Promising Land

!!1

Promising Land

René Clement

Promising Land

!!1

Promising Land

Land vol Beloften

René Clement

6

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!7

Promising landRené Clement

When I first passed through Orange City, Iowa, in 2004 I had the strangest experience. I had unexpectedly found myself in a small town peppered with windmills, houses with Dutch stair-step gable fronts and an abundance of tulips. And since it was a Sunday, there was not a living soul to be seen on the streets of this small community guided by an unshakable Dutch Reformed tradition. My curiosity was peaked. What’s going on here?

When I returned to New York, I did some online research and learned that Dutch immigrants had founded this Iowa town in 1870. !ey had come from the Dutch settlement of Pella, Iowa, in search of promising land whose fertile soil would enable them to grow crops and make a viable living. By 1936, the people of Orange City began to fear that they were losing their Dutch cultural identity, and in response, started an annual Tulip Festival to celebrate their national roots. Today, this festival has grown into a"three-day fair, replete with parades, a thousand volunteers decked out in traditional costume, and a mixture of Dutch culinary treats that mingle with the smell of hamburgers on the grill. While

online, I had been transfixed by fascinating photos of people in traditional costume walking the streets; but in person, it felt as if a classic painting of a Dutch Master had been brought to life on the great plains of Iowa.

As a Dutch immigrant myself, I am used to the assimilation that takes place when people born and raised in the Netherlands live outside the country of their birth." In Metropolitan New York, there is no Dutch parade along Fifth Avenue, nor is there a Dutch neighborhood in any of the boroughs. We tend to take our cultural heritage largely for granted. I am fascinated by the fact that there is a Dutch cultural stronghold in the northwest corner of Iowa where people not only cherish and celebrate their heritage, but have embraced their roots to the point of creating a Dutch pilgrimage for the 150,000 visitors to the annual Orange City Festival. Naturally, my discovery of Orange City led me to further contemplate my own identity as an immigrant, and to pose broader questions such as: How important are one’s roots? How do cultural influences shape individual identity? What happens when people share a common cultural legacy?

I began this project by creating a series of portraits in the tradition of the Dutch Masters, drawing upon their use of soft light and stark black backgrounds. In a makeshift studio I set up alongside the parade route, I invited people in costume to have their portraits taken. Because I wanted to honor my subjects’ desire to connect with their Dutch ancestry, I emphasized many of their common traits - blond hair and blue eyes, similar facial structure, and a

Land vol beloftenRené Clement

Mijn eerste bezoek in 2004 aan Orange City, Iowa, zorgde voor een vreemde ervaring. Als Nederlander bevond ik me onverwacht in een klein stadje vol windmolens, huizen met Nederlandse trapgevels en een overvloed aan tulpen. En omdat het zondag was, was er in de straten van deze kleine gemeenschap, met zijn Nederlandse gereformeerde traditie, geen levende ziel te bekennen. Wat was hier aan de hand?

Terug in New York deed ik wat onderzoek, en ontdekte dat deze stad in 1870 door Nederlandse immigranten was gesticht. Zij kwamen van de Nederlandse nederzetting Pella, Iowa, en waren op zoek naar vruchtbare grond, die hen in staat zou stellen gewassen te telen en een nieuw leven op te bouwen. In 1936 ontstond onder de inwoners van Orange City de vrees dat ze hun Nederlandse culturele identiteit zouden verliezen; in antwoord daarop bedachten ze het jaarlijkse Tulpen Festival, om zo hun herkomst in ere te houden. Nu is dit festival een driedaags evenement, met parades, meer dan duizend in klederdracht uitgedoste vrijwilligers en allerlei Nederlandse culinaire hapjes waarvan de geur zich mengt met die van hamburgers op de

grill. Op internet zag ik fascinerende foto’s van mensen die in klederdracht door de straten liepen – het leek alsof een klassiek schilderij van een Nederlandse meesterschilder tot leven was gebracht op de grote vlaktes van de Amerikaane midwest.

Nu ben ik zelf een Nederlandse immigrant, en ik ben gewend aan de assimilatie die plaatsvindt wanneer mensen, geboren en getogen in Nederland, buiten het land van herkomst wonen. In de metropool New York is er geen Nederlandse parade op Fifth Avenue en ook geen Nederlandse buurt. We hebben de neiging ons cultureel erfgoed grotendeels voor lief te nemen. Vandaar ook dat ik werd gefascineerd door het bestaan van een Nederlands cultureel bolwerk in de noordwestelijke hoek van Iowa, waar mensen niet alleen hun erfgoed koesteren en vieren, maar waar ze ook hun wortels zo sterk hebben omarmd dat ze voor de 150.000 jaarlijkse bezoekers aan het Orange City Festival de ervaring van een Nederlandse bedevaart creëren. Mijn ontdekking van Orange City bracht me ertoe meer na te denken over mijn eigen identiteit als immigrant, en vragen te stellen als: hoe belangrijk zijn je wortels? Hoe geven culturele invloeden vorm aan de eigen identiteit? Wat gebeurt er wanneer mensen een gemeenschappelijke culturele erfenis delen?

Ik begon dit project door het maken van een serie portretten in de traditie van de Nederlandse meesters. Ik maakte gebruik van zacht licht en strakke, zwarte achtergronden. Ik vroeg mensen of ze in klederdracht hun portret wilden laten maken, in een geïmproviseerde studio die ik had opgezet langs de paraderoute. Ik wilde het verlangen van de inwoners om hun Nederlandse voorouders te

Eng.

Ned.

René Clement is een award-winnende fotograaf. Hij is woont en werkt sinds 1998 in New York City. Hij werkt voor kranten en tijdschriften en is lid van fotopersbureau Hollandse Hoogte in Amsterdam. Hij besteedt een groot deel van zijn tijd aan langlopende projecten. Zijn werk is geselecteerd voor de Time Magazine Picture of the Year (2003) en de Nederlandse Zilveren Camera competitie.

René Clement is an award-winning photographer. He has been based in New York City since 1998. He works for newspapers and magazines, and is a member of the Hollandse Hoogte agency in Amsterdam. He spends much of his time working on long-term projects. His work has been selected for Time Magazine Picture of the Year (2003) and the Dutch Zilveren Camera competition.

8

Land

vol

Bel

ofte

n

timeless confidence reflected in their collective gaze. With one foot firmly planted in the past, I began to search for contemporary elements to also ground my subjects outside the Netherlands and in the here and now.

As I pondered this series of portraits, I began thinking that these photographs might have depicted a troupe of actors ready to assume their positions on stage. In reaction to the period-piece elements of the portraits I had already created, I began a series of landscapes in which I took my subjects out of the studio environment and put them, still in costume, straight into modern life, smack in the middle of American culture. I wondered: what would Orange City look like if its inhabitants had clung fiercely to the past, much like the Amish or the Hutterites? For my inspiration, I borrowed heavily from American popular culture, drawing particularly on the American movies and music I had known as a child in the Netherlands. !e result has two distinct threads - Dutch and American cultures fused together and at the same time in direct conflict. Although I staged all the landscapes, my aim was to create an alternate reality in an almost documentary-like style."I hoped that the viewer would be curious enough to further investigate my fictitious reality, and be encouraged to see the real world in a slightly di#erent way.

I have been working on this project for almost 5 years, returning to Orange City approximately ten times since first stumbling upon it in 2004. What began as an accidental meander through an unknown town has grown into a love relationship – a love not only for my photography project,

but equally important is the love I have developed for this town and its citizenry. In the process of meeting people and hearing their stories, I have been adopted by an Orange City family who keep me real, honest and feed my imagination with questions and possibilities.

!e result? A series of photographs that allows me to tell a story and express my experiences, obsessions and fantasies."What delights me most about this project is that it contains two qualities that I hold dear - humor and mutual respect. Many of my photographs poke fun at the subjects and the setting I have intentionally placed them in. But my fun is always good-spirited, and my subjects are inevitably in on the joke. !at’s my definition of a good collaboration in a promising land."

René Clement New York - May 2011

eren honoreren; ik benadrukte de gemeenschappelijke karaktertrekken die velen van hen deelden: blond haar en blauwe ogen, een bepaalde gezichtsstructuur, en een blik die een tijdloos zelfvertrouwen weerspiegelt. Met één voet stevig in het verleden, begon ik te zoeken naar eigentijdse elementen om de geportretteerden ook te gronden buiten Nederland en in het hier-en-nu.

Terwijl ik nadacht over deze serie portretten, ontstond het besef dat de mensen op deze foto’s ook een verzameling acteurs konden zijn, klaar om hun positie op het podium in te nemen. Als reactie op de traditionele portretten die ik al had gemaakt, fotografeerde ik een reeks landschappen waarvoor ik deze mensen weghaalde uit de studio-omgeving en ze in hun klederdracht midden in de Amerikaanse cultuur plaatste. Ik vroeg me af: hoe zou Orange City eruit zien als de bewoners zich nog sterker aan het verleden hadden vastgehouden, net als de Amish of de Hutterites? Ik liet mij daarbij sterk inspireren door de Amerikaanse populaire cultuur, met name door de Amerikaanse films en muziek, waarmee ik van kinds afaan in Nederland was opgegroeid. Het resultaat werd beïnvloed door twee leidmotieven: hoe Nederlandse en Amerikaanse culturen met elkaar versmelten, en hoe diezefde culturen met elkaar in conflict staan. Hoewel ik de landschappen heb geënsceneerd, was het mijn doel een alternatieve realiteit te creëren in een bijna-documentaire stijl. Mijn hoop is dat de kijker nieuwsgierig genoeg is om mijn fictieve werkelijkheid verder te onderzoeken, en zo gestimuleerd wordt de wereld op een iets andere manier te bekijken.

Bijna vijf jaar heb ik aan dit project gewerkt. Sinds mijn eerste bezoek in 2004 ben ik meer dan tien keer naar Orange City teruggekeerd. Wat begon als een toevallig bezoek aan een onbekende stad, is uitgegroeid tot een liefdesrelatie – een liefde niet alleen voor mijn fotografieproject, maar evenzeer voor deze stad en haar inwoners. In het proces van het ontmoeten van mensen en het horen van hun verhalen, ben ik geadopteerd door een Orange City-familie die me nuchter en eerlijk houdt, en die mijn fantasie voert met vragen en mogelijkheden.

Het resultaat? Een serie foto’s die me in staat stelt een verhaal te vertellen en uiting te geven aan mijn ervaringen, obsessies en fantasieën. Wat mij het meest behaagt in dit project, is dat het twee kwaliteiten bevat die mij dierbaar zijn: humor en wederzijds respect. Veel van mijn foto’s steken de draak met de onderwerpen en de omgeving waarin ik ze met opzet heb geplaatst. Maar de grap is altijd goedaardig, en mijn onderwerpen zijn onvermijdelijk op de hoogte van de grap. Dat is mijn definitie van een goede samenwerking in het land van beloften.

René Clement New York - mei 2011

Eng.

Ned.

Promising Land

!!9

10

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!11

24

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!25

28

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!29

32

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!33

36

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!37

54

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!55

56

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!57

78

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!79

80

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!81

86

Land

vol

Bel

ofte

n

Promising Land

!!87

104

La

nd v

ol B

elof

ten Land vol Beloften