Tipos de unidades morfoestruturais

Zócalos ou escudos Macizos antigos Cordilleiras de pregamento Depresións

Cordilleiras intermedias Cordilleiras alpinas Por afundimento Depresións prealpinas

-ARCAICA HURONIANO

PRIMARIA CALEDONIANO HERCINIANO

SECUNDARIA TERCIARIA PREGAMENTO ALPINO

CUATERNARIA GLACIACIÓNS TERRAZAS FLUVIAIS

Inclinación do macizo hespérico cara o W

O pregamento alpino en Europa

Circo glaciar

Ibón nos Pirineos Glaciarismo Gredos

Tipos de fallas Relevo xermánico

Crater Olot Crater Campos de Calatrava

ESPAÑA SILICEA ESPAÑA CALCÁREA ESPAÑA ARXILOSA

- Predomina no oeste peninsular (Galicia, León e Estremadura), ramificacións cara a parte oriental da Cordilleira Cantábrica, o Sistema Central, Montes de Toledo e Serra Morena.

- Rochas antigas, de época precámbrica e primaria. Predomina o granito, rocha cristalina e ríxida.

- Alteracións da rocha - alterado quimicamente en profundidade pola auga, crea areas

pardoamaralentas, que alcanza grande profundidade nos vales e nas zonas de pendente pouco pronunciada.

- alteracións por fraturas ou diáclases: - nas altas montañas. A auga que se conxela polas fendas

das rochas rómpeas provocando a formación de arestas e paredes verticais de rocha viva e a aparición de canchais ou fragmentos de rochas rotas a pé de montaña.

- nas zonas menos elevadas, alteracións paralelas á superficie, dá lugar a escamaduras de granito, resultando unha paisaxe suavemente ondulada de formas arredondadas (Domos). Se a alteración se produce en diáclases perpendicualares provoca a formación de bólas, que quedan amoreadas unhas xunto a outras formando tores, pedras cabaleiras, ou pedreiras.

Modelado granítico no Sistema central Monte Perdido Pirineos

- Os terreos calcarios forman unha Z invertida que se estende polos Prepirineos, Montes Vascos, o sector oriental da Cordilleira Cantábrica, Sistema Ibérico, parte da Cordilleira Costeiro-catalana e a Cordilleira Subbética.

- Son sedimentos de época secundaria pregados durante o terciario. A rocha predominante é a calcaria, unha rocha dura que se fratura formando fendas ou diáclases, pero que se disolve facilmente ca auga da chuvia.

- Dá lugar a un relevo complexo, chamado cárstico, na que podemos observar as seguintes formacións:

- Lapiás ou lenares sucos ou canles longos e cortantes producidos pola acción de arroios.

- Gargantas ou foces vales profundos causados polos rios.

- Polxés depresións vales pechados de fondo horizontal, as veces forma lagos permanentes

- Dolinas ou torcas depresión ou vales circulares onde a auga se estanca

- Covas: - estalacticas ( a partir da auga, rica en carbonato cálcico que pinga do teito)

- estalagmitas ( a partir da auga depositada no chan )

- Simas Aberturas estreitas que comunican a superficie coas galerías subterráneas.

Cidade encantada Cuenca Cova cárstica

A MANCHA CASTELA: TERRA DE CAMPOS

- Comprende boa parte das depresións das submesetas norte e sur, das depresións do Ebro e do Guadalquivir e as chairas costeiras mediterráneas.

- Son materiais sedimentarios pouco resistentes (arxilas, margas e xesos) depositas a final do terciario ou durante o cuaternario.

- Relevo basicamente horizontal, xa que non estiveron afectados por pregamentos de rápida erosión pola brandura dos materiais. Relevos suavemente ondulados, provocados pola erosión dos ríos que abren vales que separan estruturas horizontais que logo son desgastadas.

- Cárcavas: no SE de España, zonas secas e cálidas con frecuentes chuvias torrenciais, crean fendas estreitas e profundas separadas por arestas, cando esta paisaxe se prolonga por unha grande superficie chámase banlands

A erosión actúa de forma diferente dependendo das rochas de distinta orixe e resistencia, dando lugar a distintos relevos segundo a inclinación dos estratos.

a. – cando os estratos son horizontais alternativamente duros e brandos a rede fluvial separa plataformas –mesas, moas ou páramos- coincidindo cos estratos duros e flancos suaves, os estratos brandos. Cando se reducen os páramos quedan convertidos en cerros testemuñas. Este tipo de relevo obsérvase nas concas sedimentarias meseteiras e nas depresións do Ebro e do Guadalquivir.

b- cando os estratos están suavemente inclinados e alternan materias duros e brandos fórmanse costas, na que se distingue un dorso ou reverso que coincide co estrato duro inclinado e unha fronte que ten a parte superior de forte pendente formada pola capa dura e unha capa inferior cóncova que que coincide cos materias brandos. O retroceso das dorso das costas crea cerros testemuñas e ante-cerros.

c.- cando os estratos están pregados da lugar ao relevo apalachense e xurásico:

- apalanchese: formado sobre o relevo herciano arrasado pola erosión, que experimenta un anovamento que reactiva a erosión. A erosión deixa en relevo os estratos duros que forman crestas paralelas longas e estreitas separadas por depresións escavadas nos materias máis brandos. Atopamos este tipo de relevo nos vales asturianos dos ríos Éo e do Navia, na comarca de Somiedo, nos Montes de Toledo e en Serra Morena.

- xurásico: fórmase por cordilleiras novas, constituído pola alternancia de pregamentos convexos (anticlinais) e cóncavos (sinclinais). Nos anticlinais a erosión dos cursos de auga poder crear vales perpendiculares ó cumio (cluses) e vales paralelos ao cumio (combes) no que no borde do combe queda en resalte o estrato duro. O baleirado dun anticlinal pola erosión deixa en resalte o antigo sinclinal (sinclinal colgado)

Formas típicas deste relevo poden verse no Sistema Ibérico e na Cordilleira Cantábrica, Pireneos e Cordilleiras Béticas.

Submeseta norte: Avila

Serra da Demanda

Serra Nevada

Sedimento mariños

Marismas