RomeIt is during our daydreaming sessions, those moments when we look blankly into the middle-distance and for which school children are often reprimanded, that our unconscious minds seek out solutions and find resolutions. Going on a long-distance walk offers plenty of opportunities for our minds to wander aimlessly.

Words & Photography: Gavin Gough

New Latitudes

40 41 APRIL

A beam of light shining into a

church interior, Duomo di Viterbo (Cattedrale di San Lorenzo), Viterbo

New Latitudes

42

Top: A cityscape view of Rome, with

St. Peter's Basilica and The Vatican

from the top of Monte Mario, Via

Francigena, Rome, Italy

Below: Gavin Gough crossing

a stream, Via Francigena,

Campagna di Roma, Italy

am standing on the summit of the Monte Mario, one of the highest vantage points in Rome, looking out upon the

wide expanse of the ancient city. The dome of St. Peter’s Basilica is the only architectural form climbing above the horizon, identifying the location of the Vatican City and my final goal.

My legs are tired, my feet are weary from several days’ walking but this view is one that I have anticipated for many weeks and, now it’s finally here, I’m going to try and savour the moment. Some considerate soul has ensured that there’s a seat available for weary travellers so I sit and pour the last hot water from my flask and soak up the view whilst sipping a rather splendid Darjeeling tea. Right here, right now, I am quite content. I remember to register the emotion, trying to ‘live in the moment’, which, I am told, is a good thing.

I’m very near the conclusion of a six-day, 120-kilometre walk from Viterbo to the Vatican, the final leg

Iof the Via Francigena. The ancient pilgrimage walk starts 2,000 kilometres away in the English cathedral city of Canterbury, passes through England, France, Switzerland and Italy and has been trodden by pilgrims since medieval times.

The genesis of my desire to walk at least a relatively small section of the entire trail was born from an awareness of how our modern, stop-start lives rarely afford the luxury of daydreaming. City life seems to

be driven by short-term goals. Buy milk. Call office. Book lunch. Meet friends. Get fit. Read Facebook. Post selfie. Update. Tweet. Is this staccato lifestyle at odds with our mind’s natural rhythm?

Before adopting the city life, I had lived a more rural existence where the opportunity to walk wasn’t accompanied by potholed pavements, traffic and exhaust fumes. Possessing what meditation gurus describe as a “monkey mind”,

New Latitudes

45 APRIL44

I wondered if the repeating rhythms of footfalls on a long-distance path might reconnect me with something necessary and fundamental.

In his seminal volume, entitled, simply, “Walking”, Henry David Thoreau stated:

“I think that I cannot preserve my health and spirits, unless I spend four hours a day at least— and it is commonly more than that - sauntering through the woods and over the hills and fields, absolutely free from all worldly engagements.”

Whilst the romantic notion of wandering through meadow and

to Rome. The path is well sign-posted and soon leaves the towns behind and takes pilgrims through olive groves, across meadows and onto charming woodland paths.

Despite the inevitable aches experienced by muscles unfamiliar with six to seven hours of constant activity each day, long distance walking does have a rejuvenating quality. Perhaps it’s a combination of the repeating rhythm of thousands of footsteps, the slightly elevated pulse and measured breathing. Walking a path necessarily removes many of the concerns we experience in everyday life. There is only one path so there’s no need to choose between equally appealing options. Food is eaten when it’s available

and there’s no need to book a table, just collapse beside the most attractive looking olive tree. There are, in essence, very few decisions to be made, leaving the walker free to saunter along, happily day dreaming.

During my six-day pilgrimage, I was able to enjoy satisfying, imaginary conversations will all my friends and relatives. I practiced acceptance speeches for major awards, including two Oscars. I conjured up solutions to many of the world’s problems and, sometime around Day Three, realised a solution for the secret of perpetual motion and remembered the lyrics to all of Pink Floyd’s ‘Dark Side of the Moon’. All of which, I am sure you will agree, are useful things to have considered.

Jean-Jacques Rousseau claimed to be incapable of thinking, composing, creating or being inspired unless he was walking. I don’t suppose he is alone. Psychologists have demonstrated the value of daydreaming, of allowing our minds to wander, apparently without a specific aim. Ensnared by the needy beeping and buzzing of our mobile devices, we city-dwelling, 21st-century, plugged-in people tend

This page Clockwise from top: The feet of the Vatican's bronze statue of St. Peter have been worn away after centuries of pilgrims have stopped to kiss them at St. Peter's Basilica in Rome

A Catholic nun emerging through the front door of the Santuario Madonna del Sorbo church on Via Francigena

A sign directing pilgrims towards the Holy Door of St. Peter's Basilican inside the Vatican City, St. Peter's Square, Rome

This page: A pathway leading

through an olive grove in Via Francigena

woodland appealed to me, I was aware that middle-aged men who are, shall we say, not quite at the peak of physical fitness, might benefit from a little organisational support. Fortunately for me, Francigena Ways tour company will not only book all the accommodation you require along the route, they’ll also arrange for somebody to collect your luggage each day and deliver it to the next hotel or Agriturismo, leaving me free to carry only a map, a compass, those items necessary to fend off any spring rain showers and some essential tea-making

paraphernalia.I left my hotel with a spring

in my step and new walking boots so shiny they would have made an army drill sergeant beam with pride. Neither my step nor my boots retained their shining lustre for very long.

Beginning the official section of my leg of the pilgrimage route at Viterbo Cathedral, I was encouraged to be greeted by an interior with a single, shining beam of light coming through a southerly window. I have good friends who would knowingly claim this to be a favourable sign

so, abandoning my reason for a moment, I took it to be so and stepped onto the path with a sense of divine guidance. Perhaps it was that or, more likely, because of the up-to-date maps and provided GPS routing, I’m proud to say that I didn’t get lost once during my walk

Francigena Ways tour company will not only book all the accommodation you require along the route, they’ll also arrange for somebody to collect your luggage each day and deliver it to the next hotel or Agriturismo,

New Latitudes

47 APRIL46

not to gaze out of the window on a train journey and an empty page in our diary might seem like an admission of productivity failure. Long-distance walking is the antidote.

Descending from Monte Mario, I follow the signs pointing towards the Holy Door. In late 2015, Pope Francis declared that 2016 would be an “Extraordinary Holy Year of

Mercy” for Catholics. Occurring only every 25 years, on average, Holy Years see special

celebrations and are popular years for

that this goal had been reached and this journey completed hits me and I discover that I don’t have anything else in my diary today. So, in what my feet conclude is an unexpected decision, I choose to carry on walking. I walk beside the Tiber as far as the Spanish Steps and try to recall those Pink Floyd lyrics. Back in the bustling city streets, my thoughts don’t stick long enough to complete that one task. It is clear that I need to return to the meadows, olive groves and woods as soon as possible before the secret of perpetual motion escapes me too.

Gavin Gough is a freelance photographer and writer. His work for editorial, commercial and NGO clients has received wide

recognition, and described as

“original, very social, with a particularly humanistic way of seeing the world and its people.”

Gough’s documentary work in Asia, African and the Indian sub-continent has been published in The Guardian, New York Times, Telegraph, National Geographic Traveler, GEO and others. His images have been exhibited in London, Bangkok and New York.

About the authorpilgrimages. At the Vatican, The Porta Sancta (Holy Door), which is usually sealed behind bricks and cement, is ceremoniously opened, revealing a special entrance to St. Peter’s Basilica. During Holy Years, the Porta Sancta is believed to bestow the love of God upon pilgrims who pass through it.

Describing the interior of St. Peter’s Basilica is beyond my poor vocabulary and after days of quiet contemplation, I see no need to do anything more than gaze in silent wonder.

Outside in the expanse of St. Peter’s Piazza, the realisation

Statue of Saint Peter by Giuseppe De Fabris, St. Peter's Basilica

Francigena Ways organises accommodation, provides pre-walk guidance, fitness programmes, maps and GPS routes for walkers. They offer free quotations for anybody considering a walking or cycling holiday. For more information visit francigenaways.com or email info@caminoways.com

New Latitudes

49 APRIL48

ารเดินนับวันจะมีบทบาทในชีวิตประจ�าวันลดน้อยลงทุกที ไม่ว่าจะไปที่ใด เราก็มักจะจอดรถให้ใกล้

ที่สุด เพื่อจะเดินให้น้อยที่สุด ยิ่งเป็นการเดินท่องเที่ยวข้ามเมือง ข้ามประเทศแล้ว โอกาสยิ่งน้อยลงมาก แต่ว่าการเดินเท้าเที่ยวบนเส้นทาง Via Francigena ซึ่งได้รับความนิยมอย่างสูงในหมู่นักแสวงบุญยุคกลางนั้น ยังคงถือปฏิบัติกันอยู่ โดยเส้นทางนี้มีจุดเริ่มต้นที่โบสถ์ในเมือง Canterbury ผ่านประเทศองักฤษ ฝรัง่เศส สวิตเซอร์แลนด์ ก่อนจะสิ้นสุดที่อิตาลี แต่ในปัจจุบันจะมี

ก ความสะดวกสบายเพิ่มขึ้นส�าหรับผู้ที่เลือกจะเปิดประสบการณ์การท่องเทีย่วโดยวิธีนี้ ด้วยการบริหารจัดการของ Francigena Ways ที่นอกจากจะจองโรงแรมในเส้นทาง

นักแสวงบุญถือไม้กางเขน

เดินผ่าน Holy Door

(Porta Sancta)

หน้านี้ จากบนป้ายบอกทางบนเส้นทาง

Via Francigena

ทิวทัศน์ตอนกลาง

ประเทศอิตาลี

วิถีชีวิตคนเมืองดูเหมือนจะเต็มไปด้วยเป้าหมายส้ันๆ ท่ีต้องท�าให้แล้วเสร็จในแต่ละวัน การ

เปิดโอกาสให้จิตใจได้ท่องเที่ยวไปเพื่อค้นหาและซึมซับสิ่งใหม่ๆ ท่ีรายล้อมรอบตัว ระหว่างที่

สองเท้าก้าวเดินไป จึงเป็นการเดินทางที่เปี่ยมเสน่ห์ไม่น้อย แปลและเรียบเรียงโดย สุภสาต์ จิตต์ธรรมวาณิช

สองเท้าก้าวเดิน บนเส้นทาง

Via Francigenaหรือ 7 ชั่วโมงในแต่ละวัน ชมวิวทิวทัศน์ที่หลากหลาย ผ่านหมู่ต้นโอลีฟ ข้ามทุ่งหญ้า และลัดเลาะไปตามแนวป่า ท�าให้จิตใจได้ซึมซับกับความงามของธรรมชาติได้อย่างเสรี โดยตลอดสองข้างทาง จะม ีป้ายบอกเส้นทางให้นักเดินเที่ยวอยู่เป็น ระยะๆ และเมื่อประกอบกับแผนที่และ GPS ในมือ นักเดินทางจึงสามารถดื่มด�่ากับทัศนียภาพได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลว่าจะหลงทาง สมองจึงถูกปลดปล่อยจากกระบวนการคิด เพียงก้าวสองเท้าไปตามทางที่ระบุ หยุดแวะพักตาม

ร่มไม้เพื่อรับประทานอาหารเมื่อหิว และกลับไปเดินชมทิวทัศน์ต่อ ซึ่งภาวะเสรีของจิตใจนี้ นักจิตวิทยากล่าวว่าเป็นช่วงเวลาที่สมองโลดแล่น และสามารถคิดแก้ปัญหาต่างๆ ได้ดีที่สุด

ช่วงสุดท้ายของการเดินเที่ยวภายในอาณาเขตประเทศอิตาลี จะรวมไปถึงการขึ้นชมความงามของกรุงโรมจากมุมสูงของ Monte Mario และดื่มด�่าไปกับสถาปัตยกรรมอันวิจิตรของโดมที่ St. Peter’s Basilica ก่อนจะมุ่งสู่ Holy Door ณ วาติกัน ซึ่งในปี 2016 นี้พระ

การเดนิเท่ียวให้แล้ว ยังจดัการส่งต่อกระเป๋า และสัมภาระของนักเดินท่องเที่ยว จากโรงแรมหนึ่งสู่โรงแรมต่อไปให้ด้วย

การเดินเที่ยวอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 6

สันตะปาปา Francis ได้ประกาศให้เป็น Extraordinary Holy Year of Mercy ซึ่งเวียนมาบรรจบทุก 25 ปี ดังนั้น Holy Door หรือ Porta Sancta จะได้รับการ ท�าพิธีเปิดออกเพ่ือเป็นทางพิเศษสู่ St. Peter’s Basilica ซึ่งเชื่อกันว่าเป็น การส่งมอบความรักจากพระเจ้าสู่ผู้แสวงบุญผู้ที่ได้เดินผ่าน Holy Door นี้

การเดินท่องเที่ยวด้วยสองเท้าและจิตใจที่เป็นอิสระจะสิ้นสุดลงที่ St Peter’s Piazza ก่อนที่นักเดินทางจะต้องกลับสู่โลกปัจจุบันอันวุ่นวายอีกครั้ง

บริเวณด้านหน้า

Holy Door (Porta

Sancta)

St. Peter's Basilica

งามสง่าในยามค�่าคืน

หน้านี้ ตามเข็มนาฬิกาจากบน