Thespian Season 38 edition

16
1

description

Thespian: The official publication of T e a t r o T o m a s i n o

Transcript of Thespian Season 38 edition

Page 1: Thespian Season 38 edition

1

Page 2: Thespian Season 38 edition

2 3

Ma. Louies J. Palad Artistic Director

Chelsea Jan Z. Tamayo Technical Director

Kristia S. Kam usiness Director

Reena Joyce D. Medina Executive Secretary

Sheryl Anne C. FernandezAssistant Secretary

Elijah Francois D. Correa Auditor

Bea Generosa M. AquinoMarketing and Public Relations Officer

Czerina Bianca P. ZordillaAssistant Marketing and Public Relations Officer

Jose Miguel H. ValeraAlumni and Special Events Coordinator

insideTala mula sa Patnugot

Isang Pagbabalik. Tatlong taon na mula nang huling nailimbag ang Thespian. Ni hindi ko naabutan ito kaya pinangarap ko na sana muli itong ilunsad para maibahagi ang sariling kwento ng Teatro Tomasino. Bukod sa mga produksyon na binubuo at mga dulang binibigyang buhay, mayroong kwento ang bawat isa sa atin na gusto nating ibahagi.

Ang paglalathala ng edisyon ng Thespian na ito ay puno ng pagmamahal at alaala na masarap balik-balikan. Kung mayroon mang nangibabaw sa publikasyon na ito, iyon ay ang dahilan kung bakit natin mahal ang Teatro Tomasino. Hindi man naging perpekto ang taon na ito, halos hindi na mabilang ang sabay-sabay nating pinagdaanan.

Nais kong magpasalamat sa lahat nang nakibahagi sa pagbuo nito. Buong loob kong inaanyayahan ang lahat ng mambabasa na buklatin ang ang mga pahina ng Likha kung saan tampok ang mga sariling akda ng mga miyembro.

Ang pagbabalik na ito ay ang muling pagsindi natin ng apoy. Nawa’y hindi tayo magsawa na paalabin ang ating apoy para sa sining ng teatro. Manlamig man tayo, maghinanakit at manghina, sana ay mahanap pa rin natin ang daan pabalik. Kaya naman tayo nandito dahil iisang apoy ang nag-aalab sa atin.

Para sa Sining!

Para sa Teatro Tomasino!

Clarisse “Sickla” ProvidoFront & Back Cover Art Designer

Reena “Vickee” Medina Editor-in-Chief & Art DirectorLeina “Babolz Gutilban

Contributing Illustrator

4 REViVE THE FiRE: THE 38TH YEAR

12 DAGLi

13 HEART FoR MY ART

14 AUTHoRiTY & DiVERSiTY

16 PARA KAY B...PARA KAY (T)

23 LiKHA

27FRiENDS MANiLA

22 LoVE WEB

21 GABi NG PARANGAL 2016 WiNNERS

21 AB iNiTio

20 MAKESo

19 KAPiT

18 DRAMA SA DRAMATURHiYA

Page 3: Thespian Season 38 edition

4 5

Revive the fiRe: the 38th Yeara year of burning passion for theater has passed and this is a glimpse for what has been

june 2015

july 2015

august 2015

september 2015

Season 38’s theme was “Revive the Fire: Redeeming Thomasian Artistic Excellence through Philippine Theater,” where redemption was the heart of every action. This is the rundown of the peaks of the season.

The 2015 Recruitment 101 (R101) Week was movie-themed and our booth was inspired by the animated movie, “Up.” The R101 Performance was a spoken word poetry piece about love for Teatro Tomasino, written by Reena “Vickee” Medina. Over two hundred forty applicants passed the screening.

Pioneer Life Insurance, Tanghalang Pilipino, Cultural Center of the Philippines, and Writers’ Bloc in partnership with Teatro Tomasino brought the Virgin Labfest Campus Tour in UST. Virgin Labfest 11 plays, “Dalawang Gabi” and “Hintayan ng Langit” were staged at the Albertus Magnus Auditorium where a talkback with the actors,directors and playwright was held afterwards.

In fulfilment of Marketing and Public Relations Officer (MPRO) Bea’s platform of creating an infomercial about Teatro Tomasino, Teatro Marketing Video was co-produced with Five Hands.

Season 35 Artistic Director Cheska Marfori facilitated the Sounds Design Workshop where she highlighted the sound created by found objects.

Season 38 was officially launched with its recruitment production, “Panandalian” featuring Kristine Chynna Roxas’ Traje de Boda and Njel de Mesa’s Huling Ensayo Para sa Iyo. It was directed by JC Margot “Pilz” Ribuyaco. Panandalian carries the theme of ephemeral redemption on our constant struggles in love and relationships. The production was warmly received by the Thomasian and non-Thomasian crowd, who filled up eight (8) out of eleven (11) shows from August 25 to 27, 2015 at the Tan Yan Kee Auditorium.

+ Originally, it was planned to have ten shows but due to the long lines of the August 26, 2015, 5pm show, a 7pm show was added.

On its third year, the Office for Student Affairs requested Teatro Tomasino to perform the hit spoken word poetry piece written by Joanne “Funkay” Magno for Freshman orientation.

Cultural Center of the Philippines’ resident Production Manager Dominique “Nikki” Torres facilitated the Production Management Workshop that was specifically tailored for the dynamics of the organization.

Season 27 Artistic Director Arch. Carlos A. Buendia Jr. facilitated the Production Design Workshop where he shared his knowledge from the late National Artist for Theater Design, Salvador Bernal.

Award-winning playwright Christian Vallez or popularly known as Juan Ekis facilitated a two-day Playwriting Workshop that was tailored for beginners who aspired to write a play despite not possessing a rich writing background.

Technical Director of Season 30, Eladio Abquina facilitated the Lights Workshop where he reiterated the importance of proper wiring of the lights equipment.

Photo credit: TOMCAT

Photo credit: TOMCAT

Page 4: Thespian Season 38 edition

6 7

Fringe Manila Arts Festival Founder Andrei Nikolai Pamintuan facilitated a Theater Arts Lecture and Workshop where he asked for five minute-performance of the day’s learning.

november 2015

december 2015

Alumni member Zoe Damag conducted the Basic integrated Theater Arts Workshop which elaborated the fundamentals of theater and engaged the participants for a very active theater experience.

A month after the anniversary of Teatro Tomasino, Call for Trouble: the 38th Anniversary Celebration Party took place. Guests were asked to come in their favourite villain outfits. Performances of batch 38, short play by members, dance routine have blazed the event.

october 2015

Page 5: Thespian Season 38 edition

8 9

Second Semester Audition was held in order to give chance to Thomasians who were not able to take part in the Recruitment 101.

Dulaang UP’s John Mark Yap conducted the Stage Management Workshop where he provided handouts and practical exercises in order to simulate the stage management experience.

Alumni member Iris Montesclaros conducted the Acting Workshop which featured cutting-edge exercises to enhance the creativity of the participants.

As part of their baptism of fire in Teatro Tomasino, the probationary members staged their showcase of new talents production titled “Alpas” on February 10, 2016 at the Tan Yan Kee Auditorium. The twinbill production featured Jose Victor Torres’ Single Brown Female , and Rene Villanueva and Rolando S. Dela Cruz’s Asawa, directed by Jomel Melchor and Jella de Lira respectively. This production carries the theme of self-redemption and the social issues of poverty and domestic violence wherein both plays would seek a vengeful and saving thrust as resolution.

february 2016

Mystical Mythical Magical Teambuilding Trunadis Talaga took place at the Beyond The Sea Resort, Pansol, Laguna from January 14-16, 2016. Theater-related activities were maximized to instill camaraderie and unity among the members and the apprentices.

january 2016

Eljay Deldoc’s stage adaptation of Ricky Lee’s “Para Kay B” was staged as the season’s first major production from December 1 to 5, 2015 at the Albertus Magnus Auditorium. Composed of five different stories of love, Para Kay B explores the different facets and perspective on the definition of love, loving, and being the beloved. It delves into the complexity of finding love and happiness amidst the harsh reality of life as each character struggles to find redemption in their different versions of love. It was directed by Season 27 Artistic Director Arch. Carlos A. Buendia, Jr.

The production used an online ticketing system, Eventzillla. net which was utilized for the early bird promo. Selected cast members and the Director were guests in Net 25’s TV shows, Taumbahay and Good Morning Boss.

+ Para Kay B’s poster that was posted on Facebook reached 5, 400 likes with a total of 3, 737 shares.

Photo credit: Jha Briones

Page 6: Thespian Season 38 edition

10 11

april 2016

may 2016

Gabi ng Parangal 2016 titled “White out” commenced Season 38 by recognizing the efforts of all those who participated and by awarding all those who stood out. The season 39 elected executive board took their oath to officially begin their term.

“Revive the Fire” shirt that was designed by Anjo Cuartero and the 2016 lanyard were released as Teatro Tomasino merchandise.

MPRO Bea successfully sealed a deal with Tanghalang Pilipino by granting free play passes of Mabining Mandirigma and Buhay na Apoy for Teatro Tomasino.

+ + +

Spearheaded by Professional Adviser Jose Victor Z. Torres, the Constitution of Teatro Tomasino was ratified. Executive board members and functions, and other organizational policies were revised.

The three-day Community Development 2016, dubbed as “Ako at Aking Mga Pangarap,” was held in Lambakin, Marilao, Bulacan. The partner community experienceda Basic Intergrated Theater Arts Workshop that was conducted by Alumni Member Zoe Damag.

Office for Student Affairs invited Teatro Tomasino to perform at the Thomasian Cultural Night. Cirilo F. Bautista’s poem, “Habang Pinagmamasdan Ang Dagat Pagkatapos Pumutok Ang Pinatubo” was performed by Chelsea “Ticsea” Tamayo.

Komisyon sa Wikang Filipino invited Teatro Tomasino for a staged reading of Jose Rizal’s Sanggunian ng Mga Diyoses at Ayala Triangle, Makati City.

For our second major production, Eljay Deldoc’s stage adaptation of Bob Ong’s classic novel titled “Ang Favorite Book ni Jude” was directed by Humanities professor and Dulaang UP’s Ron Biñas. The production involved guest designers who were intended to impart innovative knowledge in the theater scene. Ang Favorite Book ni Jude is a one-act satirical play about Jude’s conquest of redemption of faith, and family through his encounter with God. It was staged from April 20 to 22, 2016 at the Albertus Magnus Auditorium.

+ Theology and Philosophy professors applauded the initiative of Teatro Tomasino to stage a production about faith and belief.

Page 7: Thespian Season 38 edition

12 13

DAGLIni JC “Pilz” Ribuyaco

Sa haba ng pinagdaanan ko sa pagbuo ng Panandalian, hindi ko

sigurado kung ano ang ibabahagi ko. Maaring ikwento ko ang mga kasabawang naganap noong rehearsals, o yung pagdinig ng langit sa mga takot ko at ayon, nagpadala ng limang himala, o noong lumipas na ang Panandalian, na habang sila nag-momove on na sa loob ng mga classrooms nila, at ako? Ayon naiwan, sa apat na sulok ng kwarto ko at pinauulit-ulit ang lahat ng tawanan at kabang naiwan ng produksyong ito. Kaso ayoko namang magmukang kaawa-awa na at mukang ‘di maka move on. Pero totoo, hindi talaga. Hindi sa hindi ako nagmomove-on e, pero kasi malaking parte ito ng buhay ko, maniwala ka man o hindi. Minsan kasing pinangarap ko ang makapagdirect at magbigay-buhay sa isang kakaibang storya. Sa totoo lang pangarap kong maging director, simula pa noong binigyan ako ng digicam ng tatay ko. Sa isang tawag, natupad ang pangarap ko.

Medyo nagulat din ako sa sarili ko kasi tangina, nakaramdam ako sa proseso ng pagbuo. Nakakagulat talaga dahil nararamdaman ko ‘yung pagtibok ng puso ko, ‘yung hindi ako matulog kasi yung mga ideya umaapaw, ‘yung excited akong pumunta ng UST kasi lumilikha ako. At para sa taong tulad ko, na nabansagang “bato” ng mga kaibigan ko, malaking bagay ito. Dahil sa tagal-tagal nang panahon, pakshet umibig uli ako. Naging alagad ako ng pag-ibig at ng sining. ‘Yung saya at

Heart for My Artni James “U-ji” Pangan

I’ve been with 7 ADs (1 outside of Teatro, an actor for 14 directors (9 of which are

with Teatro), part of 24 productions (13 from Teatro), and all of those are still in counting. And I don’t think I’d ever stop.Naalala ko pa ‘nung unang beses akong nakaapak sa stage to perform. I was around 7 that time. I was performing as a one of the Three Kings. Ever since then, I was hooked. Whenever I was given the chance, kahit ano ipeperform ko sa stage. Pagdating ng college nag-iba lalo ang pananaw ko sa sining ng pagtatanghal. Nagsimula ito nang lapitan kami ng isang cute na AB girl na niyaya kaming manuod play. Hindi ko lang alam na after kong mapanuod ang Call Time, my life would change forever.

I can still remember the first time that I acted for (T). Ako ay si Heneral Roque Ruano (made-up name) who’s part of the people who wanted to assasinate Yolanda Cadiz (Ang Kalungkutan ng mga Reyna). Naalala ko pa ‘yung kaba. ‘Yung kalabog ng dibdib ko everytime I would step on stage. Hindi na nawala sa akin ‘yun. Everytime I would perform, sobrang kinakabahan ako, dahil kinakatakutan ko ang stage. Dahil nirerespeto ko ang entablado. Pero the moment I step on stage, biglang yayakap sa akin ‘yung init. Mawawala ang kaba. Ang nandun na lang ay ako at ang lahat ng nasa entablado. Nag-iiba na ang mundo ko. Sa lahat ng naging play ko with (T), hindi ko na naalis ‘yun at nadala ko na ito pati sa mga productions outside. Hindi lang ‘yun, pati rin lahat ng natutunan ko from the honorary members, members, probies and sa lahat ng taong teatro.

If you want to pursue whatever it is that you are doing here in (T), and if you want to take it outside, ‘wag mong kalimutan ang mga natututunan mo rito. What I am now is what Teatro raised me to be. Not just a thinking actor, a responsible prod person, a commited member, but also a passionate artist. You’d get far if you have a heart for your art. Whatever your art may be.

:apir: :Rakenrol: (T)

‘yung mga kwento, at ‘yung relasyong nabuo, sana pangmatagalan, contrary sa titulo ng produksyon.

Pero bakit nga ba Panandalian at bakit nga ba Traje de Boda at Huling Ensayo Para Sa’yo? Hindi naman talaga ‘yan ang mga first choice. Lagi namang ganon ‘di ba, sa haba at tagal ng paghahanap, kadalasan sa huli mo na makikita. Ganoon ang nangyari sa paghahanap ng mga script na ‘yan (gusto talaga ni AD yung Traje de Boda, nag-inarte lang ako na maghanap pa ng iba). Napili ko ‘yan kasi nagka-emosyon ako habang binabasa ko ang mga ito. Biglang nagbu-kas yung maliit na telebisyon sa utak ko at buhay na ang mga tauhan sa utak ko. At bilang nangangarap na maging isang direktor, gusto kong maging mahusay na kwentista, at para sa akin, magiging ganap na kwentista ako kapag napukaw ko ang emosyon ng mga tao. Pinili ko ‘yang mga iyan dahil gusto kong magpatawa at manakit ng tao. Inuna ko ang Traje de Boda dahil kahit tinatago ng mga bastos at nakaka-tawang linya ang sakit na dinaranas ng bawat karakter, sa huli, mararamdaman mo pa rin ang kirot. Pero, nanaig ang pag-asa na ang lahat ay panandaliang emosyon, o sitwasyon lamang. Sinadya kong ihuli ang Huling Ensayo dahil gusto kong ma-realize natin na lahat tayo ay si Nagmamahal, at masakit maging siya.

Gusto kong maramdaman ng bawat manunuod ang kirot sa dibdib, ang sakit na hindi kayang iiyak lang, ang apoy na gustong kumawala, dahil lahat tayo’y gustong makaramdam. At minsan, may mga tao lang talagang tulad ko na gusto lang manakit. (T)

“nirerespeto ko ang entablado”

12 13

Page 8: Thespian Season 38 edition

14 15

Why did you join Teatro Tomasino?Honestly, sumali ako ng Teatro Tomasino dahil pinilit ako ni Janne na muling i-engage ang sarili ko sa Theater Arts.

What is your Teatro name? Describe your reaction upon receiving itMy Teatro Name is Mawis. Nainggit, kasi yung sa iba ang weird tapos yung sakin ang simple. Pero na-appreciate ko naman at least hindi sila nagkakalayo ng birth name ko.

Is Louies different from Mawis? Explain.Hindi naman. Sa pangalan lang nagkaiba pero iisang tao pa rin naman yung may hawak ng mga pangalan na ‘yon.

You joined Teatro during your first year, how crucial it was for you to stay in Teatro despite the complications?Naka-ilang attempt na ako mag-quit ng Teatro dahil ang toxic ng environment at ng mga pinapagawa tapos sasabayan pa ng academic requirements and strict parents. Ang nagpa-stay na lang sa akin ‘yung passion and desire ko to be part of a theater production at matuto further about Theater Arts, pati na rin yung pagkakaroon ng bonds sa loob ng Teatro.

What aspect did you enjoy the most? Stage Management! Masaya kasi na nasusubaybayan mo lahat ng galaw ng production onstage and backstage. Nakakatuwa rin kasi mag-manage ng production team and mas makikilala ‘yung co-members mo. Masaya rin na nakikita mo yung iba’t ibang directing styles ng mga director na na-handle mo at matuto sa artistic side directly from them.

What is your most unforgettable production and why?

Antolohiya kasi sobrang hirap ng pinagdaanan namin nung production na ‘yon. Imagine, 4 plays and 2 sets tapos iisang production team lang. Gabi-gabi may meeting to synchronize yung cues and blockings and yung information, at simultaneous rehearsals pa. Pero ang maganda sa production na ‘yon yung pagiging challenging niya so lahat ng naging part ng production nagkakapitan at nagpapakatatag. Walang kumakalas.

Describe your typical day as an artistic director?Para kang doktor na 24/7 on call. Ang pakiramdam din ay parang pasan mo ang buong mundo dahil sa ‘yo kumakapit lahat at ikaw din ang nagpapatakbo.

Have you ever dreamed of becoming an officer?Not really, mas natutuwa ako maging part ng productions hahaha!

What was your vision and plans for Season 38?‘Yung vision ko for the year is patatagin yung internal aspect ng Teatro Tomasino. This includes yung relationship ng members sa isa’t isa and yung growth nila sa artistic and technical side as well as

their personal growth. Mahirap kasi makapag-produce ng magandang production kung watak-watak at babagsak ang mga nasa loob. Naging plano rin namin na ayusin at patatagin ang ibang sistema at pagpapatakbo sa productions and sa org.

Were you able to achieve them?Somehow, yes kasi hindi talaga enough ang one academic year para ma-achieve yung vision and yung plans namin. It’s a good start, though.

Describe your EB.A bunch of rebels and revolutionaries. They have strong will and desire to change Teatro Tomasino’s malpractices. Pretty much we are united and we are very supportive with each other’s plans and goals. We are not the perfect Executive Board pero I can say that we complement each other with our personalities and how we work. I couldn’t think of a more suitable Executive Board that I can work with aside from them.

Were they fundamental in your reign as anArtistic Director?Of course! Hindi posible na ma-achieve ang plans and vision ko as the Artistic Director without their help or kapag may isa man na kumalas sa Executive Board.

How do you see the kids that you’ve reared in your reign?I see them hungry for knowledge, staying passionate for the love of art, and passing their knowledge to the next generations and with each other without expecting anything in return. I also see them as very supportive of each other instead of pulling each other down.

What will be the first thing that you will do upon ending your reign?Celebrate the end of our reign with the people who supported us with this season. (T)

Artistic Director Ma. Louies J. Palad shares her humble beginnings and her unexpected path to the most coveted position.

photography by Mary FayE MurpHy

1514

Page 9: Thespian Season 38 edition

16 17

PARA KAY B… PARA KAY (T)ni ARCHITECT CARLOS AVILA BUENDIA, JR.

Dalawang buwang paghahanda. Limang araw na pagtatanghal. Tatlumpu’t siyam na aktor. Limang

mukha ng pag-ibig. Isang dula.

2012 noong ako’y huling nag-direct para sa Teatro Tomasino at hindi ko akalaing makakabalik akong muli. Ang daming naganap sa loob ng apat na taon. Masakit. Masaya. Mahirap. Aaminin kong nagpatuloy akong nag-aral ng sining dahil gusto ko talagang makabalik kahit alam kong desisyon naman ng Executive Board kung sino ang pipiliing direktor. Kaya naman hindi na ako nagdalawang-isip nung mag-message ang ating Artistic Director. Nagsayaw ang kalamnan ko nang mabasa ko ang message. Gusto kong humiyaw at sumayaw sa kalye.

Nakakagulat dahil ang dami pa ring members. Napakasarap isiping buhay na buhay ang Teatro kaya hindi ako nahirapang ipaliwanag ang mga gusto kong mangyari. “TO TUG AT ONE’S HEARTSRINGS”… ito ang “CREATIVE HANDLE” dahil diyan lang dapat umikot ang “vision” at mga elemento ng dula na dapat maihambing sa mga emosyon natin bilang mga tao. Matulis. Masarap. Masakit. Totoo. At nagsimula na ang tunay na kalbaryo. Production Meetings. Auditions. Rehearsals. Jollibee Nights. BAKERY PARTIES!!! Nakakaloka! Pero wala naman akong pinagsisihan kahit na ang tanging pahinga ko lang ay ang pagkain ng ice candy na binili sa bakery. Hahanap-hanapin ko ang init ng Verdad, libog ng cast na nagtutulungan, landian sa Jollibee at ang gabi-gabing Bakery Party.

Masaya ako dahil naibahagi kong dapat handa ang lahat ng aspeto bago mag-rehearse. Masaya akong nakikita ang mga batang humahalakhak at naiiyak sa rehearsals sabay sa damdamin ng mga aktor. Masaya akong nakikita silang nakikibahagi sa lahat ng workshops na ginagawa halos araw-araw. Masaya rin akong nakikita silang nag-iisip nang mabuti para makahanap ng mga solusyon para sa mga problema. Hindi nila alam na sobrang mas minamahal ko sila sa bawat araw na lumilipas. Madalas nasa sulok lang ako ng rehearsal venue at pinagmamasdan ang buong production team na alam kong kayang lagpasan ang mga problema.

At iba ang sayang makita ang mga manonood na tumatawa, kinikilig, umiiyak, pumapalakpak, humihiyaw at nakikinig nang mabuti dahil importanteng maibahagi namin ang mensahe ng dula. Sa isang sulok ng Educ Audi, sa tabi ng follow spot, nakikitawa, nakikiiyak at nakikihashtag na rin ako sa twitter ng #USTParaKayB para maging trending ang dula. At sa tuwing nababasa ko ang mga tweet, nasasabi kong “my heart is in my throat, and my spirits are flying.”

Nahanap kong muli ang sining ko. Minahal kong muli ang Teatro. I was cleansed by this play as a director, an architect and as a person. Tuwing maririnig ko ang “Fix You” mula sa aking Spotify playlist, hindi ko mapigilang maiyak dahil naaalala ko kung paano tumusok sa mga manonood ang mga emosyon sabay sa hagod ng ilaw mula sa moving heads. Perfect ba? Hindi. Pero alam kong marami kaming natutunang maaari naming magamit sa mga susunod na panahon. Kung panaginip ang karanasang ito, sana hindi na lang ako nagising. Sa uulitin Teatro Tomasino. Mahal na mahal kita.

Nagmamahal, ARCHITECT CARLOS AVILA BUENDIA, JR.Direktor, #USTParaKayB (T) Artistic Director 2004-2005

(T)

“Nahanap kong muli ang sining ko. Minahal kong muli ang teatro.”

16 17

Page 10: Thespian Season 38 edition

18 19

KAPIT LANGni Maxine Louise “Nagmama” Lagman

THREE YEARS AGO, she took the entrance exam at her dream school, the University of Santo Tomas. After weeks of waiting, the results were posted. She looked for her name everywhere until her eyes dried up, but to no luck, she knew she failed. But her parents loved her so much that they helped her enter her dream school – she cheated and knew deep within that she did not earn that spot. She tried to do the best that she can to give back the happiness that her parents gave her. As a gift for her father, she joined the try –outs on the vol-leyball team of the university. She failed for two consecutive years, and this was the third time, but still she lost. When she got back home and told her father about it, her father just said, “Do you want me to call my friend?” It was her father helping her, but deep within, something crushed her and she declined that help.

THREE YEARS AGO she was a cheater of fate, a failure, a disgrace and a girl who wanted to let go. Until the day that she decided to join Teatro Tomasino.

She auditioned with different people who had one desire, to be a member of the organization. There was a feeling inside of her that told her to do the best she can to pass the auditions, to do it wholeheartedly – she did.

Results were posted and something good came up, she amazingly passed the auditions without anyone’s help, but hers. This was the first time that she had done something good with her life, and it felt incredible.

On their first General Assembly, they had an activity where they should act one adjective that described themselves. She can’t think of any word as the others checked on dictionaries for some-thing exceptional. At the last moment, she decided to be herself and announced, “Magandang Maxine”. Just like a newly baptized baby, everyone was laughing and she was given a new name – Nagmama.

I am Nagmama.

I also became Dionisia, mother of Apolinario Mabini, however for only a short period of time. Play dates was near when my brother died, and suddenly all was lost.

TWO YEARS AGO, I detached myself from the organization for recovery and to build myself again on my own. Though this time, I tried to build Maxine – and I did.

THIS YEAR, I came back with a whole heart. And God’s timing cannot be more than right as Teatro Tomasino revived the fire this year. As I came back with “Ang Favorite Book ni Jude,” it was fate giving me the role of Lena. It was a hard choice to do the role as it nearly portrayed my life when my brother died three years ago. With every teardrop during rehearsals until the play dates, I felt the truth in every action that I did and in every word that I uttered – and this was what it meant to show Teatro Tomasino’s fire burning.

No matter how many hardships we encountered while making every production gloriously amazing, there were only two words that had kept me and the whole organization going.

“Kapit lang.”

(T)

Sabi nila, ito raw ang unang pagkakataon na magkakaroon ng Dramaturg para sa isang

produksyon sa Teatro Tomasino. Ako ang naging dramturg ng “Ang Favorite Book ni Jude.”

Pero ano nga ba ang trabaho ng Dramaturg? Responsibilidad niyang isalin sa tamang konteksto ang dula sa pamamagitan ng pananaliksik at tahasang pag-aanalisa ng dula. Kadikit niya sa pagtatrabaho ang mandudula at ang direktor. Sumasangguni rin sa kaniya ang Direktor upang makumpirma kung naangkop ba ang gagawin niyang interpretasyon sa dula.

Nung una nagtatrabaho ako nang walang pangalan, nangangapa ako dahil unang beses kong papasukin ang trabahong ‘to. Pero habang isinasagawa ko ang dramaturhiya para sa Ang Favorite Book ni Jude, mas lalong lumalim ang aking pagpapahalaga sa sining ng Teatro. Ang dulang ito ay tumatalakay sa pananampalataya ng isang tao. Bilang mag-aaral ng UST, ang paaralan na itinanghal bilang “royal, pontifical at catholic”, nakadikit na talaga sa imahe nito ang pananampalataya at katolisismo. Layunin ng dula na pag-isipin mabuti ang mga tao kung bakit nga ba tayo naniniwala sa isang diyos at kung bakit nga ba tayo naniniwala.

Bukod sa temang pananamapalataya, tampok din sa dula ang Bagyong Ondoy at ang tagpuan ng dula ay sa Tumana, Marikina. Sa kwento, namatayan si Jude ng apat na anak nang dahil sa Bagyong Ondoy. Mayroon ding eksena kung saan ipinakita ang pagragasa ng bagyo sa kaniyang mga anak. Upang lalong mabigyan ng katarungan ang bahagi na ito ng dula, naghanap ako ng mga personal na kwento ng mga biktima ng Bagyong Ondoy mula sa Tumana Marikina. Hindi naging madali ang pangangalap ng kwento sapagkat, napakalaking ‘trauma’ ang dinulot ng bagyong ito sa buhay nila at nagdadalawang-isip sila na hukayin ang mga alaala nito upang ibahagi sa akin. Kaya laking pasasalamat ko sa pagpayag nina Razel at Aiara sa pagpapatuloy sa kanilang nakaraan upang maikwento

sa direktor at sa mga aktor ang mga naging karanasan nila sa pananalanta ng bagyo.

Kasama ang mga piling miyembro ng produksyon, dinayo namin ang Tumana, Marikina upang personal na makita ang lugar at upang makausap ang mga tao rito. Naantig na lamang ang puso namin sa mga narinig naming kwento. Kinuwestyon man nila ang Diyos noong panahong iyon, natuto naman silang manalig pa rin habang at matapos bumuhos ang ulan. Isinama namin ang mga nakalap naming kwento sa mismong dula. Idinagdag ang eksena nang pagkakapit bisig ng mga bata sa gitna ng bagyo. Nanood ang aming ininterbyu ng dula at labis siyang nagpasalamat na nabigyang hustisya ng Ang Favorite Book ni Jude ang kanilang pinagdaanan.

Naging makubuluhan ang dulang ito para sa akin at para sa mga manonood pati na rin si Ma’am Songco ng Office of Student Affairs, Simbahayan at Institute of Religion. Binati at pinasalamatan nila ang Teatro Tomasino sa paghahandog ng isang dulang magpapamulat sa mga mata ng mga tao ukol sa kanilang mga paniniwala.

Labis akong nagpapasalamat kay Sir Ron para sa opurtunidad na ito upang masubukan ang dramaturhiya.

Ito ang drama sa likod ng dramaturhiya. (T)

Drama sa Dramaturhiya ni Reena “Vickee” Medina

Pagbisita sa Tumana

Kasama sina aiara at razel

Page 11: Thespian Season 38 edition

20 21

Ma-Kesoni Patricia “Yoogahpanj” Supapo

In my own fallacious perception, the ground is filled with 3 things. 6 feet under lies the damned;

a hundred more feet below contains the evidences of genesis; and a thousand more below resides the boulder that puts weight to my bags--the eye bags, that is. That pair of infuriatingly emphatic eye accessory which never fail to make people feel as if it’s mandatory to ask me if I have gotten my sleep or if I ever even sleep.

Before Teatro, my perception of what’s down under lacks of that boulder. 6-feet under would still be the place of the damned; a hundred more feet below would still show the fossils of the past; and a thousand feet below, well, it would still be that large and dense rock that I have mentioned minus the concept of lack of proper sleep.

I signed up for this organization, twice:As I was auditioning for season 37, I knew that I would have been swell. I was strayed from inhibitions and complete with self-affirmation of my talent--hell, I knew I was great! I was still in first year and still high up in the superiority air that I managed to indirectly suck within my system during my 10 years in my alma mater. I was in a haze that I was the greatest in the pool. I knew there were those who are better--or, hah, maybe better at luck--but I knew so well how to ignore them: I am still the greatest. I will act and everyone will applaud because of me.

The motivation I seemed to have upon knowing I passed the auditions faltered: What? We aren’t members yet--what? What in the freaking world is a signatory? What do you mean you need 10 facts for each members, how the hell would you do that? What do you mean casts are the lowest-ranked--wait--what is this aspect you speak of?

Oh my god, I’m out. I am so out. 12 months after ditching every general assembly and rehearsal that I was apparently required to go to, I came back while in the process of deflating my airhead. One thing is for sure when I came back: there is no turning back, no. I cannot quit. Not again. I gathered all my strength to gulp down the pride that I have to audition for this org that I once turned my back to--there is no way I would get my third teatro name. (Awtsu Sadface and Yoogahpanj are enough for my identity collection, thank you very much.)

This was the only reason why I try my hardest to resist, because my god, quitting was so tempting! Thankfully, along the way of resistance, I met so much people--significant people who I love and have fallen for. They continuously help me fight through the toxic ambiance of the org as they epitomize the beauty in the dark. These people give meaning to my existence in Teatro--that I choose to stay not because my pride won’t allow me to quit for the second time around, but because my experiences with them helped me achieve certain realizations I would never have come about if living bereft of TYK 4C. I’d choose to be with this community even if that means I’d have to torture the under of my eyes. They are the reason why “Natutulog ka pa ba?” is a frequently asked question in my life.

As sappy as this may sound like, Teatro is the reason why I exhale the weight I am feeling from my shoulders whenever I walk up to 4th floor Educ from TYK. Teatro is the reason why there’s a particular shine and excitement in my day despite only having minimal of sleep. Teatro is the reason why I feel revived, and ready for more challenges. These are my truths.

Six feet under lies the damned: Awtsu Sadface, aka that girl who no one knows because she only attended one general assembly, lies along the level of those who are gone but not forgotten.A hundred more feet below contains the evidences of genesis: The good old days of the abundance of leisure time is one with the fossils that once served as a paradise.

A thousand feet below resides the boulder that puts weight to my (eye) bags: My constant tiredness is as if my battle from the anchoring boulder’s pull--the pull to give up to this organization’s challenge. I am tired, my eye bags are glowing at its darkest, but I resist. (T)

Actually to be honest, at first natakot ako i-take yung job [as Assistant Stage Manager (ASM)].

Hindi ko kasi alam kung kaya ko ba or kung magagawa ko ba ng tama. As a probie, natakot ako sa maraming bagay. Hindi lang ako, even my co-ASM takot din. Kasi we both know naman na probie lang kami and wala kaming right to get mad or what. But then, we were taught by our heads kung ano at paano ihahandle ang situation namin. I even asked for other old members’ opinions. So, I did follow everything they said.

As an individual, as a beginner, nakinig, nagtanong at inalis ko ang takot ko na magkamali. Ginawa ko ang dapat gawin. I admit na hindi naging madali ang task ko. A lot of sacrifices has to be done. Pero in-enjoy ko lang siya kasi at the end of the day alam ko sa sarili ko na I’m happy with what I’m doing. Being an ASM, nagkaroon ako ng confidence na kung saan nalaman ko na I can do things. I survived and therefore I grew and because of that I became the person I never thought I would be. Also, I learned the value of team work. Because of team work we were able to do things. Kapag SM ka, you’re not just working with your team mates (co-SMs) rather you need to consider working

Ab Initio ni Andrea “Demini” Lubitos

with everyone and I guess that’s the essence of being “the heart” of a production; you need to connect with people. Ang pinakamahalaga sa lahat, natutunan ko na dapat wag ka mag-give up. Well, common na ‘to for everyone. Pero kasi it was never easy talaga. And by not giving up, alam ko na mas naging strong ako.

I’m grateful sa mga taong naniwala at nagtiwala sa capabilities ko. Handa akong ipagpatuloy ang nasimulan ko. I will always bear in mind this advice from Sir Ron “huwag matakot sa hirap na dala ng Teatro, wala itong puso. Dahil madalas puso mo ang hinihingi nito”. Because of what I have experienced, I am now more than willing to take and accept challenges. (T)

Gabi ng Parangal 2016 WinnersBEST GRAPHIC DESIGN TEAM Ang Favorite Book ni Jude (Charisse Timtiman and Anjo Cuartero)

BEST PROMOTIONS AND MARKETING TEAM Panandalian (Bea Aquino and Czerina Zordilla)

BEST SOUNDS TEAM Panandalian (Paula Salvador)

BEST LIGHTS TEAMAng Favorite Book ni Jude (Robert Yam)

BEST COSTUME AND MAKE-UP TEAMAng Favorite Book ni Jude (Natalie Leigh Estrada and Eudes Anthony Garcia)

BEST SET AND PROPS TEAMPara Kay B (Kim Fababair)

BEST IN TECHNICAL DIRECTIONPara Kay B (Robert Yam)

BEST IN STAGE MANAGEMENTAng Favorite Book ni Jude (Penelope Tungul and Maureen Muarip)

BEST IN PRODUCTION MANAGEMENTPanandalian (Karl Edward Tangonan)

BEST IN VIDEO DESIGN Ang Favorite Book ni Jude (Anjo Cuartero)

patricia in the middle

Andrea on the right

2120

BEST IN PROMOTIONAL MATERIALS DESIGN Ang Favorite Book ni Jude (Charisse Timtiman)

BEST IN SOUNDS DESIGNAng Favorite Book ni Jude (Janne Villaflor)

BEST IN LIGHTING DESIGNPanandalian (Shingie Taira)

BEST IN COSTUME AND MAKE-UP DESIGNPanandalian (Zyrell Villanueva and Vivien Cristobal)

BEST IN SET DESIGNPanandalian (Charisse Timtiman)

BEST IN PRODUCTION DESIGNPanandalian (Charisse Timtiman)

BEST ACTRESS IN A SUPPORTING ROLEKristia S. Kam (as Belinda in Para Kay B)

BEST ACTOR IN A SUPPORTING ROLEJo Dale D. Reyes (as Marco in Ang Favorite Book ni Jude)

BEST ACTOR IN A LEAD ROLEChris Philip B. Abecia (as Jude in Ang Favorite Book ni Jude)

BEST ACTRESS IN A LEAD ROLEIris Montesclaros (as Bessie in Para Kay B)

BEST PLAYAng Favorite Book ni Jude

Page 12: Thespian Season 38 edition

22 23

igin

uhit

ni L

eina

“B

abo

lz”

Gut

ilban

mONOLOGO NI INGRID

vILLAMARIN

mONOLOGO NI RENA

LOMONGO

mONOLOGO NI RELA

CATUCOD

LIKHA:

Madilim. Malamig. Langya, nakalabas pa nga ‘ata ang pwet ko doon sa pwesto ko sa sahig. Naisip ko, anong oras na? Malelate na ako ng uwi. Wala eh, nakumbinsi ako ng “free”. Ngunit nang matapos, wala na akong inisip kundi ang “gusto kong sumali”. Hindi ko nga alam kung bakit eh. Wala naman talaga akong alam sa pagiging parte ng theatre. Basta ang alam ko lang ay gusto ko talagang sumali. Kaya kahit isang linggo lang ang mga magulang ko sa Pilipinas at matagal ko nasilang hindi nakikita, ginamit ko parin ang nag-iisang araw na makakasama ko sana sila ng buong araw para mag-audition. Nang makita ko ang pangalan ko sa listahan ng mga pumasa, sobrang saya ko. Pero pinanghinaan ako agad ng loob.Ang dami palang gagawin. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba. Pero pinagpatuloy ko pa rin. Sayang naman kasi yung 170 ko, diba? Pinagpatuloy ko kahit na ayaw ng magulang ko. At ang dami kong natututunan. Sobrang saya ko dito. Ang dami kong na-experience na kahit kalian ay hindi ko maiisip na mararanasan ko. Ang dami kong nagawa na kahit kalian ay hindi ko naisip na kaya kong gawin. At marami pa akong gusto maranasan dito. At ngayon ay napunta akosa posisyon na hindi ko naman ginusto. Napaisip din ako kung tumigil na kayaako. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang iwan yung mga taong nakilala at tinuringko nang kaibigan. Hindi ko kayang mag-give up dito. Sobrang saya ko kasi rito eh.Pero ang hirap. Ngayon, parang hindi ko na alam ang gagawin ko. Ang alam ko lang, gusto kong ipagpatuloy ang paglalakbay ko sa Teatro.

Hi! Ako si Hoola. Kilala ninyo ako bilang si Hoola sa masayahin, si Hoola na madaldal, si Hoola na makulit. Pero hindi ako ganito noon.

Bago ako sumali ng Teatro, hindi ako masaya. Hindi ako masaya sa takbo ng buhay ko. Hindi ako masaya sa piling ng mga tinatawag kong kaibigan. Hindi ako masayang mag-isa. Gabi-gabi umiiyak ako dahil sa bigat ng lungkot na dinadala ko. Palagi kong iniisip na: paano kaya kung hindi ako lumawas ng Maynila at nag-aral sa UST? Paano kaya kung tinuloy ko yung plano na mag-aral ng communication arts sa UP Tacloban? Paano kaya kung ‘di ko iniwan si Mama sa probinsya? Mas magiging masaya kaya ako? Mas magkakaroon ba ng kabuluhan ang buhay ko?

Sa takbo ng buhay ko noon, isang malaking biyaya ang pagtanggap sa akin ng Teatro. Sobrang saya ko noong nalaman kong na-kapasa ako sa auditions. At mas naging masaya ako noong nalaman ko na natanggap ako bilang isang aktor sa unang produksiyon. Dahil sa Teatro, napagtanto ko na may kaya ko palang abutin ang noon ay pinapangarap ko lang. Dahil sa Teatro, nasabi ko sa sarili ko na may kapas akong gawin ang mga bagay na noon ay akala kong imposible. Dahil sa Teatro, nagkaroon ako ng lakas ng loob na ibangon ang sarili ko at lumaban sa buhay. Dahil sa Teatro, naging masaya ulit ako.

Hi! Ako si Hoola. Kilala ninyo ako bilang si Hoola sa masayahin, si Hoola na madaldal, si Hoola na makulit. At hindi ako magiging ganito kung hindi dahil sa Teatro.

Naniniwala ako na ang pag-ibig ay mararamdaman mo kahit saan – sa kahit na ano at kahit na sino. Hindi naman kasi ito sa romantikong aspekto lang e, kasi ang pag-ibig ay may iba’t ibang klase. Lagi nilang sinasabi na kasama ng pag-ibig ang sakit at naranasan ko na iyon.

Ginawa ko ang lahat ngunit hindi ako natanggap. Pero, napagtanto ko na pagdating pala sa pag-ibig…kailangan mo rin matutong maghintay. Kasi sa tamang panahon pa talaga darating ang dapat na sa iyo. At saka sa dulo naman ng paghihintay ay may matamis na dulot ito.

Nag-uumpisa pa lang ako, oo, may panahon na mapapagod ka at mahihirapan ka. Perokung tutuusin nga, wala pa akong karapatang sabihin ito dahil wala pa ito sa kalingkingan nang naranasan ng mga taong umibig din sa kanya – katulad ko. Pero kung tunay ko siyang mahal ay kailangan kong tiisin ang lahat ng ito. Isa pa, hindi mo naman talaga mararamdaman ang pagod at hirap kung tunay kang nagmamahal e. Kung tunay mong mahal ang ginagawa mo. Kumbaga, sa wikang Ingles…if you love what you’re doing, it will love you back.

Hindi ako nagmamahal sa isang tao…ang minamahal ko ngayon? Teatro Tomasino.

ang mga sariling akda ng mga miyembro

Illustration by Leina “Babolz” Gutilban

22 23

Page 13: Thespian Season 38 edition

24 25

Getsnina Precious “Chacha” Eisma, Lindsay “Lowhan” Ejan,

Jean “Gwiyowmee” Ortile, Charlie “Chawizard” Cotoner,

at Justine “Butz” Albon

Dahil Sa Teatro nina Katrinna “Katayas” Delfin, Patricia “Yoogahpanj” Supapo,

Angela “Mahmown” Toong, Rena “Nantzi” Lomongo, Ingrid “Swang” VIllamarin, at Phileo “Swayper” Ko

CHACHA:Paano na social life ko? Ano ba ‘yan?nAnong oras na ako makakauwi? Ano ba ‘yan? May report pa ako bukas.Nung sumali ako sa Teatro, ganun ako mag-isip. Pero nung tumagal ako, na-realize ko huli mo pala maiisip ang sarili mo kasi kailangan sama-sama, kailangan tulungan. Hindi pwedeng puro ako. Hindi eh. Nagegets mo ba yun?

RESIB: Pero hindi eh. Hindi ko na yata kaya. Natatakot na ako sa mangyayari sa akin. Sa sobrang hina ko, feeling ko iiyak na lang ako lagi. ‘Yung anytime pwede kang mabasag. But my Ates keep on telling me to stay strong.And Teatro made me feel na di ka mag-isa Maybe. That’s why I keep on coming back. Coming back to something.

LOWHAN: Something? Right. I was lost. Something keeps on preventing me from staying. I frequently go home with an exhausted face knowing that I’ll have an argument with my mom.But something keeps on pulling me towards Teatro. I didn’t know what it was then. But now, I found myself and I am happy.

GWIYOWMEE: Happy? Happy because I experienced things that I never thought na mangyayari sa akin. Happy because despite the struggles, I actually stayed. Napapagod lang pero hindi sumusuko. Happy because I found myself. Nagegets mo ba yun?

CHAWIZARD: Found myself? I found myself wondering if I’m still enjoying what I’m doing. I found myself in the midst of darkness, crying and doubting if I’m still worth it. Despite all of that, I found myself and I realized that I’ve been blind. Nagegets mo ba ‘yun?

BUTZ: Blind? I went in blind. Hindi ko nga alam kung saan ako pupunta.Hindi ko nga alam saan ako sasama. Ni hindi ko nga alam kung bakit eto ang course ko e. Para akong nawawala sa wala. I felt hardships and pain that I never knew that existed. But at the same time, I found happiness here at

ALL: Teatro Tomasino

BUTZ: Nagegets niyo ba yun?

ALL: Oo, nagegets ka namin. We feel you.

KATAYAS:Nung una, ako si Kat.Yung tipong masayahin, energetic, CRS is life, ball is life, tamad life, uwing-uwi sa dorm;Ayun si Kat.

YOOGAHPANJ:Nung una, Ako si Panj. Yung babaeng adik mag-aral Uwing-uwi after threeMatutulog ng eleven, dahil pagod na mag-aral Ayun si Panj.

MAHMOWN:Nung una, ako si Angela Yung tipong mahiyain Takot ipakita sa mundo ang natatagong talentoAyun si Anj.

NANTZI:Nung una, Ako si RenaYung tipong tahimik, mahiyain, takotTakot gawin ang mga gusto niyang gawinKasi hindi siya makamove on sa naging buhay niya sa ibang bansa.

SWANG:Nung una, ako si Ingrid.Yung taong mahiyainNa akala ng ibang tao Sobrang innocentSobrang naïveHindi makabasag-pingganA person who’s always afraid of taking risksAyun si Ingrid.

SWAYPER:I used to be PhileoYung tipong fish lost in the sea in collegeAnd I forgot who I was And I forgot how to loveBut I was shown this world,This Tagalog world that I found it difficult at firstAnd I learned and i learned to loveAnd I took a chance at reinvention

LAHAT: At dahil sa Teatro

KATAYAS:Nagising ako bilang Katayas Mas masayahin, mas energetic confidence level 200, mas responsableAko si Katayas.

LAHAT: At dahil sa Teatro

YOOGAHPANJ:Nagising ako bilang YoogahpanjIsang babaeng natututong maging open-minded sa gradesIsang babaeng natutong lumaban pa lalo and to take risks

LAHAT: At dahil sa Teatro

MAHMOWN:Nagising ako bilang MahmownNa naging mas matapang, na naging mas confident sa mundong ginagalawan Kahit na maraming mapanghusgang tao

LAHAT: At dahil sa Teatro

NANTZI: Nagising ako bilang si NantziHindi si Nancy Binay kundi si Nantzi na ginagawa ang gusto niya at si Nantzi na hindi na takot

LAHAT:At dahil sa Teatro

SWANG: Nagising ako bilang Swang Mas naging matapang Mas naging open minded to other people At mas kayang ipakita kung ano ang talento niya

LAHAT: At dahil sa Teatro

SWAYPER:Nagising ako bilang SwayperAt mas napamahal sa lenggwaheng Pilipino at napamahal sa aking batchmatesat muli, sa sarili ko

LAHAT: At dahil sa Teatro,Kami ay nahubogAt dahil sa TeatroKami ay namulatAt dahil sa Teatro,Kami ay nabuo bilang “Hotdogs”

Totooni Reena Medina

Maraming nagtatanong at kumukwestiyon kung bakit ikaw?Sa dinadami-dami ng pwe-deng piliin, bakit ikaw pa?Pero hindi, hindi ako makikinig sa kanila Mapapabayaan ko raw ang lahat ng aspeto ng buhay koMawawalan daw ako ng oras sa sarili koMapapagod daw akoMasasayang lang daw lahat ng inilaan ko para sa iyo.Masasaktan lang daw ako dahil hindi mo kayang suklian ang pagmamahal ko Siguro nga tanga akoSiguro kahibangan ang lahat nang ‘to

Kahit kailan naman hindi naging madali ang pagsasama natin Nagkamali, nabigo, pumalpak at nagkulang na rin ako sa iyo Naisip ko na rin kung ano kaya kung sukuan na lang kita? Hindi ko matuloy. Hindi ko kayang gawin yun sa iyo.Buti na lang hinayaan mo pa rin ako na bumalik at patunayan muli ang sarili ko Na kaya kong magbago, Na kaya kong bumangon,Na kaya ko

Madalas, inaabot ako ng gabi kasama ka. Masisisi ba nila ako kung hindi ko na namamalayan ang oras kapag kasama na kita?Gaano man kalalim ang gabi at maubos man ang oras ko, habang tumatagal mas lalo pa kitang minamahalMaramdaman ko man ang pagod at panghihina, hindi pa rin kita kayang bitawanIkaw ang nagmulat sa akin ng realidad na hindi patas ang mundong ‘to kasi kahit ibuhos ko lahat nang lakas ko minsan kulang pa rin

Ikaw ang nagpadama sa akin na may lugar ako sa mundong ito, na may makakaintindi at magpapahalaga sa akinIkaw ang nagpaintindi sa akin na mahalaga ang buhay na impor-tante lahat nang pinagdaraanan ko, lahat ng taong nakakasama ko, lahat ng nararamdaman ko Ikaw ang nagturo sa akin ng kahulugan ng sakripisyo

Sa iyo ako natuto, nagtiwalaSa iyo ako naniwala na may halaga ako,Sa iyo tumibok ang puso ko Sa iyo ako nabuhay, Unti-unti na akong nabubuo nang dahil sa iyoNoon kapag sinasabi ko ang “mahal kita”, hindi ko po talaga alam ang ibig sabihin noonKung gaano katindi, Kung gaano kalalim,Kung gaano katotoo, Kung gaano katagal At kung kaya kong panindiganPero ngayon alam ko na.

Kahit kailan, hindi ko kayang sukuan ang isang pagmamahal na tumutulak sa akin para patuloy na matuto sa buhay at patuloy na mabuhayNaniniwala ako sa pagmama-halan natinKahit na ilatag nila ang isang daang rason para iwan kaKahit na hinihila na nila ako palayo sa iyoKahit na sabihin nila na wala akong mapapala sa iyoAlam ko naman ang totoo

Ikaw pa rin ang mahal ko, Teatro Tomasino.

T exnina Andrea “Demini” Lubitos, Allea “Artekuno” Manapsal,

Rela “Hoola” Catucod, Sheena “Pashinea” de Luna, Marco “Machuk” Saclayan, at Jo Dale “Goofle” Reyes

LAHAT: T Ex, T Ex T Ex

DEMINI: Wala kayo sa T Ex ko!Naranasan ko ng humalik sa kapwa babaeat Naranasan ko na rin maging iba’t ibang klaseng bataBukod dun, nagtransform ako into a sirenang aswang Naranasan ko na rin na itext kayong lahat habang nagkaklase akoPero! Ito ang pinakamalala sa lahat ehNaranasan ko na rin umiyak nang dahil sa directorDemini, demini, ako ang director!Pero , pero, pero nalaman ko rin na dapat kay T, wag ka dapat matakot dahil wala siyang puso ehdahil madalas, puso mo ang hinihingi nito Yan ang T Ex ko

ARTEKUNO: Yun na yun ? Wala kayo sa T Ex ko. Bumili na ako ng anak ng ibang tao. Natawag na akong racist dahil sa costume ko Natutong maglagariNatutong magpunta sa lugar an hindi pamilyar At higit sa lahat Natuto akong umuwi nang mag-isa ng alas diyes ng gabi nang hindi umaasa sa iba

GOOFLE:T Ex T Ex Wala kayo sa T Ex ko. Alam niyo ba naging garbage man ako, doon sa tapat ng Educ nagtatanong “Kuya, may dahon po ba kayo? At Tsaka nagkaroon na nga rin pala ako ng stiff neck. TOrete? Ay hindi . Ah uh ah Tourette palaDito rin, may tatlo akong sinasam-ba. Ujism Agoitic Bastyliebers

HOOLAH : T Ex nyo na yun? Walang-wala kayo sa T Ex koDahil sa T Ex ko namatay ako at nagkaroon ng ng dalawang anakNagvideo marathonNag-alaga ng lasing na ayaw mag-pa-alaga dahil isa raw siyang strong at independent woman.Nagkulong sa isang kwarto at nag-ensayoAt dahil sa T Ex ko, naging verb ang pangalan ko

PASHINEA : Wala kayo sa T Ex Ko Araw-araw, gabi-gabi Magdamag gisingLasing man o hindiTuluy-tuloy pa rin ang pag-eeditWarm-up, warm up pagsasalita at the bottom of my lungsKasabay sa paglalalim ng aking eyebagsKasabay sa paglalim ng aking buhay nagkaasawa ng isang drug addict, “bro pahingi naman niyan oh”namatayan ng anak Wala kayo sa naranasan ko

MACHUK: Teka muna, Kung T Ex lang ang pag-uusapan walang-wala pala kayo sa T Ex koAlam kong future ko eh ang maging isang bakal bote, “bakal bote”Yung T Ex ko naging malungkot ako.Humagulgol akosa harap ng mga lalalking humahagul-gol din sa harap koNaghubad ako ng pantalon sa harap ng maraming tao Naranasan ko nang masampal ng make-up sa mukha Ang rurok ng tagumpay ng T Ex ko ay nagkarooon ako ng kilayTeka, tekaGoofle: Iba’t iba man ang naging T Ex natinAng pinakamahalaga pa ring ay ang Tex na nagkakilala tayong isa’t isa

LAHAT: Para sa T exPara sa mas maraming Teatro Experience!

2524

Page 14: Thespian Season 38 edition

26 27

Apat na Taonni Kim “Mikwa” Fababair

Apat na taon, Pabalik noon Pabalik-balik Patingin-tingin Pasulyap-sulyap

Apat na taon, Pabalik noong, bumalik Naglakas nang loob Lapitan ka Kilalanin ka Kahit nakakasindak Kahit nakakakaba Kahit mukhang mahirap babalikan ka

Apat na taon, Pabalik Nagkakilala At nagsimula Ang isang relasyon Mapapamahal ka Mababago ka Dahil Apat na taon, noon Nagpapagod Nagpupuyat Natututo Nagmamahal Unti-unti ‘Di mapigilan ‘Di maiwanan Hanggang ngayon

Apat na taong nakalipas Eto at nandito pa rin Pinaglalaban Pinagpapaguran Minamahal At nangangako Na hindi ka iiwan Ang dalawang letra Nagbago Nagpasaya Napamahal At naghubog ‘Di lang sa isang karakter ‘Di lang sa sining Maging and aking sarili Ang dalawang letra T at T Teatro Tomasino

Apat na taon Pabalik, babalik at babalik ‘Di man sa entablado Pero babalik at babalik sa iyo.

Abbia o fallito, ma ci siamo riusciti

ni Czerina “Borlog” Zordilla

Binigyan ng pagkakataonTinanggap ko ito nang walang kasiguraduhanNa malapit sa gusto kong makamtan talaga noonHigit na mas maraming natutunanPero parang iba na ang kinalalabasanHindi bukal ang lahat ng ginagawaAng puso ko ay para sa isaAt hindi para sa dalawaSinubukang pagsabayin ang dalawaWalang dinulot na magandaAko ay pinag-isip,Binigyan ng orasPag-isipan kung ano ba talagaAlam ko na ano ba talagaOras ko’y ibibigay ko naNapag-isipan ko na

Gagampanan ko naPagkakataon na ibinigaySisiguraduhin na kung ano ang tinanggap

Hinanap ko ang tama at maliIlang beses umintindiIlang beses naming inintindiIlang beses hindi nagkaintindihanWala na ang pagkakaintindihanLahat ng tama ay naging maliSa mata ng hindi makaintindiSa mga taingang hindi na nakikinigWala nang nakikinig

Wala na

Ako na lang ang umintindiSinubukang ipa-intindiPero wala pa rin

Baka kailangang may mag-ibaPakikitungo’y inibaNagulat ang nakararamiAkala ko’y may makakaintindi

Maling akalaMaling-mali

Pero sa lahat ng itoKami ay natutoAko ay natuto

Natutong umintindiAt makinig

During my four years of stay in this organization, I have learned a lot. I will not deny that Teatro Tomasino helped me to become a much better version of myself and prepared me in the realities of life. This organization will teach its members one important life lesson and it is to be strong. There are people who will underestimate you, humiliate you and treat you badly but it will always be up to you whether you’re going to let them drag you down or make you a better one. I chose to be the latter and I hope you will, too. I wish you guys all the best in your next year/s in Teatro and always have the passion for theater arts, stay dedicated and committed to the org. Be hungry for knowledge and share it with your co-members. Don’t be madamot. Help each other out instead of bringing each other down. Hindi maganda ang naghihilahan pababa dahil eventually, yung organisasyon na parehas niyong mahal, madadamay sa pagbaba niyo. Finally, from the bottom of my heart, I thank all of the student and alumni members who participated for this season. You made our plans and our vision for the Teatro possible. I hope our objectives were achieved and for our mistakes and shortcomings, we apologize. It’s one hell of a rollercoaster ride and honestly speaking, it was fun. Muli, maraming maram-ing salamat sa pagkapit sa pagtitiwala sa amin ng isang taon. Hanggang sa muli! Ma. Louies “Mawis” Palad, Artistic Director 2015-2016, signing off.

Hindi ko naman ninais maging EB. Pero I’ve always loved serving the people. That or gusto ko lang maglider-lideran. Haha, just kidding. Pero on a serious note, gusto ko talagang nagiging involved palagi sa community. Feeling ko kasi ang daming nasasayang na oras kapag wala kang ginagawa sa buhay.

Being one of the directors of the executive board has never been easy (well, in general, kahit anong posisyon naman sa EB ay mahirap unless you learn to love it); stress sa decision-making, all-nighter meetings, season planning, other org events, at ang pinaka-nakakapressure: nakatingin sa officers ang lahat ng tao na parte at naging parte ng org. Bawal magka-mali. Bawal gumawa ng bago, lahat dapat sinusunod ang tradisyon.

Preserving the culture is nice. Actually, tinuturo nga ng UST na pahalagahan ang kultura. Pero I think na ikabubuti rin naman ng bawat isa na mag-iba ng perspektibo. Let’s shift our point of view. Let’s look from the outside. Maraming beses kong tinatanong sa sarili ko kung tama pa ba ‘to, kung tama pa ba yung pinaglalaban namin. At the end of the day, ang gusto lang naman talaga nating lahat ay para sa ikabubuti ng organisasyon.

There are also a lot of perks from being an EB. Free seminars from the SOCC and OSA, complimentary tickets from other orgs, guaranteed seating sa officers’ area (hahaha sorry na ang liit kasi ng org room naman talaga @osa haha joke labyu), etc. Pero ang pinaka-best talaga dito is yung makakasama mo sa EB. Wala na akong masasabi kung hindi SOHLED!!!! Inside jokes galore talaga siya, friend.

Hanggang dito na lang. To the next season’s EB, congrats, love the people you work with and break-a-leg! xx-Season 37 Auditor and Your Season 38 Technical Director, signing off as EB. :)

Chelsea Jan “Ticsea” Tamayo, Technical Director 2015-2016

friends manilaOn May 13, 2015, they were elected as the executive board forSeason 38. Here are their final words as executive board.

Hindi ko hinangad kailanman, sa tatlong taon ko sa Teatro Tomasino, ang maging isa sa mga tagapamuno ng organisasyong ito. Ang aking layunin lamang sa pagpasok dito ay paliyabin ang noo’y nagsisimula pa lamang na apoy. Ngunit, sa aking pananatili dito ay higit pa ang aking nakuha. Naging mapait at masarap ang aking karanasan na kahit kailanman ay hinding hindi ko ipagpapalit. Sa aking huling taon bilang estudyante at miyembro ng organisasyong ito, binigyan ako ng mabigat na responsibilidad. Hindi ko naiintindihan noon ang rason, ngunit ngayon, alam ko na.

Maraming salamat sa apat na taon, Teatro Tomasino. Asahan mong lahat ng natutunan ko ay aking gagamitin saan man ako magpunta. Di kita bibiguin. At sa lahat ng mga taong nakilala ko at tinuring kong pamilya, aking lubos na pasasalamat sa inyo sa pagtanggap sa akin ng buong buo.

P.S. Gusto ko pure tagalog para kewl LOL With love,BD ‘16

Kristia “Juris” Kam, Business Director 2015-2016

26 27

Page 15: Thespian Season 38 edition

28 29

Bago ako sumalang bilang EB, naniniwala akong lahat ay posible kapag may pagmamahal. Maaaring nagkamali ako sa paniniwala kong ‘to pero pagmamahal lang ang kinapitan ko para maging matibay sa kabila nang hindi maubos-ubos na pagsubok na aming hinarap.

Pinalad ako na maging bahagi ng EB na ito dahil sila ang mga taong buong-buo at purong-puro ang layunin na maisaayos ang Teatro. Sa ilang taon na pamamalagi namin dito, hindi naman kami naging bulag sa kahinaaan at pagkakamali na nagagawa ng organisasyong ito. Ninais naming mapabuti ang organisasyon at alagaan ang mga miyembro lalong lalo na ang mga estudyante sapagkat sila naman ang magpapatuloy sa pagpapatakbo sa organisasyong ito. Batid namin na tila nagiging makina na lang tayo sa pagbuo ng produksyon kung hindi natin babalikan ang ating pinakalayunin sa pagsali rito. Gusto natin matuto. Gusto nating higit na maintindihan ang sining ng pagtateatro. Kaya higit naming pinagtuunan ng pansin ang ikalilinang ng kanilang kaalaman. Hindi man naging perpekto ang pamamalakad namin, saksi ako sa mga gabi na inilaan namin upang pagplanuhan ang aming mga hakbang sa pagpapatakbo sa organisasyon.

Punung-puno kami ng pangarap para sa (T). Hindi man kami naging perpekto, sabay-sabay naman kaming nagtiwala, nagmahal, nangarap, at nagtrabaho para maitaguyod, mapabuti at maisaayos ka, (T). Salamat sa paggabay ng advisers. Salamat sa pagkapit sa isa’t isa, EB. Hanggang dito na lamang.

Reena Joyce “Vickee” Medina, Executive Secretary 2015-2016

“BANGKA ni Ina Abuan

Ngayong papalubog na ang bangka, mahal, Nais kong magkaroon ka ng lakasNg loob na itapon isa-isa, Ang mga bagay na mahalaga.Unahin mo ang iyong mga agam-agam. Huwag hahayaang mailubog kaNg bigat ng iyong dibdib., Mahirap pumiglas sa yakap ng tubig.Isunod ang mga bagahe, Na pinagtipunan at pinagtataguanNg maliliit na piraso ng alalala. Hayaan mo na lamang na ang tubigAng lumimot para sa iyo. At ang panghuli ay ako,Huwag magdadalawang-isip, Na bitawan ang aking mga kamay.Alam naman nating mahirap lumangoy, Kapag may kahawak.Huwag mag-alala, mahal, dito mo naman ako, Sa dagat unang natagpuan”

Teatro Tomasino. Ang sumira at bumuo sa aking pagkatao.Pagbabago. Maganda at Masalimuot. AlaalaDahilan. Pananatili. Hirap. Kaalaman. Sarap. Kaibigan. Pagmamahal.Bangka. Tula. Pag-alis. Sakit. Manhid.

Sa aking panunumpa na pagsilbihan ang organisasyon bilang Auditor ng taong 2015 – 2016, hindi ko inakalang may mga taong magiging magaan pala ang loob ko hindi lang sa trabaho ngunit pati na rin sa buhay sa labas ng organisasyon at hindi ko din inakala na makagagawa ako ng mga bagay na ikauunlad at ikababagsak ko. Hanggang ngayon na matatapos na ang aming termino, tanggap ko sa sarili ko na marami pa akong pagkakamali na dapat pang ayusin. Sa buong stay ko sa Teatro, hindi ako natakot na mawalan ng kahit ano na maaaring kunin sa akin ng mga tao. Ito ay dahil lahat ng pinanghahawakan ko ay nakaukit na sa puso ko. Yuck.

Elijah Francois “Sarsah” Correa, Auditor 2015-2016

“I’ve heard it saidThat people come into our lives for a reasonBringing something we must learnAnd we are ledTo those who help us most to growIf we let them”

- For Good, Wicked

This song is the perfect way to describe my journey as an Executive Board for Season 38, it was overwhelming and life changing.

I was honestly very excited to be part of something important and to be with people who have wonderful hearts to lead the organization. So much growth happened to me during the year, and I’ve realized that I really do have a long way to go in my journey to responsibility. And I thank the EB and members for helping me mature slowly but surely 😄 It was great to be the Assistant Secretary for the season, and hopefully I will still aim high for my goals in Teatro and my positive vibes 😄 HAHAHA!

For the EB of season 38, I will miss us a lot, I will miss our moments together, the good, the bad, the laughter and goofiness. I love you all po very very very much!!! 😄 and I hope you will always find a positive side wherever you go 😄

“Because I knew you, I have been changed for good.”

Sheryl Anne “Shewow” Fernandez, Assistant Secretary 2015-2016

In my whole stay in Teatro Tomasino, eto yung season na sobrang Rollercoaster sa akin. Despite the fact of being the ALSEC *ehem* last ALSEC *ehem* This year has been a year of losses and change. My most trusted friends have graduated, and the one that isn’t is too busy in life. Friendships, have been a hard part for this year. But this year, my Teatro life has been ultimately dynamic! From Panandalian’s shenanigans, to GNP’s Cramming! But one thing I’ve learned this year, is to find new ways. That being stuck in some sort of a vortex, wouldn’t do you any good. If there’s one message I am going to tell you: “Be there for the passion, but be human.” You are a human being that is capable of understanding and empathy. Most companies were made by FRIENDS, most good tandems are FRIENDS. Be there as a human being who is capable of being the better person in each situation. Hate consumes and anger crashes. You are entitled to those darkness, but don’t stick with it. Use it. Utilize it to be better not worse. You are human, we must know the things to say, because words are sharpest knives, and the most soothing salve. I am not telling you to lie, but be wise. You are human driven passion the very same reason we are here in this organization. But passion isn’t enough. Learn and feel. Problems should be solved. Let’s stop the drama of “Life is simple” Life is pretty complex. It is composed of various elements. You are a complex composition of elements. And life is a complex combination of both shit and sugar. So in a situation don’t bypass the emotions and the journey of the people involved, and also don’t forget you. This year has been an amusement park for all composed of horrors, cotton candies, freebies and death-defying rides. But what makes this year greater, are the things I get to keep.

Jose Miguel “Sakura” Valera, Alumni and Special Events Coordinator 2015-2016

Para sa mga taong naging parte ng imbang taon na ito... Hindi ko na mabilang ilang sorry at thank you ang kailangan kong bigkasin sa dami ng taong naging parte ng taon na ito. Hindi ko alam ilang tao ang kailangan ko sabihan ng sorry at thank you, ng dahil sainyo, ako ay natuto. Nawa’y lahat ng ating natutunan ay mapakinaban-gan natin sa susunod.

Para sa Executive Board na sobrang daming OMs kahit abutin pa ng madaling araw... tulog po tayo marami. MARAMING SALAMAT. Hinding-hindi ko kayo malilimutan at kayo ay laging nasa aking puso.

Break a leg sa ating lahat! Mahalin pa natin ng lubos ang Teatro Tomasino. Keep the FIRE burning.

Czerina Bianca “Borlog” Zordilla, Assistant Marketing and Public Relations Officer 2015-2016

Being in the EB for a year has definitely changed me. I have learned a lot from everyone, but it’s fun because it’s mixed with love and laughter. It saddens me that our reign has to end but I know that our bond is endless too.

They’re not just a family to me, they have been and always will be a part of my sytem.

Bea Generosa “Buble” Aquino, Marketing and Public Relations Officer 2015-2016

2928

Page 16: Thespian Season 38 edition

30

TEATRO TOMASINO SEASON 39

A.Y. 2016-2017Executive Board

Jose Miguel “Sakura” Valera Artistic Director

Cristine Thess “Kertzi” EsperanzaTechnical Director

Eljah Francois “Sarsah” CorreaBusiness Director

Paula Mae “Pakxz” SalvadorSecretary

Karl Edward “Cuh’llen” TangonanAuditor

Ma. Charisse “Cheecha” TimtimanInternal Public Relations Officer

Ma. Katrinna Michaela “Katayas” DelfinExternal Public Relations Officer