Leon L.F. Wegge Family Tree

Leon L.F. Wegge Family Tree

Leon L. Wegge, [email protected] of Economics, University of California, Davishttp://www.econ.ucdavis.edu/faculty/wegge/wegge.html

December 25, 2012

Contents

1 Introduction Inleiding 5

1.0.1 Coauthors Medewerkers . . . . . . . . . . . . . . . 5

1.0.2 Six Family Trees Zes Reeksen . . . . . . . . . . . . . . . 7

2 Wegge Family Tree 8

2.0.3 The name Wegge De naam Wegge. . . . . . . . . . . . . 8

2.0.4 10 Wegge Generations 10 Wegge Generaties . . . . . . . . . . . 14

2.1 Leon Wegge-Teipel 1933- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

2.1.1 My Life in America Mijn leven in America . . . . . . . . . . 16

2.1.2 Gentleman Farming of the Wegge Ranch. . . . . . . . . . . . . . . . . 23

2.2 Petrus Wegge - De Maeyer 1901-1960 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

2.2.1 Life in 101 Dorp, Breendonk Leven in 101 Dorp, Breendonk . . . . . 25

2.2.2 Annus Horribilis 1933 Annus Horribilis 1933 . . . . . . . . . . 29

2.2.3 Roza from 1930 to 1960 Roza van 1930 tot 1960 . . . . . . . . 33

2.2.4 Frans from 1932 to 1960 Frans van 1932 tot 1960 . . . . . . . . 35

2.2.5 Frans’s Master Plan Frans’s Masterplan . . . . . . . . . . . 39

2.2.6 Leon from 1933 to 1960 Leon van 1933 tot 1960 . . . . . . . . . 41

1

2 CONTENTS

2.2.7 Jos from 1941 to 1960 Jos van 1941 tot 1960 . . . . . . . . . . 46

2.3 Ludovicus Wegge-De Laet 1865-1933 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47

2.3.1 The Pullaer Farm in 2006. De Pullaer hofstede in 2006. . . . . . . . . 51

2.3.2 Looking up Family Trees Op zoek naar Reeksen . . . . . . . . . 53

2.4 Cornelis Wegge-Vloebergh 1813-1892 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55

2.4.1 Uncle Petrus Adrianus Wegge 1791-1868 . . . . . . . . . . . . . . . . 58

2.4.2 De Schanshoeve . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58

2.4.3 Schanshoeve Residents Schanshoeve Inwoners 1856-66 . . . . 59

2.4.4 Generation 5 Agreement Overeenkomst 1869 . . . . . . . . . . . 61

2.4.5 Uncle Petrus’s Testament Testament Nonkel Petrus 1863 . . . . 62

2.5 Jean Baptiste Wegge-De Schutter 1785-1870 . . . . . . . . . . . . . . 65

2.5.1 Generation 6 Agreement Overeenkomst 1822 . . . . . . . . . . 67

2.6 Cornelius Wegge-De Roeck 1739-1821 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70

2.6.1 Cornelius is brewery and Schanshoeve owner in 1801 . . . . . . . . . 70

2.6.2 2006 Fotos of the for Sale Schanshoeve. . . . . . . . . . . . . . . . . . 72

2.6.3 The Parish Registers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73

2.7 Petrus Wegge (Weghe) -Van Loock 1695-1785 . . . . . . . . . . . . . 78

2.8 Petrus Wegghe - Claes 1670- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79

2.9 Petrus Wegh - Vinck or Nicolas Wegh - Pauwels . . . . . . . . . . . . 80

2.10 Cornelius Petrus Wegge - Wouters . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81

3 De Maeyer Family Tree 82

3.0.1 The name De Maeyer De naam De Maeyer . . . . . . . . . . 82

3.0.2 Six De Maeyer Generations Zes De Maeyer Generaties . . . . . . . 83

CONTENTS 3

3.0.3 Sources Bronnen . . . . . . . . . . . . . . . . 83

3.1 2 Berta De Maeyer - Wegge 1902-1990 . . . . . . . . . . . . . . . . . 87

3.2 3 Frans De Maeyer - Somers 1875-1938 . . . . . . . . . . . . . . . . . 95

3.3 4 J.B. De Maeyer-Admirael 1832-1921 . . . . . . . . . . . . . . . . . 101

3.4 5 J. H. De Maeyer - Emmerechts 1808-1887 . . . . . . . . . . . . . . 102

3.5 6 J.H. De Maeyer - De Maeyer 1782-1867 . . . . . . . . . . . . . . . 103

4 De Laet Family Tree 104

4.1 Seven Generations Zeven Generaties . . . . . . . . . . . . 104

4.2 The name De Laet De naam De Laet . . . . . . . . . . . . 104

4.3 Sources Bronnen . . . . . . . . . . . . . . . . . 105

5 Somers Family Tree 106

5.1 Nine Generations Negen Generaties . . . . . . . . . . . . 106

5.2 The name Somers De naam Somers . . . . . . . . . . . . 107

5.3 Source: Bron: Paul De Borger . . . . . . . . . 107

5.4 4 Joh. Franciscus Somers - De Borger 1836-1919 . . . . . . . . . . . 109

6 Admirael Family Tree 114

6.1 Eleven Generations Elf Generaties . . . . . . . . . . . . . . 114

6.2 The name Admirael De naam Admirael? . . . . . . . . . . 115


6.4 4 Catharina Admirael - De Maeyer 1829-1921 . . . . . . . . . . . . 120

7 De Borger Family Tree 122

7.1 Ten Generations Tien Generaties . . . . . . . . . . . . . 122

4 CONTENTS

7.2 The name De Borger De naam De Borger . . . . . . . . . . 123


8 Teipel Family Tree 125

8.1 2 Franz Anton Teipel - Hennecke 1884-1944 . . . . . . . . . . . . . . 126

8.2 3 Johannes Franz Teipel - Schafers 1838-1908 . . . . . . . . . . . . 127

8.3 4 Franz Anton Teipel - Nu(e)bold 1796-1864 . . . . . . . . . . . . . 128

8.4 5 Caspar Teipel - Bruggemann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128

9 References 129

Chapter 1

Introduction Inleiding

1.0.1 Coauthors Medewerkers

This is joint work, started by me in 1980

for the Wegge name, helped along by my

brother Jozef (Jos) Wegge and my daugh-

ter Simone Wegge for our maternal De Mayer

name. Jos Wegge, the son of my father’s un-

cle Alfons Wegge from Reet, helped through

Leo Vermeulen, in getting dates and names

of Aartselaar notaries in the nineteenth cen-

tury.

Dit is een project begonnen in 1980 voor

de Wegge reeks en geholpen door mijn broer

Jos en mijn dochter Simone Wegge voor de

naam De Maeyer langs moederzijde. Jos

Wegge, de zoon van mijn grootnonkel Al-

fons uit Reet, heeft geholpen langs Leo Ver-

meulen, in datums en namen van Aartselaar

notarissen uit de negentiende eeuw.

5

6 CHAPTER 1. INTRODUCTION INLEIDING

Paul De Borger showed that an ambigu-

ity in the De Maeyer branch was due simply

because two communities decided to change

their border. Paul De Borger is also the sole

contributor to my maternal grandmother’s

Somers and De Borger branches. Paul De

Borger is and has truly been our family

Archivist for which I am very grateful. Fi-

nally, my brother Jozef started the search for

our paternal grandmother’s De Laet branch

which I had abandoned very incompletely.

For some reason or another I started

with looking up my family name Wegge

when I heard that the Latter Day Saints of

the Church of Jesus Christ collected family

names and kept their findings recorded on

film in their library in Salt Lake City Utah.

The files are available for every visitor to the

library. In 1980 Beate, Robbie and Eliza-

beth, Simone was on a trip, went to Salt Lake

City, Utah to have a look. Ancestry.com is

available online for Americans that were reg-

istered in the 1940 Census or earlier. The

records filmed in Europa of Europeans are

not yet online.

The family tree search is far from com-

plete but it describes 6 of the 8 family names

of my great grandparents, not the names of

my father’s grandmothers, up to 6 genera-

tions as can be seen in the table below.

Paul De Borger heeft getoond dat een on-

duidelijkheid in de De Maeyer reeks te wijten

was aan het feit dat betrokkene gemeenten

hun grenzen hadden verlegd. Paul De Borger

is ook de enige bijdrager tot het vervolgen

van mijn grootmoederlijke reeksen Somers en

De Borger. Paul is waarlijk onze familie

archivaris geweest waarvoor ik zeer dankbaar

ben. Ten slotte mijn broeder Jos begon met

onze grootmoederlijke De Laet reeks langs

vaderzijde, maar die laat ik onvolledig achter.

Om de een of andere reden began ik met

het opzoeken van mijn naam Wegge wanneer

ik vernam dat de Latere Dag Heiligen van de

Kerk van Jezus Christus familienamen verza-

melden en dat hun bevindingen op film staan

in hun bibliotheek in Salt Lake City Utah. De

filmen zijn toegankelijk voor iedere bezoeker

aan de bibliotheek. In 1980 gingen Beate,

Robbie en Elizabeth, naar Salt Lake City om

te gaan zien. Vandaag staan de Amerikaanse

familienamen die op de Census van 1940 al in

Amerika waren op het internet door Ances-

try.com, maar de filmen in Europa gemaakt

over Europeanen staan er nog niet op.

De stamboom is ver van volledig maar 6

van de 8 familienamen van de ouders van

onze grootouders, behalve de grootmoeders

van onze vader, zijn gevolgd tot op 6 gener-

aties zoals blijkt uit de volgende tabel.

7

1.0.2 Six Family Trees Zes Reeksen

1 Leon Wegge

1933 ≥ 2012

2 AlbertaDe Petrus

Maeyer Wegge

1902-1990 1901-60

3 JohFrDe Rosalie Louisa Louis

Maeyer Somers De Laet Wegge

1875-1938 1877-64 1869-25 1865-33

4 JohBaDe Cath. Joh.Fr. MariaJos AnnaVD Ignatius Cath. Cornel

Maeyer Admirael Somers DeBorger Zeypen DeLaet Vloeb. Wegge

1832-1921 1829-02 1836-19 1837-21 1834-? 1838-? ? 1813-92

5 JohHenri Judocus Joh.Fr. Guillelm. ? Joseph ? Joh.Ba.

DeMaeyer Admirael Somers DeBorger ? DeLaet ? Wegge

1808-1887 1775-65 1794-? 1793-60 ? 1798-? ? 1785-70

6 JohHenry Franc. ? Petrus ? Andre ? Cornel

DeMaeyer Admirael ? DeBorger ? DeLaet ? Wegge

1782-1867 1744-? ? 1767-20 ? 1752-? ? 1739-21

7 ? Joh.Bapt. ? Guill. ? Joannes ? Petrus

? Admirael ? DeBorger ? DeLaet ? Wegge

? 1720-69 ? 1724-87 ? ?-? ? 1695-85

8 ? Jan Jr. ? Henri ? ? ? Petrus

? Admirael ? DeBorger ? ? ? ?Wegh

? 1682 ? 1680-49 ? ? ? 1670-?

9 ? Jan Sr. ? ? ? ? ? Petrus

? Admir.1648 ? ? ? ? ? ?Wegh

Joh[Fr,Ba,Henri]=Joannes (Johannes, Jan, Jean)[Franciscus (Frans, Francis), Baptist(a)(e),

Henr(i)(y)], Louis(a)=Ludovic(us)(a), Cath.=Catherina, Jos=Joseph(ina), Cornel.=Cornelius.

Chapter 2

Wegge Family Tree

2.0.3 The name Wegge De naam Wegge.

This interesting and unusual surname,

with variant spelling Wegg, Wege and Wegge,

is of Anglo-Saxon origin, i.e. from the 5th

to 10th century language of the Germanic

tribes, the Angles, Lower Saxons and Jutes,

and may derive from two possible origins.

Firstly, it may be of topographical origin,

describing someone who lived on a wedge-

shaped (i.e. triangular) piece of land from the

Olde English pre 7th Century word ”wecg”

and Middle English word ”wegge”, meaning

wedge. Secondly, from ? we condense:

Deze interessante en ongewone familie

naam, met variante spelling Wegg, Wege en

Wegge, is van Anglo-Saxon afkomst, dus van

de 5de tot 10de eeuw taal gesproken door de

Germaanse stammen, de Angeln, Nedersax-

ons (Lage Landen) en Juten, en is afgeleid

van twee mogelijke bronnen. Eerstens, de

naam is van topografische afkomst en duidt

een persoon aan die op een wig-vormend

driehoekig stuk land woont, volgens het Oud

Engels woord ”wecg” van voor de 7de eeuw en

het Midden Engels woord ”wegge”, dat wig

betekent. Tweedens uit ? vatten we samen:

8

9

A. The noun ”wegge”, also written wege,

wegh, wedge, wagge, vegge in Middle En-

glish, wig in Dutch, wegge in Danish, vigg in

Swedish, wecki in Old High German, weck,

wecke=a kind of wedge-shaped loaf in Ger-

man, wig= a kind of cake in English, is of

unknown origin.?

But ”wegge” has been used in late me-

dieval English writings to mean:

1a). an instrument or tool to split rock or

wood (1350)

1b). a piece of wood to hold open a cleft

in the stock of a tree for the graft of a scion

(Agri. 1400)

1c). a pin, peg, nail, cleat 1450)

2. a troop formation in wedge form (1425)

3. a coin, a formed piece of gold or silver

(1400).

B. The verb ”wegge” meaning to force into

place, to tighten, (to?) weggen, is recorded

from the middle of the 15th century.

C. A ”Wedge Issue” is attested to only from

1999.

A. Het naamwoord ”wegge”, ook geschreven

wege, wegh, wedge, wagge, vegge in Midden

Engels, wig in Nederlands, wegge in Deens,

vigg in Zweeds, wecki in Oud Hoog Duits,

weck, wecke=een soort brood in de vorm van

een wig in Duits, wig= een soort taart in En-

gels, is van onbekende afkomst.?

Maar ”wegge” is gebruikt in laat mid-

deleeuwse Engelse geschriften en betekent:

1a). een instrument of gerief om stenen

of hout te splitsen (1350)

1b). een stuk hout om een kloof open te

houden in de de boomstam voor het enten

van een spruit (1400)

1c). een speld, pin, nagel, klamp (1450)

2. een leger formatie in wig vorm (1425)

3. een geldstuk, een verwerkt stuk van

goud of zilver (1400).

B. Als werkwoord betekent ”wegge” op zijn

plaats dwingen, vast binden, en is zo gebruikt

sinds de 15de eeuw in Engeland.

C. Het naamwoord ”Wedge Issue” is pas

ontstaan in 1999 en blijft onvertaald.

10 CHAPTER 2. WEGGE FAMILY TREE

The first recorded spelling of Wegge as

family name is shown to be that of John

Wegge, which was dated 1328 in ?, during

the reign of King Edward III, known as The

Father of the Navy, 1327 - 1377. Surnames

became necessary when governments intro-

duced personal taxation. In England this was

known as a Poll Tax. Throughout the cen-

turies, surnames in every country have con-

tinued to ”develop” often leading to aston-

ishing variants of the original spelling. Read

more in

Wegge is voor het eerst gebruikt als fam-

ilienaam by John Wegge, geconstateerd in

? in 1328, gedurende het koningrijk van

Edward III, bekend als De Vader van de

Zeemacht, 1327-1377. Het gebruik van fam-

ilienamen is nodig wanneer de regering per-

soonsbelasting invoert, Poll Tax genoemd in

Engeland. Gedurende de eeuwen en in ieder

land hebben familienamen een evolutie gek-

end dat soms geleid heeft tot verbazende vari-

anten van de oorspronkelijke spelling. Meer

in

Middle English Dictionary, Robert Lewis editor, Online Etymological Dictionary and

http://www.surnamedb.com/Surname/Wedge

As in English, in medieval Netherlands

the name wegge means a loaf of bread in the

form of a wedge. This is also the connec-

tion in English between wegge and wedge.

French speaking people are bound to pro-

nounce the name as ”wedge” or some English

speakers say ”wedgie?”, while in the USA I

always insisted that my name rhymes with

”Peggy”. Actually the name in Flanders and

especially in Holland is spoken with soft ”gg”

in the back of the throat while debreathing

air, not with a harsh hacking ”gg” holding

your breath and the letter ”e” at the end is

mute and not the ”y” in Peggy.

Zoals in Engels betekent wegge in mid-

deleeuws Nederland een brood in de vorm van

een wig. Dat is ook het verband met het En-

gels woord wedge. Franse burgers spreken de

naam meestal uit als ”wedje” en sommige En-

gels sprekers zeggen ”wedjie?” met de ”j” van

het Engelse July. In de Verenigde Staten be-

weerde ik altijd dat mijn naam met ”Peggy”

rijmt. Het is een feit nochtans dat in Vlaan-

deren en vooral in Holland wegge uitgespro-

ken wordt met een zachte ”gg” uit de keel

terwijl lucht uit gaat en niet met een harde

korte kuch zonder lucht uit te laten en de

laatste letter is zoals de ”e” in ”de”.

11

It is amusing to discover that first and

family names were spelled differently not only

during the Anglo-Saxon, Medieval and Re-

naissance times, but in Belgium also later in

the seventeenth through the twentieth cen-

tury for different poltical reasons. Remem-

ber that Belgium’s administrative language

itself went through different episodes, Latin

in the parish baptismal, marriage and death

documents, French in the French Revolution

period 1791-1815, Dutch in the union with

the Netherlands 1815-1831, back to French in

the Belgian administration after 1831, even-

tually slowly converging to Nederlands in

the North today. The spoken language in

the North always was and is mostly Flem-

ish developed since Anglo-Saxon origins. On

the other hand the language in my father’s

1920 teacher education still was French and,

according to my brother Jos, my maternal

grandfather flunked his junior high class be-

cause of insufficient French speaking ability,

given that only local Flemish was spoken at

home.

A summary description of the Wegge tree

running backwards in time follows on the

next page. At the bottom it starts in Reet

from the 17th century until 1865 when my

grandfather Ludovicus (Louis) moved out of

Het vermaakt mij te ontdekken dat de

voornamen en de familie namen verschil-

lende spellingen hebben gekend niet alleen

gedurende de tijden van de Angel-Saksen,

Middeleeuwen en Renaissance, maar in Bel-

gie ook nog later in de zeventiende tot

twintigste eeuw voor politieke reden. Gedenk

dat de administratieve taal zelf door ver-

schillende perioden is gegaan, Latijn in de

parochie doopsel, huwelijk en overlijden doc-

umenten, Frans in de Franse Revolutie jaren

1791-1815, Nederlands en Frans in de Unie

der Nederlanden 1815-1831, terug Frans in de

Belgische Administratie na 1831, uiteindelijk

langzaam convergerend naar Nederlands in

het Noorden vandaag. The spraaktaal in het

Noorden was en is Vlaams ontwikkeld uit zijn

Anglo-Saxon bron. Maar de taal in de 1920

leermeester opvoeding van mijn vader was

Frans en volgens mijn broer Jos, mijn groot-

vader langs moederszijde mocht zijn junior

middelbare schooling niet verder zetten we-

gens onvoldoende Frans sprekende begaafd-

heid. Thuis sprak men plaatselijk Vlaams.

Op de volgende bladzijde staat een

samenvattende lijst van de Wegge Reeks met

de tijd achteruit lopend. De lijst begint bene-

den in Reet in de 17de eeuw tot in 1865 wan-

neer mijn grootvader langs vaderzijde uit de


his parents’ 10.5 ha. Schanshoeve in Reet

to the small farm-cafe of his father-in-law in

Pullaar, Breendonk. All the events before

1865 take place in Reet which is some 12 km.

from Breendonk with many cafes on the way.

My grandfather spent many a night resting

in a ditch on the road walking 12 km. to

date his future Ludovica. I do not remem-

ber his ever having had or used a bike. My

Wegge tree continues in Breendonk from 1865

to 1959 with my emigrating from Belgium to

America in 1959 and ends on top in Califor-

nia.

Reet 10.5 ha. grote Schanshoeve van

zijn ouders verhuist naar de kleine Pullaar-

Breendonk boerderij/cafe van zijn schoonva-

der. Voor 1865 neemt alles plaats in Reet

that is 12 km. verwijderd van Breendonk

met veel cafes langs de weg. Mijn groovader

heeft vele nachten door gebracht in een gracht

langs de weg op zijn voetreis naar Breendonk

gedurende de verlovingsweken. Ik heb nooit

vernomen dat hij een fiets had. Mijn Wegge

reeks loopt in Breendonk van 1865 tot 1959

en eindigt boven aan in California wanneer ik

in 1959 van Belgie naar Amerika verhuisde.


2.0.4 10 Wegge Generations 10 Wegge Generaties

10 Generations of the Wegge - Family

Years First Name Spouse Date Remarks

1 1933- Leon L.F. Beate Teipel 1962 3rd of 4, USA migrant 1959

2 1901-1960 Petrus M. Alberta De Maeyer 1928 5th of 8, school teacher

Johannes Ludovica Oldest of 8 in Reet.

3 1865-1933 189? Farmer in Pullaar,

Ludovicus De Laet Breendonk. Father of 8

Marie Oldest of 7. Servant to and

Cornelis 1860 ”adopted” son of his

Swiggers childless uncle Petrus

4 1813-1892 who owns a 15 ha.

Catherina farm ”De Schanshoeve”

Joseph 1863 and is mayor of Reet.

Vloebergh Father of 8.

Older brother of Petrus,

Jean Isabella brewer in Aartselaar

5 1785-1870 1812 (1812), back to a small

Baptiste De Schutter farm in Reet (1836).

Father of 7.

Therese C. 7th of 7. Brewer and buyer

6 1739-1821 Cornelius 1780 of ”Schanshoeve” in 1801.

De Roeck Revolution. Father of 2.

Catharina Oldest of 4. Named Wegghe

7 1695-1785 Petrus 1723 on birth certificate, later

Van Loock Wegge. Father of 7.

Martina Oldest of 5. Named Wegh at

8 1670- Petrus 1694 birth, Wegghe and Wegge at

Claes baptisms. Father of 4.

Joanna Name is Wegh for 3

9 Petrus 1669 and Wegge for 2

Vinck children. Father of 5.

2.1. LEON WEGGE-TEIPEL 1933- 15

2.1 Leon Wegge-Teipel 1933-

The Leon Louis Francois Wegge - Teipel Family

Year First Name Spouse Date Remarks

11.6.1963 Simone Victor Valdivia 6.9.1996 Professor Econ.Staten Island NY

2.3.1968 Robert Information T. Engineer

6.6.1973 Elizabeth Jayson Bennett 6.9.2001 MBA Michigan

6.9.1933 Leon L.F. Beate Teipel 11.22.1962 Professor Econ. Univ.Cal.Davis

As of this date 12.25.2012 Simone has

her own family with twin children Jacque-

line and Victor (11.26.2010) and Elizabeth

has Jane (11.6.2007) and Leo (6.9.2010). Ob-

serve that Simone’s and Elizabeth’s anniver-

sary, the birthday of Elizabeth’s son Leo, that

of my nephew doctor Leon Andries (see later)

and mine are all on June 9. As of today this

Wegge Tree ends with my children’s death.

Heden op 25.12.2012 heeft Simone haar

eigen familie met de tweeling Jacqueline en

Victor (26.11.2010) en Elizabeth heeft Jane

(6.11.2007) en Leo (9.6.2010). Noteer dat de

trouwdag van Simone en Elizabeth, Leo’s ver-

jaardag, dat van mijn neef dokter Leon An-

dries (zie later) en mijn verjaardag alle op 9

juni vallen. Als er niets verandert in de fami-

lie dan loopt deze Wegge reeks ten einde met

mijn overlijden en dat van mijn kinderen.


2.1.1 My Life in America Mijn leven in America

Somebody, maybe Jacques Dreze a young

French speaking professor in Louvain, recom-

mended me to the Massachusetts Institute of

Technology (MIT) and as luck would have it,

Robert Solow, 1987 Economics Nobel Prize

winner, asked me to spend a year as his re-

search assistant. This was my 2nd experience

out of Belgium to which I never returned pro-

fessionally speaking. MIT was pure hell in

the 1st year mainly because of a lack of En-

glish and not knowing the system. Solow was

graduate adviser and he had signed me up for

the first year graduate courses, just in case I

would want to stay longer, which I did. In

the 2nd year my English language skill still

was not good and exams were partly oral.

Heeft Jacques Dreze een pas benoemde

Waal in Leuven, mij aanbevolen aan het Mas-

sachusetts Institute of Technology (MIT)?

Alsof het spel sprak, vroeg Robert Solow

(1987 Economics Nobel Prijs winnaar) me om

voor een jaar zijn assistent te zijn. Dit was

mijn tweede ervaring buiten Belgie waar ik

beroepswijze nooit meer zou terug keren. In

het eerste jaar was MIT zuivere hel, mijn En-

gels was slecht en ik kende hun systeem niet.

Solow was de studentenadviseur en hij had

me op geschreven voor de eerste jaar doctor-

ale cursussen, in geval ik langer wou blijven,

wat ik ook deed. In het tweede jaar was mijn

Engels beter maar nog niet goed en examens

waren gedeeltelijk mondelings.


In the written exam in Macro I had drawn

a line through two pages of my answer to a

general macro-economic question about mon-

etary policy, indicating that mine was not a

good answer to the question? In the oral

exam Domar asked me what determines the

interest rate in the Belgian Congo? To which

my answer was that I had never been there,

followed by one half hour of silence. As a con-

sequence I had to retake the Statistics exam

which was actually my better subject. Ap-

parently they had concluded that I really did

not understand properly the statistical na-

ture of macro-economics? I could not ask for

clarification, Solow was away in Washington

with the Kennedy Administration and I did

not trust and could not confide in the oral

exam jury members E. Domar, M.C.Kemp,

Albert Ando. I felt rotten, humiliated and

ashamed. My dream of some day returning to

Leuven? as a big shot was shattered. Even-

tually after two months and a Mickey-Mouse

exam by Albert Ando and Franklin Fisher,

the hurdle was lifted and I was an all but

thesis (ABT) doctoral student.

We are now in the fall of 1961 and my the-

sis adviser Solow is back from a one year stint

in Washington with the Council of Economic

Advisers under the Kennedy Administration.

In het schriftelijk examen in Macro had ik

een lijn getrokken door 2 bladzijden van mijn

antwoord op een macro-economische vraag

over monetair beleid. Wilde ik daarmede

aantonen dat mijn antwoord geen goed

antwoord was? Op het mondeling examen

stelde Domar de vraag wat de interestvoet

bepaalde in de Belgische Congo. Mijn antwo-

ord was dat ik daar nog nooit geweest was en

dan zweeg ik, de juryleden ook, voor een half

uur lang of meer. Als gevolg werd ik gevraagd

het examen in Statistics, dat was eigenlijk

mijn beste prestatie, te herhalen. Ogenschi-

jnlijk was hun besluit dat ik de statistis-

che natuur van de macro-economie niet be-

greep? Ik kon niemand vragen voor verklar-

ing. Solow was weg in Washington en leden

van mijn jury, E.Domar, Albert Ando en

Murray C. Kemp, betrouwde ik niet. Ik was

rotziek, vernederd en beschaamd. De droom

terug te keren naar Leuven? als de man was

kapot. Toch, 2 maanden later en een Mickey-

Mouse Statistics examen met Ando en Fisher,

werd ik tot een alles behalve thesis (ABT)

doctorale student gepromoveerd.

Nu zijn we in de herfst van 1961 en mijn

thesis promotor Solow is na een jaar met de

Kennedy Administratie Council of Economic

Advisers in Washington terug in MIT.


One year earlier in 1960 the MIT profes-

sors Ando, Brown (fiscal), Kareken, visiting

from the University of Minnesota and Solow

(monetary), had finished their study of Mon-

etary and Fiscal Policy. I had helped Kareken

to construct some variant of the ”free re-

serve” time series and the four together had

hired a consultant firm to run autoregressive

(AR) regressions, which I misunderstood to

mean that my assistant services were inade-

quate. Their main conclusion was that mon-

etary policy (a la Friedman) is too slow to

be effective and that fiscal policy is much

faster. Later I understood that this strenght-

ened the Kennedy policy initiative of busi-

ness tax cuts especially through accelerated

depreciation of business investment. Their

study always bothered me as being an ar-

tifact of time differencing the timeseries in

the fiscal equations and of using the full level

data in the monetary equations. By fitting

an AR(1) or AR(p) equation, the mean of

the lagged response is small for fiscal mea-

sures and long for monetary measures, which

is simply the result of a lower or higher co-

efficient of the lagged variable. Much more

difficult would be a comparison of the total

effects between monetary and fiscal measures

and this was not considered.

De MIT professoren Ando, Brown (fis-

calisten), Kareken en Solow (monetaristen),

Kareken op bezoek van de Universiteit van

Minnesota, hadden een jaar tevoren in 1960

hun studie Monetaire en Fiscale Politiek

beeindigd. Ik had Kareken geholpen met de

constructie van een variante ”vrij reserves”

tijdreeks en de vier tezamen hadden een con-

sultatie bureau aangeworven om autoregres-

sive (AR) regressievergelijkingen te schatten,

wat ik begreep dat mijn hulp niet goed ge-

noeg was of te lang duurde. Hun hoofd con-

clusie was dat monetaire politiek (a la Fried-

man) veel te traag is om effectief te zijn

en dat fiscale politiek veel rapper is. Later

heb ik begrepen dat hun studie ten gronde

van het Kennedy initiatief lag de bedrijfstax

te verlagen vooral door vervroegde afschrijv-

ing van bedrijfsinvesteringen. Ik heb altijd

twijfel gehad over hun studie en is groten-

deels kunstmatig. In de fiscale vergelijkingen

de endogene variabele is het verschil in het

niveau van de tijdreeks terwijl in de mone-

taire vergelijkingen het niveau van de endo-

gene variabele is behouden. In the AR(1) of

AR(p) vergelijking, het effect van fiscale in-

strumenten is rapper dan dat van monetaire

instrumenten. Het totale fiscale effect is niet

vergeleken met het monetaire.


Solow had published a paper in Econo-

metrica dealing with the shape of the mul-

tiplier effects implied by an AR(2) regres-

sion when you restrict the AR coefficients

to imitate the Pascal density. He thought

that this is what they had applied in their

Fiscal and Monetary Policy study. But it

took several months to convince him, with

the help of Philips who was visiting, that

this was not the case because they had used

an AR equation with all coefficients unre-

stricted. The extension of Solow’s Pascal

model to higher degrees and to moving av-

erage binomial lags, its algebra and coding

became my thesis topic. It was completed

in August 1963 and applied to M. Lovell’s

inventory to sales regression models. Solow

suggested that I convert my thesis into a book

which I never did. I would have perhaps if he

had repeated it.

It is not true that I had nothing else to do

during my 2 years of thesis writing. For one

thing they let me teach one first year eco-

nomics section at my insistence so I would

learn something about it when I applied for

a job later in the year. For another I met

Beate in the winter of 1962 and during the

spring and the summer we dreamed about

our planned designs for the future.

In een Econometrica artikel, Solow be-

handelde de AR(2) vergelijking zo dat de

verdeling van de effecten een Pascal dis-

tributie volgt door de AR coefficients te

beperken. Hij had gedacht dat die methode

was toegepast in hun Fiscale en Monetaire

Politiek studie. Maar na een paar maanden

met de hulp van Philips die op bezoek was,

zag hij in dat dit niet het geval was omdat

de AR(p) vergelijkingen geschat waren zon-

der beperking. De veralgemening van Solow’s

Pascal model tot hogere graden, tot bewogen

gemiddelde binomiale modellen en het schri-

jven van de computer code is het onderw-

erp van mijn thesis geworden. Het was af

in August 1963 met het M. Lovell’s inventaris

verkoop regressiemodel als toepassing. Solow

gaf mij de raad mijn proefschrift in boekform

te herschrijven wat ik niet gedaan heb. Ik zou

het gedaan hebben als hij had aangedrongen.

Het is niet waar dat ik niets anders

te doen had in mijn 2 proefschrift jaren.

Ten eerste MIT liet mij toe een eerste jaar

Economie Cursus te geven zo dat ik leerde

over les geven wanneer ik een job zocht later

in het jaar. Ten tweede Beate en ik hebben

elkaar ontmoet in de winter van 1962. In

de lente en zomer hebben wij gedroomd over

onze voorlopig ontworpen toekomstplannen.


It must have been a difficult period in

Beate’s life to share in all the uncertainties

in her and my life. But love, attraction and

common values, conquered all and we decided

to truncate the unknows by getting married

on Thanksgiving Day, November 22, 1962.

As a Non-American Fulbright Scholar I

had to find a job outside the USA for at least

2 years. My first job search ran into the op-

position of the Flemish Economics Faculty to

my nomination by Jacques Dreze, because it

is not the business of a French speaking Fac-

ulty member Dreze to propose nominations

to the Flemish faculty. Some CVP (Christian

Volks Partij) senator wanted me to hang in

there until the decision is made by the Bish-

ops in the University Board, but Dreze wrote

Ando to forget it. The process was out of

my hands and I do not know the full story.

Murray Kemp at the University of New South

Wales, with MIT colleague Henry Wan Jr en-

thusiastically supporting, made me a 3 year

Lecturer offer. Beate and I accepted. That

is how Simone was born in Australia. What

a wonderful life!

Australia a country of immigrants is full

of nice down-to-earth Australians. There I

published my most cited econometrics paper

in The Australian Journal of Statistics.

Het was zeker een moeilijke tijd voor

Beate te delen in al de onzekerheden in haar

en mijn leven. Maar liefde, attractie en

gedeelde waarden overwonnen. De onzeker-

heden werden beknot door op Thanksgiving,

November 22, 1962, te trouwen.

Als een niet Amerikaanse Fulbright

Scholar moest ik voor minstens 2 jaar een job

vinden buiten de VS. Mijn eerste zoeken naar

een job geraakte in oppositie van de Vlaamse

Economische Faculteit omdat Jacques Dre

my had voorgesteld. Het is niet aan een Frans

sprekend Faculteit Lid Dre benoemingen te

doen aan de Vlaamse Faculteit. In ieder geval

een senator van de CVP schreef mij de candi-

datuur te laten lopen tot de beslissing van de

Bisschoppen in de Universiteitsraad. Maar

Dreze schreef Ando alles te vergeten. De gang

van zaken was uit mijn handen en ik wist ni-

ets van het verloop. Murray Kemp van de

Universiteit van New South Wales, MIT col-

lega Henry Wan Jr steunend, bood my een 3

jaar Lecturer positie aan. Dat hebben Beate

en ik aangenomen en daarom is Simone in

Australia geboren is. Wat een prachtig leven!

Australians zijn rechtuit eerlijke mensen.

Ik publiceerde er mijn meest geciteerde ar-

tikel in Econometrie in The Australian Jour-

nal of Statistics.


Also 2 papers that had their origin in the

computational difficulties of my thesis work

saw the light of day. Murray Kemp and I also

coauthored 2 papers in the International Eco-

nomic Review. But after 3 years in Australia

we wanted to rejoin the Northern Hemisphere

from where we came.

Australia was quite isolated and the

salary was low relative to the price of a Qan-

tas flight in or out of Australia. Again with

the help of Henry Wan Jr, the chairman of

the Davis Economics Department Frank Clild

called me by phone with an offer. The rest

of the story is known to our children as our

and their life in Davis (1966- 2012). We lived

in a small apartment when Simone was still

alone in 1966-67 and moved to a newly built

house in Cleveland Street awaiting the ar-

rival of Robbie. Our stay in Davis was in-

terrupted for a year’s sabbatical stay in Leu-

ven (1972-73), where Elizabeth was born. Fi-

nally we moved to the 15 ha. Wegge Ranch

in 1979 where Beate and I still live. A sab-

batical leave year was spent with all three

kids in Bonn (1980-81) and Elizabeth and

I spent one year in Wassenaar, The Nether-

lands (1988-89).

2 andere artikelen die groeiden uit de

rekenkundige moeilijkheden in mijn thesis za-

gen het licht. Murray Kemp en ik publiceer-

den ook 2 artikelen in de International Eco-

nomic Review. Na 3 jaren wilden wij toch

terug naar de Noordelijke Hemisphere waar-

van we kwamen.

Australia is afgezonderd vooral als het

salaris laag is in betrekking tot een Qantas

vlucht in of uit. Nogmaals met de steun van

Henry Wan Jr, belde de Davis Economics

Department voorzitter Frank Child, mij op

met een bestendig aanbod. Het overige van

de geschiedenis is gekend door ons kinderen

als ons and hun leven in Davis (1966-2012).

We hadden een klein apartement met Simone

alleen in 1966-67 en verhuisden naar een pas

gebouwd huis in Cleveland Street wachtend

op de geboorte van Robbie. Ons verblijf

in Davis was onderbroken voor een jaar in

Leuven (1972-73) waar Elizabeth is geboren.

Eindelijk in 1979 verhuisden we naar de 15

ha. Wegge Ranch waar Beate en ik nu nog

wonen. Een verlofjaar met alle drie kinderen

werd doorgebracht in Bonn (1980-81) en Eliz-

abeth en ik verbleven een jaar lang in Wasse-

naar, Nederland (1988-89).


Ask Beate about her pleasure with you

three Simone, Robbie and Elizabeth, about

completing her Bachelor of Arts (BA) in His-

tory, her subsequent search for a job and

about my deserting you to her care. A great

part of my life’s story is buried in my short

list of publications Wegge (2012) . This still

keeps me hoping for one or another paper in

approaching my 80th birthday.

Should this effort be called self-centered

idle inspiration or idle expiration? The 3

more important people in my early academic

life are my Thesis Advisor Robert Solow at

MIT, recommender and co-author Murray C.

Kemp at University of New South Wales and

my MIT Colleague Henry Wan Jr. at Cornell

University today. Their pictures are posted

here.

Vraag maar Beate over haar plezier met

jullie drie kinderen, over haar lange stud-

ies tot Licentiaat in Geschiedenis, over haar

zoeken naar een job en over mijn over-

laten van jullie aan haar zorg. Het grootste

gedeelte van mijn leven is begraven in mijn

korte lijst van artikelen op het internet Wegge

(2012). Ik blijf bij kwaliteit niet kwantiteit en

dit laat mij hopen voor een of ander artikel

terwijl ik mijn 80ste verjaardag benader.

Is deze ego-centered poging ijdel inspi-

ratie of expiratie? De drie voornaamste

academici in het begin van mijn academis-

che loopbaan zijn mijn proefschrift adviseur

Robert Solow aan het MIT, aanbeveler en co-

author Murray C. Kemp aan de University of

New South Wales and my MIT Collega Henry

Wan Jr. aan de Cornell Universiteit vandaag.

Zij staan op de volgende fotos.


2.1.2 Gentleman Farming of the Wegge Ranch.

In 1978 we had three children and we

were in need of a bigger place with more

bedrooms. We did not find anything big-

ger in the City than the 4 bedroom house

at Cleveland Street 636. A half mile away

outside urban Davis we bought a 38 acre site

on County Road 98, with the original 40 acre

site called the Mayer Ranch. Our house was

built in 1979 and the 1966 Mustang decorates

the garage entry. On the right you have the

backside of the house with swimming pool.

All around the house there is a football field

of grass and beyond it Beate’s roses and trees.

Wij hadden drie grotere kinderen in 1978

en we zochten een groter huis. In de stad

vonden we niets groter dan wat we hadden in

Cleveland Street 636. Op een halve mijl ver-

wijderd van de stad kochten wij een perceel

van 38 acres=15.2 ha wat vroeger tot de 40

acres van de Mayer ranch behoorde. Ons huis

werd gebouwd in 1979 en de 1966 Mustang

versiert de garage oprit. De achterkant van

het huis met zwemdok staat rechts. Rond het

huis er is een voetbalveld van gras en verder

groeien Beate’s rozen, bloemen en bomen.

From now on Beate and I are in charge

of taking care of about 2 acres around the

house and we are gentleman farmers of the

other 36 acres. What do gentleman farmers

do? A couple of fotos show you.

Nu zijn Beate en ik belast met het verzor-

gen van ongeveer 1 ha grond rond het huis en

wij zijn de nieuwe hereboeren van de andere

36 acres. Wat doen hereboeren? Twee fotos

maken dit duidelijk.


On the left side the picture shows the 36

acres=15.2 ha of the Wegge Ranch during the

harvest of the wheat in one year and on the

right you see how the 250 rows of tomatoes

are being irrigated in another year. The gen-

tleman farmer gets the rental and the farmer

sells the harvest. In his free time he may har-

vest almonds with a stick.

De 36 acres=15.2 ha grond vande Wegge

Ranch is te bezien met links het oogsten van

een tarweveld in een jaar en rechts het irri-

gatie system van de 250 rijen van tomaten in

een ander jaar. Een hereboer krijgt de pacht

en de boer krijgt de oogst. In zijn vrije tijd

mag ook amandelnoten oogsten met een stok.

2.2. PETRUS WEGGE - DE MAEYER 1901-1960 25

2.2 Petrus Wegge - De Maeyer 1901-1960

The Petrus Maria Wegge - De Maeyer Family


1930-2007 Roza Francois Andries 1952 Seamstress

1932-2006 Frans Emmanuel Mason, Carpenter

1933 ? Leon Louis Francois Beate Teipel 1962 USA immigrant 1959

1941 ? Jozef Jacqueline Caluwe 1965 Banker

1901-1960 Petrus Maria Alberta De Maeyer 1928 School Teacher

2.2.1 Life in 101 Dorp, Breendonk Leven in 101 Dorp, Breendonk

This is the family of my father whom my

children have not known. He was born on a

small farm where most of the work is done

by mother Ludovica (Louisa), because father

Ludovicus (Louis, Wikkes), born on the big

Schanshoeve with 3 farm laborers, had only

learned to encourage the laborers. My father

was the 5th of eight, 5 brothers, 2 sisters.

Dit is de familie van mijn vader die mijn

kinderen nooit gekend hebben. Hij was ge-

boren op een boerderijtje waar het werk is

voor moeder Ludovica (Louisa) want vader

Ludovicus (Louis, Wikkes), komende uit de

grote Schanshoeve met 3 knechten, had alleen

geleerd knechten aan te moedigen. Mijn

vader was de 5de van 8, 5 broers en 2 zusters.


In father Louis’s early marriage days in-

come out of which his inherited habits had

to be paid was small. Later farm income

grew larger especially during the war years

1914-18 and the older children had found

gainful employment or had left the nest to

become butchers in Antwerp. Around 1918

my father was given the means to attend the

teacher school in Mechelen some 15 km. from

Breendonk. Instruction at the school was

in French. One must wonder how good this

was as preparation to instruct Flemish kids.

At home my father never spoke French. Af-

ter some years, riding a bike to school per-

haps, he earned his schoolteacher diploma.

Willebroek’s Christian Brothers hired him in

around 1925.

In 1926 mother Ludovica died and the 8

kids had to plan transitions. Sister Emma

had married Leonard Steenhuyzen after he

became a Antwerp Port Transportation Boss

(Havenbaas), a position previously held by

her uncle Frans of Reet. Brothers Jos and

Jan became Antwerp butchers. Brother Al-

fons also was a Christian Brothers teacher

and sister Maria (Mit) married Merksem

butcher Stan Cornelis. My father left home

in 1928, when he married and moved in the

house of my mother’s parents, 101 Dorp,

Breendonk.

In het begin was het inkomen klein en

de normale levensgewoonten van vader Louis

moesten ook betaald worden. Later was

er meer inkomen, vooral gedurende de oor-

logsjaren 1914-18 en als de oudere kinderen

een betalende job hadden of uitweekten als

beenhouwers naar Antwerpen. Na 1918

kreeg mijn vader de middelen te studeren

voor schoolmeester in Mechelen, ongeveer 15

km. van Breendonk. Na een aantal jaren

met de fiets naar Mechelen, behaalde hij

zijn diploma in de vroegere twintiger jaren.

Opleiding tot schoolmeester was in het Frans.

Dat kan toch niet effectief zijn als voorberei-

ding om les te geven aan Vlaams sprekende

kinderen. Thuis heb ik nooit een Frans wo-

ord gehoord. Hij werd schoolmeester in de

Kristelijke Broedersschool van Willebroek in

het midden van de twintiger jaren.

In 1926 stierf moeder Ludovica en ve-

randeringen waren op komst. Zuster Emma

trouwde Leonard Steenhuyzen die Esso

natiebaas werd in navolging van Emma’s

onkel Frans. Broeders Jos en Jan werden

Antwerpen beenhouwers. Broer Alfons ook

werd schoolmeester in Willebroek en zuster

Maria (Mit) trouwde met Merksem been-

houwer Stan Cornelis. Mijn vader verliet zijn

tehuis in 1928 met te trouwen en naar het

huis van de ouders van mijn moeder te ver-

huizen, naar 101, Dorp, Breendonk.


My father’s children where born there.

My mother (ons ma) had her hands full with

three kids in less than 3 years. She had in-

herited some money from her aunt Celine De

Maeyer and had saved some of her husband’s

salary during these 5 years of marriage. She

had planned to build her own house. But we

continued living in the house of her parents,

grandma ”moeder Roos” and grandpa ”Frans

van Admiraelens”. This nickname is after the

last name of his mother Catharina Admirael.

My maternal grandparents had retired

from a dairy in Willebroek (Kreweg) to a

two story square box home with cellar, 101

Dorp, Breendonk. Looking to the East the

house was across the St Leonardus parish rec-

tory. Every floor had 4 square boxes. On the

ground floor there were on the right (looking

East) the office room for my father’s savings

bank operations and the kitchen behind it.

On the left we had the feast room and the

den room with a door leading into the storage

barn. On the first floor we had the bedrooms

of my parents and my grandparents on the

South, with the boys room and Roza’s room

to the North. Yes there was a utility room,

holding coal and other burnable stuff, with a

pump operated manually bringing in water.

Daar werden de kinderen van onze pa

(vader) geboren. Ons ma had haar handen

vol met drie kinderen in minder dan 3 jaar.

Ze had een beetje geld geerfd van haar tante

Celine De Maeyer, zuster van haar vader, en

ze had wat gespaard van de wedde van onze

pa. Haar plannen waren haar eigen huis te

bouwen. Maar dag bij dag woonden we in het

huis van haar ouders, moe Roos en va ”Frans

van Admiraelens”. Deze bijnaam komt van

zijn moeder Catharina Admirael.

De ouders van ons ma stopten met de

boerderij in Willebroek (Kreweg) en kochten

een vierkantig burgerhuis met twee verdiepin-

gen en een kelder. Langs de oostkant was

de voorgevel tegenover de pastorij en de kerk

van de Sint Leonardus Breendonk parochie.

Iedere verdieping had 4 vierkante kamers. Op

de grondvloer oostelijkwas de bureelkamer

voor de spaarbank operatie van onze pa en

de keuken was daar achter. Links was de

feestkamer en de zonnekamer met een deur

met toegang tot de opslagschuur. Op het

eerste oostelijk waren rechts de slaapkamers

van ouders en grootouders en links de slaap-

kamers van de jongens en van Roza. Achter

de keuken buiten het vierkant was een opslag-

plaats voor kolen en de hand waterpomp.


Behind it there was an outdoor toilet, but

no running water. The septic hole was right

below the toilet board and that was the fer-

tilizer for the vegetables in the huge garden.

My grandparents found this quite comfort-

able and not worse than the living conditions

on their dairy farm in Kreweg.

Daarachter was de buitenshuis houten toi-

letplank zonder lopend water. De beerput

was onder de plank en was de bron om de

groenten in de grote hof te bemesten. Mijn

grootouders vonden dat allemaal comfortabel

en beter dan wat ze hadden op hun melkho-

eve in Kreweg.

Our paternal grandfather Ludovicus

(Louis) died in 1933. I do not know his ill-

ness. My mother later told me that there

was not much to inherit between the 8 chil-

dren. With the oldest brother uncle Frans

(my godfather) and his bachelor brother un-

cle Rene left on the homestead, the land,

farm and farm equipment etc. naturally was

left to Frans, who became the next farmer.

A couple of acres or so of land was given to

brother Rene who stayed with Frans and his

wife Marie as a farm servant for the rest of his

life. A liittle cash money was distributed be-

tween the others. I have never seen a notary

act recording the agreement.

Onze grootvader Ludovicus (Louis) stierf

in 1933. De doodsoorzaak is niet gek-

end. Mijn moeder heeft later verteld dat er

niet veel te verdelen viel want de boerderij

was klein. De oudste broer nonkel Frans

(mijn godvader) en de ongehuwde broer Rene

waren de enigen nog op de boerderij. De ho-

eve, het land en het gerief gingen naar de

oudste broer Frans die opvolger boer werd.

De ongehuwde broer kreeg ongeveer een ha.

land en is als knecht zijn ganse leven thuis bij

zijn broeder en schoonzuster Marie gebleven.

Een beetje geld was verdeeld tussen de an-

deren. Ik heb nooit een notaris akte van de

overeenkomst gezien.


2.2.2 Annus Horribilis 1933 Annus Horribilis 1933

Year 1933 is also the first ”annus horri-

bilis” in our father’s ”vita horribilis”. Early

in his marriage he showed signs of Parkin-

son disease and these grew more visible with

loss of control of saliva and of motions of the

nervous system.

The signs of his Parkinson disease could

no longer be ignored. His brother uncle Al-

fons, also a Christian Brother school teacher

at the same school in Willebroek, had been

helping him in any way possible. Because he

could not make class presentations or write

on the chalk-board any longer, he had to

be fired and he was laid off as a Christian

Brother school teacher.

Damned to a life of inaction, sitting in

the house of his wife’s parents, having three

small children, without any source of income,

without medical insurance or social security,

damned to a slow death, is this not as cruel

as the biblical experience of Job? Yet, I never

heard him complain or shout or yell. My

mother assigned him a corner chair where he

could read the Gazet van Antwerpen. He sat

in his chair reading the newspaper that he

could hold in his hands for a while, until it

fell to the ground all wet due to his inability

to control his saliva.

Het jaar 1933 is ook het eerste ”annus

horribilis” van de vele ”anni horribiles” van

onze pa. Vroeg al waren er tekens van Parkin-

son ziekte te zien. Zijn conditie groeide

slechter met sporadisch verlies in controle van

speeksel en bewegingen van het zenuwstelsel.

Tekens van zijn ziekte konden niet langer

voorbij gezien worden. Zijn broer nonkel

Alfons ook schoolmeester in dezelfde Chris-

telijke Broederschool had hem geholpen op

elke mogelijke manier. Maar zijn Parkinson

ziekte problemen lieten hem niet toe klas vo-

ordrachten te houden of op het schoolbord

te schrijven. Hij moest aan de deur gezet

worden en werd ontslagen als Christelijke

Broeder schoolmeester.

Veroordeeld tot een leven van werk-

loosheid in het huis van zijn schoonouders

met drie kleine kinderen, zonder inkomen,

ziekte of sociale verzekering, veroordeeld tot

een trage dood, is dit niet zoals het lot van

Job uit de bijbel? Toch heb ik hem nooit

horen klagen, roepen of schreeuwen. Ons ma

vond hem een zetel in een hoek waar hij de

Gazet van Antwerpen las. Hij zat in zijn zetel

met de krant die hij in zijn handen kon vast

houden voor een tijdje tot zij op de grond viel

helemaal nat bij zijn gebrek aan speekselcon-

trole.


He suffered the feelings of disdain from

his mother-in-law Rosalie silently and he fol-

lowed the progress of his children without

comments although we could perceive his de-

light in our school efforts and successes.

My maternal grandfather died in Decem-

ber 1938 from a stroke incurred 6 months

earlier. I remember he was cared for in his

bedroom and a stairgate preventing him from

running away was built. I have the impres-

sion that grandfather Frans was more sym-

pathic with my father’s bad luck than his

wife Rosalie. With my grandfather’s death

my father was alone with the women and my

mother had much more work to take care

of the garden. Roza now shared grandma

Roos’s bedroom. My mother became legal

heir of 3/8 of her parents’ assets. Since no

distribution actually took place, this was nev-

ertheless the beginning of many a quarrel in

my mother’s days of frustration, if not of de-

spair.

In 1940 when Hitler invaded Belgium

on his way to England, my father insisted

on following King Leopold’s call to arms

against the invading German Army. He vol-

unteered as a Red Cross Assistant to slow

down Hitler’s upmarch, only to return home

after the two weeks it took the Germans to

occupy the country.

Onze pa leed de gevoelens van minachting

van zijn schoonmoeder in stilte. Hij volgde

de levensloop van zijn kinderen zonder com-

mentaar maar zijn plezier in ons schoolwerk

en successsen konden wij goed bemerken.

Va Frans De Maeyer stierf in decem-

ber 1938 aan een hersenaanval 6 maanden

tevoren. Ik herinner dat hij verzorgd werd

boven op zijn slaapkamer en dat een trap-

poortje werd geinstalleerd zodat hij niet kon

weglopen. Ik heb de indruk dat onze va meer

sympathie had met het slecht geluk van onze

pa dan moeder Roos. Met de dood van onze

va was onze pa alleen met de vrouwen en

ons ma had meer werk met de hof. Roza

en moeder Roos deelden nu va’s slaapkamer.

Ons ma erfde 3/8 van de bezittingen van

haar ouders. Sinds in feite die verdeling nooit

plaats vond, was dit niettegenstaande het be-

gin van vele ruzies in de dagen van frustratie

of desperatie van ons ma.

Hitler op zijn weg naar Engeland viel Bel-

gie binnen in 1940. Onze pa was resoluut in

het beantwoorden van de oproep door Kon-

ing Leopold III zich te verzetten tegen het

invallende Duitse leger. Hij nam vrijwillig

dienst als Rode Kruis verpleger om de inval

van Hitler te vertragen. Maar hij was terug

thuis na de 2 weken dat de Duitsers nodig

hadden Belgie te bezetten.


He told atrocious stories of the many Bel-

gian soldiers that he had seen killed, one was

his neighbor shot dead in a trench right next

to him. He was happy to be still alive and

so was my mother. A year later my younger

brother Jos was born.

Only one time did he slap me because I

did not volunteer to fix his tie. One morning

he wanted to walk to the Willebroek kermis

which he had done every year. My mother

was telling him that he was in no condition to

do that or should do that, given his appear-

ance, shaking and driveling. In my decision

to support my mother, I ran away, but he

ran faster after me to catch me and to force

me to fold and put on his tie, which I did.

This, I believe, was the last time he went to

the Willebroek kermis, he never went there

again. Except for a walk to Dorp 60, Breen-

donk to play cards with tante Leonie, or to go

to bed, he never left his kitchen corner chair.

My father loved playing cards and he

was always eager to find willing cardplay-

ers. One of these was greataunt Leonie (my

godmother) and on Sundays other neighbors.

He begged us children to play some cards

(Whist, black Jack). After a long game and

he got tired, he dropped or could not hold his

cards any longer and he asked us to hold

Hij had gruwelijke feiten over de vele sol-

daten die gesneuveld waren. Een soldaat

naast hem in de gracht werd dood geschoten.

Hij was blij te leven en zo was ma. Een jaar

later werd Jos geboren.

Een enkele keer gaf hij mij een paar klet-

sen omdat ik hem niet wilde helpen een strop

in zijn das te leggen. Hij wilde naar de kermis

in Willebroek wat hij gedaan had ieder jaar.

Ons ma zegde hem dat hij niet in conditie

was dat te doen, gegeven zijn voorkomen, zijn

schudden en kwijlen. Ik besloot ons ma te

ondersteunen en liep weg. Maar hij liep nog

sneller, achterhaalde mij en dwong mij zijn

das te vouwen en te knopen, wat ik ook deed.

Ik geloof dit was de laatste keer dat hij naar

de kermis in Willebroek is ging, hij is er nooit

meer geweest. Behalve voor een wandeling

naar Dorp, 60, Breendonk, om te kaarten met

tante Leonie of om te gaan slapen, verliet hij

zijn zetel in de hoek van de keuken niet.

Onze pa speelde graag met kaarten en hij

probeerde willende spelers te vinden. Een

van deze was groottante Leonie (mijn god-

moeder) en een paar anderen. Hij bedelde

ons kinderen om te ”Wiezen” of ”21” te spe-

len. Na een lang spel en hij was moe er van,

liet hij zijn kaarten zakken of vroeg hij ons


them for him. This was often the occasion to

start a quarrel with aunt Leonie, he accusing

her of taking advantage by seeing his cards.

Often they separated for a week until he got

back to her begging for another game. So she

did.

In my mind my father was a figure in the

background, ignored by most, living silently,

in need of very little, waiting to die away?

When we were in High School we saw him in

the evening for a short time and when at the

university not at all any more. Our mother

told us about his joy when we did well and

about his understanding when we did not so

well. He never interfered in our social life,

in our visiting the Breendonk bars. He did

not support openly our mother’s complaints

about our bad habits.

zijn kaarten te houden. Dit was soms de gele-

genheid ruzie te maken met tante Leonie en

haar te beschuldigen te profiteren van zijn

kaarten te zien. Soms wilde hij niet meer

spelen tot hij na een week bedelde voor een

ander spel. Wat ze ook deed.

Onze pa was een figuur in de achtergrond,

vergeten door velen, levend in stilte, met

weinig behoeften, wachtend te verdwijnen?

We zagen hem kortelings ’s avonds wanneer

we op het middelbaar zaten en niet meer een-

maal op de universiteit. Ons ma vertelde ons

over zijn vreugde wanneer we goed presteer-

den en over zijn begrip wanneer we niet zo

goed deden. Hij mengelde zich nooit in ons

sociaal leven, in ons cafe bezoek in Breen-

donk. Openlijk ondersteunde hij het beklag

van ons ma over onze slechte gebruiken niet.

1950 photo of my father’s 4 children, Jos,

Frans, Roza, Leon.

1950 foto van de 4 kinderen van onze pa,

Jos, Frans, Roza, Leon.


2.2.3 Roza from 1930 to 1960 Roza van 1930 tot 1960

Roza was our father’s oldest and after fin-

ishing the Breendonk elementary school third

best of her class, she went for a short time to

Sint Kathelijne Waver and then one year to

the public Junior High in Willebroek. Our

mother tried to convince her to be more seri-

ous about her school education. She was at-

tracted however to practical skills in sewing

and dress making unknown to our mother.

Maria Andries ran a dress making shop and

she let Roza be an intern. So, in her teenage

years Roza learned how to repair old dresses

and helped making new ones. She even initi-

ated the design of vests, pants and shirts for

her brothers.

Roza was de oudste in de familie van onze

pa en na de lagere school als derde in haar

klas ging ze voor een korte tijd naar Sint

Kathelijne Waver en dan naar het lager mid-

delbare in Willebroek. Ons ma probeerde

haar te overtuigen van het nut van haar oplei-

ding. Maar Roza had meer interesse in prak-

tische kennis zoals naaien en kleren maken,

waarin ons ma onbekwaam was. Maria An-

dries had een klerenwinkel en werfde Roza

aan als intern. zodus in haar tiener jaren

leerde Roza hoe oude klederen hersteld wor-

den en zij hielp in het maken van nieuwe. Ze

nam zelfs het initiatief en hielp in het ontwer-

pen van jassen, broeken en hemden voor haar

broers.


In the 1950 portrait above you can see

how much progress she had made in Maria

Andries’s dress making shop. She also helped

our mother to make our home more liv-

able and cleaner. For the first time in my

(grand)mother’s life, 101 Dorp saw christmas

decorations and a manger brought there by

Roza. She also added more spice and new

recipes to the meals at 101 Dorp. We all knew

that she had an ulterior motive to continue

spending more time with the Andries fam-

ily because there she met Francois Andries.

They married in 1952 and moved in the house

of the Andries family.

Some time later aunt Leonie lost her

house-cleaning chef de cuisine second hus-

band Guillaume De Laet and she was in need

of long term care. Through our mother, she

asked Roza to help her by moving into her

home 60 Dorp, Breendonk, which she and

Cois did. There was an implicit understand-

ing that Aunt Leonie would leave the bulk of

her assets to our mother, which she had done

already through a sale/rental contract of her

Hoboken real estate in 1953 and the transfer

of her house to Roza. The rest was completed

when she died in 1956 leaving her liquid as-

sets to our mother. Gilberte and Ingrid were

born already and the very difficult burden

In de 1950 foto bovenaan is de vooruit-

gang van Roza en Maria Andries van

dameskleren naar herenkleren te zien. Thuis

hielp Roza in kuisen en versieren en

voor de eerste keer in het leven van ons

(groot)moeder kreeg 101 Dorp kerstmis dec-

oraties te zien met stal. We kregen ook meer

spijs en nieuwe recepten in onze maaltijden.

We wisten dat Roza een verborgen en dan

verder motief had meer tijd te besteden met

de Andries familie wegens Francois Andries,

Maria’s broer. Ze zijn getrouwd en Roza ver-

huisde naar de Andries familie in 1952.

Een tijd later stierf Guillaume De Laet

de man van tante Leonie die haar huis had

gekuist en haar eten gekookt. Ze had ie-

mand nodig om haar te verzorgen op lange

termijn. Langs ons ma om vroeg ze Roza

haar te helpen door in Dorp 60, Breendonk te

komen wonen, wat zij en Cois gedaan hebben.

Er bestond in die tijd de verwachting dat ons

ma de grote meerderheid van de bezittingen

van tante Leonie zou erven, wat ze al had

waar gesteld in het verkoop/huur contract

van haar huizen in Hoboken in 1953 en in de

transfer van haar huis aan Roza. Wat erover

bleef in liquide waarden is dan door ons ma

geerfd wanneer ze stierf in 1956. Gilberte en

Ingrid waren al geboren en Cois and Roza


involved in taking care of the physical needs

of a very sick aunt Leonie came to an end for

Cois and Roza. My goldchild Leon was born

in 1958 on June 9, which is also my birth-

day, and later there are the twins Marijke and

Hendrik. This is how the Cois Andries-Roza

Wegge’s family ended up living at 60 Dorp,

Breendonk and how and why our family owes

unmeasurable gratitude to Cois and Roza by

enabling our mother to have a better future

for herself and the means for the further edu-

cation of her sons throughout the fifties and

beyond. Yes, witnessing all these events was

our father.

zagen het einde van een zeer lastige peri-

ode zorg te dragen lichaam en geest van een

zeer zieke tante Leonie. Mijn petekind Leon

was geboren in 1958 op de negende juni,

dat is ook mijn verjaardag. Later kwam de

tweeling Marijke en Hendrik. Dat is hoe de

Cois Andries-Roza Wegge familie op Dorp 60,

Breendonk te recht kwam en hoe en waarom

onze familie hun onmetelijke dankbaarheid

verschuldigd is. Door hun lange termijn zorg

van tante Leonie kreeg ons ma de middelen

tot een betere toekomst voor haar en voor de

verdere studies van haar jongens. Onze pa

beleefde alles mee.

2.2.4 Frans from 1932 to 1960 Frans van 1932 tot 1960


I always knew that Frans was very im-

pressed by our father’s Parkinson disease and

by the early death of his godfather Frans van

admiraelens in 1938. He felt himself called

upon to help out in whatever way he could

in the family. Early on he was eager to show

how strong he was and could take over from

his godfather by working in the garden

Frans was one year older than I. The Ele-

mentary School in Breendonk during the war

years was run very well. The younger teach-

ers De Decker, Vercauteren, Verlinden had

deposed the old music headmaster Moeyer-

soms and had subdivided the subjects ac-

cording to the comparative advantage of each

teacher. In 1942-43 Frans was first in Grade

6 and I in Grade 5, both grades led by Ver-

linden in one class room.

Since both classes had dealt with the

same material in a ”double” class, the head-

master approved my father’s request to let

me skip Grade 6, so that in 1943-44 Frans

and I were together in Grade 7, the class of

teacher Vercauteren At the end of the year,

Frans (second in the first desk) came out on

top and I (second in the last column along

the wall) was second. The third ranked stu-

dent was Richard Van Doorslaar (fourth in

the first row), who later became priest and

missionary in Mali.

Ik wist altijd dat Frans diep ingedrukt

was door de Parkinson ziekte van onze pa

en door de vroege dood van zijn peter Frans

van den admirael in 1938. Hij voelde zichzelf

geroepen om te helpen op elke manier dat hij

kon. Op jonge leeftijd al werkte hij in de hof

en liet zien hoe sterk hij was en in staat om

de taak over te nemen van zijn peter.

Frans was een jaar ouder. De lagere

school in Breendonk was goed bestuurd in

de oorlogsjaren 1940-45. De jongere meesters

De Decker, Vercauteren en Verlinden hadden

de oude muziekmeester Moeyersoms ontzet

en hadden de vakken verdeeld volgens het

vergelijkende voordeel van iedere leraar. In

1942-43 was Frans de 1ste in Graad 6 en ik

in Graad 5, de grote en de kleine kant van de

Verlinden klas.

Omdat in beide graden dezelfde stof was

behandeld in een ”dubbele” klas, the hoofd-

meester keurde de vraag van onze pa goed

om Graad 6 over te slaan en mij met Frans

in Graad 7 van meester Vercauteren te zetten

in 1943-44. Op het einde van het jaar, Frans

(2de op de eerste bank) was de eerste and

ik (2de in de laatste rij langs de muur) was

tweede. De derde Richard Van Doorslaar

(4de in de eerste rij) werd priester en mis-

sionaris in Mali.


After the Breendonk elementary school

our mother sent us to Junior High in Wille-

broek. That was a tuition free Public School.

After the first year I transferred to the Latin-

Greek school in Boom, while Frans contin-

ued his public Junior High in Willebroek and

then transferred to the public Mathematics-

Science oriented Senior High in Boom. He

had no friends during his High School years,

there being only 4 students in his final year,

with Frans and Staf Van Landeghem of Wille-

broek the better students. Frans was not in-

terested in sports or in youth associations.

Without contact with his own age group he

became a closed book that he seldom opened

to anyone. Given our father’s condition and

ma’s lack of money, our grandmother’s house

was not a place to be seen.

A main concern of mine was not to show

our home to friends. Our mother had her

hands full taking care of her mother, her kids

and my father. Our living quarters were of-

ten rather messy. Without friends his own

age, Frans accompanied often uncle Guilli-

aume, the second husband of aunt Leonie, to

the Breendonk cafes and this was instrumen-

tal in his acquiring a habit that would harm

him in the long run.

Na het Breendonks lager onderwijs stu-

urde ma ons naar het lager middelbaar in

Willebroek. Dat was een openbare school dat

schoolgeld vrij was. Na het 1ste jaar ver-

huisde ik naar de Latijn-Griekse afdeling van

het Onze Lieve Vrouw College in Boom ter-

wijl Frans in Willebroek bleef en overzette

naar de Wiskunde-Wetenschap afdeling van

het pas geopende publieke middelbaar in

Boom. Met 4 studenten in zijn laatste jaar,

waar Staf Van Landeghem en hij de betere

studenten waren, en zonder interesse in sport

of jeugdgroepen, had Frans geen vrienden.

Zonder contact met zijn ouderdomsgroep

werd hij een gesloten zelden opende boek.

Belast met de toestand van onze pa en ons

ma zonder geld, het huis van moeder Roos

was niet een plaats om te zien.

Het huis van binnen te laten zien aan

vrienden of vreemden was te vermijden,

dacht ik altijd. Ons ma had haar handen

vol met de verzorging van onze pa en van

ons. Onze woning was nogal vuil. Zon-

der vrienden van zijn leeftijd had Frans het

gezelschap van oudere mensen zoals dat van

nonkel Guillaume, de tweede man van tante

Leonie, waarmede Frans de Breendonk cafes

bezocht. Daarmede is een gebruik ontwikkeld

dat later veel schade berokkenen kan.


Frans finished High School in 1950, one

year ahead of me, and went in 1950-51 to the

University of Gent to study Administration

Sciences. In those days the university fail-

ure rates were very high, exams being very

short oral exams in every subject, stretched

over a week or more. Frans did not suc-

ceed. The next year my mother in an effort

to keep alive her dream of both Frans and

I getting a degree in some Higher Education

Institution, asked tante Cesarinne and uncle

Jos, my father’s brother, if we could board

during the week in their house behind and

above their jewelry shop. They generously

consented and off we went to Antwerp and

Jesuit Sint Ignatius. During that year, be-

ing together more often, I learned that Frans

never learned or wanted to apply good study

habits.

He was distracted by the material condi-

tions in the life of our parents and what could

be done about it. Instead of cramming for the

exam, he felt compelled to spend enormous

time on repairing and managing the real es-

tate holdings of Tante Leonie during vacation

times or on weekends, often helped by uncle

Guilliaume, who was aunt Leonie’s Hoboken

rent collector. While in Antwerp he liked to

converse with the Antwerp uncles and aunts,

Frans eindigde zijn middelbaar in 1950,

een jaar voor het mijne. Hij ging naar de

universiteit van Gent waar hij Administratie

Wetenschappen koos. In die jaren waren de

mislukkingen hoog in een systeem met korte

mondelinge examens verspreid over een ganse

week of langer. Frans lukte niet. Ons ma

dromend van een diploma van hoger onder-

wijs voor iedere zoon, vroeg tante Cesarine en

onkel Jos, de broer van onze pa, of wij konden

logeren gedurende de week in hun huis achter

en boven hun juweelzaak. Dat werd onmid-

delijk graag toe gestaan en wij vertrokken in

1951 naar Antwerpen en het Sint Ignatius van

de Jezuiten. In dat jaar, nu ik dikwijls in

zijn gezelschap verbleef, zag ik dat Frans geen

goede studiemanier kende of toepassen wilde.

De materiele condities waaronder onze

ouders leefden en wat kon gedaan worden

ter verbetering, waren een distractie in zijn

leven. In plaats van te blokken voor het ex-

amen voelde hij zich gedwongen veel tijd te

besteden aan reparaties en modernisering van

de huizen van tante Leonie in de vacantie en

weekends. Nonkel Guillaume, de huur verza-

mellaar van tante Leonie, hielp hem dikwijls.

Gedurende zijn studenten verblijf in Antwer-

pen converseerde Frans graag met de nonkels,


who all owned extensive real estate property,

about how to fix roofs, windows, toilets, wa-

ter faucets etc. in old places. He liked to talk

about the legalities surrounding renters and

landlords, about relevant property and inher-

itance tax laws, about the role of lawyers and

notaries, knowledge some of which he had

acquired during his year in Gent. He even

showed his masonry and carpentry skills by

aiding them in a job or two. Naturally, Frans

did not succeed in the year-end exams in 1952

and decided to abandon further higher edu-

cation degrees.

die allen rentehuizen bezaten, over het repar-

eren van daken, vensters, WC’s, water kra-

nen, etc. . Hij praatte met overtuiging over

huurder en eigenaar wetten, over de eigen-

dom en erfenis taks wetten, over de rol van

advocaten en notarissen, kennis tot dewelke

hij werd ingeleid in zijn jaar in Gent. Hij

toonde zijn metselaar en schrijnwerker talent

door hun te helpen in een paar projecten. Op

het einde van het jaar 1952 was hij niet gereed

voor de examens en mislukte. Hij besloot een

eindpunt te zetten aan het belang van een

universitair diploma.

2.2.5 Frans’s Master Plan Frans’s Masterplan

Instead of sobbing over his failure in

school he seemed to have no regrets and while

he waited for the start of his 18 month com-

pulsory military service, he saw clearly the

solution to the material problem of his par-

ents and had it executed perfectly with the

consent of all. It consisted in having aunt

Leonie and uncle Guilliaume (authorizing his

wife) to agree to a sale of her real estate in

Hoboken to our mother under the condition

that my mother would collect the rents and

hand over some portion of the rents to Tante

Leonie. Our mother would not be the owner

but the

In plaats van te wenen over zijn mis-

lukking op school scheen Frans geen spijt

te hebben. Terwijl hij wachte op het begin

van zijn 18 maanden verplichte militaire di-

enst, zag hij klaar de oplossing tot het geld-

probleem van ons ma en hij zorgde er voor

dat ze uitgevoerd werd met de toestemming

van allen. De oplossing bestond in het teke-

nen door tante Leonie en nonkel Guillaume

(hij moest zijn vrouw bemachtigen) dat haar

vaste goederen in Hoboken verkocht zijn aan

ons ma onder de voorwaarden dat ma de

huishuur ontvangt en een bepaald percentage

van de huishuur aan tante Leonie overdraagt.

Ons ma wordt de eigenaar niet


beneficiary of the rental income, with the

property titles of the Hoboken real estate dis-

tributed among the four of us. This was

signed some time in 1952-53 shortly before

the death of uncle Guilliaume in 1953 and the

start of Cois’s and Roza’s care taking of aunt

Leonie. When Tante Leonie’s Breendonk real

estate was transferred to Roza our mother

was the ultimate guarantor of a fair distri-

bution between her children. This distribu-

tion was defined precisely some years later in

an agreement that designated the ultimate

owner of each piece of real estate originally

owned by one or the other of the two sisters

Rosalie and Leonie Somers.

There can be no doubt that Frans was

proud of his Master Plan because all in our

famly, especially the women, admired him for

it and he should have been proud of it. But

admiration does not last for ever especially

when Frans never expressed appreciation for

the role or accomplishments of others, not

even for the people who helped him in his

many jobs. In these relationships he played

the boss ordering them around, acting nas-

tily and expressing dissatisfaction with their

work, calling them stupid. This is also how

he treated our brother-in-law Cois and later

Cois’s children.

maar wel de genieter van de huishuur ter-

wijl de eigendomstitels over gaan aan haar

kinderen. De ondertekening nam plaats in

1952-53 kortelings voor de dood van nonkel

Guillaume in 1953 en het begin van de lange

termijn verzorging van tante Leonie door

Cois and Roza. Wanneer de Breendonk vaste

goederen van tante Leonie over gedragen wer-

den aan Roza was ma de uiteindelijke waar-

borger van een eerlijke verdeling tussen ons 4

kinderen. Deze werd gerealiseerd in een con-

tract dat de uiteindelijke eigenaar noemt van

ieder stuk eigendom dat in het bezit was van

de zusters Rosalie en Leonie Somers.

Zonder twijfel was Frans fier op zijn Mas-

ter Plan en terecht zo. Hij kreeg de be-

wondering van iedereen in de familie vooral

van de vrouwen. Bewondering duurt niet

voor altijd vooral niet wanneer Frans nooit

waardering uitsprak voor de rol of voor het

werk van anderen, zelfs niet wanneer die hem

hielpen in een of ander van zijn vele pro-

jecten. In deze relaties speelde hij de rol

van een kwade ontevreden commanderende

baas die zich beklaagt over de stommiteit

van zijn helpers. Dit is hoe hij onder meer

zijn schoonbroer en later de kinderen van zijn

schoonbroer behandelde.


After taking care of his mother’s income

flow problem, it took Frans another 10 years

to turn the messy square box house of our

grandmother Roos into a livable 101 Dorp

Breendonk with modern amenities.

Nadat de oplossing van de inkomsten van

ons ma in plaats was, heeft het nog tien

jaren geduurd vooraleer Frans de vierkantige

bak van moeder Roos veranderde in een leef-

baar 101 Dorp Breendonk met moderne fa-

ciliteiten.

2.2.6 Leon from 1933 to 1960 Leon van 1933 tot 1960

Frans and I were rivals in school where he

beat me scholarly. But I won in another con-

test when our neighbor Pastor Somers, with

vicar Moors and the maid Melanie recom-

mending, asked me to be an altar boy. At

the end of my elementary school I could re-

cite the prayers of the mass in Latin. In the

Our Lady College in Boom the emphasis was

on languages, six years of Latin, French, Ned-

erlands, 5 years of Greek, 3 years of Senior

High English and German, but tuition had to

be paid. I attended for one year the tuition

free public school in Willebroek. Then Tante

Leonie suggested that she would pay the tu-

ition, perhaps hoping that I might become a

priest. I changed from Willebroek to Boom

for 6 years of Latin and Greek. Staf Van Lan-

degem, a schoolmate of Frans, reminded me

that Latin and Greek were required for the

priesthood and for Chemistry.

Frans en ik waren rivalen op de lagere

school waar hij won. Er is een andere com-

petitie die ik won, wanneer pastoor Somers,

op raad van onderpastoor Moors en hun meid

Melanie, mij vroeg misdienaar te worden. Op

het einde van mijn lagere scholing kon ik de

Latijnse gebeden van de mis goed reciteren.

Het Onze Lieve Vrouw College (OLVC) in

Boom was gericht op talen, 6 jaar Latijn,

Frans, Nederlands, 5 jaren Grieks, 3 jaren

Engels en Duits, maar schoolgeld moest be-

taald worden. Eerst ging ik voor een jaar

naar de schoolgeld vrije middelbare school

in Willebroek. Dan beloofde tante Leonie

het schoolgeld van het OLVC te betalen,

hopend dat ik priester zou worden, en ik ve-

randerde van Willebroek naar Boom voor 6

jaren talen. Staf Van Landegem, een school-

maat van Frans, heeft mij er aan herinnerd

dat Latijn en Grieks verplichtend waren voor

priesters maar ook voor Scheikunde.


High School in Boom attracted the bet-

ter student of the counties around Boom and

I was no longer the top student. I fell from

number 3 in the first year down to number

7 in the sixth year. Drowning in languages

I discovered that my relative strenght really

was in Mathematics including calculus in the

final Rhetorica year. I competed hard and

succeeded in being number one in mathemat-

ics. You got to have a comparative advantage

in some subject I consoled myself. The pic-

ture below is my 2nd to last (Poesis) High

School class with my favorite math and poe-

sis class teacher priest Jos Van Ael.

De middelbare school in Boom bracht te

samen de betere studenten van de kantons

rond Boom en ik was de top student niet

meer. Ik viel van nummer 3 in het eerste jaar

tot nummer 7 in het zesde jaar. Verdrink-

end in talen ontdekte ik dat mijn relatieve

sterkte in Wiskunde lag, inclusief calculus in

de Rhetorica, het laatste jaar. Ik studeerde

hard en gelukte er in nummer een te zijn in

wiskunde. Ge moet een vergelijkend voordeel

hebben in sommige vakken, was mijn troost.

Of de foto staat mijn Poesis class op reis met

mijn favoriete wiskunde en poesis klas leraar

priester Jos Van Ael.


After High School greataunt Leonie felt

that she had paid enough for my studies and

she no longer volunteered to pay for any ed-

ucation expenses. I had studied long enough

and should find work, she told my mother.

So, my brother Frans and I went to Saint Ig-

natius in Antwerp. I did fairly well in the

first 2 candidacy years 1951-53. But that

Program was oriented towards Business and

I felt my comparative advantage would al-

ways be in more abstract subjects requiring

more mathematical analysis. Since mother

had more money now, through Frans’s suc-

cessfully implemented Master Plan, she paid

for and let me transfer to Leuven, where there

existed a business actuarial program.

In the 5 years 1953-58 I was in Leuven. In

the first year I had to study very hard to take

extra mathematics courses required in the ac-

tuarial program. I also was temporarely in-

volved in connection with our mother’s real

estate holdings because Frans was serving in

the army for 18 months. One day I had

to represent the family in an Antwerp court

for having built a small retaining wall with-

out permit. In later years I was much less

stressed and I had many days of classic stu-

dent life, made famous in German Student

Lieder.

Na het middelbaar groottante Leonie

dacht genoeg te hebben betaald voor mijn

studies en wilde niet meer betalen voor

verdere studies. Zij vertelde ons ma dat ik

lang genoeg op school was geweest en dat ik

een job moest zoeken. Zodus ging ik naar

Sint Ignatius in Antwerpen met mijn broer

Frans. Ik deed redelijk wel in de eerste 2 can-

didaat jaren 1951-53. Maar het program was

meer gericht op Bedrijfseconomie en ik dacht

dat mijn vergelijkend voordeel bij meer the-

oretische vakken lag waar meer wiskunde te

pas komt. Ons ma had nu ook meer geld dank

zij Frans’s Master Plan. Zij liet mij over-

schakelen naar Leuven in 1953 en betaalde

voor mijn nieuw bedrijfseconomisch Actuar-

ieel programma.

In de jaren 1953-58 was ik student in Leu-

ven. In het eerste jaar moest ik zeer hard

studeren om de extra wiskundige cursussen

van het actuarieel programma te volgen. Ik

was ook af en toe bezig met de vaste goed-

eren van ons ma terwijl Frans voor 18 maan-

den legerdienst had. Een maal moest ik de

familie vertegenwoordigen in een Antwerpse

rechtbank wegens het bouwen zonder toelat-

ing van een klein muurtje. In latere jaren

was ik veel minder onder druk en ik beleefde

veel dagen als de klassieke student beroemd

gemaakt in Duitse Lieder.


Having completed all course work in actu-

arial studies, I slowly drifted away from the

actuarial profession itself and did not com-

plete the internship that would have crowned

me Actuary. Instead, I became interested

in Theoretical Economics where I discovered

that the Leuven professors did not know and

were not prepared to teach modern quanti-

tative economics. Clearly I had to learn this

abroad after I served first in the army.

These fifteen months late 1957 to early

1959 in the French section of the Belgian

Army have been the saddest months of my

whole life, totally useless and without any

good comprehension.

The Ministry of Education paid a small

fellowship grant to spend 6 months at the

Centraal Planning Bureau, founded by the

first Economics Nobel Prize winner Jan Tin-

bergen in The Hague. I wanted to learn how

the Dutch advised their government in eco-

nomic matters. This is where I learned about

their model and how to run regressions on

an electric calculator. In The Hague I had a

room in the house of a very old couple and

their old bachelor son. My social life was far

from exciting but they were nice Dutch peo-

ple, he of Dutch Indonesian administrative

experience, she of the Dutch cuisine tea-

Nadat ik al he cursuswerk had beeindigd

drijfde ik stilaan weg van het actuarieel

beroep en de jaarlange interne stage dat me

het Actuarieel diploma zou geleverd hebben

maakte ik niet af. In zijn plaats groeide

mijn interesse in Theoretische Economie en

de realizatie dat de Leuvense professoren niet

bekwaam waren les te geven in moderne

wiskundige economie. Ik moest dit in het

buitenland leren na mijn legerdienst.

Deze 15 maanden tussen het einde van

1957 tot het begin van 1959 in de Franse

afdeling van het Belgische Leger waren de

triestigste maanden van mijn heel leven,

volledig nutteloos en niet te begrijpen.

Het ministerie van Onderwijs betaalde

een klein beurs om 6 maanden te verblijven

aan het Centraal Planning Bureau, opgericht

door de eerste Economie Nobel Prijs win-

naar Jan Tinbergen. Ik wou leren hoe de

Nederlanders hun gouverneurs raad gaven in

economische politiek. Dat is ook waar ik

leerde hoe regressions worden uitgevoerd op

een electronische rekenmachine. In De Haag

zat ik op kot in het huis van een ouder kop-

pel en hun ongetrouwde zoon. Mijn sociaal

leven was ver van ideaal maar zij waren echt

goede Nederlanders, hij met Nederlandse ad-

ministratieve ervaring, zij was een eenvoudige

vrouw met kennis van de Nederlandse kook-


pouring devoted wife and protecting her son

from the old non-debatable disciplinary rules

imposed by the pater familias. The son and

I went to see Amsterdam on one of the week-

ends. I learned a lot about Dutch habits in

this my first experience outside Belgium.

When I left Breendonk to step on the boat

of the Holland America Line in Rotterdam

that left for New York, I said good-bye to my

father when he was still in bed. I told him

in August 1959 that I was leaving for a short

year in America and that I would be back in

the summer. He answered that he would not

live that long and be dead. He was right. He

died in the Spring of 1960.

boek en beschermde haar zoon van de door

haar man zonder argument opgelegde disci-

plinaire regelen. De zoon en ik gingen een-

maal naar Amsterdam. Ik leerde veel over

hun gewoonten in deze mijn eerste buiten-

landse ervaring.

Wanneer ik Breendonk verliet naar de

Holland America Liner in Rotterdam nam ik

afscheid van onze pa terwijl hij nog in bed

lag. Ik zegde hem in Augustus 1959 dat ik

weg ging voor een zeer korte tijd en dat ik

terug zou zijn in de zomer. Hij antwoordde

dat hij dan niet meer zou leven en dood zou

zijn. Hij was correct. Hij stierf in de Lente

van 1960.


2.2.7 Jos from 1941 to 1960 Jos van 1941 tot 1960

Jos is the youngest of 4 children, 8 years

younger than I. When our father died in 1960

he was 19 years old and his perception of the

events taking place in the fifties must be quite

different from the events as they were experi-

enced by his older sister and brothers. In any

event Jos did not personally experience the

very difficult balancing choices our mother

had to make. After elementary school he too

attended OLVC in Boom with its language

emphasis and very few science courses. He

finished in 1959 having been the best student

in all 6 years but his Latin-Greek schooling

was not the best preparation for the program

that he selected later. Eventually he became

the family banker taking over our mother’s

Antwerpse Hypotheek Savingsbank and suc-

cessfully expanding the scope and the cus-

tomer base of the Breendonk AXA Bank.

Jos is the jongest van 4, acht jaar jonger

dan ik. Wanneer onze pa stierf in 1960 was

hij 19 jaar oud en zijn perceptie van de vi-

jftiger jaren zal wel verschillend zijn van de

ervaringen door zijn zuster en twee broers.

In ieder geval beleefde Jos persoonlijk niet de

zeer moeilijke keuzen door ons ma gemaakt

in de vijftiger jaren. Na zijn lager onderwijs

ging hij ook naar het OLVC in Boom dat hij

beeindigde in 1959 als eerste in de Rhetorica

klas nadat hij ook de beste leerling was in de

5 vorige klassen. Jos vertelde mij dat Latijn-

Griekse humaniora met zijn concentratie op

talen weinig plaats overliet voor de weten-

schappen en geen goede voorbereiding was

voor zijn studiekeuzen later. Eventueel nam

hij de Antwerpse Hypotheek kas over van ons

ma en met veel success kon hij de aard en de

klanten basis van de locale AXA Bank oper-

aties zeer veel uitbreiden.

2.3. LUDOVICUS WEGGE-DE LAET 1865-1933 47

2.3 Ludovicus Wegge-De Laet 1865-1933

The Johannes Ludovicus Wegge - De Laet Family

Years First Name Spouse Date Children

Emma LeonardSteenhuyzen +Jan,Mariette,Simone

Frans Marie +Fons,Jos,+Jan

Jos CesarineVan Asch Mariette,Armand,Gilberte

Jan Catharine +Willy

1901-60 Petrus Alberta De Maeyer 1928 +Roza,+Frans,Leon,Jos

1900-?? Rene

Alfons Francine Lea,Simone

Jeanne Hugo

Maria StanCornelis Rachelle

1865-33 Joh. Ludovicus LudovicaDeLaet 189? Pullaar farmer

I have never known my paternal grand-

parents Louis ( de Wikkes) and Louisa. She

had died in 1926, he in 1933. With many

children on a small farm there was a lot of

joy and of poverty in the beginning of their

marriage.

Ik heb mijn grootouders aan vaderskant

Louis (de Wikkes) en Louisa nooit gekend.

Zij was al dood in 1926 en hij in 1933. Met

vele kinderen op een boerderijtje was er veel

plezier en ook armoede in het begin van hun

huwelijk.


Later at family gatherings it was a plea-

sure to listen to their jokes, their pranks and

not so sad events, like how their mother man-

aged to have them share one orange or one

banana between them all. The main roles in

these exchanges were carried by uncle Frans

the farmer, uncles Jan the butcher, and un-

cle Jos, the butcher/jeweler. As a 3 year old

boy my uncles Jan and Jos once encouraged

me to run into a tree, persuading me that

the tree would step aside. In my admiration

of my uncles I followed their advise. They

did warn me however in the last moment not

to run too fast into the tree. I will never

forget my first experience with reality that

shattered my trust in grown-up pranksters.

I have known all my uncles and aunts.

Three became rather successful in Anwerp as

butcher with their wives helping out. They

all accumulated a sizable number of real es-

tate rentals that they took care of manu-

ally themselves. Contact between uncles and

cousins was rather limited due to the lack of

transportation. Walking to the Boom tram

to Antwerp and back lasted all day long. We

never developed mutual interests. The city

children lived and were trained in urban prac-

tical business and we rurals went to High

School and beyond.

Later op familie feesten was het een

plezier te luisteren naar hun grappen, hun

plagerijen en naar de mindere triestige ver-

halen, zoals wanneer hun moeder een ap-

pelsien of een banana onder hun allemaal

verdeelde. De hoofdrollen in deze conversa-

ties werden verdeeld tussen onkel Frans de

boer, onkels Jan de beenhouwer en onkel Jos

de beenhouwer/juwelier. Eenmaal als een 3

jaren oud jongetje moedigden onkels Jan en

Jos mij aan in een boom te lopen en overtuig-

den mij dat de boom uit de weg zou gaan. Ze

maanden mij wel aan op het laatste moment

niet te snel op de boom te lopen. Ik heb nooit

deze ervaring met de werkelijkheid vergeten

en mijn vertrouwen in grappen makers lag in

stukken.

Ik heb al mijn nonkels en tanten gekend.

Drie paren waren successrijk als beenhouwer

geholpen door de vrouw in de winkel. Allen

kochten verhuurbare vaste goederen die zij

zelf onderhielden. Het kontakt tussen nonkels

en kozijnen was nogal gelimiteerd bij het ge-

brek aan transport. Naar Boom wandelen en

dan de tram naar Antwerpen en terug duurde

een ganse dag. Gemeenzaam interesse kwam

niet tot stand. De Antwerpse kinderen wer-

den opgebracht in het bedrijfsleven van de

stad en wij bewoners op den buiten gingen

naar middelbare en hogere scholen.


A single exception is Mariette Steen-

huyzen. Her parents lived for a long time

in Breendonk and she became Apotheker in

Hoboken after studying Pharmacy in Leuven.

She and her husband Kamiel Borghijs kept

in contact throughout our life, she had 2 of

her children to visit us in Leuven and 2 in

California. Her brother Jan succeeded his fa-

ther in the Port of Antwerp and her youngest

sister Simone ran a musical instrument shop

in Mechelen. Many of their children are in

medicine.

Uncle Frans’s oldest Alfons took over the

farm operation. Unfortunately he died at an

early age from some brain illness. His 2nd

son Jos is a schoolteacher stopping teaching

at age 50. The youngest Jan studied engi-

neering to be employed by a producer of as-

bestos materials. First his wife and then he

died from asbestos generated cancer.

I am very grateful to my uncle Jos

and aunt Cesarine for giving board to my

brother Frans for one year and to me for 2

years when we were attending St Ignatius

in Antwerp. Uncle Jos’s daughter Mariette

married Robert Gentbrugge who turned a

shop into the wholesale Antwerp distributor-

ship of car components. He died at age 75

and his 4 sons now run the business, with

Mariette supervising.

Een uitzondering is Mariette Steen-

huyzen. Haar ouders woonden voor een lange

tijd in Breendonk en zij werd Apotheker in

Hoboken na haar studie in Leuven. Zij en

haar man Kamiel Borghijs bleven in kon-

takt. Twee van haar kinderen bezochten ons

in Leuven en 2 in California. Haar broer

Jan werd natiebaas opvolger in de haven van

Antwerpen en haar jongste zuster Simone

opende een muziek instrumenten winkel in

Mechelen. Velen van hun kinderen zijn in

geneeskunde.

De oudste zoon van nonkel Frans werd

boer opvolger. Ongelukkiglijk stief hij op

jonge leeftijd aan een hersenziekte. Zijn 2de

zoon Jos werd schoolmeester tot zijn pen-

sioen op 50ste jaar leeftijd. De jongste Jan

werd ingenieur en werkte voor een producent

van asbestos materialen. Eerst zijn vrouw en

dan hijzelf stierfden van asbestos veroorza-

akte kanker.

Ik ben veel dank verschuldigd aan onkel

Jos en tante Cesarine voor Frans en mij

onderdak te geven terwijl wij op Sint Ig-

natius zaten. Hun oudste dochter Mariette

huwde Robert Gentbrugge die van winkelier

tot Antwerpse verdeler van autocomponenten

groeide. Hij stierf op 75ste jaar leeftijd en zijn

4 zonen besturen het bedrijf met overzicht

van Mariette.


Armand and I were together for those 2

years, I studying and he fixing watches and

jewelry in an upstairs room. He opened the

biggest jewelry shop on the biggest shopping

avenue of Antwerp, called the Meir. During

my stay in uncle Jos’s house, his youngest

daughter Gilberte was still a young girl at-

tending some finishing school. Later she and

her husband continued my uncle’s jewelry

shop for a while.

Uncle Jan’s son Willy became the main

cheese importer of Belgium. He was direc-

tor of the Belgian cheese association when he

died. My mother had bought his used Mer-

cedes for us to get around in Europe during

my sabbatical stay in Leuven. The experi-

ence was not one to be recommended for a

second time.

Uncle Alfons’s son became a banker, a far

removed competitor of my brother Jos. His

daughters married well educated white col-

lar workers, one also combining savings and

insurance operations on a small scale.

Armand en ik waren tezamen voor 2

jaren. Ik studeerde en hij repareerde horloges

en juwelen in een bovenkamer. Hij opende de

grootste juwelenwinkel op de grootste winkel-

straat van Antwerpen, de Meir genoemd. Ti-

jdens mijn verblijf in het huis van nonkel Jos

was zijn jongste dochter Gilberte een jong

meisje dat op een of andere eindigende school

liep. Zij en haar man namen de juwelen zaak

over van haar vader op de Carnotstraat 120.

De zoon van nonkel Jan werd de Belgische

hoofdinvoerder van kaas. Hij was directeur

van de Belgische Kaasvereniging als hij stierf.

Ons ma had zijn gebruikte Mercedes gekocht

voor ons gebruik als wij in 1972-73 op verlof

waren in Leuven. Ik kan de ervaring niet aan-

bevelen ter herhaling.

De zoon van nonkel Alfons werd een

bankier als opvolger van zijn vader en ver-

wijderde rivaal van mijn broer Jos. Zijn

dochters huwden geschoolde bureel bedien-

den en een was ook bezig op kleine schaal

met spaar en verzekering diensten.


2.3.1 The Pullaer Farm in 2006. De Pullaer hofstede in 2006.

The front of the inner court yard is formed

by the barn to the left, the stables in the mid-

dle and the house to the right. Inherited from

our great grandfather Natje De Laet they are

very much the same as I remember them in

the 1930’s except the house had been built

higher. In the inner court yard inside the

one yard wall the straw and cow manure were

collected to fertilize the fields.

De voorkant van de binnenkoer bestaat

links uit de schuur, de stallen in het mid-

den en het huis rechts. Geerfd van onze

overgrootvader Natje De Laet, de gebouwen

zijn zoals ik die nog herinner uit de dertiger

jaren, behalve dat het huis hoger gebouwd

werd sind die tijd. In de binnenkoer ligt

de mesthoop waar de koeienafval verzameld

werd voor de bemesting van het land.


Apparently in 2006 it was used as a heap

of old construction materials. The back of the

inner court yard is formed by the horse sta-

ble in precarious condition and by the tractor

and carport built by our cousin Alfons, who

became the farmer after uncle Frans.

In the picture below, the facade of the

Pullaer farm, only the stables and barn fronts

are shown, is seen to border at the Pullaer-

street. On my last visit, Ghislaine let me

take her picture standing in the cow stable.

She has been alone for more than 40 years

after the death of her husband Alfons. She

is now retiring to an apartment as the last

inhabitant of the Pullaer farm. Sic transit

agricultura mundi.

Ogenschijnlijk op het einde diende die

plaats om steengruis en oude bakstenen

te verzamelen. Aan de acherkant van de

binnenkoer staat nog de oude paardenstal

in nood van reparatie. De tracteur en

auto garage is gebouwd wanneer Alfons de

boerderij overnam van nonkel Frans.

Op de foto hier onder ziet ge de voorgevel

van de Pullaer boerderij, met alleen de stallen

en de schuur zichtbaar, liggend langs de Pul-

laarstraat. Op mijn laatste bezoek stond

Ghislaine in de koeienstal en ik trok de foto.

Zij was voor 40 jaren alleen op de hoeve na

de dood van Fons. Zij ging nu op een aparte-

ment wonen als laatste inwoner van de Pul-

laer boerderij. Sic transit agricultura mundi.


2.3.2 Looking up Family Trees Op zoek naar Reeksen

Up to now the family tree has been con-

structed from collective living memory and

from private and newspaper announcements.

Unfortunately many items in that collective

memory have been lost because of my ab-

sence from Belgium and the fact that this

project was only started in 1980. Very use-

ful official documents are copies of the Cen-

sus organized by the 1831 Belgian State be-

ginning with the 1840-41 Census, as well as

the documents of the Civil State (Burgerli-

jke Stand) in each community with records of

Births, Marriages and Deaths. Unfortunately

not all are open to the Public. In particular,

dates reaching into the 20th century are not

open to the public and they are released only

after a long period of time, perhaps a cen-

tury, to protect their privacy. Future readers

of this document will be able to fill in the

missing dates when the archives release more

recent information.

When approaching the 18th century we

leave the Belgian State. For a while from

1815-1831 the region was administered by the

Dutch under Willem I. Before that in 1789-

1815 Napoleon and the French ran the coun-

try and before that the main sources of infor-

mation are parish

Tot nog toe is de stamboom opgesteld

van ons collectief familie geheugen dat gebor-

gen ligt in private of aankondigingen in kran-

ten. Spijtig zijn vele details in dat collec-

tieve geheugen verloren gegaan wegens mijn

afwezigheid uit Belgie en het feit dat dit

project begon in 1980. Zeer nuttige officiele

documenten zijn de copies van de Census die

in de 1831 Belgische Staat begonnen met de

1840-41 Census, zoals ook de documenten

van de gemeentelijke Burgerlijke Stand die

de Geboorten, Huwelijken en Overlijdens op

papier zet. Ongelukkiglijk zijn niet alle doc-

umenten publiek. Zo zijn feiten gedateerd in

de 20ste eeuw officieel niet toegankelijk om-

dat die maar uitgegeven worden veel later,

misschien een eeuw later, ter bescherming

van hun privaat karakter. Toekomstige lez-

ers van dit schrijven zullen de gemiste da-

tums kunnen invullen wanneer het archief die

gegevens openbaar maakt.

Wanneer we dichter bij de 18de eeuw

komen dan zijn we de Belgische Staat kwijt.

Voor een korte tijd 1815-1831 was onze streek

bestuurd door de Nederlanders onder Willem

I en voor die tijd in 1789-1815 door Napoleon

en de Fransen. Voor die tijd is de enige bron

van informatie bevat in de parochiale


Baptism, Marriage and Obituary registers.

With my grandfather Ludovicus emigrating

to Breendonk from Reet, we have to consult

the parish records of Reet where he was born.

My grandfather’s family composition is

described in the Census documents of the

Belgian State, but his ancestors have to be

researched in the Reet parish registers. Some

parishes kept good records but some records

perished in church fires. Or records are or al-

ways were illegible when they were kept in at-

tics or in the tower where the ink turned into

messy blots because of the humidity. In Bel-

gium the practice of keeping parish records

did not take off before 1600 and is still sparse

before 1700. The French Revolution has been

damaging. During this period the language

is French, the calender is the Revolutionary

and all priests must turn in their registers.

11 Reet registers were so bad that

the secretary, church custodian, organist

schoolteacher Joannes C. Vermeylen on re-

quest of the municipal council began to tran-

scribe the most important baptismal regis-

ters. The 11 original records have been burnt

between the 2 world wars just to clean the

secretary’s files. Many Reet years are missing

in and between 1619-52, 1683-92, May-June

Doopsel, Huwelijk en Overlijden registers.

Wat betekent dat we Breendonk verlaten en

in Reet moeten gaan zoeken dat mijn groot-

vader aan vaderszijde had verlaten.

De Census beschrijft de familie van mijn

grootvader, maar feiten over zijn voorzaten

zullen moeten gevonden worden in parochie

boeken van Reet. Sommige parochies hielden

goede boeken die soms verloren gingen in een

kerk brand. Andere parochies hielden onlees-

bare boeken of werden bewaard op de zolder

of in de kerktoren waar de letters onleesbaar

werden door vochtigheid. De praktijk van

parochieboeken was weinig bekend in Belgie

voor 1600 en raar voor 1700. De Franse Revo-

lutie deed veel schade, de taal was Frans met

een Revolutionaire Calender en de priesters

moesten hun boeken inleveren.

11 Reet registers waren zo slecht dat

de secretaris, kerk bewaarder, organist

schoolmeester Joannes C. Vermeylen, op ver-

zoek van de gemeenteraad, de meest belangri-

jke doopsel registers begon te overschrijven.

De oorspronkelijke registers werden verbrand

tussen de twee wereldoorlogen alleen maar

om de bureelkasten van de secretaris proper

te maken. De Reet boeken in 1619-52, 1683-

92, Mei-June 1702 etc., zijn er niet meer.

2.4. CORNELIS WEGGE-VLOEBERGH 1813-1892 55

1702, etc.. Leo Vermeylen has reconstructed

birth, marriage, death books alphabetically

by name for a few years. These are called

”klappers” and exist partly in most commu-

nities thanks to a lot of volunteer work. Klap-

pers are very useful in family tree research.

Leo Vermeylen herschreef doopsel, huwelijk

en overlijden boeken voor sommige jaren

bij naam. Die worden klappers genoemd

en bestaan gedeeltelijk voor meest andere

parochies dank zij het vrijwillige werk van

vele burgers. Die zijn zeer nuttig in stam-

boom onderzoek.

2.4 Cornelis Wegge-Vloebergh 1813-1892

The Cornelis Josephus Wegge - Vloebergh Family


1861-68 Theresia Wegge-Swiggers daughter

1865-33 JohannesLudovicus LudovicaDeLaet 189? my grandparents

1865 Francis L. Port Antwerp Transport Boss

Marie Vermeylen married neighbor

1869 Elisabeth died 1869, lived 35 days

Joseph farmer successor

Petrus secretary, organist in Terhagen

Karel uncle pastoor

1875 AlfonsPhil. died 1875, lived 84 days

Alfons school teacher

Constantine Karel’s maid

Marie Swiggers 1860 from Keerbergen, first wife

1837-1862 servant to uncle Petrus,

1813-92 Cornelis Josefus then owner Schanshoeve

Cath.Vloebergh 1863 from Wilrijk, second wife

1835-1918 died in Brecht

Jos Wegge, son of Alfons Wegge, and Leo Vermeulen helped in finding Gen. 4, 5 and 6.


Generation 4 is the family of my great-

grandfather Cornelis Wegge who had lived

with his uncle Petrus Adriaan during most

of his life, as a farm laborer servant. Petrus

Adriaan was a wealthy farmer who became

mayor of Reet but all his children died.

Petrus Adriaan had an older brother Jean

Baptiste, the father of Cornelis. They had

agreed to divide their father’s properties with

a brewery/farm in Aartselaar to Jean Bap-

tiste and the Reet Schanshoeve to Petrus

Adriaan. Since the latter had no children

he made his brother’s oldest son Cornelis the

”adopted” son to run the farm. Census data

report that Cornelis was a servant (knecht) in

Petrus Adriaan’s household. It is interesting

to observe that eventually the Schanshoeve

goes back to the oldest of the oldest but the

catalyst mayor of the town Petrus Adriaan

owner of the farm is not in the direct line.

Cornelis married rather late in life at age

47. He was married two times, with his first

wife Marie Swiggers from Keerbergen living

1837-1862. His second wife from Wilrijk lived

1835-1918 and died in Brecht were her son

Karel was the pastor. As you see my pater-

nal grandfather Ludovicus was the oldest but

he had 5 younger brothers and a sister.

Generatie 4 is de familie van mijn overg-

rootvader Cornelis Wegge die opgeschreven

staat als knecht op de Schanshoeve in het

gezin van zijn nonkel Petrus Adriaan, een

boer met veel land, burgemeester van Reet,

maar hij had geen overlevende kinderen.

Petrus Adriaan had een oudere broer Jean

Baptiste, de vader van Cornelis. Zij waren

overeen gekomen d e eigendommen van vader

te splitsen met een brouwerij/boerderij in

Aatselaar voor Jean Baptiste terwijl Petrus

Adriaan de Reet Schanshoeve erfde. Maar

Petrus had geen overlevende kinderen en

hij ”adopteerde” de oudste zoon van zijn

broer Jean Baptiste om op de boerderij te

werken. Op de Census vorm staat Cornelis

opgeschreven als knecht in de familie van

Petrus. Het is interessant te zien dat over 2

generaties heen de Schanshoeve naar de oud-

ste van de oudste gaat met Petrus de catalyst.

Cornelis huwde in 1960 als hij 47 jaar oud

was. Hij trouwde twee maal. Zijn eerste

vrouw stierf in 1962 en staat opgeschreven als

meid op de Schanshoeve. Het is niet klaar of

zijn tweede vrouw 1835-1918 ook als meid is

begonnen. Zij is de moeder van de kinderen

en stierf in Brecht waar haar zoon Karel pas-

toor was. Mijn grootvader was de oudste

maar hij had 5 jongere broers en een zuster.


From all indications my grandfather may

have eloped just before the death of his fa-

ther. I always thought that he left his home-

stead to marry the daughter of a small farmer

in Breendonk because, given the young age

of his mother and of his siblings, he did not

hope to be the chosen successor. Perhaps his

family did not trust that he had the required

skills to well manage the Schanshoeve. In

any event after Cornelis’ death, the farm was

eventually transferred to his brother Joseph

(Jef) who became the successor farmer. The

rule of succession to the oldest is broken in

my grandfather.

Among the sons of Cornelis we see the

pursuit of occupations outside farming, Al-

fons a Reet school teacher, Petrus a Terha-

gen secretary also organist, Karel a priest

and Frans a business person in the port of

Antwerp, all this in the second half of the

nineteenth century. Among all these uncle

pastoor was the most beloved, most active

to strenghten the family connections. My

brother Jos and I have known uncle pastoor

very well and met all his brothers. Uncle pas-

toor organized family reunions when he was

the parish priest, as in Vorselaar and in Reet,

where he returned to in retirement. Uncle

pastoor was the star of the family,

Aanduidingen bestaan dat hij thuis

weggelopen is rond of juist voor de dood

van zijn vader. Ik had gedacht dat hij Reet

verliet en in een Breendonk kleine boerderij

trouwde omdat hij gezien de jongere broers

niet wachten wilde tot zijn vader’s dood.

Een andere bedenking is dat de familie geen

vertrouwen had in het goed bestuur van de

Schanshoeve door mijn grootvader. In ieder

geval na de dood van zijn vader Cornelis werd

Jozeph eventueel de opvolger en de opvolging

door de oudste is gebroken in mijn groot-

vader.

Onder de zonen van Cornelis zien we

het belang van beroepen buiten landbouw

zoals Alfons de Reet schoolmeester, Petrus de

gemeente secretaris ook de Terhagen organ-

ist, Karel de priester en Frans de natiebaas in

de haven van Antwerpen en dit in de tweede

helft van de 19de eeuw. Marie trouwde in

de gebuur familie Vermeylen en Constantine

werd meid in de pastorijen van Karel. Onder

al dezen was nonkel pastoor de meest geliefde

en actief in het versterken van familieverban-

den. Mijn broer Jos en ik hebben hem goed

gekend en door hem hebben kennis gehad van

zijn broers. Nonkel pastoor hield familie bi-

jeenkomsten op zijn parochies zoals in Vorse-

laar en ook in Reet waar hij op pensioen ging.

Hij was de ster van de familie,


full of humor and with genuine interest in and

concern for anybody, especially those named

Wegge. His nephew Louis, son of his brother

Alfons, pastor in Wilrijk is another priest in

the family Wegge.

humoristisch en met spontaan interesse in

iedereen, vooral in Wegges. Zijn neef Louis,

zoon van Alfons, is de andere priester in de

familie.

2.4.1 Uncle Petrus Adrianus Wegge 1791-1868

The Petrus Adrianus Wegge- Ronge Family


181?-182? MariaElizabeth died 182?

181?-182? no name died 182?

1821-1821 Pieter Adriaan

1821-1821 Cornelius

1791-1868 Petrus Adrianus Anna Maria Dymphna 1816 ”Schanshoeve” farmer and

Ronge 1792+1853 Reet Mayor 1840-1862

2.4.2 De Schanshoeve

Petrus Adrianus’s farmhouse and sur-

rounding land was known as the ”Schan-

shoeve”, originally acquired by his father

Cornelius in 1801. Schans means a forest of

branches, a land fortification, a moat with

trees around it. During the 1790 Boer Wars

the resisting farmers used the farm as a hid-

ing place. In fact ”Schans” is derived from

the Flemish ”verschansen”, meaning to hide

oneself. In addition to the Schanshoeve,

De boerderij van Petrus Adrianus en het

omliggende land stond bekend als de Schan-

shoeve, oorspronkelijk in het bezit gekomen

van zijn vader Cornelius in 1801. Schans

betekent een takken bos, een land versterk-

ing, een wal met bomen omringd. Gedurende

de 1790 Boerenkrijgsjaren gebruikten de

boeren de hoeve als een verbergingsoord. In

feite ”Schans” is afgeleid van het Vlaamse

”verschansen”, zich verbergen.


uncle Petrus also owned some rental prop-

erty in Boom and a leased rental farm some

distance away from the Schanshoeve. The

inhabitants of the Schanshoeve, House No.31

Area 2 in the Census 1856-1866 are listed in

this Table.

Nonkel Petrus verhuurde ook een vastgoed in

Boom en verpachte een boerderij een afstand

verwijderd van de Schanshoeve. De lijst van

inwoners op de Schanshoeve , Huis No.31 2de

Wijk in de Census 1856-1866 volgt hierna.

2.4.3 Schanshoeve Residents Schanshoeve Inwoners 1856-66

Residents in Area 2, House No. 31, Reet Census 1856-66

No Family First Profes- Born Born Etat In/out

Name Name sion where when Civil 18??

1 Wegge Petrus Adrianus farmer Reet 1791 widower

2 Wegge Cornelius Josephus servant Aartselaar 1813 bachelor

3 Verbeeck Cornelius Josephus servant Reet 1801 bachelor

4 Van Ranst Arsin servant Reet 1830 bachelor

6 Van Berck Leo servant St.K.Waver 1838 bachelor

7 Swiggers Maria maid Keerbergen 1837 spinster 60/62

8 VDBerghe Lucca maid Synghem 1836 spinster 59/60

9 Latheers Guilielmus knecht Sregniesseth 1837 bachelor 59/60

10 Swiggers Thesia maid Keerbergen 1837 spinster 60/60

11 Swiggers Josephus servant Keerbergen 1837 bachelor 61/62

12 Wegge Theresia Isabella daughter Reet 1861 child 1861

13 Swiggers Guilielmus servant Keerbergen 1841 bachelor 62/62

14 Vloebergh Catherina wife Wilrijk 1835 married 1863

15 Wegge Johannes Ludovicus son Reet 1865 child 1865

16 Wegge Franciscus Leonard son Reet 1865 child 1865


This is the household of uncle Petrus

Adrianus after his wife had died in 1853 and

Cornelius Josephus, already 40 years old, had

to be pressured to find a wife to manage the

household. Without a woman, Petrus, Cor-

nelis and the 3 permanent servants must have

had household problems. They had no maids

in the period 1856 to 1860 until he married

his wife Marie Swiggers in 1860.

She brought in members of her family as

servants and maids between 1860-1862 and

she had her first baby Theresia Isabella in

1861. Unfortunately, on the 8th of Septem-

ber 1962 she died at the young age of 25 and

all her relatives left.

De Census geeft de Schanshoeve bewoners

aan met Petrus Adrianus weduwnaar na het

overlijden van zijn vrouw in 1853. Cornelius

was dan al 40 jaren oud en in nood van een

vrouw om het huishouden te besturen. Zon-

der vrouw hadden Petrus, Cornelis en de drie

vaste knechten grote problemen. Van 1856

tot 1860 hadden zij geen meid tot hij Marie

Swiggers trouwde in 1860.

Zij bracht in als meiden en knechten leden

van haar eigen familie tussen 1860-62 en had

haar eerste kind Theresia Isabella in 1961.

Ongelukkiglijk zij stierf op jonge 25 jarige

leeftijd op 8 september 1962 en al haar fam-

ilie helpers verlieten ook de Schanshoeve.

The Schanshoeve was again without fe-

male help in the household with a baby un-

til Cornelis found his second wife Catherine

Vloebergh in 1863. She became the mother of

all the children of Generation 4. The young

Wegge-Swiggers daughter Theresia Isabella

died in 1868.

Weder was de hoeve zonder vrouwelijke

hulp in een huishouden met een baby tot Cor-

nelis zijn tweede vrouw Catherine Vloebergh

vond in 1863. Zij wordt de moeder van alle

kinderen in Generatie 4. The jonge Wegge-

Swiggers dochter stierf in 1868.


2.4.4 Generation 5 Agreement Overeenkomst 1869

Uncle Petrus Adrianus also died in 1868

and the 5 children of his brother Cornelius,

Maria, Petrus, Joanna and Franciscus are

his heirs. They met in the Schanshoeve

with Aartselaar Notary Hermans to sign their

agreement, registered in Contich Jan. 14,

1869, part 116, p.14, vak 5.

1) Maria, Petrus, Joanna, Franciscus sell

the Reet Schanshoeve of 10ha 59a 15ca=26.5

acres plus the leased ground of 32a 83ca=.82

acre in Boom, to Cornelius for 24,000 francs,

who also pays 2,000 francs towards notary

costs.

2) Cornelius, Maria, Petrus, Joanna agree

to sell a farm and house of 3 ha. 0 a. 50

ca. = 7.5 acres for 6,400 francs to Franciscus

Leonardus, who also pays 1200 Francs toward

notary costs.

3) The registrar received 1750.32 Francs

for the payment and increase of the registra-

tion rights.

This agreement among the siblings seem-

ingly meets the moral principle of equality

among siblings. Nevertheless, uncle Petrus

in his testament defined the assets to be in-

herited in such a way that the reasons for his

Nonkel Petrus Adrianus stierf ook in 1968

en de 5 kinderen van zijn broer Cornelius,

Maria, Petrus, Joanna en Franciscus zijn

de erfgenamen. Op de ”Schanshoeve” met

Aartselaar notaris Hermans ondertekenden

zij hun overeenkomst, geregistreerd in Kon-

tich Jan.14,1869, gedeelte 116, blz.14, vak 5.

1) Maria, Petrus, Joanna, Franciscus

verkopen de Reet Schanshoeve van 10ha 59a

15ca=26.5 acres plus de verhuurde grond van

32a 83ca=.82 acre in Boom, aan Cornelius

voor 24,000 franken, die ook 2,000 franken

betaalt aan notaris kosten.

2) Cornelius, Maria, Petrus, Joanna

verkopen een boerderij met hoeve van 3ha 0a

50ca=7.5 acres for 6,400 franken aan Francis-

cus Leonardus, die ook 1200 franken betaalt

aan notaris kosten.

3) De registraar ontving 1750.32 franken

ter betaling en verhoging van de registratie

rechten.

Deze overeenkomst is ogenschijnlijk con-

sistent met het morele principe van gelijke

verdeling tussen de erfgenamen van dezelfde

graad. Maar het testament van nonkel Petrus

omschrijft de erfenis stukken met condities

die zijn reden om sommigen


gifting some persons more than others are

transparent, morally approvable, could not

be undone and cogent, as his testament below

makes clear.

te bevoordelen transparent, moreel verdedig-

baar, onvermijdelijk en overtuigend maken,

zoals zijn testament hier onder duidelijk

maakt.

2.4.5 Uncle Petrus’s Testament Testament Nonkel Petrus 1863

In 1863 Uncle Mayor Petrus made his tes-

tament, shortly after he stepped down from

City Hall and 5 months after the second mar-

riage of his nephew Cornelius Josephus who

lived with him. He went to Notary Hermans

in Aartselaar to dictate his wishes the 6th Oc-

tober 1863, registered as part 112, folio 9870,

case ..6.z fol 98 vak 1 a 6.

i) To God I command my soul. I want to be

buried in the Reet cemetery with a first class

funeral mass, with one hectoliter baked corn

bread distributed to the poor attending the

service and with a twenty kilogram candle lit

before the statue of Our Lady.

For six weeks a sung mass shall be cele-

brated with one hectoliter baked corn bread

distributed to the poor attending the mass.

During one year there will be one sung

mass every week and three hundred requiem

masses shall be offered to save my soul at 1.50

franc per mass.

Nonkel Burgemeester Petrus maakte zijn

testament in 1863 kortelings nadat hij zijn

functie als burgemeester beeindigd had en

5 maanden na dat zijn neef Cornelius

hertrouwd was. Hij ging naar Aartselaar No-

taris Hermans om zijn wensen te dicteren op

6 october 1863, geregistreerd als deel 112, fo-

lio 9870, geval .. 6.z folio 98, vak 1 tot 6.

i) Ik beveel mijn ziel aan God. Ik wil be-

graven worden op het kerkhof van Reet met

een 1ste klas overlijdensmis, met uitdeling

van een hectoliter korenbrood aan de armen

in de mis en met een kaars van 20 kilo voor

het beeld van Onze Lieve Vrouw.

Voor 6 weken zal een mis gezongen worden

met verdeling van een hectoliter gebakken ko-

renbrood aan de armen in de mis. Gedurende

een jaar zal iedere week een mis gezon-

gen worden en drie honderd requiem missen

zullen geofferd worden tot lafenis van mijn

ziel tegen 1.5 frank per mis.


ii) I donate to the Parish Council a piece of

land of 1ha 39a 70ca=3.5 acres.

iii) That in perpetuity every year a solemn

mass be celebrated for my soul and that of

my wife Anna Maria Dymphna Ronge around

the anniversary of her and my death at six

francs fifty per mass. That 6 sung masses be

celebrated for the souls of all believers at 4

francs per mass. That on Sundays a prayer

be said and finally, that on the anniversary

of my death every year 12 francs be paid to

the Poverty Council, money to be used to

distribute corn bread to the poor. To en-

sure that my perpetual foundation and legacy

continue, the notary shall inform the Parish

Council and shall mortgage the donated land

accordingly.

iv) I bequeath to Cornelius Josephus Wegge

and Catharina Vloebergh his wife, all my

movable assets, including animals, funiture,

crops in the fields or in the barn, my money,

bonds, accounts at the time of my death. On

the day I die, out of this they will pay Joanna

Catherina Wegge the sum of 1200 francs. I

also give to Cornelius and Catharina Vloe-

bergh a 35 year lease time to my farm house,

all farm buildings, dependencies, garden pas-

tures of 10ha 50a 15ca= 26.25 acres in total,

ii) Ik schenk aan de parochieraad een stuk

land van 1ha 39a 70ca=3.5 acres.

iii) Voor altijd zal ieder jaar een plechtige mis

gevierd worden voor mijn ziel en dat van mijn

vrouw Anna Maria Dymphna Ronge rond de

verjaardag van haar en mijn overlijden tegen

6.50 frank per mis. Dat 6 gezongen missen

gevierd worden voor de zielen van alle gelovi-

gen tegen 4 frank per mis. Dat op zondagen

een gebed gelezen wordt en eindelijk dat op

de verjaardag van mijn overlijden 12 frank

betaald wordt aan den Armenraad, geld te

gebruiken om korenbrood aan de armen uit

te delen. Ter verzekering van mijn eeuwig

durende schenking en legaat, de notaris zal

de Parochieraad inlichten en zal het haar

geschonken land hypothekeren.

iv) Ik geef aan Cornelius Josephus Wegge en

aan Catharina Vloebergh zijn vrouw, al mijn

mobiele bezittingen, inclusief dieren, meube-

len, vruchten op het land of in de schuur,

mijn geld, obligaties, rekeningen op de dag

van mijn dood. Op die dag zal Joanna Cathe-

rina 1200 franken betaald worden. Ik geef

ook aan Cornelius en Catharina Vloebergh

een 35 jaar lang pacht contract op mijn ho-

eve, alle gebouwen, afhankelijkheden, hof en

weiden van 10ha 50a 15ca=26.25 acres in to-

taal,


numbers B 158, 159, 170, 171, 172, 173, 173b,

174, 175, 176, 169 of the Cadaster. In addi-

tion I give them half of the rent in a pasture in

Boom of 32a 3ca = .81 acre, for 35 years. The

rental for both leases is 700 Francs payable

each year on March 15.

v) I also give to Franciscus Leonardus Wegge

a 35 year lease to another farm house, garden,

land of 3 ha 50a 36ca= 8.76 acres, numbers

A 329, 330, D 2, 3, A162 of the Cadaster, at

a rental of 200 Francs payable each year on

March 15.

vi) To implement all the above I nominate

the children of my brother Joannes Baptiste

Wegge as my sole universal heirs of my real

estate assets that I did not dispose off.

vii) I donate to Franciscus Van Ranst and

Maria Catharina Ronge a piece of land B 86

of 1ha 68a 60ca=4.2 acres and another piece

B 183 of 70a 55ca.= 1.75 acres.

Cornelis Josephus is to be my executor.

nummers B 158, 159, 170, 171, 172, 173,173b,

174, 175, 176, 169 op het kadaster. Ook geef

ik hun de helft van een 35 jaar lange pacht op

een weide in Boom groot 32a 3ca=.81 acre.

De pacht voor beide contracten is 700 frank

per jaar, te betalen op maart 15.

v) Ik geef aan Franciscus Leonardus Wegge

een 35 jaar lang pachtcontract op een

boerderij, hof, land van 3ha 50a 36ca=8.76

acres, nummers A329, 330,D2, 3, A162 op

het Kadaster, tegen een pachtprijs van 200

frank ieder jaar te betalen op maart 15.

vi) Tot uitvoering van dit alles benoem ik de

kinderen van mijn broer Joannes Baptiste als

mijn enige erfgenamen van alle vaste goed-

eren waarover ik niet besliste.

vii) Ik geef aan Franciscus Van Ranst en

Maria Catharina Ronge een stuk land B86

van 1ha 68a 60ca=4.2 acres en een ander stuk

B183 van 70a 55ca=1.75 acres.

Cornelis Josephus is mijn uitvoerder.

2.5. JEAN BAPTISTE WEGGE-DE SCHUTTER 1785-1870 65

Apparently Uncle Petrus Adriaan owned

a total of 18 ha = 45 acres. Out of a to-

tal of 7.2 ha=18 acres, 1.3 ha went to the

Parish Council, 3.5 ha to Leonardus Wegge

and 2.4 ha to his wife’s family. The remain-

ing 10.8 ha=27 acres is the land area of my

greatgrandfather Cornelis’s ”Schanshoeve”.

Blijkbaar was Nonkel Petrus Adriaan

eigenaar van in het totaal 18ha=45 acres. UIt

een totaal van 7.2ha=18 acres, 1.3 ha ging

naar de Parochieraad, 3.5 ha naar Francis-

cus Leonardus Wegge en 2 ha naar de familie

van zijn vrouw. De overige 10.8 ha=27 acres

is de ”Schanshoeve” land oppervlakte eigen-

dom van mijn overgrootvader Cornelis.

2.5 Jean Baptiste Wegge-De Schutter 1785-1870

The Jean Baptiste Wegge-De Schutter Family


1813-92 Cornelius Joseph Marie Swiggers 37-62 1860 servant Reet Schanshoeve

Catharina Vloebergh 1863 my greatgrandfather

1835-1918 owner Reet Schanshoeve

1815- Maria Magdalena Joannes Torfs Mechelen1840 Railway Empl.

1817- Petrus Adrianus Mechelen 1849

1819 Francis died before 1869

1821-97 JoannaCatharina Reet farmer

1824-97 Franciscus JoannaMaria Mechelen1842, 1869 farmer

Leonardus De Belder 1860 in Reet, wife 1823-1875

1826 Petrus Joannes died before 1869

1785-70 JeanBaptiste Therese Isabella 1812 brewer/farmer, grand-

De Schutter 1789-69 grandfather

Jean Baptiste is my great-great grandfa-

ther, also called grandgrandfather. He was

born in Reet but he started his family in

Jean Baptiste is mijn grootgrootvader

langs vaderszijde. He was geboren in Reet

maar begon zijn familie in Aartselaar


Aartselaar where he ran the family’s farm

and brewery. All the children are born in

Aartselaar. When the brewery did not turn

into a huge success he returned to Reet to

run a small farm. His younger brother Petrus

Adriaan in their partition agreement in 1821

had chosen for the big ”Schanshoeve” farm in

Reet. To that place our family tree returns

with Cornelius Josephus in 1869.

The youngest brother Franciscus Leonar-

dus seems to have been a traveller, also resid-

ing in Paris for a while. But he returned to

Reet to have his own farm, apparently helped

in the effort by his uncle Petrus Adriaan who

gifted him a homestead with 3.5 ha of land.

Looking over the the years of birth, we are

right in the middle of the Dutch Administra-

tion of Belgium (1815-31) and Dutch mea-

sures of lenghth and area are in use. We

are also at the end of the French Revolution

period (1789-1915) during which everything

was changing, from church to administration

to language to calendar. In the segment that

follows use is made of the Dutch metric sys-

tem.

waar hij de brouwerij/boerderij van de fam-

ilie bestuurde. Al zijn kinderen zijn geboren

in Aartselaar. Wanneer de brouwerij niet veel

success had is hij terug gekeerd naar Reet om

er te boeren op een klein stuk land. Zijn

jongere broer Petrus Adriaan in hun erfe-

nis overeenkomst van 1821 had voor de Reet

”Schanshoeve” gekozen. Zoals gezien, tot die

hoeve keert onze stamboom terug met Cor-

nelius Josephus in 1869.

De jongste broeder Franciscus Leonardus

schijnt een reiziger geweest te zijn, ook verbli-

jvend in Parijs. Hij komt terug naar Reet

om te boeren daarin geholpen door zijn oom

Petrus Adrianus die hem een tehuis met 3.5

ha schenkte in 1869, zoals geschreven staat

in het 1863 testament van Petrus.

We zijn hier vlak in het midden van de

Nederlandse Administratie van Belgie (1815-

31) en de Nederlandse maten van lengte en

oppervlakte zijn in gebruik. We zijn ook op

het einde van de Franse Revolutie, een pe-

riode (1789-1815) met veranderingen in de

kerk, in de administratie, in de taal, in de cal-

ender. In de volgende akte het Nederlandse

metriek systeem is gebruikt.


2.5.1 Generation 6 Agreement Overeenkomst 1822

Our paternal greatgrandgrandfather Cor-

nelius Wegge died in 1821 leaving his prop-

erty undivided. The two brothers Jean Bap-

tiste and Petrus Adriaan signed a parti-

tion accord before Notary Eliaers on April

22, 1822. They declared that after deduc-

tion of the borrowed capital of 4,500 Dutch

Guilders, the community property is worth

10,070 Dutch Guilders.

Onze overgrootgrootvader Cornelius

Wegge died in 1821 zonder zijn eigendom-

men te verdelen. DE twee gebroers Jean

Baptiste en Petrus Adriaan tekenden een

verdelingsakkoord in het kantoor van Notaris

Eliaers op april 22, 1822. Zij verklaardendat

na aftrek van het geleende capitaal van 4,500

Nederlandse Gulden, de gemeenschappelijke

eigendom heeft een waarde van 10,070 Ned-

erlandse Gulden.

Jean Baptiste in anticipation of succes-

sion had intention to buy the farm house,

land and brewery together with the furniture,

all animals, etc. in Aartselaar for the sum of

6,000 Dutch guilders. They also have found

300 guilders in cash in the house. There-

fore the total inheritance is valued at 16,370

guilders or 8,580 guilders per person. To ar-

rive at the partition the brothers have formed

the following bundles.

Bundle A consists of a farmhouse, stables,

barns, garden, tillable land of 7 bunderen,

275 roeden or 10 bunders 11 roeden 76 ellen

in Dutch measures, situated in Reet, neigh-

boring east to Dellafaille and Cornelius Ver-

schueren, south to C. Verschueren and If van

Reet, west to the heirs S. Van Rompaey,

Jean Baptiste in zijn erfenis verwachtin-

gen heeft zich voor genomen de boerderij,

land en brouwerij tezamen met het meube-

lier, dieren, etc. in Aartselaar te kopen voor

6,000 gulden. Er waren ook 300 gulden in

geld gevonden in het huis. Zodus heeft de to-

tale erfenis een waarde van 16,370 gulden of

8,580 gulden per persoon. Om tot verdeling

te komen zijn de volgende bundels gevormd.

Bundel A bestaat uit een hoeve, stallen,

schuren, hoven, ploegbaar land groot 7 bun-

deren 275 roeden of 10 bunderen 11 roeden 76

ellen, gelegen in Reet, reikend oost aan Del-

lafaille en Cornelius Verschueren, zuid aan C.

Verschueren en If Van Reet, west aan de erf-

genamen S. Van Rompaey, P. Trappesaen en


P. Trappesaen and Joannes Antonius Ronge

and north to Cornelius De Keyser and

Joannes Antonius Ronge. This farm was ac-

quired by their parents, from the children

of the late Joannes Baptista De Weerdt and

Maria Francisca Spillemaekers, in a public

auction finalized by Eliaers, our father’s no-

tary, around January 13, 1801 (24 Nivose

year 8), registered in Antwerp on January 16,

1801. This farm is brought in this accord at

the value of 10,285 guilders and is the guar-

antee for the mortgage of 4,500 guilders.

More pieces of land were assigned to Bun-

dle A but I cannot figure it out from the no-

tary act of April 28, 1822. The deal is that

Jean Baptiste stays in Aartselaar to run a

farm with brewery and the younger brother

Petrus Adriaan runs de Schanshoeve Farm.

All indications are that Petrus Adriaan

enlarged the farm by acquiring neighboring

lots during his lifetime also through auctions

originating from sales of property sold by the

orphan court. The measurements stated in

their partititon agreement do not quite match

with the later measurements. According to

the Dutch metric system adopted at this time

in 1817 equates 1 bunder = 1 ha, (square) rod

= 1 a. and 1 el= 1 ca. If this is followed here

then the area of the farm under Bundle A

Joannes Antonius Ronge en noord aan Cor-

nelius De Keyser en Joannes Antonius Ronge.

Deze hoeve, afkomstig van de kinderen van

de overleden Joannes Baptista De Weerdt en

Maria Francisca Spillemaekers, werd eigen-

dom van hun ouders in een publieke verkoop

met uiteindelijke toekenning door Eliaers, de

notaris van hun vader, rond januari 13, 1801

(24 Nivose jaar 8), geregistreerd in Antwer-

pen op januri 16, 1801. Deze hoeve is in

deze verdeling in gebracht voor een waarde

van 10,285 gulden en is de waarborg voor de

geleende 4.500 gulden.

Nog andere stukken grond zijn ingelijfd

in Bundel A maar ik kan het niet uitmaken

van de notariele akte van april 28, 1822.

Het akkoord is dat Jean Baptiste in Aart-

selaar blijft met de brouwerij/boerderij en de

jongere broeder Petrus Adriaan boert op de

Schanshoeve in Reet.

Alle wijst er op dat Patrus Adriaan de

”Schanshoeve” vergroot heeft door land van

de geburen op te kopen gedurende zijn leven

en ook door openbare verkopingen langs het

wezengerecht. De maten die in het verdel-

ingsakkoord staan komen niet precies overeen

met de latere maten. Volgens het Ned-

erlandse metriek systeem toepasselijk vanaf

1817 is 1 bunder=1 ha., een (square) rod =


above would be 10.1176 ha which is about the

size of the 1868 Cornelis Josephus farm but

far less than the 1863 Petrus Adriaan prop-

erties of 18 ha.

To have some impression of the monetary

values consider that 1000 guilders in the year

1822 was for our 1822 ancestors equivalent

to 3.6 yearly wages of an unskilled worker.

This roughly corresponds to USD 101943.78

today.

Thousand guilders in the year 1869 was

for our 1869 ancestor equivalent to 3.2 yearly

wages of an unskilled worker, roughly equal

to USD 91,475.23 today. Therefore, a Schan-

shoeve of 10 ha. in 1822 was worth approx-

imately USD 1,020,000, that is USD 40,000

per acre today.

1 a. en 1 el=1 ca. Volgens deze maten

is de oppervlakte van de Schanshoeve onder

Bundel A gelijk aan 10.1176 ha en dat is bi-

jna gelijk aan de oppervlake van de ”Schan-

shoeve” in 1868 onder Cornelis Josephus,

maar veel minder dan de 18 ha. eigendom

van Petrus Adriaan in 1863.

Om de waarde van een gulden te be-

naderen, bedenk dat 1,000 gulden in 1822

gelijk was aan 3.6 jaarlonen van een gewone

arbeider, wat vandaag gelijk is aan USD

101,943.

Duizend gulden in 1869 is gelijk aan

3.2 jaarlonen wat overeenkomt met USD

91,475.23 vandaag. Een Schanshoeve van 10

ha. in 1822 had dus een waarde van ongeveer

USD 1,020,000, dat is vandaag USD 40,000

per acre.


2.6 Cornelius Wegge-De Roeck 1739-1821

The Cornelius Wegge-De Roeck Family


1782 Pierre Johannes died young

1785-70 Jean Baptiste Therese Isabella 1812 Aartselaar brewer, Reet small

De Schutter farmer, wife 1789-1869

1787-90 Petrus Adrianus

1789-90 Joanna Cath.

1791-68 Pierre Adrianus Anna Maria 1816 Reet Schanshoeve farmer, Reet

Dymphna Ronge Mayor 1840-62, wife 1793-53

1794 Jan Franciscus died young

1739-21 Cornelius TheresiaCornelia 1780 starts Aarts.brewery, in 1801

DeRoeck buys Schanshoeve, wife 1756-16

2.6.1 Cornelius is brewery and Schanshoeve owner in 1801

This is the family of the grand-

father of Cornelius Joseph, my great-

grandgrandfather Cornelius, who acquired

substantial real estate in the period of the

French Revolutionary wars, with the Schan-

shoeve acquired in 1801. There are questions

here which I cannot formulate completely.

For one reason because I have not been

able to read and understand the notary act

describing the 1822 partition accord com-

pletely. For another I do not know how

Dit is de familie van de grootvader van

Cornelius Joseph, mijn overgrootgrootvader

Cornelius die veel vaste goederen verworf in

de periode van de Franse Revolutie oorlogen.

De Schanshoeve was verworven in 1801. Er

zijn vragen hier die ik nu niet volledig kan

formuleren.

Een van de reden is dat ik de notaris akte

die de 1822 verdeling omschrijft niet volledig

heb kunnen lezen of verstaan. Voor een an-

dere reden, ik weet niet hoe of wanneer

2.6. CORNELIUS WEGGE-DE ROECK 1739-1821 71

or when the Aartselaar brewery came into

existence. Most likely Cornelius starts the

farm/brewery operation in Aartselaar and he

sends his oldest son Jean Baptiste to oper-

ate it. This would explain that all children of

Jean Baptiste are born in Aartselaar and that

the farm/brewery still is Cornelius’ property

to be divided between the two children. This

and the Schanshoeve are the two main assets

that the brothers had to choose among.

The table tells the story of the many sor-

rows from child mortality in the Cornelius-De

Roeck family. Only the two brothers Jean

Baptiste and Pierre Adrianus reached adult

life and both lived through the war years

and the local Boer War (Boerenkrijg) of the

seventeen nineties. Economically speaking a

farmer makes good money in the days of war

if he can bring his harvest to the market. It

is well known that even Britain had problems

with how to pay for food before and after Wa-

terloo 1815. This is a most interesting period

to ask the question to what extent Cornelius

managed to do well as a farmer in this pe-

riod remembering that he bought the Schan-

shoeve in 1801. It is known from other notary

acts that he obtained loans from well-to-do

neighbors to pay for some of his buys. But

he must have paid most of it from his farm

income.

wanneer de Aartselaar brouwerij tot stand

kwam. Zeer waarschijnlijk began vader Cor-

nelius met de boerderij/brouwerij en heeft hij

zijn oudste zoon Jean Baptiste naar Aart-

selaar gestuurd om ze te besturen. Dit

verklaart dat al de kinderen van Jean Bap-

tiste geboren zijn in Aartselaar en dat de

boerderij/brouwerij eigendom is van Cor-

nelius. Dit en de Schanshoeve zijn de twee

voornaamste bezittingen waarover de broed-

ers beslissen.

De Generatie 6 lijst vertelt van het ver-

driet in de Cornelius Wegge-De Roeck fam-

ilie door kinderen mortaliteit. Alleen de

twee broeders Jean Baptiste en Pierre Adri-

anus bereiken volwassen leeftijd en beide leef-

den gedurende de oorlogsjaren en de plaat-

selijke Boerenkrijg van de 1790s. In oor-

logsjaren maakt een boer veel geld als hij

zijn oogst op de markt kan brengen. Het

is goed geweten dat zelfs Engeland proble-

men had met het betalen van de hoge kosten

van voedingswaren voor en na 1815 Water-

loo. De vraag mag gesteld worden in hoe

ver Cornelius in staat was zijn aankoop van

de ”Schanshoeve” in 1801 te betalen uit zijn

oorlogsinkomen. Cornelius kocht en het is

bekend van andere notariele akten dat hij

ook geld leende van geburen. Het grootste

gedeelte van de koopprijs zal hij wel betaald

hebben uit zijn verdiend landinkomen.


2.6.2 2006 Fotos of the for Sale Schanshoeve.


2.6.3 The Parish Registers

We are now a difficult transition period

to find family tree information. The French

wanted to start their own documentation of

births, marriages and deaths forbidding the

parish priest to continue the practice exist-

ing prior to 1791. They never could complete

this because the time of their occupation be-

tween 1791-1815 was too short. This was fol-

lowed with the Dutch occupation 1815-1831

and their efforts to establish an administra-

tion to their liking. I hope to get back to the

primary information sources of this period,

especially notary acts, to deepen my under-

standing of the events.

We now enter the century where most

documentation is to be found in the registers

written by parish priests in a society where

a majority of the population does not write.

The communication between priest and the

people is limited and the recorder often has to

guess how what is being communicated is to

be written e.g. Wegge is written in many dif-

ferent ways. From now on all announcements

are rather mechanical and written in Latin.

In the case of Reet I have used the sum-

mary alphabetical lists called ”Klappers”, of

births, marriages, deaths. The ”Wegge” rel-

evant pages are these.

De periode 1789-1815 is een moeili-

jke overgangstijd voor stamboom informatie.

De Fransen willen hun eigen documentatie

van geboorten, huwelijken en overlijdens.

Priesters worden verboden de praktijk van

voor 1791 verder te zetten. Maar de Fransen

hebben niet genoeg tijd gehad om dat doel

te verwezenlijken. Na deze periode komt

de Nederlandse bezetting 1815-1831 met hun

poging een administratie op te zetten naar

hun model. Ik hoop terug te komen op de pri-

maire bronnen van informatie over deze peri-

ode, vooral op notarisakten, om mijn begrip

van deze periode te verdiepen.

Nu komen we in de eeuw waarin alle

documentatie is gevonden in de parochiereg-

isters geschreven door parochiepastoren in

een gemeenschap waarin de meerderheid niet

schrijft. De communicatie tussen priester en

het volk is belemmerd en hij moet dikwijls

raden hoe dat wat gezegd is moet geschreven

worden, zoals bij voorbeeld de naam Wegge.

Van hier af zijn alle aankondigingen nogal

mechanistisch en in het Latijn. In het geval

van Reet heb ik gebruik gemaakt van the al-

phabetische Klapper lijsten van geboorten,

huwelijken en overlijdens, waarin de Wegge

relevante bladzijden de volgende zijn.


Page 1. Births. Line 20. Geboorten. Regel 20.


Page 2. Weddings. Lines 18, last Line. Huwelijken. Regels 18, laatste Regel..


Page 3. Deaths. Last Line. Overlijdens. Laatste Regel


Page 4. Births. Line 9 and last line Geboorten. Regel 9 en laatste regel.


2.7 Petrus Wegge (Weghe) -Van Loock 1695-1785

The Petrus Wegge (Weghe) -Van Loock Family


1724 Johannes Baptist

1727 Elisabeth

1728 Joannes Dominic

1730 Maria Anna

1733 Catharina

1734 Petrus Adrianus

1737 Joanna Maria

1739-21 Cornelius De Roeck Theresia, 1780 Aartselaar brewer, in 1801

Cornelia 1756-16 buys Schanshoeve

1695-85 Petrus Catherina Van Loock sometimes Weghe, no info

( ? -1780) 1723 about what he did

The Reet Alphabetical Index 1609-1796

Births records the birthyear of Cornelius

(1739, Page 4) and that of his father Petrus

Wegghe (1695, Page 1), with parents Petrus

Wegghe-Martina Claes. In Marriages Petrus

Wegge marries Van Loock Catharina in 1723,

Page 2. In Deaths Petrus Wegge, widower of

Van Loock Catharina, dies in 1785.

De Reet Klappers Index 1609-1796 in Ge-

boorten registreert het geboortejaar van Cor-

nelius (1739, Page 4) en dat zijn vader Petrus

Wegghe (1695, Page 1), met ouders Petrus

Wegghe-Martina Claes. In Huwelijken Petrus

Wegge trouwt met Van Loock Catharina in

1723, Page 2. Overlijdens Petrus Wegge, we-

duwnaar van Van Loock Catharina, sterft in

1785, Page 3.

2.8. PETRUS WEGGHE - CLAES 1670- 79

2.8 Petrus Wegghe - Claes 1670-

The Petrus (Wegghe) (Wegge) - Claes Family


1695-1785 Petrus Catharina Van Loock 1723 sometimes Wegghe

1697 Cornelius

1699 Anna

1702 Elisabeth

1705 Joanna

1707 Cornelius

1716 Guilelmus

1670 Petrus (Wegghe) Martina Claes 1694 birthdate could be 1669?

The Reet Alphabetical Index 1609-1796

Marriages records that Petrus (Wegghe),

(Wegge) marries Martina Claes in 1694, Page

2, Line 18. Assuming this Petrus was born

in Reet and since there are only two Petrus

born between 1625 and 1675, this Petrus is

either one or the other of Generation 9.

De Reet Klappers Index 1609-1796

Huwelijken registreert dat Petrus (Wegghe)

(Wegge) trouwt met Martina Claes in 1694,

Page 2, Regel 18. Als deze Petrus geboren

is in Reet en omdat er alleen maar twee

Petrussen tussen 1625 en 1675 geboren zijn,

deze Petrus is ofwel de ene of de andere van

Generatie 9.


2.9 Petrus Wegh - Vinck or Nicolas Wegh - Pauwels

Either

The Petrus Wegh - Vinck Family


1670 Petrus Martina Claes 1694 could birthdate be 1669?

1671 Elisabeth

1676 Joanna

1682 Anna

? Petrus (Wegh) Joanna Vinck 1669

or

The Nicolas Wegh - Pauwels Family


1667 Maria

1669 Petrus Martina Claes 1694 could birthday be 1670?

1674 Petronilla

1676 Jan

? Nicolas Wegh Anna Pauwels 1667 could birthdate be 1669?

There is a Petrus Wegge born to Cornelius

Petrus and Wouters Elisabeth on October 2,

1622. This is the earliest recorded birth and

fits in with the either ninth generation. This

would be the tenth generation. The or Gen-

eration 9 can be ruled out if Petrus’s birth-

date is 1670 and not 1669.

Een Petrus Wegge is geboren aan de oud-

ers Cornelius Petrus en Elisabeth Wouters op

october 2, 1622. Dit is de vroegste vermelde

geboorte en past in met de either negende

generatie. Dat zou de tiende generatie zijn.

De negende or generatie can uitgesloten wor-

den als Petrus inderdaad geboren was in 1670

en niet in 1669.

.

2.10. CORNELIUS PETRUS WEGGE - WOUTERS 81

2.10 Cornelius Petrus Wegge - Wouters

The Cornelius Petrus Wegge - Wouters Family


1622 - ? Petrus Line 9...

......

......

? Cornelius Petrus Elisabeth Wouters here below

Petrus Wegge of Generation 7 is the last

Wegge in my family tree for which we have

seen the birthyear and the deathyear record.

In Generation 10 we have found the record of

a baby’s name Petrus, his birthyear and the

name of his parents Petrus Wegge-Wouters,

but nothing else.

Petrus Wegge of Generatie 7 is the laat-

ste Wegge in mijn familie officieel gereg-

istreerd van geboorte tot overlijden in de

Reet parochieboeken. In Generatie 10 weten

we dat een kindje Petrus is geboren in 1623 en

dat de ouders zijn Cornelius Petrus Wegge-

Wouters, maar anders niets.

Chapter 3

De Maeyer Family Tree

After my effort to build the Wegge tree,

my mother asked me to make an effort to

construct her line. This has been a very

slow process since I only worked on it when I

was passing through Breendonk on my visits

to Econometric Society meetings in Europe.

The impetus was made greater by my brother

Jos’s reminiscenses and my mother’s memory

of her own youth.

Na mijn werk met de Wegge reeks, vroeg

ons ma mij haar reeks ook op te stellen. Dit is

een lang werk geweest omdat ik er alleen aan

werkte wanneer ik door Breendonk passeerde

op mijn bezoeken aan de vergaderingen van

de Econometric Society in Europa. De herin-

neringen van mijn broer Jos en het geheugen

van ons ma over haar eigen jeugd hebben

uiteindelijk de doorslag gegeven.

3.0.1 The name De Maeyer De naam De Maeyer

Meyers, a variant surname spelling of My-

ers, is of Germanic origin. The Germanic

surname refers to a town magistrate. The

English surname may mean ”physician” from

”mire”, Old French, or ”marsh” (from

Meyers, een variante spelling van Myers,

is van Germaanse oorsprong. De Germaanse

familienaam duidt een magistraat aan. In

Engels duidt hij soms een ”geneesheer” aan,

van ”mire” in Oud Frans, of ”marsh” (van

82

83

”myrr”, Old Norse). The list of our De

Maeyer generations is as follows.

”myrr” in Oud Noors). Hier volgen de gen-

eraties De Maeyer in onze familie.

3.0.2 Six De Maeyer Generations Zes De Maeyer Generaties

The De Maeyer - Family

Gen. Years First Name Spouse Date Remarks

2 1902-1990 Alberta Petrus Wegge 1928 4 children

1901-1960 schoolteacher

3 1875-1938 Johannes Franciscus Rosalia Somers 1900 farmer

1877-1964 1 child

Maria Catharina

4 1832-1921 Johannes Baptista Admirael 1863 farmer

1829-1902 3 children

5 1808-1887 Johannes Henricus Maria Elisabeth 1832

Emmerechts 5 children

6 1782-1867 Jean Henry Catharina De Maeyer dayworker

1781-1833

3.0.3 Sources Bronnen

The dates for our grandparents Genera-

tion 3 have been copied from the funeral mass

memorial prints and our mother knew the

year of their marriage. The marriage of Gen-

eration 4 is recorded in Willebroek Marriages

and in Willebroek Births 1792-1900 Maria

Catharina’s year of birth is 1829.

The datums voor onze Generatie 3

grootouders zijn gecopieerd van de begrafenis

doodsbeeldjes en ons ma kende het jaar van

hun huwelijk. Het huwelijk van Generatie 4

is geregistreerd in Willebroek Huwelijken en

in Geboorten 1792-1900 Maria Catharina is

geboren in 1829.

84 CHAPTER 3. DE MAEYER FAMILY TREE

In the Census of 1846 Generation 5 lives

in Section C, Kaessstraat 15, Wllebroek. He

is a farmer and she is born in Ruisbroek.

There are 5 children and Joannes Baptista

is the oldest.

In the Willebroek Klappers Deaths 1803-

92 and Births 1792-1900 you find the dates

1808-1887 of Joannes Henricus. Up to now

the sources have been the memory of our

mother, the Census of 1846 and the Wille-

broek summaries by name (klappers).

Generation 6 has been found through

Willebroek Birth Act 19 of 1808, a year in

the middle of the French Revolution. This

document, with dates of the French calen-

der truncated to the Gregorian calender year,

states the following (in French):

”In the year 1808 the sixth of the month of

?, at nine oclock a.m., before Us, mayor pub-

lic officer of the Civil State of the Commu-

nity Willebroek, Arrondissement of Meche-

len and Department of the Two Nethes, ap-

peared Catherine De Maeyer, 60 years old,

wife of Pierre Steemans, dayworker in this

community, who has made the declaration

that yesterday, the fifth of this month, at four

a.m. in the domaine of Jean Maes, farmer,

residing in the Rue de Fromage, is born a

male child that she presented and to whom

In de Census van 1846 woonde Generatie

5 in Wijk C, Kaessstraat 15, Willebroek. Hij

is landbouwer en zij is geboren in Ruisbroek.

Er zijn 5 kinderen en Joannes Baptista is de

oudste.

In the Willebroek Klappers Doden 1803-

92 en Geboorten 1792-1900 staan de datums

1808-1887 van Johannes Henricus. Tot nu

waren de bronnen het geheugen van ons ma,

de Census van 1846 en de Willebroek bij

naam verzamelingen (klappers).

Generatie 6 is tot stand gekomen door

de Willebroek Geboorte Akte 19 van 1808

opgesteld tijdens de Franse Revolutie. Deze

akte, na het omzetten van de Franse Revo-

lutie datum tot het Gregoriaanse jaar, bevat

het volgende (in het Frans):

In het jaar 1808 op de zesde van de maand

? om 9 uren ’s morgens, voor Ons, burge-

meester ambtenaar van de Burgerlijke Stand

van de Gemeente Willebroek, Arrondisse-

ment Mechelen, Departement van de twee

Nethen, is verschenen Catherine De Maeyer,

60 jaren oud, vrouw van Pierre Steemans,

dagwerker in deze gemeente, met de verklar-

ing dat gisteren, de 5de van deze maand, om 4

uur ’s morgens in het domein van Jean Maes,

landbouwer, wonende in de Kaesstraat, een

mannelijk kind is geboren dat ze heeft laten

zien en dat

85

she declares to have given the first names of

Jean Henry, this child is born of the mother?

Catherine De Maeyer, 27 years old, wife of

Henry De Maeyer, 26 years old, dayworker,

residing under the community of Thisselt.

This declaration made in the presence of

Henry De Maeyer, 70 years old, dayworker

under Thisselt, and Francois Janssens, 30

years old, farmer in that community, and ?

the witnesses have signed with Us except the

declaring woman who after the reading said

that she could not write. Signed Hendrick De

Meyer, F. Janssens, P.? Janssens, mayor.”

Conclusion. Joannes Henricus is born

in 1808, his parents are mother Catherine

De Maeyer, born in 1781, and her hus-

band Henry De Maeyer, born in 1782, day-

worker, residing in Thisselt. The wife’s date

is confirmed in Act No 21, which states that

Joannes Henricus De Maeyer, 25 years old,

son of the deceased, declared that at 2 p.m.

in his residence, situated in the Kaesstraat

Wijk C, No 15, has died Joanna Catharina De

Maeyer, farmer, residing in Willebroek, born

in Thisselt 5th of November 1781, widow of

Henricus De Maeyer, deceased in Willebroek,

legal daughter of Henricus De Maeyer and of

Elisabeth Pennoch, both deceased.

zij verklaart de voornamen te geven van Jean

Henry, dit kind is geboren van de moeder?

Catherina De Maeyer, 27 jaren oud, vrouw

van Henry De Maeyer, 26 jaar oud, wonende

in de gemeente Thisselt. Dit is verklaard in

de tegenwoordigheid van Henry De Maeyer,

70 jaren oud, dagwerker in Tisselt, en van

Francois Janssens, 30 jaren oud, landbouwer

in die gemeente, en ? als getuigen hebben

getekend met Ons, behalve dat na de lezing

de verklarende vrouw zegde niet te kunnen

schrijven. Getekend Hendrick De Meyer, F.

Janssens, P.? Janssens, burgemeester.

Besluit. Joannes Henricus is geboren

in 1808, zijn ouders zijn moeder Cather-

ine De Maeyer, geboren in 1781, en haar

echtgenoot Henry De Maeyer, geboren in

1782, dagwerker, wonende in Thisselt. De

datum van de vrouw is bevestigd in Act No.

21, welke meldt dat Joannes Henricus De

Maeyer, 25 jaar oud, zoon van de overledene

verklaarde dat om 2 p.m. in zijn woning,

Kaesstraat Wijk C, No. 15, gestorven is

Joanna Catherina De Maeyer, landbouwer,

wonende in Willebroek, geboren in Thisselt

de 5de November 1781, weduwe van Henri-

cus De Maeyer, overleden in Willebroek, wet-

telijke dochter van Henricus De Maeyer en

van Elisabeth Pennoch, beiden overleden.


Thanks to Gary Mantiers the Willebroek

archivaris the dates sofar are correct but

incomplete. More generations are difficult

to obtain. The Willebroek parish registers

are illegible, the ink letters having turned

into blotches from the humidity in the stor-

age. Another problem is that the boundaries

of the communities Willebroek, Breendonk,

Tisselt, Puurs, Ruisbroek have been changed

several times and this has created problems

trying to follow the history of a person on

the move between them. Thus Breendonk

became independent of Puurs in 1836 to be

re-attached again in recent years. The right

hand side of the Breendonkstraat was always

Breendonk, in or out of Puurs, until it be-

came Willebroek in the 19h century to have

both sides under Willebroek in recent years.

The church and town history of Breendonk

has been written by Staf Vivijs (1981) and

Paul De Borger (2011).

Dank zij archivaris Gary Mantiers van

Willebroek zijn de gegeven datums juist.

Meer generaties zijn moeilijk te bereiken. De

Willebroek parochieboeken zijn onleesbaar,

de inkt is uitgelopen door de vochtigheid.

Een ander probleem is dat de grenslijnen

tussen de gemeenten Willebroek, Breendonk,

Tisselt, Puurs, Ruisbroek dikwijls veranderd

zijn en dit maakt het moeilijk iemand te vol-

gen die tussen de gemeenten verhuist. Zo

werd Breendonk onafhankelijk van Puurs in

1836 om terug by Puurs ingelijfd te worden in

recente jaren. De rechterkant van de Breen-

donkstraat is altijd Breendonk (in of buiten

Puurs) geweest tot haar inlijving in Wille-

broek in de negentiende eeuw en beide kan-

ten zijn nu volledig in Willebroek. De kerk

en gemeente geschiedenis van Breendonk is

geschreven bij Staf Vivijs (1981) and Paul De

Borger (2011).

3.1. 2 BERTA DE MAEYER - WEGGE 1902-1990 87

3.1 2 Berta De Maeyer - Wegge 1902-1990

The Alberta De Maeyer - Wegge Family

Years Name Spouse Date Remarks

1930-2007 Roza Wegge Francois Andries 1952 Seamstress

1932-2006 Frans Emmanuel W. Real Estate Manager

1933 ? LeonLouisFrancoisW. Beate Teipel 1962 USA immigrant 1959

1941 ? Jozef Wegge Jacqueline Caluwe 1965 AXA Banker

1902-1990 Alberta De Maeyer Petrus M.Wegge 1928 School Teacher

Our mother was an only child of a farm-

ing couple that decided to retire after their

daughter showed absolutely no interest in

continuing the farm located in Kreweg, a

street on the border between Ruisbroek and

Willebroek. From her early childhood I know

very little. She knew children of her neigh-

borhood by name but none became close ac-

quaintances later in life. Her mother was

busy all day long with her milktour,

Ons ma was het enige kind van een kop-

pel dat besloot te stoppen met boeren na-

dat hun dochter geen enkele interesse toonde

om de boerderij op de Kreweg, een straat in

het rand gebied tussen Ruisbroek en Wille-

broek, verder te besturen. Van haar prille

jeugd weet ik heel weinig. Zij kende de na-

men van de kinderen in de gebuurte maar nie-

mand werd een goede duurzame gebuur later

in het leven. Haar moeder was de ganse dag

druk bezig met haar melktour.


She delivered milk through Willebroek in a

cart pulled by a dog. Her father cultivated

mainly meadow lands with the grass being

fed to the cows. I never heard her say that

she milked the cows. But from early days on

she used to tell that her father warned her

that if she cooked not enough potatoes for

dinner she would have nothing to eat. With

her mother out of the house all day long,

she became the cook, the cleaning woman,

the head of the household for the daily jobs

in the house, without any training whatso-

ever. I do not know where she went to school

but she never attended but the minimum re-

quired in those days. She often told us that

her father was too stingy to let her attend

any other school. Except he let her stay for

6 months with his sister Celine, a maid in a

big house in Brussels, lived in by a bachelor

bourgeois gentleman, where French was the

spoken language. My grandparents seemed

to be impressed by their daughter’s ability to

exchange a few sentences in French. This was

the highlight in my mother’s education and in

her experience of the world outside Kreweg.

Around 1926 her parents retired, sold the

Kreweg homestead, kept the land as rental

income and bought 101, Dorp, Breendonk,

right across the newly built parish rectory of

Pastoor Frans Somers.

Zij leverde melk in en door Willebroek in

een karretje getrokken door een hond. Het

land van haar vader was grotendeels weiland

met het gras als voedsel voor de koeien. Ik

heb haar nooit horen zeggen dat ze de koeien

melkte. Maar vanaf prille leeftijd zij vertelde

dikwijls haar vader’s waarschuwing dat als er

niet genoeg patatten gereed zijn om te eten

dan zijn er geen voor u. met haar moeder

buiten huis de ganse dag, ons ma werd de

kookster, de kuisvrouw, zonder enige opleid-

ing. Ik weet niet waar ons ma op schoolging

maar ze is nooit op school geweest buiten

het minimum lager onderwijs, ze was nodig

thuis op de hoeve. Ze vertelde ons dikwi-

jls dat haar vader te gierig was om verder

te gaan op een of andere school. Behlve dat

hij liet haar voor 6 maanden verblijven met

zijn zuster Celine. Die was meid in een groot

huis, bewoond door een ongetrouwde bour-

geois heer, waar Frans gesproken werd. Mijn

grootouders schenen onder de indruk te zijn

dat hun dochter een paar zinnen in Frans kon

spreken. Dit was het eindpunt in de opvoed-

ing van ons ma en in haar ervaring van de

wereld buiten Kreweg.

Rond 1926 stopten haar ouders met het

boeren, verkochten de boerderij, behielden

het land voor pacht inkomen en kochten 101,

Dorp, Breendonk, recht tegenover de pas

gebouwde pastorij van Pastoor Frans Somers.


Somehow she met my father, he a school

teacher from a big family and she the only

girl from a land owning retired farmer. They

married in 1928. Since she had been the maid

to my grandparents, they were quite pleased

to let the married couple move in with them

and let her continue to be so. But our mother

had future plans to build a house somewhere

with the savings from her husband’s salary

and live her own life, that of her husband and

her childen in her own house. Sadly enough

this will never come to pass as the story of

her next 32 years is the story of her husband’s

life told under Wegge Generation 2. It ends

with the death of our father in 1960.

Despite the lack of post-elementary edu-

cation our mother had her priorities clearly

in mind despite the opinions and experiences

of her contemporaries. Education of her chil-

dren with the length determined by the child,

was her first priority. When in 1959 after

High School and 8 years at the university,

I still wanted to study abroad for one year,

she fully supported me with more than USD

2000, which I carried with me throughout the

4 years in the USA as a security blanket, un-

til I could leave it with my wife Beate. My

mother would have given again had I asked

for it, as she also gave us USD 5000 for a

house in Australia in 1963.

Hoe dan ook ons ma en onze pa ontmoet-

ten elkaar, hij onderwijzer van een grote fami-

lie, zij de enige dochter van een relatief landri-

jke landbouwer op pensioen. Zij trouwden in

1928. Haar ouders waren er gelukkig mee dat

ze onze pa binnen bracht in hun woning om-

dat ons ma toch hun meid geweest was en het

mocht verder doen. Maar ons ma droomde

een eigen huis te bouwen van de besparingen

uit het salaris van onze pa. Triestig genoeg is

dit niet gebeurd zoals de beschrijving van het

leven van onze pa duidelijk maakt in Wegge

Generatie 2. Deze periode komt tot een einde

met de dood van onze pa in 1960.

Niettegenstaande het gebrek aan hoger

onderwijs kende ons ma heel precies haar pri-

oriteiten onafhankelijk van en in tegenstand

met de opinies en ervaringen in haar omgev-

ing. De opvoeding van haar kinderen met

de duur er van bepaald door het kind, was

haar eerste prioriteit. Wanneer ik in 1959,

na het middelbare en na 7 jaar aan de univer-

siteit nog verder wilde studeren in het buiten-

land, heeft ze mij daar in gesteund met USD

2000 die ik gedragen had als een zekerheids-

gordel gedurende mijn 4 jaar in de VS, tot

ik het geld eindelijk kon beleggen als een in-

breng met mijn vrouw Beate. Ons ma heeft

ons USD 5000 meer gegeven als we een huis

kochten in Australia in 1963.


By our agreement Jos is the owner of

101 Dorp, Breendonk, and our mother is

the occupant for life. In 1960 the house, fi-

nanced by our mother, was being rebuilt by

Frans and his helpers and that lasted 4 years.

The savings bank operations continued to be

conducted from it and the facade displayed

clearly the fact that Jos ran the bank opera-

tions from there with the help of our mother.

Grandmother Roos died in 1964 and Jos mar-

ried Jacqueline Caluwe.

Bij onze overeenkomst is Jos de eigenaar

van 101 Dorp, Breendonk en ons moeder is in-

woner levenslang. In 1960, met financiering

door ons ma, werd het huis herbouwd door

Frans en zijn helpers en dat duurde 4 jaar.

The spaarkas operaties bleven met het huis

zoals vroeger en de voorgevel lichte duidelijk

uit dat Jos met de hulp van ons ma was

in controle. Ons moe stierf in 1964 en Jos

trouwde met Jacqueline Caluwe.

Now our mother was all alone with Frans

and with Jos passing by every evening af-

ter his daywork with Petrofina in Antwerp

to check on the mail and the calls by clients

to be visited. This is the enjoyable time of

her life. She was still young enough to travel

throughout Europe with the local pensioners’

club and to California with Frans in 1969.

Nu was ma alleen met Frans. Elke avond

na zijn werk op Petrofina in Antwerpen kwam

Jos lang voor de briefwisseling en een dagver-

slag van ma over klanten die bezocht moetsen

worden. Dit is de meest genietbare periode

van haar leven. Ze was nog jong om in Eu-

ropa te reizen met de bond van gepensioneer-

den en in Amerika met Frans in 1969.


She had enough money for her needs and

played cards in the parish center (Whist) for

little money. On my infrequent visits we

sometimes treated each other to dinner. Un-

fortunately this sometimes ended in a nega-

tive remark such as, Roza could have cooked

this much better for little money, especially

when it was her turn to pay. In this respect

she was still the frugal daughter, wife and

mother of yesterday.

Later in her seventies she developed colon

cancer problems for which she underwent a

painful operation, a treatment that she felt

was humiliating and that she swore never to

repeat again. Her last ten years were painful,

the colon cancer swelling kept on growing,

some days were normal other days were one

long misery. She did not cross the street to go

to church anymore and watched the Sunday

Mass on television. Given her unwillingness

to even consider a second operation, she died

from the colon obstruction aged 88. Good

bye ma, we love you.

With her death Frans lost his lifelong

housemate. Having ignored the biological

norms of exercise, the benefits of diet and

harmful effects of alcohol, his health prob-

lems aggravated and that kept him from mak-

ing independent old-age alternative plans.

Ze had meer dan genoeg geld voor haar

behoeften en speelde (whist) met de kaarten

in het parochiecentrum voor weinig geld. Op

een van mijn weinige bezoeken nodigden wij

elkaar uit voor etentje. Dit viel niet altijd in

goede aarde en leidde soms tot een morrende

bemerking zoals, ons Roza kan dit veel beter

koken voor weinig geld, vooral wanneer het

haar beurt was te betalen. In dit verband was

zij nog altijd de spaarzame dochter, vrouw en

moeder van gisteren.

Later in de zeventiger jaren kwam het

slechte nieuws over haar gezondheid, zij had

colon kanker. Ze onderging een pijnlijke op-

eratie en een behandeling dat ze vernederend

vond en dat ze nooit meer herhaald wilde

beleven. Haar laatste tien jaren waren afwis-

selend normaal en afwisselend een pijnlijke

miserie. De colon kanker cellen groeiden al-

tijd verder. Ze trok de straat niet meer over

om naar de kerk te gaan en zag de zondagmis

op televisie. Niet willend een tweede operatie

te ondergaan stierf ons ma aan obstructie, 88

jaren oud. Tot ziens ma, wij zien je graag.

Met haar dood verloor Frans zijn lev-

enslange huisgenoot. Met verwaarlozing van

de biologische normen betreffende oefening,

dieet en alcohol consumptie, zijn gezondheid

werd slechter en liet hem niet toe zijn eigen

oudejaars plannen te ontwikkelen.


While still living at 101 Dorp, Breendonk,

one day he had a stroke and had to be con-

fined to a full time care center. Over more

than 15 years his health problems made the

full circle from stroke, colon cancer, prostate

cancer, back to colon cancer, for which in the

end he refused to undergo more surgery and

hospital treatments. He lived between 1932-

2007. Without Frans I would not have had

the financial opportunity to get to the career

I ended up with.

One time in his life did he ask me to help

him in his attempt to become an independent

employer through a partnership in a praline

factory in Antwerp in 1955. I failed him com-

pletely as adviser because I never had any

experience with sly sneakers that had wasted

already their own family fortune in their son’s

business adventures.

Whatever other motives, Frans’s life was

guided predominantly by family spirit. When

he saw our imperfections he did not see his

own. Frans, I pray you to recognize and to

explain why you made it so very difficult for

others to like you. Ma does and so do I in

my way.

With the death of our mother, Roza and

her children also lost a companion. In addi-

tion with Frans’s malady, they as well as

Terwijl hij nog op 101, Dorp, Breendonk

woonde kreeg hij een hersenaanval en was in

nood van een verzorgingscenter. Voor meer

dan 15 jaar gingen zijn problemen volle cirkel

van hersen aanval, colon kanker, prostaat

kanker, terug naar colon kanker, waar voor

ook hij zoals mij niet verder wilde behandeld

worden. Hij leefde tussen 1932-2007. Zonder

Frans had ik nooit de financiele mogelijkheid

gehad mijn roeping te vinden.

Eenmaal verwachte hij en vroeg hij mij

hem te helpen in zijn poging om ondernemer

te worden door een deelgenootschap in een

pralinefabriekje in Antwerpen in 1955. Ik heb

hem niet geholpen en ik kon ook niet daar ik

geen ervaring had met lepe sluipers die hun

eigen familie fortuin al hadden verkwist aan

zoontje lief.

Wat Frans’s motivatie was op bepaalde

momenten, het was hoofdzakelijk geleid door

familie belang. Wanneer hij onze imperfec-

ties zag, zijn eigen zag hij niet. Frans, ik bid

u te zien en te verklaren waarom het voor an-

deren zo moeilijk is je graag te zien. Ons ma

ziet je graag en ik ook op mijn manier.

Met de dood van ons ma, Roza en haar

kinderen verloren ook een genoot. Meer nog,

met Frans’s ziekte waren zij bewogen, als ook


Jos and his family gained a decade long series

of visits to the daycare center where Frans

was being kept.

Soon after, Roza’s own problems started

with a period of cancer-like invasion and op-

erations of the vocal cords, followed in the

end by an unexpected sudden obstruction

of the carotherides causing a sequence of

strokes.

Roza’s death in 2007 could possibly have

been prevented had this carotheder obstruc-

tion process been observed earlier in its form-

ing. She was not quite 77 years old. Roza

was our dear sister striking our pants and

our shirts when we were young and provid-

ing long term care for aunt Leonie. I owe her

and Cois the same gratitude as I owe Frans

for their contribution to the family welfare. I

am so sorry to see you leave us so early. Let

me tell you that your children and grandchil-

dren are just doing great. It is not up to me,

being away in California, to report on life in

Breendonk during those years. Perhaps one

day someone of Roza’s children will send me

a description of the Cois-Roza family gener-

ation with dates and other important facts,

please.

With the death of our mother Jos could

strike out on his own and take full command

Jos en zijn familie, een tien jaren lang

bezoek te brengen aan de verzorgingscentra

waar Frans verbleef.

Kort daarop, Roza’s gezondheidsproble-

men begonnen eerst met een periode van

kankerlijke invasies en operaties van de stem-

banden, uiteindelijk gevolgd met een on-

verwachte snelle obstructie van de carotheri-

den die een serie van beroerten veroorzaak-

ten.

Roza’s dood in 2007 had misschien kun-

nen vermeden worden als dat carotheder

blokering process vroeger was waargenomen

gedurende zijn formatie. Ze was nog niet

77 jaar oud. Roza was onze lieve zuster die

ons hemden streek wanneer we jong waren

en die lange termijn verzorging bediende aan

tante Leonie. Ik ben haar en Cois even

veel dankbaarheid verschuldigd als aan onze

Frans voor hun bijdrage tot de welvaart van

de familie. Ik heb veel spijt dat ge ons zo

vroeg verlaten hebt. Laat me je vertellen dat

je kinderen het goed doen. Ik heb niet de

vereiste inlichtingen om de Cois-Roza familie

generatie op te stellen. Misscien zal een van

haar kinderen de tijd besteden en die gener-

atie opsturen naar nonkel Leon.

Na het sterven van ons ma kon Jos zijn

plannen uitvoeren om 101 Dorp, Breendonk


of his plans transforming 101 Dorp, Breen-

donk, into a Bank of AXA. The front en-

trance became the entrance to the bank and

the living quarters were reached from the side

through the former front door and a stair

case leading to the 1st floor apartment. With

Frans in a care center Jos finally rose from un-

der the supervision of his older siblings. Jos

felt called upon to guide the tranfer of Frans’s

assets to his siblings. Unlike Frans’s plan in

the fifties which depended crucially on unan-

imously attested to but fake purchase con-

tracts, Jos designed legitimate deals backed

up by life insurance contracts guaranteeing

the desired outcome to both sides. The ra-

tionality of these uncertain term actions was

realized when Frans did not live longer than

expected.

tot een volwaardige AXA Bank om te

bouwen. De vroegere hoofdinkomst werd de

inkomst tot de bank en de vroegere hoofd-

deur opende nu op de trap naar het aparte-

ment of het eerste verdiep. Met Frans zienlijk

slechter wordend in een verzorgingscentrum

begreep Jos dat het nu zijn tijd was om te

handelen in het belang van de kinderen van

ons ma. Jos nam het initiatief de bezittingen

van Frans zo voordelig mogelijk over te dra-

gen. In tegendeel tot het plan van Frans in de

vijftiger jaren dat gebaseerd was op algemeen

betogen nagemaakte verkoopcontracten, Jos

bedacht ware wettige contracten gekoppeld

aan verzekeringscontracten die het wederzi-

jds belang waarborgden. De rationaliteit van

deze duur onzekere documenten kwam tot

stand wanneer onze Frans stierf wel voor zijn

verwachte levensduur.

3.2. 3 FRANS DE MAEYER - SOMERS 1875-1938 95

3.2 3 Frans De Maeyer - Somers 1875-1938

The Johannes Franciscus De Maeyer - Somers Family


1902-1990 Alberta De Maeyer Petrus Maria Wegge 1928 only daughter and maid

1875-1938 Johannes Franciscus Rosalia Somers 1900 Kreweg dairy farmer

1877-1964 milk touring wife

This is the generation of our maternal

grandparents. He was given the nickname

Frans van den Ammeraal, from his mother’s

name Catherina Admirael. Our grandmother

was named Roos or Roos van Frans Am-

meralens. We children called them va and

moe, to distinguish them from pa and ma,

the names of our parents.

Our maternal grandfather was born in the

Breendonkstraat, a street separating Breen-

donk from Willebroek. He was the youngest

of 3 living children in a farm with not much

land.

Dit is de generatie van onze grootouders

langs moederzijde. Grootvader was given de

bijnaam Frans van den Ammeraal, afgeleid

van de naam van zijn moeder Catherina Ad-

mirael, en ons grootmoeder had de naam

Roos of Roos van Frans van Ammeraelens.

Wij noemden hen va en moe, met pa en ma

de namen van onze ouders.

Va was geboren in de Breendonkstraat,

een straat die Breendonk van Willebroek

scheide. Hij was de jongste van de 3 lev-

ende kinderen van Catherina Admirael op een

boerderij met weinig grond.


In 1900 he was 25 and his older sister Lu-

dovica was likely to be needed a long time to

take care of their sickly mother (+1902) and

of their relatively young father (+1921). In-

stead of hoping to take over the farm at home,

our grandparents decided to start their own

dairy business, he farming a lot of grass lands

and she selling milk door to door in the city

of Willebroek.

The farm was in Kreweg, a street sepa-

rating Ruisbroek and Willebroek from where

moe started her milktour into Willebroek.

Her parents had substantial assets and they

must have given financial help to the newly

weds in buying the farmhouse and some land.

Unfortunately important pieces of informa-

tion to document this are missing. In what

way did our grandmother’s parents help?

The date when aunt Leonie and her parents

moved to Breendonk could help or a notary

act or other indications how our grandmother

Roos and her sister Leonie eventually divided

the assets of their parents. They never talked

about it as far as I know.

Facts are that our grandparental farm ac-

tivity lasted from 1900 to 1926 on Kreweg.

Somehow they bought a farmhouse and land,

or leased enough land, to start the dairy and

in the end they were owners of a sizable

In 1900 was hij 25 jaar oud en zijn oud-

ere zuster Ludovica was voor een lange tijd

nog nodig thuis om op hun ziekelijke moeder

(+1902) en relatief jonge vader te passen

(+1921). In plaats van te hopen thuis opvol-

ger te worden, besloten onze grootouders een

melkerij te beginnen, hij bezig met de weilan-

den en zij met de melk van deur tot deur te

leveren in de gemeente Willebroek.

De boerderij was op Kreweg, een weg die

de grens tekent tussen Ruisbroek en Wille-

broek. Haar ouders bezaten veel goederen en

die moeten onze grootouders goed geholpen

hebben in het kopen van een boerderij en

land. Ongelukkiglijk belangrijke bronnen van

informatie ontbreken om te documenteren

hoe zij onze grootouders hielpen. Mijn groot-

moeder of tante Leonie spraken er nooit over.

De datum wanneer tante Leonie en haar

ouders naar Breendonk kwamen zou helpen.

Ik heb geen notariele akten gezien hoe ons

moeder Roos en tante Leonie de bezittingen

van hun ouders verdeelden.

Feit is dat het melkbedrijf bestond in de

jaren 1900-1926 op Kreweg. Op een of an-

dere manier kochten ze een boerenhof daar

en land, of genoeg land under pacht, om de

melkerij te beginnen in 1900 en in 1926 waren

ze de bezitters van vele hectaren land.


number of hectares of land. Considering

that war years are good for farm income,

some of these hectares must have come out

of their earnings and some out of the inheri-

tance of our grandmother Roos. Our grand-

father was active in Ruisbroek’s politics and

had acquired some reputation in local poli-

tics, some of it through his visibility at local

land auctions. At the time when they moved

to Breendonk our grandmother’s parents had

died and our grandparents were owners of

many hectares around Kreweg towards Pul-

laar, from which they hoped to derive a com-

fortable land rental income. Their obsession

with land as an investment is attested to by

the fact that they once owned houses which

they felt compelled to sell again because deal-

ing with renters that did not pay their rent

on time was too enervating. All indications

are that their total rental income was barely

sufficient even for their lifestyle.

They stopped their dairy in 1926 and

bought 101 Dorp, Breendonk, right across

the newly built Pastoor Frans Somers rectory

looking east and diagonally across the newly

rebuilt church looking northeast. The neigh-

bor to the south was the cafe ”Onder den

Toren”. The blacksmith Gaspard De Ridder

once lived there in 1799 during the French

Revolution.

Bedenkend dat oorlogsjaren 1914-18 goed

zijn voor landbouw moeten sommige

hectaren uit hun inkomen betaald geweest

zijn en andere hectaren zijn betaald uit wat

ons grootmoeder erfde van haar ouders. Onze

va was actief in de politiek van Ruisbroek en

hij had een reputatie indien niet invloed in de

gemeentepolitiek ook door zijn optreden in

plaatselijke openbare verkopingen. Wanneer

ze naar Breendonk verhuisden waren de oud-

ers van ons moe al dood en onze grootouders

waren de eigenaars van vele hectaren rond

Kreweg richting Pullaar, dat hun zou toe-

laten een comfortabel leven te leiden van

de pacht. Hun obsessie met land als een

goede investering is gekend van het feit dat

zij eenmaal eigenaar waren van huizen die

ze dan weer verkochten omdat de huurders

die niet betaalden hen te veel verontzenuw-

den. Er zijn veel aanduidingen dat hun totaal

pachtinkomen onvoldoende was zelfs voor

hun levensstijl.

Zij sloten hun melkerij in 1926 en kwamen

naar Breendonk om te wonen in 101, Dorp,

Breendonk. De Pastoor Frans Somers pas-

torij staat recht tegenover richting oosten en

de kerk staat schuins tegenover richting noor-

doosten. De gebuur ten zuiden is cafe ”On-

der den Toren”. De smid Gaspard De Ridder

woonde daar in 1799.


He was one of the buyers and shareholders

of the church buildings when these were auc-

tioned off by the French. The neigbor to the

north was the family Goossens. Their son

building contractor Leopold Goossens, mar-

ried to our greataunt Leonie Somers, is the

builder of the rectory. A 1981 photo of the

1926 church buildings shown here. Does any-

body have a picture of the 1926 house 101

Dorp, Breendonk ?

Hij was een van de kopers voor 33500 frank

en een van de aandeelhouders van de kerkeli-

jke goederen wanneer de Fransen die hadden

verkocht in een openbare verkoop in Antwer-

pen. In het huis ten noorden woonde de fam-

ilie Goossens. Hun zoon aannemer Leopold

Goossens, getrouwd met onze groottante

Leonie, had de pastorij gebouwd. Een 1981

foto van de 1926 kerkgebouwen is getoond

hier. Heeft iemand een foto van het 1926 huis

Dorp 101, Breendonk?

Our grandfather died in 1938 leaving our

grandmother a widow for 26 years. Since old

habits seldom die our grandmother remained

interested in investing unspent money in land

far away from Kreweg, such as in Breendonk

and Liezele, because this adds to the hectares

from which she would get more rentals.

Onze va stierf in 1938 en ons moe was

een weduwe voor 26 jaren. Zoals oude ge-

bruiken zelden vergaan, de interesse van ons

moe om niet gebruikt geld te investeren in

land bleef even sterk als vroeger, met beleg-

gingen in Breendonk en Liezele na de oorlog

1940-45. De redenering blijkbaar is dat dit

ook haar pachtinkomen verhoogt.


Our grandmother Roos was a simple per-

son devoted to her husband, her religion and

her upbringing by her parents. The latter

was based on frugality with an elevated sav-

ings tendency out of concern for the unknown

future and the abilty to take care of one’s

needs under all conditions. Living in a so-

ciety without government retirement income

and without sickness insurance for most of

her life her main concern was being able to

pay for unforeseeable expenses in old age,

trusting on her daughter’s help for old-age

long term care. To us her behavior looked like

stingy, there was no room in her preferences

for goods for which she herself never experi-

enced any need. Our grandmother was happy

making a contribution to our nutrition needs

by keeping a goat, rabbits and chickens, but

she worked never in the garden to grow veg-

etables. We or our mother had to do that, al-

though she did buy the garden tools with the

warning and frequent inspection to keep the

spade clean. She was fond of sweets, bread

with jelly, waffles with sugar. This often led

to loud conversations during the war years

because sugar was rationed by the number of

children and not by having a sweet-toothed

grandmother. For dessert she had an occa-

sional ice-cream from the ice cream touring

man and she always had a candy.

Ons moe was een eenvoudig mens

toegewijd aan haar man, haar godsdienst en

haar opvoeding. Deze laatste was bebaseerd

op spaarzaamheid met een overdreven spaar

tendentie gedreven door het in staat zijn van

voor eigen noden te zorgen onder alle condi-

ties in de ongekende toekomst. Opgebracht

in een samenleving zonder overheidspensioen

en zonder ziekte verzekering over de meeste

jaren van haar leven, haar hoofdzakelijke

bekommernis was onvoorzienbare uitgaven te

kunnen betalen op oude leeftijd terwijl ze op

de hulp van haar dochter rekende voor ver-

zorging op lange termijn. Zulk gedrag noe-

men wij gierig. Er is geen plaats in haar

voorkeur voor goederen of diensten waarvoor

ze zelf geen nood had gekweekt. Ons moe was

blij een bijdrage te leveren tot onze voeding

door een geit, konijnen en kiekens te kweken

maar werken in de tuin voor groenten dat

deed ze nooit. Wij of ons ma moesten dat

doen, alhoewel zij voor het tuingerief be-

taalde met de verwittiging en inspectie de

spade proper te houden na gebruik. Ze at

liefst iets met suiker zoals boterhammen met

gelei, wafels met suiker. Wat gedurende de

oorlogsjaren tot luide ruzie leidde want de

suiker rantsoenen waren uitgereikt voor de

kinderen en niet voor grootmoeder. Voor

nagerecht had ze soms een ijsje en altijd een

bees.


Candies were counted and under lock in her

bedroom, also known to the ”naughty boy”

Jos and leading to denials of the exact count

between the two. She was bodily overweight

with a Quetelet Index way over 30, but saw

no need to exercise. For ever dressed in black,

she was totally deaf, had a smile for every-

body, except for her sister Leonie, and was

mentally happy in her existence. She died at

age 87 over a weekend that saw all the doc-

tors on strike. My mother told me that if she

had gone for a fat removing cure she would

still be alive totay. She was never sick. At her

death grandmother Roos left to her daughter

all her money, land and house that she would

not give while she was alive. Her role was to

keep it for her.

Bezen waren geteld en opgesloten in haar

kamerkast, dat ook altijd geweten was door

”den deugniet” Jos. Ons moe was minder

dan een meter vijftig hoog en haar Quetelet

Index was ver boven de dertig. Lichamelijk

oefenen sprak haar niet aan. Ze was altijd

gekleed in dezelfde zwarte klederen, ze was

totaal doof, had een glimlach voor iedereen

behalve voor haar zuster Leonie en ze was

gelukkig in haar bestaan. Ze stierf op 87

jarige ouderdom op een weekeinde met alle

dokters in staking. Ons ma beweert dat in-

dien ons moe een vet verliezende kuur had

ondergaan ze nu vandaag nog zou leven. Ze

was nooit ziek. Met haar dood kreeg ons ma

al het geld, land en huis dat ze nooit wilde

geven gedurende haar leven. Haar rol was het

te behouden voor haar.

3.3. 4 J.B. DE MAEYER-ADMIRAEL 1832-1921 101

3.3 4 J.B. De Maeyer-Admirael 1832-1921

The Johannes Baptista De Maeyer - Admirael Family


1867 Maria Ludovica Jean Verlinden successor Admirael Hoeve

1868 Joanna Celina housekeeper in Brussels

1870 Jacobus Ferdinandus died before 1900

1871-1877 Catharina Virginia

1875-1938 Johannes Franciscus Rosalia Somers 1900 farmer in Kreweg

1832-1921 Johannes Baptista Maria Catharina 1863 farmer of Admirael hoeve

Admirael wife 1829-1902

This is the family of the father of my ma-

ternal grandfather. The three surviving chil-

dren into the 20th century have been known

very well by my mother. The Admirael Farm

(Hoeve) is located in the Breendonkstraat,

one time located in Puurs, later in Breendonk

and last in Willebroek. The farm was prop-

erty of the Admirael family for many gener-

ations.

Johannes Baptista was born in Wille-

broek and must have walked in the Breen-

donkstraat many times to date his future wife

Catharina Admirael in 1863. The oldest sis-

ter with her husband Jean Verlinden took

over the Admirael farm while they also took

care of her parents. In a very terrible war

Dit is de familie van de vader van onze

grootvader langs moederszijde. De drie

kinderen dat leefden in de 20st eeuw waren

goed gekend door ons ma. De Admirael

Hoeve ligt in de Breendonkstraat, eenmaal

in Puurs, dan Breendonk en uiteindelijk in

Willebroek. De hoeve was in het bezit van

de Admirael familie voor vele generaties.

Johannes Baptista was geboren in Wille-

broek en moet wel dikwijls door de Breen-

donkstraat gelopen hebben op zijn weg naar

zijn toekomstige 1863 vrouw Catharina Ad-

mirael. De oudste zuster met haar man Jean

Verlinden namen de ”’Admirael” hoeve over

terwijl ze ook de zorg van haar ouders had.

Haar man was gedood in


accident her husband was killed. Belgian sol-

diers who were guarding the Fort of Breen-

donk against the German invaders in World

War I inde eerste Wereldoorlog may have

been responsible for this. Their mother

Catherina Admirael died in 1902 and their

father in 1921. The youngest sister worked

in Brussels, cleaning, cooking, managing the

household of a bachelor rich bon vivant.

een verschrikkelijk oorlogsongeval. Velen be-

weren dat Belgische soldaten die het fort van

Breendonk verdedigden tegen de Duitse in-

vallers verantwoordelijk waren. Hun moeder

Catharina Admirael stierf in 1902 en hun

vader in 1921. De jongste zuster werkte in

Brussel als kuisvrouw, kookvrouw en bestu-

urder van het huishouden van een rijke vri-

jgezel.

3.4 5 J. H. De Maeyer - Emmerechts 1808-1887

The Johannes Henricus De Maeyer - Emmerechts Family


1832-1921 Johannes Baptista Maria Catharina 1863 she owned the Admirael Hoeve

Admirael lived 1829-1902

1837 Joanna

1842 Joanna Catharina

1842 Josephus

1845 Virginia

1808-1887 Johannes Henricus Maria Elisabeth 1832 5 children

Emmerechts

3.5. 6 J.H. DE MAEYER - DE MAEYER 1782-1867 103

3.5 6 J.H. De Maeyer - De Maeyer 1782-1867

The Jean Henry De Maeyer - De Maeyer Family


1808-1887 Johannes Henricus Maria Elisabeth Emmerechts 1832 5 children

1782-1867 Jean Henry Catharina De Maeyer 1781-1833 dayworker

Chapter 4

De Laet Family Tree

4.1 Seven Generations Zeven Generaties

The De Laet Family


3 1869-1925 Ludovica Johannes Ludovicus 189? cafe and farm helper

4 1838- Ignatius 1834 Anna Catherina craftsman Pullaar farmer

Van der Zeypen nickname ”natje”

5 1798- Josephus Isabella Mertens Pullaar farmer

6 1752- Andre 1784Reef Theresia Breendonk resident

7 Joannes 1742 Anna Brijs Puurs resident

Coauthor Jos Wegge

4.2 The name De Laet De naam De Laet

The name with the definite article ”De”

stems from an Old Nederlands noun meaning

retainer, one that retains, a servant or atten-

dant who has been

Met het bepalend lidwoord ”De” is de

naam afkomstig van Oud Nederlands in de

betekenis van volgeling, aanhanger, een be-

diende of aanhorige die met een familie

104

4.3. SOURCES BRONNEN 105

with a family for many years. In feudal times

a person attached to a noble household and

owing it occasional service. A fee paid to se-

cure services of a lawyer 1425-75.

geweest is voor vele jaren. In de mid-

deleeuwen een persoon die gebonden is aan

een adellijk gezin en af en toe een dienst bewi-

jst. Een vooruitbetaald honorarium van een

advokaat 1425-75.

4.3 Sources Bronnen

My brother Jos obtained a copy of Lu-

dovica’s birth act of 8 October 1869 in Breen-

donk from an employee in the City Hall of

Puurs, with the recommendation to search

in the library of Puurs and eventually in the

Archives of Flanders in Beveren. The doc-

ument states the name of Ludovica’s father,

that he was 31 and that her mother is Anna

Catharina Van der Zeypen, 35 years old. I

spent a couple of days in Beveren. I was very

discouraged especially because great confu-

sion arises from the several changes in the

communities between Breendonk and Puurs,

the village Pullaar belonging either to Puurs

or Breendonk with Breendonk an indepen-

dent community from 1836 to recently, when

it was reintegrated under Puurs. This has

been my last effort in the Rijksarchief (2010).

Very likely is the difficulty of finding more

information related to the establishment of

a chapel later new church in Breendonk un-

der the supervision of the Puurs parish, as

described in De Borger (2011).

Onze Jos heeft een kopie van Ludovicas

geboorte akte van 8 October 1869 te Breen-

donk op het gemeentehuis in Puurs gekregen,

met de aanbeveling nu te zoeken in de biblio-

theek van Puurs en eventueel op het Archief

van Vlaanderen in Beveren. De naam van Lu-

dovica’s vader staat op deze geboorte akte,

dat hij eenendertig jaren oud was en haar

moeder is Anna Catharina Van der Zeypen,

35 jaren oud. Ik heb een paar dagen gezocht

in Beveren.

Ik was zeer in verwarring door het feit dat

het gehucht Pullaar eenmaaal onder Puurs

viel en dan weer onder Breendonk na 1836

en vandaag weer onder Puurs. Ik besloot

niet verder meer te zoeken in het Rijksarchief

(2010). De moeilijkheden met de documen-

tatie zijn zeer waarschijnlijk ook te danken

aan het oprichten van een kapel en later

nieuwe kerk onder voogdij van de parochie

Puurs, zoals verteld in De Borger (2011).

Chapter 5

Somers Family Tree

5.1 Nine Generations Negen Generaties

The Somers Family


4 1836-1919 Johannes Maria Josepha 1873 children are Rosalie and

Franciscus De Borger Leonie, mother 1837-1921

5 1794-1875 Johannes Maria Josepha 1830 farmer

Franciscus De Wolf sheMechelenfoundling1800

6 1746-1827 Joannes JohannaDe Hollander cosaart worker, she +1782

Franciscus MariaMertens 2nd wife 1756-1813

7 1721-1796 Philippus Anna Mertens worker, wife 1717-1812

8 1686- Laurentius Catharina Roelants wife born 1688

9 1654- Andreas Cath. Van Acoleyen 1684

Author Paul De Borger

106

5.2. THE NAME SOMERS DE NAAM SOMERS 107

5.2 The name Somers De naam Somers

The last name Somers, which is of Anglo-

Saxon descent, is a pre-7th century Old (En-

glish, Nederlands, Deutsch) word for what we

know as summer. This name has two poten-

tial meanings–one describing a person with

a warm and sunny temperament and a sec-

ond associated with the summer season in an-

other way.

De familienaam Somers is van Anglo-

Saxon afkomst en is een van voor de zevende

eeuw Oud (Engels, Nederlands, Duits) woord

dat we kennen als zomer. De naam heeft twee

mogelijke betekenissen - een beschrijvend een

persoon met een warm en zonnig tempera-

ment en een tweede leggend een verband met

het zomerseizoen op een andere wijze.

5.3 Source: Bron: Paul De Borger

This is all work by Paul De Borger as he

was interested in the family tree De Borger.

Except for generation 4 we knew nothing

from our mother about the earlier genera-

tions. It is safe to state that all Generations

lived in Willebroek and their connection to

Breendonk starts beginning with Generation

4. Our mother knew that Johannes Fran-

ciscus Somers and Maria Josepha De Borger

were related to each other as she called it,

they were second cousins.

Generation 5. The date of death is from a

copy of the original certificate in the Wille-

broek library. According to my brother Jos

was Maria Josepha De Wolf a child found in

Mechelen. She also may have died in

Dit is het werk van Paul De Borger die

de stamboom van de De Borger familie op-

zoekte. Behalve voor Generatie 4 ons moeder

vertelde weinig over de vroegere generaties.

Die generaties woonden allen in Willebroek

en hun tegenwoordigheid in Breendonk be-

gint pas met Generatie 4. Volgens ons ma,

was Maria Josepha De Borger in generatie 4,

een achterkozijn van haar man Joannes Fran-

ciscus Somers. Hij was boer Wash genoemd.

Zij woonden op latere leeftijd in Breendonk

en stierven bij tante Leonie Somers.

Generatie 5. Datum van overlijden in kopie

van originele in de bibliotheek van Wille-

broek. Volgens onze Jos was Maria Josepha

De Wolf een vondelinge. Ze is misschien in

108 CHAPTER 5. SOMERS FAMILY TREE

Breendonk in the house of her son Joannes

Franciscus and daughter-in-law Maria

Josepha De Borger. The Birth Act No 95 of

November 12, 1836 states that Joannes Fran-

ciscus Somers, 42 years old, declares that on

the eleventh of November his child and that

of Maria Josepha De Wolf, his wife, 36 years

old and born in Mechelen, a son named Fran-

ciscus, is born.

Generation 6. His death was reported

on 08.23.1827 by his sons Henricus S., 50

year old laborer, and Joannes S., 33 year

old farmer. He was the son of Philip-

pus S. and Anna Mertens, widower of

Joanna Catharina D’Hollander and Maria

Mertens. He lived on the west side of the

Willebroek-Brussels canal close to the bridge.

There are 2 children in the first marriage,

Michael S. 7.24.1780 and Anna Catharina

S., who died on 9.12.1779, and 7 children in

the second marriage, Joanna Catharina on

11.16.1783, Joanna Catharina on 10.9.1786,

Petrus Joannes on 1.18.1789, Guilllielmus, on

8.23.1791, Joannes Franciscus, on 4.11.1794,

Anna Maria, on 12.13.1797, Theresia Coleta,

on 11.13.1799. Paul De Borger has more

information about the family tree of Maria

Mertens from notary acts.

Breendonk gestorven in het huis van haar

zoon Joannes Franciscus en haar schoon-

dochter Maria Josepha De Borger. De ge-

boorteakte No 95 van November 12, 1836

vermeldt dat Joannes Franciscus Somers, 42

jaar oud, verklaart dat op 11 November zijn

kind en dat van Maria Josepha De Wolf, zijn

vrouw, 36 jaar oud en geboren in Mechelen,

een zoon genoemd Franciscus, is geboren.

Generation 6. De dood van Johannes Fran-

ciscus is gemeld op 08.23.1827 door zijn zonen

Henricus S., 50 jaar oud worker, en Joannes

S., 33 jaar oud landbouwer. Hij was de zoon

van Philippus S. en Anna Mertens, weduwe

van Joanna Catharina D’Hollander en Maria

Mertens. Hij woonde op de westzijde van het

kanaal Willebroek-Brussel dicht by de brug.

Er zijn 2 kinderen uit het eerste huwelijk,

Michael S. geboren op 7.24.1780 en Anna

Catharina S. +9.12.1779 in the first mar-

riage and 7 in the second, Joanna Catharina,

*11.16.1783, Joanna Catharina, 10.9.1786,

Petrus Joannes, 1.18.1789, Guilllielmus,

8.23.1791, Joannes Franciscus, 4.11.1794,

Anna Maria, 12.13.1797, Theresia Coleta,

11.13.1799. Paul De Borger heeft nog meer

information over de familieboom van Maria

Mertens langs notariele akten.

5.4. 4 JOH. FRANCISCUS SOMERS - DE BORGER 1836-1919 109

Generation 7. 6 children are born, Henricus

on 12.16.1710, Joannes on 10.11.1712, Catha-

rina on 3.17.1715, Elisabetha on 12.21.1716,

Anna on 4.12.1719, Philippus on 10.26.1721,

all in Willebroek.

Generatie 7. Er zijn 6 kinderen ge-

boren, Henricus op 12.16.1710, Joannes op

10.11.1712, Catharina op 3.17.1715, Elisa-

betha op 12.21.1716, Anna op 4.12.1719,

Philippus op 10.26.1721, allen in Willebroek.

5.4 4 Joh. Franciscus Somers - De Borger 1836-1919

The Johannes Franciscus Somers - De Borger Family


1877-1964 Rosalia Johannes Franciscus 1900 1 child, our mother

De Maeyer dairy farmer

1880-1956 Leonia Leopold Goossens 19?? he died 1933

Guillaume De Laet 1943 he died 1953

1836-1919 Johannes Franciscus Maria Josepha 1873 canal transporter

De Borger wife 1837-1921

It is remarkable that our mother, our

grandmother Rosalie and tante Leonie told

us so very little about their parents, yet they

were the main permitters of whatever eco-

nomic activity their children were engaged in

during their lifetime. My brother Jos and

I have not researched any documents about

the role of Joannes Franciscus Somers and

Maria Josepha De Borger, a role that should

be painted very clearly if one finds the appro-

priate notary acts, or there are none?

Het verwondert mij dat ons ma, moeder

Roos en tante Leonie ons nooit veel verteld

hebben over hun ouders, alhoewel zij

de hoofdzakelijke bewerkers waren van de

economische activiteiten die hun kinderen

bezig hielden. Mijn broer Jos en ik hebben

geen documentatie gezocht over de rol van

Joannes Franciscus Somers en Maria Josepha

De Borger, een rol die zeer klaar moet zijn in

notariele akten, als die bestaan.


It is certain that Franciscus Somers made

a small fortune in having his horses tow-

ing barges and boats, from Willebroek to

Brussels and back on the canal Willebroek-

Brussels. His stables of horses stood along-

side the canal and he employed people to lead

the horses back and forth along the 25 km

seacanal. But this is partly fantasy, there are

no pictures to show it. When did Joannes

Franciscus start his business and how long

did he continue, we do not know. Fact is

that they retired to Breendonk around 1900

and they lived in 60, 62 or 64 Dorp, Breen-

donk, we do not know which one or all three,

bringing their daughter tante Leonie with

them. This is most likely also the time when

horses were replaced by Watt steam-engines

and there was no profit in the horse towing

business any longer.

Tante Leonie took care of her parents

in Breendonk for the next 20 years. Our

grandmother married in 1900 and started

the Kreweg dairy farm, almost surely with

the financial help of her parents. Also tante

Leonie as a twenty something woman married

Leopold Goossens, an ambitious construction

contractor. He came from a big Goossens

family and was an active entrepreneur. They

too must have been in need of start-up

money, which their parents must have ex-

tended to them.

Zonder twijfel heeft Franciscus Somers

een klein fortuin verdiend door met zijn paar-

den sloepen en boten van Willebroek naar

Brussel te slepen, op het kanaal Willebroek-

Brussel. Zijn stallen met paarden stonden

langs het kanaal en hij stelde mensen te werk

om de paarden te leiden langs de 25 km lange

vaart. Maar dat is gedeeltelijk fantasie, er

zijn geen fotos om het te laten zien. Wanneer

Johannes Franciscus begonnen is als trans-

porteur en hoe lang hij dat vol gehouden

heeft weten wij niet. Feit is dat hij op pen-

sioen met zijn vrouw en dochter Leonie naar

Breendonk verhuisde en dat zij woonden in

60, 62 of 64 Dorp, Breendonk. Dit heeft

waarschijnlijk te maken met de algemene in-

voering van Watt stoom-motoren die de paar-

den verdrongen en hun gebruik profijtloos

maakten.

Tante Leonie verzorgde haar ouders voor

de volgende 20 jaren. Ondertussen trouwde

ons moe in 1900 en begon de Kreweg melk-

boerderij, hoogst waarschijnlijk met finan-

ciele hulp van haar ouders. Ook tante

Leonie in haar twintiger jaren trouwde met

een eerzuchtige bouwondernemer Leopold

Goossens. Hij was een van de vele zonen


in een groot Goossens gezin en een zeer ac-

tieve ondernemer. Ook zij hadden opstart

geld nodig dat zij bijna zeker moeten gekre-

gen hebben van Johannes Franciscus Somers

and Maria Josepha De Borger, haar ouders.

We conclude that since after 1900 both

our grandmother and tante Leonie must each

have received significant financial help from

their parents.

Wij moeten besluiten dat sedert 1900

alle twee, zowel ons moe als tante Leonie,

betekenisvolle financiele hulp moeten gekre-

gen hebben van hun ouders.


When the parents died in 1919 and 1921

respectively, did the sisters make an agree-

ment by notary act about the estate or was

everything distributed already by their par-

ents without the usual notary formalities?

All I know is that my grandmother never

talked in loving sisterly terms about her sis-

ter. Is this related to a dispute about inheri-

tance? I do not know.

Our grandmother also thought disparag-

ingly that the contracting business of Leopold

Goossens did nothing but transforming what

tante Leonie had inherited into a different

portfolio of real estate assets, into brick

houses constructed by her husband. Nev-

ertheless, Leopold Goossens had a respect-

ful reputation, he rebuilt 60 Dorp, Breen-

donk, the City Council contracted with him

to build the Frans Somers Rectory in 1926,

he also constructed the Liezele Church and

he filled the corner of the Antwerpse Steen-

weg and the Kloosterstraat in Hoboken with

rentable housing and a garage. All these con-

structions were fondly remembered by tante

Leonie when her husband Leopold Goossens

died in 1933.

Tante Leonie was now a widow and re-

married in 1944 with a Willebroek bachelor

formerly coal distributor Guillaume De Laet.

Wanneer hun ouders in 1919 en 1921 stier-

ven, bestaat er een notariele akte over hun

overeenkomst of was alles al verdeeld door

de ouders zonder de notariele formaliteiten?

Ik weet alleen maar dat ons moe nooit over

haar zuster sprak in warme zusterlijke ter-

men. Heeft dat iets te maken met erfenis

betwistingen? Ik weet het niet.

Ons moe dacht ook op kleinerende wijze

dat het bouwbedrijf van Leopold Goossens

niets anders deed dan het geld dat tante

Leonie had geerfd om te zetten in een an-

dere portefeuille van onroerende goederen, in

bakstenen huizen gebouwd door haar man.

In waarheid, Leopold Goossens had een acht-

bare reputatie. Hij herbouwde 60 Dorp,

Breendonk, de Gemeenteraad benoemde hem

als ondernemer van de Frans Somers pastorij

in 1926, hij bouwde ook de kerk van Liezele

en hij vulde de hoek van de Antwerpse Steen-

weg en de Kloosterstraat in Hoboken met

verhuurbare huizen en een garage. Al deze

gebouwen zijn monumenten gebleven in de

liefdevolle herinnering van zijn vrouw Leonie

voor en na zijn dood in 1933.

Tante Leonie was nu een weduwe en

hertrouwde in 1944 met jonggezel, vroeger

kolenhandelaar, Guillaume De Laet.


He basically took over the shores in the

household of greataunt Leonie. He also col-

lected the rent from the houses in Hoboken

and helped our brother Frans in reparations.

Shortly after he agreed to Frans’s Master-

plan in 1953, he died from a heart attack in

a Breendonkstraat cafe on his way home by

bike in the snow from a visit to his brother in

Willebroek. Three years later our greataunt

Leonie died in 1956 under the long term care

of our sister Roza and Cois.

De Laet van Willebroek. Hij kuiste, kookte

en bestuurde het huishouden van tante

Leonie. Hij was ook belast met het in-

nen van huishuur in Hoboken en hielp onze

Frans in reparaties. Een korte tijd nadat hij

toestemde tot het Masterplan van Frans in

1953, stierf hij door een hartaanval in een

Breendonkstraat cafe per fiets op weg naar

huis in de sneeuw van een bezoek aan zijn

broer in Willebroek. Tante Leonie heeft tot

1956 geleefd, verzorgd door Roza en Cois.

Chapter 6

Admirael Family Tree

6.1 Eleven Generations Elf Generaties

The Admirael Family


4 1829-1921 Maria Johannes 1863 children Ludovica,

Catharina Baptista Celine, Franciscus

De Maeyer on ”Admirael” hoeve

5 1775-1865 Judocus Dorothea 1828 ”Admirael” hoeve

Hummerechts farmer, wife1801-78

6 1744-1815 Franciscus JohannaCatharina 1831 Judocus 3rd of 5

Troch wife 1741-1808

7 1720- Joh. Baptiste Maria Anna Van Roye 1743 Franciscus only child

8 1682- Jan Jr. Catharina De Proft 1717 Joh.Baptiste 1st of 4

9 1648- Jan Sr. Catharina Van Dam 1674 Jan Jr. 2nd of 6

10 1613- Adrianus Dympna De Wit(1615- 1638 Jan Sr. 5th of 6

11 1576 Jan Judoca Lemmens1581- 1606 Adrianus 3rd of 8

Coauthors Simone (Gen.4), Jos (Gen.5) and Paul De Borger all the other.

114

6.2. THE NAME ADMIRAEL DE NAAM ADMIRAEL? 115

6.2 The name Admirael De naam Admirael?

a) In some older days Admirael was used

as a boy’s or girl’s first name, not any more.

b) Admirael is an occupation name in use

in the 19th century that has now fallen into

disuse. I have not been able to find what

that occupation was. Was it related to water

transport?

c) An ”admiral” in German is a black-

brown butterfly with white spotted and red

striped wings. Remember butterflies are very

important in pollination, just as bees are.

The big difference is that butterflies eat de

nectar of flowers and plants. Butterfly breed-

ing farms have been recommended for unde-

veloped countries that are low on butterflies.

d) An ”admiral” in German is a warm

drink from red wine, eggs, sugar and spices.

e) At the time of the tulipmania in Hol-

land from November 1636 to May 1637, Ad-

mirael van der Eijck owned a collection of

Semper Augustus tulips that were very beau-

tiful. To distinguish them from other tulips

he called his Admiral Admirael tulips. Fol-

lowing him, approximately 60 tulip cultivars

had the appellation of ”admirael, admeraal,

admerael, admiral, ameral”, and other varia-

tions.

a) In vroegere dagen was Admirael ook

gebruikt als een voornaam. Nu niet meer.

b) Admirael is een beroepsnaam in ge-

bruik in de 19de eeuw in Britain maar is niet

meer gebruikt vandaag. Ik heb niet kunnen

vinden wat dat beroep was in die tijd. Iets

te maken met transport op water ?

c) Een ”admiral” in Deutsch is een zwart-

bruine vlinder met vleugels dat wit gespot en

rood gestreept zijn. Vlinders zoals bijen zijn

nodig in pollinatie, Het verschil is dat bijen

honig verzamelen en vlinders voeden zichzelf

van de nectar in de bloemen. Vlinders kwek-

ende boerderijen zijn aanbevolen voor onon-

twikkelde landen met weinig vlinders.

d) Een ”admiral” in Deutsch is een warme

drank van rode wijn, eieren, suiker en spijzen.

e) In de tijd van de ”tulpgekte” in Holland

van November 1636 tot Mei 1637, Admiraal

van der Eyck bezat een collectie van Sem-

per Augustus tulpen die zeer mooi waren.

Om de zijne te onderscheiden van andere

gaf hij ze de naam Admiral Admirael Ei-

jck tulpen. Ongeveer 60 andere kwekers vol-

gden zijn voorbeeld en noemden hun tulpen

”admirael, admeraal, admerael, admiral, am-

eral” en nog andere varianten.

116 CHAPTER 6. ADMIRAEL FAMILY TREE

”Admiral” was the most prized and pres-

tigious name a tulip could have denoting

(and in some cases exaggerating) their great

beauty. Most ”admirals” were roses.

f) The word itself is used for a high rank

in the navy or someone in charge of a fleet of

ships. The word comes from an Arabic term,

amyr-al-bahr, or commander of the oceans

and has been used in English and other lan-

guages since the 12th century.

Een ”admiral” tulp was de duurste en de

meest prestigieuze naam een tulp kon hebben

- aanduidend, ook overdrijvend, haar hemelse

schoonheid. Meeste ”admirals” waren rozen.

f) Het woord zelf is gebruikt voor een

hoge rang in de zeemacht of iemand met com-

mando over een vloot van schepen. Het komt

van het Arabisch amyr-al-bahr, of comman-

deur van de oceanen en is gebruikt in het En-

gels en in andere talen sedert de 12de eeuw.


Beginning with Generation 5 are all

Admirael births in Breendonk, Puurs.

In Generation 5 there are six children

Maria Catharina (1829-1921), Henricus Ju-

docus (7.5.1832, 7.9.1832), Maria There-

sia (4.25.1828, 11.13.1838), Joanna Maria

Admirael (2.17.1834), Carolus Ludovicus

(1.29.1836, 2.5.1836), Frederica Judocus

(7.4.1838).

Her father Judocus was born in Breen-

donk and died in Willebroek. This does not

mean that Judocus moved from

Beginnende met Generation 5 zijn alle

Admirael geboorten in Breendonk, Pu-

urs. In Generatie 5 zijn er zes kinderen

Maria Catharina (1829-1921), Henricus Ju-

docus (7.5.1832, 7.9.1832), Maria There-

sia (4.25.1828, 11.13.1838), Joanna Maria

Admirael (2.17.1834), Carolus Ludovicus

(1.29.1836, 2.5.1836), Frederica Judocus

(7.4.1838). Maria Catharina was de oudste

en ging naar een klooster in Gent. Nadat

ze het enige overblijvende kind van Judocus

werd, verliet ze het klooster en trouwde met

Johannes Baptista De Maeyer in 1863.

Haar vader Judocus was geboren in

Breendonk en stierf in Willebroek. Dat

betekent niet dat Judocus van Breendonk

6.3. SOURCE: BRON: PAUL DE BORGER 117

Breendonk to Willebroek. Paul De Borger

discovered some maps indicating the location

of Judocus’s farm. The farmhouse was al-

ways on the right side of the Baene in the di-

rection of Willebroek. Paul explains that the

farmhouse, now the Admiraelhoeve, existed

on the same spot at least since the middle

of the 17th century up to today. This was

a farmhouse in the hamlet called Breendonk

in those days. This hamlet is the true and

oldest kernel of the parish and town com-

munity called Breendonk today. In those

days the centrum of today’s Breendonk with

its chapel, later church, built in 1779 was

called Moorheide. There were only a couple

of buildings there in those days, whereas the

hamlet Breendonk contained many buildings

and was a village.

The decision of building a church

in the Moorheide was a compromise of

”keeping the church in the middle” of

all the other hamlets, such as Rijweg,

Groenstraat-Wachting and village Breen-

donk, called Breendonkstraat today. All

these small developments belonged to the

manor (seigniory) Puurs, including the right

side of the Breendonkstraat. Around 1800,

for a reason only known perhaps to the

French occupiers, the right side was trans-

naar Willebroek verhuisde. Paul De Borger

heeft kaarten gevonden die de locatie van Ju-

docus’s hoeve aanduiden. De hoeve stond al-

tijd op de rechterzijde van de Baene in de

richting Willebroek. Paul legt uit dat de

boerderij, nu de ”Admiraalhoeve” genoemd,

op dezelfde plaats stond ten minste sedert

de 17de eeuw tot vandaag. Dit was een ho-

eve in het gehucht Breendonk in die tijd.

Dit gehucht is de ware en oudste kern van

de parochie en dorpgemeenschap Breendonk

genoemd. In die dagen werd het centrum

van hedendaags Breendonk ”Moorheide” ge-

noemd, met zijn bedehuis, later kerk, aldaar

gebouwd in 1779. Er waren maar een paar

andere gebouwen aldaar in die tijd, terwijl in

het gehucht Breendonk vele gebouwen ston-

den en een echte dorpgemeenschap bestond.

De beslissing een kerk te bouwen in

de ”Moorheide” was een compromis van

”de kerk in het midden te houden” tussen

alle andere gehuchten, zoals de Rijweg,

Groenstraat-Wachting and het dorp Breen-

donk, vandaag Breendonkstraat genoemd.

Al deze kleinere wijken behoorden tot het

landgoed (heerlijkheid) Puurs, inbegrepen de

rechterzijde van de Breendonkstraat. Rond

1800, voor reden misschien alleen geweten

door de Franse bezetters, werd de rechter-


ferred partly to Willebroek and partly to Tis-

selt and that is how Judocus, born in his fa-

ther’s farmhouse in Breendonk (Puurs) hap-

pens to die in this same farmhouse in Wille-

broek.

The evidence is irrefutable, as Paul De

Borger further discovered the Ferraris-map of

1775. This was the first national ordnance

map of the Austrian Netherlands. The map

indicates with a number to which parish an

owner belongs. Puurs had number 24 and

Willebroek number 26 and these numbers

cross all over the map. However, the Admi-

raelhoeve clearly has the number 24 (Puurs)

when Franciscus Admirael is born in 1775

and his father is in the middle of his life.

If Generation 6 is obtained only through

the birth registers of the parish Puurs, we

cannot be sure that the tree is correct be-

cause they only confirm the name Franciscus

Admirael and nothing else. Could this be a

Franciscus of another family Admirael? The

family tree researched by Paul De Borger is

shown here. The 5 children in Generation

6 are Maria Anna (5.7.1772), Joanna Catha-

rina (11.30.1773-6.17.1832), Judocus (1775-

1865), Wilhelmus(18.9.1777), Maria There-

sia (1.22.1779). Joanna Catharina married

Jacobus Verbruggen (1778-1862) and they

farmed on the left hand side in Breendonk.

zijde van de Breendonkstraat ingelijfd in

Willebroek en Tisselt en zo is gebeurd dat Ju-

docus geboren in Breendonk stierf in Wille-

broek op de ”Admirael” hoeve.

Paul De Borger heeft nog ander bewijs-

materiaal gevonden in de Ferraris-kaart van

1775. Dit was de eerste nationale stafkaart

van de Oostenrijkse Nederlanden. De kaart

duidt met een nummer aan tot welke parochie

een eigenaar behoort. Puurs had nummer

24 en Willebroek 26. Deze nummers zijn

kruisend verspreid over de kaart, maar de

”Admiraelhoeve” heeft het nummer 24 (Pu-

urs) in 1775 wanneer Franciscus geboren is en

zijn vader in het midden staat van zijn leven.

Als Generatie 6 afgeleid is van het ge-

boorteregister van de parochie Puurs, dan

is er geen volledige zekerheid dat de reeks

juist is omdat het alleen de naam Francis-

cus Admirael bevestigt. Het is misschien

een Franciscus van een andere familie Ad-

mirael? De stamboom opgesteld door Paul

De Borger is hier voorgesteld. De 5 kinderen

zijn Maria Anna (5.7.1772), Joanna Catha-

rina (11.30.1773-6.17.1832), Judocus (1775-

1865), Wilhelmus(18.9.1777), Maria Theresia

(1.22.1779). Joanna Catharina trouwde met

Jacobus Verbruggen (1778-1862) en zij boer-

den op de linkerkant in Breendonk

6.3. SOURCE: BRON: PAUL DE BORGER 119

Van Auwenis wrote the family monografie

Verbruggen-Admirael.

In Generation 8 the four children are

Jan Baptiste (12.23.1720), Maria Anna

(2.16.1725) marrying Engelbert Van Zuene,

Joanna Catharina (3.5.1727), Anna Catha-

rina (4.4.1728) marrying Cornelis Van Bos.

In Generation 9 the 6 children are Elis-

abeth (12.8.1675) marrying Jan Peeters and

later Adriaan Molleman, Jan jr.(1682), Cor-

nelea (3.19.1684) marrying Gerard De Proft

on (11.28.1705), Maria (11.3.1686) marry-

ing Niklaas Verbruggen on (16.3.1677), Bar-

bara (4.19.1688) marrying Marten Van Camp

and Joanna (Willebroek Orphanage No. 371,

1710?).

In generation 10 the children are Cor-

nelius (7.31.1639), Anna(12.23.1640), Egid-

ius (5.11.1642), Joanna (5.21.1645), Jan

sr.(1648), Petrus (12.28.1650).

In generation 11 the children are Daniel

(3.18.1607), Franciscus (2.23.1610), Adri-

anus, Adriana (7.29.1615), Jan (4.19.1617),

Maria (8.19.1618), Joanna (6.20.1621), Jan

(3.2.1625).

Van Auwenis schreef de monografiie

Verbruggen-Admirael.

In Generatie 8 de kinderen zijn Jan

Baptiste, Maria Anna (2.16.1725) trouwde

Engelbert Van Zuene, Joanna Catha-

rina (3.5.1727), Anna Catharina (4.4.1728)

trouwde Cornelis Van Bos.

In Generatie 9 de 6 kinderen zijn Elis-

abeth (12.8.1675) trouwde Jan Peeters en

later Adriaan Molleman, Jan jr., Corne-

lea (3.19.1684) trouwde Gerard De Proft

op (11.28.1705), Maria (11.3.1686) trouwde

Niklaas Verbruggen op (16.3.1677), Bar-

bara (4.19.1688) trouwde Marten Van Camp,

Joanna (Orphanage Willebroek Nr 371, anno

1710?).

In Generatie 10 de kinderen zijn Cor-

nelius (7.31.1639), Anna(12.23.1640), Egid-

ius (5.11.1642), Joanna (5.21.1645), Jan sr.,

Petrus (12.28.1650).

In Generatie 11 de kinderen zijn Daniel

(3.18.1607), Franciscus (2.23.1610), Adri-

anus, Adriana (7.29.1615), Jan (4.19.1617),

Maria (8.19.1618), Joanna (6.20.1621), Jan

(3.2.1625).


6.4 4 Catharina Admirael - De Maeyer 1829-1921

The Maria Catharina Admirael-De Maeyer Family


1867 Ludovica Verlinden Celine x Lathouwers, Ludovica, Jan, Marcel

1868 Celine house care-taker

1875-1938 Franciscus Ros.Somers 1900 Kreweg Dairy

1829-1921 Maria Johannes 1863 last Admirael

Catharina Baptista on the ”Admirael” hoeve

De Maeyer

Maria Catharina was the oldest and she

joined a convent in Gent. In 1863 as the

only surviving child, she left the convent, re-

turned to her father’s ”Admirael” hoeve and

married Johannes Baptista De Maeyer from

Willebroek.

I remember meeting Ludovica just once

at the funeral of my grandfather in 1938.

She was in charge of the ”Admirael” hoeve,

her husband Verlinden having been killed in

World War I through friendly fire around

the Fort of Breendonk and she had taken

longterm care of her mother Catharina up to

1921. Her sister Celine found employment

in Brussels as a cook, cleaning woman and

general custodian of a bon vivant bachelor’s

mansion in Brussels. Our mother stayed with

her aunt Celine in Brussels for several months

to receive some form of finishing education.

Maria Catharina was de oudste en ging

naar een klooster in Gent. In 1863 als het

enige nog levende kind van Judocus, verliet ze

het klooster en trouwde met Johannes Bap-

tista De Maeyer op de ”Admirael” hoeve .

Ik herinner groottante Ludovica (Wis) te

ontmoeten op de begrafenis van onze groot-

vader in 1938. Zij was belast met de ”Admi-

rael” hoeve nadat haar echtgenoot Verlinden

gedood werd door vriendelijk vuur in Werel-

doorlog I in de omgeving van het Fort van

Breendonk. Haar moeder stierf onder haar

lange termijn verzorging in 1921. Haar zuster

Celine vond werk in Brussel als opkuiser, eten

voorbereider en algemene bestuurder van het

bourgeois huis in eigendom van een vrolijke

eenzaat. Ons ma verbleef met haar tante Ce-

line voor een zestal maanden als een vorm

van afrondende opvoeding.

6.4. 4 CATHARINA ADMIRAEL - DE MAEYER 1829-1921 121

Our mother would have liked to be exposed

to some high school education. This was

the cheapest way to learn some French, so

thought my grandfather. Our grandfather

had moved out of the ”Admirael” hoeve in

1900 to marry our grandmother and starting

a dairy in the Ruisbroek hamlet Kreweg.

After Catharina Admirael the ”Admi-

rael” hoeve was the property of Ludovica De

Maeyer her oldest child. In turn her daughter

Celine married Frans Lathouwers and then

the property went to Jan Lathouwers and his

son. The latter has added servicing septic

tanks to or next to the ”Admirael” hoeve

farming activities.

This was de goedkoopste weg om Frans te

leren, dacht haar vader. Onze grootvader ver-

liet de ”Admirael” hoeve om met ons moe te

trouwen in 1900 en een melkerij op te starten

in het Ruisbroek gehucht Kreweg.

Na Catharina Admirael viel de ”Admi-

rael” Hoeve in het bezit van Ludovica De

Maeyer haar oudste dochter. Op haar beurt

trouwde haar dochter Celine met Frans Lath-

ouwers en werden zij en daarna hun zoon Jan

eigenaars van de ”Admirael” hoeve. Op zijn

beurt heeft zijn zoon heeft de lediging van

septische tanken gevoegd bij de activiteiten

van de ”Admirael” hoeve.

Chapter 7

De Borger Family Tree

7.1 Ten Generations Tien Generaties

The De Borger Family


4 1837-1921 Maria Joannes Franciscus 1873 children Rosalia,

Josepha Somers Leonia, he 1836-1919

5 1793-1860 Guillelmus Theresia 1824 farmer

Coleta Somers wife 1799-1877

6 ≈1767-1820 Petrus Anna Maria 1788

Joannes De Tollenaar wife 1765-1850

7 1724-1787 Guillelmus Maria Roelants ≈1750 wife 1725-1787

8 ≈1680<1749 Henricus CeciliaVanHauwenisse wife -1749 <

9 1640<1702 Petrus ElisabethWe(y)ns 1670 wife 1647-

10 ≈1605-1657 Guillelmus Anna Meeus wife 1625-

Author Paul De Borger

122

7.2. THE NAME DE BORGER DE NAAM DE BORGER 123

7.2 The name De Borger De naam De Borger

The Borger surname refers to a citizen of

a borough, from the Middle High German

”burc,” meaning a ”fortified town.” As a

surname, Borger may also come from one of

the many place names in the region. Borger

betekent a freeman of a town especially one

who was a member of its governing council.

the meaning of Borger is unknown.


The horses of Johannes Franciscus Somers

of Generation 4 guided by his employees

towed boats and barges on the seacanal

Willebroek-Brussels .

De paarden van Johannes Franciscus

Somers van Generatie 4 onder leiding van zijn

aangestelden sleepten boten op het zeekanaal

Willebroek-Brussel.

Both were born in Willebroek and they

retired to Breendonk with their daughter

Leonie around 1900. I do not know what

their address was in Breendonk except they

lived diagonally opposite Breendonk City

Hall. All the De Borgers of later generations

were born in Willebroek.

Guillielmus De Borger of Generation 5 is

the grandfather of our grandmother Rosalie

and therefore a grandgrandfather of Roza,

Frans, Leon en Jos Wegge. This is Gener-

ation 5 since mine is number 1. He is also

a grandgrandfather of Willy De Borger, the

father of Dirk and Paul De Borger. There-

fore Guillielmus is a common fifth genera-

tion greatgrandgrandfather of the married

couple Roza’s daughter Ingrid and Willy De

Borger’s son Dirk. In Guillelmus the trees

Somers and De Borger cross.

Maria Roelants of Generation 7 is either

the daugher of Cornelius Roelants-Maria De

Hont and born on 27.07.1725, or the daughter

of Egidius Roelants-Maria Verschueren and

then born on 12.04.1725.

Hij en zijn vrouw Maria Josepha De

Borger gingen op pensioen naar Breendonk

met hun dochter tante Leonie rond 1900.

Hun adres is mij niet bekend behalve dat

zij woonden rechtover het gemeentehuis van

Breendonk. Alle De Borgers of vroegere gen-

eraties zijn in Willebroek geboren.

124 CHAPTER 7. DE BORGER FAMILY TREE

Guillielmus De Borger van Generatie 5

is de grootvader van ons grootmoeder moe

Roos en dus een betovergrootvader van Roza,

Frans, Leon en Jos Wegge. Noteer dat dit

de vijfde generatie is, sinds ik mijn generatie

het nummer 1 geef. Hij is ook een betover-

grootvader van Willy De Borger, vader van

Dirk en Paul De Borger. Guillielmus is dus

een gemeenschappelijke (5de generatie) oud-

vader van Ingrid en Dirk, hij is het kruispunt

van de De Borger en Wegge stamreeksen.

Maria Roelants van generatie 7 is ofwel

de dochter van Cornelius Roelants-Maria De

Hont en geboren op 27.07.1725 ofwel van

Egidius Roelants-Maria Verschueren en dan

geboren op 12.04.1725.

Chapter 8

Teipel Family Tree

Sole author is Alfons Drueke who thanks Pastor Ernst for letting him peruse the Schmallen-

berg Catholic Parish Registers. Neuss, 25th of February 1968.

125

126 CHAPTER 8. TEIPEL FAMILY TREE

8.1 2 Franz Anton Teipel - Hennecke 1884-1944

Franz Anton Teipel - Hennecke Family


1924- Maria Karl Kewes Kewes Haus

1926- Karltheo, Elizabeth, Andreas

1926-2002 Franz Jozef Mia Schulte 1958 Ridders-Teipel Haus

1929-2012

1931- Alfons Ludzie 1960 Navy Admiraal

1928- Christiane, Stefan, Marcus

1933- Beate Leon Wegge 1962 Ausgewanderte

1933- Simone, Robert, Elizabeth

1935- Magdalena Hans Windpassingen 1958 Mine Ingenieur

1926-2010 Barbara, Roman

1937- Margaret Walter Meiler 1961 Machinenbau

1926- Rolphgeorg, Walter, Thomas

1884-1944 Franz Anton Francisca Hennecke Ridders-Teipel Haus

Teipel 1904-1956 Alle Unsere Kinder

8.2. 3 JOHANNES FRANZ TEIPEL - SCHAFERS 1838-1908 127

8.2 3 Johannes Franz Teipel - Schafers 1838-1908

Johannes Franz Teipel - Schafers Family


1880- Maria Theresia marries into

Elisabeth Dru(e)ke family

1882-1884 Franciscus Petrus

1884-1944 Franz Anton Francisca Hennecke Beate’s parents

1887-1888 Maria Theresia

1889-1918 Anna Maria

1891- Josef Schuhlrat

Joost, Ingolf, Wilfried

1896-1897 Anton August

1838-1908 Johannes Franz Maria Walburga 1878 Ridders-Teipel Haus

Teipel Schafers 18??-1921 Alle Unsere Kinder

128 CHAPTER 8. TEIPEL FAMILY TREE

8.3 4 Franz Anton Teipel - Nu(e)bold 1796-1864

Franz Anton Teipel - Nubold Family


1838-1908 Johannes Franz M.W.Schafers 1878 Beate’s grandparents

1840-1842 Maria Catherine

1843-1844 Franz Joseph

1845- Maria Elisabeth

1848-1849 Catharina

1851- Franz Josef

1855-1855 Franz Anton

1796-1864 Franz Anton Catharina Nubold 1837 Ridders-Teipel Haus

Teipel 1811-1885 Alle Unsere Kinder

8.4 5 Caspar Teipel - Bruggemann

Caspar Teipel - Bruggemann Family


1790-18?? Johann Anna Maria 1836

Elisabeth Scheefers

1796-1864 Franz Anton Beate’s great grandfather

Caspar Maria Elisabeth Ridders-Teipel Haus

Teipel Bruggemann Alle Unsere Kinder

Chapter 9

References

129

Bibliography

Robert E. Lewis ed. (1987), Middle English Dictionary, University of Michigan Press.

Kirby John and Great Britain (1290), Kirby’s Quest for Somerset, Harrison & Sons.

Leon Wegge, Curriculum Vitae (2012), http://www.econ.ucdavis.edu/faculty/wegge/wegge.html.

Staf Vivijs (1981), Brede Dunc. Een Bijdrage tot de Geschiedenis van Breendonk.

Paul De Borger (2011), 800 Jaar Breendonk, Het Verhaal van een Dorp,

URL¡http://breendonk800.weebly.com/¿.

Rijksarchief Beveren, http://arch.be.

130

Leon L.F. Wegge Family Tree

Documents

Transcript of Leon L.F. Wegge Family Tree