180717069 Remembering My First Real Kiss Txt

8/12/2019 180717069 Remembering My First Real Kiss Txt

1/139


2/139


3/139


4/139


5/139


6/139


7/139


8/139


9/139


10/139


11/139


12/139


13/139


14/139


15/139


16/139


17/139


18/139


19/139


20/139


21/139


22/139


23/139


24/139


25/139


26/139


27/139


28/139


29/139


30/139


31/139


32/139


33/139


34/139


35/139


36/139


37/139


38/139


39/139


40/139


41/139


42/139


43/139


44/139


45/139


46/139


47/139


48/139


49/139


50/139


51/139


52/139


53/139


54/139


55/139


56/139


57/139


58/139


59/139


60/139


61/139


62/139


63/139


64/139


65/139


66/139


67/139


68/139


69/139


70/139


71/139


72/139


73/139


74/139


75/139


76/139


77/139


78/139


79/139


80/139


81/139


82/139


83/139


84/139


85/139


86/139


87/139


88/139


89/139


90/139


91/139


92/139


93/139

Dude, hindi ka namin pinagtitripan. Alam ko dapat kanina pa namin sinabi to pero hindi namin alam kung paano sasabihin ito Hindi pa natatapos nung lalaki yung sasa bihin niya nang magsalita si Ms renz. Matagal ng patay si Mars. Walang kumibo nang mabitawan niya ang mga salitang iyon. Nakatingin lang sa akin yung lalaking tinutukoy nilang si Crispy, naluluha siya. His pained expression killed me. I think I need to go, baka hinahanap na ako ng professor ko. nd before I left them. I squeezed Ms Renz s ha

Discover Create Community simply_orlyn Filipino

simply_orlyn

Previous Page of 2Next Page Remembering My First Real Kiss Dedicated to RaezhelCalderon spinner.gif Tatlong araw na ang nakakalipas simula nung nagkaharap-harap kaming lima. Ako, s i Zeke, Boyet, Renz at si Anna. At nung umalis siya, hindi ko alam kung bakit ak o nasaktan. Siguro dahil may gusto akong mapatunayan nung oras na iyon. Sobrang naguguluhan kasi ako, nung isang araw lang nilapitan akoni Maggie at sinasabi n iyang si Anna at Mars ay iisa tapos ngayon, ito na mismong si Anna ang nagsasbai na hindi siya si Mars. God, I m !@#$ confused. Sumasayad na sa lupa yang nguso mo, Pare. Napalingon ako kay Zeke. Nandito kami sa salang bahay nila, nakatambay lang. Kasama ko sina Boyet, Zeke at yung 3 year old son niyang si Lourd. I m just confused, man. Pag-amin ko. Well, !@#$ man. Me too.Sabat ni Boyet habang nakapikit at nakahiga sa sofa nila Z eke. Hindi pa rin ako nakaka get-over sa sinabi niyo at dun kay Anna. Dumilat siya at umupo. Get over

it, guys. Zeke said while playing with his kid.Pero may mali kasi, Pare. Lumapit kasi yung friend sakin ni Anna and she s claiming that Anna and Mars are the same person. Sabay silang napatingin sa akin ni Boyet . Why would she claim that? What s her angle? Zeke asked. coffin was closed. The moment I sa

I don t know. She even asked me to ask you if Mars id it, biglang napakurap si Zeke.

Pinapunta niya muna sa asawa niya yung anak niya bago siya nagsalita. Hindi ko al


94/139

am kung bakit hindi ko naisip yan.

Putlang-putla si Zeke. Halata ang pagkainip sa boses ni Boyet.

Dude, does that mean closed casket nga? Yes. Nanahimik kaming lahat.

Ang tagal naming nanahimik bago ko binasag ang katahimikan. er grave. Tumayo bigla si Boyet.

She asked me to dig h Sabi niya h

Lika! Tara na, hukayin na natin yang sinasabi niyong libingan ni Mars. abang nag-uunat. Pare, illegal yun. We might get caught. Tumayo na rin si Zeke.

Edi hindi tayo papahuli.

Tumayo na rin si Zeke.

Saan ba tayo pupunta? Maggie asked. My new friend asked me to go to their house. New friend? Ano yan? Bagong best friend ba I said as I look at the window. yan? She asked, nagseselos kunyari.

Duh, no. Kapatid siya ni Mars. pit sakin.

Pagkasabi ko ng pangalan ni Mars, bigla siyang luma Sunod-Nagkita kayo nung kapatid ni Mars? Bakit ka niya pinapupunta sa bahay nila? sunod niyang tanong. Yup and she asked me if I can get a look at their house. I explained.

Nagulat naman ako ng bigla siyang lumapit sa pwesto ng driver namin. Manong, bili san niyo na! Dali! Kailangan na nating makapunta agad sa bahay na sinasabi niRi ri! Niyugyog niya pa si Manong habang nagsasalita siya. At dahil sa pagigingmakulit ni Maggie, nakarating kami agad sa bahay nila Renz. Familiar ang bahay nila, para bang nakapunta na ako dito Parang tumira na ako di to. Ano pong kailangan niyo? sa gate nila. Nagulat ako nang may biglang lumabas na matandang lalaki Pagkarinig niya

Uhm, mawalang galang na ho. Ito po ba yung bahay nila Renz Ochoco? ng pangalan ni Renz ay napangiti siya.

Ay sinasabi ko na nga ba! Ikaw yung nasa picture sa sala, ikaw yung kakambal nun g Renz! Tama ba ako? Tatanggi sana ako nang sumabat si Maggie. Oo nga po, siyanga po si Mars. sobrang higpit. Hinawakan niya yung braso ko at pinisil niya nang

Ay kung ganoon, pumasok po kayo, Ma am. Binuksan niya nang tuluyan yung gate nila at pinapasok kami sa loob. Ang ganda ng bahay nila, may sariling malawak na


95/139


simply_orlyn

Previous Page of 2Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif garden! Ako nga pala si Dong, Manong Dong na lang ang itawag niyo sa akin. Ako ang care-taker nitong bahay ninyo. Pagpapakilala niya. Ilang taon nap o ba kayong care-taker dito? Para kasing ngayon niyo lang nakilala si Mars. Tanong naman ni Maggie matapos kaming paupuin ni Manong Dong sa mga upu an sa garden. Limang taon pa lang po akong nagki-care taker dito. Sagot niya. Gusto niyo po ban g maiinom o makakain? Si Maggie na ang sumagot kay Manong Dong dahil may nakakuha n g atensyon ko. May something duon sa lilim ng puno, mga batong nakakumpol-kumpol. Linapitanko iyon nung pumasok na ng bahay si Manong Dong, sinundan naman ako ni Maggie. Nakaramdam ako ng pagkahilo nang makita ko sa malapitan ang kumpol-kumpol na bato. Naalala ko ito, ito yung palatandaan nang pinaglibingan kong mga ibinigay niMark nuon. Tulungan mo ko, Maggie. Hukayin natin ito. Turo ko sa mga bato. Sitaniya sa akin. Hindi ko na matiis at n head.

Ano ka ba! Hindi tayo pwedeng basta-bastang maghukay dito! But we have to! Ditonakasalalay ang kabuuan ng alaala ko! asigawan ko siya. She gasped. Oh my God Bumalik na ang iba mong alaala?

I shook my

No, never akong nakalimot ulit I just had to fake an amnesia. At para maliwanagan p a siya ay nagsimula na muli akong magpaliwanag. Nung last day ng cruise, nung umu wi tayo Naaalala mong naospital ako? Tumango siya. Nakahalata nun sila Papa na naka kaalala na ako nung umalis kayo. That s why pinaturukan niya ako ng pampalimot. Li ttle did he know, pampatulog lang yung itinurok sa akin. Hindi kasi masikmura nu ng doctor yung pinapagawa sa kanya. Nung unang beses na magising ako, wala sila Papa at nakabantay nuon sa akin yung doctor, pinaliwanag nung doctor yung ginawa niya at nakiusap siyang magpanggap ako na walang naaalala. Halata sa mukha ni Ma ggie ang pagkagulat at pagkatuwa. Bruha ka! Pinaniwala mo kong nagka-amnesia ka na naman! Biro niya sabay yakap sa a kin. Oh tara lets! Hukayinna natin to! Sabi ni Maggie habang naghahanap na maaari ng panghukay sa lupa.

Malalim pa ba?

Boyet asked while shoveling a huge pile of mud. Sita sa kanya n

Puro ka reklamo, maghukay ka na lang! Mapapakita din yang kabaong! i Zeke.


96/139

Tahimik lang akong naghuhukay at nagko-concentrate. Imbes na ubusin ko ang lakas at oras ko sa pagsasalita, sa lakas ko na lang ilalaan iyon. Para matapos na it ong paghuhukay ko at nang malaman ko na kung patay o hindi patay ang babaeng pin akamamahal ko. Madali kaming nakapasok at nakapaghukay, syempre dahil sap eraiyon. Nabayaran n amin ang mga nagbabantay na supulturero dito sa sementeryo. Yung iba pa nga ay n agvolunteer pang maghukay pero mas ginusto naming tatlo na kami na lang. Dude! Dude! Semento na tong nadudutdot ko! Ito na siguro yung coverng kabaong! Y es! Tama si Boyet, marahil ito na nga yung cover bago ang kabaongni Mars. Tara, basagin na natin tong semento na to. sa sementong tinatapakan namin. Sabi ni Zeke sabay hampas ng pala niya

Hindi madali itong ginagawa naming paghuhukay ng libingan ng isang yumao na. Wal a kasing kasiguraduhan kung may makikita kaming katawan o wala. Pati umuulan pa, kay mas lalong mahirap maghukay dahil nalagyan ng tubig ang lupa. Pare, this is it. Moment of truth na. Zeke tapped my right shoulder. Tumango lang ako at umakyat na sila sa pamamagitan ng hagdanan na ipinahiram sa amin. Nagdasal muna ako bago ko buksan yung kabaong. Lord, ipagpaumanhin mo kung may katawan dito sa kabaong na ito na maiistorbo ko. Pero kung wala, patnubayan mo ako sa kung anong maaari kong gawin. At umamba na akong buksan ito

Alam mo kasi, may pala namang pinahiram sa atin si Manong Dong. Hindi mo kinakail angan na hukayin yan with your bare hands! Sabi sa akin ni Maggie habang naghuhuk ay din. Hindi ko feel, bakit ba? Magsasalita pa sana si Maggie nang makapa ko yung box na maaaring may laman ng mga bagay sa nakaraan ko. Nakakapa ko na siy

a! Maggie, help me dali! tinulungan naman agad ako ni Maggie at nakuha namin agad ang box. Ano pang hinihintay mo?! Buksan mo na! a akong natulala. Nagulat akosa sigaw ni Maggie dahil bahagy

Sinunod ko siya at binuksan na ito. Tumambad sa akin ang maraming litrato, mga m asasayang litrato naming dalawa ni Mark nung high school student pa lang kami pa rehos. Pati mga bagay na ibinigay niya at mga simpleng mahahalagang bagay nung k ami pa. Oo, naaalala ko ang mga iyon. Naaalala ko na ang lahat Lalo pa at nakita ko ang s using ibinigay niya sa akin. Dinampot ko ang susing iyon at mabilis akong tumakbo, tinawag ako ni Maggie per o hindi ko na siya pinansin at nagpadala na lang ako sa paa ko kung saan man ako nito dalhin Kahit umuulan pa, susuungin ko iyon.


97/139

Pare, ano na? Ano nang nakita mo? Narinig kong sigaw ni Zeke galing sa itaas pero hindi ko kinayang sumagot dahil sa nakita ko

Wala akong nakita

Walang Mars na nakalagay sa kabaong


simply_orlyn

Remembering My First Real Kiss spinner.gif Umakyat agad ako pagkatapos kong makitang walang bangkay sa loob ng kabaong na b inuksan ko. Tinulungan ako nina Zeke at Boyet para makaakyat, hindi ako umimik n g magtanong sila kung ano ang nakita ko. Agad-agad akong pumunta sa kotse ko nag -suot ng t-shirt at dali-daling nagmaneho patungo sa bahay ni Val. Oras na para matapos ang kahibangan niya, lalona t nalaman ko na ang katotohanan. Iisa lang si Mars at Anna. Buhay pa ang babaeng pinakaminahal ko at iisa lang s ila nang babaeng kasalukuyan kong minamahal. Hindi na ako makapaghintay pa, gust o ko na siyang makita Gusto ko ng malaman din niya ang katotohanan pero laman niya? magugustuhan niya kaya ang mala

Kumatok ako ng malakas pagkadating ko sa harapan ng pinto ng bahay nila Val. Mga ilang minute pa ang lumipas bago niya buksan ang pinto. Oh? Anong meron at napapunta ka dito? Ngumiti siya at unti-unting lumapit para hal ikan ako. Umiwas ako

kaya hindi ito natuloy. Hindi mo man lang ba ako papapasukin? Marahil siguro sa pagtataka niya ay hinayaan niya lang akong makapasok sa loob ng kanilang bahay. Ano ba talaga ang ipinunta mo dito? We need to talk. Maikli kong sagot. About what? Maghiwalay na tayo. It Tanong niya nang umupo ako sa sofa.

Umupo siya sa tabi ko bago nagsalita ulit.

About us. I breathed deeply before dropping the bomb on her. igil mo na itong kabaliwan mo.

Hindi kaagad siya umimik, nag-iisip ng isasagot sa hiling ko. No, Mark. What make s you think na papayag ako? Paghahamon niya.


98/139

I m not asking for your permission. Ako na ang titigil ng kahibangan mo, Valerie. Ti nignan ko siya ng masama. So okay lang sa yo na isumbong ko kay Dean na nagkaroon ka ng relasyon sa estudyant e mo? Taas kilay niyang paghahamon. Bahala kang magsumbong. Wala na akong pakialam. I said, standing-up. She stood up an

Kahit na ma-blacklist ka at maaaring hindi ka na makapagturo ulit? d faced me. I never enjoyed teaching. So, yeah Kahit na ma-expel si Anna? I don t care. Kibit balikat ko.

She smirked.

Matagal na siyang tapos sa pag-aaral. I rolled my eyes. Her brows furrowed. Anong ibig mong sabihin? Tumawa siya ng malakas.

Nursing Graduate siya.

Ikaw ata ang nababaliw sa ating dalawa, Mark. Sa pagkakaalam ko, si Mars ang tinu tukoy mong graduate sa kursong Nursing, Psych Major si Anna. She shook her head. Iisang tao lang sila. She rolled her eyes. Nababaliw ka na nga. She said, sitting down.

Hinukay ko yung libingan ni Mars. Napatingin siya sa katawan ko. That explains why you re covered with mud. Napatingin ako sa katawan ko. Maputik na shirt, maputik na pantaloon at maputik na sapatos. Yup. At hulaan mo kung anong nakita ko?

I smirked. Hindi siya umimik. y sa loob ng kabaong, Val. Wala. I smiled. Walangbangka

She stood up and crossed her arms in front of her chest. And so? Ano naman kungw alang bangkay sa kabaong niya? Hindi ka naman niya naaalala! She laughed. I clench my teeth. Ipapaalala ko sa kanya ang lahat. She laughed again.

Good luck! She smirked. Bilib din naman ako sa yo, fighting spirit mo, Mark. Pang-aasa r niya. Hindi ka niya nga maalala na may namagitan sa inyo nung cruise, ano pa ka ya yung alaala niya seven years ago? Hindi ako nakaimik sa sinabi niya. May katotohanan ang mga sinabi niya. Anon a, M ark? Bakit hindi ka makaimik? Pang-aasar niya. Bakit ba kasi hindi mo pa rin matan ggap? Hinding-hindi mo na mababalikan yung babaeng iniwan seven years ago! I clen ched both of my fists, pili

t kong pinipigilan ang sarili kong saktan si Valerie. Unti-unti siyang lumapit sa akin. Bakit ba kasi hindi na lang ako? Kaysa tumanda kang binata, Mark? Hahawakan niya sana ang kamay ko nang magdilim ang paningin ko at sakalin ko siya at idinikit sa pader. Hinding-hindi ako mapapasayo! Sigaw ko sa kanya habang mahigpit ang pagkakasakal k o sa leeg niya. Bigla ko siyang binitawan nang namalayan ko kung ano ang ginagawa ko sa kanya. N agkulay violet ang mukha niya, napaupo siya sa sahig at ubo siya ng ubo.


99/139

Walang hiya ka, Mark! Pagbabayaran mo ito!

Sigaw niya ng maka-recover na siya.

Hindi ko siya pinansin at nag-umpisa na akong maglakad palabas ng bahay niya. Saa n ka pupunta?! Sigaw niya ulit na hindi ko pinansin. Inuulit ko, Mark! Walangsaysay ang mga ginawa at gagawin mo dahil hinding-hindi siya mapapasayo! Tumigil ako at humarap sa kanya. I ll take my chances. Nakarating ako sa condo ko nanghindi pa rin makapaniwala sa nagawa ko. Nasakal ko si Valerie. Yes, she deserved it pero ano na lang ang mangyayari sa akin sa s usunod na hakbang na gagawin niya? Maaari niya akong ipapulis, maaari akong maku long Maaari ring may gawin siyang masama kay Anna o sa mga kaibigan ko. !@#$, I t otally screwed up. Nakaupo ako sa sofa habang nakalagay ang mga kamay ko sa aking mukha at iniisip ang mga problema ko nang biglang bumukas ang pinto ng condo. Napatayo ako nang makita kokung sino ang dumating si Anna.


simply_orlyn

Remembering My First Real Kiss spinner.gif Tumakbo ako ng mabilis. Kahit umuulan at pinagtitinginan ako ng tao, tuluy-tuloy pa rin ako sa pagtakbo. Kung ano ang bilis ng itinatakbo ko ay iyon rin ang bil is ng pag-alaala ko sa mga pangyayari nuon. Yung unang halik namin sa classroom after akong i-dump ni Zeke The first

lesson Him being jealous Me choosing him instead of Zeke Yung unang beses na nadurog ang puso ko dahil sa kanya Crispy came back to my life and rescued me from self-sabotaging myself Yung nalaman kong dahil aalis siya ng Pilipinas kaya niya ako sinaktan para mas madali ko siyang makalimutan Yung nakipagbalikan siya nung prom The kiss under the fireworks His father s birthday party


100/139

When I surrendered myself to him Him leaving without saying goodbye Nakarating ako sa isang high-rise building, ito yung building kung saan naroon a ng condo unit ni Mark. Pumasok ako sa loob at pinagtinginan ng tao. Sino ba nama ng hindi titingin sa akin? Kamusta naman ang hitsura ko! Putikan yung white dres s ko at basang-basa ako dahil sa malakas na ulan sa labas. Muntik pa akong mapal abas, mabuti na lang at may naipakita ako sa kanila mamagmumukhang may kakilala akong nakatira dito. Ano pa ba? Edi yung susi. Sumakay ako ng elevator at walang may gusting sumabay sa akin. Mabuti naman, kai langan ko ng oras para makapag-isip kung anong sasabihin ko kay Mark kung sakali ng nanduon siya sa condo unit niya. Should I just go inside? Paano kapag nasa loob siya, for sure magtataka iyon. Anong sasabihin ko? Hi? Ako yung namatay mong girlfriend? Should I just go and hug him? Baka naman itulak niya ako palayo sa sobrang dumi ko. Baka nga hindi niya ako ma kilala sa hitsurang kinalalagyan ko ngayon. Or should I just go and kiss him? Pero paano kung wala siya sa loob? Paano kung hindi na siya nakatira duon? Paano kung inabanduna na niya ang lugar kung saan kami nagkamabutihan, nagmahala nat nagkasakitan? Pero paano kung nanduon nga siya sa loob e? O ibang babae man.at may kasama siyang iba? Si Miss Valeri

Anong mangyayari kay Miss Valerie kapag nagkaalaman na? Mahal niya ba talaga siMiss Valerie? Itutuloy pa rin kaya niya ang kasal nila? Mas minahal niya kaya si Miss Valerie kaysa sa akin? Bumalik ako sa sarili kong katawan ng bumukas ang elevator sa 8th floor. Lumabas ako at humarap sa kanan, room 800. Kahit siguro pumikit ako sa paglalakad ay hi ndi ako maliligaw sa ibang kuwarto dahil itong lugar na ito Malinaw na malinaw na sa alaala ko. Tinitigan ko yung pinto sa room 80

0. Ito na iyon, hindi na ako maaaring umatras. This is all or nothing. Hinawakan ko ng mahigpit ang susi at nagdasal saglit bago gamitin ito sa pagbuka s ng pinto. Dahan-dahan kong ipinihit ang doorknob, bumukas agad at sumalubong s a akinsi Mark na nakaupo sa kanyang sofa.


101/139

Mukhang gulat na gulat siya sa pagkakakita sa akin, hindi siya nakapag-react aga d. Hindi ko maintindihan ang buong katawan ko, ang pakiramdam ko at ang isipank o nang makita ko siya. Magkatitigan, tila nag-uusap ang mga mata. Naramdaman kong tumutulo na ang luha ko, pinunasan ko ito pero ayaw pa ring humi nto. Bakitwala siyang reaksyon? Hindi niya ba nagustuhang bigla na lang akong p umasok sacondo unit niya? Tumayo siya habang nakatitig pa rin sa aking mga mata. Unti-unti siyang lumapit. Hinawakan ng isang kamay niya ang kaliwang pisngi ko at hinawakan ng kanang kam ay niya ang batok ko. Pinunasan niya ang mga luha sa mata ko.Hinalikan niya ako Parehas kaming napapikit at tila tumigil ang oras. Niyakap ko siya habang hinahalikan niya pa rin ako. Naalala ko yung mga halik namin nuon,iyong mga itinuro niya. Nagsimula sa smack , napunta sa sweet, then passionate at naging torrid na. Miss na miss kita, Mars. He said between kisses. I responded. Tumigil siya at humiwalay, tumitig sa mga mata ko.

Miss na miss din kita, Mark. Mahal na mahal kita, Anna.

Mahal na mahal na mahal din kita. I said while crying. Ngumiti siya habang pinupunasan ang mga luha ko. Hinalikan niya ulit ako at humi gpit ang pagkakahawak niya sa akin. Lumalim ang halik niya na sinagot ko naman. Napansin ko na lang nasa kwarto na kami at naka-underwear na lang kami. i ka pa handa, okay lang. Napansin niya siguro ang pag-aalinlangan ko. Ano ka na. Bente sais anyos na ako. Natawa siya sa sinabi ko. Kung hind

Na-miss talaga kita ng sobra. He said as he hugged me. Let s catch up for the lo

st time? I smiled suggestively. Anna and Mars combined. I am so blessed. He grinned before kissing me again.

We discarded our remaining clothes and he lay me down on his bed. He kissed me f irst on my forehead. I respect you. He whispered. He kissed me on the tip of my no se. I adore you. He whispered again. Then he kissed me on the lips, I love you. He s aid between kisses. He kept saying I love you while we were making love, it was like we were making lo ve for the first time. I remember when I surrendered myself to him; he was leavi ng first thing in the morning that time. May pagkakaiba siya sa ngayon pero may pagkakaiba rin. Same because the intensity is still the same, we were making lov e and not just sex. And it s different because we were hurting that time and now, it s just pure bliss. Mark? He stopped caressing my hair. Yeah, baby? I looked up to him.


102/139

Ano ng gagawin natin? He sighed. Honestly, I don t know. I don t want to go home. He closed his eyes and covered it with his right forearm. I said as I snuggled closer.

I agree. Baka paglayuin pa nila ulit tayo. He said, hugging me. Hinding-hindi ka na babalik dun. I won t let you go away again. Pero ikaw kaya yung umalis dati. I teased him.

And I regret that. Walang umimik sa aming dalawa. Kuntento na sa katahimikan, kunt ento na magkasama na rin kami sa wakas. Sinong identity na ang gagamitin mo?Bigla siyang nagsalita.

I don t know. Marami akong natutunan sa buhay ko dahil sa identity ni Anna Ordnez, pero ako pa rin naman si Marciana Ochoco. Umupo siya ng kama.

Napatingin ako sa katawan niya. Aw, shucks. Akin na nga talaga siya

Okay lang naman sa akin kung sino sa mga identity mo ang gagamitin mo. Ang akinl ang Hindi niya tinatpos yung sasabihin niya. Umupo rin ako ng maayos at hinawakan ko ang pisngi niya. sa kanya. Anong problema? Tanong ko

I think you need to change your surname. Hindi ko siya na-gets at mukhang nagregis ter ito sa aking mukha. Si Mars ka man o si Anna, ang gusto ko Villareal na ang a pelyido mo. Pagpapaliwanag niya. Napasinghap ako nang maintindihan ko na an

g sinasabi niya. You want us to get married? Pabulong kong tanong."Yeah. He grinned. Kumpyansa na papayag ako.

Papakasalan ko na ba siya?

Oh my God! Yes! But I need to see a ring first! Tears of joy, of course.

I said while in tears.

Discover Create Community simply_orlyn

simply_orlyn


103/139

Filipino Previous Page of 5Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gifTumayo bigla si Mark. Lumapit siya sa bedside table at binuksan ang drawer nito. May kinuha siya sa loob nito, isang red velvet box. Binuksan niya ito at itinap at sa akin, unti-unti siyang lumuhod sa aking harapan gamit ang isang tuhod niya . This is long overdue. He grinned nervously. I love you, Mars. Tumawa siya ng bahagya . Pero pasensya ka na kung disappointing itong wedding proposal ko dahil halata n amang hindi ko pinaghandaan. He explained. The only consolation thatI can give yo u is that hindi ito scripted. Kung ano mang sasabihin ko, hindi dumaan sa utak ko . Galing ang lahat ng iyon sa puso ko. God, what am I saying?! He scratched the b ack of his neck., noticing he s rambling. Well anyway, 7 years, Mars. 7 years tayon g pinaglayo tapos ganito lang wedding proposal ko sa yo. He sighed. Relax ka lang. I held his face with both hands.

I love you, you know that? He asked and I nodded. I adore you also. He grinned.I wan t you, every inch of you. He smiled and stared straight in my eyes. I need you, so much that I could die if you say no. Tears started to fill his eyes. And I thank you because despite of all the things that happened to us, tinanggap mo pa rin a ko. Swerte pa rin ako dahil bumalik ka sa akin. Tumulo na ang mga luha sa kanyang mga mata. Yes man o no ang isagot mo, hindi na kita papakawalan pa. So if you ll have me Marry me, Mars. I can see sincerity and nervousness in his eyes. Please. He pleaded. Hindi ko napansin na tumutulo na rin pala ang mga luha sa aking mga mata. Tumang o ako at niyakap siya. Yes, a million times yes. I whispered in his right ear. I p ulled away then he wiped my tears away. Tinanggal niya sa red velvet box ang simple pero eleganteng singsing at inilagay ito sa a

kin palasinsingan sa kaliwang kamay ko. I love you so much. He said as he kissed me. I pulled away. I love you, too. I said breathlessly. I always and I alwayswill.

Matapos naming makapagbihis ay nagluto si Mark para sa aming tanghalian. Kaya it o kami ngayon, magkayakap sa sofa at kumakain sa harapan ng TV. Kailan mo gustong ikasal tayo? As soon as possible syempre. I asked him while I m nuzzling hisneck. Sagot niya habang naghihimay ng fried chicken.

Paano pag na-trace tayo ni Papa? Bigla siyang napatigil sa kanyang ginagawa at tum ingin sa akin. We re not even safe here. Pupuntahan ka nila dito kapag na-realize n ilang hindi na ako babalik. Hindi siya kaagad sumagot pero yumakap siya sa akin. I won t let that happen. Hindi na tayo maaaring mapaglayo pa. Niyakap ko

rin siya.But how can we pull this off? Ayoko rin namang malayo pa tayo sa isa t isa peromal aki ang kakalabanin natin, Mark. He pulled away but held my hands. We need someone to help us. Hindi lang sina Boyet at Zeke o si Maggie, dapat mala


104/139

pit rin sa pamilya na pinaniwala sa yo ng Papa mo na sa iyo. Pamilya na pinaniwalan g sa akin? Si Ate Lydia kaya? Hindi pwede, loyal kay Papa iyon at sa nagpapangga p na Mama ko. Wala naman akong maisip na makaka rko. Si Dr. K! I gasped. Bigla kong naalala yung doctor sa infirmary ng ba

Sino si Dr. K? Nagtatakang tanong ni Mark. Ipinaliwanag ko naman sa kanya at ipina alala iyong aksidente sa barko. Binigyan niya ako ng business card, sinabi niya natawagan ko raw siya kapag kinak ailangan ko ng tulong. Naalala ko. Ito na kaya iyong tinutukoy niyang panahon na k ailangan ko ng tulong? Hindi kaagad sumagot si Mark,


simply_orlyn

Previous Page of 5Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif tila nag-iisip. Paano ka nakasisiguradong nasa panig natin siya? Paano kung kinuha niya lang ang tiwala mo pero sa huli ay sa Papa mo rin pala siya kakampi? Umiling ako. I don t know. Pero I just feel na tama na siya ang takbuhan natin. Hindi umimik si M ark. Kung siya ang lalapitan natin, kinakailangan kong bumalik na sa bahay ni Pap a dahil hindi ko naman dala ang business card ni Dr. K. Huminga ng malalim si Mar k. You do realize na kapag nagkamali tayo dito sa Dr. K na ito, baka mauwi saw ala a ng lahat ng ito, Mars. Naluha ako sa sinabi ni Mark. No, Mark. Hindi na nila tayo mapaghihiwalay. Tears started to fall from his eyes. atutuloy a

ng kasal natin sa lalong madaling panahon. I said as I wiped his tears. MDumating ako sa bahay nang walang katao-tao sa loob. Nasaan kaya sila? Napansinna kaya nilang nawawala ako kaya t lahat ng mga tauhan ni Papa ay hinahanap na ako ? Kung ganun, wala na dapat akong inaaksayang oras! Kumaripas ako ng takbo papunta sa second floor ng bahay at dumiretso sa loob ng kwarto ko. Sinara ko angpinto, baka sakaling magsidatingan ang mga tauhan ni Pa pa ay hindi nila kaagadako mahanap. Sunod ay nagpalit ako ng damit, marumi at m edyo basa pa ang damitna suot ko dahil sa pagsugod ko sa ulan kanina. Wala na r in naman kaming oras ni Mark para i-drier ito. Matapos kong magbihis ay pumunta na ako sa bedside table at binuksan ang drawer nito. Duon ko itinago ang business card na ibinigay saakin ni Dr. K. Nakita ko naman agad ito at isinilid kaagad sa bulsa ng pantalonko. Papaalis na sana ako nang maisip kong magdala na rin ng mga damit at importa

nteng kagamitan, baka mag amit namin sa pagtatanan ni Mark.


105/139


106/139

Walang hiya talaga ang tatay niya! Bakit ba trip na trip niyang paghiwalayin kami ni Mars?! Hinawakan ni Maggie ang magkabilang braso ko para pakalmahin ako. Mark, huminahon ka. Saway niya. Tinuro niya ang pinto ng kwarto ko. Sa loob na nati n pag-usapan ito. May kailangan pa akong sabihin sa yo. Pumasok siya sa condoko, s umunod ako sa kanya dahil sa tingin ko ay kinakailangan ko ring marinig ang sasa bihin niya. Nang maisara ko ang pinto ng aking condo ay nagsimula siyangmasalita. May kilala akong makakatulong sa atin na mailabas si Anna duon. Mahinahon niyang sabi. Let me guess, si Dr. K na naman ba iyan? Napataas ang kilay niMaggie.

Oo, siya nga. Paano mo nalaman? Ikinuwento ko sa kanya na ang puno t dulo ng pagpunt a ni Mars sa bahay ng kanyang Papa ay para makuha ang business card ni Dr K. !@#$! Dapat tinawagan niyo na lang ako! Sigaw niya sa akin. May kopya ako ng number ni Dr. K dahil pinakita na sa akin dati ni Anna yung business card ni Dr K! Ang fail naman! Inis na sabi ni Maggie. Ayaw rin kasing magpaawat ni Mars, agad-agad siyang umalis kahit hindi pa ako nak akapagdesisyon kung papayagan ko basiyang bumalik duon o hindi na. Paliwanag ko. Wala ng magagawa ang sisihan. Tawagan na lang natin itong Dr K na to, para naman makuha na natin si Anna. Sabi niMaggie habang kinukuha ang kanyang cellphone gal ing sa bulsa ng kanyang pantalon.

Nagkausap kaagad kami at napagkasunduan na si Dr. K ang maglalabas kay Mars. Tur ns out, kilala pala niya ang Psychiatrist ni Mars at kilala siya ng Papa ni Mars . Pwede raw siyang magpanggap na pinapunta ng Psychiatrist ni Mars at itatakas

n a niya ito. Huwag kayong mag-alala, maitatakas ko siya. Paninigurado niya. Kailangang maikasal na kayo bukas, magplano na kayo ni Maggie kung saang simabahan at kung saan kayo titira. Ilayos mo siya sa Maynila, Mark. Utos ni Dr K. Sige,gagawin namin ni Maggie ang makakaya namin para maikasal na kaming dalawa n i Mars bukas. Nagpaalam na si Dr K at maghahanda na daw siya sa pagpunta sa bahay nila Mars. I-text ko na lang daw sa kanya ang address ng simbahan kapag may nak uha na si Maggie para duon an raw sila didiretso ni Mars.

Nag-umpisa na kaming magplano ni Maggie. Siya ang bahala sa simbahan, ako namanang bahala sa lugar na titirahan namin pagkatapos ng kasal at sa singsing. Tinaw agan din namin sina Boyet, Zeke at Renz. Dumating sila ng condo ko at pinaliwana g ko sa kanilang lahat ng nangyayari. Nuong umpisa ay hindi makapaniwala si Renz at iyak siya ng iyak, nang maka-recover siya ay tinawagan niya ang mga kapati

d niya at pinapunta rin sa condo ko. Kasama namin sila na nagplano sa kasal namin ni Mars na walang kasiguraduhan kung matutuloy. Nagsialisan sila kaagad at para magawa ang mga ibinigay sa kanilang responsibili dad. Kami na lang ni Maggie ang natira sa condo ko. Nakaharap siya sa laptop ko at may hawak kausap sa cellphone niya. Malamang ay naghahanap na rin siya ng sim bahan na maaaring mag-accommodate sa kasal namin ni Mars. Nakatulala ako sa bintana nang tabihan ako ni Maggie. Marahan niyang tinapik ang


107/139

aking balikat, Huwag kang mag-alala, matutuloy ang kasal. Tiwala lang. ko lang siya ng isang ngiti na hindi umabot sa aking mata.

Sinuklian

Wala na tayong problema sa simbahan. May nahanap akong maliit na simabahan sa Bat angas, siguro naman ay hindi tayo matutunton duon. Bumuntong hininga si Maggie. Maraming salamat, Maggie. Ngumiti si Maggie. Ano ka ba. Lahat gagawin ko parasa best friend ko. Bigla naman siyang


simply_orlyn

Previous Page of 5Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif sumimangot. Sa tingin mo ay makakakuha ng marriage contract si Zeke para sa inyo? Halataang pag-aalala sa boses niya. Abogado si Zeke, magagawan niya ng paraan iyon. Sagot ko.

Umiling siya. No, hindi iyon ang ibig sabihin ko. Kinamot niya ang batok niya. You wanted to be married to Marciana Ochoco kahit na declared na siyang patay? Sa ti ngin mo ba ay hindi magtataka ang mga tao nun? This time, ako naman ang bumuntong hininga. Sabi ko nga, magagawan ng paraan ni Zeke iyon. At isa pa, mas madali tayong matitrace ng Papa niya at mas mahihirapan si Zeke kung Anna Ordoez ang

gagamitin ni M ars dahil 19 years old pa lang siya. Tinanggap naman ni Maggie ang paliwanag ko. Sana talaga, after niyo maikasal ay tantanan na kayo ng pamilya ni Anna. ang sabi ni Maggie. Sana nga. Diyos ko, sana nga. Pikit-mat

Naalimpungatan ako nang marinig kong bumukas ang pinto ng aking kwarto. Nuong um pisa ay hindi ko maaninag ang pumasok, I was about to scream when she spoke. Wag ka maingay, Mars! Si Dr K ito at itatakas kita! tumayo. Nanahimik ako at dahan-dahang

Dr K? Paano niyo nalamang kailangan ko ang tulong mo? Sinara niya ang pinto at bin uksan ang lampshade sa bedside table ko. Wala akong time mag-explain sa yo ngayon. Sa kotse na lang, bilisan mo at para mait akas kita! Dali-dali ay kinuha ko ang inimpake ko kanina at sumunod sa kanya. Dah an-dahan kaming bumaba sa hagd

an at naglakad palabas ng bahay. Agad-agad ay pinaharurot ni Dr K ang sasakyan niya nang makasakay kami. Kahit na sa sasakyan na kami ay ang lakas pa rin ng kabog ng dibdib ko. Salamat sa Diyos at kay Dr K, nakatakas din ako! Dr K, maraming salamat sa pagtakas sa akin! Maluha-luha akong nagpasalamat kay Dr


108/139

K. Walang anuman, Anna. Ngumiti siya habang nagmamaneho at nakatingin sa daan. Akala

Akala ko talaga ay hindi na ako makakatakas kay Papa. Tumulo ang mga luha ko. ko hindi ko na makikita pang muli si Mark. Inabutan niya ako ng tissue.

Pasalamat ka kay Maggie at Mark lalo, kung hindi nila ako na-contact eh wala akon g kaalam-alam na nasa kamay ka ng Papa mo. Sabi niya. Si Maggie at Mark ang humin gi ng tulong sa kanya? Pwede bang ipaliwanag mo sa akin ang mga nangyayari?Pakiusap ko sa kanya.

Pinaliwanag naman niya ito. Sinabi niya na si Maggie at Mark nga ang humingi ngsaklolo sa kanya. Na ilalayo na ako ni Mark sa Maynila at sisikaping hindi na ak o makita pa nila Papa. Pinagplanuhan nap ala nilang tatlo ito. Ano nga palang laman ng inimpake mo? Sinabi ko naman sa kanya na mga iilang damit, toiletries at mga ebidensya ang laman nuon. Mabuti naman at may dress ka dyan. S uotin mo iyon dahil pupunta tayo sa isang lugar na kailangang mag blend in ka. W ala dapat makapansin na may kakaiba sa yo. Sabi niya. Saan ba tayo pupunta? Tanong ko. Matagal bago siya sumagot. Sa isang simbahan sa Batangas. Kinabahan ako bigla nang marinig kong sa simabahan pero nawala agad ito dahil sa susunod niyang sinabi. May misa sa oras na iyon at nakasanayan ng mga tao duon na nakabestida ang mga kababaihan kapag magsisimba. Sabi ko nga, kailangan mong makiblend-in. Pinagplanuhan nga nila talaga ito. Bakit ikaw? Hindi ka naman naka-dress. Ihahatid lang kita duon. Pagtataka ko.

Matipid niyang sagot.

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako dahil sa haba ng byahe. Ginising ako n i Dr K nang makarating kami sa isang gasoline station. Mag-stop over daw muna ka mi para makakain at makapagbanyo. Magbihis na rin daw ako ng dress dahil malapit na kami sa simbahang pupuntahan namin. Napansin ko na umaga na. Napatingin ako sa orasan sa dashboard ng kotse niya, 9:28AM na. Sinunod ko naman si Dr K at nagbihis na ako matapos naming kumain. Umalis din ka mi agad dahil baka hindi daw namin maabutan ang misa. Nagulat ako nang may ihagi s sa akin si Dr K habang nagmamaneho siya. Mag-ayos ka. Isang kikay kit ang ibinat o niya sa akin. Sumunodna lang ako dahil wala na rin akong lakas na makipagtalo . Pinarada ni Dr K angsimabahan niya sa harapan ng isang maliit na simbahan. Nagt aka pa ako nang mapa

nsin kong sarado ito. Tinignan ko si Dr K at napansin kong p iata na nito ang ignition ng kotse, hinugot na rin niya ang kanyang susi. Tumingi n siya sa orasan.Tamang-tama lang ang dating natin. 9:57AM ang nakalagay sa orasan. Tinuro ko yung simabahan.

Tapos na ata ang misa, Doc? Sarado na ang simbahan oh!

Hindi siya sumagot pero lumabas na siya. Sinundan ko siya at nang makarating kam i sa nakasaradong pinto ng simabahan ay kumatok siya. Dr K! Tapos na nga ata ang mis Biglang bumukas ang pintuan at may tumunog na piano,


109/139

isang wedding march.

Napatingin ako sa mga taong nakatayo sa tapat ng mga upuan. Si Zeke kasama niyaang kanyang asawa at anak, si Boyet na nakangiti at kumakaway sa akin, si Renz a t si Ate Krista! Pero bakit wala si Kuya Kriz? Napatingin ako kay Dr K, nakangit i siya pero parang hindi ito para sa akin dahil hindi naman siya sa akin nakatin gin. Sinundan ko ang ngiti niya at nakita ko si Kuya Kriz! Pumunta sa akin si Ku ya Kriz at niyakap ako. Namiss kita, Baby Sis. Garalgal ang boses niya.

Kuya! Iyon na lang ang nasabi ko habang yakap-yakap ko ang Kuya ko na mahigit pito ng taon ko ng hindi nakikita. Huy, tama na yan! Mabubura make-up ni Anna! Saway sa amin ni Kuya Kriz.

Humiwalay sa akin si Kuya Kriz at tumingin siya kay Dr K. I m so proud of you at na itakas mo siya, Babe. Ibang klase ka talaga, Kara. Kaya kita mahal eh. Hinalikan siya ni Kuya Kriz sa labi. Oh my God. Hindi ako makapaniwala. Nilagyan niya ako ng belo at iniabot niya sa akin ang isang boquet ng mga bulakl ak bago siya nagsalita. Alam ko nakakagulat, mahabang kwento kaya next time na la ng kami magpapaliwanag ng Kuya mo. Sabi ni Dr K or should I say Kara, bago siya u malis at pumunta sa mga upuan. Asawa ko siya. Sabi ni Kuya habang pinupunasan ang mga luha sa pisngi ko. umiyak, ikakasal ka na sa kaya. Sabay turo sa altar. Wag ka ng

Tinignan ko yung lalaking nag-aantay sa harapan ng altar, si Mark. Nakangiti siy a sa akin at mukhang nagpipigil umiyak. Katabi niya ay si Zeke na lumipat na ng

pwesto at sa harapan nila ay nanduon si Maggie, ang maid of honor ko. Shall we? tid sa akin n namin ang ck lahat sa Napatingin ulit ako kay Kuya. Nakalahad ang braso niya, siya ang maghaha sa altar. Tinanggap ko ito at nagsimula na kamingmaglakad. Sinabaya tugtog, parang ang haba-haba ng aisle na nilalakaran ko. Nag-flashba akin lahat ng pinagdaanan ko sa buhay.

Nagsimula nang kaming limang magkakapatid, kasama pa namin nuon si Cons. Sumunod ay ang pagkamatay niya at ang matinding galit ni Papa. Ang teenage years ko napunung-puno ng galit at hinanakit sa mga magulang at sa dalawang babaeng kapatid ko dahil palagi akong ikinukumpara sa kanila ng aming Papa. Ang pagkahumaling k o nuon kay Zeke na nauwi sa first heartbreak ko. At sumunod ay ang best thing na nangyari sa akin, si Mark. Ang kissing lessons, ang tindi ng pagseselos niya ka y Zeke at Boyet. Ang pananakit niya sa akin emotionally na may mabuti naman pa

la ng dahilan. Ang pagbabalikan namin ni Boyet at paghihiwalay din namin sa Prom. A t ang pagbabalikan namin ni Mark at ang masakit na pag-alis niya ng Pilipinas. Na-realize kong blangko ang buhay ko nung seven years na nawala sa landas kosi Mark. Siya pala ang buhay ko. Nawala ang buhay ko ng mawala siya. Naalala korin ang una naming pagkikita after seven years. Akala ko pa nuon ay nagkakamalisiy a, yun pala ay totoo ngang ako ang inaakala ng lahat na patay na. Yung awkward m oments sa loob ng classroom. Yung namuong pagmamahalan ni Anna at Mark, ang stud ent-teacher love affair namin. Ang paglayo niya at ang pagkaroon niya ng fianc na hindi niya mahal. At ang pagbalik ng mga alaala ko at ang pagtakbo ko sakanya kahapon. Ang maiinit niyang halik at yakap. Ang pagtatalik naming puno ngpagmam ahalan.


110/139

Tinignan ko ng mabuti ang kanyang mukha. Jackpot talaga ako. Gwapo, macho, matan gkad, mayaman, anak ng pulitiko, matalino at nakapagtapos sa isang prestihiyoson g unibersidad sa America. Pero hindi naman siya perpekto, maraming imperfections sa nakatago at kasama iyon sa mga minahal ko sa kanya. Isa siyang taong mahal n a mahal ako at mahal na mahal ko rin. What more can I ask for? Yun palang aymas asabi kong swerte na ako. Nang malapit na ako sa kanya ay hindi na niya napigilang umiyak ng husto. Umiyak na rin ako dahil sa saya na nararamdaman ko. Finally, ikakasal na ako sa kanya. Finally, magiging masaya na kami. Wala ng makakapaghiwalay sa atin ngayon, Mark. Dahil kakampi natin ang Diyos sa laban na tatahakin natin pagkatapos nito. Lalaban tayo kasama siya. At magwawagi tayo. I love you. Bulong niya nang ibigay sa kanya ni Kuya ang aking kamay. Sabi niya sa Kuyako. Alagaan mo tong, Baby Sis ko. Ikaw na bahala dyan. t tinanggap naman niya ito. Salamat, Bro.

Nakipagkamay si Kuya sa kanya a

Napaka-solemn at intimate ng kasal namin. Kaibigan namin at pamilya ko lang angkasama namin. Lahat sila handang lumaban para sa amin. Ngayon ko lang din napans in na napaka-informal nitong kasal namin, mga naka-slacks, long sleves at sneake rs lang ang mga lalaki at nakadress at sandals lang ang mga babae, katulad ko. G anun pa man, I could not ask for more. Sapat na sapat na ito. Thank you, Lord. Despite everything, I still feel blessed. Nagpalitan kami ng vows, rings and I do s . Parehas kaming umiiyak sa saya habang gin agawa ang mga iyon. Hanggang sa basbasan na kami ng pari at sinabi niya ang mga katagang, I pronounce you Man

and Wife. You may now kiss the bride. Itinaas ni Mark ang belo na inilagay sa akin ni Kara kanina. Pinusan ko naman an g luhaan niyang mukha, siya rin ay ganito ang ginawa bago niya inilapit ang kany ang mukha at bumulong bago niya ako hinalikan. Finally Isang matamis at punong-puno ng pagmamahal ang halik na pinagsaluhan namin sa ha rapan ng altar at sa harapan ng mga taong mahal namin at minamahal kami.


simply_orlyn

Previous Page of 5Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif Lahat kami ay dumiretso sa isang maliit na bahang pinagdausan ng kasal namin ni Mark. Vil

lareal na ako. Hindi ako makapaniwala. to tapos ngayon, nasa reception na kami ng Ang ganda ata ng ngiti mo. bahay, medyo may kalapitan ito sa sim Wow, kasal na talaga kami ni Mark Mrs. Kagabi lang ay nakakulong ako sa kwar kasal namin ni Mark!

Mark said as he wraps his arms around me.


111/139

Masaya lang ako. Mrs. Villareal na ako eh.

Nginitian ko siya ng mas malaki.

Ako rin, di ako makapaniwalang na pull-off nang lahat yung kani-kanila nilang tas k. Akalain mong mag-asawa agad tayo, eh kahapon lang ako nagpropose? He smirked. Ang sabihin mo, minadali mo talaga kasi ayaw mo na akong pakawalan. kinukurot ang tagiliran niya. Sabi ko habang

Oo naman! Kinuha niya ang magkabilang braso ko at hinawakan ng maigi. At para mas s iguradong hindi ka na makakawala, Inilapit niya ang kanyang bibig sa aking tainga . Bubuntisin kita agad-agad. Bulong niya, nakaramdam ako ng kiliti sa buong katawa n dahil sa mainit niyang hininga. Later na ba yan? Bulong ko rin sa kanya.

Kung ako lang masusunod, He nipped my ears. Kanina ka pa sana nakahubad at nasaila lim na kita. Parang nag-apoy ang buong katawan ko nang matapos niya ang kanyang s inabi. Humiwalay ako sa kanya at tinignan siya ng maigi. Aba, ayos ka rinno? Pagtataray ko kunwari. Naka-score ka na sakin kahapon, pati ba naman mamayagusto mo? Tanong ko sa kanya. Anong magagawa ko? I can t get enough of you. He grinned.

Magsasalita pa sana ako nang mapatingin ako sa mga naglabasan galing kusina. Sil a Renz, Maggie, Kara, Ate Krista at si Kuya Kriz, bawat isa ay may hawak-hawak

n a malalaking plato na may mga putahe. Hmmm! Sarap! Hindi ka lang pala sakin naglalaway? Bumalik ang tingin ko kay Mark. n ang kakumpitensya ko sa yo ah? He grinned. Masanay ka na t matakaw ang asawa mo. Tumayo ako at iniwan siya. Mukhangpagkai

Hanggang sa kasal ay naging informal ang salu-salo. Nag-videoke pa nga kami. Pinagtripan pa nila kami at pinasayaw sa gitna ng sala. Sinabitan nila kami ng tig -iisang libo, tig-iisang daan o tig-lilimang daan. Nagbaon ata talaga sila? Mga alas otso na sila nagsialisan, hindi masyadong gabi kasi mukhang delikado sa daan at hindi pa nila kabisado ang pasikut-sikot dito. PInagbaon pa namin sila ngmga sobrang handa, baka kasi mapanis lang. Dadalawa lang din lang kami ni Mar kdito, malabong maconsume namin lahat bago mapanis. Finally! Nagsialisan din! Sabi niya habang humihikab, para tuloy siyang engot mags alita. Inaantok ka na agad

? Baka di mo ako masabayan mamaya. Pang-aasar ko. Napatayo naman siya bigla at pumunta ng kusina. Sinundan ko siya para makita kun g ano ang ipinunta niya duon. Nakita ko siyang kumuha ng termos, baso, kutsara a t kape. Napangiti ako. Maghintay ka lang matapos ko tong kape ko. Ihi lang ang pahinga mo. ulong niya. Natawa ako. Sira ka talaga! Narinig kong b


112/139

Iniwan ko siya sa kusina at pumasok sa kwarto namin. Naligo na ako at nagsipilyo . Ngayon ko lang narealize na isang buong araw din akong hindi nakaligo at hindi nakapagsipilyo! Kamusta namang wedding ito? Hindi pampered ang bride! After kong patuyuin ang buhok ko ay dumiretso na ako sa kama at nagdesisyong g na magsuot pa ng kahit ano. Honeymoon na kaya namin. huwa

Maya-maya lang ay bumukas ang pintuan at napahinto si Mark nang makita niya ako. Holy !@#$. He bluttered out, wide-eyed. Anong tinatayo-tayo mo dyan? Tanong kosa kanya. Sabi niya habang

Tsk. If I didn t know any better, iisipin kong pinaghandaan mo ito. unti-untingpapalapit sa akin. Discover Create Community simply_orlyn Filipino

simply_orlyn

Previous Page of 5Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif Ready for your wedding gift? I asked him then smiled seductively.

Pucha. Kanina pa! He said as he takes off his shirt hastily. Three weeks na kami ni Mark na naninirahan dito sa Batangas at mukhang wala na t alagang makakakita sa amin dito na alagad ni Papa. Well, sana wala nga dahil gul o lang naman angmaidudulot niya sa peaceful kong buhay ngayon. Hindi madali ang buhay may-asawa, ngayon ko lang na-realize iyon. Kailangang isa sa inyo ay marunong maglaba para may susuotin kayo sa mga susunod na araw, maru nong magluto para mabuhay kayo n

a hindi kumakalam ang sikmura niyo, marunong mag linis ng bahay para hindi tirhan ng sawa ang love nest niyo at marunong magpasen sya sa bawat isa. Masasabi kong hindi talaga maiiwasan ang pag-aaway ng mag-asawa. Petty things ma n iyan o malaking bagay. Pero ang madalas talaga naming pag-awayan namin ni Mark ay ang paglabas-labas ko ng bahay. Baka raw kasi may makakita sa aking tauhan n i Papa. Eh hello? Three weeks na at wala namang umaaligid sa paligid ng bahay na min. Malamang ay sa ibang lugar nila ako hinahanap o tumigil na sila. At isa pa ay mahirap na mag-stay sa loob lang ng bahay! Feeling ko ay nakakulong ako. Tulad ngayon, tatakasan ko si Mark para mamalengke. Ubos na kasi yung supplies n amin na pinadadala nila Zeke. Gusto ko kasing ipagluto si Mark, breakfast in bed sana. Paranaman mapatawad niya ako sa kasalananko kagabi. Ako kasi yung nakato ka sa paghuhugas ng plato, pero tinulugan ko. Napapansin ko, lately ay napakamaa ntukin ko. Dala siguro ito ng stress sa pagtatago. Pero di ko naman feel na stre ssed out

ako. Lagi kaya akong relaxed sa piling ni Mark, lalo na kapag sa gabi! Matapos kong magbihis ay umupo ako sa kama at lumapit sa lalaking natutulog ng n akahubad, sino pa ba? Edi yung asawa ko! Hinalikan ko siya sa labi. I love you, B aby. Bye. Hinalikan ko siya ulit.


113/139


114/139

Remembering My First Real Kiss spinner.gif Natunton kami, Pare. a batok ko. Biglang nagtayuan ang mga balihibo ko sa braso at mga buhok s Sigaw ni Zeke.

ANO?! Paano kayo natunton?!

Tumakas si Mars para mamalengke. Siguro ay natyempuhan siya. Bumuntong hininga ako habang nilalamutak ang mukha ko dahil sa inis. Kasalan ko to eh. Kung maaga lang sana akong nagising, hindi sana siya nakatakas. Heto na, dumating na ang ikinaka takot ko. Ilalayo na naman nila sa akin si Mars. Saan mo sa tingin dinala si Mars? Narinig ko sa kabilang linya ang boses ng asawa ni Zeke. Mukhang nag-aalala din siya. I don t know, Dude. I don t have any !@#$ idea. Naramdaman kong namumuo na ang mga luh a sa mata ko pero pinigilan ko ito. Kaya parang may isang malaking bagay ang nas a lalamunan ko na hindi ko malunok-lunok at parang pinipiga ang puso ko sa sakit at sa kaba. Mahahanap din natin siya. Paninigurado niya.What if we don t?! What if pinadama lang sa amin saglit yung saya tapos sasaktan na kami ng permanente?! What if I don t get to see her again?! What if she forgets m e again?! Nabasag na ang boses ko. Wag ka mawalan ng pag-asa, Mark. Maibabalik natin si Mars sa piling mo. Ilalaban natin to, kahit sa lahat ng korte pa.Paninigurado niya ulit. Tawagan mo si Maggie at ang mga kapatid niya para matulungan tayo sa paghahanap kay Mars. Tatawagan ko naman si Boyet. Matapos naming magpaalam sa isa t isa ay tinawagan ko agad-agad si Maggie. Lumabas na ako ng bahay at dumiretso sa sasakyan ko. Kailangan ko ng makaalis ka agad dito. Hindi pa nakakadalawang ring ay sinagot na agad ni Maggie ang tawag ko. "Hello, Mark? Bati niya. I need your help, Maggie! Natunton kami, nakuha nila si Mars! Hindi na ak

o nagpali goy-ligoy pa. !@#$! Sinasabi ko na nga ba! Sigaw ni Maggie. Mark, mukhang nandito si Anna sa baha y nila. Maraming mga sasakyan ang nakaparada sa harapan nila at mukhang may mga attorney, ewan ko lang kung mga abogado talaga. Pero kasi yung isa, namumukhaan ko. Siya yung tumulong sa amin nung sa temporary restraining order na isinampa n amin sa yo. Sasagot na sana ako nang magsalita ulit siya. DOUBLE !@#$ !@#$!!! Sigaw n iya. Bakit, Maggie? Anong meron?! Hindi ko na hindi maiwasang mag-panic. Galit nag

Yung ex mo! Si Ms Val! Pumasok sa loob ng bahay nila! Kakakita ko lang! alit ang boses ni Maggie.

Anak ng patola! Tinotoo niya yung banta niya! At mukhang humingi pa siya ng tulon g sa Papa ni Mars! Huminga ako ng malalim. Look, Maggie. Tawagan mo yung mga k

apat id ni Mars, sila Renz. Tatawagan ko lang tong kutong lupang si Valerie. Ibinaba k aagad ni Maggie ang telepono. Pinakalma ko muna ang sarili ko bago ko tawagan si Valerie. Hinigpitan ko ang ka


115/139

pit ng kamay ko sa manibela. Nakalimang ring bago niya ito sumagot. atawag ka ata? Psycho !@#$. Asan si Mars?! Anong ginawa niyo sa kanya?

Hi, Babe. Nap

Hindi ko na napigilang sumigaw. Pang-aasar niya.

Bakit sa akin mo itinatanong? Diba kayo ang magkasama?

Wag mo kong gaguhin, Valerie. Alam kong nasa bahay ka ngayon ng Papa ni Mars. Tuma wa siya bigla. Oh? Nakita na pala ako ng ever pakialamerang best friend ni Anna? ukunwaring nagulat. Ibalik niyo siya sa akin ngayon din! Or else sasabihin ko. Or else what, Mark? Panghahamon niya. Sabi niya, nagk

Sumabat siya bigla kaya naputol ko ang

Pag may nangyaring masama sa asawa ko, tutuluyan na kita! Kahit makulong pa ko,p utang ina ka, papatayin kita! Pakiramdam ko ay may lumalabas na usok sa magkabila ng tenga ko at sa mga butas ng ilong ko. Discover Create Community simply_orlyn Filipino

simply_orlyn

Previous Page of 5Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif Asawa mo?

This time, alam kong totoong nagulat siya. Three weeks na kaming kasal. Paglilinaw ko.

Matagal bago siya nakapagsalita ulit. Tamang-tama pala, magandang regalo ang ibib igay namin sa inyong dalawang bagong kasal. Tumawa siya. Hayop ka! Sigaw ko. Kung gusto mo pang maabutan ang asawa mong buhay, bilis-bilisan mo na. Dahil afte r niyang pirmahan ang mga papeles na magtatransfer ng pamana niya sa pangalan ng tatay niya, baka paglamayan na siya. Pinutol nito ang linya bago pa ako makapagreact. Mga hayop kayo! Sigaw ko sabay palo sa manibela.

Tanghali na nang makarating ako sa bahay nila Mars. Hindi ko alintana na wala ak ong dalang armas o kahit anong pandepensa para sa sarili ko. Namataan kaagad ako ng mga tauhan ng tatay ni Mars at pinabayaan nila akong makapasok sa loob. Ano

kaya ang plano nila at ipinapasok ako? Nakita ko si Mars na akap-akap ang sarili niya habang nakatingin sa mga papeles na nakalatag sa center table nila dito sa sala. Napatayo siya nang makita niya a ko, lalapit sana siya nang hilahin siya at sapilitang pinaupo ni Valerie.


116/139

Ooppss. Not so fast, Anna. Nandito ka na pala.

Nagpumiglas si Anna.

Napatingin ako sa lalaking nagsalita. Ang Papa ni Mars. Bigla kong sinabi. yan.Itinuro niy Biglang tanon

Pakawalan niyo ang asawa ko.

Papakawalan ko lang siya after niyang pirmahan ang mga dokumentong a ang mga papeles na kanina pa tinitignan ni Mars. Kapag pinirmahan ko ito, hindi mo nab a kami gagambalain pa ni Mark? g ni Mars.

Oo. Ano pa bang gagawin ko sa yo? Nasa akin na ang pera mo, wala na akong mapapala sa yo. Napakawalang kwenta talaga ng tatay ni Mars. Ano?! Hindi mo sila papatayin?! Biglang sigaw ni Valerie. yan, Anna. Bago pa magbago ang i

Hindi ako mamamatay tao. Sagot niya. Pirmahan mo na sip ko. Tumili ulit si Valerie. Baliw na talaga.

Hayop ka! Matapos kitang tulungan i-trace yang anak mo, hindi mo tutuparin ang pi nagkasunduan natin?! Mars father shrugged. Valerie shrieked. Sinusumpa ko! Hindi ka yo sasaya hanggat nabubuhay pa ko! At nag-walk-out siya. Napatingin ako kay Mars na kasalukuyang nakatingin sa tatay niya. g ama? Nagawa mo ang lahat ng i

to dahil sa pera? Tumayo siya. Oo. Why? Matipid nitong sagot. She demanded. Anong klase kan

Dahil hinding-hindi kita mapapatawad. Ikaw ang may kasalanan sa pagkamatay ni Con s! Dinuro siya ng tatay niya. Lalapitan ko sana si Mars nang may humili sa akin, nandito pa pala ang mga tauhan ng tatay niya. Wag mong duduruin ang asawa ko! Sigaw ko sa kanya.

Buong buhay ko, ako ang sinisi niyo! Hindi ba pumasok sa kokote niyo na kayo ang may kasalanan?! Pabaya kang tatay! Tinalikuran siya ng tatay niya. Pirmahan mona yan. At lumayas ka sa harapan ko! Kapag nakikita kita, naaalala ko lang ang kapatid mo! Marami pa sana siyang magagawa, kundi dahil sa yo! Walang hiya . Akala ko ba ay pinatawad na niya si Mars nuon? Napaka-plastic! Oo, pipirmahan ko na!

Pinirmahan ito ni Mars. Nang matapos siya ibinato niya sa na katalikod niyang tatay ang mga papeles. Isaksak mo sa baga yang kayamanan ni Lola ! Sigaw niya satatay niya. Lumapit sa akin si Mars at hinila ako palabas ng bahay nila. Hindi na kami sinun dan ng mga tauhan ng tatay niya. Agad-agad ko siyang pinasakay sa sasakyan ko at nang makapasok din ako ay pinaharurot ko ito. Bigla siyang yumakap sa akin at humagulgol. Akala ko hindi na tayo magkikita pa! I m sorry! Kung hindi ako tumakas, hindi sana nangyari ito. She said between her so bs. Discover Create Community


117/139

simply_orlyn Filipino

simply_orlyn

Previous Page of 5Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif Shh. Okay na. Tahan na. Hinagod ko ang likuran niya habang nakatingin sa daanan. H inalikan ko ang ulo niya. You re safe now. Paninigurado ko sa kanya. We re safe now. alma siya. Huminga ako ng malalim. Ngayon na lang ulit ako nagsinungaling sa kanya. Hindi p a kami safe hindi gumagana ang preno ng kotse. Malamang ay may pumutol nito. Sinipat ko kung naka-seatbelt si Mars, suot niya ito. Dahan-dahan kong hinubad a ng sa akin, baka kasi mahalata niya. I need to hug her dahil baka magka brain da mage siya at makalimutan niya na naman ako. I won t take that risk. Kahit mamatay ako sa gagawin ko, at least namatay ako para mabuhay ang mahal ko. I love you, my Eight. Don t forget that. Hinalikan ko ulit ang ulo niya bago siya tu luyang yakapin at bago kami bumangga sa isang poste ng kuryente. Kum


simply_orlyn

Previous Page of 3Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif I love you, my Eight. Don t forget that. Paulit-ulit kong naririnig sa aking panagin ip ang boses ni Mark. Oo, Mark. Hinding-hindi ko kalilimutan iyan. Unti-unti kong dinilat ang aking mga mata. Malabo nuong umpisa, unti-unti ng lum ilinaw. Maputing

kwarto, maputing bed sheet, maputing kumot, lamesang may bulakl ak at rosary, isang TV set at mga sofa. Anong ginagawa ko sa isang ospital? Sinubukan kong umupo. Napansin marahil ng mga taong nanunuod sa TV ang di inaasa hang pagkilos sa pwesto ko. Agad-agad silang tumakbo papunta sa akin. Mars! Sabay-sabay nilang sigaw. Unang naglakas loob na yumakap sa akin ay si Maggie. Best friend! Ano na naman ba to?! Palagi na lang ganito ang eksena natin! Hindi ako umimik, patuloy lang akon g nakatingin sa kanya. Halata sa hitsura niya na siya ay nababahala sa katahimik an ko. May amnesia ka na naman? Tanong niya. Sasagot sana ako ng hindi nang nakaramdam ako ng katuyuan ng lalamunan. Dala sigur o ito ng matagal kong pagtulog. Ilang araw na nga pala akong natutulog? T-Tubig. Ito lamang ang nakaya kong sabihin.


118/139

Agad-agad silang kumilos at dali-dali silang nagbigay ng tubig sa akin. Ininom a t inubos ko ang tubig. Napatingin ako sa kanilang lahat, ngayon ko lang napansin na nakatitig silang lahat sa akin. Kilala ko kayong lahat, Umpisa ko. Wala akong amnesia. They all sighed in relief.

May masama ka bang nararamdaman?

Tanong ni Renz, nag-aalala.

Napatingin ako sa kabuuan kong anyo. May pilay ako sa kanang braso. Napahawak ak o sa ulo ko, may benda sa may noo ko. Dahan-dahan kong inalis ang kumot ko, kump leto ang mga paa ko pero naka-cast din ang kaliwang paa ko. Inalala ko ang mga nangyari. Bakit nga ba ako naaksidente? Ang huli kong naalala ay kasama ko si Mark! Tumingin ako sa paligid, wala siya. Inisip kong mabuti ang mga nangyari. Nasa loob kami ng sasakyan, kakaalis lang n amin sa bahay. Sobrang bilis ng pagpapatakbo ni Mark ng kanyang sasakyan, umiiya k ako dahil sa mga masasakit na salitang ibinato sa akin ng sarili kong tatay. Napaluha ako ng maalala ko ang mga salitang sinabi niya bago ako nawalan ng mala y. I love you, my Eight. Don t forget that. No Hindi iyon pagpapaalam diba? Hindi siy a mawawala diba? Hindi pa siyapatay diba? Mars, tahan na. sa akin. Dahan-dahan akong niyakap ni Kuya. Safe kana, Mars. Bulong ni Kuya

Shh. Okay na. Tahan na. You re safe now. Naalala kong sinabi niya sa loob ng kotse h abang yakap-yakap ko siya. We re safe now. Pinigilan ko ang mga hikbi ko. M

ark, nasa an ka? N-Nasaan si M-Mark? Tanong ko sa kanila. Isa-isa ko silang tinignan, walang makati ngin sa akin ng diretso. Bumigat ang pakiramdam ko. No Hindi niya ako iiwan! Magsalita kayo! Nasaan si Mark?! Ate, tumahan ka na. Sigaw ko sa kanila.

Yayakapin niya sana ako nang pumiglas ako. Sigaw ko habang umiiyak.

Sabihin niyo sakin kung nasaan siya!

Anna, kumalma ka. Masama sa yo ang stressed, kakagaling mo lang sa disgrasya. Baka mapano ka, tumahan ka na! Sita ni Maggie. Renz, tumawag ka ng mga doctor! Utos niya kay Renz. Sabihin niyo muna sa akin kung buhay pa siya! Paulit-ulit kongsigaw. Wag na nilan g palalain ang mararamdaman kong sakit kung patay na nga siy

a, sana sabihin na l ang nila sa akin kaagad. Biglang may nagpasukan na mga doctor at nurses. Yung nurses hinawakan ako sa mag kabilang braso ko, yung iba ay sa paa ko nakahawak. Yung doctor naman ay may iti nurok sa IV ko. Dahan-dahan kong naramdaman na nanlambot ako at bumibigat ang mg a mata ko. Mark, nasaan ka na?Mark Kahit


119/139


simply_orlyn

Previous Page of 3Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif na kumalma ako physically, hindi ko pa rin maiwasang umiyak. Lumapit sakin si Maggie at Renz. Hinawakan ni Renz ang kamay ko. Ate, hindi pa ng ayon ang tamang panahon. Yun ang huling narinig ko baka ako makatulog.

Nang magising ulit ako ay tahimik na sa loob ng aking kwarto. Naalala ko ang hul ing sinabi ni Renz. Hindi pa daw ngayon ang tamang panahon. Hindi ko maintindiha n ang sinabi niya. Hindi pa tamang panahon para sa ano? Para malaman ko ang kala gayan ni Mark? Hindi pa tamang panahon na malaman ko na wala na siya? Na alin? H indi ko maintindihan. Hindi talaga. Ang labo-labo.

Don t we deserve a happy ending? Don t we deserve to be happy?

Sinubukan kong umupo. Nagawa ko naman, tinignan ko ang buong paligid . Nakatulog na ang bantay ko, si Kuya Kriz. Sinubukan kong tumayo, hindi ito madali dahil m ay cast ang kaliwang paa ko. Pero kailangan kong gawin ito, dahil kung hindi ko mahahanap si Mark ngayon hindi ko malalaman ang tunay na nangyari sa kanya. Nagha nap ako ng wheelchair or crutches, wala. No choice ako, kailangan kong maglakad kahit masakit sa paa. Kahit pa gapangin ko, gagawin ko. Dahan-dahan kong hinila ang IV stand ko, baka mahuli ako ni Kuya. Mapupurnada pa ang plano ko. Palaba

s na sana ako ng kwarto ko nang may marinig akong nag-uusap sa labas. Nakakaawasiya. Boses iyo ni Maggie, hindi ako maaaring magkamali.

Gustong-gusto kong sabihin sa kanya ang nangyari kay Mark pero hindi ko kaya, bak a umiyak din ako sa harapan niya. Boses naman iyon ni Renz. Parehas may bahidng lungkot ang kanilang mga boses. Bakit? Ay, nakwento sakin ni Anna na naging crush mo daw nung high school si Mark ? Nakarinig ako ng pilit na tawa, galing kay Renz. Loka talaga yun. Tumigil siya. Isa sa mga pinagsisisihan ko yung ginawako sa kanila . Naiinis ako sa sarili ko kapag naiisip kong contribution ako sa pagpapasakit s a kanila nuon. Lalo na ngayon, hindi sana umabot sa ganito kung hindi nangyari a ng mga masasamang nagawa ko sa kanila. Humihikbi na si Renz. Pinatawad ka na nilang dalawa. Kung ano man yung nangyari dati at ngayon, nakapag patibay naman sa kanila pareho iyon. Malumanay na sabi ni Maggie. But still She sn

iffed. Alam mo, ito na siguro ang pinakamalaking pagsubok na kakaha


120/139

rapin nilang dalawa. I don t think kakayanin ni Mars kapag nalaman niya ang nangya ri sa asawa niya. Siguradong sarili niya ang sisisihin niya. Para akong binuhusan ng isang baldeng punung-puno ng yelo. Anong nangyari kay Mark?! Wala siyang dapat sisihin kundi yung hayop na Valerie na iyon at ang tatay niyo! inig ang gigil sa pananalita ni Maggie. R

Pakiramdam ko ang sama kong anak kapag naiisip kong deserve ni Papa ang mapuntasa kulungan. Pero, hindi na siya yung tatay na kilala namin eh. Simula nung maghiw alay sila ni Mama, nag-iba siya. Siguro dahil yun sa bago niyang asawa. Ang kapal ng mukha nung babae na magpanggap na nanay ni Mars! Nakakasuka sila! Mga mukhan g pera! Nasa kulungan si Papa? Buti nga! Wala akong maramdaman para sa kanya kund i galit. Mas walang hiya naman si Valerie no! Buti nga nasa kulungan na yung psycho na yun! Mabuti na lang tatanga-tanga siya at hindi siya nag-gloves nung pinutol niya yu ng daluyan ng brake fluid. !@#$ talaga yung babae na yun. Nakakulong an rin siya? Mabuti naman! Okay na ang lahat, maliban kina Mark at Mars. Kung ano man ang kahahantungan nito , balewala na ang pera. Mabuti mautak si Mars no? Pirma ni Anna ang inilagay niy a instead yung pirma ni Mars. Nagtawanan silang dalawa. Yeah, sinadya kong pirma ni Anna ang ilagay duon kaya walang biaspa rin ang mga papeles na iyon. Sa akin pa rin ang pamana ni Lola. Pero tama sila, magiging balewala ang lahat ng mater ial na bagay kung wala si Mark. Halika,kain muna tayo. Tapos bisitahin natin si Mark? Sige. Kanina pa ko ginugutom. Nakarinig Discover Create Community simply_orlyn Filipino Buhay pa si Mark?

simply_orlyn

Previous Page of 3Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif ako ng mga kaluskos nila. Saan nga ulit yung room ni Mark? Narinig ko ang mga yabag ng paa nila. Papalayo na sila! Kailangan kong marinig kung nasaan si Mark. Dahan-dahan kong nilusot ang ulo ko sa pintuan. Nakita ko sila na naglalakad sa kanang parte ng hallway. Room 516. Laking pasasalamat ko sa Diyos nang marinig ko ang mahinang sagot ni Ren z. Tinignan ko ang room number ko. 406. Nasa taas na palapag pa si Mark. Bakit nama n malayo siya sa akin? Sinimulan ko ng maglakad at pakiramdam ko ay may natatapakan akong mga matatalas na bagay. Sobrang sakit ng paa ko! Pero kailangan kong tiisin ito dahil sigura do akong mas masakit ang nararamdaman ni Mark. Hindi naman siguro isisikreto sa


121/139

akin gang kalagayan niya kung okay lang siya diba? I really hope na hindi siya b ibitiw, na hindi siya mag gi-give-up kung ano man ang nararanasan niya ngayon.Sobrang higpit ng pagkakakapit ko sa mga nakakabit na hawakan sa hallway ng ospi tal. Ayokong mag-give-up. Napakalayo ng elevator at napakatarik ng mas malapitn a hagdanan, mukhang pahihirapan talaga ako. Padadaanin talaga ako sa matinding p aghihirap bago ko siya makita. Pero kumpara siguro sa kalagayan ngayon ni Mark, maliit na sakripisyo lang itong pagdadaanan ko. Kaya kakayanin ko ito! KAKAYANIN KO ITO!

Unang hakbang pa lang sa unang hakbang ng hagdan ay halos ikamatay ko na sa sobr ang sakit ng aking paa. Kelan pa ba matatapos itong mga pasakit na ito?! Ano ban g ginawa naming para i-test kami ng ganito?! Buong buhay ko, wala akong naramdam an kundi sakit. Nabawasan lang ito nang summating si Mark sa panahong kailangan na kailangan ko siya. Siya ang nagpuno ng pagmamahal na hindi naibigay sa akin n g pamilya ko. Siya ang bumuo sa pagkatao ko. Siya ang naging lakas ko sa mga pan ahong mahina ako. Siya ang buhay ko.

Narating ko ang ikalimang palapag na ako ay luhaan at pawisan. Ngunit ko ito ina lintana at inumpisahan ko ng maglakad ulit para mahanap ang kwarto niya. 500, 501, 502, 503, 504, 505 Nasaan nab a ang room 516?! Diyos ko, huwag niyo nam an po ako pahirapan pa ng sobr Ma am, bawal na pong lumabas ang mga pasyente ng ganitong oras. li pa ko ng nurse! Miss, babalik din ako. Hahanapin ko lang ang kwarto ng asawa ko. akong maglakad pero pinigilan ulit ako ng nurse. Anak ng patola.Nahu Nagsimula na muli

Ma am, hospital policy po iyon. Huwag na po kayong makulit, bumalik nap o tayo sa k warto niyo. Pumiglas ako ng hawakan niya ako sa braso ko. No! Iwas ko sa kanya. Saglit lang ito. Babalik din ako at kaya kong bumalik mag-isa ! Hinawakan niya ulit ako at hindi na ako nakapalag pa. Miss, uulitin ko po. Hospital policy po iyon. Para sa ikabubuti niyo rin po ito. inubukan niya akong akayin pabalik pero pumiglas ulit ako. S

I said no! Hindi ko na napigilang sumigaw, dala na rin siguro ng frustration. Hindi ka ba marunong umintindi?! Palibhasa hindi mo nararanasan tong pinagdadaanan ko ! Palibhasa hindi mo alam ang pakiramdam ng nakaratay at walang kamuwang-muwang kung patay na ang asawa mo o hindi! At hindi ko na rin napigilang umiyak. Please, babalik din ako. Gusto ko lang makita siya at malamang ang kondisyon niya.

Pagmam akaawa ko. Nag-isip muna siya bago siya nagsalita ulit. Sige, Ma am. Antayin niyo ako dito at kukuha lang ako ng wheelchair. Aalis na sana siya nang pigilan ko siya. Sasamahan mo ko? Hindi mo ko dadalhin sa kwarto ko? pa uli para makasiguro. Promise po, Ma am. Ngumiti siya bago umalis. Tumango siya. Promise? Tanong ko


122/139

Dumating siya kaagad tulak-tulak ang isang wheelchair. Inalalayan niya akong mak aupo at inayos niya muna ang IV fluids ko bago namin hanapin ang room ni Mark.Saan po ba ang room ng asawa niyo? 516. Tanong niya.

Sagot ko habang tinitignan ang mga room numbers ng mga nadadaanan namin.

Napahinto siya bigla pero pinagpatuloy niya kaagad ang pagtutulak sa wheelchairko. ICU poi yon, Ma am. Mahina niyang sabi. Ako naman ang napahinto sa sinabi niya. Parang huminto saglit ang pagtibok ng pu so ko. ICU?! As in yung tinatawag nilang Intensive Care Unit?! Tama nga ang hinal a ko. Nasa panganib ang buhay ngasawa ko. Maluha-luha kong sabi. Malapit na po tayo. Tinuro niya ang isang na may mga harang na salamin imbes na si mpleng pader o dingding ang nakalagay. Iyanpo ang ICU. Itinapat niya ang wheelcha ir ko sa harap ng salamin.

Nang makalapit na kami ay inalalayan niya ako na makatayo dahil hindi ko makikit a si Mark kung nakaupo ako sa wheelchair. Bawal rin pumasok dahil sterile sa loo b. Hanggang tingin lang tuloy ako sa salamin. Nang makita ko na ng maayos si Mark ay parang dinurog ang puso ko. Mga mga tubo sa ulo niya, sa bibig din at pati sa leeg niya. Marami pang mga apparatus na nak akabit sa katawan niya. Naka-cast ang kaliwang kamay niya at ang mga paa niya. Napahawak ang nanginginig kong kanang kamay sa aking bibig, sinusubukang pigilan ang mga hikbing maaring lumabas. Ma am, kailangan na po nating bumalik sa room niyo. Baka mahuli pa tayo. Inalalayan niya akong umupo sa wheelchair. Hawak-hawak ko pa rin ang bibig ko at patuloy pa rin ako sa pag-iyak. Paalis na sana kami nang may marinig kaming nakariri

nding ingay galing sa loob n g ICU. Napatingin ako sa loob yung cardiac monitor, flat line na. Nanigas ako sa kinauupuan ko habang iniwan ako ng nurse na kasama ko. Tumakbo si ya papuntang Nurse s Station. Code Blue! Code Blue! Narinig kong sigaw ng mga nagtatakbuhang doctor papunta sa I CU. Kinuha nila out of nowhereang mga apparatus at sinimulang i-revive si Mark.

My God, is this really happening?!

Mark, lumaban ka! Sabi mo walang iwanan! Huwag mo kong iwan!

Sigaw ko habang niri-


123/139

revive sa harapan ko ang aking asawa, ang aking Mark

ang aking buhay.


simply_orlyn

Previous Page of 2Next Page Remembering My First Real Kiss wattyhaydee123 Dedicated to wattyhaydee123 spinner.gif 5 months. 5 months kaming tumira sa hospital.Well, 5 months and counting. Hindi pa kasi nagigising si Mark at kahit anong palatandaan ng pag-gising, wala siyan g ipinapakita. 2 months ago, sinabihan na kami ng mga doktor na anytime daw ay m aaaring ma-brain dead na si Mark. Nag-iyakan kaming lahat nuong nalaman namin iy on. Nagkaroon pa nga ata ng contest sa palakasan ng hagulgol nuon sa pagitan nam in ng nanay ni Mark. Syempre, sino nga bang ina ang hindi magwawala kapag sinabi han ka na anytime ay maaaring ammatay naang kaisa-isa mong anak? At sino rin namang matinong asawa ang hindi maglulupasay, kung wala pang isang t aon kayong kasal ay kinuha na sa iyo ng Diyos ang asawa mo? Pero hindi naman ako nawawalan ng pag-asa, nasaktan lang talaga ako nang marinig ko ang balitang iyo n. Nasaktan ako para sa sarili ko at para sa magiging anak namin. Oo, buntis ako. 3 months na pala akong buntis nuong mangyari yung aksidente. 8 months ko ng dinad ala ang baby girl namin ni Mark at itong si BabyGirl lang namin ang nagbibigay sa akin ng lakas ng loob na mabuhay at magpakalakas sa mga oras na ito. Araw-araw akong nagdadalas sa chapel ng simbahan, nagnono

vena, nagrorosary, nagooffer ng kung anu-anong alay at kung anu-ano pang uri ngpagdadasal. Nagbabakas akaling mabingi na ang Diyos sa pagdadasal ko at gisingin na niya si Mark. Ganun din ang ginagawa ko kay Mark, araw-araw ko siyang kinakausap. Tip kasi sa akin ng doctor niya na maaaring naririnig niya ako at baka makatulong din ito sa mabi lisan niyang pag gising. Oo, nalipat na siya ng kwarto.Mga 2 months lang siyang nagtagal sa ICU. Ate, kakausapin ka daw ng mga doktor ni Mark. Biglang naputol ang pag-iisip ko. Na gpasukan na kasi sa loob ng kwartoni Mark ang mga doktor niya. Magandang Gabi po. Bati ko sa kanila. Misis, hindinap o kami

Good Evening, Mrs. Villareal. Bati sa akin ng isang doctor. magpapaliguy-ligoy pa. Umpisa niya. Kinabahan ako bigla

Brain dead na kaya ang asawa ko? Masamang balita ba ang ipaparating nila?


124/139

Misis, nababahala na kami sa tagal ng pagkaka-comatose ng asawa niyo. Sabi ng isan g doktor. For three months, naka induced coma lang siya. Though nawala na poang swelling sa damaged part ng brain ni Mr Villareal, hindi na po talaga siya nagp akita ng signs na gigising siya. Hindi muna ako umimik, sinubukan ko munangi-abs orb lahat ng narinig ko. Sa tingin po namin ay makakabuti sa lahat na tanggalin na ang life support ni Mr. Villareal. Sabi ng isang doktor. Talaga bang mga doktor sila?! Bakit sumusuko ka agad sila?! No. Mahina pero matigas ang akingpagkakasagot. Napahinto siya nang makita niyang masama ang tingin ko sa kanya.

Pero, Misi

No, hindi tatanggalin ang life support ng asawa ko. Tumayo ako at tinignan silang dalawa ng masama. Paano niyo nasasabi yan? Mga doktor kayo! Hindi dapat kaagad ka yo sumusuko! Sinigawan ko sila. Pero, Misis. Hindi po kami maaaring magbigay ng false hopes sa inyo. g doktor. Sabat ng isan

Kahit anong sabihin niyo, hindi tatanggalin ang life support ng asawa ko. Kahitm aubos ang pera ko, hinding-hindi ako susuko. Makikita niyo, gigising din ang asa wa ko! Hindi ko na maiwasang hindi sumigaw at umiyak. Dala na rin siguro itong p agdadalang tao ko. Ate, kalma lang. Yung baby mo. inihimas ang likuran ko.Paalala sa akin ni Renz habang pinapakalma ako at h

Humingi sila ng pasensya bago sila umalis ng kwarto ni Mark. Kaming lahat na nag babantay sa kanya ay tahimik lang. Lahat ay nagpapakiramdaman, nalulungkot sa p

i namalita ng mga doktor. Hindi pa naman siya brain dead? Bakit pinagpipilitan nil ang tanggalin ang life support niya? Nagbabayad naman kami ah? At din a ba sila naaawa sa akin? Obvious namang buntis ako at isang malaking kawalan sa magiging anak namin na malamang namatay ang ama niya bago siya ipanganak. Lumingon ako sa kanila. Guys, labas muna kayo. Kakausapin


simply_orlyn

Previous Page of 2Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif ko lang siya. Agad-agad naman silang tumayo at umalis. Humarap ulit ako kay Mark. Tumubona ulit ang buhok niya, pero may kaiklian pa r in. Kinalbo kasi siya nuong inope

rahan siya. They drilled his head para magawan ng paraan yung pressure sa ulo niya dahil sa pamamaga ng brain niya. Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ito. !@#$ ka talaga. Bakit ayaw mo pang gumising ha? Mahinahon kong tanong sa kanya.


125/139

Sumagot ka naman, Mark. Kahit pisilin mo lang yung kamay ko o kahit mag-twitch l ang ang mga daliri mo. Hindi ka na ba talaga gigising? Dapat ba ako maniwala sa k anila na i-give up ka na? Nag-umpisa na namang tumulo ang mga luha ko. Mark,magpakita ka naman sakin kahit sa panaginip. Sagutin mo naman ako. Nami-mis s na kita. Sabi ko habang pinipigilan ang mga hikbi ko. Nakaramdam ako ng pagsipa ni baby girl sa loob ng aking sinapupunan. Naisipan ko ng ilagay ang kamay niyanghawak ko sa may parte nang aking tiyan na sinisipa ni Baby Girl. Nagtataka ka ba kung ano yan? Panay pa rin ang sipa ni Baby Girl. Secret ! Anong akala mo? Sasabihin ko sa yo tapos wala akong makukuhang reaksyon? Aba, ma gising ka muna no!Sabi ko habang hinihimas ang kamay niyang nakalapat sa tiyan k o. Hindi ko pa ibinubulong o sinasabi sa kanya na buntis ako. Tulad nga ng sabi ko sa kanya, ayokong sabihin sa kanya tapos wala lang siyang reaksyon. Gusto ko rin sanang masurpresa siya sa paggising niya. At para maisip niyang, worth it yung p aggising niya dahil may munting anghel na naghihintay sa kanya. Gumising ka na ha? Ibinalikko sa pagkakalapag sa kanyang kama ang kamay niya. Lum apit ako sa kanya at hinalikan siya sa labi kahit may tubo na nakalagay sa bibig niya. Mahal na mahal kita namin. Hinalikan ko ang noo niya bago umalis at lumabas ng kwarto niya.

Dumiretso ako sa chapel ng ospital. Kinuha ko sa bulsa ko ang novena card ko atrosary. Lumapit ako sa pinakamalapit na upuan sa altar. Taimtim akong nagdasal.Ngayon ko lang na-realize na dahil kay Mark ay napalapit ulit ako sa Diyos. Iban g klase talaga siya, ang laki pa rin ng impact niya sa buhay ko kahit nakaratay siya sa hospital bed niya. Lord, please. Ibigay niyo na sa akin ito. Gisingin niyo na siya, please? Nag-umpis a na naman akong umiyak. Marami pa siyang maaarin

g gawin sa buhay Makikilala niya pa ng anak niya, maalalagaan niya pa siya, maipagpapalit ng lampin Maghahatid pa siya sa school kapag mag-aaral na si baby girl, manunutok pa siya ng mga manlili gaw ni baby girl, gagawa pa kami ng isang basketball team niya Lord, magiging ama at asawa pa siya. Please, let him live. Pakiramdam ko ay mamamatay ako sa sakit.

Masakit isipin ang posibilidad na hindi niya magagawa ang mga iyon. Malaki ang p osibilidad na mawalan ng ama ang anak ko na mawalan ako ng asawa. Asawa na buong buhay kong hinintay. Asawa na buong puso kong minahal. Hindi ko alam kung magaga wa ko pang magmahal ulit kung mamamatay siya. Hindi ko kakayanin na mag-isang pa lakihin si Baby Girl na wala ang Daddy niya. Hindi ko alam kung iiyak ako sa har apan niya kapag nagtanong siya kung nasaan ang Daddy niya kapag narealize niyang siya lang ang walang tatay sa mga kaibigan niya.

Tinapos ko na ang pag-iyak ko at pagdarasal ko. Ganito naman araw-araw, routineko na ito. Magbantay, kumain, matulog, magdasal, maligo Nakakasawa siguro para sa iba pero ako, hindi ako mapapagod na gawin ito. Papasok n asana ako ng kwartoniya nang makita kong nagtakbuhan ang mga doktor p apasok sa kwarto niya. Napahinto ako No. Ano na namang nangyari sa asawa ko?


126/139

Kumapit ako sa mga hawakan na nakakakabit sa pader ng hallway. Bigla kasi akongnanghina. Hindi kasi maalis sa isip ko kung baka bumitiw na siya. Huminga ako ng malalim at pinilit na maglakad papasok sa kwarto niya. Nagulat ako sa eksena sa loob ng kwarto niya, pinalilibutan siya ng mga doktor. Hindi ko maaninag kung anong nangyayari sa asawa ko. Bakit ang daming doktor?! H indi ba makayanan ng isa ang pagre-revive sa kanya? A-Anong nangyayari d-dito? Napalingon sa akin ang mga doktor. Lahat sila ay hindi maipinta ang mukha. Ano bang meron?! Patay na baang asawa ko?! Dahan-dahan silang nagsiurungan para makita ko ang aking asawa. Nang makita ko s iya ay parang nalaglag ang aking puso. MARK!!! Napahiyaw ako ngmakita ko siya. Niyakap ko siya kaagad at iniyakan. Mark, mahal na mahal kita. Bakit ka ganyan?! Sigaw ko sa kanya. Narinig ko ang mahina niyang tawa. kanya. Im sorry, Babe. Humiwalay ako sa pagkakayakap sa

Bakit ka ganyan?! Bakit ngayon ka lang nagising?! Sigaw ko sa kanya habang umiiyak pa rin. Hindi niya ako sinagot. Natulala siya. Tinignan ko kung ano ang nakapukaw sa kanyang atensyon. Ang malak i kong tiyan. Lumapit ako sa kanya at kinuha ang kamay niya. Nilapag ko ito sa aking malaking tiyan. Hi, Daddy. Ang tagal ka niyang hinintay. Mahina kong sabi sa kanya. Hindi pa rin siya umiimik. 5 months kang comatose, Babe. a akong buntis nung naaksidente tayo. Nginitian ko siya. Umpisa ko. 3 months na pal

Siya naman ay nakatitig pa rin sa tiyan ko at tahimik. Magsasalita pa sana ulitako nang himasin niya ang tiyan ko. Napatingin ako sa mukha niya, umiiyak siya.Magiging Daddy na ako? He asked quietly. I just nodded.

Nagulat ako ng bigla siyang tumawa. Siya siguro yung maliit na boses na kumakausa p sa akin sa panaginip ko. Napansin kong namuo ang mga luha sa mga mata niya.Sumenyas siya na payakap kaya niyakap ko siya. Umiyak siya sa balikat ko. I m sorry ngayon lang ako gumising. It must be hard tp go through this alone. Naiyak din a ko sa sinabi niya. Despite his situation, kami kaagad ni baby girl ang inisip niya. He will be a gr eat father, it s so obvious. I love you, My Eight, He whispered. Kay tagal kong inantay na marinig ulit yan! I love you, too, My Kissing Monster.

Discover Create


127/139

Community simply_orlyn Filipino

simply_orlyn

Previous Page of 2Next Page Remembering My First Real Kiss spinner.gif "Baby, matulog ka na." Bulong ni Mark sa tenga ko. Nakatalikod ako sa kanya haba ng siyanaman ay nakayakap sa akin. Hinahagod niya ang aking tiyan. "Hindi pa ako inaantok." Hinawakan ko ang mga kamay niya. "Mapupuyat si Baby." Kinagat niya yung tenga ko. "Lalo akong hindi ako makakatulog pag ganyan ka." Saway ko sa kanya. Hinalikan niya ako sa batok, mukhang nakangiting nakakaloko na naman si gago. Ma y binabalak ata. "Sana may kakambal si Baby Girl no?" Bulong niya habang umaakyat na ang kamay ni ya sa dibdib ko. Gawa na kaya tayo ngayon? He bit my earlobe. Hemassaged my boobs until I felt my nipples puckered up. I moaned. "Babe, kabuwanan ko na. Bawal na tayong mag-sex." Hindi pa rin siya tumigil sa ginagawa niya. Kinurot ko yung kamay niya para tumi gil siya. Kinagat niya naman yung leeg ko. Hindi pa rin siya tumigil sa ginagawa niya. "Says who?" Nagulat ako nang biglangpumaibabaw siya sa akin. "Mapipisa si Baby!" I playfully hit him. He sat up. Hegrinned and he started undressing me. "Oh don't worry, alam mo namang gagawin ko lahat huwag lang kayong masaktan ng anak ko." He kissed the tip of my nose. Pakiramdam ko ay matutunaw ako dahil sa tingin niya. Halu-halo ang mga emosyon n anakikita ko sa mga mata niya. Pagmamahal, pagnanasa, paghanga, pag-aalala at k ung anu-ano pa. "I love you." I told sincerely told him when he finished undressing me. "I love you, too." He said while rubbing my tummy. Pumaibabaw ulit siya sa akin pero maingat niyang ginawa ito. Itinukod niya ang m ga kamay niya sa magk

abilang gilid ng ulo ko. Ngumiti muna siya bago niya inilap at ang mga labi niya sa aking mga labi. Kinapa k

180717069 Remembering My First Real Kiss Txt

Documents

Transcript of 180717069 Remembering My First Real Kiss Txt