Kursy oferowane w języku angielskim - Politechnika...
Transcript of Kursy oferowane w języku angielskim - Politechnika...
1
Kursy oferowane w języku angielskim
nazwa kursu tyg. wymiar godz.
ECTS sem. W C L P S
Basics of Thermodynamics 2 1 2 + 1 letni
Fundamentals of Fluid Mechanics 2 1 2 + 1 letni
Fundamental Mechanics and Strength
of Materials
1 1 1 + 1 letni
Thermodynamics 1 E* 1 2 + 1 zimowy
Fluid Mechanics 1 E* 1 2 + 1 zimowy
Mechanics and Strength of Materials 2 2 2 + 2 zimowy
Fundamentals of Control Systems 2 E* 1 3 + 1 zimowy
Electrical Engineering Fundamentals 2 1 2 + 1 zimowy
Fundamentals of Electronics 1 1 1 + 1 zimowy
Heat Transfer 2 2 2 + 2 letni
Combustion and Fuels 2 E* 1 1 3 + 1 + 1 zimowy
Basics of Machine Design I 2 1 2 + 2 letni
Basics of Machine Design II 2 E* 1 3 + 2 zimowy
Refrigeration and Cryogenics 2 E 2 2 + 2 zimowy
Cryogenics and Gas Technologies in
Power Engineering
2 1 1 2 + 1 + 1 letni
Energy Conversion 2 E* 1 3 + 1 zimowy
Nuclear Power Engineering 2 1 1 2 + 1 + 1 zimowy
W – wykład
C – ćwiczenia
L – laboratorium
P – projekt
S – seminarium
E* - egzamin
2
Kursy prowadzone w języku polskim
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Audyt energetyczny
Nazwa w języku angielskim: Energy audit
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN0011
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych z przekazywaniem ciepła
2. Umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności dotyczących wykonywania
poszczególnych etapów audytów energetycznych
C2 – zaznajomienie studentów z normami dotyczącymi ochrony cieplnej budynków
C3 – przekazanie wiedzy na temat racjonalnego użytkowania energii w sektorze komunalno-
bytowym
C4 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń obciążenia cieplnego i sezonowego
zapotrzebowania na ciepło w przygotowanych przez studentów arkuszach kalkulacyjnych
C5 – wyrobienie umiejętności analizowania budynków pod względem cieplnym z uwzględnieniem
elementarnej analizy ekonomicznej
3
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna strukturę zużycia energii w gospodarstwach domowych w Polsce i innych krajach
UE
PEK_W02 – zna znormalizowane metody wyznaczania współczynnika przenikania ciepła dla przegród
budowlanych
PEK_W03 – posiada wiedzę z zakresu obliczania projektowego obciążenia cieplnego budynków
PEK_W04 – posiada widzę dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło dla
budynków
PEK_W05 – ma wiedzę na temat formy i zakresu audytu energetycznego oraz warunków koniecznych
do spełnienia w celu ubiegania się o premię termomodernizacyjną
PEK_W06 – potrafi zaproponować rozwiązanie techniczne ograniczające zużycie energii
uwzględniając przy tym zagadnienia ekonomiczne
PEK_W07 – ma wiedzę na temat norm ochrony cieplnej dla budynków w Polsce
PEK_W08 – zna zasady oszczędnego użytkowania energii elektrycznej i ciepła.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi obliczyć wartości współczynników przenikania ciepła dla przegród budowlanych
PEK_U02 – potrafi obliczyć projektowe obciążenie cieplne budynku
PEK_U03 – potrafi obliczyć sezonowe zapotrzebowanie na ciepło dla budynku
PEK_U04 – posiada umiejętność analizowania budynków pod względem ochrony cieplnej
PEK_U05 – potrafi zaproponować rozwiązania techniczne zmniejszające zużycie energii na cele
grzewcze
PEK_U06 – stosuje elementarną analizę ekonomiczną w celu wyboru optymalnego usprawnienia
termomodernizacyjnego
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 – ma świadomość ważności racjonalnego użytkowania energii
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Sprawy organizacyjne, charakterystyka sektora bytowo-komunalnego,
charakterystyka nośników energii w energetyce komunalnej, elementy fizyki
budowli
2
Wy2 Regulacje prawne dotyczące wykonywania audytów energetycznych 2
Wy3 Regulacje prawne dotyczące wykonywania audytów energetycznych,
algorytm wykonywania audytów energetycznych 2
Wy4 Ochrona cieplna budynków, termowizja 2
Wy5 Wykorzystywanie energii promieniowania słonecznego 2
Wy6 Wewnętrzne instalacje grzewcze 2
Wy7 Zasady oszczędnego użytkowania energii, budownictwo pasywne i
niskoenergetyczne 2
Wy8 Test zaliczeniowy 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Sprawy organizacyjne, wybór obiektu dla którego zostanie wykonany audyt
energetyczny
2
La2 Obliczanie współczynników przenikania ciepła dla przegród budowlanych
w analizowanym obiekcie
2
La3 Obliczanie zapotrzebowania na moc grzewczą 2
La4 Obliczanie sezonowego zapotrzebowania na ciepło 2
La5 Wskazanie ulepszeń termomodernizacyjnych niezbędnych do zastosowania 2
4
w analizowanym obiekcie i obliczenie dla nich zapotrzebowania na moc
grzewczą i sezonowego zapotrzebowania na ciepło
La6 Wybór optymalnych ulepszeń i wariantów termomodernizacyjnych 2
La7 Wybór optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego i
opracowanie raportu z wykonanych prac
2
La8 Przedstawienie i obrona zaproponowanych rozwiązań
termomodernizacyjnych
1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Prezentacja multimedialna
N2. Obliczenia w przygotowanym własnoręcznie arkuszu kalkulacyjnym
N3. Przygotowanie sprawozdania z przeprowadzonych obliczeń i analiz
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01- PEK_W08 Test sprawdzający
Laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01- PEK_U06 Sprawozdanie z wykonanych prac,
Obrona raportu
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Norwisz J., Termomodernizacja budynków dla poprawy jakości środowiska. Poradnik dla
audytorów energetycznych, inspektorów środowiska, projektantów oraz zarządców budynków i
obiektów budowlanych, Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii, Gliwice 2004
[2] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 marca 2009 r. w sprawie szczegółowego
zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów,
a także algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.
[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
[4] Strzeszewski M., Wereszczyński P., Norma PN-EN 12831. Nowa metoda obliczania
projektowego obciążenia cieplnego. Poradnik. Warszawa 2007.
[5] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. w sprawie metodologii
obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku
stanowiącej samodzielna całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów
świadectw ich charakterystyki energetycznej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Laskowski L., Ochrona cieplna i charakterystyka energetyczna budynku, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005
[2] Robakiewicz M., Ochrona cech energetycznych budynków. Wymagania, dane, obliczenia.
Warszawa 2010.
[3] Górzyński J., Audyting energetyczny, Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii, Warszawa
2001
5
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Michał Pomorski, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Audyt energetyczny
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W11
C2 Wy1
N1, N4
PEK_W02 C1 Wy1, Wy2
PEK_W03 C1 Wy2
PEK_W04 C1 Wy2
PEK_W05 C1 Wy3
PEK_W06 C1 Wy3
PEK_W07 C2 Wy4
PEK_W08 C3 Wy5, Wy6, Wy7
PEK_U01
S1ENC_U12
C1, C4 La1, La2
N2, N4
PEK_U02 C1, C4 La3
PEK_U03 C1, C4 La4
PEK_U04 C1, C4 La3, La4, La5
PEK_U05 C1, C5 La5
PEK_U06 C1, C5 La6, La7 N2, N3, N4
PEK_K01 K1ENG_K02 C3 Wy1, Wy7 N1, N4
6
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Automatyka w systemach elektroenergetycznych
Nazwa w języku angielskim Automatics of Power Systems
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN0025
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta (CNPS)
30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie automatyki, elektrotechniki oraz elektroniki.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przedstawienie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, dotyczącej
zagadnień związanych z automatyką zabezpieczeniową w układach elektroenergetycznych:
C1.1. Zadania stawiane przez automatyką zabezpieczeniową
C1.2. Pomiary podstawowych wielkości fizycznych
C1.3 Budowa podstawowych elementów i układów automatyki zabezpieczeniowej
C2. Wykształcenie umiejętności jakościowego rozumienia i stosowania elementów i układów
automatyki zabezpieczeniowej z zakresu:
C2.1. Pomiarów i badania podstawowych elementów
C2.2. Doboru elementów
7
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy: student
PEK_W01 – potrafi określić wymagania stawiane automatyce zabezpieczeniowej
PEK_W02 – zna zasady pomiarów i przetwarzania sygnałów w elektroenergetyce
PEK_W03 – zna podstawowe elementy i urządzenia stosowane w automatyce zabezpieczeniowej
PEK_W04 – potrafi sformułować kryteria dla układów zabezpieczeń
PEK_W05 – zna budowę i zasadę działania układów zabezpieczeń w charakterystycznych instalacjach
elektroenegetycznych
Z zakresu umiejętności: student
PEK_U01 – potrafi dobrać i zastosować podstawowe elementy układów zabezpieczeń
PEK_U02 – potrafi wykonać podstawowe pomiary układów zabezpieczeń
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie 2
Wy2 Pomiary, przetwarzanie i przesyłanie sygnałów w elektroenergetyce 2
Wy3 Przekaźniki i zespoły energetyki zabezpieczeniowej 2
Wy4 Kryteria zabezpieczeniowe 2
Wy5 Automatyka zabezpieczeniowa linii elektroenergetycznych 2
Wy6 Automatyka zabezpieczeniowa transformatorów 2
Wy7 Automatyka zabezpieczeniowa silników elektrycznych 2
Wy8 Podsumowanie i zaliczenie 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Sprawy organizacyjne, wprowadzenie 2
La2 Bezpieczniki i wyłączniki instalacyjne 2
La3 Wyłączniki różnicowo-prądowe 2
La4 Przekaźniki nadprądowe 2
La5 Badanie przekładnika prądowego 2
La6 Badanie zabezpieczeń ziemnozwarciowych zerowo-prądowych 2
La7 Badanie zabezpieczeń cyfrowych 2
La8 Zajęcia dodatkowe, zaliczenia 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, wykład problemowy, praca własna
studentów
N2. Laboratorium: przygotowanie w formie sprawozdania, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń
laboratoryjnych, dyskusja nad doświadczeniem, pisemna lub ustna kontrola przygotowania
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny (F – formująca (w
trakcie semestru), P –
podsumowująca
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01PEK_W05, Kolokwium zaliczeniowe na ocenę
8
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny (F – formująca (w
trakcie semestru), P –
podsumowująca
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01PEK_U02, Odpowiedzi ustne lub sprawdziany pisemne
F2 PEK_U01PEK_U02, Sprawozdania
P=(F1+F2)/2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[6] W. Winkler, A. Wiszniewski, Automatyka zabezpieczeniowa w systemach
elektroenergetycznych,WNT 2004
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[4] Dorf. R.C, Modern control systems, Addison – Wesley, wydania 1-12
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Krzysztof Tomczuk, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Automatyka w systemach elektroenergetycznych
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i Budowa Maszyn
I SPECJALNOŚCI Elektroenergetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1EEN_W08
C1.1 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C1.2 Wy2
PEK_W03 C1.3 Wy3
PEK_W04 C1.1, C1.3 Wy4
PEK_W05 C1.3 Wy5, 6, 7
PEK_U01 S1EEN_U06
C2.2 La2, 3, 4, 5 N2, N3
PEK_U02 C2.1, C2.2 La5, 6, 7
9
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ A
Nazwa w języku angielskim Algebra and Analytic Geometry
Kierunek studiów: energetyka/mechanika i budowa maszyn
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy/ogólnouczelniany
Kod przedmiotu MAP1140
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
60
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Zalecana jest znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie
podstawowym
CELE PRZEDMIOTU
C1. Poznanie podstawowych pojęć rachunku macierzowego z zastosowaniem do rozwiązywania
układów równań liniowych.
C2. Opanowanie podstawowej wiedzy z geometrii analitycznej w przestrzeni
C3. Opanowanie pojęć algebry liniowej oraz podstawowej wiedzy w zakresie liczb zespolonych,
wielomianów i funkcji wymiernych
C4. Stosowanie nabytej wiedzy do tworzenia i analizy modeli matematycznych w celu
rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki.
10
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy student:
PEK_W01 ma podstawową wiedzę z algebry liniowej, zna metody macierzowe
rozwiązywania układów równań liniowych
PEK_W02 ma podstawową wiedzę z geometrii analitycznej na płaszczyźnie i w przestrzeni,
zna równania płaszczyzny i prostej oraz krzywych stożkowych
PEK_W03 zna własności liczb zespolonych, wielomianów i funkcji wymiernych, zna
podstawowe twierdzenie algebry
Z zakresu umiejętności student:
PEK_U01 potrafi stosować rachunek macierzowy, obliczać wyznaczniki i rozwiązywać
układy równań liniowych metodami algebry liniowej
PEK_U02 potrafi wyznaczać równania płaszczyzn i prostych w przestrzeni i stosować
rachunek wektorowy w konstrukcjach geometrycznych
PEK_U03 potrafi wykonywać obliczenia z wykorzystaniem różnych postaci liczb
zespolonych, potrafi rozkładać wielomian na czynniki a funkcję wymierną na ułamki
proste
Z zakresu kompetencji społecznych student:
PEK_K01 potrafi wyszukiwać i korzystać z literatury zalecanej do kursu oraz samodzielnie
zdobywać wiedzę
PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem
materiału kursu
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykłady Liczba
godzin
Wy1
WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE. Wzory skróconego mnożenia. Przekształcanie
wyrażeń algebraicznych.
INDUKCJA MATEMATYCZNA. Wzór dwumianowy Newtona. Uzasadnianie
tożsamości, nierówności itp. za pomocą indukcji matematycznej. (W2, W4 i W7 do
samodzielnego opracowania)
4
Wy2
GEOMETRIA ANALITYCZNA NA PŁASZCZYŹNIE. Wektory na płaszczyźnie.
Działania na wektorach. Iloczyn skalarny. Warunek prostopadłości wektorów.
Równania prostej na płaszczyźnie (w postaci normalnej, kierunkowej,
parametrycznej). Warunki równoległości i prostopadłości prostych. Odległość
punktu od prostej. Parabola, elipsa, hiperbola. (W2, W4 i W7 do samodzielnego
opracowania)
4
Wy3
MACIERZE. Określenie macierzy. Mnożenie macierzy przez liczbę. Dodawanie i
mnożenie macierzy. Własności działań na macierzach. Transponowanie macierzy.
Rodzaje macierzy (jednostkowa, diagonalna, symetryczna itp.). 2
Wy4 WYZNACZNIKI. Definicja wyznacznika – rozwinięcie Laplace`a. Dopełnienie
algebraiczne elementu macierzy. Wyznacznik macierzy transponowanej. 2
Wy5 Elementarne przekształcenia wyznacznika. Twierdzenie Cauchy`ego. Macierz
nieosobliwa. Macierz odwrotna. Wzór na macierz odwrotną. 2
Wy6 UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH. Układ równań liniowych. Wzory Cramera.
Układy jednorodne i niejednorodne. 2
Wy7
Rozwiązywanie dowolnych układów równań liniowych. Eliminacja Gaussa –
przekształcenie do układu z macierzą górną trójkątną. Rozwiązywanie układu z
macierzą trójkątną nieosobliwą. 2
Wy8 GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI. Kartezjański układ
współrzędnych. Dodawanie wektorów i mnożenie wektora przez liczbę. Długość
wektora. Iloczyn skalarny. Kąt między wektorami. Orientacja trójki wektorów w
2
11
przestrzeni. Iloczyn wektorowy. Iloczyn mieszany. Zastosowanie do obliczania pól i
objętości.
Wy9
Płaszczyzna. Równanie ogólne i parametryczne. Wektor normalny płaszczyzny. Kąt
między płaszczyznami. Wzajemne położenia płaszczyzn. Prosta w przestrzeni.
Prosta, jako przecięcie dwóch płaszczyzn. Równanie parametryczne prostej. Wektor
kierunkowy. Punkt przecięcia płaszczyzny i prostej. Proste skośne. Odległość punktu
od płaszczyzny i prostej.
3
Wy10 LICZBY ZESPOLONE. Postać algebraiczna. Dodawanie i mnożenie liczb
zespolonych w postaci algebraicznej. Liczba sprzężona. Moduł liczby zespolonej. 2
Wy11 Argument główny. Postać trygonometryczna liczby zespolonej. Wzór de Moivre`a.
Pierwiastek n-tego stopnia liczby zespolonej. 2
Wy12
WIELOMIANY. Działania na wielomianach. Pierwiastek wielomianu. Twierdzenie
Bezouta. Zasadnicze twierdzenie algebry. Rozkład wielomianu na czynniki liniowe i
kwadratowe. Funkcja wymierna. Rzeczywisty ułamek prosty. Rozkład funkcji
wymiernej na rzeczywiste ułamki proste.
3
Wy13
Przestrzeń liniowa R^n. Liniowa kombinacja wektorów. Podprzestrzeń liniowa.
Liniowa niezależność układu wektorów. Rząd macierzy, Twierdzenie Kroneckera-
Capellego. Baza i wymiar podprzestrzeni liniowej przestrzeni R^n.(dla W2, W4 i
W7)
4
Wy14
Przekształcenia liniowe w przestrzeni R^n. Obraz i jądro przekształcenia liniowego.
Rząd przekształcenia liniowego. Wartości własne i wektory własne macierzy.
Wielomian charakterystyczny. (dla W2, W4 i W7) 4
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Obliczenia geometryczne na płaszczyźnie z wykorzystaniem rachunku
wektorowego. Wyznaczanie prostych, okręgów, elips, parabol i hiperbol o zadanych
własnościach.
2
Ćw2 Obliczenia macierzowe z wykorzystaniem własności wyznaczników. Wyznaczanie
macierzy odwrotnej.
2
Ćw3 Rozwiązywanie układów równań liniowych metodami macierzowymi. 2
Ćw4 Obliczenia geometryczne z wykorzystaniem iloczynu skalarnego i iloczynu
wektorowego. Wyznaczanie równań płaszczyzn i prostych w przestrzeni.
Obliczenia i konstrukcje geometrii analitycznej.
2
Ćw5 Obliczenia z wykorzystaniem różnych postaci liczb zespolonych z interpretacją na
płaszczyźnie zespolonej
2
Ćw6 Rozkładanie wielomianu na czynniki. Wyznaczanie rozkładu funkcji wymiernej na
ułamki proste
2
Ćw7 Na W2, W4 i W7: wyznaczanie rzędu macierzy, bazy przestrzeni liniowej, obrazu i
jądra przekształcenia liniowego, wartości i wektorów własnych macierzy
2
Ćw8 Kolokwium 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – metoda tradycyjna
N2. Ćwiczenia problemowe i rachunkowe – metoda tradycyjna
N3. Konsultacje
N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń.
12
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P - Ćw PEK_U01-PEK_U03
PEK_K01-PEK_K02
Odpowiedzi ustne, kartkówki,
kolokwia i/lub e-sprawdziany
P - Wy PEK_W01-PEK_W3
PEK_K02
Egzamin lub e-egzamin
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] T. Huskowski, H. Korczowski, H. Matuszczyk, Algebra liniowa, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 1980.
[2] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra i geometria analityczna. Przykłady i zadania, Oficyna
Wydawnicza GiS, Wrocław 2011.
[3] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza GiS,
Wrocław 2005.
[4] J. Klukowski, I. Nabiałek, Algebra dla studentów, WNT, Warszawa 2005.
[5] W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Cz. A, PWN,
Warszawa 2003.
[6] T. Trajdos, Matematyka, Cz. III, WNT, Warszawa 2005.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] G. Banaszak, W. Gajda, Elementy algebry liniowej, część I, WNT, Warszawa 2002
[2] B. Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004.
[3] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra i geometria analityczna.. Definicje, twierdzenia i wzory.
Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2011.
[4] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa. Definicje, twierdzenia i wzory. Oficyna
Wydawnicza GiS, Wrocław 2005.
[5] E. Kącki, D.Sadowska, L. Siewierski, Geometria analityczna w zadaniach, PWN, Warszawa
1993.
[6] F. Leja, Geometria analityczna, PWN, Warszawa 1972.
[7] A. Mostowski, M. Stark, Elementy algebry wyższej, PWN, Warszawa 1963.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Doc. dr inż. Zbigniew Skoczylas [email protected]
Komisja programowa Instytutu Matematyki i Informatyki
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ A MAP1140 Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
ENERGETYKA/MECHANIKA I BUDOWA MASZYN
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedm
iotu
Treści programowe Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1ENG_W01 (energetyka)
K1MBM_W01(mechanika i budowa maszyn)
C1, C4 Wy1, Wy3-Wy7 N1,N3,N4 PEK_W02 C2, C4 Wy2, Wy8-Wy9 PEK_W03 C3, C4 Wy10-Wy14 PEK_U01 K1ENG_U07 (energetyka)
K1MBM_U01 (mechanika i budowa maszyn)
C1, C4 Ćw2, Ćw3 N2,N3,N4
PEK_U02 C2, C4 Ćw1,Ćw4 PEK_U03 C3, C4 Ćw5-Ćw7 PEK_K01-
PEK_K02 K1ENG_K01 (energetyka)
K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn)
C1-C4 Wy1_Wy14
Ćw1-Ćw8
N1-N4
13
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim ANALIZA MATEMATYCZNA 1.1 A
Nazwa w języku angielskim Mathematical Analysis 1A
Kierunek studiów: energetyka/mechanika i budowa maszyn
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy/ogólnouczelniany
Kod przedmiotu MAP1142
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
150 90
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 5 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,5 2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
2. Zalecana jest znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie
rozszerzonym
CELE PRZEDMIOTU
C1. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej ogólnych własności funkcji, w szczególności
funkcji elementarnych oraz rozwiązywania równań i nierówności z tymi funkcjami.
C2. Poznanie podstawowych pojęć z rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennych z
wykorzystaniem do badania funkcji i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych.
C3. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej całki nieoznaczonej.
C4. Stosowanie nabytej wiedzy do tworzenia i analizy modeli matematycznych w celu
rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki.
14
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy student:
PEK_W01 ma podstawową wiedze z logiki i teorii mnogości, zna własności funkcji potęgowych,
wykładniczych, trygonometrycznych i odwrotnych do nich.
PEK_W02 zna podstawy rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej z zastosowaniem do
rozwiązywania zagadnień optymalizacyjnych
PEK_W03 ma podstawową wiedzę z zakresu całki nieoznaczonej
Z zakresu umiejętności student:
PEK_U01 potrafi rozwiązywać równania i nierówności potęgowe, wielomianowe, wykładnicze,
logarytmiczne i trygonometryczne
PEK_U02 potrafi obliczać granice ciągów i funkcji, wyznaczać asymptoty funkcji, stosować
twierdzenie de L’Hospitala do symboli nieoznaczonych
PEK_U03 potrafi obliczać pochodne funkcji i interpretować otrzymane wielkości, potrafi
wykorzystać różniczkę do oszacowań, potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne dla
funkcji jednej zmiennej, potrafi zbadać własności i przebieg funkcji jednej zmiennej
PEK_U04 potrafi wyznaczyć całkę nieoznaczoną funkcji elementarnych i funkcji wymiernych
stosując własności i metody całkowania poznane na wykładzie
Z zakresu kompetencji społecznych student:
PEK_K01 potrafi wyszukiwać i korzystać z literatury zalecanej do kursu oraz samodzielnie
zdobywać wiedzę
PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału
kursu
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykłady Liczba
godzin
Wy1 Elementy logiki matematycznej i teorii zbiorów. Kwantyfikatory. Zbiory na prostej. 2
Wy2 Składanie funkcji. Funkcja różnowartościowa. Funkcja odwrotna i jej wykres.
Funkcje potęgowe i wykładnicze oraz odwrotne do nich. 2
Wy3 Funkcje trygonometryczne. Wzory redukcyjne i tożsamości trygonometryczne.
Funkcje cyklometryczne i ich wykresy. 2
Wy4
Granica właściwa ciągu. Twierdzenia o ciągach z granicami właściwymi. Liczba e.
Granica niewłaściwa ciągu. Wyznaczanie granic niewłaściwych. Wyrażenia
nieoznaczone.
3
Wy5
Granica funkcji w punkcie (właściwa i niewłaściwa). Granice jednostronne funkcji.
Technika obliczania granic. Granice podstawowych wyrażeń nieoznaczonych.
Asymptoty funkcji.
4
Wy6
Ciągłość funkcji w punkcie i na przedziale. Ciągłość jednostronna funkcji. Punkty
nieciągłości i ich rodzaje. Twierdzenia o funkcjach ciągłych na przedziale
domkniętym i ich zastosowania. Przybliżone rozwiązywanie równań.
3
Wy7
Pochodna funkcji w punkcie. Pochodne jednostronne i niewłaściwe. Pochodne
podstawowych funkcji elementarnych. Reguły różniczkowania. Pochodne
wyższych rzędów.
2
Wy8
Interpretacja geometryczna i fizyczna pochodnej. Styczna. Różniczka funkcji i jej
zastosowania do obliczeń przybliżonych. Wartość najmniejsza i największa funkcji
w przedziale domkniętym. Zadania z geometrii, fizyki i techniki prowadzące do
wyznaczania ekstremów globalnych.
3
Wy9
Twierdzenia o wartości średniej (Rolle`a, Lagrange`a). Przykłady zastosowania
twierdzenia Lagrange`a. Wzory Taylora i Maclaurina i ich zastosowania. Reguła de
L`Hospitala.
2
Wy10
Przedziały monotoniczności funkcji. Ekstrema lokalne funkcji. Warunki konieczne
i wystarczające istnienia ekstremów lokalnych. Funkcje wypukłe oraz punkty
przegięcia wykresu funkcji. Badanie przebiegu zmienności funkcji.
3
Wy11 Całki nieoznaczone i ich ważniejsze własności. Całkowanie przez części. 4
15
Całkowanie przez podstawienie. Całkowanie funkcji wymiernych. Całkowanie
funkcji trygonometrycznych.
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Stosowanie praw logiki i teorii mnogości. 2
Ćw2 Badanie ogólnych własności funkcji (monotoniczność, różnowartościowość,
dziedzina, składanie funkcji, funkcja odwrotna). Badanie funkcji i rysownie
wykresów funkcji potęgowej, wykładniczej, trygonometrycznych i odwrotnych do
nich oraz ich złożeń. Rozwiązywanie równań i nierówności z tymi funkcjami.
4
Ćw3 Obliczanie granic właściwych i niewłaściwych ciągów liczbowych i funkcji (w
punkcie) oraz wyrażeń nieoznaczonych. Wyznaczanie asymptot funkcji.
5
Ćw4 Badanie ciągłości funkcji w punkcie i na przedziale. Stosowanie twierdzeń o
funkcji ciągłej na przedziale domkniętym do zagadnień ekstremalnych i
przybliżonego rozwiązywania równań.
2
Ćw5 Obliczanie pochodnych funkcji z wykorzystaniem reguł różniczkowania z
interpretacją pochodnej. Wyznaczanie stycznych do wykresu funkcji. Stosowanie
różniczki do obliczeń przybliżonych (szacowania błędu).
4
Ćw6 Wyznaczanie wzorów Taylora/Maclaurina z oszacowaniem dokładności.
Stosowanie reguły de L’Hospitala do obliczeń granic.
3
Ćw7 Badanie przebiegu funkcji – przedziały monotoniczności, wypukłość, ekstrema
lokalne. Wyznaczanie ekstremów globalnych.
4
Ćw8 Obliczanie całek nieoznaczonych – całkowanie przez części i przez podstawienie.
Całkowanie funkcji wymiernych. Całkowanie funkcji trygonometrycznych.
4
Ćw9 Kolokwium 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – metoda tradycyjna
N2. Ćwiczenia problemowe i rachunkowe – metoda tradycyjna
N3. Konsultacje
N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P - Ćw PEK_U01-PEK_U04
PEK_K01-PEK_K02
Odpowiedzi ustne, kartkówki,
kolokwia
P - Wy PEK_W01-PEK_W3
PEK_K02
Egzamin
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[7] G. Decewicz, W. Żakowski, Matematyka, Cz. 1, WNT, Warszawa 2007.
[8] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza
GiS, Wrocław 2011.
[9] W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, Cz. I, PWN, Warszawa 2006.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[8] G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, T. I-II, PWN, Warszawa 2007.
[9] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1. Definicje, twierdzenia, wzory, Oficyna
Wydawnicza GiS, Wrocław 2011.
16
[10] R. Leitner, Zarys matematyki wyższej dla studiów technicznych, Cz. 1-2 WNT,
Warszawa 2006.
[11] F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych,
PWN, Warszawa 2008.
[12] H. i J. Musielakowie, Analiza matematyczna, T. I, cz. 1 i 2, Wydawnictwo Naukowe
UAM, Poznań 1993.
[13] W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Cz. B,
PWN, Warszawa 2003.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Dr inż. Jolanta Sulkowska [email protected]
Komisja programowa Instytutu Matematyki i Informatyki
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
ANALIZA MATEMATYCZNA 1.1 A MAP1142
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
ENERGETYKA/MECHANIKA I BUDOWA MASZYN
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1ENG_W02 (energetyka)
K1MBM_W02(mechanika i budowa maszyn) C1, C4 Wy1-Wy3 N1,N3,N4
PEK_W02 C2, C4 Wy4-Wy10 PEK_W03 C3, C4 Wy11 PEK_U01 K1ENG_U08 (energetyka)
K1MBM_U02 (mechanika i budowa maszyn) C1, C4 Ćw1, Ćw2 N2,N3,N4
PEK_U02 C2, C4 Ćw3, Ćw4 PEK_U03 C2, C4 Ćw5-Ćw7 PEK_U04 C3, C4 Ćw8 PEK_K01-
PEK_K02 K1ENG_K01 (energetyka)
K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn) C1-C4 Wy1-Wy14
Ćw1-Ćw9
N1-N4
17
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim ANALIZA MATEMATYCZNA 2.2 A
Nazwa w języku angielskim Mathematical Analysis 2.2 A
Kierunek studiów: energetyka/mechanika i budowa maszyn
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy/ogólnouczelniany
Kod przedmiotu MAP1144
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
45 30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
150 90
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 5 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,5 2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
3. Potrafi badać zbieżność ciągów oraz obliczać granice funkcji jednej zmiennej.
4. Zna rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej i jego zastosowania.
5. Zna i umie stosować całkę nieoznaczoną funkcji jednej zmiennej.
6. Zna podstawowe pojęcia z algebry liniowej.
CELE PRZEDMIOTU
C1. Poznanie konstrukcji i własności całki oznaczonej. Nabycie umiejętności stosowania całki
oznaczonej (w tym niewłaściwej) do obliczeń inżynierskich.
C2. Poznanie podstawowych pojęć z rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych.
C3. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej szeregów liczbowych i potęgowych.
C4. Stosowanie nabytej wiedzy do tworzenia i analizy modeli matematycznych w celu
rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy student:
PEK_W01 zna konstrukcję całki oznaczonej i jej własności, zna pojęcie całki niewłaściwej
PEK_W02 zna podstawy rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych
PEK_W03 ma podstawową wiedzę z teorii szeregów liczbowych i potęgowych, zna kryteria
zbieżności
Z zakresu umiejętności student:
PEK_U01 potrafi obliczać i interpretować całkę oznaczoną, potrafi rozwiązywać zagadnienia
inżynierskie z wykorzystaniem całki
18
PEK_U02 potrafi obliczać pochodne cząstkowe, kierunkowe i gradient funkcji wielu zmiennych i
interpretować otrzymane wielkości, potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne dla funkcji
wielu zmiennych
PEK_U03 potrafi rozwijać funkcje w szereg potęgowy, umie wykorzystać otrzymane rozwinięcia do
obliczeń przybliżonych
PEK_U04 potrafi obliczać i interpretować całkę podwójną, potrafi rozwiązywać zagadnienia
inżynierskie z wykorzystaniem całki podwójnej
Z zakresu kompetencji społecznych student :
PEK_K01 potrafi wyszukiwać i korzystać z literatury zalecanej do kursu oraz samodzielnie
zdobywać wiedzę
PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału
kursu
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykłady Liczba
godzin
Wy1 Całka oznaczona. Definicja. Interpretacja geometryczna i fizyczna. Twierdzenie
Newtona - Leibniza. Całkowanie przez części i przez podstawienie. 2
Wy2
Własności całki oznaczonej. Średnia wartość funkcji na przedziale. Zastosowania
całek oznaczonych w geometrii (pole, długość łuku, objętość bryły obrotowej, pole
powierzchni bocznej bryły obrotowej) i technice.
3
Wy3
Całka niewłaściwa I rodzaju. Definicja. Kryterium porównawcze i ilorazowe
zbieżności. Przykłady wykorzystania całek niewłaściwych I rodzaju w geometrii i
technice.
2
Wy4 Funkcje dwóch i trzech zmiennych. Zbiory na płaszczyźnie i w przestrzeni.
Przykłady wykresów funkcji dwóch zmiennych. Powierzchnie drugiego stopnia. 2
Wy5 Pochodne cząstkowe pierwszego rzędu. Definicja. Interpretacja geometryczna.
Pochodne cząstkowe wyższych rzędów. Twierdzenie Schwarza. 2
Wy6
Płaszczyzna styczna do wykresu funkcji dwóch zmiennych. Różniczka funkcji i jej
zastosowania. Pochodne cząstkowe funkcji złożonych. Pochodna kierunkowa.
Gradient funkcji.
3
Wy7
Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Warunki konieczne i wystarczające
istnienia ekstremum. Ekstrema warunkowe funkcji dwóch zmiennych. Najmniejsza i
największa wartość funkcji na zbiorze. Przykłady zagadnień ekstremalnych w
geometrii i technice.
3
Wy8 Całki podwójne. Definicja całki podwójnej. Interpretacja geometryczna i fizyczna.
Obliczanie całek podwójnych po obszarach normalnych. 2
Wy9 Własności całek podwójnych. Całka podwójna we współrzędnych biegunowych. 2
Wy10 Zastosowania całek podwójnych w geometrii (pole obszaru, objętość bryły, pole
płata) i technice. 2
Wy11
Szeregi liczbowe. Definicja szeregu liczbowego. Suma częściowa, reszta szeregu.
Szereg geometryczny. Warunek konieczny zbieżności szeregu. Kryteria zbieżności
szeregów o wyrazach nieujemnych ( całkowe, porównawcze, ilorazowe). Kryteria
Cauchy`ego i d`Alemberta. Kryterium Leibniza. Przybliżone sumy szeregów.
4
Wy12
Szeregi potęgowe. Definicja szeregu potęgowego. Promień i przedział zbieżności.
Twierdzenie Cauchy`ego – Hadamarda. Szereg Taylora i Maclaurina. Rozwijanie
funkcji w szereg potęgowy. Różniczkowanie i całkowanie szeregu potęgowego.
Przybliżone obliczanie całek.
4
Wy13 Tematy do wyboru spośród 14 – 21. 15
Wy14 Wybrane struktury algebraiczne – grupy, pierścienie, ciała. 6
Wy15 Funkcje uwikłane. 3
Wy16
Całka potrójna. Definicja. Interpretacja fizyczna. Zamiana całek potrójnych na
iterowane. Zamiana zmiennych na współrzędne walcowe i sferyczne. (dla W2, W7,
W12)
5
19
Wy17
Elementy analizy wektorowej. Całka krzywoliniowa zorientowana. Całka
powierzchniowa zorientowana. Operatory nabla i laplasjan. Rotacja i dywergencja.
Twierdzenie Stokesa i Gaussa-Ostrogradskiego (5-6 godz.).(dla W12)
6
Wy18 Ciągi i szeregi funkcyjne. Zbieżność punktowa i jednostajna. (dla W9) 2
Wy19 Szeregi Fouriera (dla W3, W9, W12). 2
Wy20
Równania różniczkowe zwyczajne. Równanie różniczkowe o zmiennych
rozdzielonych. Równanie różniczkowe liniowe I rzędu. Równanie różniczkowe
liniowe II rzędu o stałych współczynnikach. (dla W2, W3, W7, W9 i W12)
6
Wy21
Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa: przestrzeń probabilistyczna,
prawdopodobieństwo, zmienna losowa, dystrybuanta i gęstość rozkładu, podstawowe
rozkłady zmiennych losowych typu ciągłego. (dla W9)
5
Suma godzin 45
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Obliczanie całek oznaczonych z wykorzystaniem metod poznanych na wykładzie.
Badanie zbieżności całek niewłaściwych Stosowanie całki oznaczonej do obliczeń
inżynierskich..
4
Ćw2 Wyznaczanie dziedzin naturalnych funkcji wielu zmiennych oraz badanie ich
wykresów. Obliczanie granic i badanie ciągłości funkcji wielu zmiennych
2
Ćw3 Obliczanie pochodnych cząstkowych. Wyznaczanie płaszczyzny stycznej.
Szacowanie z wykorzystaniem różniczki. Obliczanie pochodnych kierunkowych i
gradientu.
2
Ćw4 Wyznaczanie ekstremów funkcji dwóch i trzech zmiennych. Wyznaczanie
ekstremów warunkowych.
3
Ćw5 Obliczanie całek podwójnych po obszarach normalnych. Zamiana kolejności całek
iterowanych. Obliczenia całek z zamianą zmiennych na współrzędne biegunowe.
Stosowanie całki podwójnej do obliczeń inżynierskich.
3
Ćw6 Obliczanie sumy szeregów liczbowych. Badanie zbieżności warunkowej i
bezwarunkowej z wykorzystaniem metod poznanych na wykładzie. Badanie
zbieżności szeregów potęgowych. Wyznaczanie szeregów Maclaurina. Przybliżone
obliczanie szeregów i całek..
6
Ćw7 Dot. Wy16: Obliczanie całek potrójnych – zamiana na całki iterowane. Obliczenia
całek z zamiana zmiennych na współrzędne sferyczne. Stosowanie całki potrójnej
do obliczeń w geometrii i technice.
2
Ćw8 Dot Wy17Obliczanie całek krzywoliniowych i powierzchniowych . Wyznaczanie
operatorów – nabla, laplasjan. Obliczanie rotacji i dywergencji.
4
Ćw9 Dot Wy18 i Wy 19: Wyznaczanie obszarów zbieżności szeregów funkcyjnych.
Rozwijanie funkcji w szereg Fouriera i badanie zbieżności otrzymanych rozwinięć.
2
Ćw10 Dot W20: Wyznaczanie całek ogólnych i rozwiązywanie zagadnień początkowych
równań różniczkowych zwyczajnych o zmiennych rozdzielonych, liniowych I rzędu
i liniowych II rzędu o stałych współczynnikach.
4
Ćw11 Dot W14: Sprawdzanie własności struktur algebraicznych. Badanie czy struktura
jest grupą, pierścieniem, ciałem.
4
Ćw12 Dot Wy21 Obliczanie prawdopodobieństw zdarzeń, wyznaczanie dystrybuant i
gęstości rozkładów zmiennych losowych
3
Ćw13 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – metoda tradycyjna
N2. Ćwiczenia problemowe i rachunkowe – metoda tradycyjna
N3. Konsultacje
N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń.
20
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P – Ćw PEK_U01-PEK_U04
PEK_K01-PEK_K02
Odpowiedzi ustne, kartkówki,
kolokwia
P - Wy PEK_W01-PEK_W3
PEK_K02
Egzamin
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] W. Żakowski, W. Kołodziej, Matematyka, Cz. II, WNT, Warszawa 2003.
[2] W. Żakowski, W. Leksiński, Matematyka, Cz. IV, WNT, Warszawa 2002.
[3] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza GiS,
Wrocław 2012.
[4] M. Gewert, Z. Skoczylas, Równania różniczkowe zwyczajne. Teoria, przykłady, zadania, Oficyna
Wydawnicza GiS, Wrocław 2011.
[5] W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, Cz. I-II, PWN, Warszawa 2006.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, T. I-II, PWN, Warszawa 2007.
[2] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2, Definicje, twierdzenia, wzory. Oficyna
Wydawnicza GiS, Wrocław 2012.
[3] F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych, PWN, Warszawa
2008.
[4] R. Leitner, Zarys matematyki wyższej dla studiów technicznych, Cz. 1-2, WNT, Warszawa 2006.
[5] H. i J. Musielakowie, Analiza matematyczna, T. I, Cz. 1-2 oraz T. II, Cz. 1, Wydawnictwo Naukowe
UAM, Poznań 1993 oraz 2000.
[6] J. Pietraszko, Matematyka. Teoria, przykłady, zadania, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2000.
[7] W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Cz. B, PWN, Warszawa
2003.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Dr inż. Jolanta Sulkowska [email protected]
Komisja programowa Instytutu Matematyki i Informatyki
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
ANALIZA MATEMATYCZNA 2.2 A MAP1144
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
ENERGETYKA/MECHANIKA I BUDOWA MASZYN
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do efektów
kształcenia zdefiniowanych dla kierunku
studiów
Cele
przedmio
tu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W02 (energetyka)
K1MBM_W02 (mechanika i budowa maszyn)
C1, C4 Wy1-Wy3
N1,N3,N4
PEK_W02
C2, C4
Wy4-Wy10,
Wy15,Wy16,
Wy18 PEK_W03
C3, C4 Wy11, Wy12,
Wy17 PEK_U01
K1ENG_U08 (energetyka)
K1MBM_U02 (mechanika i budowa maszyn)
C1, C4 Ćw1
N2,N3,N4 PEK_U02 C2, C4 Ćw2-Ćw4 PEK_U03 C3, C4 Ćw6, Ćw8 PEK_U04 C2, C4 Ćw5, Ćw7 PEK_K01-
PEK_K02 K1ENG_K01 (energetyka)
K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn) C1-C4
Wy1_Wy14
Ćw1-Ćw8 N1-N4
21
WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Badanie maszyn i urządzeń
Nazwa w języku angielskim: Research and testing of machines and devices
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień , stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0041
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,50 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie metrologi i techniki eksperymentu, termodynamiki i mechaniki
płynów potwierdzone ocenami z zaliczeń i egzaminów \
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z metodyką bilansowania maszyn i urządzeń cieplnych oraz
możliwościami wykorzystania bilansów energetycznych do modernizowania systemów
cieplnych w aspekcie wykorzystania ciepła odpadowego i ograniczenia strat nadmiernych
C2 – Przypomnienie problemów związanych z planowaniem eksperymentu, poprawnym
opracowaniem wyników eksperymentu, ze szczególnym uwzględnieniem wyznaczania
błędów pomiaru dla metody pośredniej
C3 –Wyrobienie umiejętności przeprowadzania pomiarów bilansowych maszyn i urządzeń
cieplnych oraz opracowania ich wyników wraz z oceną niepewności pomiaru
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 posiada wiedzę dotyczącą ogólnych zasad bilansowania maszyn i urządzeń
cieplnych w energetyce zawodowej i przemysłowej,
PEK_W02 posiada wiedzę dotyczącą analizy strat i zasady eliminacji strat nadmiernych
oraz oceny możliwości modernizowania systemów cieplnych w aspekcie wykorzystania
ciepła odpadowego
22
PEK_W03 posiada wiedzę dotyczącą sposobów wyznaczenia sprawności maszyn
energetycznych i wyznaczenia podstawowych strat cieplnych
PEK_W04 zna i rozumie graficzny sposób prezentacji bilansu energetycznego i
przedstawiania charakterystyk maszyn energetycznych
PEK_W05 zna metody i sposoby wyznaczania niepewności sprawności urządzeń
energetycznych
PEK_W06 posiada podstawową wiedzę z technik planowania eksperymentu i poprawnego
opracowania wyniku eksperymentu
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01- potrafi przeprowadzić pomiar bilansowy wybranych maszyn i urządzeń
energetycznych.
PEK_U02- potafi poprawnie ustalić krok pomiarowy w badaniach bilansowych
PEK_U03 – potrafi poprawanie wyznaczyć podstawowe straty cieplne wybranych urządzeń
energetycznych
PEK_U04- potrafi sporządzić graficzny wykres bilansu energetycznego wybranych maszyn
i urządzeń
PEK_U05 - na podstawie bilansu energetycznego umie poprawnie sporządzić główne
charakterystyki urządzeń cieplnych
PEK_U06- umie przeprowadzić szacunkową ocene niepewności pomiaru
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1 Rodzaje pomiarów, zasady bilansowania maszyn i urządzeń cieplnych.
Ocena możliwości modernizowania urządzeń cieplnych 2
Wy 2 Pomiary i badania kotłów parowych 2
Wy 3 Pomiary i badania turbin parowych i chłodni kominowych 2
Wy 4 Pomiary pomp wirowych 2
Wy 5 Pomiary wentylatorów 2
Wy 6 Pomiary sprężarek tłokowych 2
Wy 7 Pomiary silników spalinowych 2
Wy 8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie.Sprawy organizacyjne:przepisy ogólne, przepisy BHP 1
La2, La3 Pomiary kotłów i turbin parowych 4
La4 Pomiar pompy wirowej 2
La5 Pomiar wentylatora 2
La6 Pomiar agregatu grzewczego 2
La7 Pomiar układu grzewczego z kotłem 50 kW (Vissmanna) 2
La8 Pomiar tłokowej sprężarki powietrza 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów
N2. Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć
N3. Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu
N4 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów
N5. Praca własna- przygotowanie do laboratoriów
N6. Konsultacje
N7. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia
23
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷PEK_W06 Zaliczenie pisemne
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U06
krótkie sprawdziany pisemne,
F2 PEK_U01÷ PEK_U06 odpowiedzi ustne
F3 PEK_U01÷ PEK_U06 ocena sprawozdań (obrona
sprawozdań, dyskusja)
P= 0,4F1 +0,4F2+0,2F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Skrypt. Praca zbiorowa: Miernictwo energetyczne. Cz. II. Pomiary maszyn i urządzeń
cieplnych. Wydawnictwo. Politechniki Wrocławskiej, 1974
[2] J. Stańda, J. Górecki, A. Andruszkiewicz: Badanie maszyn i urządzeń energetycznych,
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004
[3] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Podręcznik. Praca zbiorowa: Pomiary cieplne. Cz. II. Badania cieplne maszyn i urządzeń.
WNT, 1995 [2] J. Arendarski: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2003
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Artur Andruszkiewicz, 3202370; [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Badanie maszyn i urządzeń
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01,
PEK_W02 K1ENG_W24
C1,C2 Wy1 N1,N6,N7
PEK_W03÷
PEK_W06 C1, C2 Wy2÷W7
PEK_U01÷
PEK_U06 K1ENG_U33 C3 La2÷La8 N2÷N6
24
WYDZIAŁ MACHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim CAD
Nazwa w języku angielskim CAD
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0062
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych tworzeniem rysunków technicznych
2. Umiejętność obsługi komputera z systemem operacyjnym MS Windows
\CELE PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z zasadami pracy w programach komputerowego wspomagania
prac projektowych z zastosowaniem programu AutoCAD
C2. Wyrobienie umiejętności tworzenia dokumentacji technicznej w zakresie rysunków 2D
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli 2D
PEK_U02 – umiejętność przygotowania wydruku modelu z koniecznymi opisami i
wymiarowaniem
PEK_U03 – umiejętność efektywnego przenoszenia danych pomiędzy dokumentami i
współpracy z innymi użytkownikami
25
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Podstawowe pojęcia i zasady tworzenia modelu 2
La2 Rysowanie precyzyjne 2
La3 Projektowanie elementów, kreskowanie 2
La4 Projektowanie elementów cz. 2 2
La5 Modyfikacja elementów 2
La6 Modyfikacja elementów cz. 2 2
La7 Podstawy wymiarowania 2
La8 Elementy uzupełniające: oznaczenia przekrojów, tolerancji, spawów 2
La9 Praca na arkuszu, tworzenie rzutni 2
La10 Przygotowanie wydruku 2
La11 Projektowanie parametryczne 2
La12 Bloki 2
La13 Szablony i praca zespołowa 2
La14 Zaawansowane możliwości programu 2
La15 Praca kontrolna 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wprowadzenie do poszczególnych zagadnień realizowanych na zajęciach
z wykorzystaniem systemu prezentacji elektronicznej
N2. Praca własna – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności
N3. Kontrola poprawności/korekta wykonania ćwiczeń zgodnie z instrukcjami do kursu
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01- PEK_U03 Kontrola w trakcie zajęć, krótkie
sprawdziany umiejętności dotyczące
zrealizowanych zagadnień
F2 PEK_U01- PEK_U03 Praca kontrolna
P = (F1+F2)/2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[7] W.Ferens, J.Wach – CAD AutoCAD 2D, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej 2012
[8] Instrukcje do kursu (www.paliwa.pwr.wroc.pl)
[9] Podręczniki i skrypty do programu AutoCad (minimum do wersji 2010)
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wiesław Ferens, [email protected]
26
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
CAD
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01 K1ENG_U13 C1, C2 La1-La6, La11 N1, N2, N3, N4
PEK_U02 K1ENG_U13 C1, C2 La7-La10 N1, N2, N3, N4
PEK_U03 K1ENG_U13 C1, C2 La12-La14 N1, N2, N3, N4
27
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: CATIA
Nazwa w języku angielskim: CATIA
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny
Kod przedmiotu ESN0064
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90
Forma zaliczenia Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu geometrii wykreślnej, rysunku
technicznego, mechaniki i wytrzymałości materiałów oraz projektowania podstawowych
elementów maszyn.
\CELE PRZEDMIOTU
C1. Wykształcenie umiejętności posługiwania się zaawansowanym systemem wspomagania
projektowania - CATIA w zakresie tworzenia modeli brył 3D.
C2. Wykształcenie umiejętności posługiwania się zaawansowanym systemem wspomagania
projektowania - CATIA w zakresie tworzenia złożeń 3D.
C3. Wykształcenie umiejętności posługiwania się zaawansowanym systemem wspomagania
projektowania - CATIA w zakresie tworzenia dokumentacji technicznej na bazie modeli
3D.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - Potrafi zbudować modele 3D podstawowych elementów maszyn przy
wykorzystaniu systemu CATIA.
PEK_U02 - Bazując na gotowych modelach, umie zbudować złożenie komponentu maszyny,
w systemie CATIA.
PEK_U03 - Bazując na modelu 3D, potrafi wygenerować dokumentację techniczną elementu
bądź komponentu maszyny (rysunek wykonawczy i złożeniowy).
28
TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La 1 Wprowadzenie do zaawansowanych metod wspomagania projektowania
konstrukcji. Charakterystyka systemu CATIA Drzewo struktury modelu.
Poruszanie się w obszarze roboczym.
2
La 2,3 Definiowanie profili – szkicownik. 4
La 4 Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie profili. 2
La 5 Tworzenie brył poprzez obrót profilu. 2
La 6,7 Transformacje brył. 4
La 8 Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie profilu wzdłuż dowolnej ścieżki. 2
La 9 Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie przez wiele profili i wiele ścieżek. 2
La 10 Parametryzacja modeli 2
La 11 Wykorzystanie zewnętrznego źródła danych do parametryzacji modeli w
systemie CATIA.
2
La 12 Generowanie złożeń komponentów maszyn. 2
La 13 Generowanie dokumentacji technicznej - rysunek wykonawczy. 2
La 14 Generowanie dokumentacji technicznej - rysunek złożeniowy. 2
La 15 Zaliczenie 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Multimedialny wykład informacyjny.
N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć.
N3. Praca własna.
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01 ÷ PEK_U03 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[10] Skarka Wojciech, Mazurek Andrzej: „CATIA. Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji”,
Helion 2004. [11] Wełyczko A.:" CATIA V5. Przykłady efektywnego zastosowania systemu w
projektowaniu mechanicznym", Helion 2004.
[12] Skarka W.: "CATIA V5. Podstawy budowy modeli autogenerujących", Helion 2009.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[5] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Skrzypacz, [email protected], 71 320 48 25
29
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
CATIA
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01 K1ENG_U13 C1 La1 ÷ La 11
N1, N2, N3, N4 PEK_U02 K1ENG_U13 C2 La 12
PEK_U03 K1ENG_U13 C3 La 13,La14
30
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Chemia
Nazwa w języku angielskim Chemistry
Kierunek studiów (jeśli dotyczy): Mechanika i Budowa Maszyn oraz Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu CHC 1101
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów
zaznaczyć kurs końcowy
(X)
Liczba punktów ECTS 3 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
2. Znajomość chemii na poziomie szkoły średniej
3. Znajomość elementarnej matematyki
CELE PRZEDMIOTU
C1 Zapoznanie studentów z terminologią i symboliką chemiczną, z teorią i praktyką
chemiczną.
C2 Uzyskanie podstawowej wiedzy o budowie atomu i cząsteczki.
C3 Zapoznanie studentów z układem okresowym pierwiastków i własnościami metali i
niemetali.
C4 Uzyskanie podstawowej wiedzy o własnościach wody, o kwasach, zasadach i
solach, dysocjacji i hydrolizie.
C5 Zapoznanie studentów z równowagą i kinetyką chemiczną.
C6 Zapoznanie studentów z wykonywaniem podstawowych obliczeń chemicznych.
C7 Uzyskanie podstawowej wiedzy o elektrochemii i korozji.
C8 Zapoznanie studentów z podstawami chemii organicznej, grupami związków organicznych,
w tym z polimerami.
C9 Nauczenie praktyczne studentów podstaw analizy ilościowej substancji nieorganicznych i
organicznych, wody.
C10 Nauczenie praktyczne studentów badań właściwości metali, pomiarów elektrochemicznych
31
korozji, zabezpieczania przed korozją.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
Osoba, która zaliczyła przedmiot:
PEK_W01 – zna podstawowe pojęcia i prawa chemiczne,
PEK_W02 – zna podstawy budowy atomu i cząsteczki, wiązań chemicznych, ma wiedzę o
układzie okresowym pierwiastków,
PEK_W03 – ma podstawowe wiadomości o roztworach, ich właściwościach, składzie, stężeniach
składników,
PEK_W04 – zna podstawowe typy reakcji chemicznych, zna podstawowe pojęcia kinetyki i
równowagi chemicznej,
PEK_W05 – zna właściwości tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli, wie na czym polega
dysocjacja, hydroliza,
PEK_W06 – umie wykonać podstawowe obliczenia chemiczne,
PEK_W07 – zna podstawy elektrochemii i korozji,
PEK_W08 – potrafi określić główne grupy związków organicznych, ich własności, zna rodzaje
paliw, ma podstawową wiedzę o polimerach.
Z zakresu umiejętności:
Osoba, która zaliczyła przedmiot:
PEK_U01 – zna podstawowy sprzęt, szkło, aparaturę i odczynniki w laboratorium chemicznym,
potrafi ich używać,
PEK_U02 – zna podstawowe sposoby analizy ilościowej (metody objętościowe i wagowe), potrafi
wykonać prostą analizę składu roztworu,
PEK_U03 – potrafi wykonać analizę chemiczną wody, potrafi określić jej skład, pH, twardość, umie
uzdatniać wodę do celów energetycznych,
PEK_U04 – potrafi wykonać analizę chemiczną substancji organicznych, w tym wybranych paliw,
potrafi posługiwać się technikami laboratoryjnymi w zakresie destylacji, ekstrakcji,
potrafi zmierzyć podstawowe parametry identyfikujące substancje organiczne,
PEK_U05 – potrafi zmierzyć potencjał elektryczny wybranych metali i określić właściwości
elektrochemiczne metali,
PEK_U06 – potrafi wykonać pomiary określające korozję chemiczną, elektrochemiczną,
atmosferyczną, w glebie, umie wyznaczyć wpływ inhibitorów na korozję w
układach wodnych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba
godzin
Wy1
Zjawiska chemiczne i fizyczne, substancje proste i złożone, pierwiastki i związki
chemiczne, mieszaniny fizyczne. Atom jako najmniejsza chemicznie część
pierwiastka. Nuklid, liczba atomowa i masowa, symbol nuklidu. Izotopy. Cząsteczka
jako najmniejsza część związku chemicznego. Mol jako jednostka liczności, liczba
Avogadra. Masa molowa. Symbole i wzory chemiczne. Modele cząsteczek.
2
Wy2 Budowa atomu. Model atomu Rutherforda, model Bohra. Dwoistość natury światła i
materii. Chemia jądrowa. 2
Wy3
Orbitale i liczby kwantowe. Orbital jako funkcja falowa opisująca stan elektronu w
atomie. Liczby kwantowe n, l, m, s. Orbitale typu s, p i d. Struktury elektronowe
atomów i jonów.
2
Wy4
Układ okresowy pierwiastków. Periodyczność objętości atomowych, promieni
atomowych, energii jonizacji i powinowactwa elektronowego. Podział na metale,
półmetale i niemetale. Właściwości kwasowe, amfoteryczne i zasadowe pierwiastków
oraz ich tlenków. Przewidywanie niektórych właściwości pierwiastków na podstawie
ich położenia w układzie okresowym.
2
32
Wy5 Wiązania chemiczne. Rodzaje wiązań: jonowe, kowalencyjne, metaliczne i
międzycząsteczkowe. 2
Wy6
Roztwory i stężenia. Roztwór a mieszanina. Rozpuszczalnik, substancja
rozpuszczona, masa i gęstość roztworu. Stężenie molowe, ułamek wagowy, ułamek
molowy. Przeliczanie stężeń.
2
Wy7
Reakcje chemiczne. Równanie reakcji chemicznej. Klasyfikacja reakcji chemicznych
według: schematu reakcji, rodzaju reagentów, efektu energetycznego, składu
fazowego reagentów, odwracalności reakcji, wymiany elektronów. Efekt
energetyczny reakcji. Zasady obliczeń stechiometrycznych – prawo zachowania
masy, prawo stosunków stałych.
2
Wy8 Kinetyka chemiczna. Równanie kinetyczne i rząd reakcji. 2
Wy9
Równowaga chemiczna. Reakcje odwracalne, pojęcie równowagi dynamicznej. Prawo
działania mas, stała równowagi i jej zależność od temperatury. Zależność położenia
stanu równowagi od stężenia, temperatury i ciśnienia.
2
Wy10
Tlenki, wodorotlenki, kwasy i sole. Woda. Uzdatnianie wody. Elektrolit, stopień
dysocjacji, podział na elektrolity mocne i słabe. Reakcje jonów w roztworach.
Iloczyn jonowy wody, pH.
2
Wy11 Hydroliza, sole trudnorozpuszczalne. Reakcja hydrolizy. Równowaga w nasyconych
roztworach soli. Iloczyn rozpuszczalności. 2
Wy12
Obliczenia chemiczne. Obliczenia i przeliczanie stężeń, rozcieńczanie roztworów.
Równowagi w układach fazowych. Reakcje redoks. Stechiometria. Dysocjacja.
Obliczanie pH.
2
Wy13 Elektrochemia. Reakcje utleniania – redukcji. Szereg elektrochemiczny metali.
Ogniwa i akumulatory. Ogniwa paliwowe. 2
Wy14 Korozja i ochrona przed korozją. Korozja chemiczna i
elektrochemiczna. Ogniwa korozyjne. Rodzaje ochrony przed korozją. 2
Wy15 Wybrane zagadnienia z chemii organicznej. Grupy związków organicznych. Paliwa.
Polimery. 2
Suma godzin 30
Forma zajęć – laboratorium Liczba
godzin
La1
Zajęcia organizacyjne i informacyjne. Zasady BHP w laboratorium chemicznym.
Podstawowy sprzęt, aparatura, szkło, odczynniki w laboratorium chemicznym.
Podstawowe pojęcia i obliczenia niezbędne do przeprowadzania prac laboratoryjnych.
2
La2 Analiza ilościowa – metody objętościowe: analiza miareczkowa, alkacymetria,
redoksymetria, kompleksometria, miareczkowa analiza wytrąceniowa. 2
La3 Analiza ilościowa – metody wagowe i wytrącanie osadów, rodzaje osadów, technika
analizy wagowej, metody termiczne. 2
La4
Analiza wody i metody jej uzdatniania do celów energetycznych. Fizyczne i
chemiczne właściwości wody. Odczyn, pH, wskaźniki. Twardość wody. Metody
uzdatniania wody: mechaniczne, fizykochemiczne.
2
La5 Analiza chemiczna substancji organicznych, w tym paliw. Analiza elementarna,
destylacja, ekstrakcja. Wyznaczanie temperatury topnienia, krzepnięcia i wrzenia. 2
La6 Elektrochemia. Szereg napięciowy metali (normalny, praktyczny). Pomiary potencjału
elektrochemicznego wybranych metali. 2
La7 Korozja metali. Korozja chemiczna, elektrochemiczna, atmosferyczna, w glebie.
Sposoby zabezpieczania przed korozją. Inhibitory korozji w układach wodnych. 2
La8 Zaliczenie laboratorium. 1
Suma godzin 15
33
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1 Wykład z prezentacją multimedialną.
N2 Wykonywanie doświadczeń i analiz chemicznych.
N3 Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer przedmiotowego
efektu kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P (wykład) PEK_W01 – PEK_W08 Zaliczenie na ocenę
F1 (laboratorium) PEK_U01 – PEK_U06 Kolokwium na ocenę oraz ocena
pracy laboratoryjnej
P (laboratorium) – średnia ocen z wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[13] I. Barycka, K. Skudlarski, Podstawy Chemii, Wyd. PWr, Wrocław, 2001.
[14] M.J. Sienko, R.A. Plane, Chemia – podstawy i zastosowania, WNT, Warszawa, 2002.
[15] A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa, 2003.
[16] L. Jones, P. Atkins, Chemia ogólna, PWN, Warszawa, 2004.
[17] H. Bala, Wstęp do chemii materiałów, WNT, Warszawa, 2003.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[6] J.E. Brady, J.R. Holum, Fundamentals of chemistry, Wiley & Sons, New York, 2002.
[7] G.C. Pimentel, J.A. Coonrod, Chemia dziś i jutro, PWr, Wrocław, 1993.
[8] P. Mastalerz, Elementarna chemia nieorganiczna, Wyd. Chem., Wrocław, 1997.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (Tytuł, Imię, Nazwisko, adres e-mail)
Prof. dr hab. inż. Andrzej Matynia, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Chemia
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKACH:
Mechanika i Budowa Maszyn oraz Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku studiów
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Narzędzia
dydaktyczne
PEK_W01
K1MBM_W04
(mechanika i budowa maszyn)
K1ENG_W04
(energetyka)
C1 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C2, C3 Wy2 – Wy5
PEK_W03 C4 Wy6
PEK_W04 C5 Wy7 – Wy9
PEK_W05 C4, C5 Wy10, Wy11
PEK_W06 C6 Wy12
PEK_W07 C7 Wy13, Wy14
PEK_W08 C8 Wy15
PEK_U01
K1MBM_U04
(mechanika i budowa maszyn)
, K1ENG_U10
(energetyka)
C1 La1
N2, N3
PEK_U02 C9 La2, La3
PEK_U03 C9 La4
PEK_U04 C9 La5
PEK_U05 C10 La6
PEK_U06 C10 La7
34
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Diagnostyka i ochrona przeciwporażeniowa
Nazwa w języku angielskim: Diagnostics and electric shock protection
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu: ESN1007
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności i inne kompetencje z zakresu: podstaw elektrotechniki i pomiarów
elektrycznych.
CELE PRZEDMIOTU C1. Przekazanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu prawa, normalizacji, specyfice
funkcjonowania podstawowych układów sieci elektroenergetycznych oraz zasad bezpiecznej
eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych.
C.2. Zapoznanie studentów z podstawowymi elektrycznymi metodami diagnostycznymi
wykorzystywanymi do oceny stanu technicznego maszyn, urządzeń i aparatów stosowanych w
energetyce.
C3. Wyrobienie u studentów umiejętności doboru systemu ochrony przeciwporażeniowej dla
instalacji elektroenergetycznych i odpowiedniej metody diagnostycznej dla maszyn, urządzeń,
aparatów niskiego oraz wysokiego napięcia.
35
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – Podać przepisy eksploatacji instalacji, maszyn i urządzeń elektroenergetycznych.
PEK_W02 – Omówić metody przeciwdziałania skutkom oddziaływania prądu elektrycznego na
organizm człowieka.
PEK_W03 – Scharakteryzować specyfikę funkcjonowania podstawowych układów sieci i instalacji
elektroenergetycznych.
PEK_W04 – Opisać systemy i środki ochrony przeciwporażeniowej stosowanych w obiektach
elektroenergetycznych.
PEK_W05 – Objaśnić ochronę odgromową stosowaną dla obiektów energetycznych.
PEK_W06 – Omówić kryteria oceny pracy obiektów elektroenergetycznych oraz sposoby wykrywania
stanów awaryjnych.
PEK_W07 – Podać zasady BHP przy wykonywaniu prac w obiektach elektroenergetycznych.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć:
PEK_U01 – Dobrać właściwą metodę do diagnozowania stanu technicznego maszyny
/urządzenia/instalacji/aparatu w oparciu o pomiary elektryczne.
PEK_U02 – Wykonać podstawowe pomiary diagnostyczne w instalacjach elektro-energetycznych.
PEK_U03 – Sporządzać protokół z badań.
PEK_U04 – Oceniać i przeprowadzać analizę wyników pomiarów.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć-wykład Liczba godzin
Wy1 Zasady budowy i eksploatacji obiektów elektroenergetycznych. 2
Wy2 Zagrożenia występujące podczas wytwarzania i przetwarzania energii
elektrycznej. 2
Wy3 Środki techniczne i organizacyjne stosowane w ochronie przed porażeniem
prądem elektrycznym. 2
Wy4 Ochrona przed porażeniem w sieciach, instalacjach i urządzeniach
elektroenergetycznych o napięciu do 1 kV. 2
Wy5 Ochrona przed porażeniem w sieciach, stacjach i urządzeniach
elektroenergetycznych o napięciu powyżej 1 kV. 2
Wy6 Ochrona obiektów bytowych, energetycznych i specjalnych przed
elektrycznością atmosferyczną. 2
Wy7 Wymagania dla urządzeń elektroenergetycznych eksploatowanych w strefach
zagrożonych wybuchem/pożarem. 2
Wy8 Pożar i gaszenie urządzeń elektroenergetycznych pod napięciem. 2
Wy9 Ratowanie osób porażonych prądem elektrycznym. 2
Wy10 Badania skuteczności ochrony przeciwporażeniowej przy napięciu do 1 kV. 2
Wy11 Badania skuteczności ochrony przeciwporażeniowej przy napięciu powyżej 1 kV. 2
Wy12 Ochrona przeciwporażeniowa w obiektach ruchu energetycznego i specjalnych. 2
Wy13 Ochrona przed elektrycznością statyczną. 2
Wy14 Zastosowanie pomiarów elektrycznych w diagnostyce i prognozowaniu
niezawodności obiektów i urządzeń energetycznych. 2
Wy15 Podsumowanie i zaliczenie przedmiotu. 2
Suma godzin 30
36
Forma zajęć – laboratorium Liczba godzin
La1 Sprawy organizacyjne, regulamin BHP i laboratorium. Instruktaż praktyczny z
udzielania pierwszej pomocy porażonym prądem elektrycznym. 1
La2 Badanie ciągłości połączeń, rezystancji izolacji i wytrzymałości elektrycznej. 2 La3 Ochrona przeciwporażeniowa przez samoczynne wyłączenie zasilania. 2 La4 Ochrona przeciwporażeniowa w obwodach z wyłącznikiem różnicowoprądowym. 2 La5 Badania uziemień i rezystywności gruntu. 2 La6 Pomiary rezystancji stanowisk, podłóg i ścian 2 La7 Pomiary napięć dotykowych rażeniowych i napięcia krokowego 2 La8 Termin odróbkowy. Zaliczenie przedmiotu. 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Konsultacje.
N3. Opracowanie sprawozdań z laboratoriów.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01 -
PEK_W07 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium
Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U04 Sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych
F2 PEK_U01, PEK_U02 Sprawdzenie wiadomości przed zajęciami.
F3 PEK_U01 - PEK_U03 Aktywność na zajęciach
P = (2F1+F2+F3)/4
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Markiewicz H.: Bezpieczeństwo w elektroenergetyce: zagadnienia wybrane, WNT, Warszawa,
2009
[2] LaskowskiJ.,Poradnik elektroenergetyka przemysłowego - wydanie VI., COSiW SEP, Warszawa
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] PN-IEC 60364 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych
[2] Ustawa „Prawo budowlane” wraz z rozporządzeniami wykonawczymi.
[3] Ustawa „Prawo energetyczne” wraz z rozporządzeniami wykonawczymi.
[4] Z. Konopacki, Z. Gryżewski, Prace pomiarowo-kontrolne przy urządzeniach elektroenerg. o nap.
znamionowym wyższym od 1 kV. COSiW SEP, Warszawa 1998.
[5] S. A. Gajewski., Elektryczność statyczna – poznanie, pomiar, zapobieganie, eliminowanie, IWZZ
Warszawa 1987.
[6] Praca zbiorowa, Poradnik inżyniera elektryka tom 3. WNT, Warszawa 1997.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Dr inż. Tadeusz Mączka, [email protected]
37
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
DIAGNOSTYKA I OCHRONA PRZECIWPORAŻENIOWA
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI ELEKTROENERGETYKA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1EEN_W11 C1, C2
Wy1 - Wy3
N1, N2
PEK_W02 Wy2 - Wy6
PEK_W03 Wy1, Wy7 PEK_W04 Wy3 - Wy8, Wy12,
Wy13 PEK_W05 Wy4, Wy5,
Wy6, Wy11 PEK_W06 Wy10 - Wy14 PEK_W07 Wy1, Wy2,
Wy7 - Wy9 PEK_U01
S1EEN_U10 C3
La2 - La7
N2, N3 PEK_U02 La2, La5 - La7 PEK_U03 La1 - La8 PEK_U04 La2 - La7
38
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Ekologia Ecology
Energetyka
I stopień, stacjonarna
obowiązkowy
ESN0111
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i kompetencje potwierdzone świadectwem maturalnym
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Przedstawienie mechanizmu funkcjonowania ekosystemu Ziemi
C2 – Zaznajomienie z problemami rozwoju cywilizacyjnego w aspekcie jego oddziaływania na
środowisko
C3 – Zaznajomienie z mechanizmami destrukcji atmosfery, hydrosfery i litosfery oraz technicznymi
możliwościami jej ograniczenia
C4 – Wykształcenie postawy, którą cechuje świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych
aspektów i skutków działalności inżynierskiej i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane
decyzje
39
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – objaśnić podstawowe prawa opisujące funkcjonowanie ekosystemu ziemskiego oraz
zdefiniować i zilustrować przykładami formy relacji człowiek-środowisko
PEK_W02 – zdefiniować pojęcie zdolności nośnej ekosystemu i opisać mechanizmy wzrostu
liczebności populacji oraz w oparciu o teorię Malthusa objaśnić związek pomiędzy wzrostem
demograficznym a problemami energetycznymi świata
PEK_W03 – zdefiniować pojęcie temperatury efektywnej i opisać mechanizm efektu cieplarnianego
PEK_W04 – w oparciu o teorię Rowlanda i Moliny opisać mechanizm destrukcji ozonosfery
PEK_W05 – scharakteryzować czynniki determinujące rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń w
atmosferze oraz opisać główne kierunki jej ochrony
PEK_W06 – scharakteryzować źródła i mechanizmy zanieczyszczenia wód powierzchniowych oraz
objaśnić podstawowe techniki oczyszczania ścieków
PEK_W07 – wskazać mechanizmy degradacji gleby oraz rozróżniać operacje odzysku odpadów i
operacje utylizacji odpadów
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien reprezentować postawę
charakteryzującą się:
PEK_K01 – wrażliwością na problemy ekologiczne, w szczególności związane z produkcją energii
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy01
Wy02
Wy03
Ekosystem Ziemi: ekosfera, ekosystemy, biocykle; uniwersalne prawa
ekologiczne; migracja zanieczyszczeń w ekosystemach
6
Wy04 Relacja człowiek – środowisko 2
Wy05 Eksplozja demograficzna – modele wzrostu liczebności populacji 2
Wy06
Wy07
Wy08
Problemy energetyczne świata: teoria Malthusa, globalne zasoby i rezerwy oraz
prognozy zużycia paliw kopalnych, problemy środowiskowe generowane w
procesie produkcji energii elektrycznej i cieplnej ze źródeł nieodnawialnych i
odnawialnych
6
Wy09 Efekt cieplarniany 2
Wy10 Ozonosfera 2
Wy11
Wy12
Atmosfera: mechanizm rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń, główne kierunki
ochrony atmosfery 4
Wy13 Hydrosfera i problem ścieków 2
Wy14 Litosfera i problem odpadów 2
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej
N2. Konsultacje
N.3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
40
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD Oceny
F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W07
PEK_K01
Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[9] Prezentacja wykładu w wersji elektronicznej
[10] Aulay Mackenzie, Andy S. Ball, Sonia R. Viedee: Ekologia, PWN, Warszawa 2009
[11] Charles J. Krebs: Ekologia, PWN, Warszawa 2011
[12] Johansson A., Czysta technologia. Środowisko, technika, przyszłość, WNT Warszawa 1997
[13] Kożuchowski K., Przybylak R.: Efekt cieplarniany, Wyd. Wiedza Powszechna Warszawa, 1995
[14] Kompendium wiedzy ekologicznej, praca zbiorowa pod red. Strzałko J, Mossor
Pietraszewska T., PWN Warszawa-Poznań 1999
[7] Cieśliński J., Mikielewicz J., Niekonwencjonalne źródła energii, Wyd. Politechniki
Gdańskiej, Gdańsk 1996.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Roczniki statystyczne GUS Ochrona środowiska
[2] Periodyki popularno-naukowe (Świat Nauki, Wiedza i Życie, itp.)
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Maria Mazur, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Ekologia Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W19
C1, C2 Wy01÷Wy04
N1, N2, N3
PEK_W02 C1, C2 Wy05÷Wy08
PEK_W03 C1, C2 Wy09
PEK_W04 C1, C2 Wy10
PEK_W05 C1, C2 Wy11÷Wy12
PEK_W06 C1,C2 Wy13
PEK_W07 C3 Wy14
PEK_K01 K1ENG_K02 C4 Wy01÷Wy15 N1, N2
41
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Specjalność:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Elektrownie i elektrociepłownie
Electric and thermal-electric power stations
Energetyka
Elektroenergetyka, Energetyka cieplna
I stopień, stacjonarna
Obowiązkowy
ESN0136
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia Egzamin
Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki, spalania paliw, kotłów energetycznych, maszyn
przepływowych.
CELE PRZEDMIOTU C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką elektrowni i elektrociepłowni.
C2 – Zaznajomienie z rozwiązaniami konstrukcyjnymi, ogólną budową i działaniem urządzeń
głównych i pomocniczych elektrowni.
C3 – Zapoznanie z kryteriami lokalizacyjnymi i planem generalnym elektrowni.
C4 – Zapoznanie z kierunkami rozwoju elektrowni i elektrociepłowni w Polsce.
C5 – Wyrobienie umiejętności analizowania pracy bloku energetycznego wraz z podstawowymi jego
urządzeniami.
42
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację elektrowni cieplnych,
PEK_W02 – scharakteryzować sposoby poprawy sprawności elektrowni,
PEK_W03 – wymienić główne elementy układu cieplnego elektrowni i elektrociepłowni oraz objaśnić
zasadę ich pracy,
PEK_W04 – scharakteryzować plan generalny i zasady lokalizacji elektrowni,
PEK_W05 – opisać gospodarkę paliwową i wodną elektrowni,
PEK_W06 – wskazać i scharakteryzować tendencje rozwoju energetyki cieplnej w Polsce.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – opisać i nazwać poszczególne elementy bloku energetycznego,
PEK_U02 – analizować pracę bloku energetycznego wraz z podstawowymi jego urządzeniami.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Podziały i klasyfikacje elektrowni; Moc elektrowni – pojęcia podstawowe. 2
Wy2 Podstawowe przemiany energetyczne, jednostkowe zużycie ciepła i energii
chemicznej paliwa w elektrowni parowej. 2
Wy3 Sposoby podwyższania sprawności elektrowni. 2
Wy4 Projektowanie układów regeneracyjnego podgrzewania wody zasilającej. 2
Wy5 Projektowanie układów pompowania i odgazowania wody zasilającej. 2
Wy6 Układy skojarzonego wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej. 2
Wy7 Układy cieplne elektrowni kondensacyjnych. 2
Wy8 Układy cieplne elektrowni ogrzewczych i przemysłowych. 2
Wy9 Lokalizacja elektrowni parowych. 2
Wy10 Plan generalny elektrowni. 2
Wy11 Kompozycja budynku głównego elektrowni. 2
Wy12 Podziały i klasyfikacje urządzeń potrzeb własnych – układy zasilania. 2
Wy13 Gospodarka wodna elektrowni. 2
Wy14 Elektrownie jądrowe, wodne i wiatrowe w systemie elektroenergetycznym. 2
Wy15 Kierunki rozwoju elektrowni i elektrociepłowni w Polsce – wybrane
zagadnienia. 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Szkolenie BHP w Zespole Elektrociepłowni Wrocławskich KOGENERACJA
S.A. 1
La2 Gospodarka paliwowa elektrowni 2
La3 Systemy usuwania żużla i popiołu 2
La4 Bloki ciepłownicze 2
La5 Urządzenia pomocnicze bloków ciepłowniczych 2
La6 Kotłownia wodna elektrociepłowni 2
La7 Gospodarka wodna elektrowni 2
La8 Kolokwium zaliczające laboratorium 2
Suma godzin 15
43
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład:
– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej,
– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu.
N2. Laboratorium:
– laboratorium z przedmiotu prowadzone jest w Zespole Elektrociepłowni Wrocławskich
KOGENERACJA S.A.
– praca własna – przygotowanie do laboratorium na podstawie instrukcji opracowanych przez
prowadzącego zajęcia.
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny: F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W06 Egzamin pisemno - ustny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA -
LABORATORIUM
Oceny: F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczające laboratorium
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[15] Pawlik M., Strzelczyk F., Elektrownie, WNT 2009
[16] Marecki J., Podstawy przemian energetycznych, WNT 2007
[17] Szymocha K., Zabokrzycki J., Elektrownie parowe, WPWr 1980
[18] Tatarek A., Siłownie cieplne, Raport ITCiMP PWr, Ser. PRE nr 1/2012
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[3] Andrzejewski S., Podstawy projektowania siłowni cieplnych, WNT 1974
[4] Kalinowski E., Termodynamika, WPWr 1994
[5] Kordylewski W. (pod red.), Spalanie i paliwa, OWPWr 2008
[6] Kruczek S., Kotły – konstrukcje i obliczenia, OWPWr 2001
[7] Nehrebecki L., Elektrownie cieplne, WNT 1974
[8] Sikorski W., Szymocha K., Urządzenia pomocnicze elektrowni parowych, WPWr 1981
[9] Szargut J., Ziębik A., Skojarzone wytwarzanie ciepła i elektryczności – elektrociepłownie, WPK JS
2007
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Andrzej Tatarek, [email protected]
44
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Elektrownie i elektrociepłownie Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W26
C1 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C2 Wy2
PEK_W03 C2 Wy4÷Wy9
PEK_W04
PEK_W05 C3 Wy10÷Wy14
PEK_W06 C4 Wy15
PEK_U01
PEK_U02 K1ENG_U34 C5 La2÷La7 N2, N3
45
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Specjalność:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu
Grupa kursów
Energetyka jądrowa
Nuclear Power Engineering
Energetyka
Elektroenergetyka
I stopień, stacjonarna
Wybieralny/specjalnościowy
ESN0168
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
30
30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu matematyki, fizyki, termodynamiki, elektrowni i
elektrociepłowni.
CELE PRZEDMIOTU
C1.Przekazanie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, z zakresu:
C1.1. Fizyki i teorii reaktorów jądrowych
C1.2. Historii rozwoju reaktorów jądrowych oraz ich klasyfikacji
C1.3. Budowy, zasady działania, eksploatacji i bezpieczeństwa reaktorów II generacji
C1.4. Budowy oraz cech charakterystycznych reaktorów III/III+ generacji
C1.5. Jądrowego cyklu paliwowego
C2. Wyrobienie umiejętności rozwiązywania prostych zadań i zagadnień z zakresu:
C2.1. Fizyki i teorii reaktorów jądrowych
C2.2. Eksploatacji elektrowni jądrowych
C3. Wyrobienie umiejętności z zakresu:
C3.1. Obsługi programu do komputerowej symulacji pracy elektrowni jądrowej z reaktorem
wodnym ciśnieniowym PWR.
C3.2. Analizowania i interpretowania zmian parametrów pracy reaktora podczas normalnej
eksploatacji i awarii elektrowni.
46
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
PEK_W01 Posiada podstawową wiedzę z zakresu fizyki i teorii reaktorów jądrowych.
PEK_W02 Zna historię rozwoju reaktorów jądrowych oraz ich klasyfikacje.
PEK_W03 Posiada podstawową wiedzę z zakresu budowy, eksploatacji i bezpieczeństwa
reaktorów II generacji. Zna ich koncepcję, schematy cieplne, parametry pracy,
konstrukcję rdzenia i elementów paliwowych oraz zasady sterowania pracą reaktora.
PEK_W04 Zna budowę, parametry pracy oraz cechy charakterystyczne reaktorów III/III+
generacji.
PEK_W05 Posiada wiedzę dotyczącą podstawowych zagadnień związanych z jądrowym
cyklem paliwowym.
UMIEJĘTNOŚCI
PEK_U01 Potrafi zastosować poznane wzory w rozwiązywaniu prostych zadań z zakresu
fizyki i teorii reaktorów jądrowych.
PEK_U02 Posiada umiejętność poprawnego analizowania oraz rozwiązywania prostych
zadań i zagadnień z zakresu eksploatacji elektrowni jądrowych.
PEK_U03 Posiada umiejętność obsługi programu do komputerowej symulacji pracy
elektrowni jądrowej z reaktorem PWR.
PEK_U04 Potrafi poprawnie analizować i interpretować przebieg zmian podstawowych
parametrów eksploatacyjnych reaktora.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba godzin
Wy15 Podstawy fizyki i teorii reaktorów jądrowych. 10
Wy6 Historia, rozwój i klasyfikacja reaktorów jądrowych. 2
Wy711
Reaktory jądrowe II generacji – charakterystyka cieplno-
przepływowa. Budowa, koncepcja i schematy cieplne. Parametry
pracy. Konstrukcje rdzenia i elementów paliwowych.
10
Wy12 Reaktory jądrowe III/III+ generacji – charakterystyka ogólna.
Przegląd rozwiązań konstrukcyjnych. Cechy charakterystyczne. 2
Wy1315 Jądrowy cykl paliwowy – wytwarzanie paliwa jądrowego oraz
utylizacja i składowania odpadów promieniotwórczych. 6
Suma godzin 30
Forma zajęć – ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1, 2 Ćwiczenia rachunkowe z zakresu fizyki jądrowej. 4
Ćw3, 4 Ćwiczenia rachunkowe z zakresu teorii reaktorów. 4
Ćw57 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu eksploatacji
elektrowni jądrowych. 6
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe. 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie teoretyczne z zakresu budowy i obsługi programu
do komputerowej symulacji pracy elektrowni z reaktorem PWR. 2
La2 Proste ćwiczenia z zakresu znajomości obsługi programu. 2
47
La3, 4 Badanie i analiza zmian parametrów eksploatacyjnych podczas
normalnej pracy reaktora w stanach ustalonych i nieustalonych. 4
La57 Badanie i analiza zmian parametrów eksploatacyjnych podczas
zaburzeń w pracy oraz wybranych awarii projektowych reaktora. 6
La8 Kolokwium zaliczeniowe. 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1 Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2 Ćwiczenia rachunkowe i problemowe, dyskusja rozwiązań zadań, kartkówki.
N3 Ćwiczenia z wykorzystaniem programów komputerowych, dyskusja problemowa.
N4 Konsultacje.
N5 Praca własna studenta-przygotowanie do zaliczenia
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01 PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ĆWICZENIA
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1 PEK_U01 Kartkówki
F2 PEK_U01 PEK_U02 Kolokwium zaliczeniowe
P = 0,3·F1 + 0,7·F2
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - LABORATORIUM
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_U03 PEK_U04 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Kubowski J., Nowoczesne elektrownie jądrowe, WNT 2010
[2] Praca zbiorowa, Wszystko o energetyce jądrowej, AREVA, 2008
[3] Celiński Z., Energetyka jądrowa, PWN 1991
[3] Jezierski G., Energia jądrowa wczoraj i dziś, WNT 2005
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Lech M., Elektrownie jądrowe, WPWr 1992
[2] Kierunki rozwoju elektrowni jądrowych, WPWr 1997
[3] Laudyn D., Pawlik M., Strzelczyk F., Elektrownie, WNT 2005
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wojciech ZACHARCZUK, [email protected]
48
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Energetyka jądrowa Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Elektroenergetyka
Przedmiotowy efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W40
C1.1 Wy1Wy5
N1, N4, N5
PEK_W02 C1.2 Wy6
PEK_W03 C1.3 Wy7Wy11
PEK_W04 C1.4 Wy12
PEK_W05 C1.5 W13Wy15 PEK_U01
K1ENG_U48 C2.1 Ćw1Ćw4
N2, N4, N5 PEK_U02 C2.2 Ćw5Ćw7 PEK_U03
K1ENG_U49 C3.1 La1, La2
N3, N4, N5 PEK_U03, PEK_U04 C3.2 La3La7
49
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Energetyka a środowisko
Power Engineering and Environmental
Energetyka
I stopień, stacjonarna
obowiązkowy
ESN0171
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Świadomość istnienia ograniczeń środowiskowych warunkujących rozwój cywilizacyjny
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Przedstawienie obowiązujących w Polsce wymagań prawnych w zakresie gospodarczego
korzystania ze środowiska ze szczególnym uwzględnieniem energetyki
C2 – Zaznajomienie z głównymi rozporządzeniami dotyczącymi ograniczenia emisji zanieczyszczeń
do środowiska w procesie produkcji energii cielnej i elektrycznej
C3 – Wykształcenie postawy, którą cechuje świadomość ważności i zrozumienie środowiskowych
aspektów i skutków działalności inżynierskiej i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane
decyzje
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – objaśnić główne założenia strategiczne polityki energetycznej EU oraz Polski
PEK_W02 – omówić ogólne zasady korzystania ze środowiska ze szczególnym uwzględnieniem
ograniczeń wynikających z gospodarczego korzystania ze środowiska
PEK_W03 – wyjaśnić jakich ekosystemów i jakich zanieczyszczeń dotyczą dyrektywy LCP, IPPC
oraz klimatyczna
PEK_W04 – wskazać różnice pomiędzy wymaganiami dyrektywy LCP oraz IPPC
PEK_W05 – objaśnić pojęcie efektywności energetycznej oraz wymienić i krótko scharakteryzować
rodzaje świadectw pochodzenia energii
50
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien reprezentować postawę
charakteryzującą się:
PEK_K01 – świadomym przestrzeganiem prawa ochrony środowiska w procesie produkcji energii
TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy01 Polityka energetyczna Unii Europejskiej i Polski 2
Wy02 Prawo ochrony środowiska - ogólne zasady korzystania ze środowiska 2
Wy03 Ograniczenia prawne gospodarczego korzystania ze środowiska 2
Wy04 Dyrektywa LCP 2
Wy05 Dyrektywa IPPC 2
Wy06 Dyrektywa klimatyczna 2
Wy07 Efektywność energetyczna, świadectwa pochodzenia energii 2
Wy08 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej
N.2. Konsultacje
N.3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD Oceny F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05
PEK_K01
Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[19] Prezentacja wykładu w wersji elektronicznej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[10] Obowiązujące akty prawne (ustawa Prawo ochrony środowiska i wynikające z niej
rozporządzenia odpowiednich ministrów)
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Maria Mazur, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Energetyka a środowisko Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W29
C1 Wy01
N1, N2, N3
PEK_W02 C1 Wy02÷Wy03
PEK_W03 C2 Wy04÷Wy06
PEK_W04 C2 Wy04÷Wy06
PEK_W05 C2 Wy07
PEK_K01 K1ENG_K02 C3 Wy01÷Wy08 N1, N2
51
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Fizyka 1.6
Nazwa w języku angielskim Physics 1.6
Kierunek studiów energetyka/mechanika i budowa maszyn
Stopień studiów i forma: I , stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy / ogólnouczelniany
Kod przedmiotu FZP1065
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 60
Forma zaliczenia Egzamin
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Podstawowe kompetencje w zakresie matematyki i fizyki, potwierdzone pozytywnymi ocenami na
świadectwie ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej .
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Nabycie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, z następujących działów
fizyki klasycznej:
C1.1. Mechaniki klasycznej.
C1.2. Ruchu drgającego i falowego.
C1.3. Termodynamiki.
C2. Zdobycie umiejętności jakościowego rozumienia, interpretacji oraz ilościowej analizy –
w oparciu o prawa fizyki – wybranych zjawisk i procesów fizycznych z zakresu:
C2.1. Mechaniki klasycznej.
C2.2. Ruchu drgającego i falowego.
C2.3. Termodynamiki.
C3. Nabywanie i utrwalanie kompetencji społecznych obejmujących inteligencję emocjonalną
polegającą na umiejętności współpracy w grupie studenckiej mającej na celu efektywne
rozwiązywanie problemów. Odpowiedzialność, uczciwość i rzetelność w postępowaniu;
przestrzeganie obyczajów obowiązujących w środowisku akademickim i społeczeństwie.
52
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
I. Z zakresu wiedzy: Ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki klasycznej, ruchu
falowego i termodynamiki fenomenologicznej: PEK_W01 – zna znaczenie odkryć i osiągnięć fizyki dla nauk technicznych i postępu cywilizacyjnego
PEK_W02 – zna podstawy analizy wymiarowej i zasady szacowania wartości wielkości fizycznych PEK_W03 – zna podstawy rachunku wektorowego w prostokątnym układzie współrzędnych
PEK_W04 – posiada wiedzę z zakresu opisu kinematyki ruchu prostoliniowego i krzywoliniowego
(rzuty: pionowy, poziomy, ukośny; ruch po okręgu; związki kinematyczne wielkości kątowych z
liniowymi wielkościami kinematycznymi)
PEK_W05 – posiada wiedzę z podstaw i zastosowań dynamiki ruchu; ma szczegółową wiedzę
dotyczącą: a) układów odniesienia (inercjalnych i nieinercjalnych), b) rozumienia znaczenia w
dynamice wielkości fizycznych masy i siły, c) typów oddziaływań podstawowych i rodzajów sił
obserwowanych w przyrodzie (zachowawcze, niezachowawcze, centralne, tarcie, bezwładności), d)
zasad dynamiki Newtona i zakresu ich stosowalności, e) poprawnego formułowania równania
ruchu, f) znajomości i rozumienia sensu fizycznego transformacji Galileusza, g) dynamiki
cząstki/ciała w ruchu krzywoliniowym w inercjalnym układzie odniesienia, h) dynamiki
cząstki/ciała w nieinercjalnych układach odniesienia, i) sensu fizycznego sił bezwładności wraz ze
wskazaniem ich przejawów i skutków
PEK_W06 – ma wiedzę o siłach zachowawczych i niezachowawczych obserwowanych w przyrodzie i
życiu codziennym; zna pojęcia: a) siły zachowawczej, b) pola siły w tym pola siły zachowawczej,
c) pracy i mocy siły mechanicznej, d) energii kinetycznej i potencjalnej; zna treść twierdzenie o
pracy i energii kinetycznej; ma wiedzę pozwalającą wyjaśnić związek siły zachowawczej z energią
potencjalną; zna, wraz z matematycznym uzasadnieniem, zasadę zachowania energii mechanicznej
cząstki/ciała w polu siły zachowawczej
PEK_W07 – zna i rozumie pojęcia: a) popędu siły, b) pędu mechanicznego cząstki i układu punktów
materialnych; zna sformułowanie II zasady dynamiki z wykorzystaniem pojęcia pędu; ma wiedzę
dotyczącą: a) zasady zachowania pędu cząstki i układu punktów materialnych oraz warunków jej
stosowalności, b) zderzeń sprężystych i niesprężystych; zna i rozumie pojęcie układu punktów
materialnych i jego środka masy; ma wiedzę na temat dynamiki środka masy układu punktów
materialnych
PEK_W08 – zna pojęcia: a) momentu siły względem punktu/osi obrotu, b) momentu pędu cząstki,
układu punktów materialnych i bryły sztywnej względem punktu/osi obrotu, c) momentu
bezwładności: cząstki, układu punktów materialnych i bryły sztywnej względem osi obrotu; zna
treść II zasady dynamiki dla ruchu obrotowego bryły sztywnej wokół ustalonej osi obrotu; ma
wiedzę nt. energii kinetycznej ruchu obrotowego, pracy i mocy w ruchu obrotowym; zna poprawny
jakościowy i ilościowy opis zjawiska precesji oraz ruchu postępowo-obrotowy bryły sztywnej; ma
wiedzę dotyczącą: a) zasady zachowania momentu pędu cząstki, układu punktów materialnych i
bryły sztywnej względem ustalonej osi obrotu, b) warunków stosowalności zasady zachowania
momentu pędu
PEK_W09 – zna wektorową postać prawa powszechnego ciążenia; zna pojęcia: a) natężenia i
potencjału pola grawitacyjnego, b) grawitacyjnej energii potencjalnej ciała i układu ciał; ma wiedzę
dotyczącą: a) zasady zachowania energii mechanicznej ciała/układu ciał w polu grawitacyjnym, b)
związku potencjału z natężeniem pola oraz siły grawitacyjnej z grawitacyjną energia potencjalną,
b) praw Keplera wraz z ich uzasadnieniem w oparciu o prawo powszechnego ciążenia i zasadę
zachowania momentu pędu planety; zna pojęcia I, II i III prędkości kosmicznej
PEK_W10 – zna podstawy statyki ciał stałych i właściwości sprężystych płynów i ciał stałych
PEK_W11 – zna podstawy hydrostatyki i hydrodynamiki płynów; ma szczegółową wiedzę dotyczącą:
ciśnienia hydrostatycznego, praw Pascala i Archimedesa, napięcia powierzchniowego i efektów
nim wywołanych, rodzajów przepływów płynu idealny i nieidealnego, równań ciągłości
i Bernoulliego, lepkości cieczy i efektów nią wywołanych, dynamiki ruch ciał w ośrodku lepkim,
prawa Stokesa
PEK_W12 – posiada wiedzę dotycząca podstaw kinematyki i dynamiki oraz zastosowań ruchu
drgającego; ma szczegółową wiedzę dotyczącą: a) ruchu harmonicznego prostego drgających
wahadeł: matematycznego, fizycznego, torsyjnego oraz cząstki poddanej działaniu siły potencjalnej
53
i wykonującej małe drgania wokół punktu, w którym energia potencjalna przyjmuje wartość
minimalną, b) ruchu drgającego tłumionego, c) drgań wymuszonych zewnętrzną siła sinusoidalną;
ma wiedzę dotyczącą fizyki zjawiska rezonansu mechanicznego
PEK_W13 – posiada wiedzę dotycząca podstaw ruchu falowego i jego zastosowań; ma szczegółową
wiedzę dotyczącą: a) generowania i podstawowych właściwości fal mechanicznych, b) rodzajów
fal, c) równania fali płaskiej monochromatycznej, d) podstawowych wielkości fizycznych ruchu
falowego (długości i częstotliwości fali, wektora falowego, częstości kołowej) oraz ich jednostek
miar, e) prędkości związanych z ruchem falowym (fazowa, cząsteczek ośrodka, grupowa), f)
zależności prędkości fali podłużnych i poprzecznych od właściwości sprężystych ośrodka (moduły:
Younga, ścinania i sprężystości objętościowej), g) transportu energii mechanicznej przez fale
(energia i moc średnia, natężenie, średnia gęstość energii fali w ośrodku) h) zależności natężenia
fali od odległości od źródła
PEK_W14 – posiada wiedzę szczegółową dotyczącą: a) generowania, rodzajów i właściwości fal
akustycznych (prędkość dźwięku w powietrzu, poziom głośności/natężenie fali, transport energii),
b) prawa załamania i odbicia, c) wartości ciśnienia i siły wywieranej przez falę padająca na
powierzchnię, d) efektu Dopplera, e) zastosowań ultradźwięków, f) interferencji fal (zasada
superpozycji), g) fal stojących i źródeł dźwięków, h) dudnień, i) wybranych zastosowań dźwięków
i ultradźwięków
PEK_W15 – posiada wiedzę z zakresu zerowej i pierwszej zasady termodynamiki; zna podstawowe
pojęcia (układ makroskopowy, stan równowagi, parametry termodynamiczne, funkcje stanu,
procesy termodynamiczne, gaz idealny, równanie stanu gazu idealnego i rzeczywistego); ma
szczegółową wiedzę dotyczącą: a) temperatury, termodynamicznej skali temperatur oraz jednostek
miary w różnych stosowanych skalach, b) definicji jednostki miary kelwin, c) pojęcia energii
wewnętrznej układu, d) wartości elementarnej pracy wykonanej nad gazem idealnym, e)
wykonanej pracy nad/przez oraz wymienionego z otoczeniem ciepła w procesach
termodynamicznych gazu idealnego
PEK_W16 – posiada podstawową wiedzę z zakresu drugiej i trzeciej zasady termodynamiki; ma
szczegółową wiedzę dotyczącą: a) procesów odwracalnych i nieodwracalnych, b) entropii układu
makroskopowego, treści II zasady oraz elementarnej wartości zmiany entropii układu, c) metod
ilościowego wyznaczania zmian entropii gazu idealnego, d) termodynamiki maszyn/silników
cieplnych oraz ich sprawności w cyklach prostych i odwrotnych, e) III zasady termodynamiki PEK_W17 – posiada wiedzę dotycząca podstaw termodynamiki statystycznej; ma szczegółową wiedzę
dotyczącą: a) celów i formalizmu matematycznego (rachunek prawdopodobieństwa i statystyka
matematyczna) termodynamiki statystycznej, b) makroskopowego parametru termodynamicznego
jako zmiennej losowej; c) mikrostanu, makrostanu i wagi statystycznej, d) statystycznej
interpretacji Boltzmanna-Plancka entropii, e) funkcji rozkładu Boltzmanna (wzór barometryczny),
f) funkcji rozkładu Maxwella prędkości cząsteczek gazu idealnego, g) prędkości najbardziej
prawdopodobnej i średniej prędkości kwadratowej cząsteczek gazu idealnego, h) związku średniej
energii cząstek z liczbą stopni swobody, i) mikroskopowej interpretacji temperatury i ciśnienia
gazu idealnego, j) zasady ekwipartycji energii cieplnej. II. Z zakresu umiejętności: Potrafi poprawnie i efektywnie zastosować poznane zasady i
prawa fizyki do jakościowej i ilościowej analizy wybranych zagadnień fizycznych
o charakterze inżynierskim: PEK_U01 – potrafi: a) wskazać oraz uzasadnić odkrycia i osiągnięcia fizyki, które przyczyniły się do
postępu cywilizacyjnego, b) wyjaśnić podstawy fizyczne działania urządzeń powszechnego użytku
PEK_U02 – potrafi: a) stosować podstawowe zasady analizy wymiarowej oraz analizy jakościowej; b)
szacować wartości wielkości fizycznych prostych i złożonych
PEK_U03 – potrafi: a) odróżnić wielkości skalarne od wektorowych, b) przedstawić wielkości
wektorowe w kartezjańskim układzie współrzędnych, c) posługiwać się poznanymi elementami
rachunku wektorowego a w szczególności umie wyznaczać: wartości wektorów, kątów pomiędzy
wektorami, iloczyny: skalarny, wektorowy, mieszany oraz potrójny
PEK_U04 – potrafi wyznaczać – z wykorzystaniem transformacji Galileusza – wartości wielkości
kinematycznych w poruszających się względem siebie inercjalnych układach odniesienia
PEK_U05 – potrafi określić i wyznaczać wielkości kinematyczne (wektory: położenia, prędkości,
54
przyspieszenia całkowitego, przyspieszenia stycznego, przyspieszenia normalnego) w ruchach
postępowym i obrotowym oraz zależności ilościowe między liniowymi i kątowymi wielkościami
kinematycznymi
PEK_U06 – potrafi poprawnie wskazywać siły działające na daną cząstkę/ciało w układzie
inercjalnym i nieinercjalnym oraz wyznaczać siłę wypadkową
PEK_U07 – potrafi zastosować zasady dynamiki do opisu ruchu ciała w inercjalnych układzie
odniesienia, a w szczególności potrafi: a) prawidłowo formułować wektorową postać równania
ruchu i jego, skalarną postać w wybranym układzie współrzędnych, b) rozwiązywać sformułowane
skalarne równania ruchu z uwzględnieniem warunków początkowych
PEK_U08 – potrafi zastosować zasady dynamiki do opisu ruchu ciała w nieinercjalnym układzie
odniesienia, a w szczególności umie: a) wskazywać siły działające na daną cząstkę/ciało i
poprawnie formułować równanie ruchu w układzie nieinercjalnym, b) wyjaśniać obserwowane
efekty związane z ruchem obrotowym Ziemi
PEK_U09 – potrafi poprawnie posługiwać się pojęciem pracy i energii do opisu zjawisk fizycznych, a
w szczególności stosować zasadę zachowania energii do rozwiązywania zadań dotyczących
kinematyki i dynamiki ruchu danej cząstki/danego ciał/a; umie wyznaczać wartość: a) pracy
mechanicznej oraz mocy stałej i zmiennej siły, energii kinetycznej i potencjalnej, b) zmiany energii
kinetycznej cząstki/ciała z wykorzystaniem twierdzenia o pracy i energii kinetycznej, c) siły
zachowawczej w oparciu o daną postać analityczną energii potencjalnej
PEK_U010 – potrafi zastosować zasady dynamiki do opisu układu punktów materialnych, a w
szczególności wyznaczać wartości: popędu siły działającej na ciało, pędu cząstki/układu punktów
materialnych i położenia środka masy układu punktów materialnych oraz analizować ilościowo
ruch środka masy układu punktów materialnych pod wpływem wypadkowej sił zewnętrznych
PEK_U011 – potrafi poprawnie stosować zasadę zachowania pędu do ilościowej i jakościowej analizy
właściwości dynamicznych układu punktów materialnych, a w szczególności do ilościowej analizy
zderzeń sprężystych i niesprężystych
PEK_U012 – potrafi zastosować pojęcia momentu siły i momentu pędu do analizy prostych
problemów związanych z kinematyką i dynamiką ruchu obrotowego bryły sztywnej wokół
ustalonej osi, a w szczególności umie wyznaczać wartość: a) momentu danej siły względem
punktu/osi obrotu, b) momentu pędu cząstki, układu punktów materialnych i bryły sztywnej
względem punktu/osi obrotu, c) sformułować i rozwiązać równanie ruchu obrotowego bryły
sztywnej wokół ustalonej osi obrotu, d) jakościowo scharakteryzować zjawisko precesji, e)
sformułować i rozwiązać równanie ruchu postępowo-obrotowego bryły sztywnej
PEK_U013 – potrafi stosować zasadę zachowania momentu pędu do rozwiązywania wybranych
zagadnień fizycznych i technicznych
PEK_U014 – potrafi zastosować pojęcie pracy i energii kinetycznej bryły sztywnej do rozwiązywania
problemów związanych z ruchem obrotowym bryły sztywnej, a w szczególności potrafi wyznaczyć
wartość a) energii kinetycznej ruchu obrotowego, pracy i mocy w ruchu obrotowym, b) zmiany
energii kinetycznej ruchu obrotowego cząstki/ciała z wykorzystaniem twierdzenia o pracy i energii
kinetycznej dla ruchu obrotowego
PEK_U015 – potrafi: a) uzasadnić zachowawczy charakter pola grawitacyjnego, b) wyjaśnić sens
fizyczny praw Keplera, c) poprawnie stosować zasadę zachowania energii mechanicznej
ciała/układu ciał w polu grawitacyjnym, umie wyznaczać wartości: a) natężenia i potencjału pola
grawitacyjnego, b) grawitacyjnej energii potencjalnej ciała i układu ciał, c) I, II i III prędkości
kosmicznej
PEK_U16 – potrafi analizować i rozwiązywać proste zadania dotyczące hydrostatyki i hydrodynamiki
płynów a w szczególności potrafi wyznaczać wartości napięcia powierzchniowego, prędkości i
wydajności przepływów cieczy; potrafi rozwiązywać proste zadania związane z dynamiką ciał w
płynach z uwzględnieniem sił oporu
PEK_U17 – potrafi prawidłowo opisać własności ruchu okresowego, a w szczególności formułować i
rozwiązywać różniczkowe równania ruchu drgającego dla prostych przypadków (wahadła:
matematyczne, fizyczne, torsyjne oraz cząstki wykonującej małe drgania wokół położenia
równowagi trwałej); umie analizować własności kinematyczne i dynamiczne ruchu harmonicznego
w przypadku działania sił hamujących oraz okresowej siły wymuszającej; potrafi wyznaczać
okresy drgań oraz jakościowo i ilościowo charakteryzować zjawisko rezonansu mechanicznego
55
PEK_U18 – potrafi: a) wyjaśnić związek ruchu falowego z właściwościami sprężystymi ośrodka, b)
ilościowo scharakteryzować transport energii mechanicznej przez fale biegnące, c) poprawnie
opisać ilościowo zjawiska dyfrakcji, interferencji, polaryzacji oraz ciśnienia wywieranego przez
falę padającą na powierzchnię
PEK_U19 – potrafi wyjaśnić, w oparciu o wiedzę z zakresu fal stojących, zasady fizyczne
generowanie fal akustycznych przez źródła dźwięków; potrafi wyjaśnić i wyznaczyć: a)
częstotliwości odbieranych fal w zależności od ruchu źródła i odbiornika (efekt Dopplera), b)
częstotliwości dudnień
PEK_U20 – potrafi zastosować pierwszą zasadę termodynamiki do ilościowego i jakościowego opisu
przemian gazu doskonałego oraz wyznaczać wartości: ciepła wymienionego z otoczeniem, pracy
wykonanej nad gazem i przez gaz idealny, zmian energii wewnętrznej w tych przemianach; umie
reprezentować graficznie przemiany gazu idealnego, potrafi uzasadnić/wyprowadzić wzór Mayera
oraz wyprowadzić równanie adiabaty
PEK_U21 – potrafi wyznaczać, korzystając z I i II zasady termodynamiki, wartości: a) zmian entropii
danego układu termodynamicznego, w szczególności gazu idealnego poddanego określonej
przemianie termodynamicznej, b) sprawności maszyn/silników cieplnych pracujących w cyklu
prostym lub odwrotnym, c) opisać ilościowo przewodnictwo cieplne
PEK_U22 – potrafi: a) obliczać zależność ciśnienia od wysokości wykorzystując funkcję rozkładu
Boltzmanna, b) podać statystyczna interpretację entropii, c) wyprowadzić, korzystając z funkcji
rozkładu Maxwella, zależności wartości prędkości najbardziej prawdopodobnej i średniej prędkości
kwadratowej cząsteczek gazu idealnego od temperatury, d) stosować zasadę ekwipartycji energii
cieplnej, e) określić mikroskopową interpretację temperatury i ciśnienia gazu idealnego.
III. Z zakresu kompetencji społecznych: Nabywanie i utrwalanie kompetencji w
zakresie: PEK_K01 – wyszukiwania informacji oraz jej krytycznej analizy
PEK_K02 – zespołowej współpracy dotyczącej doskonalenia metod wyboru strategii mającej na celu
optymalne rozwiązywanie powierzonych grupie problemów,
PEK_K03 – rozumienia konieczności samokształcenia, w tym poprawiania umiejętności koncentracji
uwagi i skupienia się na rzeczach istotnych oraz rozwijania zdolności do samodzielnego
stosowania posiadanej wiedzy i umiejętności
PEK_K04 – rozwijania zdolności samooceny i samokontroli oraz odpowiedzialności za rezultaty
podejmowanych działań
PEK_K05 – przestrzegania obyczajów i zasad obowiązujących w środowisku akademickim
PEK_K06 – myślenia niezależnego i twórczego
PEK_K07 – wpływu odkryć i osiągnięć fizyki na postęp techniczny, społeczny i ochronę środowiska
poprzez otwartość na wiedzę i ciekawość odnoszącą się do osiągnięć naukowych i
zaawansowanych technologii
PEK_K08 – obiektywnego oceniania argumentów, racjonalnego tłumaczenia i uzasadniania
własnego punktu widzenia z wykorzystaniem wiedzy z zakresu fizyki.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba
godzin
Wy1 Sprawy organizacyjne. Metodologia fizyki. 2
Wy2 Kinematyka punktu materialnego. 2
Wy3 Dynamika punktu materialnego. 2
Wy4 Nieinercjalne układy odniesienia. 2
Wy5 Praca, energia, moc. 2
Wy6 Zasada zachowania pędu. Inne ujęcie II zasady dynamiki. 2
Wy7 Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej. 2
Wy8 Grawitacja. Prawo powszechnego ciążenia. Prawa Keplera. 2
Wy9 Ruch drgający – definicje, rodzaje. 2
Wy10 Ruch drgający – tłumiony, wymuszony. 2
Wy11 Fale mechaniczne. Akustyka. 2
56
Wy12 Mechanika płynów. Prawa Pascala, Archimedesa, Bernoulliego. 2
Wy13 Termodynamika fenomenologiczna – podstawowe pojęcia, definicje. 2
Wy14 Termodynamika fenomenologiczna – równanie stanu gazu doskonałego. 2
Wy15 Termodynamika statystyczna. 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Sprawy organizacyjne. Metodologia rozwiązywania zadań z fizyki. Warunki
zaliczenia. Rozwiązywanie zadań z zakresu: analizy wymiarowej; szacowania
wartości wielkości fizycznych.
2
Ćw2 Rozwiązywanie zadań z zakresu: transformacji układów współrzędnych, rachunku
wektorowego i różniczkowo-całkowego. 2
Ćw3 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu kinematyki: ruchy prostoliniowe i
krzywoliniowe; związki między parametrami kinematycznymi (droga, prędkość,
przyspieszenie).
2
Ćw4 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu dynamiki ruchu z wykorzystaniem
zasad dynamiki Newtona. 2
Ćw5 Rozwiązywanie wybranych zagadnień dotyczących ruchu w nieinercjalnych
układach odniesienia: siła bezwładności unoszenia, siła odśrodkowa, siła Coriolisa. 2
Ćw6 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu dynamiki ruchu z wykorzystaniem
pojęć: pracy mechanicznej, energii kinetycznej i potencjalnej, twierdzenia o pracy i
energii oraz zasady zachowania energii.
2
Ćw7 Kolokwium sprawdzające poziom wiedzy z zakresu zadań, realizowanych na
zajęciach 1-6. 2
Ćw8 Analiza ilościowa i jakościowa zadań z wykorzystaniem pojęcia środka masy, zasady
zachowania pędu w zastosowaniu do układu punktów materialnych, zderzeń
sprężystych i niesprężystych
2
Ćw9 Rozwiązywanie wybranych zagadnień z zakresu dynamiki bryły sztywnej z
wykorzystaniem pojęcia tensora momentu bezwładności. 2
Ćw10 Analiza ilościowa i jakościowa wybranych zagadnień fizyki pola grawitacyjnego
dotyczących: a) wyznaczania wartości siły grawitacyjnej, natężenia, potencjału,
energii potencjalnej; b) ruchu ciał w polu grawitacyjnym z wykorzystaniem zasad
zachowania (energii, orbitalnego momentu pędu) i praw Keplera.
2
Ćw11 Analiza i rozwiązywania zadań z zakresu dynamiki ruchu drgającego:
harmonicznego prostego, tłumionego, wymuszonego i rezonansu mechanicznego.
Rozwiązywanie zadań z zakresu fizyki fal mechanicznych i akustycznych i obliczanie
wartości podstawowych wielkości ruchu falowego.
2
Ćw12 Rozwiązywanie zadań z zakresu hydrostatyki i hydrodynamiki (gazów i płynów). 2
Ćw13 Rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem zasad termodynamiki dotyczących
wyznaczania wartości: ciepła wymienionego z otoczeniem, pracy wykonanej nad
gazem i przez gaz idealny, zmiany energii wewnętrznej w przemianach gazu
idealnego, sprawności maszyn cieplnych.
2
Ćw14 Kolokwium sprawdzające poziom wiedzy z zakresu zadań, realizowanych na
zajęciach 8-13. 2
Ćw15 Kolokwium poprawkowe. 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji w PowerPoincie
N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań
N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie 10 min. sprawdziany pisemne
N4. Ćwiczenia rachunkowe – udział w e-testach przeprowadzanych w laboratoriach komputerowych
Działu Kształcenia na Odległość PWr (http://www.dko.pwr.wroc.pl/)
N5. Konsultacje
57
N6. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń
N7. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na koniec
semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1 PEK_U01 PEK_U22;
PEK_K01 PEK_K08
Odpowiedzi ustne,
dyskusje,
pisemne sprawdziany,
e-testy
P PEK_W01 PEK_W17;
PEK_U01 PEK_U22
PEK_K03 PEK_K07
Egzamin pisemno-ustny
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA
[1] D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki, tom 1. i 2., Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa 2003; J. Walker, Podstawy fizyki. Zbiór zadań, PWN, Warszawa 2005.
[2] I. W. Sawieliew, Wykłady z fizyki, tom 1 i 2, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa, 2003.
[3] K. Jezierski, B. Kołodka, K. Sierański, Zadania z rozwiązaniami, cz. 1., i 2., Oficyna Wydawnicza
SCRIPTA, Wrocław 1999-2003.
[4] W. Salejda, Fizyka a postęp cywilizacyjny, opracowanie dostępne w pliku do pobrania pod
adresem http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/fizyka_a_postep_cywilizacyjny.pdf
[5] W. Salejda, Metodologia fizyki, opracowanie dostępne w pliku do pobrania pod adresem
http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/metodologia_fizyki.pdf
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA W JĘZYKU POLSKIM
[1] J. Massalski, M. Massalska, Fizyka dla inżynierów, cz. 1., WNT, Warszawa 2008.
[2] J. Orear, Fizyka, tom 1., WNT, Warszawa 2008.
[3] K. Sierański, K. Jezierski, B. Kołodka, Wzory i prawa z objaśnieniami, cz. 1. i 2., Oficyna
Wydawnicza SCRIPTA, Wrocław 2005; K. Sierański, J. Szatkowski, Wzory i prawa z
objaśnieniami, cz. 3., Oficyna Wydawnicza SCRIPTA, Wrocław 2008.
[4] W. Salejda, M.H. Tyc, Zbiór zadań z fizyki, Wrocław 2001 podręcznik internetowy dostępny pod
adresem http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/jkf/listamechanika.pdf.
[5] W. Salejda, R. Poprawski, J. Misiewicz, L. Jacak, Fizyka dla wyższych szkół technicznych,
Wrocław 2001; dostępny jest obecnie rozdział Termodynamika pod adresem:
http://www.if.pwr.wroc.pl/dokumenty/podreczniki_elektroniczne/termodynamika.pdf.
[6] Witryna dydaktyczna Instytutu Fizyki PWr; http://www.if.pwr.wroc.pl/index.php?menu=studia
zawiera duży zbiór materiałów dydaktycznych.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA W JĘZYKU ANGIELSKIM
[1] H. D. Young, R. A. Freedman, SEAR’S AND ZEMANSKY’S UNIVERSITY PHYSICS WITH
MODERN PHYSICS, Addison-Wesley Publishing Company, wyd. 10, 2000; wyd. 12. z roku
2007; podgląd do wydania 12. z roku 2008.
[2] D. C. Giancoli, Physics Principles with Applications, 6th Ed., Addison-Wesley, 2005; Physics:
Principles with Applications with Mastering Physics, 6th Ed., Addison-Wesley 2009.
[3] R. A. Serway, Physics for Scientists and Engineers, 8th Ed., Brooks/Cole, Belmont 2009; Physics
for Scientists and Engineers with Modern Physics, 8th Ed., Brooks/Cole, Belmont 2009.
[4] Paul A. Tipler, Gene Mosca, Physics for Scientists and Engineers, Extended Version, W. H.
Freeman 2007.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Dr hab. inż. Władysław A. Woźniak [email protected]
58
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Fizyka 1.2
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKACH
Energetyka/Mechanika i budowa maszyn
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przed-
miotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
PEK_W03
K1ENG_W03 (energetyka)
K1MBM_W03(mechanika i budowa maszyn)
C1.1 Wy1
N1,N5,N7
PEK_W04 C1.1 Wy2
PEK_W05 C1.1 Wy3, Wy4
PEK_W06 C1.1 Wy5
PEK_W07 C1.1 Wy6
PEK_W08 C1.1 Wy7
PEK_W09 C1.1 Wy8
PEK_W10 C1.1 Samodzielnie N7
PEK_W11 C1.1 Wy12
N1,N5,N7
PEK_W12 C1.2 Wy9, Wy10
PEK_W13
PEK_W14 C1.2 Wy11
PEK_W15
PEK_W16 C1.3 Wy13, Wy14
PEK_W17 C1.3 Wy15
PEK_U01
PEK_U02
K1ENG_U09 (energetyka)
K1MBM_U03(mechanika i budowa maszyn)
C2.1 Ćw1
N2,N3,N4,N5,
N6,N7
PEK_U03 C2.1 Ćw2
PEK_U04
PEK_U05 C2.1 Ćw3
PEK_U06
PEK_U07 C2.1 Ćw4
PEK_U08 C2.1 Ćw5
PEK_U09 C2.1 Ćw6
PEK_U10
PEK_U11 C2.1 Ćw8
PEK_U12
PEK_U13
PEK_U14
C2.1 Ćw9
PEK_U15 C2.1 Ćw10
PEK_U16 C2.1 Ćw12
PEK_U17 C2.2 Ćw11
PEK_U18
PEK_U19 C2.2 Ćw11
PEK_U20
PEK_U21
PEK_U22
C2.3 Ćw13
PEK_K01
PEK_K08
K1ENG_K01K1ENG_K04 (energetyka)
K1MBM_K01K1MBM_K04 (mechanika i
budowa maszyn)
C3 Wy1Wy15
Ćw1Ćw15 N1N7
59
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Gazownictwo
Nazwa w języku angielskim Gas Engineering
Kierunek studiów : Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN0211
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15
15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30
30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5
0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych ze spalaniem i paliwami
2. Znajomość podstaw termodynamiki oraz podstaw mechaniki płynów
3. Umiejętność wykorzystywania wiedzy teoretycznej z mechaniki płynów do wyznaczania
podstawowych parametrów hydrodynamicznych
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zaznajomienie studentów z podstawowymi zagadnieniami współczesnego gazownictwa
C2 – Przedstawienie kwestii związanych z wydobyciem gazu ziemnego,
C3 – Zapoznanie studentów z typowymi technologiami przetwarzania gazu ziemnego,
C4 – Przedstawienie metod magazynowania, przesyłu i dystrybucji gazu ziemnego,
C5 – Scharakteryzowanie instalacji i urządzeń gazowych,
C6 – Zapoznanie słuchaczy z technologią skroplonego gazu ziemnego,
C7 – Wyrobienie umiejętności stosowania podstawowych metod obliczeniowych stosowanych przy
projektowaniu sieci przesyłowych.
C8 – Wyrobienie umiejętności stosowania podstawowych metod obliczeniowych stosowanych przy
projektowaniu i optymalizacji sieci rozdzielczych gazu ziemnego do różnych grup
użytkowników.
60
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – posiada wiedzę dotyczącą normatywnej klasyfikacji gazu ziemnego przeznaczonego do
przesyłu i użytkowania,
PEK_W02 – posiada podstawową wiedzę o geologii złóż gazu ziemnego oraz o zasadach
i metodach ich eksploatacji,
PEK_W03 – wymienia i charakteryzuje typowe technologie stosowane do przetwarzania gazu
ziemnego,
PEK_W04 – opisuje wybrane metody dalekosiężnego transportu i magazynowania gazu ziemnego,
PEK_W05 – wymienia i charakteryzuje elementy sieci rozdzielczych i instalacji gazowych,
PEK_W06 – opisuje wybrane urządzenia gazowe,
PEK_W07 – posiada podstawową wiedzę o technologii skroplonego gazu ziemnego.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi stosować podstawowe metod obliczeniowe używane przy projektowaniu sieci
przesyłowych,
PEK_U02 – potrafi oszacowywać zużycie gazu ziemnego,
PEK_U03 – potrafi stosować podstawowe metod obliczeniowe używane przy projektowaniu i
optymalizacji sieci rozdzielczych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Wprowadzenie do przedmiotu. Klasyfikacja, skład chemiczny oraz fizyczne
własności gazów ziemnych. Wybrane zagadnienia z geologii złóż gazu
ziemnego.
2
Wy2 Zasady i metody eksploatacji złóż. Budowa odwiertu gazowego.
Charakterystyka wybranych procesów rozdzielania i osuszania gazu ziemnego. 2
Wy3 Charakterystyka wybranych procesów oczyszczania gazu ziemnego:
odsiarczanie gazu oraz oczyszczanie z dwutlenku węgla, rtęci i jej związków. 2
Wy4 Transport dalekosiężny i magazynowanie gazu ziemnego. Gazociągi
magistralne i przetłocznie. Gazociągi podwodne. 2
Wy5 Sieci rozdzielcze średniego i niskiego ciśnienia. Stacje pomiarowe, Przyłącza
gazowe. 2
Wy6 Instalacje gazowe i urządzenia gazowe. 2
Wy7 Skroplony gaz ziemny - skraplanie, przechowywanie, transport oraz
regazyfikacja LNG. 2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe. 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Obliczanie liczb kryterialnych i klasyfikacja gazu ziemnego przystosowanego
do transportu siecią gazociągów oraz do użytkowania.
2
Ćw2-
Ćw3
Sieci przesyłowe: szacowanie maksymalnego dobowego poboru gazu;
obliczanie rozkładu ciśnienia, krytycznej długości gazociągu i pojemności
magazynowej gazociągu wysokiego ciśnienia; szacowanie rozkładu
temperatury wzdłuż gazociągu.
6
Ćw4 Określanie zużycia gazu ziemnego przez grupy odbiorców. 2
Ćw5-
Ćw7
Sieci rozdzielcze: analiza wybranych podstawowych schematów
obliczeniowych strumienia przepływu gazu na odcinkach sieci rozdzielczych;
wyznaczanie średnic odcinków przykładowej rozdzielczej sieci gazowej;
obliczanie optymalnych strat ciśnienia w odcinkach przykładowej rozdzielczej
sieci gazowej.
6
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe. 1
Suma godzin 15
61
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. wykład informacyjny,
N2. prezentacja multimedialna,
N3. ćwiczenia problemowe,
N4. ćwiczenia obliczeniowe,
N5. konsultacje.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru) Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01-W07 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru) Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_U01-U03 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[18] Molenda J., Gaz ziemny, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1996
[19] Zajda R., Instalacje i urządzenia gazowe. POLCEN, Warszawa 1999
[20] Bąkowski K., Sieci i instalacje gazowe, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002
[21] Kogut K;, Bytnar K., Obliczanie sieci gazowych, Omówienie parametrów wymaganych do
obliczeń, TOM I, Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2007
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[20] Guo B., Ghalambor A., Natural Gas Engineering Handbook, Gulf Publishing Company, 2005
[21] Zajda R. Schematy obliczeniowe gazociągów. POLCEN, Warszawa 2001
[22] Kogut K;, Bytnar K., Obliczanie sieci gazowych, Przegląd programów komputerowych, TOM II,
Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków
[23] Gniewek-Grzybczyk B., Łaciak M., Grela I., Siuciak M., Energetyka gazowa, Obsługa i
eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci, TARBONUS, Kraków-Tarnobrzeg 2008
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Jarosław, FYDRYCH, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
GAZOWNICTWO
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI ENERGETYKA CIEPLNA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W05
C1 Wy1 N1, N2, N5
PEK_W02 C1, C2 Wy2 N2, N5
PEK_W03 C1, C3 Wy3 N2, N5
PEK_W04 C1, C4 Wy4 N2, N5
PEK_W05 C1, C5 Wy5 N2, N5
PEK_W06 C1, C5 Wy6 N2, N5
PEK_W07 C1, C6 Wy7 N2, N5
PEK_U1
S1ENC_U05
C7 Ćw1-Ćw3 N3, N4, N5
PEK_U2 C8 Ćw4 N3, N4, N5
PEK_U3 C8 Ćw5-7 N3, N4, N5
62
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Geometria wykreślna
Nazwa w języku angielskim Descriptive geometry
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0220
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i kompetencje potwierdzone świadectwem maturalnym
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Zapoznanie studentów z metodą rzutowania prostokątnego wg Monge’a jako podstawą
geometrycznego zapisu figur płaskich i przestrzennych.
C2 Zapoznanie studentów z zapisem podstawowych elementów geometrycznych: punktu,
prostej i płaszczyzny w prostokątnym układzie odniesienia
C3 Zapoznanie studentów z zapisem wzajemnych relacji podstawowych elementów
geometrycznych oraz metodami transformacji ich wzajemnego położenia.
C4 Zapoznanie studentów z zapisem geometrycznym wielościanów i figur obrotowych oraz
metodami konstrukcji ich przenikania.
C5 Wyrobienie u studentów umiejętności geometrycznego zapisu figur płaskich i
przestrzennych
63
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie geometrycznego zapisu figur płaskich
w prostokątnym układzie współrzędnych (rzuty Monge’a) i w aksonometrii,
wzajemnych relacji elementów geometrycznych i metod transformacji ich położenia.
PEK_W02 Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie geometrycznego zapisu wielościanów
i figur obrotowych oraz konstrukcji figur przenikania
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 Posiada umiejętność zapisu figur płaskich w rzutach Monge’a oraz stosowania
metod transformacji.
PEK_U02 Posiada umiejętność geometrycznego zapisu wielościanów i figur obrotowych
rzutami i w aksonometrii oraz potrafi skonstruować krawędzie ich przenikania
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Zakres wykładu i ćwiczeń, warunki zaliczenia, literatura, wyjaśnienie sposobu
korzystania z internetowych kursów geometrii wykreślnej.
Charakterystyka rzutowania prostokątnego Monge’a, zapis prostokątnego
układu odniesienia.
2
Wy2
Własności i parametry zapisu rzutami prostokątnymi i zapisu
aksonometrycznego Omówienie typów i standardów geometrycznego zapisu
figur płaskich i przestrzennych na płaszczyźnie rysunku
2
Wy3
Zastosowanie metody rzutowania Monge’a do zapisu punktu, prostej
(odcinka) i płaszczyzny. Konstrukcja śladów prostej. Wzajemne położenie
prostych. Zapis płaszczyzn w położeniu szczególnym. Przykłady konstrukcji.
2
Wy4 Podstawowe regulacje dotyczące położenia punktu na prostej, prostej na
płaszczyźnie i punktu na płaszczyźnie. Przykłady konstrukcji. 2
Wy5
Płaszczyzny równoległe, prostopadłe. Prosta prostopadła do płaszczyzny.
Warunek prostopadłości płaszczyzn. Krawędź dwóch płaszczyzn danych
śladami. Przykłady konstrukcji.
2
Wy6
Zasady konstrukcji punktu przebicia płaszczyzny danej śladami prostą.
Konstrukcja punktu przebicia figury płaskiej prostą. Przenikanie figur
płaskich. Zagadnienie widoczności.
2
Wy7
Właściwości metody transformacji przez obrót i przez kład. Obroty i kłady
odcinka, płaszczyzny, figury płaskiej. Podniesienie z kładu. Przykłady
konstrukcji.
2
Wy8
Porównanie metod transformacji, metoda jednokrotnej zmiany rzutni w
praktycznych zastosowaniach. Przykłady konstrukcji rzeczywistej długości
odcinka, odległości punktu od płaszczyzny, odległości dwóch płaszczyzn
równoległych.
2
Wy9
Dwukrotna zmiana rzutni w zastosowaniu do konstrukcji rzeczywistej
wielkości figury płaskiej, kata pomiędzy płaszczyznami w położeniu
dowolnym, odległości punktu od prostej, odległości dwóch prostych
skośnych. Przykłady konstrukcji.
2
Wy10
Zapis wielościanów. Warunki jednoznacznego zapisu. Przekroje i przecięcia
wielościanów płaszczyznami rzutującymi i płaszczyznami dowolnymi.
Konstrukcja siatki wielościanu.
2
64
Wy11
Konstrukcja punktów przebicia wielościanów i figur obrotowych. Przenikanie
dwóch graniastosłupów, wyznaczenie krawędzi przenikania, zastosowanie
siatki widoczności.
2
Wy12
Przekrój walca płaszczyzną w położeniu szczególnym, konstrukcja
rozwinięcia powierzchni bocznej i figury przekroju. Porównanie metod
konstrukcji. Przekrój stożka płaszczyzną rzutującą, konstrukcja rozwinięcia
powierzchni.
2
Wy13
Charakterystyka metod konstrukcji przenikania figur obrotowych (dodawanie
i odejmowanie w przenikaniu figur). Konstrukcja krawędzi przenikania
dwóch walców. Konstrukcja punktu przebicia kuli prostą. Konstrukcja
krawędzi przenikania walca i kuli.
2
Wy14
Konstrukcja przekroju kuli płaszczyzną rzutującą i dowolną. Konstrukcja
krawędzi przenikania wielościanów i figur obrotowych. Przykłady
konstrukcji.
2
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Zagadnienia organizacyjne. Warunki zaliczenia. Zestaw 1. zadań do
rozwiązania – zapis punktu, prostej i płaszczyzny.
2
Ćw2 Zestaw 2. zadań – figura płaska w rzutach Monge’a, prosta i figura płaska na
płaszczyźnie, zapis płaszczyzny śladami, prostymi równoległymi i
przecinającymi się, trzema punktami.
2
Ćw3 Zestaw 3. zadań – konstrukcja krawędzi przenikania dwóch płaszczyzn,
konstrukcja punktu przebicia płaszczyzny prostą.
2
Ćw4 Zestaw 4. zadań – prosta równoległa i prostopadła do płaszczyzny,
płaszczyzny wzajemnie prostopadle
2
Ćw5 Zestaw 5. zadań – zastosowanie metod transformacji przez obrót, kład i
zmianę rzutni. Wyznaczenie rzeczywistej wielkości figury płaskiej. Analiza i
dyskusja
2
Ćw6 Zestaw 6. zadań – Konstrukcja punktów przebicia wielościanów prostą.
Konstrukcja przenikania wielościanów – siatka widoczności.
2
Ćw7 Zestaw 6. zadań – Konstrukcja punktów przebicia figury obrotowej prostą.
Konstrukcja przenikania figur obrotowych.
2
Ćw8 Podsumowanie. Przegląd i ocena rysunków wykonanych przez studentów.
Wpis zaliczeń.
1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej
N2. Wykład internetowy prezentujący treści wykładowe krok-po-kroku jako uzupełnienie
wykładu tradycyjnego
N3. Ćwiczenia rysunkowe, rozwiązywanie zadań graficznych w trakcie zajęć.
N4. Ćwiczenia rysunkowe – samodzielne rozwiązywanie zadań graficznych w domu
N5. Konsultacje.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01, PEK_W02 Ocena końcowa z wykładu w formie
kolokwium rysunkowego.
65
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U02 Ocena umiejętności rozwiązania
prostego zadania
(kartkówka).
F2 PEK_U01, PEK_U02 Ocena jakości samodzielnie
rozwiązanych zadań rysunkowych
P = 0,75 F1 + 0,25 F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[22] Eichler J. – Internetowy kurs geometrii wykreślnej – Interwykład
(http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~eichler/geometria.html) PWr 2006
[23] Eichler J., Kasperski J. – E-kreski – kurs internetowy
(www.ekreski.pwr.wroc.pl/testowa.html) PWr 2009
[24] Lewandowski Z. – Geometria wykreślna. PWN Warszawa 1977.
[25] Otto F., Otto E. – Podręcznik geometrii wykreślnej. PWN Warszawa 1998
[26] Bogaczyk T., Romaszkiewicz-Białas T. – 13 wykładów z geometrii wykreślnej.
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1997.
[27] Adams J. A. , Billow L. M. – Descriptive Geometry and Geometric Modeling.
A Basis for Design. Holt, Rinehard and Winston, Inc. New York 1988.
[28] Slaby S. M. – Engineering descriptive geometry. Barnes & Noble, Inc. New
York 1969.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Ciekot J., Suseł M. – Grafika inżynierska. Skrypt Politechniki Wrocławskiej.
Wrocław 1993.
[2] Nowakowski T. (red.) – Zbiór zadań z geometrii wykreślnej. Skrypt Politechniki
Wrocławskiej 1994.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
doc. dr inż. Janusz Eichler, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Geometria wykreślna
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1ENG_W07
C1, C2, C3 Wy1 ÷ Wy8 N1, N2, N5
PEK_W02 C4 Wy9 ÷Wy14 PEK_U01
K1ENG_U13 C5 Ćw1 ÷ Ćw6
N3 ÷ N5 PEK_U02 C5 Ćw7 ÷ Ćw8
66
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Gospodarka energią
Nazwa w języku angielskim Energy management
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0240
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki i przenoszenia ciepła oraz zagadnień
związanych z produkcją energii w elektrowniach i elektrociepłowniach.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z podstawami gospodarowania energią
C2 - Zaznajomienie z gospodarką energetyczną państwa, producentów i odbiorców energii
C3 - Wyrobienie umiejętności analizy podstawowych i złożonych układów przetwarzania
energii
C4 - Przygotowanie studentów do sporządzania i opracowania bilansów energetycznych
C5 - Zapoznanie z metodami energetycznej, egzergetycznej i ekonomicznej racjonalizacji
procesów cieplnych
C6 - Zaznajomienie z regulacjami dotyczącymi efektywności energetycznej
67
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 - opisać podstawowe aspekty gospodarki energetycznej na poziomie państwa,
gminy i przedsiębiorstwa
PEK_W02 - objaśnić cele i metody prowadzenia gospodarki energetycznej przez producentów
i odbiorców energii
PEK_W03 - scharakteryzować schematy cieplne różnorodnych układów wytwarzania energii
PEK_W04 - formułować bilans energetyczny i egzergetyczny urządzenia i dużego układu
energetycznego
PEK_W05 - zaproponować wstępną racjonalizację wybranych procesów cieplnych
PEK_W06 - opisać stan prawny dotyczący wspierania efektywności energetycznej
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: PEK_U01 - obliczać zagadnienia cieplne z wykorzystaniem numerycznych tablic pary i spalin
PEK_U02 - rozwiązywać zagadnienia optymalizacyjne w układach cieplnych wytwarzania
energii (arkusze kalkulacyjne MathCad, Excel)
PEK_U03 - przeprowadzić analizę numeryczną związaną z racjonalizacją wybranych
procesów cieplnych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Podstawy gospodarki energetycznej. 2
Wy2 Rynek energii. 2
Wy3 Gospodarka energetyczna w gminie. 2
Wy4 Globalne i sektorowe wskaźniki efektywności energetycznej. 2
Wy5 Ustawa o efektywności energetycznej. 2
Wy6 Charakterystki energetyczne procesów. 2
Wy7 Zarządzanie energią w przedsiębiorstwie. 2
Wy8 Analiza energetyczna i egzergetyczna procesów cieplnych. 2
Wy9 Obliczenia cieplne w arkuszach kalkulacyjnych. Numeryczne tablice
pary i spalin 2
Wy10 Zagadnienia optymalizacyjne w układach cieplnych procesów
wytwarzania energii 2
Wy11 Racjonalizacja procesów cieplnych. 2
Wy12 Skojarzona gospodarka cieplno-elektryczna. 2
Wy13 Odzysk energii, niskotemperaturowe źródła ciepła. 2
Wy14 Efektywność energetyczna w budownictwie. 2
Wy15 Koszty, taryfy energetyczne. 2
Suma godzin 30
68
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Wykorzystanie numerycznych tablic pary i spalin w arkuszach
kalkulacyjnych. 2
Ćw2 Rozwiązywanie obiegów cieplnych układów wytwarzania. 2
Ćw3 Obliczenia obiegów ORC i obiegów gazowych. 2
Ćw4 Optymalizacja wybranych prametrów układów cieplnych. 2
Ćw5 Bilans energetyczny kotła i bloku energetycznego. 2
Ćw6 Odzysk ciepła. Rekuperatory, regeneratory, kotły odzyskowe. 2
Ćw7 Bilans cieplny budynku. Zapotrzebowanie mocy. 2
Ćw8 Kolokwium zaliczające ćwiczenia 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Ćwiczenia rachunkowe z wykorzystaniem arkuszy kalkulacyjnych MathCad, Excel;
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny
F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W06 kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ĆWICZENIA
Oceny
F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷PEK_U03 Odpowiedzi ustne
F2 PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium
P = (F1 + 3F2)/4
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[29] J.Szargut, A.Ziębik, Podstawy energetyki cieplnej, WN PWN, Warszawa, 2000.
[30] A.Ziębik, J.Szargut, Podstawy gospodarki energetycznej, Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej, Gliwice, 1997.
[31] J.Marecki, Gospodarka skojarzona cieplno-ektryczna, WNT, Warszawa, 1980.
[32] R.S.Janiczek, Eksploatacja elektrowni parowych, WNT, Warszawa, 1997
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[24] Wayne C. Turner, Energy Management Handbook – 5th ed., The Fairmont Press, Inc.,
2005
[25] Barney Capehart, PhD, C.E.M, Basics of Energy Management, Online Seminar,
www.aeecenter.org
[26] Combined-Cycle Gas & Steam Turbine Power Plants. Kehlhofer, R..ISBN 0-88173-
076-9
69
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Zbigniew Modliński, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Gospodarka energią
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmio
tu
Treści programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
SIENC_W08
C1 Wy1÷Wy3
N1, N3
PEK_W02 C2 Wy4,Wy6,Wy7,Wy15
PEK_W03 C3 Wy6,
PEK_W04 C4 Wy8, Wy9
PEK_W05 C5 Wy10÷Wy13
PEK_W06 C6 Wy5,Wy14
PEK_U01
SIENC_U09
C3 Ćw1, Ćw2, Ćw3
N2, N3 PEK_U02 C5 Ćw4, Ćw5, Ćw6
PEK_U03 C5 Ćw7
70
WYDZIAŁ Mechaniczno-Energetyczny
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Grafika 3D
Nazwa w języku angielskim 3D graphic
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny
Kod przedmiotu ESN0246
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90
Forma zaliczenia zaliczenie na
ocenę
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
4. Znajomość podstaw geometrii wykreślnej i rysunku technicznego
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Wyrobienie przez studentów umiejętności komputerowej wizualizacji projektowanych urządzeń
C2 - Wyrobienie umiejętności komunikatywnego przedstawiania wybranych przekrojów i animacji
przestrzennych
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01- potrafi prawidłowo i jednoznacznie zapisać figury przestrzenne , potrafi wykonać
samodzielnie graficzną wizualizację podstawowych elementów maszyn i urządzeń
energetyki cieplnej wykorzystując narzędzia CAD w zakresie 2D i 3D
PEK_U02 - potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom
realizacji zadania inżynierskiego wykorzystując elementy wizualizacj komputerowej
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 - ma świadomość roli społecznej wykorzystania przekazu multimedialnego;
podejmuje starania, aby przekazać swoje koncepcje inżynierskie w sposób
powszechnie zrozumiały
71
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Podstawowy pracy w programie 2
La2 Oddziaływanie brył 4
La3 Tworzenie brył o kształtach złożonych 4
La4 Definiowanie efektów optycznych 6
La5 Generowanie sekwencyjne 4
La6 Generowanie losowe 2
La7 Funkcje przestrzeni 4
La8 Przekroje, animacje 4
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wprowadzenie do poszczególnych zagadnień realizowanych na zajęciach
z wykorzystaniem systemu prezentacji elektronicznej
N2. Kontrola poprawności plików źródłowych i rysunków wytworzonych przez studentów
N3. Praca własna studentów – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na koniec
semestru)
Numer
efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 C1 Sprawdzanie plików źródłowych
i wytworzonych rysunków
F2 C2 Sprawdzanie plików źródłowych
i wytworzonych rysunków
P=(F1+F2)/2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[33] materiały ze strony internetowej http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~kasper/grafika3d
[34] materiały ze strony internetowejwww.povray.org
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[27] materiały ze strony internetowej www.povray.pl
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Jacek Kasperski, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Grafika 3D Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01 K1ENG_U13 C1 La1÷ La7 N1, N2, N3, N4 PEK_U02 K1ENG_U05 C2 La8 PEK_K01 K1ENG_K06 C1, C2 La1 ÷ La8 N2, N3, N4
72
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Inżynieria i aparatura procesowa
Nazwa w języku angielskim: Process Engineering and Apparatus
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu: ESN0271
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta (CNPS)
60
30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie: podstaw termodynamiki, podstaw mechaniki płynów, wymiany
ciepła oraz podstaw konstrukcji maszyn.
\
CELE PRZEDMIOTU C1 - Zapoznanie studentów z dynamicznymi i dyfuzyjno-cieplnymi operacjami jednostkowymi inżynierii
procesowej.
C2 - Zaznajomienie z konstrukcją i działaniem aparatury służącej do realizacji operacji jednostkowych
inżynierii procesowej.
C3 - Nabycie przez studentów umiejętności w wykonywaniu podstawowych obliczeń dotyczących operacji
jednostkowych inżynierii procesowej oraz aparatury procesowej.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01- posiada wiedzę z zakresu opisu i pomiaru własności materiałów ziarnistych,
PEK_W02 – posiada wiedzę dotyczącą opadania cząstek ciała stałego w płynie, przepływu płynu przez złoże
nieruchome oraz warstwę fluidalną,
PEK_W03 – posiada podstawową wiedzę dotyczącą zagadnień występujących w opisie dynamicznych operacji
jednostkowych inżynierii procesowej oraz rozwiązań konstrukcyjnych aparatów służących do ich
realizacji,
PEK_W04 – ma podstawową wiedzę dotyczącą dyfuzyjnego ruchu masy, wnikania i przenikania masy,
PEK_W05 – posiada podstawową wiedzę dotyczącą zagadnień występujących w opisie dyfuzyjno-cieplnych
operacji jednostkowych inżynierii procesowej oraz rozwiązań konstrukcyjnych aparatów służących do
ich realizacji.
73
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi określić wielkości charakteryzujące materiały ziarniste,
PEK_U02 – umie wykonać podstawowe obliczenia dotyczące dynamicznych i dyfuzyjno-cieplnych operacji
jednostkowych inżynierii procesowej,
PEK_U03– potrafi wykonać podstawowe obliczenia dotyczące aparatury procesowej,
PEK_U04 – potrafi wykonać obliczenia numeryczne mające na celu symulację wybranych operacji
jednostkowych oraz wpływu ich parametrów na wymiary stosowanej aparatury.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba
godzin
Wy1
Sprawy organizacyjne. Ogólne informacje dotyczące inżynierii i aparatury procesowej.
Charakterystyka materiałów ziarnistych: metody określania średnicy i kształtu cząstek oraz
parametrów zbioru cząstek.
2
Wy2 Opadanie cząstek ciała stałego w płynie. Sedymentacja. Typy odstojników. Przepływ płynu
przez złoże nieruchome oraz warstwę fluidalną. 2
Wy3 Filtracja: równania stosowane w opisie procesu filtracji, filtracja pod stałym ciśnieniem,
filtracja przy stałym objętościowym natężeniu filtratu, wyznaczanie oporu właściwego filtracji. 2
Wy4
Typy filtrów: taśmowy, bębnowy, tarczowy obrotowy, świecowy, prasa filtracyjna.
Wirowanie: wirówki filtracyjne i sedymentacyjne, objętościowe natężenie przepływu filtratu
pod działaniem siły odśrodkowej w wirówce filtracyjnej, wydajność wirówki sedymentacyjnej,
rozwiązania konstrukcyjne wirówek.
2
Wy5
Rozdział zawiesin w hydrocyklonach: zasada działania hydrocyklonu, graniczna średnica
cząstek, natężenie przepływu przez hydrocyklon, typy hydrocyklonów. Separacja cząstek
ciała stałego w cyklonach: parametry wpływające na frakcyjną sprawność rozdzielania,
rozwiązania konstrukcyjne cyklonów.
2
Wy6 Mieszanie: konstrukcja mieszadeł i zbiorników mieszalnika, cyrkulacja cieczy w mieszalniku,
wydajność pompowania mieszadeł, warunki wytwarzania zawiesiny, moc mieszania. 2
Wy7
Równowaga między fazą ciekłą i gazową. Równowaga w roztworach (mieszaninach)
idealnych i rzeczywistych. Dyfuzja: mechanizm dyfuzji, współczynnik dyfuzji, szczególne
przypadki dyfuzji.
2
Wy8
Transport masy przez wnikanie: współczynnik wnikania masy, modele wnikania masy,
wyznaczanie współczynników wnikania masy. Przenikanie masy: procesy składowe
przenikania masy, moduł napędowy i współczynnik przenikania masy,
2
Wy9
Destylacja: destylacja prosta różniczkowa i równowagowa, schematy instalacji, wykres składu.
Rektyfikacja: zasada działania kolumny rektyfikacyjnej, bilans masowy i cieplny, linie
operacyjne i linia surowca, wyznaczanie wysokości kolumn rektyfikacyjnych.
2
Wy10
Absorpcja i desorpcja: schemat instalacji absorpcyjno-desorpcyjnej, bilans procesu absorpcji i
desorpcji, obliczanie liczby półek teoretycznych, przykłady zastosowań procesów absorpcyjno-
desorpcyjnych.
2
Wy11
Aparatura kolumnowa: konstrukcja półek i rodzaje wypełnień stosowanych w aparatach
kolumnowych, hydrodynamika kolumn półkowych i kolumn z wypełnieniem, sprawność
kolumn półkowych, transport masy w kolumnach z wypełnieniem.
Wy12
Krystalizacja: istota procesu krystalizacji masowej, sposoby wytwarzania przesycenia, rodzaje
zarodkowania, bilans masy, energii i populacji, parametry kinetyczne procesu, metody
matematycznego modelowania, typy krystalizatorów.
2
Wy13
Ekstrakcja: ekstrakcja jednostopniowa w układzie ciecz-ciecz, ekstrakcja wielostopniowa z
przepływem krzyżowym i ciągła przeciwprądowa, rozwiązania konstrukcyjne kolumn
ekstrakcyjnych, ekstrakcja w układzie ciecz-ciało stałe, aparatura do ekstrakcji ciał stałych.
2
Wy14
Adsorpcja: istota procesu adsorpcji, właściwości adsorbentów, wysokość złoża w adsorberze,
aparatura stosowana w procesie adsorpcji, regeneracja adsorbentów, zastosowanie adsorpcji w
przemyśle.
2
Wy15
Suszenie: wilgotność względna i bezwzględna materiału wilgotnego i powietrza suszącego,
izotermy równowagi suszarniczej, bilans masowy i cieplny suszarki, typy stosowanych
suszarek.
2
Suma godzin 30
74
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Rozwiązywanie zadań z zakresu charakterystyki materiałów ziarnistych: rozkład rozmiarów
cząstek, parametry charakteryzujące zbiór cząstek. Rozwiązywanie zadań z zakresu opadania
cząstek ciała stałego w płynie oraz przepływu płynu przez warstwę fluidalną.
2
Ćw2 Rozwiązywanie zadań dotyczących filtracji: opór właściwy osadu, opór przegrody filtracyjnej,
czas filtracji, powierzchnia filtra. Rozwiązywanie zadań dotyczących wirowania: ciśnienie
wytworzone wskutek działania siły odśrodkowej, objętościowe natężenie przepływu filtratu w
wirówce filtracyjnej, czas sedymentacji w wirówce sedymentacyjnej, przepustowość wirówki
sedymentacyjnej.
2
Cw3 Rozwiązywanie zadań z zakresu operacji mieszania: minimalna częstość obrotów mieszadła,
moc mieszania, wymiary mieszalnika.
1
Cw4 Rozwiązywanie zadań dotyczących destylacji: masa oraz skład destylatu i cieczy wyczerpanej.
Rozwiązywanie zadań dotyczących rektyfikacji: bilans masowy i cieplny kolumny
rektyfikacyjnej, minimalny i rzeczywisty stosunek orosienia, teoretyczna i rzeczywista liczba
półek.
2
Cw5 Rozwiązywanie zadań dotyczących absorpcji: minimalny i rzeczywisty stosunek orosienia i
strumień cieczy chłonnej, skład oczyszczanego gazu i cieczy chłonnej, teoretyczna sprawność
absorpcji, liczba półek teoretycznych, wysokość warstwy wypełnienia w kolumnie z
wypełnieniem.
2
Cw6 Rozwiązywanie zadań dotyczących krystalizacji: bilans masowy i cieplny krystalizatora, gęstość
populacji w krystalizatorze MSMPR oraz jej zastosowanie do wyznaczania szybkości
zarodkowania i wzrostu kryształów, równania projektowe krystalizatora o działaniu ciągłym.
2
Cw7 Rozwiązywanie zadań dotyczących ekstrakcji: bilans masowy ekstrakcji jednostopniowej i
wielostopniowej, przebieg ekstrakcji na wykresie Gibbsa. Rozwiązywanie zadań dotyczących
suszenia: bilans masowy i cieplny suszarki, zapotrzebowanie powietrza do suszenia, ilość
zużywanej energii cieplnej.
2
Cw8 Rozwiązywanie zadań dotyczących wybranych procesów jednostkowych -kolokwium 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji w PowerPoint.
N2. Ćwiczenia rachunkowe: dyskusja rozwiązań zadań.
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na koniec
semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05 Egzamin pisemny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na koniec
semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷PEK_U04 Odpowiedzi ustne
F2 PEK_U01÷PEK_U04 Kolokwium
P = 0,25F1+0,75F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[35] R. Koch, A. Noworyta, Procesy mechaniczne w inżynierii chemicznej, WNT, Warszawa, 1995.
[36] R. Koch, A. Kozioł, Dyfuzyjno-cieplny rozdział substancji, WNT, Warszawa, 1994.
[37] Zadania rachunkowe z inżynierii chemicznej, Praca zbiorowa pod redakcją R. Zarzyckiego, PWN,
Warszawa, 1980.
[38] K. F. Pawłow, P. G. Romankow, A. A. Noskow, Przykłady i zadania z zakresu aparatury i inżynierii
chemicznej, WNT, Warszawa, 1988.
[39] Z. Kawala, A. Kołek, M. Pająk, Zbiór zadań z podstawowych procesów inżynierii chemicznej, cz. I,
75
Przenoszenie pędu, Redakcja Wydawnictw Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1973.
[40] Z. Kawala, M. Pająk, J. Szust, Zbiór zadań z podstawowych procesów inżynierii chemicznej, cz. III,
Przenoszenie masy, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1988.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[28] J.M. Coulson, J.F. Richardson, Coulson &Richardson’s chemical engineering. Volume 1, Fluid flow, heat
transfer and mass transfer, [Dokument elektroniczny]/ J. M. Coulson and J. F. Richardson, with J.R.
Backhurst and J. H. Harker, Knowel, 2009.
[29] J. F. Richardson, J. H. Harker, J. R. Backhurst, Chemical engineering. Volume 2,
Particle technology and separation processes, [Dokument elektroniczny]/ J. F. Richardson with J.H.
Harker and J.R. Backhurst, Knowel, 2007.
[30] R. K. Sinnott, Coulson &Richardson’s chemical engineering. Volume 6, Chemical engineering design,
[Dokument elektroniczny ]/ R. K. Sinnott, Knowel, 2005.
[31] M. Serwiński, Zasady inżynierii chemicznej i procesowej, WNT, Warszawa, 1982.
[32] Procesy dyfuzyjne i termodynamiczne. Część 1, praca zbiorowa pod redakcją Z. Ziołkowskiego, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1977.
[33] Procesy dyfuzyjne i termodynamiczne. Część II, praca zbiorowa pod redakcją Z. Ziołkowskiego,
Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław,1978.
[34] J. Warych, Aparatura chemiczna i procesowa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa, 1996.
[35] J. Pikoń, Aparatura chemiczna, PWN, Warszawa, 1978.
[36] T. Hobler, Dyfuzyjny ruch masy i absorbery, WNT, Warszawa, 1962.
[37] F. Stręk, Mieszanie i mieszalniki, WNT, Warszawa, 1981.
[38] S. Leszczyński, Filtracja w przemyśle, WNT, Warszawa, 1972.
[39] Z. Rojkowski, J. Synowiec, Krystalizacja i krystalizatory, WNT, Warszawa, 1991.
[40] Przykłady i zadania z procesów mechanicznych w inżynierii chemicznej, praca zbiorowa pod redakcją
Cz. Bryszewskiego i H. Firewicza, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1980. OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Sławomir Misztal, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU Inżynieria i aparatura procesowa
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Elektroenergetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1EEN_W06
C1 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C1, C2 Wy2
PEK_W03 C1, C2 Wy2÷Wy6
PEK_W04 C1 Wy7, Wy8
PEK_W05 C1, C2 Wy9÷W15
PEK_U01
S1EEN_U04
C3 Cw1
N2, N3
PEK_U02 C3 Cw1÷Cw7
PEK_U03 C3 Cw1÷Cw7,
PEK_U04 C3 Cw2, Cw3, Cw5,
Cw6
76
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Specjalność:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Konwersja energii
Energy Conversiion
Energetyka
Energetyka cieplna
I stopień, stacjonarna
wybieralny/specjalnosciowy
ESN0321
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia Egzamin
Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym
(P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym
bezpośredniego kontaktu
(BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu kursów: podstawy termodynamiki, spalania, chemii, przenoszenie
ciepła
CELE PRZEDMIOTU.
C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką Zasoby i źródła energii konwencjonalnej i
odnawialnej
C2 –zapoznanie się z typowymi postaciami energii i typami przemian między nimi w układach
konwencjonalnych i niekonwencjonalnych.
C3 – Zaznajomienie z technologiami konwersji energii.
C4- Wyrobienie umiejętności pomiarowych efektywności przemian energii w urządzeniach
konwencjonalnych i niekonwencjonalnych
77
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację pierwotnych i wtórnych zrodeł energii
PEK_W02 – opisac procesy konwersji energii miedzy czterema podstawowymi jej formami
PEK_W03 – objaśnić działanie zasadniczych technologii konwersji energii,
PEK_W04 – scharakteryzować główne urządzenia realizujące konwersje energii bezposrednio z
chemicznej, cieplną na elektryczną
PEK_W05 – scharakteryzować główne urządzenia realizujące konwersje energii bezposrednio z
odnawialnych źródeł na elektryczną,
PEK_W06 – wiedzę dotyczącą procesów i mechanizmów przemiany energii i zna podstawowe
urządzenia im odpowiadające w układach konwencjonalnych i niekonwencjonalnych
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – wyznaczyć charakterystyki urządzeń do przekształcania energii w układach
niekonwencjonalnych, potrafi ocenić przydatność urządzeń energetyki niekonwencjonalnej do
przemiany energii
PEK_U02 – wykonać analizę podstawowych i złożonych układów przetwarzania energii
PEK_U03 – Wykonać obliczenia efektywności podstawowych i złożonych układów przetwarzania
energii
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba
go
dz
in
Wy1 Zasoby energii, Klasyfikacja źródeł energii oraz prognozy ich wykorzystania z
uwzględnieniem ograniczeń technicznych środowiskowych i ekonomicznych. 2
Wy2 Postacie energii i typ przemian miedzy nimi i urządzeń, w których są
realizowane, 2
Wy3 Zaawansowane technologie konwersji energii z paliw konwencjonalnych. 2
Wy4 Termogeneratory 2
Wy5 Technologie produkcji paliw wtórnych –procesy konwersji, technologie
produkcji wodoru i gazu syntezowego 2
Wy6 Energia słoneczna – podstawy, technologie wykorzystujące energię
promieniowania słonecznego 2
Wy7 Kolektory słoneczne, typy, układy hybrydowe wykorzystujące kolektory
słoneczne do produkcji energii cieplnej 2
Wy8 Ogniwa fotowoltaiczne, podstawy procesowe, systemy produkcji energii
elektrycznej z ogniw fotowoltaicznych 2
Wy9 Ogniwa paliwowe – typy podstawy teoretyczne 2
Wy10 Zaawansowane technologie produkcji wodoru. Metody magazynowania
energii i wodoru 2
Wy11 Ogniwa paliwowe wodorowe –do zastosowań w transporcie i lokalnych
systemach produkcji energii 2
Wy12 Ogniwa paliwowe typu SOFC dużej mocy do zastosowań w energetyce –
hybrydowe układy produkcji energii 2
Wy13 Technologie ORC z wykorzystaniem zródeł geotermalnych 2
Wy14 Metody produkcji energii z wykorzystaniem paliw rozszczepialnych 2
Wy15 Hydroenergetyka, Siłownie wiatrowe – typy silników wiatrowych 2
Suma godzin 30
78
Forma zajęć - Laboratorium Liczba
godzin
Ćw1
Pomiary efektywności zamiany energii słonecznej na prądową przy użyciu
ogniwa fotowoltaicznego na krzemowych przewodnikach w zależności od
widma promieniowania
2
Ćw2 Badania kolektora słonecznego płaskiego do podgrzewu wody użytkowej –
ocena sprawności w zależności od intensywności promieniowania 2
Ćw3 Badania silnika wiatrowego – ocena sprawności dla wirnikowego silnika o
różnym kształcie łopatek 2
Ćw4 Badanie przemiany energii chemicznej w prądową w ogniwie paliwowym
PEM w zależności od parametrów wodoru 2
Ćw5 Badanie przemiany energii cieplnej w prądową w termogeneratorze – prawo
Sebeka 2
Ćw6 Badanie efektywności konwersji energii w silniku spalinowym 2
Ćw7
Badanie gazogeneratora sprzęgniętego z generatorem prądu lub
Gazyfikacja biomasy przy zastosowaniu katalizatorów.- Efektywność, skład
gazu oraz
2
Ćw8 Test sprawdzajacy 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład:
– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia
N2. Laboratorium:
– Ćwiczenia na stanowiskach badawczych;
– Krótkie sprawdziany pisemne;
– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych i raporty z badań .
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny
F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W06 Egzamin pisemno – ustny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ĆWICZENIA
Oceny
F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U02 Odpowiedzi ustne, krótkie sprawdziany pisemne
F2 PEK_U01÷PEK_U03 Raporty z pomiarów- sprawozdania
P=(2F2+F1)/3
79
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[41] Mikielewicz i inni , Odnawialne źródła energii, PWN 2000
[42] J. Bogdanienko: odnawialne źródła energii, PWN, 1989
[43] Marker J.H. J.R. Backhurst, Fuel and Energy: Academic Press, 1981.
[44] Understanding renewable energy systems, Institute Fraunhofera
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[11] Czasopisma branzowe Nowa Energia,
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Halina Pawlak-Kruczek, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Konwersje energii
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
S1ENC_W07
C1 Wy1-Wy2
N1, N3 PEK_W03 C2 Wy4÷Wy5
PEK_W04 C3 Wy6÷Wy15
PEK_W05 C3 Wy3
PEK_W06 C3 Wy15
PEK_U01
S1ENC_U08
C4 Ćw1
N2, N3 PEK_U02
PEK_U03 C4 Ćw2÷Ćw7
80
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim KOTŁY ENERGETYCZNE
Nazwa w języku angielskim Utility Boilers
Kierunek studiów: ENERGETYKA
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0331
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych z termodynamiką, przekazywaniem ciepła,
mechaniką płynów, spalaniem i maszynoznawstwem.
2. Umiejętność korzystania z arkuszy kalkulacyjnych przy prowadzeniu obliczeń
inżynierskich.
CELE PRZEDMIOTU C1 - Przedstawienie zagadnień związanych z konstrukcją i eksploatacją kotłów wodnych i parowych z
paleniskami rusztowymi, pyłowymi i fluidalnymi.
C2 – Zaprezentowanie paliw stosowanych w energetyce.
C3 - Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju techniki kotłowej.
C4 – Zapoznanie studentów z bilansem cieplnym kotła, stratami cieplnymi oraz sposobami określania
sprawności
C5 - Przygotowanie studentów do realizacji obliczeń projektowych wybranych powierzchni
ogrzewalnych w kotle energetycznym przy wykorzystaniu programu MATHCAD.
81
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy: PEK_W01 – wymienia i opisuje rodzaje i konstrukcję kotłów energetycznych
PEK_W02 – zna typy parowników w kotłach parowych na nad- i podkrytyczne parametry pary
PEK_W03 – wymienia rodzaje paliw stosowanych w energetyce zawodowej oraz sposoby i urządzenia
do przygotowania paliw stałych do zasilania kotłów
PEK_W04 – wymienia i opisuje rodzaje palników i palenisk stosowane w kotłach energetycznych
PEK_W05 – formułuje bilans cieplny kotła
PEK_W06 – zna i opisuje metody obliczania sprawności kotła
PEK_W07 – zna i opisuje straty cieplne kotła oraz sposoby ich minimalizacji
Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – przelicza skład paliwa dla różnych jego stanów oraz oblicza jego wartość opałową i
zapotrzebowanie powietrza do spalania z wykorzystaniem programu MATHCAD
PEK_U02 – oblicza ilość, skład i entalpię spalin dla różnych rodzajów paliw z wykorzystaniem
programu MATHCAD
PEK_U03 – formułuje i oblicza bilans cieplny kotła oraz wybranej powierzchni ogrzewalnej
PEK_U04 – wykonuje obliczenia cieplno-konstrukcyjne wybranej powierzchni ogrzewalnej
PEK_U05 – wykonuje obliczenia oporów hydraulicznych wybranej powierzchni ogrzewalnej
PEK_U06 – dobiera z norm materiał do wykonania zaprojektowanej powierzchni ogrzewalnej
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1/2
Rola i miejsce kotła w elektrowni i elektrociepłowni. Podstawy
termodynamiczne-obieg Clausiusa-Rankine'a, stosowane parametry
czynnika roboczego. Przepływ czynnika roboczego (woda, mieszanina
paro-wodna, para przegrzana) w kotłach energetycznych. Podział kotłów.
3
Wy2/3
Paliwa stosowane w energetyce – właściwości fizyko-chemiczne węgla
kamiennego, brunatnego, oleju opałowego, gazu, biomasy. Możliwości
wykorzystania paliw alternatywnych w energetyce. 2
Wy3/4
Przygotowanie paliwa: kruszenie, przemiał, separacja pyłu. Kruszarki i
młyny do przemiału węgla kamiennego i brunatnego. Instalacje do
usuwania żużla i popiołu
3
Wy5
Budowa kotła wodnego i parowego wodnorurowego. Sylwetki kotłów,
układy powierzchni ogrzewalnych. Kotły na parametry pod- i
nadkrytyczne pary. 2
Wy6/7 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem rusztowym. Ruszty stałe,
taśmowe, schodkowe. Paleniska narzutnikowe. 3
Wy7/8 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem pyłowym. Rodzaje komór
paleniskowych i palników. 3
Wy9/10 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem fluidalnym stacjonarnym
i cyrkulacyjnym. 3
Wy10/11 Konstrukcja przedpalenisk i kotłów bezpaleniskowych. 2
Wy11/12
Konstrukcja kotłów na parametry podkrytyczne i nadkrytyczne.
Parowniki-funkcja, zasada działania, rodzaje, problemy eksploatacyjne
(pewność chłodzenia rur, kryzys wrzenia, stabilność, odsalanie i
odmulanie).
3
Wy13/14 Bilans cieplny kotła. Wyznaczanie sprawności, straty cieplne.
Możliwości poprawy sprawności kotła. 3
Wy14/15 Kierunki rozwoju techniki kotłowej. Nowoczesne materiały
konstrukcyjne. 3
82
Suma godzin 30
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Wprowadzenie do programu MATHCAD i obsługi bibliotek numerycznych.
Rozdanie danych do projektu. 2
Pr2 Obliczenia: składu paliwa dla różnych jego stanów, wartości opałowej i
zapotrzebowanie powietrza do spalania. Ilość, skład i entalpia spalin. 2
Pr3 Bilans cieplny kotła, zapotrzebowanie paliwa. Parametry termodynamiczne
czynnika roboczego. 2
Pr4/5 Algorytm obliczeń cieplno-konstrukcyjnych wybranej konwekcyjnej
powierzchni ogrzewalnej kotła (podgrzewacz wody lub przegrzewacz pary) 4
Pr6 Algorytm obliczeń oporów hydraulicznych zaprojektowanej powierzchni
ogrzewalnej 2
Pr7/8 Algorytm obliczeń wytrzymałościowych zgodnych z UDT. Dobór z norm
materiałów do wykonania zaprojektowanej powierzchni ogrzewalnej 2
Pr8 Sprawdzenie projektów, zaliczenie. 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. dla wykładu: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, samodzielne studia i przygotowanie
do egzaminu.
N2. dla projektu: algorytm obliczeń projektu, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń projektowych.
N3. konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W07 Egzamin pisemny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - PROJEKT
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01 ÷ PEK_U06 Frekwencja i ocena części
obliczeniowej projektu
83
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
4. Kruczek S., Kotły: konstrukcje i obliczenia, Oficyna PWr 2001
5. Orłowski P., Kotły parowe - konstrukcja i obliczenia, WNT 1972, 1979
6. Bis H., Kotły fluidalne: teoria i praktyka, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2010
7. Pawlik M. i in., Elektrownie, WNT 2010
8. Tarnowska-Tierling A., Kotły parowe. Przykłady obliczeń cieplnych, Politechnika Szczecińska,
1987
9. Rokicki H., Urządzenia kotłowe: przykłady obliczeniowe, Politechnika Gdańska, 1996
10. PN-EN 10216-2+A2:2007 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych. Warunki
techniczne dostawy. Część 2: Rury ze stali niestopowych i stopowych z określonymi
własnościami w temperaturze podwyższonej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Warunki urzędu dozoru technicznego dla urządzeń ciśnieniowych (nieobowiązkowe specyfikacje
techniczne), UDT 2005
2. Pronobis M., Modernizacja kotłów energetycznych, WNT 2002 i 2009
3. Hobler T., Ruch ciepła i wymienniki, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne 1986
4. Kuznecov, N. V. i in., Teplovoj rasčet kotel’nyh agregatov: normativnyj metod, 1973, 1998
5. Motyka R., Rasała D., Mathcad: od obliczeń do programowania, Helion 2012
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Paweł Rączka [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
KOTŁY ENERGETYCZNE Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W25
C1 Wy5, Wy10/11,
Wy14/15
N1, N3
PEK_W02 C1 Wy11/12
PEK_W03 C1, C2 Wy2/3, Wy3/4
PEK_W04 C1 Wy6 - Wy8, Wy9/10
PEK_W05 C1, C4 Wy13/14
PEK_W06 C1, C4 Wy13/14
PEK_W07 C1, C4 Wy13/14
PEK_U01
K1ENG_U33
C5 Pr2
N2, N3
PEK_U02 C5 Pr2 PEK_U03 C5 Pr3 PEK_U04 C5 Pr4/5 PEK_U05 C5 Pr6 PEK_U06 C5 Pr7/8
84
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Kotły i siłownie małej mocy
Nazwa w języku angielskim Boillers and Small Power
Kierunek studiów Energetyka
Specjalność Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/ specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN0340
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0.75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie termodynamiki, procesu spalania i paliw potwierdzone pozytywnymi
ocenami z kursów I stopnia studiów
\
CELE PRZEDMIOTU C1 –zapoznanie studentów z wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w układach kotłowych w
sektorze komunalnym
C2 – zapoznanie studentów z obliczeniami bilansowania kotłów małej mocy, doborem elementów
urządzeń do układów małej mocy, obliczenia mi strat energetycznych dla przepływu spalin
85
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – posiada wiedzę dotyczącą wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w układach
kotłowych w sektorze komunalnym
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - wykonuje obliczenia bilansowania kotłów małej mocy i obliczenia strat
energetycznych dla przepływu spalin PEK_U02 - dobiera elementy urządzeń do układów małej mocy
PEK_U03 - sporządza bilans cieplny kotła
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1Wy6
Palniki, Rodzaje, budowa, przegląd konstrukcji, rozruch i
eksploatacja kotłów; parametry charakteryzujące kotły i
kotłownie oferowane na rynku;
6
Wy7Wy14 Warunki techniczne projektowania, wykonawstwa i odbioru
kotłowni, urządzenia i wyposażenie kotłowni, urządzenia
pomiarowe i regulacyjne, schematy hydrauliczne
8
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1-Cw7
Obliczenia: procesów spalania paliw stałych, gazowych i biopaliw;
cieplne i bilansowe komór spalania kotłów małej mocy; układów i
kanałów spalinowych 13
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. wykład: informacyjno-problemowe prezentacje multimedialne połączone z formą
tradycyjną, N2. Ćwiczenia: praca własna studenta połączona z jej prezentacją N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03
kolokwium zaliczeniowe
86
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] E. Szczechowiak red., Energooszczędne układy zaopatrzenia budynków w ciepło,
ENVIROTECH, Poznań 1994
[2] J. Albers , Systemy centralnego ogrzewania i wentylacji, WNT, Warszawa 2007
[3] W. Rybak , Spalanie i współspalanie biopaliw stałych, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2007
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wiesław Rybak, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Kotły i siłownie małej mocy Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W09 C1
C2 Wy1Wy15 N1,N3
PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03
S1ENC_U10 C1
C2
Ćw 1 Ćw 8
N2,N3
87
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Kriogenika i technologie gazowe w energetyce
Nazwa w języku angielskim: Cryogenics and Gas Technologies in Power Engineering
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu: ESN0352
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30 30
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom o
charakterze praktycznym (P) 0 1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie termodynamiki potwierdzone pozytywną oceną w indeksie
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z podstawami technologii kriogenicznych
C2 - Zaznajomienie z obszarami wykorzystywania technologii kriogenicznych w energetyce
C3 - Wyrobienie umiejętności obliczania podstawowych parametrów obiegów kriogenicznych
C4 - Wyrobienie umiejętności posługiwania się cieczami oraz urządzeniami kriogenicznymi
88
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 - zna sposoby wytwarzania temperatur kriogenicznych oraz skraplania gazów
trwałych
PEK_W02 - zna podstawowe urządzenia kriogeniczne
PEK_W03 - zna sposoby rozdziału mieszanin gazowych oraz służące do tego urządzenia
PEK_W04 - zna własności i zastosowania gazów kriogenicznych
PEK_W05 - zna sposoby i cele wykorzystywania gazów kriogenicznych w energetyce
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - potrafi obliczyć podstawowe parametry obiegów kriogenicznych
PEK_U02 - potrafi oceniać koszty energetyczne procesów kriogenicznych
PEK_U03 - potrafi bezpiecznie posługiwać się cieczami kriogenicznymi
PEK_U04 - potrafi oszacować straty cieplne w urządzeniach kriogenicznych
PEK_U05 - potrafi użytkować i kontrolować podstawowe urządzenia kriogeniczne
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Sprawy organizacyjne 2
Wy2 Chłodnictwo, kriogenika, definicje. Rys historyczny rozwoju
chłodnictwa i kriogeniki. Zastosowania chłodnictwa i kriogeniki 2
Wy3 Podstawy oziębiania 2
Wy4
Lewobieżny obieg Carnota. Rozprężanie izentropowe z wykonaniem
pracy zewnętrznej. Dławienie izentalpowe. Wypływ swobodny ze
stałej objętości.
2
Wy5 Rekuperacja i regeneracja ciepła. Wymiennik rekuperacyjny i
regeneracyjny. Idealny proces skraplania gazu. 2
Wy6 Skraplanie gazu metodą Joule-Thomsona. Skraplanie gazu metodą
Claude’a. 2
Wy7
Chłodziarka Stirlinga. Porównanie efektywności termodynamicznej
chłodziarki Stirlinga z efektywnością chłodziarki Carnota. Chłodziarka
Gifforda-McMahona. Rury pulsacyjne.
2
Wy8 Skraplanie gazu ziemnego. Instalacje skraplania gazu ziemnego. 2
Wy9
Minimalna praca rozdziału mieszanin gazowych. Kriogeniczny
rozdział mieszanin gazowych. Niekriogeniczne metody rozdziału
mieszanin gazowych. Porównanie technologii rozdziału mieszanin
gazowych.
2
Wy10 Kriogenika w energetyce – wytwarzanie tlenu na potrzeby spalania
tlenowego. 2
Wy11 Sekwestracja CO2 - definicja, rodzaje. 2
Wy12
Sposoby wychwytywania CO2 podczas przetwarzania energii
chemicznej paliw na energię elektryczną (przed-, po spalaniu). Wpływ
wychwytywania CO2 na sprawność wytwarzania energii elektrycznej.
2
Wy13 Wodór - własności, przechowywanie. 2
Wy14 Hel - własności. 2
Wy15 Zaliczenie 2
Suma godzin 30
89
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Termodynamiczne podstawy procesów niskotemperaturowych 2
Ćw2 Procesy separacji i skraplania gazów 2
Ćw3 Równowagi fazowe 2
Ćw4 Chłodziarki i skraplarki Joule’a - Thomsona 2
Ćw5 Chłodziarki i skraplarki Claude’a 2
Ćw6 Chłodziarki z regeneracyjnym wymiennikiem ciepła (Stirling,
Gifford-McMahon) 2
Ćw7 Zaliczenie 3
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Sprawy organizacyjne. Zasady BHP w laboratorium kriogeniki 2
La2 Własności czynników kriogenicznych 2
La3 Ocena bezpieczeństwa posługiwania się cieczami kriogenicznymi w
zamkniętych pomieszczeniach 2
La4 Izolacje kriogeniczne 2
La5 Chłodziarka Gifforda-McMahona 2
La6 Skraplarka Joule’a - Thomsona 2
La7 Termin odróbkowy 3
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów
N2. Ćwiczenia rachunkowe - dyskusja rozwiązań zadań
N3. Laboratorium: wykonywanie pomiarów w grupach
N4. Konsultacje
N5. Praca własna
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W05 Kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Ćwiczenia
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01 ÷ PEK_U02 Kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
Fi PEK_U03 ÷ PEK_U05
Średnia arytmetyczna ocen
uzyskanych ze sprawozdań z
ćwiczeń laboratoryjnych
P = (F1+F2+F3+F4+F5)/5
90
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[41] Chorowski M., Kriogenika, podstawy i zastosowania, IPPU MASTA, Gdańsk 2007
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wojciech Gizicki, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Kriogenika i technologie gazowe w energetyce
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Elektroenergetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1EEN_W09
C1 Wy2 ÷ Wy8
N1, N4, N5
PEK_W02 C1 Wy6 ÷ Wy9
PEK_W03 C1 Wy9 ÷ Wy10
PEK_W04 C1 Wy2,
Wy10÷Wy14
PEK_W05 C2 Wy10÷Wy14
PEK_U01 S1EEN_U07
C3 Ćw1 ÷ Ćw6 N2, N4, N5
PEK_U02 C3 Ćw4 ÷ Ćw6
PEK_U03
S1EEN_U08
C4 La1 ÷ La3
N3, N4, N5 PEK_U04 C4 La4 ÷ La6
PEK_U05 C4 La5 ÷ La6
91
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim MASZYNOZNAWSTWO ENERGETYCZNE
Nazwa w języku angielskim POWER ENGINEERING MACHINERY
Kierunek studiów: ENERGETYKA
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0371
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje z zakresu matematyki i fizyki potwierdzone pozytywnymi ocenami na
świadectwie ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zaznajomienie studentów ze strukturą zużycia nośników energii w Polsce
C2 – Zapoznanie studentów ze sprawnością przemian energetycznych realizowanych w
najważniejszych maszynach i urządzeniach energetycznych.
C3 – Zapoznanie studentów z ogólną budową bloku energetycznego.
C4 – Zaznajomienie studentów z ogólną budową i zasadą działania podstawowych maszyn i
urządzeń energetyki cieplnej, jądrowej i odnawialnej.
C5 – Przedstawienie problemów związanych z ochroną środowiska w energetyce.
92
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna strukturę zużycia nośników energii pierwotnej w Polsce i na Świecie, podział zasobów
energetycznych oraz sposoby ich wykorzystania do potrzeb energetycznych
PEK_W02 – zna najważniejsze elementy bloku energetycznego oraz zachodzące w nich formy
przemiany energii
PEK_W03 – zna ogólną budowę i zasadę działania podstawowych i pomocniczych maszyn i urządzeń
stosowanych w energetyce
PEK_W04 –zna najważniejsze zanieczyszczenia gazowe z kotłów energetycznych oraz metody
zmniejszenia ich emisji
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Formy przetwarzania energii w maszynach i urządzeniach energetycznych.
Struktura zużycia nośników energii pierwotnej w Polsce i na Świecie. 2
Wy2
Podstawowe pojęcia związane z energią, energetyką i nośnikami energii. Podział
zakładów energetycznych i ich przeznaczenie. Najważniejsze elementy bloku
energetycznego i ich sprawność.
2
Wy3 Podział zasobów energetycznych. Poznanie polskich i światowych rezerw i
zasobów energii pierwotnej. Potencjał techniczny energii odnawialnej. 2
Wy4
Najważniejsze sposoby konwersji różnych form energii na potrzeby wytwarzania
energii cieplnej i elektrycznej. Najważniejsze urządzenia stosowane w energetyce
oraz wykorzystywane w nich formy przemiany energii i uzyskiwane sprawności.
2
Wy5 Budowa i zasada działania wybranych siłowni cieplnych. Ważniejsze układy
elektrowni węglowej oraz urządzenia pomocnicze w elektrowniach węglowych. 2
Wy6
Podział i budowa kotłów parowych. Obieg wodny w kotłach parowych. Ogólna
budowa i zasada działania kotłów z paleniskiem rusztowym, pyłowym oraz
fluidalnym. Sprawność kotłów parowych.
2
Wy7
Podział i zasada działania turbin parowych. Budowa pojedynczego stopnia
turbinowego i turbin wielostopniowych. Budowa i rola skraplacza pary.
Sprawność turbin parowych.
2
Wy8
Zasada działania turbin gazowych. Budowa układów łopatkowych i komór
spalania. Praca turbin gazowych w układach gazowo-parowych. Najważniejsze
parametry pracy i prawność turbin gazowych w układzie prostym i
kombinowanym.
2
Wy9
Podział silników cieplnych. Sposoby podawania i zapłonu mieszanki paliwowo-
powietrznej w silnikach spalinowych. Ogólna budowa i zasada działania silników
spalinowych czterosuwowych i dwusuwowych. 2
Wy10
Definicja i podział maszyn sprężających. Najważniejsze parametry
charakteryzujące pracę maszyn sprężających. Budowa ogólna i zasada działania
wybranych rodzajów sprężarek i wentylatorów. 2
Wy11
Najważniejsze zastosowania pomp. Wielkości charakteryzujące układy pompowe.
Zasada działania pomp wyporowych i pomp worowych. Podział urządzeń
ziębniczych. Zasada działania ziębiarki sprężarkowej. 2
Wy12
Podstawy procesu wytwarzania energii w procesie rozszczepienia jąder w
reaktorach jądrowych. Ogólna budowa i zasada działania termicznych reaktorów
jądrowych. Klasyfikacja reaktorów jądrowych ze względu na ich konstrukcję.
Składowanie odpadów promieniotwórczych.
2
Wy13
Formy energii odnawialnej. Udział energii odnawialnej w bilansie energetycznym
Polski. Ogólna budowa i zasada działania najważniejszych urządzeń
wykorzystujących energię odnawialną.
2
93
Wy14 Charakterystyka najważniejszych zanieczyszczeń gazowych. Najważniejsze
metody zmniejszenia emisji zanieczyszczeń gazowych z kotłów energetycznych. 2
Wy15 Systemy ogrzewania według rodzaju źródła ciepła. Ogólna budowa sieci cieplnych
oraz węzłów ciepłowniczych. 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład informacyjny z elementami multimedialnymi,
N2. Samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia.
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W04 Kolokwium zaliczeniowe na ocenę
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
11. Z. Gnutek, W. Kordylewski, Maszynoznawstwo Energetyczne, Politechnika Wrocławska,
Wrocław, 1998
12. Z. Gnutek, W. Kordylewski, Maszynoznawstwo Energetyczne, Politechnika Wrocławska,
Wrocław, 2003
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
6. D. Laudyn, M. Pawlik, F. Strzelczyk, Elektrownie, WNT, Warszawa, 1997, 2010
7. W. Biały: Maszynoznawstwo, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2004
8. W.R. Gundlach: Podstawy maszyn przepływowych i ich systemów energetycznych,
Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2007
9. R. Szafran, Podstawy Procesów Energetycznych, Oficyna Wyd. PWr., Wrocław, 1997
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Tomasz Hardy [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
MASZYNOZNAWSTWO ENERGETYCZNE
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W08
C1, C2 Wy1-Wy4
N1, N2, N3
PEK_W02 C2, C3 Wy4-Wy8,
Wy12
PEK_W03 C4 Wy5-Wy11,
Wy13, Wy15
PEK_W04 C5 Wy14
94
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Maszyny i urządzenia elektryczne
Nazwa w języku angielskim: Electrical machines and devices
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0400
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
W zakresie wiedzy:
13. Zna podstawowe zjawiska i prawa elektrotechniki
14. Ma podstawową wiedzę matematyczną, niezbędną do zrozumienia rozważań o
charakterze inżynierskim
W zakresie umiejętności:
15. Potrafi wykonywać pomiary wielkości elektrycznych – prądu, napięcia, mocy
W zakresie kompetencji:
16. Rozumie potrzebę i zna możliwości kształcenia się, podnoszenia kompetencji
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przypomnienie zjawisk wykorzystywanych w maszynach elektrycznych, głównie
zjawiska indukcji elektromagnetycznej
C2. Poznanie zasad działania, budowy i charakterystyk podstawowych maszyn elektrycznych
C3. Zaznajomienie studentów ze strukturą i elementami systemu elektroenergetycznego
C4. Poznanie zasad działania, budowy i eksploatacji podstawowych urządzeń elektrycznych
C5.Wypracowanie otwartości na realizowanie zadań badawczych
95
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 Student zna zjawiska wykorzystywane w maszynach i urządzeniach
PEK_W02 Rozumie sposób działania silnika i prądnicy prądu stałego, zna sposoby połączeń obwodów
wzbudzenia i twornika i przebieg podstawowych charakterystyk maszyn prądu stałego
PEK_W03 Posiada wiedzę dotyczącą zasady działania transformatora, jego parametrów w różnych
stanach pracy i wykorzystania transformatorów regulacyjnych, pomiarowych i trójfazowych
PEK_W04 Zna sposób wykonania stojana i wirnika maszyny indukcyjnej, rozumie proces
wytwarzania pola wirującego, umie określić przebieg charakterystyki mechanicznej i
elektromechanicznej, zna sposoby rozruchu, hamowania i regulacji prędkości silników
indukcyjnych
PEK_W05 Ma podstawową wiedzę dotyczącą maszyn synchronicznych, ich budowy, synchronizacji
generatorów i zmian charakteru mocy pobieranej przez silniki
PEK_W06 Umie scharakteryzować podstawowe układy przekształtnikowe, wykorzystywane w
systemach napędowych
PEK_W07 Zna strukturę systemu energetycznego i sposoby wykonań stacji transformatorowo-
rozdzielczych, linii i instalacji
PEK_W08 Potrafi scharakteryzować środki ochrony przeciwporażeniowej w układach nN, sposoby
gaszenia łuku elektrycznego, wykonania łączników i źródeł światła
PEK_W09 Zna parametry określające jakość energii elektrycznej i podstawowe układy sterowania
pracą odbiorników
PEK_W10 Ma podstawową wiedzę dotyczącą działania układów automatyki systemowej i rynku
energii elektrycznej
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 Umie wykonać pomiary współczynnika mocy odbiornika i korygować jego wartość
PEK_U02 Potrafi przeprowadzić podstawowe badania eksploatacyjne transformatora
PEK_U03 Umie połączyć i wypróbować podstawowe stycznikowo-przekaźnikowe układy sterowania
PEK_U04 Umie wyznaczać podstawowe charakterystyki silników prądu stałego
PEK_U05 Potrafi analizować sposoby rozruchu i regulacji prędkości silnika klatkowego, łącznie z
wykorzystaniem przemiennika częstotliwości
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 Jest otwarty na realizację zadań związanych z poznawaniem nowych rozwiązań
technicznych
PEK_K02 Potrafi być aktywny w pracy zespołowej
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Zjawiska wykorzystywane w maszynach i urządzeniach 2
Wy2 Maszyny prądu stałego, zasada działania, budowa, połączenia, podstawowe
charakterystyki prądnic
2
Wy3 Silniki prądu stałego, rozruch, regulacja prędkości, hamowanie, silnik
uniwersalny, zasada działania transformatora jednofazowego
2
Wy4 Schemat zastępczy transformatora, stany pracy, transformatory regulacyjne,
przekładniki, transformatory trójfazowe
2
Wy5 Maszyny indukcyjne, zasada działania, pole wirujące, budowa, schemat
zastępczy, podstawowe zależności
2
Wy6 Silniki indukcyjne, charakterystyki, rozruch, regulacja prędkości, hamowanie,
silnik jednofazowy
2
Wy7 Maszyny synchroniczne, zasada działania, budowa, synchronizacja
generatorów, rozruch i regulacja poboru mocy silników
2
Wy8 Przekształtniki, przemienniki częstotliwości, wykorzystanie przekształtników w
układach napędowych
2
Wy9 Przesył i rozdział energii elektrycznej, schemat systemu, sieci przesyłowe,
96
rozdzielcze, odbiorcze, elementarne układy sieciowe (promień, magistrala, pętla
itp.)
2
Wy10
Stacje transformatorowo-rozdzielcze, rozdzielnie, układy szyn zbiorczych,
zasilanie zakładów przemysłowych, rozdzielnie zakładowe, instalacje w
budynkach
2
Wy11 Sposoby pracy punktu neutralnego sieci nN, działanie prądu na organizm,
środki ochrony przeciwporażeniowej
2
Wy12 Budowa i dobór przewodów i kabli, gaszenie łuku, łączniki, odbiorniki
oświetleniowe
2
Wy13
Parametry określające jakość energii elektrycznej. Podstawowe układy
sterowania odbiornikami, układ samotrzymania stycznika, automatyka SZR,
SPZ i SCO
2
Wy14 Egzamin pisemny w terminie zerowym 2
Wy15
Elementy układów automatyki: przekaźniki, bezpieczniki. Zabezpieczenia
silników i obwodów oświetleniowych, obudowy. Rynek energii elektrycznej,
taryfy energii
2
Suma godzin 30
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Zapoznanie z BHP, regulaminem, programem ćwiczeń, obsługą stanowisk
laboratoryjnych, omówienie zasad wykonywania sprawozdań
2
La2 Poprawa współczynnika mocy – kompensacja mocy biernej 2
La3 Próby transformatorów trójfazowych 2
La4 Badanie układów sterowania 2
La5 Badanie silnika obcowzbudnego zasilanego z nawrotnego prostownika
sterowanego
2
La6 Badanie rozruchu silników klatkowych 2
La7 Badanie silnika indukcyjnego zasilanego z przemiennika częstotliwości 2
La8 Zajęcia zaliczeniowe, zdawanie zaległości, rozliczenie sprawozdań, wpisy 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład problemowy
N2. Prezentacja audiowizualna
N3. Laboratorium pomiarowe w grupach ćwiczeniowych, sprawdzanie przygotowania, opracowanie
wyników w formie sprawozdania
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
Wykład
P PEK_W01PEKW10 Egzamin
Laboratorium
F1
PEK_U01PEK_U05
Sprawdzenie przygotowania do
ćwiczeń laboratoryjnych
F2 Obserwacja aktywności na
zajęciach
F3 Ocena poprawności wykonania
sprawozdań z wykonanych badań
P=0,6*F1+0,2*F2+0,2*F3
97
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Praca zbiorowa: Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WNT, Warszawa 2005
[2] Miedziński B.: Elektrotechnika Podstawy i instalacje elektryczne, PWN Warszawa 2000
[3] Markiewicz H.: Instalacje elektryczne, WNT, Warszawa 1996
[4] Plamitzer A.: Maszyny elektryczne, WNT Warszawa 1986
[5] Praca zbiorowa pod kier. Z. Grunwalda: Napęd elektryczny, WNT Warszawa 1987
[6] Gogolewski Z., Kuczewski Z.: Napęd elektryczny, WNT Warszawa 1972
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Jabłoński W., Płoszajski G.: Elektrotechnika z automatyką, wyd. Szkolne i Ped., Warszawa 1996
[2] Bełdowski T., Markiewicz H.: Stacje i urządzenia elektroenergetyczne, WNT, Warszawa 1998
[3] Markiewicz H.: Bezpieczeństwo w elektroenergetyce, WNT, Warszawa 1999
[4] Borecki J., Okraszewski Z., Skopiec J.: Elektrotechnika - zastosowania w górnictwie, skrypt PWr,
Wrocław 1981
[5] Kędzior W.: Podstawy napędu elektrycznego, skrypt PWr, Wrocław 1980
[6] Machowski J. i in.: Maszyny, urządzenia elektryczne i automatyka w górnictwie: podstawy ogólne
i zastosowanie, wyd. Śląsk, Katowice 1999
[7] Winkler W., Wiszniewski A.: Automatyka zabezpieczeniowa w systemach elektroenergetycznych,
WNT, Warszawa 1999
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Bogusław Karolewski, bogusł[email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Maszyny i urządzenia elektryczne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Elektroenergetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W20
C1 Wy1
N1, N2, N4
PEK_W02 C2 Wy2, Wy3 PEK_W03 C2 Wy3, Wy4 PEK_W04 C2 Wy5, Wy6 PEK_W05 C2 Wy7 PEK_W06 C4 Wy8 PEK_W07 C3 Wy9, Wy10, PEK_W08 C4 Wy11, Wy12, PEK_W09 C4 Wy13 PEK_W10 C4 Wy15 PEK_U01
K1ENG_U27
C4 La2
N3, N4
PEK_U02 C2 La3 PEK_U03 C4 La4 PEK_U04 C2 La5 PEK_U05 C2 La6, La7 PEK_K01 K1ENG_K01 C5 La1La8 N1, N2, N3
PEK_K02 K1ENG_K04 C5 La2La7 N3
98
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Maszyny przepływowe
Nazwa w języku angielskim: Turbomachinery
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN0410
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 60 30
Forma zaliczenia Egzamin
zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 2 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Podstawowa wiedza z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów, mechaniki płynów,
termodynamiki i podstaw materiałoznawstwa
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 zaznajomienie studentów z rolą maszyn przepływowych w podstawowych technologiach
energetycznych i instalacjach przemysłowych
C2 zapoznanie studentów z pojęciem konwersji energii w stopniach maszyny przepływowej
ekspansyjnej i sprężającej
C3 wyrobienie umiejętności u studentów do poprawnego analizowania jednowymiarowego
przepływu płynów ściśliwych
C4 zapoznanie studentów z kinematyką stopnia maszyny osiowej, promieniowej
i diagonalnej
C5 wyrobienie umiejętności charakteryzowania przez studentów wpływu procesu regulacji
na parametry pracy i sprawność maszyny
99
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA:
PEK_W01 ma uporządkowaną wiedzę w zakresie maszyn przepływowych
PEK_W02 zna i charakteryzuje podstawowe kanały i elementy maszyny przepływowej
PEK_W03 ma wiedzę do definiowania podstawowych praw opisujących zjawiska przepływowe
PEK_W04 ma wiedzę do wyjaśnienia jednowymiarowego przepływu w stopniu maszyny
ekspansyjnej i sprężającej
PEK_W05 ma wiedzę do opisywania procesów zachodzących w stopniu maszyny przepływowej
PEK_W06 posiada wiedzę z zakresu opisu kinematyki stopnia maszyny przepływowej
PEK_W07 umie wytłumaczyć różnice w konstrukcji turbiny akcyjnej i reakcyjnej
PEK_W08 zna zasady regulacji maszyny przepływowej
UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi:
PEK_U01 obliczyć parametry przepływu czynnika w dyszach
PEK_U02 obliczyć pracę jednego stopnia i całej maszyny oraz określić jej sprawność
PEK_U03 obliczyć parametry geometryczne maszyny
PEK_U04 przeanalizować stopień akcyjny i reakcyjny, zdefiniować stopień reakcyjności maszyny
rozprężnej i sprężającej R
PEK_U05 dobrać wskaźnik u/c1 dla maszyn rozprężnych
PEK_U06 określić siły działające na łopatki
PEK_U07 zaprojektować układ przepływowy maszyny
PEK_U08 zaprojektować kinematykę stopnia maszyny
PEK_U09 zinterpretować stratę wylotową w stopniu maszyny
PEK_U10 przeanalizować pracę zaprojektowanego stopnia maszyny przepływowej
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Maszyny przepływowe w podstawowych technologiach energetycznych i instalacjach
przemysłowych 2
Wy2 Klasyfikacja cieplnych maszyn przepływowych i charakterystyka zjawisk w nich
zachodzących 2
Wy3 Kanały przepływowe i elementy realizacji zjawisk przepływowych 2
Wy4 Równanie stanu mediów roboczych, ściśliwość oraz własności termiczne płynu 2
Wy5 Podstawowe prawa opisujące zjawiska przepływowe 2
Wy6 Charakterystyczne liczby stosowane w opisie przepływów płynów ściśliwych 2
Wy7 Opływ profilu, palisada profili i wieńce łopatkowe 2
Wy8 Izentropowy przepływ płynów ściśliwych, wybrane przypadki zastosowań 2
Wy9 Funkcje dynamiczne przepływu izentropowego w ujęciu dla spoczynkowego stanu
odniesienia 2
Wy10 Jednowymiarowa teoria stopnia maszyny ekspansyjnej 2
Wy11 Jednowymiarowa teoria stopnia maszyny sprężającej 2
Wy12 Proces zachodzący w wieńcu kierowniczym maszyny przepływowej 2
Wy13 Proces zachodzący w wieńcu wirującym maszyny przepływowej 2
Wy14 Kinematyka stopnia maszyny przepływowej, trójkąty prędkości 2
Wy15 Bezwymiarowe wskaźniki charakterystyczne dla stopnia maszyny przepływowej 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 wyznaczanie parametrów przepływu jednowymiarowego oraz prędkości dźwięku
w różnych warunkach przepływu 2
Ćw2 Wyznaczanie parametrów krytycznych i liczby Macha w przepływającym gazie 2
Ćw3 Wyznaczanie względnego i bezwzględnego przyrostu temperatury i ciśnienia
podczas jego pełnego wyhamowania 2
Ćw4 Wyznaczanie parametrów przepływu oraz zagęszczania strumienia masy względem
parametrów panujących w przekroju krytycznym 2
100
Ćw5 Zastosowanie zbieżnorozbieżnego układu przepływowego dla uzyskania prędkości
naddźwiękowej 2
Ćw6 Wyznaczanie spadków entalpii w stopniach maszyny przepływowej przy
wykorzystaniu wykresu entropowego is 2
Ćw7 Obliczanie sprawności izentropowej stopnia sprężającego 2
Ćw8 Rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem podstawowego równania maszyn
przepływowych (równanie Eulera) 2
Ćw9 Obliczanie spiętrzenia całkowitego i statycznego w stopniu sprężającym 2
Ćw10 Szkicowanie rozkładu ciśnień w instalacji z wentylatorem pracującym jako ssąco-
tłoczącym 2
Ćw11 Obliczanie wielkości geometrycznych stopnia turbinowego 2
Ćw12 Obliczanie parametrów przepływowych dla przemiany izentropowej 2
Ćw13 Obliczanie strat przepływu w stopniu maszyny przepływowej 2
Ćw14 Obliczanie kinematyki dla stopnia akcyjnego maszyny przepływowej 2
Ćw15 Obliczanie kinematyki dla stopnia reakcyjnego maszyny przepływowej, sprawności
obwodowej 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Zasady projektowania turbin wielostopniowych 2
Pr2 Projekt stopnia regulacyjnego (stopień Curtisa) 2
Pr3 Podział entalpii na stopnie 2
Pr4 Obliczanie średnicy ostatniego stopnia (problemy z ograniczeniem wysokości łopatek) 2
Pr5 Określenie sprawności turbiny, grupy stopni i stopnia 2
Pr6 Obliczanie wlotowego i wylotowego trójkąta prędkości (rysunek) 2
Pr7 Zasady projektowania osiowego i promieniowego stopnia sprężarkowego 2
Pr8 Obliczanie wymiarów geometrycznych wirnika wentylatora promieniowego 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji, prezentacji multimedialnej, tablicy i kredy.
Dyskusja problemu.
N2. Ćwiczenia rachunkowe oraz dyskusja rozwiązań i wyników.
N3. Prezentacja projektu, dyskusja problemu.
N4. Konsultacje indywidualne.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W08 Egzamin pisemny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ĆWICZENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷PEK_U06 Odpowiedzi ustne, czynna
aktywność na zajęciach
F2 PEK_U01÷PEK_U06 Kolokwium zaliczające ćwiczenia
rachunkowe
P = F2, F1 ma wpływ na podwyższenie oceny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PROJEKT
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U07÷PEK_U010 Czynna aktywność na zajęciach
101
F2 PEK_U07÷PEK_U010 Systematyczna praca nad własnym
projektem
F3 PEK_U07÷PEK_U010 Wykonanie projektu
P = (2F3+F1+F2)/4
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Chmielniak T., Maszyny przepływowe, Politechnika Śląska, Gliwice 1997
[2] Gundlach R. W., Podstawy maszyn przepływowych i ich systemów energetycznych, WNT, Warszawa 2008
[3] Gundlach W., Maszyny przepływowe. Część I, PWN, Warszawa 1970
[4] Górniak H., Szymczyk J., Zbiór zadań z termodynamiki przepływu płynów, Politechnika Śląska, Gliwice
1988
[5] Miller A., Teoria maszyn wirnikowych zagadnienia wybrane, Politechnika Warszawska, Warszawa 1989
[6] Postrzednik S., Termodynamika zjawisk przepływowych jednowymiarowe przepływy odwracalne,
Politechnika Śląska, Gliwice 2000
[7] Szargut J., Guzik H., Zadania z termodynamiki technicznej, Politechnika Śląska, Gliwice 2001
[8] Tuliszka E., Termodynamika techniczna, PWN, Warszawa 1978
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Golec K., Silniki przepływowe, Politechnika Krakowska, Kraków 1999
[2] Puzyrewski R., 14 wykładów teorii stopnia maszyny wirnikowej – model dwuwymiarowy (2D),
Politechnika Gdańska, ABB Zamach Ltd, Gdańsk 1998
[3] Puzyrewski R., Podstawy teorii maszyn wirnikowych w ujęciu jednowymiarowym, Ossolineum, Wrocław
1992
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Małgorzata Wiewiórowska [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Maszyny przepływowe
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu Treści programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
S1ENC_W02
C1, C2 Wy1, Wy2 Wy3, Wy4
N1, N4
PEK_W03
PEK_W04
PEK_W05
C2, C3 Wy5, Wy6, Wy7, Wy8
PEK_W06
PEK_W07 C4 Wy9, Wy10, Wy11,Wy12
PEK_W08 C5 Wy13, Wy14 Wy15
PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03 S1ENC_U02
C1, C2 Ćw1, Ćw2, Ćw3 Ćw4,
Ćw5, Ćw6, Ćw7, Ćw8
N2, N4 PEK_U04
PEK_U05
PEK_U06
C3, C4, C5 Ćw9 Ćw10, Ćw11, Ćw12,
Ćw13, Ćw14, Ćw15
PEK_U07
PEK_U08 S1ENC_U03
C1, C2, C3 Pr1, Pr2
Pr3, Pr4 N3, N4
PEK_U09
PEK_U010 C4, C5
Pr5, Pr6
Pr7, Pr8
102
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Maszyny przepływowe
Nazwa w języku angielskim: Turbomachinery
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0412
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia Egzamin
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Podstawowa wiedza z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów, mechaniki płynów,
termodynamiki i podstaw materiałoznawstwa
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 zaznajomienie studentów z rolą maszyn przepływowych w podstawowych technologiach
energetycznych i instalacjach przemysłowych
C2 zapoznanie studentów z pojęciem konwersji energii w stopniach maszyny przepływowej
ekspansyjnej i sprężającej
C3 wyrobienie umiejętności u studentów do poprawnego analizowania jednowymiarowego
przepływu płynów ściśliwych
C4 zapoznanie studentów z kinematyką stopnia maszyny osiowej, promieniowej
i diagonalnej
C5 wyrobienie umiejętności charakteryzowania przez studentów wpływu procesu regulacji
na parametry pracy i sprawność maszyny
103
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA:
PEK_W01 ma uporządkowaną wiedzę w zakresie maszyn przepływowych
PEK_W02 zna i charakteryzuje podstawowe kanały i elementy maszyny przepływowej
PEK_W03 ma wiedzę do definiowania podstawowych praw opisujących zjawiska przepływowe
PEK_W04 ma wiedzę do wyjaśnienia jednowymiarowego przepływu w stopniu maszyny
ekspansyjnej i sprężającej
PEK_W05 ma wiedzę do opisywania procesów zachodzących w stopniu maszyny przepływowej
PEK_W06 posiada wiedzę z zakresu opisu kinematyki stopnia maszyny przepływowej
PEK_W07 umie wytłumaczyć różnice w konstrukcji turbiny akcyjnej i reakcyjnej
PEK_W08 zna zasady regulacji maszyny przepływowej
UMIEJĘTNIOŚCI:
Student potrafi: PEK_U01 zaprojektować układ łopatkowy maszyny
PEK_U02 zaprojektować kinematykę stopnia maszyny
PEK_U03 zinterpretować stratę wylotową w stopniu maszyny
PEK_U04 przeanalizować pracę zaprojektowanego stopnia maszyny przepływowej
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Maszyny przepływowe w podstawowych technologiach energetycznych
i instalacjach przemysłowych 2
Wy2 Klasyfikacja cieplnych maszyn przepływowych i charakterystyka zjawisk
w nich zachodzących 2
Wy3 Kanały przepływowe i elementy realizacji zjawisk przepływowych 2
Wy4 Równanie stanu mediów roboczych, ściśliwość oraz własności termiczne płynu 2
Wy5 Podstawowe prawa opisujące zjawiska przepływowe 2
Wy6 Charakterystyczne liczby stosowane w opisie przepływów płynów ściśliwych 2
Wy7 Opływ profilu, palisada profili i wieńce łopatkowe 2
Wy8 Izentropowy przepływ płynów ściśliwych, wybrane przypadki zastosowań 2
Wy9 Funkcje dynamiczne przepływu izentropowego w ujęciu dla spoczynkowego
stanu odniesienia 2
Wy10 Jednowymiarowa teoria stopnia maszyny ekspansyjnej 2
Wy11 Jednowymiarowa teoria stopnia maszyny sprężającej 2
Wy12 Proces zachodzący w wieńcu kierowniczym maszyny przepływowej 2
Wy13 Proces zachodzący w wieńcu wirującym maszyny przepływowej 2
Wy14 Kinematyka stopnia maszyny przepływowej, trójkąty prędkości 2
Wy15 Bezwymiarowe wskaźniki charakterystyczne dla stopnia maszyny
przepływowej. Zasady regulacji pracy maszyny. 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Zasady projektowania turbin wielostopniowych 2
Pr2 Projekt stopnia regulacyjnego (stopień Curtisa) 2
Pr3 Podział entalpii na stopnie 2
Pr4 Obliczanie średnicy ostatniego stopnia (problemy z ograniczeniem wysokości
łopatek) 2
Pr5 Określenie sprawności turbiny, grupy stopni i stopnia 2
Pr6 Obliczanie wlotowego i wylotowego trójkąta prędkości (rysunek) 2
Pr7 Zasady projektowania osiowego i promieniowego stopnia sprężarkowego 2
Pr8 Obliczanie wymiarów geometrycznych wirnika wentylatora promieniowego 2
Suma godzin 16
104
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji, prezentacji multimedialnej, tablicy i kredy.
Dyskusja problemu.
N2. Prezentacja projektu, dyskusja problemu.
N3. Konsultacje indywidualne.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W08 Egzamin pisemny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PROJEKT
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01÷PEK_U04 Czynna aktywność na zajęciach
F2 PEK_U01÷PEK_U04 Systematyczna praca nad własnym projektem
F3 PEK_U01÷PEK_U04 Wykonanie projektu
P = (2F3+F1+F2)/4
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Chmielniak T., Maszyny przepływowe, Politechnika Śląska, Gliwice 1997
[2] Gundlach R. W., Podstawy maszyn przepływowych i ich systemów energetycznych, WNT,
Warszawa 2008
[3] Gundlach W., Maszyny przepływowe. Część I, PWN, Warszawa 1970
[4] Górniak H., Szymczyk J., Zbiór zadań z termodynamiki przepływu płynów, Politechnika Śląska,
Gliwice 1988
[5] Miller A., Teoria maszyn wirnikowych zagadnienia wybrane, Politechnika Warszawska,
Warszawa 1989
[6] Postrzednik S., Termodynamika zjawisk przepływowych jednowymiarowe przepływy
odwracalne, Politechnika Śląska, Gliwice 2000
[7] Szargut J., Guzik H., Zadania z termodynamiki technicznej, Politechnika Śląska, Gliwice 2001
[8] Tuliszka E., Termodynamika techniczna, PWN, Warszawa 1978
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Golec K., Silniki przepływowe, Politechnika Krakowska, Kraków 1999
[2] Puzyrewski R., 14 wykładów teorii stopnia maszyny wirnikowej – model dwuwymiarowy (2D),
Politechnika Gdańska, ABB Zamach Ltd, Gdańsk 1998
[3] Puzyrewski R., Podstawy teorii maszyn wirnikowych w ujęciu jednowymiarowym, Ossolineum,
Wrocław 1992
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Małgorzata Wiewiórowska [email protected]
105
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Maszyny przepływowe
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI ELEKTROENERGETYKA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
S1EEN_W02
C1, C2 Wy1, Wy2
Wy3,Wy4
N1, N3
PEK_W03
PEK_W04
PEK_W05
C2, C3 Wy5, Wy6
Wy7, Wy8
PEK_W06
PEK_W07 C4
Wy9, Wy10
Wy11, Wy12
PEK_W08 C5 Wy13, Wy14
Wy15
PEK_U01
PEK_U02 S1EEN_U02
C1, C2, C3 Pr1, Pr2
Pr3, Pr4 N2, N3
PEK_U03
PEK_U04 C4, C5
Pr5, Pr6
Pr7, Pr8
106
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne
Nazwa w języku angielskim: Engineering Materials and Consumables
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0420
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytywnymi ocenami na
świadectwie ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie uczestników kursu z budową i właściwościami materiałów
konstrukcyjnych i eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn z uwzględnieniem
energetyki.
C2 – Wyrobienie umiejętności doboru materiałów w zależności od wymagań mechanicznych
i technologicznych
107
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – uporządkowana wiedza na temat poszczególnych grup materiałów
konstrukcyjnych stosowanych w budowie maszyn i energetyce cieplnej
PEK_W02 – wiedza na temat materiałów eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn
i energetyce cieplnej
PEK_W03 – wiedza na temat własności i zasad doboru materiałów konstrukcyjnych w
budowie maszyn i energetyce cieplnej
PEK_W04 – wiedza na temat własności i zasad doboru materiałów eksploatacyjnych w
budowie maszyn i energetyce cieplnej
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – umiejętność pomiarów podstawowych własności materiałów konstrukcyjnych i
eksploracyjnych
PEK_U02 – umiejętność doboru materiałów konstrukcyjnych w zależności od wymagań
konstrukcyjnych, funkcjonalnych i technologicznych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wstęp. Przegląd materiałów, klasyfikacja 2
Wy2 Własności mechaniczne materiałów konstrukcyjnych 2
Wy3 Własności mechaniczne materiałów konstrukcyjnych c.d. 2
Wy4 Własności termiczne materiałów konstrukcyjnych 2
Wy5 Problemy eksploatacyjne – pękanie, zmęczenie 2
Wy6 Problemy eksploatacyjne – pełzanie, korozja 2
Wy7 Materiały eksploatacyjne 2
Wy8 Zaliczenie 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie 1
La2 Pomiar współczynników tarcia 2
La3 Pomiar wydłużenia cieplnego 2
La4 Pomiar współczynnika przewodzenia cieplnego izolacji 2
La5 Pomiar współczynników sztywności metali 2
La6 Pomiar lepkości, temperatury kroplenia i gęstości 2
La7 Dobór materiałów konstrukcyjnych do określonych zastosowań 2
La8 Zaliczenie 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów
N2. Konsultacje
N3. Praca własna – przygotowanie do laboratorium
N4. Kontrola przygotowania do zajęć w formie krótkiego testu
N5. Przygotowanie sprawozdania z laboratorium
N6. Test zaliczeniowy
108
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny F – formująca(w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W04 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01 ÷ PEK_U02 Wejściówka, odpowiedzi ustne
F2 PEK_U01 ÷ PEK_U02 Sprawozdanie
P = (F1 + F2) / 2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[42] Wstęp do inżynierii materiałowej, Marek Blicharski, WNT Warszawa 2003
[43] Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe – podstawy nauki o materiałach i
metaloznawstwo, L.A. Dobrzański, WNT Warszawa 2006
[44] Dobór Materiałów w projektowaniu inżynierskim Michael F. Ashby WNT
Warszawa 1996
[45] Paliwa oleje i smary w ekologicznej eksploatacji, Alfred Podniadło, Warszawa WNT
2002
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[45] Izolacje cieplne – Mechanizmy wymiany ciepła, właściwości cieplne i ich
pomiary, Piotr Furmański, Tomasz S. Wiśniewski, Jerzy Banaszek, ITC – Politechnika
Warszawska 2006
[46] Materiały inżynierskie cz. 1 – właściwości i zastosowania, Michael F. Ashby,
David R.H. Jones, WNT Warszawa 1995
[47] Materiały inżynierskie cz. 2 – kształtowanie struktury i właściwości, dobór
materiałów, Michael F. Ashby, David R.H. Jones, WNT Warszawa 1995
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Wach, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W09
C1 Wy1 ÷ Wy6
N1, N2, N6 PEK_W02 C1 Wy7 PEK_W03 C1 Wy1 ÷ Wy6 PEK_W04 C1 Wy7 PEK_U01
K1ENG_U24 C2 La2 ÷ La6
N2, N3, N4, N5 PEK_U02 C2 La7
109
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Mechanika i wytrzymałość materiałów.
Nazwa w języku angielskim Mechanics and Strength of Materials
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0460
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w
Uczelni (ZZU)
30 30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 90
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów
zaznaczyć kurs końcowy
(X)
Liczba punktów ECTS 2 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
17. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.
2. Znajomość podstawowych praw i definicji z mechaniki technicznej – statyka.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu mechaniki technicznej – kinematyka i
dynamika.
C2. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu wytrzymałości materiałów.
C3. Wyrobienie umiejętności wykorzystywania właściwych technik i metod obliczeniowych w
zakresie mechaniki technicznej – kinematyka i dynamika oraz wytrzymałość materiałów.
110
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – ma podstawową wiedzę dotyczącą opisu ruchu punktu materialnego i ciała doskonale
sztywnego – kinematyka.
PEK_W02 – ma podstawową wiedzę dotyczącą stanu nierównowagi sił działających na punkt
materialny i ciało doskonale sztywne – dynamika
PEK_W03 – zna podstawowe definicje i prawa z wytrzymałości materiałów.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań dotyczących opisu ruchu
punktu materialnego i ciała doskonale sztywnego – kinematyka.
PEK_U02 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań dotyczących stanu
nierównowagi sił działających na punkt materialny i ciało doskonale sztywne – dynamika.
PEK_U03 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania podstawowych przypadków z
wytrzymałości materiałów.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Momenty gnące, siły tnące, siły normalne w belkach i ramach 2
Wy2 Kinematyka punktu. Ruch ciała sztywnego 3
Wy3 Dynamika ruchu swobodnego i nieswobodnego punktu materialnego 3
Wy4 Zasady zachowania. Praca, moc i energia kinetyczna 3
Wy5 Geometria mas. 3
Wy6 Rozciąganie i ściskanie statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne 4
Wy7 Ścinanie. Skręcanie wałów okrągłych. Wyboczenie 3
Wy8 Zginanie statycznie wyznaczalnych belek i ram. Linia ugięcia 4
Wy9 Wytrzymałość złożona. 4
Wy10 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Wyznaczanie momentów gnących, sił tnących i normalnych w belkach i
ramach
2
Ćw2 Kinematyka punktu. Ruch ciała sztywnego 3
Ćw3 Dynamika punktu materialnego. 3
Ćw4 Zasady zachowania, praca, moc i energia kinetyczna 3
Ćw5 Geometria mas 3
Ćw6 Rozciąganie i ściskanie statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne 4
Ćw7 Ścinanie. Skręcanie wałów okrągłych. 3
Ćw8 Zginanie statycznie wyznaczalnych belek i ram. Linia ugięcia 4
Ćw9 Wytrzymałość złożona. 4
Ćw10 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – forma tradycyjna, prezentacje multimedialne.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – rozwiązywanie zadań, dyskusja.
N3. Praca własna studenta
N4. Konsultacje.
111
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01, PEK_W02,
PEK_W03
Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U02
PEK_U03
Kartkówki na każdych zajęciach
F2 PEK_U01, PEK_U02
PEK_U03
Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1,F2}
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[46] Misiak J., Mechanika techniczna t.I i II, WNT Warszawa (2003)
[47] Misiak J., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej t.I, II i III, WNT Warszawa (2003)
[48] Misiak J., Mechanika ogólna t. I statyka i kinematyka, WNT, Warszawa (1998)
[49] Misiak J., Mechanika ogólna t, II dynamika, WNT, Warszawa (1998)
[50] Żuchowski R., Wytrzymałość materiałów, Oficyna Wydawnicza PWr, (1998).
[51] Niezgodziński M, Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydawnictwo Naukowe
PWN Warszawa (2010).
[52] Niezgodziński M, Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT Warszawa
(2012).
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[48] Niezgodziński M., Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN (1998)
[49] Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa
(1998)
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Piotr Szulc, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Mechanika i wytrzymałość materiałów
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W12
C1 Wy1-Wy5
N1, N3, N4 PEK_W02 C1 Wy1-Wy5
PEK_W03 C2 Wy6-Wy10
PEK_W04 C2 Wy6-Wy10
PEK_U01
K1ENG_U18
C3 Cw1-Cw5
N2, N3, N4 PEK_U02 C3 Cw1-Cw5
PEK_U03 C3 Cw6-Cw10
112
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Mechanika płynów
Nazwa w języku angielskim Fluid Mechanics
Kierunek studiów Energetyka
Stopień studiów i forma: I, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0470
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia Egzamin zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki
2. Znajomość zagadnień dotyczących modelowania płynu idealnego
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej modelowania przepływu płynu lepkiego
C1.1. Zapoznanie studentów z procesami fizycznymi występującymi przy przepływie płynu
lepkiego.
C1.2. Zapoznanie studentów z podstawowymi równaniami służącymi do modelowania
przepływu płynu lepkiego.
C1.3. Szczegółowe przygotowanie studentów do projektowania i obliczania wybranych
układów hydraulicznych oraz sporządzania rozkładów energii.
C2 Wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń hydraulicznych dla płynu lepkiego,
C2.1. Obliczania prostych i złożonych układów hydraulicznych.
C2.2. Sporządzania rozkładów energii w układzie hydraulicznym.
C2.3. Wyznaczania podstawowych wielkości układów hydraulicznych.
113
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy: posiada podstawową wiedzę dotyczącą modelowania płynu lepkiego
PEK_W01 – zna podstawowe zjawiska zachodzące w przepływie płynu lepkiego oraz
równania i definicje służące do jego modelowania.
PEK_W02 – zna podstawowe metody rozwiązywania wybranych układów hydraulicznych.
Z zakresu umiejętności: potrafi zastosować poznane wzory i metody rozwiązywania
zagadnień do rozwiązywania problemów inżynierskich dotyczących przepływu płynu
lepkiego
PEK_U01 – potrafi obliczać straty hydrauliczne w układach.
PEK_U02 – potrafi rozwiązać różnymi metodami proste i złożone układy hydrauliczne.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Podstawowe pojęcia Mechaniki Płynów 2
Wy2 Uogólnione równanie Bernoulliego 2
Wy3 Zagadnienie przepływu pomiędzy dwoma zbiornikami 2
Wy4 Wykres Ancony 2
Wy5 Zagadnienie przepływu pomiędzy trzema zbiornika. Regulacja układu trzech
zbiorników. 3
Wy6 Zagadnienia obliczeń hydraulicznych układów szeregowo-równoległych 3
Wy7 Podsumowanie materiału, zagadnienia egzaminacyjne 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących układów hydraulicznych płynu
idealnego
2
Ćw2 Ogólne zasady rozwiązywania układów hydraulicznych płynu lepkiego.
Obliczanie strat hydraulicznych. Zasady pisania i rozwiązywania równania
Bernoulliego.
2
Ćw3 Metody analityczne i graficzne rozwiązywania zagadnienia przepływu
pomiędzy dwoma zbiornikami.
2
Ćw4 Sporządzanie wykresu Ancony dla szeregowego układu hydraulicznego.
Interpretacja wykresu Ancony.
2
Ćw5 Metoda rozwiązywania zagadnienia przepływu pomiędzy trzema
zbiornikami. Regulacja układu trzech zbiorników.
2
Ćw6 Analityczna i graficzna metoda rozwiązywania hydraulicznych układów
szeregowo-równoległych.
2
Ćw7 Kolokwium zaliczeniowe 3
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji zawierającej podstawową wiedzę oraz
przykłady jej zastosowania.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.
N3.Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności.
N4. Ćwiczenia rachunkowe – kolokwium zaliczeniowe.
N5. Konsultacje.
N6. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do ćwiczeń rachunkowych.
N7. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do egzaminu.
114
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01÷ PEK_W03 Egzamin pisemny
Ocena przepisywana z ćwiczeń rachunkowych w przypadku otrzymania oceny wyższej niż 4,0.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1
PEK_U01- PEK_U02
Kartkówki na każdych
zajęciach
F2 Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1, F2}, F1 – na podstawie punkcji za kartkówki
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
.Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., MECHANIKA PŁYNÓW, Wydawnictwo Politechniki,
Wrocławskiej, Wrocław 2001.
[53] Bechtold (red.), MECHANIKA PŁYNÓW. ZBIÓR ZADAN, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 1993.
[54] Burka E.S., Nałęcz T.J., MECHANIKA PŁYNÓW W PRZYKŁADACH , PWN, Warszawa,
1994
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
.Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R., MECHANIKA PŁYNÓW W INŻYNIERII SRODOWISKA,
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997
[50] Ratajczak R., Zwoliński W., Zbiór zadań z hydromechaniki, PWN, Warszawa, 1981
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Tomasz Tietze, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Mechanika Płynów
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1ENG_W10
C1.1, C1.2 Wy1, Wy2 N1, N5, N7
PEK_W02 C1.3 Wy3 ÷ Wy7
PEK_U01 K1ENG_U14
C2.3 Ćw1, Ćw2 N2,N3,N4,N5,N6
PEK_U02 C2.1, C2.2 Ćw3 ÷ Ćw7
115
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Mechanika płynów - laboratorium
Fluid Mechanics - Laboratory
Energetyka
I stopień, stacjonarna
obowiązkowy
ESN0480
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia
Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu mechaniki płynów
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Przeprowadzenie doświadczalnego wyznaczenia charakteru przepływu (laminarnego,
turbulentnego), przepływu przez przewężenie i opływu.
C2 – Przeprowadzenie doświadczalnego wyznaczenia profilu prędkości w rurze, strumienia
przepływu, współczynników strat hydraulicznych, przebiegu linii ciśnień w przewężeniu i
szeregowym systemie hydraulicznym, charakterystyki przelewu mierniczego i kanału
Venturiego.
116
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – przeprowadzić doświadczalne wyznaczenie profilu prędkości w rurze,
PEK_U02 – wykonywać pomiary strumienia przepływu, współczynników strat
hydraulicznych, przebiegu linii ciśnień w przewężeniu i w szeregowym systemie
hydraulicznym,
PEK_U03 – sporządzać charakterystyki przelewu mierniczego i kanału Venturiego.
PEK_U04 – przeprowadzić doświadczalne wyznaczenie charakteru przepływu, przepływu
przez przewężenie i opływu.
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La01 Szkolenie BHP, wprowadzenie do laboratorium 2
La02 Równowaga względna 2
La03 Profil prędkości w rurze 2
La04 Współczynnik przepływu zwężki pomiarowej 2
La05 Współczynnik oporu liniowego w przepływie turbulentnym 2
La06 Współczynnik oporu liniowego w przepływie laminarnym 2
La07 Rozkład ciśnienia w szeregowym układzie hydraulicznym (Ancona) 2
La08 Rozkład ciśnienia w zwężce Venuriego 2
La09 Kawitacja w zwężeniu rury 2
La10 Charakterystyka przelewu mierniczego 2
La11 Charakterystyka koryta Venturiego 2
La12 Opływ ciała 2
La13 Krytyczna liczba Reynoldsa 2
La14 Sprawdzian pisemny z wykresu Ancony 2
La15 Rozliczenie i omówienie sprawozdań, odpowiedzi ustne, zaliczenie 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Laboratorium:
– ćwiczenia laboratoryjne;
– dyskusja wyników pomiarów;
– odpowiedzi ustne;
– krótkie sprawdziany pisemne;
– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych.
N2. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷PEK_U04 Odpowiedzi ustne, krótkie
sprawdziany pisemne
F2 PEK_U01÷PEK_U04 Sprawozdanie z ćwiczeń
laboratoryjnych
P=((7*F1)/7)*0,4 + ((6*F2)/6*0,6
117
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[51] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., Mechanika Płynów, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2001.
[52] Szewczyk H. (red.), Mechanika Płynów. Ćwiczenia laboratoryjne, Wydawnictwo
Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1989.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[12] Bechtold (red.) Mechanika Płynów. Zbiór zadań, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 1993.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wiesław Wędrychowicz, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Mechanika płynów - laboratorium Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03
PEK_U04
K1ENG_U15 C1, C2 La02÷14 N1, N2
118
WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Miernictwo energetyczne
Nazwa w języku angielskim: Power Engineering Metrology
Kierunek studiów : Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopnia inżynierskie, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0523
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 60
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie metrologii i techniki eksperymentu, termodynamiki i mechaniki
płynów potwierdzone ocenami z zaliczen i egzaminów
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z metodami i technikami pomiaru podstawowych wielkości w
procesach cieplono przepływowych w energetyce
C2- Zapoznanie studentów z metodyką wzorcowania aparatury pomiarowej z
uwzględnieniem szacowania niepewności pomiaru
C3 – Wykształcenie umiejętności wykonywania podstawowych parametrów
charakteryzujących procesy cieplno przepływowe w energetyce i prezentacji ich wyników.
C4 – Wyrobienie u studentów umiejętności wykonywania charakterystyk wzorcowniczych
przyrządów pomiarowych
119
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 - posiada wiedzę z zakresu metodyki pomiaru: temperatury, ciśnienia, przepływu, analizy
spalin, kalorymetrii oraz indykowania ciśnień w maszynach tłokowych
PEK_W02 - posiada wiedzę w zakresie identyfikowania źródeł niepewności pomiarowych przy
zastosowaniu różnych metod i przyrządów pomiarowych
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi wykonać pomiary: temperatury, ciśnienia, przepływu, wartości opałowej, składu
chemicznego gazów
PEK_U02 – potrafi oszacować niepewność pomiaru
PEK_U03 – potrafi opracować wynik przeprowadzonych pomiarów. Przedstawić je w postaci
graficzne i tabelarycznej
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1 Niepewności pomiarowe, podstawowe wiadomości o metodach i przyrządach
pomiarowych 2
Wy 2 Pomiary temperatur metodami kontaktowymi i bezkontaktowymi, termowizja 4
Wy 3 Pomiary temperatur metodami bezkontaktowymi, termowizja 3
Wy 3 Pomiary ciśnień , przetworniki ciśnień 4
Wy 4 Pomiary przepływu metodami inwazyjnymi 4
Wy 5 Pomiary przepływu metodami nieinwazyjnymi 2
Wy 6 Zwężki 4
Wy 7 Kalorymetria paliw stałych, ciekłych i gazowych 3
Wy 8 Analiza składu chemicznego spalin i gazów, pomiary wilgotności 2
Wy 9 Indykowanie maszyn i silników tłokowych 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - laboratorium Liczba
godzin
La1 Wprowadzenie. Sprawy organizacyjne: przepisy ogólne, przepisy BHP 2
La2 Pomiary temperatur za pomocą termoelementów 2
La3 Pomiar temperatury termometrami rezystancyjnymi metalowymi i
półprzewodnikowymi. Wzorcowanie mierników temperatur.
2
La4 Pomiary temperatur za pomocą pirometrów 2
La5 Pomiar ciśnień i wzorcowanie manometrów 2
La6 Pomiar strumieni masy płynu metodami zwężkowymi 2
La7 Pomiar strumieni masy płynu sądami uśredniającymi 2
La8 Pomiar strumieni masy płynu w kanałach o przekroju prostokątnym 2
La9 Pomiar strumieni masy płynu przepływomierzami bezkontaktowymi 2
La10 Pomiar strumieni masy płynu przepływomierzami: Coriolisa, wirowym,
termicznymi i elektromagnetycznymi
2
La11 Techniczna analiza spalin i sprawdzanie analizatorów spalin 2
La12 Kalorymetria paliw stałych 2
La13 Kalorymetria paliw gazowych 2
La14 Indykowanie ciśnień w maszynach tłokowych 2
La15 Laboratorium dodatkowe ( odrabianie laboratorium), zaliczenie 2
Suma godzin 30
120
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów
N2 Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć
N3 Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu
N4 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów
N5 Praca własna studenta
N6 Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01 ÷PEK_W02 egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- Laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U03 Krótkie sprawdziany pisemne,
F2 PEK_U01÷ PEK_U03 odpowiedzi ustne, dyskusja,
F3 PEK_U01÷ PEK_U03 obrona sprawozdań
P= 0,4F1 + 0,4 F2+ 0,2 F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Turkowski M., Przemysłowe sensory i przetworniki pomiarowe, Wyd. Pol. Warszawskiej 2000,
Warszawa 2000
[2] Taler D., Pomiar ciśnienia, prędkości i strumienia przepływu płynu, UWN-D, Kraków 2006
[3] Negrusz A., Stańda J. Badania procesów termoenergetycznych. Skrypt Politechniki Wrocławskiej,
Wrocław 1980
[4] Praca zbiorowa. Pomiary cieplne. Cz. I. WNT. Warszawa 1995
[5] J. Stańda, J. Górecki, A. Andruszkiewicz: Badanie maszyn i urządzeń energetycznych,
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004
[6] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Romer E. Miernictwo przemysłowe. WNT. Warszawa 1978
[2] Michalski L. , Eckersndorf K., Pomiary temperatur. WNT. Warszawa 1986
[3] Strzelczyk F. Metody i przyrządy w pomiarach cieplno-energetycznych. Skrypt Politechniki
Łódzkiej, Łódź 1993
[4] Arendarski J.: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa
2003.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Krzysztof Kubas; [email protected]
121
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Miernictwo energetyczne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
K1ENG_W24
C1, C2 Wy1÷ Wy9
N1,N5,N6
PEK_U01
K1ENG_U32
C3 La2÷ La4
N1÷N6 PEK_U02 C4 La3÷ La5
La11 PEK_U03 C3 La2÷ La14
122
WYDZIAŁ MECHANICZNO – ENERGETYCZNY Y
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Napędy elektryczne
Nazwa w języku angielskim Electrical drives
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN 0555
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
W zakresie wiedzy:
1. Ma wiedzę w zakresie znajomości podstawowych praw elektrotechniki i mechaniki.
2. Ma podstawową wiedzę w zakresie działania elementów i układów elektronicznych oraz
zna budowę o działanie podstawowych urządzeń i maszyn elektrycznych.
W zakresie umiejętności:
1. Potrafi poprawnie i efektywnie zastosować wiedzę z elektrotechniki i mechaniki do
jakościowej i ilościowej analizy zagadnień związanych ze studiowaną dyscypliną.
2. Potrafi krytycznie analizować proste układy mechaniczne i obwody elektryczne, rysować
schematy kinematyczne układów mechanicznych oraz prostych układów elektronicznych..
W zakresie kompetencji:
1. Rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego doskonalenia się, podnoszenia kompetencji
zawodowych.
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przekazanie uporządkowanej i podbudowanej teoretycznie wiedzy niezbędnej do
zrozumienia zagadnień statyki i dynamiki napędów elektrycznych
C2 . Poznanie podstawowych układów napędowych prądu stałego i przemiennego oraz metod
sterowania prędkością w tych napędach i zagadnień ich projektowania.
123
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
W zakresie wiedzy:
PEK_W01 Rozumie problemy i zadania napędu elektrycznego. Posiada wiedzę w zakresie statyki
i dynamiki napędów elektrycznych, podstawowych układów napędowych prądu stałego i
przemiennego oraz metod sterowania prędkością w tych napędach i zagadnień ich
projektowania.
W zakresie umiejętności:
PEK_U01 Potrafi analizować pracę układów napędowych z silnikami prądu stałego i
przemiennego. Potrafi dobrać układy regulacji w zależności od rodzaju silnika.
W zakresie kompetencji społecznych:
PEK_K01 Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Elementy składowe układu napędowego, obszary pracy, charakterystyki
silników i maszyn roboczych. Równanie ruchu, warunek równowagi statycznej 2
Wy2 Układy napędowe z silnikami obcowzbudnymi prądu stałego: sterowanie
prędkością i hamowaniem. 2
Wy3 Przekształtnikowe układy napędowe prądu stałego: możliwości kształtowania
charakterystyk za pomocą sprzężeń zwrotnych. 2
Wy4 Układy napędowe z silnikami indukcyjnymi: metody sterowania prędkością,
metody hamowania. 2
Wy5 Częstotliwościowe sterowanie silnikami indukcyjnymi i synchronicznymi. 2
Wy6 Przekształtnikowe układy przetwarzania energii ze źródeł odnawialnych 2
Wy7 Zagadnienia projektowania układów napędowych. 2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Prezentacja regulaminu BHP i regulaminu wewnętrznego laboratorium.
Ustalenie zasad zaliczenia przedmiotu. Zapoznanie się ze stanowiskami
laboratoryjnymi oraz omówienie zasad wykonywanie ćwiczeń laboratoryjnych.
2
La2 Badanie układu napędowego z silnikiem obcowzbudnym zasilanym z
nawrotnego prostownika sterowanego.
2
La3 Badanie wielosilnikowego elektromechanicznego systemu napędowego. 2
La4 Badanie układów elektrycznego hamowania silników indukcyjnych. 2
La5 Badanie układu napędowego z silnikiem indukcyjnym i falownikiem napięcia. 2
La6 Badanie przekształtnikowego układu napędowego z silnikiem
bezszczotkowym.
2
La7 Badanie generatora z przekształtnikiem statycznym przy pracy w systemie
autonomicznym i na sieć zasilającą.
2
La8 Sprawdzian zaliczeniowy 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
Wykład:
N1. Wykład informacyjny
N2. Prezentacja multimedialna
Laboratorium:
N1. Krótkie sprawdziany wiadomości przed rozpoczęciem laboratorium
N2. Przygotowanie sprawozdania
N3. Konsultacje
124
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
Wykład
P PEK_W01
PEK_K01
kolokwium
Laboratorium
F1
F2
PEK_U01 Kartkówka/ odpowiedź ustna
Sprawozdanie z ćwiczenia laboratoryjnego
P = α1 F1 + α2F2 = 0,5F1+0,5 F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA
[55] Tunia H., Kaźmierkowski M.P.: Automatyka napędu przekształtnikowego. PWN,
Warszawa, 1989
[56] Kaczmarek T., Zawirski K.: Układy napędowe z silnikiem synchronicznym. Wydawnictwa
Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2001
[57] Napęd elektryczny – laboratorium, praca zbiorowa pod red. T. Orłowskiej – Kowalskiej,
Oficyna Wyd. P.Wr., 2000
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[53] Krzemiński Z.: Cyfrowe sterowanie maszynami asynchronicznymi. Wydawnictwo
Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 200
[54] Jagiełło A.,S.: Systemy elektromechaniczne dla elektryków, Politechnika Krakowska,
Kraków, 2008
[55] Leonard W., "Control of Electrical Drives", Springer-Verlag, Berlin, 1985
[56] Czemplik A.: Modele dynamiki układów fizycznych dla inżynierów. Zasady i przykłady
konstrukcji modeli dynamicznych obiektów automatyki. WNT 2008.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL
Stanisław Azarewicz, stanisł[email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Napędy elektryczne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Elektroenergetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku i
specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 S1EEN_W01 C1, C2 Wy1 – Wy7 N1 – N2 PEK_U01 S1EEN_U01 C1, C2 La1 – La7 N1 – N3 PEK_K01 S1EEN_K01 C1, C2 Wy1 – Wy8 N1 – N2
N1 – N3
125
WYDZIAŁ Mechaniczno- Energetyczny
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej
Nazwa w języku angielskim Intellectual and Industrial Property Protection
Kierunek studiów Mechanika i budowa maszyn, Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obligatoryjny
Kod przedmiotu PRZ1152W
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
18. Brak wymagań wstępnych
CELE PRZEDMIOTU
C1. Zdobycie podstawowej wiedzy dotyczącej rodzajów, sposobów ochrony i wykorzystania
zasobów intelektualnych podlegających prawom własności intelektualnej.
C2: Rozumienie znaczenia, systemów, zasad i procesu ochrony własności intelektualnej, podlegającej
zarówno prawom własności przemysłowej (wynalazki, wzory, oznaczenia itp.), jak i prawom
autorskim i pokrewnym (utwory literackie, opracowania naukowe, dzieła artystyczne, programy
komputerowe, bazy danych itp).
C3: Rozumienie aspektów prawnych i ekonomicznych ochrony i wykorzystania własności
intelektualnej w organizacjach w różnych sektorach przemysłu.
C4: Poznanie źródeł informacji o chronionej własności intelektualnej oraz celów i sposobów ich
wykorzystania w procesie ochrony wiedzy i procesach innowacyjnych
126
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia, zasady i przepisy prawa dotyczące
ochrony i korzystania z własności intelektualnej (przemysłowej i prawnoautorskiej).
PEK_W02 Student ma podstawową wiedzę na temat wszystkich przedmiotów własności
intelektualnej oraz odpowiednich dla nich form i procedur ochrony prawnej.
PEK_W03 Student rozumie znaczenie i korzyści płynące z ochrony własności intelektualnej
dla współczesnych przedsiębiorstw oraz koszty jej uzyskania i utrzymywania. Jest
również świadomy zagrożeń związanych z naruszeniem praw ochrony własności
intelektualnej.
PEK_W04 Student zna podstawowe źródła (bazy) informacji o chronionej własności
intelektualnej i zna cele oraz sposoby ich wykorzystania w procesie ochrony wiedzy i
procesach innowacyjnych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba godzin
Wy1
Znaczenie własności intelektualnej w działalności przedsiębiorstw i
życiu codziennym. Pojęcie własności intelektualnej i przemysłowej,
rodzaje i sposoby ochrony wiedzy.
2
Wy2
Prawo Własności Przemysłowej – rodzaje wiedzy podlegającej
ochronie PWP, pojęcie wynalazku, patentu i zdolności patentowej,
procedury ochrony patentowej (PL, EU,międzynarodowe)
6
Wy3 Ochrona oznaczeń - znaki towarowe i usługowe oraz oznaczenia
geograficzne 2
Wy4 Ochrona wzorów użytkowych i przemysłowych oraz know-how 2
Wy5 Dostęp i sposoby korzystania z baz informacji o chronionej własności
intelektualnej – cele i przykłady wykorzystania informacji patentowej 2
Wy6 Prawa autorskie i prawa pokrewne: ochrona utworów, przedmiot i
podmiot praw, czas trwania ochrony 6
WY7
Naruszenia praw własności intelektualnej, ograniczenia praw, wady i
zalety różnych systemów ochrony wiedzy, korzystanie z wiedzy
chronionej – przykłady i studia przypadków.
4
WY8 Wykorzystanie i komercjalizacja własności intelektualnej, umowy 4
WY9 Kolokwium 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Prezentacje multimedialne
N2. Internetowe bazy informacji patentowej
N3. Konsultacje
127
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_W01 –W04 Kolokwium
F2 PEK_W01 –W04 Aktywność
P1 (dla wykładu) = 0,8*F1 + 0,2*F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Red. Kotarba W., Ochrona wiedzy a kapitał intelektualny organizacji. PWE
Warszawa 2006.
2. Red. Kostański P., Prawo własności przemysłowej, Komentarz, C.H.Beck,
Warszawa 2010
3. J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z.Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E.Traple,
Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz. Zakamycze 2008.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej. Dz. U. Nr 49 z 2001r.,
poz. 508.
2. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dz. U. Nr 80
z 2000r., poz. 904.
3. Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Dz. U. Nr 47,
poz. 211, z 1996r. Nr 106, poz. 496, z 1997r. Nr 88, poz. 554, z 1998r. Nr 106, poz. 668.
4. Serwisy internetowe: www.uprp.pl, www.epo.org, www.wipo.org
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Lidia Żurawowicz, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
Mechanika i budowa maszyn (MBM), Energetyka (ENG)
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1MBM_W16
lub
K1ENG_W13
C1-C4 W1-W8 N1, N2, N3 PEK_W02
PEK_W03
PEK_W04
128
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Pakiety użytkowe
Nazwa w języku angielskim: Application Packages /Utility Packages
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu INN1003
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursówzaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym
(P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym
bezpośredniego kontaktu
(BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Kompetencje w zakresie matematyki i informatyki, potwierdzone pozytywnymi
ocenami na świadectwie ukończenia szkoły średniej.
2. Znajomość zagadnień związanych z technologiami informacyjnymi
\
CELE PRZEDMIOTU
C1.Zapoznanie studentów z zaawansowanymi możliwościami zintegrowanego pakietu
aplikacji biurowych Microsoft Office.
C2. Wyrobienie umiejętności automatyzowania pracy przy użyciu tych aplikacji oraz
tworzenia własnych narzędzi za pomocą makr i algorytmów w Visual Basicu for
Application.
C3. Wyrobienie umiejętności doboru odpowiednich narzędzi w aplikacjach Microsoft Office
do rozwiązywania zadań, pojawiających się w trakcie studiów na różnych zajęciach.
C4. Zaznajomienie studentów z podstawami programowania w języku programowania
Visual Basic for Application.
129
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA osoby, która zaliczyła kurs
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – Potrafi posługiwać się sprawnie edytorem tekstu, stosować narzędzia do
automatyzacji wszelkiego formatowania, łącznie z numeracją, spisami, itp. oraz
rejestrować i używać makra.
PEK_U02 – Umie zastosować edytor równań do rozbudowanych postaci wzorów.
PEK_U03 – Obsługuje korespondencję seryjną w edytorze tekstu.
PEK_U04 – Zna i stosuje podstawowe narzędzia arkusza kalkulacyjnego Excel.
PEK_U05 –Przeprowadza obliczenia, stosując formuły zawierające adresy względne,
bezwzględne i mieszane.
PEK_U06 – Posługuje się sprawnie kreatorem wykresów, opracowuje wykresy z dużą ilością
szczególnych wymagań.
PEK_U07 – Rozwiązuje różne zadania algebraiczne (układy równań), statystyczne (regresja)
z wykorzystaniem funkcji Excela.
PEK_U08 – Przeprowadza obliczenia przy użyciu narzędzia Solver.
PEK_U09 – Korzysta z prostych metod numerycznych rozwiązywania równań w Excelu.
PEK_U10 – Umie sformułować prosty algorytm informatyczny rozwiązania zadania i
stworzyć jego kod w języku Visual Basic for Application.
PEK_U11 – Posługuje się funkcjami standardowymi Excela, Visual Basica i potrafi
zaprojektować własną funkcję.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie do edytora tekstu Word. Wybrane pozycje z menu.
Zastosowania mniej znanych, praktycznych narzędzi w zadaniach.
2
La2 Rejestrowanie i wykonywanie makr w Wordzie. Formatowanie dużego tekstu
z użyciem makr i zaawansowanych narzędzi.
2
La3 Pisanie rozbudowanych wzorów przy pomocy edytora równań.
Objaśnienie i praktyczne użycie korespondencji seryjnej.
2
La4 Wprowadzenie do arkusza kalkulacyjnego Excel. Wybrane pozycje z menu:
definiowanie list niestandardowych, wypełnianie serii danych, formatowanie
warunkowe i inne narzędzia. Adresy względne, bezwzględne i mieszane.
2
La5 Przegląd i użycie funkcji logicznych Excela. Rozwiązywanie równania
kwadratowego i wykres paraboli z automatycznym doborem serii danych.
Rozwiązywanie układu równań metodą Cramera z użyciem zagnieżdżonych
funkcji logicznych.
2
La6 Obliczanie współczynników regresji liniowej z zastosowaniem dwóch metod:
samodzielnego wpisywania formuł oraz użycia wbudowanych funkcji Excela.
Ilustracja otrzymanych wyników na wykresie. Porównanie. Definiowanie
komórek i bloków w Excelu.
2
La7 Opisanie i zastosowanie narzędzi Szukaj wyniku… i Solver, na przykładzie
wielomianu trzeciego stopnia, z wykresem. Praktyczne użycie tych narzędzi
w różnych zadaniach.
2
La8 Rozwiązywanie dowolnych układów równań liniowych przy pomocy funkcji
macierzowych Excela, z jednoczesnym zastosowaniem funkcji logicznych.
Funkcje inżynierskie w Excelu na przykładzie funkcji konwersji liczb w
różnych systemach liczbowych. Praca z większymi seriami danych, przy
wykresach funkcji trygonometrycznych.
2
La9 Ćwiczenie wykresów w detalach: przerzucanie serii danych na oś
pomocniczą, linie trendu itp. aspekty wykresów, na przykładzie wykresów
pompy wirowej i przepływów. Metoda Newtona znajdowania miejsc
zerowych funkcji, na przykładzie wielomianu trzeciego stopnia z wykresem.
2
130
Porównanie z wynikami otrzymanymi w Solverze.
La10 Wykresy dla krzywych z parametrami i cykloid. Opracowanie arkusza do
obliczeń dla rezystancji zastępczej połączenia szeregowego i równoległego,
przy zadanych wartościach prądu bądź napięcia. Realizacja możliwości
takich wyborów w Excelu przy pomocy paska formantów.
2
La11 Wprowadzenie do programowania w języku Visual Basic for Application.
Pojęcie zmiennej, podstawowe rodzaje zmiennych. Instrukcja przypisania, jej
własności i użycie. Podstawowe funkcje wejścia i wyjścia oraz zastosowanie
ich w przykładach do wczytywania danych i wyprowadzania wyników, w
powiązaniu z Excelem.
2
La12 Instrukcja warunkowa VBA w trzech postaciach i jej praktyczne
zastosowanie w zadaniach. Rozwiązywanie równania kwadratowego i
porównanie z wynikami otrzymanymi w Excelu. Wstawianie przycisków w
Excelu i przypisywanie ich do makr własnych, stworzonych w VBA.
2
La13 Instrukcje powtórzeń w VBA: pętle For … Next, Do While … Loop i Do
Until … Loop i ich zastosowanie do tworzenia tablic wartości funkcji oraz
obliczania wartości funkcji z rozwinięcia w szereg.
Wybrane funkcje standardowe VBA.
2
La14 Opis procedury i funkcji własnej w VBA. Sposoby wywoływania procedur i
funkcji własnych. Algorytmy iteracyjne i rekurencyjne: objaśnienia i
zastosowanie, na przykładzie funkcji silnia i algorytmu Euklidesa.
2
La15 Zaliczenie 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Objaśnienia i prezentacje komputerowe.
N2. Ćwiczenia praktyczne na komputerach.
N3.Śledzenie samodzielnej pracy studentów w sieci komputerowej.
N4. Konsultacje i korespondencja mailowa ze studentami.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny(F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U11 Odpowiedzi ustne.
F2 PEK_U01÷ PEK_U11 Sprawdzanie zadań rozwiązanych przez
studentów w sieci komputerowej.
F3 PEK_U01÷ PEK_U11 Trzy sprawdziany komputerowe.
P=0,1F1+0,2F2+0,7F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Dec Zdzisław, „ABC ... Worda”, wyd.”Edition 2000”, Kraków 2001
[2] Kuciński Krzysztof, „ABC ... Excela”, wyd.”Edition 2000”, Kraków 2001
[3] Strona internetowa Microsoft z kursem Visual Basica w języku polskim: www.vb4all.pl/teoria/
[4] Strona internetowa „VBA w Excelu - kurs dla początkujących”: http://dzono4.w.interia.pl/
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Podlin Sharon, Programowanie w Excelu 2000 w 24 godziny, wyd. „Infoland”, Warszawa 2001
[2] Zbigniew Smogur, Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Wyd. Helion 2008
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
131
Teresa Lewkowicz, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Pakiety użytkowe
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
K1ENG_U02
C1, C2, C3
La1+ La2
N1, N2, N3, N4
PEK_U02 La3 PEK_U03 La3 PEK_U04 La4 PEK_U05 La5 PEK_U06 La6+La8+
La9+La10 PEK_U07 La5÷La8 PEK_U08 La7 PEK_U09 La9 PEK_U10
C4 La11÷La14
PEK_U11 La5÷La14
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
132
Nazwa w języku polskim: Podstawy konstrukcji maszyn I (PKM I)
Nazwa w języku angielskim: Basics of machine design I
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0622
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 60
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu rysunku technicznego, mechaniki i
wytrzymałości materiałów oraz materiałoznawstwa.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Zaznajomienie studenta z metodologią konstruowania elementów maszyn oraz urządzeń.
C2 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania
takich elementów maszyn jak: połączenia, sprzęgła i hamulce, osie i wały oraz łożyska.
C3 Wyrobienie umiejętności analizowania stanu naprężenia w konkretnych przypadkach
obciążenia części maszyn.
C4 Wyrobienie umiejętności samodzielnego konstruowania wybranych części maszyn.
C5 Wyrobienie umiejętności współdziałania w realizacji powierzonych zadań.
133
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 - Zna zasady konstruowania maszyn i urządzeń.
PEK_W02 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich elementów maszyn jak: sprzęgła
i hamulce, osie i wały oraz łożyska.
PEK_W03 - Ma wiedzę z zakresu metod łączenia części maszyn oraz projektowania takich
połączeń.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - Potrafi przeprowadzić analizę stanu naprężenia w wybranych elementach maszyn,
przy zadanym obciążeniu.
PEK_U02 - Potrafi skonstruować wybrane elementy maszyn, wykonując wszystkie niezbędne
obliczenia oraz rysunki.
PEK_U03 - Umie poprawnie selekcjonować materiały konstrukcyjne, w zależności od typu
elementu oraz jego funkcji.
PEK_U04 - Potrafi samodzielnie wyszukiwać niezbędne dane i informacje techniczne w
różnych źródłach wiedzy.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1,2 Metodologia konstruowania – zasady konstruowania, kryteria w procesie
konstruowania 4
Wy 3 Połączenia nierozłączne – spawane, wytrzymałość tych połączeń przy
obciążeniu statycznym i zmiennym. 2
Wy 4,5 Połączenia rozłączne – połączenia śrubowe, sworzniowe i wciskowe. 4
Wy 6,7 Sprzęgła. Podstawowe typy, charakterystyki sprzęgieł, – sprzężenie kształtowe
i cierne, dobór materiałów na elementy cierne. 4
Wy 8 Rodzaje hamulców – obliczenie ciepła tarcia, materiały cierne. 2
Wy 9 Osie i wały - podstawowe pojęcia. Podział oraz typy materiałów
konstrukcyjnych stosowanych na osie i wały. 2
Wy 10 Osie i wały - obliczenia wytrzymałościowe oraz zmęczeniowe, prędkość
krytyczna wału. 2
Wy 11 Zasady konstruowania osi i wałów. 2
Wy 12 Łożyskowanie wału - łożyska toczne 2
Wy 13 Ocena obciążenia i trwałości łożysk, ochrona łożysk 2
Wy 14 Zasady konstruowania węzłów łożyskowych, z wykorzystaniem różnych
typów łożysk tocznych 2
Wy 15 Zaliczenie 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr 1-2 Zajęcia organizacyjne. Wydanie tematów zadań. Skonstruowanie wybranego
urządzenia z narzuconą metodą łączenia części 5
Pr 3-4 Skonstruowanie wybranego typu sprzęgła lub hamulca. 4
Pr 5-7 Skonstruowanie wału maszyny wraz z węzłami łożyskowymi. 6
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Multimedialny wykład problemowy.
N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć projektowych.
N3. Praca własna w trakcie zajęć projektowych.
N4. Konsultacje
134
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W03 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- projekt
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1
PEK_U01÷PEK_U04
Kartkówka
F2 Odpowiedź ustna
F3 Obrona projektu
P=0.2F1+0.2F2+0.6F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[58] Dietrech M. i inni: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa 2006.
[59] Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa 1965.
[60] Skoć A., Spałek J. "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa 2008.
[61] Szewczyk K.: „Połączenia gwintowe”, PWN, Warszawa 1991.
[62] Osiński Z.: „Sprzęgła i hamulce”, PWN Warszawa 1996.
[63] Dąbrowski Z., Maksymiuk M.: „Wały i osie”, PWN, Warszawa 1984.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[57] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005.
[58] Chicińska B. (red): "Poradnik Mechanika", Rea 2008.
[59] SKF: "Katalog łożysk tocznych", 2008.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Skrzypacz, [email protected], 71 320 48 25
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy konstrukcji maszyn I (PKM I) Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W22
C1 C2 C3 Wy1, Wy2
N1, N4 PEK_W02 C1 C2 C3 Wy6÷Wy14
PEK_W03 C1 C2 C3 Wy3÷Wy5
PEK_U01
K1ENG_U30
C3 C4
Pr 1÷Pr7 N2, N3, N4
PEK_U02 C3 C4
PEK_U03 C3 C4
PEK_U04 C3 C4
PEK_U05 C3 C4
135
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Podstawy konstrukcji maszyn II (PKM II)
Nazwa w języku angielskim: Basics of machine design II
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0642
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 60
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje potwierdzone zaliczeniem przedmiotu Podstawy konstrukcji maszyn I.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania
łożysk ślizgowych.
C2. Zaznajomienie z podstawami techniki uszczelniania.
C3 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania
przekładni mechanicznych.
C4 Wyrobienie umiejętności analizowania stanu naprężenia w konkretnych przypadkach
obciążenia części maszyn.
C5 Wyrobienie umiejętności samodzielnego konstruowania wybranych części maszyn.
C6 Wyrobienie umiejętności współdziałania w realizacji powierzonych zadań.
136
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 - Ma podstawową wiedzę z zakresu tribologii.
PEK_W02 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich elementów maszyn jak łożyska ślizgowe.
PEK_W03 - Ma podstawową wiedzę z zakresu techniki uszczelniania.
PEK_W04 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich podzespołów maszyn jak szeroko
rozumiane przekładnie mechaniczne.
PEK_W05 - Ma wiedzę z zakresu selekcji, działania i obliczeń elementów armatury przemysłowej jak
zawory oraz kompensatory.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - Potrafi przeprowadzić analizę stanu naprężenia w wybranych elementach maszyn, przy
zadanym obciążeniu.
PEK_U02 - Potrafi skonstruować wybrane elementy maszyn, wykonując wszystkie niezbędne
obliczenia oraz rysunki.
PEK_U03 - Umie poprawnie selekcjonować materiały konstrukcyjne, w zależności od typu elementu
oraz jego funkcji.
PEK_U04 - Potrafi samodzielnie wyszukiwać niezbędne dane i informacje techniczne w różnych
źródłach wiedzy.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1, 2 Elementy tribologii – tarcie graniczne, mieszane, smarowanie
hydrostatyczne i hydrodynamiczne, sztywność warstwy smarnej, liczby
Hersey’a i Sommerfelda.
4
Wy 3 Łożyska ślizgowe – konstruowanie wzdłużnych i poprzecznych łożysk
ślizgowych, materiały ślizgowe. 2
Wy 4, 5 Uszczelnienia – potrzeba uszczelniania, uszczelnienia spoczynkowe i
ruchowe, mechanizm uszczelniania, uszczelnienia do siłowników
hydraulicznych.
4
Wy 6 Transformacje momentu i prędkości obrotowej – podział przekładni
mechanicznych, wskaźniki przekładni mechanicznych, rodzaje i
charakterystyka przekładni cięgnowych.
2
Wy 7 Przekładnie cięgnowe cierne - - rodzaje, podstawowe parametry, budowa
i zasada działania, kinematyka przekładni siły, zasady projektowania. 2
Wy 8 Przekładnie cierne o zmiennym przełożeniu - - rodzaje, podstawowe
parametry, budowa i zasada działania, kinematyka przekładni, siły w
zazębieniu, zasady projektowania.
2
Wy 9 Przekładnie zębate walcowe - rodzaje, podstawowe parametry
geometryczne, parametry przyporu. budowa i zasada działania, siły w
zazębieniu.
2
Wy 10
Przekładnie zębate walcowe - metody wykonywania kół zębatych,
korekcja zazębienia, siły w zazębieniu, zasady obliczeń
wytrzymałościowych przekładni, zasady konstruowania reduktorów
zębatych
2
Wy 11 Rozwiązania konstrukcyjne oraz zasada działania innych typów
przekładni zębatych: przekładnie zębate stożkowe, ślimakowe, planetarne. 2
Wy 12, 13 Zawory i armatura. Podział, podstawowe funkcje, budowa, podstawy
doboru i obliczeń wytrzymałościowych. Konstrukcja podstawowych
węzłów 4
Wy 14 Kompensatory - podział, funkcje w instalacji, wpływ kompensatora na siły
w podporach rurociągu, dobór kompensatora do instalacji. 2
137
Wy 15 Synteza wykładów – poszukiwanie uogólnień. 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr 1 Zajęcia organizacyjne. Wydanie tematów zadań. Wprowadzenie
do zadania projektowego. 2
Pr 2÷6 Skonstruowanie wybranego układu napędowego maszyny. 12
Pr 7 Zaliczenie, ostateczna obrona zaległych projektów. 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Multimedialny wykład problemowy.
N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć projektowych.
N3. Praca własna w trakcie zajęć projektowych.
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05 Egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- projekt
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U04 Kartkówka
F2 PEK_U01, PEK_U04 Odpowiedź ustna
F3 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Obrona projektu
P1=0.2F1+0.2F2+0.6F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[64] Dietrech M. i inni: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 3 i 4, WNT, Warszawa
2006.
[65] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005. [66] Bartoszewicz J.: „Przekładnie cierne” PWN Warszawa 1984.
[67] Dudziak M., „Przekładnie cięgnowe” PWN Warszawa 1997.
[68] Dziama A.: „ Przekładnie zębate”, PWN Warszawa 1996.
[69] Dąbrowski Z., Maksymiuk M.: „Wały i osie”, PWN, Warszawa 1984.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[60] .Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 3 i 4, WNT,
Warszawa 1965.
[61] Chicińska B. (red): "Poradnik Mechanika", Rea 2008.
[62] SKF: "Katalog łożysk tocznych", 2008.
138
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Skrzypacz, [email protected], 71 320 48 25
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy konstrukcji maszyn II (PKM II) Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W22
C1 Wy 1,Wy2
N1, N4
PEK_W02 C2 Wy 3
PEK_W03 C3 C4 Wy4÷Wy5
PEK_W04 C2 C3 Wy6÷Wy11
PEK_W05 C2 C3 Wy 12÷Wy14
PEK_U01
K1ENG_U30
C4 C5
Pr 2÷Pr7 N2, N3, N4
PEK_U02 C4 C5
PEK_U03 C4 C5
PEK_U04 C4 C5
PEK_U05 C4 C5
139
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Podstawy automatyki
Nazwa w języku angielskim Fundamentals of Control Systems
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0650
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15 30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta (CNPS)
90 30 60
Forma zaliczenia Egzamin zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 2
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytywnymi ocenami – kursów
realizowanych w ramach I i II roku studiów.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przedstawienie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, dotyczącej
następujących elementów układów automatycznej regulacji
C1.1. Modele matematyczne obiektów
C1.2. Sterowanie w układach otwartych i zamkniętych
C1.3 Stabilność układów sterowania
C2. Wykształcenie umiejętności jakościowego rozumienia, interpretacji oraz ilościowej analizy
układów automatycznej regulacji z zakresu
C2.1. modelowania
C2.2. sterowania
C2.3. i syntezy układu regulacji
140
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy: student
PEK_W01 – potrafi zdefiniować i zastosować transformatę Laplace’a, Fouriera, Z, przestrzeń stanu
PEK_W02 – dobiera nastawniki
PEK_W03 – zna podstawy identyfikacji obiektów
PEK_W04 – potrafi zdefiniować podstawowe elementy układu automatycznej regulacji
PEK_W05 – ma wiedzę z zakresu stabilności układu automatycznej regulacji
PEK_W06 – rozróżnia obiekty i dostosowuje do nich strukturę układu regulacji
PEK_W07 – zna podstawowe elementy logiczne i rozróżnia układy kombinacyjne i sekwencyjne
Z zakresu umiejętności: student
PEK_U01 – potrafi wskazać, określić i wyznaczać parametry obiektów i układów regulacji
PEK_U02 – potrafi dobrać typ regulatora i jego parametry
PEK_U03 – potrafi zidentyfikować obiekt
PEK_U04 – potrafi określić stabilność układu regulacji
PEK_U05 – potrafi zanalizować i zsyntezować układ logiczny
PEK_U06 – potrafi modelować podstawowe elementy i struktury układów regulacji
PEK_U07 – potrafi zaprogramować sterownik stosowany na zajęciach
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Pojęcia podstawowe, algebra bloków, przekształcenie Laplace’a, 2
Wy2 Opis obiektów sterowania – równanie różniczkowe, transmitancja, przestrzeń
stanu 2
Wy3 Człony elementarne, transmitancje, charakterystyki skokowe 2
Wy4 Wielomian charakterystyczny a własności dynamiczne obiektu 2
Wy5 Rzeczywiste obiekty regulacji, charakterystyki zastępcze 2
Wy6 Regulatory PID, dobór nastaw, jakość regulacji 2
Wy7 Synteza układów regulacji, stabilność 2
Wy8 Charakterystyki częstotliwościowe 2
Wy9 Synteza układów regulacji w dziedzinie częstotliwości, kryterium stabilności
Nyquista 2
Wy10 Układy sterowania logicznego, algebra Boole’a 2
Wy11 Synteza układów sterowania logicznego 2
Wy12 Rzeczywiste układy regulacji 2
Wy13 Układy regulacji nieciągłej 2
Wy14 Złożone układy regulacji 2
Wy15 Układy impulsowe – transformata Z 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Sprawy organizacyjne, wprowadzenie 2 Ćw2 Algebra bloków, sygnały 2 Ćw3 Opis obiektów sterowania, linearyzacja 2 Ćw4 Charakterystyki skokowe 2 Ćw5 Układy regulacji 2 Ćw6 Charakterystyki częstotliwościowe, stabilność 2 Ćw7 Układy sterowania logicznego 2 Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 1 Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Sprawy organizacyjne, wprowadzenie 2
141
La2 Siłowniki 2 La3 Charakterystyki zaworów regulacyjnych jako nastawników 2 La4 Własności dynamiczne członów elementarnych 2 La5 Charakterystyki dynamiczne obiektów regulacji 2 La6 Zasady regulacji 2 La7 Dobór nastaw regulatorów 2 La8 Regulatory wielofunkcyjne 2 La9 Regulacja dwustawna 2 La10 Charakterystyki częstotliwościowe 2 La11 Pneumatyczne układy sterowania 2 La12 Elektropneumatyczne układy sterowania 2 La13 Programowalne sterowniki logiczne – podstawy 2 La14 Programowalne sterowniki logiczne – układy sekwencyjne 2 La15 Zajęcia dodatkowe, zaliczenia 2 Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, wykład problemowy
N2. Ćwiczenia: rachunkowe, sprawdziany, odpowiedzi przy tablicy, dyskusja nad rozwiązaniem
N3. Laboratorium: przygotowanie w formie sprawozdania, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń
laboratoryjnych, dyskusja nad doświadczeniem, pisemna lub ustna kontrola przygotowania
N4 Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01PEK_W07, Egzamin pisemno/ustny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01PEK_U07, Odpowiedzi ustne
F2 PEK_U01PEK_U07, Kolokwium pisemne/zaliczenie
ustne
P=(F1+F2)/2
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01PEK_U07, Odpowiedzi ustne/kartkówki
F2 PEK_U01PEK_U07, Sprawozdania
P=(F1+F2)/2
142
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[70] B. Chorowski, M. Werszko: Automatyzacja procesów przemysłowych – podstawy, skrypt PWr,
1981
[71] M. Bogacki, M. Chorowski, E. Ślifirska: Zbiór zadań z podstaw automatyki, skrypt PWr, 1988
[72] W. Bolek, E. Ślifirska: Ćwiczenia laboratoryjne z podstaw automatyki, skrypt PWr, 2001
[73] E. Ślifirska: Laboratorium sterowania procesami dyskretnymi, skrypt PWr, 1998
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[63] Kaczorek T., Teoria sterowania i systemów, PWN 1993
[64] Kaczorek T., Macierze w automatyce i elektrotechnice, WNT, 1984
[65] Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Metody obliczeniowe optymalizacji,
Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1974
[66] Kaczorek T., Teoria układów regulacji automatycznej, WNT, Warszawa 1974
[67] Dorf. R.C, Modern control systems, Addison – Wesley, wydania 1-12
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Lichota, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy automatyki
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W14
C1.1 Wy1,15
N1, N4
PEK_W02 C1.2 Wy5, 7
PEK_W03 C1.1 Wy2,3,4
PEK_W04 C1.2 Wy3,6
PEK_W05 C1.2, C1.3 Wy7,8,9
PEK_W06 C1.2 Wy2,12,13,14
PEK_W07 C1.2 Wy10,11
PEK_U01
K1ENG_U19
K1ENG_U20
C2.1,
C.2.2,
C2.3
Ćw3,5
La5,7,9
N2, N3, N4
PEK_U02 C2.2, C2.3 Ćw5
La6,7,8,9
PEK_U03 C2.1, C2.3 Ćw3,4,6
La4,5
PEK_U04 C2.3 Ćw5,6
La7,10
PEK_U05 C2.3 Ćw7
La11,12,13,14
PEK_U06 C2.1 Ćw2,3,4,5,6,7
La2,3,4,5,6,7,9,10
PEK_U07 C2.3 La13,14
143
Zał. nr 4 do ZW 33/2012
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Podstawy Elektroniki
Nazwa w języku angielskim Fundamentals of Electronics
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN 0660
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta (CNPS)
30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytywnymi ocenami – kursów realizowanych w
ramach studiów I stopnia.
\
CELE PRZEDMIOTU C1. Przekazanie podstawowej wiedzy, uwzględniającej jej aspekty aplikacyjne, dotyczącej następujących
elementów oraz bloków funkcjonalnych układów elektronicznych
C1.1. Elementy bierne RLC
C1.2. Elementy aktywne – diody, tranzystory, triaki, tyrystory, transoptory, układy scalone
C1.3 Podstawowe zastosowania elementów elektronicznych – układy zasilające, prostownicze,
filtrujące.
C1.4 Wzmacniacze małosygnałowe – parametry, układy robocze, własności
C1.5 Układy energoelektroniczne, układy regulacji fazowej i grupowej.
C2. Wykształcenie umiejętności jakościowego rozumienia, interpretacji oraz ilościowej analizy układów
elektronicznych z zakresu
C2.1. projektowania struktury układu elektronicznego
C2.2. doboru parametrów elementów elektronicznych wchodzących w skład takiego układu
C2.3. tworzenia algorytmu sterowania i programu sterującego dla systemu elektronicznego
.
144
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy: student
PEK_W01 – potrafi zdefiniować parametry układu elektronicznego
PEK_W02 –zna fizyczne podstawy działania biernych i aktywnych elementów elektronicznych
PEK_W03 – zna podstawy techniki pomiarowej i zasady posługiwania się instrumentami pomiarowymi.
PEK_W04 – zna podstawy programowania sterowników PLC
PEK_W05 – ma wiedzę o budowie i zasadzie działania podstawowych aktywnych układów elektronicznych.
PEK_W06 – ma podstawową wiedzę o rozwiązaniach technicznych stosowanych w urządzeniach
energoelektronicznych.
PEK_W07 – posiada podstawową wiedzę o niezawodności urządzeń elektronicznych i ich zastosowaniach..
Z zakresu umiejętności: student
PEK_U01 – potrafi wskazać, określić i wyznaczać parametry prostych układów elektronicznych.
PEK_U02 – potrafi zbudować najprostszy układ elektroniczny zasilany prądem stałym..
PEK_U03 – potrafi wyznaczyć parametry zasilacza napięcia stałego
PEK_U04 – potrafi wyznaczyć parametry wzmacniacza małosygnałowego
PEK_U05 – potrafi zaprojektować i zbudować prosty zasilacza napięcia stałego.
PEK_U06 – potrafi przeanalizować działanie prostego układu energoelektronicznego zawierającego tyrystory i
triaki.
PEK_U07 – potrafi zanalizować strukturę i działanie prostego układu cyfrowego złożonego z funktorów
logicznych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie, pojęcia podstawowe, prawa Ohma i Kirchhoffa. Elementy bierne
RLC – parametry. 2
Wy2 Dioda półprzewodnikowa – struktura, własności, parametry. 2
Wy3 Tranzystor bipolarny – struktura, własności parametry, podstawowe układy pracy. 2
Wy4 Tranzystor polowy – struktura, własności parametry 2
Wy5 Podstawowe układy prostownicze, filtry sieciowe, zasilacze sieciowe 2
Wy6 Wzmacniacze małosygnałowe – parametry, zastosowania. 2
Wy7 Triaki, tyrystory, optoizolatory. Układy energoelektroniczne – wprowadzenie. 2
Wy8 Zaliczenie końcowe. 1
Suma godzin 15
Forma zajęć – laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie, informacje podstawowe, zasady bezpiecznego posługiwania się
elektronicznymi przyrządami pomiarowymi.
2
La2 Zasilacze i stabilizatory napięcia stałego – wyznaczanie parametrów roboczych. 2
La3 Diody i tranzystory bipolarne – pomiary własności. 2
La4 Wzmacniacze małosygnałowe – własności, pomiary charakterystyk 2
La5 Układy energoelektroniczne – zastosowania triaków i tyrystorów 2
La6 Układy energoelektroniczne – zastosowania tranzystorów mocy 2
La7 Układy cyfrowe – bramki logiczne. 2
La8 Zajęcia dodatkowe, zaliczenia 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, wykład problemowy
N2. Laboratorium: przygotowanie w formie sprawozdania, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń
laboratoryjnych, dyskusja nad realizowanym zadaniem, pisemna lub ustna kontrola przygotowania
N3. Konsultacje
145
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01PEK_W07 Kolokwium pisemne
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01PEK_U07
odpowiedzi ustne
F2 sprawozdania
P = 0,5(F1+F2)
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Horowitz P., Hill W. : Sztuka elektroniki: Wyd. WKiŁ, 2008
[2] Schenk Ch., Tietze U. : Układy półprzewodnikowe, Wyd. WNT 2009.
[3] Filipkowski A.: Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. Wyd. WNT, 2006
[4] Rusek M., Pasierbiński J.: Elementy i Układy Elektroniczne w pytaniach i odpowiedziach,
wyd. WNT,1997.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[68] Seely S.: Układy elektroniczne, Wyd. WNT, 1972
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Artur Jędrusyna , [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy elektroniki
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
KENG_W15
C1.1, C1.2, C1.3 Wy1,2,6-11
N1, N3
PEK_W02 C1.1, C1.2 Wy7-9
PEK_W03 C1.3 Wy2-6
PEK_W04 C1.3 Wy12-15
PEK_W05 C1.3 Wy3,6-8
PEK_W06 C1.1, C1.2, C1.3 Wy6-9
PEK_W07 C1.1, C1.2, C1.3 Wy15
PEK_U01
K1ENG_U21
C2.1, C.2.2, C2.3 La13
N2, N3
PEK_U02 C2.1, C.2.2 La4-8
PEK_U03 C2.1, C.2.2 La4-9
PEK_U04 C2.3 La9-13
PEK_U05 C2.1, C.2.2 La9,12-14
PEK_U06 C2.1, C.2.2 La9,13,14
PEK_U07 C2.1, C.2.2, C2.3 La13,14
146
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Podstawy elektrotechniki
Fundamentals of Electrical Engineering
Energetyka
I stopień, stacjonarna
Obowiązkowy
ESN0680
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta (CNPS) 60 30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
Kompetencje z zakresu fizyki (elektryczność i magnetyzm) i matematyki (analiza matematyczna).
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie z pojęciami podstawowymi związanymi z elektrotechniką i jej działami oraz układem SI.
C2 – Poznanie teorii: pola elektrycznego, magnetycznego i obwodów elektrycznych prądu stałego
przemiennego sinusoidalnego.
C3 – Zapoznanie z podstawowymi i prostymi metodami i urządzeniami pomiarowymi stosowanymi w
obwodach napięcia stałego oraz przemiennego sinusoidalnego jednofazowego i trójfazowego.
C4 – Rozwijanie i stosowanie w praktyce umiejętności prawidłowego łączenia elementów układów
elektrycznych jedno- i trójfazowych do pomiaru wielkości elektrycznych.
C5 – Zapoznanie z elektrycznymi metodami pomiaru wielkości nieelektrycznych.
C6 – Poznanie sygnałów elektrycznych i ich różnych form oraz łączników elektrycznych i ich podstawowego
zastosowania w praktyce.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – definiować pojęcia z zakresu elektrotechniki oraz prawidłowo stosować wielkości, ich jednostki
wraz z wielokrotnościami i podwielokrotnościami;
PEK_W02 – rozpoznawać i opisywać zjawiska i mechanizmy nimi rządzące w polach elektrycznych,
magnetycznych oraz w obwodach elektrycznych prądu stałego i przemiennego sinusoidalnego;
PEK_W03 – próbować lub umieć wskazać, gdzie i jak zastosowano lub samemu zastosować poznane zjawiska w
147
praktyce;
PEK_W04 – wiedzieć, jakie metody pomiarowe służą do pomiaru wielkości elektrycznej(-ych) i jak i kiedy je
właściwie metrologicznie stosować.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – analizować i interpretować poznane zjawiska i mechanizmy nimi rządzące i przeprowadzać
matematyczne obliczenia w formie analitycznej prostych pól elektrycznych i magnetycznych oraz
obwodów elektrycznych prądu stałego i przemiennego sinusoidalnego;
PEK_U02 – stosować poznane wzory do rozwiązywania zadań i obliczania wartości poszukiwanych wielkości
elektrycznych;
PEK_U03 – umieć formułować problemy i je rozwiązywać.
PEK_U04 – wybrać i zastosować odpowiednią w danej sytuacji metodę pomiaru wielkości elektrycznych;
PEK_U05 – zestawić odpowiedni, zgodny z wybraną metodą, układ pomiarowy, obsługiwać zastosowane
urządzenia pomiarowe i właściwie zinterpretować otrzymane wyniki pomiarów.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba godzin
Wy1 Pojęcia podstawowe i jednostki miar. 1
Wy2
Pole elektryczne i elektrostatyczne — ładunek, potencjał, natężenie pola, prawa
Coulomba i Gaussa, indukcja elektrostatyczna, elektryzacja, pojemność elektryczna
(kondensator) i energia pola.
4
Wy3
Prąd stały — prąd elektryczny jego natężenie, gęstość prądu, liniowe obwody
elektryczne i metody ich rozwiązywania, prawa Ohma i Kirchhoffa, energia, moc,
ciepło, pole przepływowe prądu stałego, rezystancja, połączenia rezystorów
(oporników).
3
Wy4
Magnetyzm i elektromagnetyzm — pole magnetyczne, indukcja magnetyczna, prawo
Ampére’a, pole magnetyczne prądu stałego, prawo Biota-Savarta, prawo przepływu,
obwody magnetyczne i ich obliczanie, siła i wzór Lorentza, prawo Faradaya – indukcja
elektromagnetyczna, zjawiska samoindukcji i indukcji wzajemnej, indukcja własna (cewka
indukcyjna)
4
Wy5
Klasyfikacja elementów obwodów elektrycznych — stałe fizyczne; obwód, element
obwodu; parametry elementów; elementy: o parametrach skupionych, stacjonarne,
wielozaciskowe, symetryczne, liniowe i nieliniowe, aktywne i pasywne, warunek
pasywności elementu; elementy aktywne — źródła i ich właściwości; generator — prawo
Faradaya; źródła niesterowane napięcia i prądu; źródła sterowane; elementy pasywne
idealne: rezystor, kondensator, cewka; silnik — prawo Ampére’a.
2
Wy6 Sygnały elektryczne — klasyfikacja sygnałów; wielkości charakteryzujące sygnały
okresowe; niektóre specjalne sygnały nieokresowe. 1
Wy7 Napięcie przemienne sinusoidalne — wytwarzanie napięcia przemiennego
sinusoidalnego; napięcie i prąd sinusoidalnie zmienny jako wektory wirujące; wartości
średnie i skuteczne napięcia albo prądu przemiennego; moc prądu przemiennego;
elementy L i C w obwodach prądu przemiennego: indukcyjność L i pojemność C;
szeregowe połączenie R, L i C — rezonans napięć; analiza obwodów elektrycznych
metodą liczb zespolonych — metoda symboliczna; moc prądu przemiennego metodą
symboliczną; współczynnik mocy
4
Wy8 Koncepcja częstotliwości zespolonej — częstotliwość zespolona i własności funkcji
wykładniczej; elementy obwodu w dziedzinie częstotliwości uogólnionej; metoda
operatorowa — transformacja (przekształcenie) Laplace’a; prawo Ohma w postaci
operatorowej; transmitancja operatorowa.
3
Wy9 Filtry elektryczne — pojęcia ogólne; filtry dolnoprzepustowe, górnoprzepustowe; filtry
RC oraz filtry pasmowe i zaporowe. Transformator jednofazowy. 1
Wy10 Pomiary elektryczne — przyrządy pomiarowe: mierniki wskazówkowe; mierniki
magnetoelektryczne, elektromagnetyczne, elektrodynamiczne, indukcyjne; pomiar
oporu czynnego (rezystancji): metody techniczna i mostkowa; przyrządy rejestrujące;
oscyloskop; pomiary wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi.
3
Wy11 Obwody trójfazowe — wytwarzanie napięcia trójfazowego; układy trójfazowe
skojarzone w gwiazdę i trójkąt; moc czynna, bierna i pozorna; pomiary mocy i energii
prądu trójfazowego.
3
148
Wy12 Łączniki elektryczne — łączniki zestykowe i bezpieczniki; połączniki i przełączniki;
odłączniki, rozłączniki, wyłączniki. 1
Suma godzin 30
Forma zajęć – ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Matematyczne metody obliczania prostych pól elektrostatycznych i układów z
pojemnościami – rozwiązywanie zadań. 4
Ćw2 Rozwiązywanie obwodów prądu stałego — prawa Ohma i Kirchhoffa. 4
Ćw3 Obliczanie pól i obwodów magnetycznych. 3
Ćw4 Rozwiązywanie obwodów elektrycznych jednofazowych i trójfazowych prądu
przemiennego sinusoidalnego. 4
Suma godzin 15
Forma zajęć – laboratorium Liczba godzin
La1 Prawo Ohma i prawa Kirchhoffa. Sprawdzanie praw Ohma i Kirchhoffa. 5
La2 Pomiary rezystancji, rezystancji izolacji i rezystywności. 2
La3 Badania sprzężenia elektromagnetycznego – transformator. 2
La4 Pomiary mocy. 2
La5 Rezonans napięć i prądów. 2
La6 Zamiana energii elektrycznej w ciepło. 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem bogato ilustrowanej prezentacji multimedialnej (PowerPoint).
2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.
3. Ćwiczenia rachunkowe – jedno lub dwa pisemne sprawdziany w semestrze.
4. Konsultacje.
5. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.
6. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do końcowych sprawdzianów.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – WYKŁAD
Oceny
F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec
semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01–W06 Sprawdzian pisemny (kolokwium)
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ĆWICZENIA
Oceny
F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec
semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F PEK_U01–U03 2 kolokwia pisemne
P = 0,5(F1+F2)
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – LABORATORIUM
Oceny
F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec
semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_W04
i
PEK_U03–U05
Sprawdzian ustny przed wykonaniem
każdego ćwiczenia
F2 Pisemne sprawozdania z wykonania
każdego ćwiczenia
P
149
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Podstawy elektrotechniki, R. Kurdziel, WNT, Warszawa 1965.
[2] Elektrotechnika teoretyczna, T. Cholewicki, WNT, Warszawa 1967.
[3] Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, praca zb., WNT, Warszawa 1971.
[4] Elektrotechnika i elektronika, E. Koziej, B. Sochoń, PWN, Warszawa 1975.
[5] Elektrotechnika teoretyczna – teoria pola elektromagnetycznego, t. 1 i 2, R. Matusiak, WNT, Warszawa
1982.
[6] Fizyka dla politechnik. II Pola, A. Januszajtis, PWN, Warszawa 1982.
[7] Teoria pola elektromagnetycznego, R. Sikora, WNT, Warszawa 1985.
[8] Zbiór zadań z elektryczności i magnetyzmu, praca zb. pod red. H. Percaka, Wyd. PWr, Wrocław 1989.
[9] Pole elektromagnetyczne, M. Zahn, PWN Warszawa 1989.
[10] Teoria obwodów elektrycznych, S. Bolkowski, WNT, Warszawa 1995.
[11] Elektrotechnika teoretyczna. Obwody liniowe i nieliniowe, M. Krakowski, WN PWN, Warszawa 1995.
[12] Teoria obwodów elektrycznych. Zadania, S. Bolkowski, W. Brociek, H. Rawa, WNT, Warszawa 1995.
[13] Podstawy teorii pola elektromagnetycznego, Z. Piątek, P. Jabłoński, WNT, Warszawa 2010.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Elektryczność i magnetyzm, A.H. Piekara, PWN, Warszawa 1970.
[2] Elektryczność i magnetyzm, Kurs fizyki, Tom II, B. Jaworski, A. Dietłaf, L. Miłkowska, PWN,
Warszawa 1971.
[3] Podstawy elektromagnetyzmu, J. Dudziewicz, WNT, Warszawa 1972.
[4] Poradnik inżyniera elektryka, WNT, Warszawa 1974.
[5] Feynmana wykłady z fizyki, Tom II, Część 1, R.P. Feynman, R.B. Leighton, M. Sands, PWN, Warszawa
1974.
[6] Elektryczność i magnetyzm, E.M. Purcell, PWN, Warszawa 1975.
[7] Teoretyczne podstawy elektrotechniki, A. Łuczycki, Wyd. PWr, Wrocław 1980.
[8] Elektrotechnika i elektronika, F. Przezdziecki, PWN, Warszawa 1982.
[9] Pomiary elektroniczne w technice, B. Szumielewicz, B. Słomski, W. Styburski, WNT, Warszawa 1982.
[10] Elektrotechnika, praca zb. pod red. P. Zielińskiego, Wyd. PWr, Wrocław 1990.
[11] Podstawy fizyki dla kandydatów na wyższe uczelnie, M. Herman, A. Kalestyński, L. Widomski, PWN,
Warszawa 1991.
[12] Wstęp do fizyki, Tom II, Część 2, A.K Wróblewski, J.A. Zakrzewski, PWN, Warszawa 1991.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Juliusz B. Gajewski, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Podstawy elektrotechniki Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu Treści programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W16
C1 Wy1 N1, N7
PEK_W02 C2 Wy2–4; Wy7 N1, N5, N7
PEK_W03 C3 Wy2; Wy5;
Wy10–11 N1, N5, N7
PEK_W04 C3–5 Wy3; Wy10–11 N1, N5–7
PEK_U01–U03 K1ENG_U22 C2 Ćw1–4 N2–7
PEK_U04–U05 K1ENG_U23 C4–5 La1–6 N3–5
150
WYDZIAŁ Mechaniczno-Energetyczny
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Podstawy klimatyzacji
Nazwa w języku angielskim Basics of air-conditioning
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka Cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0685
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje z zakresu podstaw termodynamiki, mechaniki płynów.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z cywilizacyjnymi uwarunkowaniami klimatyzacji
C2 - Zapoznanie studentów z parametrami komfortu powietrza
C3- Zapoznanie studentów z metodami sporządzania bilansu energetycznego pomieszczeń
C4 - Zapoznanie studentów z metodami technicznej realizacji przemian stanu powietrza
C5 - Zaznajomienie studentów z urządzeniami stosowanymi w klimatyzacji
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę dotyczącą podstaw
działania układów klimatyzacyjnych oraz sposobów bilansowania energetycznego
zapotrzebowania na moc chłodniczą dla budynków
PEK_W02 - zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą pracy, zasady działania i budowy
urządzeń klimatyzacyjnych
151
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Historycznymi, geograficzne i cywilizacyjne uwarunkowania klimatyzacji 2
Wy2 Wpływ architektury i technologii budowlanych na komfort życia 2
Wy3 Parametry komfortu, 2
Wy4 Wykres i-x, przemiany powietrza wilgotnego 2
Wy5 Wentylacja naturalna i wymuszona 2
Wy6 Bilansowanie energetyczne pomieszczeń 4
Wy7 Techniczne metody realizacji przemian stanu powietrza 6
Wy8 Urządzenia klimatyzacyjne małej mocy 4
Wy9 Urządzenia klimatyzacyjne dużej mocy 6
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. wykład informacyjny
N2. konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W02 kolokwium
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[74] P.Jones. Klimatyzacja. Arkady 2001
[75] H.J.Ullrich, Technika klimatyzacyjna, Masta 2001
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[69] A.Pawiłojć, W.Targański, Z.Bonca, Odzysk ciepła w syst. wentylacyjnych i klimatyzacyjnych,
Masta 1998
[70] S.Przydróżny, J.Ferencowicz, Klimatyzacja, skrypt PWr
[71] U.Deh, Klimatyzacja w samochodzie, WłiK 2005
[72] Technika chłodnicza i klimatyzacyjna. Miesięcznik, IPPU MASTA, Gdańsk.
[73] Chłodnictwo & klimatyzacja. Miesięcznik techniczny dla praktyków, spółka EURO-MEDIA
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Jacek Kasperski, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy klimatyzacji Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 S1ENC_W04
C1 ÷ C3 Wy1 ÷ Wy6 N1, N2
PEK_W02 C4 ÷ C5 Wy7 ÷ Wy9
152
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Podstawy mechaniki i wytrzymałości materiałów
Nazwa w języku angielskim Fundamental Mechanics and Strength of Materials
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0730
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie analizy matematycznej i fizyki.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie z zagadnieniami z zakresu mechaniki technicznej – statyka.
C2. Wyrobienie umiejętności używania właściwych technik i metod dla wykonania obliczeń
inżynierskich w zakresie mechaniki technicznej – statyki.
153
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą wektora i rachunku wektorowego.
PEK_W02 – ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą warunków równowagi różnych układów sił.
PEK_W03 – ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą statycznie wyznaczalnych belek, ram, kratownic.
PEK_W04 – ma ogólną wiedzę dotyczącą praw tarcia.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do obliczeń związanych z rachunkiem wektorowym.
PEK_U02 – Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do obliczeń belek, ram i kratownic statycznie
wyznaczalnych.
PEK_U03 – Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do obliczeń związanych z tarciem.
PEK_U04 – Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę do obliczeń środka ciężkości brył i figur płaskich.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie, zasady i pojęcia podstawowe, podstawy rachunku
wektorowego 2
Wy2 Płaski zbieżny układ sił – definicje, zasady redukcji, warunki równowagi 1
Wy3 Płaski dowolny układ sił – definicje, moment siły, zasady redukcji, warunki
równowagi, wielobok sznurowy 2
Wy4 Belki i ramy statycznie wyznaczalne – analityczne i graficzne wyznaczanie
reakcji podpór 2
Wy5 Kratownice płaskie statycznie wyznaczalne – analityczne i graficzne
wyznaczanie reakcji podpór i sił w prętach 3
Wy6 Tarcie i prawa tarcia 2
Wy7 Płaski równoległy układ sił, moment statyczny, środki ciężkości 2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących rachunku wektorowego 2
Ćw2 Graficzne i analityczne rozwiązywanie płaskiego zbieżnego układu sił 2
Ćw3 Graficzne i analityczne rozwiązywanie dowolnego układu sił 2
Ćw4 Rozwiązywanie belek i ram statycznie wyznaczalnych 2
Ćw5 Rozwiązywanie kratownic statycznie wyznaczalnych 3
Ćw6 Tarcie i środki ciężkości brył i figur płaskich 2
Ćw7 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład:
– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej,
– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do kolokwium.
N2. Ćwiczenia:
– ćwiczenia rachunkowe;
– dyskusja rozwiązań zadań;
– krótkie sprawdziany pisemne;
– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.
N3. Konsultacje
N4. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.
N5. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do kolokwium.
154
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01_PEK_W04 kolokwium zaliczające wykład
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ĆWICZENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01_ PEK_U04 kartkówki
F2 PEK_U01_ PEK_U04 Kolokwium zaliczające ćwiczenia
P=(F1+F2)/2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[74] Siuta Władysław, Mechanika techniczna, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
Warszawa 1985.
[75] Zawadzki Jerzy, Siuta Władysław, Mechanika ogólna, PWN 1970, Warszawa 1985 .
[76] Misiak Jan, Mechanika ogólna, WNT, Warszawa 1998 .
[77] Nizgodziński M, Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa 1998.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Huber M. T. Mechanika ogólna i techniczna. PAN Warszawa 1956.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Romuald Redzicki, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy mechaniki i wytrzymałości materiałów Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W12 C1
Wy1
N1, N3, N5 PEK_W02 Wy2 PEK_W03 Wy3-Wy6 PEK_W04 Wy7 PEK_U01
K1ENG_U18 C2
Ćw.1
N2, N3, N4 PEK_U02 Ćw.2-Ćw.5 PEK_U03 Ćw.5-Ćw.6 PEK_U04 Ćw.6
155
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Podstawy Mechaniki Płynów
Nazwa w języku angielskim Basis of Fluid Mechanics
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0760
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki płynu nielepkiego, obejmującej
następujące zagadnienia.
C1.1. Makroskopowe właściwości płynów.
C1.2. Statyka płynu.
C1.3. Dynamiki płynu nielepkiego.
C2 Wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń hydraulicznych dla płynu
nielepkiego, obejmującej następujące zagadnienia.
C2.1. Makroskopowe właściwości płynów.
C2.2. Zastosowania podstawowych równań opisujących ruch płynu nielepkiego.
C2.3. Rozwiązywanie układów pomiarowych płynu nielepkiego.
156
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy: posiada podstawową wiedzę dotyczącą modelowania płynu nielepkiego
PEK_W01 – zna podstawowe definicje właściwości płynów.
PEK_W02 – zna prawa dotyczą statyki płynu.
PEK_W03 – potrafi opisać ruch płynu nielepkiego.
Z zakresu umiejętności: potrafi zastosować poznane wzory i metody rozwiązywania zagadnień
do rozwiązywania problemów inżynierskich dotyczących przepływu płynu lepkiego
PEK_U01 – potrafi obliczać makroskopowe właściwości płynów
PEK_U02 – potrafi zastosować prawo dotyczące statyki płynu do rozwiązywania zadań
PEK_U03 – potrafi obliczyć podstawowe wielkości hydrauliczne związane z ruchem płynu
nielepkiego
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Przedmiot i metody mechaniki płynów, rys historyczny. 2
Wy2 Siły działające na element płynu. Stan naprężenia. 2
Wy3 Równania równowagi płynów, prawo naczyń połączonych, manometry
cieczowe. 2
Wy4 Klasyfikacja i metody opisu ruchu płynów. Podstawowe pojęcia i równania
kinematyki. 2
Wy5 Ruch lokalny płynu. Przepływ potencjalny i wirowy. 2
Wy6 Podstawowe równania mechaniki płynów: zasada zachowania masy, pędu i
energii. 2
Wy7 Równania ruchu płynu nielepkiego i ich całkowanie. Całka Couchy’ego i
Bernoulliego dla płynu ściśliwego i nieściśliwego 2
Wy8 Zastosowania równania Bernoulliego i ciągłości. Pomiar prędkości
miejscowej, średniej. 2
Wy9 Zastosowania równania Bernoulliego i ciągłości. Pomiar strumienia
przepływu. Wypływ przez otwory. Kawitacja. 2
Wy10 Równanie Naviera - Stokesa podstawowym równaniem mechaniki płynów. 2
Wy11 Podobieństwo dynamiczne przepływów. 2
Wy12 Przepływ laminarny. Całkowanie równania Naviera - Stokesa dla przepływu
płaskiego i osiowosymetrycznego. 2
Wy13 Podstawy teorii warstwy przyściennej, równania Prandtla. 2
Wy14 Przepływ turbulentny - istota przepływu, równania Reynoldsa, naprężenia
turbulentne 2
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Rozwiązywanie zadań związanych z makroskopowymi właściwościami
płynów.
2
Ćw2 Zastosowanie prawa naczyń połączonych oraz bilansu objętości do
rozwiązywania manometrów cieczowych.
2
Ćw3 Rozwiązywanie zadań z naporów na ściany płaskie. 2
Ćw4 Rozwiązywanie zadań z naporów na ściany zakrzywione oraz połączenia
ścian płaskich i zakrzywionych.
2
Ćw5 Zastosowanie równania Bernoulliego do rozwiązywania zadań z przepływem
płynu nielepkiego.
2
157
Ćw6 Rozwiązywanie zadań z rurkami piętrzącymi: Pitota i Prandtla. 2
Ćw7 Kolokwium zaliczeniowe. 3
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej zawierającej podstawową
wiedzę oraz przykłady jej zastosowania.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.
N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności.
N4. Ćwiczenia rachunkowe – kolokwium zaliczeniowe.
N5. Konsultacje.
N6. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do ćwiczeń rachunkowych.
N7. Wykład - kolokwium zaliczeniowe.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1 PEK_W01÷ PEK_W03 Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1, F2}, F1 – na podstawie punkcji za kartkówki
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1 PEK_U01- PEK_U03
Kartkówki na każdych
zajęciach
F2 Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1, F2}, F1 – na podstawie punkcji za kartkówki
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[76] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., MECHANIKA PŁYNÓW, Wydawnictwo Politechniki,
Wrocławskiej, Wrocław 2001.
[77] Bechtold (red.), MECHANIKA PŁYNÓW. ZBIÓR ZADAN, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 1993.
[78] Burka E.S., Nałecz T.J., MECHANIKA PŁYNÓW W PRZYKŁADACH , PWN, Warszawa,
1994
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R., MECHANIKA PŁYNÓW W INŻYNIERII
SRODOWISKA, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997
[2] Ratajczak R., Zwoliński W., Zbiór zadań z hydromechaniki, PWN, Warszawa, 1981
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Kazimierz Wójs, [email protected]
158
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy mechaniki płynów
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie
przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia
zdefiniowanych dla
kierunku studiów
i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W10
C1.1. Wy1, Wy10-Wy14
N1, N5, N7 PEK_W02 C1.2, C1.4 Wy2, Wy3
PEK_W03 C1.3 Wy4-Wy9
PEK_U01
K1ENG_U14
C2.1 Ćw1, Ćw2
N2,N3,N4,N5,N6 PEK_U02 C2.3 Ćw4
PEK_U03 C2.2 Ćw3, Ćw5, Ćw6
159
WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Podstawy metrologii i techniki eksperymentu
Nazwa w języku angielskim: Basics of metrology and experiment techniques
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN 0780
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytwnymi ocenami na
świadectwie ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznnie studentów z podstawowymi metodami pomiarowymi i własnościami
przyrządów pomiarowych
C2 - Przedstwienie sposobów ujawniania omyłek pomiarowych i usuwania błędów
systematycznych
C3 - Zaznajomienie studentów i przedstawienie problemów dotyczących metod
wyznaczania niepewności pomiarowych, sposobów poprawy dokładności pomiarów i
zapisu wyniku pomiaru
C4 - Przedstawienie zasad sprawdzania i wzorcowania aparatury i przyrządów pomiarowych
C5 - Przedstawienie problemów związanych z planowaniem eksperymentu, poprawnym
opracowaniem wyników eksperymentu
C6 - Przygotowanie studentów do prawidłowego przeprowadzenia prostego eksperymentu
C7 - Wyrobienie umiejętności prawidłowej prezentacji charakterystyk pomiarowych
160
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 posiada wiedzę dotyczącą podstawowych metod pomiarowych , zna równanie pomiaru ,
zna pojęcie wilkośc fizyczna i jednostaka miary oraz pojęcia: wzorzec pomiaru i wzorcowanie
PEK_W02 zna i rozumie pojęcia dotyczące właściwości przyrządów : klasa niedokładności
przyrządu pomiarowego, zakres wskazań i zakres pomiarowy przyrządu , czułość przyrządu , błąd
dodatkowy przyrządu
PEK_W03 zna sposoby ujawniania omyłek pomiarowych i wyznaczania poprawek
PEK_W04 zna i rozumie sposób zapisu wyniku pomiaru i jednostek miary
PEK_W05 zna metody i sposoby wyznaczenia niepewności pomiarowych
PEK_W06 zna sposoby poprawy dokładności pomiaru
PEK_W07 rozumie potrzebę interpretacji i analizy wyniku pomiarowego
PEK_W08 zna i rozumie potrzebę wykorzystania funkcji korelacji i regresji do sporządzania
charkterystyk pomiarowych
PEK_W09 zna i rozumie zasady wzorcowania i sprawdzenia aparatury pomiarowej
PEK_W10 posiada podstawową wiedzę z technik planowania eksperymentu i poprawnego
opracowania wyniku eksperymentu
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01- potrafi wskazać i odróżnić metody pomiarowe
PEK_U02- potafi ustalić krok pomiarowy w eksperymencie
PEK_U03- potrafi przeprowadzić poprawnie prosty eksperyment
PEK_U04- potrafi zapisać i zinterpretować poprawnie wynik pomiaru
PEK_U05- umie wyznaczyć wartość niepewności pomiarowej dla metody pośredniej i bezpośredniej
PEK_U06 - umie poprawnie sporzadzić charakterystykę otrzymaną podczas eksperymentu
PEK_U07- potrafi ocenić możliwości poprawy dokładności eksperymentu
PEK_U08 - umie ujawnić omyłkę pomiarową i wyznaczyć poprawki
PEK_U09 - umie zastosować analizę korelacyjną i regresyjną do przedstawienia charakterystyk
pomiarowych
PEK_U10 – potrafi wywzorcować i sprawdzić przyrząd pomiarowy i narysować krzywą poprawkową
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1
Wy 2
Zajęcia wstępne, literatura do przedmiotu, podstawowe pojęcia metrologii.
Pomiar. Definicja pomiaru, podstawowe równanie pomiaru. Wielkości
pomiarowe, podział, wielkości, przykłady. Jednostki miar i wzory , podział ,
przykłady, zastosowanie
4
Wy 3 Wzorce pomiarowe, podział i przykłady realizacji 2
Wy 4
Wy 5
Metody, przyrządy i narzędzia pomiarowe- podział, przykłady. Parametry
charakteryzujące właściwości przyrządów pomiarowych 4
Wy 6 Błędy pomiarowe (przypadkowe, systematyczne, nadmierne)- definicje,
usuwanie błędów systematycznych, ujawnianie omyłek 2
Wy 7 Zasady podawania wyników pomiarów, dokładność i zasady zaokrąglania
liczb przybliżonych. Przykłady 2
Wy 8
÷
Wy 12
Niepewności pomiarowe – standardowa, standardowa łączna, rozszerzona,
sposoby obliczeń (pomiary bezpośrednie i pośrednie), przykłady. Rozkłady
normalny i Studenta. Poprawa dokładności pomiaru 10
Wy 13 Metody korelacji i regresji – podstawy 2
Wy 14 Planowanie i opracowanie wyników pomiarów 2
Wy 15 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw 1 Sprawy organizacyjne. Rozwiązywanie zadań z zakresu przystosowania 2
161
wzorów wielkościowych do jednostek
Ćw 2 Rozwiązywanie zadań dotyczących bledów systematycznych na przykładzie
elementarnych pomiarów temperatur, ciśnień i strumieni przepływów
2
Ćw 3 Rozwiazywanie zadań dotyczących czułości przyrządu pomiarowego oraz z
zakresu obliczania niepewności metodą typu B i poprawnego zapisu wyniku
pomiaru
2
Ćw 4 Rozwiązywanie zadań z zakrsu ujawniania omyłek oraz liczenia niepewności
metodą typu A ( rozkład Gaussa, Studenta )
2
Ćw 5 Rozwiazywanie zadań z zakresu obliczania niepewności rozszerzonej oraz
poprawy dokładności pomiarów dla pomiarów posrednich i bezpośrednich
2
Ćw 6 Rozwiązywanie zadań z zakrsu metod korelacji i regresji 2
Ćw 7 Rozwiązywanie zadań z techniki i podstaw planowania eksperymentu 2
Ćw 8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie.Sprawy organizacyjne:przepisy ogólne, przepisy BHP 1
La2 Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A 2
La3 Błędy w pomiarach bezpośrednich 2
La4 Metoda podstawowa pomiaru na przykładzie wyznaczania gęstości.Błędy w
metodzie pośredniej.
2
La5 Sprawdzanie i wzorcowanie aparatury i przyrządów pomiarowych 2
La6 Analiza korelacyjna i regresyjna 2
La7 System do pomiaru strumienia objetości wody za pomocą zwęzki 2
La8 Ćwiczenie dodatkowe, zaliczenie 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów
N2. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie 10 min sprawdziany pisemne
N3. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań
N4. Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć
N5. Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu
N6 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów
N7. Praca własna- przygotowanie do ćwiczeń i laboratoriów
N8. Konsultacje
N9. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01 ÷PEK_W10
PEK_U01÷ PEK_U10
Zaliczenie pisemne
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_U01÷ PEK_U10 Zaliczenie pisemne
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U10 krótkie sprawdziany
pisemne,
F2 PEK_U01÷ PEK_U10 odpowiedzi ustne
F3 PEK_U01÷ PEK_U10 ocena sprawozdań
162
(obrona sprawozdań,
dyskusja)
P= 0,4F1 +0,4F2+0,2F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] D. Turzeniecka : Ocena niepewności wyniku pomiarów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,
Poznań 1997.
[2] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.
[3] John R. Taylor: Wstęp do analizy błędu pomiarowego. PWN 1999.
[4] J. Arendarski: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa
2003.
[5] J. Piotrowski, K. Kostyrko: Wzorcowanie aparatury pomiarowej, PWN, Warszawa 2000.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] J. Piotrowski: Podstawy miernictwa, WNT, Warszawa 2002
[2] L. Augustyniak : Teoria pomiarów w przykładach, Gdynia 1999
[3] Mała encyklopedia metrologii, WNT, Warszawa 1989
[4] A.Chwaleba, M. Poniński, A. Siedlecki: Metrologia elektryczna, WNT, Warszawa 2000
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Artur Andruszkiewicz, 3202370; [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy metrologii i techniki eksperymentu
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W05
C1,C4 Wy1÷Wy3
N1,N8,N9
PEK_W02 C1 Wy4,Wy5
PEK_W03 C2 Wy6
PEK_W04 C3 Wy7
PEK_W05 C3 Wy8÷W12
PEK_W06 C3 Wy8÷W12
PEK_W07 C5,C7 Wy8÷W12
PEK_W08 C7 W13
PEK_W09 C4 W14
PEK_W10 C5 W14
PEK_U01 K1ENG_U12 C1 La3,La4 N4÷N8
PEK_U02 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C6 La7, Ćw7 N2÷N7
PEK_U03 K1ENG_U12 C5,C6 La2÷La7 N4÷N7
PEK_U04 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La2÷La4,La7, Ćw1 N2÷N7
PEK_U05 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La2÷La4,La7,Ćw3÷Ćw5 N2÷N7
PEK_U06 K1ENG_U12 C7 La5÷La7 N4÷N7
PEK_U07 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La7, Ćw5 N2÷N7
PEK_U08 K1ENG_U11 C2 Ćw2,Ćw4 N2,N3,N6,N7
PEK_U09 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C7 La6, Ćw6 N2÷N7
PEK_U10 K1ENG_U12 C4 La5 N4÷N7
163
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Podstawy termodynamiki
Nazwa w języku angielskim: Basics of thermodynamics
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0800
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
3. Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu matematyki i fizyki
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej zjawisk i procesów w termodynamice klasycznej
C2 – przekazanie wiedzy na temat podstawowych praw i zasad termodynamiki
C3 – przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń własności substancji doskonałych i
rzeczywistych oraz bilansowania energetycznego układów
C4 – zobrazowanie przemian charakterystycznych występujących w termodynamice i wykształcenie
umiejętności obliczania dla nich pracy i ciepła
C5 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń efektywności obiegów
cieplnych
C6 – przekazanie wiedzy na temat stechiometrii spalania paliw
C7 – przekazanie wiedzy dotyczącej przepływów gazów w kanałach
164
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna podstawowe prawa i pojęcia dotyczące termodynamiki klasycznej
PEK_W02 – zna równania opisujące stan gazów doskonałych i rzeczywistych
PEK_W03 – zna zasady termodynamiki
PEK_W04 – jest zapoznany z rodzajami przemian charakterystycznych
PEK_W05 – ma wiedzę na temat obliczania efektywności obiegów cieplnych
PEK_W06 – ma wiedzę na temat podstawowych procesów z wykorzystaniem gazów wilgotnych
PEK_W07 – zna zasady bilansowania w procesie spalania
PEK_W08 – potrafi objaśnić proces przepływu gazu przez dysze i dyfuzory
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi wykonywać bilanse energii
PEK_U02 – potrafi określać własności gazów doskonałych i ich mieszanin
PEK_U03 – posiada umiejętność wyznaczania pracy i ciepła dla przemian charakterystycznych
PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania efektywności obiegów
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie w problematykę nauki o własnościach, zjawiskach i
procesach cieplnych 2
Wy2 Układy termodynamiczne. Parametry stanu. Funkcje stanu. Równania stanu
gazów doskonałych. Mieszaniny gazów doskonałych. 2
Wy3 Energia, praca, ciepło. 2
Wy4 I zasada termodynamiki 2
Wy5 Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych 2
Wy6 Druga zasada termodynamiki. Entropia. 2
Wy7 Wykres T-S. Obiegi. Procesy nieodwracalne 2
Wy8 Praca maksymalna i egzergia. Analiza egzergetyczna 2
Wy9 Własności substancji rzeczywistych. 2
Wy10 Para wodna 2
Wy11 Gazy wilgotne. Wykres i1+x-x. Procesy z użyciem gazów wilgotnych 2
Wy12 Spalanie paliw 2
Wy13 Podstawowe prawa przepływu płynów ściśliwych 2
Wy14 Przepływ gazów przez kanały 2
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Sprawy organizacyjne. Parametry stanu 1
Ćw2 Bilanse energii 2
Ćw3 Równanie stanu gazu doskonałego. Mieszaniny gazów doskonałych 2
Ćw4 Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych 2
Ćw5 I zasada termodynamiki 2
Ćw6 Entropia. II zasada termodynamiki. Obiegi 2
Ćw7 Obiegi 2
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 15
165
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny
N2. Ćwiczenia rachunkowe
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01-PEK_W08 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01-PEK_U04 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[79] Kalinowski E.: Termodynamika. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994
[80] Szargut J., Termodynamika Techniczna, WPŚl., Gliwice 2005
[81] Wiśniewski S., Termodynamika Techniczna wyd. II i dalsze, WNT, Warszawa 1987 i dalej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[78] Wark W., Richards D., Thermodynamics, McGrow Hill, Wyd. 6, Boston 1999
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Zbigniew Gnutek, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy termodynamiki
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotow
y efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W11
C1, C2 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C3 Wy2, Wy9, Wy10
PEK_W03 C2 Wy3, Wy4, Wy6-
Wy8
PEK_W04 C4 Wy5
PEK_W05 C5 Wy7, Wy8
PEK_W06 C3 Wy11
PEK_W07 C6 Wy12
PEK_W08 C7 Wy13, Wy14
PEK_U01
K1ENG_U16
C3 Ćw1, Ćw2, Ćw5
N2, N3 PEK_U02 C3 Ćw3
PEK_U03 C4 Ćw4
PEK_U04 C5 Ćw6, Ćw7
166
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Pompy ciepła i kolektory słoneczne
Nazwa w języku angielskim: Heat pumps and solar collectors
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN0834
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza w zakresie termodynamiki, przekazywania ciepła i masy oraz mechaniki
płynów
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przekazanie wiedzy specjalistycznej w zakresie podstaw teoretycznych pomp ciepła oraz
metod wykorzystania niskotemperaturowych źródeł ciepła.
C2. Nauczenie metodologii prowadzenia analiz termodynamicznych i energetycznych
systemów pomp ciepła.
C3. Przekazanie wiedzy specjalistycznej w zakresie podstaw teoretycznych wykorzystania
energii słonecznej, działania kolektorów słonecznych i możliwości ich aplikacji.
167
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 Posiada wiedzę na temat zasady działania pompy ciepła. Zna systemy realizacji pomp
ciepła. Zna wymagania dotyczące efektywności, ograniczenia prawne i eksploatacyjne. Zna
wykres lgp-h.
PEK_W02 – Definiuje. podstawowe parametry charakterystyczne obiegu pompy ciepła. Zna rodzaje
dolnych źródeł ciepła.
PEK_W03 – Zna podział i klasyfikację kolektorów słonecznych oraz teoretyczne podstawy ich
działania.
PEK_W04 – Zna podstawy teoretyczne projektowania, budowy i eksploatacji kolektorów
słonecznych.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – Potrafi identyfikować przemiany na wykresie lgp-h,
PEK_U02 – Potrafi określić podstawowe parametry obiegu pompy ciepła, odwzorować obieg na
wykresie lgp-h oraz policzyć podstawowe parametry charakterystyczne obiegu.
PEK_U03 – Potrafi zaprojektować podstawowe elementy instalacji pompy ciepła.
PEK_U04 – Potrafi obliczyć i zaprojektować podstawowy typ kolektora słonecznego.
PEK_U05 – Potrafi określić wpływ temperatury odparowania i kondensacji na współczynnik
efektywności pompy ciepła
PEK_U06 – Potrafi określić wydajność cieplną kolektora cieczowego i fotoogniwa
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Sposoby podziału i klasyfikacji pomp ciepła, ogólna charakterystyka grup.
Typy, nazewnictwo. 2
Wy2 Termodynamiczne podstawy działania pomp ciepła. Sposoby realizacji. Obieg
idealny, porównawczy, rzeczywisty pomp ciepła. 2
Wy3
Dolne źródła ciepła. Naturalne, sztuczne – ciepło odpadowe. Charakterystyka,
parametry, koherentność. Ocena przydatności źródeł ciepła
niskotemperaturowych w warunkach krajowych. Charakterystyka, efektywność,
wykorzystanie w systemach klimatyzacyjnych.
2
Wy4 Pompa ciepła w systemie ogrzewania i przygotowania CWU. Akumulacja ciepła
i akumulatory ciepła. Charakterystyka, stosowane czynniki. 2
Wy5 Słońce i jego promieniowanie, prawa promieniowania. Kolektory słoneczne –
budowa, klasyfikacja, podział. 2
Wy6 Obliczenia projektowe kolektorów słonecznych – współczynniki wnikania,
przewodzenia i przejmowania ciepła. Sprawność płaskich kolektorów
słonecznych. 2
Wy7
Kolektory słoneczne cylindryczne, paraboliczne i próżniowe. Ogniwa
fotowoltaiczne. Mechanizm efektu, budowa ogniwa, sprawność i sposoby jej
podwyższenia Możliwości rozwoju technologii ogniw fotowoltaicznych.
Współpraca kolektorów słonecznych z instalacjami słonecznymi i pompami
ciepła
2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Identyfikacja punktów charakterystycznych sprężarkowego obiegu
lewobieżnego
2
La2 Badania rzeczywistego systemu grzewczego opartego na pompie ciepła 2
La3 Wpływ temperatury odparowania na współczynnik efektywności pompy ciepła 2
La4 Wpływ temperatury kondensacji na współczynnik efektywności pompy ciepła 2
168
La5 Badanie efektywności przetwarzania energii słonecznej przez fotoogniwo 2
La6 Badania wydajności cieplnej kolektora cieczowego płytowego 2
La7 Badania wydajności cieplnej kolektorów cieczowego próżniowego 2
La8 Zajęcia poprawkowe i uzupełniające oraz wystawienie ocen. 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Przekazanie zadań projektowych studentom. Określenie warunków zaliczenia 2
Pr2 Ustalanie podstawowych temperatur pracy pompy ciepła dla poszczególnych
zadań projektowych
2
Pr3 Interpretacja obiegu lewobieżnego na wykresie logp – h dla poszczególnych
zadań projektowych.
2
Pr4 Wybór ziębnika do realizacji lewobieżnego obiegu grzewczego dla
poszczególnych zadań projektowych
2
Pr5 Projektowanie kolektora słonecznego jako dolnego źródła ciepła dla
poszczególnych zadań projektowych
2
Pr6 Projektowanie kolektora słonecznego jako dolnego źródła ciepła dla
poszczególnych zadań projektowych
2
Pr7 Projektowanie i dobór aparatów i wymienników projektowanego systemu 2
Pr8 Zaliczenie na podstawie przedstawionych projektów 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów
N2. Ćwiczenia laboratoryjne – sprawozdania
N3. Konsultacje
N4. Praca własna – przygotowanie do zajęć projektowych i laboratoriów
N5. Praca własna – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 PEK_W04 Zaliczenie na podstawie kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1F7 PEK_U01PEK_U02
PEK_U05PEK_U07
Pisemne sprawozdania z
przeprowadzonych zajęć
laboratoryjnych
P = (F1+F2+F3+F4+F5+F6+F7)/7
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-projekt
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01 PEK_U07 Ocena projektu wykonanego przez
studenta
169
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Brodowicz K., Dyakowski T.: Pompy Ciepła, PWN, Warszawa 1990
[2] Lewandowski W. M.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa 2002
[3] Nowicki J.: Promieniowanie słoneczne ja źródło energii, Arkady, Warszawa 1980
[4] Rubik M.: Pompy ciepła – poradnik, Ośrodek Informacji „Technika instalacyjna w
Budownictwie, Warszawa 1999
[5] Smolec W.: Fototermiczna konwersja energii słonecznej, PWN, Warszawa 2000
[6] Wiśniewski G.: Kolektory słoneczne. Poradnik wykorzystania energii słonecznej, COIB,
Warszawa 1992
[7] Zasady projektowania urządzeń słonecznych do celów grzewczych, skrypt PWr, Wrocław 1986
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Domański R.: Magazynowanie energii cieplnej, PWN, Warszawa 1990
[2] Zalewski W.: Pompy ciepła – podstawy teoretyczne i przykłady zastosowań, Politechnika
Krakowska, Skrypt, Kaków 1995
[3] Wykorzystanie energii słonecznej w budownictwie jednorodzinnym, COIB, Warszawa 1991
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Bogusław Białko, bogusł[email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Pompy ciepła i kolektory słoneczne Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W06 C1, C2
Wy1, Wy2
N1, N5 PEK_W02 Wy3, Wy4
PEK_W03 Wy5, Wy6
PEK_W04 Wy7
PEK_U01
S1ENC_U06 C3
La1, La2,
La3
N2, N3, N4
PEK_U02 La4, Pr1, Pr2
PEK_U03 La3, La4
PEK_U04 Pr 3, Pr4
PEK_U05 La5, La6,
La7
PEK_U06 Pr5, Pr6, Pr7
170
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Pompy i układy pompowe
Nazwa w języku angielskim: Pumps and pumping systems
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność : Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybierany/specjalnościowy
Kod przedmiotu: ESN0840
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu mechaniki oraz mechanik płynów
\CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie studenta z zasadą działania i właściwościami energetycznych pomp wirowych
C2 – Zapoznanie studenta z zasadą działania i właściwościami energetycznych pomp wyporowych
C3 – Zapoznanie studenta z metodami zapisu struktury i zasadami obliczania układów pompowych
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01– ma podstawową wiedzę o roli układów pompowych w procesach technologicznych, zna
globalną energochłonność procesów pompowania w gospodarce, zna zasady działania pomp
wirowych oraz parametry i charakterystyki opisujące ich właściwości energetyczne.
PEK_W02 – zna topologię podstawowych układów pompowych, ma wiedzę na temat rozwiązywania
układów pompowych metodami klasycznymi, zna metody algorytmiczne rozwiązywania
drzewiastych i pierścieniowych układów pompowych
PEK_W03 – posiada wiedzę o sposobach oceny współpracy pompy z układem i metodach jej doboru
do układu,
PEK_W04 – posiada wiedzę na temat regulacji pompy i układu pompowego w tym regulacji pomp
przez zmianę prędkości obrotowej ma wiedzę na temat aspektów energetycznych współpracy
pompy z układem,
171
PEK_W05 – zna parametry opisujące właściwości kawitacyjne pompy i układu, posiada wiedzę na
temat sił występujących w pompach wirowych, metod ich kompensacji i wpływu na
eksploatacje, zna podział klasyfikacyjny pomp wirowych i zakresy ich stosowania, zna
specyficzne właściwości pomp szybkobieżnych
PEK_W06 – zna zasadę działania pomp wyporowych i ich właściwości energetyczne, posiada wiedzę
na temat kosztów eksploatacji pomp, posiada wiedzę na temat specyfiki pomp stosowanych w
energetyce
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wymagania, sposób zaliczenia, wprowadzenie do techniki pompowej 2
Wy2 Podstawy działania pomp, budowa pomp wirowych, rola i znaczenie,
podstawowych parametrów 2
Wy3 Charakterystyki pomp, podstawy podobieństwa hydrodynamicznego pomp,
tworzenie charakterystyk pomp, sprawności, straty 2
Wy4 Układy pompowe, charakterystyka układu pompowego, typowe układy
pompowe 2
Wy5 Obliczanie układów pompowych, teoria grafów, metody obliczania układów 2
Wy6 Regulacja układów, regulacja parametrów pracy układu 2
Wy7 Regulacja pomp, regulacja parametrów pomp ze zmianą ich charakterystyk,
pompy inteligentne. Kolokwium 1. 2
Wy8 Współpraca pomp ze sobą i układem, analiza energetyczna układów
pompowych 2
Wy9 Podstawy doboru pomp do układu 2
Wy10 Kawitacja w pompach wirowych i sposoby jej zapobiegania, charakterystyki
kawitacyjne 2
Wy11 Siły hydrodynamiczne, w pompach i ich kompensowanie 2
Wy12
Podział klasyfikacyjny pomp, zakres stosowania.
Pompy szybkobieżne - budowa, podstawy działania, pompy krążeniowe i
inne wirowe
2
Wy13 Wybrane pompy wyporowe, zasada działania, własności, zakres stosowania 2
Wy14 Eksploatacja pomp, minimalizacja kosztów eksploatacji. Kolokwium 2. 2
Wy15 Przegląd wybranych konstrukcji pomp stosowanych w energetyce. Zaliczenie 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów, animacji i prezentacją oprogramowania.
N2. Praca własna
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny: F – formująca
(w trakcie semestru),
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
172
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
F1 PEK_W01-PEK_W07 Kolokwium 1 – 12 pytań z zakresu materiału na
wykładach 1..6,
F2 PEK_W08-PEK_W14 Kolokwium 2 – 12 pytań z zakresu materiału na
wykładach 7..13,
P1 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w górę)
F1 lub F2 PEK_W15 Kolokwium, poprawa – 12 pytań z zakresu
materiału na wykładach 1..6 lub 7..13,
P2 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w dół)
F1 i F2 PEK_W15 Kolokwium, poprawa – (1 lub 2)*12 pytań z
zakresu materiału na wykładach 1..6 lub / i 7..13,
P3 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w dół)
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[82] W. Jędral - Pompy wirowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001
[83] A. Korczak, J. Rokita - Pompy i układy pompowe,
[84] Sz. Łazarkiewicz, A.T. Troskolański - Pompy wirowe,
[85] M. Skowroński - Układu pompowe, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2009
[86] M. Stępniewski - Pompy, WNT, Warszawa 1985
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[79] Pompy Pompownie - czasopismo użytkowników pomp
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Marek Skowroński, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Pompy i układy pompowe
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Elektroenergetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
PEK_W03
S1ENC_W01 C3 W03…W08 N1, N2, N3
PEK_W04
PEK_W05
PEK_W06
S1ENC_W01 C1, C2 W01…W02 N1, N2, N3
173
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Pompy i układy pompowe
Nazwa w języku angielskim: Pumps and pumping systems
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność : ENERGETYKA CIEPLNA
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu: ESN0850
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 45
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych z mechaniką ciała stałego i mechaniką płynów
2. Umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym
\CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie studenta z zasadą działania i właściwościami energetycznych pomp wirowych
C2 – Zapoznanie studenta z zasadą działania i właściwościami energetycznych pomp wyporowych
C3 – Zapoznanie studenta z metodami zapisu struktury i zasadami obliczania układów pompowych
C4 – Nabycie przez studenta umiejętności doboru pomp do układów pompowych
C5 - Nabycie przez studenta umiejętności obliczania układów pompowych
C6 – Nabycie przez studenta umiejętności oceny energetycznej układów pompowych
174
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01– ma podstawową wiedzę o roli układów pompowych w procesach technologicznych, zna
globalną energochłonność procesów pompowania w gospodarce, zna zasady działania pomp
wirowych oraz parametry i charakterystyki opisujące ich właściwości energetyczne.
PEK_W02 – zna topologię podstawowych układów pompowych, ma wiedzę na temat rozwiązywania
układów pompowych metodami klasycznymi, zna metody algorytmiczne rozwiązywania
drzewiastych i pierścieniowych układów pompowych
PEK_W03 – posiada wiedzę o sposobach oceny współpracy pompy z układem i metodach jej doboru
do układu,
PEK_W04 – posiada wiedzę na temat regulacji pompy i układu pompowego w tym regulacji pomp
przez zmianę prędkości obrotowej ma wiedzę na temat aspektów energetycznych współpracy
pompy z układem,
PEK_W05 – zna parametry opisujące właściwości kawitacyjne pompy i układu, posiada wiedzę na
temat sił występujących w pompach wirowych, metod ich kompensacji i wpływu na
eksploatacje, zna podział klasyfikacyjny pomp wirowych i zakresy ich stosowania, zna
specyficzne właściwości pomp szybkobieżnych
PEK_W06 – zna zasadę działania pomp wyporowych i ich właściwości energetyczne, posiada wiedzę
na temat kosztów eksploatacji pomp, posiada wiedzę na temat specyfiki pomp stosowanych w
energetyce
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi zidentyfikować proces technologiczny z wykorzystaniem pompowania
PEK_U02 – potrafi zidentyfikować elementy układu pompowego i ocenić ich właściwości
energetyczne
PEK_U03 – potrafi obliczyć przepływy i ciśnienia panujące w układzie pompowym
PEK_U04 – potrafi dobrać pompę do układu i ocenić jej pracę,
PEK_U05 – potrafi obliczyć podstawowe wymiary wirnika pompy odśrodkowej,
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wymagania, sposób zaliczenia, wprowadzenie do techniki pompowej 2
Wy2 Podstawy działania pomp, budowa pomp wirowych, rola i znaczenie,
podstawowych parametrów 2
Wy3 Charakterystyki pomp, podstawy podobieństwa hydrodynamicznego pomp,
tworzenie charakterystyk pomp, sprawności, straty 2
Wy4 Układy pompowe, charakterystyka układu pompowego, typowe układy
pompowe 2
Wy5 Obliczanie układów pompowych, teoria grafów, metody obliczania układów 2
Wy6 Regulacja układów, regulacja parametrów pracy układu 2
Wy7 Regulacja pomp, regulacja parametrów pomp ze zmianą ich charakterystyk,
pompy inteligentne. Kolokwium 1. 2
Wy8 Współpraca pomp ze sobą i układem, analiza energetyczna układów
pompowych 2
Wy9 Podstawy doboru pomp do układu 2
Wy10 Kawitacja w pompach wirowych i sposoby jej zapobiegania, charakterystyki
kawitacyjne 2
Wy11 Siły hydrodynamiczne, w pompach i ich kompensowanie 2
Wy12
Podział klasyfikacyjny pomp, zakres stosowania.
Pompy szybkobieżne - budowa, podstawy działania, pompy krążeniowe i
inne wirowe
2
175
Wy13 Wybrane pompy wyporowe, zasada działania, własności, zakres stosowania 2
Wy14 Eksploatacja pomp, minimalizacja kosztów eksploatacji. Kolokwium 2. 2
Wy15 Przegląd wybranych konstrukcji pomp stosowanych w energetyce. Zaliczenie 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw.1 Dobór trzech pomp do zadanego układu pompowego 2
Ćw.2 Analiza współpracy szeregowej i równoległej dwóch wybranych pomp z
ćwiczenia 1.
2
Ćw.3 Modelowanie układu pompowego i połączeń pomp z ćwiczeń 1 i 2 2
Ćw.4 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (1),
wybór prędkości obrotowej
2
Ćw.5 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (2),
obliczenia wlotu do wirnika
2
Ćw.6 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (3),
obliczenia wylotu z wirnika
2
Ćw.7 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (4),
kształtowanie łopatek
2
Ćw.8 Zaliczenie prac wykonanych samodzielnie 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów, animacji i prezentacją oprogramowania.
N2. Ćwiczenia: omawianie algorytmów obliczeń, prezentacja metod obliczeniowych w arkuszu
kalkulacyjnym Excel, prezentacja oprogramowanie Epanet.
N3. Praca własna:
- samodzielny dobór pomp na podstawie katalogów, internetu i dostępnego oprogramowania, -
obliczenia połączeń z wykorzystaniem Excela
- symulacja współpracy z wykorzystaniem Epanet
- obliczenia parametrów wirnika z wykorzystaniem MathCad/Excel
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_W01-PEK_W07 Kolokwium 1 – 12 pytań z zakresu
materiału na wykładach 1..6,
F2 PEK_W08-PEK_W14 Kolokwium 2 – 12 pytań z zakresu
materiału na wykładach 7..13,
P1 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w górę)
F1 lub F2 PEK_W15 Kolokwium, poprawa – 12 pytań z
zakresu materiału na wykładach 1..6
lub 7..13,
P2 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w dół)
F1 i F2 PEK_W15 Kolokwium, poprawa – (1 lub 2)*12
pytań z zakresu materiału na
wykładach 1..6 lub / i 7..13,
P3 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w dół)
176
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Ćwiczenia
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01…
PEK_U04
Sprawozdanie z doboru 3 pomp
F2 PEK_U01…
PEK_U04
Sprawozdanie z połączeń
szeregowych i równoległych pomp
F3 PEK_U01…
PEK_U04
Sprawozdanie z symulacji pracy
układu pompowego
F4 PEK_U05 Sprawozdanie z obliczeń
podstawowych wymiarów i kształtów
wirnika pompy odśrodkowej
P1=0,2*F1+0,2*F2+0,2*F3+0,4*F4
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[87] W. Jędral - Pompy wirowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001
[88] A. Korczak, J. Rokita - Pompy i układy pompowe,
[89] Sz. Łazarkiewicz, A.T. Troskolański - Pompy wirowe,
[90] M. Skowroński - Układu pompowe, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2009
[91] M. Stępniewski - Pompy, WNT, Warszawa 1985
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[80] Pompy Pompownie - czasopismo użytkowników pomp
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Marek Skowroński, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Pompy i układy pompowe
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI ENERGETYKA CIEPLNA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku studiów
i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
PEK_W03 S1ENC_W01
C3 W03…W08
N1, N4 PEK_W04
PEK_W05
PEK_W06 C1, C2 W01…W02
PEK_U01,
PEK_U02,
PEK_U04 S1ENC_U01
C2, C4, C6 Ćw.1
N2, N3, N4 PEK_U03 C3, C5 Ćw.2, Cw3
PEK_U05 C1 Ćw4… Ćw8
177
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Projektowanie sieci i instalacji elektroenergetycznych
Nazwa w języku angielskim: Designing of power networks and electrical installation
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I stopień / stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN 0855
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
W zakresie wiedzy:
1. Znajomość podstaw elektrotechniki.
W zakresie umiejętności:
1. Potrafi poprawnie i efektywnie zastosować poznane zasady i prawa z zakresu podstaw
elektrotechniki.
W zakresie kompetencji społecznych:
1. Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny.
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przedstawienie zasad budowy i wyposażenia sieci elektroenergetycznych.
C2. Wykształcenie umiejętności obliczania parametrów sieci elektroenergetycznych.
C3. Przedstawienie zasad budowy i wyposażenia instalacji elektrycznych.
C4. Wykształcenie umiejętności obliczania parametrów instalacji elektrycznych.
178
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 - Zna zasady budowy sieci elektroenergetycznych i instalacji elektrycznych.
PEK_W02 - Zna rodzaje zabezpieczeń stosowanych w instalacjach elektrycznych.
PEK_W03 - Zna normy i przepisy dotyczące budowy sieci elektroenergetycznych i instalacji
elektrycznych.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – Potrafi wyznaczyć przewidywane obciążenia w zakładach przemysłowych i obiektach
energetycznych.
PEK_U02 – Potrafi dobrać przewody i zabezpieczenia.
PEK_U03 – Potrafi obliczyć skuteczność ochrony przeciwporażeniowej.
PEK_U04 – Potrafi wykonać projekt prostej instalacji elektrycznej.
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 – Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 System elektroenergetyczny – charakterystyka, elementy składowe oraz
układy sieci i instalacji elektrycznych niskiego napięcia. 2
Wy2 Podstawowe pojęcia o zjawiskach zachodzących w sieciach i instalacjach
elektroenergetycznych. 2
Wy3 Układy pracy i urządzenia stacji elektroenergetycznych. 2
Wy4 Zasilanie zakładów przemysłowych i odbiorców komunalnych energią
elektryczną 2
Wy5 Podstawowe pojęcia z zakresu instalacji elektrycznych. Układy sieciowe. 2
Wy6 Wyznaczanie przewidywanych obciążeń w instalacjach elektrycznych. 2
Wy7 Zabezpieczenia przeciążeniowe i zwarciowe w instalacjach elektrycznych. 2
Wy8 Dobór przewodów i zabezpieczeń. 2
Wy9 Warunki selektywnego działania zabezpieczeń przetężeniowych. 2
Wy10 Spadki napięcia w instalacjach elektrycznych. 2
Wy11 Budowa przemysłowych i komunalnych instalacji elektrycznych. 2
Wy12 Zasady projektowania przemysłowych i komunalnych instalacji siłowych i
oświetleniowych. 2
Wy13 Wykorzystanie do projektowania programów komputerowych. 2
Wy14 Nowe kierunki w budowie instalacji elektrycznych (instalacje inteligentne). 2
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe. 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Zasady wykonywania dokumentacji projektów elektrycznych. 2
Pr2 Wyznaczanie przewidywanych obciążeń w zakładach przemysłowych. 2
Pr3 Dobór elementów sieci zasilającej. 2
Pr4 Obliczanie prądów zwarciowych. 2
Pr5 Dobór przewodów i zabezpieczeń – projektowanie obwodów odbiorczych. 2
Pr6 Obliczanie spadków napięcia w instalacji elektrycznej. 2
Pr7 Obliczanie skuteczności ochrony przeciwporażeniowej przez samoczynne
wyłączenie zasilania.
2
Pr8 Zaliczenie i uzupełnienie zaległości. 1
Suma godzin 15
179
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Prezentacja multimedialna
N2. Wykład informacyjny
N3. Ćwiczenia projektowe
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie emestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru) Numer efektu kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01 PEK_W03 kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - projekt
Oceny (F – formująca (w trakcie emestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru) Numer efektu kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1 PEK_U01 PEK_U04
PEK_K01
aktywność na zajęciach
F2 projekt
P=0,25F1 +0,75F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[92] Markiewicz H. Instalacje elektryczne. WNT, Warszawa 2010.
[93] Markiewicz H. Urządzenia elektroenergetyczne. WNT, Warszawa 2008.
[94] Dołęga W., Kobusiński M. Projektowanie instalacji elektrycznych w obiektach przemysłowych.
Zagadnienia wybrane. Oficyna Wydawnicza PWr. Wrocław 2009.
[95] Norma arkuszowa PN-IEC 60364. Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[81] Ustawa „Prawo budowlane”, wraz z rozporządzeniami wykonawczymi.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Ryszard Zacirka, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Projektowanie sieci i instalacji elektroenergetycznych
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1EEN_W10
C1,C3 Wy1Wy14
N1, N2, N4 PEK_W02 C3 Wy5Wy14
PEK_W03 C1,C3 Wy1Wy14
PEK_U01
S1ENG_U09
C2 Pr2
N3, N4 PEK_U02 C2,C4 Pr3Pr6
PEK_U03 C4 Pr7
PEK_U04 C4 Pr1
PEK_K01 K1ENG_K06 C1C4 Pr1Pr7 N3, N4
180
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Przenoszenie ciepła
Nazwa w języku angielskim: Heat transfer
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN0875
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
4. Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu matematyki i fizyki
5. Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej procesu transportu ciepła na drodze przewodzenia
(kondukcji), unoszenia (konwekcji) i promieniowania (radiacji)
C3 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń strumieni ciepła i rozkładu temperatury w
ciałach o różnej geometrii
C4 – wyrobienie umiejętności wykonywania obliczeń współczynników przejmowania ciepła dla
różnych rodzajów konwekcji (bez i ze zmianą fazy)
C2 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń cieplnych
wymienników ciepła
C5 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń strumieni ciepła przekazywanych podczas
promieniowania termicznego
181
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna podstawowe prawa i pojęcia dotyczące przekazywania ciepła
PEK_W02 – posiada wiedzę na temat wyznaczania rozkładu temperatury i strumieni ciepła w
przegrodach (płaskich, cylindrycznych i kulistych), prętach prostych oraz przegrodach
ożebrowanych
PEK_W03 – jest zapoznany z rodzajami i zakresem stosowalności oraz posiada wiedzę z zakresu
obliczeń cieplnych wymienników ciepła
PEK_W04 – posiada widzę na temat rodzajów konwekcji oraz potrafi dobrać odpowiednie równania
kryterialne w celu wyznaczenia współczynników wnikania ciepła
PEK_W05 – potrafi objaśnić mechanizm przekazywania ciepła na drodze radiacji dla powierzchni
rozdzielonych powierzchniami przeźroczystymi, gazów oraz płomienia świecącego
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi wyznaczyć rozkład temperatury i obliczyć strumienie ciepła przewodzonego i
przenikającego przez przegrody (płaskie, cylindryczne i kuliste), pręty proste i przegrody
ożebrowane
PEK_U02 – potrafi wykonać obliczenia cieplne wymienników ciepła współprądowych,
przeciwprądowych i krzyżowych
PEK_U03 – potrafi zastosować odpowiednie równania kryterialne do wyznaczenia współczynników
wnikania ciepła dla konwekcji naturalnej i wymuszonej bez zmiany fazy oraz podczas zmiany
fazy (wrzenie i skraplanie)
PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania strumienia ciepła wymienianego na drodze radiacji
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie. Podstawowe pojęcia i prawa przenoszenia ciepła 2
Wy2 Ustalone jednowymiarowe przewodzenie ciepła 2
Wy3 Ustalone jednowymiarowe przenikanie ciepła 2
Wy4 Pręty – równanie różniczkowe przewodzenie ciepła w prętach, warunki
brzegowe 2
Wy5 Przenoszenie ciepła w prętach prostych 2
Wy6 Żebra, powierzchnie ożebrowane, efektywność żeber i powierzchni
ożebrowanych 2
Wy7 Klasyfikacja i podział wymienników ciepła 2
Wy8 Teoria rekuperatorów – obliczenia średniej różnicy temperatur 2
Wy9 Konwekcja – podział, podstawowe równania, analiza wymiarowa, konwekcja
naturalna bez zmiany fazy
2
Wy10 Konwekcja wymuszona bez zmiany fazy 2
Wy11 Konwekcja ze zmianą fazy (wrzenie, skraplanie) 2
Wy12 Podstawowe pojęcia i prawa promieniowania termicznego, przenoszenie
ciepła między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami przeźroczystymi
2
Wy13 Promieniowanie ośrodka częściowo przeźroczystego, promieniowanie
gazów, promieniowanie płomienia świecącego
2
Wy14 Złożona wymiana ciepła 2
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
182
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Ustalone jednowymiarowe przewodzenie ciepła 2
Ćw2 Ustalone jednowymiarowe przenikanie ciepła 2
Ćw3 Ustalone jednowymiarowe przenikanie ciepła 2
Ćw4 Przenoszenie ciepła w prętach prostych 2
Ćw5 Ustalone jednowymiarowe przenikanie ciepła przez przegrody ożebrowane 2
Ćw6 Obliczenia cieplne wymienników ciepła 2
Ćw7 Obliczenia cieplne wymienników ciepła 2
Ćw8 Kolokwium sprawdzające 2
Ćw9 Konwekcja naturalna 2
Ćw10 Konwekcja wymuszona 2
Ćw11 Konwekcja przy zmianie fazy (wrzenie, skraplanie) 2
Ćw12 Przenoszenie ciepła między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami
przeźroczystymi
2
Ćw13 Przenoszenie ciepła między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami
przeźroczystymi
2
Ćw14 Złożona wymiana ciepła 2
Ćw15 Kolokwium sprawdzające 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny
N2. Ćwiczenia rachunkowe
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01-PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium sprawdzające
F2 PEK_U03, PEK_U04 Kolokwium sprawdzające
P=(F1+F2)/2
183
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[96] Kostowski E.: Przepływ ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000
[97] Kostowski E.: Zbiór zadań z przepływu ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000
[98] Kalinowski E.: Przekazywanie ciepła i wymienniki. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[82] Wiśniewski St., Wiśniewski T.: Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1999
[83] Gdula St.: Przewodzenie ciepła, PWN, Warszawa 1984
[84] Madejski J.: Teoria wymiany ciepła. Politechnika Szczecińska, Szczecin 1998
[85] Kostowski E.: Promieniowanie cieplne, PWN, Warszawa 1993
[86] Furmański P., Domański R., Wymiana ciepła. Przykłady obliczeń i zadania, Politechnika
Warszawska, Warszawa 2004
[87] Çengel Y. A., Heat and mass transfer: a practical approach, McGraw Hill 2006
[88] Pitts D. R., Sissom L. E., Schaum’s outline of theory and problems of heat transfer, McGraw-
Hill 1999
[89] Lienhard IV J. H., Lienhard V J. H., A heat transfer textbook, Phlogiston Press, Cambridge
Massachusetts 2004
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Michał Pomorski, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Przenoszenie ciepła
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotow
y efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W21
C1 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C1 Wy2-Wy6
PEK_W03 C4 Wy7, W8
PEK_W04 C1 Wy9-Wy11, Wy14
PEK_W05 C1 Wy12-Wy14
PEK_U01
K1ENG_U28
C2 Ćw1-Ćw5
N2, N3 PEK_U02 C4 Ćw6,Ćw7
PEK_U03 C3 Ćw9-Ćw11
PEK_U04 C5 Ćw12-Ćw14
184
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Przesyłanie i rozdział energii elektrycznej
Nazwa w języku angielskim: Power distribution
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu: ESN0891
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
2 1
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia egzamin
zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom o
charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje z zakresu podstaw elektrotechniki i maszyn elektrycznych.
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie studentów z budową i elementami składowymi systemu elektroenergetycznego.
C2 – Zaznajomienie z funkcjonowaniem poszczególnych elementów składowych systemu elektro-
energetycznego.
C3 – Przedstawienie problemów związanych z przesyłem energii elektrycznej.
C4 – Wyrobienie umiejętności obliczania parametrów elektrycznych w prostych systemach elektro-
energetycznych.
185
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:
PEK_W01 – znać budowę i składowe elementy systemu elektroenergetycznego;
PEK_W02 – wymienić główne elementy systemu elektroenergetycznego i je scharakteryzować;
PEK_W03 – objaśnić działanie turbogeneratorów, hydrogeneratorów, transformatorów i
połączników;
PEK_W04 – scharakteryzować budowę i działanie zabezpieczeń elektroenergetycznych;
PEK_W05 – rozróżniać charakterystyki zabezpieczeń elektroenergetycznych;
PEK_W06 – rozróżniać rodzaje sieci i rodzaje zabezpieczeń elektroenergetycznych w nich
stosowane;
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:
PEK_U01 – wykonać podstawowe obliczenia sieci napowietrznych i kablowych;
PEK_U02 – stosować poznane wzory do obliczania prądów zwarciowych i dobór nastaw zabezpie-
czeń elektroenergetycznych;
PEK_U03 – wykonywać obliczenia w celu zaprojektowania stacji transformatorowej i rozdzielczej.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć wykład Liczba godzin
Wy1 System elektroenergetyczny i jego elementy składowe 4
Wy2 Budowa sieci napowietrznych i kablowych 2
Wy3 Maszyny i aparaty elektryczne 2
Wy4 Obliczanie parametrów elementów systemu elektroenergetycznego 4
Wy5 Zakłócenia w systemie elektroenergetycznym 2
Wy6 Zwarcia w systemie elektroenergetycznym – metody obliczania 4
Wy7 Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa 4
Wy8 Izolacje powietrzne i bezpowietrzne 2
Wy9 Przepięcia wewnętrzne i atmosferyczne 2
Wy10 Ochrona przeciwporażeniowa i odgromowa 2
Wy11 Bezpieczeństwo użytkowania urządzeń elektrycznych 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Obliczanie parametrów systemu elektroenergetycznego. 4
Ćw2 Obliczanie zwarć w systemie elektroenergetycznym. 5
Ćw3 Dobór i nastawy elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej. 2
Ćw4 Projektowanie prostych stacji transformatorowych i rozdzielni. 4
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.
N3. Konsultacje.
N4. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.
N5. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu, kolokwium zaliczeniowego.
186
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru) Numer efektu kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W06 Egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ĆWICZENIA
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium, odpowiedzi ustne
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[99] Dołęga W., Stacje Elektroenergetyczne, Oficyna Wydawnicza PWr, 2007;
[100] Kisner K., Serwin A., Sobierajski M., Wilczyński A., Sieci Elektroenergetyczne, Oficyna
Wydawnicza PWr, 1993;
[101] Żydanowicz J., Namiotkiewicz M., Automatyka Zabezpieczeniowa w Elektroenergetyce, WNT
Warszawa 1983;
[102] Bernas S., Systemy Elektroenergetyczne, WNT Warszawa 1986;
[103] Poradnik Inżyniera Elektryka t.3, WNT Warszawa 1996. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[90] Markiewicz H., Instalacje Elektryczne, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2005;
[91] Paska J., Wytwarzanie energii elektrycznej, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2005.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL):
MAREK GŁOGOWSKI, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Przesyłanie i rozdział energii elektrycznej
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W28
C1 Wy01÷Wy02
N1, N5
PEK_W02 C2 Wy03
PEK_W03 C2, C3 Wy04÷Wy06
PEK_W04 C2, C3 Wy07
PEK_W05 C2, C3 Wy08
PEK_W06 C3 Wy09÷Wy11
PEK_U01
K1ENG_U36
C4 Ćw1
N2, N3, N4, N5 PEK_U02 C4 Ćw02÷Ćw03
PEK_U03 C4 Ćw04
187
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Rysunek techniczny
Nazwa w języku angielskim Technical drawing
Kierunek studiów : Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy / kierunkowy
Kod przedmiotu ESN0940
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu geometrii wykreślnej
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Wykształcenie umiejętności wykonywania rysunku technicznego wykonawczego i
złożeniowego zgodnie z Polskimi Normami Rysunku Technicznego Maszynowego
C2 – Zapoznanie studentów ze schematami rysunkowymi,
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi zastosować znormalizowane elementy rysunku technicznego: wymiary arkuszy
rysunkowych, rodzaje linii wymiarowych, potrafi narysować rysunek przy założonej podziałce
rysunkowej,
PEK_U02 – potrafi, w oparciu o element z rysunku aksonometrycznego narysować jego rzuty
prostokątne zgodnie z zasadą pierwszego i trzeciego kąta
PEK_U03 – potrafi zaznaczyć na rzucie głównym elementu płaszczyzny przekroju i narysować
przekroje danego elementu,
PEK_U04 – potrafi narysować dany element obrotowy i zapisać go w pół-przekroju i w pół-widoku,
PEK_U05 – potrafi zaznaczyć na rzutach i zapisać kłady i przekroje przesunięte, narysować przedmiot
i przekroje cząstkowe, potrafi narysować przekroje żeber,
PEK_U06 – potrafi zwymiarować przedmiot przedstawiony w rzutach stosując symbole wymiarowe,
potrafi rozmieścić wymiary,
PEK_U07 – potrafi wymiarować przedmiot równolegle, szeregowo lub w sposób mieszany,
188
PEK_U08 – potrafi zwymiarować przedmiot od jego baz konstrukcyjnych, obróbkowych i
pomiarowych,
PEK_U09 – potrafi zaznaczyć tolerowane powierzchnie wymiarowanego przedmiotu, narzucić
wartości tolerancji kształtu i położenia, zapisać je sposobem graficznym i literowym,
PEK_U10 – potrafi zapisać graficznie i narzucić zalecaną obróbkę powierzchni, sposób jej uzyskania i
wartość danego parametru chropowatości,
PEK_U11 – potrafi na rysunku przedmiotu narzucić potrzebną obróbkę cieplną i powierzchniową
PEK_U12 – potrafi zaznaczyć i zwymiarować nagwintowane elementy (śruby i nakrętki), potrafi
narysować połączenie gwintowe w przekroju,
PEK_U13 – potrafi zaznaczyć i zwymiarować połączenie spawane stosując linie odniesienia i
odpowiednie symbole,
PEK_U14 – potrafi narysować, zwymiarować i opisać model na rysunku wykonawczym,
PEK_U15 – potrafi narysować, opisać, podać wymiary główne i montażowe na rysunku złożeniowym
zaworu,
PEK_U16 – potrafi złożyć rysunki do formatu A-4, potrafi ułożyć rysunki wykonawcze i złożeniowe
w dokumentację techniczną maszyny lub urządzenia,
PEK_U17 – potrafi zapisać schematycznie mechanizmy, maszyny i urządzenia stosując rysunki i
symbole schematyczne
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1
Znormalizowane elementy rysunku technicznego - wymiary arkuszy
rysunkowych, rodzaje linii rysunkowych i ich zastosowanie, pismo, podziałki,
tabliczki. Wykonanie rysunku w rzutach prostokątnych.
2
Pr2
Widoki, przekroje, kłady - położenie przedmiotu na rysunku, oznaczenie i
kreskowanie przekroju, rodzaje przekrojów; - przekroje i widoki
częściowe, kłady, przekroje ścian, żeber, ramion kół itd.; - widok i
przekroje przedmiotów symetrycznych, przekroje przedmiotów o kształcie
obrotowym, przerywanie i mywanie przedmiotów, widoki i przekroje przesunięte
6
Pr3
Wymiarowanie - wymiary, linie wymiarowe, wymiarowanie za pomocą linii
odniesienia, rozmieszczenie wymiarów na rysunkach (wytyczne ogólne),
wymiarowanie elementów, ogólne zasady wymiarowania; wymiarowanie
równoległe, szeregowe, mieszane, wymiarowanie od baz konstrukcyjnych,
obróbkowych i pomiarowych, zagadnienia szczególne występujące przy
wymiarowaniu.
4
Pr4 Tolerancja wymiarów, kształtu i położenia powierzchni – tolerancja wymiarów i
zapis, oznaczenia granicznych odchyłek kształtu i położenia powierzchni 2
Pr5
Oznaczenie chropowatości powierzchni i sposobu obróbki - oznaczenie
dopuszczalnej chropowatości powierzchni, oznaczenie kierunkowości struktury,
oznaczenie sposobu obróbki powierzchni, oznaczenie obróbki cieplnej i
powierzchniowej.
2
Pr6
Rysowanie połączeń części maszyn - połączenia rozłączne, gwintowe,
wpustowe, klinowe, wielowypustowe; połączenie nierozłączne: spawane (rodzaje
spoin, oznaczenie), zgrzewane, klejone, nitowane
4
Pr7 Rysunek wykonawczy (wskazówki ogólne), rysunek odręczny (szkic) z modelu. 4
Pr8
Rysunek złożeniowy - rysunek złożeniowy (wskazówki ogólne),
wymiarowanie i szczegółowe wskazówki, rysunek złożeniowe odręczny i rysunki
wykonawcze elementów 4
Pr9
Czytanie rysunku złożeniowego, schematy rysunkowe, wprowadzanie zmian
do rysunku, archiwizacja rysunków, inne techniki wykonywania dokumentacji
technicznej 2
Suma godzin 30
189
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. projekt – krótkie - 15 min wprowadzenia, wspomagane e-learningiem: strona
http://www.itcimp.pwr.wroc.pl/~rysunek_techniczny/
N2. projekt – indywidualna rozmowa ze studentem na temat związany z wykonanym przez
niego rysunkiem,
N3. projekt: krótkie 10 min sprawdziany pisemne
N4. praca własna – przygotowanie na każde zajęcia samodzielnie wykonanego rysunku
N5. konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - projekt
Oceny: F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01-U17 Wejściówki (10 min sprawdziany pisemne)
F2 PEK_U01-U17 Obrona wykonanego rysunku P=0,5F1+0,5F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:.
[104] Polskie Normy, Rysunek Techniczny, Rysunek Techniczny Maszynowy
[105] Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy, WNT, 2009 [106] Rydzanicz L: Zapis konstrukcji. PWN. Warszawa 2000 [107] Chycińska B., „Poradnik Mechanika”, Rea, 2008
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[92] http://www.itcimp.pwr.wroc.pl/~rysunek_techniczny/
OPIEKUN PRZEDMIOTU
JANUSZ ROGULA, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Rysunek techniczny
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01-U02
K1ENG_U13 C1
Pr1
N1÷N5
PEK_U03-U05 Pr2 PEK_U06-U08 Pr3 PEK_U09-U11 Pr4, Pr5 PEK_U12-U13 Pr6
PEK_U14 Pr7 PEK_U15 Pr8 PEK_U16 Pr9 PEK_U17 K1ENG_U13 C2 Pr9 N1, N4
190
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Sieci cieplne
Nazwa w języku angielskim: Heat Distribution Network
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu: ESN0971
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15
15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30
30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5
0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie termodynamiki i mechaniki płynów.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przedstawienie problemów związanych z projektowaniem, budową i eksploatacją sieci
cieplnych.
C2. Zaznajomienie studentów z zasadami dobierania parametrów eksploatacji sieci cieplnych .
C3. Przygotowanie studentów do obliczania zadań dotyczących eksploatacji sieci cieplnych.
191
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku prowadzonych zajęć Student powinien:
PEK_W01 – potrafić zdefiniować sieci cieplne oraz scharakteryzować rodzaje nośników ciepła.
PEK_W02 – umieć wymienić i objaśnić sposoby regulacji dostarczania ciepła w sieciach cieplnych.
PEK_W03 – wymieniać rodzaje strat w sieciach cieplnych oraz zasady prowadzenia właściwej
gospodarki kondensatem.
PEK_W04 – znać rodzaje rurociągów stosowanych w budowie sieci cieplnych, wymieniać sposoby
układania przewodów sieci cieplnych i ich izolowania.
PEK_W05 – wymieniać metody kompensacji wydłużeń termicznych sieci cieplnych.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku prowadzonych zajęć Student powinien:
PEK_U01 – umieć dobierać współczynniki umożliwiające obliczanie zapotrzebowania ciepła na
potrzeby centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej i wentylacji.
PEK_U02 – potrafić określić wielkość dodatkowych zysków ciepła.
PEK_U03 – potrafić określić ilość ciepła traconego.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wstęp. Omówienie podstawowych rodzajów nośników ciepła. 2
Wy2 Układy sieci cieplnych wodnych, parowych, ogrzewania i wentylacji. 2
Wy3 Bilans cieplny zapotrzebowania na ciepło. 2
Wy4 Regulacja dostarczania ciepła. 2
Wy5 Obliczenia hydrauliczne sieci cieplnych. Gospodarka kondensatem. 2
Wy6 Przewody sieci cieplnych. Węzły cieplne i parowe. 2
Wy7 Kompensacja wydłużeń termicznych. Certyfikacja energetyczna. Audyt
energetyczny. 2
Wy8 Zaliczenie. 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania. 2
Ćw2 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby ciepłej wody użytkowej. 2
Ćw3 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby wentylacji. 2
Ćw4 Obliczanie bieżącego zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania, ciepłej
wody użytkowej i wentylacji.
2
Ćw5 Obliczanie rocznego zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania, ciepłej
wody użytkowej i wentylacji.
2
Ćw6 Obliczanie zysków od nasłonecznienia. 2
Ćw7 Obliczanie strat przez przegrody i wentylację. 2
Ćw8 Zaliczenie. 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład:
– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego.
N2. Ćwiczenia:
– ćwiczenia rachunkowe,
– dyskusja rozwiązań zadań,
– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń i kolokwium zaliczeniowego.
N3. Konsultacje.
192
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-WYKŁAD
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ĆWICZENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[108] Górecki J., Sieci cieplne, Skrypt Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1997
[109] Kołodziejczyk L., Gospodarka cieplna w ogrzewnictwie, Arkady, 1989
[110] Kamler W., Ciepłowictwo, PWN, 1976
[111] Szkarowski A., Łatowski L., Sieci i centrale cieplne, Politechnika Koszalińska, Koszalin 2002
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[93] Mielnicki J., Centralne ogrzewanie – regulacja i eksploatacja, Arkady, 1985
[94] Szczechowiak E., Energooszczędne układy zaopatrzenia budynków w ciepło, Envirotech,
Poznań 1994
[95] Krygier K., Sieci ciepłownicze: materiały pomocnicze do ćwiczeń, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
ELŻBIETA WRÓBLEWSKA, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
SIECI CIEPLNE
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI ENERGETYKA CIEPLNA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W10
C1 Wy1,Wy2
N1, N3
PEK_W02 C1 Wy3,Wy4
PEK_W03 C1 Wy5, Wy6
PEK_W04 C1 Wy6
PEK_W05 C1 Wy7
PEK_U01
S1ENC_U11
C2,C3 Ćw1÷Ćw5
N2, N3 PEK_U02 C2,C3 Ćw6
PEK_U03 C2,C3 Ćw7
193
WYDZIAŁ MACHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Solid Edge
Nazwa w języku angielskim Solid Edge
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny
Kod przedmiotu ESN1022
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90
Forma zaliczenia zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
19. Znajomość zagadnień związanych tworzeniem rysunków technicznych
20. Umiejętność obsługi komputera z systemem operacyjnym MS Windows
21. Znajomość geometrii euklidesowej oraz wykreślnej
22. Znajomość podstaw konstrukcji maszyn
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Wyrobienie umiejętności korzystania z metod bryłowego modelowania części
mechanicznych, składania z nich urządzeń oraz wykonywania dokumentacji rysunkowej w
programie Solid Edge.
C2 Wyrobienie umiejętności projektowania części mechanicznych, składania zespołów i
urządzeń oraz wykonywania na ich podstawie dokumentacji technicznej.
194
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli bryłowych
PEK_U02 – umiejętność tworzenia zespołów części
PEK_U03 – umiejętność przygotowania wydruku modelu części z koniecznymi opisami i
wymiarowaniem
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie do programu Solid Edge 2
La2 Szkicowanie z uwzględnieniem więzów geometrycznych,
wymiarowych i algebraicznych
2
La3 Wprowadzenie do modułu modelowania części 2
La4 Modelowanie bryłowe przy pomocy wyciągnięć 2
La5 Modelowanie bryłowe przy pomocy wyciągnięć obrotowych i
śrubowych
2
La6 Modelowanie metodą synchroniczną – wyciągnięcia podstawowe 2
La7 Modyfikacja modeli wykonanych metodą synchroniczną 2
La8 Obróbka brył - otwory, gwinty, cienkościenność 2
La9 Powielanie elementów 2
La10 Wprowadzenie do składania zespołów 2
La11 Tworzenie operacji w zespole i ich powielanie 2
La12 Projektowanie części w kontekście złożenia 2
La13 Tworzenie dokumentacji technicznej – widoki części i zespołów 2
La14 Tworzenie dokumentacji technicznej – opisywanie i wymiarowanie 2
La15 Praca kontrolna 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wprowadzenie do poszczególnych zagadnień realizowanych na zajęciach
z wykorzystaniem systemu prezentacji elektronicznej
N2. Praca własna – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności
N3. Kontrola poprawności/korekta wykonania ćwiczeń zgodnie z instrukcjami do kursu
N4. Praca kontrolna
N5. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U03 Kontrola w trakcie zajęć,
krótkie odpowiedzi ustne
F2 PEK_U01÷ PEK_U03 Praca kontrolna
P = (F1+3F2)/4
195
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[112] Instrukcje do kursu (www.paliwa.pwr.wroc.pl)
[113] Podręczniki i skrypty do programu Solid Edge
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Wach, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Solid Edge
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
K1ENG_U13 C1,C2
La1 ÷ La9 N1, N2, N3,
N4, N5
PEK_U02 La10 ÷ La12 PEK_U03 La13 ÷ La14
196
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Spalanie i paliwa
Nazwa w języku angielskim: Combustion and fuels
Kierunek Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu: ESN1040
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30 30
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu: podstaw mechaniki płynów oraz podstaw
termodynamiki i chemii.
CELE PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie z typowymi paliwami stosowanymi w energetyce, mechanizmami ich spalania oraz
określaniem zapotrzebowania powietrza i efektów cieplnych spalania. C2. Zapoznanie z organizacją spalania w podstawowych typach palników i palenisk kotłowych z
uwzględnieniem emisji wybranych zanieczyszczeń.
C3. Przygotowanie studentów do bilansowania materiałowego i energetycznego procesów spalania
wraz z umiejętnością obliczania stężeniowych granic palności gazów i warunków ich wymienności.
C4. Wyrobienie u studentów umiejętności posługiwania się paliwami gazowymi, ciekłymi i stałymi
oraz diagnozowania jakości spalania.
197
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (PEK)
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:
PEK_W01 – rozumieć zasady stechiometrii, kinetyki chemicznej i termochemii procesów spalania.
PEK_W02 – znać właściwości kopalnych paliw stałych, ciekłych i gazowych.
PEK_W03 – umieć scharakteryzować paliwa alternatywne i biopaliwa oraz wskazać ich zastosowania.
PEK_W04 – rozumieć zasady stabilizacji płomieni.
PEK_W05 – znać podstawowe typy palników na paliwa gazowe, ciekłe i stałe.
PEK_W06 – znać systemy spalania paliw w paleniskach kotłów energetycznych.
PEK_W07 – rozumieć mechanizmy powstawania tlenków azotu w procesach spalania i sposoby
ograniczania ich emisji.
PEK_W08 – znać metody pomiarowe stosowane w celu scharakteryzowania procesów spalania.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć:
PEK_U01 – dobrać odpowiednie paliwa do palników i palenisk.
PEK_U02 – obliczać strumień masy/objętości paliwa dla zapewnienia wymaganej mocy palnika lub
kotła.
PEK_U03 – obliczać zapotrzebowanie powietrza do spalania danego paliwa.
PEK_U04 – określić nadmiar powietrza na podstawie wyników pomiaru składu spalin.
PEK_U05 – ocenić stabilność procesu spalania.
PEK_U06 – ocenić jakość spalania paliwa na podstawie wyników pomiarów składu spalin i stałych
odpadów paleniskowych.
PEK_U07 – sporządzać protokół z badań laboratoryjnych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć-wykład Liczba godzin
Wy1 Sprawy organizacyjne. Wprowadzenie, charakterystyka procesów spalania,
stechiometria 2
Wy2 Kinetyka chemiczna procesów spalania 2
Wy3 Termochemia spalania 2
Wy4 Paliwa gazowe 2
Wy5 Paliwa ciekłe 2
Wy6 Węgiel 2
Wy7 Biomasa, biopaliwa i paliwa odpadowe 2
Wy8 Aerodynamika płomieni i spalanie paliw gazowych 2
Wy9 Spalanie paliw ciekłych i ich rozpylanie 2
Wy10 Spalanie węgla 2
Wy11 Spalanie i współspalanie biomasy 2
Wy12 Spalanie w paleniskach ze złożem fluidalnym 2
Wy13 Spalanie w paleniskach pyłowych 2
Wy14 Mechanizmy powstawania tlenków azotu oraz niskoemisyjne techniki spalania 2
Wy15 Metody pomiarowe w procesach spalania 2
Suma godzin 30
198
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Sprawy organizacyjne, obliczanie podstawowych parametrów mieszanin 2
Ćw2 Stechiometria procesów spalania 2
Ćw3 Wymienność paliw gazowych 2
Ćw4 Kalorymetria procesów spalania 2
Ćw5 Temperatura spalania 2
Ćw6 Stężeniowe granice palności gazów 2
Ćw7 Obliczenia komór spalania 2
Ćw8 Zaliczenie przedmiotu 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Sprawy organizacyjne. Struktura płomienia gazowego 2
La2 Spalanie paliw ciekłych 2
La3 Spalanie paliw stałych 2
La4 Spalanie biomasy 2
La5 Katalityczne dopalanie CO i CH 2
La6 Piroliza paliw stałych 2
La7 Stężeniowe granice palności gazów 2
La8 Zaliczenie przedmiotu 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Ćwiczenia rachunkowe.
N3. Konsultacje.
N4. Opracowanie sprawozdań z laboratoriów.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny
F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W08 Egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny
F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1
PEK_U02÷PEK_U04
Odpowiedzi ustne, krótkie
sprawdziany pisemne
F2 Kolokwium zaliczające
ćwiczenia
P=(2F2+F1)/3
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium
Oceny
F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1
PEK_U01,
PEK_U05- PEK_U07
Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych
F2 Sprawdzenie wiadomości przed
zajęciami.
F3 Aktywność na zajęciach
P=(2F1+F2+F3)/4
199
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[114] „Spalanie i Paliwa” - skrypt, red. W. Kordylewski, Politechnika Wrocławska, Wrocław 2008
[115] „Techniki Czystego Spalania” J. Jarosiński, WNT, Warszawa, 1996
[116] „Podstawy Procesów Spalania” Kowalewicz, WNT, Warszawa, 2000
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[117] „Spalanie Węgla” J. Tomeczek, Politechnika Śląska, Gliwice, 1992
[118] „Niskoemisyjne Techniki Spalania w Energetyce”, red. W. Kordylewski, Politechnika
Wrocławska, Wrocław, 2000
[119] „Spalanie i współspalanie biopaliw stałych” W. Rybak, Politechnika Wrocławska, Wrocław 2005
[120] „Flame and Combustion” J.F. Griffiths, J.A. Barnard, Blackie Academic @ Professional, London
1995
[121] „Combustion Engineering Issues for solid Fuel Systems” B.G. Miller, D. A. Tillman, Elsevier,
New York 2008.
[122] „Ocena zagrożenia wybuchem” Woliński M., Ogrodnik G., Tomczuk J., SzGSP, Warszawa 2007
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. inż. Włodzimierz Kordylewski, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
SPALANIE I PALIWA Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku studiów
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W18
C1
Wy1 - Wy3
N1, N3
PEK_W02 Wy4 - Wy6
PEK_W03 Wy7
PEK_W04 Wy8,Wy9
PEK_W05 Wy8-Wy11
PEK_W06
C2
Wy10-Wy13
PEK_W07 Wy14
PEK_W08 Wy15
PEK_U01 K1ENG_U25 C1, C4 Ćw3, Ćw4
La1 - La4
N2 - N4
PEK_U02 K1ENG_U25 C1, C3 Ćw4, Cw7,
PEK_U03 K1ENG_U25 C1, C3 Ćw1, Ćw2,
La7
PEK_U04 K1ENG_U25, K1ENG_U26 C1, C3 Ćw2, Ćw5
PEK_U05 K1ENG_U25, K1ENG_U26 C2, C4 Ćw6, La1, La7
PEK_U06 K1ENG_U25, K1ENG_U26 C1, C2, C4 Ćw2, La1-La5
PEK_U07 K1ENG_U25, K1ENG_U26 C4 La1 - La7 N3, N4
200
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Techniki oczyszczania spalin Flue-Gas Cleaning Techniques
Energetyka
I stopień, stacjonarna
obowiązkowy
ESN1090
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i kompetencje z zakresu chemii, fizyki, mechaniki płynów i
termodynamiki
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zaznajomienie studentów z definicjami podstawowych pojęć opisujących procesy
oczyszczania spalin
C2 – Zaznajomienie studentów z technikami odpylania, odsiarczania i odazotowania spalin
oraz sekwestracji dwutlenku węgla
C3 – Wyrobienie umiejętności szacowania przewidywanych efektów pracy instalacji
oczyszczania spalin w określonych warunkach technologicznych
201
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – definiować podstawowe pojęcia opisujące procesy oczyszczania spalin z
zanieczyszczeń pyłowych i gazowych oraz znać metody szacowania unosu
zanieczyszczeń z różnych źródeł
PEK_W02 – rozróżniać rodzaje urządzeń odpylających, opisać zasadę ich budowy i działania,
objaśnić zalety i wady poszczególnych rozwiązań konstrukcyjnych, identyfikować
czynniki decydujące o skuteczności odpylania oraz wskazać obszary ich zastosowania
PEK_W03 – rozróżniać metody odsiarczania spalin, opisać stosowane technologie i porównać
je w aspekcie zalet, wad i osiąganych skuteczności oraz wskazać obszary ich
zastosowania
PEK_W04 – rozróżniać metody ograniczenia emisji tlenków azotu do atmosfery, opisać
stosowane technologie i porównać je w aspekcie zalet, wad i osiąganych skuteczności
oraz wskazać obszary ich zastosowania
PEK_W05 – zdefiniować pojęcie sekwestracji dwutlenku węgla i wymienić jej etapy, wskazać
możliwości i ograniczenia metod trwałego zdeponowania lub unieszkodliwiania
dwutlenku węgla
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć:
PEK_U01 – oszacować unos i emisję normowanych zanieczyszczeń w spalinach
energetycznych
PEK_U02 – obliczyć skuteczność redukcji zanieczyszczeń w układach jedno- i
wielostopniowych
PEK_U03 – obliczyć/dobrać wybrane parametry konstrukcyjne i eksploatacyjne urządzeń i
procesów z zakresu techniki oczyszczania spalin
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy01
Procesy energetycznego spalania paliw jako źródło unosu zanieczyszczeń
pyłowych i gazowych do powietrza atmosferycznego 2
Wy02
Wy03
Redukcja zanieczyszczeń pyłowych i gazowych – pojęcia podstawowe 4
Wy04
Wy05
Wy06
Wy07
Odpylacze mechaniczne – odpylacze grawitacyjne, układy z
koncentratorami inercyjnymi, cyklony, układy z koncentratorami
odśrodkowymi, przeciwbieżny odpylacz cyklonowy
8
Wy08 Odpylacze filtracyjne 2
Wy09
Wy10
Odpylacze elektrostatyczne 4
Wy11
Wy12
Odsiarczanie spalin 4
Wy13 Ograniczenie emisji tlenków azotu 2
Wy14 Sekwestracja dwutlenku węgla 2
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
202
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Wydanie studentom zestawów kart zadań przygotowanych indywidualnie
dla każdego studenta w grupie 1
Ćw2 Szacowanie unosu zanieczyszczeń pyłowych i gazowych i obliczanie
emisji przy określonej skuteczności ich redukcji dla zadanych źródeł i
paliw – dyskusja wyników obliczeń
2
Ćw3 Bilans strumieni mas pyłu w dwustopniowej instalacji odpylającej i
obliczanie całkowitej skuteczności odpylania w poszczególnych
stopniach i dla całej instalacji
2
Ćw4 Obliczanie całkowitej skuteczności odpylania w oparciu o graficzne
charakterystyki przedziałowej skuteczności odpylania i składu
ziarnowego różnych pyłów – dyskusja wyników obliczeń
2
Ćw5 Obliczanie strumienia spalin w oparciu o podstawowe dane pomiarowe i
dobór z katalogu baterii odpylaczy cyklonowych typoszeregu CE i oraz
oszacowanie średnicy ziarna granicznego i spadku ciśnienia gazu w
baterii dla cyklonów typu CE/04 i CE/05- dyskusja wyników obliczeń
2
Ćw6 W oparciu o równania stechiometryczne obliczanie wybranych
parametrów pracy instalacji mokrego odsiarczania spalin 2
Ćw7 W oparciu o równania stechiometryczne obliczanie wybranych
parametrów pracy instalacji półsuchego odsiarczania spalin 2
Ćw8 Uzupełnienie brakujących zadań 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej
N2. Ćwiczenia rachunkowe z wykorzystaniem materiałów pomocniczych (katalogów,
wykresów itp.) wykonywane przez studentów indywidualnie w trakcie zajęć (zróżnicowane
dane)
N3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z wykładu
N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń i wykonywanie zadań w trakcie
ćwiczeń
N5. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny
F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny
F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1F6 PEK_U01÷PEK_U03 Oceny formujące wystawiane za każde zadanie
P=(F1+F2+……+F6)/6
203
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[96] Prezentacja wykładu w wersji elektronicznej
[97] Juda J., Nowicki M.: Urządzenia odpylające PWN, Warszawa 1979
[98] Warych J.: Oczyszczanie gazów. Procesy i aparatura. WNT, Warszawa 1998
[99] pod red. Kordylewski W. : Spalanie i paliwa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,
Wrocław 2003
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[13] Kabsch P.: Odpylanie i odpylacze t.1, WNT, Warszawa 1992
[14] Lutyński J.: Elektrostatyczne odpylanie gazów, WNT, Warszawa 1965
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Maria Mazur, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Techniki oczyszczania spalin Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W23
C1 Wy01÷Wy03
N1, N3, N5
PEK_W02 C2 Wy04÷Wy10
PEK_W03 C2 Wy11÷Wy12
PEK_W04 C2 Wy13
PEK_W05 C1, C2 Wy14
PEK_U01
K1ENG_U31
C3 Ćw2
N2, N4, N5 PEK_U02 C3 Ćw3÷Ćw4
PEK_U03 C3 Ćw5÷Ćw7
204
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Technologie informacyjne
Nazwa w języku angielskim: Information Technologies
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu INN1004
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i informatyki, potwierdzone pozytywnymi ocenami na
świadectwie ukończenia szkoły średniej.
\
CELE PRZEDMIOTU C1. Przekazanie podstawowej wiedzy w następującym zakresie: rodzaje i kodowanie danych,
budowa i zasada działania komputera, systemy operacyjne oraz sieci komputerowe.
C2. Zapoznanie studentów z pakietami zintegrowanymi, w szczególności edytorem tekstu
Word i arkuszem kalkulacyjnym Excel, w zakresie zaawansowanych możliwości i narzędzi.
C3. Formułowanie zadań możliwych do rozwiązania przy pomocy pakietów zintegrowanych
oraz nabycie umiejętności wyboru i zastosowania odpowiedniego narzędzia do rozwiązania
tych zadań.
C4. Zapoznanie studentów z przykładami informatycznych algorytmów rozwiązywania
niektórych zadań, w języku programowania Visual Basic for Application.
C5. Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju informatyki.
205
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA osoby, która zaliczyła kurs
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – Rozpoznaje rodzaje danych, rozróżnia sposoby kodowania danych.
PEK_W02 - Umie dobrać efektywnie typ pliku, w jakim chce zapisać swoje dane.
PEK_W03 – Jest w stanie objaśnić zasady działania głównych komponentów komputera.
PEK_W04 - Potrafi rozpoznać i ocenić podstawowe parametry komputera pod kątem
przydatności do swoich celów.
PEK_W05 – Zna różne zadania i możliwości systemów operacyjnych; rozróżnia poziomy, na
jakich pracuje (SO i aplikacje).
PEK_W06 – Posiada podstawową wiedzę o sieciach komputerowych.
PEK_W07 - Zna i potrafi wykorzystać w sposób świadomy i bezpieczny różne możliwości
Internetu.
PEK_W08 – Zna główne zagrożenia pracy w sieci i wie, jak im przeciwdziałać.
PEK_W09 – Posiada wiedzę o niektórych zaawansowanych narzędziach edytora tekstu
WORD i arkusza kalkulacyjnego EXCEL.
PEK_W10 – Potrafi dobierać odpowiednie narzędzia edytora tekstu WORD i arkusza
kalkulacyjnego EXCEL do rozwiązania własnych zadań, pojawiających się w trakcie
studiów.
PEK_W11 - Jest w stanie sformułować informatyczny algorytm rozwiązania zadania.
PEK_W12 - Posiada wiedzę o kodowaniu algorytmów w języku programowania Visual
Basic for Application.
PEK_W13 – Zna główne kierunki rozwoju sprzętu komputerowego i oprogramowania.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie: krótko o historii informatyki. System informacyjny a
system informatyczny. Dane, ich rodzaje. 2
Wy2 Systemy pozycyjne oraz kodowanie danych. Szacowanie błędów. 2
Wy3 Architektura komputera. Zasady działania komputerów. Urządzenia
Wejścia-Wyjścia. 2
Wy4 Procesor. Rodzaje pamięci. 2
Wy5 Systemy operacyjne. Zadania i przykłady systemów operacyjnych. 2
Wy6 Pakiety zintegrowane: edytor tekstu Word. Automatyzacja pracy w
edytorze. Makra. Wybrane narzędzia. Korespondencja seryjna. 2
Wy7
Arkusz kalkulacyjny Excel: Wybrane zagadnienia, narzędzia. Solver.
Różne rodzaje wykresów. Przegląd dostępnych funkcji. Obliczenia w
Excelu przy użyciu metod algebraicznych i numerycznych.
2
Wy8 Formułowanie algorytmów do zadań. Schematy blokowe. Przykłady
algorytmów iteracyjnych i rekurencyjnych. 2
Wy9 Języki programowania. Translatory i kompilatory. 2
Wy10 Elementy programowania w języku Visual Basic. Zmienne i ich typy,
deklaracje. Operatory. Wyrażenia arytmetyczne i logiczne. 2
Wy11 Visual Basic: instrukcja warunkowa i instrukcja pętli na licznych
przykładach. 2
Wy12 Visual Basic: procedury i funkcje standardowe oraz własne. 2
Wy13 Sieci komputerowe. Klasyfikacja. Protokoły. Protokół TCP/IP.
Adres IP, serwery DNS. 2
206
Wy14
Bezpieczeństwo systemów komputerowych. Hasła, podpisy
elektroniczne, zabezpieczanie danych. Wirusy i programy
antywirusowe.
2
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 30
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem komputera.
N2. Konsultacje.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W1÷PEK_W13 Kolokwium pisemne, zaliczające wykład
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] W. Sikorski, Wykłady z podstaw informatyki, Mikom 20002 [2] K. Wojtuszkiewicz, Jak działa komputer, Mikom 1999 [3] Strona internetowa Microsoftu z kursem Visual Basica w języku polskim: www.vb4all.pl/teoria/ [4] Strona internetowa „VBA w Excelu - kurs dla początkujących”: http://dzono4.w.interia.pl/ [5] Pod red. M. Sysły, Elementy informatyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997 [6] Zbigniew Smogur, Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Wyd. Helion 2008
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Peter B. Galwin, Abraham Silberschatz, Podstawy systemów operacyjnych, Wydawnictwo
Naukowo- Techniczne, Warszawa 2006 [2] Ch. S. Parker, D. Morley, „Understanding computers today and tomorrow” . [3] Niklaus Wirth, Algorytmy+struktury danych=programy. Klasyka informatyki. Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, 2004 [4] David Harel, Rzecz o istocie informatyki: algorytmika. Klasyka informatyki. Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2002
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Teresa Lewkowicz, [email protected]
207
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Technologie informacyjne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W06
C1
Wy1
N1, N2
PEK_W02 Wy2 PEK_W03 Wy3 PEK_W04 Wy4 PEK_W05 Wy5 PEK_W06 Wy13 PEK_W07 Wy13, Wy14 PEK_W08 Wy14 PEK_W09
C2, C3 Wy6, Wy7
PEK_W10 Wy6, Wy7 PEK_W11
C4 Wy8, Wy9
PEK_W12 Wy10, Wy11, Wy12 PEK_W13 C5 Wy1÷Wy14
208
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Termodynamika
Nazwa w języku angielskim: Thermodynamics
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN1190
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
15 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
6. Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu matematyki i fizyki
7. Wiedza i umiejętności z zakresu podstaw termodynamiki
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności dotyczących termodynamiki
sprężania gazów
C2 – przekazanie wiedzy na temat obiegów porównawczych siłowni parowych oraz wyrobienie
umiejętności obliczania ich sprawności
C3 – przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń silników spalinowych tłokowych i
turbinowych
C4 – przekazanie podstawowej wiedzy na temat lewobieżnych urządzeń chłodniczych i grzewczych
C5 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej skraplania gazów
C6 – wykształcenie umiejętności obliczania procesów z wykorzystaniem powietrza wilgotnego
C7 – wykształcenie umiejętności obliczeń stechiometrycznych w procesie spalania paliw
C8 - wykształcenie umiejętności obliczeń dla przepływu gazów przez dysze
209
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – ma wiedzę na temat teorii wybranych maszyn cieplnych
PEK_W02 – posiada wiedzę dotyczącą termodynamiki procesu sprężania
PEK_W03 – jest zaznajomiony z obiegami porównawczymi siłowni parowych i sposobach poprawy
sprawności obiegów siłowni
PEK_W04 – zna i potrafi objaśnić obiegi porównawcze dla silników spalinowych tłokowych i
turbinowych
PEK_W05 – ma wiedzę na temat sposobów obniżania temperatury i grzania przy pomocy obiegów
lewobieżnych
PEK_W06 – ma podstawową wiedzę na temat skraplania gazów
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi wykonywać bilanse dla procesów z wykorzystaniem powietrza wilgotnego
PEK_U02 – umie wykonać obliczenia stechiometryczne spalania paliw stałych, ciekłych i gazowych
PEK_U03 – potrafi obliczać przepływ gazów przez dysze poddźwiękowe i naddźwiękowe
PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania parametrów w sprężarkach tłokowych
PEK_U05 – posiada umiejętność obliczania sprawności obiegów porównawczych siłowni parowych
oraz silników spalinowych tłokowych i turbinowych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie w problematykę teorii maszyn cieplnych 1
Wy2 Termodynamika procesów sprężania gazów 2
Wy3 Siłownie parowe 2
Wy4 Sposoby zwiększania sprawności obiegu siłowni parowych 2
Wy5 Silniki spalinowe tłokowe 2
Wy6 Silniki spalinowe turbinowe 2
Wy7 Ziębiarki i pompy grzejne 2
Wy8 Skraplanie gazów 2
Suma godzin 15
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Sprawy organizacyjne. Gazy wilgotne 1
Ćw2 Gazy wilgotne 2
Ćw3 Spalanie 2
Ćw4 Przepływ gazów 2
Ćw5 Termodynamika sprężania gazów 2
Ćw6 Obiegi siłowni parowych 2
Ćw7 Obiegi silników spalinowych 2
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny
N2. Ćwiczenia rachunkowe
N3. Konsultacje
210
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01-PEK_W06 Egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01-PEK_U05 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[123] Kalinowski E.: Termodynamika. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994
[124] Szargut J., Termodynamika Techniczna, WPŚl., Gliwice 2005
[125] Wiśniewski S., Termodynamika Techniczna wyd. II i dalsze, WNT, Warszawa 1987 i dalej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[100] Wark W., Richards D., Thermodynamics, McGrow Hill, Wyd. 6, Boston 1999
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Zbigniew Gnutek, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Termodynamika
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotow
y efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W11
C1-C4 Wy1-Wy8
N1, N3
PEK_W02 C1 Wy2
PEK_W03 C2 Wy3, Wy4
PEK_W04 C3 Wy5, Wy6
PEK_W05 C4 Wy7
PEK_W06 C5 Wy8
PEK_U01
K1ENG_U16
C6 Ćw1, Ćw2
N2, N3 PEK_U02 C7 Ćw3
PEK_U03 C8 Ćw4
PEK_U04 C1 Ćw5
PEK_U05 C2, C3 Ćw6, Ćw7
211
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Termodynamika-lab.
Nazwa w języku angielskim: Thermodynamics-lab.
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ESN1200
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Znajomość zagadnień procesów termodynamicznych
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Wyrobienie umiejętności praktycznego wykorzystania aparatury pomiarowej wielkości
termodynamicznych w badaniach procesów cieplnych.
C2 Wykształcenie umiejętności rozpoznawania zjawisk towarzyszących procesom
energetycznym.
212
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi obliczyć i wyznaczyć wykreślnie zależność wilgotności względnej powietrza od
temperatury
PEK_U02 – potrafi opisać zależność ciśnienia od temperatury dla linii nasycenia wody
PEK_U03 – potrafi wyznaczyć objętości właściwe roztworów oraz cząstkowe objętości właściwe
składników
PEK_U04 – potrafi wyjaśnić zależność zmiany ciśnienia od natężenia przepływu czynnika przez dyszę
PEK_U05 – potrafi wyznaczyć ciepło topnienia lodu i ciepło właściwe lodu oraz wyznaczyć objętość
właściwą lodu
PEK_U06 – potrafi wyznaczyć wartość opałową i ciepło spalania gazu
PEK_U07 – potrafi wyjaśnić wpływ powierzchni ożebrowanej na proces przekazywania ciepła
PEK_U08 – potrafi oszacować wpływ współczynnika wnikania ciepła na proces przewodzenia ciepła
przez przegrodę płaską
PEK_U09 – potrafi wyjaśnić wpływ warunków brzegowych na proces przejmowania ciepła przez pręt
oraz wyznaczyć w nim rozkład temperatury
PEK_U10 – potrafi wyznaczyć współczynnik wnikania ciepła dla konwekcji wymuszonej podczas
procesu grzania i chłodzenia
PEK_U11 – potrafi wyznaczyć moc cieplną kolektora słonecznego oraz potrafi świadomie dobierać
najlepszą lokalizację do montażu kolektora
PEK_U12 – potrafi wyjaśnić różnice w przepływie współprądowym i przeciwprądowym
w wymienniku ciepła, podać różnice w powierzchniach wymiany ciepła i uzyskiwanych
temperaturach
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 – zna zasady bezpieczeństwa i higieny na stanowisku pracy
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wstęp – przepisy BHP, podział na grupy, zasady zaliczeń 2
La2 Ćwiczenie nr 5. Elementarne doświadczenie z powietrzem wilgotnym 2
La3 Ćwiczenie nr 6. Wyznaczenie linii nasycenia wody 2
La4 Ćwiczenie nr 10: Wyznaczanie objętości właściwej roztworu i cząstkowych
objętości właściwych składników
2
La5 Ćwiczenie nr 12: Badanie procesu adiabatycznego wypływu z dyszy w
zakresie 10
2
La6 Ćwiczenie nr 20/21: Wyznaczenie ciepła właściwego cPL i objętości
właściwej VL lodu H2O
2
La7 Ćwiczenie 30a: Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej gazu
ziemnego GZ-50 metodą kalorymetryczną oraz obliczeniową dla danego
składu gazu
2
La8 Ćwiczenie nr 14: Doświadczalne badanie powierzchni ożebrowanych 2
La9 Ćwiczenie nr 16: Badanie przekazywania ciepła przez przegrodę płaską 2
La10 Ćwiczenie nr 17: Wyznaczenie rozkładu temperatury w pręcie 2
La11 Ćwiczenie nr 18: Wyznaczanie współczynnika przejmowania ciepła dla
konwekcji wymuszonej
2
La12 Ćwiczenie nr 32: Badanie zjawisk wymiany ciepła na płaskim, cieczowym
kolektorze słonecznym
2
La13 Ćwiczenie nr 33: Badanie współprądowego i przeciwprądowego
wymiennika ciepła
2
La14 Zajęcia odróbkowe 2
La15 Zajęcia odróbkowe 2
Suma godzin 30
213
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Ćwiczenia laboratoryjne - krótkie 10 min. sprawdziany pisemne (wejściówki)
N2. Ćwiczenia laboratoryjne – omówienie zasady działania stanowisk badawczych
N3. Ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie odczytów z urządzeń pomiarowych
N4. Praca własna – przygotowanie do zajęć
N5. Przygotowanie sprawozdania z przeprowadzonych pomiarów
N6. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny
(F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1…. F12 PEK_U01PEK_U12 Sprawozdania z ćwiczeń
laboratoryjnych P=(F1+F2+F3+F4+F5+F6+F7+F8+F9+F10+F11+F12)/12
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[126] Instrukcje laboratoryjne
[127] Kostowski E.: Przepływ ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000
[128] Wiśniewski St.: Termodynamika techniczna, WNT, Warszawa, 1993
[129] Szargut J.: – Termodynamika techniczna, PWN, Warszawa 1991
[130] Kalinowski E.: Termodynamika techniczna, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[101] Wiśniewski St., Wiśniewski T.: Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1999
[102] Madejski J.: Teoria wymiany ciepła. Politechnika Szczecińska, Szczecin 1998
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Artur Nemś, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Termodynamika-lab.
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
K1ENG_U17
C1, C2 La2
N1÷N6
PEK_U02 C1, C2 La3
PEK_U03 C1, C2 La4
PEK_U04 C1, C2 La5
PEK_U05 C1, C2 La6
PEK_U06 C1, C2 La7
PEK_U07 C1, C2 La8
PEK_U08 C1, C2 La9
PEK_U09 C1, C2 La10
PEK_U10 C1, C2 La11
PEK_U11 C1, C2 La12
PEK_U12 C1, C2 La13
PEK_K01 K1ENG_K04 C1 La1 N2
214
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Wytwarzanie energii elektrycznej
Nazwa w języku angielskim: Generating of electric energy
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Elektroenergetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu: ESN1292
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI Wiedza i umiejętności i inne kompetencje z zakresu: podstaw elektrotechniki, podstaw
materiałoznawstwa, podstaw procesów energetycznych, mechaniki i wytrzymałości materiałów. \
CELE PRZEDMIOTU C.1. Zapoznanie studenta z prawnymi, ekonomicznymi i środowiskowymi uwarunkowaniami
generacji energii elektrycznej i współpracy z systemem elektroenergetycznym. C.2. Omówienie zagadnień budowy klasycznych i niekonwencjonalnych urządzeń do wytwarzania
energii elektrycznej oraz podstawowych zasad projektowania i oceny parametrów pracy generatorów
w zależności od typu i wielkości siłowni. C.3. Wyrobienie u studentów umiejętności doboru odpowiedniego typu generatora do
projektowanego układu wykorzystującego wybrane źródła energii.
215
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: PEK_W01 – Przedstawić regulacje prawne i normatywne dotyczące podłączania urządzeń
wytwarzających energię elektryczną do systemu elektroenergetycznego.
PEK_W02 – Opisać różnice funkcjonalne różnych typów generatorów elektrycznych.
PEK_W03 – Przedstawić budowę i podać zasady eksploatacji i wykorzystania komercyjnych
mobilnych źródeł prądu.
PEK_W04 – Podać zasady działania, zagadnienia technologiczne i możliwe pola zastosowań
generatorów elektrycznych niekonwencjonalnych i rozwiązań koncepcyjnych.
PEK_W05 – Przedstawić zasady projektowania oraz produkcji generatorów i prądnic. PEK_W06 – Opisać zasady przyjmowania generatorów do eksploatacji i pracy w systemie.
PEK_W07 – Wytłumaczyć zasady stosowania środków BHP i ppoż zapewniających bezpieczną i
bezawaryjną obsługę generatorów w tym chłodzonych wodorem.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: PEK_U01 – Ocenić wpływ dobranego/projektowanego generatora na stabilność pracy systemu
elektroenergetycznego.
PEK_U02 – Dobrać odpowiedni generator(ry) w zależności od parametrów siłowni.
PEK_U03 – Wykonać analizę techniczno-ekonomiczną dla danego terenu dotyczącą dywersyfikacji
źródeł energii elektrycznej, w tym niekonwencjonalnych.
PEK_U04 – Zaprojektować mały zespół prądotwórczy, np. mobilny.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Praca generatorów w systemie energetycznym według prawa RP 2
Wy2 Podstawy fizyczne działania urządzeń do wytwarzania energii elektrycznej i ich
podział. 2
Wy3 Generatory elektryczne w elektrowniach parowych 2
Wy4 Generatory elektryczne w elektrowniach wodnych 2
Wy5 Generatory (prądnice) do turbin wiatrowych. 2
Wy6 Generatory (prądnice) okrętowe i generatory mobilne 2
Wy7 Generatory niekonwencjonalne i rozwiązania koncepcyjne 2
Wy8 Wytyczne doboru generatora w zależności od rodzaju siłowni 2
Wy9 Zasady projektowania i produkcji generatorów i prądnic 2
Wy10 Zagadnienia materiałowe w budowie generatorów 2
Wy11 Przyjęcie do eksploatacji, eksploatacja, przeglądy i remonty. 2
Wy12 Wpływ stanu pracy generatorów na stabilność systemu energetycznego 2
Wy13 Diagnostyka podzespołów generatora i podstawowe niedomagania. 2
Wy14 Zabezpieczenia pożarowo-wybuchowe i ochrona przeciwporażeniowa
zapewniające bezpieczną i bezawaryjną obsługę generatorów. 2
Wy15 Podsumowanie i zaliczenie przedmiotu. 2
Suma godzin 30
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Wykonywanie dokumentacji technicznych/projektów i ich uzgadnianie 2
Pr2 Dobór hydrogeneratora do elektrowni wodnej. 2
Pr3 Dobór turbogeneratora do siłowni parowej. 2
Pr4 Projektowanie siłowni okrętowej. 2
Pr5 Projektowanie siłowni fotowoltaicznej wpiętej w sieć. 2
P6 Projektowanie przetwornicy maszynowej prądu stałego małej mocy. 2
216
Pr7 Projektowanie układu chłodzenia generatora blokowego dużej mocy. 2
Pr8 Podsumowanie, obrona projektów i zaliczenie przedmiotu. 1
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Konsultacje.
N3. Prezentacja projektu/dokumentacji technicznej.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład
Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 - W07 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- projekt
Oceny F – formująca (w
trakcie semestru), P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 - F6 PEK_U01 - PEK_U04 Prezentacja/ obrona projektu,
(dla poszczególnych tematów)
P = (F1+F2+F3+F4+F5+F6)/6
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[131] Ivanov, P. Fedir Shkrabets, J. Zawilak ; Electrical generators driven by renewable energy
systems, Wrocław University of Technology ; PRINTPAP, Łódź, 2011.
[132] Boldea, Ion.,The electric generators handbook. [vol.1], Synchronous generators , Boca
Raton : CRC : Taylor & Francis, cop.2006.
[133] W. Latek, Turbogeneratory, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1973.
[134] T. Chmielniak, Technologie energetyczne, WNT, Warszawa 2008
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Poradnik inżyniera elektryka, WNT, Warszawa 2005
[2] Z. Gnutek, W. Kordylewski, Maszynoznawstwo energetyczne, PWr, Wrocław 2003
[3] Katalogi i materiały firmowe
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Prof. dr hab. inż. Włodzimierz Kordylewski, [email protected]
217
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Wytwarzanie energii elektrycznej
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Elektroenergetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1EEN_W04 C1, C2
Wy1, Wy11
N1, N2
PEK_W02 Wy2-Wy7 PEK_W03 W6-Wy8,
Wy13 PEK_W04 Wy2, Wy7,
Wy10 PEK_W05 Wy12-Wy15 PEK_W06 Wy11, Wy12 PEK_W07 Wy13, Wy14 PEK_U01
S1EEN_U03 C3
Pr1-Pr3, Pr5
N2, N3 PEK_U02 Pr2-Pr7 PEK_U03 Pr1-Pr6 PEK_U04 Pr2, Pr5,Pr6
218
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Kotły i siłownie małej mocy
Nazwa w języku angielskim Boillers and Small Power
Kierunek studiów Energetyka
Specjalność Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/ specjalnościowy
Kod przedmiotu ESN0340
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
30 15
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0.75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie termodynamiki, procesu spalania i paliw potwierdzone pozytywnymi
ocenami z kursów I stopnia studiów
\
CELE PRZEDMIOTU C1 –zapoznanie studentów z wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w układach kotłowych w
sektorze komunalnym
C2 – zapoznanie studentów z obliczeniami bilansowania kotłów małej mocy, doborem elementów
urządzeń do układów małej mocy, obliczenia mi strat energetycznych dla przepływu spalin
219
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – posiada wiedzę dotyczącą wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w układach
kotłowych w sektorze komunalnym
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - wykonuje obliczenia bilansowania kotłów małej mocy i obliczenia strat
energetycznych dla przepływu spalin PEK_U02 - dobiera elementy urządzeń do układów małej mocy
PEK_U03 - sporządza bilans cieplny kotła
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1Wy6
Palniki, Rodzaje, budowa, przegląd konstrukcji, rozruch i
eksploatacja kotłów; parametry charakteryzujące kotły i
kotłownie oferowane na rynku;
6
Wy7Wy14 Warunki techniczne projektowania, wykonawstwa i odbioru
kotłowni, urządzenia i wyposażenie kotłowni, urządzenia
pomiarowe i regulacyjne, schematy hydrauliczne
8
Wy15 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 15
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1-Cw7
Obliczenia: procesów spalania paliw stałych, gazowych i biopaliw;
cieplne i bilansowe komór spalania kotłów małej mocy; układów i
kanałów spalinowych 13
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 15
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. wykład: informacyjno-problemowe prezentacje multimedialne połączone z formą
tradycyjną, N2. Ćwiczenia: praca własna studenta połączona z jej prezentacją N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03
kolokwium zaliczeniowe
220
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] E. Szczechowiak red., Energooszczędne układy zaopatrzenia budynków w ciepło,
ENVIROTECH, Poznań 1994
[2] J. Albers , Systemy centralnego ogrzewania i wentylacji, WNT, Warszawa 2007
[3] W. Rybak , Spalanie i współspalanie biopaliw stałych, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2007
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wiesław Rybak, [email protected]
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Kotły i siłownie małej mocy Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W09 C1
C2 Wy1Wy15 N1,N3
PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03
S1ENC_U10 C1
C2
Ćw 1 Ćw 8
N2,N3