GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini...

32

Transcript of GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini...

Page 1: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous
Page 2: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

GAURHOYTODAY25...ZABALTEGI... ...ZABALTEGI ...INCORRECT@S ...WOODY ALLEN

9:00 KURSAAL, 1 THE DOOR IN THE FLOORUNA MUJER DIFÍCIL DIR.: TOD WILLIAMS • EE.UU. • PELÍCULA FUERA DE CONCURSO • 111 M.

16:00 ASTORIA, 3 BOMBÓN, EL PERRODIR.: CARLOS SORÍN • ARGENTINA-ESPAÑA • 95 M.

18:30 ASTORIA, 3 TURTLES CAN FLYDIR.: BAHMAN GHOBADI • IRÁN-IRAK • 95 M.

20:30 ASTORIA, 3 BOMBÓN, EL PERRODIR.: CARLOS SORÍN • ARGENTINA-ESPAÑA • 95 M.

21:00 KURSAAL, 1 THE DOOR IN THE FLOORUNA MUJER DIFÍCILDIR.: TOD WILLIAMS • EE.UU. • CLAUSURA - PELÍCULA FUERADE CONCURSO • 111 M.

19:30 KURSAAL, 2 PELÍCULA GANADORA DEL PREMIO MERCEDES-BENZ DE LA JUVENTUD

21:30 KURSAAL, 2 PELÍCULA GANADORA DEL PREMIO ALTADIS-NUEVOSDIRECTORES

22:00 PRINCIPAL PELÍCULA GANADORA DEL PREMIO HORIZONTES

23:00 ASTORIA, 1 PELÍCULA GANADORA DE LA CONCHA DE ORO

24:00 KURSAAL, 2 PELÍCULA GANADORA DEL PREMIO TCM DEL PÚBLICO

16:00 ASTORIA, 4 MOOLAADÉDIR.: OUSMANE SEMBENE • SENEGAL-FRANCIAV.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOS EN EUSKARA • 120 M.

16:00 KURSAAL, 2 SHI MIAN MAI FUHOUSE OF FLYING DAGGERSDIR.: ZHANG YIMOU • CHINA • 113 M.

16:00 PRINCIPE, 7 SUPER SIZE MEDIR.: MORGAN SPURLOCK • EE.UU. • 96 M.

18:30 WARNER, 6 WHISKYDIR.: JUAN PABLO REBELLA, PABLO STOLLURUGUAY-ESPAÑA•94 M.

20:30 WARNER, 6 SUPER SIZE MEDIR.: MORGAN SPURLOCK EE.UU.• 96 M.

23:00 ASTORIA, 3 SHI MIAN MAI FUHOUSE OF FLYING DAGGERSDIR.: ZHANG YIMOU • CHINA • 113 M.

23:00 PRINCIPE, 7 WHISKYDIR.: JUAN PABLO REBELLA, PABLO STOLL URUGUAY-ESPAÑA • 94 M.

23:00 PRINCIPE, 9 VERA DRAKEDIR.: MIKE LEIGH, FRANCIA-GRAN BRETAÑA V.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOS EN EUSKARA • 124 M.

12:00 KURSAAL, 2 JIANG HUDIR.: WONG CHING PO • HONG KONG • 83 M.

16:00 ASTORIA, 1 UNODIR.: AKSEL HENNIE • NORUEGA • 100 M.

18:00 ASTORIA, 1 EVILENKODIR.: DAVID GRIECO • ITALIA-RUSIA • 112 M.

18:00 PRINCIPE, 7 LA NUIT DE LA VÉRITÉDIR.: FANTA RÉGINA NACRO FRANCIA-BURKINA FASO • 100 M.

20:30 ASTORIA, 1 JIANG HUDIR.: WONG CHING PO • HONG KONG • 83 M.

20:30 PRINCIPE, 7 UNODIR.: AKSEL HENNIE • NORUEGA • 100 M.

23:00 WARNER, 6 EVILENKODIR.: DAVID GRIECOITALIA-RUSIA • 112 M.

16:00 PRINCIPE, 10 THE FEVERDIR.: CARLO GABRIEL NEROEE.UU.-GRAN BRETAÑA • 80 M.

16:00 WARNER, 6 EN EL MUNDO, A CADA RATODIR.: PATRICIA FERREIRA, PERE JOAN VENTURA, CHUS GUTIÉ-RREZ, JAVIER CORCUERA, JAVIER FESSER • ESPAÑA • 116 M.

18:30 PRINCIPAL 18-JDIR.: VARIOS, ARGENTINA • V.O. SUBT. EN ING. • 104 M.

19:30 ASTORIA, 7LOS HIJOS DEL ÚLTIMO JARDÍNDIR.: JORGE SANJINÉS, BOLIVIA • PROY. VÍDEO • V.O. CAST. 110 M.

16:30 PRINCIPE, 3 EL PRINCIPIO DE ARQUÍMEDESDIR.: GERARDO HERRERO•ESPAÑA•V.O. SUB. EN ING.•101 M.

18:30 PRINCIPE, 3 LAS VOCES DE LA NOCHEDIR.: SALVADOR GARCÍA RUÍZ • ESPAÑA • V.O. SUBTÍTULOSEN INGLÉS • 106 M.

19:30 ASTORIA, 4 EL ABRAZO PARTIDODIR.: DANIEL BURMAN • ARGENTINA-ESPAÑA-FRANCIA-ITALIAV.O. CASTELLANO • 100 M.

22:30 ASTORIA, 7 LA VIDA QUE TE ESPERADIR.: MANUEL GUTIÉRREZ ARAGÓN • ESPAÑA V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS • 100 M.

16:00 ASTORIA, 5 STRATEGIC AIR COMMANDEE.UU. • 1955 • 114 M.

16:00 PRINCIPE, 2 EL CIDEE.UU-ESPAÑA-ITALIA • 1961 • 176 M.

16:00 PRINCIPE, 6 A DANDY IN ASPICSENTENCIA PARA UN DANDY • DIR.: ANTHONY MANN,LAURENCE HARVEY • GRAN BRETAÑA • 1968 • 107 M.

17:00 WARNER, 8 BEND OF THE RIVERHORIZONTES LEJANOS • EE.UU. • 1952 • 91 M.

18:30 ASTORIA, 5THE MAN FROM LARAMIEEL HOMBRE DE LARAMIE • EE.UU. • 1955 • 104 M.

19:30 PRINCIPE, 2 THE FALL OF THE ROMAN EMPIRELA CAÍDA DEL IMPERIO ROMANO EE.UU.-ESPAÑA-ITALIA • 1964 • 180 M.

20:30 ASTORIA, 5 THE LAST FRONTIERDESIERTO SALVAJE • EE.UU. • 1955 • 98 M.

22:30 ASTORIA, 5 SERENADEDOS PASIONES Y UN AMOR • EE.UU. • 1956 • 121 M.

22:30 PRINCIPE, 6 THE FAR COUNTRYTIERRAS LEJANAS • EE.UU.• 1955 • 97 M.

23:00 PRINCIPE, 2 THE HEROES OF TELEMARKLOS HÉROES DEL TELEMARK•GRAN BRETAÑA•1965•131 M.

17:00 ASTORIA, 2 IDIOTERNELOS IDIOTAS•DIR.: LARS VON TRIER•DINAMARCA •1998•117 M.

17:00 ASTORIA, 7 MARGARITA Y EL LOBODIR.: CECILIA BARTOLOMÉ • ESPAÑA • 1969 • PROYECCIÓNEN VIDEO • 44 M.

17:00 ASTORIA, 7 UNE ROBE D’ÉTÉDIR.: FRANÇOIS OZON • FRANCIA •1996 • 15 M.

17:00 ASTORIA, 7ZÉRO DE CONDUITEDIR.: JEAN VIGO • FRANCIA • 1933 • 41 M.

19:00 PRINCIPE, 6MONTY PYTHON’S LIFE OF BRIANLA VIDA DE BRIANDIR.: TERRY JONES • GRAN BRETAÑA 1979 • 94 M.

19:30 ASTORIA, 2 MÖTE MED ONDSKANMEETING EVIL - ENCUENTRO CON EL MALDIR.: REZA PARSA • SUECIA • 2002 • 14 M.

19:30 ASTORIA, 2 SALO O LE 120 GIORNATE DI SODOMASALÓ O LOS 120 DÍAS DE SODOMA DIR.: PIER PAOLO PASOLINI • ITALIA-FRANCIA • 1975 • 117 M.

19:30 WARNER, 8 C’EST ARRIVÉ PRÈS DE CHEZ VOUSOCURRIÓ CERCA DE SU CASADIR.: RÉMY BELVAUX, ANDRÉ BONZEL, BENOÎT POELVOORDEBÉLGICA • 1992 • 95 M.

21:00 ASTORIA, 4ROGER & MEDIR.: MICHAEL MOORE • EE.UU. • 1989 • V.O. SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN EUSKARA • 91 M.

22:30 ASTORIA, 2 THE WAR ZONELA ZONA OSCURADIR.: TIM ROTH • ITALIA-GRAN BRETAÑA • 1999 • 98 M.

23:00 ASTORIA, 4 TRAINSPOTTINGDIR.: DANNY BOYLE • GRAN BRETAÑA • 1996 • 94 M.

16:30 ASTORIA, 6 ANOTHER WOMANOTRA MUJER • DIR.: WOODY ALLEN • EE.UU.• 1988 • 84 M.

16:30 PRINCIPE, 9 EVERYONE SAYS I LOVE YOUTODOS DICEN I LOVE YOU DIR.: WOODY ALLEN • EE.UU. • 1996 • 101 M.

18:30 ASTORIA, 6 NEW YORK STORIESHISTORIAS DE NUEVA YORK•DIR.: MARTIN SCORSESE, FRANCISFORD COPPOLA, WOODY ALLEN•EE.UU.•1989 • 119 M.

18:30 PRINCIPE, 9 DECONSTRUCTING HARRYDESMONTANDO A HARRYDIR.: WOODY ALLEN • EE.UU. • 1997 • 96 M.

20:30 PRINCIPE, 10 MIGHTY APHRODITEPODEROSA AFRODITA•DIR.: WOODY ALLEN•EE.UU•1995• 95 M.

20:30 PRINCIPE, 3 SMALL TIME CROOKSGRANUJAS DE MEDIO PELO • DIR.: WOODY ALLENEE.UU. • 2000 • 94 M.

20:30 PRINCIPE, 9 CELEBRITYDIR.: WOODY ALLEN •EE.UU.•1998 •113 M.

21:00 ASTORIA, 6 CRIMES AND MISDEMEANORSDELITOS Y FALTAS•DE WOODY ALLEN•EE.UU.•1989•104 M.

22:30 PRINCIPE, 10 ANYTHING ELSETODO LO DEMÁS • DIR.: WOODY ALLEN, EE.UU.-FRANCIA-GRAN BRETAÑA • 2003 • 108 M.

22:30 PRINCIPE, 3SWEET AND LOWDOWNACORDES Y DESACUERDOSDIR.: WOODY ALLEN • EE.UU. • 1999 • 95 M.

22:30 WARNER, 8 THE CURSE OF THE JADESCORPIONLA MALDICIÓN DEL ESCORPIÓN DE JADEDIR.: WOODY ALLEN • EE.UU.-ALEMANIA • 2001• 103 M.

23:00 ASTORIA, 6 ALICEDIR.: WOODY ALLEN • EE.UU. • 1990 • 106 M.

16:00 PRINCIPALTHE SORCERER’S APPRENTICEAZTI IKASLEA • DIR.: DAVID LISTER• EE.UU • 2002• VERSIÓNEN EUSKERA •98 M.

18:30 VELÓDROMOSHI MIAN MAI FUHOUSE OF FLYING DAGGERS DIR.: ZHANG YIMOU• CHINA CLAUSURA ZABALTEGI • 113 M.

22:30 VELÓDROMO THE DOOR IN THE FLOORUNA MUJER DIFÍCILDIR.: TOD WILLIAMS • EE.UU. • CLAUSURA SECCIÓN OFICIALPELÍCULA FUERA DE CONCURSO •

LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES

/ PROGRAMAZIOA PROGRAMACIÓN PROGRAMME2 Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

ESPECIALES

ESPECIALES

HOR. LATINOS...

ANTHONY MANN...

INCORRECT@S...

WOODY ALLEN...

PROYECCIONES ESPECIALES

NUEVOS DIRECTORES

PERLAS DE OTROS FESTIVALES...

ZABALTEGI...

...PERLAS DE OTROS FESTIVALES

MADE IN SPAIN

...ANTHONY MANNSECCIÓN OFICIAL

LLEVA A TUS PADRES AL CINE

VELÓDROMO

Dirección: Carmen Izaga. Diseño y puesta en página: Ana Lasarte, Oihana Pagola, Nagore Koch. Redacción: Martin Baraibar, Sergio Basurko,Jon Elizondo, Mirentxu Etxeberria, Nere Larrañaga, Ane Muñoz, Allan Owen, Iker Tolosa, Pili Yoldi. Fotografía: Ander Gillenea, Eli Gorostegi, Pablo Sánchez. Digitalización: bit&mina. Impresión: El Diario Vasco. Depósito Legal: SS-832-94.www.sansebastianfestival.com

THE DOOR IN THE FLOOR (UNA MUJER DIFÍCIL)EE-UU. 111m. Director: Tod Williams. Intérpretes: Jeff Bridges, Kim Basinger, Jon Foster, MimiRogers, Elle Fanning.

John Irvingen "A Widow for One Year" eleberriaren lehen zatian oinarritua, film honek Kim Basin-ger eta Jeff Bridgesek ikusleak hunkitzeko duten gaitasun itzela erakusten du, beren bi seme ne-rabeen heriotz istripua kontatzen duen istorio izugarriaren bitartez, honek bien arteko harremanapoliki-poliki eta ezinbestean suntsituko baitu.

Basada en la primera parte de la novela de John Irving "A Widow for One Year" (Una mujer difícil),este film nos muestra la enorme capacidad de Kim Basinger y Jeff Bridges para conmover a tra-vés de una historia terrible que cuenta cómo el accidente mortal de sus dos hijos adolescentesdestruye lentamente su matrimonio sin que nada ni nadie sea capaz de salvarlo.

Based on the first part of John Irving's novel "A Widow for One Year," this film demonstrates theextraordinary ability that Kim Basinger and Jeff Bridges have to move an audience in a heartbrea-king story about how the death of their two teenage sons in an accident inexorably destroys theirmarriage.

SAIL OFIZIALA SECCIÓN OFICIAL OFFICIAL SECTION

THE DOOR IN THE FLOOR (UNA MUJER DIFÍCIL)

AgendaRUEDAS DE PRENSAKursaal 11.05 h. THE DOOR IN THE FLOOR Participantes: Tod Williams (director), Jeff Bridges (actor).12:15 h. THE FEVERParticipantes: Carlo Gabriel Nero (director), Vanessa Redgrave (actriz), Jason Blum (productor).

15:30 h. LECTURA DE PREMIOS PARALELOS 52 EDICIÓN

16:00 h.LECTURA DEL PALMARÉS OFICIAL

LECTURA DE PREMIOS

COLOQUIOSZABALTEGI-NUEVOS DIRECTORES12:00 h. Kursaal 2JIANG HU (Hong Kong) Dtr: Wong Ching Po. Pdtr: Daniel Yu.18:00 h. Astoria 1EVILENKO (Italia-Rusia)Dtr: D. Grieco (sólo presentación). Int: Marton Csokas.SELECCIÓN HORIZONTES18:30 h. Principal 18-J. Dtr: Carlos Sorín.

OTROS ACTOSKursaal 218: 15 h. Debate y entrega del premio Futur Talent.19:30 h. Acto de entrega del premio Mercedes-Benz del Jurado de la Ju-ventud. A continuación, se proyectará la película ganadora.

ENCUENTROS ZABALTEGIHotel Mª CRISTINA - 14.00 h.THE FEVER (EE.UU.-G.B.) Dtr: C. G. Nero. Ints: V. Redgrave, R. Sherbedgia.EVILENKO (Italia-Rusia) Dtr: D. Grieco. Int: M. Csokas.JIANG HU (Hong Kong) Dtr: W. Ching Po. Pdtr: D. Yu.EL PRINCIPIO DE ARQUÍMEDES (España) Dtr: Gerardo Herrero. Int: Marta Belaustegui.LA VIDA QUE TE ESPERA (España) Dtr: Manuel Gutiérrez Aragón.NUBES DE VERANO (España) Dtr: Felipe Vega

Page 3: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Aurtengo Zinemaldiko irudia osa-tzen duten begien ar tetik abiatuzen Jeff Bridges, eskailera gorrianbehera, aurtengo azken DonostiaSaria jasotzera, sari-ematera berta-ratutakoak zutik zeudela eta txalozaparrada baten artean. Aktore es-tatubatuarrak, pozik eta eskeronez, “bihotzez” jasotzen zuen Sa-ria zela adierazi zuen. Bere karrera-ren osotasuna aintzat har tzenduen omenaldi hau, Donostia beza-lako hiri eder batean jasotzeak ba-lio erantsia zuela ere aipatu zuen.Gainera, Donostiak dauzkan sur faukerak ikusita, hurrengo bisital-dian surf-ohola ekarriko duela ziur-tatu zuen. Ondoren, espainiar Esta-tuan egondako azken egonaldia go-gora ekarri zuen; orduko har tan,duela 35 urte, John Houston-ekinelkarrizketatzeko ger turatu zen

eta, azaldu zuenez, Madrilgo Prado-ko museoan izan ziren. Topaketahura, Fat City filmean parte-hartze-ko ateak zabaldu zizkion. Jarraianetorri zen mintzaldiaren tarte han-dia bere ibilbide osoan zehar ingu-ruan izandakoei eskerrak ematekoerabili zuen: lan arloko lagunkidee-tatik hasi, eta ikuslegoaren arteannahastuta zegoen Susan, bereemazteraino; tartean, Mikel Olaci-regui Zinemaldiko zuzendariari ere,The Door in the Floor filma Zine-maldia ixteko aukeratutako filmaizateagatik eskerrak eman zizkion.

Donostia Saria Maribel Verdúaktoresaren eskutik jaso zuen, zei-nak zorioneko pertsonatzat aurkez-tu zuen bere burua. Jeff Bridgesikusita, antzezpen lanak berez dire-nak baino azkoz errazagoak dirudi-tela adierazi zuen Verdúk.

Esker oneko Donostia Saria

The third of this year’s Donostia awardswas presented to Jeff Bridges last night inthe Kursaal by Maribel Verdú. The Catalanactress confessed that when the directorof the Festival had asked her to present theaward, she had realised that “there aremoments in life when destiny is on ourside” as Bridges is an actor she has alwaysadmired: “he’s the very antithesis of a su-perstar and a man who makes acting lookthe most natural thing in the world”.

After a shor t video of fering anoverview of his career including clips fromhis Oscar-nominated per formances inThe Last Picture Show, Thunderball andLightfoot, Starman and The Contender,Jeff Bridges came on stage to a standingovation from the audience, who includedVanessa Redgrave; almost cer tainly the

first time that two Donostia Award win-ners have been here on the same day. Hesaid that to get an award for the body ofhis work meant a lot to him. He lovedSpain and its people and if he’d known thesur f was so good, he’d have brought hisboard with him. He admitted that he didn’ttravel much and recalled again his firstvisit to Spain 35 years before to speak toJohn Huston about getting a par t in FatCity, and was now delighted to be backhere to receive this award.

There were so many people he wantedto thank, but he gave a special mention tohis wife, his parents, his agent and alsoMikel Olaciregui for selecting his film TheDoor in the Floor to close the Festival. “I’mvery proud to be here to support the filmand to receive this beautiful award”.

The antithesis of a superstar

PREMIO DONOSTIA DONOSTIA SARIA DONOSTIA AWARDJEFF BRIDGESJEFF BRIDGES

3Diario del Festival • Sábado, 25 de septiembre de 2004

Pablo SÁNCHEZ

Pablo SÁNCHEZ

Ander GILLENEA

Un galardón para todo el equipoCasi no cabían en las palabrasde Jeff Bridges los numerososagradecimientos que dedicó alrecoger anoche el Premio Do-nostia a toda su carrera cine-matográfica. Comenzando portodos los técnicos de sus peli-culas, Bridges desgranó un lis-tado que culminaba con suagente “de toda la vida”, suspadres, su esposa Susan Ges-ton y sus tres hijas.

El actor norteamericano re-cibió el Premio de manos de Ma-ribel Verdú, que calificó a Brid-ges como “la antítesis de la su-per estrella”. La actriz añadió:“Además de ser un magnifico di-bujante, pintor, cantante y fotó-grafo, Jeff es un hombre gene-roso y comprometido”, un actorque, en cada una de sus 50 pe-lículas, “te hace pensar que ac-tuar es lo más natural y más fá-cil del mundo”.

El inolvidable intérprete deEl gran Lebowski consideró ungran honor la distinción que leconcede el Festival por el con-junto de sus cuatro décadas decarrera y agradeció de corazónlos largos aplausos y el home-naje que le dedica Donostia. “Yono sabía que venía a una ciudadtan bonita, con este mar y estasolas para hacer surf; la próximavez –añadió- me traigo la tabla”.

Jeff Bridges evocó nueva-mente su visita a Madrid hace35 años y finalizó agradeciendoque sea su última película TheDoor in the Floor la que clausureeste año el Festival

Entre los asistentes a la galadel Kursaal se encontraba tam-bién Vanessa Redgrave, que re-cibió este mismo galardón en1999. Es la primera vez que dosPremios Donostia coinciden enuna gala del Festival.

Page 4: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

PREMIO DONOSTIA DONOSTIA SARIA DONOSTIA AWARD

El Premio Donostia se otorgaprincipalmente a una personali-dad del mundo del cine por to-da una carrera cinematográfi-ca. En el caso del actor Jef fBridges, hay que reconocerleademás una simpatía y un ca-risma que cautivaron en sucomparecencia ante la prensa,cualidades que junto a su reco-nocida trayectoria le hacen sermerecedor de este galardón.

Declaró estar encantadopor recibir este premio -“es es-tupendo que mi carrera sea re-conocida con un trofeo”- y porvolver aquí después de 35años: “Vengo poco a Europa yrecuerdo cuando estuve porprimera vez en Madrid para en-trevistarme con John Huston”.Rememora esa anécdota concariño porque la cita fue en elMuseo del Prado “y durante to-do el rato sólo me comentócuáles eran sus cuadros favori-tos de Goya y Velázquez, perono me dijo nada más. Menosmal que después me llamó pa-ra rodar Fat City, que fue unaincreíble experiencia”.

La filmografía de este intér-prete nacido en Los Angeleses muy variada y él mismo nosabe decantarse por sus pelí-culas favoritas; se refirió sobretodo a las más recientes comoThe Door in the Floor, “de laque estoy muy satisfecho porhaber trabajado con Tod Wi-lliams y encantado de estaraquí para promocionarla”, ex-plicó. Tampoco olvidó su traba-jo en Los fabulosos BakerBoys, American Heart –“disfru-

té mucho como productor”-, yEl gran Lebowski, así como suexperiencia con el realizadorPeter Bogdanovich, al que defi-nió como“un gran amigo”.

Dedicó asimismo palabraselogiosas para Kim Basinger,con la que ha vuelto a coincidirdespués de diecisiete años dehacer en Nadine. “Aquella vez

éramos marido y mujer y fuemaravilloso trabajar con ella:ahora volvemos a estar casa-dos en la pantalla, y siguesiendo maravilloso. Ademásella está magnífica en The Do-or in the Floor”.

Orgulloso de su familiaPero si Jeff Bridges se muestracontento de su trayectoria pro-fesional, no lo está menos desu familia, no sólo de su espo-sa y de sus tres hijas, sinotambién de su padre Lloyd, yde su hermano Beau, tambiénactor y con el que no mantieneninguna rivalidad: “Somos ami-gos y estamos en el mismoequipo. No somos competen-cia y siempre buscamos traba-jar en algo juntos”, explica.

“Me considero muy afortu-nado; mis padres eran perso-nas maravillosas que nos ani-maron a entrar en el showbusi-ness, nos enseñaron lo básicode esta profesión, y a escu-char, porque para saber actuartienes que escuchar”. Dio susprimeros pasos en ese mundoa los ocho años, en una serietelevisiva en la que participabasu padre: “Él me preguntó siquería par ticipar y, como asíme libraba de la escuela, acep-té”, relata.

Con el tiempo su futuro seencaminó definitivamente ha-cia el cine, poniendo en prácti-ca los consejos paternos: “Yoabordo el cine como un juegode niños, él me enseñó que setrata de fingir como cuandoeres pequeño. Mi padre trans-mitía amor por su profesión ysu entusiasmo en el plató eracontagioso; eso es lo que yotrato de hacer con mi trabajo”.Ignora si sus hijas emprende-rán el mismo camino “aunqueyo no les aliento ni tampoco

les desanimo. Si quieren meparece perfecto, y no me sor-prendería porque creo que tie-nen posibilidades”.

Evita encarnar los mismospersonajes “para que no meencasillen”, un lastre que su-frió su padre y que Jeff lamen-ta “porque él era un actor conformación clásica. Pero al fi-nal de su carrera sólo le ofre-cían papeles de comedia; fuefrustrante”. Aprovecha paralanzar un mensaje a los reali-zadores, “porque tengo regis-tros muy variados. Me encan-ta ir al cine y que me sorpren-dan, por eso intento mezclarpapeles para que el público sesorprenda y no esperen mu-cho de mí”, explica.

Compagina su labor comoactor con la de dibujante, músi-co y fotógrafo, una actividadque inició cuando era muy jo-ven, y que retomó por casuali-dad al descubrir en su boda laWidelux, una máquina panorá-mica. “Mi mujer me regalóuna” y desde entonces ha to-mado fotos en todos sus roda-jes, que después recopila enun pequeño álbum para rega-lárselas a todo el equipo, co-mo el que hizo con El gran Le-bowski y que mostró ayer a laprensa. Comenta que ese ro-daje fue especialmente diverti-do “porque había una escenaen la que tenía que pasar tum-bado en patinete por debajo delas piernas de unas chicas sinropa interior, justo el día enque había invitado a mi familiaal rodaje. Y me asombré al verque todas tenían muchísimovello púbico; aunque luego meenteré que les habían pegadopelo falso”, relata.

M.E.

4

Jeff Bridges captivated the jour-nalists with his laid-back hu-mour and charismatic charm atthe press conference he gaveyesterday afternoon before hereceived his Donostia Award.He declared that it was wonder-ful to be the recipient of anaward like this as, “to have thebody of my work acknowledgedin this way is really great.”

He had great memories ofhis last visit to Spain 35 yearsago when he was just startingout in movies: he’d got a callfrom John Huston to come tothe Prado in Madrid to talkabout the possibility of a part inFat City, and he recalled howHuston spent all his time show-ing him great pictures and did-n’t mention the film at all,though for tunately he did getthe part in the end.

Asked about his favouritefilms from among those he’s

made, he claimed it was alwaysthe most recent one that cameto mind, in this case The Door inthe Floor, which will be closingthis year’s festival. He reallysang the praises of his co-starin the film, Kim Basinger. Theyhadn’t worked together for 17years, but it was a great experi-ence. “It felt like we’d just takena long weekend off.” He also re-ally enjoyed working with hisfamily, so the two films he madewith his father, Lloyd Bridges, -Tucker and Blown Away, andThe Fabulous Baker Boys, withhis brother Beau, were alsodear to his heart.

He considers himself tohave been incredibly fortunateto have a father who’d encour-aged him to follow in his foot-steps into show biz, and he’dlearnt a lot from working withhim as an adult. He’d alwaystried to avoid playing similar

roles so that he didn’t get type-cast like his father, who had aclassical background in Shake-speare but who later becamefrustrated because he could on-ly get comic roles.

As well as an actor he is alsoan accomplished photograph-er. He explained how he tookphotos on all the film projectshe worked on which he laterturned into small albums to giveas presents to fellow cast mem-bers, like the one that he madefor The Big Lebowsky that heshowed to the press yesterday.He’s still not directed any filmsbut he has produced a couple -Hidden in America and Ameri-can Heart. As for his own chil-dren, he said that he didn’twant to force his three girls togo into films but he wouldn’t besurprised if they did, as theyhad already showed some act-ing talent.

To have the body of my work acknowledged in this way is really great

Jeff Bridges se muestra muy orgulloso tanto de su carrera como de su familia.

ELI G

OR

OS

TEG

I

ELI G

OR

OS

TEG

I

«Es estupendo que mi carrerasea reconocida con un premio»

Page 5: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Viviane Reding, Comisaria euro-pea responsable de Educación,Formación, Juventud, Audiovisua-les, Cultura, Deporte y SociedadCivil se mostró ayer “emociona-da” de estar en el Festival para re-cibir el primer Premio Personali-dad Europea del Año por su traba-jo en el impulso y apoyo al cine eu-ropeo.

La Comisaria, que cumple cin-co años en el cargo, declaró queconsideraba que no le correspon-día a ella el Premio, “sino a todo elcine europeo y a todo el trabajoque se ha realizado por la UE paraque nuestro cine pueda encontrarel lugar que se merece”.

Reding, que por la tarde reci-biría el galardón de manos del di-rector del Certamen, Mikel Olaci-regui, recordó el desolador pano-rama que se encontró cinco añosatrás al acceder al cargo. Enton-ces, declaró contundente, se dijoa sí misma: “Esto no puede ser;tenemos un talento extra, lo he-mos tenido en el pasado y lo te-nemos que mantener en el futuro.Quizás hemos perdido alguna ba-talla, pero esta guerra la vamos aganar”. Según la Comisaria, lashistorias, los mitos y los sueñosde los europeos, únicamentepueden ser contados por los pro-pios europeos: “Sólo pueden sercontados por nosotros mismos,no tenemos que dejar que otro losdeforme”.

Sin embargo, Reding declaróque la intención última no es el crear un holding europeo, sino“preservar la diversidad culturalque supone nuestra riqueza euro-pea”.

En este sentido, recordó elapoyo dado por el programa ME-DIA en su esfuerzo por dar unaoportunidad a los nuevos talen-tos, así como en la salvaguarda

del patrimonio cinematográfico“para recuperar películas, restau-rarlas y mostrarlas”.

La Comisaria también subra-yó la importancia que cobra en laactualidad la educación de lo queserá el público del futuro por loque recordó la puesta en marchadel programa CINEDAYS, “la pri-mera manifestación paneuropeacultural que ha existido nunca”,una iniciativa para acercar el cineeuropeo y los cineastas a los co-legios.

La responsable de Cultura dela Comisión Europea, recordóque el refuerzo del programa ME-DIA se traduce en un incrementoen la financiación para el desarro-llo del cine y la promoción de ini-ciativas culturales como el Zine-maldia, en el que, dejó entrever,agradecería más presencia euro-

pea.En esa línea, la Comisaria re-

cordó el lanzamiento de la Jorna-da de Cine Europeo, iniciativa or-ganizada en el marco del FestivalInternacional de Cannes, “paraque todos los ministros de Culturase acerquen y digamos que esta-mos orgullosos de nuestro cine”.

Reding prosiguió desgranan-do los avances más significativosderivados del programa MEDIA,entre los que se encuentra el apo-yo al Sales Office, y mostró su de-seo de que todos los festivalesdel mundo cuenten con represen-tación de realizadores e intérpre-tes que “vayan y demuestren to-do el orgullo del cine europeo”.

Por último, enumeró algunosde los programas para promocio-nar las cinematografías locales,como el Europa Cinema gracias al

cual en 1.400 pantallas de 318ciudades pertenecientes a 51 pa-íses, más del 50% de cine que semuestra es europeo. Esta iniciati-va, según explicó Reding, ha sidorecientemente ampliada a losdiez nuevos miembros de la UniónEuropea, con la participación de75 pantallas en 30 ciudades.

La Comisaria insistió asimis-mo en que “cuando hablamos dela importancia de la defensa de ladiversidad, también nos referi-mos a la diversidad de otras cul-turas y formas de ver el mundo”.En este contexto enmarcó el pro-grama Euromed Audiovisual, deaplicación en el sur del Mediterrá-neo, con la participación de 12países y 70 pantallas.

I.T.

5Diario del Festival • Sábado, 25 de setiembre de 2004 CINE Y REGIONES ZINEMA ETA ESKUALDEAK CINEMA AND REGIONS /

V. Reding: «Tenemos un talentoextra que debemos mantener»

La Comisaria europea Viviane Reding hizo una encendida defensa del cine europeo. Ande GILLENEA

Viviane Reding, the EuropeanCommissioner for Education,Training, Youth, AudiovisualAffairs, Culture, Sport and Ci-vil Society was really excitedto be at the Festival yesterdayto receive the European Per-sonality of the Year Award forher work promoting and sup-porting European cinema.The Commissioner declaredthat she felt that the Awardshouldn’t have gone to her,“but to the entire Europeanfilm industry and all the workthat they have done for the EU to ensure that our cinemacan attain the rank that it deserves.”Reding, who received theaward from the Festival ma-nager, Mikel Olaciregui, reca-lled the desolate panoramathat she found five years agowhen she first took charge ofher post. She confessed thatshe said to herself: “Thingscan’t go on like this; we havea huge amount of talent, wehad it in the past and we needto maintain in the future. Wemay have lost a battle, but weare going to win this war”. Ac-cording to the Commissioner,the stories, myths and dre-ams of the Europeans, canonly be narrated by the Euro-peans themselves.However, Riding declared thatthe final aim is not to create aEuropean holding company,but “to preserve our rich Eu-ropean cultural diversity.”In this respect, she recalledthe support of the MEDIA pro-gramme for new talents, andhow it has protected our filmheritage by recovering, resto-ring and screening films,” andshe also stressed its promo-tion of cultural initiatives likethis Festival.

An award for theentire European

film industry

URTEKO EUROPAR PERTSONA OSPETSUA SARIAENTREGA DEL PREMIO PERSONALIDAD DEL AÑOEUROPEAN PERSONALITY OF THE YEAR AWARD

VIVIANE REDINGPrimer Premio a la Personalidad Europea del AñoPor su trabajo en el impulso y apoyo al cine europeo

Pablo SANCHEZ

Europar zinemaren alde. Zinema munduarekin lotura zuzena ez duen saritutako lehen pertsona zela-eta, zirrara osoz jaso zuen atzo Viviane Reding Europar Batasuneko Komisarioak Ur teko Europar Per tsonaOspetsuaren Saria. Oroigarria, Zinemaldiko zuzendari den Mikel Olacireguik eman zion Kursaal 2an egin zenekitaldian. Olacireguik adierazi zuenez: “Sari hau, erronkari ekiteagatik eta egindako lanagatik esker onez” emanzaio.Europako talde popularreko kide den Redingek, Luxenburgotar jatorria du, Sorbonako Uniber tsitateanlizentziatu zen Gizarte Zientzietan, eta kazetari bezala lan egin eta bere herriko parlamentuan aritu ondoren iritiszen, duela bost urte, europar parlamentura. Saria jaso ondorengo hitzetan adierazi zuenez, “europar zinema gurehistoria da, gure mitoak, gure kondairak eta, beraz, zein hoberik gu baino hauek kontatzeko?”. Komisarioak europarzinema sorkuntzan eta honen alde lanean diharduten guztiei eskaini nahi izan zien saria. Ekitaldia, The Feverfilmaren emanaldiaren aurretik ospatu zen. Bertaratu zirenen artean, 1999ko Donostia Saria jasotako VanessaRedgrave aktorea izan zen, filmaren protagonista.

Pablo SANCHEZ

Page 6: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Carlos Sorín vuelve a los áridospaisajes patagónicos para explo-rar sus geografías humanas a tra-vés de la historia de Juan Villegas,empleado de una estación de ser-vicio que con 52 años queda enparo. En medio de la debacle mo-ral y vital de la circunstancia, aJuan Villegas le entregan un perro

que va a despertarle la esperanzade una mejor vida.

Como ya hiciera con Historiasmínimas, con la que ganó el GranPremio del Jurado del Festival de2002, Sorín ha vuelto a recurrir apersonas sin formación cinemato-gráfica para protagonizar Bom-bón, el perro, su última historia.

Juan Villegas, protagonista del lar-gometraje, es en la vida real JuanVillegas, aparcacoches del garajeque está junto a la productora deldirector. “Organizamos un castingcon más de trescientas personas–relató el productor Oscar Kra-mer– y al final me vino con que ha-bía encontrado al protagonistaacá, en el garaje”.

Sorín explicó cómo gracias asu experiencia como realizador despots publicitarios se dio cuentadel potencial que tenía la genteinexperta: “Son más reales que

cualquier actor, porque son de ver-dad; tienen un efecto extraordina-rio”, dijo. Según explicó, “busca-ba que la persona y el personajeestuvieran muy cerca”. Perseguíamomentos de realidad, cercanosal cine documental, por lo que a lolargo del rodaje muchas de las to-mas las conseguía tras el “cor-ten”, filmando entre toma y toma,robando momentos y editando apie de cámara.

El actor novel Villegas, incó-modo y tímido ante los medios, ex-plicaba cómo a pesar del nervio-sismo inicial, la ayuda y la cerca-nía del “señor Sorín” -como se re-fería al realizador- y del equipo fa-cilitaron mucho su labor, aunquetambién reconoció “que cuandome lo propusieron y dije que sí,realmente no sabía dónde memetía”. El contexto del rodaje, enla árida y tranquila Patagonia, conun pequeño equipo que a la pos-tre se convertiría en su nueva fa-milia, se encargó del resto.

El realizador argentino recono-cía que la elección del tema deldesempleo respondía a una reali-dad vigente de grandes repercu-siones sociales en su país y queestá creciendo de forma exponen-cial en los últimos años. “Las per-sonas dejan de serlo; es lo máscercano a la muerte. Es gente quetiene ya cierta edad, nadie les daempleo, y terminan bajando lasmanos, rindiéndose. Es el aspec-to más duro.”

Tal vez por eso al argentino lepareció interesante abordar el te-ma con cierta dosis de humor tier-no, y que fuera a través de un pe-rro, como explicaba ayer, “que el

protagonista volviera a encontrar,como dice Aristaráin, su ‘lugar enel mundo’”.

Una prosperidad que final-mente no sólo el personaje del lar-gometraje busca, ya que segúncontó ayer entre risas, “el verda-dero dueño de Gregorio –el Dogoargentino protagonista de la pelí-cula–, previendo el posible éxitode la cinta, se marchó hace dosmeses a Francia con un termo lle-no de semen congelado del can”.

I.T.

BOMBÓN, EL PERRO • ARGENTINA - ESPAÑA

Carlos Sorín (director) • Nicolás Sorín (música) • Juan Villegas (Actor) • Oscar Kramer (Productor) • Jose María Morales (Productor asociado)

6 / SAIL OFIZIALA SECCIÓN OFICIAL OFFICIAL SECTION Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

Carlos Sorín: «El desempleoes lo más cercano a la muerte»

Carlos Sorín junto con el actor novel Juan Villegas que interpreta a Juan Villegas en el largometraje.

Ande

r G

ILLE

NEA

Carlos Sorín has returned tothe desolate landscapes of Pa-tagonia in his latest film Bom-bon El Perro to investigate itshuman geography through thestory of Juan Villegas, a petrolstation attendant who is maderedundant at the age of 52. Justas in Historias mínimas, whichwon the Special Jury Award he-re in 2002, he has turned to ac-tors with no film training to playthe roles in his film. At thepress conference after thescreening of the film in the Offi-cial Section yesterday Sorín ex-plained how his experience asan advertising director madehim aware of the potential of un-trained actors. “They’re morereal than any actor, becausethey are the real McCoy.”

«Untrainedactors are thereal McCoy»

Page 7: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous
Page 8: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Kurdistan irakiarreko errefuxia-tuen kanpamentu batean, Iraneta Turkiaren ar teko mugan,umeek gerraren lazeriak bizi di-tuzte beren larruan, “itxurazumeak dira –dio zuzendariak–,baina gerraren egoera tamalga-

rriak beharturik, beraien jokabi-dea pertsona helduena da. Egunbatetik bestera bizirik iraungoduten ez dakiten arren, bizirau-penerako antolatuta daude, baipertsonen kontrako minak lurpe-tik atera eta merkatu beltzeansalduz nahiz antena parabolikobat eskuratuz, Irakeko amerikarerasoaren berri izateko”.

Zuzendariak azaldu zuenez,ez zuen film hau egitea aldez au-rretik pentsatuta: “Hasiera bate-an, hiri giroko film bat prestatzekoasmoz joan nintzen Bagdadera,gerra hasi eta bi astetara. Aitzitik,bidaian, gorputz-atalak gerranmoztutako umeak, beraien bizi-baldintzak eta ezbeharraren au-rrean erakusten zuten adoreaikusteak, jo ta zeharo hunkitu nin-duten. Eta orduan, gerrako umehauei buruzko filma egitea eta be-raien sufrimendua munduari eza-gurataztea erabaki nuen”.

Bi pertsonaien –bortxaketa bate-tik sortutako seme bat duen etabere buruaz beste egin nahi duenneskaren, eta kanpamentukoume guztien liderra den Kak Sate-llite gaztearen– ikuspuntutik gara-tzen den kontakizunean umeakdira erabateko protagonistak;ume kurdu-irakiar hauek gainera,ez dira aktore profesionalak, “aregehiago –gaineratzen du zinegile-ak–, ume hauek sekula ez dute zi-

nerik ikusi, ez dakite zinema zerden. Beraz, ezin izan nien eskatukamera aurrean antzez zezaten;kameraz ahaztu eta besterik gabebizitzeko esan nien. Film hone-tan, bizipenen ehiztari baten gisajokatu dut”.

Abbas Kiarostami zinegile ira-niar ezagunaren laguntzaile izan-dako Ghobadiren esanetan: “Kur-du iraniarra naizen arren, filma-ren %90 irakiarra dela esango nu-

ke. Jende honek zinema egin be-harko luke beraien egoera latzaezagutzera emateko, baina ezinesan daiteke zinema kurdua da-goenik. Ez dute zinema-aretoriketa areto gutxi batzuk dauden hi-rietan ez dago ikuslerik, daukatendiru eskasa jana eta armak eros-ten gastatzen baitute”.

S.B.

TURTLES CAN FLY • IRAN - IRAK

Bahman Ghobadi (director)

8 / SAIL OFIZIALA SECCIÓN OFICIAL OFFICIAL SECTION Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

Ghobadi: «Bizipenen ehiztaribaten gisa jokatu dut»

Bahman Ghobadi-k Irakeko gerrako umeen erretratu garratza ekarri du Zinemaldira.Pa

blo

SÁN

CH

EZ

El director Bahman Ghobadi sefue a un campamento de refu-giados del Kurdistán, en la fron-tera entre Irán y Turquía, pararealizar este crudo retrato delos niños de la guerra, que nun-ca en su vida han ido al cine, y alos que el cineasta no pidió queactuasen, sino que se limitó,como él mismo dijo, a pedirlesque vivieran delante del objeti-vo de su cámara. Y eso es loque hacen todos los protago-nistas de Las tortugas tambiénvuelan. Un grupo de niños quetrabaja limpiando los camposde minas, para venderlas luegoen el mercado negro. El cineas-ta salpica con gotas de humor,aquí y allá, para que el especta-dor digiera mejor las imágenes,algunas de extrema dureza.“Esta no es una película políti-ca. Habla de la vida real de estagente. Trata de mostrar unas vi-vencias y una realidad que nose muestran en televisión”, ex-plicó el realizador, quien entien-de que las televisiones hanconvertido a Bush, Blair y otroslíderes mundiales en ‘superes-trellas’, mientras su cinta“quiere demostrar que son es-tos niños los verdaderos prota-gonistas”.

Crudo retrato de los niños de la guerra de Irak

Iranian-Kurd director BahmanGhobadi went to a refugee campin Iraki Kurdistan to portray chil-dren in a war zone, more preci-sely a group of children who cleanup mine fields to sell them on theblack market. As Ghobadi explai-ned, he did not ask the childrento act –they have never seen afilm before-, but just to “live out”their roles in front of the camera.And that is what the people in Tur-tles Can Fly do. According to him,“This is not a political film. It re-flects these people’s real livesand tries to show a reality and ex-periences that television doesn’tshow”, the filmmaker explained.

The War in Iraq froma child’s viewpoint

Page 9: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Diario del Festival • Sábado, 25 de septiembre de 2004 ZABALTEGI ZONA ABIERTA OPEN ZONE / 9

Los realizadores uruguayos JuanPablo Rebella y Pablo Stoll pre-sentaron su segunda película, lacoproducción uruguayo-españolaWhisky, ganadora de los premiosFipresci y “Regard original” de laúltima edición de Cannes, y queopta al Premio TCM del Público.Partiendo de un guión escrito porlos propios directores junto aGonzalo Delgado, que también fi-gura como director de arte, cuen-ta la historia de tres personajesaparentemente inofensivos, tresclases de soledad, a través delas que “se intenta retratar sutil-mente cómo la torpeza y las pe-queñas miserias de tres persona-jes tan distintos entre sí, se vanevidenciando mientras intentandisimular sus resentimientos yasperezas”. Jacobo Köller, Martay Herman Köller, interpretados,según sus directores, “maravillo-samente” por Andrés Pazos, Mi-rella Pascual y Jorge Bolani, sonlos tres personajes en torno aquienes gira la acción. Jacobo esdueño de una fábrica de medias,y Marta, la tímida y solitaria mujerque trabaja con él. Su extraña yfría relación se verá afectada apartir de que Jacobo reciba la vi-sita de su hermano Herman.

“No lo hemos rodado para unpúblico mayoritario, simplemen-te nos hemos puesto en el lugardel espectador y hemos contadola película que nos gustaría ver”,cuenta Rebella, coincidiendo conStoll en que “es un filme en el quese sienten cosas, se puede reír,llorar, o reír por no llorar”. Éste re-conoce que hay momentos en

que el espectador no puede evi-tar la risa nerviosa, “hay veces enque nos reímos ante una situa-ción incómoda”. Son conscien-

tes de que está dirigido a una mi-noría, a la que esperan “que lle-gue, emocione y haga sentir” Hantrabajado con gran parte del equi-

po técnico de su anterior largo,25 Watts, con el que obtuvieronimportantes premios en 2001.“Solemos trabajar en equipo y,además de conocernos y enten-dernos bien, nos complementa-mos unos con otros”, explica Re-bella, reconociendo que ellos nocontrolan todos los campos, co-mo la fotografía o el montaje.“Nosotros no tenemos demasia-da experiencia, estamos empe-zando como quien dice, y por esodejamos que todos aporten susideas”, añade Stoll.

Han apostado por una puestaen escena original, basada en losplanos fijos y encuadres fuera delo común. “Teníamos claro quequeríamos contar esta historiade soledades a través de imáge-nes estáticas y mostrando ele-mentos mínimos, detalles peque-ños, huyendo de las formas con-vencionales de grabación”. Sien-do aficionados a los cómics, seinspiraron en su estructura, en laque los planos son estáticos y,además, omite información entreuna viñeta y otra.

Reconocen ser admiradoresdel cineasta finlandés Kaurismä-ki (Nubes pasajeras), con cuyo ci-ne se les ha llegado a relacionar.“No hemos querido imitarle enninguno de los sentidos, aunquenos gusta mucho su cine y fue,sin duda, uno de los referentes ala hora de explicar nuestro plan-teamiento”, cuentan. Considera-do un filme que se aproxima al es-tilo nórdico, Whisky se ha estre-nado en Noruega, cosa que hasorprendido gratamente a estosdos jóvenes uruguayos.

A. M.

El resultado de un trabajo en equipo

Los uruguayos Pablo Stoll y Juan Pablo Rebella, directores de Whisky.

Pabl

o S

ANC

HEZ

WHISKY

PERLAS DE OTROS FESTIVALES

David Grieco kazetari, idazle, ak-tore, gidoilari eta ekoizle italia-rrak zuzendari gisa egindako le-hen luzea, Evilenko, Griecok be-rak aurretik idatzitako “Umeak ja-ten zituen komunista” izenburu-ko eleberriaren egokitzapena da.Berau idazterakoan, Griecok,“Rostoveko munstroa” ezizenezezagutzen den Andrei Romano-vich Chikatiloren bizitza hartuzuen oinarritzat. 50 umetik gorahil, bortxatu eta jan omen zituen,Sobietar Batasunaren azken ur-

teetan. “Filmak munstro haren is-torioa biltzen badu ere, haren bi-tar tez erregimen komunistarengainbeheraren metafora eginnahi izan dut”, azaltzen du Rug-gero Grieco, Italiako Alderdi Ko-munistaren sortzailearen ilobak.Era berean, Evilenko-k nortasunagaldu duten biktimen sufrimen-dua adierazten du, komunismoa-ren amaierari, nortasunaren deu-sezpenari eta haurtzaroaren uka-tzeari buruzko istorioa bilduz. Fik-ziozko filma dela onartzen badu

ere, ez du errealismotik gehiegiurrundu nahi izan. “Ni kazetarianaiz, Chikatiloren benetako epai-ketan izan nintzen, eta gerora ereikerketa lan sakona egin nuenpertsonaia haren inguruan”,azaltzen du Altadis-Zuzendari Be-rriak eta Gidoilari Berrien Mont-Blanc sarietarako hautagaiak.Malcolm McDowell (A ClockworkOrange) britainiarrak rol nagusiajokatzen du, Griecorekin bateraDonostiara etorri den MartonCsokas Zeelanda Berriko aktore-aren alboan. “Malcom eta biokaspaldiko lagunak gara eta, ha-sieratik, oso argi nuen protago-nista bera izango zela”. Bere al-boan rol garrantzitsua jokatzenduen Csokasek, The Lord of theRings eta Asylum filmetan partehartu du, besteak beste, Grieco-ren aginduetara lan egin aurretik.Musika, azkenik, Angelo Badala-menti prestijiozkoak ipini dio.“Badalamentiren soinu bandaederrak nire off-ezko ahotsa or-dezkatzen du”, azaltzen du Grie-cok, pertsonaien pentsamen-duak musika horren bitartez isla-tu nahi izan dituela gehituz.

A. M.

Sobietar komunismoaren gainbeheraren metaforaEVILENKO

Uruguayan filmmakers JuanPablo Rebella and PabloStoll have presented theirsecond film, the Uruguayan-Spanish co-productionWhisky, winner of the Fipres-ci and Regard Originalawards at Cannes, andwhich is competing for theTCM Audience Award. Star-ting out from a script writtenby the directors and GonzaloDelgado, the film tells thestory of three apparentlyinoffensive characters, andthree kinds of loneliness,“wonderfully” played –accor-ding to the directors- by An-drés Pazos, Mirella Pascualand Jorge Bolani. “We ha-ven’t shot it for mainstreamaudiences; we’ve simply putourselves in the audience’splace and told the story wewould have liked to see”, Re-bella explains, agreeing withStoll in that “it is a film thatmakes you feel things, youcan laugh, cry or laugh soyou don’t cry”. They haveworked with most of the crewfrom their previous film, 25Watts, with which they wonsome important awards in2001. “We usually work as ateam and, apart from kno-wing and understandingeach other really well, we al-so complement each other”,Rebella explains, acknow-ledging that they don’t con-trol all the aspects of filming,such as photography or edi-ting. “We don’t have muchexperience; we could saythat we’re still beginnersand that’s why we let everyo-ne contribute their ideas”,Stoll adds.

«We’ve told the storywe’d have liked to

see ourselves»

Italian journalist, writer, actor,scriptwriter and producer Da-vid Grieco has presented hisfirst feature film as a director,Evilenko, which is an adapta-tion of his own book “Il comu-nista che mangiava i bambini”(“The Communist Who AteChildren”), which is based inturn on A. R. Cikatilo’s charac-ter, better known as “themonster of Rostov”, a serialkiller who murdered, rapedand devoured over 50 childrenduring the final years of theSoviet Union. “Even if the filmtells the story of this monster,

I wanted to use it as a metap-hor to describe the fall of thecommunist regime”, the manwho is the grandson of thefounder of the Italian Commu-nist Party, Ruggero Grieco, ex-plains. Although he acceptsthat it is a fictional film, Griecodid not want to move too faraway from realism: “I’m a jour-nalist, I was present at Cikati-lo’s actual trial and I then did alot of research on his story”,the candidate for the Altadis-New Directors Award and theMontBlanc Award for NewScriptwriters added.

A monstrous metaphor forthe fall of Communism

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

David Grieco eta Marton Csokas, Evilenko-ren zuzendaria eta aktorea Eli GOROSTEGI.

Page 10: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

10 / ZABALTEGI ZONA ABIERTA OPEN ZONE Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

El actor noruego Aksel Hennie,muy conocido en el panoramaaudiovisual de los países escan-dinavos, se ha basado en supropia experiencia para escribirel guión y dirigir su primer largo-

metraje, Uno, cuyo título hacereferencia a un juego de cartas.“Nunca había trabajado detrásde la cámara, pero como actorhe participado en varias pelícu-las y he conocido a muchos di-

rectores”. Cuenta que se rodeóde buenos profesionales que lehan apoyado mucho y que, gra-cias a ellos, ha podido compagi-nar, además, la dirección con lainterpretación del personaje prin-

cipal. Uno narra la vida de Da-vid, un joven que tiene a su pa-dre enfermo, un hermano disca-pacitado y no se entiende consu madre. Por circunstancias dela vida, se ve obligado a traicio-nar a sus amigos para poder de-fender una causa “para él, jus-ta”. Poco a poco, se enfrentaráa una soledad nunca imaginada.

El miedo a la soldedad es,precisamente, uno de los te-mas fundamentales de la pelí-cula. “Los seres humanos te-memos la soledad, siempre in-tentamos apoyarnos en la gen-te, en el trabajo y en lo quesea, con tal de no sentirnos so-los”, explica, y añade que haquerido reflejar, al mismo tiem-po, la impotencia de uno al ver-se forzado a vivir el aislamien-to. “Yo mismo viví una situaciónmuy similar hace unos doceaños, y quise llevar el tema alcine porque, de repente, penséque era universal y que debíahaber muchos casos parecidosen todo el mundo”, explica eldebutante Hennie, que opta alos premios Altadis-Nuevos Di-rectores y MontBlanc de Nue-vos Guionistas. No obstante,reconoce que cuenta una histo-ria “personal pero no íntima”.

Aunque está muy satisfechode haber vivido esta nueva ex-periencia tras la cámara, Hen-nie no sabe si volverá a dirigir,

porque “necesitaría tener unahistoria que fuera impor tantepara mí, primero tendría quesentirla”, concluye.

A. M.

El hasta ahora actor Aksel Hennie presentó su opera prima Uno en la Sala Kubo Kutxa.

Pabl

oS

ÁNC

HEZ

.

El miedo a la soledad y al aislamientoUNO

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Norwegian actor Aksel Hennie,who is a well-known figure onthe Scandinavian audiovisualscene, has used his own expe-riences to write the script and di-rect his first feature film, Uno,the title of which refers to a cardgame. “I had never workedbehind the camera but, as anactor, I’ve taken part in severalfilms and known many direc-tors”. Hennie explains that hesurrounded himself with greatprofessionals who have suppor-ted him a lot so that he has be-en able to combine directingwith playing the main role in thefilm. The fear of loneliness isone of the main issues in thefilm: “Human beings fear loneli-ness; we always try to lean onpeople, work or do whatever wecan so that we don’t feel alone”,the filmmaker explains, addingthat he himself went through asimilar situation about twelveyears ago.

The loneliness of thefirst-time director

Page 11: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous
Page 12: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

12 / ZABALTEGI ZONA ABIERTA OPEN ZONE Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

“Herrialde hau ez nuen eza-gutzen eta, egia esanda, as-ko gustatu zait. Benetan ha-rrituta nago, lehen aldia iza-nik, etxean bezain gustorasentitzen baitnaiz”. Beraren-tzat hona etor tzea nolabaitetxera itzultzea izan delagehitu ondoren, Wong ChingPo zuzendari hong kongdargazteak jendez gainezka ze-goen Kursaal 2ko eszenato-kia utzi zuen, bere lehen filmluzearen emanaldiari tar teaemateko.

Jiang Hu, aur tengo Alta-dis-Zuzendari Berriak eta Gi-doilari Berrien MontBlanc Sa-riaren lehiaketetan aurkeztu-tako azken filma, Hong Konghiriko mafiazaleen munduarriskutsuan kokatua dago.Hantxe, bi gaztek, etsai-giroilun horretan, baldintza txa-rreko euren lan kaskarrak uz-tea erabakiko dute, mafiabu-

ru bat hiltzeko proposamententagarria jasoko dutenean.Aurrerantzean, buruzagi bote-retsu bihurtuko dira, eta, bie-tako bat giro arriskutsu ho-rretatik ir tetzen saiatuko ba-da ere, ezinezkoa izangozaio, “halakoak baitira ma-fiak, ir tenbiderik gabeko zu-loetan barne-barneraino sar-tzen zaituztenak”.

Bere lehen f i lm luzeapantailaratzeko, telebistaneta musika bideoekin lan de-xente eginak dituen ChingPoek esperientzia luzeko ak-toreak aukeratu ditu, AndyLau Tak-Wah, Jacky CheungHok-Yau eta Shawn Yue Man-Lok, tar tean. Gidoia, berriz,zuzendariak berak To ChiLong lankidearekin bateraidatzi du.

A.M.

Ekialdeko mafienistorio beltza

Wong Ching Po zuzendari berria (eskuinean), Jiang Hu-ren aurkezpenean Eli GOROSTEGI

La veterana actriz Vanessa Red-grave, Premio Donostia de la 47edición del Festival, ha vuelto aSan Sebastián para acompañar asu hijo, Carlo Gabriel Nero, en lapresentación de The Fever, unapelícula cuyo guión está basadoen un monólogo teatral del escri-tor y actor Wallace Shawn y prota-gonizado, principalmente, por es-ta gran intérprete británica. Red-grave encarna a una mujer perte-neciente a una clase acomodadaque viaja por un país pobre y enguerra, que se ve repentinamenteafectada por una enfermedad pa-sajera. El filme se rodó en distin-tas localizaciones de Croacia, In-glaterra y Gales.

“La adaptación fue un reto, tu-vimos que partir los monólogos enpiezas pequeñas”, explicó el reali-zador, que ha trabajado en estre-cha colaboración con el propio au-tor del texto original. La actriz con-fiesa, por su parte, que nunca ha-bía leído unos textos tan intensosy define el conjunto de la obra co-mo “un intento de autoexamen”.Insistió en que “ha resultado muydifícil interpretar este texto sobreuna persona que quiere ser since-ra consigo misma”, agradeciendotanto a su hijo como al productor,Jason Blum, que la acompañarondurante la presentación en el K2.“En realidad es él quien ha hecho

posible esta película”, dijo, refi-riéndose al segundo. Confiesa, asu vez, que intentó no meterse de-masiado en el papel.

The Fever es el segundo largo-metraje dirigido por Carlo GabrielNero; el primero fue Uninvited,presentado en Zabaltegi el mismo

año en que su madre fuera ho-menajeada por el Festival. Tras elcoloquio, Vanessa Redgrave sedespidió amablemente del públi-co del K2, que le respondió conun largo aplauso, para dirigirse alauditorio del Kursaal 1, dondepudo presenciar, en directo, la

entrega del Premio Donostia altambién actor Jeff Bridges, enuna ceremonia que, sin duda, lerecordaría al momento que ellamisma vivió al recibir este galar-dón, hace cinco años.

A.M.

V. Redgrave: «Este filme es un intento de autoexamen»

Vanessa Redgrave, protagonista de The Fever, entre C.G. Nero (director) y J. Blum (productor). Ander GILLENEA

JIANG HU

THE FEVER

BEREZIAK / ESPECIALES / SPECIALS

Veteran actress Vanessa Red-grave is back in San Sebastiánto accompany her son, CarloGabriel Nero, at the presenta-tion of Fever. The script of thisfilm is based on a theatricalmonologue by writer and actorWallace Shawn and stars thegreat British actress. In thefilm, Redgrave plays the role ofa wealthy middle-class womantravelling in a poor country thatis at war. “It’s been really diffi-cult to play the role of a personwho wants to be honest withherself”, the actress explai-ned. Nero for his part confes-sed that the adaptation was achallenge and that he had wor-ked very closely with the authorof the original text. Chinese director Wong ChingPo is also in San Sebastián topresent his opera prima JiangHu, a film about the dangerousworld of the Hong Kong under-world and the last work presen-ted at the Festival that is com-peting for the Altadis-New Di-rectors Award and the Mont-Blanc Award for New Scriptwri-ters. As this is his first time he-re, he confessed to being “sur-prised at the fact that I feel athome”.

Farewell toZabaltegi

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Page 13: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Zhang Yimou vuelve al territo-rio de Hero, a las luchas épicasrepletas de efectos especialesy casi coreografiadas, peleasde gran belleza y espectacula-ridad últimamente tan en bogaen el cine asiático, pero tam-poco olvida las historias desiempre, las pasiones, el amoro la traición. SeguramenteHouse of Flying Daggers conse-guirá en taquilla los espectacu-lares resultados de su prede-cesora, aunque algunos nos-tálgicos echen en falta obrasde corte más clásico del direc-tor chino, como Ni uno menos,Qiu Ju o La linterna roja. De to-das formas, en cualquier esti-lo, Yimou demuestra una y otravez que es uno de los cineas-tas más capaces, sea cual sea

el tipo de público al que vayandestinadas.

En House of Flying Daggershay varios momentos en quelos espectadores no puedenevitar los aplausos ante la bri-llantez de algunas de las esce-nas de acción. Cierta exagera-ción es inevitable en este tipode cine, pero no es algo que chi-rríe, y, además, las peleas, lossaltos, los vuelos o las lluviasde puñales y flechas se compa-ginan perfectamente con la his-toria de la relación entre losprincipales protagonistas, conlas peripecias del triánguloamoroso que se forma y los se-cretos que siempre guarda al-guno de sus integrantes.

Como Hero, House of FlyingDaggers es un producto per-

fectamente homologable conlas superproducciones deHollywood, a las que no tienenada que envidiar y con las quepuede competir en las panta-llas de igual a igual, y encimacon un plus de exotismo y no-

vedad. Siempre es más agra-dable el sonido del vuelo deuna daga que una explosión detrescientos kilos de trilita, ouna batalla concebida como unballet que un amasijo de cuer-pos reventados. M.B

La épica del combate y del amorSHI MIAN MAI FU (HOUSE OF FLYING DAGGERS)

LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS / LAS PELÍCULAS / FILMAK / THE FILMS /

PERLAS DE OTROS FESTIVALES

EVILENKO

Ez da hau laurogeien hamar-kadan mundua asaldatu zuenRostoveko munstroari buruz-ko lehenengo pelikula, eta,seguro aski, ez da azkena iza-nen, oso handia baita izuarenerakarpena, ulergaitzarenmisterioa, krudelkeriaren ar-kanoa, batez ere azken egunhauetan ezagutu ditugun sa-rraski sinesgaitzen atzean be-zala arrazoi politikorik ez ba-dago. Hilketa haien guztienatzean gizon bat besterik ezzegoen, eta mendeak beharkodira hainbeste haur eta gaztehain modu hotzean bor txatueta hil zituen gizakiaren bu-ruaren funtzionamendua eza-gutzeko.

Izan ere, gai latza hartu duDavid Griecok luzemetraia ho-netarako, baina bazuen arra-

zoi bat, bera baita “Umeak ja-ten zituen komunista” liburua-ren egilea, eta honetan oina-rritu da pelikula egiteko. Ala-baina, liburu bat ez da askifilm on bat ziurtatzeko, aurpe-giak behar dira, ahotsak, es-presibitatea, aktoreak azkenfinean, eta horretan erabatasmatu du David Griecok Mal-colm McDowell beteranoahautatzean, oso jende gutxikantzeztu baitezake horren mo-du eraginkorrean hiltzailearenhoztasuna, arduragabekeriaeta urruntasuna.

Hiltzailearen buruaren mis-terioa ez da hala ere pelikulahonen gai bakarra. Komunis-moaren gainbehera dago hil-tzailearen istorio guztiarenatzean, sistema baten krisia.Perestroikaren hastapenetan

gertatu zen dena, urte asko-tan iraun zuen ideologia batez ezik bizimodu bat ere izanzena pikutara zihoanean. Evi-lenkok komunistatzat du bereburua, baina baita bere atze-tik dabiltzan askok. Porrota to-ki guztietatik etorri zaio bapa-tean, lanetik bota dute neska-to batekin sexu gehiegikeriakegiten saiatzeagatik, harre-man berezi samarra du andre-arekin eta hazi den sistemadesagertzear dago, baina ba-dirudi ez zaiola asko axola,hor daude gaztetxo horiek guz-tiak haiekin nahi duena egite-ko. Orduan planteatzen da gal-dera nagusia: zerk galeraztendio Evilenkori bortxatu eta hil-tzen dituen neskatoen sufri-mendua ikustea eta ulertzea:eskizofrenia, eromena, senti-

mendu eza?. Eta beharbadahorixe da gaur egun bizi dugunmunduan erantzuna beharduen galdera nagusia. M.B

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Bortizkeriarendantza Hong-Kongilun batean

JIANG HU

13Diario del Festival • Sábado, 25 de septiembre de 2004 ZABALTEGI ZONA ABIERTA OPEN ZONE/

Hiltzailea bere bakardadeanPelikula beltza da Jiang Hu, bainabeharbada ez mendebaldean uler-tzen dugun moduan. Betiko isto-rioa errepikatzen da hemen ere,mafiako taldeen arteko gerrak bo-terea eskuratzearren, etsaien hil-ketak, hiltzaileen arteko negozia-zioak eta konponketak… Hori guz-tia kontatzeko, hala ere, estetikaberezia erabiltzen da, alde batetikpelikula ilunagoa, are beltzagoa bi-lakatzen duena, baina bestetik no-labaiteko arintasuna ematen dio-na. Hong-Kongeko zinemagintzanaditua izan gabe, esan liteke ber-tako korronte nagusitik aldentzendela film hau, pantailan ez baitirahorren nabariak bortizkeriaren on-dorioak, azpimarratu beharreaniradoki besterik egiten ez direnak.

Etorkizunik gabeko bizimodu ba-tetik atera nahian, mafiako buru bathiltzeko mandatua onartu dute bigaztek, eta, jakina, horrek biolen-tziaren zurrunbiloan sartuko ditubete-betean. Adiskidetasun bateninguruko istorioa ere topa daitekehemen, beraz, eta baita ia garatugabe uzten den amodiozko istoriobat. Horretan nahiko hurbil egonenlitzateke generoko pelikula askota-tik. Hori baino orijinalagoa da ordeapelikula konttatzeko modua, ema-ten zaion nolabaiteko zirkulartasu-na, asmatutako paralelismoak.

Pelikula beltz honetan Hong-Kongeko kaleek ez dute kasik pro-tagonismorik. Edozein eszenatokiizan liteke, edozein hiri, iluntasu-nean murgilduriko edozein leku.Horri guztiari arestian aipatu denbortizkeria iradokitzeko moduagehitzen badiogu, ekoizpen bitxibaten aurrean gaudela esan gene-zake. Eszena bortitz asko, gainera,koreografiak bailiran errodatu dire-la dirudi, heriotz-balletak edo baili-ran. Hori bai, mafiari buruzko peli-kula batean ezin da beti generoa-ren topikoetatik alde egin, eta he-men ere jatetxe bat da eszenatokinagusietako bat. M.B

Page 14: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

El realizador leonés Felipe Vegavuelve al Festival después de va-rios años con Nubes de verano,una película en la que cuestionalas relaciones de pareja.

La historia de los cinco perso-najes, Daniel, Ana, Marta, Roberty Tomás, está ambientada enuna zona costera turística de la

Costa Brava, un enclave que noera el elegido en un primer mo-mento, “porque primero pensa-mos rodar en Francia. Pero el pro-ductor, Gerardo Herrero, cambióde idea y finalmente filmamos enCataluña”, explica el director. Poresa razón, Felipe Vega ha mante-nido el bilingüismo catalán-caste-

llano en algunas escenas, cuan-do hablan los actores catalanes,“porque siempre me ha importa-do mucho respetar la lengua delugar donde está ambientado elrodaje”.

Para Felipe Vega, Nubes deverano “trata de la confianza yhasta dónde llega una relaciónestable, aunque eso no significaque exista un mensaje: habla dela fragilidad humana, de la dificul-tad de mantener los sentimien-tos y las relaciones de toda la vi-da”. Destaca el comportamientode los personajes, “porque for-man como una escala de colores:mientras que Marta es muy mani-pulable, Tomás es el más puro yRobert es el cínico”, explica.

Este último es el que desen-cadena toda la historia, es cíni-co, frívolo y egoísta y no esperaningún castigo. Para este direc-tor, se trata de un personaje“que en el fondo es el más since-ro. Representa lo peor pero Da-niel que es buena persona, sesiente atraído por ese lado mal-vado de Robert”, comenta. “Esoes lo que me interesa finalmen-te: el enfrentamiento entre dostipos de miradas, la amoral y lamoral, las relaciones entre esasdos formas tan distintas de verlas cosas”

La apuesta entre dos de lospersonajes –los dos primos- paraseducir a los otros dos -el matri-monio que viene de Madrid-, re-cuerda vagamente a Las amista-des peligrosas, una referenciapara Felipe Vega “totalmente in-consciente cuando escribimos elguión, pero que también me la co-mentó Roberto Enríquez, el actorque encarna a Daniel”.

El reparto de Nubes de vera-no está integrado por un plantelde excelentes actores y actrices,un aspecto que este realizadorsiempre ha cuidado. Al inicio desu filmografía contó con la pre-sencia de Iciar Bollain, que en unmomento dado fue consideradacomo su actriz fetiche, y para laque Felipe Vega no escatima elo-gios personales como profesio-nales: “Le debo muchas cosascomo actriz, porque encarnóunos personajes femeninos quepor entonces no había en el cineespañol. Además de ser una ac-triz y directora estupenda, desta-caría su generosidad, y siemprele estaré muy agradecido”.

Los próximo proyectos de Fe-lipe Vega se encaminan hacia eldocumental sobre el desastre deAnnual, por un lado, y por otro“pronto comenzaré a escribirotro guión con Manuel Hidalgo”,

el novelista con el que tambiénha colaborado en el guión de Nu-bes de verano “y con el que megusta escribir historias de dramay comedia”.

M.E.

14 / HORIZONTES LATINOS Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

Patrocinado por:

NUBES DE VERANO

La película de Felipe Vega está localizada en una zona turística de la Costa Brava.

Made in Spain

Felipe Vega: «Habla sobre la fragilidad humana»Spanish director Felipe Vega isback at the festival with Nubesde verano in a story set in a tou-rist resort on the Costa Bravaduring the summer. According toits director, “it’s a film abouttrust and how far a stable rela-tionship can go, although thisdoesn’t mean that it has a mes-sage.” The wager between thetwo cousins to see if they can se-duce the other couple from Ma-drid vaguely recalls DangerousLiaisons; a reference that Vegawasn’t aware of when they wrotethe script but that Roberto Enrí-quez, the actor who plays Da-niel, also drew his attention to. At the moment Vega has two pro-jects in mind: on the one hand, adocumentary about the Spanishcolonial disaster in Annual; andon the other, he’ll soon be star-ting to write another script withManuel Hidalgo, who collabora-ted on Nubes de verano.

Dangerous liaisonson the Costa Brava

Ande

rG

ILLE

NEA

Page 15: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous
Page 16: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Once again the Festival offers itsforeign visitors a selection ofsome of the best Spanish pro-ductions (a few of them co-pro-ductions, with Argentina andFrance) of the year. The bestknown of these, undoubtedly, isLa mala educación, Almod-ovar´s latest, which was grantedthe unusual honor of opening theCannes festival and then wenton to gather 1,200.000 specta-tors. The film was accused of an-ticlericalism for its depiction ofchild abuse in a religious schoolbut Almodovar says it is reallyabout the destructive power ofdesire, a theme that runsthrough his best work. Two otherfilms of this Section were alsopolemic in Spain, for dif ferentreasons. Even the highly reputedCarlos Saura ran into troublewith the politicians of the South-ern region of Extremadura whenhe attempted to reenact in Elséptimo día the bloody events ofPuerto Hurraco (an old feud be-tween two local families resultedin nine deaths), in a film that con-nects with the realist and socialstrain of Saura’s oeuvre. Notone big name but 32 of them(Aranda, Cuerda, Uribe, Medem,Bollain, Coixet...) also incurred

in the wrath of the Governmentwhen they gathered to make Haymotivo, an omnibus film madeof segments of three minutes inwhich each filmmaker ex-pressed what was wrong, forthem with the “state of the na-tion”: an agit-prop film in the veinof Michael Moore which was re-fused broadcasting by the publictelevision.

Highly topical also is Cachor-ro, a film in which Miguel Al-baladejo explores the hot issueof gay adoption through the sen-sible and funny story, inspired bythe work of comic artist RalfKöenig and set in Chueca, thegay quarter of Madrid, of a free-wheeling homosexual whosecrazy sister leaves him to takecare of his young nephew. The co-writer of the script of Cachorro,Salvador García Ruiz, is an ac-complished filmmaker whose lat-est film is featured also in thisSection: Las voces de la nochetakes a novel by the Italian writerNatalia Ginzburg and translatesthe action to the stifling atmos-phere of small-town Spain in the50s; a story of “illicit” love undersocial pressure with the haunt-ing Laia Marrull (Goya to the bestactress for her work in Te doy mis

ojos) in the leading role. The sta-tus of the couple is very different(even including some swapping)in the Spain depicted by El princi-pio de Arquímedes; director Ger-ardo Herrero works here againwith writer Belen Gopegui and ac-tress Marta Belaustegui in thisstudy of the twisted connectionsbetween private and laboral lifein the competitive world of to-day’s thirtysomethings.

Back in the rural world, La vi-da que te espera is another oneof the beautiful fables of directorManuel Gutiérrez Aragón; setamong the farmers of Valle delPas it speaks not of social but ofteluric pressures and displays agreat work by actor Juan Diego.Fishermen, moros (arabs),hashis and a wedding are themain ingredients of Atún y choco-late, written, directed andstarred by Pablo Carbonell, apopular face of Spanish televi-sion who wanted in this operaprima to depict the luminousworld of the Coast of Cádiz. In As-tronautas Nancho Novo is tryingto leave his drug addiction be-hind when an underage angel ap-pears in his messy flat; SantiAmodeo directed, with stronghelp from animator Miguel Brie-

va, this unusual story. GraciaQuerejeta, daughter of Elias butalso a filmmaker on her own right(her prior film was the beautifulCuando vuelvas a mi lado),draws in Hector a nuanced por-trait of a teenager in search ofhis identity; the film was de-scribed by the late Angel Fernán-dez Santos as “a poem inprose”. Subtlety and irony aresome of the features of Nubesde verano, a story that star tswhen a couple goes on holidaysto the Costa Brava; director Fe-lipe Vega was compared to EricRohmer for his lightness oftouch and his precise style.

Victoria Abril, Ernesto Alterioand Federico Luppi: some reallygreat artists for Incautos, whichtells a convoluted and absorbing

story about con artists thatwould please David Mamet... or,for that matter, Fabián Bielinsky,the director of the popular Nuevereinas. And speaking of Argentin-ian connections, we end our sur-vey with La puta y la ballena,where Luis Puenzo tells a periodlove story between photographerLeonardo Sbaraglia and showgirlAitana Sánchez Gijón; and theastonishing El abrazo partido,double winner in Berlin, whereDaniel Burman tells the movingstory of a Jewish slacker (DanielHendler) in Buenos Aires whowants to become a Polish citizento regain his roots and maybe re-cover his stranged father.

A. WEINRICHTER

16 / HORIZONTES LATINOS Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

Patrocinado por:

Made in Spain

Once again the Festival offers someof the best Spanish productions

Atún y chocolate

Page 17: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Casi 35 años después de su ro-daje, la realizadora Cecilia Barto-lomé presentó ayer su Margaritay el lobo, un mediometraje que lacensura de la época prohibió ex-hibir y de cuya vigencia no tieneninguna duda: “Me levanta la mo-ral que tantos años después lapelícula se pueda considerar in-correcta dentro de un ciclo, por-que eso significa que dentro detodo no fue tan inútil hacerla, a pe-sar de los disgustos que nos pu-do costar.”

El público que llenaba la sala“tuvo una reacción muy buena, seemocionaba y entró en la trama,lo que significa que no ha queda-do anticuada; lo que nos faltó -selamentaba Cecilia- fue un colo-

quio para ver si sigue siendo con-siderada ahora tan incorrecta co-mo lo fue en su momento.”

La protagonista del medio-metraje y coguionista, Julia Pe-ña, acompañó a la directora ensu visita a San Sebastián, y jun-tas recordaron su paso por laEscuela Oficial de Cine en Ma-drid. “Esta película fue la prácti-ca de fin de carrera y cuando eldirector de la escuela, José Ju-lio Baena, la presentó a la cen-sura oficial pues, claro, la prohi-bieron y eso significaba quemarlos negativos; afor tunadamen-te la salvamos, pero me costóno poder hacer cine hasta mu-chos años después, hasta quemurió Franco.”

Con números musicales y mu-cho humor, la película muestra eljuicio de separación matrimonialde Margarita y todo lo que rodea asu vida. “Aunque Julia diga que esuna historia rompepelotas, bro-mea, yo pienso que en aquellapráctica intentamos hacer unahistoria lógica, llevando los pro-blemas y puntos de vista de unamujer hasta sus últimas conse-cuencias y no dejar títere con ca-beza”, afirma Cecilia. “Yo no qui-se hacer una película ni de iz-quierdas ni de derechas, sino di-seccionar la sociedad en todoslos ámbitos”.

Una práctica de EscuelaLa película se rodó, cuentan, endiez sesiones de siete horas, in-cluidos los cinco números musi-cales en play back, en el platóde la Escuela de Cine, y con co-laboraciones como la de la pro-pia Julia Peña –“la musa de laescuela”- o de otro estudiantede la misma escuela llamado Ja-vier Aguirresarobe.

“En plena dictadura, explican,la escuela era un pequeño reduc-to de rojerío donde se intentabaromper con lo que se hacía enton-ces”, recuerda. Figuras como Pe-dro Olea, Víctor Erice, PatricioGuzmán o Manuel Gutiérrez Ara-gón fueron sus compañeros depromoción, y con ellos terminó laEscuela: “Nosotros cerramos,destruimos la escuela de cineporque considerábamos que erauna jaula dorada en el país y queéramos unos privilegiados ha-ciendo cine”.

Preston Sturges –“que borda-ba el efecto sorpresa”– , los mu-sicales de Richard Lester comoQué noche la de aquel día y clási-

cos como Billy Wilder eran enton-ces los maestros de Cecilia Bar-tolomé, que sólo años despuéspudo mostrar su trabajo: “Estacopia recuperada sólo se vio ensu tiempo de forma clandestina,recuerda Cecilia, y la Paramounteuropea me ofreció sacarla delpaís y exhibirla con otro medio-metraje de Agnès Varda en París;pero eso significaba exiliarme, yoya tenía mi mundo aquí, y no teníaningún interés en ello.”

A partir de entonces, Bartolo-mé se vio obligada a renunciar ahacer más películas hasta que leencargaron Vámonos, Bárbara(1978), “una comedia con un fi-nal muy corrosivo y que tambiénfue muy incorrecta en su tiempo”.

“Después hice dos docu-mentales sobre la transiciónpolítica española, que ahora sevan a editar en DVD, fíjate a lavuelta de los años. No se ospuede dejar solos y Atado y bienatado (1979-81), que presen-tan lo que los telediarios nomostraban ; me costó un se-cuestro burocrático de las pelí-culas, pero tiene el mérito de noser la historia contada por arri-ba, sino lo que no se nos conta-ba, la historia que pasaba deba-jo, en la calle.”

Cecilia Bartolomé vivió hastalos 18 años en Guinea Ecuatorial,y la experiencia de su infancia en África está reflejada en su últi-mo largometraje, Lejos de África(1996), que ella define como “las vivencias de los estertoresdel colonialismo”, porque quiereromper con “la amnesia históricaque vivimos en estos tiempos”.

P.Y.

17Diario del Festival • Sábado, 25 de setiembre de 2004 INCORRECT@S /

Luis García Berlanga volvió amostrase diver tido y mordazayer en la presentación de sucortometraje El sueño de la ma-estra en los cines Príncipe.

“Ya había dicho que me cor-taba la coleta como los toreros yque no iba a hacer más cine, queme retiraba con Paris Tombuctúy, como prometí, no he hechoninguna película más: esto no escine, es una pequeña juergueci-lla, una falla”, se disculpó.

“Fue por la presión de todoslos que par ticiparon en el cin-cuentenario de Bienvenido Mis-ter Marshall, explicó, que todosme insistían, García Sánchez,la familia, todos, en que hicieraalgo sobre el sueño de la maes-tra que interpretaba Elvira Quin-tillá en la película.”

En la famosa cinta aparecí-an los sueños de diferentes per-sonajes en la víspera del granacontecimiento de la llegada delos americanos. Berlanga contóque, en realidad, el sueño de lamaestra que nunca se rodó in-cluía a quince jugadores de fút-bol americano que se tiraban enuna melé sobre ella. “Hay una

leyenda sobre esto, añadió, yunos dicen que fue por la cen-sura y a lo mejor fue porque, enaquellos años, producción noconsiguió los quince mucha-chos rubios y de dos metros dealto que necesitábamos comofutbolistas americanos.”

Un divertimento de una tardeEl veterano realizador insistióen que el cor tometraje es “unjuego cachondo y divertido quehicimos una tarde con mi hijoJorge y con José Luis GarcíaSánchez”, que le hicieron “unaemboscada y, como uno es uncalzonazos, pues la hice y la ver-dad es que me divir tió”.

El sueño de la maestra, quenada tiene que ver con la ideaoriginal, está protagonizadopor Luisa Martín, en el papel dela profesora que explica a susalumnos los tipos de máquinasde matar que existen, desde lahorca hasta la silla eléctrica, eincluye múltiples guiños a otrosamigos directores de cine, alfranquismo, a la guerra civil y ala propia película BienvenidoMister Marshall (1953) .

En el coloquio que siguió a la proyección de la cinta de13 minutos, Luis García Ber-langa señaló: “Sé que para to-dos es una mierda, pero paramí no lo es tanto, porque es mi pequeño clamor contra lapena de muer te. Soy fanáticocontra ella”, explicó. “Que unciudadano pueda matar a otrolegalmente, me parece intole-rable, y ya lo explique en El ver-dugo, pero aquí lo vuelvo a de-cir otra vez”.

Siempre escatológico, el di-rector de películas como La es-copeta nacional, Todos a la cár-cel o Plácido recordó algunosde sus temas recurrentes co-mo el erotismo, la guerra o losfusilamientos y bromeó con lapelícula que se proyectabadespués de la suya, Idioternede Lars von Trier: “Ya me voy, yos dejo con ese horrendo cineque se llama Dogma, que le lla-mo así sin haberlo visto, peroque seguro que es horrible”, sedespidió.

P.Y.

Berlanga «falla» contra la pena de muerte

C. Bartolomé: «Me levanta la moral seguirestando en la lista de los incorrectos»

El veterano realizador Luis García Berlanga regresó con su último corto. Ander GILLENEA

Cecilia Bartolomé, sentada, con la protagonista de su mediometraje, Julia Peña.

Almost 35 years after it wasmade, director Cecilia Bar-tolomé presented her Mar-garita y el lobo yesterday.This medium-length film wasbanned at the time but itsdirector has no doubt that itis still really valid. “It’s reallyencouraging that so manyyears later the film can beconsidered to be incorrectas part of a Festival’s sec-tion, because this meansthat making it wasn’t souseless after all”. She feltthat tha fact that the filmhad been very well receivedhere meant that it had stoodthe test of time. She only re-gretted that there hadn’tbeen a discussion after thefilm to see if it was still con-sidered to be as incorrect asit was in its day. The star ofthe medium-length film andco-scriptwriter Julia Peña ac-companied the director onher visit to San Sebastiánand together they remem-bered the time they spent atthe Of ficial Film School inMadrid: “The film was agraduation project and whenthe school director, JoséJulio Baena, presented it tothe official censors, they ofcourse banned it and thismeant burning the nega-tives; fortunately we savedthem, but that meant that Icouldn’t make any films untilmany years later, after Fran-co died. In any case, I had-n’t intended to make a left-wing or a right-wing film; Ijust wanted to disect societyat ever y level”, Ceciliaclaimed.

A film that’sreally stood the

test of time

Ande

r G

ILLE

NEA

Page 18: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Esto termina a lo grande. Espec-táculo de masas, cine de cuandolas superproducciones, en pan-talla ancha y con gran desplieguede medios y de extras, luchabancontra una televisión que se im-ponía como una plaga, pero queera aún pequeña, en blanco y ne-gro. Anthony Mann, como tantosotros directores clásicos que al-canzaban su madurez en los 60,se volcó en el cine épico y de lar-ga duración. En su caso, de la ma-no de Samuel Bronston, produc-tor de Hollywood que vio en Espa-ña tierra amplia y abierta para le-vantar grandes escenarios y bus-car lejanos horizontes para pelí-culas de romanos o de variopin-tos periodos históricos.

En ese contexto se sitúan lasdos últimas películas importan-tes de Anthony Mann, El Cid(1961) y The Fall of the RomanEmpire (La caída del imperio ro-mano) (1964). Duran casi tres ho-ras cada una, pero el director deproducciones modestas comoDesperate o Colorado Jim no sedejó apabullar por el gigantismo ysiguió cuidando lo que siempre leinteresó, los personajes. Puedenser películas más esquemáticasen el estudio del comportamien-to humano, pero no pierden ni laagilidad, ni la concisión ni la ha-bilidad para utilizar el paisajeque hicieron grandes a las mejo-res películas de Mann. En ambas

está una sufrida Sophia Lorenenamorada, sí, pero desgarradapor los graves problemas familia-res y de conciencia que le provo-ca su amor, ya esté encarnadopor Charlton Heston o por Step-hen Boyd. de Peñíscola se convirtió en Va-lencia para la pantalla, y en esce-nario de un espectacular campode batalla, en el que el movimien-to de miles de extras y la cámaraelegantísima de Mann provocanalgunas de las más colosales se-cuencias del cine histórico. ParaLa caída del imperio romano seconstruyó un descomunal deco-rado que transformaba en la Ro-ma imperial el mismo solar a lasafueras de Madrid utilizado pararecrear la Muralla China y partede la ciudad que albergaba las pa-siones de 55 días en Pekín, otrade las grandes producciones deBronston.

La caída del imperio romanocontiene entre sus personajes almismo malvado Comodo de Gla-diator, entre otros personajes co-munes a las dos historias. Lo quenos sirve para recordar las impor-tantes diferencias entre una yotra en cuestión de despliegue demasas. Porque en la de AnthonyMann, cuando hay miles de hom-bres en el campo de batalla, haymiles de hombres de carne y hue-so, y no un recorta y pega de or-denador tan burdo como el de Gla-

diator. Por eso, para quienes na-cieron como espectadores de ci-ne ya en la era de las computado-ras, puede suponer un descubri-miento de autenticidad, heroicis-mo e imaginación el acercamien-to a este film más bien lóbrego,bañado por las sombras y el de-rrotismo, iluminado por secuen-cias tan impactantes como la evo-lución de los ejércitos por enor-mes bosques con los haces de

luz solar deslizándose entre losárboles. O esa persecución decuádrigas, tan tensa como la deBen-Hur, y físicamente másarriesgada.

La carrera de Anthony Mannterminó con dos filmes muy pordebajo de su talento. The Heroesof Telemark (Los héroes de Tele-mark) (1965) es un típico filmebélico de la época, con Kirk Dou-glas y Richard Harris en el repar-

to, pero que no alcanza el gradode espectacularidad de otros pro-ductos similares. Y de A Dandy inAspic (Sentencia para un dandy)(1968) sólo pudo rodar unas se-cuencias: Anthony Mann sufrió unataque al corazón durante el ro-daje, y la película fue concluida, yfirmada, por Laurence Harvey.

Ricardo ALDARONDO

18 / ANTHONY MANN Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

Patrocinado por:

El Cid (1961).

Historia a lo grande

Page 19: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

Patrocinado por:

Para un judío la familia y la reli-gión constituyen los sólidos pi-lares sobre los que se asientasu herencia cultural, unido aun sentido pragmático de lascosas que sirve para llevar unavida estable y sin sobresaltos.Esa contradicción entre lo espi-ritual y lo material ha formadoel caldo de cultivo del humoralleniano en su vertiente másdoméstica, la cual ha dado tan-tos y tantos chistes de rabi-nos, especialmente chocantespara nuestra sociedad de pa-

sado confesional católico y du-doso presente laicista. Por talmotivo Woody Allen presentabaa sus padres avorgonzados desemejante hijo, capaz de re-nunciar a su verdadero apellido(Konigsberg) en aras de sus enteoría poco productivas aficio-nes artísticas. Así en Toma eldinero y corre aparecían con elrostro cubierto por ridículas ca-retas, como si quisieran per-manecer ocultos ante el temorde las frases embromadas queles venía dedicando como hu-

morista, entre otras célebresla que decía: “Mis padres tie-nen los pies en el suelo. Susvalores son Dios y el alfombra-do”. Sin embargo, el cineastanunca se ha quejado en parti-cular de su familia, o al menosno ha culpabilizado a sus pa-dres de nada en concreto, talcomo quiso matizar cuando de-claraba: “Aunque no me faltóninguna de las comodidadesde la infancia, yo era un niñotriste, y todo me dejaba insa-tisfecho”. De dicha inquietudinterior iba a surgir precisa-

mente su capacidad humo-rística, gracias a que su apa-rente infelicidad resultaba

divertida para el público.En la vida real los

padres del rebautiza-do Woody respondí-an al per fil mediode la mayoría delas familias judiasdel distrito de Brooklyn, en cuan-to gente conserva-dora que se aferra-ba al trabajo diariopara superar el fan-tasma de la depre-sión. Su padre tuvoque practicar el plu-riempleo, mientras

su madreejercía comocontable enuna floriste-

ría de Manhattan. El futuro ci-neasta tampoco se quedaba ala zaga, pues ya desde la épo-ca del instituto vendía suschistes. La diferencia genera-cional venía de la mano de uncarácter mucho menos confor-mista por par te de un jovendestinado a triunfar en suarriesgada profesión, en vistade que en la vida sentimentallas cosas no le han ido tanbien, especialmente en su con-flictiva relación con la actrizMia Farrow. Un fracaso descon-cer tante, sobre todo para unhombre que ha dedicado a lamujer la parte esencial de sufilmografía a través de una im-plicación muy personal con eltrabajo de las actrices. Tal veztenga que ver con su idea delmatriarcado, a juzgar por la ca-ricatura que hizo de la castran-te madre judía en el episodio

de Historias de Nueva York,donde su espíritu se revelabasobre el cielo de la ciudad paraseguir poniéndole en evidenciaante los demás desde el másallá. Puede que quepa en todoello algo de resintimiento, ex-tensible a muchas de sus citasacerca de la competitividadcon el sexo opuesto, por ejem-plo, la que afirma con un mali-cioso doble sentido: “En mi ca-sa mando yo, pero mi mujer esla que toma las decisiones”.En terminos biográficos, Allenreconoce, no sin ironía, quelas mujeres le sirvieron de es-tímulo en su juventud. Ellas lehacían superarse, aplicarse enla lectura, todo con tal de que-rer estar a su altura en las ter-tulias intelectuales de café.

M. INSAUSTI

En un confortable hogar judío Woody Allen y la familia judía

New York Stories - OedipusNew York Stories - Oedipus

Take the Money and Run

19Diario del Festival • Sábado, 25 de septiembre de 2004 CONOCER A WOODY ALLEN WOODY ALLEN EZAGUTU GETTING TO KNOW WOODY ALLEN /

Page 20: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

El cine y la gastronomía han esta-do muy vinculados a lo largo de laHistoria, y de ello dan ejemplomuchas películas. La empresaláctea Kaiku organizó un acto enel que participaron cuatro de losmejores cocineros del panoramaactual, Ferrán Adriá, Pedro Subi-

jana, Juan Mari Arzak y Karlos Ar-giñano, donde relataron sus ex-periencias con personalidadesdel séptimo arte, y su particularrelación con el mundo del cine.

El encuentro, presentado porel crítico gastronómico Pepe Ba-rrena, estuvo salpicado por imá-

genes de distintas películas; seproyectaron escenas de filmescomo ¿Muslo o pechuga? El fes-tín de Babette, Pero...¿ quién ma-ta a los grandes chefs? La bodade mi mejor amigo, Tampopo, yAngel, la primera referencia a lacomida que se vio en la pantalla.

Karlos Argiñano productor y ac-tor ocasional, declaró no ser nadacinéfilo, pero definió como “es-pectacular” la parafernalia técnicade los rodajes. Recordó su sorpre-sa con el catering de las películasy se adjudicó parte de la Conchade Oro en Días contados “porqueun día les di de comer a los del ro-daje y les cambió la cara”.

Al restaurante de Juan MariArzak han acudido muchas cele-bridades del mundo de cine; llevamuchos años colaborando con elFestival “al que llevo en mi cora-zón porque es nuestro”, y confe-só que le gustaría aparecer unossegundos en una película, comoHitchcock , “sólo salir y entrar”.

Aficionado al cine “pero nosoy ningún entendido”, Pedro Su-bijana habló del orgullo que supo-ne dar de comer a las personas

del cine “tan interesantes porqueresultan muy entrañables: a ve-ces hasta he llegado a haceramistad con algunos, como conChristopher Lee”, comentó.

La experiencia de FerránAdriá con el mundo del cine es di-ferente “porque en Rosas no hayfestival, pero sí me gusta el cine.Lo que no me gusta es hablar deél porque no soy del oficio”, acla-ró. Para el cocinero catalán, la lo-cura del trabajo en un restauran-te se parece mucho a la produc-ción de cine, “quizás más que auna obra de teatro, porque cadadía la función es más o menosigual pero no es lo mismo. Lo quenos diferencia es el número deespectadores”.

M.E.

20 / BERRIAK NOTICIAS NEWS Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

Kaiku fusiona la cocina con el cine

Juan Mari Arzak, Pedro Subijana, Karlos Argiñano y Ferrán Adriá participaron en el debate. Ander GILLENEA

Denetarik jango al zenuke? «Super Size Me» dokumentalaren zuzendari eta arduradunak, Morgan Spurlockek, zabor-janarekin izan zuen esperientzia azalduko du, Martin Berasategi eta Iñaki Oyarbide sukaldariek, Franco Sánchez Franco endokrinologia mediku sarituak, Lucía Etxebarria idazleak eta Spurlockek berak parte hartuko duten ezta-baidan. Moderatzailea, Susana Gómez kazetaria izango da. Ander GILLENEA

Page 21: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous
Page 22: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

22 / JURADO EPAIMAHAIA JURY Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

Formó parte de uno de

los primeros Jurados dela Juventud a finales delos 60. Pero previamen-te, esta escritora y pro-

fesora universitaria repetidasveces galardonada por susobras de literatura infantil y ju-venil, hizo sus pinitos en lasvallas del María Cristina paraver pasar a los famosos,“erademasiado tímida para pedirautógrafos”, aunque no paraperseguirles: “Vino un actorfrancés que me encantaba –ríemientras lo cuenta-, no meacuerdo de su nombre, pero síde que una amiga mía y yo leseguimos allá por dónde ibasimplemente para verle másde cerca”. Lo que más le mar-có entonces fue “la sensaciónque sentí al casi tocar a Moni-ca Vitti en una fiesta en la quehabía mucho glamour: me en-contré –recuerda- con una mu-jer espléndida, más aún queen el celuloide”. Aquel Festivalforma parte de su biografía, aligual que éste, “imagino quecon más razón”.

Mariasun Landa, retoman-do el presente, subraya el in-menso e inesperado trabajoque le ha supuesto el formarparte de este Jurado: “No hu-biera pensado que fuera tanagotador”. Utiliza una metáforapara explicar lo que pensabaque iba a ser: “Te dan la acre-ditación y piensas que vas apoder ver todo. Es como un ni-ño con un pase libre para unatienda de chuches; cree quepuede comérselo todo pero elestómago aguanta muy poqui-

to. En mi caso, tengo la sensa-ción de estar feliz en un bos-que, disfrutando, pero no pue-do ver más que un árbol. El ár-bol, en este caso, es la sec-ción Nuevos Directores; no hevisto más que las diecinuevepelículas, me he movido sóloentre el Principal y el K2”.

Caleidoscopio del cine actualAgotada por el ritmo manteni-do estos días, señala que legustaría dejar pasar un pocode tiempo, reposar las ideas,escribir, reflexionar sobre símisma, sobre “esta especiede caleidoscopio del cine ac-tual de nuevos realizadores se-leccionados”. Prefiere no valo-rar lo proyectado en esta sec-ción, pero sí concede que “losmiembros del Jurado apenashemos sonreído. Lo que he-mos visto ha sido un cine tanalejado o tan cercano a lasproblemáticas de la guerra, ra-cismo, violencia, paro... men-sajes que salen del interior ha-cia el exterior, gente margina-da abocada a actos violentospara vehicular su propio males-tar en la vida”. Echa en falta“la ausencia de la vida quetambién existe: no voy a lla-marle comedia, porque éstatampoco puede ser paradigmadel humor; éste está relaciona-do con la inteligencia, tieneque estar muy bien hecho. Amí me gusta mucho el humor”.

Consciente o inconsciente-mente le pide al cine “intensi-dad, emoción, ritmo, frescura,el no explicitar las cosas de-masiado y dejar grandes hue-

cos para que el espectador losllene”. Valora las “sugeren-cias, matices, pequeños ges-tos no explícitos”. Es la mismafórmula que aplica a la literatu-ra: huye de lo obvio. Lo de-muestra en su obra y reiteraque las obras literarias infanti-les y juveniles “son a veces,mucho más inteligentes quelas que se pretenden paraadultos”.

Landa se define como unapersona que le da muchasvueltas a la cabeza y en estosmomentos siente cierto temoral ridículo por la responsabili-dad que tiene entre manos:“Considero que el resto del Ju-rado tiene más formación ciné-fila que la mía. Por eso –expli-ca- callo más que hablo, escu-cho. Eso sí, luego mantengomi opinión; intento ser lo másresponsable, coger el trabajoseriamente, con toda humil-dad, defendiendo lo mío”.

Esta escritora guipuzcoanaha sido galardonada, entre

otros, con los Premios Euska-di, IBBY (International Boardon Books for Youn People);“White Raven”, concedidosanualmente por la Internationa-le Jurgendbibliotehek de Mu-nich a los mejores libros infan-tiles y juveniles que se publi-can en el mundo (gracias a élsu cuento “Galtzerdi suizida”formó parte, en su versión ori-ginal en euskara, de la FeriaInternacional de Bolonia) y elPremio Nacional de LiteraturaInfantil y Juvenil por “Krokodi-loa ohe azpian” (Un cocodrilobajo la cama). Este último su-pone para ella “un salto cuali-tativo porque es otra experien-cia a vivir, te ves metida enuna cantidad enorme de even-tos, cursos, charlas, conferen-cias...”. De hecho, se estáplanteando pedir un periodosabático en su labor docenteel próximo cuatrimestre.

Siempre tiene borradoresen el cajón que no necesitanmás que ser trabajados, aun-que “ahora no tengo tiempopara pensar”. No descar tatampoco indagar en la novela.“Algo tiene que venir, el cuerpome pide cambiar, pero es im-prescindible la paciencia. Ne-cesito sosiego, más aliento; ladisciplina, los deberes, la vidacotidiana te dejan agotada. Amí –añade- me gusta el génerobreve: es un reto, a veces has-ta poético, dar a las palabrasun peso, una intensidad, demodo que, siendo sencillas,tengan implícita toda la fuer-za”. Otro reto podría ser laadaptación teatral y cinemato-

gráfica de “Krokodriloa ohe az-pian”, un cuento construido abase de secuencias.

N.L.

USOZ

«Busco en elcine intensidad,fuerza, cosasno explícitas,un hueco queel espectador

llene»

MARIASUN LANDAnuevosdirectores

«Tengo la sensación de estar en unbosque en el que sólo veo un árbol» Thrilled to have been invited

to form part of the New Di-rectors’ Jury, the writer Ma-riasun Landa looks for thesame things in a film as shedoes in a book: intensity,rhythm, not explaining thingsin too much detail and lea-ving large gaps for the au-dience to fill in.” She consi-ders that she has taken arisk in accepting this new as-signment, as it involves ta-king on certain responsibili-ties, and she is per formingthis task, “as sincerely as Ipossibly can, with great hu-mility, although I do defendmy own opinion.”

Along with Bernardo Atxa-ga, Mariasun Landa is themost translated writer on thecurrent Basque literary sce-ne, and has won numerousawards and mentions for herchildren’s books, includingthe Euskadi Prize, the IBBY(International Board on Bo-oks for Young People, theWhite Raven, (awarded eachyear by the Internationale Ju-gendbibliothek in Munich,the A.M. Labaien and the Na-tional Children’s and YoungPeople’s Literature Prize for“Krokodiloa ohe azpian,”(The crocodile under thebed,) the first time that ithas been awarded to a bookin Basque.

Letting theaudience fill in

the gaps

Mariasun Landa es la escritorade literatura infantil y juvenil eneuskara más traducida interna-cionalmente, incluso al árabe.Acaba de firmar un contrato pa-ra que «Krokodiloa ohe azpian»(«El cocodrilo debajo de la ca-ma») sea editado en coreano.

Page 23: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

23Diario del Festival • Sábado, 25 de septiembre de 2004 JURADO EPAIMAHAIA JURY /

En su visita a esta 52edición del Festival, eldirector de fotografíaportugués Eduardo Se-rra (Lisboa, 1943) trae

en sus maletas una brillantecarrera cinematográfica que in-cluye trabajos con los directo-res más consagrados, aunque

no descarta las aventuras condirectores debutantes.

Afincado en Paris, Serra co-menzó a trabajar en los años80, y conoce bien el panoramade la cinematografía europea:“En Europa el cine se defiendebastante bien, las películas es-pañolas y francesas salen ade-

lante porque ya cuentan conun público de 40 o 50 millonesde hablantes que les asegurapoder mantenerse”.

Desde su punto de vista,esto tampoco sería posible sino existiera la protección públi-ca del cine y se manifiesta co-mo un decidido defensor de laexcepción cultural. “La excep-ción cultural no se debe ver co-mo algo negativo, sino como loque posibilita mantener la sa-lud de la industria del cine, loque permite que las diferen-cias existan, pero después lasdiferencias también tienenque luchar entre sí y demostrarcalidad”. Añade que “el cinenecesita un mínimo de protec-ción para respirar, y para quepuedan sobrevivir los peque-ños, porque si no, toda la crea-tividad sería destruida por unmercado que es salvaje”.

En su papel de integrantedel Jurado de la Sección Ofi-cial, Serra asegura digerir muybien seis películas al día, por-que llega a San Sebastián conhambre de cine: “En la vida dia-ria, con el trabajo, la familia ...,es difícil ver cine, así que meparece agradabilísimo este pa-réntesis, este momento dedica-do sólo a ver películas”.

El director de fotografía ala-bó sin ambages la selecciónde películas que componen laprogramación de esta 52 edi-

ción, especialmente las que in-tegran la retrospectiva Inco-rrect@s; también está viendocon gran interés algunas de lasobras de Anthony Mann.

Aguirresarobe, “un hermano”Para él, uno de los momentosmás interesantes de su pasopor Donostia fue la entrega delPremio Nacional de Cinemato-grafía a su colega, el también di-rector de fotografía Javier Agui-rresarobe. “Es un gran director yyo le admiro mucho. Aún meacuerdo que cuando vi 27 horas,de Montxo Armendáriz, pensé,ahí está un hermano ¿quién ha-brá hecho esa fotografía? y erade Javier. Me alegré muchísimopor el premio y me pareció muyhermoso poder estar aquí con élen ese momento”.

Eduardo Serra ya estuvo enSan Sebastián en la edicióndel año pasado, cuando fue ga-lardonado con el Premio del Ju-rado a la Mejor Fotografía porla película Girl with a Pearl Ea-rring (La joven de la perla) dePeter Weber, que también fuenominada para los Oscar. Esteaño se está reencontrando condirectores con los que ya hatrabajado, como Michael Win-terbottom o Claude Chabrol, enLa demoiselle d’honneur y Lafleur du mal.

Con The Wings of the Dove(Las alas de la paloma), de IanSoftley, logró su primera nomi-nación al Oscar y la recomien-da como una de sus mejoresobras. Sus últimos trabajoshan sido en la dirección de fo-tografía de Unbreakable (Elprotegido), de Night Shyamalany Beyond the Sea de KevinSpacey .

Aunque lisboeta de naci-miento, Serra ve con cierta dis-tancia el cine por tugués: “Yosalí de allá con 19 años y miformación y mi carrera estánhechas prácticamente al com-pleto en Francia y también enInglaterra, así que no estoymuy cerca”. Sin embargo, noolvida que en sus comienzostrabajó con el director por tu-

gués José Fonseca e Costa“que fue –recuerda– quien medio mi primera oportunidad im-portante en 1982, como direc-tor de fotografía en Sin sombrade pecado”.

“El problema grande del ci-ne portugués”, opina, es que“hay muy poca gente que ha-bla el idioma, y es muy difícilde exportar; la mayoría de par-lantes están en Brasil, peroes un universo muy diferente ylas distancias culturales sonenormes”.

P.Y.

EDUARDO SERRA sección oficial

Eduardo Serra asegura haber llegado al Festival con hambre de cine. Ander GILLENEA

«El cineportugués esmuy difícil de

exportar»

«Las políticas de protección del cineson necesarias pero no suficientes»

On his visit to the 52nd SanSebastián Festival, the Por-tuguese photography direc-tor Eduardo Serra has a bril-liant film career behind himthat includes working bothwith established and first-time directors. A member ofthe Official Section Jury, Ser-ra claims that he has noproblem in digesting sixfilms a day, as he has arrivedin San Sebastián in film-hun-gry mood: “In daily life, withwork, family and all that, it ishard to see films, so I findthis a really pleasant break,as it’s a time that I can de-vote just to seeing films”.Living in Paris, he star tedworking in the 80s andknows the European filmscene really well: “Europeancinema is getting along quitewell; Spanish and Frenchfilms can get off the groundbecause they count on an au-dience of 40 or 50 million na-tive speakers”. In any case,“this would not be possible iffilms didn’t have govern-ment support”, Serra adds,and he defines himself as afirm defender of protection-ist measures for culture.

A film-hungryPortuguese director

of photography

Page 24: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

La Provincia de San Luis (Argen-tina) se ha solidarizado con elcine mediante la adopción deuna legislación innovadora conel objetivo de apoyar e impulsarproyectos de inversión fílmicaen esta provincia. Para hacer deeste lugar un centro nacional einternacional del cine, se hanaprobado una serie de ayudascomo exenciones impositivas,créditos, subsidios, becas oasistencia técnica que son muyapreciadas por el mundo profe-sional. Al mismo tiempo, y co-mo medidas de apoyo a la reali-zación de los rodajes, la Provin-cia pone a disposición de lasproductoras un abanico de ser-vicios personalizados, de infor-mación, infraestructura, organi-zación de concursos y festiva-les, la promoción a nivel nacio-nal e internacional, etcétera.

El Sales Office ha contadoeste año con la asistencia dedos representantes de la Pro-vincia de San Luis, Oscar di Sis-to y Andrés Carreras, que el pa-sado miércoles ofrecían unapresentación de la ley, seguidade la firma de varios acuerdoscon diferentes profesionales dela industria cinematográfica. Gi-llian R. Bulbeck (Bulbeck &Mas), firmó un acuerdo de in-

tenciones por el cual se com-prometía a producir la películaCuatro historias, que tiene pre-visto ser filmada durante cincosemanas y media en San Luis,seguida de otras dos semanasy media de rodaje en España.También se firmaron otros dosacuerdos: uno de colaboracióncon la empresa Filmanova In-vest, por el cual la Provincia

ofrece fondos para el proyectode Antón Reixa, Hotel Tivoli, quese compromete a filmar en SanLuis, y otro acuerdo de intencio-nes con BR-Films & Music.

Hemos podido recoger loscomentarios de Tristán Bauer,director de Iluminados por elfuego, rodada en la Provincia deSan Luis al amparo de la ley, yque confiesa que tuvo una ex-

periencia muy positiva, no sólopor la belleza natural del paisa-je, con unos recursos naturalesy culturales espectaculares, si-no también por la predisposi-ción y buena voluntad de losprofesionales locales que cola-boraron en el proyecto.

Hasta el día de hoy ya se hanrealizado catorce largometra-jes. Oscar di Sisto se mostrabasatisfecho con los resultados dela ley, que tiene un impacto im-portante en la imagen de la ciu-dad hacia el exterior, al tiempoque dinamiza la actividad econó-mica de la zona. La ley proclamasu intención de incrementar elempleo y la base productiva dela economía provincial y paraello dispone una serie de condi-ciones que consisten en la obli-gación de rodar, total o parcial-mente en el ámbito del territoriode San Luis, y emplear mano deobra local.

La Provincia de San Luis apuesta por lacreación cinematográfica

/ SALES OFFICE24 Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

Oscar de Sisto, Giilian R. Bulbeck y Andrés Carreras. PABLO SANCHEZ

salesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesalesofficesales

PROYECCIONES DEL SALESOFFICE

10:00FRAGMENTOSURBANOSDIR.: ANTONIO BALLESTRAZZI

12:00SUCEDIÓ EN ESPAÑADIR.: ALEX QUIROGA

GAURHOYTODAY25

Uno de los acuerdos alcanzados fue con la productora BR-3 Films UKltd., por el cual la empresa declara su interés por participar y coope-rar en la difusión de las políticas culturales de cine de la provincia deSan Luis en el Reino Unido y la Unión Europea.Esta empresa fundada hace un año y con base en Londres se dedicaa los proyectos de cine latinoamericanos con identidad local y po-tencial comercial.Al mismo tiempo, la empresa tiene una división, BR 3 Music que pro-porciona servicios de supervisión musical y obtención de derechosde autor.Para más información, contactar con Elisa Alvares y Alexa Dean.www.BR-3.com.

Page 25: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous
Page 26: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

/ BERRIAK NOTICIAS NEW26 Zinemaldiaren egunkaria • Sábado, 2004ko irailaren 25a

El fotógrafo donostiarra Anto-nio Alonso fue recopilando lasimágenes que tomó duranteveinticinco años a las celebri-dades que acudían al Festival.Fruto de esa labor es la expo-sición “Zinemaldia ayer y hoy”que permanecerá abierta has-ta el día 4 de octubre en la se-de la Sociedad Fotográfica deGipuzkoa (c/ San Juan, 27).

A lo largo de todo ese tiem-po y como parte de su trabajoen la agencia EFE, Antonio fo-tografió a numerosas figuras y

momentos míticos, no sólo enel teatro Victoria Eugenia, sinotambién en el Kursaal. Porejemplo estaba allí cuando eldirector Luis Buñuel recibió laConcha de Oro, y en la entre-ga de todos los premios Do-nostia, desde Rober t Mit-chum, Bette Davis, VittorioGassman, hasta los más re-cientes, como Susan Saran-don, Vanessa Redgrave, Ro-bert de Niro y Sean Penn.

La tarea de selección delas imágenes constituyó una

ardua tarea que le llevó alre-dedor de dos años; AntonioAlonso pudo llevarla a cabo apartir del momento de su jubi-lación. Ese trabajo de revisióndel material fotográfico acumu-lado a lo largo de tantos añosde profesión le permitió redes-cubrir fotografías que no recor-daba haber hecho; incluso lepermitió percatarse de la can-tidad de instantáneas que to-davía guarda, y que podríandar pie a la organización de fu-turas exposiciones.

Antonio Alonso expone susmejores fotografías del certamen

El veterano fotógrafo Antonio Alonso captó en imágenes a la mayoría de las celebridades que visitaron el Festival durante sus años de profesión, algunas incluso las ha redescubierto mientras revisaba sus archivos.

Pabl

oS

ÁNC

HEZ

.

Bortizkeria eta tragedia ibilbideak. Euskararen Donostia Pa-tronatuko arduradun Ramón Etxezarretak atzo aurkeztu zuen komunikabide-en aurrean Anthony Mann zinegile amerikarraren atzera begirakoari eskaini-tako “Bortizkeria eta tragediak ibilbideak” liburuxka, Zinemaldiak aipatu era-kundearekin lankidetzan argitaratu duena. “Euskararen presentzia Zinemal-dian biziagotzeko eta iraunarazteko liburua euskaraz egitea bultzatu du Eus-

kararen Patronatuak”, adierazi zuen kultur zine-gotziak. Izan ere, euskarak Zinemaldian duenerabilpena arazo iturri izan ohi da, batzuren iri-tziz ez baitu behar bezain beste presentziarik zi-ne-jaialdian. “Liburu honen argitalpenaz –esanzuen Etxezarretak–, bi hizkuntzen arteko biziki-detasunaren aldeko gure ekarpen txikia eginnahi izan dugu”. Bestalde, liburua sinatzenduen Quim Casas zine-adituak adierazi zuenez,“gozatu ederra hartu dut Anthony Manni buruz-ko saiakera hau idazten, bere lana telebistanematen diren westenetatik haratago baitoa”.

Page 27: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

La web del Festival, pioneraen ofrecer retransmisionesen directo de sus ruedas deprensa y galas, ha seguidoacercando el día a día delcertamen a cualquier lugardel mundo.

Un diseño renovado, me-jor calidad en vídeos, nue-vos contenidos y utilidadespara hacerla más práctica einformativa (buscador, bole-tines…), galerías fotográfi-cas, información actualiza-da al minuto sobre los ac-tos del día, toda la progra-mación y la última hora detodo lo que sucede han si-do algunos de los conteni-dos más visitados.

Desde tu móvilAdemás, este año la webtambién se puede consultardesde el teléfono móvil, loque convierte al Festival deSan Sebastián en el primergran Festival de Cine enofrecer este servicio.

El minuto a minuto delfestival, los cambios y ac-tualizaciones de programa-ción, trailer, biografías, car-teles como salvapantallaso cualquier otra informa-

ción relativa a esta edicióndel festival también es ac-cesible desde el teléfonomóvil

El servicio está desarro-llado para móviles I-MODE,WAP y UMTS, y se puede ac-ceder a través de MoviStaremoción, el servicio Internetmóvil de Telefónica MóvilesEspaña.

Este proyecto de telefo-nía móvil, así como la pági-na web oficial del Festivalson el resultado del acuerdo

alcanzado entre el Festivalde Cine de San Sebastián yMister-i Mobile Solutions,empresa especializada en eldesarrollo y creación de pro-yectos audiovisuales en nue-vas tecnologías bajo la mar-ca Yo Miento.

Este año la web del Festival está en tu bolsillo

27Diario del Festival • Sábado, 25 de septiembre de 2004 BERRIAK NOTICIAS NEWS /

www.sansebastianfestival.com

www.yomiento.com

www.mister-i.com

Page 28: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous
Page 29: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous
Page 30: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

30 / BERRIAK NOTICIAS NEWS Zinemaldiaren egunkaria • Larunbata, 2004ko irailaren 25a

1 2 3 4 Ptos.

PUBLIKOAREN KUTTUNA SARIA PREMIO PERLA DEL PÚBLICOPEARL OF THE AUDIENCE AWARD

DARWIN’S NIGHTMARE

NOTRE MUSIQUE

VERA DRAKE

BEAUTIFUL BOXER

MOOLAADÉ

SALVADOR ALLENDE

DIARIOS DE MOTOCICLETA

LA DEMOISELLE D’HONNEUR

COMME UNE IMAGE

MARÍA, LLENA ERES DE GRACIA/MARIA FULL...

SUPER SIZE ME

WHISKY

SHI MIAN MAI FU (HOUSE OF FLYING DAGGERS)

3,295

2,076

3,036

3,326

3,044

3,494

3,534

2,836

3,061

3,500

3,448

3,118

CRÓNICAS

DAG OG NAT

PRÓXIMA SALIDA

BEAUTIFUL BOXER

MALA LECHE

KARPUZ KABUGUNDAN GEMILER YAPMAK

INNOCENCE

IN DIE HAND GESCHRIEBEN

IN MY FATHER´S DEN

COMME UNE IMAGE

CAMA ADENTRO

OMAGH

BUENOS AIRES 100 km

O OUTRO LADO DA RUA

PUEBLO CHICO

IM NORDWIND

WILBY WONDERFUL

FRÍO SOL DE INVIERNO

GEO-MI-SOOP (SPIDER FOREST)

A WAY OF LIFE

SUPER SIZE ME

LA SOMBRA DEL CAMINANTE

OTRA VUELTA

LA NUIT DE LA VERITÉ

NO SOS VOS SOY YO

UNO

EVILENKO

WHISKY

YI FENG MO SHENG UN REN DE LAI XIN

MARÍA, LLENA ERES DE GRACIA

JIANG HU

2,816

2,729

3,019

2,852

2,080

2,943

2,471

2,526

3,440

2,903

2,913

2,937

2,730

2,079

1,771

2,013

2,896

2,872

2,880

3,000

3,241

2,681

1,945

3,229

2,703

3,221

2,888

2,522

2,549

PREMIO MERCEDES-BENZ DE LA JUVENTUD / GAZTERIAREN MERCEDES-BENZ SARIA MERCEDES-BENZ YOUTH AWARD

11 22 33 44 PPttooss..

ALODIA CLEMENTE

«Whisky ha sido elcontrapunto en eldía de hoy a todaslas películasanteriores, cargadasde violencia».

IRENE RUANO BENITO:

Klausura-koktelaakreditatuentzat

Cóctel de clausurapara acreditados

El Festival invita a susacreditados a un cocktailque se servirá esta nocheen el Hotel Mª Cristina,después del pase de la pe-lícula de clausura. Las invi-taciones para los acredita-dos serán distribuidas enel Mostrador de Canje-Pu-blicaciones situado juntoal de Entrega de Documen-tación, en el Kursaal, has-ta las 14.00h. de hoy. Cada invitación es válidapara una persona, debien-do ir acompañada de lacorrespondiente acredita-ción para tener acceso.

The Festival invites accredi-tation-holders to a cocktailwhich will be served tonightat the Hotel Mª Cristina af-ter the screening of the clos-ing film. Invitations for ac-creditation-holders will behanded out at the Publica-tion Counter next to the doc-umentation desk in the Kur-saal until 14.00 today. Eachinvitation will be valid for on-ly one person and must beaccompanied by the corre-sponding accreditationwhen entering the hotel.

Zinemaldiak Mª Cristinahotelean, gaur gaueanegingo duen kokteleragonbidatzen ditu akredi-tatu guztiak, Zinemaldiaklausuratuko duen peli-kularen emanaldiarenostean. Akreditatuentza-ko gonbidapenak Kursaa-leko Argitalpenen Mos-tradorean banatuko dira,gaurko 14:00ak arte.Gonbidapen bakoitzakpertsona bakar batentza-ko balio du, eta akredita-zioarekin batera erakutsibeharko da.

Closing cocktail foraccreditation-holders

Page 31: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous

En el marco del Festival de Cine,Manifesta 5, la Bienal Europeade Arte contemporáneo celebróen la noche del jueves una con-currida fiesta en el edificio de Ta-bacalera. Manifesta, que finali-za el próximo día 30, festejabaasí la clausura de su paso porDonostia.

Con una cuidada iluminación,sin apenas decorados y mante-niendo la estética fabril del espa-cio, las diferentes naves de lo

que fue la fábrica ofrecían tam-bién diferentes ambientes a losasistentes: rincones con mesas ysillas, espacio para bailar, y víde-oarte y cortos en las pantallas devarias salas. La fiesta cumpliómuy bien su cometido de dar a co-nocer este nuevo espacio, llenode posibilidades. Entre los asis-tentes había representación delas instituciones políticas, delmundo del arte, de la prensa y delpropio Festival.

31Diario del Festival • Sábado, 25 de septiembre de 2004 NOTICIAS BERRIAK NEWS /

Manifesta 5 celebró su fiesta de clausura en Tabacalera

Pablo SANCHEZ

Pablo SANCHEZ

Pablo SANCHEZ

Pablo SANCHEZ

Pablo SANCHEZ

Page 32: GAURHOYTODAY€¦ · giornate di sodoma salÓ o los 120 dÍas de sodoma dir.: pier paolo pasolini • italia-francia 1975 117 m. 19:30warner, 8 c’est arrivÉ prÈs de chez vous