goed met mijn les mee zouden doen zonder dit met tegenzin te moeten doen. In mijn eerste les heb ik een muziekcircuit gedaan met vier onderdelen waarvan alle leerlingen er twee onderdelen zouden doen. Ik had van te voren al heterogene groepjes gemaakt en ook ervoor gezorgd dat ik alle spullen had. Daarna heb ik het uitgelegd en vertelde ik welke kant we op zouden draaien voor de tweede ronde. Toen de leerlingen bezig waren met de onderdelen heb ik via youtube (achtergrond)muziek opgezet. De leerlingen mochten om de beurt een liedje op youtube opzetten. Bij mijn tweede les heb ik het over de Kinderboekenweek gehouden. Ik heb het liedje aangeleerd en daarna het dansje bij het liedje aangeleerd. Als laatste mochten de leerlingen het liedje mee gaan zingen en gaan dansen. Bij allebei mijn lessen dacht ik dat het beter zou gaan dan de vorige muzieklessen. Ik had bedacht dat dit meer bij de belevingswereld zou passen waardoor het voor de leerlingen ook leuker zou zijn. Ik voelde mezelf hierbij ontzettend fijn. Ik heb dit zeker als prettig ervaren. Ik zag hoe de leerlingen bezig waren bij mijn lessen en dat ze allemaal goed mee aan het doen waren. Dit gaf me daarom ook een goed gevoel. Het was voor het eerst in hele lange tijd dat ik me op mijn gemak voelde tijdens het geven van een muziekles..Als ik tijdens mijn lessen zo naar de leerlingen heb gekeken denk ik dat zij het gelukkig ook

18

als positief hebben ervaren. Er waren leerlingen die naar mij toe kwamen of we het circuit nog een keer gingen doen zodat de leerlingen de andere twee onderdelen ook konden gaan doen. De leerlingen deden allemaal goed en leuk mee. Ze vroegen regelmatig of ze een liedje op youtube op mochten zetten. Ook het lied van de Kinderboekenweek vonden ze allemaal erg leuk. Ze kenden het lied al wel. Sommige leerlingen zitten op zumba en hadden het dansje van dit lied op de zumba al geleerd. Maar dit gelde niet voor alle leerlingen dus dit vonden ze niet erg. Ze deden allemaal leuk mee. Iedereen danste ook mee. Ik denk dat de leerlingen zich tijdens de lessen ook wel op hun gemak hebben gevoeld en dat er een pedagogisch klimaat was tijdens mijn lessen.

Fase 3: Door alle vragen van fase 1 en fase 2 in mijn reflectie te bekijken en te beantwoorden heb ik nu precies verteld wat er deze week is gebeurt tijdens mijn muzieklessen. Maar voordat ik dit had verteld heb ik eerst de aanleiding voor het geven van deze muzieklessen verteld. Hierdoor heb ik een goede opbouw gemaakt voor de reden van dit verslag en het geven van mijn muzieklessen van deze week. Doordat ik heb geëxperimenteerd met het geven van muzieklessen kan dit een invloed op de school hebben. Dit komt doordat de huidige leerkracht van mijn groep hierdoor niet steeds de muzieklessen moet komen geven en deze lessen ook niet in de gaten hoeft te blijven houden. De leerkracht kan nu gewoon zijn eigen ding doen zonder dat mijn muziekles niet goed gaat. De leerlingen vinden de muzieklessen nu ook leuker dan eerst waardoor ze dit natuurlijk ook thuis zullen vertellen en dit alleen maar van goede invloed kan zijn. Voor mij betekend dit heel veel. Ik heb hierdoor meer zelfvertrouwen gekregen voor het geven van muzieklessen. Ik heb positieve ervaringen waar ik mee aan de slag kan. Ik kan nu meer gaan bedenken wat voor muzieklessen ik wil gaan geven en weet de beginsituatie van de leerlingen nu ook beter. De positieve ontdekking van deze week is uiteindelijk het geven van goede muzieklessen waarbij de leerlingen veel plezier hebben gehad en ik meer zelfvertrouwen heb gekregen om mijn volgende muzieklessen te kunnen geven.

Fase 4: Ik zie voor mijn positieve ontdekking zeker manieren om hier gebruik van te maken. Ik kan nu meerdere muzieklessen gaan geven die bij een thema of de beginsituatie/belevingswereld van de leerlingen passen. Door mijn zelfvertrouwen durf ik nu meer muzieklessen te gaan geven in de groep. Dit kan natuurlijk wel nadelen hebben. Nu ik zulke leuke lessen met de leerlingen heb gedaan kan het zo zijn dat de volgende muziekles tegen valt voor de leerlingen waardoor ze weer met tegenzin de les moeten gaan doen. Niet alle lessen zijn natuurlijk even goed/leuk. Een voordeel hiervan kan weer wel zijn dat mijn zelfvertrouwen toch steeds meer gaat groeien door de positieve ervaringen maar ook door de negatieve ervaringen omdat je hier steeds weer sterker uit kan komen.

19

Ik probeer voor de volgende keer me er weer van bewust te zijn om een muziekles te bedenken die goed bij de beginsituatie aansluit en die ik goed voorbereid heb zodat ik tijdens mijn les geen negatieve ervaringen kan krijgen.


Fase 1:Omdat het sinds kort eigenlijk wel goed gaat met de leerling waar ik in mijn eerdere verslagen juist moeite mee had, wilde ik deze week vooral bereiken dat ik boven hem zou staan en dat hij goed zou luisteren naar mij door te doen wat er gezegd wordt. Ik wilde hierbij vooral letten op de houding van de leerling, de manier waarop hij mij aanspreekt en de manier waarop hij tegen mij op kijkt. Want aan deze oplettendheden kon ik zien of hij inderdaad goed met me mee deed en of er geen boosheid aan zou komen. Ik wilde hierbij onder andere uitproberen of hij kon samenwerken met de andere leerlingen in zijn groepje. Bij de gezamenlijke lessen liet ik hem in tweetal samenwerken met een leerling die veel moeite heeft met het schrijven en het lezen. Hierdoor moest de leerling hem goed helpen en goede instructie geven. Ik wilde hierbij kijken of hij niet boos zou worden op het kind. Maar dit ging heel goed en hij vond het ook heel leuk om te doen. Ook wilde ik uitproberen of hij met de andere leerlingen samen kon werken door op de gang samen in een boek om de beurt hardop te lezen. Ook dit ging verrassend goed en leuk.

Fase 2: Heel de week ging het eigenlijk goed tussen mij en de leerling. Donderdagmiddag had ik best veel vrije lessen opstaan. Ik had eerst handvaardigheid, daarna verkeer en daarna muziek. Ik weet dat de leerling bij vrije lessen wat sneller boos kan worden en hier dus wel moeite mee heeft. Aan het einde van de handvaardigheidles ging het helaas mis. Hij kon geen knoopje

20


leggen voor zijn egel. Hij wilde niet dat ik hem hielp dus had ik gezegd dat hij het dan aan de hulpmoeder kon vragen. Dit wilde hij ook niet omdat die moeder aan het werk was. Ik vertelde hem dat de moeder hem echt wel eerder wil helpen hiervoor dan een paar knopen uit een bolletje wol te halen en dat ze er juist ook voor is om leerlingen te helpen. De leerling had gedurende mijn handvaardigheidles al niet veel gedaan (dit had ik in de smiezen gehouden) ik had hem alleen naar de filmpjes zien kijken en knopen in zijn bolletje wol zien maken. Ik vertel daarom aan de leerling dat hij voor het einde van de les nog wel een knoop moest hebben en een paar keer gewikkeld moest hebben. Hierbij vertelde ik ook dat het nog 5 minuten zou zijn voordat we op zouden gaan ruimen en we met de les verkeer zouden beginnen. Helaas werd hij hierover al boos en deed hij helemaal niets meer. Ik heb de leerlingen de handvaardigheid op laten ruimen en verkeer uit laten delen waarna ik verkeer met ze heb gedaan. Tijdens deze les heeft de leerling helemaal niets gedaan. Hij had zijn egel ook nog voor zich liggen en deed hier ook niets meer mee. Na de verkeerles ging ik over naar de muziekles. Tijdens deze les kwamen er leerlingen naar mij toe dat hij zijn egeltje had verscheurd en in de prullenbak had gegooid. Ik vond dit wel heel vreemd maar ik wist ook dat ik op dit moment helemaal niet met hem hoefde te praten. Want hier was de leerling op dit moment te boos voor. Wel ben ik even kort naar hem toe gegaan om te vertellen dat we na schooltijd even gaan praten. Dit begreep hij en na schooltijd bleef hij uit zichzelf ook aan zijn tafel zitten. Ik heb hem eerst gevraagd waar zijn egel was waarop hij de egel uit de prullenbak haalde. Ik vertelde tegen de leerling dat ik heel erg teleurgesteld was en het niet fijn vond. Hiernaast wilde ik natuurlijk ook een oplossing zoeken. Maar hoe langer ik met hem praatte hoe minder het gesprek eigenlijk hielp. Ik zat naast hem. Maar hij had zijn rug naar mij toegekeerd. Ik vertelde hem ook dat ik wel een beetje respect wilde en wilde dat hij mij gewoon aankijkt als we met elkaar praten. Dit wilde hij niet waardoor ik hem mijn kant op wilde draaien. Toen ik dit deed sloeg de leerling geheel onverwachts mij in mijn gezicht. (omdat een reactie is dat je terug slaat) Ik ben opgestaan en gelijk het lokaal uitgelopen. Ik heb mijn mentor opgezocht om het te vertellen en om hulp te vragen omdat ik nu niet meer wist wat ik nog moet doen. Op dat moment dat ik dat vertelde rolde er tranen over mijn wangen. Ik kon ze nu niet meer inhouden. Mijn mentor is gelijk naar de leerling gegaan. Ik ben in het kantoortje bij de ib-er gebleven. Hier ben ik gaan zitten huilen. Alle emoties van afgelopen tijd kwamen er even uit. Ik wilde vooral dat de leerling mij zou begrijpen en dat ik hem ook zou kunnen begrijpen. Maar dit is wel ontzettend lastig omdat het al vanaf de eerste stagedag niet helemaal lekker loopt tussen mij en de leerling. Ik wilde dat hij op zijn minst ook zijn excuses aan zou bieden voor wat hij had gedaan en dat hij ook zou beseffen dat dit gewoon echt niet kan. Toen hij mij had geslagen ben ik ook gelijk weg gelopen. Dit deed ik bewust. Omdat ik heel veel gemengde gevoelens al had die er uit moesten en omdat ik ook niet wilde dat de leerling mij zou zien huilen. Daarnaast moest ik me ook inhouden om niet terug te slaan aangezien dat normaal gesproken toch een eerste reactie zou zijn. Daarom was ik ook gelijk weggelopen zodat ik niet meer kon slaan en op deze manier toch op de beste manier zou

21

kunnen handelen in deze situatie.Toen we later gesprekken hadden gehad met de leerling, de ouders, ib-er en de mentor gingen er van allerlei gedachtes door me heen. Ik trok het mezelf aan dat dit was gebeurt en ik bedacht me ook: ‘waarom kunnen de leerling en ik het niet met elkaar vinden?’. Ik bedacht me ook dat het goed was dat het na schooltijd pas was gebeurt zodat de andere leerlingen het gelukkig niet meegekregen hadden. Ook mijn gevoelens gingen alle kanten op. Ik voelde me verdrietig en heb dit na de gebeurtenis er ook even uit moeten gooien. Ik kon het er helaas niet meer inhouden. De leerling heeft mij uiteindelijk ook nog op deze manier gezien omdat dat even niet anders kon. Bij het gesprek voelde ik me er ook niet prettig bij. Ik voelde druk, verdrietig, boosheid.. Ik denk dat de leerling mij vanaf het begin van mijn stageperiode al niet mag. Ik denk dat hij mij ziet als een stagejuf die helemaal niets kan en alles nog moet leren. Tijdens het gesprek zei de leerling ook dat ik geen goede juf was iedere dag fouten maak. Ook gaf de leerling aan dat iedere dag wanneer ik er ben hij het niet leuk vind op school. Ik denk dat de leerling vind dat ik het te moeilijk maak voor de leerling. Ik denk dat de leerling ook het liefst wil dat ik hem niet help bij het maken van zijn opgaven. Ik denk dat hij ook niet vaak hulp vraagt tijdens de lessen omdat hij dit het liefst niet wil en omdat hij ook denkt dat hij alles wel zelf kan.

Fase 3: Door alle vragen van fase één en fase twee in mijn reflectie te bekijken en te beantwoorden heb ik nu precies verteld wat er deze week is gebeurt tussen de leerling en mij. Maar voordat ik dit had verteld had ik eerst de aanleiding voor de boosheid van de leerling verteld en waar het eigenlijk misgelopen was deze week. Hierdoor heb ik een goede opbouw gemaakt voor de reden van dit verslag en de gesprekken tussen de leerling, ouders, ib-er, mentor en mijzelf. Deze gebeurtenis heeft een grote invloed op de school. Dit komt omdat het nu tussen de leerling en mij zo ver gelopen is dat er iets gebeurt is wat eigenlijk helemaal niet kan/mag op een school namelijk: ‘het slaan door een leerling naar een leerkracht’. Hierdoor moet er ook gepraat en gekeken worden naar de gevolgen hiervan. Dit heeft ook wel iets gedaan met mij. Ik schaam me vooral dat ik geslagen ben door een leerling uit groep 4. Dit is ook (gelukkig) nog nooit gebeurt met mij en ook niet op mijn stageschool. Ik ben me er ook bewust van geworden dat je als leerkracht in zo een situatie eigenlijk ook machteloos staat. Je kunt niets doen als alleen praten erover. Maar door alleen te praten neemt natuurlijk niet weg dat er gewoon geslagen is. Hiernaast betekend het voor mij ook dat ik de volgende lessen toch meer op zal letten dat dit niet nog een keer gebeurt. Ik zal de leerling natuurlijk toch weer moeten accepteren ongeacht wat hij heeft gedaan en zal hier in mijn klas toch op moeten blijven letten. Het uiteindelijke probleem wat ik deze week had is vooral het feit dat de leerling mij geslagen heeft en dat ik vervolgens niet meer wist wat ik moest doen en mijn mentor er bij had gehaald hiervoor.

22

Fase 4: De oplossingen die ik heb gemaakt met de leerling is: als hij weer zo boos wordt gaat hij even uit de klas om daar af te koelen. Ik ga volgende week met de leerling in de gang een plekje opzoeken wat dan zijn ‘afkoelplekje’ wordt. Daarnaast vind er volgende week nog een gesprek met ouders en de directeur plaats. Het moet natuurlijk wel duidelijk zijn dat slaan nooit goed is en zeker niet om een leerkracht te slaan (ook al ben ik nog maar een stagiaire). De leerling blijft wel gewoon op school en in de klas maar als het nog een keer zou gebeuren dan zal er wel gepraat moeten worden over schorsing, omdat dit niet getolereerd kan worden op een basisschool. Ook heb ik de groepjescombinaties in de klas veranderd. Ik heb de leerling nu aan de kop gezet van de groep. Als ik zie dat hij andere leerlingen afleid, niet oplet in de les en dergelijke dat ik zijn tafel dan ook gemakkelijk weg kan schuiven van de groep. Een nadeel hiervan kan natuurlijk wel zijn dat de leerling alleen maar bozer wordt als hij ziet dat hij nu aan de kop moet zitten en dit helemaal niet wil. Voordelen van deze veranderingen kan wel zijn dat wanneer hij boos wordt hij zelf naar de gang kan gaan, zodat de andere leerlingen in de klas er niet zoveel last van hebben. Op de gang kan hij dan afkoelen waardoor hij pas weer naar binnen komt als hij niet zo boos meer is. Ik kan dan met hem gaan praten als hij weer terug in de klas en dus ook weer aanspreekbaar is. Ik neem me voor de volgende keer dat ik de leerling eerst laat doen als hij weer boos wordt. Ik wijs hem er wel op dat hij naar zijn afkoelplekje moet gaan. Ik probeer dan pas een gesprek met de leerling te hebben als hij al wat afgekoeld is. Ik probeer wel boven de leerling te blijven staan en voordat de leerling naar huis gaat een gesprek met hem te hebben. Dit komt omdat ik anders weet dat het dan ’s middags nog niet opgelost is en dit natuurlijk wel moet gebeuren.

23


Fase 1:Omdat ik vorige week nog al wat problemen heb gehad met een leerling en andere leerlingen ook niet op hun plaats zaten en er een leerling in de groep was die al een paar keer thuis was gebleven wilde ik deze week bereiken dat ik deze problemen met de leerlingen op kon lossen. Hierbij wilde ik er op letten hoe de leerlingen op elkaar reageerden en of de plaatsen waar de leerlingen zitten wel goed zijn. Want er zitten namelijk een aantal leerlingen in de klas die heel erg op elkaar letten en ook vaak ‘ruzies’ met elkaar creëren. Ik wilde kijken of ik dit op de juiste manier op zou kunnen lossen in de klas waardoor mijn lessen ook weer wat vlotter zouden kunnen verlopen zonder dat ik tijdens mijn lessen het gevoel heb dat er leerlingen afgeleid worden door bepaalde leerlingen en dat er nog steeds kleine conflicten ontstaan tijdens mijn lessen. Ik wilde deze week uitproberen of ik de klas een beetje kon veranderen door de leerlingen allemaal een ander plekje in de klas te geven waardoor de leerlingen die te veel met elkaar bezig zijn zover mogelijk uit elkaar te zetten en de leerling waar ik vorige week een conflict mee had aan het hoofd van de groep te zetten zodat ik deze leerling dan altijd van de groep weg kan schuiven als het niet gaat. Ook wilde ik uitproberen of het helpt als deze leerling

24


een afkoelplekje op de gang zou hebben zodat hij daar altijd naar toe kan als het hem even te veel word en hij te boos is om verder te kunnen werken zodat het voor hem beter zou zijn maar ook voor de andere leerlingen die er dan minder last van hebben.

Fase 2: Ik heb aan het einde van vorige week de tafels van groep 3 en groep 4 veranderd. Hierbij had ik gekeken naar de wensen van groep 3 en groep 4. Bij groep 4 heb ik de leerling waar ik een conflict mee had gehad vorige week aan de kop gezet. Daarnaast heb ik een leeg tafeltje (waar ik altijd mijn spullen op leg) gezet en aan de andere kant een leerling die (denk ik) het beste ‘afleiding’ aankan. Naast deze leerling had ik een leerling gezet die snel afgeleid is. Deze leerling en de leerling aan de kop heb ik het verst van elkaar vandaan gezet zodat ze elkaar niet kunnen storen of af kunnen leiden. Tegenover deze leerling heb ik de leerling gezet die de laatste tijd steeds vaker ziek is zodat zij ook het verst van de leerling afzit (de leerling die aan de kop zit). Bij groep 3 had ik er op gelet dat de leerlingen die elkaar af kunnen leiden het verst van elkaar vandaan zitten. Één leerling heb ik helemaal voorin en apart gezet omdat hij heel snel afgeleid is tijdens mijn lessen. Op deze manier kan ik hem er sneller op aanspreken omdat hij dan dicht bij mij zit. Vooraan heb ik de zwakkere leerlingen bij elkaar in een groepje gezet. Deze leerlingen hebben extra instructie nodig. Omdat ik geen plek in de klas heb voor een instructietafel kan ik op deze manier na mijn klassikale uitleg aan deze tafel gaan zitten om deze leerlingen extra te kunnen helpen. Achterin het lokaal heb ik de sterkere leerlingen ook bij elkaar in een groepje gezet zodat ze elkaar altijd kunnen helpen en het voor mij ook handiger is als ik deze leerlingen extra werk wil geven zoals verrijking of het werken in het zonwerkboekje. De gemiddelde leerlingen heb ik in het midden gezet. Zo heb ik rekening gehouden met alle leerlingen waardoor ik hoop dat dit beter zal gaan werken dan afgelopen weken. Ik wilde bij deze nieuwe indeling vooral dat de leerlingen en ikzelf er meer profeit van zouden hebben. Ik wilde dat de leerling uit groep 4 de andere leerlingen op deze manier niet meer zo vaak zouden afleiden tijdens de lessen. En als dit dan wel gebeurt dat het voor mij ook gemakkelijker is om hem van de groep vandaan te kunnen schuiven. Daarnaast wilde ik dat het bij groep 3 op deze manier ook handiger zou zijn om in de drie verschillende niveaugroepen te werken zonder dat ik een instructietafel nodig zou hebben. Wat ik hierna heb gedaan is het uitgeprobeerd in mijn groep. Nadat ik de tafels had veranderd heb ik les gegeven aan de groep met de nieuwe opstelling zodat ik gelijk uit kon proberen hoe dit zou bevallen en wat de leerlingen er zelf ook van zouden vinden en hoe ze hierop zouden reageren. Hiernaast heb ik ook met de ene leerling een afkoelplekje uitgekozen op de gang. Ik had aangegeven dat het op een plek moest zijn waar ik hem natuurlijk nog wel kon zien vanuit de klas maar verder mocht de leerling het zelf uit kiezen. Ik heb afgesproken met de leerling dat hij altijd naar dit plekje mag gaan wanneer hij voelt dat hij boos gaat worden. Ik had gedacht dat dit afkoelplekje wel zou werken aangezien deze leerling bij de gym ook al zo een afkoelplekje heeft en hiermee heeft gewerkt. Daarnaast had ik ook wel gedacht dat

25

deze nieuwe opstelling in de klas beter zou gaan werken omdat ik hierdoor in de verschillende niveaugroepen kon gaan werken en de leerlingen die wat vaker afgeleid zijn en de leerlingen die juist vaak leerlingen afleiden op deze manier ook meer kon begeleiden of uit de groep kon schuiven als het niet goed zou gaan. Ik voelde me bij deze verandering wel voldaan. Ik had een goed gevoel bij deze verandering. Ik vond het fijn te weten dat ik de drie verschillende niveaus nu beter kan begeleiden en dat ik bij deze verandering veel over alle individuele leerlingen heb nagedacht. En overal zoveel mogelijk rekening mee heb gehouden. Ik denk dat de leerlingen de nieuwe opstelling ook wel leuk vonden. Toen ze het lokaal binnen kwamen en voor het eerst zagen dat ze andere plekken hadden gekregen werd het best rumoerig in de klas. Ze vertelden elkaar waar ze zaten en leken het ook leuk te vinden. Ook denk ik dat de leerling die zijn eigen afkoelplekje had gekregen het fijn vond om te weten dat hij altijd naar dit afkoelplekje kon gaan. Ik denk dat de sterkere leerlingen van groep 3 dachten dat ze nu in het beste groepje zaten omdat ze van zichzelf ook wel weten dat zij de ‘zon’ leerlingen zijn en nu ook bij elkaar in het groepje zitten. Voor zover ik het kon meten vonden de leerlingen het geslaagd om eens op een andere plek te zitten en een beetje verandering te hebben in de klas.

Fase 3: Door alle vragen van fase één en fase twee in mijn reflectie te bekijken en te beantwoorden heb ik nu precies verteld wat de veranderingen in de klas zijn geweest van de week, waar alle leerlingen zaten en vervolgens ook wat nu uiteindelijk het effect was op deze veranderding en wat de leerlingen hiervan vonden. Deze verandering heeft ook een invloed op de groep, mezelf en de school als geheel. Dit komt omdat het voor de leerlingen nu beter ingedeeld is doordat de niveaus bij elkaar zitten. De leerlingen die in het zelfde niveau werken krijgen dus steeds ook dezelfde uitleg en hetzelfde werk waardoor ze in de groepjes elkaar kunnen helpen als er een leerling is die iets niet begrijpt. Daarnaast is het voor mijzelf ook beter omdat ik op deze manier beter in de verschillende niveaus kan werken en de leerlingen op deze manier de aandacht kan geven die ze nodig hebben. Ook kan ik de leerlingen beter uit de groep schuiven als ze dit nodig hebben. Voor de school is deze verandering ook beter omdat de leerling zijn afkoelplekje heeft gekregen en hiervan gebruik kan maken als het even niet gaat. Hierdoor is het voor de andere leerlingen op school ook beter omdat er leerlingen zijn die ook bang kunnen worden van het gedrag van deze leerling. De positieve ontdekking van deze week is het veranderen van het klaslokaal. Door deze verandering heb ik deze week ervaren dat dit een goede verandering is geweest. Hierdoor gaat het lesgeven in deze groep voor mij beter. De verschillende niveaus gaat op deze manier beter en ook bij de leerlingen die wat meer aandacht nodig hebben, gedragsproblemen hebben is het beter doordat de tafels op deze manier uit de groep geschoven kunnen worden. De leerlingen vonden het zelf ook leuk om weer eens op een andere plek te kunnen zitten en ik denk dat het voor hen ook een positieve ontdekking was.

26

Fase 4: Voor deze week zie ik zeker manieren om gebruik te maken van mijn positieve ontdekking. Deze heb ik ook al eerder genoemd maar ik zet ze nog even kort op een rijtje. - bij groep 3 in verschillende niveaus kunnen werken doordat de leerlingen van hetzelfde niveau ook bij elkaar in groepjes zitten. - De leerlingen met gedragsproblemen uit de groep kunnen schuiven wanneer ze andere leerlingen gaan afleiden. - De leerling die boos wordt kan zelf naar het afkoelplekje gaan zodat het de rest van de les geen invloed kan hebben en het voor de leerling zelf ook even fijner is. Er zijn dus wel een aantal manieren om gebruik te maken van deze verandering. Deze manieren hebben ook voor- en nadelen. Voordelen van deze manieren kunnen zijn dat het lesgeven in de drie verschillende niveaus meer naar voren komt en dit voor mij makkelijker werkt en voor de leerlingen ook prettiger is zodat ze elkaar beter kunnen helpen tijdens de lessen. Maar dit kan ook wel een nadeel hebben. Hierdoor weten de leerlingen ook al snel of ze als zwakke of sterke leerlingen worden beschouwd. De sterkere leerlingen weten dit al en laten dit hierdoor ook goed weten aan de andere leerlingen dat zij het ‘zon’ groepje zijn en beter zijn dan de anderen wat natuurlijk niet leuk is voor de andere leerlingen. Nog een voordeel hiervan is dat ik de leerlingen die vaak andere leerlingen afleiden van de groep vandaan kan schuiven. Hierdoor zijn de andere leerlingen minder afgeleid en leren de leerlingen er ook weer van. Het nadeel hiervan kan wel zijn dat er leerlingen zullen zijn die dit totaal niet willen en gewoon hun tafel zelf weer in de groep schuiven en het hierdoor alleen maar kan escaleren. Dit zelfde geldt eigenlijk voor het afkoelplekje. Dit kan natuurlijk goed gaan doordat de leerling er zelf gebruik van kan maken en hierdoor de andere leerlingen hier weinig last van zullen hebben maar het kan ook een nadeel zijn, omdat de leerling hier dan ook zomaar kan zitten of kan vergeten dat hij dit plekje heeft en alsnog in de klas kan blijven zitten. Ik neem me voor de volgende keer dat ik in deze groepjes voorlopig blijf werken en blijf lesgeven. Als er niveauveranderingen of gedragsveranderingen ontstaan dan zal ik deze in de groepjes in de klas ook aanpassen en lesgeven met de veranderde groepscombinaties.

27

Weekreflecties week 9 & 10.

Fase 1:Eerst wilde ik even zeggen dat ik mijn reflectieverslagen vanaf nu over twee stageweken schrijf i.p.v. één week. Dit i.v.m. dat ik heb over moeten stappen van een blokstage naar een lint stage. Omdat deze twee weken in het teken stond van de rapporten wilde ik In deze weken bereiken dat ik de rapporten van groep 3 helemaal zelf in kan vullen op de computer, zelf kan uitdraaien, de rapporten zelf in elkaar kan zetten, de tien minuten gesprekken kan voeren met de ouders van de leerlingen en deze kan evalueren in ons leerlingvolgsysteem ‘parnassys’. Hierbij wilde er op letten hoe de leerkrachten en mijn mentor dit altijd aanpakken op mijn stage. Ik wilde hierbij eerst aan mijn mentor en de leerkrachten vragen hoe ze de cijfers invullen en waarop ze letten bij het invoeren van de cijfers. Daarnaast wilde ik er op letten hoe de rapporten uitgedraaid moesten worden. Bij de tien minuten gesprekken met de ouders wilde ik eerst kijken hoe mijn mentor deze gesprekken voert met de ouders en waar zij dan op let bij deze gesprekken. Door op al deze punten te letten deze twee weken wilde ik uit gaan proberen of ik nu zelf zonder verdere hulp de rapporten van groep 3 van begin tot eind helemaal op me kon nemen.

28


Fase 2: Deze twee weken moest er veel gebeuren qua organisatie. Eerst hadden mijn mentor en ik de taken verdeeld. Ik zou hierbij de rapporten van groep 3 doen en mijn mentor zou dan de rapporten van groep 4 en 5 doen. Daarnaast werd er verteld dat ze sinds dit jaar de rapporten hadden gemoderniseerd. Ik heb gezien hoe de nieuwe rapporten er uit zouden komen te zien zodat ik een idee kreeg hoe ik de rapporten moest gaan maken. Daarna ben ik eerst de rapporten van groep 3 allemaal in gaan vullen zodat de rapporten in ieder geval klaar zouden zijn. Daarna ben ik het achterblad van de rapporten gaan maken en de rapporten hier en daar nog wat aan gaan passen. Er waren namelijk nog al een aantal problemen ontstaan bij het maken van de rapporten. Sommige onderdelen konden niet op één blad en er misten onderdelen in het rapport. Ik was daarom op een maandag extra terug gekomen naar mijn stage om te werken aan de rapporten. Mijn mentor stond maandag gewoon voor de klas. Ik ben daarom buiten de klas achter de computer gedoken om de rapporten in orde te maken en de problemen uit de rapporten te halen. Ik kreeg hier wel wat hulp bij van een leerkracht omdat ik het ontstaan van de problemen niet wist. Daarna ben ik de rapporten uit gaan printen en klaar gaan maken. Diezelfde avond hadden we namelijk de rapport gesprekken al. Ik had voor deze avond ook al de gespreksformulieren van groep 3 geschreven en ervoor gezorgd dat de rapporten op tijd uit waren geprint. Bij het voeren van de ouder gesprekken heb ik eigenlijk niet één oudergesprek zelf gevoerd. Mijn mentor en ik zaten samen bij de oudergesprekken en het was voor mij net of ik een ‘blackout’ kreeg. Ik wist niet meer hoe ik een gesprek moest voeren. Ik probeerde me af en toe wel in de gesprekken te mengen maar dit was natuurlijk niet voldoende. Na de oudergesprekken heb ik de gesprekken van de helft van de groep in het leerlingvolgsysteem ‘parnassys’ verwerkt. De eerste heb ik samen met mijn mentor gedaan zodat ik wist hoe het moest. Daarna heb ik ze zelf kunnen verwerken. Ik wilde deze weken vooral dat alles goed zou verlopen. Ik wilde dat de rapporten allemaal goed zouden zijn en dat ik ze allemaal nog op tijd af zou krijgen voor de ouder gesprekken zodat we de rapporten in de oudergesprekken zouden kunnen laten zien. Ik wilde zelf een paar oudergesprekken voeren (niet allemaal). Uiteindelijk is deze weken alles wel goed verlopen gelukkig. Ik heb de rapporten allemaal nog op tijd afgekregen en de gespreksformulieren ook. Ik heb bij de oudergesprekken geen één gesprek gevoerd. Ik heb wel geprobeerd tussendoor een paar onderwerpen te vertellen maar ik heb niet een heel oudergesprek weten te voeren. Daarnaast heb ik de gesprekken op de juiste manier in ‘parnassys’ weten te zetten. Ik heb hierbij niet bij alle leerlingen alles helemaal vol geschreven, omdat ik niet altijd bij iedere leerling heel veel wist te vertellen en ik ook niet te veel af wilde wijken van de gespreksformulieren van de oudergesprekken. Ik had wel gedacht dat deze weken even hectisch zouden zijn maar ik dacht wel dat deze weken goed zouden verlopen. Ik vond het helemaal geweldig dat ik zelf de rapporten helemaal mocht verzorgen van mijn groep. Ik had dit nog nooit eerder gedaan en vond dit toch wel even spannend dat alles wel

29

goed zou gaan. Ik voelde me hier dan ook heel erg fijn en enthousiast bij. Na deze weken en de rapportgesprekken voelde ik me heel voldaan. Ik vond het wel jammer dat ik de oudergesprekken niet zelf heb durven voeren. Maar ik merkte tijdens de gesprekkend dat ik me hier heel zenuwachtig en onzeker bij voelde. Ik hoop natuurlijk wel dat ik de volgende keer wel een paar oudergesprekken kan voeren. De leerlingen wilden natuurlijk allemaal goede cijfers en goede rapporten. Toen de leerlingen merkten dat ik met de rapporten bezig was vroegen ze natuurlijk allemaal naar hun rapporten en vertelden ze ook dat ze het niet eerlijk vonden dat ze zelf hun rapporten nog niet mochten zien en hun ouders tijdens de gesprekken al wel de rapporten mochten zien. Hieruit kon ik ook opmerken dat de leerlingen heel zenuwachtig voor hun rapporten waren.

Fase 3: Doordat ik van fase één en fase twee alle vragen heb beantwoord in mijn reflectie heb ik eerst de situatie van afgelopen twee weken kunnen schetsen. Daarna heb ik kunnen vertellen hoe ik mezelf voelde en wat ik dacht bij het maken van het maken van de rapporten van groep 3. Daarnaast heb ik ook kunnen bedenken en vertellen wat de leerlingen hier uiteindelijk bij dachten en voelden. Deze situatie kan ook een invloed op de school hebben. Doordat ik de rapporten nu zelf kan maken, uitdraaien, reflecteren scheelt dit weer werk voor mijn stageschool. Dit helpt hierdoor ook in de organisatie. Doordat ik dit allemaal zelfstandig kan kan mijn mentor op haar dagen (de maandagen en dinsdagen) lesgeven aan de groep terwijl ik in de tussentijd ervoor kan zorgen dat de rapporten op tijd klaar zijn voor de oudergesprekken die dan weer gaan komen. Helaas heb ik deze nog niet zelfstandig kunnen voeren waardoor dit minder fijn voor mijn stageschool is. Als ik de gesprekken ook zelf kan voeren is dit ook fijner voor mijn mentor en naar de ouders van de leerlingen toe. Ik ben toch de ‘nieuwe leerkracht’ die sinds kort lesgeeft aan hun kinderen en dan zou het natuurlijk ook fijner zijn voor de ouders dat ik hun dan ook te woord kan staan over de vorderingen van de leerlingen. Voor mij betekenen de vorderingen die ik afgelopen weken heb gemaakt heel veel. Ik weet nu dat ik zelf rapporten dan kan maken van begin tot eind. Hierdoor heb ik ervaringen opgebouwd met het maken van rapporten wat ik later kan gebruiken in mijn eigen praktijk als volwaardig leerkracht. Het maken van de rapporten en het evalueren van deze rapporten was mijn positieve ontdekking die ik deze weken heb gehad. Daarnaast had ik deze weken ook een probleem namelijk: ‘het zelfstandig voeren van de oudergesprekken’.

Fase 4: Er zijn genoeg manieren om gebruik te maken van mijn positieve ontdekking. Ik moet later natuurlijk nog veel meer rapporten gaan maken en evalueren. Doordat ik hier nu ervaring mee opgedaan heb door deze zelfstandig te maken en evalueren weet ik beter hoe ik dit aan moet pakken. Doordat ik heb gemerkt dat oudergesprekken voeren lastiger is voor mij dan ik dacht moet ik hier nog wel aan blijven werken en mezelf er toch over heen te zetten zodat ik

30

uiteindelijk de gesprekken wel zelf kan gaan voeren. De voordelen van het maken van de rapporten is dat ik hier zelfstandiger van wordt. Ik kan dit nu zelf doen zonder enige hulp. Later in mijn eigen praktijk zal ik dit nu zelf kunnen doen omdat ik hier nu ervaring in heb gekregen. De nadelen zijn wel dat ik het voeren van de oudergesprekken nog niet heb kunnen oefenen waardoor ik hier nog geen ervaringen in heb opgedaan. N.a.v. dit reflectieverslag neem ik me voor om bij de volgende oudergesprekken wel een paar gesprekken zelf te voeren zodat ik hier wel mee heb kunnen oefenen.


Fase 1:In dit reflectieverslag van afgelopen twee weken wilde ik het hebben over de les die ik door mijn mentor heb laten beoordelen voor mijn veertigste stagedag. Ik wilde afgelopen weken vooral bereiken dat ik door mijn stagedagen te reflecteren met mijn mentor zou groeien in mijn proces en hierbij ook zou leren van de fouten die ik gemaakt heb en waar ik weer op gereflecteerd had. Ik wilde dit kunnen laten zien in mijn les die ik gaf voor mijn veertigste stagedag. Hierbij wilde ik er op letten of mijn organisatie in de combinatiegroep al beter ging. Daarnaast wilde ik ook kijken of het les geven aan de leerlingen waar ik in het begin van het schooljaar wat problemen mee had al beter ging.Om te kijken hoe de organisatie zou gaan wilde ik dit uitproberen bij de twee combinatie drie en vier. Ik wilde hierbij proberen of het zou gaan als ik korte instructies geef en zoveel mogelijk om en om zou lesgeven. Ik wilde weten of dit goed zou zijn voor de leerlingen en de leerlingen op deze manier genoeg aandacht zouden krijgen. Daarnaast zit de leerling uit groep 4 waar ik op wilde letten sinds kort apart. Ik wilde tijdens deze les extra letten op zijn werken aan een aparte tafel. Ik wilde uitproberen of hij op deze

31


manier goed en zelfstandig zou kunnen werken zonder te veel afgeleid te zijn of anderen af te leiden.

Fase 2: Toen ik mijn les aan het geven was had ik hier geen fijn gevoel bij. De ochtend verliep voor mijn gevoel niet fijn en de leerlingen waren ook best druk. Tijdens mijn les heb ik wel goed op de punten gelet waar ik op zou letten namelijk: de organisatie in de combinatiegroep en de leerling uit groep 4. De organisatie liep eigenlijk heel goed en de leerling uit groep 4 was ook goed zelfstandig aan het werken. Ik merkte wel op dat wanneer hij een vraag heeft en ik niet gelijk kan komen om hem te helpen dat hij ‘overdreven’ met zijn hulpkaartje omhoog gaat zitten. De regel bij ons in de klas is dat wanneer je een vraag hebt en daardoor een opdracht niet begrijpt je je hulpkaartje op groen legt en zelfstandig verder werkt aan opdrachten die je wel begrijpt totdat de leerkracht komt helpen. Het viel me op dat hij dit nog wel lastig vond. De organisatie daarentegen verliep beter dan verwacht. Alle leerlingen hadden de aandacht die ze nodig hadden en door om en om les te geven kwamen beide groep aan de nodige leertijd toe. Ik was hierbij een leerling uit groep 4 vergeten met het geven van zijn korte instructie. Deze leerling werkt op een hele eigen leerlijn en weet vaak wat hij moet doen. Maar omdat het werk voor hem nu ook steeds lastiger wordt heeft hij wel een korte instructie nodig voor de verschillende vakken en dat was ik vergeten bij mijn les. Doordat er drie puntjes in mijn beoordeling waren die toch niet goed waren gegaan en verbeterd moesten worden was mijn les helaas onvoldoende. Ik wilde natuurlijk wel dat mijn les voldoende zou zijn maar wat ik belangrijker vond was dat ik van mijn les zou leren en dat ik hierin zou groeien. Ik wilde door op mijn les en de beoordeling te reflecteren met mijn mentor de sterke en zwakke punten mee nemen naar mijn volgende lessen. Ik heb daarom mijn les gereflecteerd met mijn mentor en we hebben het gehad over de punten waar ik rekening mee moet houden en wat nog beter kan. Daarna ben ik een nieuwe les gaan voorbereiden en heb de punten mee genomen in mijn les. Deze les heb ik de volgende dag gelijk gegeven. Mijn mentor was er deze dag niet maar omdat ik de les snel voor de tweede keer wilde geven heeft de directeur mij de volgende dag beoordeeld. Deze les was gelukkig wel voldoende waardoor ik de les voor de veertigste dag goed af kon ronden. Ik heb daarna alle twee de lessen bij elkaar gelegd en heb hierbij zitten denken over mijn lessen. Ik kwam hierbij wel tot een conclusie dat de les van donderdag minder goed was gegaan dan de les van vrijdag. Ik zag toch wel verschillen. Ik bedacht me dat ik vrijdag wel genoeg aandacht aan de leerling uit groep 4 met zijn eigen leerlijn had gegeven en dat ik de punten van donderdag wel mee had genomen in mijn les van vrijdag waardoor mijn les van vrijdag ook beter is gegaan. Doordat mijn les eerst onvoldoende was had ik een gevoel van ‘falen’. Daarna ben ik gaan reflecteren met mijn mentor en snapte ik waarom de les nog niet helemaal goed was en wist

32

ik waar ik aan moest werken. Hierdoor voelde ik me al ‘opgelucht’. Omdat mijn les uiteindelijk wel voldoende was voelde ik mezelf heel erg fijn en enthousiast. Ik had een gevoel van ‘slagen’ omdat het me toch gelukt was om mijn les te verbeteren. Bij de leerlingen merkte ik tussen donderdag en vrijdag ook een groot verschil. Donderdags waren de leerlingen heel erg druk. Waarschijnlijk omdat er ‘storm op komst’ was. Vrijdag waren de leerlingen al wat rustiger waardoor het voor mij wat rustiger kon verlopen.

Fase 3: Door alle vragen van fase één en fase twee in mijn reflectie te bekijken en te beantwoorden heb ik een goede opbouw van het geven van mijn lessen weergegeven. Ik heb eerst mijn eerste les beschreven met de reflectie daarop waarna ik naar mijn tweede les ben gegaan. Doordat ik regelmatig lessen laat beoordelen door mijn mentor of de directeur moeten ze hier eerst vrij voor maken afgezien van hun eigen taken (gelukkig lukt dit altijd wel en zorgen ze er altijd voor dat ze me begeleiden). Daarnaast is het voor de school ook belangrijk dat ik groei in mijn proces zodat ik beter wordt in het lesgeven aangezien ze me wel vertrouwen met 25 leerlingen. Voor mij betekend het ook veel te zien dat ik groei in mijn proces door veel lessen te geven en hierop te reflecteren. Het betekend voor mij dat ik steeds beter wordt en als een volwaardig LIO stagiaire voor de klas kan staan. De ontdekking die ik afgelopen twee weken heb opgedaan door de reflecties is voornamelijk dat ik rekening moet blijven houden met de organisatie in de combinatiegroep, met alle leerlingen rekening moet blijven houden en meer concreet materiaal of energizers in de lessen in moet zetten om het voor de leerlingen wat prettiger te maken.

Fase 4: De manieren om gebruik te maken van mijn ontdekking is vooral het toepassen in de praktijk. Door regelmatig lessen te geven kan ik mijn ontdekkingen in mijn lessen toevoegen zodat ik hieraan kan blijven werken en dit steeds meer kan blijven verbeteren. De voordelen van mijn ontdekking en het werken hiermee kunnen zijn dat het lesgeven alleen maar beter kan blijven gaan zolang ik mijn ontdekking maar gebruik in mijn lessen. De nadelen van mijn ontdekking en het werken hiermee zou kunnen zijn dat ik tijdens mijn lessen vergeet om mijn verbeterpunten extra toe te passen of dat er niet goed gereflecteerd wordt op het proces waardoor het groeien ook niet optimaal benut wordt. Naar aanleiding van dit reflectieverslag neem ik me voor de volgende keer dat ik door te reflecteren de verbeterpunten mee blijf nemen in mijn volgende lessen. Ik blijf hierbij ook letten op de leerling met zijn eigen leerlijn en op de organisatie in de combinatiegroep.

33


Fase 1:In het reflectieverslag wat ik over afgelopen twee weken wilde gaan schrijven wilde ik het hebben over mijn stagebeoordeling. Ik wilde hier vooral mee bereiken dat mijn stagebeoordeling goed zou verlopen en dat ik een les kon laten zien aan mijn stagebegeleider die vlekkeloos en op pabo 4 niveau zou zijn. Ik wilde hierbij mijn praktijkbegeleidster niet teleurstellen. Ik wilde bij mijn les vooral letten op de puntjes waarvan ik wist dat ik daarover zou kunnen struikelen en waar ik ook wat meer moeit mee had. Dit waren vooral puntjes als: de organisatie in de combinatiegroep, het werken met extra materiaal buiten de methode om. Om deze puntjes te verbeteren bij mijn les en dat ik hier niet over zou kunnen struikelen wilde ik eerst gaan uitproberen of het zou helpen om alles goed op papier en in mijn lesvoorbereiding te beschrijven zodat ik het hierdoor ook beter in mijn hoofd en voorbereid zou hebben. Daarnaast wilde ik een activiteit als begin van mijn les doen met de kinderen (wat niet bij de methode hoort).

34


Fase 2: Mijn praktijkbegeleidster kwam donderdag 3 december gelijk aan het begin van de ochtend. Ik had aan haar verteld dat ik wel eerst de dag op moest starten met de kinderen voordat ik met mijn les kon beginnen. Ik had mijn les zo goed en uitgebreid mogelijk op papier in mijn lesvoorbereiding gezet en deze ruim op tijd aan mijn praktijkbegeleidster door gemaild zodat zij hem ook op tijd in kon lezen. Ik had van mijn praktijkbegeleidster al een antwoord op mijn lesvoorbereiding via de mail gekregen dat mijn lesvoorbereiding er super uitzag en ze benieuwd was naar mijn les. Hierdoor kreeg ik nog een hogere druk op mijn schouders voor het geven van mijn les. Toen ik mijn les gaf ben ik begonnen met het flitsen van letters en woorden (op het digibord) die de kinderen van groep 3 al zouden moeten kennen. Ik heb dit met de gehele groep gedaan dus ook met groep 4 erbij. Daarna ben ik pas aan allebei de groepen apart gaan lesgeven. Ik had het zoveel mogelijk verdeeld zodat ik aan allebei de groepen net zoveel aandacht zou geven. Ik wilde bij mijn les vooral mijn doel behalen: goed kunnen organiseren en switchen tussen de groepen en met materialen buiten de methode om kunnen werken. Doordat ik mijn les zo goed voorbereid had had ik het ook goed in mijn hoofd zitten wat ik wilde en wat ik moest doen. Ik heb de les geïntroduceerd door met het digibord te werken en ben daarna zo goed mogelijk tussen de groepen gaan switchen. Hierdoor had ik goed overzicht over de groepen en creëerde ik ook rust in de groep. Toen ik hoorde dat ik 3 december beoordeeld zou worden op mijn stage en ik wist dat ik nog wat verbeterpuntjes had dacht ik: ‘ik moet wel mijn les zo goed mogelijk voorbereidt hebben zodat ik nergens over kan struikelen bij mijn beoordeling’. Ik dacht als ik ook de verbeterpuntjes in mijn lesvoorbereiding op neem dan heb ik er goed over na gedacht. “Een goede voorbereiding is het halve werk.” Ik was ontzettend zenuwachtig voor mijn les dat ik het er gewoon warm van kreeg. Toen begon ik mijn les met het digibord en merkte dat de kinderen het leuk vonden. Hierdoor gleden de spanningen gelijk van mijn schouders en werd ik zelf ook enthousiast. Omdat de kinderen zo goed meededen vond ik dit echt ontzettend fijn en ging de rest van mijn les ook beter dan verwacht. Ik denk dat de kinderen mijn les heel leuk vonden. De kinderen begonnen enthousiast aan mijn les met het digibord. De kinderen van groep 4 vonden het heel leuk dat ze ook mee mochten doen en deden hun best om ‘beter’ te zijn dan groep 3. Doordat ik hier ook een wedstrijdje van maakte werden de kinderen nog enthousiaster. De kinderen van groep 4 begrepen de les goed en ik had het idee dat ze de manier van mijn werken fijn vonden. Ze hadden ook heel weinig vragen over de stof. De kinderen van groep 3 vonden het leuk om het nieuwe woord te raden. Verder bleven ze ook goed bij de les en begrepen het werk.

Fase 3: Door alle vragen van fase één en fase twee in mijn reflectie te bekijken en te beantwoorden heb ik een mooi overzicht weergeven van mijn beoordeelde les. Ik kan nu terug lezen hoe ik mijn les voorbereid heb, vervolgens gegeven heb en waar ik op gelet heb bij mijn

35

voorbereiding en bij mijn les. Ik vind het wel fijn om mijn les op deze manier ook nog een keer te hebben gereflecteerd om zo een goed overzicht te hebben. Doordat mijn les met een voldoende is beoordeeld heeft dit ook invloed op de school want hierdoor kan ik op de school mijn lio blijven voortzetten en heeft dit ook een teken dat de school mij goed begeleid. Toen ik bij mijn evaluatiegesprek met mijn praktijkbegeleidster na mijn les aan het praten was en merkte dat ik een voldoende had was ik heel erg opgelucht. Voor mij was het een streven dat ik deze les zou halen en achteraf was hij beter gegaan dan dat ik verwacht had. Ik was heel blij en dit betekende daarom ook heel veel voor mij. Ik wist nu dat ik ook in mijn lio stage goed kan scoren en dat ik alles niet voor niets had gedaan. Mijn positieve ontdekking voor afgelopen twee weken is daarom ook dat mijn beoordeelde les beter was gegaan dan verwacht en uit evaluatiegesprekken bleek ook dat dit als eerste kwam door mijn voorbereiding.

Fase 4: Wat ik tijdens deze twee weken heb ontdekt kan ik zeker gebruiken voor mijn volgende lessen. De manier om gebruik te maken van mijn ontdekking is o.a. dat ik mijn lessen goed moet voorbereiden. Zo kan ik mijn lessen goed geven en ben ik op de meeste zaken voorbereid. Het nadeel is wel dat dit wel ontzettend veel werk is om alle lessen die je geeft voor te bereiden op een voorbereidingsformulier. Ik neem me hier ook waar dat ik niet alle lessen op een voorbereidingsformulier ga doen. Maar dat ik me er wel meer van bewust moet zijn en d.m.v. concreet materiaal ik beter mijn lessen moet gaan voorbereiden. Voordeel hiervan is dat er vrij weinig verkeerd kan gaan tijdens je lessen als je ze van te voren al goed op orde hebt. Ik neem me a.d.h.v. dit verslag voor de volgende keer dat ik meer concreet materiaal gebruik tijdens mijn lessen om hiermee mijn lessen aantrekkelijker te maken en dat ik hierdoor mijn lessen ook beter voorbereid heb.

36


Fase 1:Omdat het deze week alweer de laatste weken voor de vakantie was wilde ik hierbij zoveel mogelijk helpen met de kerstviering. Ik wilde me aansluiten bij de commissie en zoveel mogelijk kunnen helpen. Ik wilde erop letten dat ik zoveel mogelijk initiatief zou tonen bij de voorbereiding en uitvoering omdat ik weet dat ik hier moeite mee heb wanneer het gaat om samenwerking tussen de collega’s, ouders en mezelf bij een organisatie. Ik wilde proberen te laten zien aan de leiding van ons team dat ik overal voor open sta en overal mee wilde helpen zodat ik zoveel mogelijk kon doen bij deze viering.

Fase 2: De organisatie begon eerst met een vergadering over de aanpak van de viering. Ik kan bij deze vergadering voor een groot gedeelte er helaas al niet bij zijn i.v.m. een voorval in mijn klas die ik eerst moest zien te verhelpen. Hierdoor had ik natuurlijk al wat gemist. Toen ik in de vergadering kwam heb ik bij het maken van de kerststukjes wel gelijk verteld dat ik voor kerstgroen wilde zorgen, dat ik op de kerstavond ook aanwezig zou zijn en zou helpen, dat ik

37


de kerstspullen op de laatste vrijdag in mijn klas zou opruimen en dat ik met de kinderen natuurlijk voor de nodige kerstversiering in de klas zou zorgen. Verder wist ik eigenlijk niet zo goed waar ik nog meer aan kon helpen. De leerkracht van de bovenbouw zou notuleren en een draaiboek maken, ik had geen tijd om ook voor een hapje te zorgen omdat ik heel die dag al stage had moeten lopen en dan maar een krap uurtje zou hebben om nog naar huis te gaan om me om te kleden e.d. Om spullen gaan was ook geen optie omdat alles van de pot op stage wordt betaald en de ouders dit hadden en de spullen gingen halen. Daarna hebben we eigenlijk geen vergaderingen meer gehad. Alles ging vanzelf. De notulen van de vergadering kwamen, ik kreeg het draaiboek en de uitnodiging voor de kerstavond en toen was het al snel weer de laatste week. Ik was bijna vergeten om voor kerstgroen te zorgen dus appte de leerkracht of ik dat nog wilde komen brengen. Ik heb dit gedaan en kwam hiermee op stage. Toen bleek dat er te weinig oase was en heb ik dit gehaald omdat de kinderen de volgende dag al gingen beginnen aan de kerststukjes. Daarna was het alweer kerstavond. De stagedag ging snel voorbij en ben daarna heel snel naar huis gegaan om me om te kleden e.d. zodat ik daarna weer op tijd terug zou zijn. Toen ik terug kwam waren de tafels al voor het grootste gedeelte gedekt. Ik heb hierbij nog wel geholpen en de champagne alvast ingeschonken. Daarna kwamen de ouders naar binnen en heb ik geholpen met het weg zetten van de hapjes die ze mee hadden genomen. Daarnaast heb ik over heel de avond ook geholpen met het inschenken van de glazen, kinderen te helpen e.d. Ik heb met mijn klas twee keer een optreden gegeven die we van te voren ook veel geoefend hadden samen. Ik vond het twee top weken maar toch had ik ondanks alles wat ik had gedaan geen voldaan gevoel. Ik had het idee dat ik voor de organisatie te weinig had gedaan wat natuurlijk mijn eigen schuld is. De organisatie hebben mij namelijk wel overal bij willen betrekken. Ik wilde natuurlijk dat het een geslaagd feest zou worden maar vooral ook dat ik genoeg de organisatie had geholpen. Ik vind dat ik dit niet heb gedaan. Ik heb natuurlijk wel aangegeven wat ik kon doen tijdens de vergadering en tijdens kerstavond zelf heb ik ook geholpen waar ik zag dat er geholpen kon worden en maar doordat ik geen voldaan gevoel heb heb ik het idee dat ik hierin toch wat heb gemist. Ik dacht dat ik het initiatief wel zou kunnen tonen omdat ik eigenlijk iedereen van de organisatie al ken en ik dit ook een ontzettend leuk thema vond om uit te voeren. Ik voelde me beschaamd en ook niet tevreden over het eindresultaat ik wilde beter dan dat ik eigenlijk kon en daar baalde ik van. Ik denk dat de leerlingen hier weinig van mee hebben gekregen omdat dit al in de organisatie was. Tijdens de kerstavond heb ik de leerlingen geholpen waarnodig. De leerlingen vonden het leuk hoe ik er uit zag en dat ik er was. Ik heb veel complimenten gehad van de leerlingen. Ze vonden de avond heel erg leuk en geslaagd. Ze vertelden dat de hapjes lekker waren en dat het heel erg leuk was.

Fase 3:

38

Door alle vragen van fase één en fase twee in mijn reflectie te bekijken en te beantwoorden heb ik in beeld wat er goed ging en wat er minder goed ging tijdens deze twee weken. Ik weet hierdoor beter hoe het eigenlijk gegaan is omdat ik me er nog niet goed van bewust ben geweest hoe deze weken eigenlijk waren verlopen. Omdat het voorbereiden en de uitvoering wel voor school was en dit zo goed mogelijk moest verlopen had het werken bij de organisatie ook invloed op de school. Ik moest natuurlijk wel goed mijn best doen en helpen waarnodig. Ik heb gelukkig geen negatieve punten van mijn school ontvangen over deze week dus dat was voor mij dan wel een opluchting. Het probleem wat ik deze week bij mezelf heb ontdekt is het te weinig initiatief nemen in organisaties.

Fase 4: Wanneer er een thema is waarbij er weer een organisatie is en er goed georganiseerd moet worden zal ik hierbij meer initiatief moeten tonen. Dit kan al door zelf het draaiboek zodat ik me er zelf ook meer van bewust ben wat er allemaal moet gebeuren en hierbij wat meer de leiding moeten durven nemen. Dit heeft natuurlijk wel nadelen. Omdat ik het lastig vind om initiatief te tonen is het natuurlijk wel lastig om ineens de leiding te moeten nemen. Daarnaast ben ik hier ook onzeker in. Ik vind het lastig om tegenover ouderen te moeten zeggen wat ze dan moeten doen. Hier zal ik veel moeite mee kunnen krijgen. Voordelen van dit initiatief zal wel zijn dat ik hiervan leer en het voor de volgende keer weer wat minder lastig zal zijn en ik in dit proces kan groeien. Ik neem me voor de volgende keer waar dat ik meer initiatief ga tonen ondanks dat dit lastig is.

39


Fase 1:Ik wilde deze week een goede maar ook leuke beeldende vormingles aan groep 3-4-5 geven waarbij ik rekening hou met de verschillende niveaus. Ik wilde hierbij letten op de verschillende niveaus, de aspecten van beeldende vorming en het thema van deze periode. Ik wilde uitproberen of ik mijn les aan de bovengenoemde doelstellingen kon voldoen.

Fase 2: Ik had mijn les in twee delen verspreidt waardoor ik in de eerste week bezig zou zijn met het onderdeel ‘kleien’ en in de tweede week met het onderdeel ‘verven’. Het kleien deed ik met alle leerlingen van groep 3 en 4 op donderdagmiddag in de klas. Ik had tussen de middag alle benodigdheden klaar gelegd zodat we ’s middags gelijk konden beginnen. Toen we begonnen heb ik eerst met de kinderen over het thema: ‘winter’ gepraat waarbij ik de vraag stelde wat er eigenlijk allemaal bij de winter hoorde. Daarna heb ik de opdracht uitgelegd en heb ik hierbij een afbeelding van de bekende sneeuwpop ‘olaf’ op het digibord geprojecteerd (om bij de belevingswereld te blijven). Tijdens het kleien heb ik muziek opgezet uit de film ‘frozen’. Ik ben tussendoor langs de groepjes gelopen om te kijken of alles goed verliep. Wanneer ik zag dat er steeds dezelfde vraag werd gesteld heb ik de les stil

40


gelegd om een nieuw onderdeel klassikaal uit te leggen. Ik merkte het niveauverschil vooral doordat er leerlingen waren die al vrijsnel klaar waren en er juist leerlingen waren die echt de hele les nodig hadden om de sneeuwpop af te maken. De leerlingen die eerder klaar waren heb ik daarom op de gang de kast laten versieren in het thema ‘winter’ zodat we de sneeuwpoppen op de kast konden zetten. Daarna mochten ze van mij de ‘zwakkere’ leerlingen helpen bij het maken van hun sneeuwpop. Daarnaast had ik verteld dat de leerlingen van groep 3 een sneeuwpop van 2 delen moesten maken. Groep 3 moest een sneeuwpop van 3 delen maken. Vrijdag ben ik met groep 5 de sneeuwpop gaan kleien. Dit deed ik op dezelfde manier alleen groep 5 moest van mij een sneeuwpop maken van 3 delen en hierbij moesten ze de sneeuwpop ook aankleden (denk aan een jas, sjaal, hoed). De week erna waren alle sneeuwpoppen klaar en goed gedroogd waarna we ze konden schilderen. Het schilderen deed ik ook in twee keer (donderdag/vrijdag) en buiten de groep. Ik stuurde hierbij iedere keer 6 leerlingen naar de gang om te gaan schilderen. Voor de overige leerlingen in de klas had ik kleurplaten van de winter klaar liggen zodat ze deze konden maken. Zo waren alle leerlingen bezig. Ik wilde dat de opdracht geslaagd zou zijn maar vooral dat de leerlingen het leuk zouden vinden en dat de les goed zou verlopen. Ik probeerde hiervoor mijn les goed doordacht te hebben en alles voor de les van te voren klaar te leggen want er is tenslotte niets beter dan een goede voorbereiding. Ik voelde me echt goed bij deze les. Maar ik had vooral ook een opgelucht gevoel. Ik vond het fijn te zien hoe mijn beeldende vorming les ging. Ik had het idee dat de leerlingen mijn les ook leuk vonden. Frozen kennen ze allemaal en paste daarom ook bij de belevingswereld van de leerlingen. De leerlingen waren allemaal heel enthousiast met de sneeuwpoppen bezig. Het verven van de sneeuwpoppen vonden ze ook erg leuk. Ze waren heel enthousiast tegen mij over de resultaten van hun eigen gemaakte sneeuwpoppen. Fase 3: Doordat ik fase 1 en fase 2 heb beschreven kan ik me een goed beeld vormen van de beeldende vorming les die ik heb gegeven. Doordat ik deze les had gegeven kon ik in de gang van de school een mooie etalage met de door de leerlingen gemaakte sneeuwpoppen waardoor het thema winter ook al meer te zien wat in de school. De kerst is namelijk net voorbij waardoor we nog niet veel werkjes van de leerlingen van het thema ‘winter’ in de school hadden hangen.Door deze les heb ik weer wat meer zelfvertrouwen bij de lessen beeldende vorming omdat ik het voorheen altijd lastig vond om goede lessen op niveau voor de groep te bedenken en ook uit te voeren. De positieve ontdekking van deze week is dat ik beeldende vorming lessen op het juiste niveau en met het juiste thema aan de leerlingen kan geven waardoor de leerlingen hier ook van leren en plezier hebben in de lessen beeldende vorming.

Fase 4: Doordat ik nu weet wat ik met beeldende vorming kan en wat de leerlingen ook leuk vinden

41

bij beeldende vorming kan ik mijn lessen zoveel mogelijk aanpassen aan het niveau en belevingswereld van de leerlingen. De voordelen van deze ontdekking is dat ik veel gebruik kan maken van mijn ontdekking voor het voorbereiden van de lessen. Wel kan het ook een nadeel vormen omdat ik er nu niet te makkelijk over moet gaan denken en wel steeds me er van bewust moet zijn dat ik mijn lessen goed voorbereid. Ik neem me voor de volgende keer waar dat ik mijn beeldende vorming lessen goed voorbereid en aan laat sluiten op de belevingswereld van de leerlingen.


Fase 1:Ik wilde deze week voor het eerst de wintersignalering aan groep 3 afnemen waarbij ik vooral zou letten op de verschillende elementen die bij deze signalering horen en het invoeren van deze signalering. Ik wilde uitproberen of ik deze signalering aan groep 3 naast het gewone lesgeven voor groep 3-4-5 af kon nemen.

Fase 2: Voordat ik de wintersignalering af kon nemen aan groep 3 moest ik eerst ervoor zorgen dat alle spullen gereed zouden liggen. Ik ben in de mappen van ‘Veilig Leren Lezen’ gaan kijken wat ik allemaal nodig had voor deze signalering. Deze documenten ben ik gaan kopiëren en allemaal klaar gaan leggen. Toen ik alles klaar had heb ik eerst groep 4 en groep 5 aan het zelfstandig werken gaan zetten. Ik had ervoor gezorgd dat deze groepen alle vakken zelfstandig konden maken. Daarna ben ik begonnen met de klassikale onderdelen van de signalering. Vervolgens waren er een aantal onderdelen die één op één met de leerlingen van groep 3 gedaan moesten worden. Deze deed ik op de gang maar wel met de deur van het lokaal open. Wanneer ik met een leerling klaar was vertelde ik de leerling wie er

42


geroepen mocht worden. Hierdoor verliepen deze onderdelen vrij snel. Er was één onderdeel waar ik me op verkeken had en waarbij ik niet wist dat daar zoveel tijd in ging zitten namelijk: het verhaal ‘een kus op mijn been’ lezen. Deze heb ik dan ook niet in deze week af kunnen krijgen en zal ik volgende week mee verder moeten gaan. Daarnaast kwam het invoeren van de wintersignalering. Ik had overal gezocht maar kon eigenlijk nergens vinden hoe dit moest. Mijn mentor zie ik alleen de donderdagochtenden en kon het daarom ook al niet meer aan haar vragen. Ik heb het aan andere leerkrachten gevraagd maar zij wisten het ook niet waardoor ik de wintersignalering niet gelijk in kon voeren. Ik wilde dat ik de wintersignalering (ook al deed ik dit voor de eerste keer) gelijk goed uit kon voeren en de scores ook goed in kon voeren, maar dit was toch wel lastiger dan ik dacht. Ik heb daarom een week hiermee gewacht om het vervolgens aan mijn mentor te vragen en het samen met mijn mentor in te voeren, zodat ik voor de volgende keer wel weet hoe dit moet. Ook heb ik samen met mijn mentor de afspraak gemaakt dat we op de donderdagochtend de leesteksten bij de leerlingen van groep 3 af zouden nemen omdat we dan met zijn tweeën zijn en dit beter en sneller werkt dan wanneer je alleen bent. Ik voelde me wel een beetje ‘dom’ dat ik zelf niet wist hoe ik dit moest doen en hiervoor hulp moest vragen. Ik schaamde me hier wel voor maar gelukkig begreep mijn mentor me en heeft ze me hier goed bij geholpen. De leerlingen vertelden me dat ze het klassikale gedeelte al voor de tweede keer aan het maken waren en vonden dit wel vreemd en dubbel (later kwam ik er achter dat ze dit onderdeel ook al bij de controletaken in het werkboekje hadden moeten maken). Verder was het voor de leerlingen een onderlinge strijd. Iedere keer als ze bij mij geweest waren vroegen ze wat hun score was en hoorde ik ze in de klas hierover discussiëren. Hier kon ik wel uit opmerken dat ze het niet erg vonden om de wintersignalering te maken. Fase 3: Door het schrijven van de vorige twee fases zie ik nu heel goed in wat er wel en wat er niet goed ging bij het afnemen van de wintersignalering en vooral ook waar ik dus beter op moet letten voor de volgende keer. Het afnemen van de wintersignalering is natuurlijk belangrijk voor de school/leerlingen omdat je hieruit kunt zien hoe het op taalgebied gesteld is met de leerlingen. Waar zitten de leerlingen op taalniveau en vooral waarin moeten we ze begeleiden. Het is voor mij dan ook erg belangrijk dat ik deze nu zelf heb afgenomen zodat ik weet hoe dit moet, hoe het in zijn werk gaat, hoeveel tijd erin zit en vooral ook zodat ik zelf kan zien en ontdekken hoe ver de leerlingen in hun taalontwikkeling zijn. Voor mij is de ontdekking van deze week hoe ik een wintersignalering af heb moeten nemen en heb moeten voeren en op deze manier te zien hoever de leerlingen in hun taalontwikkeling zijn. Fase 4: Doordat ik nu weet hoe ik een wintersignalering af moet nemen wordt het voor mij de volgende keer gemakkelijker dit te doen. Als ik straks volledig leerkracht ben zal ik dit ook

43

moeten kunnen en daarom heb ik dit nu gelijk kunnen oefenen voor de toekomst. Hierbij zie ik eigenlijk alleen maar voordelen. Want alle leerkrachten moeten weten hoe je een wintersignalering afneemt bij de leerlingen omdat dit wel een belangrijk onderdeel is. En daarom is het voor mij goed om dit nu te hebben kunnen oefenen zodat ik in het vervolg wel weet hoe de wintersignalering in zijn werk gaat. Voor de volgende keer neem ik me vooral waar dat het belangrijk is om je spullen van te voren klaar te hebben liggen en alles door te hebben gelezen voordat je begint. Maar niet alleen het geen wat je eerst moet doen maar ook het invoeren van je werk zodat je niet voor verrassingen komt te staan.


Fase 1:Ik wilde deze week voor mezelf terugblikken op het lesgeven in een drie combinatie groep waar ik in het begin van het schooljaar veel moeite had en niet wist hoe ik dit aan moest pakken. Ik wilde hierbij letten op de organisatie en ik wilde kijken of mijn lesgeven in een drie combinatie groep vooruit was gegaan, omdat ik me daar de laatste periode niet echt van bewust ben geweest.

Fase 2: Voordat ik mijn lesdagen begon ben ik eerst naar de planning gaan kijken. Ik had namelijk deze weken ook wat toetsen staan die individueel met leerlingen afgenomen moesten worden en toetsen die klassikaal afgenomen moesten worden. Daarnaast stond er in de planning dat ik heel de week alle drie de groepen zou hebben (normaal gesproken gaat groep 5 wel eens uit de klas). Ik heb de planning zoals altijd op het bord geschreven en de lessen die samen moesten heb ik gemarkeerd met een sterretje. Zo was het duidelijk voor de leerlingen maar ook voor mezelf. Ik wilde iedere keer wanneer ik een les had gegeven de les van het bord vegen zodat het overzichtelijk zou blijven wat er deze dagen nog moest

44


gebeuren. Omdat de toetsen natuurlijk het belangrijkst waren had ik ervoor gezorgd dat ik de klassikale toetsen ’s ochtends als eerste zou doen. Want als alle drie de groepen een toets hebben is het beter om deze tegelijk te geven zodat het stil is voor de leerlingen in de klas. Tijdens het afnemen van de toetsen heb ik bij de leerlingen die eerder klaar waren al gelijk geprobeerd om de toetsen na te kijken zodat het nakijkwerk ook wat zou verlichten voor mezelf. Na de toetsen heb ik alle leerlingen aan het zelfstandig werken gezet waardoor ik de individuele toetsen met de leerlingen kon doen. Deze deed ik eerst op de gang met toezicht op de klas, later ben ik deze in de klas zelf aan mijn bureau af gaan nemen. De instructielessen bewaarde ik voor het laatst zodat alle toetsen met de leerlingen eerst afgerond konden worden en het goed overzichtelijk zou blijven voor de leerlingen van de drie combinatiegroep. Ik wilde zien dat het lesgeven in deze groep voor mij verbeterd zou zijn ten opzichte van het begin van het schooljaar. Ik wilde vooruitgang hebben geboekt in mijn proces. Ik heb daarom heel erg gelet op de organisatie omdat ik daar het meeste moeite mee had. Dit heb ik gedaan door veel te plannen en veel stappenplannen te maken. Ik dacht als ik nu alles duidelijk op het bord zet, duidelijk aan de leerlingen vertel wordt het ook duidelijker voor mezelf en loopt de organisatie ook beter. Want het begint altijd bij een goede planning. Na deze week voelde ik me toch wel gerustgesteld. Ik had wel het idee dat ik vooruit gegaan was omdat ik in het begin van deze periode nog niet zo met planningen bezig was en nu wel. En doordat ik ervaring heb opgedaan in de klas voelde ik me ook al beter bij het lesgeven in de drie combinatie klas. Ik denk dat het voor de leerlingen ook al fijner gaat. Zij hebben ook een goede planning nodig maar vooral nog duidelijkheid. Door de informatie op het bord en de uitleg denk ik dat de leerlingen het duidelijk vonden en wisten wat ze moesten doen.

Fase 3: Door het schrijven van de vorige twee fases is me nu duidelijk geworden dat het lesgeven in de driecombinatie klas nu al stukken beter gaat dan in het begin van deze periode en dat de organisatie van deze klas ook al veel beter gaat. Doordat het nu beter gaat in de klas is dit ook handiger voor de school. Mijn mentor kan nu ook toetsen buiten de klas afnemen of administratief werk doen buiten de klas zonder dat het ‘verkeerd’ zou gaan in de groep. Dit is voor mij natuurlijk een hele geruststelling omdat ik een goede juf wil worden en dat betekend dat ik dan ook moet weten hoe ik een drie combinatieklas moet draaien. Voor mij is de positieve ontdekking van deze week: oefening baart kunst. Doordat ik veel heb lesgegeven in deze groep en ervaring heb opgedaan weet ik nu steeds beter hoe ik dit het beste aan kan pakken.

Fase 4: Ik kan gebruik maken van deze positieve ontdekking door les te blijven geven in deze groep en steeds meer ervaring op te doen. Door dingen uit te proberen en te blijven werken aan mijn planningen voor deze groep.

45

Ik moet natuurlijk wel uit blijven kijken. Je bent immers nooit te oud om te leren en in de praktijk blijf je ook steeds leren. Dat het nu goed gaat in de groep wil niet zeggen dat het niet beter kan. Ik moet dus niet denken dat ik er al ben.Ik neem me voor voor de volgende keer dat ik aan deze competentie blijf werken gedurende deze stageperiode om alleen maar beter te worden in de groep en meer ervaring op te blijven doen.


Fase 1:Ik wilde deze week dat mijn praktijkbegeleidster van de Pabo trots op mij kon zijn en op mijn vooruitgang afgelopen periode. Ik wilde hierbij vooral letten op mijn lesgeven en de bijbehorende taken maar ook op de afspraken die ik bij het vorige bezoek met mijn praktijkbegeleidster had gemaakt zodat ik zelf ook zou weten of ik was gegroeid afgelopen periode. Ik wilde uitproberen of ik de bijbehorende taken ook zo veel mogelijk zelfstandig uit kon voeren.

Fase 2: Ik heb als eerste gelet op de afspraken die mijn praktijkbegeleidster en ik bij het vorige bezoek hadden gemaakt. Ik zou meer contact zoeken met de leerlingen en hierdoor een veiliger pedagogisch klimaat scheppen. Daarnaast zou ik ook meer ervaring op doen in de taken die naast het lesgeven komen. Ik had ervoor gezorgd dat ik zo veel mogelijk aan deze punten had gewerkt. Ik heb aan mijn mentor gevraagd hoe zij vond dat het is gegaan. Zij vertelde me dat ze ook vind dat ik vooruit was gegaan en dat het eigenlijk goed ging. De leerlingen mogen mij graag dus het contact was succesvol. Wel vond ze dat ik eerder een

46


leerkracht ben voor een enkele groep dan voor een drie combinatie klas. Toen mijn praktijkbegeleidster van de pabo eenmaal een gesprek met me aan wilde gaan over de voortgang van mijn LIO gaf ze al vrij snel het voorstel om mijn LIO uit te stellen. Ze had van mijn mentor gehoord dat het eigenlijk wel goed ging. Wel wilden ze dat ik de volgende oudergesprekken zelf zou voeren maar dat had ik zelf ook al in gedachten. Daarnaast valt er natuurlijk nog wel veel te leren. Ik kan steeds meer ervaringen op blijven doen en overal weer nieuwe dingen van leren maar dat kan natuurlijk alleen in de praktijk. Ik had al afgesproken dat ik tot het einde van het schooljaar zou blijven stage lopen zodat ik ook de afsluiting van het jaar mee zou maken, ik meer ervaringen op kon blijven doen en de stap van school naar een baan (na de zomervakantie) niet te groot zou zijn. Maar om dan mijn LIO ook maar even van eind april te verschuiven naar eind juni vond ik eigenlijk teveel van het goede. Zeker omdat ik dit wil kunnen afsluiten en alles eigenlijk gewoon goed gaat.Ik wilde mijn LIO periode gewoon eind april af kunnen ronden en dan vrijwillig op de donderdag en vrijdag stage blijven lopen tot de zomervakantie. Wel wilde ik in de maand mei een maand geen stage lopen i.v.m. mijn onderzoek.Ik heb dit aan gegeven bij mijn praktijkbegeleidster en mentor. Mijn mentor begreep mij gelukkig gelijk. Zij snapte heel goed dat ik mijn LIO ook gewoon af wilde kunnen ronden en dat ik wel vrijwillig stage wilde lopen tot het einde van het schooljaar. Mijn praktijkbegeleidster begreep mij helaas niet helemaal en had al naar de pabo gemaild om de verlenging te kunnen regelen. Ik heb daarom mijn praktijkbegeleidster toch maar gemaild om te vertellen dat ik mijn LIO echt eind april af wil kunnen ronden.Ik dacht eigenlijk dat mijn praktijkbegeleidster mij wel begrepen had en dat ik duidelijk was geweest hierover maar dit bleek toch niet helemaal zo te zijn. Ik voelde me wel onzeker hierdoor omdat ik het idee kreeg dat ik het toch niet goed genoeg had gedaan omdat ze verlengde LIO wilde. Ik was in eerste instantie ook terug getrokken.Ik denk dat de leerlingen mijn lesgeven ook wel leuk/fijn vinden. De leerlingen gaan altijd met plezier naar school en zijn altijd blij me te zien. Hierdoor denk ik dat het contact tussen mij en de leerlingen ook prima is. Leerlingen vertellen graag hun verhalen tegen mij.

Fase 3:Door bij de vorige fases goed na te denken over de situatie ben ik me ervan bewust geworden welke keuzes ik heb moeten maken deze week en dat ik toch wel de goede keuze heb gemaakt.Doordat ik mijn LIO eind april af kan ronden en daarna vrijwillig stage blijf lopen kan ik me meer richten op het goede lesgeven en de taken naast het lesgeven (zonder dat ik ook stage opdrachten moet maken). Hierdoor heeft dit ook van invloed op mijn stageschool.Voor mij betekend deze keuze natuurlijk ook veel. Door deze keuze kan ik mijn LIO eind april afronden. Dat is dan toch weer een stukje van mijn opleiding.De ontdekking die ik deze week heb gedaan is dat mijn praktijkbegeleidster toch anders tegen bepaalde dingen aan kijkt dan ik.

47

Fase 4: Ik kan gebruik maken van deze ontdekking door naar het einde van mijn LIO periode te kunnen gaan werken nu en deze periode op een goede manier af te kunnen sluiten.De voordelen hiervan zijn dat ik deze periode af kan sluiten en me daardoor beter op mijn stage kan focussen.Nadelen hiervan zijn wel dat ik voor mijn LIO periode minder ervaring op kan doen dan wanneer ik tot eind juni mijn LIO zou doen.Ik neem me voor de volgende keer dat ik me op mijn LIO ga focussen tot eind april en dat ik nog zoveel mogelijk uit mijn LIO ga halen van wat erin zit.


Fase 1:Ik wilde deze week bereiken dat ik op de juiste manier de oudergesprekken kon voorbereiden en uitvoeren. Hierbij wilde ik er vooral op letten dat ik de punten die we over de leerlingen zouden bespreken in de vergadering terug zou laten komen in de oudergesprekken. Daarnaast wilde ik letten op het gesprekstempo, dat ik het voor de ouders zo duidelijk mogelijk zou maken en het contact met ouders zou vergroten.Ik wilde proberen of ik al deze voor mezelf gestelde doelen zou behalen tijdens de oudergesprekken.

Fase 2: Om 3 uur zou het eerste gesprek beginnen. Helaas viel dit gesprek op het laatste moment nog uit i.v.m. ziekte. Maar we hadden gesprekken tot half 9 ’s avonds staan dus we konden nog even door. Ik heb steeds de ouders naar binnen gehaald en de gesprekken geleid. Mijn mentor zat wel naast me bij de gesprekken. Mijn mentor typte tijdens de gesprekken alles

48


gelijk in parnassys en ze zou invallen bij de gesprekken die wat moeilijker zouden verlopen. Verder zou ik het voortouw nemen bij de gesprekken. Ik had het van te voren voorbereid door alle rapporten opvolgorde klaar te leggen. Daarnaast hadden we ook gespreksformulieren. Deze heb ik van te voren zo goed mogelijk ingevuld zodat ik deze ook bij de gesprekken kon houden en hier mijn informatie over de leerlingen uit kon halen. Ook deze formulieren had ik op volgorde gelegd. Wanneer ik de ouders binnen had gehaald en het rapport en het formulier klaar had gelegd begonnen de gesprekken. De gesprekken liepen eigenlijk heel verschillend. Er zaten ‘makkelijke en snelle’ gesprekken bij maar ook wat moeilijkere gesprekken. Daarnaast moes ik de ouders vertellen over de CITO toetsen en hoe de scores hiervan werken. De gesprekken met de ouders a.d.h.v. de rapporten en de cijfers ging goed ook volgens mijn mentor. Alleen had ik bij deze gesprekken één gesprek die helaas behoorlijk pittig was voor mij. Toen ik bij dit gesprek klaar was met het bespreken van de cijfers en het rapport werd deze ouder kwaad. Gelukkig niet op mij maar op de school. Omdat hij ineens heel opvliegend werd werd ik bang en klapte ik helaas dicht. Gelukkig voelde mijn mentor dit aan en sprong gelijk bij bij het gesprek. Zij heeft dit gesprek dan ook over moeten nemen omdat ik dit niet meer af kon maken.Ik wilde natuurlijk niets liever dan dat dit gesprek ook goed zou verlopen net als de andere gesprekken en dat ik dit moeilijke gesprek ook in goede banen kon leiden. Maar in plaats daarvan klapte ik dicht en liet ik het mijn mentor voor mij opknappen. Ik heb na dit gesprek nog wel met mijn mentor erover gepraat en ook uitgelegd waarom ik niets meer zei en dat ik door deze boze ouder (wat ik ook nog niet eerder heb meegemaakt) dichtklapte.Ik dacht als ik nu verder praat met deze ouder dan denk ik niet dat ik het probleem oplos maar juist dat ik het probleem groter maak omdat ik zelf ook een kort lontje heb, dit nog niet eerder meegemaakt heb en ik nog niet goed weet hoe ik op deze situaties moet reageren.Ik voelde me bij de oudergesprekken als eerste heel blij en opgelucht. Opgelucht omdat alles achter de rug was en de gesprekken over het algemeen goed gegaan waren. Voordat ik de gesprekken begon was ik namelijk heel zenuwachtig omdat ik bang was het niet goed te doen. Ook voelde ik me wel onzeker. Dit kwam voornamelijk door het moeilijke gesprek wat er tussen zat waarbij ik niet zo goed wist hoe te handelen.De leerlingen waren niet bij de gesprekken aanwezig. Wel hoorde ik tijdens de gesprekken van sommige ouders dat de leerlingen zenuwachtig waren. Zenuwachtig voor de cijfers die ze op het rapport zouden hebben en voor de dingen die in het gesprek verteld zouden worden.

Fase 3:Door de fases te beantwoorden krijg ik een goed beeld van de ouder gesprekken en wat hierbij wel en niet goed is gegaan.Doordat ik de ouder gesprekken zelf heb gevoerd heeft dit ook van invloed op mijn stageschool omdat ik hierdoor meer contact krijg met de ouders en ik heb laten zien dat ik genoeg kennis en ervaring heb opgebouwd om deze gesprekken zelf te voeren.Ook voor mij betekend dit veel. Ik heb nu genoeg ervaring om dit onderdeel van mijn

49

werkveld zelf uit te kunnen voeren zodat ik dit later als een vol leerkracht ook kan.Mijn positieve ontdekking van deze week is dat ik zelfstandig ouder gesprekken kan voeren en hier niet meer zenuwachtig voor hoef te zijn.

Fase 4: Ik zie hierbij vooral manieren om gebruik te maken van deze ontdekking omdat ik dit later als vol leerkracht ook zelfstandig zal moeten kunnen doen.Daarom zie ik ook bijna alleen maar voordelen. Één nadeel kan wel zijn dat je altijd wel ouders zult treffen die boos zijn of moeilijke gesprekken zult kunnen hebben. Maar hier wordt je natuurlijk alleen maar sterker van. Ik neem me nu voor om de volgende gesprekken weer zelfstandig te voeren en het contact met ouders en leerlingen zoveel mogelijk te behouden.


Fase 1: Ik wilde deze week bereiken dat ik samen met de leerlingen een leuke paasdag in de klas zou creëren. Hierbij wilde ik vooral letten op het geen wat je allemaal kunt doen met Pasen. Ik wilde zoveel mogelijk leuke dingen met de leerlingen doen op het gebied van Pasen.Ik wilde uit proberen of ik uit de oude doos nog spullen voor de Pasen had die ik kon gebruiken en dat ik zoveel mogelijk verschillende onderdelen zou hebben.

Fase 2: Ik had het draaiboek van deze dag nog niet gezien en wist eigenlijk nog niet goed hoe ik deze dag in moest vullen. Het enige wat ik wist was dat we in ieder geval eieren gingen zoeken vandaag. Vol moed had ik mijn oude knutselmap van het thema Pasen meegenomen voor ideeën en ben ik begonnen met de normale taken die ik altijd ’s ochtends doe. Één taak daarvan was op het bord het dagprogramma voor de groepen schrijven. Toen ik hiermee

50


bezig was kwam mijn mentor binnen. Zij vertelde me dat we helemaal niet gingen werken vandaag en dat ik daarom ook niets op het bord hoefde te schrijven. Voor ’s ochtends stond eieren zoeken op het programma en voor ’s middags een speurtocht. Voor tussendoor moesten de leerkrachten zelf werkjes verzinnen die de leerlingen zelfstandig konden maken rond het thema Pasen. Dat wordt improviseren dan maar, aangezien ik eigenlijk nog niet zo veel had bedacht om ze een hele dag bezig te houden. Ik heb als eerste een Paasverhaal opgezocht en uitgeprint. Daar heb ik mijn dag mee geopend. Verder heb ik in een korte tijd, in mijn oude map knutselopdrachten opgezocht, verschillende kleurplaten opgezocht en had ik muziek opgezet. Daarnaast hadden de leerlingen ook nog een Paaswerkboekje in hun laadjes liggen die ze af konden maken. Al deze spullen had ik op het trappetje klaar gelegd. Ik heb ze allemaal uitgelegd en erbij gezet dat alle leerlingen alles moest hebben gemaakt aan het einde van de dag maar dat de leerlingen zelf mogen weten wanneer ze welke opdrachten zouden maken en ze moesten dit ook zelf bijhouden. Geheel zelfstandig dus. Dan kon ik daarnaast alle Paasspullen uit het lokaal halen, opruimen en aan de leerlingen mee naar huis nemen.Ik wilde dat deze dag hoe dan ook geslaagd zou zijn voor de leerlingen en dat ze een leuke dag zouden krijgen met veel creativiteit en diversiteit. Ik moest in eerste instantie flink improviseren omdat ik dit niet helemaal op deze manier had verwacht mar Ik heb er daarom voor gezorgd dat ik zo veel mogelijk knutselen, kleuren, muziek, voorlezen had bedacht. Want ik dacht als de leerlingen het maar leuk vinden, ik het naar mijn zin heb met de leerlingen en de opdrachten geslaagd zijn is het voor mij goed.Na deze dag had ik eigenlijk wel een geslaagd gevoel. Ik vond het fijn dat de dag goed ging en was ook vrolijk tijdens deze dag.Ik denk dat de leerlingen ook wel hebben genoten vandaag. Ze vonden het eieren zoeken helemaal geweldig en waren hierbij heel fanatiek om er zoveel mogelijk te vinden. Daarnaast gaven enkele leerlingen aan dat ze het knutselwerk ook leuk vinden. Ze zijn heel de dag goed met alles bezig geweest.

Fase 3:Door de fases te beantwoorden zie ik beter wat ik eigenlijk met de Pasen heb gedaan op stage en hoe dit ook uiteindelijk is verlopen. Op deze manier kan ik een beter beeld scheppen van het feest.Deze ervaring had geen betrekking op de school maar wel op mezelf. Voor mij betekend deze ervaring dat ik me er van bewust ben dat ik ook goed kan improviseren en creatiever ben dan ik denk te zijn.De positieve ontdekking van deze week is dat ik heb laten zien dat ik kan improviseren op creatief gebied.

Fase 4: Ik zie hierbij vooral manieren om gebruik te maken van deze ontdekking omdat je in sommige situaties moet kunnen improviseren en zeker als je in het onderwijs werkt. Door deze ervaring heb ik mezelf bewezen dat ik dit kan.

51

De voordelen hiervan zijn dat het jezelf gemakkelijker maakt wanneer je kunt improviseren. Maar nadelen hiervan kunnen ook zijn dat je je lessen minder goed gaat voorbereiden omdat je weet dat je kan improviseren en dat het daardoor altijd wel goed is/kan zijn.Ik neem me nu voor de volgende keer dat ik de dagen/thema feesten beter moet voorbereiden, zodat ik niet hoef te improviseren.


52

chantalvandergouwe.files.wordpress.com · Web viewFase 1:In de eerste stageweek wilde ik vooral...

Documents

Transcript of chantalvandergouwe.files.wordpress.com · Web viewFase 1:In de eerste stageweek wilde ik vooral...