DE FILMFREAK DISTRIBUTIE / REMAIN IN LIGHT PRESENTEREN

CLOUDS OF SILS MARIA

een film van Olivier Assayas met Juliette Binoche, Kristen Stewart en Chloë Grace Moretz

releasedatum: 11 september 2014

premièretheaters: Cinecenter, FilmHallen, Rialto, Pathé Tuschinski, Pathé City (Amsterdam), LantarenVenster (Rotterdam), Louis Hartlooper Compex (Utrecht), Filmschuur (Haarlem), Filmtheater Hilversum, Lumière (Maastricht), Plaza Futura (Eindhoven), Chassé (Breda),

ForumImages (Groningen), De Lieve Vrouw (Amersfoort), Slieker (Leeuwarden)

  2  

PRAKTISCH

RELEASEDATUM

11 september 2014

PERSVOORSTELLINGEN

woensdag 27 augustus, 10.30, Het Ketelhuis (Amsterdam)

DISTRIBUTIE De Filmfreak Distributie i.s.m.

Remain in Light Van Hallstraat 54

1051 HH Amsterdam 020 4864940

BOEKINGEN Joop Verdenius en Katrien Lamers

joop@filmfreaks.nl | katrien@filmfreaks.nl 020 4864940 | 06 41378138

PERS The Publicity Company i.s.m. Remain in Light

Natasja Wielandt natasja@publicy.nl

020 6127000

www.filmfreaks.nl www.remaininlight.nl www.remaininlight.be

  3  

SYNOPSIS

Op het hoogtepunt van haar internationale carrière wordt actrice Maria Enders (Juliette Binoche) gevraagd voor de hoofdrol in het toneelstuk dat haar twintig jaar eerder beroemd maakte. Destijds speelde ze Sigrid, een verleidelijke jonge vrouw die haar oudere baas Helena in een spel van liefde tot zelfmoord drijft. Nu krijgt ze de rol van de oudere, gefrustreerde Helena aangeboden. Voor de repetities reist Maria met haar assistente en vriendin Valentine (Kristen Stewart) naar Sils Maria, een afgelegen plaatsje in de Alpen. Jo-Ann Ellis (Chloë Grace Moretz), een Hollywoodsterretje dat voortdurend in schandalen is verwikkeld, zal de rol van Sigrid spelen. Oog in oog met het gezicht van jeugd en ambitie, ziet Maria zich geconfronteerd met de eindigheid van haar eigen carrière en tast ze de grenzen van vriendschap en liefde af.

CLOUDS OF SILS MARIA OP FACEBOOK: www.facebook.com/cloudsofsilsmaria

  4  

SPECIFICATIES

LAND: Zwitserland, Frankrijk, Duitsland

JAAR: 2014

DUUR:

124 minuten

BIOSCOOPFORMAAT: 2.35 : 1

GELUID: Engels

ONDERTITELING:

Nederlands

  5  

DIRECTOR’S NOTES

This film, which deals with the past, our relationship to our own past, and to what forms us, has a long history. One that Juliette Binoche and I implicitly share. We first met at the beginning of both our careers. Alongside André Téchiné, I had writ-ten Rendez-vous, a story filled with ghosts where, at age twenty, she had the lead role. Even then, the film looked at the Invisible and the path a young actress takes towards the attaining fulfillment in a role. Since then, our paths have run parallel, only crossing much later when we shot Summer Hours together in 2008. It was Juliette who had first had the feeling there was some missed opportunity, or ra-ther film, that remained virtual in our shared history, and that would bring both of us back to the essential. With this same intuition in mind, I began taking notes, then breathing life into characters, and then into a story that had been waiting to exist for a long time. Writing is a path, and this one is found at dizzying heights, of time suspended between origin and becoming. It is no surprise that it inspired in me images of mountainscapes and steep trails. There needed to be Spring light, the transparency of air, and the fogs of the past, those of the Cloud Phenomena of Maloja. A path that both brought me back to where everything started, for Juliette and myself, and where we find ourselves today, in our questions about the present, and especially the future. Maria Enders is an actress. With her assistant, Valentine, they explore the wealth and complexity of characters created by Wilhelm Melchior – characters who still have yet to give up all their secrets, even twenty years later. But it is not so much about theatre and its illusions, nor about the meanderings of ficti-on, so much as it is about the Human, of the simplest and most intimate kind. In this respect, words, those written by authors, those that actors appropriate, those that spectators allow to resonate within themselves, evoke nothing other than the questions we all ask ourselves, everyday, in our own interior monologues. Yes, of course, theatre is life. And even a little better than life, because it unveils gran-deur in the best of situations and the worst, in the trivial and in our dreams.

  6  

In this sense, Maria Enders is neither Juliette Binoche nor myself. She is each of us through this necessity to revisit the past – not to elucidate it, but rather to find the keys to our identity, which has made us who we are, and which continues to push us for-ward. She peers into the void and observes the young woman she was at age 20. At heart, she’s still the same, but the world has changed around her, and her youth has fled – youth as virginity, as discovery of the world. This does not come around twice. On the other hand, we never forget what our youth has taught us: this constant rein-vention of the world, the deciphering of hypercontemporary reality and the price one must pay to be part of it. Giving every new time the urgency and danger of a first time. It is the confrontation between the past and present of a landscape that appeared to me as an ideal setting for a comedy – or drama, depending on the perspective one chooses – of an actress diving into the abyss of time, either out of professional or moral obligation, rather than desire. When we stare into this void, it does not reflect much aside from our own image, frozen in the absolute present. This snapshot is at the heart of Sils Maria. Maria Enders discovers herself to be diffracted into a thousand avatars that resonate in the virtual world of fame – and detestation – of modern media. This is where the border between the most intimate, the most pathetically banal, and virtual public space is era-sed. We look for it, but cannot find it. Perhaps it simply no longer exists. Is Maria Enders the young girl who once played Sigrid in Wilhelm Melchior’s film, is she the adult, the mature woman that other people see her as being; or perhaps is she still one of the characters she embodied, or another of the faces that appear when one ty-pes her name in Google Images or on YouTube? Is there anything she can still cling to, if not the secret of her own privacy, the one place where time cannot leave its trace? The place where it can only flow, like the Cloud Phenomena of Maloja? Very early on, I thought of clouds, of the sky above the Engadin Valley, of how simultaneously immuta-ble and moving a landscape can be, which is both intimidating and so human. It is strangely inscribed in time, and has witnessed all the beings who have roamed through it, merged with it, from every period. And who have experienced its dizzying heights. In 1924, at the dawn of cinema, Arnold Fanck, one of the pioneers of mountain photo-graphy, filmed the strange Cloud Phenomena of Maloja where mountaintops, clouds and the wind all mix together abstractly, evoking classical Chinese painting. He shot it in black and white, and the only form in which it now exists is a worn and scratched-up print. In a word, a memory of what might have been and onto which time, in turn, has engraved itself. It is nevertheless unsettling to feel an intimate and mysterious truth in these spaces, despite (or thanks to) the filters that separate us from them. They re-veal themselves through a remote subjectivity, with nearly a century between us. Is this not the exact process of art, which reproduces the world but though a singular gaze, which takes away as much as it reveals, indifferently bringing to light the visible and invisible?

  7  

CAST

MARIA ENDERS Juliette Binoche VALENTINE Kristen Stewart

JO-ANN ELLIS Chloë Grace Moretz KLAUS DIESTERWEG Lars Eidinger CHRISTOPHER GILES Johnny Flynn

ROSA MELCHIOR Angela Winkler PIERS ROALDSON Brady Corbet

  8  

CREW

 

REGIE & SCENARIO Olivier Assayas PRODUCER Charles Gillibert

CO-PRODUCERS Karl Baumgartner, Thanassis Karathanos, Jean-Louis Porchet, Gérard Ruey

EXECUTIVE PRODUCER Sylvie Barthet ASSOCIATE PRODUCER Antoun Sehnaoui

CINEMATOGRAFIE Yorick Le Saux PRODUCTION DESIGN François Renaud Labarthe

GELUID Daniel Sobrino KOSTUUMS

MONTAGE CASTING

ASSISTENT REGIE

Jurgen Doering Marion Monnier Antoinette Boulat & Anja Dihrberg Dominique Delany

SCRIPT SUPERVISOR Christelle Meaux MAKE-UP Frédérique Ney

HAAR STILIST Morgane Bernhart

  9  

OVER OLIVIER ASSAYAS

Ol iv ier Assayas – Regisseur Olivier Assayas (°25 januari 1955 – Frankrijk) werd vanaf de jaren 90 een van Frankrijks sleutelfiguren op gebied van film. Als voormalig recensent bij “Cahiers du Cinema” en die-hard cinefiel maakt hij nu zowel persoonlijk als refererend werk naar films van regis-seurs die hij aanbidt. Hij kreeg de smaak te pakken toen hij zijn vader moest ondersteu-nen als ghostwriter voor tv-serie Maigret, die kampte met een slechte gezondheid. Assayas regisseerde / schreef onder andere:

o Clouds of Sils Maria (2014) o Après Mai (2012) o Carlos (2010) o L’heure d’été (2008) o Boarding Gate (2007) o Clean (2004) o Demonlover (2002) o Les destinées sentimentales (2000) o Fin août, début septembre (1999) o Irma Vep (1996) o L’eau froide (1994) o Une nouvelle vie (1993) o Désordre (1986)

  10  

OVER JULIETTE BINOCHE

Jul iette Binoche – MARIA ENDERS Juliette Binoche (1964) mag tot een van de meest bekende gezichten van de Franse filmwereld gerekend worden, met inmiddels al meer dan veertig speelfilms op haar naam. Haar carrière begint op school, waar ze als tiener al op de planken staat. Op haar ze-ventiende regisseert ze een toneelproductie en neemt daarnaast ook de hoofdrol voor haar rekening. Ze genoot ook heel kort een opleiding aan de Conservatoire National Supérieur d’Art Dramatique. In de vroege jaren 80 dienen zich de eerste kleine rolletjes aan. Al vroeg in haar carrière valt Binoche op bij levende legende Jean-Luc Godard, die haar cast in Je vous salue, Mary (1985). Met haar rol in André Téchiné’s Rendez-vous (1985) sleept ze een César-nominatie binnen, iets wat ze een jaar later nog eens over doet met haar rol in Mauvais sang van Leos Carax, nog altijd een van haar meest gewaardeerde optredens. Ook internationaal trekt Binoche de aandacht wanneer ze met The Unbearable Light-ness of Being (1988) haar eerste Engelstalige rol neerzet. Voor haar indrukwekkende prestaties in Carax’ Les amants du Pont-Neuf (1991) en Louis Malle’s Damage (1992) wordt Binoche resepectievelijk een derde en vierde maal voor een César genomineerd. In de jaren 90 zet Binoche’s stormachtige carrière zich voort. Ze speelt in dé Europese arthouse-sensatie van het decennium, Krysztof Kieslowski’s drieluik Trois couleurs. Voor haar hoofdrol in het eerste deel, Trois couleurs: Bleu, wint ze de César voor beste actrice én de acteursprijs van het filmfestival van Venetië. In 1996 wint ze met haar optreden in succesfilm The English Patient zowel de Oscar als de BAFTA voor beste bijrol. Ook wint ze de prijs voor beste actrice tijdens het filmfesti-val van Berlijn. In 2000 speelt ze alweer de hoofdrol in een internationale arthousehit: Chocolat van Lasse Hallström. En opnieuw wordt Binoche genomineerd voor een Os-car. In hetzelfde jaar speelt ze de hoofdrol in een heel ander soort film: Michael Hane-ke’s Code Inconnu.

  11  

In de daarop volgende jaren werkt Binoche met regisseurs als Patrice Leconte, John Boorman. Abel Ferrara, Hou Hsiao-Hsien, Cédric Klapisch en Anthony Minghella. Ze wordt voor een zevende en achtste keer voor een César genomineerd, alsook voor een European Film Award en een British Independent Film Award. Ze werkt opnieuw met Michael Haneke, ditmaal voor diens succesvolle Caché. In 2008 werkt Binoche voor het eerst met de Franse regisseur Olivier Assayas wanneer ze de hoofdrol speelt in diens drama L’heure d’été. Voor haar hoofdrol in Copie con-forme van Abbas Kiarostami wint ze in 2010 de acteursprijs van het filmfestival van Cannes. Hiermee is ze de eerste actrice ooit die bekroond is op de drie belangrijkste Europese filmfestivals: Berlijn, Cannes en Venetië. Recent valt Binoche op met haar rollen in Elles (2011), David Cronenbergs Cosmopolis (2012) en de titelrol in Bruno Dumonts Camille Claudel 1915. En dit jaar is ze te zien in de Hollywood-blockbuster Godzilla, en benadrukt ze nogmaals haar diversiteit in Clouds of Sils Maria. FILMOGRAFIE o 2014 CLOUDS OF SILS MARIA van Olivier Assayas

GODZILLA van Gareth Edwards o 2013 CAMILLE CLAUDEL 1915 van Bruno Dumont o 2012 COSMOPOLIS van David Cronenberg o 2011 ELLES van Malgorzata Szumowska o 2010 CERTIFIED COPY van Abbas Kiarostami o 2008 SUMMER HOURS van Olivier Assayas

PARIS van Cédric Klapisch o 2007 DAN IN REAL LIFE van Peter Hedges

DISENGAGEMENT van Amos Gitai FLIGHT OF THE RED BALLOON van Hou Hsiao-Hsien

o 2006 BREAKING AND ENTERING van Anthony Minghella o 2005 MARY van Abel Ferrara

CACHE van Michael Haneke o 2004 IN MY COUNTRY van John Boorman o 2002 JET LAG by Danièle Thompson o 2000 CODE UNKNOWN van Michael Haneke

THE WIDOW OF SAINT-PIERRE van Patrice Leconte o 1999 CHILDREN OF THE CENTURY van Diane Kurys o 1998 ALICE ET MARTIN van André Téchiné o 1996 THE ENGLISH PATIENT van Anthony Minghella o 1995 THE HORSEMAN ON THE ROOF van Jean-Paul Rappeneau o 1993 THREE COLORS: BLUE van Krzysztof Kieslowski o 1992 DAMAGE van Louis Malle o 1991 THE LOVERS ON THE BRIDGE van Léos Carax o 1988 THE UNBEARABLE LIGHTNESS OF BEING van Philip Kaufman o 1986 BAD BLOOD van Léos Carax o 1985 RENDEZ-VOUS van André Téchiné o 1985 HAIL MARY van Jean-Luc Godard

  12  

OVER KRISTEN STEWART

Kristen Stewart – VALENTINE Kristen Stewart (1990) groeit op in Los Angeles als kind van ouders die werkzaam zijn in de filmindustrie. Van kinds af aan is zij er van overtuigd dat ook haar een carrière in Hol-lywood te wachten staat, hoewel ze eerder denkt aan een baan achter de schermen, bij voorkeur als scenarioschrijver en regisseur. Toch is Stewart pas acht jaar oud wanneer ze haar eerste acteerbaantje binnensleept. Het gaat om een klein rolletje in een tv-film, waarop verschillende andere kleine rollen volgen. In het nieuwe millennium speelt ze achtereenvolgens de dochter van Patricia Clarkson (The Safety of Objects, 2001) en Jodie Foster (Panic Room van David Fincher, 2002). Voor die laatste rol wordt ze genomineerd voor een Young Artist Award. Er zul-len meer nominaties volgen. Na Panic Room raakt de carrière van de inmiddels 12-jarige actrice in een stroomver-snelling. Er komen steeds meer rollen op haar pad, zoals in thriller Cold Creek Manor (2003), waarin Dennis Quaid en Sharon Stone haar ouders spelen. Naar school gaat Stewart inmiddels niet meer. Ze krijgt thuis les tussen de filmopnamen door. In 2004 wordt ze voor het eerst in de hoofdrol gecast. In zowel actiekomedie Catch That Kid als drama Speak overtuigt Stewart in een dragende rol. Er zijn hier en daar recensenten die Stewarts talent al vroeg weten op te merken. Toch duurt het nog tot 2008 voordat de jonge actrice definitief doorbreekt. Na een kleine maar opvallende rol in Sean Penns Into the Wild wacht Stewart wereldwijde roem met haar vertolking van Bella Swan in tienerfilm Twilight, een waar fenomeen in de biosco-pen. Een jaar later volgt coming of age-komedie Adventureland, waarin Stewart tomboy Em speelt, een personage waar het door Jesse Eisenberg gespeelde hoofdpersonage als een blok voor valt, net als menig filmcriticus. Er volgen nog vier Twilight-films, en tussendoor kiest Stewart voor uitdagende rollen in zowel grote Hollywood-producties als kleinere indies. Zo vertolkt ze de jonge Joan Jett in The Runaways, staat ze tegenover James Gandolfini als een cynische stripper in Welcome to the Rileys en speelt ze een meer weerbare versie van Sneeuwwitje in actie-sprookje Snow White and the Huntsman.

  13  

Na het sluiten van de Twilight-reeks in 2012 speelt Stewart in Jack Kerouac-verfilming On the Road en kruipt ze in de huid van een jonge soldaat in Camp X-Ray. Haar rol in Clouds of Sils Maria, is volgens menig filmcritici wereldwijd de beste rol van haar carriè-re tot nu toe. En de 24-jarige actrice staat nog een lange en vruchtbare loopbaan te wachten. FILMOGRAFIE o 2014 CLOUDS OF SILS MARIA van Olivier Assayas

ANESTHESIA van Tim Blake Nelson CAMP X-RAY van Peter Sattler

o 2012 THE TWILIGHT SAGA: BREAKING DAWN - PART 2 van Bill Condon SNOW WHITE AND THE HUNTSMAN van Rupert Sanders

ON THE ROAD van Walter Salles o 2011 THE TWILIGHT SAGA: BREAKING DAWN - PART 1 van Bill Condon o 2010 THE TWILIGHT SAGA: ECLIPSE van David Slade

THE RUNAWAYS van Floria Sigismondi o 2009 THE TWILIGHT SAGA: NEW MOON van Chris Weitz o 2008 TWILIGHT van Catherine Hardwicke o 2007 INTO THE WILD van Sean Penn o 2002 PANIC ROOM van David Fincher

  14  

OVER CHLOË GRACE MORETZ

Chloë Grace Moretz – JO-ANN ELLIS Chloë Grace Moretz (1997) geldt momenteel als de meest succesvolle van alle tienerac-teurs in Hollywood. Ze leert het vak als kind kennen via haar oudere broer Trevor, die in 2002 aan een prestigieuze acteursopleiding in New York begint. Door samen met hem zijn teksten door te nemen, ontdekt Moretz dat het acteren haar goed ligt. Niet lang daarna begint ze, onder begeleiding van haar ouders, audities af te gaan. Het begint allemaal met enkele kleine rollen, maar al in 2005 – de kleine Chloë Grace is pas acht jaar oud – valt ze op in de remake van The Amityville Horror, waarin ze tegen-over Ryan Reynolds en Melissa George staat. Voor haar rol wordt ze genomineerd voor een Young Artist Award. Naast een aantal kleine filmrollen wordt ze daarna ook in ver-schillende vaste rollen in tv-series gecast, in o.a. Dirty Sexy Money en Desperate Hou-sewives. Ook spreekt ze de stem in van het personage Darby in de tv-serie en films over Winnie de Pooh en zijn vriendjes. Na mooie rollen in films als drama The Poker House (met Jennifer Lawrence en Selma Blair), romkom (500) Days of Summer (als het zusje van Joseph-Gordon Levitt) en high school-film Diary of a Wimpy Kid neemt Moretz’ carrière pas echt een vlucht na haar optreden in actiefilm Kick-Ass in 2010. Haar rol als de minderjarige maar zeer geweld-dadige superheld Hit-Girl is even iconisch als omstreden en bezorgt Moretz lovende kritieken. In hetzelfde jaar speelt ze ook een opvallende en complexe rol als vampier-meisje in Let Me in, de remake van de Europese arthousehit Let the Right One in. Verschillende rollen volgen, waarvan de meest opvallende die in misdaaddrama Texas Killing Fields (2011) is, waarin ze tegenover ervaren krachten als Sam Worthington en Jessica Chastain mag staan. In hetzelfde jaar wordt ze ook gecast in een grote rol in Martin Scorsese’s Hugo. De film wint vijf Oscars. In 2012 is Moretz samen met o.a. Johnny Depp en Michelle Pfeiffer te zien in Tim Burtons Dark Shadows en een jaar later is ze andermaal te zien als Hit-Girl in Kick-Ass 2. Volgen nog onder andere de titelrol in Carrie, een nieuwe verfilming van de roman van Stephen King, een hoofdrol in komedie Laggies met Keira Knightley en Sam Rock-well en Clouds of Sils Maria, waarin ze tegenover Juliette Binoche en Kristen Stewart

  15  

best haar mannetje staat. FILMOGRAFIE o 2014 CLOUDS OF SILS MARIA van Olivier Assayas

LAGGIES van Lynn Shelton o 2013 CARRIE van Kimberly Peirce

KICK-ASS 2 van Jeff Wadlow o 2012 DARK SHADOWS van Tim Burton o 2011 HUGO van Martin Scorsese o 2010 LET ME IN van Matt Reeves o KICK-ASS van Matthew Vaughn o 2009 (500) DAYS OF SUMMER van Marc Webb o 2008 THE EYE van David Moreau, Xavier Palud o 2007 THE THIRD NAIL van Kevin Lewis o 2006 WICKED LITTLE THINGS van J.S. Cardone

ROOM 6 van Michael Hurst BIG MOMMA’S HOUSE 2 van John Whitesell

o 2005 HEART OF THE BEHOLDER van Ken Tipton THE AMITYVILLE HORROR van Andrew Douglas

.

  16  

TRIVIA CLOUDS OF SILS MARIA THE MALOJA “SNAKE” On an early autumn day in the Engadin, one might be lucky enough to witness the strange “snake” of Maloja creeping between the mountains. This dreaded phenomena, generally signalling the arrival of bad weather, occurs when humid air rising from lakes in Italy transforms into a cloud that winds its way through the Maloja pass. It stretches,

extends and flows into the valley, above Sils Maria, Silvaplana and all the way to St. Moritz. Then, in the early afternoon, another weather phenomenon indigenous to the Engadin inevitably appears: the Maloja wind. This flow of air is also baffling for meteorologists. Indeed, in the valley, daytime winds rise. This, however, is a daytime night-wind, or rather, a reverse wind.

WILHEMM MELCHIOR (1935-2010) In the 1960s, this Hamburg-born playwright chose Swiss nationality, setting the better part of his work in a Switzerland both real and imaginary. The re-nown of this Renaissance man (poet, essayist, botanist, filmmaker) runs deep in the German-speaking world. His nihilism and raw commentary on the society of the German economic boom ear-ned him much enmity, but also cult status as an author for an entire generation. Very little of his work has been translated, and he is virtually unknown abroad, despite the fact he was widely talked about as potential candidate for the Nobel Prize in Literature in the year of his death. His filmography – with Maloja Snake as his seminal work – was recently rere-leased as a DVD box set, allowing a whole new audience to discover his original, dis-turbing, and transgressive writing, which has lost none of its modernity or strange, fas-cinating power.

  17  

ARNOLD FANCK (1889-1974) This mountain climber and doctor of geology became interested in cinema very early on. He first began with documenta-ries, shooting his first film in 1913 about the climbing of Monte Rosa, making him the Ger-man pioneer of nature, sports, and mountain films. In 1924, he shot Cloud Phenomena of Maloja. The film’s original negative lasted 14 min. 30 seconds, but only now exists in the form of two identical, 9-minute long nitrate co-pies, one preserved in Austria, the other in Swit-zerland. Arnold Fanck began making fiction films in 1925. His cameramen were also two pioneers of high-altitude photography, Sepp Algeier and Hans Schneeberger. He is the in-ventor of the mountain film as a genre. In parti-cular, thanks to the success of the films he di-rected between 1924 and 1931 starring Leni Riefenstahl, often with Luis Trenker as the love interest: The Holy Mountain (1926), The Big Jump (1927), Der weiße Stadion (1928), The White Hell of Pitz-Palü (1928), co-directed with G. W. Pabst and which ear-ned him his first international success, Avalanche (1930) and White Ecstasy (1931). He first fled the rise of National Socialism and filmed in foreign countries. Including Japan. He then returned to Germany in 1939, became a cardcarrying member of the Nazi Par-ty in 1940, and made two propaganda films. After the war, he was prohibited from ever filming again, and all his works were banned. It was the end of his career. He ended up penniless and worked as a forest ranger.

  18  

NIETZSCHE & SILS MARIA Late July, in an attempt to escape the heat, Nietzsche climbed towards the Engadin, the same place he had so enjoyed two years earlier. He chose a rustic house in the village of Sils Maria and, for one franc per day, had a room with a landlord, with the neighbouring inn provided his meals. Long before luxury hotels began sprouting, a great solitude pervaded these high places. When Nietzsche had the urge to chat, he would pay a visit to the local schoolteacher or priest, honest people who fondly remembered this German professor who was so learned, modest and kind. However, deep down, the German professor hid his true emotions from these good people. More than ever, he felt agitated. Inside, he was drifting towards unknown heights. [...] One afternoon, making his way through the woods of Silvaplana, he sat down next to a powerful rock formation – now dedicated to his memory – not far from a village called Surlej. The wa-ters of Lake Sils run the length of this formation which, in its smaller proportions, holds the majesty of a summit, sharp like a peak. This is where Nietzsche found ecstasy. A text has given us the content of this ecstasy: Nietzsche had his vision of Eternal Return. This is how he explains it: the cosmos are animated by perpetual cyclical movement; the elements that compose them are finite; as is the number of combinations they are capable of; every moment is therefore bound to return. Here is Nietzsche, convalescent from long bouts of pain, sitting in the shadow of this rock, visited by ecstasy. In only a few days, this same Nietzsche, the same convalescent, will find himself in the same place, and will be revisited by the same ecstasy. This is the myth of Eternal Return. [...] Nietzsche wrote: “The fact that everything returns is the extre-me coming together of a world of becoming with a world of being: the summit of meditation.” And the date of the note: “Beginning of August 1881, in Sils Maria, 6500 feet above sea-level and much higher above all things human!” Daniel Halévy, in Nietzsche, chapter on The Vision in Surlej

  19  

CHANEL Fashion house Chanel made its entry into film financing with Clouds of Sils Maria. Bruno Pavlovsky, president of fashion at Chanel was quoted to have said: 'They turned to us because there was that bond. So we didn't start off saying we are going to finance it, because our contribution anyway is qui-te small. That wasn't the point. But we helped to make it possible for the film to be released in the way they wanted it to be done.' Chanel supplied actresses Juliette Bin-cohe, Kristen Stewart and Chloë Grace Moretz with clothes, jewelry and acces-sories. They also provided their make up and upped the budget so that director Olivier Assayas could shoot his film on beau-tiful 35mm instead of shooting it digitally. Pavlovsky: 'Chanel has always had privileged relationships with a number of artists and these relationships, beyond providing them with the means to carry out their projects, have often resulted in direct patronage of these artists. I think the project with Olivier Assayas is a perfect example of that.' Juliette Binoche and Kristen Stewart also rocked the red carpet of Cannes in Chanel looks. Kristen Stewart is currently the face of Chanel's Paris-Dallas collection.

  20  

DE INTERNATIONALE PERS

‘Bewitching’ ‘Kristen Stewart shines in her best role to date, in fearlessly intelligent drama Clouds of Sils Maria’ THE TELEGRAPH ‘Contrasting styles between stars of two different generations make this Cannes com-petition title a rich study of actorly insecurity’ ‘Binoche leaves audiences with the same exhilarating feeling here — of having witnes-sed something precious and rare — answering the challenge of Assayas’ script by re-vealing a character incredibly closer to her soul’ ‘Clouds of Sils Maria marks his daring rejoinder, a multi-layered, femme-driven meta-fiction that pushes all involved — including next-gen starlets Kristen Stewart and Chloe Grace Moretz — to new heights’ VARIETY ‘Handsomely staged and played with conviction’ ‘Assayas is a supple, playful and confident director’ THE GUARDIAN ‘Olivier Assayas directs some of the best movies in contemporary French cinema [...] Clouds of Sils Maria follows suit’ INDIEWIRE ‘Kristen Stewart flips a metaphorical middle finger to critics with a great performance at Cannes’ VANITY FAIR ‘One of the strongest entries in the main competition’ THE NEW YORK TIMES ‘Sparks fly between Kristen Stewart and Juliette Binoche’ LOS ANGELES TIMES