Grammatica vii de casibus

Post on 26-Jun-2015

1.071 views 7 download

Transcript of Grammatica vii de casibus

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

Ansgarius Legionensis

Grammatica

De casibus deque eorum usu

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

Ansgarius Legionensis

Grammatica

Sobre los casos y su empleo

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

• Casus quid est?

• Casus nominatur grammaticale accidens, quod vim sive munus syntacticum verborum in sententia indicat.

• Latini casus ab Indoeuropaea lingua trahuntur

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

• ¿Qué es el caso?

• Se llama caso al accidente gramatical, que indica la función sintáctica de las palabras en la oración

• Los casos latinos proceden de la lengua Indoeuropeoa

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

• In lingua Indoeuropaea octo aut novem casus fuisse constat:

• Nominativus• Vocativus• Accusativus• Genetivus • Dativus• Ablativus • Locativus• Instrumentalis• (Lativus)

LINGVA GRAECA

Nominativus

Vocativus

Accusativus

Genetivus

Dativus

LINGVA LATINA

Nominativus

Vocativus

Accusativus

Genetivus

Dativus

Ablativus

Locativus

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

• En Indoeuropeo había ocho o nueve casos:

• Nominativus• Vocativus• Accusativus• Genetivus • Dativus• Ablativus • Locativus• Instrumentalis• (Lativus)

LINGVA GRAECA

Nominativus

Vocativus

Accusativus

Genetivus

Dativus

LINGVA LATINA

Nominativus

Vocativus

Accusativus

Genetivus

Dativus

Ablativus

Locativus

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

CASVVM VSVS• NOMINATIVVS: casus subiecti atque atributi

Iulius dominus tres liberos habetVilla Iulii magna atque pulchra est

• VOCATIVVS: casus appellationisMarce, veni! Marce et Quinte, venite!

• ACCVSATIVVS: varias indicare vires potest• Obiectum directum: Iulius magnam villam habet.• Complementum circumstanciale (accusativus

directionis) Iulius ad villam venit.

• GENETIVVS: casus complementi substantivi (possessionem indicat): Iulii villa pulchra est

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

Uso de los casos• NOMINATIVO: caso del sujeto y del atributo

Iulius dominus tres liberos habetVilla Iulii magna atque pulchra est

• VOCATIVO: caso de la llamadaMarce, veni! Marce et Quinte, venite!

• ACUSATIVO: indica:• Objeto directo: Iulius magnam villam habet.• Complemento circunstancial (acusativo de

dirección) Iulius ad villam venit.

• GENITIVO: caso del complemento del nombre (indica pertenencia): Iulii villa pulchra est

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

• DATIVVS: indicat obiectum indirectum (personam aut rem, cui aliquid datur)

Aemilia Iuliae filiae osculum datMarcus Quinto alapam dat

• ABLATIVVS: casus complementi circumstancialis:

• Ablativus locativus: Iulius in horto est• Ablativus separativus: Iulius ex horto venit• Ablativus instrumentalis: Servi umeris saccos portant• Ablativus sociativus: Iulius cum Aemilia via ambulat• Ablativus agens: Duo sacci a servis portantur• Ablativus prosecutivus: Iulius via Appia ad villam venit

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

• DATIVO: indica objeto indirecto (la persona o cosa, a quien se da o entrega algo)

Aemilia Iuliae filiae osculum datMarcus Quinto alapam dat

• ABLATIVO: caso del complemento circunstancial

• Ablativo locativo: Iulius in horto est• Ablativo separativo: Iulius ex horto venit• Ablativo instrumental: Servi umeris saccos portant• Ablativo sociativo: Iulius cum Aemilia via ambulat• Ablativo agente: Duo sacci a servis portantur• Ablativo prosecutivo: Iulius via Appia ad villam venit

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

• LOCATIVVS: casus obsoletus, paene exstinctus, qui locum ad oppida quod attinet occupatum indicat.

Romae multi horti erantTarenti multa macella erantCapuae pulchrae orae suntTusculi villa Iulii est

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

• LOCATIVO: caso arcaico, casi extinguido, que indica el lugar ocupado en los nombres de ciudad.

Romae multi horti erantTarenti multa macella erantCapuae pulchrae orae suntTusculi villa Iulii est

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

De casuum nominibus• NOMINATIVVS: a verbo NOMINO-AS-ARE• VOCATIVVS: a verbo VOCO-AS-ARE• ACCUSATIVUS: a verbo ACCUSO-AS-ARE (a

Graeco verbo [prave falsoque in Latinum versum]

• GENETIVVS: a verbo GIGNO-IS-ERE• DATIVVS: a verbo DO-AS-ARE• ABLATIVVS: a verbo AVFERO-AVFERS-AVFERRE-

ABSTVLI-ABLATVM• LOCATIVVS: a verbo LOCO-AS-ARE

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

Los nombres de los casos• NOMINATIVO: del verbo NOMINO-AS-ARE• VOCATIVO: del verbo VOCO-AS-ARE• ACUSATIVO: del verbo ACCUSO-AS-ARE (del

verbo griego [mal traducido al latín] • GENITIVO: del verbo GIGNO-IS-ERE• DATIVO: del verbo DO-AS-ARE• ABLATIVO: del verbo AVFERO-AVFERS-AVFERRE-

ABSTVLI-ABLATVM• LOCATIVO: del verbo LOCO-AS-ARE

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

De casuum nominibus• Fuerunt Romani grammatici qui singula nomina

casibus singulis imposuerunt.• Ad quam rem faciendam, grammaticos

arcesserunt Graecos, a quibus et notiones et nomina casuum ab ipsis deprompta sunt.

• Id cum non semper ad unguem optimeque fecissent, nonnunquam in vocabulis Graecis in Latinum sermonem convertendis erraverunt, e. g. in vocabula [causativum casum] convertendo accusativum casum Latina adhibuerunt vocabula.

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA

De casuum nominibus• Fueron los gramáticos romanos quienes asignaron

sus respectivos nombres a los casos. • Para lo cual acudieron a los gramáticos griegos, de

quienes tomaron las nociones y los nombres para los casos.

• Pero no siempre lo hicieron bien y acabadamente, de manera que a veces se equivocaron al traducir: por ejemplo, al trasladar el caso griego lo hicieron por caso acusativo, cuando en realidad debieron llamarlo caso causativo.