RED magazine StageVerslag

CHANGINGChangingBIJCHRIFT CHANGIINGCHANGINGCHANGING


CHANGINGChangingBIJCHRIFT CHANGIINGCHANGING CHANGING




CHANGINGChangingBIJCHRIFT CHANGIINGCHANGINGCHANGINGCHANGINGChangingBIJCHRIFT CHANGIINGCHANGINGCHANGING






CHANGINGChangingBIJCHRIFT CHANGIINGCHANGING CHANGING CNG

hggBCT

AGCAI HGIG

CNGh

BCT AG

CAI HGIG

C N Gh g g

BC T A G

C A IH GI GC N Gh n

BC T A G

C A IH GI G

I’D LOVE TO GO BACK TO WHEN WE

PLAYED AS KIDSBUT THINGS

CHANGED, AND THAT’S THE WAY IT IS

INHOUDCHANGING ID6

RED MAGAZINE9PAP10

PEOPLE COME AND PEOPLE GO12

FIRST THINGS FIRST14

WERKEN15PROCES18

PAGES CHANGE19BIGGER THINGS22

EVALUATIE24

CHANGING ID

Een tekst die ik las en overschreef in de trein dat ik terug ging van stage naar thuis. Ik schreef het op in de ‘ELLE’. Een modetijdschrift die ook gemaakt word door Hachette filipmedia. Het bedrijf waar ik stageloop. Ik had geen los papiertje bij me en was de ELLE aan het lezen. Vandaar.

Ik zocht die avond de tekst op, op het internet waaruit bleek dat het afkomstig was van het nummer ‘In pieces’ van Linkin Park. Een band waar ik normaal nooit naar luister en het afschuwde als mijn zus het hardop draaide en meezong in haar kamer. What a shame. Hieruit nam ik zoals ik vaker doe de conclusie dat niets is wat het lijkt. LP is geen band dat hun teksten uit hun longen schreeuwt waarbij het voor mijn gevoel alleen maar om de drums en het gitaar geluid gaat. Overal zit meer achter. Ik kwam erachter dat ze teksten hadden die ik voelde.

Gevoelige teksten, waarvan ik niet wist dat zij die schreven. Ik heb nu meerdere liedjes geluisterd van hun, en eigenlijk zijn ze hartstikke goed! Nu snap ik waarom zoveel mensen het luisteren. Ik ken ze alleen uit de tijd dat mijn zus een rockchick was en ik een meisje was in de brugklas van het VMBO dat op mijn andere zus wou lijken, die in die tijd een modeacademie volgde op het AMFI (Amsterdam Fashion Instituut).

Linkin Park gebruikt deze tijd meer beats gemaakt met de computer dan gitaar en drums. Mijn rockchick zus, is niet zo rockerig als toen. Mijn modezus loopt nu ook gewoon de Zeeman en de Wibra in, wat ze in de tijd van haar mode academie niet deed omdat ze niet wou dat iemand haar zo een winkel als deze uit zag lopen. En ik, ik hoef niet meer op mijn zus te lijken, want ik heb mijn eigen identiteit en daar ben ik trots op. People Change.

6

MY IDNAME: Angelique van ‘t VeerDATE OF BIRTH: 10-06-1990LIVING @ De omloop 20 in Assendelft.COUNTRY: NetherlandsSCHOOL: Mediacollege AmsterdamSCHOOLYEAR: 3rd1ST TRAINEESHIP @ Coltex retail group2nd traineeship @ Red Magazine of Hachette Filipacchi media

CHANGING ID

Zo, je snapt waarschijnlijk wel dat ik over deze stage

iets anders dacht als bij mijn vorige. Ik vond het erg onprofessioneel hoe ze me opvingen bij Red. De eerste keer

dat ik kwam was degene bij wie ik moest zijn, ziek. Oftewel ik kwam daar voor niks en moest een nieuwe

afspraak maken. De tweede keer dat ik daar zat moest ik eerst een kwartier

wachten voordat ik werd opgehaald. Een afspraak om tien uur, is toch gewoon tien uur en niet kwart over tien?

Dat kwartier wachten vond ik niet heel erg. Ik werd opgehaald door de artdirector van Red. Agnes heet ze, mijn nieuwe stagebegeleider. In de lift verwachtte ik nog wel een ‘sorry’ dat ze ziek was de vorige keer en niet had afgebeld.

Maar die kreeg ik niet. Het gesprek begon normaal en Agnes begon mijn portfolio door te bladeren. Ik vertelde bij elke bladzijde het project en wat de opdracht was. In de tussen-tijd was er iemand bij gaan zitten die ná ons, een gesprek zou hebben in de kamer waar Agnes en ik nu waren. De persoon begon rustig tegen Agnes te praten. ‘Ja, kijk, de Linda heeft het nu ook!’ zei ze en Agnes ging er rustig op in en bladerde ondertussen mijn portfolio verder door zonder er echt naar te kijken. Ik vond het respectloos. Maar aangenomen was ik wel en daar ging het uiteindelijk om!

Bij Red verwachtte ik dat ik veel mocht gaan doen. Ik had namelijk ook al Toula (vorige stagaire) gesproken en ze vertelde dat ze inderdaad al veel gedaan had en mocht doen. Ik was er dus ook van overtuigd dat ik zeker veel ging leren. Na de sollicitatie had ik er wel

MY IDNAME: Angelique van ‘t VeerDATE OF BIRTH: 10-06-1990LIVING @ De omloop 20 in Assendelft.COUNTRY: NetherlandsSCHOOL: Mediacollege AmsterdamSCHOOLYEAR: 3rd1ST TRAINEESHIP @ Coltex retail group2nd traineeship @ Red Magazine of Hachette Filipacchi media

First meeting @ Coltex: ‘Wow! Wat cool allemaal zeg! Zulke aardige mensen en wat een gaaf gebouw! En die ellenlange wand met allemaal kleding! Wat wil ik hier graag stagelopen. Kan niet wachten tot ik kan beginnen’.

First meeting @ Red: ‘Wat zit het op een leuke plek, midden in de stad! Beetje jammer alleen dat het gebouw er van binnen niet zo mooi uitziet, wel gezellig. Konden ze alleen niet even afbellen als mijn toekomstige stagebegeleider ziek is en er dus niet is op dit mo-ment!? Of ik nog even wil bellen voor een nieuwe afspraak.’ 7

CHANGING ID

een stuk minder zin in. Gewoon vanwege de manier hoe ik werd opgevangen. Ze zagen je hier bij Red echt als een stagaire. Je komt en je gaat en het zal allemaal wel goed verlopen. Tuurlijk is dat waar. Maar omdat ik op mijn vorige stage zo goed werd ontvangen en daar gewoon één van hun was vanaf het moment dat ik daar binnenkwam, was het hier gewoon anders.

Ik kwam ook net binnen in de deadline week. Niet echt een goede week om in te starten. Het is dan altijd druk en stresserig en niemand heeft tijd om je dingen uit te leggen want er moeten nog allemaal kleine dingetjes aangepast worden. Die ik niet kon doen aangezien ik niet wist hoe alles werkte, en niemand tijd had om het me uit te leggen. Er werd steeds gezegd ‘na de deadline zal Char-lona vertellen hoe alles hier gaat en hoe we hier werken’. Ik kon dus eigenlijk niets doen. De tweede week ging eigenlijk hetzelfde en in de derde week werden er dingen uitgelegd. Maar veel doen kon ik nog niet omdat er nog niet veel tekst en beeld binnen was.

Ik bleef nog steeds vergelijken met mijn vorige stage. Hoe super veel werk ik meteen al had en hoeveel ik meteen allemaal al mocht doen. Dat was leuk! Wat was dit? Niks? Ik had het helemaal niet zo verwacht. Ik was een beetje bezig met mijn eigen shirts ontwerpen. Ik wou wat leren. Niet uit m’n neus zitten eten.

Mijn verwachtingen waren dus niet veel, maar dat veranderde gelukkig snel. Dat kun je wel lezen in alle komende bladzijdes. Thoughts change. Ook hier bij Red word hard gewerkt! 8

RED MAGAZINE

Red magazine is onderdeel van het Hachette Filipacchi media. Dit bedrijf begon ooit met de Quote en had later ook de licentie voor het tijdschrift ELLE. Hierbij werd het onderdeel van het grote Franse uitgeefconcern Hachette Filipacchi medias. Daarna volgde de tijdschriften; ELLEwonen, ELLEeten, Santé, FiscAlert en Red. Hierbij is Ha-chette een volwaardige uitgeverij geworden.

De tijdschriften bevinden zich allemaal in een pand aan de Singel van Amsterdam. Boven de AlbertHein op het Koningsplein. Wat een prachtplek he? Op de eerste verdieping zit de ELLE-wonen, Santé, ELLEgirl online en de receptie. Op de tweede zitten Quote en de ELLE. Op de

derde bevinden zich de tijschriften ELLEeten en Red. Mijn plekje dus.

Vanwege Recessie tijden bestaat het team van Red nu uit een aantal minder vrouwen, dan dat ik begon met mijn stage. Het team teld nu 15 vaste medewerkers en 3 stagaires. Zo heb je 3 kamers. In de middelste kamer zit de Hoofdredacteur. En in de rechterkamer zit de Redactie, Eindredactie en ook de mode en lifestyle. Als nodig is ook Beauty. Er zijn veel parttime medewerkers die 1 of 2 vaste dagen bij Red zijn. Vandaar dat bijna alles in de rechterkamer zit, die wisselen elkaar steeds af. Dan heb je nog de linkerkamer en daar zit de Art-director, vormgeving en beeldredactie.

Verder werkt het tijdschrift natuurlijk met fotograven en tekstschrijvers. Vaak kopen ze bepaalde stukken tekst en foto-reportages over van buitenland-se tijdschriften. Of van mensen die hun tekst of foto’s open-stellen voor tijdschriften. Voor mode word er altijd een nieuwe modereportage geschoten. Voor interviews gaat er iemand van de eindredactie naar de persoon die geinterviewd word en huren ze een fotograaf in. Hieruit blijkt

dus dat tijdschriften heel veel freelancers inhuren of dingen van hun afkopen.

In het bedrijf zitten ook nog allemaal mensen van het systeem en beeldbewerking. Hun zitten ook op onze etage maar doen het werk voor alle tijdschriften. Is er iets met het systeem aan de hand? Bel Barry of loop even naar Gwen. Is een foto te donker? Vraag even Rinze of Randy of die de foto even kunnen bewerken.

DOELGROEP REDEen recente cover toont de Red-vrouw ten voeten uit: in avondjurk een boterham smerend voor haar kind. Ze is 35+, hoog opgeleid, werken-de moeder, wonend in de Randstad. Ze kijkt politiek en maatschappelijk verder dan het eigen gevoelsleven. Is een van de weinigen die nog literatuur leest, of in ieder geval erover leest. Maar ze wil ook graag mooi, jong en modieus blijven. Ze koopt eerder één duur stuk dan dat ze honderd keer naar de H&M holt. Haar huis is haar castle geworden, waar ze elke dag kookt - ze moet wel met kinderen - maar dan wel graag snel en gemakkelijk. Want de Red-vrouw wants it all. 9

red logocovers?

PAP

VAKINHOUDELIJKE WERKPROCESSEN

MA

AK

T O

NT

WER

P

MAAKT MEDIA-UITING

BEH

EER

T H

AR

D-

EN S

OFT

WA

RE

BEREIDT REALISATIE VOOR

BEH

EER

T

DA

TA

BA

SE

Voordat ik een ontwerp ga maken, vraag ik eerst wat de opdracht is. Als die is uitgelegd ga ik op zoek naar inspiratie en ga ik kijken hoe ze het de voorgaande keren hebben gedaan. Ik houd hierbij rekening met weten regelgeving. Vanuit mijn inspiratie maak ik een aantal verschillende voorstellen zodat ik hiermee met mijn collega’s en daarna met mijn opdrachtgever kan overleggen wat het beste ontwerp is en waar ik verder mee zal gaan werken. Ik zal hier met behulp van de Soft-ware die Red gebruikt aan gaan werken. Denk aan; InDesign (Cs2), Photoshop(Cs2) en Illustrator (Cs2).

Ik zal mijn ontwerp moeten realiseren. Dat zal ik doen door de benodigde Hard en Software te gebruiken. Zo zal ik dingen moeten in scannen, printen, tekenen, illustreren op de computer etc. Hierbij zal ik mij houden aan de technische voorkeuren van het bedrijf. Ook zal ik, waar nodig is het ontwerp aanpassen en aanleveren zodat het gebruikt kan worden op de manier waarop het geplaatst wordt.Hierbij respecteer ik alle rechten en zal ik toestemming vragen voor zover nodig gebruikte ontwerpen, apparatuur etc.

Ik zal mijn bestanden controleren, zorgen dat het loopt conform geldende afspraken binnen het bedrijf en zal zo mogelijk met voorstellen komen om de database aan te passen en het up-to-date te houden.

Als ik bezig ben met het maken van de media-uiting zal ik hierbij de ben-odigde hard en software gebruiken. Ik zal hier de vormgevingselementen van het bedrijf bij toepassen en het beeld en de tekst gebruiken die ik aangereikt krijg. Bij de vormgeving zal ik letten dat het bij het bedrijf past en zonodig correcties toevoegen waar nodig is. De media-uiting zal ik aanleveren volgens de technische vereisten van het bedrijf Red.

Ik zal zo nodig hard en software installeren. Ik zal, wanneer ik bezig ben met het maken van ontwerpen, goed mijn hard en software beveiligen zodat er niets mee kan gebeuren. Ik zal als het nodig is hulp vragen aan mijn collega’s als ik er even niet uit kom, of vragen wat ik moet doen als iets niet werkt zoals het zou horen te werken. Ik zal hierbij goed opletten wat ik mogelijk fout heb gedaan, of nog kan leren van mij collega’s.

10

PAP

PERSOONLIJKE WERKPROCESSEN

STUURT DE EIGEN LOOPBAAN

FUN

CT

ION

EER

T A

LS

WER

KN

EMER

IN E

EN

AR

BEI

DSO

RG

AN

ISA

TIE

BENOEMT ZIJN EIGEN ONTWIKKELING EN GEBRUIKT MIDDELEN EN WEGEN OM DAARBIJ PASSENDE LEERDOELEN TE BEREIKENIn mijn stage wil ik een aantal doelen bereiken. Zoveel leren dat ik na mijn stage aan het werk zou kunnen als een vaste werknemer.Na mijn stage kan ik stukken beter overweg met de programma’s die ze op het werk gebruiken.Met trots bedankt zeggen en mijn naam achterla-ten in het bedrijf als een succesvolle stagiaire.Ik zal deze doelen behalen door me professioneel op te stellen en doen wat me gevraagd word. Ik zal er voor proberen te zorgen dat ik in mijn eigen waarde blijf en dingen zal doen waar ik veel van leer. Hierdoor zal ik mij op een steeds hoger niveau bevinden. Ik zal mijn doelen ook behalen door dingen te vragen als ik er zelf niet uitkom en ik zal overleggen met mijn collega’s om meerdere meningen te horen over mijn ontwerp, zodat ik te weten kom waar anderen naar kijken en aan den-ken. Zo, kan ik het de volgende keren zelf doen.

Natuurlijk zal ik mij gedra-gen als werknemer bij het uitvoeren van het werk dat ik moet doen. Ik zal opdrachten moeten doen die ik leuk vind en die ik minder leuk vind. Ik respecteer dit en zal goed mijn best doen zodat mijn collega’s zo min mogelijk last van mij zullen hebben en blij zijn dat ze er een hulpje bij hebben.

Ik zal mij collegiaal opstellen door me ook te gedragen als een collega. Aangezien ik dat ook ben. Ik zal gewoon mijzelf zijn en weten waar mijn gren-zen liggen, zodat mijn collega’s geen last van mij zullen hebben op een negatieve manier.

Ik zal zelf kritisch naar mijn werk kijken. Zo kan ik mijn gedachtes ondersteunen en zien wat er veranderd moet worden. Door ook aan anderen te vragen en te kijken waar hun op letten, hoop ik dat ik na een tijdje ook hun ogen in mijn gedachte heb zodat het ontwerp past bij het bedrijf waar ik stage loop. Ik zal kijken wat de variatie in werkzaamheden is en vragen of ik mag meeki-jken of opdrachten mag doen zodat ik kan kijken wat het beste bij me past. Dan kan ik me daarop richten.Ik zal mijn eigen weg in het bedrijf zoeken zodat ik weet wat er te doen is en weet hoe ik er kan komen. Zo zal ik voor mijn toekomst te weten komen hoe een bedrijf werkt en of ik, in een bedrijf als dit, later zou willen werken.

11

PEOPLE COME AND...

2 F o r t h e b e s t t h i n g s i n l i f e

m o d e l i e f d e b e a u t y s h o p p e n e t e n w o n e n r e i z e n w e r k e n

doei snoei!wereldreiziger in nl (10 jaar lang 200 km treinen per dag) nu

eindelijk toe aan azië. Van mart Visser tot bijenkorf tot

zenggi-jurken, als er maar een red label aanhangt

Een echte tweeling:communicatief, nieuwsgierig, vlot, intelligent én oppervlakkig

romig lakleer?Hij wult wel, zij wult niet

Verliefd worden in 10 stappen

de lara look:Kleine jurkjes Korte rokjes368 tassen596 schoenen

de ideale man bestaat niet(van kakker tot kunstenaar tot patatjesman)

REDCOVERSÉén van de eerste dingen die ik mocht doen was een cover maken voor Lara. Als er iemand wegging werd er altijd een RedCover gemaakt met degenen die Red verlaat als covermodel en quotes van de persoon zelf. Lara was van het marketingmanagement en ging op zoek naar avontuur in Azie. Femke was de leuke redactie-assistente en volgde Lara een aantal weken later ook naar Azie. Ik mocht de cover maken, wat ik overigens heel leuk werd vond. Voor Femke kwam een nieuw iemand, dat was Lisa, een meisje van de receptie beneden.

Bij elke verlater werdt er wel een afscheids borrel gehouden, een stukje taart gegeten of geluncht. Lekker eten stond op nummer één. Ik heb hier zeker overheerlijke taartjes gegeten en de lekkerste wijnen gedronken. Vooral de Chardonnay was favoriet!

ZWANGERSCHAPSVERLOFRinke onze beeldredactrice, die ook bij ons in de kamer zat, ging eind fabruari met zwangersc-hapsverlof. BABYSHOWER!! En ook hier werd er weer volop lekker taart gegeten en natuurlijk cadeautjes voor de baby en de moeder gegeven. Een hele wasmand vol! Rinke werdt vervangen door Anja, een freelance beeldredactrice. Rinke kwam af en toe nadat ze bevallen was nog met de baby langs.

Vervolgens ging Wiep, van marketing, ook met zwangerschaps verlof zo rond eind maart.

En jahoor, weer wat drinken en een hapje. Die zwangerschaps-verhalen elke keer! Jeejtje, ik weet niet of ik dat allemaal had willen horen hoor. De één had een keizersnede gehad en haar man

kon zo haar baarmoeder inkijken via de snede. De handoek was doorweekt met bloed en hoorde dat dat allemaal van haar was. De ander had haar vagina gescheurd en de meeste waren blij dat ze één of twee kinderen hadden en nooit meer een bevalling hoefde te doen. En dat zwangerschapsyoga, há vooral Wiep vond dat énig! (NOT!). Al dat slappe gezeik dat je partner mee moest etc. Was helemaal niets voor haar!

BORRELENAnna een Poolse die over de mode ging, ging ook weg. Ze ging freelancen. Ik mocht een afscheidscadeautje maken. Dat werden Setcards. Van die kaarten waar modellen opstaan met een foto en hun maten. Dit keer waren het alleen geen modellen maar al haar collega’s. Ik had een doosje gemaakt met foto’s van modereportages waarvan zij de styling had gedaan. De setcards waren ook allemaal erg mooi geworden en het zag er harstikke leuk uit. Natuurlijk kreeg ze ook een cover maar daar had ik geen tijd voor dus had Charlona die gemaakt. Het zag er allemaal heel leuk uit! Voor haar afscheid hadden we een borrel in Roxy’s. Een heel mooi restaurant en bar met hele luxe hapjes. Het zag er allemaal prachtig uit. Zo mooi en strak, zo modern. Op de wc, die overigens ook echt supergaaf en strak eruit zag, bedacht ik mij onder het handen wassen dat dit is wat ik wil. Alleen nog in zulke clubs komen. En wc’s als deze zouden eigenlijk alleen het luxe woord toilette mogen dragen. Maar jammer genoeg als ik dat woord ‘toilet’ lees denk ik meteen aan die smerige franse toilettes zonder bril waardoor je spontaan niet meer hoeft te plassen als je erbinnenin staat, terwijl je buiten nog zowat ik je broek piste. Het was een heel gezellige avond en ik was één van de laatste die wegging. Ik ging die avond naar mijn vriend, die in Amsterdam woont, en die vondt het maar raar dat ik op een doodnor-12

PEOPLE GO

male donderdagavond zo laat thuis kwam ruikend naar alcohol. Ik vond het maar raar dat hij dat dacht, want hij is degenen die altijd drinkt en naar bier stinkt in het weekend. Waarom moet het weekend zijn om te kunnen drinken en te kunnen feesten? Waar haalt iedereen dat regelmaat toch vandaan? Spontane feestjes, BBQ’s en lange avonden zijn altijd het leukst als ze onverwachts komen.

LUNCHENEn daar kwam een lunch! Magreet, de invalster voor Marte(hoofdredactrice), verliet ons ook omdat Marte weer terug zou komen van, natuurlijk je raadt het al, zwangerschapsverlof. Met ze alle gingen we lunchen bij de bakkerswinkel op de wiboutstraat. Het was allemaal erg gezellig en natuurlijk had ik de cover gemaakt. Verder hadden we nog wat leuke cadeautjes en een overheerlijke lunch. Jam. Jam, ik eet het echt nooit! Vind het helemaal niet lekker. Maar deze! Van de bakkerswinkel zelfgemaak-te mangojam. HEERLIJK! Had m’n scone er vol mee gesmeerd (en de rest van het brood eigenlijk ook).

SWITCHEr ging alweer iemand met zwangersc-hapsverlof. Dit keer was het Agnes, mijn stagebegeleider. Zij is de laatste voor zover ik me kan herinneren die met verlof ging. De babyshower was een dag voordat mijn stagebegeleider van school (Lily) langs zou komen voor een

tussengesprek, de afspraak met Lily stond op 17 april. Agnes was op dat moment zo dik! Nu nog steeds want op dit moment is het er nog niet uit. Ik denk dat het dit weekend toch wel echt moet komen anders word het wel laat. Ze had al zo een dikke buik. Ze was nog dikker als Rinke en die ging veel eerder met verlof. Er was weer taart en weer een hele wasmand vol met cadeautjes. Al-weer werden er allemaal verhalen op tafel gegooid onder ander over schaamhaar, mannen en kinderen. Vrouwen bij elkaar he, wat moet je anders? Elke keer kwam er wel een onderwerp bij over vreemde plekjes of lichaamsdel-en. Agnes werd vervangen door Magosja, de vaste vormgever bij Red. Op Magosja’s plek komt nu een freelancer te zitten. Want vaste werknem-ers worden er niet meer aangenomen.

RECESSIETIJD? TELL ME ABOUT IT!En ja hoor, dan ga je op va-kantie en was je van plan na de vakantie

nog twee weken te werken en dan verder te gaan met freelancen. Bellen ze je op om te zeggen dat je die twee weken ook niet meer hoeft af te maken. Oftewel, hup ontslagen twee weken voor je zelf zo ie zo al weg zou gaan. Respectloos?Nou toen begon het hoor, contractgepsrekken kwamen eraan, en één voor één konden ze opstaan. En er kon ook niemand meer voor terugkomen want daar zou geen geld voor zijn. Of

iedereen nu even dubbel zo hard wilt gaan werken omdat de helft eruit wordt gejast. In totaal voor zover ik weet zijn er 6 mensen hun contract niet verlengd of hun vaste contract stopgezet.Mensen waarvan ik niet verwacht had dat ze weg zouden gaan, ze zijn gewoon keihard nodig! Ik vind die recessie tijd maar raar en volgens mij maken bedrijven er gewoon gebruik van om minder geld uit te geven, zonder dat dat echt nodig is.

F o r t h e b e s t t h i n g s i n l i f e

m o d e l i e f d e b e a u t y s h o p p e n e t e n w o n e n r e i z e n w e r k e nDomweg gelukkig in ijburg

‘Het is Daar ecHt Héél leuk!’

wortels versus

paprika(chips)

‘overdag eet ik

komkommer, maar

’s avonds ga ik los’

Gouden

tips Voor

meer pit

het dubbelleven

van een chef

stiekem buiten

roken op een bankje

zwart, zwarter, zwartst‘Hoe somberder de

muziek, hoe beter ik

me voel’

stijlitem:

de rika-riem

een duur accessoire

máákt je garderobe

Cursus omgaan

met e-mail

‘mapjes maken

is de oplossing

voor alles’

april 2009 adviesprijs € 4,99



daadkracht verjaagt

deadline-stress

Lang leve internet

Voor nu.nl en een

nieuwe vriend

(après) ski-koningin

Overdag dollen in de sneeuw,

’s avonds dollen met de Kwoot

wat niemand

weet over yoran

van der sloot

Van Hoeven haalt de

onderste steen

persoonlijk boven

de ideale

vrijdagavond

In de lampen hangen

met vriendinnetjes

klatergoud deel ii

Over de feeksen van

tijdschrift Red

Gewooneffe knallen

apRiL 2009 adviesprijs € 4,99



Vestjes, dekens en accessoires:de strik VerVeelt nooit

Peenoranje & hazelnootbruinnieuwe haartrends ‘live’

hobby wordt verslavingEen dag niet op marktplaats is een dag niet geleefd

h&m habit‘Ik moet altijd éééven binnenlopen’oude schoolliefde roest niet‘Dominique was altijd de ware’

neefje lenenWel de lusten, niet de lasten

textileprincess

april 2009 adviesprijs € 4,99

13

KOP BENTON‘Zwerfregel’ ModernBIJSCHRIFT BENTON PLATTE TEKST GARAMONDCREDITSKOP MODERN


K E O‘ rfre l’ M rBIJ BE N

A E E A O DCRE SKO O EK E O

‘ rfre l’ M rBIJ BE N

A E E A O DCRE SKO O E



K E‘ rfre l’ MBIJ BE N

A E ECREKO O

FIRST THINGS FIRST

PLANSYSTEMNa de eerste twee, drie weken kreeg ik uitleg van Charlona, een meisje die hier heeft stage gelopen en hier nu werkt. Ze legde me uit hoe ‘plansystem’ (het systeem waarmee ze werken bij Red) werkt. In plan-system staat het hele tijdschrift opgebouwd. Elke pagina heeft een naam. Het blad heeft namelijk een aantal categorieën en voor elk onderwerp, reportages etc. verschillende namen. Zo heb je bijvoorbeeld; Inhoud, shoppings, reportage01, 02 etc. Als je een shopping-pagina gaat maken dan open je in plansystem de pagina die ‘shopping’ heet. In plansystem bij die map ‘shopping’ staan, als de beeldredactrice de beelden voor die pagina erin heeft gezet, de beelden die op die pagina moeten komen. De tekst haal je van de ‘Eindredactie’ server, waar alles netjes in mapjes per categorie en pagina is onderverdeeld. Zo heb je altijd de goede tekst en de goede beelden.

TERUGBLIKHet maakt niet uit hoelang je al bij Red werkt, maar als je een pagina op gaat maken, kijk je eerst hoe het de vorige twee keer gedaan is. Zo zullen de pagina’s nooit echt afwijken van de look die de pagina moet hebben. Voor bijvoorbeeld standaard koppen voor shoppings, best things, mijn stijl etc. gebruiken ze twee verschillende fonts. Zo is de intro eigenlijk altijd hetzelfde en de bijschriften hebben ook overal hetzelfde font en lettergrootte. Je hebt eigenlijk voor elke pagina vaste alinea- en teken stijlen. Dat is erg handig want zo kunnen er nauwe-lijks fouten gemaakt worden in de vormgeving. Heel soms mag je een beetje sjoemelen, maar eigenlijk staat alles al vast. Dat houd niet in dat je niet vrij bent qua vormgeving. Want ook al staat alles vast en krijg je het beeld en de tekst aangeleverd, elke pagina ziet er toch weer anders uit. Anders wordt het ook allemaal veelte saai. Maar je moet wel altijd dezelfde uitstraling behouden. Net als de pagina’s van de voorgaande nummers. Anders wordt het blad een uiteengelopen vormgeefmassa.

14

WERKEN

De eerste bladzijde die ik mocht maken was een shop-pingpagina. Het was van het april nummer. Dat nummer ging over Jeans. De shop-pingpagina’s waren daarom ook allemaal kledingstukken en accessoires uit spijkerstof. In de map stonden tien beelden waar ik een top tien van moest maken. Er moesten dus nummers komen bij de kleding-stukken en accessoires. Ook de kop, intro en bijschriften moesten erbij natuurlijk.

GEVOELIn het begin is het wel lastig om al het beeld en tekst dat je krijgt te plaatsen op één pagina. Je moet dus gaan puzzelen. Ik maakte alle beelden even groot en maakte de accessoires kleiner als de kledingstukken zodat alles in normale verhouding was. Wat dus totaal niet de bedoeling is! De pagina word veelte saai en statisch als je alle beelden ongeveer even groot maakt en in verhouding brengt met de realiteit. Je moet juist de interes-sante vormen nadruk en een mooie grootte geven, vaak hebben accessoires en schoenen leuke vormen. Broeken en shirts zijn vaak

een beetje saai van vorm, vaak ook omdat je meerdere shirts of broeken op één pagina hebt staan. Zo krijg je allemaal verschillende vormen en maten waardoor de pagina een stuk span-nender wordt. In het begin had ik daar nog wel moeite mee, maar als je dan het advies volgde wat Agnes zei, dan werd het uiteindelijk toch stukken mooier en leerde je vanzelf welke vorm-en interessant worden waneer je ze opblaast of juist verkleind. En natuurlijk, oefening baart kunst. Hoe vaker je zo een ‘shopping’ pagina maakt, hoe meer gevoel je ervoor krijgt en hoe beter de pagina’s worden.

HET EERSTE NUMMERNa de eerste shopping pagina, stopte het niet met werk. Tekst was er en het beeld was ook allemaal binnen. Tijd om er flink tegenaan te gaan. In het eerste nummer waar ik volledig aanmeegewerkt heb, heb ik nog zo’n 6 shopping pagina’s gemaakt. Verder de ‘Nu pagina’s. Dat zijn er in totaal

5. Deze pagina’s staan al vast qua vormgeving en plaatsingen. Het enige wat gedaan moet

worden is beeld en tekst op de goede plek plaatsen. Zo heb ik in het begin meerder standaard pagina’s gemaakt. Wat niet heel veel werk is. Maar waar ik wel veel van ge-leerd heb. Ik heb ook veel ‘opening pagina’s’

gemaakt in dit nummer. Beelden geplaatst met bijschriften erbij voor modereportages en interviews. De ‘mijn stijl’ pagina. Waar een deel in vast staat en het andere deel ongeveer hetzelfde word geplaatst als shoppings. Dat ik het eind resultaat zag en vertelde aan mijn moeder wat ik allemaal gedaan had, stond ik er zelf van versteld hoeveel pagina’s ik opge-maakt had. En dat lag nu gewoon in de winkel!15

Hier kunt u bijna alle bladzijdes zien die ik gemaakt heb in de eerste Red (het maart nr)waar ik volledig aan heb meegwerkt. Links of rechtsboven ziet u alle namen van de bladzijdes, dat heette de bovenkopjes. Ik heb hierbij de volgende competen-ties behaald: Maakt ontwerp, bereidt de realisatie voor, maakt de media-uiting, beheert hard- en software, beheert database, Benoemt zijn eigen ontwikkeling en gebruikt middelen en wegen om daarbij passende leerdoelen te bereiken, function-eert als werknemer in een arbeidsorganisatie.

PROCESDe redactie schrijft alle teksten. De beeld- redacteur zorgt voor al het beeld en maakt afspraken met fotograven en modellen. De vorm-geving voegt tekst en beeld samen tot een mooi opgemaakte pagina. En dat is dus mijn taak. Als ik een pagina af vind, dan laat ik het zien aan Agnes. Agnes zegt dan wat ik nog moet veran-deren. Of, als alles goed is mag de pagina door naar de eind redactie. De eindredactie kijkt of de tekst goed staat en haalt er nog wat niet geziene spelfouten uit en voegt als moet tekst toe of kort het in. Als dat gedaan is komt het terug bij de vormgeving. Hier word er een nieuwe print gemaakt met de aanpassingen van eindredactie en eventueel veranderd er af en toe wat in de vormgeving. Vanuit de printer loop je naar Agnes en die kijkt nog even extra goed om te kijken of alles klopt en of alles mooi is aangepast. Is de pagina goed? Dan komt er een stempel op met een goedkeuring van Agnes en gaat de pagina in een rood mapje naar de Hoofdredac-trice. Zij kijkt of ze het mooi vind en of ze de tekst goed vindt. Als ze dat gedaan heeft komt het weer aangetekend terug bij ons, de vormge-ving, en worden de aantekeningen aangepast en draaien we een ‘final’ print uit. De final moet ook weer ondertekent worden door de hoofdredac-trice. Zo kan ze zien of wij de aantekeningen goed hebben aangepast. Zo ja? Dan kan er een pdf van worden gedraaid zodra de plank goedgekeurd is. De plank is een systeem waaraan je kan zien welke pagina op welk paginanummer staat. Als dit bekend is dan kunnen we Pdfjes maken. Hierbij komt er een printje uit de printer en wordt het bestand naar Marscha gestuurd, de marketing director. Deze bestanden worden als alles compleet is naar de drukker gestuurd.

EPSONHet printje zelf moet ook naar de drukker zodat ze zien dat ze zeker zijn van de pagina’s hoe ze eruit moeten komen te zien. Dat gaat samen met een Epson. Een Epson is een druk-proef. Als alle beelden met een hoge resolutie in de pagina staan, draaien we een print uit de Epson printer. Zo kunnen wij zien hoe het er in het blad uit komt te zien. Als er beelden wat donker zijn of te licht dan vragen we de beeldbewering of ze dat kunnen aanpassen. Aan de hand van deze proef kan de drukker zien hoe hij de kleuren in moet stellen en hoe het eruit moet komen te zien.

PLOTPROEFDe drukker maakt eerst een ‘plotproef ’. Dit is de eerste druk die wij te zien krijgen. Die komt vaak 3 dagen na het inleveren van Pdfjes en Epsons. We bekijken de plotproef goed door. We letten op of alles afloopt of de teksten er goed in staan etc. Vaak komen er nog een paar lullige dingetjes naar voren. De pagina’s die aangepast moeten worden moeten weer opnieuw naar de drukker ge-stuurd worden. Als dat gedaan is, word er een definitief ‘Oké’ gegeven en kan de drukker alles produceren. Na ongeveer 2 weken ligt het blad klaar op ons bureau en vaak een paar weken later in de winkel.

PROCES18

PAGES CHANGE

FORMAATNatuurlijk is elke maand elke pagina anders. Ander beeld, andere tekst, andere onderwerpen, ander seizoen. De grootte van het blad is altijd hetzelfde, maar die veranderde na het april nummer ook. Het formaat van de ‘Red’ kreeg dezelfde grootte als die van de ‘ELLE’. Het mei nummer was daarom ook erg rommelig omdat er eerst gewacht moest worden voor alle pagina’s aangepast waren qua hoogte en breedte. Hierdoor hadden we veel minder tijd om te gaan opmaken dan normaal. Dit soort nummers veroorzaken dus overuren. Ja, dat heb ik ook meegemaakt.

NU PAGINA’SSommige pagina’s veranderde compleet van opmaak door de verandering van formaat. Wat wel leuk was voor mij, want de ‘nu’ pagina’s waren nogal saai om te maken omdat die een standaard opmaak hadden. Daar kwam nu verandering in. Het zijn nu wel lastigere pagina’s geworden omdat de eerste keer dat we het opmaakte erg naar de beelden gekeken hadden. Die maand zat er erg leuk en mooi beeld bij. Bij het daarop volgende nummer was dat wat lastig want de beelden waren niet zo mooi. Zo krijgt de opmaak me-teen alweer een heel andere uitstraling. Tot nu toe ben ik elke keer nog wel tevreden geweest over de ‘nu’ pagina’s. Vooral de ‘nu-etc’ pagina. Die verschilt namelijk elke maand qua opmaak omdat daar vaak lastig beeld bij zit.

In het juli-augustus nummer waren de ‘nu’ pagina’s allemaal top tienen van boeken, cd’s en films. Hi-ervoor moesten de pagina’s ook weer een andere opmaak krijgen. Deze zijn wel heel leuk geworden, al zeg ik het zelf. Wel druk, maar wel mooi. Uiteindelijk heb ik die ‘nu’ pagina’s dus nooit helemaal hetzelfde

gemaakt terwijl er eerst wel een hele vaste opmaak voor was. Daar ben ik zelf wel blij mee, zo blijft vormgeven een stuk leuker.

OVERNEMENJe begint aan een pagina en komt er vervolgens totaal niet uit. Dat gebeurt. Als je er niet uitkomt laat je het even liggen en vaak maak je het later af en zie je wat er veranderd moest worden. Vaak vraag je dan aan je collega’s of hun weten wat ik zou moeten aanpassen om het een vloeiende pagina te maken. Soms lukt het gewoon echt niet en kijkt iemand anders ernaar en maakt die het verder af. Dat is zo fijn aan samen-werken. Zo merk je dat samen sterker dan één is. Hoewel het soms wel jammer is als je een pagina echt heel mooi vind en Agnes of de hoofdredactrice vindt het niets, dan houdt het ook op. Je moet je nou eenmaal houden aan wat de artdirec-tor en hoofdredactie te zeggen hebben.

APRIL 2009

MAART 2009

JULI/AUGUSTUS 2009

19

Hier kunt u bijna alle bladzijdes zien die ik gemaakt heb in de tweede Red (het april nr) waar ik volledig aan heb meegwerkt. Ik heb hierbij de volgende competenties behaald: Maakt ontwerp, bereidt de realisatie voor, maakt de media-uiting, beheert hard- en software, beheert database, Benoemt zijn eigen ontwikkeling en gebruikt middelen en wegen om daarbij passende leerdoelen te bereiken, stuurt de eigen loopbaan, functioneert als werknemer in een arbeidsorganisatie.

BIGGER THINGS

BIGGER THINGSNa een tijdje ben je de standaard pagina’s wel zat. Niet dat ze vervelend zijn om te doen. Ze zijn juist het makkelijkste en snelste van allemaal. Het wordt alleen een beetje saai na een tijdje. Agnes merkte dat ik veel meer aandacht had voor wat vrijere pagina’s. Ze merkte dat ik dan veel creatiever dacht en veel meer energie had en zin om eraan te werken. Vandaar dat ik ook vrijere pagina’s mocht maken. Er zit wel meer tijd in maar het gaat mij voor mijn gevoel ook veel makkelijker af.

REIZEN PAGINAIn het juni nummer bijvoorbeeld had ik dan ook de ‘reizen’ pagina’s gemaakt. Dat waren dit keer festival steden. Vijf steden uit vijf verschil-lende landen hadden allemaal hun eigen pagina. Daar moest een een-heid in komen en het moest er mooi, vrolijk, aantrekkelijk en natuurlijk ‘Red’ uitzien. Zelf vind ik het 5 hele leuke pagina’s geworden.

Je krijgt ook gewoon meer vrijheid na een tijdje en je weet wat wel en niet kan. Welke fonts er gebruikt worden welke beelden je wilt gebruiken. Je mag meer keuzes alleen maken. Je hoeft na een tijdje niet alles meer te overleggen. Dat is ook fijn van een stage die wat langer duurt na 3 maanden gaat het vaak wel lekker. Dan kan je zelfstandiger te werk gaan

en weetje welk werk er gedaan moet worden en hoe. Vooral het laatste nummer heb ik dat gemerkt. Agnes ging met zwangerschaps-verlof en Magosja vervangt haar. Hierdoor was Magosja natuurlijk

druk met heel veel andere dingen en ja, dan was ik de enige vaste werknemer die hier zat. Dan moet je wel en heb je veel meer ver-

antwoordelijkheid. Op zich heel fijn. Ik heb namelijk bij elke nummer steeds weer meer nieuwe dingen geleerd en bij het laatste nummer

waar ik aan meegewerkt had, hielp ik juist de freelancers. Waar ik zelf ook weer van geleerd heb. Times change.

22

Hier kunt u een aantal pagina’s zien die ik in het derde nummer(juni) voor mij gemaakt heb. Ik heb hierbij de volgende competenties behaald: Maakt ontwerp, bereidt de realisatie voor, maakt de media-uiting, beheert hard- en software, beheert database, Benoemt zijn eigen ontwikkeling en gebruikt middelen en wegen om daarbij passende leerdoelen te bereiken, stuurt de eigen loopbaan, functioneert als werknemer in een arbeidsorganisatie.

AMSTERDAMARTDIRECTOR Tijdschrift LERENI-DINZICHTBABY

AMS DAM TD R CT R Tijds ift LE E DINZICHT A Y



AMSTERDAMjust my styleTijdschrift LEREN

I-DINZICHTBABY

AMSTERDAMARTDIRECTOR Tijdschrift LEREN

I-DINZICHTBABY

A STE AMRTD R CT R T dsc ift E EN IINZIC

B BAMSTERDAMjust my style Tijdschrift

LERENI-DINZICHT

BABYIEVALUATIE

Ik wou graag bij een tijdschrift werken bij mijn tweede stage, en dat is gelukt. Of ik er zin in had? Nee. Eigenlijk totaal niet. Dat kwam ook doordat het begin (sollicitatie gesprek) een beetje moeizaam verliep en omdat ik eigenlijk niet weg wou bij mijn vorige stage. Bij Coltex was het een jong team, erg gezellig! Hier… Ik zat hier tussen drie moeders. Dat was wel even wennen. Twee daarvan waren nog eens zwanger ook. Na de eerste week had ik al genoeg van al die baby verhalen. Ook al waren ze allemaal best grappig. Ik heb daarom niet alleen veel geleerd van het vak zelf, maar ook alvast voorlichting gehad over bevallingen en kin-deren opvoeden. Kan geen kwaad toch? Had alleen niets om over mee te praten, totaal mijn doelgroep niet. En alles wat ik vertelde, dat boeide hun vast niet veel.

In het begin had ik daar wel veel moeite mee, voelde me niet echt op mijn plek. Iedereen was wel heel aardig, maar het klikte niet zoals ik zou willen. Ik heb dat van me los gelaten, en me verder geconcentreerd op het werk wat ik moest doen. Dat was leuk. Het werk is echt heel leuk. Ik dacht dat het een stuk simpeler was om beeld een beetje leuk neer te zetten met wat bijschriftjes erbij te zetten wat je altijd ziet in van die ‘shop-ping’ blaadjes. Het viel alleen erg tegen. Normaal als je een verslag maakt of een project, maak je zelf het beeld en schrijf je de tekst en bedenk je hoe het eruit komt te zien. Je past alles aan. Maar hier staat het uiterlijk al vast en je krijgt beeld en tekst aan-geleverd. Dat allemaal moet allemaal op één pagina komen te staan. In eerste instantie

dacht ik steeds; ‘Dat past nooit!’. Maar hoe langer je ermee puzzelt hoe beter het gaat. Uiteindelijk komt alles goed en past het altijd. Soms worden er wat beelden uitgehaald en soms wat tekst. Maar dat kan soms.

Naarmate ik hier langer zat genoot ik wel dat het midden in de stad was en dat je zo centraal zat! Dat is echt fijn. Alles is dichtbij! Hartje Amsterdam! Wat wil je eigenlijk nog meer? De mensen hier zijn ook geen probleem, iedereen komt en gaat. Heb zoveel wisselingen meegemaakt. Vond het af en toe wel raar. Op woensdag is het altijd erg rustig omdat bijna iedereen vrij heeft. Dan is het zelfs een beetje saai en merkte ik ook dat ik de mensen hier eigenlijk wel mocht. Dat het mijn doelgroep niet was, maakte uiteindelijk niets uit.

Of ik dit werk later wil doen? Nee. Ik vond het erg leuk maar ik merk echt wat ik ook bij mijn vorige stage merkte. Het werk is heel leuk om te doen maar ik mis de vrijheid. Als ik bij een tijdschrift ga werken dan ben ik de artdirector of freelancer. Anders houd ik het niet heel lang uit. Ik wou altijd artdirector worden bij de ‘I-D’. Nog steeds eigenlijk. Of mijn eigen tijdschrift dat zou helemaal te gek zijn! Maar nee, niet hier. Deze richting vind ik leuk. Maar als ik bij een tijdschrift ga werken wil ik ook wel een tijdschrift wat echt mijn doelgroep is. Denk dat het dan ook veel leuker en interessanter is voor jezelf.

Ik verwachtte veel te leren en dat heb ik ook gedaan. Ge-woon kleine dingetjes. Handigheidjes die ik vaak gebruik en in de toekomst ook. Ook heb ik veel qua inzicht geleerd om met verschillend vormen van beelden om te gaan en rust in pagina’s creëren. Soms is simpel ook gewoon het beste en moet je niet altijd iets willen maken wat voor je gevoel nieuw en nog nooit gebruikt is. Je moet niet steeds willen alles zelf te maken. Als het al bestaat, gebruik het gewoon. Daarvoor bestaat het toch? (Toch, maak ik als ik dingen voor mezelf maak wel alles zelf, thats just my style).24


AMS DAM TD R CT R Tijds ift LE E D INZICHT A Y



I

AMSTERDAMjust my style Tijdschrift LEREN

I-DINZICHT BABY

AMSTERDAM ARTDIRECTOR Tijdschrift LEREN

I-D INZICHTBABY

A STE AM R CT R T dsc ift E EN

I INZICBB

AMSTERDAM just my style Tijdschrift LEREN

I-D INZICHTBABY

EVALUATIE

Niet alleen vakinhoudelijk heb ik veel geleerd, maar ook persoonlijk. Gewoon de kijk op Amsterdam, de mensen in dit bedrijf, hoe mensen hier met elkaar omgaan. Hoe makkelijk het is om na je werk de stad nog even in te lopen en ergens anders te eten dan thuis. Hoe vaak ik na werk naar mijn vriend ben ge-gaan, simpelweg omdat het lekker dichtbij is. Hoe fijn het ook is om ’s ochtends de wekker te zetten om 8 uur en in 20 minuten op je werk te zijn. Dat is anders als ik thuis ben, dan gaat de wekker om 7 uur en reis ik een uur. Niet dat het thuis niet fijn is. Elke keer als ik dan weer door mijn boerendorpje Assendelft fiets en allemaal bekende tegenkom, voelt het vertrouwd en weet je wat je aan je dorp hebt. Dat is fijn. Om te weten dat je je altijd thuis zou voelen. Hier in Amsterdam weet je nooit waar je dag eindigt. Elke dag is anders en alles kan en alles is er. En dat... Dat is nou precies wat ik wil. ALLES!

25

Hier kunt u een aantal pagina’s zien die ik in het vierde nummer(juli/augustus) voor mij gemaakt heb en een paar pagina’s van het sep-tember nummer. Ik heb hierbij de volgende competenties behaald: Maakt ontwerp, bereidt de realisatie voor, maakt de media-uiting, beheert hard- en software, beheert database, Benoemt zijn eigen ontwikkeling en gebruikt middelen en wegen om daarbij passende leerdoelen te bereiken, stuurt de eigen loopbaan, functioneert als werknemer in een arbeidsorganisatie.

CHANGE.I GUESS ITS ALL A

PART OF GROWING UP

RED magazine StageVerslag

Documents

Transcript of RED magazine StageVerslag