Ο συγγραφέας στο πρώτο μέρος, εξοικειώνει τον αναγνώστη με τα αίτια των αβυσσαλέων κοινωνικών ανι-

σοτήτων που βασιλεύουν στον πλανήτη. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου με θέμα το ελληνικό ζήτημα περι-

λαμβάνονται όλα εκείνα τα στοιχεία που η προπαγάνδα των Μνημονίων έχει εξοστρακίσει από την δημόσια

συζήτηση: Τί είναι το χρέος. Πώς και ποιοί το δημιούργησαν. Στις σελίδες του αναλύονται οι αιτίες για ότι

βιώνει ο ελληνικός λαός και περιγράφεται η αέναη πορεία θυσιών, χρεών, ελλειμμάτων, αλλά και αμύθητων

– για κάποιους – κερδών. Μια πορεία που ξεκινάει πριν ακόμα από την δημιουργία του ελληνικού κράτους!

Στο τρίτο μέρος ο συγγραφέας προσπαθεί να σκιαγραφήσει τα πολιτικά προστάγματα που αποτελούν λο-

γική απόρροια της κρίσης.

Υπευθυνότητα εναντίον ανευθυνότ-

ητας. Ενότητα εναντίον διχόνοιας.

Υπεράσπιση της νομιμότητας εναν-

τίον πολιτικού κανιβαλισμού. Δυστυχώς,

αυτή είναι η καθημερινή εικόνα στο εσωτε-

ρικό μας μέτωπο το τελευταίο διάστημα.

Από τη μια, είναι οι δυνάμεις εκείνες που

υπερασπίζονται τους θεσμούς και μάχονται

για τη διατήρηση της πολιτικής σταθερότ-

ητας και από την άλλη, οι δυνάμεις οι

οποίες επιδιώκουν με νύχια και με δόντια

την παραίτηση του Προέδρου της

Δημοκρατίας και οδηγούν τον τόπο μας σε

επικίνδυνες ατραπούς.

Η προσπάθεια υπόσκαψης του

Προέδρου βέβαια, μόνο πρόσφατη δεν

είναι! Σύσσωμες οι δυνάμεις του κατε-

στημένου και της συντήρησης, κήρυξαν

από το 2008 τον πόλεμο ενάντια στον

Πρόεδρο Χριστόφια, αφού δεν μπόρεσαν

να δεχτούν ότι ένα γνήσιο τέκνο της εργα-

τιάς, διεκδίκησε και κέρδισε την προε-

δρία του κράτους. Συνασπίστηκαν σε μια

ανίερη συμμαχία, με μοναδικό στόχο την

απομάκρυνση του και την αναρρίχηση τους

ξανά στην εξουσία, χωρίς να υπολογίζουν

τις ολέθριες συνέπειες αυτής τους της

πολιτικής. Έτσι, ενέπλεξαν στα σχέδια τους

ακροδεξιές οργανώσεις, που με συνθή-

ματα των πιο σκοτεινών εποχών της σύγρ-

ονης ιστορίας μας, μπήκαν στην πρώτη

γραμμή της δημιουργίας κλίματος διχό-

νοιας και αποσταθεροποίησης.

Η προσπάθεια τους δε αυτή, κορυφώθηκε

μετά την τραγική έκρηξη στο Μαρί, την

οποία είδαν ως την «ευκαιρία» που

έψαχναν, μετά την παταγώδη αποτυχία

τους να πλήξουν τον Πρόεδρο και το

ΑΚΕΛ στις βουλευτικές εκλογές.

Δυστυχώς, ο τραγικός θάνατος των 13

συμπατριωτών μας, έμελλε να είναι η

αφορμή που έψαχναν μερικοί, για να προω-

θήσουν τα άνομα σχέδια τους.

Φαίνεται ότι ορισμένες πολιτικές δυνάμεις

του τόπου μας, είναι έτοιμες να θυσιάσουν

την ίδια μας την πατρίδα, προκειμένου να

εξυπηρετήσουν τις μικροπολιτικές τους

σκοπιμότητες.Τι άλλο μπορεί να σημαίνουν,

οι καθημερινές προσπάθειες της αντι-

πολίτευσης για δημιουργία κλίματος αμφι-

σβήτησης του Προέδρου, την ώρα που η

Τουρκία κλιμακώνει τις απειλές της εναν-

τίον της Κυπριακής Δημοκρατίας; Τι μπορεί

να συμπεράνει ο κάθε σκεπτόμενος

Κύπριος, βλέποντας πολιτικούς και κόμ-

ματα να βάλλουν εναντίον του Προέδρου

Χριστόφια, σε μια κρίσιμη καμπή για την

επίλυση του Κυπριακού; Πόσο υπεύθυνο

είναι εκ μέρους των αντιπολιτευόμενων

δυνάμεων, να ζητούν την παραίτηση του

Προέδρου της Δημοκρατίας, την ώρα που

έχουμε μπροστά μας τις προκλήσεις της

διάσωσης της οικονομίας και της εκμετάλ-

λευσης του φυσικού αερίου;

Όσο και να θέλουν να πείσουν οι δυνάμεις

της αντιπολίτευσης για το «αγνό» των

προθέσεων τους, οι πράξεις και τα λεγό-

μενα τους, το αντίθετο αποδεικνύουν. Είναι

ξεκάθαρο, πως οι προσπάθειες τους δεν

στρέφονται μόνο ενάντια στον Πρόεδρο

Χριστόφια, αλλά και στην ίδια την διαδι-

κασία επίλυσης του Κυπριακού που βρίσκε-

ται σε εξέλιξη. Δεν μπορούν, προφανώς,

να αποδεκτούν, πως ένας αριστερός

Πρόεδρος έχει καταφέρει με την πολι-

τική του να κερδίσει τη στήριξη της διεθ-

νούς κοινότητας και το κυριότερο, να

βρισκόμαστε πάντα ένα βήμα μπροστά

από την Τουρκία!

Σε τόσο κρίσιμες για τον τόπο μας στιγμές,

που η Τουρκία κλιμακώνει τις απειλές της

εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, η

διάσπαση του εσωτερικού μας μετώπου

το μόνο που εξυπηρετεί είναι τις επι-

διώξεις της κατοχικής δύναμης. Οι προκ-

λητικές δηλώσεις Τούρκων πολιτικών και

αξιωματούχων, με αφορμή την έναρξη των

ερευνών για το φυσικό αέριο, πρέπει να

πάρουν ισχυρή απάντηση μέσα από τη

συστράτευση του Λαού γύρω από τον

Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την υπε-

ράσπιση των θεσμών και της

νομιμότητας! Η έξαρση του εθνικισμού-

σοβινισμού που παρατηρείται σήμερα,

οδήγησε ήδη μια φορά τον τόπο μας στην

καταστροφή με την προδοσία του 1974 και

δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ζήσουμε

ξανά τέτοιες μαύρες εποχές. Η

αμφισβήτηση του Προέδρου και η συντονι-

σμένη επιχείρηση αποδόμησης του,

προσθέτει και άλλα όπλα στη φαρέτρα της

Τουρκίας για την οριστική διχοτόμηση της

πατρίδας μας και την οδηγεί σε ακόμα πιο

αδιάλλακτη στάση. Αντίθετα, η προσήλωση

στη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπον-

δίας, τη μόνη μορφή λύσης του Κυπριακού

που μπορεί να επανενώσει πραγματικά τον

τόπο και το Λαό μας, θα λειτουργήσει σαν

ασπίδα απέναντι στις απειλές και τις μεθο-

δεύσεις της Τουρκίας.

Τώρα είναι η ώρα, όλες και όλοι να συσπει-

ρωθούμε γύρω από τον Πρόεδρο της

Κυπριακής Δημοκρατίας και να φράξουμε

το δρόμο σε όσους επιχειρούν να προκαλέ-

σουν κλίμα εμφυλίου, παίζοντας το παιχνίδι

της κατοχικής δύναμης. Σηκώνουμε ψηλά

τις σημαίες της λευτεριάς και της δημο-

κρατίας. Υψώνουμε το λάβαρο της ανάγ-

κης τούτος ο τόπος να επανενωθεί,

τούτος ο λαός να μονιάσει και να βαδίσει

ενωμένος σε ένα ευτυχισμένο μέλλον.

Τούτη την ώρα, όπως έγραψε ο ποιητής

Κώστας Βάρναλης, «απ’ εδώθε πώς να

βγούμε; Οχι ένας, ένας! Ολοι μαζί και μο-

ναχός κανένας! Γιατί σαν φτάσει έσχατη

ανάγκη να σωθείς, ενωμένος λαός θα

σηκωθείς!». Για να γίνει η πατρίδα μας

γη της ειρήνης. Για να σηκώσουμε τον ήλιο

της δικαιοσύνης πάνω από την Κύπρο!

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ!

Αντρέας Παναγιώτου

Πάντειο | 4ο έτος

3

Στα πλαίσια των νεοφιλελεύθερων πολι-τικών που προωθούνται στην Ε.Ε και ταοποία μας αφορούν άμεσα, είναι και η

«διαδικασία της Μπολόνια». Μια διαδικασίαπου είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρατoυ κεφαλαίου, η οποία στόχο έχει να δημιο-υργήσει εργαζόμενους, εύκολους προς εκμε-τάλλευση. Στην ουσία, η διαδικασία αυτή, μετα-τρέπει την εκπαίδευση από δημόσιο αγαθό σεεμπόρευμα. Η ιδιωτικοποίηση δημόσιων πανε-πιστημίων, η κατάργηση των δωρεάν συγγραμ-μάτων, η κατάργηση της δωρεάν σίτισης, τοσπάσιμο του κύκλου σπουδών σε διετή και τρ-ιετή προγράμματα, είναι μόνο μερικά από τα«επιτεύγματα» της «Μπολόνια», τα οποίαστοχεύουν στην υποταγή της εκπαίδευσηςστην ελεύθερη αγορά. Η παιδεία, γίνεται χρ-όνο με το χρόνο, κτήμα των λίγων και εκλεκ-τών και αποκλείει από την εκπαίδευση όσουςείναι οικονομικά ασθενέστεροι. Βλέπονταςτις εξελίξεις που συντελούνται στο χώρο τηςπαιδείας, τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ε.Ε.,η Προοδευτική, πήρε την πρωτοβουλία και

διοργάνωσε μια διεθνή συνάντηση, με θέμα

τη διαδικασία της «Μπολόνια».

Η Διεθνής Συνάντηση, έλαβε χώρα στις 31 Ιου-λίου και 1η του Αυγούστου και συμμετείχαν οιοργανώσεις νεολαίας, αλλά και οι φοιτητικέςπαρατάξεις Προοδευτική Κ.Φ. (Κύπρος), ΚΝΕ(Ελλάδα), JCP (Πορτογαλία), UJCE (Ισπανία)και MJCF (Γαλλία). Κατά την πρώτη μέρα τηςσυνάντησης, απηύθυνε χαιρετισμό ο κεντρικόςυπεύθυνος της Προοδευτικής, ΧρίστοςΧριστόφιας, εκ μέρους του Κ.Σ. της ΕΔΟΝ οΣταυρός Ανδρέου, καθώς και η ΒέραΠολυκάρπου, μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ και επι-κεφαλής της αντιπροσωπείας του ΑΚΕΛ στιςΒρυξέλλες. Κύριος ομιλητής στη διεθνή συνάν-τηση ήταν ο εκπαιδευτικός, Γιώργος Ζήσιμος, οοποίος στην ομιλία του παρέθεσε τις εξελίξεις,αλλά και την κατάσταση που έχει διαμορφωθείμέχρι τώρα, με τη διαδικασία της Μπολόνια.Αναφέρθηκε στην επίθεση που δέχεται η εκ-παίδευση τα τελευταία χρόνια και τόνισε πως ηπαιδεία είναι δημόσιο αγαθό και είναι

δικαίωμα όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα

οικονομικής κατάστασης. Τέλος, ανέφερε ότιόταν δεξιές κυβερνήσεις θέλουν να επιδείξουνέργο, βαφτίζουν τις μεταρρυθμίσεις «αλλαγές»,που στόχο έχουν την απορρύθμιση.

Κατά τη δεύτερη μέρα της συνάντησης, ακο-λούθησαν οι ομιλίες των εκπροσώπων τωνπέντε οργανώσεων για την κατάσταση που επι-κρατεί στις χώρες τους αναφορικά με τηνΜπολόνια και πώς την αντιμετωπίζουν. Αρχικά,το λόγο πήρε ο Χρίστος Μιχαήλ, μέλος της γρ-αμματείας της Προοδευτικής, ο οποίος μίλησεγια την εμπλοκή των εταιρειών μέσα στο πανε-πιστήμιο και ανέφερε το παράδειγμα του τμή-ματος της χημείας του Πανεπιστημίου Κύπρου,το οποίο έσπασε σε κατευθύνσεις. Επίσης, τό-νισε πως αρνητική εξέλιξη αποτελεί το σπάσιμο

και άλλων πτυχίων σε κατευθύνσεις, το οποίοθα εξυπηρετεί τις ανάγκες των εταιριών, πουθα έχουν στα χέρια τους απόφοιτους – εργαζό-μενους, έτοιμους προς εκμετάλλευση. Στην το-ποθέτηση του, ο Βασίλης Παπαβασιλείου απότην ΚΝΕ, μίλησε για την οικονομική κρίση στηνΕλλάδα και τις μεταρρυθμίσεις που γίνονταιστα πανεπιστήμια, τα οποία δε δίνουν δικαίωμαμόρφωσης σε όλους. Επίσης, έκανε αναφοράγια τους αγώνες που δίνουν μαζί με το ΜέτωποΑγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), τη μοναδική

συσπείρωση φοιτητών, που παλεύει με συνέ-

πεια, ενάντια σε όλα τα αντινεανικά μέτρα

που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση

του ΠΑΣΟΚ. Με τη σειρά του, ο AndreMartello, από την πορτογαλική κομουνιστικήνεολαία, υπογράμμισε, πως στην Πορτογαλία ηανωτάτη εκπαίδευση είναι όλο και πιο υποταγ-μένη στη λογική της «ελεύθερης αγοράς» και ηελιτιστική τάση στην παιδεία έχει βαθύνει όλααυτά τα χρόνια, με διαφορές αντινεανικές πο-λιτικές, που στόχο έχουν την καταστροφή τηςανωτάτης εκπαίδευσης. Τέλος, τόνισε πως οιπροοδευτικοί φοιτητές της Πορτογαλίας ανα-λαμβάνουν δράση πλάι στους υπόλοιπουςφοιτητές, με σκοπό την εμπλοκή τους στοναγώνα για δημόσια, δωρεάν, ποιοτική και δημο-κρατική εκπαίδευση για όλους.

Στη συνέχεια, εκ μέρους της ένωσης κομουνι-

στών νεολαίων Ισπανίας, μίλησε ο Pascal

Campos και με την σειρά του, μας παρουσίασε

την κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση στην

Ισπανία και πως οι ρίζες αυτής της διαδικασίας

φτάνουν πίσω στο 2001 σε πρώτη βάση, με τις

εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις της εν λόγω

χρονιάς και το 2006, με τις νέες μεταρ-

ρυθμίσεις για την παιδεία. Η διαδικασία της

Μπολόνια, ανέφερε, οριστικοποιήθηκε κατά τη

χρονιά 2010-2011 με την εφαρμογή της στο

πρώτο έτος, σε όλους τους κολεγιακούς βαθ-

μούς. Επίσης, υπογράμμισε πως η UJCE, αν-

τιτίθεται στην αντίληψη που θέλει την εκ-

παίδευση στο έλεος του κεφαλαίου και των

επιχειρήσεων, αλλά παλεύουν για μια εκ-

παίδευση στην υπηρεσία του λαού. Τελευ-

ταίος, μίλησε εκπρόσωπος του κινήματος νέων

κομμουνιστών Γαλλίας, Alexis Coskun, ο

οποίος τόνισε ότι με τις μεταρρυθμίσεις που

έγιναν στην Γάλλια, ο μόνος δρόμος που

υπάρχει, είναι η αντίσταση των φοιτητών σε

αυτά τα μετρά και η MJCF, ως η μόνη πολιτική

οργάνωση στα πανεπιστήμια, προσπαθεί να πε-

ράσει στους φοιτητές ένα πολιτικό μήνυμα για

όλες αυτές της μεταρρυθμίσεις που συντε-

λούνται. Ανέφερε, ότι οργάνωσαν πορείες και

συμμετείχαν στα διοικητικά συμβούλια των πα-

νεπιστημίων, προς αυτή την κατεύθυνση. Προ-

σπάθησαν, επίσης, να δώσουν πολιτική χροιά

στις διαμαρτυρίες τους, καθώς και να προά-

γουν τον φοιτητικό συνδικαλισμό, αφού το

κλίμα στα πανεπιστήμια της Γαλλίας δεν είναι

πολιτικοποιημένο.

Στο τέλος της διεθνούς συνάντησης,οι πέντε οργανώσεις κατέληξαν σε κοινή δια-κήρυξη, με την οποία, εκτιμώντας την κατά-σταση που υπάρχει σε κάθε χωρά, κατέληξανπως η «Μπολόνια» αποτελεί κίνδυνο για την

παιδεία, εισάγει ταξικούς φραγμούς στα πα-

νεπιστήμια, αποτελεί το όχημα για την εδρ-

αίωση της αστικής ιδεολογίας στα πανεπι-

στήμια και τους μελλοντικούς εργαζόμε-

νους, που θα δημιουργεί αποφοίτους τριτο-

βάθμιας εκπαίδευσης, έρμαια στις ορέξεις

των επιχειρήσεων. Ως οργανώσεις νεολαίας,οραματίζονται μια κοινωνία που θα εξυπηρετείτις ανάγκες του ανθρώπου, την ειρήνη και τηνκοινωνική δικαιοσύνη. Επίσης, από κοινού απο-φασίστηκε να συνεχίσουν το αγώνα σε εθνικόεπίπεδο, με βάση τις συνθήκες σε κάθε χωράκαι το τι εφαρμόστηκε μέχρι στιγμής, από τιςπρόνοιες της Μπολόνια.

Ως Προοδευτική, έχουμε αλλά οράματα για

την παιδεία! Αγωνιζόμαστε εναντία στην

προσπάθεια μετατροπής της παιδείας από

αγαθό σε προνόμιο των λίγων. Παλεύουμε

αδιάκοπα, ενάντια στο ξεπούλημα του

δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας, που

συντελείται μέσα από τη διαδικασία της

Μπολόνια. Ανανεώνουμε το ραντεβού μας,

στους αγώνες για ένα πανεπιστήμιο που θα

είναι πραγματικά, στην υπηρεσία του λαού.

Γιατί, το δικαίωμα μας στη μόρφωση και τη

δουλειά, ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΕΤΑΙ!

Συνδικαλιστικό Γραφείο

Κωνσταντίνος Βασιλείου

ΝΟΠΕ | 2ο έτος

5

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, έχουν

χρέος να ενημερώνουν έγκυρα και αν-

τικειμενικά την κοινή γνώμη, έτσι όπως

ορίζει η δημοσιογραφική ηθική και δεοντο-

λογία. Λόγω αυτής της ιδιότητας και της

δύναμης τους, έχουν ονομαστεί από πολ-

λούς η «τέταρτη» εξουσία. Οι τελευταίοι μή-

νες όμως, απέδειξαν ότι ίσως, κάτω από κά-

ποιες προϋποθέσεις, να είναι και η «πρώτη»!

Δυστυχώς, ο πρώτιστος σκοπός των ΜΜΕ,

δεν εφαρμόζεται. Ο λόγος που δεν μπορεί να

εφαρμοστεί, είναι επειδή τα ΜΜΕ δεν είναι

απρόσωπα. Πίσω από τα αρχικά Μ.Μ.Ε.,

υπάρχουν ιδιοκτήτες, διευθυντές, δημοσιο-

γράφοι, που δεν κόπτονται ιδιαίτερα για το αν

η ενημέρωση είναι αντικειμενική και διέπεται

από τον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντο-

λογίας, αλλά, πόσο αυτά που προβάλλουν,

αυξάνουν τα νούμερα τηλεθέασης και ακόμα

περισσότερο, πόσο αυτά προωθούν

συγκεκριμένες πολιτικές. Αυτό, το οποίο

συναντάται στις πλείστες χώρες του κό-

σμου, δεν ονομάζεται ενημέρωση, αλλά

χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Τρανταχτό παράδειγμα ήταν οι μέρες που

ακολούθησαν μετά την έκρηξη στο Μαρί,

όπου 13 συμπατριώτες μας βρήκαν τραγικό

θάνατο. Άμεσα, μπήκε σε εφαρμογή μια

ενορχηστρωμένη προσπάθεια, κόμματων,

εφημερίδων, καναλιών, ηλεκτρονικών

εντύπων και ιστοσελίδων, για «αποκεφαλι-

σμό» της κυβέρνησης και αποδόμηση του

Προέδρου Χριστόφια. Σχεδόν σε κάθε κα-

νάλι, σε κάθε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο,

υπήρχαν δηλώσεις πολιτικών και άρθρα

δημοσιογράφων, που απαιτούσαν ετσιθελικά

την παραίτηση του Πρόεδρου της Κυπριακής

Δημοκρατίας από τα καθήκοντα του, χωρίς

βέβαια να αναλογίζονται τα αποτελέσματα

των πράξεων και λεγομένων τους. Ο ανθ-

ρώπινος πόνος των συγγενών των νεκρών

και η οργή του κυπριακού λαού, για το τρα-

γικό αυτό συμβάν, πέρασαν σε δεύτερη

μοίρα. Δυστυχώς, η τραγωδία στο Μαρί απε-

τέλεσε γι’ αυτούς, αλλά και για το ΔΗΣΥ, την

ευκαιρία που έψαχναν από καιρό. Εκμεταλ-

λεύτηκαν και καθοδήγησαν την κοινή γνώμη

στο έπακρο, με την τέχνη που γνωρίζουν

καλύτερα από όλους. Αυτή της δημαγωγίας

και του λαϊκισμού, επιδιώκοντας κοινωνική

αποσταθεροποίηση και κλίμα αναταραχής,

που θα εξυπηρετούσε στο έπακρο τους

σχεδιασμούς τους.

Για να πετύχουν αποσταθεροποίηση και απο-

προσανατολισμό, βομβάρδιζαν την κοινή

γνώμη με «πορίσματα», που έβγαζαν οι ίδιοι

οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί, παριστά-

νοντας τους εμπειρογνώμονες και τους ειδι-

κούς επί παντός επιστητού. Έστηναν «λαϊκά

δικαστήρια» μέσα από τα πάνελ των τηλεο-

πτικών καναλιών και καταδίκαζαν τον

Πρόεδρο Χριστόφια και την κυβέρνηση. Είναι

αντιδεοντολογικό και αδιανόητο, ο οποιοσδή-

ποτε δημοσιογράφος να επιτρέπει να απα-

ξιώνονται οι θεσμοί και να βασίζεται σε υποθ-

έσεις, για να εξάγει συμπεράσματα. Αυτό, όχι

απλά δεν προσφέρει στην προσπάθεια να βρ-

εθούν οι πραγματικοί ένοχοι, αλλά αντίθετα

δημιουργεί εσφαλμένες αντιλήψεις και δυνα-

μιτίζει το ήδη τεταμένο κλίμα.

Μέσα από αυτή όλη την ανελέητη επίθεση

εναντία στον Πρόεδρο και την αν-

τιΑΚΕΛικη μανία, που προερχόταν από τα

ιδία τα αστικά ΜΜΕ, προσπεράστηκε

συνειδητά η μεγαλειώδης εκδήλωση της

Πολιτείας για καταδίκη του πραξικοπήμα-

τος και της εισβολής. Περίτεχνα, κάλυψαν,

και με τη στάση τους στήριξαν ακροδεξιά

στοιχεία, που με μένος φώναζαν εμετικά

συνθήματα όπως «Να πεθάνει ο Χριστόφιας».

Έπαιξαν, δυστυχώς το παιχνίδι του ΔΗΣΥ,

που με δηλώσεις του, ο ίδιος ο ηγέτης του,

Νίκος Αναστασιάδης, τρομοκρατούσε τον

κυπριακό λαό, για δήθεν συμπλοκές και

επεισόδια, έτσι ώστε να μην παρευρεθεί στην

καθιερωμένη εκδήλωση τιμής και μνήμης στο

Προεδρικό. Η μαζική και σε ειρηνικά πλαίσια

παρουσία όμως, πέραν των 10,000 ατόμων

εντός του Προεδρικού, διέψευσε το ΔΗΣΥ

και τα ΜΜΕ, που ήθελαν πάση θυσία να

αποτύχει η εν λόγω εκδήλωση.

Είναι πλέον ολοφάνερο, ότι τα πλείστα ΜΜΕ

έχουν διαλέξει στρατόπεδο. Μέσα από μια

υποκινούμενη από πολιτικά συμφέροντα δε-

οντολογία, διαστρεβλώνουν γεγονότα, απο-

προσανατολίζουν και χειραγωγούν τους

πολίτες, κατευθύνοντας τους εκεί που οι ίδιοι

θέλουν. Κτυπούν ανελέητα τον Πρόεδρο Χρι-

στόφια, με όλα τα αθέμιτα μέσα, φανερά και

υπόγεια. Ο λαός της Κύπρου, όμως, δεν στε-

ρείται νοημοσύνης και μπορεί να ξεχωρίσει

το ψέμα απ’ την αλήθεια. Και αντίθετα με τα

αστικά ΜΜΕ, ο λαός μας δεν έχει κοντή

μνήμη. Θυμάται και ξέρει ποιοι πρωτα-

γωνίστησαν στην προδοσία της Κύπρου πριν

37 χρόνια. Θυμάται πως ακόμα δεν έχουν με-

τανιώσει ή απολογηθεί για τις πράξεις τους.

Θυμάται τα οικονομικά και πολιτικά εγκλή-

ματα προηγούμενων κυβερνήσεων, για τα

οποία κανείς δεν παραιτήθηκε, κανείς δεν

ανέλαβε την παραμικρή ευθύνη. Γι’ αυτό,

καλό θα ήταν, αυτοί που τον υποτιμούν, να

σταματήσουν.

Όσο και αν προσπαθούν τα ΜΜΕ μαζί με

τις πολιτικές δυνάμεις που τα κατε-

υθύνουν, να πέσει η κυβέρνηση Χριστόφια

και να περιθωριοποιηθεί το ΑΚΕΛ, πάντα

θα υπάρχει ο κυπριακός λαός. Ο ίδιος, που

εξέλεξε το Δημήτρη Χριστόφια στην Προε-

δρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και του

έδωσε ρητή εντολή για επίλυση του κυπρια-

κού προβλήματος. Ο ίδιος, που για 85 χρόνια

αγωνίζεται μαζί με το Λαϊκό Κίνημα για ει-

ρήνη και ευημερία. Ο ίδιος, που δεν έμαθε

να τον κοροϊδεύουν και να τον υποτιμούν,

αλλά έχει το κριτήριο να αντιλαμβάνεται

ποιος τον εμπαίζει. Εμείς, δηλώνουμε πως δε

θα σταματήσουμε να ζητάμε να βρεθούν οι

πραγματικοί ένοχοι, που ευθύνονται για την

τραγωδία στο Μαρί. Θα συνεχίσουμε να

παλεύουμε, μέχρι που το φως της αληθ-

είας, να διώξει τα σκοτάδια της πλάνης!

Γραφείο Τύπου

Παναγίωτης Χριστοδούλου

ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ | 5ο έτος

6

7

Ησύγχρονη παγκόσμια καπιταλιστική

κρίση, που ξέσπασε πριν 2 χρόνια,

είχε ως αποτέλεσμα την περεταίρω

επίθεση στους λαούς, από αυτούς που κα-

τέχουν τον πλούτο. Οι πολιτικές που εφα-

ρμόζονται στις πλείστες καπιταλιστικές

χώρες είναι δυσβάσταχτες για τους λαούς,

αλλά και τα μέτρα αντιμετώπισης της

κρίσης είναι ετεροβαρή, προς το συμφέρον

πάντα του μεγάλου κεφαλαίου. Τρανό πα-

ράδειγμα αυτής της κατάστασης, είναι οι

χώρες της Βορείου Αφρικής και της Μέσης

Ανατολής. Είναι ξεκάθαρο, ότι τόσα χρό-

νια, οι πολιτικές που εφαρμόζονταν από

τους ηγέτες αυτών των κρατών, ήταν προς

εξυπηρέτηση των συμφερόντων ξένων κρ-

ατών (π.χ. στην Αίγυπτο ο Μουμπάρακ εξ-

υπηρετούσε τα ιμπεριαλιστικά και οικονο-

μικά συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ,

στην Λιβύη ο Καντάφι εξυπηρετούσε τα ίδια

συμφέροντα της Γαλλίας, της ΕΕ και του

ΝΑΤΟ κλπ).

Τα σκληρά αυτά μέτρα που εφαρμόζονταν,

από τις ηγεσίες σ’ αυτές τις χώρες, για να

εξυπηρετηθούν τα ιμπεριαλιστικά και οικο-

νομικά συμφέροντα των χωρών-μελών του

ΝΑΤΟ, οδήγησαν σε περεταίρω όξυνση των

κοινωνικών και ταξικών αντιθέσεων, με

αποτέλεσμα ο λαός να βγει στους δρόμους.

Οι λαοί εξεγέρθηκαν για να διεκδικήσουν

τα κοινωνικά, συνδικαλιστικά και δημοκρα-

τικά τους δικαιώματα, αφού στο βωμό των

οικονομικών συμφερόντων των μεγάλων ιμ-

περιαλιστικών κρατών, οι κυβερνήσεις θυ-.

σίαζαν αυτά τα δικαιώματα.

Οι μαζικές εξεγέρσεις των λαών, επέφε-

ραν πολιτική αστάθεια στην περιοχή και

οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, έβλεπαν τα

συμφέροντα τους να κινδυνεύουν. Έτσι,

οι ίδιοι που τόσα χρόνια υποστήριζαν

έμπρακτα τους ηγέτες αυτών των κρατών,

φοβούμενοι μήπως κλονιστούν τα

συμφέροντα τους, έσπευσαν με την γνωστή

μάσκα των «ειρηνευτικών δυνάμεων», να

βοηθήσουν τα αντικαθεστωτικά κινήματα

που εμφανίστηκαν. Με αυτό τον τρόπο θα

μπορούν να ελέγξουν και τον επόμενο

ηγέτη του κράτους, που και αυτός με τη

σειρά του δυστυχώς, θα εξυπηρετεί και

πάλι τα συμφέροντα τους.

Οι λαοί, πρέπει να αντιληφθούν το πραγ-

ματικό παιχνίδι που παίζεται και να μην

εξαπατηθούν από το πρόσκαιρο

ενδιαφέρον που δείχνουν τώρα οι

ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις στους λαούς της

Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανα-

τολής, αφού είναι σκέτη υποκρισία. Είναι

οι ίδιοι που τόσα χρόνια δεν έβλεπαν κα-

νένα πρόβλημα στην περιοχή και καμία

παραβίαση στα δημοκρατικά δικαιώματα

των λαών εκεί. Άλλωστε, το αποδεικνύει και

το πρόσφατο παρελθόν, όπως η «ειρηνευ-

τική επέμβαση» στο Αφγανιστάν για την πά-

ταξη δήθεν της τρομοκρατίας και η εισβολή

στο Ιράκ για την εξεύρεση τάχα, πυρηνικών

όπλων. Όμως, ούτε την τρομοκρατία πάτα-

ξαν τελικά, ούτε πυρηνικά όπλα βρήκαν! Τα

ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα όμως, παραμένουν

ακόμα εκεί και αιματοκυλούν καθημερινά

την περιοχή θυσιάζοντας αθώους ανθ-

ρώπους στο βωμό των στρατηγικών και

οικονομικών τους συμφερόντων.

Οι λαϊκές κινητοποιήσεις στη Βόρεια

Αφρική και τη Μέση Ανατολή είναι πολύ

ενθαρρυντικές. Η απόφαση του κόσμου να

βγει στους δρόμους και να συγκρουστεί με

τα κατεστημένα που δημιούργησε η ανά-

πτυξη του καπιταλισμού σ’ αυτές τις χώρες,

είναι ένα θετικό βήμα των λαών της

περιοχής. Την ίδια ώρα όμως, από την παγ-

κόσμια εμπειρία του επαναστατικού κινήμα-

τος, είναι σαφές πως οι πόθοι των εργαζο-

μένων δεν μπορούν να δικαιωθούν, όσο

αυτοί προβάλλουν μόνο το ζήτημα της

αντικατάστασης του πολιτικού προσώπου

που βρίσκεται στην εξουσία και οι κινητο-

ποιήσεις του, περιορίζονται αυστηρά σε ένα

αντικυβερνητικό πλαίσιο .

Η αλλαγή του προσώπου που χειρίζε-

ται την εξουσία, δεν προϋποθέτει και

αλλαγή πολιτικής. Οι λαοί, θα πρέπει

να θέτουν συνέχεια και να διεκδικούν

το συνολικό πέρασμα της εξουσίας

στα χέρια τους. Μόνο έτσι θα λυτρ-

ωθούν από τα δεινά που σπέρνει καθ-

ημερινά ο ιμπεριαλισμός και οι

σύγχρονοι εκφραστές του!

Γραφείο Τύπου

Φύτος Παντελή

Πάν Πειραιά | 4ο έτος

ΗΠαγκύπρια Ομοσπονδία ΦοιτητικώνΕνώσεων – ΠΟΦΕΝ, αποτελεί το δευ-τεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο του

κυπριακού φοιτητικού κινήματος. Ιδρύθηκετο 1973 αρχικά ως ΠΟΦΝΕ, από προοδευτι-κούς και δημοκρατικούς φοιτητές, λειτο-υργώντας έτσι ως αντίβαρο του τότε δευτερ-οβάθμιου οργάνου, ΟΕΦΕΚ, που μαζί με τηνΕΦΕΚ Αθήνας, ταυτιζόταν με το χουντικόδικτατορικό καθεστώς των Αθηνών, αφούαυτό διόριζε τα Διοικητικά Συμβούλια αυτών,με άτομα που προέρχονταν από την μόνη,«πατριωτική» και «αγνή» φοιτητική παράταξητου Δράσις-ΚΕΣ. Το κυπριακό φοιτητικόκίνημα, συνεργαζόταν δηλαδή, με αυτούςπου οργάνωναν το ξεπούλημα της Κύπρου.

Η ΠΟΦΝΕ, στάθηκε στο πλευρό του λαούμας, που αγωνιζόταν ενάντια στονΕΟΚΑβίτικο φασισμό και στα σχέδια γιαδιχοτόμηση και ΝΑΤΟποίηση του νησιού.Αμέσως μετά τη τραγωδία του 1974, εργά-στηκε για την πρόοδο του λαού μας, μέσααπό την επούλωση των πληγών πουδημιούργησε το δίδυμο προδοτικό και καθ-οδηγούμενο έγκλημα σε βάρος του τόπουκαι του λαού της Κύπρου, συμβάλλονταςκαθοριστικά στην προσπάθεια διεθνο-ποίησης του κυπριακού προβλήματος, στηνπροσπάθεια επαναπροσέγγισης Ε/Κ και Τ/Κκαι στην πάλη κατά του σοβινισμού.

Στα 38 χρόνια ζωής της, η ΠΟΦΕΝ έχει ναεπιδείξει μια πλούσια δράση στην κατάκτησητων φοιτητικών αιτημάτων, πρωτοστατώνταςσε όλους τους αγώνες για την παιδεία και τηνεολαία. Ό, τι κερδήθηκε για τους φοιτ-ητές, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τηνΠΟΦΝΕ και οι κατακτήσεις της Ομοσπον-δίας, άρρηκτα συνδεδεμένες με την Προ-οδευτική. Στη δημιουργία δημόσιας πανεπι-στημιακής εκπαίδευσης στην Κύπρο (δημιο-υργία του Πανεπιστημίου Κύπρου, τουΤΕΠΑΚ, της Ιατρικής Σχολής, της ΣχολήςΚαλών Τεχνών), στην κρατική φοιτητική μέρ-ιμνα (υποτροφία ΙΚΥ με κοινωνικοοικονομικάκριτήρια, θεσμοθέτηση της κρατικής χορη-γίας των 1700 ευρώ, κρατικές υποτροφίες,φοιτητική ταυτότητα, επιχορήγηση Η/Υ),στους αγώνες ενάντια στην εμπορευματο-ποίηση της παιδείας (πάταξη κερδοσκοπίαςστα κολέγια, νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πα-νεπιστήμια) στο δικαίωμα των νέων στη δου-λειά (αντίσταση στην επέκταση των ορίωνσυνταξιοδότησης, ενάντια στην κατάργησητου καταλόγου διοριστέων), αλλά και για τηνκατοχύρωση του δικαιώματος ψήφου στα18, η Προοδευτική βρισκόταν στην πρώτηγραμμή του αγώνα. Στο Κυπριακό, κινείταιστα ορθά πλαίσια, αφού στήριξε και στηρίζειτις κυβερνήσεις του τόπου, στην επιδίωξη δι-ζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Η Προοδευτική, νιώθει δικαιωμένη, αφούπαρά τις επιθέσεις που δέχτηκε η Ομοσπον-

δία από τις δυο ακροδεξιές παρατά-ξεις, είναι η μόνη δύναμη που με συνέ-

πεια στήριξε και αγωνίστηκε με τηνΠΟΦΝΕ από την ημέρα ίδρυσης της.Ακόμα και όταν άλλοι στέκονταν εμ-

πόδιο στην ενότητα του φοιτητικού κινήμα-τος, η Προοδευτική ήταν υπερασπιστής τηςΟμοσπονδίας και πρωτοστάτησε για την έν-ταξη της ΕΦΕΚ Αθήνας στην ΠΟΦΕΝ, κάτιπου πραγματοποιήθηκε το 2004. Η Πρωτο-πορία, αναγκάστηκε να κάνει στροφή 180μοιρών, να αναγνωρίσει τις δομές και τηνιστορία της ΠΟΦΕΝ και να ενταχθεί τε-λικά στην «ΑΚΕΛοκρατούμενη» ΠΟΦΝΕ,όπως την αποκαλούσε.

Η Προοδευτική θεωρεί πως χρειάζεται με-γάλη προσπάθεια για να κρατηθεί η ΠΟΦΕΝστο δρόμο της διεκδίκησης και των αγώνωνκαι να μην ξεπέσει στην αδράνεια, τις εθνικι-στικές εξάρσεις και την υιοθέτηση των νεοφ-ιλελεύθερων επιλογών για την παιδεία, όπωςθα βόλευε την Πρωτοπορία. Η Προοδευ-τική, είναι η μόνη δύναμη που στήριξε μεσυνέπεια τη ΠΟΦΝΕ από την ίδρυσή τηςκαι σε αυτό το δρόμο συνεχίζει και σή-μερα. Και σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσο-υμε, για ένα φοιτητικό κίνημα ενωμένο,μαζικό, διεκδικητικό!

ΗΕθνική Φοιτητική Ένωση ΚυπρίωνΑθήνας, που ιδρύθηκε το 1949,αποτελεί το πρωτοβάθμιο συνδικα-

λιστικό όργανο των Κυπρίων φοιτητών,που σπουδάζουν στα ΑΕΙ-ΤΕΙ της Αθήναςκαι του Πειραιά. Στην ΕΦΕΚ Αθήνας μπο-ρεί να εγγραφεί κάθε Κύπριος φοιτητήςπου σπουδάζει σε ανώτερο και ανώτατοδημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Με τηνεγγραφή του στην ΕΦΕΚ, ο κάθε φοιτ-ητής, μπορεί να λαμβάνει μέρος στιςδιάφορες διεργασίες του συλλόγου,όπως τις Γενικές Συνελεύσεις και τις ετή-σιες εκλογές για την ανάδειξη του διοικ-ητικού συμβουλίου. Λαμβάνοντας μέροςστις διεργασίες αυτές, γίνεται ταυτόχρ-ονα και συνδιαμορφωτής της πολιτικήςκαι της δράσης του συλλόγου για τοΚυπριακό, τα φοιτητικά αιτήματα και διεκ-δικήσεις, αλλά και για την πολιτιστική καικοινωνική δράση του συλλόγου.

Δυστυχώς, η ιστορία της ΕΦΕΚ Αθή-νας έχει στιγματιστεί κατά την περίοδοτης δικτατορίας, καθώς ο σύλλογοςτων Κυπρίων φοιτητών που τότεελεγχόταν από το ακροδεξιό

ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ, ιδρυτής του οποίου ήτανο Γρίβας, στήριξε ανοιχτά το χουντικόκαθεστώς.

Τα μαύρα χρόνια για το σύλλογο,συνεχίστηκαν όταν στο Δ.Σ τηνπλειοψηφία είχαν οι δύο ακροδεξιές παρ-ατάξεις, Πρωτοπορία και Δράσις-ΚΕΣ,που βύθισαν την ΕΦΕΚ Αθήνας στηναδράνεια και τον εθνικισμό. Η κατάστασηαυτή, ήρθε να αλλάξει το 2001, όταν ηΠροοδευτική εξασφάλισε την τρίτη έδραστο Δ.Σ. Τότε, σε συνεργασία με τις άλλεςδυο δημοκρατικές παρατάξεις,προωθήθηκαν φοιτητικά αιτήματα, ανα-πτύχθηκε ορθή θέση για το κυπριακό καιέγιναν βήματα για την επαναπροσέγγισηΕ/Κ και Τ/Κ . Επίσης, οργανώθηκαν εκ-δηλώσεις αιμοδοσίας και πολιτιστικά φε-στιβάλ, ενώ κορυφαία στιγμή ήταν και ηένταξη του συλλόγου στην ΠΟΦΕΝ, το2004.

Ως Προοδευτική, θέλουμε ένασύλλογο δραστήριο, ζωντανό, με τη μα-ζική συμμετοχή των μελών του.Θέλουμε ένα σύλλογο δημοκρατικό,που να προωθεί το Κυπριακό στηνορθή του βάση και να υπερασπίζεταιτην ανεξαρτησία του τόπου μας.

Ένα σύλλογο, με δράση για τη επαναπρο-

σέγγιση Ε/Κ και Τ/Κ, με δράση κατά του

ιμπεριαλισμού και των ΝΑΤΟικών φιλοδο-

ξιών, με δράση για την κατάκτηση των

αιτημάτων όλων των φοιτητών.

Θέλουμε ένα σύλλογο που να αναπτύσσει

πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα,

αναβαθμίζοντας έτσι το θεσμό των Κυπρ-

ιακών Φεστιβάλ, για την ανάδειξη της λαϊ-

κής μας παράδοσης και του κυπριακού

προβλήματος. Η Προοδευτική, μέσα

από ουσιαστικές προτάσεις και τοποθ-

ετήσεις προτείνει λύσεις, ιδέες και

δράση για τα αιτήματα των φοιτητών

και έχει αδιαμφισβήτητα τη συνδικαλι-

στική πρωτοβουλία μέσα στο σύλλογο.

Συνδικαλιστικό Γραφείο

Χρύσανθος Ιωάννου

Ιατρική | 2ο έτος

8

Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσηςτης, η Προοδευτική Κ.Φ, παλεύει γιανα αποτελεί η ΕΦΕΚ Αθήνας ένα

σύλλογο με δημοκρατικό προσανατολι-σμό. Ένα σύλλογο, απαλλαγμένο από ταακραία σοβινιστικά στοιχεία, που θα στέ-κεται στο πλευρό του Λαού μας, στοναγώνα για απελευθέρωση και επανένωσητου τόπου μας. Ένα σύλλογο, που θαδιεκδικεί για τα δίκαια αιτήματα των φοιτ-ητών, για το δικαίωμα μας στη μόρφωσηκαι στη δουλειά. Με την 37χρονη δράσηκαι τους αγώνες της, η Προοδευτική, έχειαφήσει την σφραγίδα της σε όλα τα κεκ-τημένα και όλες τις διεκδικήσεις που έχειτο οργανωμένο φοιτητικό κίνημα. Η πα-ράταξη της Αριστεράς, διαχρονικάαγωνίζεται για ένα φοιτητικό κίνημαενωμένο, μαζικό και δημοκρατικό, πουθα κινείται σε αγωνιστική και διεκδικ-ητική πορεία, στο πλευρό των φοιτ-ητών αλλά και ολόκληρου του Λαούμας.

Για να γίνει όμως πράξη αυτό, πρέπει ναυπάρχει μια πλειοψηφία των δημοκρα-τικών δυνάμεων στους φοιτητικούςσυλλόγους. Έτσι, η Προοδευτική, αναγ-νωρίζοντας τις δημοκρατικές καταβολέςτων παρατάξεων του Αγώνα και της Ανα-γέννησης, επεδίωξε και φέτος νασυνεχίσει τη δημοκρατική συνεργασία, με-ταξύ των τριών παρατάξεων, όπως γινό-ταν και τα προηγούμενα χρόνια, ώστε ναυπάρξει ένα δημοκρατικό, αγωνιστικόπλαίσιο δράσης της ΕΦΕΚ Αθήνας.Δυστυχώς, όμως, οι εκκλήσεις μας γιασυνεργασία, προς τις άλλες δύο δημο-κρατικές παρατάξεις, βρήκαν αντιμέτω-πες τις ηγεσίες τους, οι οποίες αρνήθη-καν να συνεργαστούν στο πλαίσιοαρχών που για πολλά χρόνια συνερ-γαζόμασταν. Μπροστά σε αυτή την εξέ-λιξη, η Προοδευτική απείχε από τη διεκ-δίκηση των οργανικών πόστων του Διοικ-ητικού Συμβουλίου, αφού πάγια θέση μαςείναι ότι, για να διεκδικήσουμε και να κα-ταλάβουμε οργανικά πόστα στο Δ.Σ. καιαυτό να αποκτά νόημα, πρέπει πρώτα ναυπάρχει διαμορφωμένη πλειοψηφίαεδρών, που να στηρίζει κάποιες βασικέςαρχές, οι οποίες θα καθοδηγούν τοσύλλογο στη δράση του, μέσα στην ακαδ-ημαϊκή χρονιά.

Το αποτέλεσμα της άρνησης των ηγεσιώντης Αναγέννησης και του Αγώνα για συνε-ργασία με την Προοδευτική, ήταν η κατάλ-ηψη των οργανικών θέσεων του Πρ-οέδρου, Αντιπροέδρου και Γραμματέααπό την παράταξη του ΔΗΣΥ, Πρωτοπο-ρία. Στη συνέχεια, στη θέση του Ταμία εκ-λέχθηκε ο εκπρόσωπος του Αγώνα, κατα-ρτίζοντας ουσιαστικά το Δ.Σ. της ΕΦΕΚΑθήνας με συνεργασία, Πρωτοπορίας καιΑγώνα. Άραγε, η ηγεσία του Αγώνα, σεποια βάση θα συνεργαστεί με την παρά-ταξη της δεξιάς, μέσα στη χρονιά; Θααγωνιστεί και η ηγεσία του Αγώνα για«ένωση με την Ελλάδα»; Θα προσπαθήσεινα κρατήσει ζωντανή την μνήμη του ολε-τήρα της Κύπρου Γρίβα; Θα σταματήσει,αλήθεια, να παλεύει για την επέκταση τηςφοιτητικής χορηγίας; Ή μήπως θα συμβά-λει και ο Αγώνας στην προσπάθεια τηςΠρωτοπορίας για εκφυλισμό των οργάνωντου φοιτητικού κινήματος, όπως έντεχναεπιδιώκει η παράταξη του ΔΗΣΥ, στην πρ-οσπάθεια της να κρατά σε αδράνεια τουςφοιτητικούς συλλόγους;

Η Πρωτοπορία, έχοντας πιστό καθοδ-ηγητή το νεοφιλελεύθερο κόμμα της, μεκάθε ευκαιρία επιδιώκει να αποπροσανα-τολίζει τους φοιτητές. Γι’ αυτούς, το οργα-νωμένο φοιτητικό κίνημα, αποτελεί πρόβ-λημα. Γιατί, εάν υπάρχει οργανωμένο καιμαζικό φοιτητικό κίνημα, που θα αγωνίζε-ται ενάντια σε αντινεανικές και νεοφιλε-λεύθερες πολιτικές (π.χ. όριο συντα-ξιοδότησης), τότε οι φοιτητές θα αντιληφ-θούν και ποιο κόμμα τις προωθεί. Θααναγνωρίσουν, ποιο είναι το κόμμα τοοποίο τους στέλνει στην ανεργία, ποιο

είναι το κόμμα που θέλει να τους κουτσο-υρέψει, πάση θυσία, το μέλλον. Ο ΔΗΣΥκαι η Πρωτοπορία, θέλουν να είναι αδρα-νές το φοιτητικό κίνημα, χωρίς αγωνιστικήδράση, διότι έτσι είναι πολύ πιο εύκολο νακρύψουν από τους φοιτητές, τις αντινεανι-κές και αντιλαϊκές πολιτικές που προωθ-ούν Η Προοδευτική, ως ο μεγαλύτεροςπόλος δημοκρατίας, μέσα στο φοιτητικόκίνημα, θα συνεχίσει τις προσπάθειεςούτως ώστε οι ηγεσίες τωνάλλων δύο δημο-

κρατικών παρατάξεων να επιστρέψουνστις θέσεις που είχαν για χρόνια και πάνωστις οποίες βασίστηκε η δημοκρατικήσυνεργασία, που οδήγησε το σύλλογοπολλά βήματα μπροστά. Καλούμε τιςηγεσίες των άλλων δύο παρατάξεων, νααφήσουν επί μέρους τις πρόσκαιρεςσυνεργασίες με την δεξιά και την ακροδε-ξιά και να μπουν ξανά στον δρόμο τηςδημοκρατίας και της διεκδίκησης.

Η Προοδευτική, πιστή στον δρόμοπου χάραξε στα 37 χρόνια δράσηςκαι προσφοράς της, θα συνεχίσει

να παλεύει μαζί με όλους τουςδημοκρατικά και προοδευτικά σκε-

πτόμενους φοιτητές, για την υπε-ρίσχυση της δημοκρατίας στην

ΕΦΕΚ Αθήνας. Για να γίνει οσύλλογος, ξανά, πόλος αγώνα και

διεκδικήσεων!

Συνδικαλιστικό Γραφείο

Αλέξης Νικολάου

ΤΕΙ Αθήνας | 4ο έτος

Μέλιος Μιχαήλ

ΤΕΙ | 1ο έτος

9

28 Οκτωβρίου 1940! Ο δικτάτορας Μεταξάς

βλέπει τον μεγαλύτερο του εφιάλτη να γίνεται

πραγματικότητα. Ενώ ο ίδιος, ούτε που το

σκέφτηκε να αρνηθεί την είσοδο στην χώρα,

στον ομοϊδεάτη του Ιταλό φασίστα Μου-

σολίνι, ο Ελληνικός λαός σύσσωμος ξε-

σηκώνεται και συνοδεύει τους Έλληνες φαν-

τάρους που ξεκινούν για το μέτωπο, για την

ανακοπή της εισβολής του Ιταλικού φασι-

σμού στην Ελλάδα. Μετά από γενναίες

μάχες του Ελληνικού στρατού στα βουνά της

Πίνδου, το 1941 έρχεται η κατάκτηση της

χώρας από το γερμανοϊταλικό και βουλγάρ-

ικο φασισμό. Αποτέλεσμα της κατοχής ήταν η

περεταίρω όξυνση τον αντιθέσεων στην ελ-

ληνική κοινωνία, αφού ο λαός, μόνος πλέον,

είχε να αντιμετωπίσει την σκλαβιά και την

φυγή πολλών από την άρχουσα τάξη, τη

σιωπή, την απάθεια, την προδοσία και το βό-

λεμα όσων έμειναν πίσω. Όσων, ανοικτά

δηλαδή, συνεργάστηκαν με τον κατακ-

τητή, διαπρέποντας στα «τάγματα ασφα-

λείας». Εκεί διέπρεψε και ο ολετήρας της

Κύπρου, Γεώργιος Γρίβας. Μόνο, άφησαν

τον λαό και η τότε αστική κυβέρνηση με τον

βασιλιά, αφού βέβαια έτρεξαν να τον

πείσουν για τάχατες μηδενική αντίσταση

προς τους κατακτητές. Δεν δίστασαν, εξάλ-

λου, να παραδώσουν στις ναζιστικές αρχές,

όσους πατριώτες κομμουνιστές αντιστάθη-

καν.

Ο λαός όμως δεν σώπασε. Μετά και από την

δραπέτευση πολλών κομμουνιστών από τους

τόπους εξορία ξεκίνησε η προσπάθεια οργά-

νωσης της αντίστασης του ελληνικού λαού.

Σε αυτήν την προσπάθεια, πρωτοστάτησε το

ΚΚΕ, με διακήρυξη του τον Ιούλη του 1941,

προς τον ελληνικό λαό και όλα τα υπάρχοντα

κόμματα, για την δημιουργία κοινού εθνικού

μετώπου για την απαλλαγή της χώρας από

τους κατακτητές. Με δική του πρωτοβουλία

ιδρύεται, στις 27 Σεπτεμβρίου 1941, το Εθ-

νικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), με την

συνυπογραφή και άλλων τριών μικρών κομ-

μάτων της ιδρυτικής του διακήρυξης, η οποία

απευθυνόταν «προς όλους τους έλληνες που

η καρδιά τους χτυπάει για το ξεσκλάβωμα

της πατρίδας...». Το ΕΑΜ, καλούσε σε ξε-

σηκωμό εναντίον του στρατού κατοχής.

Έθεσε ως στόχους τον αγώνα για απελε-

υθέρωση της χώρας, την περιφρούρηση

των ελευθεριών του λαού, εναντίον κάθε

επιβουλής και την εξασφάλιση της τάξης

μέχρι την διεξαγωγή εκλογών, όπου

ελεύθερα ο λαός θα εξέφραζε τη θέληση

του. Το ΕΑΜ, δημιούργησε τον ΕΛΑΣ

(Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό), ο

οποίος κατάφερε μεγαλειώδη χτυπήματα

στον κατακτητή, αναγκάζοντάς τον να διατ-

ηρεί στην Ελλάδα, πάνω από 12 μεραρχίες.

Το ΕΑΜ, κατάφερε να απελευθερώσει πολ-

λές περιοχές της Ελλάδας και να κερδίσει

επάξια την εμπιστοσύνη μεγάλης πλειοψ-

ηφίας του Ελληνικού λαού. Κατά την αν-

τίσταση, η Ελλάδα των 7 εκατομμυρίων, είχε

πέραν του μισού εκατομμυρίου απώλειες από

τις μάχες, την πείνα και τις εκτελέσεις. Το

1943, το ΕΑΜ ιδρύει την νεολαία της

ΕΠΟΝ, που δημιουργήθηκε μετά την

συγχώνευση έξι νεολαιών, με στόχο την

ενίσχυση του εθνικοαπελευθερωτικού

αγώνα, με μεγάλη συμβολή.

Η ΕΑΜική αντίσταση, χάραξε μερικές από τις

πιο λαμπρές σελίδες της ελληνικής ιστορίας,

χωρίς προηγούμενο. Ήταν ένας παλλαϊκός

μαχητικός ξεσηκωμός του λαού για εθνική

απελευθέρωση. Το ΕΑΜ, ήταν αυτό που διο-

ργάνωσε τις μαχητικές διαδηλώσεις στην Αθ-

ήνα του 1941, την πρώτη παμφοιτητική απε-

ργία, τις απεργίες πείνας των αναπήρων στα

νοσοκομεία της Αθήνας κ.α. Ήταν το ΕΑΜ

που κυκλοφόρησε το 1942 την εφημερίδα

«Ελεύθερη Ελλάδα», που οδήγησε στην

πρώτη πανελλαδική απεργία των δημοσίων

υπαλλήλων. Οι απεργίες, διαδέχονταν η μια

την άλλη και γίνονταν όλο και πιο μαχητικές,

ενώ οι χώροι που απελευθέρωνε ο ΕΛΑΣ,

γίνονταν όλο και περισσότεροι.

Το 1942, ανατινάζεται η γέφυρα του Γοργο-

ποτάμου, που έμεινε στην ιστορία ως μία από

τις πιο επιτυχημένες στρατιωτικές επιχειρή-

σεις στην διάρκεια του Β’ΠΠ.

Το κλίμα φουντώνει και στις απεργίες του

Ιούλη του 1944, χιλιάδες Αθηναίοι υψώνουν

πλακάτ εναντίον της επέκτασης του βουλγάρ-

ικου φασισμού, ενώ οι ιαχές «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-

ΕΠΟΝ» ακούγονται παντού. 30 νεκροί, 300

και πλέον τραυματίες είναι τα θύματα. Η

επέκταση της βουλγαρικής επέκτασης μα-

ταιώνεται… Η απελευθέρωση της Αθήνας

στις 12 Οκτωβρίου το 1944, βρήκε την Αθ-

ήνα πλημμυρισμένη από μία λαοθάλασσα,

σημαιοστολισμένη, με τον λαό να φωνάζει

συνθήματα υπέρ του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Οι

μέρες της σκλαβιάς από το φασισμό είχαν τε-

λειώσει και οι μαχητές του ΕΛΑΣ, κατέβασαν

από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία, για

να υψώσουν την ελληνική. Οι αγώνες του

ΕΑΜ, οι θυσίες των Ελλήνων κομμουνιστών

για την ελευθερία της χώρας, έμειναν χαραγ-

μένες στις συνειδήσεις

του ελληνικού λαού.

Η ΕΑΜική αντίσταση, θα παραμένει πάντα

φάρος για την νέες γενιές, για τις στρα-

τιές των εργατών που παλεύουν για το νέο

κόσμο, για τις καινούργιες μάχες που

έρχονται!

Μορφωτικό Γραφείο

Σεβήρος Κούλας

Πάντειο | 2ο έτος

Στέλιος Κραμβίδης

ΕΜΠ | 1ο έτος

10

Το Ελληνικό φοιτητικό κίνημα, καλείται

για ακόμα μία φορά να παλέψει ενάντια

στα άδικα αντιφοιτητικά μέτρα, που επέ-

βαλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη συνε-

νοχή της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ.

Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα, έχοντας ως βα-

σικό άξονα της δράσης του το αίτημα για

ανώτατη δημόσια δωρεάν παιδεία, είναι πανέ-

τοιμο και ήδη βρίσκεται στους δρόμους, για

να αντιπαλέψει το νέο νόμο-πλαίσιο, που υπο-

βαθμίζει το επίπεδο των πτυχίων και κουτσο-

υρεύει τη δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκ-

παίδευση στην Ελλάδα.

Ήδη, από τη δεκαετία του 1920, το φοιτητικό

κίνημα βρισκόταν στη πρώτη γραμμή, με μαζι-

κές και διεκδικητικές διαδηλώσεις στους δρ-

όμους της Αθήνας κυρίως, αλλά και με πα-

νελλαδικά συλλαλητήρια, με αίτημα τη βε-

λτίωση και τον εκσυγχρονισμό της παιδείας,

ενώ παράλληλα οργανώνεται και το πρώτο

πανελλήνιο συνέδριο φοιτητών, όπου

μπαίνουν κάτω ζητήματα όπως η σίτιση-στέ-

γαση, ο εκδημοκρατισμός των συλλόγων και

ο αγώνας κατά του φασισμού, που βρισκό-

ταν σε άνοδο. Στα χρόνια της γερμανικής κα-

τοχής, η σπουδάζουσα νεολαία μέσα από τις

τάξεις της ιστορικής ΕΠΟΝ, μετέχει μαζικά

στον εθνικοαπελευθερωτικό-αντιφασιστικό

αγώνα. Η περίοδος μετά τον εμφύλιο, βρίσκει

το φοιτητικό κίνημα να οργανώνει τις μεγάλες

κινητοποιήσεις για το Κυπριακό, ενώ τη δεκα-

ετία του ’60 –ένεκα της αυξημένης επιρροής

της Αριστεράς- αναπτύσσει έντονη αγωνι-

στική δράση, με βασικό αίτημα το 15% για

την παιδεία. Στα χρόνια της δικτατορίας,

δημιουργείται η αντι-ΕΦΕΕ, ως μια κεντρ-

ική παράνομη οργάνωση, που συσπείρωνε

τις αντιδικτατορικές-αντιιμπεριαλιστικές

δυνάμεις. Το φοιτητικό κίνημα, βρίσκεται

στην πρώτη γραμμή των λαϊκών εξεγέρ-

σεων ενάντια στην αμερικανοκίνητη

Χούντα (εξέγερση Νομικής, Πολυτεχνείο).

Στη δεκαετία του 80’, η ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτ-

ητική Ένωση Ελλάδας), οργανώνει και εκφ-

ράζει τη φοιτητική πάλη, κερδίζοντας σημαν-

τικές κατακτήσεις. Από τη δεκαετία του 90’

και μετά, με ευθύνη των φοιτητικών παρατά-

ξεων ΔΑΠ (ΝΔ) και ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ), που

πλέον κυριαρχούν, διαλύεται η ΕΦΕΕ, αφού

αντιλαμβάνονται ότι ένα οργανωμένο φοιτ-

ητικό κίνημα, θα είναι αγκάθι στις αντεκπαι-

δευτικές πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβε-

ρνήσεις των κομμάτων τους. Οι αγώνες

όμως δεν σταματούν! Το 1991, πραγματοποι-

ούνται μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στο

πολυνομοσχέδιο που προνοούσε κατάργηση

των δωρεάν συγγραμμάτων και περιορισμό

της φοιτητικής συμμετοχής στην ανάδειξη

των πανεπιστημιακών οργάνων, ενώ το 1999

η Ελλάδα σείεται από τις μεγαλειώδεις κιν-

ητοποιήσεις μαθητών, φοιτητών και εκπαι-

δευτικών, ενάντια στο νόμο «Αρσένη».

Το 1999, η Διακήρυξη της Μπολόνια σε

επίπεδο ΕΕ σηματοδοτεί μια νέα φάση, αφού

ανατρέπει συθέμελα τον κοινωνικό χαρακ-

τήρα της παιδείας και την υποτάσσει στα

συμφέροντα του κεφαλαίου και των επιχειρή-

σεων. Έτσι, «γεννήθηκε» ο νόμος-πλαίσιο για

τα ΑΕΙ, που ισοδυναμεί με λειτουργία των ΑΕΙ

σαν επιχειρήσεις, μείωση της χρηματοδότ-

ησης, περικοπές σε σίτιση-στέγαση και

συγγράμματα κ.α. Κι έτσι, το φοιτητικό κίνημα

καλείται ξανά σε αγώνες! Πλάι του, βρίσκεται

και η Προοδευτική Κ.Φ., η μόνη κυπριακή

φοιτητική παράταξη, που τάχθηκε ενάντια στα

μέτρα αυτά και συμμετείχε μαζικά σε όλες τις

κινητοποιήσεις, καλώντας όλους τους Κύπρ-

ιους φοιτητές να συμμετέχουν μαζικά στις

συνελεύσεις και στις κινητοποιήσεις. Κόντρα

στις άλλες παρατάξεις και ειδικά στην Πρωτο-

πορία, η οποία στήριξε τα μέτρα και συκοφάν-

τησε τους φοιτητικούς αγώνες, οι προτάσεις

της Προοδευτικής για συμμετοχή της ΕΦΕΚ

Αθήνας στις κινητοποιήσεις, υπερψ-

ηφίστηκαν κατ’ επανάληψη από τη Γενική

Συνέλευση του συλλόγου μας.

Λόγω της ανάγκης που γεννήθηκε από την

διαλυτική κατάσταση που επικρατεί στο φοιτ-

ητικό και σπουδαστικό κίνημα (ανυπαρξία

πανελλαδικών φοιτητικών οργάνων,

απαξίωση των συνελεύσεων, πελατειακές

σχέσεις), δημιουργήθηκε στις 6/11/2009 το

Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ).

Η ανάγκη για ένα δευτεροβάθμιο συντονι-

στικό όργανο, το οποίο θα οργανώνει και θα

καθοδηγεί τους αγώνες του φοιτητικού κινή-

ματος σε πανελλαδικό επίπεδο, δεν χωρ-

ούσε αναβολή. Οι 700 και πλέον αντιπρόσω-

ποι, από πανεπιστήμια και ΤΕΙ όλης της Ελλά-

δας, που συμμετείχαν στην ιδρυτική συνέ-

λευση του ΜΑΣ, αποφάσισαν να προχωρή-

σουν στην ανασύνταξη του φοιτητικού κινή-

ματος, δίνοντας υπόσχεση αγώνα και

συνέχιση της πάλης για την υπεράσπιση των

κεκτημένων των φοιτητών. Το ΜΑΣ, στο

πλευρό του ΠΑΜΕ, του ταξικού

συνδικαλιστικού κινήματος και με το οργανω-

μένο κίνημα των μαθητών (Συντονιστικό

Αγώνα Σχολείων Αθήνας), καλείται τώρα και

εν μέσω οικονομικής κρίσης, να μην αφήσει

την κυβέρνηση να διαλύσει ότι με κόπο έχει

κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια το φοιτ-

ητικό κίνημα.

Εμείς, ως Κύπριοι φοιτητές, δεν πρέπει να

μένουμε αμέτοχοι σε όλα όσα διαδρα-

ματίζονται, αφού η αξία των πτυχίων των

ελληνικών πανεπιστημίων, όπως και το κό-

στος σπουδών, μας αφορά άμεσα. Ως

μέρος του ελληνικού φοιτητικού κινήματος,

καλούμαστε να εμπιστευτούμε το ΜΑΣ, το

οποίο μάχεται για να μην εφαρμοστεί ο νό-

μος-πλαίσιο που επέβαλε η κυβέρνηση του

ΠΑΣΟΚ και να σταθούμε στο πλάι του. Το

ΜΑΣ, είναι η μόνη δύναμη στα πανεπιστήμια

και τα ΤΕΙ, που διεκδικεί καθημερινά στους

δρόμους και στις σχολές το αίτημα μας για

Ενιαία Ανώτατη Δημόσια και Δωρεάν παιδεία

και αντιστέκεται στα όσα διακηρύσσει η

«διαδικασία της Μπολόνια».

Όσοι επιχειρούν να αποτελειώσουν μια και

καλή τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, θα

ξαναβρούν μπροστά τους, τους φοιτητές

ενωμένους, σαν μια γροθιά. Η μη εφαρ-

μογή του νέου νόμου-πλαισίου, θα είναι

νίκη για το φοιτητικό κίνημα σε όλη την

Ευρώπη. Ο κόσμος δεν άλλαξε, ούτε θα

αλλάξει ποτέ, με κουβέντες. Αλλάζει μόνο

με συνεχή πάλη και αγωνιστικότητα. Ανα-

νεώνουμε λοιπόν το ραντεβού μας, στο

δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης. Η

νίκη, θα είναι δική μας!

Συνδικαλιστικό Γραφείο

Χρυστάλλα Ζέζου

Φιλοσοφική | 3ο έτος

11

Οκόσμος του ποιοτικού κινηματο-

γράφου είναι φτωχότερος. O πα-

τέρας των διασημότερων Ελλή-

νων, του Ζορμπά και της Στέλλας, ο

Μιχάλης Κακογιάννης, έφυγε από τη ζωή

στις 25 Ιουλίου, σε ηλικία 89 χρονών.

Έφυγε, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα

πλούσιο καλλιτεχνικό έργο και ένα κοι-

νωφελές ίδρυμα για τη μελέτη και διά-

δοση των δύο τεχνών, του θεάτρου και

του κινηματογράφου, που ο Μιχάλης Κα-

κογιάννης υπηρέτησε με λατρεία και πά-

θος.

Ο Μιχάλης Κακογιάννης γεννήθηκε στη

Λεμεσό στις 11 Ιουνίου 1922. Σπούδασε

Νομική, Δραματικές Τέχνες και σκηνοθ-

εσία στο Λονδίνο. Σχεδόν ολόκληρο το

διάστημα που βρισκόταν στο Λονδίνο,

εργάστηκε στην ελληνική υπηρεσία του

BBC, στην αρχή ως μεταφραστής και εκφ-

ωνητής και αργότερα ανέλαβε τη διεύθυ-

νση της εκπομπής «Κυπριακή Ώρα». Πα-

ράλληλα, άρχισε να δουλεύει επαγγελμα-

τικά ως ηθοποιός με κορύφωση την εμφά-

νισή του στον πρωταγωνιστικό ρόλο του

«Καλιγούλα».

Η γνωριμία του με το Δημήτρη Χορν και η

σχέση τους, τον έφερε κοντά και στην

Έλλη Λαμπέτη και έτσι «γεννήθηκε» το

«Κυριακάτικο ξύπνημα», το 1954. Η προ-

βολή της ταινίας στις Κάννες και η επι-

λογή να ανοίξει αυτή το φεστιβάλ του

Εδιμβούργου, έβαζαν παράλληλα τις

βάσεις για μια μεγάλη διεθνή καριέρα.

Ακολούθησαν η «Στέλλα», το 1955, μια

ταινία – μύθος, με τη Μελίνα Μερκούρη, η

οποία απέσπασε βραβείο χρυσής σφ-

αίρας καλύτερης ξένης ταινίας, από την

επιτροπή ανταποκριτών ξένου τύπου στο

Hollywood, «Το κορίτσι με τα μαύρα», που

παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ των Καννών

το 1956 και «Το τελευταίο ψέμα», το 1958.

Αργότερα, το 1962, ήρθαν η «Ηλέκτρα» με

την Ειρήνη Παπά, ταινία που χρηματοδο-

τήθηκε από τη United Artists και απέσπασε

πάρα πολλά βραβεία και ο «Ζορμπάς» με

τον οποίο εδραίωσε απόλυτα την καριέρα

του. Μετά τον «Ζορμπά», άρχισε να εργά-

ζεται στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική,

ανεβάζοντας κλασικό ρεπερτόριο, όπερα

και τραγωδίες, ενώ έχει γράψει και στίχους

γνωστών ελληνικών τραγουδιών, όπως το

«Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι», το

«Εφτά τραγούδια θα σου πω» και άλλα

πολλά.

Σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας, ο Κακο-

γιάννης απουσίαζε από την Ελλάδα. Την

21η Απριλίου, 1967, έκανε δηλώσεις στα

γαλλικά ραδιόφωνα ενάντια στη Χούντα

των Συνταγματαρχών και συνεργάστηκε

με τη Μελίνα Μερκούρη στον αντιδικτα-

τορικό αγώνα. Μόλις είχε σκηνοθετήσει

τον «Οιδίποδα Τύραννο» για το Εθνικό Θέα-

τρο της Ιρλανδίας, έμαθε για την τούρκικη

εισβολή στην Κύπρο. Έτσι, ήρθε στο νησί

και γύρισε το ντοκιμαντέρ «Αττίλας

1974», που υπήρξε κορυφαία στιγμή στην

καριέρα του, εκφράζοντας την πολιτική

και κοινωνική διάσταση της προδοσίας

και της εισβολής.

Το 1976, σκηνοθέτησε το έργο «Ιφιγένεια».

Ακολούθησαν τα έργα «Γλυκιά πατρίδα», το

1986, το «Πάνω κάτω και πλαγίως», το 1992

και «Ο βυσσινόκηπος», το 1999. Η τελευ-

ταία παράσταση που σκηνοθέτησε ήταν ο

«Κοριολανός» το 2005.

Το 2004, ο Μιχάλης Κακογιάννης, συνέ-

στησε το κοινωφελές ίδρυμα με την επων-

υμία «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης», με

σκοπό τη μελέτη, την υποστήριξη και τη διά-

δοση των τεχνών του θεάτρου και του κιν-

ηματογράφου, καθώς και την καταγραφή

και διαφύλαξη των δημιουργημάτων των

τεχνών αυτών. Το ίδρυμα, αποτελεί ένα

πολύ σημαντικό θεσμό για τον πολιτισμό

της Ελλάδας και της Κύπρου.

Για την προσφορά του, ο Μιχάλης Κακο-

γιάννης τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις στην

Ελλάδα, στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Τι-

μήθηκε με τον Ταξιάρχη του Χρυσού

Φοίνικα (Ελλάδα), τον Ταξιάρχη των Γραμ-

μάτων και Τεχνών (Γαλλία), τον Μεγαλόστα-

υρο του Τάγματος του Μακαρίου του Γ’

(Κύπρος) και το Special Grand Prix of the

Americas (Μόντρεαλ). Βραβεύτηκε επίσης

από την Ακαδημία Αθηνών, από το Φεστι-

βάλ Θεσσαλονίκης κ.ά. Αναγορεύτηκε δι-

δάκτωρ Τεχνών στο Columbia College (Σι-

κάγο) και επίτιμος διδάκτωρ στο Πανεπιστή-

μιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και

στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσα-

λονίκης.

Ο εμπνευσμένος δημιουργός, που

κατόρθωσε να βγάλει την Ελλάδα εκτός

συνόρων, καταγράφοντας με ποιητικό ρεα-

λισμό το πνεύμα των ανθρώπων της, έζ-

ησε στην κυριολεξία χίλιες ζωές, μέσα από

τους ήρωες που ζωντάνεψε στη μεγάλη οθ-

όνη, αλλά και τη σκηνή του θεάτρου. Το

έργο του είναι άρρηκτα δεμένο με τη ζωή,

μέσα από ένα βαθύ κοινωνικό ρεαλισμό,

αντλώντας τα θέματά του από τη λαϊκή θε-

ματολογία. Ήταν άνθρωπος προοδευτικός

που κινείτο στον χώρο της ευρύτερης αρι-

στεράς. Αρνήθηκε το Χόλυγουντ και τη

δόξα του, για τον κινηματογράφο και το

θέατρο της ποιότητας. Προτίμησε να

ασχοληθεί με τις τέχνες που αγα-

πούσε, τις οποίες υπηρέτησε με ζήλο,

περιφρονώντας τα πλούτη και τη

δόξα και αυτό πρέπει να αποτελεί φω-

τεινό παράδειγμα για όλους τους ανθ-

ρώπους των τεχνών και του πολιτι-

σμού, σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Πολιτιστικό Γραφείο

Χάρης Καρμέλλος

Μαθηματικό | 3ο έτος

15

Οκτώβριος 1974. Η Κύπρος μαζεύει τα

κομμάτια της από το δίδυμο έγκλημα

του πραξικοπήματος και της εισβολής.

O Ελληνικός λαός, κάτω από τα νύχια των ιμπερια-

λιστών, προσπαθεί να απαλλαγεί από τα κατάλοιπα

που του άφησε η Αμερικανοκίνητη Χούντα.

Οι προοδευτικοί και δημοκρατικοί φοιτητές στην

Ελλάδα, παραμένουν στο περιθώριο. Μέσα σε αυ-

τές τις συνθήκες και κάτω από την απειλή κάθε

λογής φασιστικού και εθνικιστικού στοιχείου, μια

χούφτα δημοκρατικών Κυπρίων φοιτητών, απο-

φασίζουν να ορθώσουν το ανάστημα τους και

ν’ αγωνιστούν για τον τόπο μας, τον λαό μας

και όλους τους Κύπριους φοιτητές. Κάπως έτσι,

γεννιέται η Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών. Η πα-

ράταξη της αριστεράς στο κυπριακό φοιτητικό

κίνημα.

Η Προοδευτική, από την ίδρυση της κιόλας,

βρέθηκε αντιμέτωπη με τους μέχρι τότε συνε-

ργάτες και υμνητές της Χούντας. Όταν οι αμερι-

κανοκίνητοι συνταγματάρχες κατέλαβαν την εξου-

σία τον Απρίλη του 1967, η ΟΕΦΕΚ (Ομοσπονδία

Φοιτητικών Ενώσεων Κύπρου), στην οποία συμμε-

τείχε και η ΕΦΕΚ Αθήνας (Εθνική Φοιτητική Ένωση

Κυπρίων), πέφτει στα χέρια της Χούντας. Τον

Ιούνιο του 1967, ο στρατιωτικός διοικητής της Αθή-

νας, καθαιρεί το Συμβούλιο της ΕΦΕΚ Αθήνας και

διορίζει νέο Δ.Σ. από φιλοχουντικά στοιχεία. Πα-

ράλληλα, ιδρύεται η «Δράσις» (πρόδρομος του

σημερινού εθνικιστικού Δράσις-ΚΕΣ), από μια

ομάδα δηλωμένων φιλοχουντικών, πίσω από τους

οποίους βρίσκεται ο Γρίβας. Καθ’ όλη την περίοδο

της δικτατορίας, το Δ.Σ. της «Δράσις», αποτελεί και

το Δ.Σ. της ΕΦΕΚ. Η «Δράσις», ανταποδίδει την

αμέριστη οικονομική στήριξη που έχει από τη

Χούντα με καταδόσεις δημοκρατικών Κύπριων

φοιτητών στην Ασφάλεια, οι οποίοι αποκλείονται

από τις φοιτητικές εστίες ή υπόκεινται σε διώξεις.

Τα διοριζόμενα από τη Χούντα Δ.Σ. της ΕΦΕΚ Αθή-

νας και Θεσσαλονίκης, αλλά και της ΟΕΦΕΚ, δρ-

ουν ως πειθήνια όργανα της Χούντας και συμμε-

τέχουν ενεργά στην υπόσκαψη του Προέδρου Μα-

κάριου, συμβάλλοντας έτσι στα σχέδια των ιμπε-

ριαλιστών για διαμελισμό και ΝΑΤΟποίηση της

πατρίδας μας. Εξάλλου, η ΟΕΦΕΚ, με ανα-

κοίνωση της στις 15/1/1973, τάσσεται υπό τις δια-

ταγές του Διγενή, ενώ η ΕΦΕΚ Αθήνας, σε ειδική

συνεδρία για το θάνατο του «Αρχηγού», αποφ-

ασίζει «εκατό Κύπριοι φοιτητές να κατέλθουν εις

Κύπρον και να ενταχθούν εις τας τάξεις της ΕΟΚΑ

(δηλαδή της ΕΟΚΑ Β’) προς συνέχιση του αγώνος»

Τα σχέδια του ΝΑΤΟ για διαμελισμό της

Κύπρου, μπαίνουν σε εφαρμογή τον Ιούλιο του

1974, με το προδοτικό πραξικόπημα κατά του

Μακαρίου και την άνοδο του αρχιπροδότη Σαμ-

ψών, τον οποίο οι Δρασίτες υποδέχονται με τιμές,

στέλλοντας μάλιστα και συγχαρητήρια στην

«κυβέρνηση» του. Οι Δρασίτες, ούτε μετανόη-

σαν, ούτε βέβαια απολογήθηκαν ποτέ, για το

γεγονός ότι συνέργησαν στο έγκλημα κατά της

Κύπρου. Αντίθετα, ξεκινούν μια νέα εκστρατεία

για να περιέλθει το φοιτητικό κίνημα ξανά στα

χέρια τους. Η Προοδευτική, αν και δεχόταν

συνεχώς επιθέσεις και προπηλακισμούς από τα

εθνικιστικά και φασιστικά στοιχεία, όχι μόνο δε

λύγισε, αντιθέτως ρίζωσε, θέριεψε, μαζικοποι-

ήθηκε και κατάφερε να αναδειχθεί στο με-

γαλύτερο πόλο δημοκρατίας μέσα στο φοιτ-

ητικό κίνημα. Μέσα από σκληρούς αγώνες, μαζί

με τις άλλες δημοκρατικές παρατάξεις, πάλεψε και

κατάφερε να εκδημοκρατικοποιήσει την ΕΦΕΚ Αθ-

ήνας, που δυστυχώς πριν λειτουργούσε ως πα-

ράρτημα του ακροδεξιού Δράσις-ΚΕΣ.

Αυτά ήταν τα πρώτα βήματα της Προοδευτικής,

που σήμερα αγκαλιάζει και αγκαλιάζεται από χιλιά-

δες φοιτητές σε όλους τους χώρους σπουδών.

Δεν είναι ψέμα δε ότι, όλα τα κεκτημένα των

φοιτητών, έχουν την σφραγίδα της Προοδευτι-

κής. Η παράταξη της Αριστεράς, μέσα από τον μα-

ζικό της χαρακτήρα, καταφέρνει να αφουγκράζε-

ται και να αναδεικνύει όλα τα προβλήματα που

απασχολούν τον φοιτητόκοσμο, σε όποιο χώρο και

αν σπουδάζουν. Σε καιρούς που τα φοιτητικά κεκ-

τημένα, δέχονταν ανελέητη επίθεση, ειδικότερα

από τη κυβέρνηση του ΔΗΣΥ, η Προοδευτική

έδωσε μάχες για τη φοιτητική χορηγία και ήταν

αυτή που αγωνίστηκε για την ίδρυση δημόσιου

πανεπιστήμιου στην Κύπρο. Η Προοδευτική,

εξάλλου, είναι η παράταξη που αγωνίζεται για την

αναβάθμιση της κρατικής φοιτητικής μέριμνας,

έτσι ώστε να καλύπτει πρώτιστα τις ανάγκες των

φοιτητών που προέρχονται από τα φτωχά λαϊκά

στρώματα, αλλά και για όλα όσα απασχολούν τους

φοιτητές.

Εδώ και 37 χρόνια, o λαός μας υποφέρει από

την τουρκική κατοχή της μισής μας πατρίδας. Η

Προοδευτική, παλεύει σταθερά στο πλευρό του

λαού μας για να απαλλαχτούμε μια και καλή από

την κατοχή και τον εποικισμό των εδαφών μας,

αλλά και για την αποτροπή της διχοτόμησης του τό-

που και του λαού μας. Παλεύουμε αταλάντευτα

και ανυποχώρητα, για λύση διζωνικής δικοινοτι-

κής ομοσπονδίας με μια κυριαρχία, μια ιθαγέ-

νεια, μια διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική

ισότητα των δύο κοινοτήτων, όπως αυτή καθο-

ρίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Ενώ οι

παρατάξεις της δεξιάς και της ακροδεξιάς, Πρωτο-

πορία και Δράσις-ΚΕΣ, μπολιάζουν τους φοιτητές

με το δηλητήριο του μίσους και του εθνικισμού,

εμείς μιλούμε για αδελφοσύνη μεταξύ Ελληνοκ-

υπρίων και Τουρκοκυπρίων. Όταν οι άλλοι σπέρ-

νουν τα ζιζάνια της διχόνοιας, εμείς αγωνιζόμαστε

για ενότητα και σύμπνοια του λαού μας.

Η Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών, σήμερα, 37 χρ-

όνια από την ίδρυση της, έχει καταφέρει από μια

χούφτα φοιτητών, να αναδεικνύεται πρώτη

δύναμη στις συνειδήσεις των φοιτητών σε

όλους τους χώρους σπουδών συνολικά. Πιστοί

στην ένδοξη ιστορία και τους αγώνες μας, δίνουμε

υπόσχεση στους φοιτητές, ότι δεν θα

σταματήσουμε εδώ. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα

μας για απελευθέρωση και επανένωση του τό-

που μας, για το δικαίωμα του κάθε νέου στη

μόρφωση και τη δουλειά, για τα δικά μας

όνειρα και για το μέλλον που μας αξίζει!

Συνδικαλιτιστικό Γραφείο

Ιάκωβος Ττοφαρή

ΝΟΠΕ | 1ο έτος

Η Προοδευτική στις σχολές...

Κατα την διάρκεια των εγγραφών των πρωτοετών

συμφοιτητών μας, παρουσιάστηκαν αρκετά προβ-

λήματα σε κάποιες γραμματείες των Ελληνικών

Πανεπιστημίων και ΤΕΙ (ειδικά στο ΤΕΙ Αθήνας).

Το πρόβλημα ανέκυψε από το γεγονός ότι το Υπο-

υργείο Παιδείας της Ελλάδας, έστειλε προς τις γρ-

αμματείες των Σχολών μια εγκύκλιο με οδηγίες

για την εγγραφή των πρωτοετών, οι οποίες ήταν

αδιευκρίνιστες, προκαλώντας σε πολλές περι-

πτώσεις σύγχυση. Η Προοδευτική, όντας στο πλάι

των φοιτητών στα μικρά και στα μεγάλα προβλή-

ματα τους, επικοινώνησε με το Υπουργείο Παι-

δείας της Κύπρου και διαβίβασε τα προβλήματα

που προέκυψαν με τα δικαιολογητικά εγγραφής

των Κυπρίων φοιτητών. Η Υπηρεσία Εξετάσεων

του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου, μετά το

διάβημα της Προοδευτικής, απέστειλε διευκρινι-

στική επιστολή στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, έτσι

ώστε να διεξαχθούν ομαλά οι εγγραφές στη

συνέχεια. Η άμεση παρέμβαση της Προοδευτικής,

βοήθησε αρκετούς πρωτοετείς συμφοιτητές μας

να προχωρήσουν κανονικά με την εγγραφή τους,

χωρίς να προκύψουν άλλα προβλήματα.

>>Για προβλήματα που υπάρχουν στη σχολή σου και

θα ‘θελες να αναδειχθούν μέσα από τη στήλη μας,

επικοινώνησε μαζί μας στο:

proodeftiki.athinas@gmail.com

ΜΑΖΙ ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ

ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ